| ἐνεικαντες σπενδουσι τε και θυσαντες ὀπισω ἀπονοστεουσιν . Ὁρτεων δε πασεων των οἰδα μεγιστην του εἰαρος ἀρχομενου ἐπιτελεουσιν , και | ||
| Την δε καταψωσαν του παιδιου την κεφαλην εἰπαι ὡς καλλιστευσει πασεων των ἐν Σπαρτῃ γυναικων . Ἀπο μεν δη ταυτης |
| μακραν πλανην κατεπλει ἐς τινα της Ἰταλιας αἰγιαλον , Λωρεντον ἐπικαλουμενον , ἐνθα και στρατοπεδον αὐτου δεικνυται , και την | ||
| ἀνδρειως χρη , και τον Παιωνα τε και τας Μουσας ἐπικαλουμενον τους παλαιους πολιτας ἀγαθους ὀντας ἀναφαινειν τε και ὑμνειν |
| ὀψεως Εὐσεβης ἐς το ἐπειτα ἐκληθη , του δ ' ἐπιοντος ἐτους Φουριον μεν ἐπι τῳδε ἐς δικην Γαιος Κανουληιος | ||
| διαφορον και διανοιαν ποιει : παρα την ὁμωνυμιαν : Ξερξου ἐπιοντος ἐχρησεν ὁ θεος : Τειχος τριτογενει ξυλινον διδοι εὐρυοπα |
| , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται τα νοσηματα . ἐπι γαρ των | ||
| νοσηματα , ἠ δια τι περιστατικον , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται |
| το | θυσιαστηριον ἀναπλεων ἐστι : δυσιατος δε ἠ παντελως ἀνιατος μωμος το φασκειν και κακων αἰτιον εἰναι το θειον | ||
| και ἀνιατος : Ἐκπλαγεντος δ ' ἐκεινου και πυθομενου πως ἀνιατος : “ ὁτι νη Δια ” φαναι τον Ἐρασιστρατον |
| ἐπιρρημα ἐκ της προειρημενης συνταξεως ἐγενετο : ἐκ τοπικου γαρ ἐπιρρηματος του οὑ , φησιν , ἀπετελειτο Δωρικη μεταληψις ἡ | ||
| ἐπιρρηματικης συνταξεως . Και τοσαυτα μεν περι της ἐννοιας του ἐπιρρηματος . Ἐπει δε και τινα ἐν ἀμφιβολῳ καθεστηκε του |
| ἐκ της Νεμεας και ἐξ Ἐπιδαυρου και ἀπο Μεγαρων . ληματος : φρονηματος . ἡ δε ἀπο κατα κοινου : | ||
| προαποσταλεντες ὑπο των ἀλλων ἀρχομενης ἐτι της καταστασεως , νεανιαι ληματος πληρεις ἀπο ῥυτηρος και μετα μαστιγος ἐλαθεισι τοις ἱπποις |
| , ὡς ἐνιοτε τους μεν τεμνομενους ἠ ἀλλο τι τοιουτο πασχοντας φερειν , τους δε παρεστωτας δια την περι του | ||
| δηλονοτι . και χαλεπα : ἠγουν οὐ ῥᾳδια ἐνεγκειν τους πασχοντας . κατα στασιν : ἀντι του δια στασιν . |
| πετραις ἡ ὁδος ὡστε πολλαχου και παρακρημνος ἐστι δια το ὑπερκειμενον ὀρος δυσβατον τε και ὑψηλον ὀν : ἐνταυθα δε | ||
| ἐπ ' αὐτου του κρημνου τοιχον , προβιβασας παραδοξως το ὑπερκειμενον του κρημνου . χρυσουν τε κριον τῃ Ἀφροδιτῃ τῃ |
| μετα των ἀλλων ἀπωλεσαμεν . ἠν δε ἡ ἀρχη του ποιηματος αὑτη , Νυν δε μοι ἐννεπε , Μουσα , | ||
| τελειαν ἐπονομαζουσι : τελος δε και γνωσεως και πραξεως και ποιηματος : το και ἀποβαινον , ὡς παρ ' Εὐριπιδῃ |
| της νοσου , αἱ δη και ταχιον ἀποκτεινονται . τινα παρεπονται σημεια τοις στρογγυλας ἑλμινθας ἐχουσι . σημεια δε τουτοις | ||
| ὡσπερ λεγομεν , ἐκπιπτει . ἑκαστῃ γαρ ἀρετῃ δυο κακιαι παρεπονται κατ ' ἐνδειαν και πλεονασμον . αὐ τοις ἀλλοις |
| τοιουτον , ἀψυχον ἠν ἐκεινο το ἀγαλμα και ἀμοιρον θειας ἐπιπνοιας . οὑτω διεγνω το ἀρρητον ἀγαλμα του Αἰωνος ὑπο | ||
| ἀχθηδοσιν ὑπο λυπης , τους δε ὑπο θειας ὁρμης και ἐπιπνοιας κατεχομενους ὑπο ἐνθουσιασμου , ἠ και τουτων μιγνυμενων προς |
| ' ὁτε δουπον ἀνθιαι εἰσαϊοντες ἀναθρωξωσι θαλασσης , ἀλλοις μεν μελεται κωπης πονος , αὐταρ ὁ γ ' ἀκρης ἐκ | ||
