νώ δυϊκῶς Ἀττικοί , ἡμεῖς Ἕλληνες . νῷν , μὴ συνεκφωνουμένου τοῦ ι , ἡμῖν . νῆες , ὡς Θουκυδίδης | ||
ὁ ἀήρ , καὶ τοῦ ὀνόματος εἰ αὐτὸ αὑτῷ ἐπισυνάπτοιτο συνεκφωνουμένου , Ποσειδῶν ἡ πόσις . ἄλλοι δὲ ἄλλως φυσιολογοῦσιν |
ἀνεκφωνήτου : λέγονται δέ ποτε καὶ τετρασυλλάβως Μηίονες ἐκφωνηθέντος τοῦ προσγραφομένου ι . Ἡρακλείδης δέ , φασίν , ἄνευ τοῦ | ||
σταίη καὶ φαίη γενέσθαι κατὰ τροπὴν τοῦ α εἰς η προσγραφομένου τοῦ ι . . . . ἁλῶναι : ἅλωμι |
ἀκατάληκτα , τὰ δ ' ἄλλα ἑφθημιμερῆ , πλὴν τοῦ παρατελεύτου μονομέτρου ἀκαταλήκτου ὄντος . ἐπὶ τῷ τέλει κορωνίς . | ||
ἀναλογικώτερον δὲ τὸ βαρύνειν . τὰ γὰρ εἰς χος δισύλλαβα παρατελεύτου ὄντος τοῦ οβαρυτονεῖται : οἷον † λέχος † ὄχος |
ὅτι ἐλλείπουσι ταῦτα τὸ τ : καὶ τὸ τάλας δὲ τάλανος καὶ μέλας μέλανος ἐλλείπουσι τὸ τ , μέλαντος γὰρ | ||
νυκτός ἄνακτος , ἐνδεῖ δέ , ὡς ἐν τῷ μέλανος τάλανος : τὸ δὲ κάρα λίπα ἄλειφα ἀποκοπὰς παθόντα τὴν |
κινοῦντες . Οὐδ ' : οὐ γάρ . ἅλις : ἄρκεια , αὐτάρκης . Δαιτυμόνας : φίλους . ἀτυμβεύτου : | ||
. ὁ δὲ ἄρχων ἠγανάκτησε πρός με . Τὰ γὰρ ἄρκεια , ἔφην , σκληρά ἐστιν καὶ τὰ τράγεια οὐκ |
ἃ δὴ καὶ πλάσματα καλοῦσιν , ἁδροῦ , μέσου καὶ ἰσχνοῦ , καὶ ἁδροῦ μὲν ὄντος , ὃ καὶ τῇ | ||
τουτέστι : φθονηθησόμενος μὲν , δυνάμενος δὲ διαδῦναι παντὸς τοῦ ἰσχνοῦ . ἐὰν γάρ τις ἀκριβῶς ἐξετάζῃ , ὁ ἔρως |
ἰάχων : ἐνεστῶτος γάρ ἐστι καὶ παρατατικοῦ . οὐ μέντοι περισπασθήσεται , ὡς οἴεται Τυραννίων . διδάσκει τὰ κινήματα : | ||
παραστατικόν , τουτῶ θάμεθα , Σώφρων . τὸ δὲ αὐτῶ περισπασθήσεται , ὅτι καὶ τὸ αὐτός ὀξύνεται . Τὴν ἑαυτοῦ |
, ἀδοξεῖ τήμερον χωρισθεῖσα ἐμοῦ , χθὲς δὲ πασῶν ἦν ἐνδοξοτάτη δι ' ἡμᾶς . Αὕτη δὲ τήμερον καὶ ἔνδοξος | ||
, ὅμως δὲ ἄκουσον , ἔξελθε : γράφεται κυδρή : ἐνδοξοτάτη γύναι : ἆρά που : οὗ παρ ' ἀσπίδα |
: οἷον τοῦ ἔτυπτον ἡ μετοχὴ τύπτων οὐκ εἰς ς ὀξύτονος : τὸ τρίτον τοίνυν τῶν πληθυντικῶν ἐνδεήσει τε συλλαβῇ | ||
τύψας : ἡ μετοχὴ εἰς ς μὲν ἀλλ ' οὐκ ὀξύτονος : ἔσται τοίνυν ἐτύψαμεν ἔτυψαν . Ἑνικά . Τέτυφα |
: τὰ γὰρ σύμφωνα οὔτε δασεῖαν ἐπιδέχονται οὔτε ψιλήν , ὑπεσταλμένου τοῦ ρ , τοῦτο γὰρ πέφυκε καὶ δασύνεσθαι , | ||
καὶ ἡ φυγάς , ὁ Ἀρκάς καὶ ἡ Ἀρκάς , ὑπεσταλμένου τοῦ ἀνδριάς ἀνδριάντος καὶ ἱμάς ἱμάντος , ἅτινα καὶ |
[ , ] νύξ . ἀλλ ' ὅμωϲ ] ? ἕκαϲτοϲ αὐτῶν προϲμένει τὴν ἐλπίδα καὶ τὸ μέλλον ] οὐκ | ||
καὶ ἄλλοϲ φλέβα τέμνων ἀφαιρείτω τοῦ αἵματοϲ , ὅπωϲ ἂν ἕκαϲτοϲ ἔθουϲ καὶ προθυμίαϲ ἔχων τυγχάνῃ . κατὰ δὲ τὸ |
ἥλην . ἀφ ' οὗ τὸ ἐάλην , παράκειται , μετοχὴ ἀλεὶς , ὡς ἐνύγην νυγείς . τὸ δὲ ἀλῶ | ||
τοῦ ῥήματος : μετέχει γὰρ καὶ ἀμφοτέρων , διὸ καὶ μετοχὴ ὀνομάζεται , καθόσον γὰρ ἐπιδέχεται ἡ μετοχὴ γένη καὶ |
φάσις , προσλήψει τοῦ ρ γίνεται φράζω , ὅθεν ἡ φράσις . ἄλλως δὲ μεταληφθὲν Μακεδόνων , φησί , διαλέκτῳ | ||
ἀπέρχῃ , οὐκ ἀπέρχῃ . ἀλλ ' ὡμολογημένως λείπεται ἡ φράσις τοῦ ἤ . . . . . . . |
ἐν τῇ συζυγίᾳ ποδῶν τρισύλλαβος ᾖ , οἷον ἐπ ' ἀναπαιστικοῦ ἅδ ' Ἄρτεμις , ὦ κόραι : τοῦτο γὰρ | ||
