| ἐξητασμενος , τα δε περι τους θεους πανυ νοσων και ἀλλοκοτα περι αὐτων πεπιστευκως , εἰ μονον ἀληλιμμενον που λιθον | ||
| ἀκροκνεφες . ” ἐνιοτε δε και αὐτος ποιει καινα και ἀλλοκοτα ὀνοματα και νομοθετει τον μεν ἑρμηνευσαι δεινον “ εὐλεξιν |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| καμνοντος φυσεως και διψους σφοδρου προκεκενωμενου του παντος σωματος και ἀπεριττου γενομενου , εἰ γε ἐθος ἐχει ψυχροποτειν , σπλαγχνων | ||
| αἰτιων διαφορουμενων , μηδενοϲ ἐτι ἐπιρρεοντοϲ τοιϲ πεπονθοϲι μοριοιϲ , ἀπεριττου του ϲωματοϲ παντοϲ γενομενου : ἀφυλακτωϲ δε διαιτωμενοιϲ αὐθιϲ |
| των δε του σωματος μερων γονατων τε και νευρων , ἀποτελων και ῥευματα ἐξ ὑγρων κινηματων , μανιας και ὀχληματα | ||
| τε ἐξοδιασμους και ζημιας . Ἡλιος Σεληνῃ πρακτικος και φιλανθρωπος ἀποτελων περικτησεις και ἀπο ἀρρενικων και θηλυκων ὠφελειας και συστασεις |
| και Ἀεθλιου παις Ἐνδυμιων γινεται , ὁστις ἐκ Θεσσαλιας Αἰολεας ἀγαγων Ἠλιν ᾠκισε . λεγουσι δε αὐτον τινες ἐκ Διος | ||
| ' εἰς παρανομιας ἐπιδειξιν . και ὁ μεν ὑπεστρεφεν ἀγκαλιδα ἀγαγων , οἱ δε των σκηνων ἐκχυθεντες , καιτοι παρατεθηγμενοι |
| εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
| ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
| , και ταυτα διαπραξαμενον μηκετι ἐγγυτερω προσιεναι , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι φυλαττομενον μη τι ἡμας μαλλον του δεοντος θερμαινων βλαψῃ | ||
| εἰς τελεωτεραν και ὑπερτεραν ζωην . Και τους μεν πρωτους ἀποτρεπεσθαι δει , τους δε δευτερους ἐξευμενιζεσθαι . Εἰσι δε |
| θηλυκῳ τυχῃ ἡ Σεληνη , ἀνδρασι μεν γενομενοις οὐκ ἀγαθην ἀποτελει φασιν , γυναιξι δε ὁμογενεσιν ὑποστασις : και ἐπι | ||
| του ἑνος ζῳου ἐκεινου ἀνεμποδιστον και κατα φυσιν ἐχουσαν ζωην ἀποτελει , ἐπειπερ οὐχ οἱον τε ἠν ἑκαστα οὑτως ἐχειν |
| Ἀλλο μεν γαρ ἀλλου μαλλον και κατ ' ἀλλοιας μεταβολας ἀλλοιουν πεφυκε : παντα δε κατα την ἐνουσαν αὐτοις δυναμιν | ||
| ἐξωθεν ἠ ἐσωθεν ἐνοχλουντος οἱου τε ὀντος ἀξιολογου τον σφυγμον ἀλλοιουν , εὑροις ἀν τουτον ἁπτομενος , συμμετρον μεν κατα |
| . . τυραννοι δε τοτε κατα πολεις μεν ἠσαν , ἐπιφανεστατος δε Γελων ὁ Δεινομενους νεωστι την Ἱπποκρατους του ἀδελφου | ||
| εἰκοστην ἠδη και τεταρτην γενεαν . Ὁ δε των οἰωνοσκοπων ἐπιφανεστατος ὁ τους βωμους μεθιδρυσαμενος και το ἱερον του Διος |
| ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
| Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
| ἀφρονιτρου ἀνα # α , ἁλων # δ . το ἀφρονιτρον , εὐφορβιον και την ἀδαρκην λειου συν οἰνῳ , | ||
| πρωταϲ ἡμεραϲ ἐμβροχῃ δι ' οἰνελαιου χρηϲτεον λιπαρωτερου , ἐπειτα ἀφρονιτρον και γλυκυν τεθαλαϲϲωμενον και ἐλαιον ἁμα ἡνωμενα ἐπιρριπτειν τοιϲ |
| τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
| δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
| ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
| τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
| και κερατα ἐπι τηι κεφαληι . ἐτιμηθη δε δια το συντροφος εἰναι τωι Διι , ἠ καθαπερ Ἐπιμενιδης ὁ τα | ||
| του Ἠσαυ νεωτερονὁτι ἀφροσυνη μεν ἐκ πρωτης ἡλικιας ἐστιν ἡμιν συντροφος , ὀψιγονος δ ' ὁ του καλου ζηλος , |
| ; Ὁ δ ' ἀν δεηται , δι ' ὀφθαλμου σκοτον ἐχων παρ ' αὐτῳ φως ζητει . Εἰ οὐν | ||
| μικρως τοις πολλοις . ὁ δε φησιν Ἀριστοφανης περι Αἰσχυλου σκοτον εἰναι τεθνηκοτος , τουτ ' ἀξιον και περι τουτου |
| ' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
| του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
| ἐστι το μεν ΒΖΕ το ἀπο της ΝΘ μεταξυ της κατηγμενης και του κεντρου , το δε ΗΖΘ το ἀπο | ||
| και οὑτως ὡς και εὐθειας ἀπο του Β προς ὀρθας κατηγμενης δια των Δ , Ε διηχθαι . ἀλλα δη |
| δοξης και ἡδονης καταπεφρονηκεναι λεγουσιν . ἀλαζονευονται γαρ , οὐ καταφρονουσι , το ῥυπαν και σκυθρωπαζειν αὐστηρως τε και αὐχμηρως | ||
| των καλουμενων μεσοπτερυγιων . ἀνθρωποι δε και των ἀνδρων ὑπογηρωντων καταφρονουσι και προς τα μειρακια ἀφορωσι : και οἱ γημαντες |
| παρακειμενην ἐν αὐτοις ἐχειν ; Οἱον ἐπι φωτος ἐχει : ἀπελθοντος οὐδεν ὁ ἀηρ αὐτου ἐχει , ἀλλ ' ἐστιν | ||
| τινι των νεων ἐπι Καριας , και μετα ταυτ ' ἀπελθοντος αὐτου θαρρησαντας ἐπεξελθειν και πλεον σχοντας των ἐφορμουντων ἀναστρεψας |
| ' ἀν , εἰ μη τουτο ἠσθα το μεγιστον και θειοτατον , ἀντηγωνιζου μοι νυν , ἐπειτα των σων τις | ||
| , και το βελτιστον ὑπο τῳ μοχθηροτατῳ και το ἑαυτῳ θειοτατον ὑπο τῳ ἀθεωτατῳ τε και μιαρωτατῳ δουλουται και ἐπι |
| ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
| οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
| μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
| ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
| . βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
| ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
| της διδασκαλιας των διαιρεσεων ἐναλλαξας την μεν διαφοραν της ἁπλης ἀποφανσεως προς την συνθετον προτερον ἠν ἡμιν παραδους , ἐπι | ||
| τῳ λογῳ της ἀποφανσεως μεμνηται του λογου , και της ἀποφανσεως παλιν μεμνηται ἐν τῳ της καταφασεως και ἀποφασεως λογῳ |
| , ἀβεβαιον εἰς πιστιν : ὡστε και ταυτῃ τους εὐχερως ὁμολογουντας ἠ ἀρνουμενους περι παντος οὑτινοσουν ἐλεγχεσθαι . και τι | ||
| οὐν ἐδει νεων και στολου και στρατου προς ἀνδρας οὐχ ὁμολογουντας μεν [ μη ] ἁμαρτειν , ἑαυτους δε ὑμιν |
