| , καὶ τοῖς προηγουμένοις ἐπακολουθοῦντα . εἰ δέ τινες τῶν χαριεστέρων συναπολαύουσι τῆς ἀπὸ τούτων βλάβης , οὐκ αἰτιατέον τὴν | ||
| ᾤετο , τὸ πᾶν ἐκπυρωθήσεσθαι : πρὸς ὅν τις τῶν χαριεστέρων εἰρηκέναι λέγεται : ἀλλ ' ἐγώ τοι χθὲς καὶ |
| μονάδων τεσσάρων , τουτέστι μήκει ῥητή , ἀλλά τις πλευρὰ ἀλόγου ἀριθμοῦ , τουτέστι δυνάμει μόνον ῥητή , ἦν ἂν | ||
| θεός . ἀλλ ' ἐστὶ ταῦτα δωρεὰ τύχης , ἄλογος ἀλόγου , οἷαι αἱ παρὰ τῶν μεθυόντων φιλοφροσύναι . Μία |
| . οὗτος οὖν ὁ λόγος δείκνυσιν , ὅτι καὶ τῆς ἁπλότητος προσποίησις σχήματος ἔργον ἐπιτελεῖ : ἐπεὶ καὶ αἱ τῶν | ||
| τεσσάρων ἐννοιῶν τάσσεται , κατ ' ἐναντιότητα παραλαμβανομένων . ἐπὶ ἁπλότητος καὶ εὐηθείας Δημοσθένης “ οὐ γὰρ εἰ φαύλοις ὑμεῖς |
| πλείους ἢ καὶ ἐλάττους αἱ κοιναὶ τῆς διδασκαλίας καὶ τῆς μαθήσεως μέθοδοι . ἢ γὰρ τὰς οὐσίας ἐπιστημονικῶς μαθεῖν ἐξετάζομεν | ||
| περὶ εὐδαιμονίας δόξης ἀπορεῖν ποιεῖ πότερον ἀπὸ τῆς κατὰ λόγον μαθήσεως γίνεται ἢ ἐκ τοῦ ἐθίζεσθαι ταῖς κατ ' ἀρετὴν |
| τὸν νοῦν ἀπεργάζεται ἕτοιμον δέχεσθαι τούς τε φυσιολογίας καὶ τοὺς ἠθοποιίας ἀσινεῖς καὶ πάνυ δοκίμους χαρακτῆρας . ταῦτ ' οὖν | ||
| σεμνότητος , καὶ γνωμολογίας καὶ ἐναργείας , καὶ σχηματισμῶν καὶ ἠθοποιίας καὶ αὐξήσεως καὶ δεινώσεως : μάλιστα δὲ τῶν εἰς |
| αὐτῷ περιττότερον τοὺς πεπαιδευμένους . καθόλου δὲ τοὺς ἀπό τινος ἐπαινουμένης μούσης ὁρμωμένους εὐεργέτει , συλλαμβάνων ἐκ τῆς ἰδίας οὐσίας | ||
| ἢ χρημάτων ἢ σώματος ἢ γένους , ἀλλὰ μὴ γελᾶν ἐπαινουμένης ἀκούοντα ; ὡς δή τοι εἴ τις ἔχει ψευδῆ |
| νεῦρον μόνον . ἀλλὰ κἀκ τοῦ φύεσθαι μὲν ἐκ τῆς τελευτῆς τοῦ μυὸς τὸν τένοντα , καταφύεσθαι δ ' εἰς | ||
| περὶ τούτων διετέλεσε τὴν σύνθεσιν φυλάττων μέχρι τῆς τοῦ βίου τελευτῆς . διὸ καὶ συνέβη τούτους παρὰ βασιλεῖ συμφρονοῦντας ὕστερον |
| ᾖ ὁ περαίνων : ἀνδρὶ δὲ ὑπὸ πλουσιωτέρου καὶ πρεσβυτέρου περαίνεσθαι ἀγαθόν : παρὰ γὰρ τῶν τοιούτων ἔθος ἐστὶ λαμβάνειν | ||
| τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς λέγει καὶ ἄλλους πολλοὺς ἐξ ὑποθέσεως περαίνεσθαι , περὶ ὧν ὑπερτίθεται μὲν ὡς ἐρῶν ἐπιμελέστερον , |
| ἐκ τῶν νόμων ἐπιτιθέντες δίκην , αὐτὸ δὲ τὸ τῆς ἐσχάτης δίκης ἀξίους πεφηνέναι μυρίους , ὧν οἱ πλείους οἰκιῶν | ||
| τὸ τῆς ἐπιπέδου πλάτος τὸ ἀπὸ τοῦ κέντρου μέχρι τῆς ἐσχάτης περιφερείας . ἐπεὶ οὖν τὸ συμπληρωτικὸν πλάτους ἐξ ἀνάγκης |
| ὅλως φροντίζων . ἐπὶ τοσοῦτο δὲ προήχθη τρυφῆς καὶ τῆς αἰσχίστης ἡδονῆς καὶ ἀκρασίας ὥστ ' ἐπικήδειον εἰς αὑτὸν ποιῆσαι | ||
| ἂν εἴη χρηστὸς ὄλβιος γεγώς ; οὐκ ἔστι πενίας ἱερὸν αἰσχίστης θεοῦ . μισῶ γὰρ ὄντως οἵτινες φρονοῦσι μέν , |
| τελεῖν ἢ πρόσθεν , καὶ ποιοῦντες τοῦτο τὸν διπλάσιον τοῦ εἰκότος χρόνον πολιορκούμενοι διήρκεσαν . καὶ τόλμα δὲ ἀτολμίας ἔσθ | ||
| : Ἀρτέμιδι δὲ οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν μετά γε τοῦ εἰκότος λόγου μετείη τοιούτου σχήματος . περιέχεται δὲ ἡ Φιγαλία |
| δὲ δεῖ κατὰ ἀνάγνωσιν τὸ τί , ἐκ δὲ τῆς ὑποκρίσεως ἐμφαίνειν τὸ οὐδέν [ τι ] . παθητικὴν δὲ | ||
| καὶ ὡς ἄριστα φάμενος , ἐνδεῖν δὲ αὐτοῖς τὰ τῆς ὑποκρίσεως . ὁ δὲ παραδίδωσί τε ἑαυτὸν τῷ Ἀνδρονίκῳ καὶ |