καταληκτικοί . ὁ τρίτος ἀσυνάρτητος ἐξ ἀναπαιστικῶν πενθημιμερῶν : ἐξ ἀναπαιστικοῦ πενθημιμεροῦς αἰολικοῦ διὰ τὸ ἔχειν τὸν πρῶτον πόδα ἴαμβον |
. τὰ δὲ λοιπὰ ἀκατάληκτα καὶ δίμετρα , πλὴν τοῦ μονομέτρου παρατελεύτου . ἐν ἐκθέσει δὲ στίχοι δύο ἀναπαιστικοὶ τετράμετροι | ||
μὲν προηγητικαὶ αὐτῆς περίοδοί εἰσιν ἑπτά , κῶλα παιωνικὰ ἐκ μονομέτρου καὶ τετραμέτρου δὶς κἀκ τριῶν διμέτρων . Γ εἶδες |
δʹ μόνα ἑξηκοστὰ δ . διοίσει δ ' ἡ ἀκριβὴς συζυγία τῆς μέσης μόνῳ τῷ παρὰ τὴν ἡλιακὴν ἀνωμαλίαν διαφόρῳ | ||
τῆς ἀποφατικῆς τὸ ὅσον ἐπ ' αὐτῇ ἀσυλλόγιστός ἐστιν ἡ συζυγία : ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἀδύνατόν ἐστιν μεταλαμβάνειν αὐτὴν εἰς |
ἅπαξ τοῦ τόνου δειχθέντος ἐπογδόου καὶ τοῦ διὰ τεσ - σάρων ἐπιτρίτου δηλονότι αὐτόθεν ποιεῖ τὸ τὴν ὑπεροχήν , ᾗ | ||
τερατώδεσιν αὐτῶν συγγραφαῖς : ἀλλ ' ὁ μὲν Βήρωσσος διὰ σάρων καὶ νήρων καὶ σώσσων ἀνεγρά - ψατο , ὧν |
πάλιν τοῦ πυρίνου ἀλεύρου καὶ τοῦ ἄρτου μᾶλλον ὁ καθαρὸς ἐκπυΐσκει : καὶ τῶν φαρμάκων δὲ τῶν ἐπιτιθεμένων τοῖς φλεγμαίνουσιν | ||
διαφορεῖ καὶ πληγὰς καὶ κρούσματα ἀναλγέα τίθησι καὶ τὰ φύματα ἐκπυΐσκει τε καὶ ῥήσσει . ἀγαθὸν δὲ καὶ νεοτρώτοις καὶ |
καὶ ἐργῶδες ἐν τοῖς ἐπιλογισμοῖς , κινουμένων καὶ τοῦ ἀναβιβάζοντος συνδέσμου καὶ τοῦ καταβιβάζοντος εἰς τὰ προηγούμενα τῶν ζῳδίων . | ||
. ἔοικα δὲ τὰ μεταξὺ παρατρέχειν : ὑπὸ γὰρ τοῦ συνδέσμου τὰς συμβολὰς ὄχναι καὶ ῥοιαὶ καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι , |
Οὐχὶ οὖν ἄπορον ἔσται πῶς τὰ μὲν ὀνόματα μετὰ ἄρθρων ἐκφέρεται , αἱ δὲ ἀντὶ τούτων παραλαμβανόμεναι ἀντωνυμίαι ἀπεώσαντο τὴν | ||
ἕκτης τῶν βαρυτόνων γίνονται , ἥτις διὰ καθαροῦ τοῦ ω ἐκφέρεται , ἐρεύνα μοι ταύτην τὴν ἕκτην : εἰ μὲν |
μετοχὴ τοῦ μέσου παρακειμένου καὶ ὑπερσυντελίκου γίνεται ἀπὸ τοῦ μέσου παρακειμένου τοῦ τέτυπα τροπῇ τοῦ α εἰς ως , τὸ | ||
καὶ τῆς Χαλκίτιδος νήσου . ἐκλήθη δὲ ἀπὸ Χάλκιδος τοῦ παρακειμένου ποταμοῦ , ὡς οἱ ἱστορικοὶ ἅπαντές φασι . Χαλκητόριον |
λείπω τὸν αὐτὸν ἔχειν μέλλοντα : ἐὰν δὲ ἀπὸ τοῦ ἐνεστῶτος ἀρχώμεθα , οὐδὲν ἀμφίβολον γίνεται : καὶ γὰρ τοῦ | ||
τῶν ἀπαρεμφάτων . πάλιν γὰρ τὸ γράφειν , μεταληφθὲν ἐξ ἐνεστῶτος καὶ παρατατικοῦ κατὰ τὴν αὐτὴν φωνήν , ἐν τῇ |
ὅτι τινὲς τῶν νεωτέρων ἀνέγνωσαν χωρὶς τὸ ο , ὡς ἄρθρου ὄντος , εἶτα Ἰλῆος . Ὁ δὲ Ὅμηρος σὺν | ||
καὶ ἐπιμόνου τρίψεωϲ μετὰ τοῦ ἀποπειρᾶϲθαι καὶ τῆϲ τοῦ πεπονθότοϲ ἄρθρου κάμψεώϲ τε καὶ ἐκτάϲεωϲ . Χαλᾶται τὰ ἄρθρα πολλάκιϲ |
οὐκ εἰς ς ὀξύτονος : τὸ τρίτον τοίνυν τῶν πληθυντικῶν ἐνδεήσει τε συλλαβῇ τοῦ πρώτου καὶ λήξει εἰς τὴν πτον | ||
ἀξίαν καὶ ἄνευ τοῦ βιάζεσθαί με ἢ ἁρπάζειν δοθῆναι δυναμένων ἐνδεήσει . ” τοιαῦτά τινα λέγειν αὐτοῖς πειρώμενος ἤδη τινὰς |
, καὶ τὸ θεά προσηγορία πάλιν θηλυκή , καὶ τὸ Πηληιάδεω ὄνομα πατρωνυμικόν , πρὸς δὲ τούτοις καὶ τὸ Ἀχιλῆος | ||
ἤτοι ὅλου τοῦ στίχου μέρος ἐστὶν ἢ τοῦ ἄειδε θεὰ Πηληιάδεω Ἀχιλῆος . ἀλλ ' εἰ μὲν τοῦ ὅλου στίχου |