| σιγαν χαλεπωτατον ἀχθος , φθεγγομενος δ ' ἀδαης οἱσι παρηι μελεται , ἐχθαιρουσι δε παντες : ἀναγκαιη δ ' ἐπιμειξις |
| δε βοη πλειων τε ἐγιγνετο και ἐγγυτερον και οἱ ἀει ἐπιοντες ἐθεον δρομῳ ἐπι τους ἀει βοωντας και πολλῳ μειζων | ||
| δε οὐκ ἀνιεσαν οἱ Μακεδονες , ἀλλοι ἐπ ' ἀλλοις ἐπιοντες , οἱ δε προσθεν ἀναπαυομενοι , μογις δη ἀμφι |
| ξηρανας ἠτοι στυψας ἐν ἀερι , μιγνυε και συλλειου αὐτῳ ἁλατος καππαδοκικου # εʹ . Το δε ἁλας ἐπενοηθη ἐκ | ||
| ὁτου λυθῃ : και ἐπιβαλε μικρα μικρα ἐκ του λειωθεντος ἁλατος , και ἐξελθων , ἐχε . Και λαβων μαγνησιαν |
| ὡστε παραλειπει το τις και το αὐτον . και το ἐπιλεγομενον τουτο συνιστησιν , ἐπει ἠ πολυ φερτερον οὑτω , | ||
| φαινομενα ἀγαθα προεπινοησας τις ἐξακουσεται και ῥᾳδιως δεξεται ὡς οἰκειως ἐπιλεγομενον το ὑπο του κωμικου εἰρημενον . οὑτως και οἱ |
| ; εἰ δ ' οὐν τι και μειζον τας θειας ἐκεινας κεφαλας ἐτι πειθοι μενειν , αὐτος ἡμιν ἡκειν μεθ | ||
| μετα των πολεων την γλωτταν ἀμεινω πεποιηκας και θεραπευεις μεν ἐκεινας ὡς ἀφεστηκως λογων , λεγεις δε ὡς ἑν τουτο |
| πατηρ : Ἡλιου δε , ἐπειδη διαπυρος ὠν την ἰκμαδα ἐπισπωμενος ἐργαζεται νεφελην . εἰκοτως των θεων τουτων ἐμνημονευσεν , | ||
| , πυρων τε την γευσιν οὐ λιαν οὐδε ἀθροως σιελον ἐπισπωμενος : πνιγωδης γαρ ὁ τοιουτος . πρωτευει δ ' |
| δικαιως τα σαυτου ζητεις κομισασθαι . „ ταυτ ' ἐμου προκαλουμενου οὐδεπωποτ ' ἠθελησε συνελθειν οὐδε λογον περι ὡν ἐνεκαλει | ||
| Ἀννιβᾳ παρακολουθων ἐς μεν χειρας οὐκ ᾐει , πολλακις ἐκεινου προκαλουμενου , πολιορκειν δ ' οὐδενα εἰα , παραφυλασσων και |
| τεθηραμενοι : και δια ταυτα ἁλισκομενοι ἡττον προς τους θηρωντας διαμαχονται ὑπερ του μη ἁλωναι . οἱ δε ἀλλοι , | ||
| ἐνδυομενοι ἠ προς ἀντιπαλους ἠ προς κιονα ὡς προς ἀντιπαλον διαμαχονται . δυναται δε τουτο το γυμνασιον εὐκινητον τε ποιησαι |
| φρασις ἐκ του ῥηματος γινεται : το δε εἰδος του προβληματος ἐκ των ἐν τῳ ζητηματι εὑρισκομενων προσωπων και πραγματων | ||
| δικαιου στοχαστικη . Φθανει μεν οὐν ἠδη περι τουτου του προβληματος διειληφεναι , ἀλλ ' ἐκει μεν οὐ καθολου ἐζητει |
| ἐλθων δε εἰς Θηβας ὁ Οἰδιπους ὑστερον εὑρε κακον αὐτοις ἐπικειμενον μεγα , την Σφιγγα : ἡτις αἰνιγματα ἐλεγε και | ||
| ἐλεγον . χερηϊ χειρονι και ἡττονι . χερνιβα αὐτο το ἐπικειμενον ταις χερσιν ὑδωρ . ἁπαξ δε ποτε εἰπεν ὁμοιως |
| . θανοντα γαρ με θαψεθ ' οὑ το μορσιμον , διας παροιθε παρθενου Παλληνιδος : και σοι μεν εὐνους και | ||
| μενει λιμην Μαλεας τ ' ἀκρας κευθμωνες ἡ τε Σουνιου διας Ἀθανας σως ὑπαργυρος πετρα Γεραιστιοι τε καταφυγαι : τα |
| και τοτε τον στρατον και τον νεκυν οὐχ ἡττον ἠ περιοντος : ἐς τε γαρ την ὀψιν των γιγνομενων ἀποβλεποντες | ||
| πολιτικην παλιν ἀνερριπιζον οἱ δημαρχοι στασιν ἀξιουντες ἀπολαβειν παρα του περιοντος ὑπατου τας ὑποσχεσεις , ἁς ἐποιησατο προς αὐτους ὁ |
| και ἡ δωρεα του σιτου . προς δε τουτοις αἱ τελεται και τα μυστηρια ταυτης της θεου τοτε κατεδειχθησαν ἐν | ||
| μικρον ἀμφηκης γναθος γραυς βακχευουσα κοπρου ἀγωγας Κυδωνια μηλα λυσιοι τελεται ἀανθα ἀγωνα ἀκαταπληκτον ἀλεοιμι ἀνδρεραστριαν ἀνθρηνη ἀπεκλισεν Ἀχραδους βροταχος |