| αὑτῆς ἀτιμότερα προσπαθείᾳ πεδηθείη , μνήμην τε ἐνέθηκεν αὐτῇ τῆς ἀλογίας ἀλεξιφάρμακον ἐπιστημῶν τε κάλλος ἀμύθητον ὅσον κατιούσῃ συναπέστειλεν , | ||
| , ὡς μόνον τὸν λόγον ἐνεργεῖν ἐν αὐτῷ ὑπὸ τῆς ἀλογίας μηδαμῇ ἐνοχλούμενον , οὗ γενομένου ἡ τοῦ ἀνθρώπου ψυχὴ |
| ἐμπίπτει τῆς ἐδωδῆς : ὥστε καὶ τῷ χρόνῳ τῆς ἡδονῆς μειονεκτεῖ ὁ παρατιθέμενος πολλὰ τῶν μετρίως διαιτωμένων . Ἀλλὰ ναὶ | ||
| ἐμπίπτει τῆς ἐδωδῆς . ὥστε καὶ τῷ χρόνῳ τῆς ἡδονῆς μειονεκτεῖ ὁ παρατιθέμενος πολλὰ τῶν μετρίως διαιτωμένων . ἀλλὰ ναὶ |
| Τύχην , δι ' ἣν οὐκ ἔστιν ὅτε μοι δίκης ὀφειλομένης ἐστερήθην . Τὰ δ ' αὖ μετὰ τοῦτον , | ||
| τὰ κατ ' ἀνθρώπους , ὡς ἀντὶ καλῆς χάριτος τῆς ὀφειλομένης ἀπολαμβάνει τιμωρίας ὑπὲρ ἄνθρωπον . οὐ μὴν ἐξέλειπε τὸ |
| ὁ Λάϊος . τὸ δὲ ἐπαύσατο οὐκ ἐπὶ τοῦ ἀεὶ δυστυχοῦντος , ἀλλ ' ἐπὶ τοῦ πρόσθεν μὲν εὐδαιμονοῦντος , | ||
| ἡμέραν μόνον ὑπὲρ ἐμοῦ πόνησον . προσήκει γάρ σοι ἐμοῦ δυστυχοῦντος τὰ νῦν μηχανᾶσθαί τι πρὸς τὸ ἐμὲ σῶσαι , |
| οὐδὲ κριτήριον ἔσται τῆς ἀληθείας . Ἀλλ ' ἔνιοι τῶν δογματικῶν τὴν ἀνώτερον εἰρημένην ὑπότευξιν καὶ ἐπὶ τοῦ παρόντος θρυλοῦσι | ||
| ἢ μὴ εἶναι . καὶ εἶναι μὲν οἱ πλεῖστοι τῶν δογματικῶν ἢ πάντες σχεδόν , μὴ εἶναι δὲ οἱ τὴν |
| οὐκ ἴσμεν ὅπως τάδε τριῶν τῶν μεγίστων ξυμφορῶν ἀπήλλακται , ἀξυνεσίας ἢ μαλακίας ἢ ἀμελείας . οὐ γὰρ δὴ πεφευγότες | ||
| ' ἐπιφερομένης πείσας τε ὕποπτος γίγνεται καὶ μὴ τυχὼν μετὰ ἀξυνεσίας καὶ ἄδικος . ἥ τε πόλις οὐκ ὠφελεῖται ἐν |
| τὸ ἡττηθῆναι οὕτω σφοδροτάτων παθῶν , ἀλλ ' εἴ τις ἡττᾶται πρὸς ἃς οἱ πολλοὶ δύνανται ἀντέχειν ἡδονὰς καὶ λύπας | ||
| δὲ τοῦ ἀκρατοῦς , διότι ὁ μὲν ἀκρατὴς κατὰ πολὺ ἡττᾶται τῶν σωματικῶν ἡδονῶν , ἤτοι τῶν αἰσχρῶν , οὗτος |
| τῇ νοήσει τοῦ οὐρανοῦ , οὐχ ὡς καὶ αὐτοῦ μεταβατικῶς ἐνεργοῦντος , ἀλλ ' ὡς τῆς ψυχῆς τὴν ἐκείνου νόησιν | ||
| ἂν ἔτι εἰς τὸ σῶμα ταῦτα ἀφίκετο τοῦ πέμποντος οὐκέτι ἐνεργοῦντος τὸ πέμπειν διὰ τὸ κατέχεσθαι τῷ πάθει καὶ ἐξίστασθαι |
| τὴν ἐν τῇ πόλει πορευτὴν ὁδόν . Ἡρακλέων δὲ ὁ Γλαύκωνος παρὰ τὸ ἀίσσω φησίν . ἔστι δὲ ὡς παρὰ | ||
| ἄλλον μηδὲ γενέσθαι πώποτε , εἰ μὴ Ἱππόνικον ἐκ τῆς Γλαύκωνος θυγατρός : ἢ ἐξώλη εἶναι καὶ αὐτὸν καὶ τὴν |
| ἐνδείκνυσθαι τὸν δυνατὸν τρόπον , ποτὲ μὲν ἀπὸ τῶν δύο συστοιχιῶν ἀνακαθαιρομένων κάτωθεν καὶ συγκορυφουμένων ἀνωτάτω πρὸς τὴν δίδυμον ἐκείνην | ||
| τε αὐτὸ εἰπὼν καὶ ἡγεμονίαν αὐτῷ δεδωκὼς τῆς ἀμείνονος τῶν συστοιχιῶν , ὅμως διὰ τὸ τῆς ἐξῃρημένης ἁπάντων τῶν ὄντων |
| ὑβρίζειν ἐπαιρομένων . Κοσκίνου γῆρας : ἐπὶ τοῦ ἀχρήστου καὶ φαύλου . Κορίνθιον κακόν : ἴσως διὰ τὰς ἑταίρας . | ||
| . κἂν γὰρ δέῃ παθεῖν , κρεῖττον ἀπὸ ἀγαθοῦ ἢ φαύλου πάσχειν . Ἁπαλοὶ θερμολουσίαις , ἁβροὶ μαλθακευνίαις : ἐπὶ |
| θυμικὸν καὶ τὸ ἐπιθυμητικόν , ἡνιοχῶνται καθάπερ ἵπποι ὑπὸ τοῦ λογικοῦ , τότε γίνεται δικαιοσύνη : δίκαιον γὰρ τὸ μὲν | ||
| τὴν πρώτην ἑβδομάδα . ἔστι δ ' ἐννόημα φάντασμα διανοίας λογικοῦ ζῴου : τὸ γὰρ φάντασμα , ἐπειδὰν λογικῇ προσπίπτῃ |
| ἀλλ ' ἀπὸ τῆς πρώτης βοῆς : οἶμαι δὲ οὐδὲ καταβήσεσθαι πολλῶν ἐτῶν κεφαλὴν ἀξιόχρεω πρὸς τοῦτον ἀγωνίσασθαι , ἀλλ | ||
| „ ἀλλὰ πεπλάνησαι , ὦ αὕτη , εἰ ὑπέλαβές με καταβήσεσθαι . ἐγὼ γὰρ ἀπ ' ἐκείνου ἀλώπεκας φυλάττομαι , |
