| εὐτελῶν . Γ τὰ τοιαῦτα παρὰ τὰς φωνὰς παίζει , φορτικοῦ ὄντος ⌈ ἀγοραίοις , ἐφ ' οἷς μάλιστα τῶν | ||
| ἐπαινῶν τἀνδρὸς μέμφεται τῆς κενότητός τ ' αὐτῆς καὶ τοῦ φορτικοῦ ἐοικέναι τέ φησιν αὐτὸν ζωγράφῳ ταῖς αὐταῖς ἐσθῆσι καὶ |
| εἰ λανθάνει τις τοὺς θεοὺς φαῦλόν τι ποιῶν , λόγος ἀπομνημονεύεται : ἀλλ ' οὐδὲ διανοούμενος . κατὰ δοτικήν : | ||
| προσθήσομεν αὐτῇ , τὸ ῥηθὲν μνήμης ἔτυχεν , ἢ λόγος ἀπομνημονεύεται εἰπόντος . τὸ μὲν οὖν πρότερον μετὰ τὴν ἀπαγγελίαν |
| Ἀπολλώνιε , καὶ πολλὰ ἴσως διακηκοὼς μήπω ἡμῖν γιγνωσκόμενα οὐ δίει ταῦτα , οὐδὲ τὸ εἶδος ἡμῖν τοῦ Ἀχιλλέως ἀνατυποῖς | ||
| καὶ ῥίψασπις κωμῳδεῖται . Γ φανήν ] λαμπράν . Γ δίει ] διελεύσει . Γ Ὑπέρβολος : τοῦτον ὡς φιλόδικον |
| εὖ ἔχοντος , χαριέντως γ ' , ἔφη , ὦ νεανίσκε , τὸ σωμάτιον διάκεισαι . τί οὖν οἴει , | ||
| . Ζήνων πρὸς τὸν πλείω λαλεῖν θέλοντα ἢ ἀκούειν ” νεανίσκε , ” εἶπεν , „ ἡ φύσις ἡμῖν γλῶτταν |
| εὐβουλίας λόγου , ἵν ' ὁ ὅρος αὐτῆς ἀποδοθῇ , διαστέλλων αὐτὴν ἀπὸ τῆς ἁπλῶς εὐβουλίας , ἣ τοῦ ἁπλῶς | ||
| ἐν Ἥβας γάμῳ ἐν μεμβράσι καὶ καμμάροις τὰς ἀφύας καταριθμεῖται διαστέλλων τὸν λεγόμενον γόνον . Ἱκέσιος δέ φησι : τῆς |
| παίδων ἀλλὰ μὴ τούτους κληρονομεῖν , τὸ μὲν ἀπευκτὸν καὶ παλίμφημον ἡσύχασεν , ἵνα μὴ πατὴρ καὶ μήτηρ προσοδεύεσθαι δοκῶσι | ||
| καὶ τὴν τῆς φύσεως ἀκολουθίαν αἰεὶ σκοπῶν οὐδὲν ᾠήθη χρῆναι παλίμφημον εἰσηγεῖσθαι : γονέων μὲν γὰρ εὐχαί , ζῶντας ἀπολιπεῖν |
| καὶ οἱ σκεπτικοὶ ἀξιώσουσι προαποδειχθῆναι τὸ γένος αὐτῆς , ἵνα πιστευθῇ τὸ εἶδος . οὐ μὴν ἀλλὰ κἂν ἐκεῖνοι ἐπιτρέψωσιν | ||
| , οἷον ὁ τὴν παρακαταθήκην ἀποδούς , ἵνα ἄλλη αὖθις πιστευθῇ ἢ διὰ δέος , ἵνα μὴ ἐλεγχθεὶς δῷ δίκην |
| ἐξ αὐτοῦ νοουμένη κατάφασις , ὅπου γε καὶ πρὸς τὰς ἐρωτήσεις ἀνθυπάγομεν τὸ ναί ἢ οὔ ἢ ῥῆμα ὁριστικόν , | ||
| παρὰ πάντα τὸν λόγον διείρων ἐς αὐτὸν τοῦ ὕδατος καὶ ἐρωτήσεις ἐν αὐτῷ στενὰς ποιούμενος , ὡς δὲ οὐ πρὸς |
| ἐπείπερ ἔγνως ἀκριβῶς πάντα τάδε , ἄκουε πάντα νῦν μέρη τραγῳδίας , ἃ πρὶν ὁ Εὐκλείδης τε καὶ λοιποὶ πόσοι | ||
| ἐκ μετεώρου τοῖς θεαταῖς διαλέγοιτο : | θαυμάσαντα δὲ τῆς τραγῳδίας αὐτὸν ] θαμὰ ὁμιλεῖν ἅμα τῷ παιδὶ τοῖς τοῦ |
| καὶ καρδιώσσειν καὶ ἀσιτεῖν , οὐ χεῖρον καὶ πρὸς ταῦτα ὑποθήκας γράψαι . περίπατοι , σιτία μήτε ἄγαν στρυφνὰ μήτε | ||
| κρέα . θαυμάζειν δ ' ἐστὶν ἄξιον τοῦ τὰς καλὰς ὑποθήκας παραδιδόντος ἡμῖν Ἀρχεστράτου , ὡς Ἐπικούρῳ τῷ σοφῷ τῆς |
| βόσκουσα κορώνας , εὐήθης ξείνων δέκτρια Πασιφίλη . Φιλήμονος δὲ ἑταίρας ἐρασθέντος καὶ χρηστὴν ταύτην ὀνομάσαντος ἐν γράμματι , ἀντέγραψε | ||
| σωτηρίας αὐτῶν καὶ τῆς θεραπείας ἀμελήσειε , στεφάνους δὲ καὶ ἑταίρας καὶ μύρον αὐτοῖς εἰσφέροι . τινὲς δὲ ὀλίγοι παρρησίαν |
| πλείω προσθεῖναι , τῆς ἑξῆς περὶ τοῦ ἐσομένου λέξεως ὑπαρχούσης σαφοῦς . Περὶ ἀκολουθήσεως τῶν ὅρων παραδιδοὺς ἐπειδήπερ προλαβὼν ἔλεγεν | ||
| γε τοῦτο πρακτέον ἐν ἐκείνοις τε τοῖς καιροῖς , ὁπότε σαφοῦς ἐνδείας αἰσθάνονται . καὶ ὅσοις τε ἀνθρώποις οἷόν τέ |
| μακρὰς ἐπιτιμήσεις εὐλόγως διαβάλλεται , καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἐπιτιμήσεως Ἐπιτίμαιος ὑπό τινων ὠνομάσθη . Ἔφορος δὲ τὰς κοινὰς | ||
