: ὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον : ὄψει γὰρ πολλὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα . Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα | ||
' ἁπάντων γενέσθαι τῷ ἀστραγάλῳ κρατήσαντα , ὡς μήτε ἐπιταχθείης γελοῖα ἐπιτάγματα καὶ αὐτὸς ἐπιτάττειν ἔχοις , τῷ μὲν αἰσχρόν |
τομάς . ὁ μὲν οὖν ἀστεῖος ἐλάλει τῇ διανοίᾳ τὰ ἀστεῖα ὄντως , ὁ δὲ φαῦλος ἑρμηνεύει ἔστιν ὅτε παγκάλως | ||
, ὅπως ἄν τις ἐθέλῃ , τοῦτο διέξιμεν πάλιν . ἀστεῖα μὲν οὖν λέγειν ἐκ τούτου τοῦ τόπου ἔστιν , |
Ἀρίστων Κεῖος , Εὐφρόνιος Παιανιεύς . “ Οὕτω μέντοι αὐτῷ συνετῶς τὰ πάντα πράττοντι τά τε περὶ παιδείαν καὶ πάντας | ||
τὸ νομίζει γίγνεσθαι . τορῶς . τομῶς , ἐντρεχῶς , συνετῶς . ἀναβάλλεσθαι . ἀντὶ τοῦ προοιμιάζεσθαι . τῶν γὰρ |
οὕτως ἔχει : συμβαίνει γὰρ πολλὰ τῶν ἡδέων αἰσχρὰ καὶ ἀσύμφορα εἶναι : ὥστε φανερόν , ὅτι περὶ ἡδονὰς καὶ | ||
ἑαυτῷ τὸ δυνατόν . ὁ γὰρ τὰ ἀδύνατα κατασκευάζων τὰ ἀσύμφορα κατασκευάζει , ὡς ἂν εἰ κατασκευάζοιμεν Μαρωνείτας ἄρξαι τῆς |
λέγοι λέγειν . καὶ ταῦτα αὐτὸς πρὸς αὐτὸν ἔφην πολλάκις ἐπιτιμῶν , ὁ δ ' ἐμειδίασέ τε καὶ οὐκ ἠρνήσατο | ||
ἡμᾶς ἐπισφάττεις , ὦ Μῶμε , οὐκ ἐν καιρῷ νῦν ἐπιτιμῶν . Ὅρα οἷα ποιεῖς , ὦ ἀλιτήριε Δᾶμι , |
, γνησιώτατε Γεώργιε , ὅσα φοιτῶν ἐν ταῖς διατριβαῖς μεμάθηκας ἰατρικὰ θεωρήματα , ταῦτά σοι διὰ βραχέων ἐπελθεῖν ὑπομνήσεως ἕνεκα | ||
. καὶ οὗτος Πυθαγόρου διήκουσε : καὶ τὰ πλεῖστά γε ἰατρικὰ λέγει , ὅμως δὲ καὶ φυσιολογεῖ ἐνίοτε λέγων , |
ὁ δέ φησι νοῦν αὐτῇ ἐντίθημι . ἀναμνησθεῖσα δὲ ἡ μωρὰ ὅτι καθ ' ἑκάστην ἡ μήτηρ αὐτῆς νοῦν αὐτὴν | ||
Λουκιανὸς τάδ ' ἔγραψα παλαιά τε μωρά τε εἰδώς , μωρὰ γὰρ ἀνθρώποις καὶ τὰ δοκοῦντα σοφά . οὐδὲν ἐν |
τὴν λεοντείαν δορὰν πήραν τε καὶ πώγωνα καὶ βάκτρον μέγα σιγῶν δοκεῖς μοι φρόνιμος εἶναι καὶ σοφός . τύπους γὰρ | ||
καὶ μὴ βουλομένους , ἀλλὰ κοσμίως ἡμῖν παρατίθησι τὴν τράπεζαν σιγῶν ; Σοφοκλῆς δέ πού φησιν ὡς ἄρα τὸ πρὸς |
Ναυσιμάχης μέν γ ' ἥττων ἐστὶν Χαρμῖνος : δῆλα δὲ τἄργα . Καὶ μὲν δὴ καὶ Κλεοφῶν χείρων πάντως δήπου | ||
δέσποινα , πρὸς καιρὸν πονῶ ; Ὡς ἔστιν ἀνδρὸς τοῦδε τἄργα ταῦτά σοι . Καὶ πρὸς τί δυσλόγιστον ὧδ ' |
' οὐκ ἔστι , ἀλλὰ πάντα δεῖ εὑρεῖν , ὀνόματα καινά , κἄπειτα τὰ διῳκημένα πρότερον , τὰ νῦν παρόντα | ||
, κόρος δὲ ἀηδίαν φέρει . τὰ δὲ δὴ νῦν καινά τε ὄντα καὶ προσεχῆ καὶ ὡς γνώριμα εὐπαράδεκτά τέ |
τι παρέλιπον ἐγὼ πρὸς ὀλίγον ὕδωρ ἀναγκαζόμενος λέγειν . Πολλὰ κἀγαθὰ γένοιτο , ὦ ἄνδρες δικασταί , πρῶτον μὲν ὑμῖν | ||
μὲν οὐδεπώποτε οὐδενὶ γέγονας αἴτιος , πολλοῖς δὲ καὶ πολλὰ κἀγαθὰ προυξένησας . ὃ μὲν οὖν ἵππευε σὺν τῷ βασιλεῖ |
, ὅτι πάντα περιείληφεν ἡ περιπατητικὴ φιλο - σοφία τὰ ῥητορικὰ παραγγέλματα , καὶ οὔτε οἱ περὶ Θεόδωρον καὶ Θρασύμαχον | ||
συναγωγὴ αʹ , Πραγματεία τέχνης ποιητικῆς αʹ βʹ , Ἐνθυμήματα ῥητορικὰ αʹ , Περὶ μεγέθους αʹ , Ἐνθυμημάτων διαιρέσεις αʹ |
καὶ ἐν συμβουλαῖς καὶ ἐν δικαστηρίοις καὶ ὅταν ἐγκωμιάζῃ ἢ ψέγῃ μὴ ἀπίθανα λέγειν ἀλλ ' ἐοικότα καὶ ἐνδεχόμενα : | ||
