| ἐνδεοῦμαι . χῶ οὖν ὁ μέλλων χήσω , ὄνομα ῥηματικὸν χῆτος , ἡ ἔνδεια , καὶ χῆτος ἕτερον ὄνομα οὐδέτερον | ||
| τὸ μὲν χήτει τῇ στερήσει , καὶ ἔστιν ἀπὸ τοῦ χῆτος , τὸ δὲ γόμφους τὰ σφηνάρια . οὕτως ὁ |
| μὴ νέος , ἢ καὶ νέος καὶ παλαιός : καὶ διασαφητικόν , τὸν αἱρούμενον ἓν δύο προτεθέντων , οἷον . | ||
| ἄνωθεν μᾶλλον : τὸ μᾶλλον οὐκ ἔστι συγκριτικόν , ἀλλὰ διασαφητικόν : οὐ γὰρ καὶ οἱ ναῦται τοῦ ἀπαράττειν τοὺς |
| ἑωραμένῳ ὀφείλει ὅμοιον ὑπάρχειν : ἐπεὶ οὖν οὐδὲν ἔχομεν ἐναργὲς ὑποπίπτον μῆκος χωρὶς πλάτους , οὐδ ' ὅμοιόν τι αὐτοῦ | ||
| τοῖς σκεπτικοῖς ἀλλὰ καὶ τοῖς ἄλλοις φιλοσόφοις καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ὑποπίπτον : οὐδεὶς γοῦν τολμήσαι ἂν εἰπεῖν ὅτι τὸ μέλι |
| ἔτυχεν ἡ γῆ καλύψειν ὁ παῖς ὄπισθεν ἐρχόμενος καλυπτέτω . εὐθημοσύνη : ἐπιμέλεια καὶ ἐργασία . εὐθημοσύνη : εὐεργεσία : | ||
| , τὸ ὁρμῶ , σεύω ἔσευα . . , : εὐθημοσύνη : παρὰ τὸν θήσω μέλλοντα θῆμος παράγωγον καὶ θημόσυνος |
| λοιπῶν ὀστρακοδέρμων . λεπτὸν δὲ καὶ ταῦτα καὶ ὑδατῶδες αἷμα ἀπογεννᾷ , ἄλλως δὲ καὶ δύσπεπτα καὶ οὐ ῥᾳδίως ὑπερχόμενα | ||
| ὁ γὰρ θʹ τῶν Μουσῶν ἀριθμὸς ἐφ ' ἑαυτὸν πολλαπλασιαζόμενος ἀπογεννᾷ τὸν παʹ ἀριθμόν : ὅτι δ ' αἱ Μοῦσαι |
| ἐς τὴν παρεξειρεσίαν καὶ ἀπέβαλε τὴν ἀσπίδα . † Καὶ ἀναδίπλωσις δέ που εἰργάσατο μέγεθος , ὡς Ἡρόδοτος δράκοντες δέ | ||
| τινὸς λόγου , ἢ πλειόνων λέξεων ἐπαναλαμβανομένων , ὃ καὶ ἀναδίπλωσις καλεῖται , οἷόν ἐστι τοῦ δ ' ἐγὼ ἀντίος |
| ἐδέξαντο . . Τὸ ΕΡΡΙΓΟΝΤΙ οὕτω κανονίζεται . Ῥιγέω ῥιγῶ πρωτότυπον , ὁ μέσος παρακείμενος ἔῤῥιγα , καὶ ἐκ τούτου | ||
| γὰρ λέγω ἀπό τινος οὐ παράγεται καὶ διὰ τοῦτό ἐστι πρωτότυπον , τὸ δὲ εὐλογῶ ἀπὸ τοῦ εὖ παράγεται καὶ |
| ' ἑαυτοῦ τὴν οἰκείαν φυλάττον φύσιν . καὶ ταῖς μὲν δισυλλάβοις οὐδὲν τὸ διὰ μέσου χωρίον βαρύτητός τε καὶ ὀξύτητος | ||
| δύο συλλαβὰς βαρύτονος ἐκκόπτει μίαν συλλαβὴν , ὅπως ἀναλογοίη τοῖς δισυλλάβοις : οἷον , γανύω , γανύεις γανύει , Γανυμήδης |
| ἀσχημάτιστον , ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , ἀόρατον , ἀχρώματον , ἀεικίνητον , αὐτοκίνητον , ἀείζωον , αὔταρκες αὑτῷ | ||
| νοητὸν καὶ νῷ μόνῳ ληπτὸν , οὐδὲ τὸ ἀσχημάτιστον καὶ ἀχρώματον οὐδὲ τὸ ἀσώματον καὶ ἀναφές . ληʹ Ἐπεὶ ἐμέ |
| οὐκ ὀρθῶς δειχθείη ἂν μεσότητος ἀμοιροῦντι , ἀλλ ' ἐν περισσῷ δηλονότι καὶ τῶν περισσῶν ἐν πυθμενικωτάτῳ καὶ οἱονεὶ σπέρματι | ||
| περισσῶν ἔνιοι ἔφασαν τὴν μονάδα . τὸ γὰρ ἄρτιον τῷ περισσῷ ἐναντίον : ἡ δὲ μονὰς ἤτοι περιττόν ἐστιν ἢ |
| ἡ ἔνδεια , καὶ χῆτος ἕτερον ὄνομα οὐδέτερον παρὰ τὸν χήσω μέλλοντα : ” χήτεϊ ” Ἡσίοδος . παρὰ δὲ | ||
| χώρημα . . , : Χάρων : παρὰ † τὸν χήσω μέλλοντα δηλοῦντα † τὸ χωρῶ . οὕτω Φιλόξενος . |
| Ἀφθόνιος καὶ τοῖς τρισί , τῷ μὲν ἁδρῷ ἐν τῇ ἠθοποιίᾳ , τῷ ἀνειμένῳ καὶ ταπεινῷ ἐν τῇ ἐκφράσει , | ||
| : πῂ μὲν γὰρ τῷ ἁδρῷ χρῆται ὡς ἐν τῇ ἠθοποιίᾳ , πῂ δὲ τῷ ἀνειμένῳ καὶ ταπεινῷ ὡς ἐν |
| ἔμελλεν εἰς τέλος τὸν φθόνον διαφυγεῖν : διὸ καὶ συμφορᾷ περιπέπτωκε ἐξ ἀδήλου . Σεβῆρος γὰρ ὁ Ῥωμαίων Καῖσαρ ἤτοι | ||