| ἐν τῷ καθ ' ἑαυτὸν βίῳ διαφύγῃ τὸν ἀπὸ τῆς ἐπιτιμήσεως λόγον , ὕστερον ἥξειν ἐπ ' αὐτὸν προσδεχέσθω τὴν |
| περὶ προςώπων , εὑρεῖν αὐτὸν φάσκων καὶ τὸ τοῦ θεράποντος πρόςωπον καὶ τὸ τοῦ μαγείρου . καὶ εἰκότως καὶ τὰ | ||
| , φησίν , ὁ κωμικὸς ὁ πρόςωπος εἴρηκεν ἀντὶ τοῦ πρόςωπον , καὶ ἀντὶ τοῦ γάλακτος ἢ γάλατος τοῦ γάλα |
| φεύγουσι , τὸ δ ' αὖ ἀρκούσας ἀποδεδωκόσι πρὸς διάγνωσιν μεθόδους , ὥστε καὶ ῥᾷον ἂν δόξειεν τὸ πολὺ τοῦ | ||
| φυλακήν , ἐσπούδασα τήν τε φύσιν τοῦ βοηθήματος καὶ τὰς μεθόδους κατ ' ἐμὴν δύναμιν ἀναγράψαι . τίς δ ' |
| καὶ μοίρας , ἀλλ ' ἀπὸ τῆς ἐχομένης τουτέστιν τοῦ φωτισμοῦ τῆς πανσελήνου . δεῖ οὖν ἀφαιρεῖν τοῦ μεγέθους τὸ | ||
| τῆς ἡλιακῆς μοίρας ἐπὶ τὴν σεληνιακήν , ἢ ἀπὸ τοῦ φωτισμοῦ τουτέστιν ἀπὸ τῆς διαμετρούσης τὸν Ἥλιον μοίρας ἕως τῆς |
| δὲ δεῖ κατὰ ἀνάγνωσιν τὸ τί , ἐκ δὲ τῆς ὑποκρίσεως ἐμφαίνειν τὸ οὐδέν [ τι ] . παθητικὴν δὲ | ||
| καὶ ὡς ἄριστα φάμενος , ἐνδεῖν δὲ αὐτοῖς τὰ τῆς ὑποκρίσεως . ὁ δὲ παραδίδωσί τε ἑαυτὸν τῷ Ἀνδρονίκῳ καὶ |
| φαίη τις ἂν νοερὰν κατὰ μέθεξιν , ἅτε τὰς κοινὰς ἐννοίας ἀεὶ προβεβλημένην ἀδιαστρόφους . Πάντως δὲ τὸ χωριστὸν ἐν | ||
| διά τε τὸ χρηστὸν τὸ τῆς συμβουλῆς καὶ τὸ τῆς ἐννοίας σεμνόν . ταῦτα περί τε πολέμου νόει συντόμως , |
| τοῖς ἀρίστοις , ἐπειδὴ τοῖς πλείστοις ἔδοξε δέχεσθαι τὰς τοῦ Φουφεττίου προκλήσεις , μεταπέμπεται τοὺς τριδύμους ἀδελφοὺς καὶ λέγει πρὸς | ||
| καὶ τύχης ἰσορρόπου πρὸς τὸ ἀντίπαλον ἐπιτηδειότητι . Τοσαῦτα τοῦ Φουφεττίου λέξαντος καὶ πάντων τὴν γνώμην ἐπαινεσάντων μικρὸν ἐπισχὼν ὁ |
| πρᾶγμα καὶ ἄλλο , ὃ λυμαίνεται τὴν πόλιν , ὑπὸ βλασφημίας ἀδίκου καὶ λόγων οὐ προσηκόντων διαβεβλημένον . . . | ||
| : ἀλλ ' ἄρα Θεοπόμπωι μὲν καὶ Τιμαίωι μύθους καὶ βλασφημίας συντάττουσιν . . . . . Π . ποιημ |
| ἐδικαίωσεν : ὡς δ ' εὗρε τὸν Κύκνον διεμποδίζοντα , παρέργως τοῦτον ἀπέκτεινεν , ἢ ὅτι καὶ τὸν Κήϋκα πολεμήσων | ||
| καὶ ἧς ἄνευ τῶν ἄλλων οὐδὲν ὄφελος : καὶ οὐ παρέργως αὐτὴν εἰδέναι χρή , ἀλλὰ διὰ θεωρημάτων καὶ ἐπιστημονικῆς |
| καὶ τίνας τοῖς ἐναντίοις λειπτέον ῥυθμούς . οἶμαι δέ με ἀκηκοέναι οὐ σαφῶς ἐνόπλιόν τέ τινα ὀνομάζοντος αὐτοῦ ξύνθετον καὶ | ||
| τε καὶ λέγῃ . Ὁ δὲ Φαῖδρος οὔ φησιν οὕτως ἀκηκοέναι , ἀλλὰ ἐκείνως , ὅτι οὐδὲν δεῖ τὴν ἀλήθειαν |
| , τὸ δὲ πάντα ὡς ἀνοήτῳ λέγειν καταγινώσκοντι ἔοικεν τοῦ ἀκροατοῦ . Ἐπεὶ δὲ καὶ ὁ ἐπιστολικὸς χαρακτὴρ δεῖται ἰσχνότητος | ||
| οὐ πάντας δύναται πείθειν , ἀλλ ' ἀνάγκη τὴν τοῦ ἀκροατοῦ ψυχὴν ἔθεσί τισιν ἀγαθοῖς παρεσκευασμένην εἶναι πρὸς τὸ χαίρειν |
| ταῦτα ἱκανῶς διελήλυθας , καὶ δεῖ δέ γε οὕτω σε προδιδάσκειν . Ἑτέρως γὰρ λέγοντος οὐ κατανοεῖς ; οὐκ οἶσθα | ||
| χεῖρας ἐπίβαλε . τὸ διδάσκω ἀπὸ αἰτιατικῆς εἰς γενικήν . προδιδάσκειν ] περιττὴ ἡ πρό πρόθεσις . διακίνει ] ὀξὺν |
| δὲ εἰσάγει : καὶ ὃ μέν , ὡς πρόκειται , παραιτεῖται πίνειν μεγάλοις ποτηρίοις , ὃ δὲ τὸν Σωκράτην παράγει | ||
| ἀοιδήν ] ἢ ὡς Ἀρίσταρχος ὡς οὐ κείμενον τὸν σύνδεσμον παραιτεῖται , ἵνα μὴ ἐξ αὐτοῦ τὸ ὁμοιόπτωτον πρόσωπον νοῆται |
| μισθωταῖς οἰκοῦσι ; καὶ ἀνάσχου μέντοι , ὦ σοφιστά , ἐλεγχόμενος . Νὴ Δί ' , ἔφη ὁ Σωκράτης , | ||
