δεινῆς δρακαίνης ἐξεκήραναν μένος . λαβὲ λαβὲ λαβὲ λαβὲ , φράζου . ὄναρ διώκεις θῆρα , κλαγγαίνεις δ ' ἅπερ | ||
, ἐξ ὥρης τότ ' ἔπειτα χρόνων ἄφεσιν σύ γε φράζου . ζωῆς δ ' αὖτ ' ἀρχὴν εὖτ ' |
παρὰ τῆς Καλυψοῦς ἀθανασίαν ἐπὶ τῷ τὴν Πηνελόπην καταλιπεῖν , ὑπολείποιτο δὲ ταῖς γυναιξὶν εἰς τοὺς ἄνδρας ἀποδείξασθαι τὴν καλοκαγαθίαν | ||
μέγα τὸ σῶμα ἐὸν , εἰ μή τις οἱ ἀρχὴ ὑπολείποιτο καὶ ἄλλη : χρόνῳ δὲ ἢν μὲν ἕτερον ἐπιγένηται |
ἐμὸν πολυκηδέ ' ἐνίσπω , ὅν μοι Ζεὺς ἐφέηκεν ἀπὸ Τροίηθεν ἰόντι . Ἰλιόθεν με φέρων ἄνεμος Κικόνεσσι πέλασσεν , | ||
μέσον ὁλκὸν ἀνέκλασεν , εἶτα , εἴ γ ' ἔτυμον Τροίηθεν ἰοῦσα . ἰστέον δὲ ὅτι ἀπὸ Τροίας ὑποστρέφων ὁ |
πι συλλαβῆς : ὄπτω γάρ ἐστιν , ἀφ ' οὗ ὄψομαι , καὶ παράγωγον ὀπτεύω : ἀποβολῇ τοῦ τ ὀπεύω | ||
βοᾶι : τὸ παιδίον φησὶν ἐμπρήσειν ἀπειλῶν . ὑιδοῦν ὀπτώμενον ὄψομαι . πάλιν πέπληχε τὴν θύραν . στρόβιλος ἢ σκηπτὸς |
Ῥοδίοις ἐκέλευον ἀνέμοις καὶ μέρεσι τοῖς ? πελαγίοις , ὅτε πλέειν ἤθελον ἐγώ , ὅτε μένειν ἤθελον ἐκεῖ , ἔλεγον | ||
μή τις τῶν Ἰώνων ὑποθῆται τοῖσι Ἕλλησι ἢ αὐτοὶ νοήσωσι πλέειν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντες τὰς γεφύρας καὶ ἀπολαμφθεὶς ἐν |
: εἰπὲ πρὸς αὐτῶν τῶν Ἐλευσινίων Κόρης καὶ Δήμητρος : δίδαξον ἄν τι σφαλώμεθα : πρόσθες τοῖς παρ ' ἡμῶν | ||
ἀμερίμνους ἐκτενοῦσιν ἐπὶ καὶ τὰ στοιχεῖα τὰς ψυχὰς αὑτῶν ; δίδαξον ἐντεῦθεν ἐρᾶν τοῦ τι βουλεύεσθαι , ἵνα ἔχωσι καὶ |
Ἤγαγεν ὁ θεὸς τὰ ζῷα πρὸς τὸν Ἀδὰμ ἰδεῖν τί καλέσει αὐτά : οὐ γὰρ ἐνδοιάζει θεός . Ἀλλότριον γὰρ | ||
, εἴ τις ἐστὶν αἴσθησις τὴν συσκευὴν ταύτην θεώμενος , καλέσει μοί τις τὴν Ἀριστάρχου μητέρα : νῦν ἐπὶ τοῦ |
ὁ ὄφις δῆλον . ἀντήσηται : μετάσχῃ , συμμεταλάβῃ . Στάς : σταθείς . ῥηγμῖνος : αἰγιαλοῦ , αἰγιαλῷ , | ||
ὁ ὄφις δῆλον . ἀντήσηται : μετάσχῃ , συμμεταλάβῃ . Στάς : σταθείς . ῥηγμῖνος : αἰγιαλοῦ , αἰγιαλῷ , |
Ἥλιον . στίξεις ἐμέ ; ἤδη γε . ἀπόλωλα . ποῖ σύ , ποῖ , μαστιγία ; λάβ ' αὐτόν | ||
? [ σπονδή : δίδου σὺ σπλάγχν ' ἀκολουθῶν . ποῖ βλέπεις ; σπονδή . φέρ ' ὦ παῖ Σωσία |
τοῖσιν δ ' αὖτ ' ὀλοὸς Φαίνων μετόπισθεν ἕπηται νωθρὸν ἐπαντέλλων ἢ καὶ κατέναντα δοκεύων , ἐξ ἕδρης πιναροῖο τέγους | ||
ἁλιερκέα χώραν παντοδαποῖσιν ὑπέστασε ξένοις κίονα δαιμονίαν ὁ δ ' ἐπαντέλλων χρόνος τοῦτο πράσσων μὴ κάμοι Δωριεῖ λαῷ ταμιευομέναν ἐξ |
τοῦ δανειστοῦ τὴν ἐνόχλησιν διαφύγῃς . Εἰ δέ νύ τις πάτρηθεν ἐπ ' ἀλλοδαπὴν χθόνα βαίνοι αὐτὸν ἀφ ' ὡρονόμου | ||
βέλτιον ἐὰν καὶ τῷ ὡρονόμῳ . Εἰ δέ νύ τις πάτρηθεν ἐπ ' ἀλλοδαπὴν χθόνα βαίνοι αὐτὸν ἀφ ' ὡρονόμου |
, Κωδώνης λέκτρα καὶ Ἀνθεμόνης . αὐτὸς δ ' Ἑσπερίην ἔσυτο χθόνα , γείνατο δ ' υἷα Ῥωμύλον . Τῆς | ||
: ἀλίμενα δ ' ὅρια μέλεα βαρβάρου στολᾶς τότ ' ἔσυτο πατρίδος ἀποπρὸ χειμάτων πνοᾶι γέρας οὐ γέρας ἀλλ ' |
κομίσας τὴν ἔγχελυν δός μοι αὐτὴν προσειπεῖν . Γ εἰ φέρεις ] εἰ ὄντως φέρεις . Γ ἀκούσας τὰ περὶ | ||