δὲ τῶν κακῶν , καὶ τὰ μὲν ἀγαθὰ ἐγκωμιάζῃ , ψέγῃ δὲ τὰ φαῦλα καὶ πονηρά : δύναταί τις αὐτῇ |
δὲ καὶ Θεόπομπος ἐν ταῖς ἱστορίαις ἐπιτρέχων τὰ κατὰ τόπους θαυμάσια . ἔπειτα συμβῆναι ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ τοὺς μὲν | ||
γυμνοὺς λαβόντας ὅτι ἑκάστῳ παρέτυχεν ὅπλον , θεῖν διατεταμένους ὡς θαυμάσια ἐργασομένους : οὓς εἰ μὴ ἀμυνῇ τῷ λόγῳ καὶ |
περὶ τὴν ψυχὴν τὰ συμπτώματα . ταῦτα οὖν πάντα τὰ διαλογίσματα τὰ περὶ ψυχῆς ἀνάγων τις ἐπὶ τὰ πάθη καὶ | ||
τὴν ψυχὴν τὰ συμπτώματα . “ Ταῦτα οὖν πάντα τὰ διαλογίσματα τὰ περὶ ψυχῆς ἀνάγων τις ἐπὶ τὰ πάθη καὶ |
εἶ πολιτεύεσθαι νόμους παραβὰς , καὶ πένης γενόμενος ; εἶτα γνωμικῶς ἀποδεικνύεις , ὅτι ἡ πενία πολλὰ ἀναγκάζει ποιεῖν καὶ | ||
ὃν ἀγα - θὴ δόξα καὶ φήμη κατέχει . ἤτοι γνωμικῶς : ἢ ἰδίως , ὃν ἂν εὐφημήσω . ὄλβιος |
δὲ καὶ Αἰγινῆται καὶ Μεγαρέες αὐτοῦ μένοντας ἀμύνεσθαι . Ἐνθαῦτα Θεμιστοκλέης ὡς ἑσσοῦτο τῇ γνώμῃ ὑπὸ τῶν Πελοποννησίων , λαθὼν | ||
καταμείναντες πρὸ τῆς Εὐβοίης ποιήσονται τὴν ναυμαχίην . Ὁ δὲ Θεμιστοκλέης τοὺς Ἕλληνας ἐπισχεῖν ὧδε ποιέει . Εὐρυβιάδῃ τούτων τῶν |
τὰ πρόβατα καὶ αἱ αἶγες αἰχμάλωτοι μετὰ σοῦ γενόμεναι ; Τοιαῦτα λέγοντα αὐτὸν ἐκ τῶν δακρύων καὶ τῆς λύπης ὕπνος | ||
εὑρίσκει , στόλους ἀποπέμπει , συντάττει δυνάμεις , ἀντιμεθίσταται . Τοιαῦτα καὶ τότε καὶ πολλάκις πρός με Φίλιππος περὶ τἀνδρὸς |
τὸ καλὸν ἐρευνῶν : λέγεται σοφιστὴς καὶ ὁ ψεύστης καὶ ἀπατεών : ἐπὶ τούτοις ὀνομάζεται σοφιστὴς καὶ ὁ πλασματογράφος καὶ | ||
, πλειών πλειῶνος , αἰών αἰῶνος , λυμεών λυμεῶνος , ἀπατεών ἀπατεῶνος , Καρνειών Καρνειῶνος , Ἐλεών Ἐλεῶνος Β οἵ |
δύναμις περιγίγνεται διὰ τούτου , ἀλλ ' ἀπέχθεια μᾶλλον καὶ λοιδορία καὶ προπηλακισμός : ὧν ἴσως οὐκ ἔδει φροντίζειν : | ||
, δεινόν ἐστι θάνατος , δεινόν ἐστι φυγή , δεινὸν λοιδορία , δεινὸν πενία : φεύγετε ἄνδρες , πάρεισιν οἱ |
καὶ ] μετ ' ἀνάγκης ἄγει , ἡ δ ' ὑπόκρισις ἀπάτῃ δελεάζουσα καθέλκει τὴν γνώμην τοῦ κριτοῦ πρὸς τὸ | ||
ὀργῆς Δημοσθένην τοῦτο εἰπεῖν , φημὶ δὴ τὸ ῥητορική ἐστιν ὑπόκρισις , διὰ τὸ ποτὲ κακῶς ὑποκρινάμενον μὴ πεῖσαι δυνηθῆναι |
αἰσθητήριον . φάσματα . φάσματα λέγει ταῦτα ὡς τῶν ψυχῶν ἀπατηλά , εἰ μή τις ὀρθῶς αὐτὰ μεταλάβοι . ἀλλά | ||
αἰσθητήριον . φάσματα . φάσματα λέγει ταῦτα ὡς τῶν ψυχῶν ἀπατηλά , εἰ μή τις ὀρθῶς αὐτὰ μεταλάβοι . κομιδῇ |
ὁ δυστυχής , ὥστε βελτιῶσαι τὸν Γάιον . ὁ δὲ φίλερις καὶ φιλόνεικος ὢν ἐπὶ τἀναντία τὴν διάνοιαν ἔτρεπεν , | ||
ὁ μὲν μὴ τιμῶν ἀπειθής , ὁ δ ' ἀτιμάζων φίλερις . καὶ πάλιν τοῦ τὴν πατρίδα σῴζειν ὄντος δικαίου |
καὶ τὰς τῶν ἐχθρῶν ἑταιρίας ἐμείωσαν . ἦν δὲ τὰ πολιτεύματα τῶν ἀνδρῶν τοιάδε : πρῶτον μὲν ἐκ τῶν δημοτικῶν | ||
ἐκ τῆς πόλεως . ἐπάλξεις ] ταῦτα ἦν τὰ Εὐβούλου πολιτεύματα , τὸ ποιῆσαι τὰς ἐπάλξεις λευκοχρίστους . λήρους ] |
τοὺς τυράννους . ἄλλα μέν γε ἐν ἄλλῃ χώρᾳ ἐστὶν ἀξιοθέατα : ἐπὶ δὲ τούτων ἕκαστα οἱ μὲν ἰδιῶται ἔρχονται | ||
σχολὴν ἀεὶ ὁρᾶτέ μοι παροῦσαν , ὥστε καὶ θεᾶσθαι τὰ ἀξιοθέατα καὶ ἀκούειν τὰ ἀξιάκουστα καὶ ὃ πλείστου ἐγὼ τιμῶμαι |
