, ” ἐπὶ δὲ τοῦ αὕτως “ οὕτως μίν φασιν φαγέμεν καὶ πιέμεν αὕτως . ” αὐλός ἐπὶ μὲν τοῦ | ||
καὶ καρτερεῖμεν , τοῖς δ ' Ἀθηναίοις λέγειν καὶ μικρὰ φαγέμεν , τοὶ δὲ Θηβαῖοι μέγα . περὶ πρώτους ὕπνους |
ᾤχεο νηῒ Πύλονδε , οὔ πώ μίν φασιν φαγέμεν καὶ πιέμεν αὔτως , οὐδ ' ἐπὶ ἔργα ἰδεῖν , ἀλλὰ | ||
ἐπὶ δὲ τοῦ αὕτως “ οὕτως μίν φασιν φαγέμεν καὶ πιέμεν αὕτως . ” αὐλός ἐπὶ μὲν τοῦ εὐθὺς ἐξακοντισμοῦ |
ἐπιστήμη , καὶ δὴ καὶ ἀνεπιστημοσύνης ἡ αὐτὴ αὕτη ; Πάνυ γε . Ἰδὲ δὴ ὡς ἄτοπον ἐπιχειροῦμεν , ὦ | ||
Τὰ τῶν πολλῶν ἄρα νόμιμα τὰ τῶν κρειττόνων ἐστίν . Πάνυ γε . Οὐκοῦν τὰ τῶν βελτιόνων ; οἱ γὰρ |
τὰς παιγνίας τὰς νῦν σφίσι τε καὶ Ἕλλησι κατεστεώσας ἑωυτῶν ἐξεύρημα γενέσθαι . Ἅμα δὲ ταύτας τε ἐξευρεθῆναι παρὰ σφίσι | ||
δεῖ νιν πάντ ' ἐπίστασθαι . μέγιστον δὲ καὶ κάλλιστον ἐξεύρημα εὕρηται μνάμα καὶ ἐς πάντα χρήσιμον , ἐς τὰν |
δ ' ἐκ πάντα τέτυκται . καὶ Ὅμηρος μνήσομαι οὐδὲ λάθωμαι Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο . καὶ οἱ λοιποὶ ὁμοίως , ἵνα | ||
ἔπλεο μύθων , ὄφρά ς ' ὑποδείσας μένεος ἀλκῆς τε λάθωμαι . οὐ μέν μοι φεύγοντι μεταφρένῳ ἐν δόρυ πήξεις |
πείθειν καὶ σὲ καὶ τούτους . ἀλλ ' , ὦ Νικία , τί οὐ λέγει πότερος ὑμῶν ; Ἀλλ ' | ||
εὐνὰν ὀρθρευοίσᾳ . Οὐδὲν ποττὸν ἔρωτα πεφύκει φάρμακον ἄλλο , Νικία , οὔτ ' ἔγχριστον , ἐμὶν δοκεῖ , οὔτ |
. ἔνθ ' εἴ τοι τόδε ἔργον ἐφανδάνει , οὔτι μεγαίρω , κτεῖνέ τε καὶ Κόλχοισιν ἀείρεο δηιοτῆτα . ” | ||
, οἵ ς ' ἀποκωλύσουσιν . Ἐγὼ δέ τοι οὔτι μεγαίρω : δώσω τοι Τεγέην ποσσίκροτον ὀρχήσασθαι καὶ καλὸν πεδίον |
αὐτὸν ἡ ἀπό - γνωσις ἀπαγάγῃ τῆς ἄγαν ἐπιθυμίας καὶ ἀνέραστος αὐτοῖς γένηται : προσμειδιῶσιν οὖν καὶ ὑπισχνοῦνται καὶ ἀεὶ | ||
ὄργανον . Ὅ τε οὖν λόγος αὐτὸς αὑτοῦ ἀμβλύτατος , ἀνέραστος ὤν : ὅ τε ἔρως αὐτὸς αὑτοῦ ἐμπληκτότατος , |
θνάσκουσα Βιστάλᾳ τᾷ ἑαυτᾶς θυγατρὶ τὰν αὐτὰν ἐπιτολὰν ἐπέτειλεν . ἁμὲς δὲ ἄνδρες ἐόντες καὶ Πυθαγόρα φοιτηταὶ οὐ γνησίως αὐτῷ | ||
, αὐγάσδεο . ὁ δὲ τρίτος ὁ τῶν παίδων : ἁμὲς δέ γ ' ἐσσόμεσθα πολλῶι κάρρονες . ἐλθεῖν ἥρω |
: τότ ' ὄρη λαλεῦσι φωναῖς , φιλέρημος δὲ νάπαισιν λάλος ἀνταμείβετ ' ἀχώ : πιθαναὶ δ ' ἐργατίδες σιμοπρόσωποι | ||
συμ - φέρει εἰ καὶ ἡ γαμηθεῖσα λοίδορός τις καὶ λάλος καὶ μοιχάς , φυλάσσεσθαι δὲ δεῖ οἰκοδομεῖν . τὰ |
τὸ ἀπαθές . Ταῖς οὖν σκολιαῖς δίκαις ἕπεται καὶ ἡ ἐπιορκία : οἱ γὰρ ὀρθῶς δικάζειν δόξαν ἔχειν ἐθέλοντες , | ||
εἶναι μὲν γὰρ ἔνια τῶν τελουμένων παιγνίων , ἐν οἷς ἐπιορκία τίς ἐστιν , οὐκ ἀντιλέγω : οὐ μὴν διὰ |
καὶ ὑπὸ σποδῷ ἀκάματον πῦρ : καιόμενος δ ' ὑπὸ τεῦς καὶ τὰν ψυχὰν ἀνεχοίμαν καὶ τὸν ἕν ' ὀφθαλμόν | ||
, ὥς τυ φάγωντι . καὶ πόκ ' ἐγὼν παρὰ τεῦς τι μαθὼν καλὸν ἢ καὶ ἀκούσας μέμναμ ' , |
γάρ που ἐν ἑαυτῷ ὅλῳ τὸ ἓν ἐφάνη ὄν . Ὀρθῶς . Οὐκοῦν καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις τὸ ἕν ; | ||
μήτε πλῆθος μηδὲν μηδέποτε ἐᾶν δρᾶν μηδ ' ὁτιοῦν . Ὀρθῶς . Οὐκοῦν μιμήματα μὲν ἂν ἑκάστων ταῦτα εἴη τῆς |
