διαχωρήϲειϲ κοιλίαϲ καὶ οὔρων καὶ πτυϲμάτων ἀπαραποδίϲτουϲ τε εἶναι καὶ χρηϲτά τινα πέψεωϲ φέρειν γνωρίϲματα . Τίνα ἐϲτὶ φαῦλα ϲημεῖα | ||
χάριν διπλῆν . = φιλοπόνει = ὅταν ποιῶν πονηρὰ | χρηϲτά τιϲ λαλῆι καὶ | τὸν παρόντα πληϲίον | μὴ |
δὲ φυόμενα μὲν ἀναυξῆ δὲ καὶ ἄκαρπα καὶ τὸ ὅλον φαῦλα . περὶ ὧν ἴσως λεκτέον ἐφ ' ὅσον ἔχομεν | ||
ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἅμα τοῖς κήτεσι . μαντεύεται δὲ πάντα φαῦλα : καὶ γὰρ ἐπιτηροῦσιν οἱ ἁλιεῖς νύκτα , καθ |
σοι βοηθεῖν τοῖς Ἀχαιοῖς : πόθεν ; μηδέποθ ' οὕτω σμικρῶς ἴδοιμι τὰ σά : ἀλλ ' ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ | ||
εἶναι τὸ τὰ σμικρὰ μεγάλως εἰπεῖν δύνασθαι καὶ τὰ μεγάλα σμικρῶς : οὐ μὴν ἁπλῶς ἐστι χρήσιμον , ὥσπερ σχεδὸν |
, Η . εἰ γὰρ μή , τὰ πρότερον εἰρημένα ἄτοπα συμβήσεται . Ἔστωσαν δὴ ὁμοίως αἱ ἀντικείμεναι καὶ αἱ | ||
τῆς ἀντιφάσεως , ὅπερ δέδειχε διὰ πλειόνων . καὶ τίνα ἄτοπα ἕπονται τοῖς τοῦτο φάσκουσιν εἴρηκε , καὶ τί τὸ |
εἰ δὲ εἰς πλείω , ἀλλοιόστροφον . εἰσὶν οὖν τὰ παρόντα ἀλλοιόστροφα . τῆς πρώτης οὖν ταυτησὶ στροφῆς , τὰ | ||
μὴ δάκρυά νιν σώσηι τὰ σά . τίμα δὲ τὸν παρόντα δεσπότην σέθεν , φίλον διδοῦσα δέλεαρ ἀνδρὶ σῶν τρόπων |
τῆς πέψεως , ὑγρασίαι δὲ ἀπὸ τῆς τροφῆς συμβαίνουσι . βελτίω δ ' ἐστὶν ἑψόμενα , τῆς δὲ κοιλίας ἐστὶν | ||
Ἡσίοδον καὶ τοὺς ἄλλους ποητὰς τῶν μέτρων καὶ μελῶν : βελτίω γὰρ ἔστω τὰ χρώμενα συμπόσια τοῖς τούτων : μουσικῇ |
τούτου τοῦ γένουϲ εἰϲὶν καὶ τὸ ἀναρριχᾶϲθαι διὰ ϲχοινίου καὶ πλεῖϲτα ἄλλα ὁμοιότροπα . τὰ δὲ ταχέα χωρὶϲ εὐτονίαϲ καὶ | ||
δὲ ἄγει ἀπὸ ὑϲτέραϲ αἷμα καὶ τῶν εἰρημένων μὲν τὰ πλεῖϲτα καὶ πάντα δὲ τὰ διουρητικὰ καὶ ἐρύϲιμον δὲ καὶ |
τὰς τῶν πλοίων ἐπιμελείας . ὧδ ' ἔρδειν : οὕτως πράττε . ἔργον ἐπ ' ἔργῳ : ἀδιαλείπτως . * | ||
Εὖ εἰπεῖν θάλατταν : ἐπὶ τῶν μάτην εὐεργετούντων . Εὖ πράττε : τὰ φίλων δ ' οὐδὲν , ἢν σὺ |
καλείσθω . διαφέρει δὲ τὸ δι ' ἄγνοιαν πράττειν τοῦ ἀγνοοῦντα πράττειν . καὶ διὰ τοῦτο τὸ μὲν δι ' | ||
ἐγίνετο νόμος ἔμψυχός τε καὶ λογικὸς θείᾳ προνοίᾳ , ἥτις ἀγνοοῦντα αὐτὸν εἰς νομοθέτην ἐχειροτόνησεν αὖθις . Ἐπειδὴ τοίνυν παρ |
καὶ σελήνην καὶ ποταμοὺς καὶ κρήνας καὶ καθόλου πάντα τὰ ὠφελοῦντα τὸν βίον ἡμῶν οἱ παλαιοὶ θεοὺς ἐνόμισαν διὰ τὴν | ||
κατὰ τὴν προσφορὰν ἡδέων ἢ ἀλύπων . Ἔνια δὲ πάλιν ὠφελοῦντα τῶν ἀηδῶν καὶ πικρῶν οἷον καὶ τὰ ἄρτι λεχθέντα |
προθυμίας τε καὶ γνώμης καταστάσει καὶ ῥώμῃ σώματος καὶ τῶν δεόντων τῇ παρασκευῇ . τὰ μὲν δὴ πρῶτα οὕτω χρὴ | ||
γεγονέναι [ ] , διότι μακρὰν ἀπεῖχε Πραξιφάνης τοῦ τῶν δεόντων τι λελογίσθαι περὶ φιλίας καὶ τὴν προσήκουσαν ? ? |
σῆς ἠπιωτέρην γαίης . ” [ Ὅτι πολλὰ φύσει χρηστὰ πράγμαθ ' αἱ κακαὶ χρήσεις τρέπουσιν εἰς τὸ χεῖρον , | ||
δὴ σύ . φέρε , τύχἀγαθῇ . τύχη τὰ θνητῶν πράγμαθ ' , ἡ πρόνοια δὲ τυφλόν τι κἀσύντακτόν ἐστιν |
! ! ! καὶ οἶμαι δηλοῦντες . ην . εντα φευκτὰ γίγνεται . : ►οἶδεν◄ οἶδεν . ►πραγεῖν . . | ||
ἢ φρόνησίς ἐστιν ἀρετὴ τοῦ λογιστικοῦ περὶ τὰ αἱρετὰ καὶ φευκτὰ καὶ τὴν κρίσιν τῶν χειρόνων ἢ βελτιόνων . ] |