ἐστι Πρωταγόρας ὁ Τήιος * * * ὃς ἀλαζονεύεται μὲν ἁλιτήριος περὶ τῶν μετεώρων , τὰ δὲ χαμᾶθεν ἐσθίει . | ||
, ὅν γ ' ἔστιν λέγειν ; ὁ Βουζύγης ἄριστος ἁλιτήριος . τί κέκραγας ὥσπερ Βουζύγης ἀδικούμενος ; ὁ νόθος |
παλαιῶν . Ἄπαγ ' ἐς κόρακας : ἀρὰ Βοιώτειος . Ἅπαντα τοῖς καλοῖσιν ἀνδράσι πρέπει : δήλη . Ἀπόλογος Ἀλκίνου | ||
ἐχθρὰν οὖσαν ταῖς ἐμπούσαις καὶ τοῖς δαίμοσιν ἢ φάσμασιν . Ἅπαντα δέ σοι ἔθνη λέξω , ὅσα τὴν Ὑρκανίαν ἢ |
μὲν λοιπὰ μέρη κρύπτῃ , τὸ δὲ πρόσωπον μόνον ὑπερέχων διαλέγοιτο τοῖς ἀπαντῶσιν , περὶ οὗ φησι Μένανδρος : παχὺς | ||
καὶ ὀνομάζων τὴν Ἀθηνᾶν ὅτι ἑστήκοι τε αὕτη ἀπαντικρὺ καὶ διαλέγοιτο καὶ τὴν αἰγίδα ἀπεδείκνυν : οἱ δ ' οὐκ |
ὅσαι εἰκόνες αὐτῆς εἰσινἡ δ ' ἀσθενὴς ἡμῖν τὴν τῶν γελοίων εἴληχε τάξιν τε καὶ φύσιν . Ὀρθότατα λέγεις . | ||
ποιεῖν εἴωθε Γρυλλίων ἀεί . Ἀριστόδημος δ ' ἐν βʹ γελοίων ἀπομνημονευμάτων παρασίτους ἀναγράφει Ἀντιόχου μὲν τοῦ βασιλέως Σώστρατον , |
δὲ μόνον ὁ κατάγελως : ὁ γὰρ χλευασμὸς καὶ ἡ χλευασία καὶ τὸ διασύρειν δηλοῖ , ὥσπερ καὶ ὁ χλευαστικὸς | ||
, ἄνεσις προσώπου , καγχασμός : καὶ ἑτέρας χρείας χλευασμός χλευασία , κατάγελως . γελᾶν , μειδιᾶν ὑπομειδιᾶν ἐπιμειδιᾶν , |
οὕτω φιλοφρονησάμενος τὸν Ἄνυτον ἀπηλλάσσετο . Ὁ δὲ Ἄνυτος πάνυ ἐλευθερίως καὶ ἐρωτικῶς , λεγόντων τινῶν , ὡς ἀγνώμονα εἴη | ||
μὲν ἁμαξεύοντος ἐν Χερρονήσῳ διὰ πενίαν γενέσθαι , τραφῆναι δὲ ἐλευθερίως ἐν γράμμασι καὶ περὶ παλαίστραν : ἔτι δὲ παιδὸς |
ἵνα κατηγορηθεὶς ἀποθάνῃ . κατηγόρουν δὲ αὐτοῦ ὡς ὅτι καινὰ δαιμόνια εἰσφέρει τοῖς Ἀθηναίοις , λέγων δεῖν σέβειν ὄρνεα καὶ | ||
οὐκ ἂν εἴη τὰ ἐνύπνια οὐδὲ γέγονε τούτου χάριν , δαιμόνια μέντοι : ἡ γὰρ φύσις δαιμονία , οὐ θεία |
εἰσηγούμενοι δὲ τὸ πρόσωπον ἀκολούθως τῷ περὶ αὐτοῦ λόγῳ : ἄδοξα δὲ , ὅταν τὸ ἐναντίον ἢ Φρύνων προαγωγείας κρινόμενος | ||
ὁ μὴ συλλογισθεὶς λόγος εὐήθης ἐστίν , ἐὰν ᾖ λίαν ἄδοξα ἢ ψευδῆ τὰ λήμματα : ἐνίοτε δ ' οὐκ |
τίς ὄρεα βαθύκομα τάδ ' ἐπέσυτο βροτῶν ; ῥήματά τε κομψὰ καὶ παίγνι ' ἐπιδεικνύναι πάντ ' ἀπ ' ἀκροφυσίων | ||
ἢ ὅτι ἐγὼ ἔχω πολλὰς κριθὰς καὶ χόρτον ἢ ὅτι κομψὰ περιτραχήλια ; εἰ οὖν ταῦτά σου λέγοντος εἶπον ὅτι |
, ] γίνεται . Ἄκουε τἀπὸ καρδίας : ἐπὶ τῶν ἀπαρακαλύπτως ἃ φρονοῦσι διεξιόντων . Ἀλλότρια βάλλειν : ἐπὶ τῶν | ||
τὸν τοιοῦτον λόγον τοσαῦτα . Μέθοδος δὲ τραχύτητος μία τὸ ἀπαρακαλύπτως καὶ ψιλῶς κατ ' ἐπιτίμησιν , ἀλλὰ μὴ ἄλλως |
τοῖς ἀναισθήτοις θυμουμένους : εἰς τὰ βαθέα : καὶ τοῦτο εὐήθως . οὐ γὰρ δοῦλον αὐτὸν ἐποίησεν ὁ Πόλυβος , | ||
Μ . δὲ ὁ Λαμψακηνὸς ἐν τῶι Περὶ Ὁμήρου λίαν εὐήθως διείλεκται πάντα εἰς ἀλληγορίαν μετάγων . οὔτε γὰρ Ἥραν |
οὗτοι σοφίας αὑτοὺς ἀξιώσειαν , ἧς ἀπέστησαν τῷ τὰ μὴ πιθανὰ πείσαντι ; ” διαπραΰνων δ ' αὐτὸν ὁ Θεσπεσίων | ||
καὶ τὰ κωμικά , καίτοιγ ' εἰς ἀπιστίαν ἐκπίπτοντα , πιθανὰ διὰ τὸ γελοῖον : ἀγρὸν ἔσχ ' ἐλάττω γῆν |
φίλει δίδασκε ἀναγίγνωσκε , εὐκτική , οἷον φιλοίην καὶ εἴθε φιλοίην διδάσκοιμι ἀναγιγνώσκοιμι , συνζευκτικός , οἷον ὅταν φιλῶ διδάσκω | ||