| τὰς ἀρετὰς καὶ κακίας τῶν σιτίων καὶ τῶν ὄψων πολυπραγμοσύνην ἀτέχνου τινὸς εἶναί σοι δοκεῖ , καὶ ταῦτα τοῦ γενναιοτάτου | ||
| ἄτεχνος , ἂν τὸ ἓν ἐκεῖνο προσλάβῃ , τεχνίτης ἐξ ἀτέχνου ἀποτελεῖται ἐκ καταλήψεως μιᾶς , ἀποκληρωτικὸν λέξει . ἐπὶ |
| Ἐπειδὴ τέσσαρες τῆς διδασκαλίας οἱ τρόποι καὶ τῆς μαθήσεως , διαιρετικός τε καὶ ἀναλυτικὸς ὁριστικός τε καὶ ἀποδεικτικός , ἔδειξε | ||
| πᾶσαν σκέψιν ἁρμόζει ὁ τοιοῦτος τρόπος , λέγω δὲ ὁ διαιρετικός : οὔτε γὰρ περὶ συμβεβηκότος ἢ ἰδίου , περὶ |
| τοὺς νόμους διαιτηθέντα λύσας ἑτέρῳ διαιτητῇ ἐπέτρεψα περὶ τῶν αὐτῶν ἐγκλη - μάτων , ἄλλως τε καὶ ἀκριβῶς εἰδὼς ὅτι | ||
| οὐ παρὰ τῇ πόλει . ἡ αὐτὴ δὲ καὶ τῶν ἐγκλη - μάτων ἐστὶ διαίρεσις ἡ περὶ τῆς ἀντιστάσεως καὶ |
| δ ' ἐὰν μὲν ὀλίγον ᾖ , καταφρονεῖν δεῖ τῆς ἐκκρίσεως καὶ βαθύνειν τὸ τρῆμα : ἐὰν δὲ πολύ , | ||
| χυμοῦ σκαιότητα . Εἴ γε τὴν ὁρμὴν ἐν οὔροις τῆς ἐκκρίσεως λάβῃ , μείω δὲ ὁ πυρετὸς τῶν ἐν τοῖς |
| καὶ οὗτοι τῆς φροντίδος καὶ τοῦ πυρετοῦ λύονται τῇ τῶν ἐλπιζομένων ἐπιτυχίᾳ . Διότι ἁπάντων μὲν τῶν ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ | ||
| χαλεπὸν φοβηθῆναι , ἵνα τῷ τῆς λύπης δακνηρῷ δαμασθῶσι τῶν ἐλπιζομένων ἀποτυχόντες : χρεωκοπείσθω τῶν ψυχῶν αὐτῶν τὸ περίεργον ἐπιθυμίαις |
| , μηδὲ ἔδειν σάρκας , ἀπαθὴς εἶναι φθόνου κακοηθείας μίσους διαβολῆς ἔχθρας , τοῦ τῶν ἐλευθέρων ὀνομάζεσθαι γένους , ἢ | ||
| εἰ τὰς ἀληθείας ἁπλῶς τίς σοι λέγει . οὐ δεῖ διαβολῆς καταφρονεῖν , οὐδ ' ἂν σφόδρ ' ᾖ ψευδής |
| ἀδελφοὶ τεθνᾶσιν ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ κτήματα καὶ χρήματα ἀφῃρημένοι χρῄζουσι παραμυθίας . φύσει δὲ γαῦρον ὁ νενικηκώς , καὶ τὰ | ||
| ἀναγκαίαν καὶ προστακτικήν . λέγω δὲ τοῦ μὲν ἑκουσίου καὶ παραμυθίας ἐχομένην τὴν τῶν ποιητῶν , τοῦ δὲ ἀναγκαίου καὶ |
| καὶ τριακοστῆς , τελειοῦσθαι δὲ τοῖς μορίοις ἀπὸ πεντηκοστῆς μιᾶς δεούσης . Ἀσκληπιάδης ἐπὶ μὲν τῶν ἀρρένων διὰ τὸ θερμότερα | ||
| ἐνταῦθα δὲ τούτων ἐκλειπόντων τῶν κεφαλαίων ἡ προβολὴ μετὰ τῆς δεούσης αὐξήσεως τῶν ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους καταδέξεται τὴν |
| , ἐκ τοῦ γλίσχρου καὶ ἀντιλόγου πεποιημένου , ἀπρεποῦς καὶ εὐτελοῦς . , μικροῦ τινος καὶ δι ' ὀλίγων λόγων | ||
| τὸ πόνον δ ' ἀμέγαρτον ὄφελλεν . ἐπὶ μὲν τοῦ εὐτελοῦς κατὰ στέρησιν τοῦ α παρὰ τὸ μεγαίρω , τὸ |
| ἐκ τῶν παρὰ Σώφρονι Ἴσθμια Θεωμένων καὶ κεχωρισμένον ἐστὶ τοῦ ποιητικοῦ προσώπου . ἔθος δὲ εἶχον οἱ κατ ' Ἀλεξάνδρειαν | ||
| ποιοῦν εἶναι τὸ μάλιστα αἴτιον , καὶ τὸ ποιοῦν τοῦ ποιητικοῦ αἰτίου ὀνόματι διαφέρει μόνον . ὅσα οὖν τὰ ποιοῦντα |
| σφοδρότητος οἰκεῖοι . [ , ] τί γὰρ δήποτε , Εὔβουλε ἡ μετὰ ἐρωτήσεως ἀποστροφὴ διαφέρει τῆς ἀποστροφῆς , ὅτι | ||
| πάνυ ἀγχίνως εἰπεῖν ὡς “ οἱ μὲν σοφοί , ὦ Εὔβουλε , ἴσασιν ὧν δέονται , τῆς πρὸς τὴν τῶν |
| . ὁμοίως δὲ τούτοις καὶ ἐν τοῖς περὶ φιλοσοφίας λεγομένοις διωρίσθη , ἐν οἷς αἵ τε λογικαὶ συνουσίαι αὐτοῦ καὶ | ||
| ὅμως πόρρω , τὰ δὲ ἐγγύθεν , ἀλλὰ καὶ ταῦτα διωρίσθη μετὰ τὴν φύσιν ἐκείνην , τότε δὲ οὔπω ἦν |
| ἐχρῆν καθαροὺς καὶ ἐκ καθαρῶν , μηδενὸς ἄγους προσαψαμένους , ἑκουσίου μὲν ἄπαγε , ἀλλὰ μηδ ' ἀκουσίου χειροτονεῖσθαι : | ||
