| κρυφιων αἰτιων , λεγομενα την γενεσιν ἐχειν ; τις δε ἀνεξεται κατα το φαινομενον ἀκουειν αἰδοια οὐρανου και τουτων ἐκτομας | ||
| των Μουσων ᾠδαις δεδεμενον : ὁ οὐποτε Θεοδωρος ὁ καλος ἀνεξεται προς το τιμαν τους λογους ἀναγκην ἐχων το δια |
| εἰεν ἀμφοτερα ιβʹ ἠ ιδʹ , γινεται το συναλλαγμα και τεξεται πρωτοτοκον κορην και ἡ γυνη προτελευτᾳ : ἐαν δε | ||
| εἰτε φαυλων . και παλιν ἐν ἑτερῳ τοπῳ λεγει και τεξεται ἡ δαμαλις και ἐρουσιν , οὐ τετοκεν . προστιθεις |
| Και πρωτον μεν ὁτι ἐστι πολιτικον . Τουτο εἰς Μινουκιανον ἀποτεινεται : ἐκεινος γαρ οὐκ ἐπηνεγκεν ὁρον του πολιτικου ζητηματος | ||
| . ” ὁ δε Ἀρατος φησιν : οἱ σταθμη νεατης ἀποτεινεται οὐρης εἰς ποδας ἀμφοτερους , ὁσση ποδος εἰς ποδα |
| μαλιστα τοις περι γυναικος ἠ ἐρωμενης φροντιζουσι : ταυτα γαρ ἀνακειται τῃ Ἀφροδιτῃ . τα δε ὀξεα μηλα στασεις και | ||
| * * * * μαρτυρια δε σαφης ἐν τοις ἱεροις ἀνακειται γραμμασι . λεγε τας εὐχας προτερον , ἁς ” |
| μακραν πλανην κατεπλει ἐς τινα της Ἰταλιας αἰγιαλον , Λωρεντον ἐπικαλουμενον , ἐνθα και στρατοπεδον αὐτου δεικνυται , και την | ||
| ἀνδρειως χρη , και τον Παιωνα τε και τας Μουσας ἐπικαλουμενον τους παλαιους πολιτας ἀγαθους ὀντας ἀναφαινειν τε και ὑμνειν |
| , και ἐπειδαν ἱκανως ἑψησεως ἐχῃ το ἐλαιον , αὐτο ἐνιεται . Γινεται δ ' ἀλλη κατα τας ἐσχατιας του | ||
| οἰνῳ , ὡς ἀν ἡ χρεια κελευῃ , και οὐκ ἐνιεται δε μονον , ἀλλα και πινεται . και μην |
| ' ὁτε δουπον ἀνθιαι εἰσαϊοντες ἀναθρωξωσι θαλασσης , ἀλλοις μεν μελεται κωπης πονος , αὐταρ ὁ γ ' ἀκρης ἐκ | ||
| σιγαν χαλεπωτατον ἀχθος , φθεγγομενος δ ' ἀδαης οἱσι παρηι μελεται , ἐχθαιρουσι δε παντες : ἀναγκαιη δ ' ἐπιμειξις |
| εἰη ἀν δεδειγμενον , ὁτι παντες οἱ συλλογισμοι εἰς ἐκεινους ἀναγονται τους δυο . εἰεν δ ' ἀν ἐν τοις | ||
| . Ὑπο γουν τουτο ἡρωες , και τα ἑτερα τρια ἀναγονται , το ἐξ ἐρας και γης , το ἐν |
| . παγκληριας ] κτησεως . οἰσω ] εἰ γαρ Αἰγισθος ἀπολειται , κἀγω γαμηθησομαι . πρεσβευσω ] τιμησω . ἐντευθεν | ||
| και δεινον , εἰ δια την σην περι ταυτα ἀρετην ἀπολειται τις . βελτιον γαρ σε βιασθηναι προς ὑπνον ἠ |
| δε το ἀφεψημα αὐτων προτρεπει και χορια και ἐμβρυα τεθνεωτα προκαλειται . ἐϲτι γαρ φθοριον πινομενον . και εἰ τιϲ | ||
| τῳ γνησιῳ : ἀντιληπτικον δε τουτο : την γαρ ἐξουσιαν προκαλειται του ὡς ἀν ἐθελοι διανεμειν : διαφερει ὁτι ἐν |
| μεσας [ Σκορπιου μερος ] . . . . . παρειται Προκυων . . . . . ὁ δε χειμερινος | ||
| . και το μεν ἐπι πλεον τι λεγειν περι αὐτων παρειται , ἐκεινο δε φανερον ἐκ των εἰρημενων ὁτι κοινως |
| μεν οὐχι , ἀφ ' Ἡρακλεους δε γενεθλης πενθησει βασιλη φθιμενον Λακεδαιμονος οὐρος : οὐ γαρ τον ταυρων σχησει μενος | ||
| σιγαζει κωφησε τε πασαν ἰωην . και φθιμενοι γαρ ὀϊς φθιμενον λυκον ἐρριγασι . θαυμα δε και τοδ ' ἀκουσα |
| . δʹ . Το ξυλον ληγει μεν εἰς Ν , κλινεται δε ἰσοσυλλαβως ξυλου : καθολικῳ γαρ λογῳ παντα τα | ||
| . Τυλις , πολις Θρᾳκης του Αἱμου πλησιον . και κλινεται Τυλεως . το ἐθνικον Τυλιτης ὡς Μεμφιτης . Τυμεναιον |
