ὑπὸ τῶν θεῶν ᾠκοδομήθη ἡ Τροία καὶ ἀτίμως ἑάλω , συμπαθὼν δὲ τῇ Ἀνδρομάχῃ ὀδύρεται τὴν ἅλωσιν τῆς Τροίας : | ||
ὑπὸ τῶν θεῶν ᾠκοδομήθη ἡ Τροία καὶ ἀτίμως ἑάλω , συμπαθὼν δὲ τῇ Ἀνδρομάχῃ ὀδύρεται τὴν ἅλωσιν τῆς Τροίας : |
δεύτερα καὶ τρίτα , καὶ τρόπαια τροπαίοις ἐναντία τῷ νόμῳ συνείρεται . τολμᾶται μὲν οὖν κἀν ταῖς πόλεσι , τὸ | ||
χρόνου ζητεῖν εὔλογον : τοῖς γὰρ νοήμασι καθάπερ ὁ χρόνος συνείρεται , καὶ ἡ γνῶσις ἅμα : ὅθεν καὶ ὡς |
, ψευδομένας δ ' οὐκ ἐθέλειν ἐπαινεῖν : τοὺς γὰρ ἐξαπατηθέντας ἅμα μισεῖν ἀλλήλους τε καὶ τὴν προμνησαμένην . ἃ | ||
ἧι Φίλιππος ἐξεκόπη τὸν ὀφθαλμὸν πολιορκῶν : διόπερ οἴεταί τινας ἐξαπατηθέντας ὁ Σκήψιος Δημήτριος τὴν ἐν τῆι Τροιζηνίαι Μεθώνην ὑπονοεῖν |
ὅλου δεχόμενον : ἐν τοῖς μέρεσι δέ , ὡς τὰ ἐννοηματικά , ἃ καὶ ἐπὶ τοῖς πολλοῖς καὶ ὑστερογενῆ λέγεται | ||
καὶ ταῦτα : γένη δὲ δηλονότι φησὶ τὰ ὑστερογενῆ καὶ ἐννοηματικά , ὅθεν καὶ ὁ Πορφύριος εἶπεν “ οὐδὲν ἄρα |
ἐξελθόντος δὲ Μελεάγρου καί τινας τῶν Θεστίου παίδων φονεύσαντος Ἀλθαίαν ἀράσασθαι κατ ' αὐτοῦ : τὸν δὲ ὀργιζόμενον οἴκοι μένειν | ||
Δημήτριος τὴν ἐν τῇ Τροιζηνίᾳ Μεθώνην ὑπονοεῖν καθ ' ἧς ἀράσασθαι λέγεται τοὺς ὑπ ' Ἀγαμέμνονος πεμφθέντας ναυτολόγους μηδέποτε παύσασθαι |
δι ' ὅλων τὸν κόσμον ἐψυχῶσθαι , τῶν πρώτων καὶ στοιχειωδῶν μερῶν ἑκάστου τὰ οἰκεῖα καὶ πρόσφορα ζῷα περιέχοντος , | ||
ἑκάτερον εἰς ἕτερα μόρια διαιρεῖται , ἡ μὲν ἐκλογὴ τῶν στοιχειωδῶν μορίων εἴς τε τὴν κυρίαν φράσιν καὶ εἰς τὴν |
γὰρ τῶν χυμῶν ὑποκλεπτομένων ἐξαρκέσει καὶ ἡ δίαιτα μόνη τελέως ἐκνικῆσαι τὸ νόσημα καὶ μεταβάλλειν καὶ μετακομίζειν ἐπὶ τὸ χρηστὸν | ||
τοῖσι μεγάλοισιν ἐπιγενομένη τὴν πᾶσαν εὐτυχίην αὐτῷ ἀφανίσῃ : ἀλλὰ ἐκνικῆσαι γὰρ αὐτῷ τὴν ἐπιθυμίην τοῦ καινόν τι αἰεὶ καὶ |
ὑπ ' Ἀγαμέμνονος πεμφθέντας ναυτολόγους μηδέποτε παύσασθαι [ τοῦ ] τειχοδομεῖν , οὐ τούτων ἀλλὰ τῶν Μακεδόνων ἀνανευσάντων , ὥς | ||
λέγεται τοὺς ὑπ ' Ἀγαμέμνονος πεμφθέντας ναυτολόγους , μηδέποτε παύσασθαι τειχοδομεῖν , οὐ τούτων , ἀλλὰ τῶν Μακεδόνων ἀνανευσάντων , |
τῶν ἐναντίων αὐτοὶ ἐδίδοσαν , καθάπερ καὶ αὐτὸς ἐν ἄλλοις παρίστησι . καὶ Ὅμηρος [ Λ ] : πρῶθ ' | ||
ψόφον , τῇ δ ' ἐξάψει τῆς ξηρότητος τὴν ἀστραπὴν παρίστησι . Στράτων θερμοῦ ψυχρῷ παρείξαντος , ὅταν ἐκβιασθὲν τύχῃ |
. λακάζειν ] ἐκ παραλλήλου . λακάζειν ] τραχέως , θορυβώδη φθέγγεσθαι . σωφρόνων μισήματα : ταῦτα , τὸ προσπίπτειν | ||
κατὰ δόξαν ἑκατέραν ὧν προείπομεν ὁμολογούμενα συνέπεται τὰ ὁράματα , θορυβώδη μὲν φερόμενα τὰ ἔνυλα , τὰ δ ' ἡγεμονικὰ |
ἀκμάζουσαν ἡλικίαν λογικός : ἅπερ οὐ μόνον λέγειν ἀλλὰ καὶ ὑπονοεῖν ἀσεβές : τὸν γὰρ τελειότατον ὁρατῶν θεῶν περίβολον καὶ | ||
λύπην ἢ φροντίδα τινὰ προηγησαμένην ἢ ψυχικὸν ἄλλο πάθος , ὑπονοεῖν χρὴ τότε πρὸς τὸ τῆς φαντασίας εἶδος ἢ λόγον |
Πρὸς δὲ τοὺς οἰομένους τὴν αὐτός συμπαραλαμβάνεσθαι εἰς διαστολὴν γένους συγκεχυμένου κατὰ τὴν φωνὴν βραχὺς ἀρκέσει λόγος , ὥς γε | ||
τοῦ οὐρανοῦ , παῖς ἦν . κατ ' ἀρχὰς δὲ συγκεχυμένου τοῦ παντὸς κοσμικοῦ σώματος , συνέβη καθ ' Ἕλληνας |
κεφάλαια ἐκλεξάμενος δι ' ὀλίγων ἠθέλησα ἐπιστεῖλαι , μυστικώτερον αὐτὰ ἑρμηνεύσας , ὡς ἂν τηλικούτῳ καὶ ἐπιστήμονι τῆς φύσεως . | ||