| , βληχὴ δὲ αἰγῶν καὶ προβάτων . τῷ αὐτῷ ἁμαρτήματι περιπέπτωκε καὶ Εὔπολις ἐν Αἰξίν . φριμάσσεο : τουτέστι μεθ |
| ᾖ καὶ ἡ τοῦ ἐπιφωνήματος φύσις φανερά . τὸ δὲ προσλαμβανόμενον ἔξωθεν τετολμῆσθαι δεῖ ἀσφαλῶς : διὰ τοῦτο γάρτοι καὶ | ||
| τοῦ δὲ τετμημένου τὸ μὲν ἕτερον τῶν περάτων κατὰ τὸν προσλαμβανόμενον , τὸ δὲ ἕτερον κατὰ τὴν νήτην τῶν ὑπερβολαίων |
| ταῦτα γὰρ καὶ τὸ υ προσλαμβάνει ἐν τῷ ῥεύσω : πνεύσω : μέλλοντι : καὶ ὁμοίως δὲ καὶ ἐν τῷ | ||
| ὁμοίως καὶ τὰ τῆς ἕκτης : τὸ μέντοι κλαύσω καὶ πνεύσω Αἰολικά , κλαύω γὰρ καὶ πνεύω Αἰολεῖς φασιν : |
| οἱ θεοὶ μισῶσιν ἀνόσιόν ἐστιν , ὃ δ ' ἂν φιλῶσιν , ὅσιον : ὃ δ ' ἂν οἱ μὲν | ||
| τῷ τοιούτῳ οὐδετέρου φίλος ἐστίν , ἂν μὴ ἀμφότεροι ἀλλήλους φιλῶσιν ; Ἔοικε γοῦν οὕτως ἔχειν . Ἀλλοίως ἄρα νῦν |
| τοῖς ζῶσιν ἁρμόδιον . ἀνθρώπῳ δέ τοι οὐκ ἄπορον καλὸν κἀγαθὸν εἶναι . ἐπ ' ἀμφότερα τὰ ὦτα καθεύδειν ἐκαθήμεθα | ||
| γὰρ τοῦτό ἐστι χαλεπὸν ἀμαθία , τὸ μὴ ὄντα καλὸν κἀγαθὸν μηδὲ φρόνιμον δοκεῖν αὑτῷ εἶναι ἱκανόν . οὔκουν ἐπιθυμεῖ |
| καταίρειν ἀναχθέντας ἐς χωρίον , ἐς ὅ τι ὁ ἄνεμος ἐκφέρῃ , μηδὲν τῶν νεῶν φειδομένους : οὐ γὰρ νεῶν | ||
| ὁ γεννήσας αὐτὸς δεικνύῃ καὶ τιθηνῆται καὶ ὡς ἐγέννησεν οὕτως ἐκφέρῃ , συμπνέων τε καὶ ὁμοπαθῶν ταῖς ὠδῖσιν , ἀλλ |
| ἡμιόλια καὶ τρίμετρα βραχυκατάληκτα καὶ καταληκτικά , ὧν τελευταῖον : γυναικογήρυτον ὄλλυται κλέος . πνεόντων ] συνίζησις . φλεόντων ] | ||
| πιθανὸς ἄγαν ὁ θῆλυς ὅρος ἐπινέμεται ταχύπορος : ἀλλὰ ταχύμορον γυναικογήρυτον ὄλλυται κλέος . τάχ ' εἰσόμεσθα λαμπάδων φαεσφόρων φρυκτωριῶν |
| μᾶλλον κατέχουσιν : ἀντὶ τοῦ μάλιστα , συγκριτικὸν ἀντὶ τοῦ ὑπερθετικοῦ : τινὲς καὶ τούτους τῷ τέλει προσάπτουσι : [ | ||
| χερειότερος καὶ ῥηΐτερος καὶ πλειότερος . ὣς δὲ καὶ τοῦ ὑπερθετικοῦ τὸ πρώτιστος : εἵλκυσαν εἰς τὸ πρώτιστον . Ὁμηρ |
| ἀνὰ τὸν αὐτὸν λόγον , καὶ οὕτω διῃρήσθω καὶ τὸ νοατὸν ποττὸ ὁρατόν , καὶ πάλιν ἑκάτερον οὕτως διωρίσθω , | ||
| ὁρῆν : ὁ δὲ νόος τῶ νοατῶ , τὸ δὲ νοατὸν ἀκίνητον ἐξ οὐσίας : διὸ οὔτε μᾶλλον οὔτε ἧττον |
| κατὰ μέγεθος , ἤτοι ὡς τά τε σύμφωνα καὶ ὁ τόνος ἢ ὡς τὰ τούτοις σύμμετρα , τὸ δὲ κατὰ | ||
| . δεύτερον τὸ ὑπὸ μεσοπύκνων περιεχόμενον , οὗ δεύτερος ὁ τόνος ἐπὶ τὸ ὀξύ : ἔστι δὲ ἀπὸ παρυπάτης ὑπάτων |
| γένοιτο ἄν ποτε καὶ τοῦτο χρήσιμον , ἐφ ' ὧν ἐνδεῖ πολὺ τοῦ δέρματος . ὑπάγεται δὲ καὶ χειρουργίας τρόπῳ | ||
| μέγιϲτον βοήθημα τῇ διὰ τῶν ἄλλων χρήϲει νομίζουϲιν ἀναπληρώϲειν ὁπόϲον ἐνδεῖ : καὶ μέντοι καὶ οἱ κάμνοντεϲ οἰόμενοι τὴν μὲν |
| ἓν ἡμιτόνιον μηθὲν συνεργοῦν τῇ τοῦ ἀγκῶνος φορᾷ διὰ τὸ ἰσοταχὲς τῷ ἄλλῳ : καλῶς οὖν ἔχον ἐκρίθη τὸ περιελεῖν | ||
| ὧι τὸ παρὰ ἠρεμοῦν κινούμενον τὸ ἥμισυ διίσταται , κἂν ἰσοταχὲς ἐκείνοις ἦι . [ . . , . . |
| τὸ σοφόν καὶ τὸν σοφόν , τὸ εὔγηρων καὶ τὸν εὔγηρων , εἰ δὲ περισσοσυλλάβως τῇ κλητικῇ , τὸ ἄρσεν | ||
| ἀρσενικοῦ ὁμοφωνεῖ , οἷον τὸν σοφόν τὸ σοφόν , τὸν εὔγηρων τὸ εὔγηρων . οὕτως οὖν τὸν ἀξιόχρεων τὸν ἀνάπλεων |