. Ἔπειτ ' ἀνέκραγον πάντες : Ὦ μιαρώτατε , σπονδὰς φέρεις τῶν ἀμπέλων τετμημένων ; Κἀς τοὺς τρίβωνας ξυνελέγοντο τῶν |
δὲ ὥσπερ εἰώθειν , ἠρώτων ὅθεν τε πορεύοιτο καὶ ὅποι βαδίζοι . ὁ δὲ ἥκειν μὲν ἔφη καὶ αὐτὸς ἐκεῖ | ||
Ἑρμηνεία . Μέμψις παντὶ λαχόντι ἀρχικὸν θρόνον , Εἰ μὴ βαδίζοι τῶν νόμων ἐνώπιον . Ἑρμηνεία . Ἔχειν λογίζου τέρψιν |
εἰς ἐμὲ εὐπρεπῆ λόγον : διὰ τί ἀποθανόντος Ἀλεξάνδρου οὐκ ἦλθες εἰς ἐμέ : ἀνοίκειον τοῦτο τοῦ ὑποκειμένου . ἔδει | ||
σὰ χεῖρον διάθῃ . Οὐκ ἄδηλον ὅτι δι ' ὅσων ἦλθες πόλεων , πάσας ἐνέπλησας τῶν ὑπὲρ ἡμῶν λόγων . |
βίον κάτεισιν : διὸ καὶ εὔλογον τὴν μὲν τὸ σοφὸν θεασαμένην τὸν φιλόσοφον αἱρεῖσθαι βίον , τὴν δὲ τὸ καλὸν | ||
γάρ , ὦ τέκνον , ψυχὴν ἀποθεωθῆναι ἐν σώματι ἀνθρώπου θεασαμένην τὸ τοῦ ἀγαθοῦ κάλλος . Τὸ ἀποθεωθῆναι πῶς λέγεις |
οὐ ταῦτα ἡγῇ ἂν τὰ ὄντα αὐτοὺς ὀνομάζειν , ἅπερ ὁρῷεν ; ἀνάγκη . τί δ ' ; εἰ καὶ | ||
ἀριστείας σου τὸ καινὸν τιμῆς πέφυκεν ἄξιον , ἵνα πάντες ὁρῷεν , ὡς ὑπὲρ κοινῆς ἐλευθερίας καὶ σχῆμα θηλυπρεπὲς ἀνὴρ |
πολλοὺς ἀγῶνας ἐξιὼν οὕτω φράσαι , ἀλλ ' ὥς τι δράσων εἷρπε κοὐ θανούμενος . Νῦν δ ' , ὡς | ||
' , Ἄδμητε , μὴ λυπούμενον . ὡς δὴ τί δράσων τόνδ ' ὑπορράπτεις λόγον ; ξένων πρὸς ἄλλων ἑστίαν |
. ἔνθα καθεζόμενος μεῖναι χρόνον , εἰς ὅ κεν ἡμεῖς ἄστυδε ἔλθωμεν καὶ ἱκώμεθα δώματα πατρός . αὐτὰρ ἐπὴν ἥμεας | ||
Ἀθηνῶν λέγοιςμυστήρια , κηρύγματα ἱερὰ Ἐλευσῖνάδε προστάττοντα βαδίζειν , καὶ ἄστυδε πάλιν ἀπ ' Ἐλευσῖνος : τίς δ ' ἂν |
καὶ τὴν ἀρχήν , καὶ αὐτὸ τὸ ἔτος ἀγνο - εῖται . καὶ τοῦτο πάντων ἀτοπώτατον : δῆλον γάρ ἐστι | ||
ἐπιστολὴν ἐγὼ μὲν οὐ γινώσκω , Μαιόνιος δὲ ποι - εῖται περὶ πολλοῦ . πονηρὸς δέ τις βλάψας ἄνθρωπος ἀποδρὰς |
, μὴ ἐπεύχεο : ἔξει γὰρ οὐδὲν μεῖον . Εὐθίης κοῦ μοι , κοῦ Κόκκαλος , κοῦ Φίλλος ; οὐ | ||
Ξουθίδηις † επιουσι † . ! ] ζεσθε πᾶσαι . κοῦ τὸ παιδίον ; δεξ [ ! ] αιπος ? |
ἴσως φανεροὶ πρὸς ἐκεῖνον ἐγιγνόμεθα ἀντιταττόμενοι , τουτέστιν , εἰ παρασκευαζόμεθα ἡμεῖς , οὐκ ἤδη δῆλον ἔσται ὅτι πρὸς βασιλέα | ||
: νῦν δ ' οὔπω ἡμῖν σχολή : ἔτι γὰρ παρασκευαζόμεθα . ὁ δὲ Γωβρύας εἶπεν : Ἀλλὰ μήποτέ σοι |
τοὐλαίου σφόδρ ' : ἐξ ἀγορᾶς δ ' ἐγώ ὠνήσομαι στίλβην τίν ' , ἥτις μὴ πότις . Ἐμοῦ γαμοῦντος | ||
τοὐλαίου σφόδρ ' : ἐξ ἀγορᾶς δ ' ἐγὼ ὠνήσομαι στίλβην τιν ' , ἥτις μὴ πότις . πρῶτον μὲν |
τοῖς οὖσι τοῦ δυνάμει : οὐ γὰρ δὴ αὐτὸ ἑαυτὸ ἄξει , ἀλλὰ δεῖ ἢ πρὸ αὐτοῦ εἶναι τὸ ἐνεργείᾳ | ||
δεσμεύοντες . ἀμύντορας βοηθούς : “ ἤ τινας ἐκ Πύλου ἄξει ἀμύντορας . ” ἄμφω ἀμφότεροι ἢ ἀμφοτέρους . ἀμφεκάλυψεν |
' ἄλλων βίον κατίδοιμι . πυρὸς δ ' ὑπ ' εὐαγγέλου πόλιν διήκει θοὰ βάξις : εἰ δ ' ἐτήτυμος | ||
κρατηθείς . βίον ] ζωήν . ἐπωιδὸς κώλων ιεʹ . εὐαγγέλου ] ἀγαθὰ μηνύοντος ἀγγέλου . διήκει ] διέρχεται . |
Ἀπόλλω τίνι ἂν θεῶν θύων καὶ εὐχόμενος κάλλιστα καὶ ἄριστα ἔλθοι τὴν ὁδὸν ἣν ἐπινοεῖ καὶ καλῶς πράξας σωθείη . | ||
] ἴσως ἀλλοιωθείη ἄν . Ξ ἴσως ] τάχα . ἔλθοι ] + ἐλεύσεται . θαλερωτέρῳ ] χαυνοτέρῳ . θαλερωτέρῳ |