εἶδος τῆς ἀπαγγελίας . καὶ λέγομεν ὅτι διαφερόντως ὁ φιλόσοφος ἑρμηνεύσας φαίνεται : ἐν μὲν γὰρ τοῖς ἀκροαματικοῖς κατὰ μὲν |
τοῖς εἴδεσι : πρῶτον μὲν γὰρ τἀγαθὸν τὴν ἰδέαν αὐτὴν ἀποφαίνεται , ὅπερ ἐστὶ θεῖον καὶ χωριστόν : δεύτερον δὲ | ||
Κατηγοριῶν , καὶ ἐν ταῖς Φυσικαῖς μέντοι πάσαις πραγματείαις γίνεσθαι ἀποφαίνεται τὰ ἐναντία ἐκ τῶν ἐναντίων , ἅτε πλεῖστον ἀπ |
. εὔπιστον ἀτυχῶν ἐστιν ἄνθρωπος φύσει . τὸν πλησίον γὰρ οἴεται μᾶλλον φρονεῖν ὁ τοῖς λογισμοῖς τοῖς ἰδίοις πταίων ἀεί | ||
ἂν ἦι , ἐπαινέσω . εἴ τις ] εἴ τις οἴεται τὸ πρᾶγμα τόδε βροτὸς δικάζειν , μεῖζον ἢ κατ |
δύναμιν ἀξιόλογον ἐστράτευσεν ἐπὶ Μαμερτίνους , καὶ τὴν μὲν Ἅλαισαν παραδόσει προσηγάγετο , ὑπὸ δὲ τῶν Ἀβακαινίνων καὶ Τυνδαριτῶν προθύμως | ||
τοὺς δὲ καὶ ? ? ? πίστεως ? ? ? παραδόσει , τοὺς ? ? δὲ συνηθείᾳ ? ? βίου |
τῶν πάλαι καὶ τῶν νῦν τὴν εὐκρασίαν καὶ τὴν εὐκαρπίαν λεγόντων πρῶτον μὲν τὴν τῶν προσβόρρων Ἰνδῶν , ἔπειτα δὲ | ||
παροιμία ἐπὶ τῶν καθ ' ἑαυτῶν τι πραττόντων μάτην ἢ λεγόντων ἢ κακοπαθούντων λεγομένη . παρέρρει . τοῦ πατριάρχου τὸ |
συγγενέσθαι τεκνοποιίας χάριν , δυναστεύουσαν τῶν Ἀμαζόνων : οὐ γὰρ ὁμολογεῖται τοῦτο : ἀλλὰ τῶν συγγραφέων τοσούτων ὄντων οἱ μάλιστα | ||
ἀμετρίᾳ κρίνοιτο τὰ πάθη , οὐκ ἐξ ἑαυτῶν καταληπτὰ εἶναι ὁμολογεῖται . εἶτα οὕτως : εἰ τὸ σύμμετρον καὶ τὸ |
Κλωθώ , καλύψω Καλυψώ : καὶ εἰς ων : τέρπω τερπών , χέω χεών καὶ χιών . οὕτως οὖν καὶ | ||
Κλωθώ , καλύψω Καλυψώ : καὶ εἰς ων : τέρπω τερπών , χέω χεών καὶ χιών . οὕτως οὖν καὶ |
φαμὲν οὖν ἡμεῖς πρὸς αὐτὸν ὅτι τῷ ὄντι ἐπὶ τῶν κατατεταγμένων γενῶν ἔρρωται ὁ λόγος , καὶ ἔνθα τὸ πρότερον | ||
τὰ τοιαῦτα πάντα γένη : οὐκέτι μέντοι γε ἐπὶ τῶν κατατεταγμένων καὶ ἐν τῇ ὕλῃ θεωρουμένων . ἐντεῦθεν ἐπιλυόμεθα καὶ |
ἑαυτὸν ἀναθεωρησάτω ἢ παρὰ πρεσβυτέρων μαθέτω ἢ ὑπὸ τῶν γεννησάντων ἀναμνησθήτω , ὡς ἦν ποτε καὶ αὐτὸς ἔμβρυον , καὶ | ||
ἢ ὅτι νοῦς ἢ ψυχή . Πρὸς δὴ ταῦτά τις ἀναμνησθήτω , ὡς ὅταν καὶ ἐνταῦθα θεωρῇ καὶ μάλιστα ἐναργῶς |
. . ̈ . . φησὶ δὲ περὶ τοῦ κενοῦ Χρύσιππος μὲν ἐν τῷ περὶ κενοῦ καὶ ἐν τῇ πρώτῃ | ||
καλούμενοι τοῖς ἀπὸ τῆς Στοᾶς δόγμασιν . ὥστ ' ἐπεὶ Χρύσιππος αὐτοὺς εἴθισεν ἀμφισβητεῖν περὶ τῶν κατὰ τὴν φιλοσοφίαν ὀνομάτων |
ἀναιροῦσι τὸ θεῖον , τετάρτου δὲ καὶ τελευταίου τῆς τῶν ἀντιπιπτόντων λόγων ὑπεξαρέσεως . ἀλλ ' ἀπὸ μὲν τῆς κοινῆς | ||
προοιμίου τὸ παραμυθεῖσθαι τὰ λυποῦντα τὴν ὑπόθεσιν . καὶ τῶν ἀντιπιπτόντων τὸ μὲν ὅλην παραλυπεῖ τὴν ὑπόθεσιν , τὸ δὲ |
ἀδήλων πίστιν . . . τὰ δ ' ὑπ ' Ἐρασιστράτου , τὰ μὲν ἁπλᾶ καὶ ἐφ ' ἁπλοῖς εὑρίσκεσθαι | ||
δημεύειν ἔδοξεν , ἀφεὶς τῇ πόλει τὼ δύο μέρει τὰ Ἐρασιστράτου ἀξιῶ μοι ψηφισθῆναι , διότι ταῦτά γε ἤδη καὶ |
. Εὐριπίδης ταῖς δύο ἱστορίαις ἐχρήσατο , ἐνταῦθα μὲν τῇ Φερεκύδου , ὕστερον δὲ τῇ Ἑλλανίκου . . , , | ||
δαιμόνιον καθαρὰς φυλάξαι καὶ δικαίου φόνου τὰς χεῖρας μᾶλλον ἢ Φερεκύδου καὶ Πυθαγόρου , ὥστε καὶ τὸν ἕτερον τῶν τυράννων |
φύσιν μεθεστακὼς εἰς ὑπερβάλλον ὕψος καὶ πάθος καὶ ξένων καὶ ὑπερφυῶν ὅρκων ἀξιοπιστίαν , καὶ ἅμα παιώνειόν τινα καὶ ἀλεξιφάρμακον | ||
ἐθεάσω νεῶν ἐρύσεις ἐκ θαλάττης ἄνω , καὶ λίθων ἀγωγὰς ὑπερφυῶν κατὰ μέγεθος , παντοδαποῖς ἑλιγμοῖς καὶ ἀναστροφαῖς ὀργάνων : |