| σπάνιον γὰρ τὸ ἀγαθόν . σοφὸν τίμα μετὰ θεόν . ἐλεγχόμενος ἵνα γένῃ σοφὸς χάριν ἴσθι τοῖς ἐλέγχουσιν . ὁ |
| τῶν δοκούντων περὶ ἑκάστου πρόεισι . διὰ τοῦτο καὶ θαρσεῖ ἐρωτᾶν καὶ δόντος τε καὶ μὴ δόντος οἴεται δείξειν ὃ | ||
| παρὰ τοῖς ποιμέσι τὰ κεκλεμμένα πρόβατα , μὴ εὑρόντα δὲ ἐρωτᾶν τὸν θεὸν τίς ἐστιν ὁ κλέψας . Τότε πρῶτον |
| , ἐκ τοῦ γλίσχρου καὶ ἀντιλόγου πεποιημένου , ἀπρεποῦς καὶ εὐτελοῦς . , μικροῦ τινος καὶ δι ' ὀλίγων λόγων | ||
| τὸ πόνον δ ' ἀμέγαρτον ὄφελλεν . ἐπὶ μὲν τοῦ εὐτελοῦς κατὰ στέρησιν τοῦ α παρὰ τὸ μεγαίρω , τὸ |
| τι μέλει ἡμῖν τῆς τῶν προσώπων ὁμοιότητος , σκεπτέον εἰ γραφικὸς ὢν λέγει ἢ οὔ . Δοκεῖ μοι . Ἦ | ||
| τοπογραφίας , καὶ οὐδὲ εἷς ἂν χωρογραφήσειεν , εἰ μὴ γραφικὸς ἀνήρ : ταύτῃ δ ' οὐ πάντως , ἐμποιεῖ |
| , ἐκ ταύτης πληρῶσαι τὴν ἡμετέραν προαίρεσιν : τοῦτον νῦν Νικόδημος παρασκευάσει κατὰ Δημοσθένους τὸν φόνον : πληρώσει τὴν σκευὴν | ||
| , τὴν σύνθεσιν ἀπεργάζεται , ὡς ἔχει τὸ προφήτης : Νικόδημος : Δημοσθένης . Πᾶσα πρόθεσις βραχυκαταληκτεῖ ἀνεπέκτατος οὖσα δηλονότι |
| καὶ πονηρός . ἀλλ ' ἔγωγε τἀναντία ἔπραττον , ὦ Μηνύκιε , καὶ ὅπως ἡ βουλὴ τῶν κοινῶν διὰ παντὸς | ||
| μοι πίστιν . Ὅταν δὲ φίλους ἔτι καλῇς , ὦ Μηνύκιε , τοὺς ἐξελάσαντάς με καὶ πατρίδα τὴν ἀπαρνησαμένην , |
| ἐλευθερίας δίκαιον ἰσχυρότερος πρὸς τὴν τοῦ χρυσίου ἀπαίτησιν γίνῃ καὶ πιστότερος πρὸς τὴν τοῦ βασιλέως διαβολήνοὐ μὴ πείσῃς . ” | ||
| ὁ λόγος ἂν γένοιτο , ἀτρεκέστερος δὲ οὐδαμῶς , οὐδὲ πιστότερος . Ὕδωρ ποτὸν , ἁλμυρὸν , θάλασσα . Ποτὸν |
| ἐγγὺς αὐτῶν λάβωσιν . ἐντεῦθεν τινὲς νομίζουσιν ἐν Αἰγίνῃ τὰς κωμῳδίας ποιεῖν τὸν Ἀριστοφάνην διὰ τὸ ἐπενηνοχέναι αὐτὸν “ ἀλλ | ||
| , Πορφύρα , Δὶς κατηγορούμενος . ἔστι δὲ τῆς μέσης κωμῳδίας . Μοσχίων Ξενίζων Μένιππος κωμικός . τῶν δραμάτων αὐτοῦ |
| ἀνδρὶ πάσῃ παιδείᾳ κεκοσμημένῳ φιλοσόφους καὶ ποιητὰς καὶ μάντεις εἰς μαρτυρίας παρέχειν , ὅτι τὰ μέγιστα τῶν θεραπευμάτων ἐπῳδαῖς καὶ | ||
| τῆς τέχνης ; Ναί . Δεύτερον δὲ δὴ διήγησίν τινα μαρτυρίας τ ' ἐπ ' αὐτῇ , τρίτον τεκμήρια , |
| τοιοῦτοί τινες , οὐδένα ἡγούμενος οὔτε ἀκριβέστερον οὔτε χαριέστερον γεγονέναι Λυσίου : Ἀντιφῶν γε μὴν τὸ αὐστηρὸν ἔχει μόνον καὶ | ||
| εἶναι τῆς πολλῆς ἐπιτεχνήσεως ἕνεκα , οἱ δὲ Ἰσοκράτους καὶ Λυσίου παντὸς μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖς , κἂν μὴ |
| βίον καλοὺς κἀγαθοὺς νομίζεσθαι . καίτοι διὰ μὲν τὰς τούτων δημηγορίας πολλὰ χεῖρον ἔχει , διὰ τοὺς δ ' οἰομένους | ||
| τούτοις ἱκανὸν γένοιτο ; ” Ὁ αὐτὸς δυσημερῶν ἐπί τινος δημηγορίας „ οἶδα „ , φησίν , ” ὅτι οὐδένα |
| ἐπίῤῥημα , πόθεν γίνεται ; ὁ μὲν Ἀπολλόδωρος δύο λέγει παραγωγὰς , ὁ δὲ Ἡρωδιανὸς μίαν . . . . | ||
| ἦν ταῦτά γε πάντα τῆς τοῦ λόγου δυνάμεως παρευρέσεις καὶ παραγωγὰς ἐξευπορεῖν ῥᾳδίως δυναμένης καὶ τῷ πιθανῷ εἰκότι ἐκκρούειν οἵας |
| : ἐν τροπικοῖς οἱ λεγόμενοι λόγοι καὶ οἱ φαινόμενοι ὄνειροι ψευδεῖς : ἐν τροπικοῖς οὐδὲ ῥήτωρ ἀγῶνος ἅπτεσθαι ὀφείλει , | ||
| . ὦ παῖ , γένοιντ ' ἂν εὖ λελεγμένοι λόγοι ψευδεῖς , ἐπῶν δὲ κάλλεσιν νικῷεν ἂν τἀληθές : ἀλλ |
| αὐτοῖς οὔτε καλαὶ οὔτε αἰσχραὶ πράξεις , ἀλλ ' ὁ προσαψάμενος αὐτῶν καὶ παρατυχών , ὅστις ἂν ᾖ , κατὰ | ||