εἶναι . Μᾶλλον δ ' ἄν τις αὐτὸ τοιοῦτον ὂν ἕλοι ἀπὸ τῆς ψυχῆς ἀναβαίνων : ἐνταῦθα γὰρ διαιρεῖν ῥᾴδιον | ||
ἄαπτον ἀπλάτων μελέων ὀλίγον προτιβάλλεται ἰχθύν . τοὔνεκά τις πάμπρωτον ἕλοι σκοπὸν Ἡγητῆρα κεῖνον , ὑπ ' ἀγκίστροιο βίῃ καὶ |
μὴ φανῇ τοιαῦτα πείθων ὁ θεός : αὐτὸ , μαντόσυνον κέλευσμα : ὦ δαῖμον , ὦ Φοῖβε : τὸ ὦ | ||
, κινεῖν ἐκείνας ἀλλὰ παρίστασθαι καὶ Πτολεμαῖον τοῖς ἀδυνατοῦσιν καθελκύσαι κέλευσμα Ἰσμηνίαν . . . . νῦν ) δὲ λέγω |
ἐπεκήρυξαν οἱ Ἕλληνες , εἴ τις ἢ ζῶντα ἢ νεκρὸν κατάγοι Ἀθήναζε , δώσειν ρʹ τάλαντα . Ἐπικηρυκεία : τὸ | ||
, μή πού τι Διὸς μέγα χωσαμένοιο πᾶν γένος ἀνθρώπων κατάγοι ψυχοστόλος Ἑρμῆς . πάντα δ ' ὁμοῦ κεκύκητο , |
τὸν σεαυτοῦ τρόπον „ ἔφη ” ἐγὼ δὲ τὸν Πυθαγόρου ζήσομαι ” . ἡγουμένου δὲ αὐτὸν τοῦ Εὐξένου μεγάλης διανοίας | ||
μητρὶ θεραπαίνας ἐμοῦ κρείττονας . Χαιρέτω : ἐγὼ δὲ οὐ ζήσομαι . Τοιαῦτα λέγουσαν , ταῦτα ἐννοοῦσαν ὁ Λάμπις ὁ |
δ ' Ἀρκαδία τοῦτο καὶ μέγα , μήτοι τὸν δεύτερον φύγῃς πλοῦν , ἀλλ ' ἐν τοῖς κομίζουσιν ἀπ ' | ||
μάχαι , διὰ ταύτην ἔχθραι καὶ πόλεμοι : ἂν ταύτην φύγῃς , οὐκ ἔσται σοι κατὰ τὸν βίον συμφορῶν ὑπόθεσις |
τῶν ἐμῶν οἴκων : εἴθε δὲ ἡ ἐξιλέωσις εἰς ἀγαθὸν ἀποβαίη . ταῦτα δὲ ὡς λέγεις πάντα ποιήσομεν τοῖς θεοῖς | ||
πολεμίοις ἐπιθεῖσθε καὶ παρὰ δόξαν τὰ ἀφ ' ὑμῶν αὐτοῖς ἀποβαίη . Ἐν δὲ μὴ ὁμονοούσῃ πόλει καὶ ὑπόπτως πρὸς |
οἶδεν ! ! ! ! ! ! ! ] ν ἠμέων ἄστατος γὰρ ἀνθρώποις ! ! ! ! ! ! | ||
! ! ! ! ! ] τὰ ἔργα τῆς τέχνης ἠμέων ! ! ! ! ! πίσυγγος ] ? ? |
γε πάσχοντες κακῶς . μὴ ταῦτα : λείπων ἱερὰ καὶ στείχων πάτραν τί δή με δρᾶσαι νουθετούμενον χρεών ; καθαρὸς | ||
ναυστάθμων δαίεται ; νικᾶις , ἐπειδὴ πᾶσιν ἁνδάνει τάδε . στείχων δὲ κοίμα συμμάχους : τάχ ' ἂν στρατὸς κινοῖτ |
, καὶ οὕτω δὴ σὺ ἀναλαβὼν τὸν λόγον δεῦρ ' ἀφῖξαι . Ὀρθότατα , εἶπον , ἐμνημόνευσας . Πάλιν τοίνυν | ||
τῆς εὐεπείας οὕνεκ ' . Ἀλλὰ φράζ ' ὅτου χρῄζων ἀφῖξαι χὤ τι σημῆναι θέλων . Ἀγαθὰ δόμοις τε καὶ |
θυμῷ δὴ πρῶτα χρεὼ φράζεσθαι ἀριθμόν , ὅσσοι ἐφ ' ὡρονόμου ζώῳ τριτάτῳ καθορῶνται , ἠὲ μεσουρανέοντι πόσοι βεβάασιν ὕπερθεν | ||
. ναὶ μὲν δὴ καὶ ἀνάκτωρας τεκμαίρεο Μήνης ἠδὲ καὶ ὡρονόμου μή που κεκρυμμένοι εἶεν , φέγγεϊ μαρμαρυγῇ τε δεδασμένοι |
ὅτι τὸ παιδίον ἄνθρωπος οὐ δίκαιός ἐστιν : ἐνταῦθα γὰρ ἀληθεύω , ἐπειδὴ τὸ παιδίον ἄνθρωπος μέν ἐστι , δίκαιος | ||
γάρ , εἰ καὶ μὴ πρὸς τὸ αὐτό , καὶ ἀληθεύω καὶ ψεύδομαι . καὶ διὰ τὸ μὴ εἶναι εὐθεώρητον |
ὁ φονεὺς ἐκ τοῦ φονεῦ - σαι ἴσως ἂν καὶ κερδανεῖ καὶ ἐχθροῦ ἀπαλλαγὴν σχήσει , ἀλλ ' οὐ τὸ | ||
: οἱ γὰρ συντυγχάνοντες αὐτῷ ἔσονται κνιποί , καὶ οὐδὲν κερδανεῖ , εἰ δὲ καὶ δοῦναί τι μέλλει πλέον δώσει |
ἱσταμένην Βορέης ἀνερείψατο , τῆλε δὲ γαίης Ἀτθίδος ἐν νεφέεσσι μεταχρονίην φορέεσκε , μέσφ ' ὅτ ' ἐπὶ Θρῄκης χιονώδεας | ||
χέρσου πολλὸν πρόσω , ἀλλά μιν αὐτή πλημυρὶς ἐκ πόντοιο μεταχρονίην ἐκόμισσεν . νῦν δ ' ἡ μὲν πέλαγόσδε μετέσσυται |