. γυναῖκα θάπτειν κρεῖττόν ἐστιν ἢ γαμεῖν . θεοῦ θέλοντος δυνατὰ πάντα γίνεται . οὐδεὶς δὲ νικᾷ μὴ θελούσης τῆς | ||
: πότερον ὁρῶσι καὶ Σκύθαι καὶ οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι τὰ δυνατὰ ὁρᾶν ἢ τὰ ἀδύνατα ; τὰ δυνατὰ δήπου . |
μικρολόγον παρεστακέναι τὸν Νεοπτόλεμον , ὅτι εἶπον αὐτὸν περὶ κρεῶν μεμαχῆσθαι καὶ διὰ τοῦτο ἀπολωλέναι . καθόλου γὰρ ἀπολογεῖσθαι βούλεται | ||
πάτταλον ἐπιδειξαμένου καὶ ἐρομένου , Πῶς σοι , Δημῶναξ , μεμαχῆσθαι ἔδοξα ; Καλῶς , ἔφη , ἂν ξύλινον τὸν |
ὅταν τελείως τε ἐνεργῶμεν , καθὼς εἴρηται , καὶ τὰ βέλτιστα ὁρῶμεν ἢ θεωρῶμεν ἢ ἄλλως αἰσθανώμεθα . τοιούτων γὰρ | ||
ἀποροῦντι ἔοικεν , ἦ συμβουλεύσω περὶ αὐτοῦ ἃ οἶμαί σοι βέλτιστα εἶναι ; καὶ ὁ Κῦρος , ᾐσθημένος , ὅτε |
μή τι πάθωσι διὰ τὰ γενόμενα κατὰ τὸ συνεχὲς αὐτῶν ἀδικήματα , τὴν Ἐλευσῖνα κατοικεῖν συνεχώρησαν . Ἠλεῖοι δὲ φοβηθέντες | ||
' ἐκεῖ μὲν κἂν περιαιρεθῶσιν οἱ νόμοι , σώζεται τὰ ἀδικήματα , ἐνταῦθα δὲ τὸ ὅλον κῦρος ἐν τοῖς νόμοις |
δύναμιν , ἢ ὡς οὐ καλὰ καὶ τῆς πόλεως ἄξια πράγματ ' ἐνεστησάμην καὶ ἀναγκαῖα , ταῦτά μοι δεῖξον , | ||
ἐκεῖν ' ὑμᾶς ὑπολαμβάνειν δεῖ , ὅτι καὶ τὰ Φιλίππου πράγματ ' ἐκ τῆς εἰρήνης γέγονεν εὐπορώτερα πολλῷ , καὶ |
τοῦ Ἱεροκλέους καὶ μετέχοντος τῶν εὐωχιῶν . Γ μὴ νῦν δρᾶν δοκῶμεν Γ : μὴ προσποιησώμεθα αὐτὸν ἑωρακέναι , μηδ | ||
ὃ ζῆν βούλεται : ἡ γὰρ σπάνις πρόχειρος εἰς τὸ δρᾶν κακά . τοιοῦτος ὁ βίος ἐστὶν ἀνθρώπου , γύναι |
. Οἶμαι πάντας ἂν ὑμᾶς , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , φῆσαι , ἃ βέλτισθ ' ἕκαστος ἡγεῖται τῇ πόλει , | ||
ἑκατέρου τῶν ἀντιδίκων ὁδῷ προάγοντα , κατὰ μνῆμά τι στάντα φῆσαι τὸν ἐν τούτῳ κείμενον ἐπιεικῆ καθ ' ὑπερβολὴν γενέσθαι |
τῆς τύχης , ὅτ ' ἦς πένης . } Ἂν δυστυχῇς , ἄνθρωπε , μὴ λυποῦ μέγα . τῆς γὰρ | ||
πράττε : τὰ φίλων δ ' οὐδὲν , ἢν σὺ δυστυχῇς : ἐπὶ τῶν παρὰ φίλων μὴ ὠφελουμένων . Εὐριπίδειος |
: ὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον : ὄψει γὰρ πολλὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα . Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα | ||
' ἁπάντων γενέσθαι τῷ ἀστραγάλῳ κρατήσαντα , ὡς μήτε ἐπιταχθείης γελοῖα ἐπιτάγματα καὶ αὐτὸς ἐπιτάττειν ἔχοις , τῷ μὲν αἰσχρόν |
' ἧς ἂν ἅπαντες ἄμεινον πράξαιμεν , τῷ νῦν τὰ βέλτιστ ' εἰπόντι ζημίαν γενέσθαι . πρὶν δὲ ταῦτ ' | ||
καὶ κυνῶν ἐπιμελητὰς καθίστη οὓς ἐνόμιζε καὶ ταῦτα τὰ βοσκήματα βέλτιστ ' ἂν παρέχειν αὑτῷ χρῆσθαι . οὓς δὲ συμφύλακας |
ἀποκρίναιτ ' ἄν τις οἰκείως ” οὐδαμοῦ ” , τῷ τἀνθρώπεια πάντα ἐν ὁμοίῳ μὴ μένειν , ἀλλὰ κινεῖσθαι καὶ | ||
περὶ αὐτῶν καὶ τάδε , ἆρ ' , ὥσπερ οἱ τἀνθρώπεια μανθάνοντες ἡγοῦνται τοῦθ ' ὅ τι ἂν μάθωσιν ἑαυτοῖς |
ποιούμενος , τῶν μὲν ἀκουσίων συγγνώμην ἔχων , τὰ δὲ ἑκούσια πειρώμενος ἀποτρέπειν : ταῦτα γάρ ἐστι φιλίας πολὺν χρόνον | ||
, περὶ ὧν ὀλίγον ὕστερον ἐπισκοπεῖ : καὶ δοκεῖ μᾶλλον ἑκούσια εἶναι . τὸ δὴ καθαρῶς βίαιον τοῦτό ἐστιν , |
