| εὐτυχησας νικησῃ , ἐν ἐκεινῃ τῃ ἡμερᾳ ἐν ᾑ ἐνικησεν ἐπιλελησται των προτερων εὐτυχηματων . ἀλλως : το γαρ κατα | ||
| αὐτος ἀνω το της Ληθης ὑδωρ πεπωκως ἀναστρεψαι προς ἡμας ἐπιλελησται , και ἠτοι παλαιει μετα των ἐφηβων ἠ κιθαριζει |
| ὡστε παραλειπει το τις και το αὐτον . και το ἐπιλεγομενον τουτο συνιστησιν , ἐπει ἠ πολυ φερτερον οὑτω , | ||
| φαινομενα ἀγαθα προεπινοησας τις ἐξακουσεται και ῥᾳδιως δεξεται ὡς οἰκειως ἐπιλεγομενον το ὑπο του κωμικου εἰρημενον . οὑτως και οἱ |
| παιδειαις οἱ μεν ἐπιπονῳ ἀσκησει εὐθυς νεοι ὀντες το ἀνδρειον μετερχονται , ἡμεις δε ἀνειμενως διαιτωμενοι οὐδεν ἡσσον ἐπι τους | ||
| , και σαφηνιζοντες αὐτο εἰποιμεν , οἱ μενοντες ἐκει ταχυ μετερχονται . Ἐπιμονη δε ἐστι προφορα πλειονων λεξεων ἐπισης το |
| ὀψεως Εὐσεβης ἐς το ἐπειτα ἐκληθη , του δ ' ἐπιοντος ἐτους Φουριον μεν ἐπι τῳδε ἐς δικην Γαιος Κανουληιος | ||
| διαφορον και διανοιαν ποιει : παρα την ὁμωνυμιαν : Ξερξου ἐπιοντος ἐχρησεν ὁ θεος : Τειχος τριτογενει ξυλινον διδοι εὐρυοπα |
| ἐλθων δε εἰς Θηβας ὁ Οἰδιπους ὑστερον εὑρε κακον αὐτοις ἐπικειμενον μεγα , την Σφιγγα : ἡτις αἰνιγματα ἐλεγε και | ||
| ἐλεγον . χερηϊ χειρονι και ἡττονι . χερνιβα αὐτο το ἐπικειμενον ταις χερσιν ὑδωρ . ἁπαξ δε ποτε εἰπεν ὁμοιως |
| Και πρωτον μεν ὁτι ἐστι πολιτικον . Τουτο εἰς Μινουκιανον ἀποτεινεται : ἐκεινος γαρ οὐκ ἐπηνεγκεν ὁρον του πολιτικου ζητηματος | ||
| . ” ὁ δε Ἀρατος φησιν : οἱ σταθμη νεατης ἀποτεινεται οὐρης εἰς ποδας ἀμφοτερους , ὁσση ποδος εἰς ποδα |
| οὐτε στοιχειον ἐστιν οὐτε ἐκ στοιχειων , ἀλλ ' εἰδος ἐπιγινομενον τοις στοιχειοις . και δεικνυσιν αὐτο τουτον τον τροπον | ||
| μερων συνθεσεως : ἀλλα γαρ τα μερη και ἀλλο το ἐπιγινομενον εἰδος . το μεν γαρ καθολου και το ὁλως |
| παν γαρ ἐκ παντος ἐγινετ ' ἀν σπερματων γε οὐθεν προσδεομενον . και εἰ ἐφθειρετο δε το ἀφανιζομενον εἰς το | ||
| γαρ τον πολεμον μεγαλων στρατοπεδων και παρασκευης οὐ της τυχουσης προσδεομενον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἀτταλος και Πολεμων και |
| εἰη ἀν δεδειγμενον , ὁτι παντες οἱ συλλογισμοι εἰς ἐκεινους ἀναγονται τους δυο . εἰεν δ ' ἀν ἐν τοις | ||
| . Ὑπο γουν τουτο ἡρωες , και τα ἑτερα τρια ἀναγονται , το ἐξ ἐρας και γης , το ἐν |
| οὐ θιγγανουσιν ἀνεῳγμενων των θυρων . φασι δε ποτε ξενον πριαμενον οἰνον μη ἀναλαβειν ἐπειξαντος αὐτον του πλου , καταλιπειν | ||
| , ἀλλ ' ὁμως , ὁποιον ἀν των οἰκετων κελευσῃς πριαμενον τι σοι ἐξ ἀγορας ἐνεγκειν , οὐδεις ἀπορησει , |
| μακραν πλανην κατεπλει ἐς τινα της Ἰταλιας αἰγιαλον , Λωρεντον ἐπικαλουμενον , ἐνθα και στρατοπεδον αὐτου δεικνυται , και την | ||
| ἀνδρειως χρη , και τον Παιωνα τε και τας Μουσας ἐπικαλουμενον τους παλαιους πολιτας ἀγαθους ὀντας ἀναφαινειν τε και ὑμνειν |
| μεν : ἠλειφομην μυροισι και βακκαρι , Ἀριστοφανης δε : λουομενος μοι μυρου και βακκαριδος . βρενθειου δε μυρου μνημονευει | ||
| ἐῃ της κεφαλης , τῳ ἀσκῳ μηκετι χρησθω , ἀλλα λουομενος πολλῳ θερμῳ πινετω τα διουρητικα και μελικρητα ὑδαρεα : |
| δε σαφεστερον γνωσθησεται , ὁτι ὁ μεσος ἐν ἰσῳ ἀει ὑπερεχεται και ὑπερεχει . το δε θεωρημα , ὁτι το | ||
