| Ὕπνον ἐπὶ πάντας πετόμενον , ἢ τὸν Ὄνειρον μετὰ τοῦ Ὕπνου διανυκτερεύοντα καὶ ὑποφητεύοντα αὐτῷ ; πάντα γὰρ ταῦτα ὑπὸ | ||
| πλησίον τοῦ λιμένος τὸ ἱερὸν πεποίηταιἐν ἀριστερᾷ δὲ τὰ τοῦ Ὕπνου βασίλεια . οὗτος γὰρ δὴ ἄρχει παρ ' αὐτοῖς |
| : αὖτις δὲ ἄνω ῥέπει ἐς γάλα καὶ ἐς τροφὴν βρέφεος . Ζωοῦται τὰ μὴ ζῶα , ζωοῦται τὰ ζῶα | ||
| ὑπέσχεν ὗς καὶ τῷ σφετέρῳ γρυσμῷ περιοιχνεῦσα τὸν κνυζηθμὸν τοῦ βρέφεος ἀνεπάιστον τοῖς παροῦσιν ἐτίθει . διὸ πάντες τὸ ζῷον |
| Ἀχελώου , Σειρῆνες : Τερψιχόρης δὲ , ἢ Μελπομένης καὶ Λίνου τοῦ Ἀπόλλωνος , ἢ κατά τινας Λάρου , Μέλπος | ||
| Ἀπόλλωνος καὶ Ψαμάθης τῆς Κροτώπου , τὸν δὲ λέγουσιν εἶναι Λίνου τοῦ ποιήσαντος τὰ ἔπη . τὰ μὲν οὖν ἐς |
| εἰκότα μῦθον ἀποδεχομένους πρέπει τούτου μηδὲν ἔτι πέρα ζητεῖν . Ἄριστα , ὦ Τίμαιε , παντάπασί τε ὡς κελεύεις ἀποδεκτέον | ||
| Πρωτεσίλεως φυλάξασθαι προὔλεγεν εἰδὼς αὐτὸν ἀντίπαλον τοῖς ἐξῃρημένοις ὄντα . Ἄριστα , ξένε , τοῦ χρησμοῦ ἐτεκμήρω . Τῶν δὲ |
| εἰσιν εἰργασμέναι , Ῥηξιβίου μὲν συκῆς , ἡ δὲ τοῦ Αἰγινήτου κυπαρίσσου καὶ ἧσσον τῆς ἑτέρας πεπονηκυῖά ἐστιν . ἔστι | ||
| , ἄνθη τὰ ἠρινά . Μεταποντίνων δέ ἐστιν ἀνάθημα , Αἰγινήτου δὲ ἔργον Ἀριστόνου : τοῦ δὲ Ἀριστόνου τούτου διδάσκαλον |
| ἡ μνήμη , καὶ τὸ μνημονεύειν τῶν τοιούτων ἔσται . Διαφόρως δ ' ἔχειν πρὸς μνήμας φήσομεν ἢ ταῖς δυνάμεσιν | ||
| : διὸ καὶ τὴν γῆν Ἤπειρον ἀπὸ ταύτης ὀνομασθῆναι . Διαφόρως δὲ [ καὶ ] τοῖς πολλοῖς ἱστορεῖται καὶ τὰ |
| Ἀργεῖος τραγῳδὸς , Ἀθηνίωνος μὲν μαθητὴς , οἰκέτης δὲ γενόμενος Ἰόβα τοῦ Μαυρουσίων βασιλέως , ὥς φησιν Ἀμάραντος ἐν τοῖς | ||
| , καὶ καθάπερ ἐκ βασιλικοῦ διαγράμματος ἐπιτάττουσα πιστεύειν αὐτῇ τῶν Ἰόβα βιβλίων : ἀληθὴς δ ' οὖσα , πολλὰ δείκνυσι |
| καὶ μικρῷ πόρρω , τὸ νῦν Ἰταλικὸν κλίμα καὶ τὸ Ἑλλαδικόν , πάντες δὴ οὗτοι καλλίμηροί εἰσι καὶ εὐπυγότεροι , | ||
| οὐδ ' ἀπολήξει , ἔστ ' ἂν ἀοιδάων ἦι γένος Ἑλλαδικόν . νῦν αὖτ ' ἄλλον ἔπειμι λόγον , δείξω |
| , οὐ μὴν ἐγχρίπτεσθαι . οὐκοῦν ἐπεὶ τῆς ἐπιβουλῆς τοῦ Σκύθου σοφώτερα ἦν τὰ ζῷα , ἐπηλύγασεν ἱματίοις τὸν καὶ | ||
| | . . . . . . ] εἰς τοῦ Σκύθου τὴν γνώμην ἀνήγετο τέως ἐρῶντα αὐτὸν καὶ ἐκάλει | |
| κἀγαθοὺς οὐ προσδέχει , σαυτὸν δὲ λυχνοπώλαισι καὶ νευρορράφοις καὶ σκυτοτόμοις καὶ βυρσοπώλαισιν δίδως . Εὖ γὰρ ποιῶ τὸν δῆμον | ||
| ἦν λυχνοποιός . νευρορράφοις ] διὰ τὸν προβατοπώλην Λυσικλέα . σκυτοτόμοις καὶ βυρσοπώλαισι : Κλέωνι καὶ Λυσικλεῖ . ὀνειδίζει δὲ |
| ἐγκωμιαστικὴν τῶν χορευτῶν φωνήν , ἥτις ἔνδοξον τοῦτο ποιήσει καὶ ἐξάκουστον . Γεύεται γάρ , φησί , τῶν ἀέθλων , | ||
| πᾶς ἄνθρωπος τὰς τέχνας μετέρχεται . ΚΛΥΤΟΣ ἭΦΑΙΣΤΟΣ , ἤγουν ἐξάκουστον τὸ πῦρ : ὅτι δι ' αὐτοῦ πᾶσα γίνεται |
| ὥσπερ ὁ πίθων . ταῦτα δὲ ἔνιοι τείνειν αὐτὸν εἰς Βακχυλίδην : εὐδοκιμῆσαι γὰρ αὐτὸν παρὰ τῷ Ἱέρωνι . ὃ | ||
| τὴν Μαντινέαν φησὶν εἶναι ἱερὰν Ποσειδῶνος , καὶ παρατίθεται τὸν Βακχυλίδην λέγοντα οὕτω : Ποσειδάνιον ὡς Μαντινέες τριόδοντα χαλκοδαιδάλοισιν ἐν |
| τούτου κατίασιν ἐς Πελοπόννησον Ἡρακλεῖδαι , Τήμενος μὲν καὶ Κρεσφόντης Ἀριστομάχου , τοῦ τρίτου δὲ Ἀριστοδήμου προτεθνεῶτος εἵποντο οἱ παῖδες | ||
