| μεθεκτὸν ἕξιν προσηγόρευσαν , καθὸ δὲ πάθος ἐμποιεῖ , παθητικὰν ποότητα ταῦτα ὠνόμασαν , ὃ ἔστιν εἰς ἵδρυσιν καὶ μονιμότητα | ||
| μὲν γὰρ πυρετός ἐστιν εἴπομεν ἢ ῥῖγος ἢ ἀγαλλίασις τὰν ποότητα ἐσαμάναμεν : ἂν δὲ πυρέττειν ἢ ῥιγᾶν ἢ ἀγάλλεσθαι |
| ἔγκλισις περιέχει τὰς τρεῖς διαθέσεις , τὴν ἐνεργητικήν , τὴν παθητικὴν καὶ τὴν μέσην : ἑκάστη δὲ διάθεσις περιέχει τοὺς | ||
| καὶ ἐλεῆσαι . ψυχῆς γὰρ πάθος ἐπὶ συγγνώμῃ προτείνεται . παθητικὴν οὖν ποιήσῃ τοῦ πρώτου προοιμίου τὴν ἔννοιαν : ἁπάντων |
| μεσότας δέ , ὅτι μεταξὺ τᾶς ὑπερβολᾶς καὶ τᾶς ἐλλείψιός ἐντιν . οὕτως γὰρ καὶ μεσότατες τυγχάνοντι καὶ ἀκρότατες : | ||
| τῶν δὲ τελέων ἀνθρώπων δοιαὶ διαφοραί : τοὶ μὲν γάρ ἐντιν αὐτῶν καττὰν φύσιν τέλεοι , τοὶ δὲ καττὸν βίον |
| αἰτίας , ἐπεὶ δεήσει μίαν ἀμφοτέρας γίνεσθαι , τὴν μὲν λογικὴν ἄλογον , ἐὰν ἀλόγως πάσχῃ , τὴν δὲ ἄλογον | ||
| περὶ αὐτῆς ζητημάτων , τὸν λόγον παύσομεν ὡς ἐπὶ τὴν λογικὴν ψυχὴν καὶ τὸν νοῦν ἐπειγόμενοι πόρρωθεν . ἑκάστη μὲν |
| οὖσι πιστεύει , πῶς ἂν ἐν καιρῷ ταύτην δέχοιτο τὴν συγκατάθεσιν ; οὔτε οὖν τὸ ὂν τὸ Παρμενίδειον λαμβάνομεν οὔτε | ||
| ὥστε ἀφελέσθαι με τὰ ὅπλα . ἡ γὰρ οὐ ἄρνησις συγκατάθεσιν δηλοῖ . οὐ τάχ ' ἀλλ ' ἤδη ποῶ |
| . Μία δὲ κίνησις λέγεται πλεοναχῶς : τὸ γὰρ ἓν πολλαχῶς λέγομεν . γένει μὲν οὖν μία κίνησις καὶ τῇ | ||
| συμβεβηκός . Ἐπειδὴ ἡ σοφία διαλέγεται περὶ τοῦ ὄντος , πολλαχῶς δὲ τὸ ὂν λέγεται , φησὶν ὁ Ἀριστοτέλης ὅτι |
| τοῖς ἁπλῶς ἡδέσι . τίνος οὖν τοῦτο σημεῖον ἢ τοῦ ἐνέργειαν εἶναι φύσεως τὴν ἡδονήν ; ὅσῳ γὰρ ἂν πλεῖον | ||
| εἶναι , καὶ τὸν χρόνον , ὅταν δὲ κατ ' ἐνέργειαν ληφθῶσι τὰ σημεῖα , οὐκέτι ἓν ἀλλὰ πλείονα . |
| καθέστηκεν . Ὁπόσα τοίνυν προειδέναι θέμις εἰς τὴν τοῦ προγινώσκειν ἐντελέχειαν πέφυκεν , ὅλαι βίβλοι διδάσκουσι προεκτεθεῖσαι τοῖς περὶ τὰ | ||
| Ὁ δὲ τούτου μαθητὴς Ἀριστοτέλης οὐ ταῦτα , ἀλλ ' ἐντελέχειαν ὀνοματοποιῶν εἶναι τὴν ψυχήν , οἷον τῇ ὕλῃ τὸ |
| Ἆρ ' οὖν αἱρετὸς ἡμῖν βίος ὁ τοιοῦτος ; Εἰς ἀφασίαν παντάπασί με , ὦ Σώκρατες , οὗτος ὁ λόγος | ||
| τετράπουν ὑλακτικόν ; πῶς οὐκ ἂν εἴη καταγέλαστος , εἰς ἀφασίαν οὕτω γνωρίμου πράγματος ἐμβαλὼν τὸν ἄνθρωπον διὰ τοὺς ὅρους |
| δὴ σώματος φύσιν ὁρᾶν δεῖ πρὸς τὸ ζῆν οἵας ψυχῆς προσδεῖται , καὶ ὅ τι δεῖ τῆς ψυχῆς πανταχοῦ τῷ | ||
| πρὸς τὴν χρείαν . Ὁ δὲ Δημήτριος εἶπεν : Ἑρμηνείας προσδεῖται : χαρακτῆρσι γὰρ ἰδίοις κατὰ τὴν Ἰουδαίαν χρῶνται , |
| τὸ ἓν μέρος , ὁτὲ δὲ περὶ ἀμφότερα , κλύδωνος ἔμφασιν ἐν τῇ πρὸς τὴν ἀφὴν σημειώσει ἐμποιοῦσαι . Δεῖ | ||