προστακτικός , οἷον φίλει δίδασκε ἀναγίγνωσκε , εὐκτική , οἷον φιλοίην καὶ εἴθε φιλοίην διδάσκοιμι ἀναγιγνώσκοιμι , συνζευκτικός , οἷον |
ὅπως μὴ δι ' ὀργὴν προαγόμενος ποιῇ τὰ δεινὰ καὶ παράνομα . Ἃ δ ' ἑξῆς λέγει , δυνατὸν μὲν | ||
τινῶν ὅτι παράδοξα λέγει , εἶπεν ” ἀλλ ' οὐ παράνομα . ” . . . . . . ὅ |
ἐπὶ δυσμένειαν : εἰ γὰρ συνετάχθη τῷ πρεσβυτάτῳ χρηστὰ καὶ φιλάνθρωπα βουλευομένῳ , νεώτερος μὲν ἐκείνου , τῶν δ ' | ||
κομιδῆι κολάζοντες καὶ ἀποκτιννύοντες , τὰ δ ' ἥμερα καὶ φιλάνθρωπα ποιούμενοι τιθασὰ καὶ συνεργὰ χρείας , πρὸς ἣν ἕκαστον |
δὲ τοῖς ἐπιπολαίοις καὶ μετρίοις βοηθεῖ , διαφοροῦντα μὲν καὶ ῥύπτοντα χωρὶς αἰσθητῆς θερμασίας , οὐ μὴν ἐρεθιστικὸν ἔχοντά τι | ||
ταῦτα ϲύμπαντα προϲαγορεύομεν ἁλυκά . τὰ δὲ ἔτι μᾶλλον τούτων ῥύπτοντα , μέχρι τοῦ καὶ τραχύνειν ἀνιαρῶϲ , πικρὰ προϲαγορεύεται |
ἄμυναν . ἀρνακίδας . ἀρνῶν κώδια . χαμεύνια . ταπεινὰ κλινίδια . ἀπὸ Δηλίου . Δήλιον χωρίον τῆς Βοιωτίας . | ||
σῶμα ἢ μέρος τι σωματικὸν καὶ τὰ ἐκτός , οἷον κλινίδια ἢ κιβώτια ἢ κιστίδια καὶ τὰ ἄλλα σκεύη ἐσθήματά |
γενόμενός ἐστι δεσπότης πατρίς . τίς δ ' οὐχὶ θανάτου μισθοφόρος , ὦ φιλτάτη , ὃς ἕνεκα τοῦ ζῆν ἔρχετ | ||
τοῦ ἔρωτος ἔχθρα τέλος : ἄμισθος ὁ ἔρως ἐκεῖνος , μισθοφόρος ὁ ἔρως οὗτος : ἐκεῖνος ὁ ἔρως ἐπαινετός , |
μεγέθει τῶν πεπραγμένων καὶ τὸ θαρρεῖν λαβὼν παρὰ σοῦ μὴ νήφων , ὡς εἰκός , ἐπιλέλησται . πρόφασιν δὲ εἶναι | ||
Ἀριστοφάνην , ἀρχόμενον γὰρ σκέμματος , μεθύσκεσθαι , ἵνα μὴ νήφων δειλιάσῃ κωμῳδεῖν μεγάλους ἄνδρας . ΓΘ διαπράττουσι ] εὖ |
. . δεόμενοι : Χρῄζοντες . . εἷς μέν γε Νεοκλείδης : εἰς ῥήτορα καὶ τὰ δημόσια κλέπτοντα καὶ ξένον | ||
βραχέα ποιεῖ ? [ κυρίως ] # , ὡς λέγει Νεοκλείδης ? [ ] : ” βραχέα σοφῷ [ τύχη |
ἃ ' λάμβαν ' αὐτὸς Γ : ὡς τῶν μάντεων ἐξαπατώντων καὶ οὐ δεόντως κερδαινόντων καὶ λαμβανόντων τὰ κώδια . | ||
εἰπεῖν Φιλοκράτην τὸν Ἐφιάλτου . καὶ γὰρ ἐκεῖνόν φασιν , ἐξαπατώντων τι τῶν Λακεδαιμονίων καὶ προτεινόντων πίστιν ἥντινα βούλεται λαμβάνειν |
τοῖς ἀκούουσι γνώριμα , ἀκίνδυνα δὲ τῷ μαρτυροῦντι καὶ μὴ αἰσχρά , ταῦτα γέγραφα . Ἐὰν μὲν οὖν ἐθελήσῃ ὁ | ||
, εἰ μὲν εἴη καλά , ἐθαύμασαν , εἰ δὲ αἰσχρά , ἐχλεύασαν καὶ τῆς ὑποκρίσεως ἐμίσησαν . λέγωμεν οὖν |
ἔστι , κηρύτ - τειν καὶ ᾄδειν πρὸς κιθάραν καὶ τραγῳδεῖν καὶ παλαίειν καὶ παγκρατιάζειν . φασὶ δὲ καὶ γράφειν | ||
γάλλους ὁρᾶν . μέμνησο δὲ ὅτι , εἴτε κωμῳδεῖν εἴτε τραγῳδεῖν ὑπολάβοι τις καὶ μνημονεύοι , κατὰ τὴν ὑπόθεσιν τοῦ |
καὶ μαθεῖν οὐ δεῖται , ἀλλὰ καταδύεται καὶ ἀναδύεται πάνυ σοφῶς καὶ ὡς ἤδη χρόνου πεπαιδευμένη τοῦτο . ἀετὸς δέ | ||
τε ἐσθίει ῥᾳδίως . τὰ δὲ μικρὰ ἰχθύδια διαθηρῶσι πάνυ σοφῶς . παρὰ τὴν ὄχθην τοῦ ποταμοῦ ἔρχονται καὶ τὴν |
, ὁ δ ' ἅρπαξ , ὁ δ ' ἀνάπηρος πορνοβοσκὸς καταφαγᾶς ” : ἀλλ ' οὐκ ἐχρῆν τὰς ἅπαξ | ||
ἂν παρὰ τὴν δόξαν τῶν ἀκουόντων τι πράττηται : οἷον πορνοβοσκὸς ἐκήρυξε τοὺς ἀπάτορας προῖκα δέχεσθαι : παρὰ γὰρ τὴν |
' εὖ οἶδ ' ὅτι οὐδεὶς οὕτω τολμηρὸς ἔσται οὐδὲ ἀπονενοημένος ἄνθρωπος . ὡς δὲ καταφανὲς ὑμῖν ἔσται , ὦ | ||