, τῆμος ἐρημαίης νήσου λιμέν ' εἰσελάσαντες Θυνιάδος καμάτῳ πολυπήμονι βαῖνον ἔραζε . τοῖσι δὲ Λητοῦς υἱός , ἀνερχόμενος Λυκίηθεν | ||
κατὰ δὲ πρυμνήσι ' ἔδησαν : ἐκ δὲ καὶ αὐτοὶ βαῖνον ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης , ἐκ δ ' ἑκατόμβην βῆσαν |
φιλόσοφός φησιν : Ἰταλίας δὲ μεταξὺ κατὰ στενοκύμονα πορθμὸν ἡ πλωτὴ μύραινα καλουμένη ἄν ποτε ληφθῇ ὠνοῦ : τοῦτο γάρ | ||
. Ἀρριανὸς δὲ περὶ ταύτης φησὶν ὅτι Δῆλος ἡ πάλαι πλωτὴ οὖσα ἔστη , ὅτε ἡ Λητὼ ἐπέβη αὐτῆς διδύμους |
' ἀτρύγετον , οὐχ ἵππων νώτοισιν ἐφήμενος : ἀλλά σε πέμψει ἀγλαὰ Μουσάων δῶρα ἰοστεφάνων . πᾶσι δ ' , | ||
. ἐγὼ οὖν τοῦτον ὑπολαμβάνω τὸν θρίαμβον ἱερώτερον , ὃν πέμψει διὰ τῶν σωθέντων καὶ φυλαχθέντων , ἢ εἰ λάφυρα |
λέγειν τινάς φησιν εἰς αὐτὴν πεποιῆσθαι ὑπὸ Ἀνακρέοντος τάδε : σφαίρῃ δεῦτέ με πορφυρέῃ βάλλων χρυσοκόμης Ἔρως νήνι ποικιλοσαμβάλῳ συμπαίζειν | ||
μεθέλεσκε , πάρος ποσὶν οὖδας ἱκέσθαι . αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ σφαίρῃ ἀν ' ἰθὺν πειρήσαντο , ὀρχείσθην δὴ ἔπειτα ποτὶ |
' ἐκέκαστο . Αἴας δ ' ἐν πρώτοισι μέγα στενάχων ἐγεγώνει , πατροκασιγνήτοιο φίλον ποθέων ἅμα παῖδα , βλήμενον ἐκ | ||
πολλοὶ ὁμόκλεον ἐν μεγάροισι . Τηλέμαχος δ ' ἑτέρωθεν ἀπειλήσας ἐγεγώνει : “ ἄττα , πρόσω φέρε τόξα : τάχ |
ἵνα νόστιμον ἦμαρ ἴδηαι χαίρων καρπαλίμως , εἰ καὶ μάλα τηλόθεν ἐσσί . [ εἴ κέν τοι κείνη γε φίλα | ||
σχεδίᾳ ” τὸν δ ' ἐξ Αἰθιόπων ἀνιὼν κρείων Ἐνοσίχθων τηλόθεν „ ἐκ Σολύμων ὀρέων ἴδεν . „ τάχα δὲ |
[ × – ˘ – × ⋮ δεῦρ ] ' Ἀχαιικοῦ ? [ στρατοῦ [ λοχαγέτην ] [ × – | ||
„ ποῦ Μενέλαος ἔην ; ” ἢ οὐκ Ἄργεος ἦεν Ἀχαιικοῦ ; ” δέχονταί τινες οὕτως „ ἢ οὐκ ἦν |
γραφεισῶν περιφερειῶν αἱ ἀπὸ τῆς κοινῆς τομῆς ἐπὶ τὰ κέντρα ἐπιζευγνύμεναι περιέξουσι τὴν λείπουσαν ὁμοίως εἰς τὰς δύο ὀρθὰς τῆς | ||
καὶ ἡ ὑπὸ ΓΗΔ ὀρθή . Τῶν αὐτῶν ὄντων αἱ ἐπιζευγνύμεναι ἴσας ποιοῦσι γωνίας πρὸς ταῖς ἐφαπτομέναις . τῶν γὰρ |
τε κτεινόμενοι ἐλάσσονες γινόμεθα καὶ ἐκείνους κτείνοντες ἐλασσόνων τὸ λοιπὸν ἄρξομεν . Νῦν ὦν μοι δοκέει αἰχμὰς μὲν καὶ τόξα | ||
ἅμα ἢ τῆς Ἑλλάδος τῶν ἐκεῖ προσγενομένων πάσης τῷ εἰκότι ἄρξομεν , ἢ κακώσομέν γε Συρακοσίους , ἐν ᾧ καὶ |
ἀδένας ἔχει , καὶ παρίσθμια καλέονται αἱ ἀδένες αὗται : χρείη τοιήδε : ἡ κεφαλὴ ὑπέρκειται ἄνω κοίλη ἐοῦσα καὶ | ||
αὐτὸν ἐκμάσσεις ? τε καὶ ποεῖς λαμπρόν ὄτ ' ἐστὶ χρείη [ ] ? , ληιστρί ; θῦέ μοι ταύτηι |
ἑσταότες θαυμάζομεν οἷον ἐτύχθη . ὡς οὖν δεινὰ πέλωρα θεῶν εἰσῆλθ ' ἑκατόμβας , Κάλχας δ ' αὐτίκ ' ἔπειτα | ||
' ἕτερον ἥσθην , ἡνίκ ' ἐπὶ Μόσχῳ ποτὲ Δεξίθεος εἰσῆλθ ' ᾀσόμενος Βοιώτιον . Τῆτες δ ' ἀπέθανον καὶ |
σώματος ἀκρατέες καὶ κατανεναρκωμένοι γίνονται . Μηχανὴν δὲ οὐκ ἔχω οὐδεμίην ἔγωγε , ὅκως χρὴ τὸν τοιοῦτον ἐς τὸ αὐτὸ | ||
οἵηπερ ὀλίγῳ πρόσθεν εἴρηται . Κατανάγκασιν δὲ σὺν τῇ κατατάσει οὐδεμίην ἔχω , ἥτις ἂν γίνοιτο , ὥσπερ τῷ κυφώματι |