| . ἀκούω γοῦν Εὐρυσθένην καὶ Προκλέα [ κατὰ ] τοὺς Ἀριστομάχου τοῦ Κλεάνδου τοῦ Ὕλλου τοῦ Ἡρακλέους παῖδας βουλομένους ἄγεσθαι |
| δὲ λέγει τὸν Ἀριστείδου βίον ἡδὺν ἀλλὰ τὸν Σμινδυρίδου τοῦ Συβαρίτου καὶ τὸν Σαρδαναπάλου , καίτοι κατά γε τὴν δόξαν | ||
| περὶ τῶν ἐν Καρχηδόνι Πέπλων . περὶ δὲ ΣΜΙΝΔΥΡΙΔΟΥ τοῦ Συβαρίτου καὶ τῆς τούτου τρυφῆς ἱστόρησεν Ἡρόδοτος ἐν τῇ ἕκτῃ |
| γὰρ τὸ κατ ' ὀλίγον ὀπτᾶν φασὶν Ἀττικοί . : σταθευτός : Ἀττικὴ ἡ λέξις , ἤγουν τὰ κατ ' | ||
| στήσω καὶ τοῦ αἴθω . . . εὔω τὸ φλογίζω σταθευτός ] φλογιζόμενος φοίβῃ φλογὶ ] λαμπρᾷ , καυστικῇ , |
| Σωτήρια πάντες οἱ τεχνῖται : μεθ ' ὧν πιὼν τὸ δίκερας ὡς τὸν φίλτατον βασιλέα πάρειμι . . . . | ||
| . ἔστι δ ' εἰπεῖν καὶ φιάλας Λυκιουργεῖς , καὶ δίκερας ἢ δίκρουνον ῥυτόν . τὸ δὲ κισσύβιον κισσὸς περιέθει |
| ] τοῖς ὑπερβαίνουσι τὴν τῶν ἀνδρῶν ἡλικίαν . ἢ τοῖς ὑπερηφάνοις . ἢ τοῖς τούτων ἰσχυροτέροις καὶ μᾶλλον ἀκμάζουσιν . | ||
| ἅπαντα φέροιτο . καὶ γάρ , εἴ τι τῶν δημοσίων ὑπερηφάνοις ᾠκοδομεῖτο δαπάναις , ἐκάλει δὲ τοὺς οἰκήτορας ὁ κῆρυξ |
| Διονύσου φυτείαν καὶ τὰ τῶν οἰναρίδων δάση . Ὅτι τὸ πολυκαρπεῖν οἱ ἀρχαῖοι ὠνόμαζον φλύειν . ἐντεῦθεν τὸν Διόνυσον Φλεῶνα | ||
| συκῆ ῥιζοτομηθεῖσα καὶ κατασχασθεῖσα εὔφορός τε ἐξ ἀφόρου γίνεσθαι καὶ πολυκαρπεῖν μᾶλλον . σχεδὸν δὲ καὶ τὸ περὶ τὰς ἀμπέλους |
| ἐπηρμένην πόλιν , τὴν ἐξάκουστον , τὴν πολύπλουτον πόλιν . Ἤκουσε Ταρσὸς καὶ κατασκάπτει τάφρους καὶ πύργον ὑψοῖ καὶ σιδηροῖ | ||
| τὸ γὰρ ἀσαφὲς ἐξελέγχεται τῇ τῶν πλειόνων συνᾳδούσῃ συμφωνίᾳ . Ἤκουσε δὲ διδασκάλων Ἀναξαγόρου μὲν ἐν φιλοσόφοις , ὅθεν , |
| , τῷ ἀνθρώπῳ τὰ μὲν ἄλλα πάντα εἰς τὴν ψυχὴν ἀνηρτῆσθαι , τὰ δὲ τῆς ψυχῆς αὐτῆς εἰς φρόνησιν , | ||
| . Ταῦτα δὴ δεύτερα τιθεὶς εἰς αὐτὰ τὰ τρίτα φησὶν ἀνηρτῆσθαι τὰ μετὰ ταῦτα γενόμενα , καὶ περὶ τὰ τρίτα |
| τοῦ κακοῦ . ὁδὶ δέ φησι Σωσίας πρὸς Δερκύλον εἶναι φιλοπότην αὐτόν . οὐδαμῶς γ ' , ἐπεὶ αὕτη γε | ||
| . : Ἑρμείας δ ' ὁ Μηθυμναῖος ἐν τρίτῃ Σικελικῶν φιλοπότην φησὶ γενέσθαι Νικοτέλη τὸν Κορίνθιον . : Παρὰ δὲ |
| : οὐ γὰρ ἐκείνην τὴν λύρην ἔβλεπεν οὐδέ οἱ ἄλλης ἔμελε μουσουργίης , ἀλλ ' αὕτη Ὀρφέος ἡ μεγάλη λύρη | ||
| τὸ πένεσθαι διδάσκοντες ἃ ἠπίσταντο πολλοὺς κατεσκευάσαν ἄνδρας ἐλλογίμους . ἔμελε δὲ τοῖς πάλαι πᾶσι μουσικῆς διὸ καὶ ἡ αὐλητικὴ |
| ὁ κήρυξ , οὗτος ἀλφάνει . Τὴν πτέρυγα παραλύσασα τοῦ χιτωνίου καὶ τῶν ἀποδέσμων , οἷς ἐνῆν τιτθίδια . Ἦν | ||
| μειρακίσκης νυνδὴ κατεῖδον καὶ μάλ ' εὐπροσώπου , συμπαιστρίας , χιτωνίου παραρραγέντος τιτθίον προκύψαν . Ἴακχε φιλοχορευτά , συμπρόπεμπέ με |
| Εἰς Ἅιδου κατάβασιν καὶ τὸν Ἱερὸν λόγον , τὸν δὲ Πέπλον καὶ τὰ Φυσικὰ Βροντίνου . . . Ὀρφεὺς Λειβήθρων | ||
| : ταῦτα Ἡροδίκου τοῦ Περινθίου [ . . ] . Πέπλον καὶ Δίκτυον [ . ] : καὶ ταῦτα Ζωπύρου |
| . οὗτος ἤκουσε μέν , καθὰ προείρηται , Φερεκύδου τοῦ Συρίου : μετὰ δὲ τὴν ἐκείνου τελευτὴν ἧκεν εἰς Σάμον | ||
| ἦλθεν ἐκ Τυρρηνῶν εἰς Σάμον , καὶ διήκουσε Φερεκύδους τοῦ Συρίου . εἶτα Ἑρμοδάμαντος , ἐν Σάμῳ ἀμφοῖν , εἶτα |
| τῆς στοᾶς ἀγάλματα ὀπτῆς γῆς , ἀφιεὶς Θησεὺς ἐς θάλασσαν Σκίρωνα καὶ φέρουσα Ἡμέρα Κέφαλον , ὃν κάλλιστον γενόμενόν φασιν | ||