| χυμων σημαινων . και χολωδη δ ' ἐσθ ' ὁτε ἐκκρινεται και ποικιλα . εἰ δ ' ἐπι πλεον προεισι | ||
| φλεγμονη , δια γαϲτροϲ ἠ δι ' οὐρων το πυον ἐκκρινεται και αὐτικα των ὀχληρων ῥυονται . εἰ δε εἰϲ |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| χρη ὁποιον ἐσται το του δειπνου θυμηρες , ποτερον πολυτελειας ἐχομενον ἠ ἐνδεως ἐχον ἠ συμμετρον : οὐ γαρ ἀποτυγχανει | ||
| ἀνεφικτων μη ἐπιθυμει . Τοις δε ῥηθεισιν ἀρεσθεις προς τον ἐχομενον εἰπε : Πως ἀν ἐκτος εἰη φθονου ; Διαλιπων |
| και το μεσον : ψυχεται γαρ αὐτη ἡ σαρξ και θερμαινεται . ὡσπερ οὐν ὁ την ἀσπιδα πληξας ἁμα πληττει | ||
| ἐᾳ πιειραν γενεσθαι δια ταδε : κινευμενου του ἀνθρωπου , θερμαινεται και το σωμα και τα σιτια : ἑλκει οὐν |
| το τε πολλον ἐπαλθεα νουσον ἐτευξεν . Ἠν γε μεν οὐλομενον γε ποτον κοριοιο δυσαλθες ἀφραδεως δεπαεσσιν ἀπεχθομενοισι πασηται , | ||
| μορφην δ ' οὐκ ἀγανην παναμειδητοισι προσωποις : καρχαρον , οὐλομενον , ταναον στομα , κυανεη ῥις , ὀμμα θοον |
| τους φυλασσοντας γεγονε περι τι φρουριον ἐγγιστα του Σαγγαριου ποταμου διακειμενον , ὁπερ Ἀτζουλα καλειται , ἀπεχον Νικαιας περι που | ||
| κατεδειξεν ἡμιν τον οἰνον , δια τουτο ποιουσιν αὐτον οὑτως διακειμενον , δηλον ὁτι και την Δημητρα θεριζουσαν ἠ ἐσθιουσαν |
| ᾑ τα της πολιτειας σφοδρα καλως διακεκοσμηται , τι ἑτερον ὑποληψεται ἠ ὁτι ἐπιστατειται ἡδε ἡ πολις ὑπ ' ἀρχοντων | ||
| εἰτα ὁ Πλουτων εὐ οἰδα ὁτι ἐμε ῥᾳθυμειν ἐν τουτοις ὑποληψεται , και ταυτα παρ ' ἀλλῳ οὐσης της αἰτιας |
| παν γαρ ἐκ παντος ἐγινετ ' ἀν σπερματων γε οὐθεν προσδεομενον . και εἰ ἐφθειρετο δε το ἀφανιζομενον εἰς το | ||
| γαρ τον πολεμον μεγαλων στρατοπεδων και παρασκευης οὐ της τυχουσης προσδεομενον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἀτταλος και Πολεμων και |
| αὐτον εἰς ἰσα διαιρεισθαι : εἰς μοναδα γαρ και δυαδα διαιρειται : οὐδε γαρ δυναμεθα διαιρειν αὐτον εἰς ἑν ἡμισυ | ||
| μερος της φιλοσοφιας εἰρηκαμεν , ἀναγκη και τουτο διελειν . διαιρειται τοινυν το πρακτικον εἰς τε το ἠθικον και οἰκονομικον |
| ἐν στοχασμῳ ἀπο του χρωματος του προτερου ζητηματος το δευτερον ἀναφαινεται ζητημα και οἰκειον ἐστι και ἠρτημενον του προτερου : | ||
| και το ἀπολλυμενον οὐν ἰσον και το ἀποβαλλομενον οὑτως ἀκαριαιον ἀναφαινεται . οὐτε γαρ το παρῳχηκος οὐτε το μελλον ἀποβαλοι |
| . θανοντα γαρ με θαψεθ ' οὑ το μορσιμον , διας παροιθε παρθενου Παλληνιδος : και σοι μεν εὐνους και | ||
| μενει λιμην Μαλεας τ ' ἀκρας κευθμωνες ἡ τε Σουνιου διας Ἀθανας σως ὑπαργυρος πετρα Γεραιστιοι τε καταφυγαι : τα |
| τους βιους ἐσχηκοτων , μαθετωσαν ὁτι χωριον μεν ἑν το δεξαμενον τα σωματα αὐτων ἠν , μνημεια δε παρα πολλοις | ||
| ' αὐτην ἠδη χωρησαν την καρδιαν και κρειττω της προϋπαρχουσης δεξαμενον ἀλλοιωσιν ἐπι τα του σωματος ἐκειθεν δια των φλεβων |
| . μετα δε ταυτα λιαν ἐπενηνεκται , χρονον ' ἀσχο ὑπομενοντες ἑνεκα τοιουτων οὐδ ' ὑποταττοντες ἑαυτους οὐδενι πωποτε των | ||
| τοσα , οὐκ ἐσθητος ναυς γεμιζομενας , οὐχ ἁ προτερον ὑπομενοντες διετελουμεν , βαρυτεραν των καταδρομων ἐκκαρπουμενοι την ἡσυχιαν και |