| τὰς ὀλοφύρσεις ἐγείροντες , ὁ δὲ οὐδὲν ἀλλ ' ἢ προσαψάμενος αὐτῆς καί τι ἀφανῶς ἐπειπὼν ἀφύπνισε τὴν κόρην τοῦ |
| Θηρίον οὐ τοῦ Σκορπίου ἀλλὰ τοῦ Τοξότου ἀνατέλλοντος ὑπὲρ γῆν καταφαίνεσθαι . Καὶ τὰ μὲν ἄλλα συμφώνως ἀναγράφουσι τοῖς φαινομένοις | ||
| οἱ μέν φασιν αὐτὸν τὸν Θεόκριτον εἶναι διὰ τὸ σιμὸν καταφαίνεσθαι : οἱ δὲ Βάττον αἰπόλον τινά , ὃν ἐν |
| τινα προτροπήν . οὐ μόνον δὲ διὰ τὴν τοιαύτην βοήθειαν ἀγαπήσειεν ἄν τις αὐτῶν τὴν δύνα - μιν , ἀλλὰ | ||
| , σχολῇ ποτ ' ἂν οὗτος τὰς πρὸς ἀλλήλους σπονδὰς ἀγαπήσειεν . εἶναι γάρ τι καὶ ἐν ἑκάστῳ βάρβαρον φῦλον |
| παρακαλεῖ , ὡς τοῦ νοῦ μόνου καὶ ὁρῶντος πάντα καὶ ἀκούοντος . ἡ δὲ ἀπαλλαγὴ τῶν κακῶν , ἣν ὀλίγοι | ||
| διαδικασθῆναι τοὺς Ἀθηναίους περὶ τοῦ χωρίου πρὸς τοὺς Μυτιληναίους , ἀκούοντος τῆς δίκης Περιάνδρου , ὃν καὶ τοῖς Ἀθηναίοις προσκρῖναι |
| ταῖς μέσαις ἐναρμόνιον πυκνὸν ᾧ νῦν χρῶνται οὐ δοκεῖ τοῦ ποιητοῦ εἶναι . ῥᾴδιον δ ' ἐστὶ συνιδεῖν , ἐάν | ||
| τῷ Συμποσίῳ ταυτί : καίτοι Παυσανίας γε ὁ Ἀγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡς καὶ |
| παμμίαρον καὶ κάκιστον ἀνθρώπων ἀποφανεῖ , ἐλέγχων , ἐγκαλῶν , διαβάλλων , πᾶσιν οἷς ἔξεστι κατατρέχων , οὐ μέντοι μὰ | ||
| Ἰνδικῆς . Πρὸς δὲ τὴν ἀπόφασιν ταύτην ὁ Ἵππαρχος ἀντιλέγει διαβάλλων τὰς πίστεις : οὔτε γὰρ Πατροκλέα πιστὸν εἶναι , |
| ψυχῆς ἀνάγων τις ἐπὶ τὰ πάθη καὶ τὰς αἰσθήσεις , μνημονεύων τῶν ἐν ἀρχῇ ῥηθέντων , ἱκανῶς κατόψεται τοῖς τύποις | ||
| καὶ τὰ λοιπά . ἐν δὲ Δὶς πενθοῦντι Ζωπύρας τινὸς μνημονεύων φησί : καὶ Ζωπύρα , οἰνηρὸν ἀγγεῖον . Ἀντιφάνης |
| μύρον χλιάναϲ ἔνϲταζε καὶ τῇ ἑξῆϲ διὰ κυαθίϲκου μηλωτρίδοϲ τὸ προχειρότερον ἐκκάθαιρε καὶ πάλιν ἔγχεε τὴν νάρδον : εἰ δὲ | ||
| τῶν τὰς ἐκτετοπισμένας ἡμῖν χώρας περιελθόντων καὶ τῆς εἰς τὸ προχειρότερον ἅμα καὶ οἰκειότερον τῶν καταγραφῶν ἐπιβολῆς , αὐτάρκως ἔχειν |
| ἐμοὶ γὰρ οὐ δοκεῖ : ἀλλ ' ἤτοι διαλεγέσθω ἢ εἰπέτω ὅτι οὐκ ἐθέλει διαλέγεσθαι , ἵνα τούτῳ μὲν ταῦτα | ||
| ἠρωτημένα πατέρα τε καὶ νομοθέτην ἠρωτήσθω , ὁ δ ' εἰπέτω ὡς ὁ ζῶν τὸν ἥδιστον βίον ἐστὶν μακαριώτατος : |
| μὲν γὰρ ἐκείνοις ἐπιτιμᾶν ὀργὴν ἐργάζεται , τὸ δὲ σαυτῷ ἐπιπλῆξαι καὶ λέγειν ἐν τῷ λέγειν ἡμαρτηκέναι συγγνώμης ποιήσει τυχεῖν | ||
| εὔπορόν ἐστιν , γνῶναι δ ' ἰδόνθ ' ἕτερον καὶ ἐπιπλῆξαι ῥᾴδιον . ἀλλὰ τί τούτων ἐμοὶ πρὸς σέ , |
| ἐλέγξαι αὐτὸν κηρίνας ῥόας ἐκέλευσε παρατεθῆναι : τοῦ δὲ Σφαίρου ἀπατηθέντος ἀνεβόησεν ὁ βασιλεὺς ψευδεῖ συγκατατεθεῖσθαι αὐτὸν φαντασίᾳ , πρὸς | ||
| δικαιότερος τοῦ μὴ ἀπατήσαντος καὶ ὁ ἀπατηθεὶς σοφώτερος τοῦ μὴ ἀπατηθέντος . ὁ μὲν γὰρ ἀπατήσας δικαιότερος ὅτι τοῦθ ' |
| , ” ἐπὶ δὲ τοῦ αὕτως “ οὕτως μίν φασιν φαγέμεν καὶ πιέμεν αὕτως . ” αὐλός ἐπὶ μὲν τοῦ | ||
| καὶ καρτερεῖμεν , τοῖς δ ' Ἀθηναίοις λέγειν καὶ μικρὰ φαγέμεν , τοὶ δὲ Θηβαῖοι μέγα . περὶ πρώτους ὕπνους |
| καθὼς καὶ ἅπαντες οἱ ὅροι ἔχουσιν . φασὶν γοῦν ἀσυνάρθρους ἀντωνυμίας , καὶ ὅσον ἐπὶ τῇ φωνῇ , οὐκ εἰσὶν | ||
| διὰ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου , οἷον διὰ τὰς ἀντωνυμίας καὶ τὰς μετοχάς : ἀνεπεκτάτων δὲ διὰ τὸ τοιόσδε |
| ἀπομαραίνουσαν τὴν ἀκμήν . ὁ μὲν οὖν Σκόπας καὶ τὰς ἀψύχους εἰδωλοποιῶν γενέσεις δημιουργὸς ἀληθείας ἦν καὶ τοῖς σώμασι τῆς | ||