| ἁλσι και ἐλαιῳ , του ζωμου λαμβανομενου ὁμοιως και προς χρονιους των τενοντων ἀποστασεις . καεντες δε και ἐπιπασθεντες αἱμορραγιαν | ||
| , λυει δε και πωρους ἐν χερσι και ποσι τους χρονιους , μετατρε - πει γαρ αὐτους εἰς ἰχωρα λεπτον |
| κολακα φαινεσθαι τον ἱστοριογραφον ἠ περι τας κατα μερος ἀποφασεις ἀνοητον και μειρακιωδη τελειως , εἰ δια της ἀλογου και | ||
| βασιλευς κατ ' Αἰγυπτον , βοηθησειν : μη γαρ εἰναι ἀνοητον ὡσπερ ἐπιτειχισμα κατασκευασαι της οἰκειας ἀρχης : εἰ δε |
| τον Λαϊον ὑπο του υἱεος ἀναιρεθεντα και τον Οἰδιπουν ταυτα ποιησαντα και παθοντα τυφλον ἀλασθαι , και προτερον ἀλλου βασιλεως | ||
| , ἀλλ ' ὑπεχωρει . ὡς δε τουτ ' εἰδον ποιησαντα αὐτον οἱ Ἀρμενιοι , διεδιδρασκον ἠδη ἑκαστος ἐπι τα |
| Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
| Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
| των τροχιλων , καθαπερ προειρηται , παλιν προς τον καταρτισμον ὑποποδιον δει τιθεναι πλησιον της κλιμακος και το προς τον | ||
| ἡ τιτθη οὑτως ἐκαλεσεν . και νυν δε οἱ αὐληται ὑποποδιον διπλουν ὑπο τον δεξιον ποδα ἐχοντες , ὁταν αὐλωσι |
| . Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
| του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
| τους Θρηικας . Ἐς τουτους δε μοι δοκεει και προσωτατα ἀπικεσθαι ὁ αἰγυπτιος στρατος : ἐν μεν γαρ τῃ τουτων | ||
| Μακαρων νησος . Ἐς μεν δη τουτον τον χωρον λεγεται ἀπικεσθαι τον στρατον : το ἐνθευτεν δε , ὁτι μη |
| μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
| δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
| εἰρηνης . τοιγαρτοι και ἐπηγορια βασιλεως πολλακις εὐθυς τον πολεμιον ἀναστελλειν πεφυκεν . ἀλλα μην και οἱ ἀνδριαντες οἱ τουτου | ||
| του ποτου χρειαν ἐλθειν . τον οὐν ὀφιν τον φυλαττοντα ἀναστελλειν αὐτον και ἀπελαυνειν , και ἐκεινον σπρεβλουμενον μισθον οἱ |
| , βουλεται ἐκθεσθαι και περι της δημωδους ῥητορικης και της ἀντικειμενης τῃ ἀληθινῃ ῥητορικῃ , ἡν και τριβην δει καλειν | ||
| αὐτον , οὑτοι ἠσαν οἱ πρωτοι την σφετεραν ἀπο της ἀντικειμενης της των Καρων διορισαι ζητουντες ; ἠ οὑτοι μεν |
| το παρον εἰδυλλιον πρωτον δια το χαριεστερον τε ὁμου και τεχνικωτερον εἰναι , ἑπομενος τῳ Πινδαρῳ εἰποντι . ἀρχομενου δ | ||
| λινα και σταλικας και σαγηνας περιβαλλομενοις . ὁθεν ὡς πολλῳ τεχνικωτερον ἐστι του καθ ' ἑκαστον θηραμα πονεισθαι το δια |
| εἰσιν ἐνεργειᾳ δε οὐκ εἰσιν , οἱ Πλατωνικοι τουτων μη ἀνεχομενοι τεσσαρα τινα ἐγκληματα προσαγουσι τῃ τοιαυτῃ λυσει . πρωτον | ||
| , τα συμβολα του καλλους μαλλον ἠ το καλλος ὁραν ἀνεχομενοι και στεργοντες . κἀγω προς ταυτην ἐξωρμησα την γραφην |
| περι τον της Πολιαδος Ἀθηνας νεων , ἁς οἱ μεν παιδαγωγους , οἱ δε τροφους της Ἀθηνας γενεσθαι φασιν . | ||