| ἑξ , τα λοιπα δυο τριτον ἐστι του πρωτου : ὑπερεχεται δ ' ὑπο του τελευταιου τῳ ἰσῳ : εἰ |
| οὐσιαν , το δε νοημα δι ' αὐτου ἱεται , ἐπιπλεκεται δε το νοημα τῃ διανοιᾳ : ἐλθοντα δε δι | ||
| μονοτητι της ἑαυτου ἑνοτητος μενων . Οὐτε γαρ νοητον αὐτῳ ἐπιπλεκεται οὐτε ἀλλο τι : παραδειγμα δε ἱδρυται του αὐτοπατορος |
| θεων ἐπᾳδει βαρβαρα και οὐδαμως συνετα Ἑλλησιν : ἐπᾳδει δε ἐπιλεγομενος ἐκ βιβλιου : ἀνευ τε δη πυρος ἀναγκη πασα | ||
| την τροπην ἀποβεβληκοτας τας πανοπλιας καθωπλιζεν , ἀλλους δ ' ἐπιλεγομενος εἰς στρατιωτικας ταξεις κατεγραφε : τας δ ' ἐκ |
| δε Ἑρμης ὁ τον κριον φερων ὑπο τῃ μασχαλῃ και ἐπικειμενος τῃ κεφαλῃ κυνην και χιτωνα τε και χλαμυδα ἐνδεδυκως | ||
| τε και ψελιοις κοσμουμενος , ἐς εἰδος δε τιαρας στεφανην ἐπικειμενος χρυσῳ και λιθοις ποικιλην τιμιοις . ἠν τε αὐτῳ |
| δεῃ , οἱ μεν ἀσωτοι και ἀκρατεις ὑπο των ἀκολουθουντων ἑλκονται και συρονται μετα πονων τε και νοσηματων κεκραγοτες και | ||
| τους πορους , δι ' ὡν οὑτοι μεταλαμβανονται τε και ἑλκονται προς των καθαρτικων φαρμακων , ἀναστομουν , εἰ ἡ |
| κρυφιων αἰτιων , λεγομενα την γενεσιν ἐχειν ; τις δε ἀνεξεται κατα το φαινομενον ἀκουειν αἰδοια οὐρανου και τουτων ἐκτομας | ||
| των Μουσων ᾠδαις δεδεμενον : ὁ οὐποτε Θεοδωρος ὁ καλος ἀνεξεται προς το τιμαν τους λογους ἀναγκην ἐχων το δια |
| την οἰκιαν κτημασι τε και ἀνθρωποις : πενησι δε ὀλεθρον μαντευονται . μονοις δε ἀν εἰη το τοιουτον ὀναρ ἀγαθον | ||
| εἰθ ' ὁταν πληγῃ τα σπλαγχνα ὑπο του ἱεροσκοπου , μαντευονται πρωτον ἐκ του πτωματος . των δ ' ἁλοντων |
| τον ἀγωνα τουτον καθιστησιν . Ἐπειδη δ ' ἑωρα με ὑπομενοντα , τιθησι την ἱκετηριαν , ὡς ἐμε μεν ἀποκτενων | ||
| συνηχησειν ἐμελλεν , ἀντιδοσιν τινα και ἀντεκτισιν παντα δια παντων ὑπομενοντα προς την του κοσμου παντος ἐκπληρωσιν : ταυτῃ και |
| μηλα λαβειν , κομισαι δε προς αὐτον , τουτον οὐν ἀραμενος τον Ἀνταιον μετεωρον ἁμμασιν Ἡρακλης κλασας ἀπεκτεινεν . ψαυοντα | ||
| ἐμην πατριδα τα Σαμοσατα ὁ αὐτος ἐν τωι αὐτωι βιβλιωι ἀραμενος ὁ γενναιος αὐτηι ἀκροπολει και τειχεσι μετεθηκεν ἐς την |
| εἰεν ἀμφοτερα ιβʹ ἠ ιδʹ , γινεται το συναλλαγμα και τεξεται πρωτοτοκον κορην και ἡ γυνη προτελευτᾳ : ἐαν δε | ||
| εἰτε φαυλων . και παλιν ἐν ἑτερῳ τοπῳ λεγει και τεξεται ἡ δαμαλις και ἐρουσιν , οὐ τετοκεν . προστιθεις |
| μοι ] φευ ἐμοι , τας στυγνας και λυπης αἰτιας γενομενας Ἀθηνας κατιδοντες οἱ Περσαι παντες οἱ τλημονες ἀπαιρουσι και | ||
| του Ποσειδωνος τριαινης ἐπαγγελλομενος αὐτας ὡστε ὑδρευσασθαι ἐκ τουτων δουλας γενομενας : ἀλλως : το ἑξης οὑτως : ὁδ ' |
| ' ὁτε δουπον ἀνθιαι εἰσαϊοντες ἀναθρωξωσι θαλασσης , ἀλλοις μεν μελεται κωπης πονος , αὐταρ ὁ γ ' ἀκρης ἐκ | ||
| σιγαν χαλεπωτατον ἀχθος , φθεγγομενος δ ' ἀδαης οἱσι παρηι μελεται , ἐχθαιρουσι δε παντες : ἀναγκαιη δ ' ἐπιμειξις |
| τους βιους ἐσχηκοτων , μαθετωσαν ὁτι χωριον μεν ἑν το δεξαμενον τα σωματα αὐτων ἠν , μνημεια δε παρα πολλοις | ||
| ' αὐτην ἠδη χωρησαν την καρδιαν και κρειττω της προϋπαρχουσης δεξαμενον ἀλλοιωσιν ἐπι τα του σωματος ἐκειθεν δια των φλεβων |