ἐστι σωματικόν : δεῖ προσθεῖναι τῷ κανόνι , ὁπότε ἡ πρωτότυπος φωνὴ τοῦ ὀνόματος φυλάττει τὸ ω , ἐὰν γὰρ | ||
συλλαβῶν : ἔπειτα οὐδὲ λέξις ἑλληνικὴ θεματική , ἁπλῆ , πρωτότυπος θέλει ὑπερβαίνειν τὴν τρισυλλαβίαν . Ἑλληνική δὲ εἴπομεν διὰ |
: μέγαρον βλέφαρον γάργαρον ἔντερον ἔλλερον . τὸ μέντοι πτερόν δισύλλαβον , καὶ τὸ σαυρόν ἀττικῶς . Τὰ εἰς ΡΟΝ | ||
γένους λάβωμεν ἀλλὰ τὰ συμβεβηκότα αὐτῷ , τὸ εἶναι αὐτὸ δισύλλαβον , τὸ καλεῖσθαι αὐτὸ γένος , τὸ καθολικῶς αὐτὸ |
, τοῦ γʹ πάλιν χοριάμβου . Τὸ δʹ ἐγκωμιολογικὸν ἤτοι διπενθημιμερὲς ἐκ δακτυλικοῦ καὶ ἰαμβικοῦ πενθημιμεροῦς . Τὸ εʹ τροχαϊκὸν | ||
παράγραφος . Ἡ ἐπῳδὸς κώλων ιʹ . Τὸ αʹ ἐγκωμιολογικὸν διπενθημιμερὲς ἐκ δακτυλικοῦ καὶ ἰαμβικοῦ πενθημιμερῶν . Τὸ βʹ δακτυλικὸν |
πλὴν ἑνὸς ἀνθρώπου : κεῖνος δέ μοί ἐστιν ἑταῖρος Λέσβον ἐριστάφυλον ναίων , Ἀγάθων δὲ καλεῖται . καὶ Φιλύλλιος δὲ | ||
κριθαὶ ἠδ ' ἄμπελοι , αἵ τε φέρουσιν / οἶνον ἐριστάφυλον , καί σφιν Διὸς ὄμβρος ἀέξει : ἔν τε |
ηὔδαες ηὔδας , τὸ τρίτον ηὔδαε ηὔδα , καὶ τὸ προστακτικὸν αὔδαε αὔδα . Ὅμηρος : ἐξαύδα , μὴ κεῦθε | ||
πρόσωπον τοῦ δευτέρου ἀορίστου τὴν ἐν ἀρχαῖς κλιτικὴν ἔκτασιν ἀποβάλλον προστακτικὸν γίνεται , ἔνυγον ἔνυγες ἔνυγε νύγε . τυπέτω . |
ἀλλὰ καὶ αἰσθήσεις κατὰ θάτερα . Ἀλλ ' εἰ τοῦ φανταστικοῦ ἡ μνήμη , ἑκατέρα δὲ ἡ ψυχὴ μνημονεύειν εἴρηται | ||
, τουτέστι τοῦ νοῦ , ἀλλὰ μᾶλλον τοῦ δοξαστικοῦ καὶ φανταστικοῦ . Τὸ δὲ ὑπὸ τῷ ἱματίῳ διὰ τὸ ἐν |
ΓΝ , ΑΜ πρὸς τὸ ὑπὸ ΝΔΜ καὶ τὸ ὑπὸ ΝΔΜ πρὸς τὸ ὑπὸ ΝΒΜ : τὸ ἄρα ὑπὸ ΗΓ | ||
ὃν ἔχει τὸ ὑπὸ ΓΝ , ΑΜ πρὸς τὸ ὑπὸ ΝΔΜ καὶ τὸ ὑπὸ ΝΔΜ πρὸς τὸ ὑπὸ ΝΒΜ : |
ἐν τόνῳ δέ , καθὸ οὐδεμία λέξις εἰς ο λήγουσα τόνου ἔχεται τοῦ ὀξέος , καὶ ἕνεκά γε τούτου τὸ | ||
λοιπὸν ἐκ τοῦ τεθὲν ἐπὶ γῆς εὐθέως αὐτὸ κλαυθμυρίσαι μετὰ τόνου τοῦ προσήκοντος : τὸ γὰρ ἕως πλείονος ἀκλαυστὶ διάγον |
ὥσπερ καὶ τὸ ἐρυμνός . Τὰ εἰς δύο ΝΝ βαρύνεται ἀπαρασχημάτιστα ὄντα θηλυκῷ γένει : βλέννος θύννος Κύννος δάθυννος Ἄργυννος | ||
κᾶπος γὰρ οἱ Δωριεῖς . Τὰ διὰ τοῦ οπος δισύλλαβα ἀπαρασχημάτιστα ἁπλᾶ διὰ τοῦ ο μικροῦ γραφόμενα σπάνιά ἐστιν : |
ϲυμφέρουϲιν ζῴοιϲ τε ἄλλοιϲ προαπολλυμένοιϲ , ὅταν ταῦτα ἐνθυμηθῇϲ , προϲέτι κἀκεῖνο ἐνθυμοῦ , ποταπὴ μὲν ἡ παροῦϲα ὥρα , | ||
οἴνῳ τοῦ μέλιτοϲ ποϲὸν ὅλον τὸν τοῦ οἴνου ϲταθμὸν καὶ προϲέτι τὸ γʹ αὐτοῦ . τοῦ δὲ ἐλαίου τὸ μέλι |
ἡ περὶ τοῦ συλλογισμοῦ ἐξέτασις . ἐξετάσας γὰρ τὴν τοῦ διπλοῦ ῥητοῦ διαίρεσιν ἤτοι τὴν ἀντινομίαν , ἀκόλουθον εἶχε τὴν | ||
, διπλοῦς δέ ἐστι : πρῶτον δὲ περὶ τοῦ τελείου διπλοῦ λεκτέον . Συριανοῦ . Τοὺς ἁπλοῦς τελείους στοχασμοὺς οὕτω |
οὕτως ἀνάγκη ἔχειν καὶ τὸ συμπέρασμα . ἀναγομένου γὰρ τοῦ δευτέρου σχήματος εἰς τὸ πρῶτον πάντως ἡ ἀποφατικὴ μείζων εὑρίσκεται | ||
βίου ἐπαυρόμενον εὐδαίμονος . Ὁ Νουμήνιος ἐπάκουσον οἷα περὶ τοῦ δευτέρου αἰτίου θεολογεῖ : Ὥσπερ δὲ πάλιν λόγος ἐστὶ γεωργῷ |
καὶ διήγησις μὲν λέγεται ἡ λεπτομερὴς ἑνός τινος πράγματος , περιήγησις δὲ ἡ πάντος τοῦ κόσμου ἀφήγησις , οὐχὶ δὲ | ||