| ἡνιοχους , ἀγαθον δε εὐθυς ἀναγκη εἰναι τον περι πολλου ποιουμενον τους ἀγαθους . Ἀλλ ' ἐπανιτεον ἐπι τον λογον | ||
| Ἀσφαλαξ ζῳον ἐστιν τυφλον , ὑποκατω της γης την οἰκησιν ποιουμενον , ἐν ᾑ και φωλευει και βαδιζει . εἰ |
| κακιαις . Ὁθεν το μεν ἀει κατορθουν ἐν ἁπασιν οἱς προτιθεται , το δε ἁμαρτανειν : και το μεν σπουδαιον | ||
| διαιρειν το ἀληθες και το ψευδος , δια τουτο νυν προτιθεται δειξαι ὁτι οὐδε συμψευδεσθαι δυνατον ταυτας τας προτασεις , |
| δακρυον ϲυν ἐλαιῳ ἀλειφομενον και το ἀπο του χλωρου κληματοϲ καιομενου ἱδρουμενον ὑγρον . Ἀλλο ἀτριχον . τιθυμαλλου κιβωριτου χυλου | ||
| ὁμοιον ἐγω εἰδον γενομενον , εἰκος δε και σε παρειναι καιομενου τοτε του γεροντος . Οὐδε ἀνηλθον , ὠ πατερ |
| ἐλαιον ἐνιζηϲιϲ . ὁ δε τροποϲ αὐτεηϲ ἐν τοιϲι χρονιοιϲι εἰρηϲεται . Θεραπεια παροξυϲμου ἐπιληπτικων . Τηϲ ἐπιληψιηϲ ὀλεθριη μεν | ||
| διαχωρηματων και των οὐρων και πτυϲματων προγνωϲεωϲ μετ ' ὀλιγον εἰρηϲεται . Ἐκ τεϲϲαρων διαγινωϲκεται του νοϲηματοϲ ὁ χρονοϲ , |
| οὐσιαν , το δε νοημα δι ' αὐτου ἱεται , ἐπιπλεκεται δε το νοημα τῃ διανοιᾳ : ἐλθοντα δε δι | ||
| μονοτητι της ἑαυτου ἑνοτητος μενων . Οὐτε γαρ νοητον αὐτῳ ἐπιπλεκεται οὐτε ἀλλο τι : παραδειγμα δε ἱδρυται του αὐτοπατορος |
| ὑφισταμενος , κακοποιον μεντοι , οὐχ ὁρᾳ δε και το ἑπομενον , ὁτι εἰ θεον παντως ὑποστατεον και ὑλην , | ||
| ἀκολουθον το ἐπιφερομενον . Το μεν προτερον ἀναγκαιον ὡς ἀναγκαιως ἑπομενον εἰρηται , τουτο δε γε το δευτερον κατα το |
| οὐ θιγγανουσιν ἀνεῳγμενων των θυρων . φασι δε ποτε ξενον πριαμενον οἰνον μη ἀναλαβειν ἐπειξαντος αὐτον του πλου , καταλιπειν | ||
| , ἀλλ ' ὁμως , ὁποιον ἀν των οἰκετων κελευσῃς πριαμενον τι σοι ἐξ ἀγορας ἐνεγκειν , οὐδεις ἀπορησει , |
| τοις ἡδεσιν , ἑκατερον ἐν ἑκατερῳ φυρομενον : ἀναγκη δε αἱρουμενον θατερον και του ἀλλου μετεχειν εὐθυς : ἁτε γαρ | ||
| , μηδεν ἐπαναγκες ἐστω . και την προβολην δη τον αἱρουμενον ἐκ των ἐμπειρων ποιητεον , ἐν τε τῃ δοκιμασιᾳ |
| : και ἀγχωμαλου της μαχης γεγενημενης ἡτταται Ἀσανδρος . ὁτι διαφερεται Κασανδρος προς Ἀντιγονον : και παυεται Κασανδρος της κατα | ||
| δε οὐτε Πυγμαιοις οὐτε ἀλλῳ ὀρνιθι | ὑπερ μερους ἀερος διαφερεται , οὐδε μην | ἰχθυς ἰχθυι αἰγιαλου ἑνεκα ἠ |
| . οὐθεν δε τουτων παρα φυσιν , ὡς ἀνευ δυσχερειας ἀποκρινεται . διο κατ ' ἐννοιαν ἐστιν καταμηνιον αἱμα ἠ | ||
| εἰτε ἑτερους αἰχμαλωτους . Πυρρος δε μετα των φιλων βουλευσαμενος ἀποκρινεται ταδε αὐτοις : Σχετλιον τι πραγμα ποιειτε , ὠ |
| Ἐμπεδοκλης ὁτι ὁσον ἀλλοιοι , τοσουτον και * * * μεθισταται , ὡς ἀν ἑπομενων των ψυχικων δυναμεων , ὡς | ||
| ὑποληπτεον ἀκινητον εἰναι , ἀλλα ἀκινητος οὑτως , ὁτι οὐ μεθισταται ὁλος οὐδε ἀλλος και ἀλλος ὑπαρχει , ἀλλ ' |
| ' οὐδ ' ὡς ἀπορουσαν ἀταρτηροιο κυδοιμου , ἀλλ ' ἐμενον θωεσσιν ἐοικοτες ἠε λυκοισι , μηλων ληιστηρσιν ἀναιδεσιν , | ||
| τεθαρρηκοτες . ἑτεροι μετανιστασθαι μελλοντες ἐκβαλοντες των ψυχων τον φοβον ἐμενον . βαρβαρων δε ἐκ δασειας ὑλης ἐπιθεμενων τοις ἐσχατοις |