ἐστι τοῦ Φιλίππου τὸ δυνατόν . τοῦτο τοίνυν διέλυσε Θουκυδιδείῳ μεταχειρίσει , καθάπερ ἐκεῖνος ἐν ταῖς Σικελικαῖς δημηγορίαις καὶ Ἰσοκράτης | ||
τῶν κρινομένων πρὸς τὸ οἰκεῖον συμφέρον χρωμένου τῇ ἐργασίᾳ καὶ μεταχειρίσει τοῦ λόγου , καὶ ἐγγὺς ἀλλήλων τὰ κεφάλαια ἀντιτιθέντος |
ἀπέκτειναν , καὶ τοὺς ἄλλους παίοντες καὶ βάλλοντες ἀπήλασαν . ἀχθομένου δὲ τοῦ Δερκυλίδου , καὶ νομίζοντος ἀθυμοτέραν καὶ τὴν | ||
ἐρᾷ τις τούτῳ ἥδεσθαι ἀνιωμένῳ καὶ φιλοῦντα μισεῖσθαι καὶ ἅπτεσθαι ἀχθομένου , πῶς οὐχὶ τοῦτο ἤδη δυσχερὲς τὸ πάθημα καὶ |
τὸν ὁρισμὸν τοῦ συλλογισμοῦ , καὶ πείθειν τὸν ἐνιστάμενον ὡς τετηρήκαμεν ἅπαντα ἅπερ τῷ συλλογισμῷ ἐποφείλεται , οὕτω δὴ κἀπὶ | ||
ἐφεξῆς συνεξαιρομένων ὁμοῦ τοῖς πράγμασιν , εἰ καὶ τοῦτο ἡμεῖς τετηρήκαμεν , πάρεστι κρίνειν οἷς τέχνη πρὸς ἀκρόασιν τὴν ἀκοὴν |
οἴκων ἁπάντων κάλλιστος , στῆναί τε καὶ ἐγκαθίζεσθαι προσηνέστατος καὶ ἐμβραδῦναι ἀβλαβέστατος καὶ ἐγκυλίσασθαι ὠφελιμώτατος , Φρυγίου καὶ αὐτὸς εἰς | ||
κατὰ ῥητορικῆς δεινότητος μέθοδον ὡς μέλλων τὰ τούτων παραδραμεῖν , ἐμβραδῦναι δὲ τῇ τῶν νομίμων νυμφίων ὑποθέσει ὥσπερ καὶ Ἔφορος |
κατ ' ἐνέργειαν ἀναφερόμενον λέγεσθαι , τὸ μὲν ὅτι ῥᾳδίως ἐκπυροῦται πρὸς τὸ κατ ' ἐνέργειαν ἁπλῶς θερμόν , τὸ | ||
τὸ νέφος στενοχωρεῖται , τὸ δὲ στενοχωρούμενον κινεῖται καὶ κινούμενον ἐκπυροῦται καὶ πυρούμενον εἰς ἀστραπὰς καὶ κεραυνοὺς τὸ τοιοῦτον πνεῦμα |
τρόποι εἰσὶ πόσεων κατὰ πόλεις ἴδιοι , ὡς Κ . παρίστησιν ἐν τῆι Λακεδαιμονίων Πολιτείαι διὰ τούτων : ὁ μὲν | ||
ἔκφρασιν τῆς νύμφης , ἔνθα καὶ ποιητικὴν ὥραν ὁ λόγος παρίστησιν , ἐκ τῆς ὑποθέσεως τὸν μέτρον λαμβάνων . Ἀπόλλωνά |
Θηβαίων ἰσχύι , ὁρᾶτε , ἔφη , ὅπως μὴ οὐκέτι εὐμεταχείριστα ἔσται ἐκεῖνα ὑμῖν . ἐπεὶ δὲ καὶ Ποτείδαιαν ἔχουσιν | ||
δὲ ἐπὶ τῶν σωμάτων τὰ μὲν ἀρχαῖα ὑπὸ διαίτης χρηστῆς εὐμεταχείριστα ἦν τῇ τέχνῃ , τὰ δὲ αὖθις ἐδεήθη ἰατρικῆς |
Δημήτηρ , οὐκέτι δὲ ἡ Κόρη διὰ τὴν περὶ αὐτὴν ἱστορίαν . αὕτη δὲ πολλάκις καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς τοῦ ἰδόντος | ||
. καλῶς δὲ ὁ Πίνδαρος τὴν περὶ τὸν κόρακα παρακρουσάμενος ἱστορίαν δι ' ἑαυτοῦ φησι τὸν Ἀπόλλωνα κατειληφέναι τὴν Κορωνίδα |
ἢ ἄλλο τι τῶν συμβεβηκότων αὐταῖς , φαντασία δὲ τῶν αἰσθήσει φανέντων τύπους καὶ εἰκόνας ἐν αὑτῇ εἰσοικίζουσα παραφυλάττειν αὐτὰς | ||
Μωυσεῖ , νῷ τελείῳ , ὁ δὲ τῶν Μαριάμ , αἰσθήσει κεκαθαρμένῃ : δίκαιον γὰρ καὶ νοητῶς καὶ αἰσθητῶς τοὺς |
ἀμέσως τῶν εἰδῶν αὐτοῦ ἕκαστον , καίτοι ἐν τῇ γεωμετρικῇ στοιχειώσει φαίνεται πρὸ τῶν εἰδῶν τῆς γραμμῆς τὴν ἁπλῶς γραμμὴν | ||
ὅλων οὐσίας ἤ , ὥς φησι Ποσειδώνιος ἐν τῇ Μετεωρολογικῇ στοιχειώσει , σύστημα ἐξ οὐρανοῦ καὶ γῆς καὶ τῶν ἐν |
μᾶλλον τούτων : αἱ γὰρ ἐμπειρίαι καὶ τὸ πόλλ ' ἑορακέναι τοῦτ ' ἐμποιοῦσι . μὴ τοίνυν , ὦ ἄνδρες | ||
τὸν τόπον ἐξ οὗ λαμβάνει τὴν ἀρχὴν τοῦ ῥεύματος , ἑορακέναι μὲν μέχρι τῶνδε τῶν ἱστοριῶν γραφομένων οὐδεὶς εἴρηκεν οὐδ |
συχνῶν , ἐπεὶ δ ' ἐπὶ πολλοῖς ἔρχομαι τοῖς πρότερον εἰρηκόσιν ἐρῶν , οὐδὲν ἀπεικὸς τοῖς ἐκείνων κεχρημένον ὡς προοιμίοις | ||
ἀρετὴν καταλελοίπασιν ; ὁμοίως μέντοι διαλεχθῆναι τοῖς πρότερόν ποτ ' εἰρηκόσιν ἐνθάδ ' εἶναι μοι δοκεῖ . ὡς μὲν οὖν |