| ὕστερον Νίσῳ τῷ Πανδίονος ἐς ἀμφισβήτησιν ἐλθεῖν περὶ τῆς ἀρχῆς Σκίρωνα καί σφισιν Αἰακὸν δικάσαι , βασιλείαν μὲν διδόντα Νίσῳ |
| . λέγω δὲ τὸ ἐπὶ τοῦ φρέατος καὶ τοῦ ἐγχειριδίου ἴσθμιον . Τιμαχίδας δὲ καὶ Σιμμίας οἱ Ῥόδιοι ἀποδιδόασιν ἓν | ||
| . Λέγω δὲ τὸ ἐπὶ τοῦ φρέατος καὶ τοῦ ἐγχειριδίου ἴσθμιον . Τιμαχίδας δὲ καὶ Σιμίας , οἱ Ῥόδιοι , |
| λύεις : παροιμία ἐπὶ τῶν δύσλυτόν τι λύειν ἐπιχειρούντων . Λόγιον γὰρ τοῖς Φρυξὶν ἐκπεπτώκει περὶ τῆς κομισάσης τὸν Μίδαν | ||
| τὸν τελευταῖον Ἱπποκλείδην ἐβασίλευσεν ἀντ ' αὐτοῦ τρόπῳ τοιῷδε . Λόγιον ἦν τοῖς Βακχιάδαις ὑπὸ τοῦ Κυψέλου τοῦ Ἀετίωνος καταλυθεῖσιν |
| τοῖς πᾶσιν ἐκ τῆς τῶν πολεμίων ἐφόδου προσδοκᾶν ἦν . Εἰκότα δῆτα ποιῶν ὁ συγγραφεὺς διαπαίζει πάλιν τὴν Ἑλληνικὴν ἀπάτην | ||
| , οὐδενὶ δὴ τρόπῳ δυνατόν ἐστιν ἔτι μὴ φράζειν . Εἰκότα λέγεις : ἀλλ ' ἄστρων πέρι μάθημα τί τοιοῦτον |
| ὁ δ ' ἄλλο πλῆθος ἁλίσας ἀπὸ τῶν ἀγρῶν μετὰ Γλαυκίου καὶ Γαΐου Σαυφηίου ταμίου τὸ Καπιτώλιον κατέλαβε . καὶ | ||
| , ὡς καὶ μετά τινος τῶν ἄλλων παρηγορικῶν ἐγχυματιζόμενος . Γλαυκίου . . . ⎫ σαρκοκόλλης . . ⎪ ⎬ |
| ὁμοειδέσιν ἓν ἔστι λαβεῖν , ἵνα μὴ καὶ τούτου ἄλλο ἐπαναβεβηκὸς ἓν ζητῶμεν , καὶ τοῦτο ἐπ ' ἄπειρον : | ||
| δείκνυται ἐκ τῆς τῶν αἰσθήσεων διαβολῆς : εἰ γὰρ τὸ ἐπαναβεβηκὸς κριτήριον πάντων τῶν πραγμάτων ἐστὶ ψευδές , ἐξ ἀνάγκης |
| ἁ Νέμεσις συνδιέκρινε σὺν δαίμοσι παλαμναίοις χθονίοις τε , τοῖς ἐπόπταις τῶν ἀνθρωπίνων , οἷς ὁ πάντων ἁγεμὼν θεὸς ἐπέτρεψε | ||
| ἐξ αὐτῶν ὁ δρόμος τῶν ἵππων , τοσούτοις δὲ ἑτέροις ἐπόπταις εἶναι τοῦ πεντάθλου , τοῖς δὲ ὑπολειπομένοις τὰ λοιπὰ |
| πολὺν μύστηισιν Ἐλευσῖνος παρὰ πέζαν εὐασμὸν κρυφίων ἐξεφόρει λογίων , Ράριον ὀργειῶνι νόμωι διαποιπνύουσα Δήμητρα : γνωστὴ δ ' ἐστὶ | ||
| πολὺν μύστῃσιν Ἐλευσῖνος παρὰ πέζαν εὐασμὸν κρυφίων ἐξεφόρει λογίων , Ράριον ὀργειῶνα νόμῳ διαπομπεύουσα Δημήτρᾳ : γνωστὴ δ ' ἐστὶ |
| . πλησίον μὲν ἡμῖν ἡ Κιλικία , πλησίον δὲ ὁ φιλανθρωπότατος θεός , καὶ ῥᾷστον ἀλγοῦντι καὶ πέμψαι καὶ ἀφικέσθαι | ||
| καὶ Σαράπιδος μνησθεὶς ἀνὴρ εὐθυμίας ἅμα καὶ δέους ἐμπίπλαται . φιλανθρωπότατος γὰρ θεῶν καὶ φοβερώτατος αὐτὸς , τὸν λυσιτελῆ φόβον |
| , καθὰ ὁ οἶνος πλεῖστος μεταλαμβανόμενος σκοτοῖ τὸν λογισμόν . Μῶμός ἐστι κυρίως ᾠδὴ λεγομένη παρά τινος κατὰ νύκτα ἀπερχομένου | ||
| , καθὰ ὁ οἶνος πλεῖστος μεταλαμβανόμενος σκοτοῖ τὸν λογισμόν . Μῶμός ἐστι κυρίως ᾠδὴ λεγομένη παρά τινος κατὰ νύκτα ἀπερχομένου |
| δ ' ἐνὶ Κνωσσὸς μεγάλη πόλις , ἔνθα γε Μίνως ἐννέωρος βασίλευε , Διὸς μεγάλου ὀαριστής . Οἱ δὲ Κρητῶν | ||
| λέξις ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἐπὶ τῶν ἀσελγῶς ἐρρωμένων . ἐννέωρος . ἐνναέτης : ὧρος γὰρ ὁ ἐνιαυτός . ἢ |
| ὑπέβαινε . καταλαβόντες δέ ποτε αὐτὴν καὶ εἰσπλεύσαντες εἰς τὸν Ὕπνον λιμένα προσαγορευόμενον πλησίον τῶν πυλῶν τῶν ἐλεφαντίνων , ᾗ | ||
| ' ὅσον τὸ ἔπος Ὁμήρου συστῆσαι κοινὸν ἁπάντων δεσπότην τὸν Ὕπνον ἀποκαλοῦντος περιέθεις λαμπαδίῳ προηγουμένῳ πάντα περισκοπῶν , πᾶσιν ἐφεστηκώς |