| της νοσου , αἱ δη και ταχιον ἀποκτεινονται . τινα παρεπονται σημεια τοις στρογγυλας ἑλμινθας ἐχουσι . σημεια δε τουτοις | ||
| ὡσπερ λεγομεν , ἐκπιπτει . ἑκαστῃ γαρ ἀρετῃ δυο κακιαι παρεπονται κατ ' ἐνδειαν και πλεονασμον . αὐ τοις ἀλλοις |
| σωματι , συνεχει δε αὐτη το σωμα : και Χριστιανοι κατεχονται μεν ὡς ἐν φρουρᾳ τῳ κοσμῳ , αὐτοι δε | ||
| ἀνθρωπων γενεσθαι και ὁτι μαινονται τηι Ῥεαι και προς Κορυβαντων κατεχονται , ἠγουν κορυβαντιωσι δαιμονωντες : ὁταν δε κατασχηι αὐτους |
| τα εἰς ω ληγοντα ῥηματα βαρυτονα , εἰ μεν μακρᾳ παραληγονται , δια του αθω ποιουσι την παραληγουσαν , οἱον | ||
| Ε διφθογγῳ παραληγονται . Τα δια του ῳος κτητικα διφθογγῳ παραληγονται , οἱον κῳος , μινῳος : οἱς ἠκολουθησε και |
| ἁ μεν εἰσιν χρηματισμοι , ἁτινα των ὀνοματων των ἐθνικων προτασσεται , ὡς . ἀλλα κυρια ἐθνικα , ἁτινα ἀπο | ||
| λογον ποιουν τελειον , ὡς ἐν τῳ γραφω , οὐ προτασσεται του ὀνοματος : εἰ γαρ τινι ἐρωτησαντι σε γραφοντα |
| ἐπιφανειας ἀοικους συναγεσθαι σταδιους τρισμυριους και ͵δ . Λοιπον οὐν καταλειπονται οἰκησιμοι ὑπο την εὐκρατον πεπτωκοτες σταδιοι δισμυριοι και ͵θ | ||
| στοιχειων ἑνοτητες [ ] ἀποτελεισθαι δυνανται και ὑπο του Ἐπικουρου καταλειπονται , καθαπερ ἐν τωι Περι ὁσιοτητος αὐτοτατα . . |
| ξενικοις : οἱον ὁτι και Λακεδαιμονιοι και ἀλλοι τινες τουτον πολιτευονται τον τροπον : ἐξ ἡμων δε αὐτων , ὁτι | ||
| ἐνδοιασθηναι αἰσχρον τῳ Πελοποννησῳ . καταπολιτευονται ] καθ ' ὑμων πολιτευονται . τινες ] ὁ Δημοσθενης : οὑτως γαρ ἐλεγον |
| οἱ μονομαχουντες λινον ἐχουσι , Πιττακος ἐδιδαξεν . Κροισος Λυδος ἐπιπλειν τοις νησιωταις παρεσκευαζετο . Βιας ὁ Πριηνευς ἐξεπληξε τον | ||
| και πωμασας ταυτην ἐπιμελως , ἐμβαλε εἰς τον πιθον ὡστε ἐπιπλειν , εἰτα καλυψον τον πιθον : και ταυτα σοι |
| εἰς την Ἀσιαν , δημου Ξυπεταιας ἀρχοντα : και πολλα παρεχονται του λογου τεκμηρια , κρατησαντα δη χωρας συχνης τε | ||
| μεγαλοι δ ' ὀντες και συχνην χωραν διαπορευομενοι πολλας ἀφορμας παρεχονται τοις ἐμπορικῃ χρωμενοις ἐργασιᾳ : διο και συμβαινει τους |
| τους φυλασσοντας γεγονε περι τι φρουριον ἐγγιστα του Σαγγαριου ποταμου διακειμενον , ὁπερ Ἀτζουλα καλειται , ἀπεχον Νικαιας περι που | ||
| κατεδειξεν ἡμιν τον οἰνον , δια τουτο ποιουσιν αὐτον οὑτως διακειμενον , δηλον ὁτι και την Δημητρα θεριζουσαν ἠ ἐσθιουσαν |
| ἀντισιγμα παρακειται ἠ τους ἑξης τρεις , οἱς αἱ στιγμαι παρακεινται : εἰς γαρ την αὐτην γεγραμμενοι εἰσι διανοιαν . | ||
| # # : γινονται ἀνωμαλιας μοιραι μϚ μβ , αἱς παρακεινται τεταρτῳ σελιδιῳ γ κγ : ταις δε με , |
| . του παιδος δε αὐτοιν ταυτα τε οὐκ εἰδοτος και δεομενου γραψαι προς σε περι της των πραγματων φυλα - | ||
| εἰναι . αἰσχρον οὐν μοι δοκει εἰναι κελευοντος τουτου και δεομενου τα δικαια αὐτῳ βοηθησαι περιιδειν αὐτον , καθ ' |
| ἐργων ἁ δει πραττειν και των ἡμερων ἐν αἱς το πραττομενον του οἰκειου τευξεται τελους , οὑτος ἐστιν εὐδαιμων : | ||
| προφασιν εὑρεν . ἐνθα μεν γαρ πολλων ἐστι κοινον το πραττομενον , εἰκοτως ἀλληλοις βασκαινουσιν , ἑκαστος το πλεον ἐχειν |