| καὶ προπάτορος γήρᾳ παρειμένων ἢ καὶ ματέρων τὰν ἰδίαν δύναμιν ἐχοισᾶν . ὁκόταν γὰρ ἀγάλλῃ τις γέρασι καὶ τιμαῖς τὼς | ||
| καὶ προπάτορος γήρᾳ παρειμένων ἢ καὶ ματέρων τὰν ἰδίαν δύναμιν ἐχοισᾶν . ὁκόταν γὰρ ἀγάλλῃ τις γέρασι καὶ τιμαῖς τὼς |
| ἐπιμορίου λόγου , ἀφ ' οὗπερ ἡ γένεσίς ἐστι τῇ μικτῇ σχέσει . ἐπεὶ γὰρ ἡμιόλιος ἡ γεννῶσα σχέσις διπλασιεφήμισυς | ||
| ἐπεπλέκοντο , οὗτοι αἰολιστὶ διελέχθησαν , οἱ δ ' ἄλλοι μικτῇ τινι ἐχρήσαντο ἐξ ἀμφοῖν , οἱ μὲν μᾶλλον οἱ |
| ουτε ? [ ] ! ουϲ ϲαυτῶι ? ? ? πόει [ κατὰ ] χώραν λαβέ ] ον ἐπιτίθει ? | ||
| ἅπαντα μᾶλλον ” , εὐθὺς εἰπεῖν ἂν δοκῶ , “ πόει με πλὴν ἄνθρωπον : ἀδίκως εὐτυχεῖ κακῶς τε πράττει |
| τρία ἐστὶ καὶ αὐτά : ἓν μὲν τὸ πρῶτον καὶ ἀσύνθετον , ἕτερον δὲ τὸ δεύτερον καὶ σύνθετον , καὶ | ||
| μὲν ἑαυτὸ σύνθετον καὶ δεύτερον πρὸς δὲ ἄλλο πρῶτον καὶ ἀσύνθετον . εἰ δοκεῖ τοίνυν ἐξηγησόμεθα αὐτά . ὁ ἀρτιάκις |
| . ἐν γοῦν ταῖς ἐρημίαις ὅταν ᾄδῃ πρὸς ἑαυτήν , ἁπλοῦν τὸ μέλος καὶ ἄνευ κατασκευῆς τὴν ὄρνιν ᾄδειν : | ||
| μὲν κατὰ τὸν χαρακτῆρα τῆς ἰδιότητος , ὡς τὸ ἓν ἁπλοῦν , καίτοι οὐχ ἁπλοῦν , ἐκεῖνο δὲ κατὰ τὴν |
| τροπικοῖς καὶ ἀμφιβόλοις καὶ γλωσσηματικοῖς ὀνόμασί τις χρῷτο καὶ τῇ συνθέσει μὴ ἁπλῇ καὶ κατὰ φύσιν , ἀλλὰ δι ' | ||
| παρὰ τὸ καίνω , ἐν συγκοπῇ κνῶ , καὶ ἐν συνθέσει δάκνω : τὸ σφόδρα καίνω . δύναται καὶ παρὰ |
| δὲ ἐγγραμμάτων καὶ τὰ λοιπὰ ἀντὶ συστατικῶν διαφορῶν . Ἡ προσῳδία οὖν , φησί , τάσις ἐστὶ φωνῆς ποιά , | ||
| πάθη . Ζητεῖται κατὰ ποῖον τρόπον τῆς διαιρέσεως διαιρεῖται ἡ προσῳδία εἰς τέσσαρα . Ὀκταχῶς γὰρ γίνεται ἡ διαίρεσις . |
| φ : τοῦτο δ ' οὐκ ἂν ἐγένετό ποτε μὴ δασυνομένου τοῦ οἶμος λευρὸν ] τὸν πλατύν ψαίρει ] † | ||
| ἄλγει τὸ ἄλγος ὦ ἄλγος , καὶ πάλιν τοῦ ἁγνός δασυνομένου καὶ αἱ λοιπαὶ πτώσεις δασύνονται , οἷον τοῦ ἁγνοῦ |
| ἀποπροηγμένον . ὥσπερ οὖν ἐν ταῖς ὀνοματογραφίαις ἄλλοτ ' ἄλλα προτάττομεν στοιχεῖα , πρὸς τὰς διαφόρους περιστάσεις ἀρτιζόμενοι , καὶ | ||
| ἀποπροηγμένον . ὥσπερ οὖν ἐν ταῖς ὀνοματογραφίαις ἄλλοτ ' ἄλλα προτάττομεν στοιχεῖα , πρὸς τὰς διαφόρους περιστάσεις ἀρτιζόμενοι , καὶ |
| ἔκριναν θανάτου . Ῥᾴδιον ἁπλοῦν : ῥᾷον συγκριτικόν : ῥᾷστον ὑπερθετικόν . Τὰ δὲ συγκριτικὰ πολλαχῶς προφέρονται , οἷον κρείττων | ||
| : οὐδὲ γὰρ τὰ εἰς ωρ λήγοντα σχηματίζουσιν συγκριτικὸν καὶ ὑπερθετικόν . ἔτι ἁμαρτάνουσιν οἱ λέγοντες μακάρτατος . τὸ μέντοι |
| , τὸ δέ γ ' ἅω αὕω αὑαίνω τὸ ξηραίνω δασύνεται παρὰ πᾶσιν , ὅθεν καὶ παρὰ τῷ κωμικῷ ἀφαυαίνειν | ||
| , καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ τούτοις ἀλλοχροοῦσι , καὶ ἡ φωνὴ δασύνεται , αἵθ ' ὑπὸ τὴν γλῶτταν φλέβες πλήρεις τε |
| χηνῶν καὶ ὁμοιοτρόπων ἀγέλας ἐν τῇ τιθασῷ καὶ ἡμέρῳ τάξει καταριθμεῖ παρέχων τοῖς βουλομένοις τὴν τούτων χρῆσιν ἀδεᾶ . οὕτως | ||
| [ . ] δύο πρότερον ἔτεσιν διδαχθέντι [ ] οὐ καταριθμεῖ αὐτὸν ἐν τῶι τῶν φροντιστῶν χορῶι : δῆλον οὖν |