| ἀποικίαν τούτους παραλαβεῖν : καὶ δεξάμενος ἄγει πρὸς Θήραν . Συνῆν δὲ καὶ αὐτοῖς καὶ Σάμος , οὗ ἀπόγονος Βάττος | ||
| , ἀνδρὸς ὃν οὐ θέμις ἐν τοῖσι χαλεποῖσιν ἀκούειν . Συνῆν δὲ τῷ Πλάτωνι ὁ Ἀριστοτέλης ἔτη εἴκοσι . μετὰ |
| καὶ Στερόπης : Ἀπολλόδωρος δέ φησιν Ἀσκληπιάδην οὕτω λέγειν : Σπληδόνα τ ' ἠγαθέην . . . : Ὠρωπός . | ||
| ὃ καὶ κυνὸς καλοῦσι δυσμόρου σῆμα κούφῃ κεραίῃ κεὐσταλεῖ παρήνεγκεν Σπληδόνα τ ' ἠγαθέην Ὦ Στοϊκῶν μύθων εἰδήμονες , ὦ |
| Ἀμυκλαίῃσι : Λακωνικαῖς * κελεύων : διεγείρων τῇ φωνῇ * κνυζηθμόν : βοήν ἄσημον κλαυθμόν : ἡ φωνὴ λέγεται δὲ | ||
| καὶ ὅλην αὐτοῦ τὴν ἰσχὺν καὶ προθυμίαν . Ἄλλως : κνυζηθμόν : λείπει ἡ διά , ἤτοι διὰ κνυζηθμὸν κυνὸς |
| μ ' ὁ κήρυξ , οὗτος ἀλφάνει . Τὴν πτέρυγα παραλύσασα τοῦ χιτωνίου καὶ τῶν ἀποδέσμων , οἷς ἐνῆν τιτθίδια | ||
| Πυλαγόρας ἀπὸ τῆς Πυλαίας καὶ τὸν ἱερομνήμονα . τὴν πτέρυγα παραλύσασα τοῦ χιτωνίου καὶ τὸν ἀπόδεσμον , οἷς ἐνῆν τὰ |
| Ἔξεστιν ἀντιλέγειν , καὶ οὐδεὶς κωλύει νόμος : οὕτω γοῦν ἀντιλέγουσι πολλοὶ κἀν τοῖς δικαστηρίοις κἀν ταῖς ἐκκλησίαις κἀν τοῖς | ||
| , καὶ τοσούτους ὅσους καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τρόπων , ἀντιλέγουσι τοῖς τρισὶ τούτοις ἐπιχειρήμασι . τῷ μὲν πρώτῳ λέγοντες |
| Ἀστυπαλαίας τῆς Φοίνικος καὶ Ποσειδῶνος , Ἐργῖνος δὲ Κλυμένου τοῦ Πρέσβωνος καὶ Βουζύγης τῆς Λύκου . ὁ δὲ Μίλητος , | ||
| . . Ἀσπληδών : φασὶ γὰρ εἶναι Σπληδόνα τὸν τοῦ Πρέσβωνος καὶ Στερόπης . Ἀπολλόδωρος δὲ τοῦτό φησι , καὶ |
| κρυφίων ἐξεφόρει λογίων , Ράριον ὀργειῶνι νόμῳ διαποιπνύουσα Δήμητρα : γνωστὴ δ ' ἐστὶ καὶ εἰν Ἀίδῃ . φημὶ δὲ | ||
| ἔστι δὲ εἶδος λευκοῦ γυπός , νεκροβόρον . Ζμύραινα θαλασσία γνωστὴ πᾶσι . Ζμάραγδος λίθος πᾶσιν γνωστός . Τῆς οὖν |
| πάντα , τὸν Ἀπόλλωνα τὸν Διδυμῆ λέγω , τὸν καὶ θεμιστεύοντα καὶ μουσηγέτην . Οὗ δὴ σχεδὸν μάλιστα καὶ πεπεισμένος | ||
| ἴδον Διὸς ” ἀγλαὸν υἱόν , χρύσεον σκῆπτρον ἔχοντα , θεμιστεύοντα „ νέκυσσι . ” καὶ οἱ μετὰ ταῦτα δὲ |
| γράφει : χρόνου παρελθόντος πολλοῦ Πρῶναξ μὲν ὁ Ταλαοῦ καὶ Λυσιμάχης τῆς Πολύβου βασιλεύων Ἀργείων ἀποθνῄσκει , καταστασιασθεὶς ὑπὸ Ἀμφιαράου | ||
| ἐν κυνηγεσίῳ ὑπὸ ἄρκτου : Νιόβης Ἀδράστῳ : Ἄδραστος υἱὸς Λυσιμάχης τῆς Κερκυόνος καὶ Ταλαοῦ [ τοῦ Ἀγήνορος τοῦ Καλυδῶνος |
| ὑπὸ τῶν Ἀττικῶν ἑπτὰ καὶ εἴκοσι νεῶν , ὧν ἦρχεν Ἱπποκλῆς Μενίππου φυλακὴν ἔχων τῶν ἀπὸ τῆς Σικελίας νεῶν , | ||
| τινα κέκληκεν ἐν τούτοις : ὁ δὲ Κίλιξ ὅδ ' Ἱπποκλῆς , ὁ ζωμοτάριχος ὑποκριτής . τὸ δὲ κατὰ Σιμωνίδην |
| με κόρᾳ Λατοῦς ἀνέθηκεν Ἀρίστα Ἑρμοκλειδαία τῶ Σαϋναϊάδα , σὰ πρόπολος , δέσποινα γυναικῶν : ᾇ σὺ χαρεῖσα πρόφρων ἁμετέραν | ||
| μυστηπόλος . πρόσκειται μὴ μετὰ προθέσεως συντιθέμενα διὰ τὸ ἀμφίπολος πρόπολος . . . . , . αἰπόλιον : τὰ |
| μὲν τὴν Τριόπα μάλιστα , ἐπὶ ταύτῃ δὲ Εὔρυτον καὶ Ἀφαρέα τε καὶ τοὺς παῖδας , παρὰ δὲ Ἡρακλειδῶν Κρεσφόντην | ||
| περὶ τέκνα θετὸν ἐποιήσατο παῖδα τὸν ταύτης υἱὸν , τὸν Ἀφαρέα . μαθητὴς δ ' ἐγένετο φιλοσόφου μὲν Σωκράτους , |
| τῷ λόφῳ τῷ Ἀργινοῦντι . . . , : Ὁ Ἴδμων , ὡς ἱστορεῖ Φερεκύδης , παῖς ἦν Ἀστερίας τῆς | ||
| ὡπλισμένον . Ἀγασσεύς : τοῦ . Ἰόντων : περιπατούντων . Ἴδμων : γινώσκων . σημήνασθαι : σημῆναι . Ἱμείρων : |