παρακινδυνευτικός , ἐθελοκίνδυνος , ῥᾳδιουργός , θερμουργός , ἰταμός , ἀπονενοημένος , παραβεβλημένος : τὸ γὰρ λεουργὸς παρὰ Ξενοφῶντι φορτικόν |
τοῖς ἐρομένοις . Ὦ Μένιππε , Ἀμφίλοχος μὲν οὗτος ἂν εἰδείη ὅ τι αὐτῷ ἀποκριτέον ὑπὲρ αὑτοῦ , ἐγὼ δὲ | ||
ἄν τῳ δόξειε μαντείας δεῖσθαι . τί γὰρ ἄν τις εἰδείη πῶς Ἐρασίστρατος ἐγίγνωσκεν ὑπὲρ ὧν αὐτὸς οὐδὲν ἐμνημόνευσε διεξοδικῶς |
γίνεται τὸ σῶμα , τὰ πυκνοῦντα δηλονότι καὶ θερμαίνοντα καὶ ὑγραίνοντα καὶ ῥωννύντα δεῖ προσάγεσθαι . τινὲς δὲ σπέρμα πολὺ | ||
σῶμα διδόντα , ἀντίσπασιν ποιέεται ἐς τὴν κοιλίην , καὶ ὑγραίνοντα διαχωρέει . Ὁκόσα δὲ διαθερμαίνοντα ξηραίνει ἢ σῖτα ἢ |
τοῦ εὑρεθῆναι τὰς νῦν χάρτας . ἀφ ' ὧν καὶ βυβλία τὰ νῦν γραφόμενα καλοῦμεν , ὡς ἀπὸ τοῦ ὀνόματος | ||
ὦ πονηρέ , γράμματα : ἀνατέτροφέν σου τὸν βίον τὰ βυβλία . πεφιλοσόφηκας γῇ τε κοὐρανῷ λαλῶν , οἷς οὐδέν |
δῶρόν τε τοῦ ποταμοῦ ἀμφότεροι ὡσαύτως ὀνομάζουσιν καὶ οὐκ ἀμαυροῖς τεκμηρίοις ὅτι ταύτῃ ἔχει Ἡροδότῳ ἐπιδέδεικται , ὡς καὶ τὴν | ||
Ἐν μόναις δὲ ταῖς τῶν κλήρων εἰσαγωγαῖς δοκεῖ μοι προσήκειν τεκμηρίοις μᾶλλον ἢ μάρτυσιν πιστεύειν . Περὶ μὲν γὰρ τῶν |
τὰ μεγάλα καρτερεῖ μὴ λαμβάνων , ἔχειν δυνάμενος καὶ κρατεῖν ἀζημίως : οὐδ ' ὅς γε ταῦτα πάντα διατηρεῖ μόνον | ||
στόματος μόνον προφέρειν , τουτέστι μέχρι λόγων ματαίων στῆναι καὶ ἀζημίως τέρψαι τὴν ἐμαυτοῦ ψυχὴν , τουτέστι μὴ μετὰ τοῦ |
καὶ οὐδὲ τὸν Ποσειδῶ προσιόντα δέδοικεν , ἀλλ ' ἔοικε διατεινομένῳ ἔτι : οὔπω τοὺς βραχίονας ἡ ῥώμη ἀπολέλοιπεν , | ||
μετατεθῆναι τὰ εἱμαρμένα : καὶ πολλά γε ἐπὶ πολλοῖς αὐτῷ διατεινομένῳ καὶ παρακλίνοντι ὡς ἐξηγεῖτο Χρυσάνθιος , ἡ βούλησις τελευτῶντι |
δὲ νήπια καὶ τὰ πρεσβύτερα εὐλαβέεσθαι χρή . Ἐν τῇσι φαρμακείῃσι τοιαῦτα ἄγειν ἐκ τοῦ σώματος , ὁκοῖα καὶ αὐτόματα | ||
τεκμαιρόμενος πειρῶ , ὅλου τοῦ σώματος , κεφαλῆς καθάρσεσι , φαρμακείῃσι , καὶ πυρίῃσι τῆς ὑστέρης καὶ προσθέτοισι χρῆσθαι : |
ὅταν τελείως τε ἐνεργῶμεν , καθὼς εἴρηται , καὶ τὰ βέλτιστα ὁρῶμεν ἢ θεωρῶμεν ἢ ἄλλως αἰσθανώμεθα . τοιούτων γὰρ | ||
ἀποροῦντι ἔοικεν , ἦ συμβουλεύσω περὶ αὐτοῦ ἃ οἶμαί σοι βέλτιστα εἶναι ; καὶ ὁ Κῦρος , ᾐσθημένος , ὅτε |
, ὧν ἐκαρποφόρησεν ἡ ψυχὴ καλῶν , ἐπιδεικνυμένους ἄντικρυς οὕτω ῥητορεύειν , τὰ εἰς τὸν τελεσφόρον θεὸν ἐγκώμια λέγοντας : | ||
. Εὐγενὴς εὐγενῆ δέχου καὶ ποίει φίλον σώφρων σεσωφρονηκότα , ῥητορεύειν εἰδὼς ῥητορεύειν εἰδότα , φιλούμενος ὑπὸ πάντων ἀγαπώμενον ὑπὸ |
υἱεῖς Ἀθηναίους , ὅτι εἰσήγαγεν τάριχος . [ οὓς καὶ Τιμοκλῆς ἰδὼν ἐπὶ τῶν ἵππων δύο σκόμβρους ἔφη ἐν τοῖς | ||
καὶ τίς ὁ Τηλέμαχος . καὶ ὁ Δημόκριτος ἔφη : Τιμοκλῆς ὁ τῆς κωμῳδίας ποιητὴς ἐν μὲν δράματι Λήθῃ φησί |
κ ' ἔτι δέκα οὐδὲ ἓν εἴη , καὶ τἆλλα καττωὐτό . τὸ δὲ τὸν αὐτὸν ἄνθρωπον καὶ ἦμεν καὶ | ||
, ὀψοποιῆι , ὁ δὲ ὀψοποιὸς ζευγηλατῆι , καὶ τἆλλα καττωὐτό ; καὶ πῶς οὐ καὶ τὼς χαλκῆας καὶ τὼς |
ἡ ἐν πολέμῳ σάλπιγξ τὴν ψυχὴν διεγείρουσα , καὶ τὰ θεατρικὰ δὲ ὄργανα δηλοῦσι τὴν ψυχὴν χαλῶντα διὰ τὸ ποιεῖν | ||
ἀντηλλαγμένη δικαίωσις περιφράσεως ποιητικῆς ἐστιν οἰκειοτέρα . οἷς ἐπιτίθησι τὰ θεατρικὰ σχήματα ταυτί : τόλμα μὲν γὰρ ἀλόγιστος ἀνδρία φιλέταιρος |