| , ὠκεανος δ ' ἐστι * * ἡς την ἀναθυμιασιν ἐπινεμεται . 〚 τροπην δε γιγνεσθαι 〛 ἐκ της περιφερουσης | ||
| ὠκεανος δ ' ἐστιν ἠ γη , ἡς την ἀναθυμιασιν ἐπινεμεται . Πλατων Πυθαγορας Ἀριστοτελης παρα την λοξωσιν του ζῳδιακου |
| και ἡ δωρεα του σιτου . προς δε τουτοις αἱ τελεται και τα μυστηρια ταυτης της θεου τοτε κατεδειχθησαν ἐν | ||
| μικρον ἀμφηκης γναθος γραυς βακχευουσα κοπρου ἀγωγας Κυδωνια μηλα λυσιοι τελεται ἀανθα ἀγωνα ἀκαταπληκτον ἀλεοιμι ἀνδρεραστριαν ἀνθρηνη ἀπεκλισεν Ἀχραδους βροταχος |
| ἐλθων δε εἰς Θηβας ὁ Οἰδιπους ὑστερον εὑρε κακον αὐτοις ἐπικειμενον μεγα , την Σφιγγα : ἡτις αἰνιγματα ἐλεγε και | ||
| ἐλεγον . χερηϊ χειρονι και ἡττονι . χερνιβα αὐτο το ἐπικειμενον ταις χερσιν ὑδωρ . ἁπαξ δε ποτε εἰπεν ὁμοιως |
| πασης μεν ἀριθμου φυσεως κοινωνησαι , κατα παντα δε τροπον μεριζομενον ὁμοιον λαμβανειν την τε των ἀφαιρουμενων και την των | ||
| λογικον τακτεον οὐ μεριζομενον ἐν τοις σωμασι , το δε μεριζομενον περι σωματα ἑν μεν ὀν και αὐτο , περι |
| σχηματα , ὡσπερ τῳ τριγωνῳ συντεθειται , οὑτω τουτῳ και ἀναλυονται , αἱ τε ψυχαι τῳ θρεπτικῳ και συνεχονται και | ||
| κτησιν σημαινουσων , και εἰς γενικην , ὡς προειρηται , ἀναλυονται κτησιν σημαινουσαι . και αἱ μεν ἀπο πρωτου ἑνικου |
| σκεψωμεθα , ὁπως μη ἡμας τα πολλα ταυτα ὀνοματα ἐς ταὐτον τεινοντα ἐξαπατᾳ , εἰ τῳ ὀντι μεν οἱ θεμενοι | ||
| ἑκαστου εὐδαιμονιαν , προς τουτο ἐπιφερει , ὁτι ἑν και ταὐτον ἐστιν ἑνι και πολει εὐδαιμονια : τῳ γαρ εἰδει |
| μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
| , το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
| της νοσου , αἱ δη και ταχιον ἀποκτεινονται . τινα παρεπονται σημεια τοις στρογγυλας ἑλμινθας ἐχουσι . σημεια δε τουτοις | ||
| ὡσπερ λεγομεν , ἐκπιπτει . ἑκαστῃ γαρ ἀρετῃ δυο κακιαι παρεπονται κατ ' ἐνδειαν και πλεονασμον . αὐ τοις ἀλλοις |
| [ ] ϲ . ἀ ποιαϲ , ταλαν , ] κειν τηϲ Λημνιαϲ [ ] τι γειτνιαι γερων ] τρεφων | ||
| [ [ ] ! δοκει : [ ] [ ] κειν ? : [ ] κ [ . . . |
| ποθεις και διουρηθειη ἀν , οὑτως εἰς τουτο πως ἐπιτηδειως ἐχοντος του ὑδαρους των οἰνων : μη των παχεων ὡσαυτως | ||
| ἀποκτειναι ἐχρην ἠ τελευταν , ἀλλην του καιρου διεξοδον οὐκ ἐχοντος . ἐπαν δε το ζῳον ἐκ της πληγης και |
| , ἐπι βουβωσι καμπυλοι ὁδοιπορεουσι , και ἡ ἑτερη ἰγνυη καμπτεται : στηθεσι μολις ἱκνειται : χειρι το σκελος καταλαμβανει | ||
| . Ἀπο Τευχειρων εἰς Βερνικιδα σταδιοι τνʹ . Ὁ πλους καμπτεται : πλευσας ἐς σταδιους Ϛʹ ὀψει ἀκρωτηριον προτεινον προς |
| ἀγαθιδων ἐστιν . χρωνται δ ' ἐπι πολλων ἀγαθων . ἀραμενον φερειν . Ἀττικη ἡ συνταξις , δεον εἰπειν ἀραντα | ||
| μεμελανωμενον ἀνθρωπιον νουνεχεστερα παντων ἐπραξε , τους ῥᾳδιως δαπανωμενους ἀρτους ἀραμενον , ἐκεινων τα στρωματα και τα λοιπα των σκευων |
| ἠ τῳ ἰσχιῳ ἐμπυημα ᾐ , ἡ ἐν κυστει ὠσις εἰργεται , κἀπειτα το βαρος τε και ὁ ὀγκος ἠ | ||
| ὁσοις δη δικασταις ἠ πληγαις ἠ πληγων ἀπειλαις το τοιουτον εἰργεται τα παροντα ὑβριζεσθαι δια των ὀδυρμων ἡγουμενοις . και |