| ' ἐλατηρ ' ἀφιει ἀκαχημενον ἱππων . των ὁ γερων ἐπεων κεχολωμενος ἠδε και ἐργων ἐξελετ ' ἀσπετα πολλα : | ||
| ἀν και εἰποι κατελθων εἰς την πατριδα , ποιαν πηγην ἐπεων ἀμβροσιων και θειων εὑρε τῳ Ἀρκεσιλᾳ , ἀντι του |
| μεν : ἠλειφομην μυροισι και βακκαρι , Ἀριστοφανης δε : λουομενος μοι μυρου και βακκαριδος . βρενθειου δε μυρου μνημονευει | ||
| ἐῃ της κεφαλης , τῳ ἀσκῳ μηκετι χρησθω , ἀλλα λουομενος πολλῳ θερμῳ πινετω τα διουρητικα και μελικρητα ὑδαρεα : |
| . χρονος μεν οὐν οὐκ ἐστι πρωτος , ἐπειδη πας μεριστος , ἐν ᾡ δε πρωτῳ ἐκινειτο ἠ ἀλλο τι | ||
| γαρ ἐστιν ὁ ἐνεστως χρονος , ἠτοι ἀμεριστος ἐστιν ἠ μεριστος . ἀμεριστος μεν οὐν οὐκ ἐστιν : ἐν γαρ |
| μιας . εἱνεκεν εὐνης : χαριν συνουσιας . Μαρνανται : μαχονται : μαρη ἡ χειρ : κυριως το μαρνανται ἐπι | ||
| μεχρις ἀν ἀλλος ἀνατεθῃ : εἰ δε μη ἀνατεθῃ , μαχονται προς ἀλληλους και ὁ ἡττησας τον ἡττηθεντα δια παντος |
| τις αὐτους ἐροιτο και πως ἡ εὐθεια λεγεται πτωσις , ἀποκρινονται λεγοντες ὁτι εὐθεια μεν δια τουτο , διοτι τον | ||
| ; πυθομενου γουν του ἀσκητου ” ποθεν | ἐστε ” ἀποκρινονται τἀληθες οἱ ποιμενες ὁτι „ ἐκ Χαρραν „ : |
| παν γαρ ἐκ παντος ἐγινετ ' ἀν σπερματων γε οὐθεν προσδεομενον . και εἰ ἐφθειρετο δε το ἀφανιζομενον εἰς το | ||
| γαρ τον πολεμον μεγαλων στρατοπεδων και παρασκευης οὐ της τυχουσης προσδεομενον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἀτταλος και Πολεμων και |
| και μελαν [ ὑδωρ ] [ εὐνας ] ? λειπομενων διζημενος εἰ που ἐφευροι [ . ] [ ὡς δε | ||
| . Ἐργινε Κλυμενοιο παϊ Πρεσβωνιαδαο , ὀψ ' ἠλθες γενεην διζημενος : ἀλλα και ἐμπης ἱστοβοηϊ γεροντι νεαν ποτιβαλλε κορωνην |
| εὐτυχησας νικησῃ , ἐν ἐκεινῃ τῃ ἡμερᾳ ἐν ᾑ ἐνικησεν ἐπιλελησται των προτερων εὐτυχηματων . ἀλλως : το γαρ κατα | ||
| αὐτος ἀνω το της Ληθης ὑδωρ πεπωκως ἀναστρεψαι προς ἡμας ἐπιλελησται , και ἠτοι παλαιει μετα των ἐφηβων ἠ κιθαριζει |
| μειζω κεκτημενοι μετριᾳ ἐσθητι ἐχρησαντο και ἐς τα ἀλλα τοις πολλοις ὁμοδιαιτοι κατεστησαν τους πολλους : τους πενητας οἱ τα | ||
| ὀστοις και λιθοις και πωροις και ὀνυξι και θριξι και πολλοις ἀλλοις τοιουτοις εὑρηται πολλακις ἐν ἀποστημασιν ὁμοια περιεχομενα σωματα |
| Γ ὠ Διονυσια ] θαυμαζων ταυτα λεγει . ] ἠγουν ἡδισται εἰσι και ἀξιαι των Διονυσιων . ἀμβροσιας και νεκταρος | ||
| , εἰκοτως και τοις βαδιζουσι και τοις πλεουσιν ὀσμαι συμπαρομαρτουσιν ἡδισται : οὑτως ἀρα ἡ τιμη ἡ διαρκης ἡ περι |
| θεων ἐπᾳδει βαρβαρα και οὐδαμως συνετα Ἑλλησιν : ἐπᾳδει δε ἐπιλεγομενος ἐκ βιβλιου : ἀνευ τε δη πυρος ἀναγκη πασα | ||
| την τροπην ἀποβεβληκοτας τας πανοπλιας καθωπλιζεν , ἀλλους δ ' ἐπιλεγομενος εἰς στρατιωτικας ταξεις κατεγραφε : τας δ ' ἐκ |
| κακιαις . Ὁθεν το μεν ἀει κατορθουν ἐν ἁπασιν οἱς προτιθεται , το δε ἁμαρτανειν : και το μεν σπουδαιον | ||
| διαιρειν το ἀληθες και το ψευδος , δια τουτο νυν προτιθεται δειξαι ὁτι οὐδε συμψευδεσθαι δυνατον ταυτας τας προτασεις , |
| ἡνιοχους , ἀγαθον δε εὐθυς ἀναγκη εἰναι τον περι πολλου ποιουμενον τους ἀγαθους . Ἀλλ ' ἐπανιτεον ἐπι τον λογον | ||
| Ἀσφαλαξ ζῳον ἐστιν τυφλον , ὑποκατω της γης την οἰκησιν ποιουμενον , ἐν ᾑ και φωλευει και βαδιζει . εἰ |