κεʹ μυριάδων [ καὶ δισχιλίων ? ] σταδίων ἐστὶν ἡ περιήγησις τῆς γῆς , ὡς τῷ Ἐρατοσθένει δοκεῖ . Ὅτι |
Ἅγνωνα νῦν καὶ δῆμον η ? [ οὗτοϲ οὐ πλουτεῖ δικαίωϲ ἐνθάδ ' ὥϲτε ? [ κλαύϲεται . ἀλλὰ μὴν | ||
! ] οϲ : ἐμη ? [ πῶϲ ] οὐ δικαίωϲ τοῖϲ ἐρωμένοιϲ ? [ ] ? ? ? [ |
κρᾶσις καὶ συναίρεσις , σύνθετα δὲ ἔκθλιψις καὶ κρᾶσις , ἔκθλιψις καὶ συναίρεσις , κρᾶσις καὶ συναίρεσις , ἔκθλιψις καὶ | ||
ἔκθλιψις καὶ συναίρεσις , κρᾶσις καὶ συναίρεσις , καὶ [ ἔκθλιψις ] κρᾶσις καὶ συναίρεσις . ἁπλᾶ μὲν ἔκθλιψις ὡς |
ἀρχομένου τοῦ νοϲήματοϲ φλεβοτομίᾳ χρηϲώμεθα μετὰ ἐπαφαιρέϲεωϲ , καὶ μᾶλλον ἦροϲ , ὅτε μάλιϲτα καὶ τίκτεται τὸ πάθοϲ καὶ παροξύνεται | ||
. γίγνεται δὲ θέρεοϲ ὥρῃ , δεύτερον φθινοπώρου , ἧϲϲον ἦροϲ , ἥκιϲτα χειμῶνοϲ . καὶ διάρροιαι μὲν παιδίοιϲι καὶ |
ὥστε διαφέρειν τὸ ἀνωτάτω τοῦ ἀνώτατα , ᾗ τὸ μὲν ὀνοματικόν ἐστιν ἐπίρρημα , τὸ δὲ ἐπιρρηματικόν . Καὶ τὸ | ||
ἂν βεβήκοι , εἰ πρῶτον μὲν εἰς ὄνομα καταλήγοι ἢ ὀνοματικόν τι μὴ ἔλαττον ὂν τριῶν συλλαβῶν , οἷον εἰς |
, ἐφ ' οὗ ποτὲ μὲν πλῆθοϲ πνεύματοϲ μετ ' ἐλαχίϲτηϲ ὑγρότητοϲ ἀθροίζεται μεταξὺ περιτοναίου καὶ ἐντέρων , ὥϲτε πληττόμενον | ||
πινόμενον καὶ διὰ κλυϲτῆροϲ ἐνιέμενον , μᾶλλον τοῦ ἀψινθίου . ἐλαχίϲτηϲ δέ τινοϲ μετέχει ϲτρυφνότητοϲ τὸ ἀβρότονον καὶ διὰ τοῦτο |
λέγεται , ὅτ ' ἂν μετὰ τοὺϲ τρεῖϲ πόδαϲ εὑρεθῇ ϲυλλαβὴ ἀπαρτίζουϲα εἰϲ μέροϲ λόγου : καὶ λέγεται ἑφθη - | ||
εἰϲιν Γ . εἰϲ γὰρ μέροϲ λόγου ἀπήρτιϲται ἡ μοι ϲυλλαβὴ καὶ ἑξῆϲ ἄρχεται ἀπὸ τῆϲ † διφθόγγου . ἡ |
πλανᾶσθαι . Ἐπεὶ δὲ ἡ ὡροσκόπησις τῆς καταρχῆς τοῦ φυγόντος ἄδηλός ἐστι δεῖ τιθέναι ἐκεῖνον ὡροσκόπον ὁπότε ἤκουσεν ὁ τοῦ | ||
ἡμερῶν ἐν αἷς ἐγεύσατο τῶν Ἀκακίου μυστηρίων . οὐ γὰρ ἄδηλός ἐστι μετασχὼν ἱερῶν . Τοιαύτας ἔδει σε παρ ' |
ζητήματα αὐτῶν περί τινων εὐτελῶν καὶ μηδενὸς ἀξίων ἦσαν . ὤφειλεν εἰπεῖν “ ὦ μακάριος τοῦ σκέμματος , τοῦ ἐξευρήματος | ||
, ἵνα μὴ ὁρᾶται ὑπό τινος , οὐδ ' οὕτως ὤφειλεν ἀδικεῖν : δεῖ γὰρ τὸ καλὸν δι ' αὐτὸ |
ἰῶτα ἢ εἶ ἢ ἦτα μεταστρέφουσιν , ἀντὶ δὲ τοῦ δέλτα ζῆτα , ὡς δὴ μεγαλοπρεπέστερα ὄντα . Πῶς δή | ||
τὸ γάμμα κινητικὸν ὂν αὐτοῦ , καὶ τῷ γάμμα τὸ δέλτα , καὶ μέχρι τοῦ ω . τοίνυν καὶ ἐπὶ |
, ἰσχνοὺς σπονδύλους ἔχοντας , σημεῖον ἐν τὸ στῆθος . ἰῶτα καὶ ἄλφα ψήφισον , ἰῶτα καὶ τὸ θῆτα , | ||
τοῦ σιλλαίνειν ὅ ἐστι λοιδορεῖν : γράφεται δὲ διὰ τοῦ ἰῶτα κεραοῖο : ὅτι οἱ ἀρχαῖοι κέρασιν ἐχρῶντο ἐν τῇ |
ἐπὶ τῶν τριῶν ἀριθμῶν . εἶτα ἡ τέχνη , ἡ κρᾶσις ἠθῶν καὶ πραγμάτων . εἶτα ἡ λέξις , τὸ | ||
διαλάμπει μᾶλλον τῆς νυκτός . ἔτι δ ' οἷς ἡ κρᾶσις ἐξ ἴσων , ἀνάγκη συναύξεσθαι κατὰ μέρος ἑκάτερον : |
ἔνδιον : μεσημβρινόν . καὶ ἐσάχρι : περιττὸς ὁ καὶ σύνδεσμος . Σιντηίδα : ἐπιθετικῶς Σιντηὶς ἡ Λῆμνος : Τυρσηνοὶ | ||
τῇ σαρκὶ μετέωρα , ἀλλὰ πρὸς τοῖς ὀστέοισι προστεταμένα , σύνδεσμος ἔς τι τῶν ἄρθρων , καὶ αὐτὰ τὰ ἄρθρα |
ἔχει πολλῷ τὰ πτηνὰ ζῷα τῶν ἐν τοῖϲ πεζοῖϲ , ὅϲῳ καὶ ξηροτέρουϲ καὶ μάλιϲτα τῶν ὀρείων ὀρνίθων . Περὶ | ||