λέγειν ἃ δεῖ τὸ ἀκούειν προτίμα . τὰ τῶν παιδευομένων ἁμαρτήματα τῶν παιδευόντων ὀνείδη . ὃν οὐκ οἶδας πῶς ποτ | ||
ὅπως ἂν ἐλέγξαιμι : εἰ δ ' εἴη μείζονα τὰ ἁμαρτήματα , ὅντινα τρόπον ἐπισκέπτεσθαι χρὴ γράφω . Χρὴ δὲ |
λόγῳ φιλοσοφοῦντες ἑρμηνεῖς μὲν ἄριστοι γεγόνατε , τὰ δ ' αἴσχιστα καὶ φρονοῦντες καὶ ἐπιτηδεύοντες ἀεὶ ἁλίσκεσθε ; οὐ μὴν | ||
παλιγκάπηλος τοῦ κάλλους , προειμένος τὰ κάλλιστα καὶ πεπονθὼς τὰ αἴσχιστα , αἰσχύνων τὸ σῶμα , καταισχύνων τὴν ὥραν , |
θεῶν τε πνεῦμ ' ἔρως θ ' ὑμνῳδίας ὅστις δὲ πράσσει πολλὰ μὴ πράσσειν παρόν , μῶρος , παρὸν ζῆν | ||
ἀπαιδεύτου ἔργον τὸ ἄλλοις ἐγκαλεῖν , ἐφ ' οἷς αὐτὸς πράσσει κακῶς : ἠργμένου παιδεύεσθαι τὸ ἑαυτῷ : πεπαιδευμένου τὸ |
. μετὰ ταῦτα πάλιν ἀπὸ τοῦ δυνατοῦ ἀντέπεσεν ἀντίθεσις ἀλλὰ χαλεπὰ καὶ ἐργώδη λέγεις , Δημόσθενες : εἶναι δὲ αὐτὴν | ||
ἐσθλὸν ἔμμεναι : Σόλωνα δὲ μαλακίαν αὐτοῦ καταγνόντα φάναι : χαλεπὰ τὰ καλά . Φασὶ δὲ Περίανδρον τὸν Κορίνθιον κατ |
τὸ ἠνδραπόδισται τό τε παθεῖν ὑφ ' ἑτέρου καὶ τὸ δρᾶσαι εἰς ἕτερον . ἔτι πέντε ταῦτα ἐπὶ τῶν ὁμωνύμων | ||
, δεινά μ ' Οἰδίπους , ὁ σὸς πόσις , δρᾶσαι δικαιοῖ , δυοῖν ἀποκρίνας κακοῖν , ἢ γῆς ἀπῶσαι |
ἵνα κατηγορηθεὶς ἀποθάνῃ . κατηγόρουν δὲ αὐτοῦ ὡς ὅτι καινὰ δαιμόνια εἰσφέρει τοῖς Ἀθηναίοις , λέγων δεῖν σέβειν ὄρνεα καὶ | ||
οὐκ ἂν εἴη τὰ ἐνύπνια οὐδὲ γέγονε τούτου χάριν , δαιμόνια μέντοι : ἡ γὰρ φύσις δαιμονία , οὐ θεία |
τοῖς ἀκούουσι γνώριμα , ἀκίνδυνα δὲ τῷ μαρτυροῦντι καὶ μὴ αἰσχρά , ταῦτα γέγραφα . Ἐὰν μὲν οὖν ἐθελήσῃ ὁ | ||
, εἰ μὲν εἴη καλά , ἐθαύμασαν , εἰ δὲ αἰσχρά , ἐχλεύασαν καὶ τῆς ὑποκρίσεως ἐμίσησαν . λέγωμεν οὖν |
ἐπεστάτει , Λύσιλλ ' ἐγραμμάτευεν , εἶπε Σωστράτη : ἐκκλησίαν ποεῖν ἕωθεν τῇ μέσῃ τῶν Θεσμοφορίων , ᾗ μάλισθ ' | ||
οἱ παθόντες ἕσταμεν . Τί δῆτ ' ἀμαυρῷ φωτὶ προστάσσεις ποεῖν ; Ὁδοῦ κατάρχειν τῆς ἐκεῖ , πομπὸν δέ με |
πεισθεῖσα ἐμοί , ἔστω δὲ πάντα τὰ ἁμαρτήματα καὶ ἀδικήματα ἐμά . Ὅπου δὲ καθ ' ὑπερβολὴν δύνασαι ἀποδεῖξαι μὴ | ||
τὴν καρδίαν , κατά , τὰ ἔνδον . , τὰ ἐμά . ἅπαντα ταῦτ ' ] τοὺς τούτους λόγους , |
ξυλοφάγον . Οἴκοι γενοίμην : ἐπὶ τῶν ἐκφυγεῖν τὰ δεινὰ εὐχομένων . Ὀστράκου μεταπεσόντος : ἐπὶ τῶν ἀπροφασίστως μεταβεβλημένων . | ||
μὴ εὐχομένων ἡμῶν γενήσεται , τὰ δὲ μὴ πεπρωμένα οὐδὲ εὐχομένων συμβήσεται . καθάπερ οὖν οἱ ἐν τῇ σκηνῇ ὑποκριταὶ |
ἐν δὲ τοῖς πάθεσι πῶς ἂν εἴη ; δοκεῖ γὰρ ἀκούσια εἶναι τὰ πάθη : ἢ τὸ διαθεῖναί πως οὕτως | ||
τὸ δὲ δεύτερον μεῖζον : μεγάλα γὰρ ἀποτίκτει καὶ οὐκ ἀκούσια μόνον ἀλλ ' ἤδη κἀκ προνοίας ἀδικήματα . περὶ |
τι παρέλιπον ἐγὼ πρὸς ὀλίγον ὕδωρ ἀναγκαζόμενος λέγειν . Πολλὰ κἀγαθὰ γένοιτο , ὦ ἄνδρες δικασταί , πρῶτον μὲν ὑμῖν | ||
μὲν οὐδεπώποτε οὐδενὶ γέγονας αἴτιος , πολλοῖς δὲ καὶ πολλὰ κἀγαθὰ προυξένησας . ὃ μὲν οὖν ἵππευε σὺν τῷ βασιλεῖ |
Θετταλὸς Ἀχιλλεὺς ἀγαπήσει Πολυξένην εἰς τέλος ἀγαθὸν ἐξ αὐτῆς οὐδὲν πεπονθώς ; Σὺ μὲν οὖν μακρὸν ἀπέτεινας λόγον τὸν Ἀχιλλέα | ||
καὶ τοῖς νεῦρα νενυγμένοις . εἰ δὲ τρυφερόχρωτός ἐστιν ὁ πεπονθώς , ἀνίεται τὸ φάρμακον ἰρίνῳ ἢ κομμαγηνῷ ἢ ἀμαρακίνῳ |