| δε σε τουτο δη το πολλοις εἰρημενον , τηρειν τον παροντα νομον , μαλλον δε ἑν τι προσθειναι , το | ||
| φησιν , ὀντως ἠλγησα ἀκουσας τοις Περσαις πολλα πηματα και παροντα και μελλοντ ' ἐτι , ἠ ἁ νυν πασχουσι |
| πολεως ληψεται την χορηγιαν του λογου ἐκ μεθοδου και των πατριων μεμνημενος : οἱον ἐποθουν μεν παλαι και γυμνασια και | ||
| λογους ἐργων ἐξενικησεν , ὡς και τους ἑνεκα | των πατριων μη εὐγνωμονας μεθαρμοσασθαι . τοιαυτην μελλεις κατατιθεσθαι χαριν , |
| ' οὐδ ' ὡς ἀπορουσαν ἀταρτηροιο κυδοιμου , ἀλλ ' ἐμενον θωεσσιν ἐοικοτες ἠε λυκοισι , μηλων ληιστηρσιν ἀναιδεσιν , | ||
| τεθαρρηκοτες . ἑτεροι μετανιστασθαι μελλοντες ἐκβαλοντες των ψυχων τον φοβον ἐμενον . βαρβαρων δε ἐκ δασειας ὑλης ἐπιθεμενων τοις ἐσχατοις |
| μη γινεσθαι τουτο κατα την πεμπτην ἡμεραν , ἀναμενουμεν ἑτεραν ἐπιλυσιν . ἐπιδεοντα δε δει τον πρωτον ἐπιδεσμον τα μεν | ||
| ἐπιλυσιν . Ηὐφρανθην , φημι , κυριε , ταυτην την ἐπιλυσιν ἀκουσας . Ἀκουε νυν , φησι : την σαρκα |
| ἐργων ἁ δει πραττειν και των ἡμερων ἐν αἱς το πραττομενον του οἰκειου τευξεται τελους , οὑτος ἐστιν εὐδαιμων : | ||
| προφασιν εὑρεν . ἐνθα μεν γαρ πολλων ἐστι κοινον το πραττομενον , εἰκοτως ἀλληλοις βασκαινουσιν , ἑκαστος το πλεον ἐχειν |
| ἠν πεφυγαδευμενος μεν ὑπο Ἀρυμβου του πατρος , ἀλλοτριως δε διακειμενος προς Κασανδρον . διο και Λυκισκος ὁ τεταγμενος ἐπι | ||
| γαρ ἐπισταμενος αἰδεισθαι προς ἑκαστην των εἰρημενων ὑπεροχων προσερχεται οὑτως διακειμενος , οὐ δια το ἡμαρτηκεναι τι , ἀλλα δια |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| τους φυλασσοντας γεγονε περι τι φρουριον ἐγγιστα του Σαγγαριου ποταμου διακειμενον , ὁπερ Ἀτζουλα καλειται , ἀπεχον Νικαιας περι που | ||
| κατεδειξεν ἡμιν τον οἰνον , δια τουτο ποιουσιν αὐτον οὑτως διακειμενον , δηλον ὁτι και την Δημητρα θεριζουσαν ἠ ἐσθιουσαν |
| εἰδεναι ὁτι μετα το παρασχεθηναι την τροφην ἐν τῃ γαστρι ἀλλοιουται και πεττεται : εἰτα μετα το πεφθηναι και ἀλλοιωθηναι | ||
| και μην ὁτι γε το μεν πανυ σμικρον σωμα ῥᾳδιως ἀλλοιουται προς του πλησιαζοντος , το δε μειζον ἐν χρονῳ |
| παιδειαις οἱ μεν ἐπιπονῳ ἀσκησει εὐθυς νεοι ὀντες το ἀνδρειον μετερχονται , ἡμεις δε ἀνειμενως διαιτωμενοι οὐδεν ἡσσον ἐπι τους | ||
| , και σαφηνιζοντες αὐτο εἰποιμεν , οἱ μενοντες ἐκει ταχυ μετερχονται . Ἐπιμονη δε ἐστι προφορα πλειονων λεξεων ἐπισης το |
| δε Ἑρμης ὁ τον κριον φερων ὑπο τῃ μασχαλῃ και ἐπικειμενος τῃ κεφαλῃ κυνην και χιτωνα τε και χλαμυδα ἐνδεδυκως | ||
| τε και ψελιοις κοσμουμενος , ἐς εἰδος δε τιαρας στεφανην ἐπικειμενος χρυσῳ και λιθοις ποικιλην τιμιοις . ἠν τε αὐτῳ |
| του Ποντου διερχεται , οὑτινος καλλιστον ὑδωρ ἐπι την γην συρεται . Τοσουτοι μεν ἀνδρες του Ποντου περιοικοι ὑπαρχουσιν : | ||
| Ἰηπυγων τετανυσμενα μεσφ ' Ὑριοιο παραλιης , Ὑριου , τοθι συρεται Ἀδριας ἁλμη ποντον ἐς ἀγχιπορον Ἀκυληϊον ἐνθα νενασται ἀστυ |
| ἀπεκλινα την πραγματειαν , ἀλλα της ἀληθειας και του δικαιου προνοουμενος , ὡν δει στοχαζεσθαι πασαν ἱστοριαν , πρωτον μεν | ||
