| Ἔτι τοίνυν Ἀρχίαν οἶμαι τὸν Χολαργέα ὡς ἐπιεικῆ δεήσεσθαι καὶ συνερεῖν αὐτοῖς . ἐγὼ δ ' οἴομαι δεῖν ὡδί πως | ||
| κατὰ τῶν ἀδικούντων οὐ μικρά . ὁ δὲ ἀντίτεχνος ἠπείλει συνερεῖν αὐτοῖς . καὶ τοῦτ ' ἦν ἐπίδειξις ἡ ὑπόσχεσις |
| Διονύσιον ψευσάμενον καὶ ἀρνησάμενον , ὅτι ἐγώ σοι Πλάτων οὐδὲν ὡμολόγησα , σὺ μέντοι , νὴ τοὺς θεούς . καὶ | ||
| Ἰλλυρικὸν τέλος προσαγορεύουσιν . ὅπως δὲ αὐτοὺς ὑπηγάγοντο Ῥωμαῖοι , ὡμολόγησα μὲν καὶ περὶ Κρήτης λέγων οὐχ εὑρεῖν τὰς ἀκριβεῖς |
| ὁντινοῦν , πλὴν ἐν τῷ παρόντι διὰ τὸν ἑαυτοῦ καὶ Χαβρίου παῖδα Κτήσιππον τουτονί . ἄνευ δὲ τούτων εἰ κατ | ||
| Τιμοκλῆς δ ' ἐν Δημοσατύροις φησίν : οὐδ ' ὁ Χαβρίου Κτήσιππος ἔτι τρὶς κείρεται , ἐν ταῖς γυναιξὶ λαμπρός |
| τοῦτο γὰρ αὐτῆς μάλιστα ἴδιον ὑπάρχει : καὶ τούτου μὴ προσόντος αὐτῇ , ὅσῳ ἂν μᾶλλον σαφὴς καὶ σύντομος ᾖ | ||
| καὶ τοῦ ἀφωτίστου πρὸς ἡμᾶς γεγονότος , ἢ ἀπόσβεσις τοῦ προσόντος αὐτῇ φωτός . τοῦτο δ ' ὅπερ ἄν τις |
| μαλακὸν λιπαρόν , ἐπιβεβλημένον τοῖς ὀστοῖς κάλλους τε καὶ σκέπης εἵνεκα : ἀφ ' ὧν ὀνομάζεται εὔσαρκος εὐσαρκία , πολύσαρκος | ||
| , ὡς καὶ τὸ ὀψὲ καὶ ἑσπέρα . οὕνεκα καὶ εἵνεκα διαφέρει . τὸ μὲν γὰρ οὕνεκα σημαίνει τὸ ὅτι |
| ἐπὶ τοῦ κατευγμένου καὶ οἷον κατ ' εὐχὴν ἀποδιδομένου καὶ ἀξίου εὐχῆς . εὐοδεῖν εὑρίσκω παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς . Θεόπομπος | ||
| λέγειν . ἀλλ ' οὖν τό γε τῆς παροιμίας ἐξ ἀξίου τοῦ ξύλου καὶ πάσχειν ὑπῆρχεν , εἴ τῳ συμβαίνοι |
| καὶ ἐπανερομένου ” τί οὖν οἶδας ποιεῖν ; ” κἀκείνου φαμένου „ πάντα „ , πάλιν ἐγέλασεν Αἴσωπος . τῶν | ||
| τι τὸ κατύπερθέ ἐστι . Οὐδενὸς γὰρ δὴ αὐτόπτεω εἰδέναι φαμένου δύναμαι πυθέσθαι : οὐδὲ γὰρ οὐδὲ Ἀριστέης , τοῦ |
| ἐπισκευὴν ναῶν τε καὶ ἀναθημάτων καὶ ἱερείων : πολλοῦ δὲ χρήματος συναχθέντος , εἰς παροιμίαν ἐλθεῖν . . : Φοινίκων | ||
| καὶ προκαλεῖταί με ἡμέρας . εἶπεν ] καλεῖσθαι . τοῦ χρήματος ] ὑπὲρ τίνος χρήματος : ἢ βαβαὶ ἕνεκα τοῦ |
| φησίν . Εὐθύφρονα δὲ τῷ πατρὶ γραψάμενον ξενοκτονίας δίκην περὶ ὁσίου τινὰ διαλεχθεὶς ἀπήγαγε . καὶ τὸν Λύσιν δὲ ἠθικώτατον | ||
| Γραφὴ ἡ δημοσία . Πλάτων ἐν τῷ Εὐθύφρων ἢ περὶ ὁσίου : ” οὔτοι δὴ Ἀθηναῖοί γε , ὦ Εὐθύφρον |
| ἐν τῇ Ἀργολίδι ἔθηκεν ὅρον τοῦτον , οὐκ ἂν ἔγωγε εἰδείην , ἐπεὶ μηδὲ ἑτέρωθι ἀναστάτου γενομένης χώρας τὸ σαφὲς | ||
| Εὐφίλητος . Οἱ δ ' αἰσθόμενοι δεινὰ ἐποίουν , ὅτι εἰδείην μὲν τὸ πρᾶγμα , πεποιηκὼς δὲ οὐκ εἴην . |
| Πέλαγος † ἀνεχώρησεν . Τευταμίδου δὲ τοῦ Λαρισσαίων βασιλέως πένταθλον θέντος ἐπὶ τῇ τοῦ πατρὸς τελευτῇ Περσεὺς ἀγωνιζόμενος δίσκῳ βαλὼν | ||
| ἔχον δὲ καταδρομὴν τοῦ τε νόμου τῶν θεωρικῶν καὶ τοῦ θέντος αὐτόν . πέπτωκε δὲ ἀκολούθως τοῦτο τὸ μέρος . |
| τῇ ὑποθέσει . ] τὴν ἐναντίαν Σάκᾳ : Οὗτος ἐστιν Ἀκέστωρ , τραγῳδίας ποιητής . ἐκαλεῖτο δὲ καὶ Σάκας , | ||
| φησι Λιβύης Κυρήνην τὴν Ὑψέως . . . . : Ἀκέστωρ . . . ἱστορεῖ ἐπ ' Εὐρυπύλου βασιλεύοντος Κυρήνης |
| ὑπήκοος ἀνθ ' ἡγεμόνος καὶ δοῦλος ἀντὶ δεσπότου καὶ ἀντὶ πολίτου φυγὰς καὶ θνητὸς ἀντ ' ἀθανάτου γίνεται . συνόλως | ||
| οὕτως ὠμὸν τηλικαύτην ἐπεβούλευσε λαβεῖν τῶν πεπραγμένων παρ ' ἀνδρὸς πολίτου δίκην , κἂν μὲν ᾖ τι δεινὸν ὡς ἀληθῶς |