' οὐκ ἔστι , ἀλλὰ πάντα δεῖ εὑρεῖν , ὀνόματα καινά , κἄπειτα τὰ διῳκημένα πρότερον , τὰ νῦν παρόντα | ||
, κόρος δὲ ἀηδίαν φέρει . τὰ δὲ δὴ νῦν καινά τε ὄντα καὶ προσεχῆ καὶ ὡς γνώριμα εὐπαράδεκτά τέ |
θειότερόν τι καὶ βέλτιον μακαρίζει . ἐπεὶ τοίνυν τὰ μὲν ἐπαινετὰ διά τι τέλος ἀγαθὸν ἐπαινοῦνται , ἡ δὲ εὐδαιμονία | ||
ἐπί τι τῶν ἀπρεπῶν , ἀλλ ' εἶναι τὰ τέλη ἐπαινετὰ καὶ ἁρμόδια , πρὸς ἃ αἱ ὀρέξεις ἐκτείνονται , |
δημοσίῳ ἀγῶνι σκηπτομένου τινὸς κάμνειν ὁ ἀντίδικος ἀντομνύηται , φάσκων προσποιεῖσθαι αὐτόν , καὶ περὶ τούτου διαλαμβάνωσιν οἱ δικασταί . | ||
ἂν μᾶλλον εὐτυχῶσι , τοσούτῳ μᾶλλον αὑτοῖς λυμαίνονται . Οὐ προσποιεῖσθαι δεῖ φιλοσοφεῖν , ἀλλ ' ὄντως φιλοσοφεῖν : οὐ |
, . . , . ἀλλοτριόγνωμος : σημαίνει ὁ τὰ ἀλλότρια ἐν γνώμῃ ἔχων , καὶ μὴ τὰ ἑαυτοῦ . | ||
: Οὐκ ἔστι παρ ' Αἰγυπτίοις πρὸ ἀποδείξεως ἀφαιρεῖσθαι τὰ ἀλλότρια . Ταῦτα εἶπε περὶ τοῦ μεταβόλου , καὶ περὶ |
οὕτως ἔχει : συμβαίνει γὰρ πολλὰ τῶν ἡδέων αἰσχρὰ καὶ ἀσύμφορα εἶναι : ὥστε φανερόν , ὅτι περὶ ἡδονὰς καὶ | ||
ἑαυτῷ τὸ δυνατόν . ὁ γὰρ τὰ ἀδύνατα κατασκευάζων τὰ ἀσύμφορα κατασκευάζει , ὡς ἂν εἰ κατασκευάζοιμεν Μαρωνείτας ἄρξαι τῆς |
τάρρωμα : τὴν κωπηλασίαν . οὕτως Ἀριστοφάνης . τὰ Σαμίων ὑποπτεύεις : παροιμία αὕτη λέγεται ἐπὶ τῶν δεδιότων τινὰς ἀνηκέστους | ||
κρατοῦν τοιαύτῃ γυναικὶ προσεικάζεις . Ἀλλὰ μάτην , φησίν , ὑποπτεύεις τὴν Ἀφροδίτην ἀγανακτεῖν ἐν εἴδει Φρύνης εἰργασμένην . ἐρωτικὴ |
εὐσέλμων νεῶν κάλλιστα μουσῶν φθέγγεται πλουτῶν ἀνήρ λυπουμένων παρηγόρημα τολμῶ κατειπεῖν , μήποτ ' οὐκ εἰσὶν θεοί : κακοὶ γὰρ | ||
καὶ πότοις Διονύσου τελουμένοις κώμαις τε καὶ τοῖς χωρίοις βλάβας κατειπεῖν , ἃς ἔλεξαν ἐννύχως : οἱ δ ' αὖ |
ἂν γένῃ μάτην φρονῶν . ἡ συκάμινος συκαμίνῳ ῥύπτεται . μάταια τἄλλα παρὰ Κρότωνά γ ' ἄστεα . βαρύς , | ||
μὴ εὑρεθῶμεν καὶ ψευδόμενοι καὶ ἀδολεσχοῦντες καὶ παρέλκοντά τινα καὶ μάταια λέγοντες . ποῖα δὲ ταῦτα ὑπάρχει , ἤδη μεμαθήκαμεν |
εἷς ἕκαστος πεπονθὼς ἀγανακτεῖς ; πάντα μὲν δὴ τὰ τούτῳ πεπραγμένα οὔτ ' ἂν ἐγὼ δυναίμην πρὸς ὑμᾶς εἰπεῖν , | ||
, διαβληθήσονται ὑπὸ σοῦ ; νὴ Δία : τὰ γὰρ πεπραγμένα αὐτῶι δεινά ἐστι καὶ ἄξια θανάτου , ὡς σὺ |
τῆς ΖΚ μεῖζον δύναται τῷ ἀπὸ συμμέτρου ἑαυτῇ , καὶ οὐθετέρα τῶν ΖΘ , ΖΚ σύμμετρός ἐστι τῇ ἐκκειμένῃ ῥητῇ | ||
δύναται τῷ ἀπὸ ἀσυμμέτρου ἑαυτῇ [ μήκει ] , καὶ οὐθετέρα τῶν ΘΖ , ΖΚ σύμμετρός ἐστι τῇ ΖΗ μήκει |
παρὸν κολυμβᾶν ὡς ἔχετ ' εἰς τὸν Τάρταρον . Τί δῆτα λέξεις τἀπίλοιπ ' ἤνπερ πύθῃ ; ὀπταὶ κίχλαι δ | ||
δὲ πολὺ μᾶλλον ἐνίους ἐστὶν ἐξολωλεκώς . Καὶ τίνα δέδρακε δῆτα τοῦτ ' ; Ἐμὲ τουτονί . Ἦ τῶν πονηρῶν |
ὁ Φειδιππίδης τῷ Στρεψιάδῃ , ὅσα μέλλει ποιῆσαι εἰς αὐτὸν λυπηρά : διὰ τοῦτο γὰρ καὶ τὸ “ ἀχθέσῃ ” | ||
μάτην αἰνουμένης τὸ μὲν πρόσωπον ἡδύ , τἀν δόμοισι δὲ λυπηρά : τίς γὰρ μακάριος , τίς εὐτυχής , ὅστις |
θεοῦ μελάθροις εἶχον οἰκέτην βίον . τὰ τοῦ θεοῦ μὲν χρηστά , τοῦ δὲ δαίμονος βαρέα : χρόνον γὰρ ὅν | ||
μόνον φασὶν ὅτι διὰ τῶν θεῶν πάνθ ' ἡμῖν τὰ χρηστά , ἀλλὰ καὶ διὰ τοὺς θεούς . εὑρήσεις δὲ |