| παιδες τα λεγομενα ξυνιωσιν , εὐθυς μεν ἐπ ' αὐτοις παιδαγωγους θεραποντας ἐφιστασιν , εὐθυς δε πεμπουσιν εἰς διδασκαλων μαθησομενους |
| ἡγουμενοι και ἀρρενικα το τε ἀπο του ὡροσκοπου μεχρι του μεσουρανουντος και το κατα ἀντιθεσιν ἀπο του δυνοντος μεχρι του | ||
| , ὁπως ἀναβιβαζονται ταυτα τα γραμματιτζια μεχρι των ἐνενηκοντα κεντρου μεσουρανουντος . και γαρ τεταρτημοριον ἐνι κεχαραγμενον : τετρας γαρ |
| την ἱππον , ἐπεαν δε ταυτα θηευμενοι ἐωσι πληρεες , ἀποπεμπειν ἐς την ἀν αὐτοι ἐθελωσι χωρην ἀσινεας . Ἐπιλεγων | ||
| οἱ των Ἐπιδαμνιων φυγαδες : οἱ πλουσιοι προϊσχομενοι : προτεινοντες ἀποπεμπειν : ἀπο κοινου το ἐκελευον οἱ Κερκυραιοι ʃ της |
| οὑ το ἡρῳον ἐστιν αὐτου . Νικολαος δ ' ὁ περιπατητικος και Ποσειδωνιος ὁ στωικος φασι τους Χιους ἐξανδραποδισθεντας ὑπο | ||
| Λεπετυμνου . ὁ πολιτης Μηθυμναιος . οὑτως γαρ ἀναγραφεται Ἐχεκρατιδης περιπατητικος , Ἀριστοτελους συνηθης , και Μυρσιλος συγγραφευς και Ἀριων |
| . Ὡσπερ οὐν εἰκος , ἰδιειν τε ἀναγκη ὑπ ' ἀποριας και μητε διψωντα πιειν αἰτειν τολμαν , μη δοξῃς | ||
| εἰθ ' ἁλισκομενοι τῃ προς το παρον ἐνδειᾳ , της ἀποριας οὐκ ἐωσης ἑλεσθαι το βελτιον , την εἰκαιαν ποαν |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| τουτοις ἐφρονει Κροισος . Κροισου ἀχρειον το ἱππικον ἀπεφηνε Κυρος προταξας των ἰδιων ὁπλιτων καμηλους πολλας : ἱππος δε καμηλου | ||
| ἠγουν τους προγονους ἡμων ἐπι την Κυρηνην : τουτο γαρ προταξας εἰπειν , εἰτα δια μεσου θεις τα περι των |
| ἐν τε ἱρῳ και ἐξω ἱρου . Μαιανδριος δ ' ἀποδρας ἐκ της Σαμου ἐκπλεει ἐς Λακεδαιμονα : ἀπικομενος δε | ||
| κατ ' Ἀριστοκρατους . Ἐξορχησαμενος : ἀντι του φυγων και ἀποδρας Δημοσθενης ἐν τῳ κατ ' Ἀνδροτιωνος προσπαιζων ἁμα εἰπε |
| ἁ συ μελλεις με δραν : αὐτο δε το σιγαν ὁμολογουντος ἐστι σου και το στεναζειν : πολλα μη καμηις | ||
| βασιλειαν ἐχειν τον την χρυσαν ἀρνα ἐχοντα . τουτο δε ὁμολογουντος και του Ἀτρεως Ζευς Ἑρμην πεμπει προς τον Ἀτρεα |
| κιθαρην και τοξα και ἐρνεα θεσκελα δαφνης . ἀλλα οἱ εὐρυτερον [ ] τι μελος μετα τουτο φυλασσω σον ποθον | ||
| καλουμενον , ⌈ ὁ κοινως κουρελον ὀνομαζουσιν , ὁπερ ἀνω εὐρυτερον ὀν κατω εἰς ὀξυ ληγει . οὐδεπω κτλ . |
| ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
| ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
| διεθετο μεν οὑτως . ἐπεγραφη δ ' αὐτου τῳ ταφῳ ἐπιγραμματα ταδε : πρωτον : σωφροσυνῃ προφερων θνητων ἠθει τε | ||
| οὐκ ἀνατρεπω τας στηλας ; τι δε οὐκ ἐξαλειφω τα ἐπιγραμματα ; παντα γαρ οἰμαι τα της ἀρετης ὑπομνηματα ὡσπερ |
| του Φορκου τας Γοργονας ἠφανισε της εὐπαραου Μεδουσης την κεφαλην ἀποτεμων , και ὀλεθριωτατον ἐρανον τῳ Πολυδεκτῃ ἐθηκε , και | ||