| φυλῆς δυστυχησάσης , καὶ πλείστων ἐναποθανόντων , ὕστερος ἀνεχώρησα τοῦ σεμνοῦ Στειριῶς τοῦ πᾶσιν ἀνθρώποις δειλίαν ὠνειδικότος . καὶ οὐ | ||
| . φράσιν δὲ κἀνταῦθα πομπικὴν καὶ θεατρικὴν εἶναι δεῖ τοῦ σεμνοῦ μὴ ἀφισταμένην . γυμνάζει δὲ ἡμᾶς τὸ παρὸν πρὸς |
| ἦσαν ἄνδρες , ἐξ ὧν ὁ χορὸς συνεστὼς προκαταρχομένου τοῦ αὐλητοῦ τὸ μέλος προεφέρετο . οἱ δὲ κεφαλὰς ἀκούουσι τὰ | ||
| κήρυκι τὸν πόδ ' ἀναπαρῶ . αὐλεῖν ἐπὶ τοῖς ἱεροῖσιν αὐλητοῦ κακοῦ μέλλοντος ὁ Στρατόνικος εὐφήμει , μέχρι σπείσαντες εὐξώμεσθα |
| πόλιος δὲ Κῶ , πατρὸς δὲ Ἡρακλείδα τοῦ Ἱπποκράτους τοῦ Γνωσιδίκου τοῦ Νέβρου τοῦ Σωστράτου τοῦ Θεοδώρου τοῦ Κλεομυττάδα τοῦ | ||
| εἰσὶν οὐκ ἴσμεν : τέσσαρες γὰρ Ἱπποκράται γεγόνασιν , ὁ Γνωσιδίκου , ὁ Ἡρακλείδα , ὁ Δράκοντος καὶ ὁ Θεσσαλοῦ |
| καὶ Δημοσθένης ἐν Φιλιππικοῖς . Πολέμαρχος : Ἰσαῖος ἐν ἀπολογίᾳ ἀποστασίου πρὸς Ἀπολλόδωρον . ἀρχή τις ἦν παρ ' Ἀθηναίοις | ||
| ταυτί : “ οὗτος δὲ εἰσάγει δίκας τάς τε τοῦ ἀποστασίου καὶ ” ἀπροστασίου καὶ κλήρων καὶ ἐπικλήρων . “ |
| ἥττων ἐστίν ; ὡς καὶ ὁ σεμνότατος Ἀριστοτέλης τοῦ Φασηλίτου μαθητοῦ . ἡμεῖς δ ' οὐχὶ καὶ τῶν ἀψύχων τὰ | ||
| παραδοθεὶς τῷ δημίῳ , σὺ δὲ τὴν Σωστράτου γυναῖκα τοῦ μαθητοῦ ἐμοίχευες , ὦ Κλεόδημε , καὶ καταληφθεὶς τὰ αἴσχιστα |
| ” τοιῶνδε μὲν δὴ τῶν τετράδων οὐσῶν καὶ ὧδε ἀγυμνάστων ἀπαιδεύτου γυμναστοῦ μέτρια πάθη : τὸ γὰρ τοιοῦδε ἀθλητοῦ ἁμαρτεῖν | ||
| παιδιὰ τῆς τοῦ ἀνδραποδώδους καὶ ἡ τοῦ πεπαιδευμένου τῆς τοῦ ἀπαιδεύτου . παράδειγμα δ ' ἑκατέρας τίθεται τάς τε παλαιὰς |
| αὑτὸν τὰ ψευδῆ μεμαρτυρηκότα ; Οὐ γὰρ δήπου γνησίου ὄντος ὑέος Εὐκτήμονι ἐπίκληρος ἂν ἦν ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ , οὐδὲ | ||
| ὑπὲρ ὅτου ἄν τις νοῦν ἔχων μᾶλλον σπουδάζοι ἢ ὑπὲρ ὑέος αὑτοῦ ὅπως ὡς βέλτιστος ἔσταιὁπόθεν δὲ ἔδοξέ σοι τοῦτο |
| ἔστιν εἰπεῖν , ὅτι τοῦτ ' ἔγραψας μέν , οὐκ ἐβεβαίωσας δὲ τοῖς ἔργοις , ἀλλὰ τοῦτο μὲν τὸν τῆς | ||
| καὶ παρ ' ἐκείνων ζητεῖν τὰ βέλτιστα . ἐκύρωσας ] ἐβεβαίωσας . φάτιν ] † φήμην , τὴν σὴν κρίσιν |
| ἐς Φηρὰς δ ' ἵκοντο ” Διοκλῆος ποτὶ δῶμα , υἱέος Ὀρτιλόχοιο , „ ὅ τε Τηλέμαχος καὶ ὁ Πεισίστρατος | ||
| δέ ἑ Κῆρες ἄμερσαν παιδὸς ἀνιηραί , μέγα δ ' υἱέος ἔλλαβε πένθος . Αἰνείας δὲ Βρέμοντα καὶ Ἀνδρόμαχον κατέπεφνεν |
| τῇ κεκαυμένῃ , τῇ μελαίνῃ . μορμύσσεται : ἐκφοβεῖ . ὀπτήρια : τὰ ὑπὲρ τοῦ ἰδεῖν δῶρα . ὤλοψας : | ||
| δὲ κατόπτας , Ξενοφῶν δὲ ὀπτῆρας . εἴρηται δὲ καὶ ὀπτήρια τὰ δῶρα τὰ παρὰ τοῦ πρῶτον ἰδόντος τὴν νύμφην |
| . . . τὸ μὲν οὖν ψήφισμα τῆς καθόδου πρότερον ἐκεκύρωτο Κριτίου τοῦ Καλλαίσχρου γράψαντος , ὡς αὐτὸς ἐν ταῖς | ||
| τοῖς ὑπηρέταις τῶν ταγμάτων καὶ βασιλικοῖς τραπεζίταις . Οὕτω δοχθὲν ἐκεκύρωτο ἐν ἡμέραις ἑπτά : πλεῖον δὲ ταλάντων ἑξακοσίων ἑξήκοντα |
| σοι παρακλήσεως δέοι . Οἷον ἔχων ἐν χεροῖν ἀγαθὸν οὐκ ἐχρώμην . Εὐκαρπίωνα γὰρ τὸν καλὸν πολλαὶ μὲν πολλάκις δεῦρ | ||
| παροῦσι : ἀλλ ' ὁμοίως καὶ μὴ παροῦσιν αὐτοῖς φίλοις ἐχρώμην καὶ ἐγγὺς ὤν : ὁ ὅμοιος : γράφεται καὶ |
| ὀξύμελι , οἶνος λεπτὸς καὶ ὑδατώδης . Τιθυμάλλου σπέρμα τοῦ χαρακίου , μελάνθιον , κύμινον , θύμον , ἀμπέλου ἀγρίας | ||