| μεμισημενους : ἀντι του : δι ' ἁ ἐγω : προνοουμενος και σου και ἐμαυτου : ἁγω προνοιᾳ : δι |
| ἀρχεται των ἰδιων ἐργων , παρα τε του κυοφορουντος σωματος ἐπισπωμενον την ὑλην διαπλαττει το ἐμβρυον κατα τινας ἀπαραβατους ταξεις | ||
| κορυφῃ της πετρας ῥηγμα εἰναι φασι τους ὑπερπετομενους των ὀρνιθων ἐπισπωμενον , ὡς Ἀθηνησι τε ἰδειν ἐστιν ἐν προδομῳ του |
| οὐκ ἀτιμαζουσιν οὐδε τουτο ὡς ἀν και ἀποτελεσμα τι ὀν ἐκεινου και παιγνιον . Οὑτοι μεν οὐν περι το καλον | ||
| . συν τοις δε συν Κυκ - νῳ και τοις ἐκεινου παισι και ὁ τλημων και ὁ καρτερικος Μνημων θανειται |
| Ϛʹ . Ἐστω δη δειξαι μη οὐσων συνεχων των ἰσων περιφερειων , και ἐστω το αὐτο σχημα , αἱ δε | ||
| ἐπιλογισμον ὡς μηδενι ἀξιολογῳ διαφερουσων παρα τας ΚΛΜ , ΣΤΥ περιφερειων . ἐστω γαρ ὁ της ὁμαλης παροδου του του |
| ἀγανοφρονος , ἡν ἐποησε θεα Κυπρις . Ἀλαλαι , ἰη παιων . Αἰρεσθ ' ἀνω , ἰαι , ὡς ἐπι | ||
| γουν προσλιπαρησειας καδον ἀνιμησασθαι , οὐ πεισεις οὐδε ἀναγκασεις οὐτε παιων οὐτε κολακευων . λεγει Κτησιας . Ὑπο τοις ποσι |
| ὁτι δε το μαλλον φυσικον μαλλον συγγνωστον , δηλον . ἐγκαλουμενος γαρ τις ὁτι τυπτει τον πατερα , ἀπελογειτο φυσικον | ||
| , ὁ ἐγκαλων νικᾳ , ἐπι δε των ἀρτιων ὁ ἐγκαλουμενος . ααʹ ὁ ἐγκαλων νικᾳ και ὁ νεωτερος . |
| δακρυον ϲυν ἐλαιῳ ἀλειφομενον και το ἀπο του χλωρου κληματοϲ καιομενου ἱδρουμενον ὑγρον . Ἀλλο ἀτριχον . τιθυμαλλου κιβωριτου χυλου | ||
| ὁμοιον ἐγω εἰδον γενομενον , εἰκος δε και σε παρειναι καιομενου τοτε του γεροντος . Οὐδε ἀνηλθον , ὠ πατερ |
| ἐκεινου προς αὑτην φυσικην δεσποτειαν ἀπαρνουμενης και την ἑαυτης προς ἐκεινον δουλωσιν , γαμων τε και ἀλλοτριων ἐξορυττομενων δια το | ||
| δοξαν : και τινας και αὐτος ἀπεμνημονευε λογους και προς ἐκεινον ὑπο τε Στωϊκων και Κυνικων μαλιστα εἰρημενους προς το |
| το τε πολλον ἐπαλθεα νουσον ἐτευξεν . Ἠν γε μεν οὐλομενον γε ποτον κοριοιο δυσαλθες ἀφραδεως δεπαεσσιν ἀπεχθομενοισι πασηται , | ||
| μορφην δ ' οὐκ ἀγανην παναμειδητοισι προσωποις : καρχαρον , οὐλομενον , ταναον στομα , κυανεη ῥις , ὀμμα θοον |
| συγγραμμα το της ἑορτης παρηκεν ἐγκωμιον , τον σοφιστην Ἰσοκρατην μιμουμενος . ὡσπερ γαρ ἐκεινος ἑαυτου Παναθηναϊκον ἐπεγραψε τον λογον | ||
| και Ἀθηναιων βουλευμα το προ του ἐργου του ἐν Μαραθωνι μιμουμενος , και Ἀχαιων συνελεγε και Ἀρκαδων ἀπο των πολεων |
| Και πρωτον μεν ὁτι ἐστι πολιτικον . Τουτο εἰς Μινουκιανον ἀποτεινεται : ἐκεινος γαρ οὐκ ἐπηνεγκεν ὁρον του πολιτικου ζητηματος | ||
| . ” ὁ δε Ἀρατος φησιν : οἱ σταθμη νεατης ἀποτεινεται οὐρης εἰς ποδας ἀμφοτερους , ὁσση ποδος εἰς ποδα |
| Θεοπομπου δραμα ἐστι Βατυλη . ἐνιοι δε “ νιταριον και βατος εἰδη φυτων ” : θελει δε εἰπειν “ ὡς | ||
| δια θαλαττης δῃ τοπον τιν ' , οὑτος ἐσται μοι βατος . Πενητος οὐδεν ἐστι δυστυχεστερον . ἁπαντα μοχθει κἀγρυπνει |
| τῳ κατα την Εὐρωπην παραλληλον : μεθ ' ὁ λιμην καλλιστος ἐκ τε μεγεθους και ἡσυχιας : περιγραφει δ ' | ||
| ' ἐπι Κυπρογενεια θεα λαχε και Διονυσος , ἐνθα τε καλλιστος ποτος ἀνδρασι γιγνεται οἰνου : εἰ τις τον γε |
| : διο και κατασκευαζων δια τινος μηχανης ψοφον ἐξαισιον και μιμουμενον τας βροντας ἑαυτον ἀπεφαινετο μειζον βροντησαι του Διος . | ||