περιοίκους ἅπαντας ἱκανὸν εἰς τὴν ἑαυτῶν χρείαν συντιθέναι τάριχος . Θαυμαστὸν δέ ἐστι τὸ μὴ παραλλάττειν τὸ τοῦ Ὀλύνθου μνημεῖον | ||
μόνα : πεπαίδευται γὰρ αὐταύτας ὕπο . Καὶ πάλιν : Θαυμαστὸν ὦν οὐδὲν ἐμὲ ταῦθ ' οὕτω λέγειν , οὐδ |
[ ] δ ' ὄκως ἂν μὴ μακρηγορέων ὐμέας , ὦνδρες δικασταί , τῆι παροιμίηι τρύχω , πέπονθα ? πρὸς | ||
ἐγχανὼν : ἀντὶ τοῦ ” καταγελάσας “ . ἐμοὶ μὲν ὦνδρες : τοὺς τρεῖς τοὺς ἑξῆς ὁ πρεσβύτης πρὸς τοὺς |
κρέα ' ἔδμεναι . . . . Χ : Κρέα ἔδμεναι : κατὰ συστολὴν τὸ κρέα ὡς καὶ ἐν τῇ | ||
γὰρ τῶν τοιούτων σοὶ ναίους ' ὑποφῆται ἀνιπτόποδες χαμαιεῦναι καὶ ἔδμεναι , οἷα σύες χαμαιευνάδες αἰὲν ἔδουσιν ἴσως διὰ τὸ |
' αὐταῖς ὑπακούσω . δῆλον ὅτ ' ἐν τᾷ γᾷ κἠγών τις φαίνομαι ἦμεν . Οὕτω τοι Πολύφαμος ἐποίμαινεν τὸν | ||
, ἁδὺ δὲ χἀ σῦριγξ χὠ βουκόλος , ἁδὺ δὲ κἠγών . ἔστι δέ μοι παρ ' ὕδωρ ψυχρὸν στιβάς |
Οἰκεῦντα : ἐν Μιλήτῳ τόπος , ἔνθα ἱερὸν Ἀφροδίτης . ὔμμες δ ' Ὑετίδος καὶ Βυβλίδος : πρὸς τοὺς Ἔρωτας | ||
θεοεικέλοις [ . Σαπφοῦς [ μελῶν β ἆς θέλετ ' ὔμμες ἔγω δ ' ἐπὶ μολθάκαν τύλαν κασπολέω † μέλεα |
δῶρα / ἀφραδίηι κραδίης : βιότοιο μὲν ὅς κ ' ἐπιδευὴς / στρωφᾶται , μακάρεσσιν ἐπὶ ψόγον αἰνὸν ἰάπτει / | ||
τίκτει μῆλα τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτόν : ἔνθα μὲν οὔτε ἄναξ ἐπιδευὴς οὔτε τι ποιμὴν τυροῦ καὶ κρειῶν οὐδὲ γλυκεροῖο γάλακτος |
Ζεύς : δαιμονίη αἰεὶ μὲν ὀΐεαι οὐδέ σε λήθω : πρῆξαι δ ' ἔμπης οὔ τι δυνήσεαι , ἀλλ ' | ||
μοῦνοι καὶ ἐπιτυγχάνειν καὶ ἀτυχεῖν οἱ καλῶς τι καὶ κακῶς πρῆξαι ἐπιστάμενοι : ἐπιτυγχάνειν τε γὰρ τοῦτ ' ἐστὶ τὸ |
τὰς εἰκοῦς τῶν ἐγχέλεων : καὶ ἀλλαχοῦ : οὐ χαίρω βατίσιν , οὐδ ' ἐγχέλεσιν : καὶ Στράττις ἐγχέλεων ἀνεψιός | ||
ἐγχέλεις θηρώμενοι , πέπονθας . καὶ αὖθις , οὐδὲ χαίρω βατίσιν οὐδ ' ἐγχέλεσι . καὶ ἐν Νεφέλαις τὰς εἰκοὺς |
ἐπὶ ξείνῃ Κεκροπίᾳ φθίμενον . Ὤιχευ ἔτ ' ἀσκίπων , Κινησία , Ἑρμόλα υἱέ , ἐκτίσων Ἀίδῃ χρεῖος ὀφειλόμενον γήρᾳ | ||
δεινὸν μὲν γὰρ ἔχονθ ' ὑὸς ῥύγχος , ὦ φίλε Κινησία . ἐγὼ δὲ βαρβίτους , τριχόρδους , πηκτίδας , |
, ; , . Βδέλλα : Ἀττικοὶ βδάλλειν λέγουσιν τὸ ἀμέλγειν : ἀπὸ δὲ τοῦ βδάλλω γίνεται βδέλλα τοῦ α | ||
τὸ δὲ ἕλκειν ἀπ ' αὐτῶν τὸ γάλα βδάλλειν καὶ ἀμέλγειν καλεῖται . ἐρεῖς δὲ τυροκομεῖν καὶ γαλουργεῖν καὶ γαλακτουργεῖν |
πλήττουσιν . πεποίηται ⌈ δὲ [ δ ' ] αὐτῷ χαριέντως . ἐδιδάχθη ἐπὶ ἄρχοντος Ἀμεινίου διὰ Φιλωνίδου ἐν τῇ | ||
οὐκ ἔστιν ὄνομα ἀλλ ' ἐπίρρημα , ἀντὶ γὰρ τοῦ χαριέντως 〚 . Πρόσκειται πᾶν ὄνομα 〛 οὐδέτερον διὰ τὴν |
κελεύεις ; Ὅτι , ἦν δ ' ἐγώ , ὦ Εὐθύδημε , τὰ σοφὰ ταῦτα καὶ τὰ εὖ ἔχοντα οὐ | ||
λέγει . Νὴ Δία , ἔφη ὁ Κτήσιππος , ὦ Εὐθύδημε : ἀλλὰ τὰ ὄντα μὲν τρόπον τινὰ λέγει , |
τὸν Ποσειδῶ , μαίνεθ ' , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ : κέκραγε γοῦν παμμέγεθες . ἀστεῖον πάνυ εἰ τὰς λοπάδας ἐν | ||
Ἥφαιστον , δικαίως ἀποθάνοιμ ' ἄν . Ἡράκλεις , ἡλίκον κέκραγε . τοῦτ ' ἦν : πῦρ βοᾶι : τὸ |