| προσφέροντος τὸ φάρμακον , ἀλλ ' αὐτόθεν ἐξ αὐτοφυοῦς καὶ ἑκουσίου μοχθηρίας : αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο . Τοῦτον |
| ' ὧν καὶ τὰ ἐγκώμια , γένους , φύσεως , ἀγωγῆς , τύχης , ἐπιτηδευμάτων , πράξεων , διαθέσεων . | ||
| ἡμιολίῳ τὸ παιωνικόν . Ἄρχεται δὲ τὸ δακτυλικὸν ἀπὸ τετρασήμου ἀγωγῆς , αὔξεται δὲ μέχρι ἑκκαιδεκασήμου , ὥστε γίνεσθαι τὸν |
| κτήνεσιν τροφὰς παράβαλε : ὅσα ἐστὶν μοχθηρὰ ἢ κοπηρὰ ἢ λύπης μεστὰ ἢ δούλια , πάντα τῷ Αἰσώπῳ ἐπιτάσσεται ἄγειν | ||
| πάντως ἐν ὀξεῖ νοσήματι χαλεπόν . τί γὰρ ἢ ἀπὸ λύπης ἢ διὰ τὸ πολλάκις κάμψαι θεὸν εἰς ἀνθρωπίνην θεραπείαν |
| τούτῳ τιθέμενος . οὐ μὴν οὔτε τὸν διάπλουν ἐφύλαξεν ὑπὸ θεοβλαβείας , ἀλλ ' ἐς τὸ μεσόγαιον ἠπείχθη ἐπανελ - | ||
| τἆλλα , ἀλλ ' ὑπὲρ αὐτοῦ σοῦ καὶ τῆς σῆς θεοβλαβείας τίνας οὐκ ἐποιήσαντο δεήσεις ἁπάντων κοινῇ τε καὶ καθ |
| ἤδη περὶ λαγόνα ἐξώδηκέ τι ἀποκορυφούμενον καὶ ἐμαλάσσετο τῷ χρόνῳ προήκοντι . Ἐπεὶ δὲ καὶ ἕβδομος ἦν μήν , ἐμαλάχθη | ||
| ἁπάντων νέμειν . λέγεται δὲ καὶ ὀνείρατος ὄψιν αὐτῷ γενέσθαι προήκοντι ἐς γῆρας : ἐπιστᾶσα ἡ Περσεφόνη οἱ καθεύδοντι οὐκ |
| τε ὄντων καὶ τῶν μελλόντων , τοῦ τε ἡγεμόνος καὶ αἰτίου πατέρα κύριον ἐπομνύντας , ὅν , ἂν ὄντως φιλοσοφῶμεν | ||
| ὡς ἀποτέλεσμα καταλαμβάνωμεν . ἀλλ ' οὐδὲ τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ αἰτίου ὡς ἀποτέλεσμα αὐτοῦ καταλαβεῖν δυνάμεθα , ἐὰν μὴ καταλάβωμεν |
| ἐρώτημα ἀποκρινόμενον εἰπεῖν ἐμφρόνως : διὸ δὴ καὶ ἐμὲ τῆς ἀποκρίσεως ὑμῖν δίκαιον τὰ νῦν προσλαμβάνειν . Εὖ λέγεις . | ||
| : Παλαμήδης ἐξ ἀντιβολῆς ἢ παραλογιστικῶς , νῦν δὲ ἐξ ἀποκρίσεως . Ἀτθίδα καὶ πέλαγος : γράφεται Ἀπίδα καὶ πέλαγος |
| τις ἀριθμεῖν αὐτὴν πολλοστήν , τοσούτων , σώματος οὖσα ὄντως ἀψύχου μεταβολή ; Ὀρθῶς . Ὀρθῶς ἄρα καὶ κυρίως ἀληθέστατά | ||
| ἀνενδεὴς καὶ οὐδὲν ἐπιποθοῦσα οὐδὲ ἐπιθυμοῦσα οὐδενὸς οὔτε ἐμψύχου οὔτε ἀψύχου πρὸς ἡδονῶν ἀπολαύσεις ; οὐδὲ χρόνου , ἐν ᾧ |
| περὶ ἀποκρίσεως πραγματεύεσθαι , ἀλλ ' ἢ διὰ τὴν τῆς σοφιστικῆς γειτνίασιν . δεδήλωται δὲ ἐν τοῖς πρότερον καὶ πρὸς | ||
| . . . . ἦρξε δὲ τῆς μὲν ἀρχαιοτέρας [ σοφιστικῆς ] Γ . ὁ Λεοντῖνος ἐν Θετταλοῖς . . |
| τῆς ἄλλης ἡδονῆς ἅμα καὶ ὠφελίας τῆς περὶ τὰ τοιαῦτα γιγνομένης πᾶσιν . τούτους οὖν , αὐτούς τε καὶ τὸ | ||
| δὴ τελέσῃ θεὸς ἕπτ ' ἐνιαυτούς , ἥβης ἐκφαίνει σήματα γιγνομένης : τῇ τριτάτῃ δὲ γένειον ἀεξομένων ἔτι γυίων λαχνοῦται |
| ἀνθορισμοῦ χρείαν ὁ συλλογισμὸς πληροῖ , καὶ συμπέρασμά ἐστι τοῦ ἀνθορισμοῦ ὁ συλλογισμός : ἐπειδὴ οὖν προτέτακται συλλογισμὸς , δυνάμει | ||
| τοῦ ἀνθορισμοῦ χρείαν ὁ συλλογισμὸς πληροῖ : συμπέρασμα γὰρ τοῦ ἀνθορισμοῦ ὁ συλλογισμός : ἐπειδὴ οὖν προτέτακται ὁ συλλογισμὸς , |
| Ἡ ἐπιληψία ϲπαϲμὸϲ οὖϲα τοῦ παντὸϲ ϲώματοϲ μετὰ βλάβηϲ τῶν ἡγεμονικῶν ἐνεργειῶν πῆ μὲν ἐν αὐτῷ τῷ ἐγκεφάλῳ ϲυνιϲταμένην ἔχει | ||
| Ἐπιληψία πάλιν ἐστὶ σπασμὸς τοῦ παντὸς σώματος μετὰ βλάβης τῶν ἡγεμονικῶν ἐνεργειῶν , ἀλλ ' οὐ παντελοῦς . ἔστι δὲ |
| τὸν λόγον ἀντιτείνοντα καὶ διϊσχυριζόμενον μὴ ἐπακολουθεῖν τῇ ἐπιθυμίᾳ . Μέλλει οὖν ἐνταῦθα δεῖξαι ὅτι ἡ ἐγκράτεια ἔχει ὑποκείμενα τὰς | ||
| μεταφορικῶς καὶ καθ ' ὁμοιότητά τινα καὶ μετὰ προσθήκης . Μέλλει δεῖξαι ὅτι ἡ ἀκρασία ἡ τοῦ θυμοῦ , ἧττον |