ἀνάλογον ἑκάστης τῶν καταβαινουσῶν ψυχῶν εἰς τὸ σωματισθῆναι καὶ τὸ πλάσμα [ ἐνεργῆ καὶ ] γένηται , καὶ ταῖς μὲν | ||
ἀλήθειαν , διὰ δὲ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἀνομίας εἰς μύθου πλάσμα καταχωρισθεῖσα . μετὰ δὲ Ψαμμήτιχον ὕστερον τέτταρσι γενεαῖς Ἀπρίης |
πάντως πάντῃ ἀΐδιόν τέ ἐστι καὶ ἄτρεπτον καὶ οὐδαμῶς οὐδαμῇ ἐξιστάμενον ἐξ ἑαυτοῦ , μένει δὲ κατὰ τὰ αὐτὰ καὶ | ||
τῆς μαθηματικῆς σκοπεῖ , μήτε μεταβαλλόμενον ἄλλοτε ἄλλως , μήτε ἐξιστάμενον τῆς οἰκείας οὐσίας , μήτε νῦν μὲν οὕτως αὖθις |
ἥλιος καὶ τὸ φάσμα διαλύεται . Οὕτω γραὸς μυθολογία τὸ θρυλλούμενον καὶ πιθανὸν οὐδέν . Εὖ λέγειν μοι δοκεῖς καὶ | ||
τὴν ναυμαχίαν ἀνὴρ ἐκεῖνος ἐγράφη ; οὔ φησιν αὐτοῦ τὸ θρυλλούμενον τῆς εἰκόνος ἐπίγραμμα . καὶ λαβὼν ὑμῖν ἀναγνώσεται . |
καὶ ἐξ ἑτέρων τῶν ὑπ ' αὐτοῦ νοουμένων εἰς ἕτερον μεταβαίνουσα . δείκνυσι τοίνυν τῷ δοξαστικῷ μέρει τῆς ψυχῆς τὴν | ||
' , νῆσός ἐστιν οἰκουμένη κατάφυτος δένδρεσιν ἡμέροις ἐπινηχομένη καὶ μεταβαίνουσα πρὸς τὰς τῶν πνευμάτων φοράς . τὸ δ ' |
καὶ ὅτι μὲν οὐχ ὡς τὰ πολλὰ ἀναιροῦντος τοῦ Ζήνωνος Εὔδημος μέμνηται νῦν , δῆλον ἐκ τῆς αὐτοῦ λέξεως : | ||
πρὸς τοὺς δύο συνταχθῆναι τοὺς ἄκρους . Θεόφραστος δὲ καὶ Εὔδημος καί τινας ἑτέρας συζυγίας παρὰ τὰς ἐκτεθείσας τῷ Ἀριστοτέλει |
ἔχει προσεῖναι ταῖς ἐπισκέψεσι τῶν ἐπισημασιῶν καὶ ὅλως τῶν τοιούτων προρρήσεων πρῶτον μὲν στοχαζομένους τοῦ παρ ' αὐτὰς αἰτίου καὶ | ||
δ ' Ἀντίγονος ἐν τοῖς ἄλλοις καταφρονεῖν εἰωθὼς τῶν τοιούτων προρρήσεων οὐ μετρίως ἐκινήθη τότε , καταπλαγεὶς τὸ ἀξίωμα τῶν |
γινώσκων οὐ προγνώσεται μόνον τὰς γενησομένας νόσους ἐν ἑκάστῃ τῶν καταστάσεων , ἀλλὰ καὶ κωλύσει γενέσθαι , ταῖς τοῦ περιέχοντος | ||
, αἷς ἑκάτερος τῶν ἀγωνιζομένων χρώμενος τόδε τι πέπραχεν . καταστάσεων δὲ τρόπους Ἀψίνης φησὶ ΙΒ : ἢ γὰρ τὴν |
πάντων ἀναγκαιόταται τέχναι τυγχάνουσιν πρὸς τὴν τοῦ βίου χρείαν [ μηχανικὴ προηγουμένη τῆς ἀρχιτεκτονικῆς ] ἥ τε τῶν μαγγαναρίων , | ||
πράττει , εἰ μήτι γε αἱ ὑποβεβηκυῖαι αὐτήν , οἷον μηχανικὴ καὶ ὅσαι τοιαῦται ὑπάρχουσιν . ἡ μέντοι γε μαθηματικὴ |
ἀναφορὰν ἐχόντων . θʹ . Ἱπποκράτης ἐν τῷ περὶ τέχνης ὡρίσατο τὴν ἰατρικὴν οὕτως καὶ πρώτως μὲν αὐτὴν νομίζων ἰατρικὴν | ||
, ἤγουν τὸ πρακτικόν : διὰ τοῦτο ἀπὸ τοῦ χείρονος ὡρίσατο , ἤγουν τοῦ πρακτικοῦ : ὥσπερ καὶ ἡμίονος ἐκ |
νοείσθω ὑπερουράνιος καὶ ἐξῃρημένος , οἱ δὲ ἀκροαταὶ εἰς τὰς δημιουργικὰς νοήσεις , ὁ μὲν εἰς τὴν τοῦ Διός , | ||
μὲν γὰρ οὐσίας εἶναι θείας ἀμερεῖς πρὸς ἑαυτὰς ἐστραμμένας , δημιουργικὰς αἰτίας τῶν τῇδε , ἀεὶ κατὰ τὰ αὐτὰ καὶ |
ἀπ ' αὐτῶν ἀποστάζειν . γέγραπται καὶ ὁ Ἔρως ἐν ἱστορίᾳ τοῦ ἔργου , γέγραπται καὶ ἡ Λυδία τὸ αἷμα | ||
Καὶ οὐ τοῦτό φημι , ὡς οὐχὶ καὶ ἐπαινετέον ἐν ἱστορίᾳ ἐνίοτε . ἀλλ ' ἐν καιρῷ τῷ προσήκοντι ἐπαινετέον |
κατὰ τὸ πλάτος διάστασιν , κατὰ τοῦτο τοῦ οὐρανοῦ μᾶλλον ἀναπεπταμένου διὰ τὸ ᾠῷ παραπλησίως τὸν κόσμον κεῖσθαι . Βόηθος | ||
ἐν ταύτῃ κακῶς πράττων ἐπὶ τὸ φαρμακοπωλεῖν ἦλθεν : εἶτα ἀναπεπταμένου τοῦ Πλάτωνος περιπάτου , φησί , παραβαλὼν ἑαυτὸν προσεκάθισε |
ἀπόφασιν εἰσηγούμενοι καὶ τὴν ἀοίκητον χώραν μεταξὺ τιθέμενοι , ταύτηι διαφεύξεσθαι τοὺς ἀκριβεῖς ἐλέγχους νομίζουσι . δίκαιον δὲ τοὺς περί | ||