: οὗ γὰρ τὸ μέγιστον ἔργον ἐστὶ παιδιά , ἁδρὸν γελάσαι , σκῶψαί τιν ' , ἐκπιεῖν πολύν , οὐχ | ||
ὁ Δημόκριτος , εἰ ταῦτα εἶδε ; κατ ' ἀξίαν γελάσαι ἂν ἐπὶ τῷ ἀνδρί ; καίτοι πόθεν εἶχεν ἐκεῖνος |
καὶ Λυσίας . Ἀνέῳγα . καὶ ὁ Πλάτων : „ ἀνεῴγετο γὰρ οὐ πρωΐ . „ Ἀνέῳγε βούλονται μὴ λαμβάνεσθαι | ||
ἀνέῳγέ μοι θύραν „ , καὶ ὁ Πλάτων : ” ἀνεῴγετο γὰρ οὐ πρῴ ” καὶ ὁ Δημοσθένης : „ |
τὸ τῆς βροντῆς ἤχημα , τλητὸν καὶ ὑπομονητὸν καὶ καρτερητὸν παρέσυρας καὶ παρέρριψας καὶ παρήγαγες εἰς τὸ πεῖσαι καταλεῖψαι τὸν | ||
. λητὸν , ἤγουν λαθαστόν . . ἀνεκτὸν ἡμῖν . παρέσυρας ] ἐξήνεγκας . . παρέρριψας . . πῶς με |
Βατίς τε καὶ σμύραινα πρόσεστι . Νάρκη γὰρ ἑφθὴ βρῶμα χάριεν γίγνεται . Σὲ μέν , ὦ μοχθηρέ , παλινδορίαν | ||
δεδοξασμένων ἀντιπαραβάλλοντα ἐκείνων τὰ ἔργα πρὸς τὰ τῶν ἐγκωμιαζομένων . χάριεν δέ ἐστιν ἐνίοτε ἀπὸ τῶν ὀνομάτων καὶ τῆς ὁμωνυμίας |
οἱ δ ' Ἀττικοί , ὦ Συραττικὲ Οὐλπιανέ , καὶ ἔμβαμμα λέγουσιν , ὡς Θεόπομπος ἐν Εἰρήνῃ : ὁ μὲν | ||
. ὁ μὲν ἄρτος ἡδύ , τὸ δὲ φενακίζειν προσὸν ἔμβαμμα τοῖς ἄρτοις πονηρὸν γίγνεται . ἄχθομαι δ ' ἀπολωλεκὼς |
ἐπ ' ἀμφιρύτην . Σῆμα καταφθιμένοιο Μεγακλέος εὖτ ' ἂν ἴδωμαι , οἰκτείρω σε , τάλαν Καλλία , οἷ ' | ||
. ἀλλ ' ἄγε δὴ τὰ χρήματ ' ἀριθμήσω καὶ ἴδωμαι , μή τί μοι οἴχωνται κοίλης ἐπὶ νηὸς ἄγοντες |
ἀέσσεται , . , . . Ἀεργεία : Ἡσίοδος : ἀεργίη δέ τ ' ὄνειδος , . . . . | ||
στυγέουσιν ἀεργούς ] . ἔργον δ ' οὐδὲν ὄνειδος , ἀεργίη δέ τ ' ὄνειδος . εἰ δέ κεν ἐργάζῃ |
οἷον τὸ ἐπὶ διαχύσει τῶν ἀκροατῶν χωρίς τινος ὕβρεως : εὐτράπελον δὲ τὸ μετὰ σεμνότητος χαριέντως λεγόμενον : γεφυρισμὸς δὲ | ||
ἀνασεσυρμένην καλοῦσι δὲ τὸν μὲν σκωπτικὸν ἐπίχαριν , τὸν δὲ εὐτράπελον ἐπιδέξιον , τὸν δ ' ἀνασεσυρμένον ἄπλαστον καὶ ἁπλοῦν |
βίης ἐπιδευέες εἰμὲν ἀντιθέου Ὀδυσῆος , ὅ τ ' οὐ δυνάμεσθα τανύσσαι τόξον : ἐλεγχείη δὲ καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι . | ||
αὔτως γὰρ ἐπέεσς ' ἐριδαίνομεν , οὐδέ τι μῆχος εὑρέμεναι δυνάμεσθα , πολὺν χρόνον ἐνθάδ ' ἐόντες . Ἀτρεΐδη σὺ |
δὲ ἦν κύω βαρυτόνως , κυέμεναι ἂν ἦν κατὰ τὸ εὑρέμεναι : οὕτω καὶ φιλῶ φιλεῖν φιλήμεναι καὶ νοήμεναι καὶ | ||
ἐβαρύνετο φόρτῳ . φέρτερον εὐκλέα μοῖραν ἐπ ' ἀκλείῃ βιότοιο εὑρέμεναι , ἀγαθὸν δὲ θανεῖν τοιῷδ ' ἐπὶ ἔργῳ . |
οὖν ἐκ συμποσίου ἀπελύσαντο . Λεωπρέπης ὁ Κεῖος ὁ τοῦ Σιμωνίδου πατὴρ ἔτυχέ ποτε ἐν παλαίστρᾳ καθήμενος : εἶτα μειράκια | ||
Λακε - δαιμονίων , ὡς Χαμαιλέων φησὶν ἐν τῷ περὶ Σιμωνίδου , οὐ προσίενται οὔτε φιλοσοφίαν οὔτε ῥητορικὴν διὰ τὰς |
δὲ καὶ οἱ νεώτεροι : Ἱππῶναξ μὲν : Κυπρίων βέκος φαγοῦσι καὶ Ἀμαθουσίων πυρόν : Κύπριοι γὰρ καὶ οἱ Ἀμαθούσιοι | ||
γὰρ οὖν ἐν τῇ γαστρὶ καὶ ὀδύνας σφοδρὰς τοῖς αὐτοὺς φαγοῦσι παρέχουσι , ὁπόταν ἐκ τοῦ τῆς ἐχίδνης ἰώδους ἄσθματος |
. ψόθον γὰρ καλοῦσιν Ἀριστοφάνης : πλέῳ γράσου τε καὶ ψόθου , οἷον καὶ ῥύπου τε καὶ ψόθου πλέως Αἰσχύλος | ||