| τις αὐτους ἐροιτο και πως ἡ εὐθεια λεγεται πτωσις , ἀποκρινονται λεγοντες ὁτι εὐθεια μεν δια τουτο , διοτι τον | ||
| ; πυθομενου γουν του ἀσκητου ” ποθεν | ἐστε ” ἀποκρινονται τἀληθες οἱ ποιμενες ὁτι „ ἐκ Χαρραν „ : |
| διαθειη τα κατα τον λυπουντα χυμον , ἠδη μεν πεφεως ἐπιφαινονται σημεια τα παρυφισταμενα δηλονοτι , προς το συμμετρον δε | ||
| : οἱοι γαρ ποτε εἰσι , τοιουτοι και τοις ἐπικαλουμενοις ἐπιφαινονται , ἐνεργειας τε ἀναφαινουσι , και ἰδεας ἑαυτοις συμφωνους |
| . δʹ . Το ξυλον ληγει μεν εἰς Ν , κλινεται δε ἰσοσυλλαβως ξυλου : καθολικῳ γαρ λογῳ παντα τα | ||
| . Τυλις , πολις Θρᾳκης του Αἱμου πλησιον . και κλινεται Τυλεως . το ἐθνικον Τυλιτης ὡς Μεμφιτης . Τυμεναιον |
| ἀπο δοξης ἠστειζοντο , ἐξεστι συμβαλειν ταις εἰκοσιν , αἱ ἀνακεινται ἐν τῳ της Περγαιας ἱερῳ . ὁ δε χαρακτηρ | ||
| ἐν τῳ ἱερῳ των Νεμεσεων ὑπερ των ἀγαλματων χρυσου Χαριτες ἀνακεινται , τεχνη Βουπαλου , τουτο δε σφισιν ἐν τῳ |
| . οὐθεν δε τουτων παρα φυσιν , ὡς ἀνευ δυσχερειας ἀποκρινεται . διο κατ ' ἐννοιαν ἐστιν καταμηνιον αἱμα ἠ | ||
| εἰτε ἑτερους αἰχμαλωτους . Πυρρος δε μετα των φιλων βουλευσαμενος ἀποκρινεται ταδε αὐτοις : Σχετλιον τι πραγμα ποιειτε , ὠ |
| Ἐμπεδοκλης ὁτι ὁσον ἀλλοιοι , τοσουτον και * * * μεθισταται , ὡς ἀν ἑπομενων των ψυχικων δυναμεων , ὡς | ||
| ὑποληπτεον ἀκινητον εἰναι , ἀλλα ἀκινητος οὑτως , ὁτι οὐ μεθισταται ὁλος οὐδε ἀλλος και ἀλλος ὑπαρχει , ἀλλ ' |
| ἀρχεται των ἰδιων ἐργων , παρα τε του κυοφορουντος σωματος ἐπισπωμενον την ὑλην διαπλαττει το ἐμβρυον κατα τινας ἀπαραβατους ταξεις | ||
| κορυφῃ της πετρας ῥηγμα εἰναι φασι τους ὑπερπετομενους των ὀρνιθων ἐπισπωμενον , ὡς Ἀθηνησι τε ἰδειν ἐστιν ἐν προδομῳ του |
| ἀπεκλινα την πραγματειαν , ἀλλα της ἀληθειας και του δικαιου προνοουμενος , ὡν δει στοχαζεσθαι πασαν ἱστοριαν , πρωτον μεν | ||
| μεμισημενους : ἀντι του : δι ' ἁ ἐγω : προνοουμενος και σου και ἐμαυτου : ἁγω προνοιᾳ : δι |
| ὀνοματος μνημονευει . καλλισται μεν γαρ αἱ Γαλλικαι , οὐκ ἀπολειπονται δε αὐτων οὐτε αἱ ἀπο Κιβυρας της Ἀσιατικης οὐτε | ||
| δε και θωραξ ἐν μεσῳ των εἰρημενων εἰσιν , ὁσον ἀπολειπονται γαστρος και ἡπατος , τοσουτον των ἀλλων πλεονεκτουντες . |
| ἠν πεφυγαδευμενος μεν ὑπο Ἀρυμβου του πατρος , ἀλλοτριως δε διακειμενος προς Κασανδρον . διο και Λυκισκος ὁ τεταγμενος ἐπι | ||
| γαρ ἐπισταμενος αἰδεισθαι προς ἑκαστην των εἰρημενων ὑπεροχων προσερχεται οὑτως διακειμενος , οὐ δια το ἡμαρτηκεναι τι , ἀλλα δια |
| οὐ γεννωνται δε , ὡς ὁ γʹ και ὁ εʹ γεννωνται μεν ἐξ οὐδενος [ ἀριθμου ] συνδυασμου , γεννωσι | ||
| ἐπιπεδων εὐθυγραμμων σχηματων πρωτον ἐστι το τριγωνον . πως δε γεννωνται προειρηται , ὁτι τῳ πρωτῳ ἀριθμῳ του ἑξης ἀρτιου |
| ἐνεικαντες σπενδουσι τε και θυσαντες ὀπισω ἀπονοστεουσιν . Ὁρτεων δε πασεων των οἰδα μεγιστην του εἰαρος ἀρχομενου ἐπιτελεουσιν , και | ||
| Την δε καταψωσαν του παιδιου την κεφαλην εἰπαι ὡς καλλιστευσει πασεων των ἐν Σπαρτῃ γυναικων . Ἀπο μεν δη ταυτης |
| , τουτο και ἐπι των ἐξ ἐνδειξεως καταλαμβανομενων γιγνεται . σωζεται οὐν ἀναλογια τις τῃ ἐνδειξει προς τα φαινομενα και | ||