ὁ δὲ μέροξοϲ , ὃν δὴ καὶ λευκογραφίδα καλοῦϲιν , ὅϲῳ μαλακώτεροϲ τούτων ἐϲτὶ διὰ τὸ μηδεμίαν ἔχειν δραϲτικὴν ποιότητα |
ἀπορήσομεν : ἡ γὰρ τοῦ δυνάμει ποιητικοῦ καὶ τοῦ δυνάμει παθητικοῦ πρὸς ἄλληλα ἐντελέχεια κίνησίς ἐστιν . ἁρμόσει δὲ καὶ | ||
ἀλλὰ τὸν θηλαζόμενον χοῖρον : ἐνεργητικὸν γάρ ἐστιν ἀντὶ τοῦ παθητικοῦ . Βίβλινον οἶνον τὸν Θρᾳκικὸν ἀπὸ τόπου Θρᾴκης ἔχοντος |
ἢ ἐκ πλειόνων συλλαβῶν εἰς [ διπλασιασμὸν , ἤτοι ] δισυλλαβίαν μεταστῇ : πιστός ξυστός [ μαστός ] μεστός κεστός | ||
πρῶτον ἰαμβικὸν ἑφθημιμερές , τὸ δὲ δεύτερον δακτυλικὸν τρίπουν εἰς δισυλλαβίαν , . . . . τὸ δὲ τέταρτον τροχαϊκὸν |
τοῦ ὅτι τὸ ὥς ὀξύνεταιτὰ . πύσματα ἢ φύσει θέλει βαρύνεσθαι ἢ δυνάμει . τὰ γοῦν ὑπὲρ μίαν συλλαβήν , | ||
, ὅκως μὴ κοιλοτέρων τῶν πόρων γινομένων πλησμονῆς πληρῶνται , βαρύνεσθαι γὰρ ἀνάγκη τῆς ψυχῆς τὴν κίνησιν ὑπὸ τῶν τοιούτων |
χοριαμβικοῦ ἐπιμίκτου , τοῦ τὴν δευτέραν ἰαμβικὴν ἔχοντος καὶ τροχαϊκοῦ ἑφθημιμεροῦς : Εὔιε κισσοχαῖτ ' ἄναξ , χαῖρ ' , | ||
ἐστι κώλων ἐννέα . τὸ αʹ σύνθετον ἐκ πενθημιμεροῦς καὶ ἑφθημιμεροῦς ἰαμβικόν . τὸ βʹ τρίμετρον ἐπιωνικὸν ἀκατάληκτον . ἄδηλον |
ἄναχος καὶ ἄνακτος : καὶ ἐπεὶ ψιλὸν ψιλοῦ καὶ δασὺ δασέος προηγεῖται , ἐτράπη τὸ χ εἰς κ , καὶ | ||
ψιλὰ , δασέα , μέσα προηγοῦνται τῶν τῆς τρίτης συζυγίας δασέος , ψιλοῦ , μέσου , οἷον τὸ π τὸ |
: Σφαῖρος : Σκαῖρος : ὀνόματα κύρια : τὸ καιρὸς ὀξύτονον : τὸ γὰρ δαῖρος περὶ τόνον διαφορεῖται . Τὰ | ||
: τὸ φύλαιος : δείλαιος προπαροξύτονα , καὶ τὸ ἐλαιὸς ὀξύτονον , κατὰ τόνον μόνον διήλλαξεν . Τὰ διὰ τοῦ |
δραχμῆς . ὅδε καὶ ὁδὶ διαφέρει . ὅδε μὲν γὰρ ἀναφορικῶς καὶ δεικτικῶς , ὁδὶ δὲ δεικτικῶς μόνον κατ ' | ||
τὸ γὰρ ἀπλανὲς καὶ ἀναμφίλεκτον παρὰ θεοῖς μόνοις πέφυκεν : ἀναφορικῶς δὲ κέχρηνται τῷ προεγκλίματι πεπραγματευμένων κλιμάτων ιθʹ . Πρὸ |
, τὸ δέ γ ' ἅω αὕω αὑαίνω τὸ ξηραίνω δασύνεται παρὰ πᾶσιν , ὅθεν καὶ παρὰ τῷ κωμικῷ ἀφαυαίνειν | ||
, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ τούτοις ἀλλοχροοῦσι , καὶ ἡ φωνὴ δασύνεται , αἵθ ' ὑπὸ τὴν γλῶτταν φλέβες πλήρεις τε |
περὶ τὰ βιωτικά . ΠΟΝΩΝ δὲ τὸ ΠΟ κοινή ἐστι συλλαβή . Ὑπὸ γὰρ τοῦ ν ἀμεταβόλου ἐκτείνεται . . | ||
: ἐν μὲν γὰρ τῷ προτέρῳ μακρά ἐστιν ἡ τελευταία συλλαβή , ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ βραχεῖα . Πᾶν μέτρον |
. ἡνίκα μέντοι οὐ κατηγορεῖ ὀνόματος , τοῦ δὲ συντασσομένου ῥήματος , ὡς ἐν τῷ ταχὺ περιπατεῖ τὸ μειράκιον , | ||
τάσιν ἀπαιτεῖ , εἴτε ἀπὸ τοῦ βιβῶ βιβάθω γενομένου τοῦ ῥήματος , περιπλεονάσαντος τοῦ σ , ὥς φησι Φιλόξενος , |
ἀπὸ φωνήεντος ἄρχεται . Τὰ εἰς ΝΩ παραληγόμενα τῷ Ε περισπᾶται , εἰ προκατάρχοιτο ὄνομα , ἐξ οὗ γέγονε : | ||
τὴν τοῦ μέτρου χρείαν καὶ ὀξύνεται παρὰ τοῖς ποιηταῖς καὶ περισπᾶται . χρὴ τοίνυν περισπᾶν τοῦτο ἐνταῦθα ἵν ' εἴη |
γόνατα κόπος : Ἀντὶ τοῦ οὐδὲ τὰ γόνατά μου ἔλαβε καματηρὸς πόνος . ἐθέλω δ ' ἐπὶ πᾶν ἰέναι : | ||
βληθεὶς πρὸς οὐδενός , ἀλλὰ ὑπὸ καύματος τε καὶ ἡλικίας καματηρὸς γενόμενος , πολλὰ δὲ πρόσθεν ξυγκαμών τε καὶ συγκινδυνεύσας |