| καὶ τὸν ἀπὸ γραμμᾶς κινεῖ λίθον : ἤγουν καὶ τὰς ἀψύχους στήλας κινεῖ πρὸς τὸν αὐτῆς ἔρωτα . καὶ ὅταν |
| ἵν ' οὖν Θεόπομπος παύσηται τραχὺς ὤν , κέλευσον Ἀντίπατρον παραναγνῶναι τῶν Ἑλληνικῶν πράξεων αὐτῷ καὶ γνώσεται Θεόπομπος δικαίως μὲν | ||
| . ἵνα οὖν Θεόπομπος παύσηται τραχὺς ὤν , κέλευσον Ἀντίπατρον παραναγνῶναι τῶν Ἑλληνικῶν πράξεων αὐτῶι , καὶ γνώσεται Θεόπομπος δικαίως |
| τούτων δὴ μετ ' ἀμφισβητήσεως ἑκατέρων λεχθέντων ἡμεῖς σοι μετὰ παιδιᾶς ἠπειλήσαμεν ὡς οὐκ ἀφήσομεν οἴκαδέ σε πρὶν ἂν τούτων | ||
| Κρατῖνος ἐν Δραπέτισιν : ἡ δὲ πόλις εἶδός . ἐστι παιδιᾶς πεττευτικῆς . Καὶ δοκεῖ μετενηνέχθαι ἀπὸ τῶν ταῖς ψήφοις |
| εἰπόντος Ἀριστοφάνους ἐν Σκηνὰς καταλαμβανούσαις τὴν κακκάβην γὰρ κᾶε τοῦ διδασκάλου . ἐν δ ' Εὐβούλου Ἴωνι εἴρηται τρύβλια δὲ | ||
| δὲ ἀνδριάντα ἐποίησε Σικυώνιος Κάνθαρος , Ἀλέξιδος μὲν πατρός , διδασκάλου δὲ ὢν Εὐτυχίδου . Εὐπολέμου δὲ Ἠλείου τὴν μὲν |
| ῥητόρων τῶν Ἀττικῶν , ὃ δὲ τὰς περὶ Κρήτην συναγήοχε μυθολογίας , ὃ δὲ πρεσβύτερος μὲν ἀμφοῖν τούτοιν , Δήλιος | ||
| περὶ τῶν Ὑπερβορέων μυθολογούμενα διελθεῖν . τῶν γὰρ τὰς παλαιὰς μυθολογίας ἀναγεγραφότων Ἑκαταῖος καί τινες ἕτεροί φασιν ἐν τοῖς ἀντιπέρας |
| αὐτῇ μιγῆναι , τῆς δὲ ἀποστρεφομένης καὶ τὴν παρθενίαν μᾶλλον αἱρουμένης ἔν τινι τόπῳ τῆς Ἀττικῆς κρύπτεσθαι , ὃν λέγουσι | ||
| σώζεται ἡ ὑπογραφὴ ζῷον γελαστικόν , ἐπὶ δὲ τοῦ ὁρισμοῦ αἱρουμένης μιᾶς φωνῆς οὐκέτι σώζεται ὁ ὁρισμός . [ καὶ |
| , καὶ κατεδύοντο . δηλοῦται δὲ ὑπὸ Φερεκράτους ἐν τοῖς Ἀγρίοις , ὅταν λέγῃ ὁ δὲ δὴ δελφίς ἐστι μολιβδοῦς | ||
| τοῦτο προὐτένθευσαν ἡμέρᾳ μιᾷ . μνημονεύει αὐτῶν καὶ Φερεκράτης ἐν Ἀγρίοις : μὴ θαυμάσῃς : τῶν γὰρ προτενθῶν ἐσμέν , |
| , τούτοις τάς τ ' ἐνδείας τῶν φίλων ἐξακοῦμαι καὶ πλουτίζων καὶ εὐεργετῶν ἀνθρώπους εὔνοιαν ἐξ αὐτῶν κτῶμαι καὶ φιλίαν | ||
| ἀγαθοὺς οὔτε μετεδίωκον τοὺς φαύλους . [ οὔτε τοὺς κακοὺς πλουτίζων οὔτε τοὺς ἀγαθοὺς ἀφαιρούμενος τοῦ πλούτου . ] ὡς |
| ; Πῶς γὰρ οὔ ; Τὴν δέ γε ἀρχὴν αὐτοῦ διευλαβεῖσθαι πειρώμεθα τιθέμενοι . Ποίαν δὴ λέγεις ; Πάντα τὰ | ||
| χρήματα καλεῖν ἔθος ὡς πρὸς τὴν τούτου χρείαν ἐκκείμενα . διευλαβεῖσθαι οὖν χρῆναί φησιν ὁ λόγος τὸν ἐρωτικὸν τῶν θείων |
| οὔσῃ τῇ τοῦ νέου ψυχῇ τροφὴν μαλακωτέραν τὴν ἀπὸ τοῦ μύθου εὐθὺς προσάγειν , ὥσπερ καὶ τὰ ἀρτίτοκα βρέφη μαλακὰ | ||
| καὶ μαντικὸν τὸ φυτόν : εἰ δὲ βούλει καὶ τοῦ μύθου ἐφάπτεσθαι τοῦ περὶ τῆς Δάφνης , οὐδὲ τοῦτό σοι |
| τε φέρει τὴν τελευτήν , καίτοι γε τὸν πρόσθεν χρόνον διαχλευάζων τοὺς μορμολυττομένους τὸν θάνατον καὶ πρᾴως ἐπιτωθάζων . ἀφικόμενος | ||
| εὔτονος ὡς ἱμάς . εἴρων : ὁ πάντα παίζων καὶ διαχλευάζων καὶ εἰρωνευόμενος : ἀπατεὼν καὶ ὑποκριτής . γλοιός : |
| τῆς γυναικός , ζῶντι ἂν τῷ Ἐνδίῳ ἠμφεσβήτησεν ὑπὲρ τῆς γνησίας θυγατρὸς τῶν πατρῴων , ἄλλως τε καὶ παρεσκευασμένος μὴ | ||
| ὀλίγωρον τῶν νόμων τῶν κειμένων ‖ γίγνεσθαι ὥσθ ' ὑπαρχούσης γνησίας θυγατρὸς τῷ τὸν κλῆρον καταλιπόντι ἑτέρῳ δοῦναι ταύτην ἀνθ |
| ἑαυτοὺς τῶν ὑπηκόων καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ τὰς γνώμας , ἄντικρυς ἐρώμενον μὲν τὸν βασιλέα ποιῶν , ἐρωμένους δὲ τοὺς | ||