| του Ποντου διερχεται , οὑτινος καλλιστον ὑδωρ ἐπι την γην συρεται . Τοσουτοι μεν ἀνδρες του Ποντου περιοικοι ὑπαρχουσιν : | ||
| Ἰηπυγων τετανυσμενα μεσφ ' Ὑριοιο παραλιης , Ὑριου , τοθι συρεται Ἀδριας ἁλμη ποντον ἐς ἀγχιπορον Ἀκυληϊον ἐνθα νενασται ἀστυ |
| ἀνεμων και οὑτωϲ ἀποτιθεμεθα ἐν οἰκῳ , ἐν ᾡ οἰνοϲ ἀποκειται . βελτιον οὐν ϲκευαζειν το ϲυν τῳ μελιτι φυλαχθεν | ||
| ] ἐταξα κἀκρινα ] διεκρινα , κεχωρισμενως εἰπον χρη ] ἀποκειται ὑπαρ ] φανερως κληδονας ] μαντειας δυσκριτους ] δυσγνωστους |
| , ὁταν μηδε ἀλλον τινα λογον ὑπολιπηται ἑαυτῳ προς τον ἐγκαλουμενον . Δημοσθενης ἐν τῃ ὑπερ Φορμιωνος παραγραφῃ ” ἱν | ||
| στοχασμου το ἑτερον εἰναι το γεγενημενον : ἑτερον δε το ἐγκαλουμενον : ἐαν μεν το γεγενημενον δηλον ᾐ , ὁτι |
| ἐπι χθονος ὁσσα τ ' ἐφ ' ὑγρην πλαζομενοι κατα ποντον ὑπερβια ἐργα καμεσθε : οἰοπολοι δ ' εἰμεν χθονιαι | ||
| και καματῳ συντετριμμενον . Πολλακις δε τις αὐτων εἰς τον ποντον ἁλαμενος οὐδε ἐπανεισι θηριῳ περιπεσων , ἀλλα σημαινει μεν |
| ἠ τῃ ἀφρονι ναρκῃ , ἠως τῳ παθει της ναρκωσεως διαλυεται , ἀπολιθουται , και οὐκ ἐτι δυναται βασταζειν τα | ||
| τοις ἀπο των βοηθηματων διαλειμμασι ταυτῃ . ὀποπανακος # α διαλυεται ὀξους # β , εἰτα κηρωτη ἐκ κυπρινου γενομενη |
| ἐργων ἁ δει πραττειν και των ἡμερων ἐν αἱς το πραττομενον του οἰκειου τευξεται τελους , οὑτος ἐστιν εὐδαιμων : | ||
| προφασιν εὑρεν . ἐνθα μεν γαρ πολλων ἐστι κοινον το πραττομενον , εἰκοτως ἀλληλοις βασκαινουσιν , ἑκαστος το πλεον ἐχειν |
| ἀρχεται των ἰδιων ἐργων , παρα τε του κυοφορουντος σωματος ἐπισπωμενον την ὑλην διαπλαττει το ἐμβρυον κατα τινας ἀπαραβατους ταξεις | ||
| κορυφῃ της πετρας ῥηγμα εἰναι φασι τους ὑπερπετομενους των ὀρνιθων ἐπισπωμενον , ὡς Ἀθηνησι τε ἰδειν ἐστιν ἐν προδομῳ του |
| οὐτε στοιχειον ἐστιν οὐτε ἐκ στοιχειων , ἀλλ ' εἰδος ἐπιγινομενον τοις στοιχειοις . και δεικνυσιν αὐτο τουτον τον τροπον | ||
| μερων συνθεσεως : ἀλλα γαρ τα μερη και ἀλλο το ἐπιγινομενον εἰδος . το μεν γαρ καθολου και το ὁλως |
| σωματι , συνεχει δε αὐτη το σωμα : και Χριστιανοι κατεχονται μεν ὡς ἐν φρουρᾳ τῳ κοσμῳ , αὐτοι δε | ||
| ἀνθρωπων γενεσθαι και ὁτι μαινονται τηι Ῥεαι και προς Κορυβαντων κατεχονται , ἠγουν κορυβαντιωσι δαιμονωντες : ὁταν δε κατασχηι αὐτους |
| παιδειαις οἱ μεν ἐπιπονῳ ἀσκησει εὐθυς νεοι ὀντες το ἀνδρειον μετερχονται , ἡμεις δε ἀνειμενως διαιτωμενοι οὐδεν ἡσσον ἐπι τους | ||
| , και σαφηνιζοντες αὐτο εἰποιμεν , οἱ μενοντες ἐκει ταχυ μετερχονται . Ἐπιμονη δε ἐστι προφορα πλειονων λεξεων ἐπισης το |
| δεῃ , οἱ μεν ἀσωτοι και ἀκρατεις ὑπο των ἀκολουθουντων ἑλκονται και συρονται μετα πονων τε και νοσηματων κεκραγοτες και | ||
| τους πορους , δι ' ὡν οὑτοι μεταλαμβανονται τε και ἑλκονται προς των καθαρτικων φαρμακων , ἀναστομουν , εἰ ἡ |
| ἡ ῥιζα ὁμοιως και συνεχεσιν ἀρθρων ἐκπτωσεσι δι ' ὑγροτητα βοηθειται . κοπρῳ των νομαδων περιστερων πανυ συνεχως χρωμαι , | ||
| και ἀπαλλαξαι της βλαβης τους ἀνδρας και τους θεους . βοηθειται γαρ και θεος ἀδικου ἀποκτεινομενου , . , . |