| δέ ἐστιν ἡ ἐκ τοῦ σύνεγγυς ὑπὸ σιδήρου πληγή . ἐλέατρος καὶ ἐδέατρος διαφέρει . ἐλέατρος μὲν γάρ ἐστιν ὁ | ||
| ἐδίστασεν . ἀρχὴ τοῦ ε ἐλεάτρος καὶ ἐδέατρος διαφέρει . ἐλέατρος μὲν γάρ ἐστιν ὁ μάγειρος παρὰ τοὺς ἐλεούςἐλεοί εἰσιν |
| Ἀβδηρίτης . καὶ γὰρ τοῦ Δίολκος τὸ Διολκίτης καὶ τοῦ Ὀξύρυγχος τὸ Ὀξυρυγχίτης : καὶ ἀπὸ τῶν εἰς α οὐδετέρων | ||
| Ἀβδηρίτης . καὶ γὰρ τοῦ Δίολκος τὸ Διολκίτης καὶ τοῦ Ὀξύρυγχος Ὀξυρυγχίτης . Ἔφορος καὶ τὴν πόλιν Ἄβδηρον φησίν . |
| δ ' ἐπ ' αὐτῷ ἱερὸν Ἀφροδίτης . Ἀπὸ τῆς Χέρσιος ἐπὶ τὸ Ἐρυθρὸν στάδιοι Ϙʹ : κώμη ἐστίν . | ||
| ἄλλοι τε ἔπεσον πολλοὶ καὶ δὴ καὶ Ὀνήσιλός τε ὁ Χέρσιος , ὅς περ τὴν Κυπρίων ἀπόστασιν ἔπρηξε , καὶ |
| διάρρυτον , τουτέστι ὑγρὰν , ὑπᾴδων τοῖς χοροῖς κυκλίοις ἤγουν λυρικοῖς ποιήμασιν . . τοῦτο εἰς Ἀρχῖνον . μήποτε δὲ | ||
| , καὶ εἴ τι ἄλλο τοιοῦτον . Παρὰ μὲν τοῖς λυρικοῖς , ἂν μὲν μονόστροφον τὸ ᾆσμα ᾖ , καθ |
| μὲν Ἀλκαίου φασίν , οἱ δὲ Σαπφοῦς , οἱ δὲ Πραξίλλης τῆς Σικυωνίας . ἀρχὴ δὲ τοῦ μέλους αὕτη : | ||
| εἰ μὴ πατὴρ ἦσθα . Ἄιδεις ἔχων . Ἠλιθιώτερος τῆς Πραξίλλης : αὕτη γὰρ ἐρωτωμένη τί κάλλιστον , Ἥλιος , |
| φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷ , καθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶ ὠμότατον ὄντα : ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶν | ||
| ' Εὐρύβατος δύω βαρυδαίμονε ἄνδρε . Νίκανδρος : Αἰγίνεον Εὐρύβατον πανουργότατον : οὗ μνημονεύει Ἀριστοτέλης ἐν πρώτῃ περὶ δικαιοσύνης . |
| τὰ ξύλα καὶ τὸν Θάνατον ἐλθεῖν ἐπεκαλεῖτο . τοῦ δὲ Θανάτου εὐθὺς ἐπιστάντος καὶ τὴν αἰτίαν πυνθανομένου , δι ' | ||
| , Ἀλάστορος μὲν πρῶτον , εἶτα δὲ Φθόνου Φόνου τε Θανάτου θ ' ὅσα τε γῆ τρέφει κακά . οὐ |
| ἀθλίαν , δυστυχῆ . βοάν ] η . δυσαιανῆ ] δυσθρήνητον : αἰάζω γὰρ τὸ θρηνῶ . δαΐοις ] πολεμικοῖς | ||
| κράζε , φώνει . φώνει . δυστυχῆ . δυστυχέστατον . δυσθρήνητον . θρηνητικὴν . πολεμικοῖς . πολεμίοις . διακεκομμένοις ἢ |
| διὰ τοῦ ι γράφονται , οἷον διπλάσιος ἀσπάσιος Ταράσιος ἀμβρόσιος ἱκέσιος Ἐφέσιος ἀνάρσιος Συρακόσσιος διὰ δύο σσ γράφει τὸ ὄνομα | ||
| . . . Α . : ἀνταία : ἐναντία , ἱκέσιος . Αἰσχύλος Σεμέληι . σημαίνει δὲ καὶ δαίμονα . |
| ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν , ὅ πέρ ἐστιν μέγιστον σημεῖον τοῦ ἀψευδεῖν τὸν Δία , ὡς αὐτὸς ὁ Ζεὺς ὁ Ὁμήρου | ||
| , καὶ ἀμφότερα ὀρθῶς , δεήσει ἐρωτῶντα μὲν οἷς ἐρωτᾷ ἀψευδεῖν καὶ περὶ ὧν ὡς εἰδὼς προτείνεται , ἀποκρινόμενον δὲ |
| , ἡ αἲξ τοῖς ποσὶ σκαλεύουσα ἀνέφηνεν . Ὅμοιον , Κορώνη τὸν σκορπίον , Κόνιν φυ - σᾷς , Εὖ | ||
| Βοὺς τὴν προσθίαν ὁπλὴν λείξας χειμῶνα ἢ ὕδωρ σημαίνει . Κορώνη ἐπὶ πέτρας κορυσσομένη ἣν κῦμα κατακλύζει ὕδωρ σημαίνει : |
| σὺ μέμνησό μοι . Πρὸς τῇ κεφαλῇ μου λάσανα καταθεὶς πέρδεται . Μάχαιραν ἆρ ' ἐνέθηκας ; οὔ . τί | ||
| ἢ τοῦτο λέγει , ὅτι πορνευόμενος τοῦτο ἐποίει . . πέρδεται : Κλάνει . . Φιλέψιος : Οὗτος πένης . |
| οὖν . Ἡ δὲ τοιάδε τέχνη πρὸς ἀποτέλεσμα τοῦ οἰκείου ἐπαγγέλματος πολλῆς μὲν καὶ ἄλλης δεῖται παρασκευῆς , ἣν ἰατρῶν | ||