| . μαθησῃ δ ' ἐναργεστερον οὑτως τουτο ἐχον , ἐαν ἀποτεμων ἐντευθεν αὐτο και κατα μηδεν ἀλλο μερος ἠ τρησας |
| οὐδεν ἀναρχον κατελειπετο , ἀλλα δωδεκαδαρχοις και ἑξαδαρχοις παντα τα καταλειπομενα διεκοσμειτο . ἐπει δε συνηλθον οἱ ἐπικαιριοι , παραγων | ||
| ἀπο του οβ ἀφελουμεν τον κζ και τον λβ , καταλειπομενα ἐσται ιγ , μητε των κζ μητε των λβ |
| τῃ των πολλων συνηθειᾳ και οὐ τῃ των δυοιν ἀναγκαιον κατακολουθειν , ῥητεον την παρατηρησιν της κοινης συνηθειας χρησιμευειν προς | ||
| προς τε τα του σωματος και τα της ψυχης ἰδιωματα κατακολουθειν , το ποιητικον του κατ ' αὐτον των ἀστερων |
| ἀφομοιουμενα , το τε γαρ ἀρρητον αὐτου ῥητον και το ἀνειδεον ἐν εἰδεσι διαλαμπουσαν , και το ὑπερ παντα λογον | ||
| μελλει δεχεσθαι τους παντων τυπους , οὑτω και πολυ μαλλον ἀνειδεον την ψυχην γινεσθαι , εἰ μελλει μηδεν ἐμποδιον ἐγκαθημενον |
| πεζων ὀγδοηκοντα των το μεγιστον τιμημα ἐχοντων Λευκιον Κοιντιον Κικιννατον ἀποδεικνυουσιν ὑπατον , οὑ τον υἱον Καισωνα Κοιντιον εἰς ἀγωνα | ||
| κυριοι τους ἐκ των πατρικιων μετιοντας αὐτην ἀνδρας ἐπιφανεις χιλιαρχους ἀποδεικνυουσιν , Αὐλον Σεμπρωνιον Ἀτρατινον και Λευκιον Ἀτιλιον Λουσκον και |
| και ἀποστροφος ὁ κομητης ἀνισχει τοις , καθ ' ὡν ἀποστρεφεται , τας ἀστοχιας φερει . εἰ δε προς νοτον | ||
| λυπη . νυν δε την μεν λυπην φευγει παντα και ἀποστρεφεται ὡς κακον , διωκει δε και ἐπιτρεχει την ἡδονην |
| , συμπεφωνηκασι δε ἱνα του ἑνος ἐξερχομενου της πολεως και ἀποδημουντος ἐπι χρονον ἑνα ὁ ἑτερος βασιλευοι , και παλιν | ||
| ὡς ᾠομεθα ἡμεις , αὑτη καλλιστη ἀναβολη , δημοσιᾳ τουτου ἀποδημουντος στρατευομενου . ἐπειδη δε ἐκαλει ὁ ἀρχων εἰς το |
| ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται δια μεσου ἁπλου κατηγορικου του κατασκευαζοντος ἠ το συνημμενον , ὡς ἐν τοις δι ' | ||
| Ἀμφιπολιν και την Καρδιανων χωραν ἀπεστερηκοτος Φιλιππου , ἀλλα και κατασκευαζοντος ὑμιν ἐπιτειχισμα την Εὐβοιαν και νυν ἐπι Βυζαντιον παριοντος |
| ᾁ διωνυμοι θεαι : ἀντι του ὁπου . ἠ ἀρθρον πληθυντικον και λειπει ὁ και συνδεσμος : ἀλλως : το | ||
| , ὁ ἀοριστος ἠρσα , ἡ μετοχη ἀρσας , το πληθυντικον ἀρσαντες . ἠ ἀπο του ἁρμοζω ἡρμοσα ἁρμοσας ἁρμοσαντες |
| τηιδε . . . στασει ] τηι συστασει ἡμων . δικαστην ἠ δικηφορον ] κριτην ἠ τιμωρον : ὁ ἐστιν | ||
| εἰναι του στεφανου . καταχρηστικως δε εἰπεν ἐνταυθα κριτην τον δικαστην . κριτης γαρ ὁ κρινων τραγῳδους και τους ἀλλους |
| κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
| την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
| ἀρα ἠν μυωνια : Εἰς ὑπερβολην δε λαγνιστατην αὐτην εἰπειν θελων , μυωνιαν ὁλην ὠνομασε : και Φιλημων : μυς | ||