| ὡς τὸ ὦ μόριον ἐπεκταθὲν διὰ τοῦ τα ἐποιεῖτο καὶ κλητικὸν ἐπίφθεγμα , καθότι καὶ τῷ δή τὸ δῆτα παρέκειτο | ||
| ἔα ] φεῦ φεῦ φεῦ φεῦ . . τὸ ἆ κλητικὸν ἐπίρρημά ἐστιν , ἢ μᾶλλον προσφωνηματικόν : διαφέρει δὲ |
| ὄντα βαρύνεται : Φοίβη Βοίβη . προσηγορικὰ δὲ ὀξύνεται : λοιβή στοιβή ἀμοιβή . Τὰ εἰς ΒΗ δισύλλαβα φύσει μακρᾷ | ||
| , κἂν ὀξύτονα : οἷον , Φοίβη : Βοίβη : λοιβή : στοιβή : οἷς ὅμοιον καὶ τὸ ἀμοιβὴ τρισύλλαβον |
| παρὰ τὸ κάπω , τὸ πνέω , ἐξ οὗ τὸ καπύω , οἷον „ ἀπὸ δὲ ψυχὴν ἐκάπυσσε „ , | ||
| : παρὰ τὸ κάπω , τὸ πνέω , οὗ παράγωγον καπύω καπύσσω . καπνὸς οὖν † ὁ ἀποπνέων τὸ πῦρ |
| . Ἔστι καὶ ἰδία παραγωγὴ [ περὶ ] τῶν εἰς χως ληγόντων , ἃ μάλιστα παρὰ τὴν τῶν ἀριθμὸν δηλούντων | ||
| δηλούντων πάλιν ἐπιρρημάτων ἀντιπαράθεσιν ἀποτελεῖται , τοῦ τελοῦς εἰς τὸ χως τρεπομένου . ἅπερ οὐκέτι ἀναμένει τόνον ἀλλότριον , ἰδίᾳ |
| ἐλάττω τὰ ἐνδέοντα ᾖ . Καὶ ἴδοις ἂν τὸν μὲν γεωργικὸν μακαρίζοντα τοὺς ἀστικούς , ὡς συνόντας βίῳ χαρίεντι καὶ | ||
| : οὐδὲ ἀμείβειν ἐξ ἑτέρου γένεος εἰς ἕτερον , οἷον γεωργικὸν ἐκ νομέος γενέσθαι , ἢ νομέα ἐκ δημιουργικοῦ . |
| τυποῖ , ἤτοι οἷός ἐστιν ὁ τύπος τοιοῦτο καὶ τὸ τυποῦν , ἢ ἀλλοῖον μέν τι ὁ τύπος , ἀνόμοιον | ||
| βʹ Ἑν . ὁ τυπῶν , ἡ τυποῦϲα , τὸ τυποῦν Δυ . τὼ τυποῦντε , τὰ τυπούϲα Πληθ . |
| ὑδαρέϲτατον προπεπωκότεϲ , βέλτιον δέ , εἰ πρὸ τούτων ὑγραινούϲαϲ δώϲειϲ τροφάϲ , οἷον πτιϲάνηϲ χυλὸν ἢ τῶν ᾠῶν τὰϲ | ||
| κατάρρου ποϲόν τε καὶ ποιὸν ἀποβλέπων ἢ πλέον ἢ ἔλαττον δώϲειϲ . τοῦ δὲ διὰ τῶν Θηβαϊκῶν κωδιῶν ϲκευαζομένου ἡ |
| συγκριτικόν ἐστι συγκριτικοῦ τὸ χειρότερον , καὶ τὸ χεῖρον γὰρ συγκριτικόν . Ἔστι δὲ τὸ τοιοῦτον οὐδέποτε ἐν χρήσει παρὰ | ||
| ὀρέστερος : ἀπὸ γὰρ τῶν εἰς ος οὐδετέρων οὐδέποτε γίνεται συγκριτικόν . Φιλόξενος . , , . . , . |
| ἐν τῷ θʹ βιβλίῳ καλῶν αὐτὸν μήτε ἀρτιάκις ἄρτιον μήτε ἀρτιοπερισσόν , τῇ ἀποφάσει τῶν δύο ἄκρων αὐτὸν σημαίνων , | ||
| ἐν τῷ θʹ βιβλίῳ καλῶν αὐτὸν μήτε ἀρτιάκις ἄρτιον μήτε ἀρτιοπερισσόν , τῇ ἀποφάσει τῶν δύο ἄκρων αὐτὸν σημαίνων , |
| πράξεων καὶ λόγων ἐνδόξων αὔξησις καὶ μὴ προσόντων συνοικείωσις , ψεκτικὸν δὲ τὸ ἐναντίον τούτῳ , τῶν μὲν ἐνδόξων ταπείνωσις | ||
| εἴδη δὲ ἑπτὰ , προτρεπτικὸν , ἀποτρεπτικὸν , ἐγκωμιαστικὸν , ψεκτικὸν , κατηγορικὸν , ἀπολογητικὸν , ἐξεταστικόν : ὃ μόνον |
| ἢ σχοίνου ἄνθους . ταῦτα γὰρ πρὸς εὐοσμίαν συμβάλλεται . Καθόλου δὲ ἐπὶ μὲν τοῦ πάνυ καλοῦ γεωργουμένου οἴνου συμφέρει | ||
| . Ἀμαραντῶν δὲ περισπωμένως , ὥς φησιν Ἡρωδιανὸς ἐν τῇ Καθόλου . ἔστι δὲ Ἀμαραντὸς πόλις ἐν Πόντῳ : ὡς |
| διὰ τῆς αι διφθόγγου γράφονται : οἷον , χαίρω , χαρῶ : αἴρω , ἀρῶ : γεραίρω , γεραρῶ : | ||
| ἐπὶ τὸ πλεῖστον : φανῶ φαίνω : ξανῶ ξαίνω : χαρῶ χαίρω : εἶπον ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον διὰ τὸ |
| οἷς ἐγκλινομένη προπερισπᾶται , αἰ γὰρ ἇμιν τούτων μέλοι : ὀξυνομένη τε ἁμὶν δ ' ὑπαυλήσει μέλος , Ἀλκμάν . | ||