ἀπρονόητος . τὸν γὰρ Δία φασὶν εἰς διφθέρας γράφειν τὰ πραττόμενα τοῖς ἀνθρώποις . Ζωὴ πίθου : ἐπὶ τῶν μετρίως | ||
γινώσκειν τὰ ἐν τῇ ὑπ ' αὐτὸν χώρᾳ λεγόμενα καὶ πραττόμενα ⋮ Μάξιμος δὲ ὁ Τύριος περὶ αὐτοῦ ὧδέπως ἱστόρηκεν |
ὠφελεῖ τὸν ζηλοῦντα μὴ βλάπτουσα τὸν ζηλούμενον . μικρὰ διδόναι βούλου μᾶλλον ἢ μεγάλα ἐγγυᾶν : ὅ τε γὰρ κίνδυνος | ||
ὁτὲ μὲν βασιλέως , ὁτὲ δὲ ἀλήτου . μὴ οὖν βούλου δευτερολόγος ὢν τὸ πρωτολόγου πρόσωπον : εἰ δὲ μή |
καὶ Ἐρετριᾶς , ἐξανδραποδισάμενον ἀγαγεῖν , θάνατον αὐτῷ προειπὼν μὴ πράξαντι ταῦτα . καὶ ὁ Δᾶτις τοὺς μὲν Ἐρετριᾶς ἔν | ||
θεατὰς καὶ μάρτυρας ἔχοντα τῆς αὑτοῦ ψυχῆς ; ὥστε μήποτε πράξαντι μηδὲν οἷόν τε λαθεῖν , οὐ μᾶλλον ἢ τῷ |
λαοῦ συνελθὸν ἔλεγεν : Αἰσχύνομαι εἰς τοσοῦτον ὄχλον μικρὸν παιδίον προφέρειν . Σχολαστικὸς οἰκίαν πωλῶν λίθον ἀπ ' αὐτῆς εἰς | ||
περὶ ἐμοῦ Θηραμένην ἄλλους τε λόγους βλασφήμους εἰρηκέναι καὶ δυστυχίαν προφέρειν . τὸ μὲν οὖν τοῦτον ἀγνοεῖν ὅτι λοιδορίας , |
δὲ κρεῖσσόν ἐστι μὴ δεδοικότα παθεῖν τὸ μέλλον δεινὸν ἢ δεδοικότα . πάσης μὲν ὠμότητος ἀνάπλεων φόνον , παντὸς δὲ | ||
ὁ παιδαγωγός , οἷα πάσχειν ἀνάγκη ; ταῦτ ' οὖν δεδοικότα ἐπιθαρρεῖν οἷόν τ ' ἔτι ἐξ ὅλης ψυχῆς ἐπιστατεῖν |
φαρμάκου τὴν νόσον , ὡς τά γε πολλὰ τῶν τοιούτων ἀνήκεστα ἐγένετο συνηθείᾳ καὶ χρόνῳ , πάνυ ῥᾳδίως ἂν ἐξαιρεθέντα | ||
καὶ ὠμότητα ἐξέχῃ λέγειν πόθῳ τοῦ τὸν ἀδικήσαντα πολλὰ καὶ ἀνήκεστα ποιῆσαι κακά , ὡς ἤδη τινὲς ἀδικηθέντες ὑπό τινων |
. ὡσαύτως δὲ οὐδὲ ἄδηλος προδήλου . ἀμφότερα γὰρ συνδραμεῖται ἄπορα : τό τε γὰρ ἀποδεικνύμενον οὐ δεήσεταί τινος ἀποδείξεως | ||
οὗτος ὁ πόλεμος ὁ ἐρωτικὸς πόριμός ἐστι καὶ εἰς τὰ ἄπορα , καὶ οἷον εἰπεῖν καὶ τοῖς ἀδυνάτοις ἐπιχειρῶν . |
ὑπέρφρονα ὄντα σε , καὶ τὰ ἀγοραῖα ταῦτα καὶ τὰ ἀπολέσαντα ἡμᾶς ἐπιτηδεύματα μᾶλλον περιέποντα , κἂν ἀποχρῆν ὑπελάμβανόν σε | ||
ὦδε κόπρια βάλῃ , ἀπόλλυσιν αὐτά . Σχολαστικὸν ὁ πατὴρ ἀπολέσαντα δηνάριον ἐβούλετο τυπτῆσαι . ὁ δέ : Μὴ ὀργίζου |
τίνα τρόπον ” ; ὃ δέ „ ἐπειδήπερ οὗτοι πάντα ἐπίστασθαι ἐπηγγείλαντο , ἐμοὶ δὲ κατέλιπον οὐδὲ ἕν „ . | ||
φησὶν ἐπεξηγούμενος ἕκαστον τῶν ἀπηριθμημένων , διότι οὐκ ἔσται ἡμῖν ἐπίστασθαι καὶ ἀποδεῖξαι εἰ μὴ ἐξ ἀληθῶν , ἀλλὰ λαβοῦσι |
: ” τί οὖν νομίζεις τερατῶδες εἶναι ; ἀπάγγειλόν μοι τἀληθῆ . “ ὁ δὲ Ζηνᾶς εἶπεν ” Αἴσωπος ὁ | ||
τὴν ἐς αὑτὸν ὑποψίαν περὶ τῆς κωλύμης τῆς ξυμβάσεως οὐ τἀληθῆ ἔφη λέγειν τοὺς ἐξαγγέλλοντας . παραινούντων δὲ τῶν ἀφιγμένων |
, καὶ μήτε πολιτείαν εἶναι μήτε νόμον μήτε δίκας . τοιαῦτ ' ἀνάγκη τὸν λόγον τὸν τῶν ἀντιλεξόντων δύνασθαι : | ||
τοῖς Λυκίοις λόγοις ᾤμοι ἐγών , ὅτε μοι Σαρπηδόνα καὶ τοιαῦτ ' ἐς αὐτὸν ᾀδόντων , ἐν οἷς τοῦ υἱέος |
οὐκ εἰς μακρὰν λόγου τεύξεται , τὸ δὲ αὐτόθεν ἐστὶν καταγέλαστον : οὔτε γὰρ κινεῖσθαί τι δυνατὸν οὔτε ἠρεμεῖν ἄνευ | ||
τοῖς αὐτοῖς θεοῖς καὶ ἐμοὶ δοῦναι κρατῆσαι τήμερον καὶ μὴ καταγέλαστον ἐνθένδε ἀπελθεῖν . κρατήσαιμι δ ' ἄν , εἰ |