| και τἀλλα μεγεθος ἐχοντα ὑπομενει δι ' ὁ και ἐκσηπομενα σωζεται και ζῃ . Ἐπει και την πευκην γ ' |
| ἡ δυναμις ἐναντιουται : ὑστερον δε διαλειψαν το νοσημα παλιν ἐπιτιθεται , εὑρισκει προκαταβληθεισαν την δυναμιν και χαλεπωτερον ἐπιτιθεται , | ||
| : ἐκεινη γαρ , ὁταν ἰδῃ ὀφιν , οὐ προτερον ἐπιτιθεται αὐτῳ , ἀλλα βοῃ τους ἀλλους ἐπικαλουμενη , τοτε |
| ἑορτη δε αὐτῳ ἐπετελειτο , ἐπειδη αὐτος συνηγαγε την Ἀττικην προτερον σποραδην και κατα κωμας οἰκουμενην . ἐπ ' ὀλιγοις | ||
| Εὐβουλιδου ἀρχοντος . ἐν οὐν τετταρσιν ἠ πεντε ἐτεσι , προτερον μη ὑπαρχουσης οὐσιας , χαλεπον , ὠ ἀνδρες δικασται |
| , ὁπερ οὐ ποιουσιν οἱ ἐφεκτικοι : οὐτε γαρ ἀκριβως διαλεγονται οὐτε προσδιοριζονται , εἰπερ παντων ἀκαταληψιαν λεγουσι . δευτερον | ||
| σημαινουσι και αὐτοι πραγματα τα ὑπο το καθολου περι οὑ διαλεγονται ἀναφερομενα , προς δε γε των πολλων την μιαν |
| δακρυον ϲυν ἐλαιῳ ἀλειφομενον και το ἀπο του χλωρου κληματοϲ καιομενου ἱδρουμενον ὑγρον . Ἀλλο ἀτριχον . τιθυμαλλου κιβωριτου χυλου | ||
| ὁμοιον ἐγω εἰδον γενομενον , εἰκος δε και σε παρειναι καιομενου τοτε του γεροντος . Οὐδε ἀνηλθον , ὠ πατερ |
| τῳ Θηβαιους γενεσθαι μικρους , τας μεν Θεσπιας και τον Ὀρχομενον και τας Πλαταιας κατοικιζεσθαι φωμεν δειν και συμπραττωμεν αὐτοις | ||
| αἰχμητην Ἱερωνα . ὠ Ἐτεοκλειοι Χαριτες θεαι , ὠ Μινυειον Ὀρχομενον φιλεοισαι ἀπεχθομενον ποτε Θηβαις , ἀκλητος μεν ἐγωγε μενοιμι |
| ποθεις και διουρηθειη ἀν , οὑτως εἰς τουτο πως ἐπιτηδειως ἐχοντος του ὑδαρους των οἰνων : μη των παχεων ὡσαυτως | ||
| ἀποκτειναι ἐχρην ἠ τελευταν , ἀλλην του καιρου διεξοδον οὐκ ἐχοντος . ἐπαν δε το ζῳον ἐκ της πληγης και |
| , νητη συνημμενων , νητη διεζευγμενων , νητη ὑπερβολαιων , τριται τρεις , τριτη συνημμενων , τριτη διεζευγμενων , τριτη | ||
| , αἱ μεσαι τε , αἱ παραμεσοι τα , αἱ τριται τη , αἱ νηται τα . τετραχορδα ἐστι πεντε |
| , κατεσκευασεν ἐργα πολλα και μεγαλα μεχρι των νυν καιρων διαμενοντα και ἀπο του κατασκευασαντος Δαιδαλεια καλουμενα . ᾠκοδομησε δε | ||
| , ἁπαντα γαρ φαινεται τα ζωα και τα φυτα και διαμενοντα και γεννωμενα ἐν τοις οἰκειοις τοποις ὁμοιως ἐνυδρα και |
| : Βαδιζων . . σωμα : Το ἐμον . . ἀλιμενον αἰθερος : Την τελος οὐκ ἐχουσαν , οὐδε ὁρμον | ||
| ἀγκυρουχιαις θαρσουσι ναων ποιμενες παραυτικα , ἀλλως τε και μολοντες ἀλιμενον χθονα ἐς νυκτ ' ἀποστειχοντος ἡλιου . φιλει ὠδινα |
| ' οὐδ ' ὡς ἀπορουσαν ἀταρτηροιο κυδοιμου , ἀλλ ' ἐμενον θωεσσιν ἐοικοτες ἠε λυκοισι , μηλων ληιστηρσιν ἀναιδεσιν , | ||
| τεθαρρηκοτες . ἑτεροι μετανιστασθαι μελλοντες ἐκβαλοντες των ψυχων τον φοβον ἐμενον . βαρβαρων δε ἐκ δασειας ὑλης ἐπιθεμενων τοις ἐσχατοις |
| Πυθια τρις νενικηκως ἀναγεγραπται : τουτου και Πινδαρος μνημονευει : τονων γουν τριων ὀντων κατα Πολυμνηστον και Σακαδαν , του | ||
| των του ἡρμοσμενου και διαστηματων και συστηματων και φθογγων και τονων και μεταβολων συστηματικων ἐστι γνωστικη : πορρωτερω δ ' |
| του Ποντου διερχεται , οὑτινος καλλιστον ὑδωρ ἐπι την γην συρεται . Τοσουτοι μεν ἀνδρες του Ποντου περιοικοι ὑπαρχουσιν : | ||