| ἀλλ ' ἐπὶ μόνων τῶν φύσει μακρῶν . Πᾶσα λέξις ὀξυνομένη ἐν τῇ συνθέσει τρέπει τὴν ὀξεῖαν εἰς βαρεῖαν , |
| τέ μοι αἰεὶ ἐν πάντεσσι πόνοισι παρίστασαι , οὐδέ σε λήθω κινύμενος : νῦν αὖτε μάλιστά με φῖλαι Ἀθήνη , | ||
| καὶ Ὀδυσσεὺς καὶ Σωκράτης , οἱ λέγοντες ὅτι οὐδέ σε λήθω Κινύμενος . Πολὺ πρότερον οὖν ἀναγκαῖόν ἐστι περὶ ἑκάστου |
| παραλήγεται , γελῶ γελάσω : τιλῶ τιλάσω καὶ τιλήσω καὶ συλῶ συλήσω : εἰ δὲ πρὸ τοῦ ρ ἢ τοῦ | ||
| αἴσυλος προπαροξύνεται ὡς σύνθετον , ἀπὸ τοῦ Α καὶ τοῦ συλῶ , ὁ πολλὰ συλῶν . Τὰ εἰς ΥΛΟΣ τρισύλλαβα |
| παλαιὰν συνήθειαν . φιλόσοφον δέ φησι τὸν Ὅμηρον διὰ τὸ παντοδαπὸν τῆς ὠφελείας τῆς ποιήσεως αὐτοῦ . . . . | ||
| μὲν ἐπιεικὲς πᾶν βιασθὲν δουλεύῃ , τὸ δὲ ἀνόητον καὶ παντοδαπὸν ἐπιχειρῇ ἄρχειν , ὑπὸ ἐξουσίας ἀδεοῦς θρασυνόμενον : ἀνάγκη |
| οὕτως ἔσται ὁ ἀκρατὴς σπουδαῖος , ὅπερ ἐστὶ ψεῦδος : ψεκτὸν γὰρ δοκεῖ πᾶσιν ἡ ἀκρασία . ἔτι ὁ δυνάμενος | ||
| ἤκουσας , ὅτι τὸ αἰσχρὸν ψεκτόν ἐστιν , τὸ δὲ ψεκτὸν ἄξιόν ἐστι τοῦ ψέγεσθαι ; † τίνα ἐπὶ τῷ |
| δυνήσεται ; μέτα : ἀντὶ τοῦ σύν . ἔστι δὲ ἀναστροφὴ Ἰωνική . γριπεύς : ὁ ἁλιεύς , καὶ γρῖπος | ||
| Ἀναστρέψαντι ἄρα . , ] διὰ τοῦ ὅρου τοῦ εου ἀναστροφὴ λόγου ἐστὶ λῆψις τοῦ ἡγουμένου πρὸς τὴν ὑπεροχήν , |
| ἀόριστον πρῶτον τὸ ἥλατο , ὅπερ συγκοπτόμενον εἰς τὸ ἆλτο ψιλοῦται . τὸ γὰρ α λῆγον εἰς λ , ἐπιφερομένου | ||
| ἄττα : σημαίνει μὲν ἡ φωνὴ τὸ τινά , ὁπότε ψιλοῦται . ἢ καὶ τὸ ὀλίγα ἢ παραπλήσιον . ὁπότε |
| “ φράσον μοι . ἀπαρτὶ δὴ τοῦ προλαβεῖν ” . συνωνυμεῖ δὲ ἡ λέξις : ἔσθ ' ὅτε καὶ χρονικὸν | ||
| ἄριστον , δόρπον δὲ τὸ ἑσπερινόν . μήποτε δὲ καὶ συνωνυμεῖ τὸ ἄριστον τῷ δείπνῳ . ἐπὶ γὰρ τῆς πρωινῆς |
| εἴρηται δὲ ἀντὶ τοῦ ἄφατα καὶ ἀναρίθμητα . τὸ δὲ κάρκαιρε παρὰ τῷ ποιητῇ ἐστι : “ κάρκαιρε δὲ γαῖα | ||
| . θέλουσι δέ τινες καὶ τὸ παρὰ τῷ ποιητῇ “ κάρκαιρε δὲ γαῖα πόδεσσι ” τὴν πολλὴν κίνησιν τῶν ποδῶν |
| προστίθησί τι πρᾶγμα , εἰς ταὐτὸν ἄγων τὸ ἔγγραφον τῷ ἀγράφῳ καὶ ποιεῖ συλλογισμόν . Ἐζήτηται τί δήποτε δεύτερον ἔταξε | ||
| ἡ γὰρ ἀλήθεια αὐτομάτως ὡς εἰπεῖν συνέρχεται : οὐ γὰρ ἀγράφῳ γραμματείῳ ἔοικεν ἡ ψυχή . ἑτέρᾳ τοιαύτῃ . ἀριστοκρατουμένῃ |
| οὗτος νωθὴς ἦν . καὶ παροιμία ” κρείττων ἐστί σου Χαρινάδης βαδίζειν “ , ἐπὶ τῶν βραδυνόντων ἐν τῇ πορείᾳ | ||
| παρ ' ὑπόνοιαν : ἀσθενέστεροι δὲ οὗτοι τῶν βοείων . Χαρινάδης : εὑρίσκεται περὶ δικαστήρια καὶ δίκας . Χαρινάδης ] |
| τε καὶ σελήνην καὶ τοὺς ἄλλους ἀστέρας εἶναι θεούς : ἐπικρατεῖ γὰρ τὸ θερμὸν ἐν αὐτοῖς , ὅπερ ἐστὶ ζωῆς | ||
| φήμη λαμπρὰ τῆς ἀρετῆς τῶν ποδῶν ἀνάκειται , ἀντὶ τοῦ ἐπικρατεῖ , παραμένει ἐπὶ τοῖς ῥεύμασι τοῦ Ἀλφειοῦ , ἤγουν |
| Λιλαίω : ἀπὸ τοῦ λῶ λιλῶ καὶ λιλαίω ὡς κερῶ κεραίω . Λιμενήοχον : λάμψαν Ἀμαζονίδων ἕκαθεν λιμενήοχον ἄκρην . | ||
| νεύσω : γαίω τὸ γαυριῶ : ῥαίω : παλαίω : κεραίω : ὠλιλαίω : ἀγαίω : σκαλαίω : χαλαίω : |
| περὶ τὸ ἀναγκαιότατον ὤλισθον μέρος , τὸ σφάλμα τῶν ἄλλων ἐπηνωρθώσατο , κυριώτατα φάναι , τὸ Ἰουδαίων ἔθνος , ὅσα | ||