| χαρακίαν καὶ οὗ ὁ αὐλητικός , μακρότερον μὲν τοῦ ἄλλου χαρακίου σκωληκόβρωτον δέ . τούτου μὲν οὖν ταύτας λέγουσι τὰς |
| δὲ ἐξηγητὴς ἔστω ἅμα ἐξηγητὴς καὶ ἐπιστήμων . ἔστι δὲ ἐξηγητοῦ μὲν ἔργον ἡ ἀνάπτυξις τῶν ἀσαφῶν ἐν τῇ λέξει | ||
| δὲ τὸ δέοι . Πλάτων Εὐθύφρονι : ” πευσόμενοι τοῦ ἐξηγητοῦ τί χρείη ποιεῖν . ” Χρυσῆ εἰκών . Ὤμνυον |
| : οὐδὲν γὰρ διασαφεῖ περαιτέρω . ἡ μέντοι χαλεπότης τοῦ σκέμματος καὶ ἐντεῦθεν δήλη : εἴτε γὰρ εἶδος εἴτε ὕλη | ||
| βίου καὶ νόμου καὶ λόγου , δέοι ἂν ἴσως τοῦ σκέμματος : πότερα ἐατέον τουτὶ τὸ γένος , ἐπεὶ τῶν |
| ' , ἄτα δ ' ἀποστατεῖ φίλων . σὺ δὲ θαρσῶν ὅταν ἥκῃ μέρος ἔργων ἐπαΰσας θροεούσᾳ πρὸς σὲ Τέκνον | ||
| οἶδα ] γινώσκω . ᾧ τρόπῳ ] ἐκφύγοι . . θαρσῶν ] ἐπαιρόμενος καὶ κομπάζων . τοῖς πεδαρσίοις κτύποις ] |
| ἐπιτρέψαι , τῶν δὲ μειζόνων ἀναγκαίως αὐτὸς ἂν γένοιτο ἐξεταστὴς ἀκριβέστατος . μεγάλας δ ' ὑποληπτέον ὑποθέσεις οὐχ ἃς οἴονταί | ||
| λόγων τῶν τὰ ζῷα ποιούντων : ὡς γὰρ ἂν ὁ ἀκριβέστατος λογισμὸς λογίσαιτο ὡς ἄριστα , οὕτως ἔχει πάντα ἐν |
| αὐτῇ , νυμφίον ἐρῶντα . Μία τοίνυν ἔτι παρὰ τοῦ φύσαντος ἐμὶ λείπεται προσβολή . τίς οὖν ἐστιν αὕτη ; | ||
| οὐχ οἷός τε ἐγενόμην κατανοῆσαι , ἀδελφοῦ δὲ βλάστην ἐρασμιωτέραν φύσαντος , εἴ μοι δοίητε μαστεύειν , καὶ ἐξεῦρον καὶ |
| αἰδέσιμος , πλὴν ὅτι τὸ μέν ἐστι ποιητικὸν , τὸ αἰδοῖος , τὸ δὲ παρὰ τοῖς κοινοῖς ἐν χρήσει : | ||
| γὰρ τὴν ω δίφθογγον εἰς οι τρέπειν , οἷον αἰδῷος αἰδοῖος , ἠῷος ἠοῖος , οὕτως Ἀχελῷος Ἀχελοῖος . ἢ |
| μέλοι δ ' ἄν , εἰ οὓς ἐπέστησε τοῖς πράγμασι γνωρίζοις τε καὶ δικαστηρίου χρῄζοντας εὐμενῶς δέχοιο . ταῦτά τε | ||
| τραγῳδίας ἐπέραστον ἐκεῖνον ποιητήν . λέγω δὲ ὡς ἀπὸ τούτων γνωρίζοις αὐτόν , μηδέ σε οὕτω θεσπέσιον χρῆμα καὶ φίλον |
| τουτὶ κακόν . Τί δαὶ σὺ δράσων ; Τίς ἰδέα βουλεύματος ; Τίς ἡπίνοιατίς ὁ κόθορνοςτῆς ὁδοῦ ; Γεωμετρῆσαι βούλομαι | ||
| Τήμενον ἀνελεῖν . Ἀγαῖος δὲ ὁ νεώτατος οὐ μετεῖχε τοῦ βουλεύματος . Καὶ οἱ μὲν τὸν ἄνθρωπον λουόμενον παρὰ τὸν |
| ' αὐξήσας τὸν λόγον τῇ λέξει καθάψηται Πλάτωνος , ὡς κατηγοροῦντος , οὐ δοκιμάζοντος . περιττὸν μὲν οὖν ἐντεῦθεν οἶδ | ||
| μὲν φεύγοντος κατηγοροῦντος τοῦ ἐγκλήματος , τοῦ δὲ διώκοντος ὁμοίως κατηγοροῦντος τοῦ πεποιηκότος καὶ λέγοντος , ὡς χαλεπὸν τὸ ἐπ |
| ὦ κατάρατε καὶ γραμματοκύφων καὶ πάλιν ἀλλὰ μὴ σπερμολόγος , περίτριμμα ἀγορᾶς , ὄλεθρος γραμματεύς καὶ πάλιν τί οὖν , | ||
| ἢ Ῥαδάμανθυς ἢ Μίνως ὁ κατηγορῶν , ἀλλὰ μὴ σπερμολόγος περίτριμμα ἀγορᾶς ‚ [ ἀρουραῖος Οἰνόμαος , παράσημος ῥήτωρ ] |
| ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατος τεταγμένος καὶ τὴν μάχην ἐπὶ τοῦ κρατίστου θηρίου ποιούμενος ἐπήγαγε καταπληκτικῶς ἐπὶ τὴν βασίλισσαν κατ ' | ||
| φράσον . Ἀκάνθιος . εἶτα πρὸς θεῶν οἴνου πολίτης ὢν κρατίστου στρυφνὸς εἶ , καὶ τοὔνομ ' αὐτὸ τῆς πατρίδος |
| ὧν λέγω , σὺ δ ' αἴτιος . ἄγγειλον εἴσω δεσπόταισι τοῖσι σοῖς . . . πικρῶς † ἂν οἶμαί | ||
| ἅ ς ' οὐ τολμᾶν χρεών . ἄπελθε : λίαν δεσπόταισι πιστὸς εἶ . καλόν γέ μοι τοὔνειδος ἐξωνείδισας . |