ἔχοντα δεκαδάκτυλα , τὰ δὲ πλάτη τριπάλαιστα . Διάπηγμα ἕκαστον ἀπεχέτω β πήχεις καὶ παλαιστὴν ἕνα . Λαμβάνει δὲ ἁμαξίποδας | ||
αὐτῶν τομὴ ὅπερ ἐστὶν σύνδεσμος , τὸ Ε . καὶ ἀπεχέτω τοῦ Ε συνδέσμου ἡ σελήνη ὡς κατὰ τὴν προτέραν |
καὶ ἀνώνυμοι ἤδη , καὶ πῦρ ἅπαντα αὐτῶν τὰ ζώπυρα ἐπενείματο . Ὡς εὐποτμότερος ἐγὼ τὰ Ῥωμαϊκὰ μακρῷ τῶν ἐμῶν | ||
ἣν ἄρτι ἔφαγε , διεμερίσατο καὶ ἐπεβοσκήθη νέην δ ' ἐπενείματο ] τὴν ἀρτίως φερομένην μερίζεται δαῖτα ] τροφήν , |
' ἴσως ἐπιδώσουσιν αὐτοὶ δέει , μὴ παρ ' ὑμῶν λάβοιμι . ” τοιάδε εἰπὼν ἐθεᾶτο γυμνάσια τῶν δύο τελῶν | ||
πρόσθ ' ἔχεις πέπλους ; φεῦ : τίν ' ἂν λάβοιμι τῶν ἐμῶν ἀρχὴν κακῶν ; ἅπασι γὰρ πρώτοισι χρήσασθαι |
δὲ πρὸς ταῦτα ἔφησαν , ὦ καλὲ Κριτία , οἱ κεκαρμένοι τὴν γνώμην καὶ τὴν διάνοιαν ; Ἅπαντα ταῦτα παρέδραμον | ||
καὶ κομῶν . καὶ ἐν χρῷ κουρίαι οἱ ἐν χρωτὶ κεκαρμένοι . παρακόμους δὲ τοὺς κομῶντας Ἄμφις εἴρηκεν ὁ κωμικός |
παρ ' ἐμοὶ μάνθανε , κἀπειδὰν μάθῃς ὅσων ἂν ἄξια τιμήσῃς ἃ μεμάθηκας τοιαῦτα λήψομαι . καὶ ἐλάμβανε τοσαῦτα νομίσματα | ||
γούνων : τῇ ς ' ὀΐω κατανεῦσαι ἐτήτυμον ὡς Ἀχιλῆα τιμήσῃς , ὀλέσῃς δὲ πολέας ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν . Τὴν |
τις ἀριθμήσειε τῶν ἐπάνω . εἴτε γὰρ τὸν πρεσβύτερον πρῶτον ἐνθυμηθείης , οὐδεὶς οὕτως ἀθορύβου καὶ καθαρᾶς πρὸς βασιλείαν ἔτυχε | ||
, ὁρῶ γάρ . τί οὖν , εἰ καὶ Φραώτην ἐνθυμηθείης κἀμὲ παρὰ τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐς Ἰνδοὺς φεύγοντα , |
πονηρίαν οὔσας τοιαύτας ὀλίγον ὕστερον ἐροῦμεν , ἂν ἔτι δοκῇ νῷν : τὰς δὲ ψευδεῖς κατ ' ἄλλον τρόπον ἐν | ||
κατ ' εἰρωνείαν χ ' ἅτεροι ] ἔκθλιψις καὶ κρᾶσις νῷν ] ἡμῖν ἄλφιτα ] ἄλευρα πονήρους ] ἐπιπόνους , |
πρυτανεῖον , ὑφ ' ὧν , ὡς λέγει , τοιαῦτα πεπόνθοι . . διαιρούμενος ] οἱονεὶ σαφῶς λέγων καὶ ἄντικρυς | ||
τροφὴν αὖθιϲ τὸ δεύτερον , εἰ μή τι τῶν ϲπλάγχνων πεπόνθοι , ὀνήϲει τούτουϲ , εἰ μηδὲν κωλύοι , καὶ |
στηλῶν ἀπὸ Φάσιδος ἐν σμικρῷ τινι μορίῳ , ὥσπερ περὶ τέλμα μύρμηκας ἢ βατράχους περὶ τὴν θάλατταν οἰκοῦντας , καὶ | ||
' ἐξ εὐεργεσίης ὠργιασμένος ἥκω , ὁδεύων Πηλουσιακὸν κνεφαῖος παρὰ τέλμα . Τηλυγέτων δ ' ἀφνειὸν Ὑπερβορέων ἀνὰ δῆμον , |
: ἄφορος δὲ καὶ αὐτὴ γίνεται , ἤν γε καὶ ἰηθῇ . Ἢν δὲ μή οἱ καταῤῥαγῇ τὰ καταμήνια διενεχθέντα | ||
μελετωμένη καλῶς ἐν χρόνῳ , ἤν γε καὶ μὴ καταρχὰς ἰηθῇ . Αὕτη ἡ νοῦσος χαλεπὴ καὶ δέεται μελέτης πολλῆς |
συμφορῇ χρᾶσθαι πρὸς τὰ μέγιστα . Οἱ μὲν δὴ ταῦτα ἔπρησσον , παρῆν δὲ ὁ ἐκ Τρηχῖνος κατάσκοπος . Ἦν | ||
τοῦ ἄλσεος οὐκ ὥρων οἱ ἐντὸς τοὺς ἐκτὸς ὅ τι ἔπρησσον , πρίν γε δὴ αὐτῶν τις ἀναβὰς ἐπὶ δένδρος |
, ὦ γέρον : ποῖ χρὴ φυγεῖν ; ἔσω πέτρας τῆσδ ' , οὗπερ ἂν λάθοιτέ γε . δεινὸν τόδ | ||
εἵλου σὺν κακοῖς πράσσειν κακά . Τί γὰρ μόνῃ μοι τῆσδ ' ἄτερ βιώσιμον ; Ἀλλ ' ἥδε μέντοι μὴ |
εὐνῆς ἕνεχ ' ἧς ἀλόχοιο , οἶκον ἀποπρολιπὼν φεῦγ ' Ἄργεος ἱπποβότοιο , ἷξεν δ ' Ὀρχομενὸν Μινυήιον : καί | ||