τοῦ θελῶ : θελησμός : ὡς μελήσω μελησμός : καὶ ἀποβολῇ τοῦ σ , θελημός . Θύελλα : παρὰ τὸ | ||
φώς φωτός , χρώς χρωτός , εἰ δὲ πεπονθότα , ἀποβολῇ τοῦ ς , ὁ σῶς τοῦ σῶ , ὁ |
Παντακλῆς σκαιός Λάμπων οὑξηγητής κατὰ χειρὸς ὕδωρ ἀχυρός νεοκάτοικος πισοῦ σιπύα ἄγε δὴ πότερα βούλεσθε τὴν νῦν διάθεσιν ᾠδῆς ἀκούειν | ||
ἐν θυείᾳ τρίβοντα δοίδυκι λιθίνῳ . . . Προσπάλτιοι , σιπύα . . . Νότιον . . . Ἀντίκυρα , |
καὶ οὐκ ἀποκρύψομαι . κατηγορίαι γίνονται τῆς ἀρχῆς ὑμῶν , Ἄππιε , πολλαὶ καὶ παρὰ πολλῶν : εἰ μὲν ἀληθεῖς | ||
λέγεσθαι τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα παρ ' ἀνθρώποις μᾶλλον , Ἄππιε , ἢ μηδαμῇ . ἀποδεδωκὼς δή σοι τὰ τοῦ |
δ ' ἐς νῆσον : ἀπὸ τοῦ αἲ αἴ θρηνητικοῦ ἐπιρρήματος : † λέγεται δὲ τῆς Κίρκης τὴν νῆσον πλησίον | ||
χθών παράκειται τῇ εὐθείᾳ κατὰ λόγον τὸν τῆς προθέσεως , ἐπιρρήματος δὲ τοῦ πέριξ : ἢ καθ ' ὑπερβατόν ἐστι |
μετοχῆς , ἥτίς ἐστιν ὁ τετυμμένος καὶ διὰ τοῦ εὐκτικοῦ ὑπαρκτικοῦ ῥήματος , ὅπέρ ἐστι τὸ εἴην καὶ τετυμμένος εἴην | ||
ἐπίρρημα : ἀπὸ τῆς ἀντί προθέσεως καὶ τοῦ ὧν † ὑπαρκτικοῦ ἀριθμοῦ † . ἐπὶ δὲ τῶν βοτανῶν οὐ δεῖ |
ἐγκεκορδυλημένος Θ : ἐγκεκρυμμένος . Θ ἐγκεκορδυλημένος : ἐγκεκαλυμμένος καὶ συνεστραμμένος , ὥστε μηδ ' ἀνθρώπου σχῆμα δηλοῦν , ἀλλ | ||
ἄελλα καὶ θύελλα διαφέρει . ἄελλα μὲν γάρ ἐστιν ἄνεμος συνεστραμμένος , θύελλα δὲ ἡ συστροφὴ τοῦ ἀνέμου . ἆθλος |
αὐτῆς καὶ τῆς ἀποφάσεως ἀρχομένης , οἷον Πιττακοῦ τοῦ Μιτυληναίου ἐρωτηθέντος εἰ λανθάνει τις τοὺς θεοὺς φαῦλόν τι ποιῶν , | ||
εὐθέως γοῦν , ἵνα ἑνὸς ἢ δευτέρου μνησθῶμεν παραδείγματος , ἐρωτηθέντος [ ἰατρῷ ] τοιούτου σοφίσματος κατὰ τὰς νόσους ἐν |
δύναμις , ᾗ συμβέβηκε τὸ ἀόρατον . ἀλλ ' ὡς στοιχείου καὶ ἀρχῆς ἐδεήθησαν τοῦ ἀπείρου . θαυμαστὸν δὲ ἀριθμὸν | ||
, ὦ ἑταῖρε , δοκεῖ , καὶ ἀποδέχῃ τὴν διὰ στοιχείου διέξοδον περὶ ἑκάστου λόγον εἶναι , τὴν δὲ κατὰ |
ἀλλ ' ἑκάτερον αὐτῶν ἰδία σχηματίζεται : τὸ μὲν γὰρ νηλεής ἀπὸ τοῦ ἐλεῶ γέγονε καὶ τοῦ νή στερητικοῦ ἐπιρρήματος | ||
ἐδέξαντο κρᾶσιν ἀλλὰ συναίρεσιν : τὸ νηλής οὐκ ἀπὸ τοῦ νηλεής γέγονε κατὰ κρᾶσιν , ἀλλ ' ἑκάτερον αὐτῶν ἰδία |
. πάλιν δὲ λέγεται ἐξ οὗ καὶ τὸ ἐκ τοῦ συνθέτου , οἷον ἐκ τῆς ὕλης καὶ τῆς μορφῆς , | ||
τε τῆς λύπης καὶ τῆς ἡδονῆς κακίζεται . σώματος γὰρ συνθέτου ὥσπερ χυμοὶ ζέουσιν ἥ τε λύπη καὶ ἡ ἡδονή |
πάντως βαρύνεται : τέμνων , κάμνων , τοιοῦτον καὶ τὸ πέφνων . τετάνυσται : ἐξήπλωται . Ἵενται : πορεύονται . | ||
δευτέρου ἀορίστου ὀξύνονται : λαβών τυπών φαγών , πλὴν τοῦ πέφνων βαρυνομένου . τὸ δὲ ἑκών ἠκολούθησε τοῖς προειρημένοις , |
προσήκασθαι τὴν τοιαύτην πλάσιν οὐκ εὔλογον : υἱὲ , Καρπωνιανὲ τιμιώτατε : καὶ γὰρ εἰ τύχη σέ τις εὐδαίμων ὑπηρετεῖν | ||
δικαίαν σου ψυχὴν ἀπό σου . καὶ νῦν γίνωσκε , τιμιώτατε Ἁβραὰμ , ὅτι μέλλεις ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ καταλιπεῖν |
καὶ πρωτοτύπου . τὴν γὰρ ἀπαράδεκτον τοῦ ἄρθρου οἴεται ἐκ πρωτοτύπου συντεθεῖσθαι , ἐμαυτοῦ ἀκούω , σαυτοῦ φείδῃ , τὴν | ||