| ταῖς τῶν σπουδαίων εὐτυχίαις ἐγκωμιάζοιτο . ταύτης μὲν οὖν ἀεὶ τυγχάνοις φίλης : τὸν Ἀλέξανδρον δὲ ἡμῖν ἀγαθὸν ὄντα καὶ | ||
| ἂν μαλακώτατα καθεύδοις , καὶ πῶς ἂν ἀπονώτατα τούτων πάντων τυγχάνοις . ἐὰν δέ ποτε γένηταί τις ὑποψία σπάνεως ἀφ |
| ἐγένοντο . Μέμνηται ταύτης Ἀλκαῖος . Οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ : Ἱπποκλείδης μετὰ καὶ ἄλλων πολλῶν ἐμνηστεύσατο τὴν Κλεισθένους τοῦ Σικυωνίου | ||
| Ἀθήναις . * * τοῦ δὲ Μιλτιάδης , τοῦ δὲ Ἱπποκλείδης , ἐφ ' οὗ ἄρχοντος Παναθήναια ἐτέθη . * |
| ἄλλην κτῆσιν τῆς πόλεως ἄγειν καὶ φέρειν , εἴ τις ἐπιτύχοι , τήν τ ' ἐντὸς τείχους καὶ τὴν ἐπὶ | ||
| οὔτε ἐξ ὧν ἐρωτηθείη ἄν τις οὔτε ἐξ ὧν λύων ἐπιτύχοι , τουτέστιν οὔτε τὸ ἐρωτῆσαι , ἐὰν χρήσαιτό τις |
| , εἰ τὸ τέρμα τοῦ ἀνθρώπου ἐλέγχοιεν , ἀγαθοῦ οἶμαι ζωγράφου . καὶ τὸ ἥμερον δὲ φαίνεσθαι τὸ τοῦ Χείρωνος | ||
| , εὐδαίμων δὲ τοῦ θάρσους . ὅρα γὰρ τὰ τοῦ ζωγράφου . γράφει μειράκιον οὐ λευκὸν οὐδ ' ἐκ τρυφῆς |
| καὶ θοᾶν ἵππων ἐλάτειραν ἀεῖσαι ; κείνῳ μὲν Αἴτνα δεσμὸς ὑπερφίαλος ἀμφίκειται * * * ἀλλ ' οἶος ἄπˈλατον κερά̆ϊζε | ||
| Θέμι ταῦτα διείρεο : οἶσθα καὶ αὐτὴ οἷος κείνου θυμὸς ὑπερφίαλος καὶ ἀπηνής . ἀλλὰ σύ γ ' ἄρχε θεοῖσι |
| τοὺς νυμφίους ἐν γάμοις ἐγκώμια ἔγραφον , οἷος ἦν ὁ Ἀγαμήστωρ ὁ Φαρσάλιος καὶ ἕτεροι καὶ Ἡσίοδος αὐτὸς γράψας ἐπιθαλάμιον | ||
| τοῦ δὲ Τύφων , τοῦ δὲ Λάϊος , τοῦ δὲ Ἀγαμήστωρ , τοῦ δὲ Τίσανδρος , ἐφ ' οὗ ἄρχοντος |
| αὐτὸν ἄλλων ἄρχειν εἰωθότα . Ἐπειδὴ δὲ ἡ ἐκκλησία οὐδενὸς ἀντειπόντος , ἀλλὰ κυρώσασα ταῦτα διελύθη , τοὺς τετρακοσίους ἤδη | ||
| . καὶ τοῦθ ' ὑπατεύοντος ἔτι τοῦ Πομπηίου καὶ οὐδὲν ἀντειπόντος ἐκεκύρωτο . ὁ δὲ Καῖσαρ ἀντιπράξειν τὴν βουλὴν ὑπονοῶν |
| εἴρηται γὰρ τοῦτο τὸ ὄνομα καὶ ἐπὶ τοῦ μετρίου καὶ ἐπιεικοῦς , καὶ ἐπὶ τοῦ πανούργου . ἐπὶ δὲ τοῦ | ||
| ἐγὼ βουλοίμην ἄν , ἡνίκα ἂν φαίνηται , τυγχάνειν τινὸς ἐπιεικοῦς ῥήματος , ὃ τῇ μὲν σῇ πρέπει φύσει , |
| συνιείς , ὥσπερ μετανισταμένου τοῦ λογισμοῦ , τὰ ὑποβαλλόμενα ἐξελάλει προφητεύων τάδε : „ ἀναστὰς ἄκουε , βασιλεῦ , τὰ | ||
| προφήτης λέγεται Μωυσέως ἐν τοῖς νόμοις , ὁ γεγωνὸς λόγος προφητεύων διανοίᾳ , Ναδὰβ δὲ ἑκούσιος ἑρμηνεύεται , ὁ μὴ |
| : οὐ γὰρ ἐκείνην τὴν λύρην ἔβλεπεν οὐδέ οἱ ἄλλης ἔμελε μουσουργίης , ἀλλ ' αὕτη Ὀρφέος ἡ μεγάλη λύρη | ||
| τὸ πένεσθαι διδάσκοντες ἃ ἠπίσταντο πολλοὺς κατεσκευάσαν ἄνδρας ἐλλογίμους . ἔμελε δὲ τοῖς πάλαι πᾶσι μουσικῆς διὸ καὶ ἡ αὐλητικὴ |
| περιεχούσας Σικελικὰς πράξεις : ἀρξάμενος δὲ ἀπὸ τῆς Διονυσίου τοῦ πρεσβυτέρου τυραννίδος διῆλθε χρόνον ἐτῶν πεντήκοντα καὶ κατέστρεψεν εἰς τὴν | ||
| μὲν πρὸς Αἰσχύλον νέου πρὸς γέροντα , καὶ πρὸς Εὐριπίδην πρεσβυτέρου πρὸς νεώτερον ἀγωνιζομένου μετέσχον τινές : Εὐριπίδης δ ' |
| ψεῦδος εἴρηκα πρὸς ὑμᾶς , λαβέτω μοι τὸ ψήφισμα ὁ γραμματεύς , καὶ τὰς τῶν συμπρέσβεων μαρτυρίας ἀναγνώτω . Ἐπειδὴ | ||
| Ἐπειοῦ δειλότερος κεράμιον οἰνηρόν κυρηβάσασθαι Κἀγὼ γὰρ ἤυχουν Μητρόβιος ὁ γραμματεύς σὺν ἀνδρὶ θείῳ καὶ φιλοξενωτάτῳ καὶ πάντ ' ἀρίστῳ |
| γὰρ ἂν ἠλασκάζοι ἐπὶ ξείνης τότε γαίης , ἢ δεσμοῖσιν ἔχοιτο παρ ' ὀθνείοισι βροτοῖσιν . εἰ δὲ Κρόνῳ κρυόεντι | ||