| , ἐκεῖνο δὲ ἐπαγγελλομένης διδάξειν : οὐδὲν δὲ τῶν ἐξ ἐπαγγέλματος οἰκεῖον ἀρετῇ . τεχνικώτατα μέντοι χαρακτηρίζει τὴν τῆς διδασκούσης |
| ὀστέων ὀδυρτά . Ὁρᾶτε τουτονὶ κενόν . Τήνελλα καλλίνικος . Τήνελλα δῆτ ' , εἴπερ καλεῖς γ ' , ὦ | ||
| μοι δι ' ὀστέων ὀδυρτά . Ὁρᾶτε τουτονὶ κενόν . Τήνελλα καλλίνικος . Τήνελλα δῆτ ' , εἴπερ καλεῖς γ |
| ταῦτα ἔστιν : ἦν δ ' ἀεὶ καὶ ἔσται . Χρηστέον γὰρ τούτοις τοῖς ὀνόμασι τῇ τοῦ σημαίνειν ἐθέλειν ἀνάγκῃ | ||
| καταπλαττόμενα : τοῦτο καὶ τὰς τοῦ γάλακτος θρομβώσεις λύει . Χρηστέον δὲ καὶ ταῖς προγραφείσαις κηρωταῖς πρὸς θρόμβωσιν γάλακτος . |
| παρακλήσει μεταλαμβανόμενον : † ὥς ἐστιν ὁ Ζεὺς φίλιος καὶ ξένιος καὶ τὰ λοιπά , οὕτως καὶ ἱκέσιος . ἀντὶ | ||
| Καὶ γὰρ δαίμων λέγεται ξένιος , καὶ θεός : ὁ ξένιος ἑκάστου δαίμων , φησὶν ἐν Νόμοις , τῷ ξενίῳ |
| ξὺν δυνάμει πολλῇ . Βεβοηθήκεσαν γὰρ Δαρείῳ Ἰνδῶν τε ὅσοι Βακτρίοις ὅμοροι καὶ αὐτοὶ Βάκτριοι καὶ Σογδιανοί : τούτων μὲν | ||
| ταύτης Ἀρχέλαον τὸν Ἀνδρόκλου τῶν ἑταίρων : τοῖς δὲ ἄλλοις Βακτρίοις οὐ χαλεπῶς προσχωρήσασιν ἐπέταξε σατράπην Ἀρτάβαζον τὸν Πέρσην . |
| , οὐδετέρως . ἀπὸ τοῦ ἀνδρός ἄνδρομος , ὡς Διός Δίομος , ὁ πατὴρ Ἡρακλέους , καὶ Διόμεια ἑορτή . | ||
| καὶ τοῖς ἡγουμένοις τῶν βοσκημάτων ὁ βουκολισμός , ὃν εὗρε Δίομος βουκόλος ὁ Σικελιώτης , ἡ δ ' ἐπὶ θανάτοις |
| ἔην καὶ ἀμήχανα ἔργα γένοντο „ . ἄμμορον : τὸ κακόμορον . ἢ τὴν ἄμοιρον . ἀμύνειν βʹ : τὸ | ||
| περιέσχεν . ἀμφασίη ἀφασία , ἀφωνία . ἄμμορον ποτὲ μὲν κακόμορον , “ ἄμμορος ἣ τάχα χήρη σεῦ ἔσομαι : |
| νῆσον μικρὰν οὐ πάνυ πελαγίαν , προκειμένην τῆς ἐκβολῆς τοῦ Λίγηρος ποταμοῦ : οἰκεῖν δὲ ταύτην τὰς τῶν Σαμνιτῶν γυναῖκας | ||
| τῶν Αὐσκίων . Τὰ δὲ μεταξὺ τοῦ Γαρούνα καὶ τοῦ Λίγηρος ἔθνη τὰ προσκείμενα τοῖς Ἀκυιτανοῖς ἐστιν Ἐλουοὶ μὲν ἀπὸ |
| ὑμῶν ποιήσει δέλφακας ἠλιβάτους , τοὺς δὲ πάνθηρας , ἄλλους ἀγρώστας λύκους , λέοντας . Δεινὸν μὲν γὰρ ἔχονθ ' | ||
| ὑμῶν ποιήσει δέλφακας ὑληβάτας , τοὺς δὲ πάνθηρας , ἄλλους ἀγρώστας λύκους , λέοντας . Ἀριστοφάνης δὲ ἐπὶ θηλείας τάττει |
| μὲν γάρ ἐστιν ὁ μάγειρος παρὰ τοὺς ἐλεούςἐλεοί εἰσιν αἱ μαγειρικαὶ τράπεζαι . ἐδέατρος δὲ ὁ προγεύστης παρὰ τὰ ἐδέσματα | ||
| ὑπετίθεντο ταῖς λύραις . Ἀριστοφάνης ἐν Βατράχοις . δορίδες : μαγειρικαὶ τράπεζαι . δόρυ καὶ κηρύκειον : ἐπὶ τῶν ἅμα |
| πρῶτον μὲν Θουκριτίδην καὶ Χαρισιάδην : ὁ γὰρ τούτων πατὴρ Χαρίσιος ἀδελφὸς ἦν τοῦ πάππου τοῦ ἐμοῦ Θουκριτίδου καὶ Λυσαρέτης | ||
| ἡ τοῦ Αἰήτου θυγάτηρ . Θριδακίνη : τὸ μαρούλιον . Χαρίσιος : ὄνομα κύριον , ἐξ οὗ καὶ Χαρισίου πόρτα |
| ἓν . οὐ γὰρ ὁ φεύγων ὥσπερ τὸν ἔλεγχον εὐλαβούμενος συνομολογεῖ τῷ κατηγόρῳ τἀδικήματα , ἀλλὰ τῷ κατειπόντι μαχόμενος τὸ | ||
| μὲν οὖν Ἀριστόξενος διηγεῖται : Νικόμαχος δὲ τὰ μὲν ἄλλα συνομολογεῖ τούτοις , παρὰ δὲ τὴν ἀποδημίαν Πυθαγόρου φησὶ γεγονέναι |
| ἐν τοῖς Ἀριστοφάνους τοῦ γραμματικοῦ Συγγενικοῖς εὕρηταί τις διαφορὰ τοῦ ἑκυρός καὶ πενθερός . φησὶ γὰρ ὡς πενθερὸς μὲν ὁ | ||
| ἔχοντα θηλυκὰ τριγενῆ ὀξύνεται : λιγυρός καπυρός ἁλμυρός ὀχυρός ἐχυρός ἑκυρός . Τὰ διὰ τοῦ ΩΡΟΣ ὑπερδισύλλαβα κύρια προπαροξύνεται : |