| δὲ Ἀριστοτέλης οὐχ οὕτως τὸν λόγον ἠρώτηκεν , ἀλλ ' ἐπηνωρθώσατο εἰπών : τὸ ἐναντίον φευκτῷ ᾗ φευκτὸν ἀγαθόν : |
| ἀντίτυπον καὶ οὐκ εὐεπές , τοῦ μὲν συνδέσμου λήγοντος εἰς ἡμίφωνον στοιχεῖον τὸ ν , τοῦ δὲ προσηγορικοῦ τὴν ἀρχὴν | ||
| νευρῶδες , διπρόσωπον , χερσαῖον , τετράπουν , ἀσθενόφθαλμον , ἡμίφωνον : διπρόσωπον δὲ ἐκλήθη διὰ τὸ ἔχειν ἐκ τῶν |
| , στήσω , στήμων , καὶ φιλῶ , φιλήσω , φιλήμων . Στίζω . παρὰ τὸ στῶ στίζω . τὸ | ||
| ὁ μέλλων ἀλιτήσω , γίνεται ἀλιτήμων , ὡς φιλῶ φιλήσω φιλήμων , οἷον : οὔτ ' ἄσκοπος οὔτ ' ἀλιτήμων |
| ἀχθέντας , ὡς ἀνεγειρομένους καὶ συνηχοῦντας ἄκοντας τὰ πρὸς ἔπαινον ἐκφωνεῖν , τοὺς δὲ οὕτως ἀτρώτως ἔχοντας , ὡς μηδὲν | ||
| . τοιγαροῦν κἂν ἀμετάβολον αὐτῷ συμπλέξωμεν ἀμφότερά τε τρανῶς ἐθέλωμεν ἐκφωνεῖν , οὐκέτι κοινήν , θέσει δὲ μακρὰν τὴν συλλαβὴν |
| μοι τίνα ἐπωνυμίαν ἔχει Βάκις τε καὶ Σίβυλλα καὶ ὁ ἡμεδαπὸς Ἀμφίλυτος ; Τίνα γὰρ ἄλλην , ὦ Σώκρατες , | ||
| καὖθις , ἢν ἔχωμεν τὴν Πύλον . Ὁ γοῦν χαρακτὴρ ἡμεδαπὸς τῶν ῥημάτων . Ὧν οὕνεκ ' οὐκ οἶδ ' |
| ὀψοποιοὺς ἀνέπειθον ἐμβαλεῖν δηλητήρια φάρμακα . οὐ ῥᾳδίως δὲ αὐτῶν οὐδετέρῳ προεχώρει , ἐπειδὴ μετὰ πολλῆς ἐπιμελείας καὶ φρουρᾶς διῃτῶντο | ||
| ἐνεῖναι ὑπαινιττό - μενος , ἀλλ ' ὅμως δύο ποιήσας οὐδετέρῳ χρῆται ἐν ταῖς ἀρχαῖς : οὔτε τὸ κατὰ διαίρεσιν |
| ἰαίνω , τὸ τέρπω , * * * διαχέω , ἴαινος , ὁ διαχέων τὴν ψυχήν , καὶ ἀφαιρέσει τοῦ | ||
| αἶνος καὶ ὁ ἔπαινος προπερισπωμένως . καὶ ῥῆμα διαχέω , ἴαινος καὶ αἶνος . Αἶνος δὲ καὶ πόλις Θρᾴκης , |
| διεζευγμένων ἢ ἀπὸ προσλαμβανομένου ἐπὶ ὑπάτην μέσων . ἐν δὲ διατόνῳ πρῶτον μέν ἐστι σχῆμα , οὗ πρῶτον τὸ ἡμιτόνιον | ||
| τὴν ἐπὶ τὸ ὀξὺ τοῦ πυκνοῦ ἐκμελῆ εἶναι . Ἐν διατόνῳ δὲ τόνου ἐφ ' ἑκάτερα ἡμιτόνιον οὐ μελῳδεῖται . |
| ἀσύνθετον οὔτε πλείω ἑνὸς ἡμιτόνια κατὰ τὸ ἑξῆς ἐν τούτῳ μελῳδεῖται τῷ γένει : οὔτε μὴν κατὰ χρῶμα : πάλιν | ||
| δὲ παρυπάτης καὶ λιχανοῦ τῷ λιχανοῦ καὶ μέσης καὶ ἴσον μελῳδεῖται καὶ ἄνισον ἀμφοτέρως : ἴσον μὲν ἐν τῷ συντονωτέρῳ |
| : ὧν ὁ μέν ἐστιν ἐκ δύο συλλαβῶν μακρῶν , σπονδεῖος καλούμενος , ὁ δὲ ἐκ τριῶν , μιᾶς μὲν | ||
| ἤτοι τὸ κόμμα ιζʹ : δισύλλαβοι μὲν τρεῖς οἵδε : σπονδεῖος ἐκ δύο μακρῶν , τετράχρονος , οἷον ἥρως : |
| καὶ ἐμμελὲς καὶ ὑποβάλλειν τοὺς δακτύλους εὐαφῶς ὑπὸ πυκνῇ τῇ ἄρσει καὶ θέσει καὶ βαίνειν ἐν ῥυθμῷ καὶ σύμφωνα εἷναι | ||
| πεφύκασι σημείοις χρῆσθαι ἄρσει καὶ βάσει , οἱ δὲ τρισὶν ἄρσει καὶ διπλῇ βάσει , οἱ δὲ τέτρασι δύο ἄρσεσι |
| δορκάς : ἀπὸ τοῦ δέρκω δορκάς , λάμπω λαμπάς , νείφω νιφάς . . , : δεῖν : συναλιφῇ τοῦ | ||
| : ὡς παρὰ τὸ λάμπω γίνεται λαμπὰς καὶ παρὰ τὸ νείφω νιφάς , οὕτως καὶ παρὰ τὸ δέρκω δερκὰς καὶ |
| εἰς ἑαυτὸν οἰκείαις συμφοραῖς κέχρηται , τῆς δ ' ἁμαρτίας τετιμωρημένος ἑαυτὸν ἔχει τὴν δίκην , οὐ συνηδομένων μὲν οὐδὲ | ||
| κακοπαθοῦντι . Ἀφριόων : μαινόμενος . τετιημένος : κεκοπιασμένος , τετιμωρημένος , τιμωρούμενος . Ἱδρῶτ ' : ἢ δρόμον , |