| Ἰηπυγων τετανυσμενα μεσφ ' Ὑριοιο παραλιης , Ὑριου , τοθι συρεται Ἀδριας ἁλμη ποντον ἐς ἀγχιπορον Ἀκυληϊον ἐνθα νενασται ἀστυ |
| πατηρ : Ἡλιου δε , ἐπειδη διαπυρος ὠν την ἰκμαδα ἐπισπωμενος ἐργαζεται νεφελην . εἰκοτως των θεων τουτων ἐμνημονευσεν , | ||
| , πυρων τε την γευσιν οὐ λιαν οὐδε ἀθροως σιελον ἐπισπωμενος : πνιγωδης γαρ ὁ τοιουτος . πρωτευει δ ' |
| τελευτᾳ , Ξερξης δε και την βασιλειαν και τον πολεμον διαδεχεται Μαρδονιου λεγοντος αὐτῳ πολεμειν Ἀρταβανου δε τοὐναντιον . ἠν | ||
| Σικελιας ὀρη , το μακρον της Κρητης ἐπι την ἀνατολην διαδεχεται πελαγος , μεχρι της Σαλμωνιδος ἀρκης , ἡντινα το |
| . χρονος μεν οὐν οὐκ ἐστι πρωτος , ἐπειδη πας μεριστος , ἐν ᾡ δε πρωτῳ ἐκινειτο ἠ ἀλλο τι | ||
| γαρ ἐστιν ὁ ἐνεστως χρονος , ἠτοι ἀμεριστος ἐστιν ἠ μεριστος . ἀμεριστος μεν οὐν οὐκ ἐστιν : ἐν γαρ |
| παιδιῳ ἐγχεον μοι του οἰνου πιειν , ὁμοιως ὁ παις πευσεται ποιου . οὑτως ἡ ἐν ἑκαστοις ἐμπειρια του χρησιμου | ||
| φερουσα παρα Διος αἰγιοχοιο ” και “ ἠ μαλα λυγρης πευσεται ἀγγελιης . ” ποτε δε ἀντι του ἀγγελος : |
| στερεον , αἱ ἀρα μυριαδες ρʹ ἐπι τας μοναδας ͵Ϛ γενομεναι ποιουσιν μυριαδας ξʹ διπλας , ὡστε ὁ ἐκ των | ||
| στερηθησεσθαι ὡν ἀν ἐκειναι θελωσιν . Ὑπερτεραι δε αἱ Μουσαι γενομεναι , και των ὀμματων αὐτον και της κιθαρῳδιας ἐστερησαν |
| ἐνθα χειροτονησειν ἐμελλον , και τα μεσα της ἐκκλησιας . ἐνοχλουμενος δ ' ὑπο των δημαρχων και των πλουσιων , | ||
| , ἑως ἀν ἀπειπωμεν ἐγω μεν γραφων , συ δε ἐνοχλουμενος , ὁπως ἀν και μαθω βεβαιως , εἰ δει |
| μεσας [ Σκορπιου μερος ] . . . . . παρειται Προκυων . . . . . ὁ δε χειμερινος | ||
| . και το μεν ἐπι πλεον τι λεγειν περι αὐτων παρειται , ἐκεινο δε φανερον ἐκ των εἰρημενων ὁτι κοινως |
| σιτοποιος χειριδας ἐχων και περι τωι στοματι κημον ἐτριβε το σταις , ἱνα μητε ἱδρως ἐπιρρεοι μητε τοις φυραμασιν ὁ | ||
| αὐτῳ σταις περιπλασσεται και ἐντιθεται μαριλῃ , ἐστε ἀν το σταις κατακαυθῃ : τηνικαυτα δε τουτο μεν περιῃρηται , αὐτο |
| δε βοη πλειων τε ἐγιγνετο και ἐγγυτερον και οἱ ἀει ἐπιοντες ἐθεον δρομῳ ἐπι τους ἀει βοωντας και πολλῳ μειζων | ||
| δε οὐκ ἀνιεσαν οἱ Μακεδονες , ἀλλοι ἐπ ' ἀλλοις ἐπιοντες , οἱ δε προσθεν ἀναπαυομενοι , μογις δη ἀμφι |
| , εὐθεως τε ἐχωρει ἐπι Δαρειον . ὁ δε Δαρειος ἡττημενος δυσι μαχαις προς την τριτην παρεσκευαζετο συνηθροισεν τε παντα | ||
| καστορειον [ ] μικρου καταπαυσαι [ ? ] : διοπερ ἡττημενος [ ] ὁτ ' ἐξῃει ? ταὐτου : „ |
| οἱς ἀφιης . Το ἀν ὁτε ἐνι παραπληρωματικος συνδεσμος , συντασσεται μετα εὐκτικου , οἱον ποιησαιμι ἀν , και μετα | ||
| ἀπο του Ἑρμου παρωνομαζον ἑρμαιον και ἑρμαιον . Το ἐκλελησθαι συντασσεται και γενικῃ και αἰτιατικῃ : γενικῃ μεν , ὡς |
| – ἀγωνα Λοξιαι καταβαντ ' εὐρυν ἐν θεων ξενιᾳ . θυεται γαρ ἀγˈλαας ὑπερ Πανελλαδος , ἁν τε Δελφων ἐθˈνος | ||
| την θεον ἐκ Σουνιου της Ἀττικης ἐπιβασαν τῃ νησῳ ἐνταυθοι θυεται τῳ Ἀπολλωνι ὁϲημεραι και μεριϲ αὐτῳ και δειπνον παρατιθεται |
| δε Σικελικον ἐστιν ὀνομα . λαταγη δ ' ἐστι το ὑπολειπομενον ἀπο του ποθεντος ποτηριου ὑγρον , ὁ συνεστραμμενῃ τῃ | ||