| διακειμένη τὸν τρόπον τοῦτον , ἔπειτα δὲ καὶ τοῦ προφητικοῦ θιασώτης χοροῦ , ὃς καταπνευσθεὶς ἐνθουσιῶν ἀνεφθέγξατο : „ ὦ | ||
| ἀπαιδευσία καθ ' ἡμῶν τιθέασιν , ὧν ὁ Λάβαν ἐστὶ θιασώτης . ἐπειδὴ γὰρ ἐκάθηρεν ἡμᾶς ὁ ἱερὸς λόγος τοῖς |
| γὰρ Ἐλεῶνα ἐν τῷ Παρνασῷ πολίχνιον εἶναι τόν τε Ὀρμενίδην Ἀμύντορα οὐκ ἄλλον τινὰ λέγεσθαι ἢ τὸν τοῦ Φοίνικος πατέρα | ||
| τοῦ πατρός . εἶθ ' ὥσπερ ποιοῦντος , ἃ τὸν Ἀμύντορα κατὰ τοῦ Φοίνικος ἀκούομεν , καταβὰς εἰς τὸν λιμένα |
| . τούτων τῶν κατειλεγμένων εἰργάσατο Ἄλυπος τὰς εἰκόνας Σικυώνιος , Ναυκύδους τοῦ Ἀργείου μαθητής . Κλεογένην δὲ Σιληνοῦ τὸ ἐπίγραμμα | ||
| δὲ οὐδὲν ἧσσον . λέγεται δὲ παρεστηκέναι τῇ Ἥρᾳ τέχνη Ναυκύδους ἄγαλμα Ἥβης , ἐλέφαντος καὶ τοῦτο καὶ χρυσοῦ : |
| ἢ κατά τινας Λάρου , Μέλπος : Ἐρατοῦς δὲ καὶ Ἀεθλίου τοῦ Ἐνδυμίωνος , ἢ Φιλάμωνος , Θάμυρις : Πολυμνίας | ||
| Ἀγήνορος τοῦ Καλυδῶνος τοῦ Πλευρῶνος τοῦ Αἰτωλοῦ τοῦ Ἐνδυμίωνος τοῦ Ἀεθλίου τοῦ Διός ] : . παραστατεῖ : εἰκότως τούτῳ |
| ὄγκους ἅπαντας καταπλάττων . ἀμμωνιακὸν διαφορεῖ καὶ ἀδίαντον . Εἴτε πνευματικὴν διάθεσιν εἴτε ἐμφύσημα καλεῖν τις ἐθέλει τὸν γινόμενον ὄγκον | ||
| ψυχῆς τὴν φύσιν εἰρήκασιν . . οἱ δέ γε Στωικοὶ πνευματικὴν πλείστου μετέχουσαν τοῦ θερμοῦ . . . . . |
| τὸν δεσμὸν τοῦ σώματος καὶ τὰ ὀστᾶ , ψυχῇ δὲ πολεμιώτατος : διὸ καὶ σφαλερῶς πίνοντι πίσσα ἐπὶ πυρὶ καὶ | ||
| τὰ ὀστᾶ , τὸ οἰκειότατον τοῦ σώματος , ψυχῇ δὲ πολεμιώτατος : διὸ καὶ σφαλερὸν πίνοντι παντί , ἕξει γὰρ |
| τὸ ἐθνικὸν ὅμοιον . Ποσείδιππος δὲ Πάνδαρον παρὰ τῷ Σιμοῦντι τετάφθαι φησίν ” οὐδὲ Λυκαονίη δέξατό σε Ζελίη , ἀλλὰ | ||
| ἐν Κύνῳ τὸν Δευκαλίωνα λέγεται , καὶ τὴν Πύρραν ἐκεῖ τετάφθαι φασίν : ἱστορεῖ δὲ ταῦτα καὶ Ἑλλάνικος . δυσχεραίνοι |
| γῆρας ὀπάζει . ” ἐπὶ δὲ τοῦ περιεποίησαν ὤπασαν . ὀπάων ἀκολουθῶν . εἴρηται δὲ παρὰ τὸ ἕπεσθαι . ἔστι | ||
| ο πρὸ τοῦ π ψιλοῦται : ὄπα ὀπώρα ὀπὴ ὀπαδὸς ὀπάων τὸ αὐτό , πλὴν τῶν ἐχόντων ἐπαγόμενον τὸ λ |
| πᾶσα ἡ Ἀρδία σχεδόν τι , μέση δ ' ἡ Παιονία καὶ αὐτὴ πᾶσα ὑψηλή . ἐφ ' ἑκάτερα δ | ||
| ἐλέχθη ” ἡ Κερκυραίων μάστιξ . „ . Ἡ δὲ Παιονία τούτοις μὲν ἔστι πρὸς ἕω τοῖς ἔθνεσι , πρὸς |
| ἔστιν εἰπεῖν , ὅτι τοῦτ ' ἔγραψας μέν , οὐκ ἐβεβαίωσας δὲ τοῖς ἔργοις , ἀλλὰ τοῦτο μὲν τὸν τῆς | ||
| καὶ παρ ' ἐκείνων ζητεῖν τὰ βέλτιστα . ἐκύρωσας ] ἐβεβαίωσας . φάτιν ] † φήμην , τὴν σὴν κρίσιν |
| τὰ ἥττονα ὑπενέγκοι . ἀσκὸν ] ὡς . θρασύς ] τολμητίας . εὔγλωττος ] λέγειν προσήνης . τολμηρός ] ὑπομονητικός | ||
| τούς τε Ἀλαμανοὺς κατεστρέψατο καὶ ἄλλα ἄττα πρόσοικα ἔθνη . τολμητίας τε γὰρ ἦν ἐς τὰ μάλιστα καὶ ταραχώδης καὶ |
| Ὁμοίως τοῖς μήλοις καὶ ἀππιδίοις καὶ τὰ κεράσια φυτεύεται καὶ ἐγκεντρίζεται . χαίρει δὲ τοῦτο τὸ φυτὸν ψυχροῖς καὶ νοτεροῖς | ||
| γίνεται ἐρυθρὰ τὰ μῆλα . Τὸ κάρυον εἰς κόμαρον μόνον ἐγκεντρίζεται . τὰ ῥοΐδια ἐνθεματίζεται εἰς ἰτέαν . ἡ δάφνη |
| γὰρ καλοῦσιν οἱ Ἀττικοὶ τὴν σκιάν . [ ἔπη ] ἡρῷα : οὐκ ἔπη , τὰ ἑξάμετρα . ὁ δὲ | ||
| ὠφελὲς οὐ κέκτηνται . διό μοι δοκοῦσι καὶ οἱ τὰ ἡρῷα παριόντες σιγὴν ἔχειν , . πάντα τὰ ' πιδέξια |
| ; ἐκ τῆς εἰκόνος μανθάνειν αὐτήν τε αὐτὴν εἰ καλῶς εἴκασται , καὶ τὴν ἀλήθειαν ἧς ἦν εἰκών , ἢ | ||