| δὲ μή τέ τις ἄρσην σχεδὸν προσέρριπται ὑπὲρ τοῦ μὴ ἄντικρυς αὐτὸν πρὸς τὰς δαίμονας ἀποφαίνεσθαι . καὶ σαφὲς ὅτι |
| καὶ ἀπὸ τῆς τῶν ὀνομάτων ἀναπτύξεως Ἐπικράτους καὶ Μορύχου καὶ Φαίδρου λέγειν τι , ὡς κρατουμένου τοῦ σκοτεινοῦ καὶ τοῦ | ||
| κάλλος ὀξυτάτας παθῶν ὁρμὰς ἐγείρει ; πάνυ γοῦν ἐρᾶν ἔδει Φαίδρου διὰ Λυσίαν , ὦ Πλάτων , ὃν προὔδωκεν . |
| ὄχλος ἐστίν , οὐκ ἔχει δὲ νοῦν . Ἴσος ἴσθι κρίνων καὶ φίλους καὶ μὴ φίλους . Ἴση λεαίνης καὶ | ||
| εὑρεῖν ἢ ὅσην ἡ ὕλη δίδωσιν , οὕτω καὶ ὁ κρίνων τοὺς τοιούτους λόγους καλῶς ἂν κρίνοι , εἰ κατὰ |
| ἀξιόλογος διαφορὰ καίτοι δυνατοῦ ὄντος οὐ μόνον περὶ τὰς τροπικὰς τηρήσεις , ἀλλὰ καὶ περὶ τὰς ἰσημερινάς , γίγνεσθαί τι | ||
| ἀραῖς : „ αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν , καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν „ , τὸν δὲ τοῦ Δάν , |
| προσηνέχθη , καὶ τοῦ βασιλέως , ὡς εἶδεν αὐτὸν , δακρύσαντος καὶ λούσασθαί τε καὶ τῆς ἄλ - λης ἐπιμελείας | ||
| καί τινος εἰπόντος ὅτι Τελευτᾷς ἄτεκνος , Ἐπαμεινώνδα , καὶ δακρύσαντος , Μὰ Δία μέν , φησίν , ἀλλὰ καταλείπω |
| πάντα πράξας , οὐ χαλεπῶς διαφεύξεται τὴν τῆς λεγομένης γεγονέναι ἁμαρτίας αἰτίαν . ἃ γὰρ ὁρῶμεν , ἔχει φύσιν οὐχ | ||
| ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ἀλείτας , τὰς ἁμαρτίας ἐκλαμβάνων . κρεῖττον δὲ αὐτὸν τὸν Ἀλέξανδρον λέγεσθαι ἀλείτην |
| ὡς οὐ δίκην δώσουσα τῶν εἰργασμένων . ἀπεννέπω σε μὴ κατακτείνειν ἐμὲ ὑπέρ τ ' ἐμαυτῆς τοῦ θεοῦ θ ' | ||
| ἑτέρους ἐν δυώδεκα τόποις ἐμπιπράναι τὴν πόλιν καὶ διαρπάζειν καὶ κατακτείνειν τοὺς ἀρίστους . Ὧδε μὲν Λέντλῳ καὶ Κεθήγῳ καὶ |
| , αἱ δὲ γυναῖκες ἐκτρωσμοῖς ἢ ὠμοτοκίαις ἢ καὶ ἐμβρυοτομίαις περικυλίονται , μάλιστα δὲ ἐν Καρκίνῳ καὶ Παρθένῳ καὶ Αἰγοκέρωτι | ||
| αἰσχροκερδεῖς ἀποστερηταὶ ἁπλῶς οὐδὲν ἔχοντες ἐλεύθερον , ὅθεν κακοῖς πλείστοις περικυλίονται καὶ ἐπαγωγῆς ἢ φυγαδείας ἢ συνοχῆς πεῖραν λαμβάνουσι . |
| ἡμᾶς τὸ γοργοτάτω , ταχύτατος ταχυτάτω , ἡδύτατος ἡδυτάτω , γραμματικώτατος γραμματικωτάτω . ἀλλ ' οὐχ ὡς ἔστι τὰ τοιαῦτα | ||
| ἐμφαίνοντες ὁ πάντων προήκων , ὡς ἔστιν εἰπεῖν , ὁ γραμματικώτατος . τῇδε γὰρ καὶ ὡς συλλαβὴν τὸ ἄρθρον ἀπηνέγκατο |
| διὰ τὴν περὶ τὸ κυούμενον ἀργίαν . ταῦτα δὲ τοῦ πιθανοῦ μᾶλλον ἢ τοῦ ἀληθοῦς ἔχεται , παρ ' ὅσον | ||
| , εἶτα ἐπειδὴ καὶ οἱ φιλόσοφοι ἔχουσι λόγους , προσέθηκε πιθανοῦ : ἐκεῖνοι γὰρ οὐ πιθανοὺς ἔχουσιν , ἀλλ ' |
| . . πάλιν δῆλον ὅτι οὐκ οἶδεν ἡ Πενία τὴν Χρεμύλου γνώμην καὶ τὴν τοῦ Πλούτου ὅτι πρὸς μόνους τοὺς | ||
| . ἀντὶ τοῦ δέ . . . φαίνεσθον : Τοῦ Χρεμύλου εἰπόντος μόνου , δυϊκῶς ὁ Πλοῦτος ἴσως εἶπεν , |
| ! ! θεωρεῖσθαι περὶ τῶν ἐμπροκειμένων ? ? γινομένας ψευδεῖς ὑπολήψεις καθ ' ὃν ἐξέθηκα [ τρόπον ] . ἐντεῦθεν | ||
| τῶν ? ἐμπροεκκειμένων ? [ ] [ ] γινομένας ψευδεῖς ὑπολήψεις κα - θ ' ὃν ἐξέθηκα [ τρόπον ] |
| φρονῶν . Σκεπτέον δὴ ὑμῖν πρῶτον μὲν εἰ ἐποιήσατο τὰς διαθήκας , ἔπειτα εἰ μὴ παρανοῶν διέθετο . Ἀντιλεγόντων δ | ||
| Τότε γοῦν ἐκ ταύτης τῆς ὀργῆς Κλεώνυμος ταύτας ποιεῖται τὰς διαθήκας , οὐχ ἡμῖν ἐγκαλῶν , ὡς ὕστερον † ἐσώθη |