δὲ φυόμενα μὲν ἀναυξῆ δὲ καὶ ἄκαρπα καὶ τὸ ὅλον φαῦλα . περὶ ὧν ἴσως λεκτέον ἐφ ' ὅσον ἔχομεν | ||
ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἅμα τοῖς κήτεσι . μαντεύεται δὲ πάντα φαῦλα : καὶ γὰρ ἐπιτηροῦσιν οἱ ἁλιεῖς νύκτα , καθ |
ἀπρονόητος . τὸν γὰρ Δία φασὶν εἰς διφθέρας γράφειν τὰ πραττόμενα τοῖς ἀνθρώποις . Ζωὴ πίθου : ἐπὶ τῶν μετρίως | ||
γινώσκειν τὰ ἐν τῇ ὑπ ' αὐτὸν χώρᾳ λεγόμενα καὶ πραττόμενα ⋮ Μάξιμος δὲ ὁ Τύριος περὶ αὐτοῦ ὧδέπως ἱστόρηκεν |
τε ἄλλα βούλοι ' ἂν εἶναι , δι ' ὧν εὐδαιμονοῦσι πόλεις , καὶ δὴ καὶ λόγων ἰσχὺν εἰδὼς ὅτι | ||
εἶναι δοκεῖ οὐκ ὀρθῶς δοξάζουσιν , ἀνελθόντες ἐπὶ τὸ ἄκρον εὐδαιμονοῦσι πλούτου καὶ δόξης καὶ ἡδονῶν ἀλλ ' οὐδὲ μεμνημένοι |
ἐμαυτῷ : τί δέ μοι καὶ μέλει πῶς ὁ δεῖνα ἀναγνῷ ; πρῶτόν ἐστιν , ἵνα ἐγὼ κοιμηθῶ . καίτοι | ||
, καὶ ἡ Κράτητος ποιητική , καὶ φακῆς ἐγκώμιον ἂν ἀναγνῷ τις ἐν τοῖς ἀσώτοις : τοιοῦτος δὲ ὡς τὸ |
ψήφους . ὧν ὁ τὰ παλαιὰ καινῶς καὶ τὰ καινὰ παλαιῶς ἐπαγγελλόμενος διδάσκειν λέγειν νῦν οὔτε τὰς ἀρχαίας πράξεις οὔτε | ||
μεγάλως εἰπεῖν τὰ δὲ μεγάλα σμικρῶς καὶ τὰ μὲν καινὰ παλαιῶς τὰ δ ' αὖ παλαιὰ καινῶς . [ , |
κόθορνοι μὲν τὰ τραγικὰ καὶ ἐμβάδες , ἐμβάται δὲ τὰ κωμικά . καὶ ἐσθῆτες μὲν τραγικαὶ ποικίλονοὕτω γὰρ ἐκαλεῖτο ὁ | ||
〚 ἀφ ' οὗ 〛 καὶ τὰ τραγικὰ καὶ τὰ κωμικά . Γ καὶ ἐν Ἀμφιαράῳ ἀφ ' οὗ κωμῳδικὸν |
, παρασκευάζοντας δι ' ὧν σωθήσεται τὰ ὑπεκτιθέμενα . Ἔπειτα κηρύγματα ποιεῖσθαι τοιάδε διά τινος χρόνου , φόβου καὶ ἀποτροπῆς | ||
ἃ καὶ ἄγραφα , ἐν λόγοις ἀγράφοις , μαντεῖαι , κηρύγματα , καὶ ὅλως φωνή τις : ἀλλ ' εἴποι |
δοραῖς , ἐχούσης τῆς Λιβύης ταῦτα τὰ ζῶια τοῖς μεγέθεσιν ἄπιστα , ἀμυντηρίοις δὲ τοῖς ξίφεσι καὶ ταῖς λόγχαις , | ||
, πῶς οὐχ ὁμοίως τὰ λεγόμενα πιστὰ εἴη ἂν ἢ ἄπιστα ; Ἀνάγκη , εἶπεν . Οὐκοῦν καὶ τοῖς λέγουσιν |
οὐδένα ὑπὲρ τῆς προαιρέσεως ἔπαινον κομίζονται : οὐ γὰρ ἀξιοῦμεν αὐτοσχεδίους οὐδὲ ῥᾳθύμους εἶναι τὰς περί τε πόλεων ἐνδόξων καὶ | ||
πάντα κάλων ἀνείς . προχείρως , ῥᾳδίως , αὐτοσχεδίως καὶ αὐτοσχεδίους λόγους , ἀπόνως , ἀσκέπτως , ῥᾳθύμως , ἀμελῶς |
μὲν γὰρ τοῦ ἀληθοῦς στοχάζονται , οἱ δὲ ἐκ παντὸς ψυχαγωγεῖν ἐθέλουσιν , ψυχαγωγεῖ δὲ μᾶλλον τὸ ψεῦδος ἢ τἀληθές | ||
ἐν ἅπασι ποικίλος τε καὶ διηρμένος τὴν λέξιν ἐστὶ καὶ ψυχαγωγεῖν ἱκανῶς δυνάμενος . Δοκεῖ δὲ καὶ τὴν πατρίδα τυραννουμένην |
καιρὸς αἰσχρὰ καὶ διαλλάξας καλά . ὡς δὲ τὸ σύνολον εἶπαι , πάντα καιρῶι μὲν καλά ἐντι , ἐν ἀκαιρίαι | ||
ἔφθης ] προέλαβες , ἔφθασας . φράσας ] οὕτω τελείως εἶπαι , εἰπεῖν . , φράσαι . λαβὼν ] κρατήσας |
οὖν θαυμαστὸν εἰ θνήσκει τὸ θνητὸν τῆς ἀρρήτου σοφίας τοῦτο συμφερόντως οἰκονομούσης πρός τινα κρείττονα καὶ μακαριωτάτην λῆξιν ; ἀγαθῶν | ||
παράπαν , ἀλλ ' εὐαρεστοῦσα τοῖς γινομένοις ὡς καλῶς καὶ συμφερόντως γινομένοις . Πατὴρ ἐκλεκτὸς ἤχους [ ἢ πατὴρ ἔθνων |
: ἐπεὶ δ ' εἰς ἀμφισβήτησιν ἦλθε τὸ πρᾶγμα , μαρτυρῶ τ ' αὐτῷ ταῦτα καὶ κρίνω εἶναι τοῦτον τῆς | ||