| ἦλθε ἄλλη ἀγγελίη ὡς ἡλώκοι τὸ τεῖχος τῶν Λυδῶν καὶ ἔχοιτο Κροῖσος ζωγρηθείς . Οὕτω δὴ οὗτοι μὲν συμφορὴν ποιησάμενοι |
| εἴπῃς , ἄπαγε . ἀποκλείσω Λυσίαν ; εἴθε μὴ αὐτὸς ἀποσταίη φθάσας . Ἀλλ ' ἐπανέρχεται αὖθις . Ἀπολώλεκας ἡμᾶς | ||
| οὖν μὴ † τῆς εὐλόγου προφάσεως καὶ εὐλαβείᾳ τοῦ θείου ἀποσταίη τοῦ τὰς φιάλας αἰτεῖν , ἐκπέμπειν τὸ ὑπὲρ αὐτῶν |
| καὶ ἐποίει ἄνω τε καὶ κάτω πολλάκις μεταλαμβάνειν ταὐτὰ καὶ μεταμέλειν καὶ ἐν ταῖς πράξεσιν καὶ ἐν ταῖς αἱρέσεσιν τῶν | ||
| ἥξειν , οὓς βοηθήσειν αὑτοῖς ἤλπιζον ἐκεῖνοι . ἀλλὰ καὶ μεταμέλειν ὑμῖν ᾤοντό τινες πεποιημένοις τὴν πρὸς Φίλιππον εἰρήνην : |
| ἐπιδίδωσι δὲ καὶ ἀρετὴν τοῖς χρωμένοις , πόρρω ἂν οὗτος σοφιστοῦ ἀποκρίνοιτο . Ἀλλ ' ἐγὼ ὄναρ ὑμῖν ἀλλότριον ἀπαγγέλλω | ||
| ποίει : λάγνης γυναικός ἐστιν οὐκ ἀνδρὸς τόδε . Ἔρως σοφιστοῦ γίγνεται διδάσκαλος σκαιοῦ πολὺ κρείττων πρὸς τὸν ἀνθρώπων βίον |
| : ἦν δὲ καὶ τοῦτο ἐνόπλιον . καὶ βαυκισμὸς Βαύκου ὀρχηστοῦ κῶμος ἐπώνυμος , ἁβρά τις ὄρχησις καὶ τὸ σῶμα | ||
| , ὡς μηδένα μηδὲν αὐτῶν διαλανθάνειν . μικροῦ μὲν γὰρ ὀρχηστοῦ εἰσελθόντος καὶ τὸν Ἕκτορα ὀρχουμένου μιᾷ φωνῇ πάντες ἀνεβόησαν |
| οὕτως αὐτοὺς διέκρινεν . Ὅτι πολλὰς ὁδοὺς Πυθαγόρας ἀνεῦρε τῆς ὠφελίμου παιδεύσεως τῶν ἀνθρώπων , ἐν ᾧ λέγεται καὶ ἡ | ||
| φαίνηταί τις ἄλλου μὲν ἕνεκεν πράξας , οἷον ἀγαθοῦ καὶ ὠφελίμου , τοῖς τοιούτοις * * * διὸ καὶ οἱ |
| ἀλλὰ καὶ ἑάλω ζωγρίᾳ : πάλιν δ ' ἐσώθη τυχὼν εὐγνώμονος τοῦ βαρβάρου , καθάπερ εἶπον πρότερον . Πρὸς δὲ | ||
| , ταῦτα οὐ πάνυ ὁμολογοῦσι : τὸ δὲ δειλὸν εἶναι εὐγνώμονος ἤθους φαντάζονται καὶ τὸ ἐλεήμονα , τὸ δ ' |
| τοὺς ὁπλίτας καὶ λιπὼν τὴν τάξιν καὶ τῶν νόμων κωλυόντων ἀδοκίμαστος ἱππεύσας , καὶ περὶ ὧν οἱ νόμοι διαρρήδην οὔτε | ||
| τῶν ἐλεοκόπων διαιτώμενος . . . ἐλεοκόπων . . . ἀδοκίμαστος , αἰδέσασθαι , ἐπισίτια , μειαγωγῆσαι . Διογένει δὲ |
| , ὁ ἐξ ἀμφοῖν : τῷ μὲν γὰρ ἀπὸ τοῦ κρίνοντος ὑποτάσσονται οἱ πρῶτοι τέσσαρες , εἰς δὲ τὸν ἀπὸ | ||
| βασιλέως Εὐβοίας φασὶν αὐτοὺς ἀγωνίσασθαι καὶ νενικηκέναι Ἡσίοδον ἀγωνοθετοῦντος καὶ κρίνοντος Πανήδου τοῦ βασιλέως , τοῦ ἀδελφοῦ Ἀμφιδάμαντος , Γανύκτορός |
| θοίνῃ . Φαμένου δὲ Ἁρπάγου καὶ κάρτα ἡσθῆναι παρέφερον τοῖσι προσέκειτο τὴν κεφαλὴν τοῦ παιδὸς κατακεκαλυμμένην καὶ τὰς χεῖρας καὶ | ||
| τινες κύριοι τῆς πόλεως ὑπῆρχον . ἐν δὲ ταῖς ὁμολογίαις προσέκειτο τοῖς ἄρξασι δημάρχοις τὸν ἐνιαυτόν , ἀντικαθιστάναι πάλιν δημάρχους |
| Διός . παρανατέλλει δὲ τούτῳ λαμπρὸς ἀστὴρ ὁ ἐπὶ τοῦ Στάχυος λεπτῶν κʹ , βόρειος , μεγέθους αʹ , κράσεως | ||
| διαβολὴν καὶ τὴν αἰτίαν τοῦ περὶ τὴν τοσαύτην κίνησιν τοῦ Στάχυος ἀδυνάτου μηδενὶ μὲν ἄλλῳ προσάπτειν πλειόνων γε ὄντων τῶν |
| ὑπὸ δὲ ἀνθρώπων ἀγαθῶν ἀτιμάζει : τοῦ δὲ πάντων ἡδίστου ἀκούσματος , ἐπαίνου σεαυτῆς , ἀνήκοος εἶ , καὶ τοῦ | ||
| πάντες ὑποσιγήσουσιν αὐτοῖς καὶ μήτε ὅραμα μηδὲν ἄλλο ἔσται μήτε ἀκούσματος ἀκούειν μηδενός , οὐκ ἄρα οἵα τε ἔσται ἡ |
| ἑταῖρον ἡμῶν εἰ τὰ εἰκότα τιμήσαις , καὶ ἡμῖν ἂν εἴης κεχαρισμένος . Μὴ παύσῃ ὑβρίζων με καὶ τοιαῦτα καὶ | ||