| θηλυδριαν ἀνθρωπον ὁρων ἐσθησι μαλακαις και ᾀσμασιν ἀκολαστοις ἐναβρυνομενον και μιμουμενον ἐρωτικα γυναια , των παλαι τας μαχλοτατας , Φαιδρας |
| εἱνεκ ' ἐγενετο . ἀν πολλα βαλλῃς , ἀλλοτ ' ἀλλοιον βαλεις . ὡς τοις ἐς ᾁδου βουλομενοις οὐδεις φθονος | ||
| ἀνδρος ἰσχυρον , οὐδε ἀσθενες ἀει , ἀλλ ' ἀλλοτε ἀλλοιον . Και της γυναικος οὑτως ἐχει : ὡς μη |
| ἱζοιτ ' . ἀναγκῃ δ ' ἀνδρα ποιειται φιλον . λουται δε πασης ἡμερας ἀπο ῥυπον δις , ἀλλοτε τρις | ||
| ὁποτε ἡκοι ἐπι το δειπνον , λεγοιμ ' ἀν ὁτι λουται : εἰ δε πανυ σπουδαζοι φαγειν , εἰποιμ ' |
| της γλωττης . τουτων δε των ὑμενων ἐν τοις ἀγκυλοις καλουμενοις ὡς τα πολλα μεν ὁ μεσος , ἠ βραχυτερος | ||
| , ὡσπερ ἐστιν ἀλλοις τε τεκμηρασθαι και ἐν Κατανῃ τοις καλουμενοις Εὐσεβεσιν , οἱ , ἡνικα ἐπερρει τῃ Κατανῃ πυρ |
| ὑπο Θετταλων δεσποζειν , ἀλλ ' οὐχ ἡγεισθαι των συμμαχων προαιρουμενος , ὑποπτευεται δ ' ὑπο Θηβαιων Νικαιαν μεν φρουρᾳ | ||
| βουλομενος ἠ την ἀπο φυσεως ἀμορφιαν τῳ ἐπιθετῳ καλλει καλυψαι προαιρουμενος και τῳ καλλωπισμῳ : ταυτα γαρ του χρωματος ἐστι |
| Ἐμπεδοκλης ὁτι ὁσον ἀλλοιοι , τοσουτον και * * * μεθισταται , ὡς ἀν ἑπομενων των ψυχικων δυναμεων , ὡς | ||
| ὑποληπτεον ἀκινητον εἰναι , ἀλλα ἀκινητος οὑτως , ὁτι οὐ μεθισταται ὁλος οὐδε ἀλλος και ἀλλος ὑπαρχει , ἀλλ ' |
| διαθειη τα κατα τον λυπουντα χυμον , ἠδη μεν πεφεως ἐπιφαινονται σημεια τα παρυφισταμενα δηλονοτι , προς το συμμετρον δε | ||
| : οἱοι γαρ ποτε εἰσι , τοιουτοι και τοις ἐπικαλουμενοις ἐπιφαινονται , ἐνεργειας τε ἀναφαινουσι , και ἰδεας ἑαυτοις συμφωνους |
| γωνιας ὀξειαν και ἀμβλειαν δεικνυσιν αὐτας δυο ὀρθαις ἰσας : ἑπομενος γαρ τοις δια των προβληματων δεδειγμενοις μεταβεβηκεν ἐπι τα | ||
| . . Διδυμων κϚ Ϛʹ βο μζ Ϛʹ εʹ ὁ ἑπομενος αὐτων . . . . . . . . |
| οὐτε στοιχειον ἐστιν οὐτε ἐκ στοιχειων , ἀλλ ' εἰδος ἐπιγινομενον τοις στοιχειοις . και δεικνυσιν αὐτο τουτον τον τροπον | ||
| μερων συνθεσεως : ἀλλα γαρ τα μερη και ἀλλο το ἐπιγινομενον εἰδος . το μεν γαρ καθολου και το ὁλως |
| το προσωπον συνεσπασμενον ἠν : εὐτελης τε σφοδρα και βαρβαρικης ἐχομενος μικρολογιας , προσχηματι οἰκονομιας . εἰ δε τινα ἐπικοπτοι | ||
| ἀφοριζει δε την Βοιωτιαν . Ὁ Κορινθιος δε κολπος ἐστιν ἐχομενος ὁ τε Κεγχρεατης , οἱ τον ἰσθμον εἰς στενον |
| δε ἀραιος και διακενος . ἀλλ ' ὁ μεν ναστος περιαπτομενος τοις ἀνδρασι συμβαλλεται αὐτοις περι την σποραν : ὁ | ||
| ψυχης κτιζειν . αὐτος δε ὁ λιθος καθ ' ἑαυτον περιαπτομενος μεγιστην εὐπεψιαν παρεχει και ἐντασιν τοις μη δυναμενοις συνουσιαζειν |
| μοι ] φευ ἐμοι , τας στυγνας και λυπης αἰτιας γενομενας Ἀθηνας κατιδοντες οἱ Περσαι παντες οἱ τλημονες ἀπαιρουσι και | ||
| του Ποσειδωνος τριαινης ἐπαγγελλομενος αὐτας ὡστε ὑδρευσασθαι ἐκ τουτων δουλας γενομενας : ἀλλως : το ἑξης οὑτως : ὁδ ' |
| ἀνθρωπον θειοτατον ἐστιν , ὡστε οὐκ εἰς τα παρεργα και μηδενος ἀξια την σπουδην ἐστι σοι καταναλωτεον , ἀλλα την | ||
| . ἐφ ' ὁσον μεν γαρ ἀγαθοποιος διακρατει των χρονων μηδενος κακοποιου παρεμφερομενου , πρακτικος και ὑγιεινος και εὐποριστος και |