| χαρίεν , ὅτι πᾶν οὐδέτερον ἀρσενικῷ παρεσχηματισμένον εἰ μὲν ἰσοσυλλάβως κλίνοιτο τῇ αἰτιατικῇ τοῦ ἀρσενικοῦ ὁμοφωνεῖ , τὸ σοφόν καὶ | ||
| διπλασιασμὸν τοῦ Λ ὀξύνεται , εἰ μὴ διὰ τοῦ Θ κλίνοιτο ἢ πόλιν σημαίνοι : φυλλίς κιγκλίς θυλλίς , τὸ |
| τροχαϊκὴν ἀλλὰ ἰαμβικὴν καὶ μὴ ἐν τῇ αʹ χώρᾳ τὸν σπονδεῖον ἀλλ ' ἐν τῇ βʹ . Τὸ ιϚʹ ἐπιωνικὸν | ||
| πυρριχίου : τρέπει δὲ πολλάκις ἐν τῇ πρώτῃ διποδίᾳ τὸν σπονδεῖον εἰς ἴαμβον κατὰ πᾶν μέγεθος μέτρου . πρόεισι δ |
| βάσκε ἀπὸ τοῦ βάσκω , τοῦτο δὲ παρὰ τὸ βῶ βήσω , πλεονασμῷ τοῦ κ βήσκω καὶ τροπῇ τοῦ η | ||
| , ὡς τὸ ἀπεβήσετο παρατατικὸς ἐκ τοῦ βήσω , ἐνεστὼς βήσω καὶ βήσομαι : καὶ ἐκ τοῦ νίω νίσω , |
| γ εἰς χ , καὶ τοῦ η εἰς ω , ῥωχμός . Ῥῆσις . παρὰ τὸ ῥῶ τὸ λέγω , | ||
| : ἀρήγω οὖν ἀρηγός καὶ ἀρωγός , ὥσπερ καὶ ῥηχμός ῥωχμός : ῥωχμὸς 〚 γὰρ 〛 ἔην γαίης : παρώχηκε |
| κρατῆρες , διὰ τὸ μεστὸν εἶναι πυρός . θοῦρον ] ὁρμητικὸν , θρασύν . ἀντέστη ] ἠναντίωτο . . σμερδναῖσι | ||
| : τετρασκελὲς | γὰρ καὶ τὸ πάθος ὡς ἵππος καὶ ὁρμητικὸν καὶ αὐθαδείας γέμον καὶ σκιρτητικὸν φύσει . ὁ δὲ |
| λέγομεν μετρεῖσθαι τὸν ἀριθμόν . ἰστέον δέ , ὅτι τὸν περισσάρτιον τὸν ὑπὸ τῶν Πυθαγορείων οὕτως καλούμενον τὸν πλείονας διαιρέσεις | ||
| μὲν ἀρτίου τὸ ἀρτιάκις ἄρτιον καὶ τὸ ἀρτιοπέριττον καὶ τὸ περισσάρτιον , τοῦ δὲ περιττοῦ τὸ πρῶτον καὶ ἀσύνθετον , |
| ἐκφέρων μηδὲ ἐπ ' εὐθείας , ἀλλ ' ἐκτρέπων καὶ ἐξαλλάττων τὴν διάνοιαν τῇ φράσει κόσμου τινὸς ἢ χρείας ἕνεκα | ||
| ἐλυσιτέλει τῷ πυνθανομένῳ , ἀλλ ' ἐπέτριβε τοὺς δαιτυμόνας , ἐξαλλάττων τὰ ἡδύσματα . ἀλλ ' οὐκ ἐνταῦθα Καρίωνος τὸ |
| ' ὡς μὲν προαγωγὸν ποιητικόν , ὡς δὲ ἐπιστρέφον καὶ καλοῦν πρὸς ἑαυτὸ τελικόν : ὥστε τῷ μὲν ἀριθμῷ ἡ | ||
| τὸ πᾶν ἔργον ἐν αὐτοῖς κατορθοῦσθαι . Ἐὰν μὲν οὖν καλοῦν ἢ καλούμενον ἢ ἐπιτάττον ἢ ἐπιταττόμενον ἢ κρεῖττον ἢ |
| , ; , . . . Ἀλείπτης : ἀπὸ τοῦ ἀλείφω ἤλειπται ἀλείπτης διὰ τῆς ει διφθόγγου : ὅσα γὰρ | ||
| ἄλειμμα : εἰ δὲ , ἁπλοῦν γάρ ἐστιν ἀπὸ τοῦ ἀλείφω ἄλειφαρ καὶ ἄλειφα ὡς ἀπὸ τοῦ δέλω δέλεαρ . |
| εἴ πού τι γέγονεν ἐνδεὲς ἢ περιττόν : ἑκάτερον γὰρ ἀμετρία . ἄλλος κατανοείτω τὸν ὄροφον ἀκριβῶς , ἂν ἄρα | ||
| δήξεών τινων ἢ στρόφων . Οἶδε γὰρ ἡ τῆς ὀδύνης ἀμετρία διαλύειν τὴν δύναμιν . Ἢ εἰλεῶν ἢ κωλικῆς διαθέσεως |
| ποιητικὰς πλεῖστοι ἐξηγήσαντο : Δίδυμος , Τρύφων , Ἀπολλώνιος , Ἡρωδιανός , Πτολεμαῖος Ἀσκαλωνίτης , καὶ οἱ φιλόσοφοι Πορφύριος , | ||
| ὄνομα εἴληπται ἀπὸ τῶν στεναγμάτων τῶν ἐν αὐτῇ . οὕτως Ἡρωδιανός . . . . αἰδοῖα : παρὰ τὴν αἰδῶ |
| ἰαμβικῷ τινι ἢ τροχαϊκῷ μέρει λόγου καὶ καταλήξει τινὶ ἢ τροχαϊκῇ ἢ ἰαμβικῇ , ὅσαι εἰσὶ καταλήξεις τροχαϊκῶν τε μέτρων | ||
| δ ' αὐτῇ πολλάκις καὶ ἰωνική , ἣ συμπέπονθε τῇ τροχαϊκῇ : ἐπιφέρεται δὲ καὶ τῇ πρὸς αὐτὴν ἀντικειμένῃ , |
| ἡμέραιϲ τριϲίν , τινὲϲ δὲ παραμένουϲιν μέχρι τῆϲ ἑβδόμηϲ : ὀξύτεροϲ δὲ γίνεται ὁ θάνατοϲ , ὅταν τιϲ ὑπὸ θηλυκοῦ | ||
| ϲυγκριτικῶν τύποι εἰϲὶ τρεῖϲ , ὁ εἰϲ τεροϲ , οἷον ὀξύτεροϲ βραδύτεροϲ , καὶ ὁ εἰϲ ων † καθαρόϲ , |