| παρα των δημαγωγων λαμβανουσι , και ὁ μη λαβων μισει θελων λαβειν . το συμμαχικον : Το προς τους συμμαχους |
| μεν θυμουσθαι σε και χαλεπαινειν ἐφ ' οἱς ὑβρισθης οὐδεν ἀπεικος , οὐκουν ἀχρι τουτου γε . ἐγω δ ' | ||
| βαρυταρβης . ταυτα γαρ ἐοικε τοις Φρυγιοις : και οὐκ ἀπεικος γε , ὡσπερ αὐτοι οἱ Φρυγες Θραικων ἀποικοι εἰσιν |
| τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
| : των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
| οἱ ἀνθρωποι και λεγει τα παιδια ; εἰ δε ἀριθμον παρεμφαινει , σαφες ὁτι συμπληθυνθησεται τοις συνουσι πληθυντικοις , και | ||
| οὐ του δηλουμενου . οὐ δη οὐν το ἐπει τοπον παρεμφαινει , ὡσπερ ἐχει το εἱ τα των χοιραγχαν . |
| δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
| αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
| Περσευς δε καταγει το γενος ἐξ Ἀβαντος : Ἀβαντος γαρ Προιτος και Ἀκρισιος Ἀκρισιου Δαναη Δαναης και Διος Περσευς Περσεως | ||
| δε ἐπι πλειστον της συμφορας , τους αἰτηθεντας μισθους ὁ Προιτος ἐδιδου . ὁ δε ὑπεσχετο θεραπευειν ὁταν ἑτερον τοσουτον |
| και το Θηβαιων ὁπλιτικον και το Θεσσαλων ἱππικον και τους ἀκοντιστας Αἰτωλους και τους μαχαιροφορους Θρᾳκας και τους μαχιμους Περσας | ||
| ἠ ποταμους διαβαινειν , ἠ ὁπως ἱππικον φυλαττεσθαι ἠ ὁπως ἀκοντιστας ἠ τοξοτας , και εἰ γε δη σοι κατα |
| Ἀττηλας περι των φυγαδων χαλεπαινοι : ἐδει γαρ ἠ παντας ἀπολαβειν ἠ πρεσβεις ἐκ της μεγιστης ἐξουσιας ἀφικεσθαι προς αὐτον | ||
| ἀποστειλαι πρεσβειαν πρωτον ὡς τους πολεμιους τας τε γυναικας ἀξιωσουσαν ἀπολαβειν και δικας ὑπερ αὐτων αἰτησουσαν της ἁρπαγης , ἱνα |
| γαρ ἡδε Φοιβεια γυνη θεοι χθονιοι ζοφεραν ἀδιαυλον ἐχοντες ἑδραν φθειρομενων Ἀχεροντιαν λιμνην ἀδωρος χαρις δρακοντος αἱματωπον ὀμμα αἱματοσταγη κηλιδα | ||
| εἰτα φησιν ὁτι ποιητικον αἰτιον ζητειται ἐπι των γινομενων και φθειρομενων : ἀνθρωπος γαρ ἀνθρωπον γεννᾳ : ἐπι μεντοι γε |
| ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
| τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
| ἐαν γαρ ἀπο του Β τῃ ΑΓ παραλληλον ἀγαγωμεν και ποιησωμεν παραλληλογραμμον , ἐσται το ὑπο των ΒΔ , ΑΓ | ||
| ἑκατονταπλασια ἀρα και ἡ ΔΒ της ΒΓ . ἐαν ἀρα ποιησωμεν ὡς την ΔΒ προς ΒΓ , οὑτως την ΘΝ |
| τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
| ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
| και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
| προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
| αὐτῃ τεθολωμενον ὑδωρ ἐκκυμαινεσθαι συμβαινει , και του βαρους ἁμα συνεργουντος ὡστε θαττον κατενεχθηναι προς την γην κατω , πριν | ||