| ἀδυνατον , τῳ αἰει τῳ περιληφθεντι και νοηθεντι ἀλλο τι ὑπολειπομενον προστιθεσθαι . ἀλλως τε δη , εἰ τουτο ὑποθωμεθα |
| ἡνιοχους , ἀγαθον δε εὐθυς ἀναγκη εἰναι τον περι πολλου ποιουμενον τους ἀγαθους . Ἀλλ ' ἐπανιτεον ἐπι τον λογον | ||
| Ἀσφαλαξ ζῳον ἐστιν τυφλον , ὑποκατω της γης την οἰκησιν ποιουμενον , ἐν ᾑ και φωλευει και βαδιζει . εἰ |
| δε περι χιλιους . ἁμα δε τῳ κινδυνῳ τουτῳ χειμων ἐπιγενομενος εἰκοσι των νεων διεφθειρε πλησιον ὁρμουσων της παρεμβολης . | ||
| νεαρα τε εἰη και μη συν φλεγμονῃ , λυει βορβορυγμος ἐπιγενομενος [ . . ] : δει εἰδεναι ὁτι “ |
| κακιαις . Ὁθεν το μεν ἀει κατορθουν ἐν ἁπασιν οἱς προτιθεται , το δε ἁμαρτανειν : και το μεν σπουδαιον | ||
| διαιρειν το ἀληθες και το ψευδος , δια τουτο νυν προτιθεται δειξαι ὁτι οὐδε συμψευδεσθαι δυνατον ταυτας τας προτασεις , |
| . μετα δε ταυτα λιαν ἐπενηνεκται , χρονον ' ἀσχο ὑπομενοντες ἑνεκα τοιουτων οὐδ ' ὑποταττοντες ἑαυτους οὐδενι πωποτε των | ||
| τοσα , οὐκ ἐσθητος ναυς γεμιζομενας , οὐχ ἁ προτερον ὑπομενοντες διετελουμεν , βαρυτεραν των καταδρομων ἐκκαρπουμενοι την ἡσυχιαν και |
| : τουτων δε εἰναι και τον Ὀλυμπικον : και δη βιασαμενον ἐπελθοντα θειναι αὐτον , οὐτε των Ἠλειων ἐχοντων ὁπλα | ||
| πνευματος ταυτι παντα συμβαινειν : ὁταν γαρ περιληφθεν νεφει παχει βιασαμενον ἐκπεσῃ τῃ λεπτομερειᾳ και κουφοτητι , τοτε ἡ μεν |
| ὀρθον καταπηξομεν , ὡϲτε προϲ αὐτον ἀντιβαινον το ϲωμα μη εἰκειν προϲ την καταταϲιν του ποδοϲ , μαλλον δε προπεπηχθω | ||
| των ἐκλιποντων οἱ περι αὐτων νομοι δεδωκασιν , ἀναπραττεσθαι , εἰκειν δε τοις δημοτικοις μηδεν ὁ τι μη δικαιον μηδε |
| του κληρου , των πατρῳων , της κτησεως , της περιουσιας , των περιοντων ἁπαντων : ἀκληρον γενεσθαι των πατρῳων | ||
| ἐνταυθα συλλογιζομενος εἰληφεν . ἐοικε δε τον ταυτα λεγοντα ἐκ περιουσιας αἱρειν , ὁταν και δους αὐτῳ το ἐνδεχεσθαι περι |
| εἰ και μηδεν αὐτῳ ἀλλο ἡμαρτητο , δια μονα ταυτα δικαιον εἰναι ἀποδοκιμασθηναι . οἱα μεν οὐν ζωσα ἡ μητηρ | ||
| και ἐξαπαταν . τως μεν πολεμιως ταυτα ποιεν καλον και δικαιον , τως δε φιλως αἰσχρον και πονηρον ἀν ἐξειποιεν |
| το τε πολλον ἐπαλθεα νουσον ἐτευξεν . Ἠν γε μεν οὐλομενον γε ποτον κοριοιο δυσαλθες ἀφραδεως δεπαεσσιν ἀπεχθομενοισι πασηται , | ||
| μορφην δ ' οὐκ ἀγανην παναμειδητοισι προσωποις : καρχαρον , οὐλομενον , ταναον στομα , κυανεη ῥις , ὀμμα θοον |
| δη ταὐτον ἐν ταις κακαις ὁμοιως και ἐν ἀγαθαις ἐνον πασας ἡδονας ἀγαθον εἰναι προσαγορευεις ; Πως λεγεις , ὠ | ||
| ταττομενη μετα του δικαιου . ἐαν δη ταυτης κατατυχω , πασας ἀπολυσομαι τας διαβολας : ἀνευ δε ταυτης οὐθ ' |
| , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται τα νοσηματα . ἐπι γαρ των | ||
| νοσηματα , ἠ δια τι περιστατικον , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται |
| κατεσχεν αὐτους : και παντ ' ἀναδεχομενος και εἰς αὑτον ποιουμενος τα τουτων ἁμαρτηματ ' ἐστιν . ὑπερ δε Φωκεων | ||
| ἀοριστον πραγμα , διο οὐκ ἐμνησθη αὐτης ὡς προς εἰσαγομενους ποιουμενος τον λογον : αὐτη γαρ ἡ κινησις οὐδεν ἑτερον |