τὰ Ἴσθμια ἄγεται : Ὅμηρος : ἔστι πόλις Ἐφύρη μυχῷ Ἄργεος ἱπποβότοιο : ἢ ἐπεὶ μυχοί εἰσι τῶν χωρῶν αἱ |
ἀνδρὸς ἀγχόμενον ἐν γραφῇ , εἶπεν : καὶ ἡμεῖς εἰ ᾔδειμεν γράφειν ἢ πλάσσειν , ἔμπαλιν ἂν οἱ ἄνθρωποι ἐτίθεντο | ||
θεῖόν τι καὶ ἀθάνατον . Τὴν ἀρχὴν δὲ οὐκ ἂν ᾔδειμεν , ὅτι θεία τις καὶ νοερὰ ἐν κόσμῳ οὐσία |
φησι : μὲν Στέφανος πελάει , κεφαλῇ γε μὲν ἄκρῃ σκέπτεο πὰρ κεφαλὴν Ὀφιούχεον . καὶ ἔτι τῇ Λύρᾳ , | ||
τότ ' ἄρ ' Αἴας εἶπε βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον : σκέπτεο νῦν Μενέλαε διοτρεφὲς αἴ κεν ἴδηαι ζωὸν ἔτ ' |
κατέδαρθον ἐπ ' εἰναλίοισι πόνοισιν , εἶδον ἐμαυτόν ἐν πέτρᾳ βεβαῶτα , καθεζόμενος δ ' ἐδόκευον ἰχθύας , ἐκ καλάμω | ||
τοὺς στίχους . . . , . ? περὶ τρόπιος βεβαῶτα . ὅτι γενικὴ ἀντὶ δοτικῆς , ἀντὶ τοῦ περιβεβηκότα |
οὔ νύ τι κέρδιον ἥμιν ἔλπομαι ἐκτελέεσθαι , ἵνα μὴ ῥέξομεν ὧδε : ἀθετεῖται , ὅτι ἀγνοήσας τις , ὅτι | ||
ἄλκιμος υἱός : πῶς τὰρ ἔοι τάδε ἔργα ; τί ῥέξομεν Εὐρύπυλ ' ἥρως ; ἔρχομαι ὄφρ ' Ἀχιλῆϊ δαΐφρονι |
κάθυγρον περὶ ποταμὸν ἢ θάλασσαν ἢ λίμνην εἶναι τὸ χωρίον λογιστέον , ἐὰν δὲ ἀμφίβιον ἐπίμικτον ἢ διπλοῦν ἔκ τε | ||
ἵνα σοι καὶ τραγικώτερον λαλῶ , οἰστέον ἄμεινον ταῦτα καὶ λογιστέον . τὸ δὲ κεφάλαιον τῶν λόγων : ἄνθρωπος εἶ |
. ἐν δὲ τῷ Περὶ φυσῶν καὶ ἐν τῷ Περὶ ἀρχαίης ἰητρικῆς τὰ ἐν ἡμῖν πνεύματα . ἐν δὲ τῷ | ||
τὸ ἄρθρον ἐμβαλεῖν : ὑπεραιωρέεται γὰρ ἐς ἰθυωρίην ὑπὲρ τῆς ἀρχαίης ἕδρης . Κατορθοῦσθαι οὖν χρὴ τοῖσι θέναρσι τῶν χειρῶν |
Ἀμύντιχος ἠὲ Μενάλκας [ ; ] κείνοις γὰρ κραδίην ἐπικαίεαι ἠιθέοισιν ? [ : ] ἠέ ? [ ] μιν | ||
παρθενίων βριθομένην χαρίτων , καὶ πολλοὺς τότε χερσὶν ἐπ ' ἠιθέοισιν ὀιστοὺς τόξου πορφυρέης ἧκαν ἀφ ' ἁρπεδόνης . Πορφυρέην |
Θ . μετακαλέσετε . . . μετακαλέσασθε . . τότε νοστήσεις : Ὅτε μεταπεμψόμεθά σε . ἐν ἤθει δὲ καὶ | ||
οὕτως ἔφη : Πάρθους Ἀρμενίους τε θοῷ ὑπὸ δουρὶ δαμάσσας νοστήσεις Ῥώμην καὶ Θύβριδος ἀγλαὸν ὕδωρ στέμμα φέρων κροτάφοισι μεμιγμένον |
τῆς πόλεως , τοῦτο αὔξετε καὶ πλέον οἱ ἀγα - θοὶ ὑμῶν . . . : οἱ ἀγαθοὶ ὑμῶν ἡγείσθωσαν | ||
εὐφορίαν συνεπάγοντες ταῖς ἐκκρίσεσιν , πάντως ἂν εἶεν ἀγα - θοὶ φαινόμενοι . τἀναντία δὲ αὐτῆς πέφυκεν ἐπὶ τοῖς ἐναντίως |
Ἡρόδοτος τετάρτῃ „ νέμεται τὸ Ταυρικὸν ἔθνος μέχρι Χερσονήσου τῆς τρηχείης καλεομένης „ . τὸ ἐθνικὸν ταύτης Χερρονησίτης . δʹ | ||
ἔμεν , ὡς εἰ πατρίδ ' ἱκοίατο καὶ πόλιν αὐτὴν τρηχείης Ἰθάκης , ἵνα τ ' ἔτραφον ἠδ ' ἐγένοντο |
ἤθελον γάρ κεν κρατήσας , πλοῦτον ἄφθονον λαβὼν καὶ τυραννεύσας Ἀθηνέων μοῦνον ἡμέρην μίαν , ἀσκὸς ὕστερον δεδάρθαι κἀπιτετρίφθαι γένος | ||
δή κου μάλιστα τῶν μνηστήρων ἠρέσκοντό οἱ οἱ ἀπ ' Ἀθηνέων ἀπιγμένοι , καὶ τούτων μᾶλλον Ἱπποκλείδης ὁ Τεισάνδρου καὶ |
' ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἰδίας τε καὶ κοινὰς θυσίας καὶ πανηγύρεις ἄξουσιν , ἐν οἷς ἂν ὁρίσωσι χρόνοις , καί , | ||