συναρέσκοντος . Σοφοκλῆς Ποιμέσι . ἔστι δὲ ἀποκομματικὸν λεξείδιον τοῦ ψόθου . ψόθον γὰρ καλοῦσιν Ἀριστοφάνης : πλέῳ γράσου τε |
ἔπεφνε κατὰ μόθον : ἐν δ ' ἄρα τοῖσιν Εὐρύπυλος πολέεσσι κακὰς ἐπὶ Κῆρας ἴαλλε δυσμενέσιν . Πρῶτον δὲ μενεπτόλεμον | ||
ἐν Πριάμοιο πολυχρύσοιο μελάθροις ἔμπεδον εἴδατα κεῖται , ἅ περ πολέεσσι καὶ ἄλλοις πολλὸν ἐπὶ χρόνον ἔσσετ ' ἀγειρομένοισιν ἐδωδὴ |
δ ' ἐπόρουσε ποσὶ κραιπνοῖσι πεποιθώς . ἠΰτε κίρκος ὄρεσφιν ἐλαφρότατος πετεηνῶν ῥηϊδίως οἴμησε μετὰ τρήρωνα πέλειαν , ἣ δέ | ||
δυνάμει . δμηθῆναι : ὑποταχθῆναι , δαμασθῆναι . Ἠνεμόεις : ἐλαφρότατος . ῥόθος : ἦχος . Κελαινόρινον : ἔχοντα κελαινὸν |
κἀλείφου λαβών . Οὐχ ἡδὺ τὸ μύρον μὰ τὸν Ἀπόλλω τουτογί , εἰ μὴ διατριπτικόν γε κοὐκ ὄζον γάμων . | ||
τὰς πόρνας καταπαῦσαι βούλομαι ἁπαξαπάσας . ἵνα τί ; δῆλον τουτογί : ἵνα τῶν νέων ἔχωσιν αὗται τὰς ἀκμάς . |
, τὸν δάκτυλον . Ἐγὼ δ ' ἔτνος γε πίσινον εὔχρων καὶ καλόν : ἐτόρυνε δ ' αὐτὴ Παλλὰς ἡ | ||
τὴν ἑαυτοῦ οἴεται δήλην ποιῆσαι πρὸς τὴν πόλιν εὔνοιαν . εὔχρων ] ἔχον καλὴν χροιάν , εὐειδές . Γ ἔτνος |
καὶ ἀκοῦσαι ; “ τί φήσομεν , ὦ Ἱππία ; Πάντως δήπου φήσομεν , ὦ Σώκρατες , καὶ ἐν τοῖς | ||
ὅσον γέ με εἰδέναι . Ἆρ ' οὐδὲ γεωμετρικός ; Πάντως δήπου , ὦ Σώκρατες . Ἦ καὶ ἀστρονομικὸς καὶ |
λάλον , ὀργίλον , γλώσσαλγον , τὸ δὲ φλογοειδὲς χρῶμα ἐμμανές , τὸ δὲ πράως ἐρυθρὸν εὐφυές , εὐμαθές , | ||
τοῦ λίθου φύσιν ἑκάστοις μέλεσιν ἐπιπρέπειν . ὁ γοῦν Χαρικλῆς ἐμμανές τι καὶ παράφορον ἀναβοήσας , Εὐτυχέστατος , εἶπεν , |
σύναρθρον ἀντωνυμίαν τρίτου προσώπου , “ γνῷ δὲ καὶ Ἀτρείδης εὐρυκρείων Ἀγαμέμνων ἣν ἄτην . ” ψιλούμενον δὲ καὶ περισπώμενον | ||
τοῖς λυπήσασι προσενήνεκται ἢ ὁ Πελοπίδης τε καὶ Ἀτρείδης καὶ εὐρυκρείων Ἀγαμέμνων ὁ παρ ' Ὁμήρῳ . ἐκεῖνος ἐπιτιμᾷ τὸν |
καί ποτέ μιν στυφελιζομένου σκύλακος παριόντα φασὶν ἐποικτῖραι καὶ τόδε φάσθαι ἔπος : “ παῦσαι , μηδὲ ῥάπιζ ' , | ||
: καὶ αὐτοῦ τῆς δεξιᾶς χειρὸς ἔθιγεν . οὐδέ τι φάσθαι : προσληπτέον τὸν καί : ὅμως δὲ καὶ λαλῆσαι |
καὶ πάντων ὑπὲρ σύγκρισιν ὑπερέχοντος . οὗ τί ἂν εἴη ἀνοητότερον καὶ ἀσεβέστερον ; ταῦτα μὲν εἴρηται ἐκ τῶν ὀρεκτικῶν | ||
καὶ καθαρὰν τὴν μέμψιν ἐργάζονται . ἔπειτ ' ἔμοιγε οὐδὲ ἀνοητότερον οὐδὲν φαίνεται ἢ τὸ τῶν μὲν πόνων καὶ τῶν |
τάχα δ ' ἂν τούτοις συντάττοιτο ἐρῶ τοῦ πράγματος , ἀμφισβητῶ ὑπεραμφισβητῶ , μέτειμι , μεταδιώκω : ἡ γὰρ ἀμφισβήτησις | ||
ὁπότερος ἄμεινον λέγει . Ὦ Ἱππία , ἐγώ τοι οὐκ ἀμφισβητῶ μὴ οὐχὶ σὲ εἶναι σοφώτερον ἢ ἐμέ : ἀλλ |
παρὰ ῥῆμα ἢ θηλυκά , οἷον ὀλυμπιονίκης μισογύνης μυροπώλης οἰνοπράτης σκυτοδέψης . Σεσημείωται τὸ ἀγκυλοχείλης : ἔχει δὲ ἀπολογίαν , | ||
, πανδοκεύς , πορθμεύς , μαστροπός , ὑπηρέτης , βυρσοδέψης σκυτοδέψης , ἀλλαντοπώλης . εἰ δὲ καὶ μὴ διὰ πασῶν |
ἄγε δὴ πονεώμεθ ' , ἐπεὶ μέγα κάρτος ἀνάγκη πολλάκι μαρναμένοισι καὶ οὐτιδανοῖσιν ὀπάζει . Ὣς φάτο : τοῦ δ | ||