| θεῶν τε καὶ δαιμόνων ἐπιπεμπομένας τοῖς ἀνόσια καὶ δεινὰ διαπραξαμένοις ἐρινύας ἐῶ , ὑφ ' ὧν αἰκιζόμενοι ψυχάς τε καὶ | ||
| παρίσταται περὶ τοῦ δαιμονίου φρονεῖν , καὶ πείθομαί γε τὰς ἐρινύας ἐκείνας τὰς φοβερὰς καὶ ἀπαραιτήτους τοῖς ἀνόσιόν τι διαπραξαμένοις |
| βασιλεύσετον ἀντὶ νόμου τε καὶ τοῦ κοινῇ ἀεὶ δόξαντος εἶναι βελτίστου λόγου . Ἀληθέστατα , ἔφη . Ταῦτα δή , | ||
| . Τίνι γὰρ ἂν μᾶλλον ἁρμόττοι ταῦτα καρποῦσθαι ἀπὸ τοῦ βελτίστου καὶ σπουδαιοτάτου γιγνόμενα ἢ τῷ τοιούτῳ ; οὐ γὰρ |
| Δείναρχος ἐν τῇ Κατὰ Πολυεύκτου ἀποφάσει : καὶ τὰς ἰδίᾳ παραγγελίας γεγενημένας καὶ τὰς δεήσεις . . . . δώρων | ||
| λίαν ἐκ τῆς Ἀττικῆς . καὶ οὐ δεῖ σοι μακρᾶς παραγγελίας οὐδὲ ἀντιβολήσεων ἐμμήνων , οὐδὲ προστίθεσθαι ἱκετηρίαν , ἀλλ |
| εἰδότος τὸ ἐλέγχεσθαι , οὔτε τοῦ τἀληθὲς οὐκ εἰδότος τὸ ἐλέγχειν , οὕτως οὐδὲ τὸ ἀδικεῖν εἴη ἂν καὶ τὸ | ||
| ' οὐ ταυτὸν βούλεται . καὶ ταῦτ ' οὐχ ἡμᾶς ἐλέγχειν δεῖ τοῖς λόγοις , ἀλλὰ Φίλιππος ἔργῳ πιστοῦται . |
| ὕβριν αὐτὸν μᾶλλον ἢ ἔρωτα ὀνομάσας μέλλει λοιπὸν ἐπὶ τὰς ἀποδείξεις ἰέναι : μετὰ γὰρ τὴν ὁριστικὴν ἡ ἀποδεικτική ἐστι | ||
| ὑπάρχειν αὐτὴν σκαφοειδῆ καὶ κοίλην , καὶ πολλὰς καὶ πιθανὰς ἀποδείξεις εὐποροῦσι περί τε ταύτης καὶ περὶ τῶν ἄλλων τῶν |
| δεκτικόν : τοῦτο δ ' ἄν τις ποιήσαιτο τοῦ τε συντόμου καὶ τοῦ ἀκριβοῦς ἅμα φροντίζων : οἱ γὰρ ὁρισμοὶ | ||
| ἀλλαχοῦ ἑτέραν ἐχούσης φύσιν τῆς προβολῆς , ἀλλὰ πανταχοῦ οὔσης συντόμου ἀποφάσεως τῶν εἰρημένων ἀδικημάτων : καὶ τοῦτο διαφέρει τῆς |
| τελεῖν ἢ πρόσθεν , καὶ ποιοῦντες τοῦτο τὸν διπλάσιον τοῦ εἰκότος χρόνον πολιορκούμενοι διήρκεσαν . καὶ τόλμα δὲ ἀτολμίας ἔσθ | ||
| : Ἀρτέμιδι δὲ οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν μετά γε τοῦ εἰκότος λόγου μετείη τοιούτου σχήματος . περιέχεται δὲ ἡ Φιγαλία |
| πρὸς ἀπόδειξιν τῶν ἰατρικῶν θεωρημάτων , τοσοῦτον παραλαμβάνει παρὰ τοῦ διαλεκτικοῦ ὡς ὄργανον : ὁ δὲ φιλόσοφος ἐπιστήμων ἐστὶν ὡς | ||
| τῷ ἀνακαθαίρειν καὶ διαρθροῦν τὰ προσπίπτοντα , τὸ δὲ τοῦ διαλεκτικοῦ , ὃς οὐ διδάσκει ἀλλ ' ἐρωτᾷ : προσποιεῖται |
| μῆτερ , ἱκετεύω σε , μὴ ' πίσειέ μοι τὰς αἱματωποὺς καὶ δρακοντώδεις κόρας : αὗται γὰρ αὗται πλησίον θρώισκους | ||
| μῆτερ , ἱκετεύω σε , μὴ ' πίσειέ μοι τὰς αἱματωποὺς καὶ δρακοντώδεις κόρας : αὗται γάρ , αὗται πλησίον |
| οὑτοσί ; ἐν αὐτῷ Γοργίᾳ τούτῳ ἐν τοῖς Σωκράτους καὶ Καλλικλέους λόγοις . ἐλθὼν γὰρ ἐπ ' αὐτὸ τὸ λῦον | ||
| ἐῶσιν οἱ νόμοι . ἀκούσας δ ' ἐγὼ ταῦτα τοῦ Καλλικλέους προσέρχομαι τῷ Καλλίππῳ , καὶ ἐρωτῶ αὐτὸν ὅποι τε |
| δὴ μώνα ἐοῖσα πόθεν τὸν ἔρωτα δακρύσω ; ἐκ τίνος ἄρξωμαι ; τίς μοι κακὸν ἄγαγε τοῦτο ; ἦνθ ' | ||
| καὶ τὴν ἀλήθειαν . αὐτίκα ἵν ' ἀπὸ τῶν τελευταίων ἄρξωμαι , εἰ μὲν ἃ φανταζόμεθα εἰς τὰ αὑτῶν σώματα |
| ἐπιστήμη , καὶ δὴ καὶ ἀνεπιστημοσύνης ἡ αὐτὴ αὕτη ; Πάνυ γε . Ἰδὲ δὴ ὡς ἄτοπον ἐπιχειροῦμεν , ὦ | ||
| Τὰ τῶν πολλῶν ἄρα νόμιμα τὰ τῶν κρειττόνων ἐστίν . Πάνυ γε . Οὐκοῦν τὰ τῶν βελτιόνων ; οἱ γὰρ |
| ] . εἴη δ ' ἂν ἄμεινον [ τὰ τοῦ Φιλοχόρου ] ? παραγράψαι . προθεὶς γὰρ οὗτος [ ἄρχοντα | ||
| . . . : † Ἀλυρίου τοίνυν καὶ Ἡροδότου καὶ Φιλοχόρου καὶ Ἴστρου τῶν μάλιστα τὰς ἐμμέτρους μαντείας φιλοτιμηθέντων συναγαγεῖν |