ζήτησιν τῆς Ἀργοῦς ἐξέπεμψεν , ἀπειλήσας , εἰ μὴ Μήδειαν ἄξουσιν , αὐτοὺς πείσεσθαι τὰ ἐκείνης . οἱ δὲ σχισθέντες |
γὰρ τῆς πορνείας . ὀκνῶ μὴ περὶ σοῦ ] δύο ἀνύει , καὶ τὸ δοκεῖν εἶναι σώφρων καὶ τὸ φεύγειν | ||
Αἰσώπῳ τῷ μυθοποιῷ ἅμιλλά τις Πειθοῦς καὶ Βίας , καὶ ἀνύει τι μᾶλλον ἡ Πειθὼ τῆς Βίας ἐν τῷ μύθῳ |
ἀποπλύνειε θαλάσσῃ , θερμὴν ἐξ ὁμάδου κεφαλὴν ἔτι καὶ τρομέουσαν Γοργείην κατέθηκεν ἐπὶ χλοεραῖς βοτάνῃσιν . ὄφρα δ ' ὅγ | ||
πιστεύων περ ἔολπά μιν εἶναι ἄπιστον . Ἀλλ ' οὐ Γοργείην μὲν ἐτώσιος ἀνθρώποισι σμερδαλέην κεφαλὴν φάτις ἔμμεναι : οὐδ |
τε καὶ φυλάξεται στίβος : σὺ δ ' εἴ τι χρῄζεις , φράζε δευτέρῳ λόγῳ . Ἀχιλλέως παῖ , δεῖ | ||
ἂν εἴπῃς ἱστορούμενος βραχύ . Λέγ ' , εἴ τι χρῄζεις : καὶ γὰρ οὐ σιγηλὸς εἶ . Τὴν αἰχμάλωτον |
: δυστυχέστερα : ἀνάγετ ' ἀνάγετε : ἀνεγείρετε , ἄνω ἄγετε , ἀναλαμβάνετε , ἀναβάλλεσθε , ἀντὶ τοῦ προοιμιάζεσθε : | ||
ἀτυχίαις ἔλυσάς σου τὴν παρθενίαν , δέον ἐν εὐτυχίαις : ἄγετε τὸν ἁβρὸν δήποτ ' : τὸν ἐμὸν πόδα πρῴην |
σεμνότερα , οἷον ἔτι δ ' ἀμβροσίη νύξ καὶ κάρη τάμοι ἀλλότριος φώς καὶ Ἀπόλλων Ἀρτέμιδι ξύν καὶ ὅσα τοιαῦτα | ||
ἐς χέρα τῆμος ἵκοιτο ἀκμὴ παμφαίνοντος ἐυσμήκτοιο σιδήρου , μηδὲ τάμοι χρόα φωτός , ἐπεὶ μογεροῖσιν ἰάψει ὦκα πόνοις , |
σφ ' Ἀχιλλεὺς οὔτ ' ἂν Αἴαντος δόρυ μὴ πάντα πέρσαι ναύσταθμ ' Ἀργείων σχέθοι , τείχη κατασκάψαντα καὶ πυλῶν | ||
εἰ γὰρ τὰ τοῦδε τόξα μὴ ληφθήσεται , οὐκ ἔστι πέρσαι σοι τὸ Δαρδάνου πέδον . Ὡς δ ' ἔστ |
τἄρ ' ὀλοίμην ἀκλεὴς ἀνώνυμος [ ἄπολις ἄοικος , φυγὰς ἀλητεύων χθόνα , ] καὶ μήτε πόντος μήτε γῆ δέξαιτό | ||
Ἅιδης ῥᾶιστος ἀνδρὶ δυστυχεῖ : ἀλλ ' ἐκ πατρώιας φυγὰς ἀλητεύων χθονὸς ξένην ἐπ ' αἶαν λυπρὸν ἀντλήσεις βίον . |
τί φὴς ἰδὼν ἔνθεν γε πᾶς δ ' ἐλευθερῶν † ἀπῆλθες εὐθὺς ὡς ταχύ . σιωπῇ φασι τούτῳ τῷ θεῷ | ||
' ἐλευθέραν τὰς πλησίον Νύμφας στεφανοῦσαν , Σώστρατε , ἐρῶν ἀπῆλθες εὐθύς ; εὐθύς . ὡς ταχύ . ἦ τοῦτ |
δὲ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἤρχετο μύθων : “ ὑμεῖς μὲν νῦν ἄστυδ ' ἐλαύνετε νῆα μέλαιναν , αὐτὰρ ἐγὼν ἀγροὺς ἐπιείσομαι | ||
δ ' ὑπάλυξεν ἀέλλας . αὐτίκα δ ' Ἰδομενῆα μετάλλα ἄστυδ ' ἀνελθών : ξεῖνον γάρ οἱ ἔφασκε φίλον τ |
Σκυθίαν ἀποπτῆναι , ὅθεν καὶ ἐληλύθεσαν . τίς γὰρ δὴ Φινῆος : τοῦτο ἐρώτησίς ἐστιν ὡς ἀπὸ τοῦ ποιητοῦ πρὸς | ||
μῆτιν πορσύνωμεν ἐπίρροθον , εἴ γ ' ἐπικέλσαι μέλλετε , Φινῆος μεμνημένοι ὡς ἐπέτελλεν . οὐδὲ γὰρ Ἡρακλέης , ὁπότ |
οἴκοθεν οἴκοθι , οὐρανόθεν οὐρανόθι , αὐτόθεν αὐτόθι , πόθεν πόθι , ἀγχόθεν ἀγχόθι . ἅπερ φυλάσσει τὸ θ , | ||
ὄφρ ' ἐῢ εἰδῶ : τίς πόθεν εἰς ἀνδρῶν ; πόθι τοι πόλις ἠδὲ τοκῆες ; ὁπποίης τ ' ἐπὶ |
ποσὶ γαῖαν ἐπέκτυπον ἐγκονέοντες ἐκθορέειν . Τοῖς δ ' αἶψα τάθη δρόμος : οἳ δ ' ἀπὸ νύσσης καρπαλίμως οἴμησαν | ||
' οὔδεος : οὐδέ οἱ αἰδὼς ᾔσχυνεν δέμας ἠύ : τάθη δ ' ἐπὶ νηδύα μακρὴ δουρὶ περισπαίρουσα , θοῷ |
τοῖον μετὰ μῦθον ἔειπεν : “ Κολχίδα μὲν δὴ γαῖαν ἱκάνομεν ἠδὲ ῥέεθρα Φάσιδος : ὥρη δ ' ἧμιν ἐνὶ | ||