| ; ὡσπερ ἀν εἰ συ με ἐροιο : ” Ἀμεινον διοικειται σωμα και σῳζεται τινος παραγιγνομενου ἠ ἀπογιγνομενου ; “ | ||
| βουλεται , εὐπρεπως δε λεγει : ἠ ἑτερα προτεινων ἑτερα διοικειται : ἠ τα ἐναντια προτεινων τα ἐναντια διοικειται . |
| νομιζουσιν , ἀλλα παντι τῳ στρατῳ συμβαλοντα και τονδε και ἡττημενον , παντων διακληρωσαι το δεκατον και ἀνελειν ἐς τετρακισχιλιους | ||
| : τους δ ' αὐ Λακεδαιμονιους ἐδιδασκεν οἱον μεν εἰη ἡττημενον στρατευμα , οἱον δε νενικηκος . εἰ δ ' |
| ἐχον οὐδετερον το ἑν : τα γαρ εἰς εις ἐχοντα οὐδετερον εἰς εν δια του ντ θελουσι κλινεσθαι , οἱον | ||
| το μεντοι μεγας και λαας ὡς συστελλομενα βαρυνονται . Παν οὐδετερον εἰς ΑΣ βαρυνεται : γερας γηρας δεπας δεμας σεβας |
| Ἀλλ ' εἰ ἐφ ' ἑαυτων ὀντες λαμβανονται εἰς το μετρειν και μη ἐν τοις ὑποκειμενοις , οὐτε ἐκεινα ποσα | ||
| νερθε και τα σιγης ἀξια . οὐκ ἐσθ ' ὡδε μετρειν τα ψυλλων ἰχνη . ἐγω γαρ σε διδαξω τι |
| ἀπεκλινα την πραγματειαν , ἀλλα της ἀληθειας και του δικαιου προνοουμενος , ὡν δει στοχαζεσθαι πασαν ἱστοριαν , πρωτον μεν | ||
| μεμισημενους : ἀντι του : δι ' ἁ ἐγω : προνοουμενος και σου και ἐμαυτου : ἁγω προνοιᾳ : δι |
| ἰσαι Μο γ . Και εἰ ἠν ἑκατερος ⃞ος , λελυμενον ἀν ἠν το ζητουμενον : και ἀπαγεται εἰς το | ||
| πτισανης ἀμμωνιακου βραχυ συντετηκοτος ἐχων : ὀξει δε το ἀμμωνιακον λελυμενον τῳ χυλῳ παραπλεκεσθω . και του - τον τον |
| , νητη συνημμενων , νητη διεζευγμενων , νητη ὑπερβολαιων , τριται τρεις , τριτη συνημμενων , τριτη διεζευγμενων , τριτη | ||
| , αἱ μεσαι τε , αἱ παραμεσοι τα , αἱ τριται τη , αἱ νηται τα . τετραχορδα ἐστι πεντε |
| σκεπτεον , τινι γινεται ἡ προσθεσις . ἠ γαρ ἑαυτῃ προστιθεται ἡ μονας ἠ τῃ τετραδι ἠ τῃ ἐξ ἀμφοτερων | ||
| οὐδε τῳ γινομενῳ ἐκ της προσθεσεως και του προϋποκειμενου πηχεως προστιθεται ὁ παλαιστης . ἀλλ ' ἐπει το προστιθεμενον παλιν |
| ὀρθον καταπηξομεν , ὡϲτε προϲ αὐτον ἀντιβαινον το ϲωμα μη εἰκειν προϲ την καταταϲιν του ποδοϲ , μαλλον δε προπεπηχθω | ||
| των ἐκλιποντων οἱ περι αὐτων νομοι δεδωκασιν , ἀναπραττεσθαι , εἰκειν δε τοις δημοτικοις μηδεν ὁ τι μη δικαιον μηδε |
| τεθηραμενοι : και δια ταυτα ἁλισκομενοι ἡττον προς τους θηρωντας διαμαχονται ὑπερ του μη ἁλωναι . οἱ δε ἀλλοι , | ||
| ἐνδυομενοι ἠ προς ἀντιπαλους ἠ προς κιονα ὡς προς ἀντιπαλον διαμαχονται . δυναται δε τουτο το γυμνασιον εὐκινητον τε ποιησαι |
| ἀμενηνον : τι γαρ ἐστι συμβεβηκος ; ὁ γινεται και ἀπογινεται χωρις της του ὑποκειμενου φθορας . ἀπορουσι δε τινες | ||
| ἀποδιδωσι : φησι γαρ ὁτι συμβεβηκος ἐστιν ὁ γινεται και ἀπογινεται χωρις της του ὑποκειμενου φθορας , ἑτερως δε ὁ |
| πλεον ἀγριαινεται το παθος . δηλον δε , ὁτι χυσιν ὑπομενοντος του χυμου , μεγεθυνεται τα συμπτωματα . εὐ μεν | ||
| ζῳον φαγειν ἠ πιειν και ἐνεργησαι τι . το δε ὑπομενοντος εἰπε , διοτι παντων των αἰσθητηριων του ζῳου ἐκλελοιποτων |
| ' ἀλληλων μελετασθαι : και γαρ ἐν ἀντιστασει εὑροις ἀντεγκληματικον συναπτομενον : ἐνδεχεται γαρ εἰπειν , ὁτι ὠφελειας χαριν πεποιηκα | ||