| , ἡδονῆς δὲ καὶ ἡμᾶς ἐνεπίμπλα τίς μὲν πρὸς πόλεις εἴης , ἀκούοντας , τίς δὲ εἰς ἀγρούς , τίς |
| θεοῦ . τί λέγω ; τί ποιῶ ; πῶς ἂν τύχοιμι τῆς ἐρωμένης ; οὐκ οἶδα γὰρ ἐγὼ τὰς ὁδούς | ||
| ἀξιοῦν τυγχάνειν . ὡς οὖν ἐμοῦ ἀποροῦντος ὅ τι ἂν τύχοιμι ποιῶν ὥστε καλῶς ἔχειν τά τε ἡμέτερα καὶ τὰ |
| πεφύλαξο . οὐδεὶς ἐλεύθερος ἑαυτοῦ μὴ κρατῶν . παντὸς καλοῦ κτήματος πόνος προηγεῖται ὁ κατ ' ἐγκράτειαν . πᾶς ἄνθρωπος | ||
| μὲν πειρῶνται θεραπεύειν τοῦ καρποῦ ἕνεκεν , τοῦ δὲ παμφορωτάτου κτήματος , ὃ καλεῖται φίλος , ἀργῶς καὶ ἀνειμένως οἱ |
| ὡς ἀπῆλθε . τότε ἀναβοήσας Δημήτριος „ ἐγὼ μὲν ᾤμην σεσωσμένον ἀφῖχθαί σε , σοὶ δ ' ἀρχὴ κινδύνων ταῦτα | ||
| ὄντα καὶ Λυκούργου . αἰσθόμεναι γὰρ αἱ Λήμνιαι ὕστερον Θόαντα σεσωσμένον ἐκεῖνον μὲν ἔκτειναν , τὴν δὲ Ὑψιπύλην ἀπημπόλησαν : |
| , ὦ γῆ καὶ θεοί , ταριχοπώλου πάνυ καλοῦ τε κἀγαθοῦ τιλτὸν μέγιστον , ἄξιον δραχμῆς , δυοῖν ὀβολοῖν , | ||
| ἵνα αὐτοὺς ἐπιλέγῃ . ἢ ἀπιθάνως ὡς μηδενὸς ὄντος καλοῦ κἀγαθοῦ . τοισδὶ : τοῖς χορευταῖς . καταχεῖ δὲ αὐτῶν |
| τεθῆναι . [ καὶ Νέστωρ μὲν οὐκ ἠξίωσε μετ ' Ἀντιλόχου ταφῆναι δι ' αὐτὸν ἀποθανόντος , οἴκαδε τὰ ὀστᾶ | ||
| μάλιστα ἐς ἔννοιαν ἑαυτοῦ ἀφικέσθαι λέγει , ξυμβαίνοντος ἑαυτῷ τοῦ Ἀντιλόχου τὴν ἡλικίαν τε καὶ τὸ μέγεθος , πολλοῖς δὲ |
| Καππαδόκης : δεύτερον τοῦτο κέρδος . ἀλλὰ καὶ γράμματα τοῦ θαυμαστοῦ Βασιλείου κομίζων ἡμῖν : τουτὶ μέν , ὅτου τίς | ||
| ἡδονῇ δὲ καὶ ἀρετῇ τῶν ὑδάτων πρὸς ἑκατέρου τὴν χρῆσιν θαυμαστοῦ πεφυκότος , ἐχρῶντο περιστήσαντες οἰκοδομήσεις καὶ δένδρων φυτεύσεις πρεπούσας |
| καὶ ἀμφιπόλοισι κέλευε ἔργον ἐποίχεσθαι : μῦθος δ ' ἄνδρεσσι μελήσει πᾶσι , μάλιστα δ ' ἐμοί : τοῦ γὰρ | ||
| ἐπιγελάσας εἶπεν : Ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν ἐξ ἐναντίας ἡμῖν μελήσει , τοὺς δ ' ἐκ πλαγίου σὺ ἄλλοις πρόσταξον |
| ὁδοιπορίας ἢ εἴ τινα τούτοις ὅμοια , τὸ ηʹ περὶ ἐπωφελοῦς τέχνης καὶ ἱλαροῦ τινος πράγματος , τὸ θʹ περὶ | ||
| διωγμοῦ καὶ ὁδοιπορίας καὶ τῶν ὁμοίων , τὸ ηʹ περὶ ἐπωφελοῦς τέχνης καὶ ἱλαροῦ τινος πράγματος , τὸ θʹ . |
| παιδὸς χωριζόμενος . ἐγὼ τὴν ἐκ τῆς οἰκίας ἐβουλευσάμην διάστασιν ὑποκρίνασθαι , ὅπως ἀλγήσας τῷ πράγματι συγχωρήσῃς ἣν προέκρινα γῆμαι | ||
| . ὑποσταίης δὲ ἄν , εἰ καὶ μάγον ἢ μάντιν ὑποκρίνασθαι δέοι τῶν κλήρους πολυταλάντους καὶ ἀρχὰς καὶ ἀθρόους τοὺς |
| ἀνόσιος οὗτος οὑμὸς μάγειρος ἐμοῦ πλησίον ἑστὼς τῇ γυναικὶ ταῦτα συνεβουλεύετο . ἐγὼ δὲ τὸ μέλλον ἤδη προορώμενος κράτιστον ἔγνων | ||
| ὅπλοις ἑκάτεροι . Καὶ ὁ Ἀντώνιος δευτέρᾳ τῇδε συμπεσὼν πληγῇ συνεβουλεύετο τοῖς φίλοις εὐθὺς ἀπὸ τοῦ πόνου . καὶ τοῖς |
| ἐὰν τυφθῶϲι Μέϲου ἀορίϲτου καὶ μέλλοντοϲ αʹ Ἑν . ἐὰν τύψωμαι τύψῃ τύψηται Δυ . ἐὰν τυψώμεθον τύψηϲθον τύψηϲθον Πληθ | ||
| ὅπέρ ἐστιν ὑποτακτικοῦ βʹ ἀορίστου καὶ μέλλοντος . Τὸ ἐὰν τύψωμαι χρόνου μέν ἐστιν αʹ ἀορίστου μέσου καὶ μέλλοντος , |
| δὲ δέομαι ὑμῶν , τοῦτο μὲν ἐάν τι τῇ γλώσσῃ ἁμάρτω , συγγνώμην ἔχειν μοι , καὶ ἡγεῖσθαι ἀπειρίᾳ αὐτὸ | ||
| ἔχειν γάρ με ἀνάγκην θεῷ ὁμιλῆσαι : ἧς ἐπιθυμίας ἂν ἁμάρτω , μέλλω ἀποτάσσεσθαι τῷ βίῳ . ἀναστήσας δέ με |