| Ἀήτης : ὁ ἄνεμος : παρὰ τὸ ἀῶ , τὸ πνέω , ὁ μέλλων ἀήσω , ὄνομα ῥηματικὸν ἀήτης , | ||
| δηλοῦντος : ἔστι γὰρ πνύω , ἐξ οὗ γέγονε τὸ πνέω , ὁ μέλλων πνεύσω , ἐξ οὗ τὸ πνευστός |
| μὴ κινδυνεύσας ἐν τῇ τῶν παραταξαμένων , καὶ ὁ μὴ διαφυλάξας ἐν τῇ τῶν σωσάντων , ἀλλ ' ἥκῃ ἱερῶν | ||
| τάξιν αὑτὸν ἐν τῆι πολιτείαι κατέστησε , ταύτην ἄχρι τέλους διαφυλάξας καὶ οὐ μόνον ἐν τῶι βίωι μὴ μεταβαλόμενος , |
| χρόνου γίνεται , ὁ ἐνεστὼς ἀπὸ τοῦ ἐνεστῶτος , ὁ ἀόριστος ἀπὸ τοῦ ἀορίστου καὶ ὁ μέλλων ἀπὸ τοῦ μέλλοντος | ||
| ' . . . . ἀτυχθείς : τεύχω ὁ δεύτερος ἀόριστος ἔτυχον ἐτύχην , ἡ μετοχὴ τυχείς καὶ πλεονασμῷ τοῦ |
| ἄνθρωπος ἀποφρὰς καὶ βλέπων ἀπιστίαν . γίνεται παρὰ τὸ φρῶ φράς καὶ ἀποφράς . . . . ἀποφώλιος : ὁ | ||
| , φράζω , ὁ μέλλων φράσω , ἀποβολῇ τοῦ ω φράς καὶ ἐν συνθέσει ἀποφράς , . , , . |
| τῶν τξ μοιρῶν τοῦ ζῳδιακοῦ . μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν σκοπήσομεν ὁμοίως τὴν ὡροσκοποῦσαν μοῖραν ἐπὶ τῆς προγενομένης συνόδου τῆς | ||
| προβολῇ χρησόμεθα , ὡς δέδεικται : τίς δὲ ἡ προβολὴ σκοπήσομεν ἐπὶ παραδείγματος : πολιορκουμένης πόλεως στρατηγὸς κατέσκαψε τὸ τεῖχος |
| ῥᾳδίως ἕπεσθαι πάντα τὰ θᾶττον ἰόντα : ὅταν δὲ τὸ τάχιστον ἡγῆται ἐν νυκτί , οὐδέν ἐστι θαυμαστὸν καὶ διασπᾶσθαι | ||
| : ἐν τούτοις γὰρ ὁ καὶ σύνδεσμος ἐξῄρηται , τὸν τάχιστον τρόπον τῆς ἀπαγγελίας ζητοῦντος τοῦ λέγοντος . Ἔστιν ἐν |
| “ δι ' αὐτὸ δὲ τοῦτο δακρύω , ὅτι οὐδὲν ἀνύτω . ” Φέρονται δὲ αὐτοῦ καὶ ἐπιστολαὶ αἵδε : | ||
| τῷ τ , λέγουσιν οὕτω καὶ τὸ ἀρύω ἀνύω ἀρύτω ἀνύτω . . . , : ὅτι δὲ ἐν τῷ |
| κήπων καὶ τῶν ἀμ - πέλων , ἐπειδὴ κατὰ τὸν γεννῶντά ἐστι καὶ τὸ σώζειν ἃ γεννᾷ [ καὶ τοῦ | ||
| πᾶσιν ἐπίσης [ δηλαδὴ πᾶσιν ἀνθρώποις ] , ἐχρῆν τὸν γεννῶντά σε πατέρα ἐπὶ ὡρισμένοις τισί σε προαγαγεῖν καὶ μὴ |
| γάλακτος : τὸ δὲ καῦμα ταῖς μητράσιν χαλεπὸν ἐν τῇ ἀνατροφῇ : τὸ φθινόπωρον δὲ ταύτῃ χεῖρον τοῦ ἦρος , | ||
| τῆς ἀμπέλου βεβαιότερον ἐγκεντρισθήσεται , συναιρομένης τῆς γῆς τῇ τούτων ἀνατροφῇ , βραδύτερον δὲ καρπὸν ἀποδώσει , ὡς τὰ ἄλλα |
| εὐθὺϲ δὲ τῇ ϲκληρότητι καὶ μικρότηϲ καὶ τάχοϲ ἐνίοτε καὶ πυκνότηϲ ἀντὶ τοῦ μεγέθουϲ διὰ τὴν χρείαν ἀκολουθεῖ . ὁ | ||
| τῆϲ ἐμψύξεωϲ ἐφιεμένην . ἀκολουθεῖ δὲ τούτοιϲ ἐν πυρετῷ καὶ πυκνότηϲ μὲν ὡϲ τὰ πολλά , ἐνίοτε δὲ καὶ μέγεθοϲ |
| πεττομένης ὕλης , δεόντως ἂν ἐπὶ τῶν ἤδη χυμῶν ὠμῶν πεφθέντων καὶ οὖρα φανείη . Καὶ τῷ μὲν οὖν ὑγραίνειν | ||
| καὶ πέψιν μὲν ἐπιθῇ τοῖς ἀπέπτοις , προσλάβηται δὲ τῶν πεφθέντων ἤδη τὰ δέοντα , πᾶν ὅσον ἤδη περιττὸν καὶ |
| ἡδύνας ἁλσὶν ἢ γάρῳ καὶ μετ ' αὐτῶν ἐλαίῳ , διαχωρητικὸν γίνεται τὸ πόμα . δὶς δ ' ἑψηθέντων , | ||
| ἐστι διὰ τὸ ὑπόψυχρον καὶ ἄπεπτον εἶναι : καὶ οὔτε διαχωρητικὸν , οὔτε διουρητικόν : προσβλάπτει δέ τι καὶ διὰ |
| ἀργὸς ἀργής : ἀργῆτι κεραυνῷ . Ἐδωδή . ἔδη , διπλασιασμῷ ἐδηδὴ , καὶ ἐδωδὴ κατὰ τροπὴν τοῦ η εἰς | ||
| καὶ ἐνοσίφυλλος . ἤνοκα καὶ ἤνοθα ὁ μέσος , καὶ διπλασιασμῷ Ἀττικῷ ἐνήνοθα . . . . , , : |