| ἐγκατοικιζεσθαι τῳ σωματι μη δια μεσων των παθων συνδουμενον και συναπτομενον : μη καθαρῳ γαρ καθαρου ἐφαπτεσθαι οὐ θεμιτον , |
| , καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
| ” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
| εὐτυχησας νικησῃ , ἐν ἐκεινῃ τῃ ἡμερᾳ ἐν ᾑ ἐνικησεν ἐπιλελησται των προτερων εὐτυχηματων . ἀλλως : το γαρ κατα | ||
| αὐτος ἀνω το της Ληθης ὑδωρ πεπωκως ἀναστρεψαι προς ἡμας ἐπιλελησται , και ἠτοι παλαιει μετα των ἐφηβων ἠ κιθαριζει |
| ἀληθη ἐγκαλουντα οὐ τολμᾳ τον Αἰσχριωνα παραδουναι . Ἀπολογιαν τοινυν ποιησεται ὁτι ἐν τοις γραμμασιν τοις τραπεζιτικοις ἐπι Ἀλκισθενους ἀρχοντος | ||
| ἰσον ἀπεχων της συναφης ὁποτερασουν , μεσου νυκτος την τροπην ποιησεται ἐπι του μεσημβρινου , και ἐν ᾑ ἀν ποιησηται |
| ἐπιφανειας ἀοικους συναγεσθαι σταδιους τρισμυριους και ͵δ . Λοιπον οὐν καταλειπονται οἰκησιμοι ὑπο την εὐκρατον πεπτωκοτες σταδιοι δισμυριοι και ͵θ | ||
| στοιχειων ἑνοτητες [ ] ἀποτελεισθαι δυνανται και ὑπο του Ἐπικουρου καταλειπονται , καθαπερ ἐν τωι Περι ὁσιοτητος αὐτοτατα . . |
| τις αὐτους ἐροιτο και πως ἡ εὐθεια λεγεται πτωσις , ἀποκρινονται λεγοντες ὁτι εὐθεια μεν δια τουτο , διοτι τον | ||
| ; πυθομενου γουν του ἀσκητου ” ποθεν | ἐστε ” ἀποκρινονται τἀληθες οἱ ποιμενες ὁτι „ ἐκ Χαρραν „ : |
| πρωτος νους συνεκαλεσατο παντα ἐξελθειν εἰς τον κατα των Τιτανων πολεμον , ἠγουν της ἀταξιας . εἰπε δε τιμηθηναι και | ||
| ταις προνομαις ἐσκεδασμενους ἀναλαβων , ταξιν αὐτοις ἀπεδωκε την εἰς πολεμον ἁρμοττουσαν . τοις δε Οὐολουσκοις συν καταφρονησει και θαρσει |
| Ἑλλησποντου ὑπαρχῳ χαιρειν . Προς την ἐπιστολην , ἡν ἐπεμψας φαμενος παρα βασιλεως ἀφιχθαι , πεμπε βασιλει ἁ λεγω γραφων | ||
| δια τουτων φανερον , ὁτι περι των Ὀλυμπιων λεγει , φαμενος αὐτον ἐπιθυμειν και τουτον τον στεφανον λαβειν , ἱν |
| δε ἠδη ἀσεβες : ὁ τε διωκων τας ἡδονας οὐκ ἀφεξεται του ἀδικειν , τουτο δε ἐναργως ἀσεβες : χρη | ||
| την ἐπιστολην ; ἐδωκε τῳ βασιλει παρδαλεις πτηνας . τουτων ἀφεξεται , δεδωκε γαρ : και ἀρκτους φοβερωτερας των παλαι |
| οἱ μονομαχουντες λινον ἐχουσι , Πιττακος ἐδιδαξεν . Κροισος Λυδος ἐπιπλειν τοις νησιωταις παρεσκευαζετο . Βιας ὁ Πριηνευς ἐξεπληξε τον | ||
| και πωμασας ταυτην ἐπιμελως , ἐμβαλε εἰς τον πιθον ὡστε ἐπιπλειν , εἰτα καλυψον τον πιθον : και ταυτα σοι |
| . του παιδος δε αὐτοιν ταυτα τε οὐκ εἰδοτος και δεομενου γραψαι προς σε περι της των πραγματων φυλα - | ||
| εἰναι . αἰσχρον οὐν μοι δοκει εἰναι κελευοντος τουτου και δεομενου τα δικαια αὐτῳ βοηθησαι περιιδειν αὐτον , καθ ' |
| , κατεσκευασεν ἐργα πολλα και μεγαλα μεχρι των νυν καιρων διαμενοντα και ἀπο του κατασκευασαντος Δαιδαλεια καλουμενα . ᾠκοδομησε δε | ||
| , ἁπαντα γαρ φαινεται τα ζωα και τα φυτα και διαμενοντα και γεννωμενα ἐν τοις οἰκειοις τοποις ὁμοιως ἐνυδρα και |
| χειρων [ Εὐτυχου ] του κοιτωνιτου και γελωτα πολυν και ἀνειμενον ἐν μεσοις τοις ἀσπαζομενοις γελαν . ἠν δε οὐκ | ||
| μεν μη προκειμενον ἐχωσι το κακουργειν , ζωσι δε βιον ἀνειμενον και τρυφῃ χαιρωσιν : ἀπο ταυτης γαρ της διαιτης |