, ὃν οὔπω τοῖς Γυμνοῖς ἐνέτυχεν , ἀλᾶσθαι χρὴ περὶ ταυτὶ τὰ ὅρια , ἔστ ' ἂν αἰδέσωνται αὐτόν , | ||
ἢ προδόντα τὴν ναῦν ὅπως τάχιστα τῶν κακῶν ἀπαλλαγῆναι . ταυτὶ τὰ τρία Θηραμένους εὖ σοι φυλακτέ ' ἐστίν . |
καλῶν τούτων ἐγίγνωσκον , οὔτ ' ἂν τοὺς νομοθέτας τἀναντία παραινεῖν εἰ μὴ λυσιτελεῖν ὑπελάμβα - νον . ἐπεὶ δὲ | ||
, τὸ μηδετέροις οἰκείως ἔχουσι τὰ ὑμέτερ ' αὐτῶν πράττειν παραινεῖν ὑμῖν : οὗ λυσιτελέστερον οὐδέν ἐστι τῇ πόλει , |
εἰδὼς Λαμπετίδης , ὃν Λάμπος ἐγείνατο φέρτατον υἱὸν Λαομεδοντιάδης εὖ εἰδότα θούριδος ἀλκῆς , ὃς τότε Φυλεΐδαο μέσον σάκος οὔτασε | ||
οὐ γράφει μὴ εἰδὼς πῶς δεῖ γράφειν ἢ παραλαβὼν τὸν εἰδότα οὐδ ' ἐγγύην ἄλλως σφραγίζεται ἢ ἀσφάλειαν γράφει , |
δυνήσεται γὰρ ἡμῖν , φησί , πεισθῆναι βασιλεὺς δεδιδαγμένος τὰ συμφέροντα καὶ παρ ' ὑμῶν ἀκούων . μετὰ ταῦτα τέθεικεν | ||
καὶ πόλεις , ἄνευ τῶν διοικούντων φίλων οὔτε χρήσιμα οὔτε συμφέροντα , ἀλλὰ καὶ λίαν ἐπισφαλῆ : οἱ δέ γε |
ὅτι περὶ τῶν ἐφ ' ἡμῖν βουλευόμεθα : ἂν γὰρ ἀδύνατα ἡμῖν φαίνηται , οὐκέτι οὔτε βουλευόμεθα οὔτε ἐγχειροῦμεν αὐτοῖς | ||
καὶ τῷ πλήθει τὰ ῥηθέντα κοινώσαντες ἀπεκρίναντο αὐτῷ , ὅτι ἀδύνατα εἴη σφίσι ποιεῖν , ἃ προκαλεῖται , ἄνευ Ἀθηναίων |
πόνων καὶ μάχης . φιλόθεος γὰρ ὁ Πίνδαρος . μὴ λαλάγει : ἀντὶ τοῦ θορύβει . μὴ τοίνυν τὰ τοιαῦτα | ||
, τουτέστι μανίᾳ ἐστὶν ἴσον . . Καλῶς εἶπε τὸ λαλάγει , ἐπεὶ τὸ λαλαγεῖν καὶ ἐπὶ τῶν βακχευμάτων . |
πολλάκις ἀκήκοας , ᾗ δὴ καὶ δίκαια καὶ τἆλλα προσχρησάμενα χρήσιμα καὶ ὠφέλιμα γίγνεται . καὶ νῦν σχεδὸν οἶσθ ' | ||
σατράπας ἔπεμψεν ἐπιστολὰς ναυπηγεῖσθαι τριήρεις καὶ τὰ πρὸς τὸν στόλον χρήσιμα ὄντα κατὰ σπουδὴν παρασκευάζεσθαι , Ἑκατόμνῳ δὲ τῷ Καρίας |
τὸ τοῖς γονεῦσιν ὅμοια εἶναι . ἦν οὖν τὴν ἰσχὺν δεινὰ καὶ τὴν ῥώμην , καὶ τὰ φρονήματα μεγάλα εἶχον | ||
τοῦ τε φρονίμου καὶ τῆς γενναιότητος , ἣν παρὰ τὰ δεινὰ ἔχει . γνώμην τ ' οὐχ ἑτέραν , ἀλλὰ |
λάθρᾳ τῶν Συρακοσίων ἐπὶ τετρακοσίοις ταλάντοις . Τὰ συμβάντα Καρχηδονίοις δυσχερῆ διὰ τὴν εἰς τὸ θεῖον ἀσέβειαν . Συνοικισμὸς τῶν | ||
σαφῶς καὶ παραδεδειχὼς τά τε περὶ τοὺς ἀρχαίους καταπάλτας ὄντα δυσχερῆ καὶ τὰ δι ' ἡμῶν εἰς μετάθεσιν ἠγμένα , |
διαφθορᾶς τοῦ γένους . ὕστερον δὲ Ἡρακλέα τὴν σύμπασαν γῆν καθαίροντα ἀπό τε τῶν θηρίων καὶ τῶν τυράννων κἀκεῖσε ἀφικέσθαι | ||
, ὡς μὴ μαίνηται : θερμαίνουσι γὰρ τὰ τὴν κεφαλὴν καθαίροντα φάρμακα : πρὸς δὴ τὸ ἀπὸ τοῦ πυρετοῦ θερμὸν |
μὴν περὶ μὲν ἀνθρώπους τὰ προσήκοντα πράττων δίκαι ' ἂν πράττοι , περὶ δὲ θεοὺς ὅσια : τὸν δὲ τὰ | ||
ἀμοίρῳ , πολὺ μᾶλλον παιδείαν ὑμῖν ἠσκημένοις ὅ τι ἂν πράττοι θεός . καὶ μὴν ἑκάστῳ δεινότερον πάθος υἱὸς τεθνηκὼς |
σοβαρῶς πορευομένων . Συνῆλθον Ἀτταβὰς καὶ Νουμήνιος : ἐπὶ δύο κλεπτῶν τοῦτο . Σὺν Ἀθηνᾷ καὶ χεῖρας κίνει : χρησμόν | ||
συνεληλυθότων : φασὶ δὲ γραῦν τοῦτο εἰπεῖν Ἐπιδαύρῳ ἐπὶ δύο κλεπτῶν . Σύρβα τύρβα : ἐπὶ τῶν ἀτάκτως καὶ μετὰ |
ὁ δέ φησι νοῦν αὐτῇ ἐντίθημι . ἀναμνησθεῖσα δὲ ἡ μωρὰ ὅτι καθ ' ἑκάστην ἡ μήτηρ αὐτῆς νοῦν αὐτὴν | ||