χαλεπαίνει , οὔτε κασιγνήτοις ' ἐπιμέμφομαι , οἷσί περ ἀνὴρ μαρναμένοισι πέποιθε , καὶ εἰ μέγα νεῖκος ὄρηται . ὧδε |
' ἐπιπείθεο μύθῳ : ἠπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων , βραδέες δέ τοι ἵπποι . τὸν δ ' ἄρ ' | ||
γῆρας κατείληφέ σε , ἠπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων , βραδέες δέ τοι ἵπποι , ἐς τοὺς πόδας τοῦτο ἀποσκώπτων |
, τοιοῦτος γέγονεν , Οἰνοπίων τις ἢ Μάρων τις ἢ Κάπηλος ἢ καὶ Τιμοκλῆς . μεθύει γὰρ οὐδὲν ἧττον : | ||
, τοιοῦτος γέγονεν , Οἰνοπίων τις ἤ Μάρων τις ἢ Κάπηλος ἢ καὶ Τιμοκλῆς . μεθύει γὰρ οὐδὲν ἧττον : |
φέρεσθαι , τοσοῦτόν μοι παρεδίδου : ἐγώ τε νῦν οὐδενὶ φθονῶ , ἀλλὰ πᾶσι τοῖς φίλοις καὶ ἐπιδεικνύω τὴν ἀφθονίαν | ||
αὐτοὶ νομίζετε : εἰ δ ' ὁμοίους τινάς , οὐ φθονῶ , βουλοίμην δ ' ἄν , εἴπερ ὑμεῖς δικαίως |
ἐγέννησας παῖδα παρ ' ἐκείνους ἑτέρῳ τινί : φοβούμενος : πικρότατον τὸν χρυσὸν εἶπε διὰ τὸ αἴτιον αὐτὸν γενέσθαι θανάτου | ||
εἰ ἄρα που δεῖ , τὸ λευκότατον καὶ εὐωδέστατον καὶ πικρότατον : αἱ γὰρ ὀσμαὶ ἡδυσμάτων ἡδονὰς καὶ ἀρετὰς ἔχουσιν |
' οὐ τοῖς πράγμασι καὶ τοῖς πολιτεύμασιν γιγνωσκομένους . καὶ βοᾷς ῥητὰ καὶ ἄρρητ ' ὀνομάζων , ὥσπερ ἐξ ἁμάξης | ||
καὶ ὁμόγραφα ἔχει τοῖς ὁριστικοῖς τὰ ὑποτακτικά , οἷον βοῶ βοᾷς βοᾷ , χρυσῶ χρυσοῖς χρυσοῖ , ἐὰν βοῶ ἐὰν |
φημί φησί . καὶ ὃν τρόπον παρὰ Ἀνακρέοντι τὸ φησίν ἀποκοπὲν φή ἐγένετο , σὲ γάρ φη ταργήλιος , τὸν | ||
θεά ἀπεκόπη τοῦ ὅλου στίχου . ὥστε οὐ πᾶν τὸ ἀποκοπὲν ἀπό τινος ἤδη διὰ τοῦτο καὶ πολύσημον ἔσται . |
οὕτως ἐκάλουν τοὺς φιλοσόφους . Χαιρεφῶν : ἑταῖρος Σωκράτους ὁ Χαιρεφῶν , ὃς ἐκαλεῖτο καὶ νυκτερὶς διὰ τὸ μέλας εἶναι | ||
οὐκ ἐφείδετ ' , ἀλλὰ παρέτρεφε τὸν βουλόμενον . ὁ Χαιρεφῶν μὲν παντελῶς οἴκαδε βαδίζειν ᾤετο ὦ ταλάντατος . καὶ |
καὶ ταῖς θριξὶ κομᾶν εἰς τιμὴν συγκεχώρηται αὐτοῖς . ΓΘ ἀπεστλεγγισμένοις : ἔλαιον ἀλειφομένοις καὶ στάζουσι . στλεγγὶς δὲ ἡ | ||
πόνων παυσώμεθα , μὴ φθονεῖθ ' ἡμῖν κομῶσι μηδ ' ἀπεστλεγγισμένοις . Ὦ πολιοῦχε Παλλάς , ὦ τῆς ἱερωτάτης ἁπασῶν |
τῶν ἀνδρῶν ἡ Σελήνη αὐτοῖς συμπαρῇ ποιεῖ δυσὶν ἀδελ - φαῖς ἢ συγγενέσι συνερχομένους , ἐὰν δὲ ἐπὶ τῶν γυναικῶν | ||
[ καὶ κύματι πλάγεισαν [ ὄμβρωι μάχεσθαι ! ! [ φαῖς ' οὐδὲν ἰμέρρην [ , ἀσάμωι δ ' ἔρματι |
' ὅτι ὁ τραγικὸς αὐτούς : οὐδενὸς γὰρ πώποτε ἀπέβαλεν ὀσπρίου λέπος : οὕτως ἐκεῖνός ἐστιν εὐχερὴς ἀνήρ . Ἂν | ||
. πανδοκεύτριαν : Καπήλισσαν . . ἢ λεκιθόπωλιν : εἶδος ὀσπρίου , ὃ καλεῖται πίσος διὰ τὸ ἐοικέναι τὴν χροιὰν |
δὴ καὶ μῦθον λέγειν καλόν , ἄξιον ἀκοῦσαι , ὦ Σιμμία , οἷα τυγχάνει τὰ ἐπὶ τῆς γῆς ὑπὸ τῷ | ||
δοκεῖ . ταῦτ ' οὖν ἐγώ , ἔφη , ὦ Σιμμία τε καὶ Κέβης , ἀπολογοῦμαι , ὡς εἰκότως ὑμᾶς |
καὶ νεῖκος [ ] ἐτύχθη [ Σισύφωι ἠδ ' Αἴθωνι τανισφύρου [ εἵνεκα ] [ κούρης , οὐδ ] ? | ||
πολύκροτα μήδεα εἰδώς . δῶρα μὲν οὔ ποτ ' ἔπεμπε τανισφύρου εἵνεκα κούρης : ἤιδεε γὰρ κατὰ θυμὸν ὅτι ξανθὸς |