: οἶμαι δὲ οὐδὲ σοί , ἐὰν μὴ ἐγώ σοι μαρτυρῶ εἷς ὢν μόνος , τοὺς δ ' ἄλλους πάντας |
πόνοις καὶ κινήσεσιν καὶ ὑπαιθρίῳ διαίτῃ γεγυμνασμένα , τὰ δὲ ἔκλυτα καὶ ἀσυμπαγῆ , ἐνσκιᾳτροφημένα καὶ λευκὰ αἵματος ἐνδείᾳ καὶ | ||
Ἀχιλλέα πεποίηκεν ὑστερίζοντα ἐν τῷ στρατοπέδῳ τῶν Ἀχαιῶν [ οὐκ ἔκλυτα ] οὐδὲ ἐρωτικὰ μέλη ᾄδοντα : καίτοι φησί γε |
ποιήσω σύμμετρα ἐκλεξάμενος . . Δηρίομαι , ἤγουν μάχομαι , φορτικὸς γίνομαι πολλοῖς ἀνθρώποις δηλονότι περὶ τοῦ πλήθους τῶν ἀνδραγαθημάτων | ||
. . Μόθων : Φλύαρος , αἰσχρὸς , ἄτιμος , φορτικὸς , δουλοπρεπὴς , ἀπὸ Μόθωνος τινὸς αἰσχροποιοῦ . . |
καὶ πεῖσαι τοὺς ἀκροωμένους ἱκανός , ὁ δὲ ἐπισημαινόμενος καὶ προλέγων ὅτι ὑβρίσει οὐκέτι ὁμοίως τὸ πιθανὸν διασώσει καὶ ἐνδιάθετον | ||
ὀρθῶς λαμβανομένοις παρακρουσθέντες . πεποίηται γὰρ αὐτῷ ἐν Ἰλιάδι Ποσειδῶν προλέγων τὴν μέλλουσαν ἔσεσθαι περὶ τὸν Αἰνείαν καὶ τοὺς ἐξ |
εἰ τὸ Κορίσκος σημαίνει ὅπερ αὕτη , μὴ δίδωσι δὲ ἀποκρινόμενος , οὐ συλλελόγισται τὸν σολοικισμόν , ἀλλὰ δεῖ ἐρωτῆσαι | ||
ὁ ἐρωτῶν λαμβάνει , οὐχ ὁ λόγος ἀλλ ' ὁ ἀποκρινόμενος ἐλήλεκται : ὁπηνίκα δὲ ὁ μὲν ἐπ ' ἄλλου |
τούτων διήγησις . Ἐγὼ τοίνυν , ἐξ ὧν ὁ παῖς εὐδοκίμησε , χρυσίον ὠνειροπόλουν καὶ περιῄειν φαιδρός τε καὶ μειδιῶν | ||
, ἑταιρίαν , ἐπιμέλειαν . Τῶν δὲ ᾀδομένων αὐτοῦ μάλιστα εὐδοκίμησε τάδε : ἔχοντα χρὴ τόξα καὶ ἰοδόκον φαρέτραν στείχειν |
ζηλοῖ τὸν οὐδενὸς δεόμενον ὁ τῶν ὀλίγων ἀναγκαίως δεόμενος . ἄσκει μέγας μὲν εἶναι παρὰ θεῷ , παρὰ δὲ ἀνθρώποις | ||
ἐνοχλῶν , ἐλαύνων μᾶλλον ἢ καὶ τὴν ψῆφον παρακαλῶν . ἄσκει δὲ αὐτὸ θεώμενος τοὺς ἐν τοῖς ἀληθινοῖς πράγμασιν ὁτιοῦν |
ἀκροκνέφαιος , ὀμφαῖος πανόμφαιος , ἀρχαῖος φιλάρχαιος : οὕτω καὶ φιλαθήναιος . Γ ἐν τοῖσι τοίχοις : ἴδιον ἐραστῶν ἦν | ||
. Τοῦτον μετὰ Σιτάλκους ἔπινον τὸν χρόνον . Καὶ δῆτα φιλαθήναιος ἦν ὑπερφυῶς ὑμῶν τ ' ἐραστὴς ὡς ἀληθῶς , |
νέος , σώφρων , μνήμων , ἀνδρεῖος , μεγαλοπρεπής , εὐμαθής . Εἰ μὲν οὖν τι τούτων ἐνδεῖ ἡμῖν τῶν | ||
. ἰδιώματα τοῦ πρὸς τὴν τῆς πόλεως ἐπιτροπὴν ἐπιτηδείου . εὐμαθής μνήμων μεγαλοπρεπής εὔχαρις φιλαλήθης δίκαιος ἀνδρεῖος σώφρων ἔμμετρος . |
δυσμενῶν σταθμά . σὺν ᾧ θανοῦμαι κἀν νεκροῖς στρωφωμένη τὰ λοίπ ' ἀκούσω ταῦθ ' , ἃ νῦν μέλλω θροεῖν | ||
ὠρχοῦντ ] ' , ἐπαννύχιζον ἐσκεδασμέναι . ὀκνῶ λέγειν τὰ λοίπ ' , ἴσως δ ' αἰσχύνομαι οἷς ] οὐδὲν |
τυχὼν ἐντὸς αὐτοῦ ἀναπαυσάμενος συννόει μᾶλλον τῇ προσβολῇ συνείς , συνορῶν δὲ τὸ μέγα αὐτοῦ τοῖς μετ ' αὐτὸ δι | ||
κατοξύνειν Πυθαγόρας ὥστ ' εἴ τις ἀκοῇ μόνον κρίνοι μὴ συνορῶν , νομίζειν τριῶν κιθαριστῶν ἀκούειν διαφόρως ἡρμοσμένων . τριῶν |
ὑφ ' ⌈ οὗτινος [ οὗ ] θρασύνεται ⌈ καὶ ἀλαζονεύεται οὕτως . ἔσθ ' ] τρόπος , τι , | ||
Ἀχαιῶν γενόμενος , οὕτω καὶ Ἐπίκουρος ὡς δή τις ὢν ἀλαζονεύεται , ἑαυτόν γε ἐν τοῖς φιλοσόφοις καταριθμεῖν ἐπιχειρῶν : |
συμβήσεται : ἓν γάρ τι ἦν τῶν συμβεβηκότων καὶ τὸ διδάσκεσθαι : τοίνυν οὐδὲ ταύτῃ διδακτόν ἐστι τὸ μὴ ὄν | ||
ἑαυτῶν πόλεσιν : οἱ δὲ μὴ θέλοντες διὰ τὸ ἐπίπονον διδάσκεσθαι , ἀλλὰ ἐν ἡδοναῖς ἀκαίροις διάγειν , φύσει οὗτοι |