εἰσηγούμενοι , καὶ τὴν ἀοίκητον χώραν μεταξὺ τιθέμενοι , ταύτῃ διαφεύξεσθαι τοὺς ἀκριβεῖς ἐλέγχους νομίζουσι : δίκαιον δὲ τοὺς περί |
εἶναι ὁ λόγος . Ὁ δ ' ἕτερος , ὃν ἀληθέστερον εἶναι νομίζω περί τε τῆς ἀπωλείας τῶν ἀνδρῶν καὶ | ||
καὶ ὅσα ἑκάστοις πέπρακται εἶπεν καὶ πεπίστευται παρ ' αὐτοῖς ἀληθέστερον θεολογεῖν , ᾧ καὶ Ὅμηρος τὰ πολλὰ καὶ περὶ |
ἀφίετε , ἀλλὰ καὶ τοὺς λογισμοὺς ἐσῴζετε τῶν τοὺς νόμους θεμένων ἀνθρώπων , Λάχητα μὲν πρὸς χάριν δεηθέντος Ἀλεξάνδρου ἀφέντες | ||
, ἀλλ ' εἰς αὐτὴν τὴν ἔννοιαν ἀνελθόντες τῶν πρώτων θεμένων τοῖς χωριστοῖς εἴδεσι ταύτην τὴν προσηγορίαν . καίτοι μέλλοντι |
δὲ τοῦ ἀναμνήσει χρωμένου ἔξω λήθης γίνεται , ᾗ πρὶν ὑπομνησθῆναι κατέσχητο . μνημονικῷ μὲν οὖν ἀνδρὶ ἀστὴ συμβιοῖ γυνή | ||
παρεπιγραφὴ τὸ εἶδος . . . : οὐδὲν δὲ χεῖρον ὑπομνησθῆναι τῶν Εὐπόλιδος : “ δεξάμενος δὲ Σωκράτης τὴν ἐπίδειξιν |
μὴ σπουδάζειν ἐπὶ τοῖς ὀνόμασιν , πλουσιώτερος εἰς τὸ γῆρας ἀναφανήσῃ φρονήσεως . νῦν δὲ τοῦτο μέν , καθάπερ διακελεύῃ | ||
ἐπειδὴ οὕτω σοι δοκεῖ ἀστάθμητον εἶναι : ἴσως γάρ τοι ἀναφανήσῃ ὥσπερ Ἀμφίων καὶ Ζῆθος καὶ Ἀλέξανδρος ὁ Πριάμου γεγονώς |
τὴν ἀκμὴν ὥσπερ ἐλέχθη : καὶ γὰρ ἐνταῦθά ἐστι τὸ προτερεῖν καὶ ὑστερεῖν : τού - των δὲ τὸ μὲν | ||
αὐτὴν ἐκ δύο μέσων πρώτην διὰ τὸ ῥητὸν περιέχειν καὶ προτερεῖν τὸ ῥητόν . . . Ἐκάλεσε δὲ αὐτὴν ἐκ |
πολλὴν προνοιὰν πεποιημένους οὐ μικρὰ ὁρῶν τὴν πόλιν εἰς ταῦτα βλαπτομένην ὑπὸ τούτου τὸν παρόντα τοῦτον ἐνεστησάμην ἀγῶνα , νομίζων | ||
ἕκαστα τούτων παρεσχηκώς , ὁρῶν δὲ τήν τε πόλιν μεγάλα βλαπτομένην ὑπὸ Τιμάρχου τουτουὶ δημηγοροῦντος παρὰ τοὺς νόμους , καὶ |
ἀνθ ' ἑνός ; ἀλλ ' εἴτε ἐκεῖνος ἠπάτησε , φιλολόγου τὸ πάθος , εἴτε σὸν ἡ προσθήκη , πατρὸς | ||
ἐπ ' ἄθλους ὑπὸ σοῦ , τῶν δὲ τῇδε ἔχεσθαι φιλολόγου μὲν ἴσως , οὐ μὴν καλῶς εἰδότος τὰ αὑτοῦ |
εἰδῶν τοῦ ζῴου , τὸ δὲ πτηνὸν τῶν μετέχειν αὐτοῦ πεφυκότων , καὶ δι ' ἐκεῖνα τῶν ὑπὸ τὰ εἴδη | ||
πολλὰ τῶν διαστημάτων ἐστὶν ἄλογα , οὐ μόνον τῶν κινεῖσθαι πεφυκότων φθόγγων , ἀλλὰ καί τινων ἀκινήτων ἀνιεμένων , ὥς |
ἰατρικήν , Ὁμοπολῶν διὰ τὴν μαγικήν : τὰ πάντα γὰρ ἁρμονίᾳ πολεῖ . οὗτος δὲ ἐπιστατεῖ τῇ ἁρμονίᾳ . Ἄρτεμις | ||
ἐπακτικὴν ἀκρόασιν πράσσουσι τῇ τῶν λόγων συνθήκῃ ἢ καὶ μέτρου ἁρμονίᾳ θέλγοντες τοὺς ἀκούοντας μυθώδεις καὶ ἐπιπλάστους ἐπιφερόμενοι σκοτεινολογίας . |
λοιπὰ δίμετρα ἀκατάληκτα . ἑξῆς δὲ τούτων μεταβὰς εἰς ἑτέραν ὑπόθεσιν ἐνήλλαξε καὶ τὸ μέτρον . καί εἰσι κῶλα ἀναπαιστικὰ | ||
Αἴγυπτον ὑπὸ Θεοφάνους πεισθέντα πράττοντος Πομπείῳ χρηματισμοὺς καὶ στρατηγίας καινῆς ὑπόθεσιν . Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὐχ οὕτως ἡ Θεοφάνους μοχθηρία |
, δι ' ἃ οὐκ ἔδει γενέσθαι τὴν διαβολήν , ἐποίσεις : οὔτε τοὺς θεοὺς αἰδεσθεὶς οὔτε τὴν δίκην οὔτε | ||
εἰ γὰρ οὕτω τῇ κατηγορίᾳ χρήσῃ . Γ ὧδ ' ἐποίσεις ] ἤγουν οὕτω τῇ κατηγορίᾳ χρήσῃ . Γ καθέξεις |
μεθεκτὸν ἕξιν προσηγόρευσαν , καθὸ δὲ πάθος ἐμποιεῖ , παθητικὰν ποότητα ταῦτα ὠνόμασαν , ὃ ἔστιν εἰς ἵδρυσιν καὶ μονιμότητα | ||
μὲν γὰρ πυρετός ἐστιν εἴπομεν ἢ ῥῖγος ἢ ἀγαλλίασις τὰν ποότητα ἐσαμάναμεν : ἂν δὲ πυρέττειν ἢ ῥιγᾶν ἢ ἀγάλλεσθαι |
καὶ σιδήρου κράτος καὶ ἀσπίδων ἰσχὺν καὶ πάνθ ' ἁπλῶς φλυαρίαν εἶναι θεῶν οὐ συμπολεμούντων . ὅπως οὖν συμπολεμοῖεν , | ||