, τέρατα Ἕλληνες . τυφῶ Ἀττικοί , τυφῶνα Ἕλληνες . τωθάζειν Ἀττικοί , σκώπτειν Ἕλληνες . τιμήσεται Ἀττικοί , τιμηθήσεται | ||
διακωμῳδεῖν , διασύρειν , σκώπτειν διασκώπτειν χλευάζειν , φαυλίζειν , τωθάζειν , γέλωτα τίθεσθαι : σκληρότερον γὰρ τὸ γελωτοποιεῖν , |
μάλιστα σὺ ποθεῖς , ἡμῖν ἀντὶ τείχους καὶ δορυφόρων . Εἰκὸς μὲν ἥκειν ὡς ὑμᾶς λόγον τῶν ἔργων , οἷς | ||
ἢ εἰς ἄγαν δουλείαν μεταβάλλειν καὶ ἰδιώτῃ καὶ πόλει . Εἰκὸς γάρ . Εἰκότως τοίνυν , εἶπον , οὐκ ἐξ |
σου ἰέναι ἐπὶ τὸ βῆμα λαβόμενος ἐροίμην : ” Ὦ Ἀλκιβιάδη , ἐπειδὴ περὶ τίνος Ἀθηναῖοι διανοοῦνται βουλεύεσθαι , ἀνίστασαι | ||
παρεκάλουν , κέρδος δὲ ὅμως καὶ νῦν , ὦ φίλε Ἀλκιβιάδη , ταῦτά σοί τε καὶ ἐμοί . ὥστε καὶ |
εὑρόντες ἐπειθόμεθ ' ἄν , ἄμουσον δέ , ἠπιστοῦμεν ; Ἀληθῆ . Νῦν δέ γ ' , οἶμαι , εἴ | ||
οἶμαι οὕτω καλῶς ὡς δρεπάνῳ τῷ ἐπὶ τούτῳ ἐργασθέντι . Ἀληθῆ . Ἆρ ' οὖν οὐ τοῦτο τούτου ἔργον θήσομεν |
. Ἀλλ ' ἄγ ' ἐμεῖο πίθεσθε , ἐπεί ῥα γεραίτερός εἰμι λίην , οὐκ ὀλίγον περ : ἔχω δ | ||
. Ἀλλ ' ἄγ ' ἐμεῖο πίθεσθε , ἐπεί ῥα γεραίτερός εἰμι λίην , οὐκ ὀλίγον περ : ἔχω δ |
εἰσὶ γὰρ Φαληρικοί . ἄλλοι δ ' ἐπώλουν , ὡς ἔοικ ' , Ὀτρυνικούς . μὴ μεστὰς ἀεὶ ἕλκωμεν , | ||
[ δ ' ] οὐθέν [ ] , ὥστ ' ἔοικ [ ] ? ' ἐ - [ πάγειν ] |
τὸ ῥέω , οὗ μέλλων νάσω , νάμα , ὡς δράσω δράμα . Ναρόν . παρὰ τὸ αὐτὸ ῥῆμα , | ||
βλέποντα κοὐκ ἀφῆκας εἰς Ἅιδου μολεῖν ; Οἴμοι , τί δράσω ; πῶς ἀπιστήσω λόγοις τοῖς τοῦδ ' ὃς εὔνους |
Φίλιππον . ἐμιμήσατο . οὔτε γὰρ περὶ γυναῖκας ἐσπουδάκει οὔτε φίλοινος ἦν , ἀλλὰ καὶ οὐ μόνον αὐτὸς μέτριον ἔπινε | ||
φιλοθέωρος ὁ τὰς θέας καὶ ἡδὺ τὸ θέαμα αὐτῷ , φίλοινος καὶ φιλόσοφος ὁ τὴν σοφίαν καὶ τὸν οἶνον καὶ |
τὴν ἀκρίβειαν τῆς ἑρμηνείας , ὅτι καὶ τῆς εἰρημένης τοῦ Θεόγνιδος ὑποθήκης λανθανόντως ἐμνήσθη καὶ ᾐνίξατο εἰπὼν τὸ δικαιότερον : | ||
ἐπίσης . ἐνταῦθα δ ' ὀρθῶς ἄν τις εἴποι τὸ Θεόγνιδος οἶνος πινόμενος πουλὺς κακός : ἢν δέ τις αὐτὸν |
ἄρα τοῦ ἔτης ἡ κλητική ἐστιν ἔτα καὶ † Δωρικῶς ἔταν † . ὠόψ : ἐπίφθεγμα τῶν ἀφιέντων τινὰς ἅμα | ||
ὅτε τὸ κύριον μόλῃ φάος τόκου , δαίμονά τ ' ἔταν , ἄμαχον ἀπόλεμον ἀνίερον , Θράσος , μελαίνα μελάθροισιν |
, οὕτω καὶ τρέχω τρόχος . τραγῳδοὶ καὶ κωμῳδοὶ καὶ τραγῳδοποιοὶ καὶ κωμῳδοποιοὶ διαφέρουσι . τραγῳδοὶ μὲν γὰρ καὶ κωμῳδοί | ||
καὶ κωμῳδοί εἰσιν οἱ ὑποκριταὶ τῆς κωμῳδίας καὶ τραγῳδίας , τραγῳδοποιοὶ δὲ καὶ κωμῳδοποιοὶ οἱ ποιηταὶ τῶν δραμάτων . τύραννον |
ἐπὶ γ ' οὖν τοῦ Διομήδους Καὶ βουλῆ μετὰ πάντας ὁμήλικας ἔπλευ ἄριστος : ὅ τε πλοῦτος ὅτε μὲν κακίας | ||
μὴν , ὃν ὁ Ἀπόλλων ἐφίλησεν : ἐλθόντας δὲ καὶ ὁμήλικας ἐν Αἰγίνῃ νικᾶ . Νίσου τ ' ἐν εὐαγκεῖ |
ἀμήχανον ἄτην : χρῆν γὰρ ἐφιεμένοιο καταντικρὺ Πελίαο αὐτίκ ' ἀνήνασθαι τόνδε στόλον , εἰ καὶ ἔμελλον νηλειῶς μελεϊστὶ κεδαιόμενος | ||
ἀνανῶ ἀνήνακα ἀνήναμαι καὶ τὸ ἀπαρέμφατον ἀνήνασθαι : αἴδεσθεν μὲν ἀνήνασθαι , δεῖσαν δ ' ὑποδέχθαι : ἀντὶ τοῦ † |
: οὐχ ὑφαντὸν ἐνδεδυμένος ἱμάτιον , προβάτου δὲ δέρμα , ποιμενικὸν ἄμφιον . ἐνημμένος ] ἐνδεδυμένος . ἵππερόν : ἀλλὰ | ||