| ὁτι τριετη ἠν τα θυομενα : και το νεοια δε παροξυνομενον την δια της οι διφθογγου γραφην ἐφυλαξεν . Τα | ||
| ἐνθα δ ' ἐνι Σκυλλη ναιει : το μεν γαρ παροξυνομενον ἐστι , το δε προπαροξυνομενον ἐν παραθεσει του συμπλεκτικου |
| Διαγοραν ἡ τε Πελληνη και ἡ Αἰγινα ἑξακις νενικηκοτα . τελειται δε ἐν μεν Πελληνῃ της Ἀχαϊας ἀγων ὁ καλουμενος | ||
| μεν γαρ μακαρεσσι και ἀνθρωποισι φαεινει , τῃ ἐπι παντα τελειται ἀτειρεος ἐνδον Ὀλυμπου ἐσθλα τε και κλυτα ἐργα τα |
| μεν οὐχι , ἀφ ' Ἡρακλεους δε γενεθλης πενθησει βασιλη φθιμενον Λακεδαιμονος οὐρος : οὐ γαρ τον ταυρων σχησει μενος | ||
| σιγαζει κωφησε τε πασαν ἰωην . και φθιμενοι γαρ ὀϊς φθιμενον λυκον ἐρριγασι . θαυμα δε και τοδ ' ἀκουσα |
| τους μη ὡς δει χρωμενους τῃ ὀργῃ ἠ τους ἰδιως καλουμενους χαλεπους , οἱς τῳ ὀντι το συμβιουν ἀηδεστατον . | ||
| φαντασιαν . Διογενης ἀστερας εἰναι τους κομητας . Ἀναξαγορας τους καλουμενους διᾳττοντας ἀπο του αἰθερος σπινθηρων δικην καταφερεσθαι : διο |
| βουλης δ ' εἰναι ἀξιον το πραγμα , πως εὐπρεπεις γενησονται προς αὐτους αἱ διαλλαγαι : μεγαλην αἰσχυνην φασκων εἰναι | ||
| γενησεται : ἡ χιων μελανθησεται , τα γλυκεα ὑδατα ἁλμυρα γενησονται και τα ἁλμυρα γλυκεα ἐν τῳ μεγαλῳ φωτι της |
| στερεον , αἱ ἀρα μυριαδες ρʹ ἐπι τας μοναδας ͵Ϛ γενομεναι ποιουσιν μυριαδας ξʹ διπλας , ὡστε ὁ ἐκ των | ||
| στερηθησεσθαι ὡν ἀν ἐκειναι θελωσιν . Ὑπερτεραι δε αἱ Μουσαι γενομεναι , και των ὀμματων αὐτον και της κιθαρῳδιας ἐστερησαν |
| , εὐθεως τε ἐχωρει ἐπι Δαρειον . ὁ δε Δαρειος ἡττημενος δυσι μαχαις προς την τριτην παρεσκευαζετο συνηθροισεν τε παντα | ||
| καστορειον [ ] μικρου καταπαυσαι [ ? ] : διοπερ ἡττημενος [ ] ὁτ ' ἐξῃει ? ταὐτου : „ |
| ποτηριοις την Ἀρσακου βασιλειαν ἐκπιειν . Ἀντιοχος δε ὁ μεγας ἐπικαλουμενος , ὁν Ῥωμαιοι καθειλον , ὡς ἱστορει Πολυβιος ἐν | ||
| ἀλλα και περι πολλους ἀλλους Ἀκραγαντινους . Ἀντισθενης γουν ὁ ἐπικαλουμενος Ῥοδος , γαμους ἐπιτελων της θυγατρος , εἱστιασε τους |
| του πραγματος ἐχουσαν : ἀλλ ' οὐ παρα τουτο συλλογιστικως ἐπαγεται το συμπερασμα , ὁτι το λαμβανομενον ἐναργες , εἰ | ||
| πρεσβειας . Ἐπακτος ὁρκος : ὁν αὐτος τις ἑκων αὑτῳ ἐπαγεται , τουτεστιν αἱρειται : ἀλλοι δε τοὐναντιον ὁ ἀλλαχοθεν |
| οὐ γεννωνται δε , ὡς ὁ γʹ και ὁ εʹ γεννωνται μεν ἐξ οὐδενος [ ἀριθμου ] συνδυασμου , γεννωσι | ||
| ἐπιπεδων εὐθυγραμμων σχηματων πρωτον ἐστι το τριγωνον . πως δε γεννωνται προειρηται , ὁτι τῳ πρωτῳ ἀριθμῳ του ἑξης ἀρτιου |
| εἰς την Ἀσιαν , δημου Ξυπεταιας ἀρχοντα : και πολλα παρεχονται του λογου τεκμηρια , κρατησαντα δη χωρας συχνης τε | ||
| μεγαλοι δ ' ὀντες και συχνην χωραν διαπορευομενοι πολλας ἀφορμας παρεχονται τοις ἐμπορικῃ χρωμενοις ἐργασιᾳ : διο και συμβαινει τους |
| ἐμποιησει και βαρος ὁλου του σωματος . Ὁ δη οὐν πλειστος μοι λογος γεγονε περι της μεταβολης της ἐπι τα | ||
| βοσκημασι : κυκλῳ δ ' ὑπερκεινται δρυμοι ποικιλης ὑλης . πλειστος δ ' ὁ στυραξ φυεται παρ ' αὐτοις , |
| ἀπο δοξης ἠστειζοντο , ἐξεστι συμβαλειν ταις εἰκοσιν , αἱ ἀνακεινται ἐν τῳ της Περγαιας ἱερῳ . ὁ δε χαρακτηρ | ||