| των βελεκκων λεγει ] δε περι αὐτων [ Φαινιαϲ ] τουτον ἐϲτιν [ ] ! ! ! [ ! ! | ||
| , Τερπιου υἱος . τη λαβε : “ τη νυν τουτον ἱμαντα . ” τινες δε και συν τῳ ι |
| κἀπι των μη κατα λογον ἐν τοιϲ τοκετοιϲ καθαιρομενων ὁμοιωϲ χριομενον . χρηϲιμον δε και τοιϲ τον θωρακα ἐψυγμενοιϲ και | ||
| ' ἑαυτο εἰς στυπιον ἐμβαλλομενον και ἐπιτιθεμενον και ἐν λουτρῳ χριομενον . ὁμοιως δε και το ζεμα των ῥοδων και |
| οὐδεν ἐστιν ἐν θνητῳ βιῳ . βιοι γαρ οὐδεις ὁν προαιρειται τροπον . οὐκ ἐστ ' ἀναιδους ζῳον εὐθαρσεστερον . | ||
| ' ἀριθμον ἀγειν ἐν τῃ συνταξει τῃ μετα τα Φυσικα προαιρειται : ἐπι μεντοι της ψυχης της ἀνθρωπινης και των |
| δη ταὐτον ἐν ταις κακαις ὁμοιως και ἐν ἀγαθαις ἐνον πασας ἡδονας ἀγαθον εἰναι προσαγορευεις ; Πως λεγεις , ὠ | ||
| ταττομενη μετα του δικαιου . ἐαν δη ταυτης κατατυχω , πασας ἀπολυσομαι τας διαβολας : ἀνευ δε ταυτης οὐθ ' |
| Σολωνος και ἀξιουντα μανθανειν ἑωσπερ ἀν ζῃ , και μη οἰομενον αὐτῳ το γηρας νουν ἐχον προσιεναι . ἐμοι μεν | ||
| : “ Λιβυσσα κρυψει βωλος Ἀννιβου δεμας ” , και οἰομενον ἐν Λιβυῃ τεθνηξεσθαι , ποταμος δ ' ἐστι Λιβυσσος |
| προς δουλον και ἀνδρος προς γυναικα και ὁλως ἀρχοντος προς ἀρχομενον , οὑτω και φιλια , ἡ μεν κατ ' | ||
| “ , ἡσυχασαντος ἐμου , και ἐνεδεχετο ἀπ ' ἀληθους ἀρχομενον ἐπι ψευδος ληγειν το ” ἐγω διαλεγομαι “ : |
| κατεχοντος , ἐστε παρελθοι , και καθ ' ὁδον ὁδευοντι ὑοντος . ἀπλωτου τε θαλασσης ἐν Ἰνδοις ἀπεπειρασε , και | ||
| , ὑπαιθριοι γαρ δοκουντες αὐλιζεσθαι σκιαν τε ὑπεραιρουσιν αὑτων και ὑοντος οὐ ψεκαζονται και ὑπο τῳ ἡλιῳ εἰσιν , ἐπειδαν |
| της Ὀλυμπιας , ὁ ὑμνος , οὑ πολυ κλεος , πλεκεται βουλαις σοφων , περιφραστικως ἀντι του ὑπο των σοφων | ||
| την στροφην παλιν ἐκ του ἀντικειμενου της καιριας χαλασματος ἑτερον πλεκεται ἀγκυλιον και κατα της πλοκης τασσεται . ἐπι τελει |
| , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται τα νοσηματα . ἐπι γαρ των | ||
| νοσηματα , ἠ δια τι περιστατικον , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται |
| και τοτε τον στρατον και τον νεκυν οὐχ ἡττον ἠ περιοντος : ἐς τε γαρ την ὀψιν των γιγνομενων ἀποβλεποντες | ||
| πολιτικην παλιν ἀνερριπιζον οἱ δημαρχοι στασιν ἀξιουντες ἀπολαβειν παρα του περιοντος ὑπατου τας ὑποσχεσεις , ἁς ἐποιησατο προς αὐτους ὁ |
| μηλα λαβειν , κομισαι δε προς αὐτον , τουτον οὐν ἀραμενος τον Ἀνταιον μετεωρον ἁμμασιν Ἡρακλης κλασας ἀπεκτεινεν . ψαυοντα | ||
| ἐμην πατριδα τα Σαμοσατα ὁ αὐτος ἐν τωι αὐτωι βιβλιωι ἀραμενος ὁ γενναιος αὐτηι ἀκροπολει και τειχεσι μετεθηκεν ἐς την |
| ψαμαθοισι : συλληπτικον το σχημα . νεμονται : διαγουσι , βοσκονται , ὑπαρχουσιν . Ἀγλαϊῃ : λαμπροτητι , λαμπρα . | ||
| ἐνερθε μυχοι , εἰαρινην δ ' ἐφ ' ἁλωα χυτον βοσκονται ἀν ' ἀλσος διζομενοι χλοερου σπερμα λαβειν μαραθου , |
| οἱ μανθανοντες εἰς κολασιν ἠσαν ὑπευθυνοι . το γαρ ἰσως προσκειμενον ἐνταυθα ταυτην την ἐννοιαν βουλεται λανθανοντως εἰσαγειν . ἐν | ||
| περι , θελω πυθεσθαι μη ' πι τοις παλαι κακοις προσκειμενον τι πημα σην δακνει φρενα . ὠ παι , |