πρέποντα νοῦν ἐσχηκὼς , ἀποδιδράσκει μὲν τὸ εὐτελὲς , καὶ ποιμενικὸν , καὶ σκληρόβιον , καὶ προσδραμὼν τῇ παιδεύσει , |
πρὸς ἀποτροπὴν τῶν δεινῶν , ἢ ὡς πατρῷον θεόν . ἐξωλέστερον : ἀπολέσθαι ὀφεῖλον ἢ ἐξολοθρευτικώτερον ἢ ἐξολέσαι δυνάμενον . | ||
ὦ Διοσκόρω , τοῦτ ' αὖ πολὺ τούτου τὸ κακὸν ἐξωλέστερον . ἀτὰρ τί τὸ πρᾶγμ ' ἔστ ' , |
νγʹ Ϛʹʹ ληʹ Ἐρέτρια νγʹ ∠ ʹʹγʹʹ λζʹ ∠ ʹʹγʹʹ Ἀμάρυνθος νδʹ ιβʹʹ λζʹ ∠ ʹʹδʹʹ Λέων ἄκρα νδʹ δʹʹ | ||
ἄλκιμα τέκνα , Λυγκεὺς καὶ Βαλίος πόδας αἰνετὸς ἠδ ' Ἀμάρυνθος : τοὺς δὲ μέτ ' ἄλλοι πολλοὶ ἐπέσσυθεν ἐμμεμαῶτες |
αὐτοῖς τὰ ἔπεα τάδε ἃ καλέεται Κάμινος : εἰ μὲν δώσετε μισθὸν ἀείσω ὦ κεραμῆες : δεῦρ ' ἄγ ' | ||
εὖ καὶ κακῶς ποιεῖν . ἢν οὖν σωφρονῆτε , τούτῳ δώσετε ὅ τι ἄγετε : καὶ ἄμεινον ὑμῖν διακείσεται ἢ |
ἐελδομένοισιν ἔειπεν : Ὦ φίλοι , εἰ ἐτεόν γε μενεπτόλεμοι πελόμεσθα , νῦν μᾶλλον στυγεροῖσι μαχώμεθα δυσμενέεσσι , μή πως | ||
ὀστρακέων δύσμορον ἐργασίην . Ἦ ἄρα δὴ μάλα πάντες ἁμαρτίνοοι πελόμεσθα ἄνθρωποι , φέρομεν δὲ θεῶν ἑτερόρροπα δῶρα ἀφραδέϊ κραδίῃ |
δὲ † Ὀμφάλῃ τύραννον αὐτὴν καλεῖ , † χείρων Εὔπολις Φίλοις : ἐν δὲ Προσπαλτίοις Ἑλένην αὐτὴν καλεῖ : ὁ | ||
Μὴ ᾖς ἐπαχθής . Θεὸν σέβου . Γονεῖς αἰδοῦ . Φίλοις βοήθει . Μηδενὶ φθόνει . Ἀλήθειαν ἀνέχου . Ὅρκῳ |
πολιτικόν . ἀστεῖόν τι καὶ κατερρινημένον εἰπεῖν : σημαίνει τὸ κατερρινημένον τὸ οὕτω λεπτῶς καὶ ἄκρως διειργασμένον , ὥστε μηδὲ | ||
δαΐαν ὁδὸν , ἔμπειρον . ἢ ἀντὶ τοῦ φιλόνεικον . κατερρινημένον : Ἐξεσμένον . ῥίνη γὰρ ἐργαλεῖον τεκτονικὸν , . |
στρούθεον ἔμιξα , κνῆκόν τε σχιστὴν , ἐπί τε ψύλλιον ἀηδὲς , ἄγχουσάν τ ' ἐρυθρὴν , ἰδὲ χάλκιμον : | ||
καὶ θεῶν ἆρ ' ἐστὶν ἀγαθὸν μὲν καὶ καλόν , ἀηδὲς δέ , δύσκλεια δὲ τἀναντία ; ἥκιστα , ὦ |
ὅλως ὁδοιπόρει . Καλὸν φέρουσι καρπὸν οἱ σεμνοὶ τρόποι . Κακὸν φυτὸν πέφυκεν ἐν βίῳ γυνή , καὶ κτώμεθ ' | ||
ἀβλαβῆ τοῖς ἄλλοις , γελοίαν εἶναι ; Πάνυ γε . Κακὸν δ ' οὐχ ὁμολογοῦμεν αὐτὴν ἄγνοιάν γε οὖσαν εἶναι |
φῦλ ' ἀνθρώπων , τὸν δ ' ἔτι μᾶλλον ἀνῆκεν ἀμυνέμεναι Δαναοῖσιν . αὐτίκα δ ' ἐν πρώτοισι μέγα προθορὼν | ||
ἰὸν ἔχει στόμα : τοῖσι δ ' ἄκανθαι τύμμασι λευγαλέοισιν ἀμυνέμεναι πεφύασι , πικραί τ ' ὀξεῖαί τε χόλου πυρόεντος |
ἀκήριος βʹ : ἀψυχοποιός . ἢ ἄνευ θανατηφόρου μοίρας . ἀκιδνότερον γʹ : τὸ ἀσθενέστερον . τὸ εὐτελέστερον . καὶ | ||
πολυκοιρανίη , εἷς κοίρανος ἔστω , ὑπερβολικαὶ δὲ οἷον οὐδὲν ἀκιδνότερον γαῖα τρέφει ἀνθρώποιο . Ἡ δὲ ἐργασία παραπλησία τῆς |
* Ἲς καὶ Λᾶρις ποταμοὶ Ἰταλίας . * ποτὰ ὁ ποτός ἐστι . νῦν δὲ τὸ σχῆμα μεταπλασμός ἐστιν ἀπὸ | ||
γυμνὸς γίνεται γυμνής , ὁμαλός ὁμαλής , τρανός τρανής , ποτός ποτήςλαμβάνεται γὰρ καὶ ἐπὶ θηλυκοῦ ὁ τύπος : ἐδητύος |
καθηδυσμένον περιττῶς . τίς δέ ἐστιν ἡ κοπὶς σαφῶς ἐκτίθεται Μόλπις ἐν τῇ Λακεδαιμονίων πολιτείᾳ γράφων οὕτως : ποιοῦσι δὲ | ||
: Λυσίας ἐν τῷ περὶ τοῦ Διογένους κλήρου φησὶ ” Μόλπις “ ὁ τῶν ιʹ τῶν ἐν Πειραιεῖ . ” |