| εἴης φοβερὸς σοφισταῖς ἐν σοφιστῶν ἐπιδείξεσιν , ἐμοὶ δὲ δόξης βελτίονος αἴτιος τῶν ἐπαινούντων ἐρωτώντων , τίς σε πηγὴ τοσοῦτον | ||
| ὅπως αὐτοῖς χρώμεθα , ἐπειδὰν πρῶτον ἄρξωνται συνιέναι τε τοῦ βελτίονος καὶ τῷ σώματι ἀνδρίζεσθαι καὶ ὑφίστασθαι τοὺς πόνους , |
| κατήκοον , παρίστησι λέγων πειθαρχεῖ γοῦν τῷ λόγῳ τὸ τοῦ ἐγκρατοῦς . εἰ γὰρ μὴ ἐπεφύκει πως λογικεύεσθαι , οὐκ | ||
| φαύλας ἐπιθυμίας καὶ ἰσχυράς , καί φησιν ὅτι εἰ τοῦ ἐγκρατοῦς ἐπιθυμίαι ἀγαθαί εἰσι , λοιπὸν ἡ ἕξις , ἤτοι |
| ἀπ ' οἰκείων καρπῶν ἑτέρας ἀπάρχονται ἑκατοστὸν λόγον περιεχούσας . προκοπῆς μὲν γὰρ δεκάς , ἑκατοντὰς δὲ τελειότητος σύμβολον . | ||
| κλῆρον τῆς ἀνδρείας καὶ τῆς τόλμης καὶ τὸν κλῆρον τῆς προκοπῆς καὶ τῆς νίκης ἔτος ἓν μῆνας Ϛ ἡμέρας η |
| καὶ δογμάτων γενόμενον , οὐ μελέτης δίχα καὶ τῆς τοιαύτης ἀσκήσεως σοφὸν εὕροι γενόμενον , ἀλλὰ κἂν μάχας λέγῃ καὶ | ||
| καὶ ἑτέρων συγκροτοῦντες . τὸ δὲ πλέον ἐστὶν αὐτοῖς τῆς ἀσκήσεως ἐν τῷ λέγειν ἃ μὴ δεῖ : τὸ γὰρ |
| παντελῆ θεωρίαν τῶν κατὰ τήνδε τὴν πραγματείαν ἡμῖν προκειμένων τῆς ἐπισκέψεως τῶν μετὰ τρόπου προτάσεων , ταύτην παραδίδωσιν ὁ Ἀριστοτέλης | ||
| δὲ ἡμῖν κεφαλαιωδῶς τοῦ τύπου τῆς καθ ' ἕκαστον εἶδος ἐπισκέψεως μέχρι μόνον αὐτῶν , ὥσπερ ἐν ἀρχῇ προεθέμεθα , |
| ἢ πλήθει ἡδέων βαρύνασα : τῶν μὲν γὰρ πρὸς συνουσίαν οἴστρων τί δεῖ μεμνῆσθαι ; πόλεις ὅλας καὶ χώρας καὶ | ||
| ἀντεμάχετο τῷ πάθει : νικώμενος δὲ ὑπὸ τῆς ἀνάγκης τῶν οἴστρων καὶ εὐσεβὴς διαμεῖναι βουλόμενος , ἑαυτὸν ἔρριψεν εἰς τὸν |
| ; καὶ διὰ τί ἐστι κύκλος ; τῆς τοῦ ὁρισμοῦ ἀποδόσεως μηδετέραν δυναμένης ἱστᾶν τουτωνὶ τῶν ζητήσεων . ἐπεὶ οὖν | ||
| συζύγως ἀμειβόμενος καὶ ὡς ἀφορίζονται οἱ Πυθαγορικοὶ δικαιοσύνην λέγοντες δύναμιν ἀποδόσεως τοῦ ἴσου καὶ προσήκοντος ἐμπεριεχομένην ἀριθμοῦ τετραγώνου περισσοῦ μεσότητι |
| δεδεμένοις τοὺς παχεῖς τε καὶ ὀγκώδεις τῶν λεπτῶν τε καὶ ἀτρόφων μᾶλλον ὁ δεσμὸς πιέζει : τινὰς μέντοι καὶ λίαν | ||
| ἑλκοῦϲθαι κίνδυνοϲ νεφροὺϲ ἢ κύϲτιν ἢ μήτραν καὶ ἐπὶ τῶν ἀτρόφων μὲν καὶ λεπτῶν δεομένων δὲ καθάρϲεωϲ . μάλιϲτα δὲ |
| τὰ δὲ ἴδια καθ ' ἕκαστον οὐκ ἔχομεν ἐκ τῆς συνηθείας , ἀλλ ' ὅμως ἅπαν γίνεται τὸ ἡρμοσμένον ἐξ | ||
| οὖν ζῶντες οἰκεῖοι τούτων ἐλεινοί , τοιούτων ἀνδρῶν ἐστερημένοι καὶ συνηθείας πολλῆς καὶ φιλανθρώπου διεζευγμένοι , καὶ τὰ τῆς πατρίδος |
| α εἰς η , ἠκεστός . καὶ μετὰ τῆς α στερήσεως , ἥτις πολλάκις λαμβάνει τὸ ν , ἀνήκεστος , | ||
| ὁ τρόπος τῆς μεταχειρίσεως : παραθεὶς γὰρ ἐξ ὑπάρξεως καὶ στερήσεως καὶ κόψας τὰ νοήματα λέγει , πότερον ὅτι ὑμεῖς |
| ἀλείμματος ἀποθεραπείᾳ προσκλύσματί τε καὶ τροφῇ θερμῇ καὶ ἁπλῇ . σφοδροτέρων δὲ τῶν περιωδυνιῶν οὐσῶν ἔμπροσθεν τῆς διατρίτου ἢ καὶ | ||
| ἐγχέοις . Ἐγὼ δέ , φησιν ὁ Ῥοῦφος , δηλονότι σφοδροτέρων οὐσῶν τῶν ὀδυνῶν , καὶ ὀπίου ὅσον ὄροβος μετὰ |
| συνέστηκεν , ἀλλ ' ἐκ τῶν ὑπ ' αὐτῆς ἀεὶ παραλαμβανομένων . ταῦτα δέ ἐστι πρόσθεσις καὶ ἀφαίρεσις . ὥσθ | ||
| ' αὐτῷ τίμιον . ὁ αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ τῶν παραλαμβανομένων ἐκ προϋπηργμένης ἀδικίας , δεῖ ἐμοῦ ὁρῶντος ἐκεῖνον αἰκίζεσθαι |