τινὰ ἐκεῖ περιφερόμενον , φάσκοντά τε ἀεροβατεῖν καὶ ἄλλην πολλὴν φλυαρίαν φλυαροῦντα , ὧν ἐγὼ οὐδὲν οὔτε μέγα οὔτε μικρὸν |
ἀξιόλογος διαφορά , βλάψει τι τὸ προκείμενον , οὔτε τὰ ἀναποδείκτως ὑποτιθέμενα , ἐὰν ἅπαξ σύμφωνα τοῖς φαινομένοις καταλαμβάνηται , | ||
ὄντα θέσιν τοῦ τί ἐστιν ἀναπόδεικτον : ἀμέσως γὰρ καὶ ἀναποδείκτως καὶ αὐτὸς τῷ ὑποκειμένῳ ὑπάρχει . Ἐκ τοίνυν τῶν |
δὲ μέσον ὄφιν συνεκτικὸν τούτου Ἀγαθὸν δαίμονα σημαίνοντες . καὶ Ζωροάστρης δὲ ὁ μάγος ἐν τῆι Ἱερᾶι Συναγωγῆι τῶν Περσικῶν | ||
Ἁρμόνιον ἐξ Ἅιδου πρὸς τοὺς ζῶντας ἀνάγει : ὁ δὲ Ζωροάστρης προλέγει ὡς ἔσται ποτὲ χρόνος ἐν ᾧ πάντων νεκρῶν |
ἔθνη βάρβαρα , ὅσα νῦν ἐπικεῖσθαι ταῖς τούτων βασιλείαις , εὐάλωτα ἔσεσθαι αὐτοῖς , κατὰ ἔθνη καὶ κατὰ συστήματα ἀρχόμενα | ||
ἢ ποῖον ἀξίωμα οὕτως ἀνεπιβούλευτον ; πάντα πανταχοῦ θνητά , εὐάλωτα , οἷς τισιν τὸν ὁπωσοῦν προσέχοντα πᾶσα ἀνάγκη ταράσσεσθαι |
γέγονε Πυθαγόρας τε καὶ Ἐπίκουρος , Δ . δὲ καὶ Ἀριστοτέλης τῆς Ἑρμογένους . . . . , διὰ δὲ | ||
κινούμενον περὶ τὸ μέσον ἐγκυκλίως . . . . . Ἀριστοτέλης ἐκ πέμπτης οὐσίας τὸν ἥλιον . πυροῦσθαι δὲ τὸν |
αἰτιατικῆς πτώσεως κατ ' ἐπιφοράν , ὅταν ἐν μεταβάσει λόγου ἐπενέγκωμεν ὀρθὴν πτῶσιν , οἷον παρεπλέομεν δύο πόλεις , αἳ | ||
μὴ σφόδρα αὐστηρᾶ μηδὲ σκληρᾷ κατ ' ἀκολουθίαν ἐκείνης ἑτέραν ἐπενέγκωμεν τροπὴν σκληροτέραν μέν , οὐ μὴν δοκοῦσάν γε εἶναι |
τοῖϲ πυώδεϲιν ἢ θρομβώδειϲ τινὲϲ ϲυϲτροφαί . ἐπεὶ δὲ ϲυλλέγειν εἴωθεν ἐκ διαϲτημάτων καὶ ἀπορρήγνυϲθαι τὰ ἐμπυήματα , φροντιϲτέον μετὰ | ||
ἐπέχει . πάντα δὲ τὰ κατηγορουμένου τάξιν ἐπέχοντα ῥήματα καλεῖν εἴωθεν , ὁποῖον ἂν εἴη μέρος τοῦ λόγου , ὡς |
μαρτυρεῖ ὁ πάντα ταῦτα συγγράψας ποιητής . ἐπὶ γὰρ τῇ δημηγορίᾳ τοῦτο ἐπιτίθησιν , Ὣς νείκεσς ' ὁ γέρων , | ||
τὸν Ὀλύνθιον : ὃ ποιεῖ καὶ Θουκυδίδης ἐν τῇ Κορινθίων δημηγορίᾳ . ἐν οἷς γὰρ ἐπιτιμᾷ , ἐν τούτοις ἐπαινεῖ |
τὴν ὡρισμένην δυάδα δύο δυάδας ἐποίησε , τοῦ γὰρ ληφθέντος δυοποιὸς ἦν ” , εἴληπται μὲν ἐκ τῶν εἰωθότων παρ | ||
προάγειν εἰς ἀπογέννησιν τῶν δευτέρων καὶ τρίτων ἀύλων εἰδῶν : δυοποιὸς δὲ εἴρηται , παρ ' ὅσον ἐν τῇ προόδῳ |
μέγα σθένος οὐκ ἀλαπαδνὸν Ζήνωνος πάντων ἐπιλήπτορος ἠδὲ Μέλισσον πολλῶν φαντασμῶν ἐπάνω , παύρων γε μὲν ἥσσω . . . | ||
τὸ ψεῦδος γίνεται . “ Ἥ τε γὰρ ὁμοιότης τῶν φαντασμῶν οἱονεὶ ἐν εἰκόνι λαμβανομένων ἢ καθ ' ὕπνους γινομένων |
χρὴ τότε καλεῖν ταύτας τὰς προτάσεις , ἅτε ἐναντία τινὰ σημαινούσας , διὰ τοῦτο προστίθησι τὸ αἴτιον τοῦ παραλογισμοῦ τοῖς | ||
πύργοι , τὰς μὲν ἐπιγραφὰς ἔχοντες ἐξ ἑτερογενῶν λίθων , σημαινούσας δὲ τὴν τοῦ κατασκευάσαντος αὐτοὺς προσηγορίαν Ἀγαθοκλέους , ὁμοίως |
κωλύειν αὐτὸν μακαρίζεσθαι καθ ' ἑαυτὸν καλῶς βιοῦντα καὶ ἱκανῶς κεχορηγημένον τοῖς ἔξωθεν καὶ ὥσπερ αὐτοῦ τοὺς πρὸς αὐτὸν ᾠκειωμένους | ||
κιθάρᾳ τὸν διδάσκαλον πατάξαντα ἀποκτεῖναι , Θαμύραν δὲ φύσει διαφόρῳ κεχορηγημένον ἐκπονῆσαι τὰ περὶ τὴν μουσικήν , καὶ κατὰ τὴν |
παρέχεται . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον : δημιουργοῦντα ἡμῖν ἡ μιμητικὴ παρέχεται : ἀπ ' ὀρθώσεως . ἀγχίνοιαν θήσουσιν . | ||