| συνετὸς γὰρ ἑαυτῷ δοκεῖ διὰ σὲ , τὴν ἀφορμὴν αὐτῷ παρεσχηκότα τοῦ συνιέναι : τὸ δὲ πάντα ὡς ἀνοήτῳ λέγειν | ||
| ἔχοντα ἄλλως τε καὶ πρῶτον τυχόντα καὶ τὴν ἀφορμὴν ἴσως παρεσχηκότα . ὅμοιον γάρ , ὥσπερ εἴ τις αὑτῷ μόνον |
| . κίδαριν δὲ ἀντὶ διαδήματος ἐπιτίθησι τῇ κεφαλῇ δικαιῶν τὸν ἱερωμένον τῷ θεῷ , καθ ' ὃν χρόνον ἱερᾶται , | ||
| καὶ ἡ πατρὶς δ ' ἱκανῶς αὐτὸν ηὔξησε πορφύραν ἐνδύσασα ἱερωμένον τοῦ σωσιπόλιδος Διός , καθάπερ καὶ ἡ γραπτὴ εἰκὼν |
| Ἡρακλέους μὲν γὰρ Ἀποτροπαίου ἐστί , ξυνεργὸν δ ' αὐτὸν εἱλόμην , ἐπειδὴ σοφός τε καὶ ἀνδρεῖος ὢν ἐκάθηρέ ποτε | ||
| τοῖς εὐνοοῦσι τῇ πόλει παραπλησίας ἑκάστοτε τιμῆς ἀπολαύων οὐδαμῶς ἂν εἱλόμην τήν τε πρὸς ὑμᾶς ὑπερθεῖναι πίστιν , καὶ τῶν |
| ἂν προεκάμνετε ταῖς γνώμαις , τῶν μὲν πόνων μόνοις ὑμῖν μετόν , τὰ δὲ ἆθλα αὐτῶν ἄλλοις περιποιοῦντες : νῦν | ||
| παῖδες ἐπετάχθησαν Ἴωσιν ἄρχοντες , οὐδέν σφισι γένους τοῦ Ἴωνος μετόν , ἀλλὰ Μεσσήνιοι μὲν τῶν ἐκ Πύλου τὰ πρὸς |
| μετάστασιν δίδου . Γνώμη γὰρ εἴ τις κἀπ ' ἐμοῦ νεωτέρου πρόσεστι , φήμ ' ἔγωγε πρεσβεύειν πολὺ φῦναι τὸν | ||
| τοῦ χαμᾶθεν , τὸν ἀγένητον ἀπὸ τοῦ γενητοῦ , τοῦ νεωτέρου μὲν οὐρανοῦ καὶ γῆς , νεωτέρου δὲ Κρητῶν , |
| ἀπάτησεν . ῥέζων : πράττων . Ξυνός : κοινός . ἀπόπτυστος : ἐκβεβλημένος . στυγερώτατος : μισητότατος . Αἰνός : | ||
| ὦ μάκαρες , ῥέζων κακά : καὶ τετέλεστο ξεῖνος , ἀπόπτυστος θάλαμος , στυγερώτατος ἵπποις , οἷος ἐν ἀνθρώποισιν ἐνυμφεύθη |
| μερόπων ἀνθρώπων Ἀτρεΐδαι ; ἐπεὶ ὅς τις ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ ἐχέφρων τὴν αὐτοῦ φιλέει καὶ κήδεται , ὡς καὶ ἐγὼ | ||
| δύστηνον ἐόντα , οὕνεκ ' ἐπητής ἐσσι καὶ ἀγχίνοος καὶ ἐχέφρων . ἀσπασίως γάρ κ ' ἄλλος ἀνὴρ ἀλαλήμενος ἐλθὼν |
| κλίνεται διὰ τοῦ ντ , οὐδὲ γὰρ λέγομεν Λάκοντος ἀλλὰ Λάκωνος διὰ τοῦ ω , περὶ οὗ ἔστιν εἰπεῖν , | ||
| . Ἐποίησαν δὲ καὶ ἄλλαι ἵπποι ἤδη τὠυτὸ τοῦτο Εὐαγόρεω Λάκωνος , πλέω δὲ τουτέων οὐδαμαί . Ὁ μὲν δὴ |
| δὲ τοῖς Ἀθηναίοις ἀπορίᾳ χρημάτων βουλευομένοις πωλεῖν τὰς νήσους ὧδε ἔπνευσεν : „ λῦσον , ὦ Πόσειδον , τὴν ἐπὶ | ||
| ὁ σοφός , ἐπὶ μὲν τὴν κατηγορίαν τοῦ τυράννου πολὺς ἔπνευσεν , τοὺς δὲ στρατιώτας ἐδίδαξεν ἀμείνω φρονεῖν τὰ δοκοῦντα |
| Ὕπνον ἐπὶ πάντας πετόμενον , ἢ τὸν Ὄνειρον μετὰ τοῦ Ὕπνου διανυκτερεύοντα καὶ ὑποφητεύοντα αὐτῷ ; πάντα γὰρ ταῦτα ὑπὸ | ||
| πλησίον τοῦ λιμένος τὸ ἱερὸν πεποίηταιἐν ἀριστερᾷ δὲ τὰ τοῦ Ὕπνου βασίλεια . οὗτος γὰρ δὴ ἄρχει παρ ' αὐτοῖς |
| ἀπολειφθεῖσι . πολλοῦ δὲ πλήθους καὶ παντοίου πρὸς τὴν θάλατταν ἀχθέντος ἐπὶ τὴν τιμωρίαν καὶ τῶν σφαγέων ἐφεστώτων δάκρυα καὶ | ||
| τὸ ὄνομα . Αὕτη ἡ Κυνὼ ἐρᾷ τοῦ Ἁβροκόμου εὐθὺς ἀχθέντος εἰς τὴν οἰκίαν καὶ οὐκέτι κατεῖχε , δεινὴ καὶ |
| ἐπὶ μᾶλλον προϲίζοντα : ἀφωνίη . πνὶξ ἡ τοῦδε τοῦ εἴδεοϲ τῆϲ πρόϲθεν πολλόν τι κραταιοτέρη , ἐν θώρηκι ἐόντοϲ | ||
| κατακορήϲ , ὡϲ κρόκον , ἢ λέκιθον φάναι τοῦ αὐτοῦ εἴδεοϲ . δευτέρη δὲ μελαντέρηϲ χροιῆϲ , πραϲίζουϲα , ἰϲατώδηϲ |
| ἀμπελουργέ , οὗ , μὰ τὸν Ἡρακλέα , οὐκ ἂν μεθείμην οὐδ ' εἰ πάνθ ' ὑπὲρ τοῦ παραπτῆναι αὐτὸν | ||
| ἐστίν , ὃ λιπαρῶ τε καὶ ἀγαπῶ καὶ ἧττον ἂν μεθείμην ἢ τὴν ψυχήν ; οὐ γὰρ εἰ ἐμπορίας μετεποιούμην |