τρυφὴν ἤδη ζῶντα , ὃς καὶ στρατευόμενος αὐλητρίδας περιήγετο καὶ ψαλτρίας καὶ πεζὰς ἑταίρας , καὶ τῶν εἰσφερομένων εἰς τὸν | ||
, οὐκ ἂν ἴδοις οὔτ ' αὐλητρίδας οὔτε ὀρχηστρίδας οὔτε ψαλτρίας , ἀλλὰ αὐτοὺς αὑτοῖς ἱκανοὺς ὄντας συνεῖναι ἄνευ τῶν |
τῆς τύχης γὰρ ῥεῦμα μεταπίπτει ταχύ . Εὐκαταφρόνητόν ἐστι , Γοργία , πένης , κἂν πάνυ λέγῃ δίκαια : τούτου | ||
. οὐκοῦν ὡδὶ γίγνεται „ Δοκεῖ τοίνυν μοι , ὦ Γοργία , εἶναι ἐπιτήδευμα τεχνικὸν μὲν οὒ , ψυχῆς δὲ |
δ ' , ἔφη , οὐ πείσας σοι χρῆσαι οὐχ ἡμάρτηκας ; ὁ δέ , Τί γὰρ ἥμαρτον ; εἶπεν | ||
; ὃ μόνον ἦν κατὰ τὸν τόπον ἁμάρτημα , τοῦτο ἡμάρτηκας . ἐπεί τοι τοῦτ ' αὐτὸ καὶ ἐγὼ Ῥούφῳ |
: μίσησεν δ ' ἄρα μιν δηΐων κυσὶ κύρμα γενέσθαι Τρῳῇσιν : τὼ καί οἱ ἀμυνέμεν ὦρσεν ἑταίρους . Ὦσαν | ||
' ὤμοιιν κεφαλὴν τάμοι ὀξέϊ χαλκῷ , τὸν δὲ νέκυν Τρῳῇσιν ἐρυσσάμενος κυσὶ δοίη . Αἴας δ ' ἐγγύθεν ἦλθε |
ἐπετέλεσε τὴν τελετήν . Σκύθαι δὲ τοῦ βακχεύειν πέρι Ἕλλησι ὀνειδίζουσι : οὐ γάρ φασι οἰκὸς εἶναι θεὸν ἐξευρίσκειν τοῦτον | ||
πρὸς γὰρ τῇ κιναιδίᾳ καὶ δειλίᾳ καὶ ὀψοφαγίᾳ καὶ πονηρίᾳ ὀνειδίζουσι τὸν Τελέαν . διαβάλλει τὸν Τελέαν ὡς πλανήτην . |
ὦ ποτίσταται κἀκ παντὸς ὑμεῖς μηχανώμεναι πιεῖν , ὦ μέγα καπήλοις ἀγαθόν , ἡμῖν δ ' αὖ κακόν , κακὸν | ||
τῶν τὰ τοιαῦτα ἐπιψευδομένων τοῖς βιβλίοις καὶ θησαυρὸς ἕτοιμος τοῖς καπήλοις αὐτῶν . ἢ πόθεν γάρ σοι διαγνῶναι δυνατόν , |
, . * . . ? ἀποπροσωπίζεσθαι : ἀπονίπτεσθαι καὶ σμᾶσθαι τὸ πρόσωπον . . . Ἀπολλωνία : πόλις Ἰλλυρίας | ||
δυνάμει τε καὶ χρείᾳ τοῦ λουτροῦ : δεομένου μέντοι τοῦ σμᾶσθαι τοῦ κάμνοντος , ἢ διὰ ῥύπον ἢ διὰ κνῆσιν |
: τοσοῦτον τὸ μέγεθός ἐστιν αὐτοῦ τῆς ἐκτάσεως : διὸ τολμητέον εἰπεῖν τὸν μὲν ἄνθρωπον ἐπίγειον εἶναι θεὸν θνητόν , | ||
μὲν οὖν ἀληθέστατα περὶ τούτων αὐτοὶ ἴσασιν οἱ θεοί : τολμητέον δὲ καὶ ἡμῖν ἀποπλῆσαι τὰς ἀπορητικὰς ὠδῖνας ἐφ ' |
φίλει δίδασκε ἀναγίγνωσκε , εὐκτική , οἷον φιλοίην καὶ εἴθε φιλοίην διδάσκοιμι ἀναγιγνώσκοιμι , συνζευκτικός , οἷον ὅταν φιλῶ διδάσκω | ||
προστακτικός , οἷον φίλει δίδασκε ἀναγίγνωσκε , εὐκτική , οἷον φιλοίην καὶ εἴθε φιλοίην διδάσκοιμι ἀναγιγνώσκοιμι , συνζευκτικός , οἷον |
καὶ περίεργος ᾖ καὶ ἐπεσβόλος καὶ δυσμεναίνῃ τοῖς ἀρίστοις καὶ θορυβῇ τὰς ἐκκλησίας . Ἀλλὰ γὰρ ἐν καιρῷ ὁ Θερσίτης | ||
δυνατὸν τοὺς ἀνοήτους τούτων γνώμας προδιδάσκειν . Ὑπὸ τοιούτων ἀνδρῶν θορυβῇ : χἠμεῖς οὐδὲν σθένομεν πρὸς ταῦτ ' ἀπαλέξασθαι σοῦ |
βοτρύχοισι κομῶν . Μηδὲν κοτυλίζειν , ἀλλὰ καταπάττειν χύδην . Τουτὶ τί ἐστιν ; ὡς ἀνεκὰς τὸ κρίβανον . Ἀδώνι | ||
δή , μή πώς σε δόλῳ φρένας ἐξαπατήσας ἰκτῖνος μάρψῃ Τουτὶ μέντοι σὺ φυλάττου , ὡς οὗτος φοβερὸς τοῖς σπλάγχνοις |
μήποτ ' ὤφελον λιπεῖν τὴν Σκῦρον : οὕτω τοῖς παροῦσιν ἄχθομαι . Οὐκ εἶ κακὸς σύ , πρὸς κακῶν δ | ||
νῦν δ ' ἴσον ἀπέχομεν εὐπορίας καὶ κολακείας καὶ οὐκ ἄχθομαι τῷ μὴ πλουτεῖν , ἀλλὰ φιλοτιμοῦμαι τῷ μὴ δουλεύειν |