καὶ ἔτι ξυμπάντων ὀργάνων : ἀπ ' ὀρθώσεως δημιουργοῦντα ἡ μιμητικὴ παρέχεται . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον : δημιουργοῦντα ἡμῖν |
ἑκάστου τῶν ὑποκειμένων σωμάτων ἢ πραγμάτων κοινὴν ἢ ἰδίαν οὐσίαν ἀπονέμον . Μέρος λόγου πρόσκειται , ἐπειδὴ ἔχομεν ὅτι μέρη | ||
ἐστι Σωκράτης Πλάτων , ταῦτα γὰρ ἰδίαν οὐσίαν σημαίνουσιν : ἀπονέμον δὲ τὸ παρέχον ἐστίν . Δεῖ δὲ γινώσκειν ὅτι |
τὰ δὲ νοητὰ ἄφθαρτα . ὥστε οἶδεν ὁ Ἀριστοτέλης τοὺς Πλατωνικοὺς λέγοντας φθαρτὸν εἶναι τὸν οὐρανόν , εἴ γε καὶ | ||
τὰ βιβλία οὐ μόνον τοῖς πεπαιδευμένοις διὰ χειρὸς ὑπὲρ τοὺς Πλατωνικοὺς λόγους , ἀλλὰ καὶ τὸ πολὺ πλῆθος , ἐάν |
τοῦ λινοσπέρμου τὸ ὑδρορόδινον προσφέρομεν . ὡς δὲ ἡ ἐναντία διεδέχετο δυσκρασία ξηρὰ , ἐναλλαγὴ τῶν βοηθημάτων ἐγίγνετο : ὑδρέλαιον | ||
πρὸ πάντων τοὺς ἀσθενεστέρους βιάζεσθαι : νόμον εἰςέφερες καὶ γραφὴ διεδέχετο τὴν ἀνάγνωσιν : ἔγραψες ψήφισμα , καὶ τὴν πόλιν |
ἀμφίβολα καὶ τοὺς λοιποὺς ιαʹ τρόπους δι ' ὦν ἀπατᾶν πειρᾶται ὁ ἐρωτῶν . ταῦτα δὲ γίνεταιποῖα ταῦτα ; λέγω | ||
στόλον Ἀλέξανδρον : πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα τοιαῦτα συγκρούειν Ἐρατοσθένης πειρᾶται , ἡμῖν δ ' ἀποχρώντως εἰρήσθω περὶ αὐτῶν . |
ἀλλὰ καὶ χρονία τις διάθεσις φαίνοιτο καὶ δυσχερῶς ἀκούοιεν τῶν λεγομένων , ἐπὶ τῶν τοιούτων οὐδέν ἐστιν ἄτοπον καὶ τοῖς | ||
φαῦλόν τινα φαινόμενον , ἔπειτα , ὅπου ἂν τύχῃ τῶν λεγομένων , ἐνέβαλεν ῥῆμα ἄξιον λόγου βραχὺ καὶ συνεστραμμένον ὥσπερ |
εὐτρόχως καὶ ἀπνευστὶ συνείροντος ὁ τῶν ἀκροωμένων νοῦς συνομαρτεῖν ἀδυνατῶν ὑστερίζει καὶ ἀπολείπεται τῆς καταλήψεως τῶν λεγομένων : οἱ δὲ | ||
βραχύτερον ὕστερον εἶναι λέγει , τούτου μιᾷ δὲ γενεᾷ Ὅμηρος ὑστερίζει , ὁ κατὰ Διονύσιον ἄνδρα τὸν κυκλογράφον ἐπὶ τῶν |
τοῦτο τοίνυν ὁ φιλόσοφος Πορφύριος ποιεῖ : βουλόμενος γὰρ τοὺς εἰσαγομένους προτρέψασθαι ἐπὶ τὴν τοῦ βιβλίου ἀνάγνωσιν τὸ ἐκ τούτου | ||
δέ φασιν , ὅτι , ἐπειδὴ ὁ σκοπὸς αὐτοῦ πρὸς εἰσαγομένους ἦν , δεῖ δὲ τὰς εἰσαγωγὰς ἀπέχεσθαι τῶν δυσχερῶν |
καὶ τοῦτον ἐπέδωκε φίλοις ἔσθειν διὰ παντὸς οἶνον χρηστὸν ἔχουσα κέρασμα διδοῦσα μετ ' ἄρτου . ταῦτα παρεστὼς εἶπον Ἀβέρκιος | ||
. καίτοι καθάπερ ὁ Ζήνων ἔλεγε τὸ σπέρμα σύμμιγμα καὶ κέρασμα τῶν τῆς ψυχῆς δυνάμεων ὑπάρχειν ἀπεσπασμένον , οὕτω κτλ̈ |
ὅθεν παροιμία ἐπὶ τῶν παραινουμένων καὶ μὴ σωφρονούντων πρὸς τοὺς παραινοῦντας τό : ἐχῖνον λεαίνεις . μῆτις : βουλὴ , | ||
πολιτῶν ἀξιοῦντας καὶ βοηθεῖν τοῖς μὴ δυναμένοις διαλῦσαι τὰ χρέα παραινοῦντας ἔφη δεῖν ἐξετάζειν , τί ποτε τὸ πεποιηκὸς ἦν |
τε τὸ συνεχεῖς ἤδη γίγνεσθαι τοὺς παραλλήλους καὶ τὴν τῶν ἐξαρμάτων διαφορὰν μηκέτι μηδεμιᾶς ὅλης μοίρας συνάγεσθαι καὶ διὰ τὸ | ||
, τουτέστιν εἰς ρπʹ ἴσα τμήματα , πρὸς τὴν τῶν ἐξαρμάτων , ἤτοι κλιμάτων , ἐπίγνωσιν καὶ χρώσαντες τὴν σφαῖραν |
μετὰ τοῦ ἀτρέπτου καὶ μεγαλοπρεποῦς εὔρους τε τὴν διάνοιαν εἰς ὑπερβολὴν ἦν , καὶ διαφέρων εὐγλωττίᾳ καὶ εὐπορίᾳ τῶν καλλίστων | ||
' ἐξ αὐτοῦ χρείας εἰς φάρμακα τοῖς ἰατροῖς καθ ' ὑπερβολὴν εὐθετούσης . Ἡ δ ' ἐχομένη τῆς ἀνύδρου καὶ |
Περσική ] , θηλυκῶς . Διότιμος ἐν ἑξηκοστῷ πέμπτῳ παντοδαπῶν ἀναγνωσμάτων παρατιθέμενος Ἀναξιμένην ἐν μεταλλαγαῖς βασιλέων οὕτω γράφοντα ” τὰς | ||
κατορθοῦται πᾶσα διάλεκτος , πᾶς σχηματισμὸς συντείνων εἰς Ἑλληνικὴν παράδοσιν ἀναγνωσμάτων , ἧς οὐδὲ κατ ' ὀλίγον ἐπιψαύει ὁ παρὰ |