| μετα του ἡλιου διαχεοντος το ὑγρον ἠ ἀτμιζοντος γινεται ἠ συνεργουντος εἰς την ἀρχην : ὁταν οὐν εἰς τον τοπον |
| : „ οἱ μεν γε δια πνευματα γε και διειλησεις ἀλλοκοτοι εἰσι και ἐναισιοι αὐτων . „ το γαρ Ἐναισιοι | ||
| μεν οὐν , ἐφη , και ἀξενοι και τας μορφας ἀλλοκοτοι : τα μεν γαρ ἑσπερια και οὐραια της ὑλης |
| αὑτου τροπον , κολαξ και γοης ἀντι γενναιου και ἀληθους φανεις . καιτοι τι ποτε βουλονται των μακαριων τινες θεραπευεσθαι | ||
| ἐμοι ἐρχεται δολιον ] κακον : εἰς οἰστρον γαρ με φανεις ἐπαιρει κατθανοντα ] ἀποθανοντα κευθει ] κρυπτει , ἀλλ |
| στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
| οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
| γαρ και ἀκερδη τα τε ἀλλα και δια το μηδεν ἀπονασθαι τον Ἐτεοκλην της των Καδμειων κατα των Ἀργειων νικης | ||
| κτημα την τε αἰσχυνην του βιου περιστειλαι και της θειας ἀπονασθαι δωρεας και μετ ' ἠρεμιας ἀναπαυσασθαι παρουσιᾳ τοιουτου συμβουλου |
| Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
| το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
| σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
| χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
| . . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
| ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
| μετα την ἐκφοραν , μηδεν μητε περιεργον ποιουντες μητ ' ἀνελευθερον . ἐπιμεληται δε ἐστωσαν των κατα την διαθηκην οἱδε | ||
| και μετεωρολογων . μικρολογον δε Ὑπερειδης μεν τον εἰς ἀργυριον ἀνελευθερον , Ἰσοκρατης δε τον μεμψιμοιρον . και ταπεινολογια δε |
| Το μεν οὐν ἑν ἀναλογει τῳ θεῳ , ὁτι και ἀναλλοιωτον , ὡς και ὁ θεος . Ἡ δε μονας | ||
| ἁπλουν ἐστιν , ἀμεριστου δ ' ἀδιαιρετον και ἀτρεπτου ὡσαυτως ἀναλλοιωτον . Εἰ δε και τας ἐνεργειας τις αὐτων μονοειδως |
| Μυρρινουσιου το γηινον και ἐνυλον σημαινει : ἡ γαρ μυρρινη δενδρον ἐστι χθονιων θεων ταις περιπεζιοις αὐτων δυναμεσιν ᾠκειωμενον . | ||
| ἐστιν ὡσπερ ἀγρια κοκκυμηλεα . Ἀραρως δε κοκκυμηλον καλει το δενδρον , κοκκυμηλον δε το ἀκροδρυον . Διφιλος δε ὁ |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| Δαμωνος ἠδη περι ἀναγωγην ὀντα με περιστασιν ποιησαμενου και μαρτυρειν ἀξιουντος και τα ἑξης . μηποτε τοιουτον ἐστι το λεγομενον | ||
| της σωτηριας , εἰ ἠδη τις ἐθελοι , και μονον ἀξιουντος μαθειν , τις ἐστι το γυναιον , ὁ Ἐρασιστρατος |
| τερφθηναι , και οὑτω νικησαι αὐτον . ὁ δε λογος ἀποτασις τῳ Πινδαρῳ προς την ἡρωϊδα την Ἀκραγαντα [ ἠ | ||
| δευτερων και τριτων . προς μεν γαρ παντας παροντας ἡ ἀποτασις δευτερων συλληψις , προς δε τινας μεν ἀποντας , |
| ἐστιν ἀσυλλογιστον : ἀλλα δει την μιαν προτασιν ἀντιστρεψαι και ἀναγαγειν τον συλλογισμον ἐπι το πρωτον σχημα , οἱον ἑκαστον | ||