| δὲ λυπηθήσεται καί τις ἀδελφὸς μείζων αὐτοῦ τεθνήξεται ἐξ οὗ κληρονομήσει κληρονομίαν : ἀποδημήσει δὲ καὶ μακρὰν ἀποδημίαν καὶ λῃσταῖς | ||
| ἀπὸ δωρεῶν καὶ ἀφ ' ἑτέρων , πολλάκις δὲ καὶ κληρονομήσει τὸν ἴδιον πατέρα : εἰ δέ ἐστιν ὁ ἔχων |
| γοῦν πράγματος αἰσθητοῦ ἢ νοητοῦ γίνεται κατάληψις ἤτοι κατὰ ἐνάργειαν περιπτωτικῶς ἢ κατὰ τὴν ἀπὸ τῶν περιπτωτικῶς πεφηνότων ἀναλογιστικὴν μετάβασιν | ||
| ἐρῶ αὐτῷ εἰ μὴ θέλῃς ὀρέγεσθαι ἀποτευκτικῶς μηδ ' ἐκκλίνειν περιπτωτικῶς , μηδενὸς ὀρέγου τῶν ἀλλοτρίων , μηδὲν ἔκκλινε τῶν |
| διελέγχεται μὴ ὑγιῶς ἐρωτηθείς , ἀπὸ τῆς εὐθὺς ἐν ἀρχῇ φάσεως . οὐ γὰρ δήπουθεν οὗ πάντα τὰ μέρη φθείρεται | ||
| ἡλίου αὐγάς : τὸ ηʹ ἄρα ἄστρον ἀπὸ ἐσχάτης ἑσπερίας φάσεως ἑῴαν πρώτην φάσιν ποιεῖται πλείονας ἡμέρας ἀφανισθὲν ἤπερ τὰ |
| . . . . Ἀρχύτα Πυθαγορείου ἐκ τοῦ Περὶ παιδεύσεως ἠθικῆς . Φαμὶ τὰν ἀρετὰν ἦμεν ποττὸ μὴ κακοδαιμονεῖν ἱκανάν | ||
| προβληματικῶς τὴν ἐπιστήμην , ἧς ἐγὼ διαιρέσεως ἐκθήσομαι τὸ τῆς ἠθικῆς οἰκεῖον . Ἔχει δ ' οὕτως . Τριμεροῦς ὄντος |
| διψῶϲιν ἀμέτρωϲ , ὅθεν καὶ διψακὸϲ ἐκλήθη τὸ πάθοϲ , ϲυνιϲτάμενον ἀϲθενούϲηϲ μὲν τῆϲ καθεκτικῆϲ τῶν νεφρῶν , ἐρρωμένηϲ δὲ | ||
| μὲν ὁ Γαληνὸϲ τὸν ἐξ αἵματοϲ ζέοντόϲ τε καὶ λεπτοῦ ϲυνιϲτάμενον ὄγκον ἐρυϲίπελαϲ ὀνομάζων τὸν ἐξ ἀμφοῖν αἵματόϲ τε καὶ |
| τῆς γὰρ πόλεως τῆς ὑμετέρας , ὦ ἄνδρες δικασταὶ , ῥεπούσης ἀνθρώπων πρὸς τὸ βέλτιστον , καὶ ζητούσης μὲν ἔχειν | ||
| ἡμέρας χρῆσθαι , ἀλλ ' ἤδη τῆς παρέσεως πρὸς χρονιότητα ῥεπούσης καὶ τὴν μετασύγκρισιν καλουμένην . Περὶ φοινιγμῶν . Οἱ |
| ῥεῦμα μεταπίπτει ταχύ καὶ τὸ ὦ μῆτερ , ἥτις ἐκ τυραννικῶν δόμων δούλειον ἦμαρ εἶδες . εἰσὶ δὲ πέντε τρόποι | ||
| ἄλλῃ τινὶ συμφορᾷ κεχρημένους ἀδίκως ; ἢ τούτων μὲν τῶν τυραννικῶν ἀδικημάτων οὐδὲν ἔχουσιν εἰπεῖν ὑπ ' ἐμοῦ γεγονός , |
| πρὸς δὲ τούτοις ὥσπερ νόμον κατεστήσατο ὁ Κῦρος , ὅσα διακρίσεως δέοιτο εἴτε δίκῃ εἴτε ἀγωνίσματι , τοὺς δεομένους διακρίσεως | ||
| διακεκριμένον διακεκριμένου διακέκριται , εἰ καὶ ἄλλος ἑκατέρου ὁ τῆς διακρίσεως τρόπος . Καὶ γὰρ τὸ καλὸν τοῦ δικαίου ἕτερον |
| τῆς τε κατὰ τὸν ἔκκεντρον καὶ τῆς κατὰ τὸν ἐπίκυκλον ἀποτελουμένης , ἀπὸ δὲ τῶν κατά τε τὰ περίγεια καὶ | ||
| ἐκ μὲν τῆς δριμυτέρας καὶ θερμοτέρας τοιαύτης καὶ τῆς λιγνύος ἀποτελουμένης , ἐκ δὲ τῆς γλυκυτέρας καὶ ἀδηκτοτέρας ὁμοίας κἀνταῦθα |
| : αἰσχρὸν γὰρ ἀνδρί τινι ἢ μορίῳ κρατεῖσθαι ὑπὸ τοῦ χείρονος , ὥς φησιν ὁ Πλάτων , διὸ κρατείτω μὲν | ||
| ὃ δὲ ἔχει τὸ κρεῖττον , τί ἂν δέοιτο τοῦ χείρονος ; τοῦ μὲν δὴ προελθόντος ἐστί . Τί δέ |
| τε δίκης νικᾶσθαι παρὰ τὸ ἀληθές , αὐτοῦ τε τοῦ ἀληθοῦς , κἂν μὴ ὁ τιμωρήσων ᾖ . Αὐτῶν δὲ | ||
| ὅσας καὶ ἡμεῖς , ἢ πάντας ἀνάγειν εἰς τὴν τοῦ ἀληθοῦς ἐλέγχου ἄγνοιαν . ἐχρῆν οὖν περὶ συλλογισμοῦ ἐσκέφθαι πρότερον |
| ἵππου χαλεποῦ καὶ βιαίου κατέχων τὸ ἄγριον καὶ ἀπειθὲς , ἐκφερόμενος μὲν ὑπ ' αὐτοῦ , πολλάκις δὲ κατέχων καὶ | ||
| τῷ πρώτῳ Περὶ ὅρων , λόγος κατ ' ἀνάλυσιν ἀπαρτιζόντως ἐκφερόμενος , ἤ , ὡς Χρύσιππος ἐν τῷ Περὶ ὅρων |
| , τὰ ἐκείνοις ἑξῆς προσθήσομεν . καὶ τὴν ἐνέργειαν τῆς αἰσθήσεως καὶ τοῦ αἰσθητοῦ τὴν αὐτὴν μὲν καὶ μίαν εἶναι | ||
| αἱ τοῦ ζῴου δυνάμεις ἀλλήλων ἔχονται : νοῦ γὰρ καὶ αἰσθήσεως ἔτι δὲ αἰσθητοῦ τριῶν ὄντων μέσον μέν ἐστιν αἴσθησις |