Λουκιανὸς τάδ ' ἔγραψα παλαιά τε μωρά τε εἰδώς , μωρὰ γὰρ ἀνθρώποις καὶ τὰ δοκοῦντα σοφά . οὐδὲν ἐν |
μήτρῃ τὸ παιδίον ἕλκει καὶ μύζει , τάδε αὐτῷ ἔστιν ἀποκρίνασθαι : κόπρον ἔχον ἐν τοῖσιν ἐντέροισι γίνεται , καὶ | ||
τις ἡμῖν ἀφῖξαι περὶ λόγους , καὶ οἶσθα ὅτε δεῖ ἀποκρίνασθαι καὶ ὅτε μή ; καὶ νῦν οὐδ ' ἂν |
. Πότερον εἰ τὴν κεφαλὴν μόνον κνησιῷἢ ἔτι τί σε ἐρωτῶ ; ὅρα , ὦ Καλλίκλεις , τί ἀποκρινῇ , | ||
ἰσχυροτέραν ; Τοῦτ ' , ἔφη , λέγω , καὶ ἐρωτῶ γέ σε πότερον ἴσον ἂν ἑκατέρᾳ τῇ γῇ σπέρμα |
, τὰ δ ' ἀρωματικὰ ἐπιπολάζει , καὶ οὔτε ἀλλήλοις ἀναγκασθήσεται ἑνωθῆναι οὔτε ὑποπεσεῖται τῷ λεαντῆρι , προτρέχοντα καὶ διαφεύγοντα | ||
εὐμάθεια , μνήμη : καὶ σοῦ ἐπιλαβομένου ὅτι πᾶς μὲν ἀναγκασθήσεται ὁμολογεῖν οἷς λέγομεν , ἐάσας δὲ τοὺς λόγους , |
, ἕνεκα δὲ τῆς ἰδίας ποιότητος , ὑπὲρ ἧς καὶ ἠρώτησεν , τὸ Αἴας . . Τούτων οὖν τῇδε ἐχόντων | ||
, ἀλλὰ μόλις . ἐν Πέλληι δὲ πρὸς φρέαρ προσελθὼν ἠρώτησεν εἰ πότιμόν ἐστιν . εἰπόντων δὲ τῶν ἱμώντων ἡμεῖς |
ἄλλου δέ τινος μὴ νεωτερισθέντος , ταχέως καταῤῥήγνυται , καὶ κακοηθέστερον : τὰ ἐμούμενα ἐπὶ τούτοισι , πονηρὰ καὶ θηριώδεα | ||
, καὶ ἔμεινε τὸ διάλειμμα ἄχρι . * τεσσαράκοντα ἡμέρας κακοηθέστερον ὑπέστρεφεν . εἶπε γὰρ ὁ Γαληνὸς , ὅτι πολλάκις |
καὶ λίθων ἐκάθισέ σε . κἂν βλακεύῃ τις , οὐκ ἐπιτρέπεις , ἀλλὰ καὶ φωνῇ καὶ ὀφθαλμῷ τέκτονα ἐπεγείρεις . | ||
δεῖ πρὸς ἡμᾶς . ἔστιν ὅτῳ ἄλλῳ τῶν σπουδαίων πλείω ἐπιτρέπεις ἢ τῇ γυναικί ; Οὐδενί , ἔφη . Ἔστι |
πόνοις καὶ κινήσεσιν καὶ ὑπαιθρίῳ διαίτῃ γεγυμνασμένα , τὰ δὲ ἔκλυτα καὶ ἀσυμπαγῆ , ἐνσκιᾳτροφημένα καὶ λευκὰ αἵματος ἐνδείᾳ καὶ | ||
Ἀχιλλέα πεποίηκεν ὑστερίζοντα ἐν τῷ στρατοπέδῳ τῶν Ἀχαιῶν [ οὐκ ἔκλυτα ] οὐδὲ ἐρωτικὰ μέλη ᾄδοντα : καίτοι φησί γε |
μοι . Ὁμηρικῶϲ γὰρ διανοεῖ μ ' ἀπολλύναι ; οὕτω λαλεῖν εἴωθα . μὴ τοίνυν λάλει οὕτω παρ ' ἔμοιγ | ||
εἶτα ἑξῆς τὸ διήγημα . ἐμὲ γοῦν ἀναστήσασα δευρὶ προάγεται λαλεῖν ἀπ ' ἀρχῆς πάντα τὸν ἐμαυτοῦ βίον . Διήγησιν |
κρατεῖν χαλεπὸν ἦν μὴ πρῶτον μαθοῦσιν , ὅτι καὶ τὸ σιωπᾶν λόγος . καὶ μὴν καὶ τὸν Ἀκραγαντῖνον Ἐμπεδοκλέα βαδίσαι | ||
. Ἡ γλῶσσα πολλῶν ἐστιν αἰτία κακῶν . Ἢ δεῖ σιωπᾶν ἢ λέγειν ἀμείνονα . Ἡ γὰρ σιωπὴ τοῖς σοφοῖσιν |
. ὅταν γὰρ μὴ πάθος ἔχῃ τὰ πράγματα , οὐ προοιμιαστέον . πολλὰ δέ εἰσι τοιαῦτα , οἷον ὅταν ἢ | ||
τὸ χρήσιμον τῶν παρόντων ἁρμόζεται , ἂν μὲν συμφέρῃ , προοιμιαστέον , εἰ δὲ μή , παραλειπτέον τοῦτο : οὐ |
τι γέγραπται , τὰ δὲ γεγράψεται , πρὸϲ ἃ δεῖ διαλογιζόμενον δοκιμάζειν καὶ ϲκοπεῖϲθαι , τίνι τούτων ὀξὺ καὶ θανατῶδεϲ | ||
δόλον : γράφεται καὶ λόχον . ὁρμαίνοντα : διανοούμενον , διαλογιζόμενον , ἐνθυμούμενον . Γαστήρ : ἡ λαίμαργος , ἤτοι |
τὸ λέγειν τῶν ἀληθῶν τὰ μὲν εἶναι φαινόμενα τὰ δὲ ἄδηλα . εἰ οὖν μήτε τὰ φαινόμενά ἐστιν ἀληθῆ μήτε | ||
καὶ ποίας αἰτίας αὕτη ἡ δυστυχὴς ἡμέρα ἐξεδέχετό σε : ἄδηλα καὶ ἄγνωστα : ὅπου ἀποβήσεται , τέλος σχήσει : |
. Διὰ τί ; ὅτι τὸ ῥηθὲν ἐν τῷ σαφῶς γνῶναι καὶ τὴν συμπάθειαν ἔστι λαβεῖν : ὁ δ ' | ||
ὡς δὲ τῆς ἀποδείξεως προβαινούσης ἀναφαινόμενον οὐκ ἔστιν ἄνευ ταύτης γνῶναι τὸ τί ἐστιν . ὥστε πρότερόν τε καλῶς ἐλέγετο |
, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , οὐχ ὅπως ἀλλήλων ὑμεῖς περιγενήσεσθε σκοπῶν , οὐδ ' ἐφ ' ἑαυτὴν ἀκονῶν τὴν πόλιν | ||
, εἰ ἀντιτάξαιτο : ἤκουον γάρ , οἶμαι , τῶν σκοπῶν ἀλλόκοτα ὑπὲρ τῆς στρατιᾶς αὐτοῦ ἀγγελλόντων , ὡς ἡ |
ἀπρεπῆ τοῖς μετιοῦσι μοχθηρίαν τε μηδεμίαν ἐμποιοῦντα τῇ ψυχῇ μήτε νοσώδη τῶν τε ἄλλων νοσημάτων καὶ δῆτα ἀσθενείας τε καὶ | ||
ὑπὸ τοῦ ἰατροῦ , οὐδέτερά ἐστιν , οὐδὲ ὑγιεινὰ οὐδὲ νοσώδη . Κεφ . ζʹ . [ Πόσα μέρη ἰατρικῆς |
τίνων ἕκαστος πορίζεται τὸν βίον , καὶ τὸν ἐν τούτοις ψευσάμενον ἢ πόρον ἄδικον ἐπιτελοῦντα θανάτῳ περιπίπτειν ἦν ἀναγκαῖον . | ||
πρὸς τοὺς Ἕλληνας ὡς ἐπαγγειλάμενον αὐτοῖς πολλὰ καὶ μεγάλα , ψευσάμενον δέ : οὐδὲν γὰρ ὑπεσχῆσθαί φησιν οὐδ ' ἐψεῦσθαι |
πράγματος κανὼν καὶ μέτρον ὁ κατὰ φύσιν διακείμενος , οἷον ὑγιεινὰ σιτία καὶ ποτὰ τὰ τῷ κατὰ φύσιν διακειμένῳ ἁρμόζοντα | ||
τὰ ἐναντία τῶν πραγμάτων θεωρεῖν , ὡς καὶ ἰατροῦ τὰ ὑγιεινὰ καὶ νοσώδη . Βούλεται οὖν διὰ τῶν νῦν λεγομένων |
λόγοις ἡσθῆναι τοῖς ἀπ ' αὐτῶν ἔργοις ἢ νῦν τὰ τέρποντα ἀκούσαντας ἀντὶ μικρᾶς ἡδονῆς πολλὴν καὶ μεγάλην ὑπομεῖναι ζημίαν | ||
, ταῦτα δὴ τὰ παρὰ τῶν πολλῶν τε φερόμενα καὶ τέρποντα τοὺς πολλούς , ἀλλ ' οὗ χάριν καὶ τῶν |
μὴ τὰ αὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν διατάττεσθαι , καὶ ἔτι ἀτοπώτερον τὰς ἀρχηγικωτάτας δυνάμεις ὑστερογενεῖς ποιεῖν , ὥσπερ ζωὴν καὶ | ||
δεινῆς ἀβιώτῳ βίῳ χρήσεται : οὗ τί γένοιτ ' ἂν ἀτοπώτερον ; ὀκνῶ λέγειν , ὃ μηδὲ θέμις εἰπεῖν , |
ἀδικεῖ ; ναί . τί δέ : ὁ δίκαιος οὐκ ἄδικα πράττει ὅταν ἑαυτοῦ ἀφειδῇ καὶ μὴ τῶν ἴσων ἀλλὰ | ||
πάντες γὰρ ἄνθρωποι σχεδὸν ἐφίενται τοῦ ἀγαθοῦ : τὰ δὲ ἄδικα ἐνίοτε οὐκ ἀγνοοῦσι μὲν ἄδικα ὄντα , ἀπατώμενοι δὲ |
καὶ οὐδὲ τὸν Ποσειδῶ προσιόντα δέδοικεν , ἀλλ ' ἔοικε διατεινομένῳ ἔτι : οὔπω τοὺς βραχίονας ἡ ῥώμη ἀπολέλοιπεν , | ||
μετατεθῆναι τὰ εἱμαρμένα : καὶ πολλά γε ἐπὶ πολλοῖς αὐτῷ διατεινομένῳ καὶ παρακλίνοντι ὡς ἐξηγεῖτο Χρυσάνθιος , ἡ βούλησις τελευτῶντι |
διανοίᾳ πρὸς τὰ καλὰ τῶν ἔργων ὑπαντᾶν : ἐργασάμενοι δὲ ἀκούσεσθαί φασιν , ὅπως ἐπικρίνωσι τὰ πραχθέντα , εἰ λόγοις | ||
πολλὴν ὁ ἰατρὸς ἕξιν ἔχει ἢ δεδοικότος δι ' ἀπώλειαν ἀκούσεσθαί τι φαῦλον παρὰ τοῦ ἰατροῦ . καὶ αἰδὼς δὲ |
' ἔσομαι τοιοῦτος γενέσθαι οἷοίπερ καὶ ἐκεῖνοι . Οὔκ , ὠγαθέ , ἀλλά σε λέληθεν οἷον τοῦτ ' ἔστιν , | ||
βιωσόμεθα ἀγνοοῦντες ὃ σὺ φῂς εἰδέναι . ἀλλ ' , ὠγαθέ , προθυμοῦ καὶ ἡμῖν ἐνδείξασθαιοὔτοι κακῶς σοι κείσεται ὅτι |
πορσυνῶ : σὺ δὲ ἀνὴρ καθ ' ἡμᾶς ἐσθλὸς ὢν ἐπίστασο . Ἀλλ ' ἤθελον μέν : εἰ δὲ μή | ||
ἐκφέρει πρὸς ἕνα ἕκαστον , λέγουσα , ὦ φίλοι , ἐπίστασο ὅτι φιλεῖ καὶ εἴωθεν ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος ὅστις ἔμπορος |
διδούς : ψεύσεται * * τινὲς οὕτως : ψευδῆ σε νομίσει ὁ ἀκούων καὶ οὐ πεισθήσεται : τίς ἐθελήσει γυναῖκα | ||
ἀνθρώποις διαφορὰν καὶ πλάνην , καὶ τοσαύτην , ὡς δοκεῖν νομίσει μόνῃ καὶ ὑπολήψει ταῦτα καὶ μηδὲν εἶναι κατὰ τὴν |