| ἐν τῳ ἱερῳ των Νεμεσεων ὑπερ των ἀγαλματων χρυσου Χαριτες ἀνακεινται , τεχνη Βουπαλου , τουτο δε σφισιν ἐν τῳ |
| διεληλυθοτος Ἀθηνησι μεν ἠρχε Βιων , ἐν Ῥωμῃ δε την ὑπατον ἀρχην διεδεξαντο Πουπλιος Σερουιλιος Στρουκτος και Λευκιος Αἰβουτιος Ἀλβας | ||
| τον ἀριθμητικον λογον συμφωνειν . τον γαρ νεατον προς τον ὑπατον ἐκ διπλασιου λογου ἡρμοσμενον την δια πασων συμφωνιαν ἀποτελειν |
| ἀντισιγμα παρακειται ἠ τους ἑξης τρεις , οἱς αἱ στιγμαι παρακεινται : εἰς γαρ την αὐτην γεγραμμενοι εἰσι διανοιαν . | ||
| # # : γινονται ἀνωμαλιας μοιραι μϚ μβ , αἱς παρακεινται τεταρτῳ σελιδιῳ γ κγ : ταις δε με , |
| , χρωμενος αὐτῃ προς τους φιλους . ἀλλ ' ἐστιν ἀριστος ὁ και προς ἑτερους μη μονον προς αὑτον και | ||
| Και Λεωνιδης τε ἐν τουτῳ τῳ πονῳ πιπτει ἀνηρ γενομενος ἀριστος , και ἑτεροι μετ ' αὐτου ὀνομαστοι Σπαρτιητεων , |
| ὀνοματος μνημονευει . καλλισται μεν γαρ αἱ Γαλλικαι , οὐκ ἀπολειπονται δε αὐτων οὐτε αἱ ἀπο Κιβυρας της Ἀσιατικης οὐτε | ||
| δε και θωραξ ἐν μεσῳ των εἰρημενων εἰσιν , ὁσον ἀπολειπονται γαστρος και ἡπατος , τοσουτον των ἀλλων πλεονεκτουντες . |
| θαρρουντες ἐξετραχυνοντο και στασεις ἐξαπτοντες ἀμετρους την δοκιμασιαν του νομου περιεμενον , οἱ μεν ὡς οὐδενι τροπῳ συγχωρησοντες αὐτον γενεσθαι | ||
| Κωνσταντινῳ , καταχθεισαι ἐς Χιον κἀκεισε πνευμασιν ἐναντιοις χρησαμεναι αὐτου περιεμενον καιρον ἐπιτηδειον ἀναμενουσαι : ὡς δε μετα μικρον ἐπυθοντο |
| ἡ δυναμις ἐναντιουται : ὑστερον δε διαλειψαν το νοσημα παλιν ἐπιτιθεται , εὑρισκει προκαταβληθεισαν την δυναμιν και χαλεπωτερον ἐπιτιθεται , | ||
| : ἐκεινη γαρ , ὁταν ἰδῃ ὀφιν , οὐ προτερον ἐπιτιθεται αὐτῳ , ἀλλα βοῃ τους ἀλλους ἐπικαλουμενη , τοτε |
| τα εἰς ω ληγοντα ῥηματα βαρυτονα , εἰ μεν μακρᾳ παραληγονται , δια του αθω ποιουσι την παραληγουσαν , οἱον | ||
| Ε διφθογγῳ παραληγονται . Τα δια του ῳος κτητικα διφθογγῳ παραληγονται , οἱον κῳος , μινῳος : οἱς ἠκολουθησε και |
| εἰη ἀν δεδειγμενον , ὁτι παντες οἱ συλλογισμοι εἰς ἐκεινους ἀναγονται τους δυο . εἰεν δ ' ἀν ἐν τοις | ||
| . Ὑπο γουν τουτο ἡρωες , και τα ἑτερα τρια ἀναγονται , το ἐξ ἐρας και γης , το ἐν |
| ἐνθα χειροτονησειν ἐμελλον , και τα μεσα της ἐκκλησιας . ἐνοχλουμενος δ ' ὑπο των δημαρχων και των πλουσιων , | ||
| , ἑως ἀν ἀπειπωμεν ἐγω μεν γραφων , συ δε ἐνοχλουμενος , ὁπως ἀν και μαθω βεβαιως , εἰ δει |
| . παγκληριας ] κτησεως . οἰσω ] εἰ γαρ Αἰγισθος ἀπολειται , κἀγω γαμηθησομαι . πρεσβευσω ] τιμησω . ἐντευθεν | ||
| και δεινον , εἰ δια την σην περι ταυτα ἀρετην ἀπολειται τις . βελτιον γαρ σε βιασθηναι προς ὑπνον ἠ |
| σκεπτεον , τινι γινεται ἡ προσθεσις . ἠ γαρ ἑαυτῃ προστιθεται ἡ μονας ἠ τῃ τετραδι ἠ τῃ ἐξ ἀμφοτερων | ||
| οὐδε τῳ γινομενῳ ἐκ της προσθεσεως και του προϋποκειμενου πηχεως προστιθεται ὁ παλαιστης . ἀλλ ' ἐπει το προστιθεμενον παλιν |
| τουτων δηλον ὁτι δει φρονησεως και ἀρετης και προς ἁ ἐπιστανται οἱ ἀνθρωποι και προς ἁ οὐκ ἐπιστανται : και | ||
| της ἡμετερας κρισεως δι ' ἀκριβη παιδευσιν πλεον τουτο ποιειν ἐπιστανται : οἱ δε τους περιπλους προχειρως γραψαντες , και |