τὰς τῶν πλοίων ἐπιμελείας . ὧδ ' ἔρδειν : οὕτως πράττε . ἔργον ἐπ ' ἔργῳ : ἀδιαλείπτως . * | ||
Εὖ εἰπεῖν θάλατταν : ἐπὶ τῶν μάτην εὐεργετούντων . Εὖ πράττε : τὰ φίλων δ ' οὐδὲν , ἢν σὺ |
: οὐ γὰρ ἀλλὰ προβούλευμα βαστάζουσι τῆς πόλεως μέγα . ἀνόσια πάσχω ταῦτα ναὶ μὰ τὰς Νύμφας . πολλοῦ μὲν | ||
καλὸν τοιαῦτα συμπράττειν οὐδὲ μηχανὰς εὑρίσκειν ἐπὶ τὰ αἰσχρὰ καὶ ἀνόσια . οὐδὲ ὡς τὸν Ἴκαρον ἐπτέρωσεν , εἰ χρὴ |
” Προστάξας δὲ Φωκᾷ τὰ μὲν ἄλλα τῶν γεγονότων φανερῶς διηγεῖσθαι , δύο δὲ ταῦτα σιγᾶν , τὸ ἴδιον στρατήγημα | ||
' ἐστὶ τῶν παλαιῶν ἐντιμότατα καὶ ὥσπερ ἀρχὴ τοῖς πολλοῖς διηγεῖσθαι , Ἡρακλέους ἀπελθόντος ἐξ ἀνθρώπων ἡ μὲν πόλις καὶ |
διατετέλεκα καὶ ὑμᾶς αὐτοὺς ὑπερεπαινῶν καὶ τοῖς λόγοις οἷς καταλελοίπατε ὁμιλῶν ; αὐτὰ γοῦν ἅ φημι ταῦτα , πόθεν ἄλλοθεν | ||
αὐτῶν τοιγαροῦν μεθ ' ὧν ἥλως . ” [ Κακοῖς ὁμιλῶν ὡς ἐκεῖνοι μισήσῃ , κἂν μηδὲν αὐτὸς τοὺς πέλας |
: ” τί οὖν νομίζεις τερατῶδες εἶναι ; ἀπάγγειλόν μοι τἀληθῆ . “ ὁ δὲ Ζηνᾶς εἶπεν ” Αἴσωπος ὁ | ||
τὴν ἐς αὑτὸν ὑποψίαν περὶ τῆς κωλύμης τῆς ξυμβάσεως οὐ τἀληθῆ ἔφη λέγειν τοὺς ἐξαγγέλλοντας . παραινούντων δὲ τῶν ἀφιγμένων |
, χείρων ἐστὶν ἑτέρου καὶ δεῖ τοῦτο προφέρειν αὐτῷ καὶ λοιδορεῖσθαι : βαφεὺς δὲ ἢ σκυτοτόμος ἢ τέκτων ἐάν , | ||
πῶς ὁ τιμοκρατικὸς γίνεται ἀνήρ . ὑμνεῖν . μέμφεσθαι , λοιδορεῖσθαι , κατ ' εὐφημισμόν : σημαίνει δὲ καὶ ὀδύρεσθαι |
χρὴ εἰ ἔνδοξα εἴη ἢ ἄδοξα , καὶ εἰ μὲν ἔνδοξα εἴη , συντρέχειν τῷ καὶ ὑπὲρ τούτων σπουδάζειν : | ||
πλάνην . Ὅσῳ δὲ πλέον ἐστὶ τὸ φιλότιμον περὶ τὰ ἔνδοξα καὶ πλείους οἱ λαλήσαντές τι περὶ αὐτῶν , τοσῷδε |
πράττοντας . ἐκτὸς ἑαυτοῦ ποιήσας τὰ πονηρὰ σκώμματα τούτοις τοῖς γελοίοις χρῆται . ἔδει δὲ εἰς τὸ χρήσιμον τῶν Ἀθηναίων | ||
' Ἀλέξανδρος οἶδε μὲν σπουδάσαι , νέμει δέ τινα καὶ γελοίοις χώραν , ἐφ ' οἷς ἐγώ τε ἡδίων γενόμενος |
πολὺ καὶ αὐτίκα εἰς τοὐπίσω παλίρρους μετέπιπτεν . Ἀπολλόδωρος δὲ ἐπιτιμᾷ Καλλιμάχῳ , συνηγορῶν τοῖς περὶ τὸν Ἐρατοσθένη , διότι | ||
ἑτοίμως τὰ βέλτιστ ' ἂν πράττειν δόξων , τοῖς ἄλλοις ἐπιτιμᾷ , κοινῇ δ ' εὐλαβεῖσθε τὰ τοιαῦτα ψηφίζεσθαι δι |
οὐκ ἐπὶ τοσοῦτόν γε . Ἑξῆς δὲ τὰ τοῦ Ἐρατοσθένους ἐπανορθοῖ , τὰ μὲν εὖ τὰ δὲ χεῖρον λέγων ἢ | ||
ἀντίφασιν , ὁ δέ γε Σωκράτης καὶ πταίοντας τοὺς προσδιαλεγομένους ἐπανορθοῖ καὶ τέλος τίθεται οὐ τὴν νίκην ἀλλὰ τὴν τῆς |
ἐγκωμιάζοντες καὶ τῶν προγόνων εἰς μνείαν ἔρχονται , ὡς ὁ ἐγκωμιαστικὸς ἀναγκάζει νόμος . οὐ κωλύει καὶ μὴ πρὸς ἐκείνους | ||
τὸ πᾶν τέμενος εὐφημιῶν καὶ ὕμνων λεγομένων . οὗτος γὰρ ἐγκωμιαστικὸς τρόπος . ἢ οὕτως : ἐνεκωμιάζετο ἐκ τῶν νικώντων |
κικίννους . ἔσειον , ᾔτουν χρήματ ' , ἠπείλουν , ἐσυκοφάντουν . εἰς τὰς τριήρεις δεῖν ἀναλοῦν ταῦτα καὶ τὰ | ||
πρὸ θεῶν . εἰ δὲ ἐπ ' ἄλλῳ τῴ με ἐσυκοφάντουν , ἄλλ ' ἄττα ἂν προὐτεινάμην τοῖς καθημένοις καὶ |
' ἧς ἂν ἅπαντες ἄμεινον πράξαιμεν , τῷ νῦν τὰ βέλτιστ ' εἰπόντι ζημίαν γενέσθαι . πρὶν δὲ ταῦτ ' | ||
καὶ κυνῶν ἐπιμελητὰς καθίστη οὓς ἐνόμιζε καὶ ταῦτα τὰ βοσκήματα βέλτιστ ' ἂν παρέχειν αὑτῷ χρῆσθαι . οὓς δὲ συμφύλακας |