| , ὦ Σώκρατες : ὥσπερ καὶ ἃ νυνδὴ σὺ πρὸς Ἑρμογένη ἔλεγες ἐξαιρῶν τε καὶ ἐντιθεὶς γράμματα οὗ δέοι , | ||
| , ὡς ἐγὼ ἀκούω , ἐρῶν τῆς γυναικὸς ἀντερᾶται . Ἑρμογένη γε μὴν τίς ἡμῶν οὐκ οἶδεν ὡς , ὅ |
| διαβάλλοιτο . ὑμνοῖθ ' ] ὑβρίζοιτο . ὑμνοῖθ ' ] ἐπαινοῖτο . ὑμνοῖθ ' ] ᾄδοιτο . θ ὑμνοῖθ ' | ||
| πρὸς τοὺς εἰσιόντας τῶν ξένων , τοῖς δέ , ὅπως ἐπαινοῖτο πρὸς τοὺς καταλύοντας παρὰ σφίσι . δύναται γὰρ καὶ |
| : Δίδυμος δ ' ἐν Ἀθήναις ἀπὸ τῆς φυγῆς ἐλθόντα βιαίωι θανάτωι : 〚 τοῦτο δέ φησιν Ζώπυρον ἱστορεῖν 〛 | ||
| . εἰκὸς θεῶν ἱκτῆρας αἰδεῖσθαι , ξένε , καὶ μὴ βιαίωι χειρὶ δαιμόνων ἀπολιπεῖν σφ ' ἕδη : πότνια γὰρ |
| πρὸς αὐτὸν ἀλλοτριότητος : πρὸς δὲ τούτοις τῆς Παρμενίωνος καὶ Φιλώτου σφαγῆς φρίκην ἐμποιούσης τοῖς φίλοις διὰ τοῦ ἰδίου υἱοῦ | ||
| τὴν φήμην τῆς περὶ τὸν Φιλώταν τιμωρίας τὸν πατέρα τοῦ Φιλώτου Παρμενίωνα ἐδολοφόνησε , τεταγμένον μὲν τῆς Μηδείας ἄρχοντα , |
| πληγῇ ταύτῃ δευτέρᾳ πληγεὶς ἀπεχώρουν Ἀθηνῶν τε ὁμοῦ καὶ ἐλπίδος ἁμαρτών . ἦν δέ τις αὐτόθι Διονύσιος , ἀνὴρ Σικελιώτης | ||
| * ἀλειφθέντας ὑπὸ Μελησίου . εὐτυχίᾳ θεικῇ . ἀνδρείας . ἁμαρτών , ἀλλὰ καὶ ἀνδρεῖος ὤν . . Δέον εἰπεῖν |
| ἡμῖν νέου φροντίζοντες οὐδὲ τοῦ μήπω φανέντος ἡμῖν ἀμελοῦμεν υἱέος μηνύσαντος μὲν ἡμῖν τοῦ καλοῦ Ἰουλιανοῦ τὴν ὠμότητα τοῦ παιδαγωγοῦ | ||
| ἁμαρτόντων δ ' ἐκείνων τὴν ἁμαρτίαν αὐτοῖς συνέκρυψα , καὶ μηνύσαντος κατ ' αὐτῶν Τεύκρου οἱ μὲν αὐτῶν ἀπέθανον οἱ |
| ἐξισωτέον τὸ γοῦν ἴς ' ἀντιλέξαι : τοῦδε γὰρ κἀγὼ κρατῶ : οὐ γάρ τι σοὶ ζῶ δοῦλος , ἀλλὰ | ||
| τὸ κρατήσας καὶ κόψας : παρὰ τὸ ἔχω : τὸ κρατῶ : ὁ παθητικὸς πα - ρακείμενος εἶχμαι : καὶ |
| αὐτοῖς τὴν ἀλκὴν καὶ βίαν . [ Μετὰ δὲ ταῦτα προσελθόντων αὐτῷ τῶν Χαλδαίων καὶ προλεγόντων ὡς , εἰ τὸν | ||
| κατειλημμένα τῶν τοιούτων μαθημάτων ὑπὸ τῶν γνησίως καὶ ζητητικῶς αὐτοῖς προσελθόντων , προαιρούμενοι δὲ καὶ αὐτοὶ τοσαύτην προσθήκην συνεισενεγκεῖν , |
| τοὺς ἀνθρώπους ῥᾳδίως πάντα πειθομένους , καταφρονήσας αὐτῶν καὶ ἅμα χαριζόμενος τοῖς Ἕλλησι καὶ τοῖς Ἀτρείδαις πάντα συγχέαι καὶ μεταστῆσαι | ||
| , καὶ τοῦτο μὲν γάρ , ἀλλ ' αὐτοῖς τι χαριζόμενος τοῖς ῥόδοις , ἵνα μὴ μαρανθῇ . γʹ . |
| μή ς ' ἀπομουνωθέντα λάβῃ κορυθαίολος Ἕκτωρ „ , ὃν παρῳδεῖ Διονύσιος ὁ Θρᾷξ ἀντὶ τοῦ ” λάβῃ ” ‚ | ||
| . Πλάτων Φαίδρῳ . ὡς λύκοι κτλ . παροιμία . παρῳδεῖ τὸ Ὁμηρικὸν εἰρημένον ἐν τῇ † ψ ῥαψωδίᾳ ὡς |
| νόμοις πατρὸς δεῖ πωλοδαμνεῖν κἀξομοιοῦσθαι φύσιν . Ὦ παῖ , γένοιο πατρὸς εὐτυχέστερος , τὰ δ ' ἄλλ ' ὅμοιος | ||
| εἰ δέ μοι τὴν γυναῖκα ἄγοις , ἀντὶ πολλῶν ἂν γένοιο . ” Ταῦτα ἐγίνετο καὶ ὁ μὲν ἀπήλαυνε παραδοὺς |
| βοῦς ἥμαρτεν . λέγεται δὲ καὶ ἁλῶναι αὐτοῦ ὁ Ἡρακλῆς σωφρονεστάτου τε ὄντος καὶ καλλίστου ἀγαπῆσαί τε αὐτὸν μᾶλλον ἢ | ||
| δοκεῖν οἱ ἄνθρωποι . Ζηλοτυπίαν ζῴου φρονιμωτάτου καὶ μέντοι καὶ σωφρονεστάτου ἄνω που οἶδα εἰπών , ἤδη δὲ καὶ κυνίδιον |
| , ἐσχάτη δὲ ἀπόπτωσις τὸ κακόν . ὥστε ἡ τοῦτο καταφάσκουσα μᾶλλον ἠναντίωται , ἅτε καὶ τὴν ἀπόφασιν τοῦ ἀγαθοῦ | ||
| δῆλον ὅτι καὶ ἐν τοῖς ἀποφαντικοῖς λόγοις ἡ τὸ ἐναντίον καταφάσκουσα τῇ τὸ ἐναντίον καταφασκούσῃ μάλιστα μάχεται : ἡ γὰρ |