| ἐχόντων ἀπατᾶσθαι τὸν ἀκροατὴν καὶ μεγίστην καρποῦσθαι συμφοράν , μετὰ ἀγνοίας ἀπαιδευσίαν : τί γάρ , ἂν λέγω τῷ παιδὶ | ||
| ἐστί , καὶ ῥᾳδίως φέροντι μεθύοντας ἀνθρώπους καὶ μαινομένους ὑπὸ ἀγνοίας καὶ ἀμαθίας . ὅμως δὲ οἵ τε ἀθλοθέται τῶν |
| τοίνυν οἴεται κακουργότατον εὑρηκέναι λόγον καὶ δι ' οὗ μάλιστα προσδοκᾷ παράξειν ὑμᾶς , ὧδέ πως ἔχει : διὰ τοῦτο | ||
| εὐχάριστος γενέσθαι θεοῦ , ἀλλ ' εἰ καὶ μηδὲν ἔτι προσδοκᾷ τῶν μειζόνων , ὑπὲρ τούτων ὧν ἔλαχεν ἤδη κατὰ |
| τὸν καιρὸν χαλεπὸν καθεστάναι , μᾶλλον δὲ ἀδύνατον , ἐκ φαύλης ἀφορμῆς ἐπὶ τὸ τέλος εὖ δραμεῖν . πρὸς δὲ | ||
| ἐνθέου τινὸς ἐπιπνοίας , εἰ μέλλουσιν μὴ ταπεινοὶ φανεῖσθαι καὶ φαύλης φροντίδος . Οἶδά τοι , ἔφη , ὦ ἑταῖρε |
| πολιτῶν ὀνείδους . εἰ δὲ καὶ ὁ ἀνδρεῖος δι ' αἰσχροῦ φυγήν , ἀλλ ' οὐ καὶ ὀνείδους , ἀλλ | ||
| , βίος τερπνότατος . ὁ γὰρ τὸ ἡδὺ μετὰ τοῦ αἰσχροῦ ἑλόμενος εἰ καὶ πρὸς ὀλίγον δελεασθείη τῷ ἥδοντι , |
| ἐδεήθη τοῦ προσδιορισμοῦ : τοῦτο δὲ ὡς μὴ ὁμολογουμένου τῆς προσθήκης ἐδεῖτο : συνεκλείψει δὲ καὶ ὁ συλλογισμὸς , ἕπεται | ||
| θυμοῦ , ἀκρατεῖς ὀργῆς , καὶ εἰ ἔστιν ἀκρατὴς ἄνευ προσθήκης , λεκτέον περὶ ποῖα ὑποκείμενα καταγίνεται ὁ κυρίως ἀκρατὴς |
| δίκην σε δοῦναι δεῖ σοφισμάτων κακῶν . σὲ δ ' ἀμαθίας γε κἀσεβοῦντ ' ἐς τὸν θεόν . ὡς θρασὺς | ||
| σαρκῶν φύσις . αὕτη γὰρ καθάπερ τις θεμέλιος ἀγνοίας καὶ ἀμαθίας πρῶτος καὶ μέγιστος ὑποβέβληται , ᾧ τῶν εἰρημένων ἕκαστον |
| μάχαις , τοὺς δὲ ἀπελθεῖν ἠνάγκασεν ὑποσπόνδους . γενομένης δὲ ἀπαλλαγῆς πολέμου Χίοις , ἀφικέσθαι τηνικαῦτα ἐς μνήμην Ἕκτορι ὡς | ||
| ἐνιαυτὸν διὰ φόνον ἀκούσιον , καὶ ὅλως ἀποδημία τοσοῦτον χρόνον ἀπαλλαγῆς ἕνεκα μίσους ἢ ἔρωτος . . . ἀπέχομαι τούτου |
| σωφρονούσαςκαὶ γὰρ τὰ πολλὰ τῶν ἀμβλωθριδίων καὶ τῶν τεράτων ἐξ ἀκρασίας γίνονται καὶ πλησμονῆς : ἕπεται δὲ τούτοις μηδὲ δεῖσθαι | ||
| φεύγω πόλιν μεστὴν ἁπάντων κακῶν , ὕβρεως , μέθης , ἀκρασίας , ἀσεβείας , φιλοχρηματίας , θράσους καὶ μεθίσταμαι πρὸς |
| . πάλιν δὲ λέγεται ἐξ οὗ καὶ τὸ ἐκ τοῦ συνθέτου , οἷον ἐκ τῆς ὕλης καὶ τῆς μορφῆς , | ||
| τε τῆς λύπης καὶ τῆς ἡδονῆς κακίζεται . σώματος γὰρ συνθέτου ὥσπερ χυμοὶ ζέουσιν ἥ τε λύπη καὶ ἡ ἡδονή |
| μὲν ἀφανὲς ᾖ , στοχασμὸς ἔσται : ἔστι γὰρ στοχασμὸς ἀδήλου πράγματος ἔλεγχος οὐσιώδης ἀπό τινος φανεροῦ σημείου [ ἢ | ||
| βουλόμενον , , καὶ ἐξ ἴσου ποιοῦντα τὴν ἐρώτησιν : ἀδήλου γὰρ ὄντος τοῦ τί βούλεται λαβεῖν ἧττον δυσκολαίνουσιν , |
| , Τελέσαρχος [ . ] δὲ δι ' Ὠρίωνα , Πολύαρχος δὲ ὁ Κυρηναῖος [ . ] διὰ τὸ τὰς | ||
| ἐπιθυμιῶν καὶ τὸ σύνολον περὶ τῶν σωματικῶν ἡδονῶν ἔφη ὁ Πολύαρχος κτλ . . . . , , , , |
| ὣς αὐγὴ . . . εὐρύν [ ] ἀσθενῆ καὶ ἀμυδρὰν ἀνάρροιαν ἴσχει πρὸς ἡμᾶς διὰ τὴν κλάσιν ἐκλυομένης τῆς | ||
| , διὰ μνήμης ἔχων τὴν ἐκείνου φύσιν , ὁρῶν αὐτὴν ἀμυδρὰν ἐν γῇ πλανωμένην καὶ ἀνακεκραμένην ἀλλοτρίᾳ φύσει : ὁ |
| Ἔνθα κορυσσομένης ] τὴν ἀρχὴν ποιουμένου τοῦ Τυρσηνικοῦ πελάγους τῆς αὐξήσεως τῇ τῶν κυμάτων φορᾷ . Ὥσπερ γὰρ ἤπειρός ἐστι | ||
| ἐναντία . ταῦτα δὲ ἄκρα μεταβολῆς , ὁμοίως δὲ καὶ αὐξήσεως μὲν τὸ πέρας τοῦ κατὰ τὴν οἰκείαν φύσιν τελείου |