| ὅσαι εἰκόνες αὐτῆς εἰσινἡ δ ' ἀσθενὴς ἡμῖν τὴν τῶν γελοίων εἴληχε τάξιν τε καὶ φύσιν . Ὀρθότατα λέγεις . | ||
| ποιεῖν εἴωθε Γρυλλίων ἀεί . Ἀριστόδημος δ ' ἐν βʹ γελοίων ἀπομνημονευμάτων παρασίτους ἀναγράφει Ἀντιόχου μὲν τοῦ βασιλέως Σώστρατον , |
| δὲ ζητεῖται εἰ κακόν ἐστιν ἢ οὔ . Αἱ τῆς ἀχαριστείας γραφαὶ ἔχουσι καὶ τὸ πῶς ἀχάριστος : ὅπερ ἐστὶν | ||
| ἐρεῖς τὸ ὁρικὸν παραγραφικὸν προηγουμένως κατασκευάζων : καί τοι τί ἀχαριστείας ἡμεῖς ἐνεδειξάμεθα ἔγκλημα ; τί τῆς τοιαύτης κατηγορίας καθ |
| γὰρ οἷόν τε τυχεῖν πάντων ὧν ἐπιθυμεῖ ὁ Σικελιώτης , κακωθῆναι μὲν τοὺς Συρακουσίους , περιγενέσθαι δὲ ὅμως τῆς τύχης | ||
| ἢ καὶ φοβεῖται , διὰ δ ' αὐτὰ τὰς Συρακόσσας κακωθῆναι μέν , ἵνα σωφρονισθῶμεν , βούλεται , περιγενέσθαι δὲ |
| Λακεδαιμονίοις νικῶντες . Ἴωμεν ἐς τὸ δικαστήριον ἀκροασόμενοι τοῦ ἀνδρὸς ἀπολογουμένου ὑπὲρ τῆς αἰτίας , ἡλίου γὰρ ἐπιτολαὶ ἤδη καὶ | ||
| , ὀργισθεὶς ἀνεχώρησεν . οὕτως οὖν τοῦ Αἰσώπου πρὸς πολλοὺς ἀπολογουμένου ἀνεχώρουν ἅπαντες , ὕβριν τὸν λόγον νομίζοντες εἶναι . |
| γὰρ ἐνίοτε τῶν εὐηθικῶν τινα ἀνθρώπων ποιεῖ σοφίας μέτα λόγους ἀποφθέγγεσθαι , δι ' οὗ πᾶσι κατάδηλον γίγνεται , ὡς | ||
| παιδαρίων εὐθὺς τὸ γέλοια λέγειν : διὸ καὶ συμβέβηκεν αὐτοὺς ἀποφθέγγεσθαι πολλάκις εὐκαίρως διὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς συνήθειαν . ὥστε |
| ψευδῆ , ἀλλὰ τὰ δεχόμενα τοὺς ἐφ ' ἑκάτερα λόγους πιθανῶς : οὔτε γὰρ τὰ ὁμολογούμενα ἀληθῆ ἀνατρέποντες ἀληθεῖς φανησόμεθαοὐδεὶς | ||
| καὶ προβουλεύῃ . οὐκ ἔραμαι πολὺν ἐν μεγάρῳ πλοῦτον : πιθανῶς ὃ θέλει παραινέσαι τῷ Χρομίῳ , ἐφ ' ἑαυτοῦ |
| εἰπόντες τὰ συγκριτικὰ ἥμαρτον : ἀντὶ γὰρ τοῦ κλεπτέστατον καὶ ψευδέστατον . οὕτως Φιλόξενος εἰς τὸ Ῥηματικὸν αὑτοῦ , . | ||
| εἰπεῖν ἢ ἀκοῦσαι λόγους . τὸ δὲ πάντων σχετλιώτατον καὶ ψευδέστατον τὸ εἰπεῖν οὐδεμιᾶς κατεπειγούσης χρείας ὅτι παιδικὰ γεγόνοι τοῦ |
| τοῦ Φιλαδέλφου παρὰ τοῦ Ζηνοδότου ὠρθώθησαν . μετὰ δὲ Ζηνόδοτον Ἀριστάρχῳ πάλιν ὠρθώθησαν τετάρτῳ ἢ πέμπτῳ ἀπὸ Ζηνοδότου τελοῦντι , | ||
| διὰ Φιλίππου πεῖραν εἰληφότας τῆς φυγῆς . Ἀμβρακιῶται δὲ πεισθέντες Ἀριστάρχῳ τὴν μὲν ὑπὸ Φιλίππου κατασταθεῖσαν φρουρὰν ἐξέβαλον , τὴν |
| κε , ὁ δὲ τρίτος μο λε . Εὑρεῖν τὰς δοθεῖσας ὑπεροχάς . . Ἐν ὑποθέσει μ μο ἔλαβε τὸ | ||
| ι , ὁ δὲ τέταρτος μο κε . Εὑρεῖν τὰς δοθεῖσας ὑπεροχάς . . Ἐπεὶ ὁ τρίτος καὶ ὁ τέταρτος |
| κατέχει δύο συμπεπηγότα πρὸς ἄλληλα κατὰ τὰ πέρατα δυσὶ τοῖς λεγομένοις διαπήγμασιν : ἔστι δὲ τοῖς μέτροις τὰ διαπήγματα τοῖς | ||
| Ὡς ἑταῖρος τοῦ Λυσίου ὁ Φαῖδρος οὐ χαίρει πως τοῖς λεγομένοις κατὰ Λυσίου καὶ τοῦ λόγου . ρξθʹ Τοῦτον μὲν |
| αἰτία , ἥτις εἴρηται , ἤδη δευτέρα δὲ ἡ τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις : διότι ὁ στοχασμὸς ἄρνησίς ἐστι τοῦ ἐπαγομένου | ||
| εἰδέναι , τοιαῦτα δὲ ἐπιστέλλων ψευδόμενος ἁλώσῃ τοῖς γεγραμμένοις αὐτοῖς ἐλέγχων τὰ γεγραμμένα . οὑτωσὶ μὲν οὐδ ' εἰ πάνυ |
| κϚ : αἷς ἐπιβαλλουσῶν κατὰ τοὺς ἐπὶ τοῦ ἀπογείου λόγους διευκρινημένου μὲν μήκους μοιρῶν θ μη να , περιοδικοῦ δὲ | ||
| α : αἷς ἐπιβαλλουσῶν κατὰ τοὺς ἀπογείους λόγους τοῦ μὲν διευκρινημένου μήκους μοιρῶν δ μ λε , τοῦ δὲ περιοδικοῦ |