| και το ἀσωματον οἱον ψυχη ἀγγελος θεος . ἐσχον οὐν ἀναγαγειν ἑαυτους ἐπι τι κοινον γενος την οὐσιαν του της |
| , ἁς διετελουν θυοντες μεχρι των νεωτερων καιρων . οὐ παραλειπτεον δ ' ἡμιν περι των παρα τοις Τενεδιοις μυθολογουμενων | ||
| ἐνδεχομενην περιποιουντας ἀσφαλειαν . Ἀναγκαιως και τοδε προστεταξεται . Οὐ παραλειπτεον δε οἰμαιὠ Θωμασιεοὐδε το φαυλον ἐκεινο , ὁ ἐπιταττομενον |
| ἀδικιαν ἐκ τοσουτου , και ταυτα ἐκ του παντος αἰωνος πολιτευομενοι , και προσετι εἰς ἑαυτους ἁμαρτανοντας ὁρωντες ἐστιν οὑς | ||
| εἰκοτως , οἱς οὐκ ἐξην ἐγχειρουντες και παρα τον κοινον πολιτευομενοι νομον . εἰ δε πολλη τις ἐνταυθα διαφορα , |
| τῳ πολεμῳ δεδρακοτες εἰσιν , ὁποτε μη φαιεν , ἀπαγοντες ἀπεκτεινον και ἐξαιρετον ἐποιησαντο οὐδενα . διεφθειραν δε Πλαταιων μεν | ||
| θεου , οἱ περι τον Περικλεα οὐ κατασχοντες την ὀργην ἀπεκτεινον αὐτον κατερχομενον . τουτο ἐστι το Κυλωνειον ἀγος . |
| φρικη βυθιος εὐθυς κατεσχεν ἡμας ἐπι τῳ προτερῳ και τουτο ἀκουσαντας , ἡ και μεχρι της ἐπιφανειας ἀνεχυθη . και | ||
| τῳ δημῳ ἐν τῳ των θεσμοθετων δικαστηριῳ τους μεμυημενους , ἀκουσαντας τας μηνυσεις ἁς ἑκαστος ἐμηνυσε , διαδικασαι . Και |
| συντριψουσιν ἐριζοντες περι νικης . καλως δε και ἐν τουτοις ἀπαντησαντος ἐπι τας ἀμφιβολους γνωμας ὡρμησεν ὁ Ἡσιοδος , και | ||
| ἠ μη πεισας πυρι και σιδηρῳ την ἡγεμονιαν διαλυμηνασθαι . ἀπαντησαντος δε αὐτῳ Γαϊου Δομιτιου και ἐρομενου , Ποι προαγεις |
| . πιθανον δε το και κλεισαι τινα τας πυλας στυρακιῳ ἀκοντιου ἀντι βαλανου χρησαμενον εἰς τον μοχλον , πολυ δε | ||
| προειρημενους . ὡς δε ἐδιωκον , ᾑρουν τε οὐδενα ἐξ ἀκοντιου βολης ὁπλιται ὀντες πελταστας : και γαρ ἀναχωρειν αὐτους |
| . [ . . . Ἡ προ δεκαεπτα Καλενδων Ἀπριλιων ἀπρακτος . Ἐν ταυτῃ τῃ ἡμερᾳ Εὐδοξος τους Ἰχθυας ἀνισχειν | ||
| χορῳ ἡ περι τα λοιπα σπουδη . φαινεται οὐν οὐκ ἀπρακτος γενομενος Σαρδαναπαλλος : και γαρ ἐπιγεγραπται αὐτου τῳ μνηματι |
| χρησμους ἐπεμψεν , οὐτε γης φασιν οὐτε οὐρανου ἁπτομενους , ἀνοητους δε και δυσνοητους ἁπαντας . Ἁπερ ὑστερον αἰσθομενος , | ||
| και . . . ποτε τοις Ἀθηναιοις . . . ἀνοητους : ταυτα λεγει ὁ δικαιος λογος ἐπαπειλων τῳ ἀδικῳ |
| ἐνδεδεμενος τους ὀφθαλμους , ποιει δε και ὁ των μηπω βλεποντων κυνιδιων σπλην ὡσαυτως καταπινομενος . ἀλλο . κυνηγετικου κυνος | ||
| οὐχι . Νη τον Ἑρμην τον Ἀγοραιον . Κἀπιορκω γε βλεποντων . Ἀλλοτρια τοινυν σοφιζει . Και φανω σε τοις |
| Ἀφροδιτης λεγεται , πολυτροφοι τυγχανουν και πονοι και ἐπιτροποι γυναικων μεγιστανων , ἀπο δ ' ἑβδομης και διπλης ἑως της | ||
| κωμας και τοπους . εἰ δε ὁ Ἡλιος ἐπιπαρῃ , μεγιστανων φιλους , ἐγγυς βασιλεων , ἱερων ἀρχοντας : εἰ |