| αὐτή . χρόαν δὲ οὐκ ἔστι μέλαινα , κυανῷ δὲ εἴκασται τῷ βαθυτάτῳ , ἀναπνεῖ δὲ οὐ βραγχίοις , ἀλλὰ |
| μὲν Φθιῶτις τὰ νότια τὰ παρὰ τὴν Οἴτην ἀπὸ τοῦ Μαλιακοῦ κόλπου καὶ Πυλαϊκοῦ μέχρι τῆς Δολοπίας καὶ τῆς Πίνδου | ||
| Λαμίας , δηλοῖ ὅτι καὶ τὰ ἐντὸς πυλῶν ὅσα τοῦ Μαλιακοῦ κόλπου καὶ τὰ ἐκτὸς ὑπ ' ἐκείνῳ ἦν : |
| ἀποσφάξαι περιβοήτου τῆς πράξεως γενομένης . . . : Περὶ Ἀσσάονος . Ἱστορεῖ Ξάνθος Λυδιακοῖς καὶ Νεάνθης βʹ καὶ Σιμμίας | ||
| : οὐ γὰρ Ταντάλου φασὶν αὐτὴν γενέσθαι , ἀλλ ' Ἀσσάονος μὲν θυγατέρα , Φιλόττου δὲ γυναῖκα : εἰς ἔριν |
| πολὺς δ ' ὑμέναιος ὀρώρει : κοῦροι δ ' ὀρχηστῆρες ἐδίνεον , ἐν δ ' ἄρα τοῖσιν αὐλοὶ φόρμιγγές τε | ||
| καλέσωμεν , Ἑῴου Ἀπόλλωνος . χερμάσιν : λίθοις μικροῖς . ἐδίνεον : ἀνεστρέφοντο . ἐξερέοντες : ἐξερευνῶντες . κεμάδων : |
| θ τ ' ] τὸ τε παρέλκον . ἀρά ] κατάρα . ἰαμβικὸς τρίμετρος . καρδίᾳ ] ὅλον καὶ μέρος | ||
| πόλιν συνέχοντες καὶ φυλάσσοντες . θ ἀρά τε : καὶ κατάρα ἣν κατηράσατο αὐτοὺς ὁ Οἰδίπους ὁ πατὴρ αὐτῶν . |
| ' ὁρισμοῦ . συγχρῆται δ ' εἰς τὴν ἀπόδειξιν τοῖς προδεδειγμένοις αὐτῷ : δέδειχε γὰρ πρὸ ὀλίγου δι ' ὧν | ||
| [ ἐστι ] τῇ ΑΒ μήκει . ὁμοίως δὴ τοῖς προδεδειγμένοις δείξομεν , ὅτι ἡ ΜΞ ἐστιν ἡ τὸ ΑΓ |
| λαβεῖν : λέγει πίνδαρος ” πηλέως ? ἀντιθέου μόχθοι νεωτάτοις ἐπέλαμψε / μυρίοις πρῶτον μὲν ἀλκμήνης σὺν υἱῷ τρώων ἀμπεδίον | ||
| ἔπος τε καὶ ἔργον ἐποίεε . Ἐπείτε γὰρ τάχιστα ἡμέρη ἐπέλαμψε , καλέσας Περσέων ἄνδρας δοκίμους πεντεκαίδεκα ἐνετέλλετό σφι ἑπομένους |
| Ἐκκελὼ ἀδελφαὶ Ὀκκέλω καὶ Ὀκκίλω τῶν Λευκανῶν , Χειλωνὶς θυγάτηρ Χείλωνος τοῦ Λακεδαιμονίου , Κρατησίκλεια Λάκαινα γυνὴ Κλεάνορος τοῦ Λακεδαιμονίου | ||
| ἀδελφή , Ὀκκελὼ καὶ Ἐκκελὼ τὼ Λευκανώ , Χειλωνὶς θυγάτηρ Χείλωνος τοῦ Λακεδαιμονίου , Κρατησίκλεια Λάκαινα γυνὴ Κλεάνορος τοῦ Λακεδαιμονίου |
| [ μέρος ] ἐρριζῶσθαι , ἐξ ἀέρος δὲ καὶ πυρὸς συμπαγῆναι . Μητρόδωρος τὴν μὲν γῆν ὑπόστασιν εἶναι καὶ τρύγα | ||
| : τοῦ δὲ δουρείου τὸ κύτος οὐκ ἐφ ' ἁλώσει συμπαγῆναι πόλεως , ἀλλ ' ἐπὶ προδοσίᾳ τῶν περὶ τὸν |
| , στλεγγίδια χρυσᾶ τέσσαρα . τῇ Δεινιάδου δὲ αὐλητρίδι Βρομιάδι Φάυλλος καρχήσιον ἀργυροῦν Φωκαέων καὶ στέφανον χρυσοῦν κιττοῦ Πεπαρηθίων . | ||
| τὴν ἐκ τοῦ κέρδους λυσιτέλειαν . ὁ δ ' οὖν Φάυλλος μετὰ τῆς δυνάμεως ἐστράτευσεν εἰς τὴν Βοιωτίαν καὶ περὶ |
| καὶ ἀμαρυγάς : σημαίνει τὰς τῶν ὀφθαλμῶν ἐκλάμψεις : Ἡσίοδος Γυναικῶν καταλόγῳ : Χαρίτων ἀμαρύγματ ' ἔχουσα . σημαίνει δὲ | ||
| . Ἐνταῦθα κεῖνται αἱ τῶν Ἀραβιτῶν κῶμαι . Ἀπὸ δὲ Γυναικῶν λιμένος εἰς Κοίαμβα στάδιοι υʹ . [ Ἀπὸ δὲ |
| τὸ πεποικίλθαι τοῖς ἄστροις . φάος ] τὴν ἡμέραν . ποικιλείμων ] ποικιλολείμων τις οὖσα καὶ ποικιλείμων , ἢ ἡ | ||
| ποικιλείμων ] Ἡ καλλωπιζομένη τοῖς ἄστροις ὥσπερ λειμών . : ποικιλείμων ] Ὡς ἱμάτιον ἐνδεδυμένη τὰ ἄστρα , καλλωπιζομένη τοῖς |
| χρῆϲθαι : ἁρμόζει δὲ ἡ τετραφάρμακοϲ ἀνειμένη . εἰ δὲ τυλώδηϲ εἴη , τῷ διὰ χάρτου χρηϲτέον μετὰ ῥοδίνου : | ||
| καὶ λειώϲαϲ χρῶ . Ἡ πτίλωϲιϲ παχύτηϲ ἐϲτὶ τῶν βλεφάρων τυλώδηϲ , ἐνερευθήϲ , οἷϲ ϲυμβαίνει πολλάκιϲ καὶ τῶν τριχῶν |