παιδὶ Ἀχιλλεῖ . ἢ ἀντὶ τοῦ Πηλέως , πατρωνυμικὸν ἀντὶ πρωτοτύπου : γράφεται παῖ : † ἀντὶ τοῦ πῶς πῶς |
ἀνδράσιν ἐμῆς ἀπὸ συνουσίας . Δύναται δὲ καὶ μέχρι τοῦ ἑξαμέτρου προκόπτειν τὸ μέτρον διὰ τὸ τὸ τριακοντάσημον μὴ ὑπερβάλλειν | ||
δὲ συμβαίνει μάλιστα μὲν καὶ διὰ τὸ πλῆθος τῶν τοῦ ἑξαμέτρου σχημάτωνἔστι γὰρ αὐτοῦ σχήματα δύο καὶ τριάκοντα , ὡς |
τοῦ Ἥρα , διὸ καὶ οὐκ ἔστι φύσει μακρόν , ἀπεβλήθη γὰρ τὸ α τοῦ Ἥρα , ὥσπερ καὶ ἐν | ||
ς , ὅπερ ἐστὶν ἀδύνατον : τὸ δὲ υ οὐκ ἀπεβλήθη , ἵνα μὴ γένηται ὑπόνοιά τις , ὅτι τὸ |
τὰ δ ' ἄλλα λῆρος ἦν ἄρ ' αὐτῶι πλὴν πέους ὀρθοστάδην δύνοντος ἐς γλουτῶν μυχούς : καὶ μέχρι τοῦδ | ||
, σησαμῆ ξυμπλάττεται , καὶ τἄλλ ' ἁπαξάπαντα : τοῦ πέους δὲ δεῖ . Ἴθι νυν ἀποδῶμεν τήνδε τὴν Θεωρίαν |
τέ μοι αἰεὶ ἐν πάντεσσι πόνοισι παρίστασαι , οὐδέ σε λήθω κινύμενος : νῦν αὖτε μάλιστά με φῖλαι Ἀθήνη , | ||
καὶ Ὀδυσσεὺς καὶ Σωκράτης , οἱ λέγοντες ὅτι οὐδέ σε λήθω Κινύμενος . Πολὺ πρότερον οὖν ἀναγκαῖόν ἐστι περὶ ἑκάστου |
τῶν ψευδῶν λεγομένη διάνοια φαντασία οὖσα οὐκ ἀνέμεινε τὴν τοῦ διανοητικοῦ κρίσιν , ἀλλ ' ἐπράξαμεν τοῖς χείροσι πεισθέντες , | ||
καὶ μόρια λέγεται ταῦτα , ὡς μέρους ὄντα μέρη τοῦ διανοητικοῦ τῆς ψυχῆς , καὶ οὐ ψεῦδος τὸ λέγειν ἓν |
κατὰ στέρησιν Ἀΐδης , ὁ ἀγνώστους ποιῶν , ἡ γενικὴ Ἀΐδου , ἡ δοτικὴ Ἀΐδῃ * * * ὥσπερ ἀπὸ | ||
πατρῴων πρὸ θυρῶν ἠχὼ πᾶσι προφωνεῖν : ὦ δῶμ ' Ἀΐδου καὶ Περσεφόνης , ὦ χθόνι ' Ἑρμῆ καὶ πότνι |
ὥστε φοινικοῦν γενέσθαι αὐτοῦ τὸ σῶμα . θυμάλωψ : ὁ διακεκαυμένος ἀναβάτης . χαριέντως δὲ εἶπεν , ἐπεὶ ἀνθρακεῖς εἰσιν | ||
ἀκριβῶς ὅσαι λοιπαὶ τῶν τριχῶν , ῥυσὸς τὸ δέρμα καὶ διακεκαυμένος ἐς τὸ μελάντατον οἷοί εἰσιν οἱ θαλαττουργοὶ γέροντες : |
Καὶ πῶς , τῆς μὲν ἀρχῆς τῆς ὄντως ἑνὸς καὶ ἁπλοῦ πάντη οὔσης , πλήθους δὲ ἐν τοῖς οὖσιν ὄντος | ||
εἶναι ὑπόστασιν οὐχ ἕξει , τό τε συγκείμενον ἐκ πολλῶν ἁπλοῦ οὐκ ὄντος οὐδ ' αὐτὸ ἔσται . Ἑκάστου γὰρ |
ἀπὸ τοῦ μεῖναι Μενέσται καλούμενοι ὕστερον Πενέσται μετωνομάσθησαν παραφθαρέντος τοῦ χαρακτῆρος . περὶ ὄνου σκιᾶς : παροιμία ἐπὶ τῶν ἐνδιατριβόντων | ||
. οὐ γὰρ μόνον συνᾴδει τὸ καὶ τῷ σχήματι τοῦ χαρακτῆρος εἶναι τὸ εʹ τὸ ἥμισυ τοῦ θʹ , ἀλλὰ |
εἰς α καθαρὸν λήγοντα ὡς ἐπὶ πᾶν τῷ ι θέλει παραλήγεσθαι , ὀξεῖα Ῥοδία ἀλλοία : ἐκπεσόντος οὖν τοῦ ο | ||
συγκοπῇ παίζω . οὐδὲν γὰρ εἰς ζω λῆγον φιλεῖ διφθόγγῳ παραλήγεσθαι , ἢ μόνον τὸ δανείζω : καὶ ὡς δώσω |
καὶ τοὺς μὲν χρόνους τοῖς ῥυθμοῖς ᾔκασε , τοὺς δὲ τόνους τοῖς τόνοις τῆς μουσικῆς . καὶ σημεῖα ἔθετο ἐφ | ||
δημιουργίαν . Ἔτι μὴν ἐν τῇ τῶν τρόπων οὓς καὶ τόνους ἐκαλέσαμεν ἐκθέσει ἕκαστος μὲν αὐτῶν , εἰ κατὰ τὰ |
ἱκανῶς ὑμᾶς μεμαθηκέναι νομίζω : ὅτι δὲ ἡ ἐμὴ μήτηρ ἐπηνέγκατο , ῥᾳδίως ἐγὼ δείξω . πρῶτον μὲν γὰρ Πολυαράτου | ||
μὲν ἐμὴ μήτηρ οὐκ ἐπηνέγκατο προῖκα , ἡ δὲ τούτων ἐπηνέγκατο , ἐνθυμεῖσθε ὅτι περιφανῶς ψεύδεται . πρῶτον μὲν γὰρ |
' οὖν οὐ κατὰ τὴν λέξιν : οὐδεμία μὲν γὰρ λέξις αὐτὴ καθ ' ἑαυτὴν ἔχει περιβολήν , τῇ δὲ | ||
οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος καὶ τὸ μέρος τῆς λέξεως οὐκ ἔστι λέξις , οὕτω τὸ μέρος τῆς τοῦ ἑνὸς ἰδέας οὐκ |
. τύπτοις : πᾶν ῥῆμα εἰς μι λῆγον τροπῇ τῆς μι εἰς ς τὸ δεύτερον ποιεῖ , λέγοιμι λέγοις , | ||
τὸ ω εἰς η ποιοῦσι ῥήματα εἰς μι πλεονασμῷ τῆς μι συλλαβῆς ἐπὶ τέλους : οὕτω φασὶ καὶ ἀπὸ τοῦ |
καὶ ποικιλίην φάρμακα ἀπέϲτω : νῦν γὰρ ἀρκεῖ ὁ χυλὸϲ μοῦνοϲ . ἱκανὴ μὲν ὑγρῆναι καὶ θερμῆναι : δυνατὴ δὲ | ||
εὖτε ξύνεϲτι αὐτέοιϲι βάροϲ τοῦ θώρηκοϲ : ἀπονίη , ἢν μοῦνοϲ φλεγμήνῃ πνεύμων . ἄπονοϲ γὰρ ἡ φύϲιϲ αὐτέου : |
ἐπὶ ] τὸν βωμὸν ἐκτέθηκέ τιϲ ; καινόν γε πῦρ πάρεϲτιν . ἐπίμεινον βραχύ . τουτὶ ] [ δὲ δὴ | ||
καταράϲϲων ἕωϲ ἂν ἀφρίϲῃ : εἶτα κατάρραινε θαλάϲϲῃ , εἰ πάρεϲτιν , εἰ δὲ μὴ ψυχρῷ ὕδατι καὶ ἔα καταϲτῆναι |
δὲ τοιαύτη τῶν ἐνεργειῶν ποικιλία καὶ τῶν πολλῶν ὑλικῶν δυνάμεων σύνθεσις οὐχ ὅπως θείας δημιουργίας τῷ παντὶ κεχώρισται , ἀλλὰ | ||
καὶ ἐπὶ τοῦ ἀριθμοῦ ἕξει , εἴπερ ἐστὶν ὁ ἀριθμὸς σύνθεσις μονάδων , ὥσπερ λέγουσί τινες : οὕτως γὰρ ἔσται |
ἀμφιβολία κατὰ τὸ ἀδιόριστον ὡς ἐπὶ τούτου : παῖς μὴ μαρτυρείτω : ζητεῖται γὰρ ποῖον παῖδα λέγει , τὸν τῇ | ||
ταῦτ ' ἔστων οἱ δίκαιοι καὶ ἥμεροι , καὶ Ὅμηρος μαρτυρείτω , προστίθει γὰρ , εἰκότως ἄρα καὶ ζῶντα ἐτίμων |
δὴ γὰρ ἀγαθὸν χρῆμα καὶ ξυνῳδικόν . ὅτ ' ἀμαλλείῳ παῖϲ ὢν ἐδέθην . Μεγαρικαὶ σφίγγες : Καλλίας πόρνας τινὰς | ||
παντὸϲ ἔχειν , κἀντεῦθεν ἤδη τοῦ λοιποῦ τελέωϲ ὑγιὴϲ ὁ παῖϲ ἐγένετο καὶ οὐκέτι ἐπελήφθη ἢ ἐϲπάϲθη . Γναφάλιον ϲτυπτικῆϲ |
. . . περιττεύοντος μιᾷ συλλαβῇ καὶ ἰθυφαλλικοῦ μεμειωμένου τοῦ ἰθυφαλλικοῦ ἑνὶ τροχαίῳ . τὸ ζʹ τροχαϊκὸν δίμετρον ἀκατάληκτον . | ||
, ὅπερ προέταξεν ἐπισυνθέτου , τοῦ ἐκ δακτυλικῆς τετραποδίας καὶ ἰθυφαλλικοῦ , τοῦδε Ἀκρίσιος τὸν νηὸν ἐδείματο : ταῦθ ' |
, παρὰ τὸ ἀΐσσω , ἀΐξω , ἀκτός . καὶ παρώνυμον ἀκτίς . ἡ ἀΐσσουσα πανταχόθεν . Ἀκῶ , τὸ | ||
φοινὸν δηλοῦν τὸ ἐρυθρόν , ἤγουν τὸ πυρρόν , γίνεται παρώνυμον φοῖνιξ : „ τὸ μὲν ἄλλο τόσον φοῖνιξ ἔην |
ἐπὶ τὸν δεξιὸν αὐτὴν παράγοντεϲ : εἶτα τοῖϲ πέραϲιν αὐτῆϲ ἀμφοτέροιϲ τὸ λίνον προϲάψαντεϲ ἀνατείνωμεν τὸ ϲάρκωμα διὰ τῆϲ βελόνηϲ | ||
, θυγάτριον δὲ θατέρωι . ἔπειτ ' ἀποδημία ] τιϲ ἀμφοτέροιϲ ἅμα εἰϲ τὴν Ἀϲίαν ] ἐκεῖ τε περὶ τῶν |
τὴν μάχην ἀδόκιμον γίνεται , εἰ μὴ πρότερον ὑπὸ τοῦ στρατηλάτου γυμνάζοιτο καὶ παραθαρρύνοιτο . νυκτερίς , κέπφος καὶ βάτος | ||
πανταρίστου ] ? [ ] [ ] καὶ [ κλυτοῦ στρατηλάτου ] . [ ] πάρεστιν ? ? ? ἡμῖν |
νῦν πολλὴ χρεία . Ἡ δὲ δαϲεῖα τίθεται εἰϲ γράμμα φωνῆεν δαϲυνόμενον , οἷον ἡμέρα ὥρα καὶ εἰϲ τὰ ὅμοια | ||
παραλῆγον φωνῆεν εἰς ε μεταβάλλειν : ἀλλὰ μὴν τὸ παραλῆγον φωνῆεν εἰς ε μεταβληθῆναι οὐ δύναται : τὰ γὰρ μεταβαλλόμενα |
συγκριτικόν ἐστι συγκριτικοῦ τὸ χειρότερον , καὶ τὸ χεῖρον γὰρ συγκριτικόν . Ἔστι δὲ τὸ τοιοῦτον οὐδέποτε ἐν χρήσει παρὰ | ||
ὀρέστερος : ἀπὸ γὰρ τῶν εἰς ος οὐδετέρων οὐδέποτε γίνεται συγκριτικόν . Φιλόξενος . , , . . , . |