ἐπιτηδευμάτων ὑπάρχειν , ὡσαύτως δὲ καὶ τῶν ἐπιστημῶν τε καὶ ἐμπειριῶν τὰς καλὰς καὶ εὐσχήμονας ἀληθῶς εἶναι φιλοκάλους , τὴν | ||
, ὅτι πρὸς τὰς πράξεις οὐδὲν διαφέρουσιν αἱ τέχναι τῶν ἐμπειριῶν , ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ἐπιτυγχάνουσιν οἱ ἔμπειροι τῶν μὴ |
. * μηδ ' αἰδοῖα γονῇ πεπαλαγμένος : ταῦτα τῆς ἀπαιδευσίας ὄντα ἔκγονα , κἂν σμικρὰ ᾖ , δεῖ παραφυλάττειν | ||
τοῦ ἀνθρωπείου γένους . Καὶ φαμέν , ὡς οὐκ ἔστιν ἀπαιδευσίας τεκμήριον τὸ εἶναί τινα ἀγράμματον : καὶ γὰρ ὁ |
ψυχῇ γιγνόμενα λαβέ , νόησιν μὲν ἐπὶ τῷ ἀνωτάτω , διάνοιαν δὲ ἐπὶ τῷ δευτέρῳ , τῷ τρίτῳ δὲ πίστιν | ||
Ἥβῃ συνοικοῦντα , ὡς ὁλοσχερέστερον αὖ τὸ σῶμα ἢ τὴν διάνοιαν ὄντα . ὡς γάρ φησιν ὁ Εὐριπίδης νέων τι |
δὲ ὅτι τὸ τοῦ χρώματος αἱματῶδες τῆς τοῦ αἵματος ῥύσεως ἐθίζει καταφρονεῖν . ἐν τάξει οὖν πολεμίων ἀπὸ τοῦ ἐνδύματος | ||
ὁ λέγων κύριος τοῦ πλήθους , ἀλλ ' ὁ δῆμος ἐθίζει τὸν ῥήτορα τὰ βέλτιστα λέγειν χρηστὰ βουλευόμενος . εἰ |
τὸ καθόλου , τὸ μὲν αἴτιον τοῦ αἰσθητοῦ τὸ δὲ ὑστερογενές , φίλα ἂν λέγοις καὶ τῷ πατρὶ καὶ πᾶσι | ||
καθ ' ὑποκειμένου δηλοῖ τὸ καθόλου καὶ τὸ ἐννοηματικὸν καὶ ὑστερογενές , ὅπερ ἔχομεν ἐν τῇ φαντασίᾳ περὶ τῶν πραγμάτων |
ταῦτα ἂν εἴη λέγων διὰ τοὺς αὐτομολοῦντας τῷ Μήδῳ καὶ ἀπαγγέλλοντας τὰ τῶν Ἀθηναίων πράγματα : οὓς καὶ λαμβάνοντες ἐκόλαζον | ||
. ῥαψῳδούς φασι τοὺς τὰ Ὁμήρου ἔπη ἐν τοῖς θεάτροις ἀπαγγέλλοντας : ἐκλήθησαν δὲ οὕτως ἐπεὶ ῥάβδους δαφνίνας ἔχοντες ἀπήγγελλον |
περὶ παϲῶν τῶν ἐν αὐτῷ ποιοτήτων . ἐπὶ δὲ τῆϲ γεύϲεωϲ ἅπανθ ' ὁμοίωϲ τὰ μόρια τῶν γευϲτῶν ϲωμάτων προϲπίπτει | ||
καὶ ψυχρὰ καὶ ξηρὰ καὶ ὑγρά . ἐπὶ μέντοι τῆϲ γεύϲεωϲ ἅπανθ ' ὁμοίωϲ τὰ μόρια τῶν γευϲτῶν ϲωμάτων προϲπίπτει |
. Ἔφορος δὲ τὴν Ἁρμονίαν Ἠλέκτρας καὶ Διός φησιν . Ἐπίκουρος Ἡροδότῳ χαίρειν . Τοῖς μὴ δυναμένοις , ὦ Ἡρόδοτε | ||
τοὺς ] ἀπὸ τῆς Ποικίλης Στοᾶς , ὑπὲρ ὧν καὶ Ἐπίκουρος ἔγραψεν : ἐπί τε Φιλίππου πρὸς αὐτὸν [ ] |
καὶ ἡ τῆς ἀορίστου δυάδος . Μάλιστα μὲν περὶ ἄλλων ὄντων οἱ λόγοι γίγνονται παρὰ τῷ Πλάτωνι : εἰ δ | ||
κακίας νόσου οὔσης ἀπολωλέναι : ὑπὸ δὲ σιτίων πονηρίας ἄλλων ὄντων ἄλλο ὂν τὸ σῶμα , ὑπ ' ἀλλοτρίου κακοῦ |
[ ] παρακαλεῖν ἐπιχειροῦμεν [ ] καὶ παροξύνειν ἐπὶ τὰ κριτήρια [ ] ἄγοντες [ ] ἤδη † πενηγει † | ||
ἄνθρωπον μέτρον εἶναι διεξιόντες τοῖς τὰ αἰσθήσεως καὶ τὰ διανοίας κριτήρια συγχέουσι , καὶ συνόλως οἱ πάντα ἀκατάληπτα εἰσηγούμενοι τοῖς |
ἀριθμὸς μὲν δὴ συναμφοτέρων ἐς ἐννέα ἐστὶ καὶ εἴκοσι , τέτακται δὲ καὶ Θησεὺς ἐν τοῖς συμμάχοις τῷ Ἡρακλεῖ . | ||
καὶ στεφάνους . βουλαῖς ἐν ὀρθαῖσι : βουλαῖς δικαίαις . τέτακται γὰρ οὗτος , ὡς καὶ Πλάτων λέγει , τοὺς |
αὐτὸς Μιλήσιος τῆι Ἰάδι γεγραφώς [ ] . Ἀ . Πραξιάδου Μιλήσιος φιλόσοφος συγγενὴς καὶ μαθητὴς καὶ διάδοχος θάλητος . | ||
ὠκεανός θ ' ὅσπερ γένεσις πάντεσσι τέτυκται . Ἀναξίμανδρος δὲ Πραξιάδου Μιλήσιός φησι τῶν ὄντων ἀρχὴν εἶναι τὸ ἄπειρον : |
οὖν δὴ περὶ τῶν ὀνομάτων ὑπακουστέον ; Εἴτε πάντα ἀλλήλοις συναρμόττει εἴτε μηδέν , εἴτε τὰ μὲν ἐθέλει , τὰ | ||
. εἰς μὲν οὖν τὴν νῦν σκέψιν τῶν αἰτίων οὐδαμῶς συναρμόττει περὶ αὐτῶν ὁ λόγος : οὐ γὰρ ὥσπερ ἔνιοι |