| ψαμαθοισι : συλληπτικον το σχημα . νεμονται : διαγουσι , βοσκονται , ὑπαρχουσιν . Ἀγλαϊῃ : λαμπροτητι , λαμπρα . | ||
| ἐνερθε μυχοι , εἰαρινην δ ' ἐφ ' ἁλωα χυτον βοσκονται ἀν ' ἀλσος διζομενοι χλοερου σπερμα λαβειν μαραθου , |
| Η ληγοντα ἀπο των εἰς ως γινομενα δια του Η γραφονται οἱον ἑξαχη ἀπο του ἑξαχως . Τα πασχοντα ἐπεκτασιν | ||
| ε και α εἰς η , δια του ε ψιλου γραφονται : οἱον , Μαντινεα : Ὠκαλεα : Ὠκαλη γαρ |
| οὐκ ἀτιμαζουσιν οὐδε τουτο ὡς ἀν και ἀποτελεσμα τι ὀν ἐκεινου και παιγνιον . Οὑτοι μεν οὐν περι το καλον | ||
| . συν τοις δε συν Κυκ - νῳ και τοις ἐκεινου παισι και ὁ τλημων και ὁ καρτερικος Μνημων θανειται |
| : και ἀγχωμαλου της μαχης γεγενημενης ἡτταται Ἀσανδρος . ὁτι διαφερεται Κασανδρος προς Ἀντιγονον : και παυεται Κασανδρος της κατα | ||
| δε οὐτε Πυγμαιοις οὐτε ἀλλῳ ὀρνιθι | ὑπερ μερους ἀερος διαφερεται , οὐδε μην | ἰχθυς ἰχθυι αἰγιαλου ἑνεκα ἠ |
| το προσωπον συνεσπασμενον ἠν : εὐτελης τε σφοδρα και βαρβαρικης ἐχομενος μικρολογιας , προσχηματι οἰκονομιας . εἰ δε τινα ἐπικοπτοι | ||
| ἀφοριζει δε την Βοιωτιαν . Ὁ Κορινθιος δε κολπος ἐστιν ἐχομενος ὁ τε Κεγχρεατης , οἱ τον ἰσθμον εἰς στενον |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| οἱ μανθανοντες εἰς κολασιν ἠσαν ὑπευθυνοι . το γαρ ἰσως προσκειμενον ἐνταυθα ταυτην την ἐννοιαν βουλεται λανθανοντως εἰσαγειν . ἐν | ||
| περι , θελω πυθεσθαι μη ' πι τοις παλαι κακοις προσκειμενον τι πημα σην δακνει φρενα . ὠ παι , |
| . παγκληριας ] κτησεως . οἰσω ] εἰ γαρ Αἰγισθος ἀπολειται , κἀγω γαμηθησομαι . πρεσβευσω ] τιμησω . ἐντευθεν | ||
| και δεινον , εἰ δια την σην περι ταυτα ἀρετην ἀπολειται τις . βελτιον γαρ σε βιασθηναι προς ὑπνον ἠ |
| του βουβωνος , και κινδυνευσει ἀποθανειν , ἠν δε και περιγενηται , ἀφορος ἐσται . Ἐστι δε ᾑσι κατα το | ||
| Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . ἡ ἱστορια παρα |
| φρασις ἐκ του ῥηματος γινεται : το δε εἰδος του προβληματος ἐκ των ἐν τῳ ζητηματι εὑρισκομενων προσωπων και πραγματων | ||
| δικαιου στοχαστικη . Φθανει μεν οὐν ἠδη περι τουτου του προβληματος διειληφεναι , ἀλλ ' ἐκει μεν οὐ καθολου ἐζητει |
| και μελαν [ ὑδωρ ] [ εὐνας ] ? λειπομενων διζημενος εἰ που ἐφευροι [ . ] [ ὡς δε | ||
| . Ἐργινε Κλυμενοιο παϊ Πρεσβωνιαδαο , ὀψ ' ἠλθες γενεην διζημενος : ἀλλα και ἐμπης ἱστοβοηϊ γεροντι νεαν ποτιβαλλε κορωνην |
| μεν οὐχι , ἀφ ' Ἡρακλεους δε γενεθλης πενθησει βασιλη φθιμενον Λακεδαιμονος οὐρος : οὐ γαρ τον ταυρων σχησει μενος | ||
| σιγαζει κωφησε τε πασαν ἰωην . και φθιμενοι γαρ ὀϊς φθιμενον λυκον ἐρριγασι . θαυμα δε και τοδ ' ἀκουσα |
| τεθηραμενοι : και δια ταυτα ἁλισκομενοι ἡττον προς τους θηρωντας διαμαχονται ὑπερ του μη ἁλωναι . οἱ δε ἀλλοι , | ||
| ἐνδυομενοι ἠ προς ἀντιπαλους ἠ προς κιονα ὡς προς ἀντιπαλον διαμαχονται . δυναται δε τουτο το γυμνασιον εὐκινητον τε ποιησαι |
| ; εἰ δ ' οὐν τι και μειζον τας θειας ἐκεινας κεφαλας ἐτι πειθοι μενειν , αὐτος ἡμιν ἡκειν μεθ | ||
| μετα των πολεων την γλωτταν ἀμεινω πεποιηκας και θεραπευεις μεν ἐκεινας ὡς ἀφεστηκως λογων , λεγεις δε ὡς ἑν τουτο |