| , συναγωνιζομένων αὐτῷ τῶν μεγίστων σκαφῶν . τοιαύτης δὲ τῆς διατάξεως γενομένης εὐχὰς ἑκάτεροι τοῖς θεοῖς ἐποιοῦντο , καθάπερ ἦν | ||
| πρὸς τὴν ἐξάρχουσαν αἰτίαν καὶ αὐτῆς τῆς ἐν τῷ κόσμῳ διατάξεως : καὶ τὰ μὲν ὡς ἐστερημένα τῆς γνώσεως παραφέρεται |
| , μηδενὸς εὑρισκομένου κανόνος τῆς κατ ' ἀλήθειαν τῶν πραγμάτων ὑπάρξεως , ἢ ἀνάπαλιν ὡς προπετεῖς ἐλέγχεσθαι τοὺς σκεπτικοὺς καὶ | ||
| εἶναι : τὸ δὲ ἐπ ' ἴσης ὡς κέντρον ὂν ὑπάρξεως καὶ ἀνυπαρξίας : ἴσον γὰρ ἑκατέρας ἀπέχει . τὸ |
| ποιεῖ τὰ ζῶα ἀλλ ' οἱ ἄνθρωποι ἐκ τῆς ἰδίας ὑπολήψεως ταύτην αὐτοῖς περιῆψαν τὴν αἰτίαν παντὶ δῆλον . Πόθεν | ||
| ἕστηκεν ἀτρεμοῦντα , αἱ δὲ ὀχλήσεις ἐκ μόνης τῆς ἔνδον ὑπολήψεως : ἕτερον δέ , ὅτι πάντα ταῦτα , ὅσα |
| ἠθικὴν θεωρίαν πρὸς βελτίωσιν τῶν ἠθῶν : ἀκίνδυνος γὰρ ἡ παραδοχὴ ταύτης ἐπὶ προϋποκειμένῃ τῇ λογικῇ δυνάμει : τελευταίαν δὲ | ||
| αἰσθήσεται οὐδὲ διάνοια οὐδὲ δόξα περὶ αὐτό : αἴσθησις γὰρ παραδοχὴ εἴδους ἢ καὶ πάθους σώματος , διάνοια δὲ καὶ |
| ἕστηκε . διὸ οὐκ ἄνευ μὲν τοῦ ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ παθήματος , οὐ μὴν τοῦτο ἡ αἴσθησις : ὅθεν καὶ | ||
| ἔχει . ὧδ ' οὖν κατὰ παντὸς αἰσθητοῦ καὶ ἀναισθήτου παθήματος τὰς αἰτίας λαμβάνωμεν , ἀναμιμνῃσκόμενοι τὸ τῆς εὐκινήτου τε |
| μικρότης δ ' ὀφθαλμῶν ἅμα μὲν εὐρυθμίᾳ καὶ ἀρετῇ τῶν ἐνεργειῶν ὀλίγην μέν , ἀλλ ' εὔκρατον ἐνδείκνυται τὴν οὐσίαν | ||
| φύσεως αὐτῶν , καὶ προπαρασκευάσαι ἑαυτὸν πρὸ τῆς συμπτώσεως τῶν ἐνεργειῶν . Τότε ὠφελεῖ ἡ ἐπιλογὴ τῶν ἡμερῶν καὶ τῶν |
| τοῦ ἄρρενος εἶναι ἀνδρειότερον , μιᾶς μὲν ἢ δύο γυναικῶν ἀνδρειοτάτων οὐσῶν , ἀρρένων δὲ παμπόλλων . ἔστι δὲ ὁ | ||
| ἔστω καὶ σύντομος , ἕνα τῶν ἐν δόξῃ πιστοτάτων καὶ ἀνδρειοτάτων ἡγεμόνα τῶν καὶ τὰ δεύτερα τῆς στρατηγικῆς ἀρχῆς ἐχόντων |
| δυσφροσύναν εἶπεν . ἡ γὰρ δυστυχία καὶ τὸν συνετώτατον τοῦ λελογισμένου κατάγει . τοῦτο δὲ λέγει εἰς τὸν αὐτὸν σκοπόν | ||
| ἔσχεν ἐπωνυμίαν : ἀθάνατον δὲ οὐδ ' ἐξ ἑνὸς λόγου λελογισμένου , ἀλλὰ πλάττομεν οὔτε ἰδόντες οὔτε ἱκανῶς νοήσαντες θεόν |
| ὁ πατὴρ ἐμποδών : ἠβούλετο γὰρ αὐτὸν δίκας λέγειν καὶ χρηματίζεσθαι τὸν ἐπιμίσθιον τοῦτον χρηματισμόν . ὁ μὲν δὴ πατὴρ | ||
| δὲ οἱ πολυπρόβατοι , οἱ δὲ γνώμῃ καὶ ἀργυρίῳ δυνάμενοι χρηματίζεσθαι ; καὶ μὴν χειροτέχναι τε καὶ σοφισταὶ καὶ φιλόσοφοι |
| τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
| προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
| τὸν γόητα . τουτὶ γὰρ ἐκόμισεν Ἀντίοχος τοὔνομα μάλα δὴ κατασχεθεὶς ὑπὸ σοῦ . σὺ δ ' ὅτι μὲν ἀπηλλάγης | ||
| . συναπεσπῶντο δὲ καὶ αἱ σάρκες αὐτοῦ . Τοιαύτῃ συμφορᾷ κατασχεθεὶς Ἡρακλῆς , εἰς Τραχῖνα πρὸς Δηϊάνειραν κομίζεται . Αὕτη |
| ἐπεὶ οὖν μήτε ὑπὸ τῶν ὁμογενῶν τὰ ὁμογενῆ κριτήρια δύναται ἐπικρίνεσθαι μήτε ὑπὸ ἑνὸς γένους ἀμφότερα τὰ γένη μήτε ὑπὸ | ||
| τοῦ ἀσωμάτου διαφωνία , μήτε σώματι μήτε ἀσωμάτῳ ταύτην ὁρῶν ἐπικρίνεσθαι δυναμένην διὰ τὰς μικρῷ πρόσθεν εἰρημένας ἀτοπίας . οὐκοῦν |
| Λαμπιτοῖ λέγει . γυναῖκας ὑπνῶν : Κοιμᾶσθαι . Ἀττικὸν τὸ ὑπνῶν . τὸ γὰρ κοινὸν ὑπνοῦν . μόνη τούτων γυνή | ||
| : πῶς γὰρ ἂν καὶ φρουροῖ καὶ ἄστρα βλέποι ὁ ὑπνῶν ; ἀλλ ' ἐπὶ ἁπλῆς ἀνακλίσεως , ἵνα ᾖ |