ἀεκαζομένους , οὐδ ' ἤθελον ἐξαπατῆσαι . κεῖθεν δὲ πλαγχθέντες ἱκάνομεν ἐνθάδε νυκτός . σπουδῇ δ ' ἐς λιμένα προερέσσαμεν |
βόας ἡμιόνους τε ζεύγνυσαν , αἶψα δ ' ἔπειτα πρὸ ἄστεος ἠγερέθοντο . ἐννῆμαρ μὲν τοί γε ἀγίνεον ἄσπετον ὕλην | ||
, καὶ ὅσα ὁμοιότροπα , ἑκουσίᾳ φύσει χρώμενα , μακρὰν ἄστεος ἀπελήλαται , τὸ μηδὲν παθεῖν ἀγαπῶντα τῆς ἀνθρώπων ἐπιβουλῆς |
θεῷ : Τῷ Πλούτω . . ἀναθεῖναι : Ἀναθῆσαι . τούσδ ' οὓς ἔχω : Τούτους οὕστινας κρατῶ . . | ||
ὦ Ζεῦ Νεμέας τῆσδ ' ἄλσος ἔχων , τίνος ἐμπορίαι τούσδ ' ἐγγὺς ὁρῶ πελάτας ξείνους Δωρίδι πέπλων ἐσθῆτι σαφεῖς |
κατασκευάσας καθεύδοντος ἐν τῷ οἴκῳ κατέθηκε καὶ αὐτὸς μὲν ἐπιβὰς ἀκατίου λαθὼν ἔφυγεν , οἱ δὲ φύλακες τὸ εἴδωλον ἐφύλαττον | ||
περιρισσόμενον , ὥστε καὶ συντρίβεσθαι αὐτό . Καὶ Ἰωσὴφ ἐπὶ ἀκατίου φεύγει : χωριζόμεθα δὲ καὶ ἡμεῖς ἐπὶ σανίδων δέκα |
. | ὡς πικρόν τις ἀνέκραγεν [ . τίς ἄρα δήποτ ] | ' ἄλλος ἐστὶν Ἀντιφῶντος [ ; τὴν | ||
: τὰ ἱερὰ σκεύη . Προπηλακίζουσιν . Ὑβρίζουσιν . Πόσοι δήποτ ' εἰσὶν οἱ κατ ' ἐνιαυτὸν τὰς ἐγκυκλίους λειτουργίας |
τινὰς αὐτοῦ πολυπλασίους γενέσθαι : ἀσύνθετος δὲ ὅτι οὐκ ἂν λυθείη εἰς ἀριθμοὺς ἀλλήλοις ἴσους , ἐξ οὗ δῆλον ὅτι | ||
δὲ χειμών , χλιαραῖϲ . εἰ δὲ μηδαμῶϲ ἡ κραιπάλη λυθείη , μηδὲ ἀνανήψῃ , ἀπαγορεύϲαντα χρὴ μακρὰν ἀποφεύγειν . |
οὖν τὰ ἀπὸ τῆς χώρας κατακομίζειν εἰς τὴν πόλιν καὶ θαλαττοκρατοῦντας διαπολεμεῖν τοῖς Σπαρτιάταις . περὶ δὲ τοῦ πολέμου πεφροντισμένως | ||
περὶ τὴν Καρχηδόνα ὁλοσχερὲς πταῖσμα συμβαίνοι : δυνήσεσθαι γὰρ αὐτοὺς θαλαττοκρατοῦντας ἀπᾶραι πανοικίους εἰς ἀγνοουμένην ὑπὸ τῶν ὑπερεχόντων νῆσον . |
: τἀκεῖθεν γὰρ εὖ πεπραγμέν ' ἐστίν , εἴ τι τῶνδ ' ἐστὶν καλῶς . ἔα : τίν ' ἄνδρα | ||
καὶ ὁ Διιτρέφης δραξάμενος ἔφη : Ζεῦ μὴ λάθοι σε τῶνδ ' ὃς αἴτιος φακῶν . καὶ ἄλλος ἑξῆς ἀνεβόησε |
ὡς καὶ ἀπὸ τοῦ βλῶ βλῆμι καὶ τὸ εὐκτικὸν βλείμην βλεῖο , ὡς τὸ “ εἴπερ γάρ κε βλεῖο ” | ||
φησι , λέγει καὶ ὅτι τὸ „ εἴπερ γάρ κε βλεῖο πονεύμενος „ , ὅπερ ἐν Ἰλιάδι κεῖται , εὐκτικόν |
δέ , εἴ του ἐδεῖτο , ἐν τῇ πόλει ὄντι εὐπορώτερον ἦν . τῶν δ ' ἑτέρων ἔξω στρατευομένων ἐξῆν | ||
τῆς ἀναπώτιδος , καίπερ ἐν τρυφῇ καταγινομένους . Οὐδὲν γὰρ εὐπορώτερον Σαβαίων καὶ Γερραίων εἶναι δοκεῖ γένος , ἐκτεταμιευμένων πᾶν |
Πάλιν εἰς τὸν αὐτὸν ἥκομεν λόγον . παρὰ τοῦ ; φράζε κἀμοί . Παρὰ τῶν πολλῶν . Οὐκ εἰς σπουδαίους | ||
ἤγουν νοεῖς . λόγον ] τὸν παρ ' ἐμοῦ . φράζε ] δήλου . καρβάνωι ] βαρβάρωι . ἔοικεν ] |
τῶν νῦν . θ ἄναξ ] ἤγουν ὦ Ἐτέοκλες , ἀρχηγέτα τῶν κακῶν . ἄναξ ] + ἀρχηγέ . ἀρχηγέτα | ||
πρὸς τὸ ἀρχηγέτα . κακῶν ] τῶν νῦν . . ἀρχηγέτα ] οὐ γὰρ ἂν τὰ παρόντα συνέβη πήματα , |
τοῦ μὴ τοὺς φίλους ἀνιᾶν , πράξας ἐφ ' οἷσπερ ἀπῆρας ἥκειν ὡς τάχιστα . πάλαι γὰρ ἀπειρήκαμεν ἐρωτῶντες : | ||
, ἀλλ ' ὁμοίως ἀκμάζει , ὥσπερ ἂν εἰ χθὲς ἀπῆρας , καίτοι πολλῶν ἐτῶν οὐκ εἶδον οὐδὲ ᾤμην ὄψεσθαι |