| δ ' ἐστὶν ἐξηγήσασθαι τὰ προσυντελεσθέντα πρὸς τὴν τῆς ἀληθείας ἔμφασιν . Ὡς γὰρ ἐπετελέσθη , τεθέντων τῶν κατασκευασμάτων ἑτέρου |
| τῷ ὠοειδεῖ καὶ ἀμαυροῦσι τὸ κρυσταλλοειδὲς καὶ τὴν ὁρατικὴν καὶ ὀπτικὴν δύναμιν μολύνουσι καὶ γίνεται ταῦτα ἅπερ εἰρήκαμεν , τὸ | ||
| σώματος χαρακτῆρες ἀνθρωπόμορφοι . τὴν μὲν οὖν ἀληθῆ μαγικήν , ὀπτικὴν ἐπιστήμην οὖσαν , ᾗ τὰ τῆς φύσεως ἔργα τρανοτέραις |
| , ταῦτα γράφω : καὶ οἴομαι καὶ νῦν ἔτ ' ἐπανορθωθῆναι ἂν τὰ πράγματα τούτων γιγνομένων . εἰ δέ τις | ||
| καὶ ὁ κεραυνός . . οὐκ ἀνασχετὰ ] μὴ δυνάμενα ἐπανορθωθῆναι . . ἀλλ ' ἀφόρητα . . τοῖον ] |
| πάλιν πάθος πτοίαν . Τοῦ δὲ πάθους τοιούτου ὄντος , ὑποληπτέον , τὰ μὲν πρῶτα εἶναι καὶ ἀρχηγά , τὰ | ||
| τὰ τῇ φύσει τοιαῦτα , ὥστε καὶ περὶ ψυχῆς ὁμοίως ὑποληπτέον , αὐτὴν μὲν ἁπλῆν , τὸ δὲ ζῶν σῶμα |
| καὶ αὐτὸ κατὰ μέν τι παρασκευαστικὸν , κατὰ δέ τι συνεκτικόν : ὡς βουβώνων ἕλκος καὶ βουβώνων πυρετὸς , καὶ | ||
| ὑπέθεντο τέσσαρα : προκαταρκτικόν , ὃ πεποιηκὸς παραμεμένηκεν , καὶ συνεκτικόν , οὗ παρόντος τὸ ἀποτέλεσμα πάρεστι καὶ πεπαυμένου παρενήλλακται |
| οὔτε τις τῶν ἄλλων αἰσθήσεων διδακτή , ὥστε οὐ δύναται κατάληψιν πραγμάτων ποιήσασθαι : μόνων γὰρ σωμάτων διακριτικὴν εἰργάσατο αὐτὴν | ||
| ἐξετάζειν , πᾶν τὸ ὁρώμενον ἀποβαίνει , μόνον δὲ εἰς κατάληψιν ἔρχεται τὸ ἐξ ὁλοκλήρου μνημονευόμενον . ὥσπερ οὖν οἱ |
| παντὶ λόγῳ λόγον ἀντικεῖσθαι , αὐτὰ ταῦτα καὶ ὁρίζονται καὶ δογματίζουσι . πρὸς οὓς ἀποκρίνονται , Περὶ μὲν ὧν ὡς | ||
| ψυχῆς . ἔστι γὰρ ἄνθρωπος οὐχ , ὥσπερ οἱ κορακόφωνοι δογματίζουσι , ζῶον λογικὸν νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν : δειχθήσεται |
| , ἔνυδρα . Ὅτι ἡ σοφία οὐκ ἔστι πρακτικὴ ἀλλὰ θεωρητική , δῆλον ἐντεῦθεν : μετὰ γὰρ τὸ εὐπορῆσαι τοὺς | ||
| τῆς διαιρέσεως . καὶ διὰ μὲν τῆς διαιρέσεως ἐμάθομεν ὅτι θεωρητική ἐστι καὶ πρακτική : εἰς γὰρ ταῦτα τὰ δύο |
| στέρησιν διὰ τὸν ἀνεπιτήδειον τοῦ χρόνου : ἵνα γὰρ γένηται στέρησις , χρεία χρόνου ἐπιτηδείου καὶ τῶν λοιπῶν τῶν εἰρημένων | ||
| . ἀλλὰ καὶ εἴ τις πανσελήνου οὔσης εἴποι ὅτι ἐπειδὴ στέρησις ἐγένετο τοῦ ἐξ αὐτῆς φωτός , ἐξέλιπε , τούτου |
| : ἀγαθὸν γὰρ τῷ σπουδαίῳ τὸ εἶναι : τὴν γὰρ θεωρητικὴν διώκει ζωὴν καὶ τὴν ἑαυτοῦ οὐσίαν συνιστάναι ζητεῖ : | ||
| τοῖς μὴ φαύλοις κόσμου μετάδοσις ἢ πρὸς ἄλληλα συμφωνίας . θεωρητικὴν δ ' αὐτὴν ἀποφαίνονται καὶ πρακτικὴν διὰ τοιάσδε αἰτίας |
| ἑκατέρῳ λόγον ἀποδώσει : τὸ μὲν γὰρ οὐσίαν ἔμψυχον αἰσθητικὴν μεταβατικὴν ἐρεῖ , τὸ δὲ χρώματα τοιῶσδε συντεθέντα , ζώου | ||
| ταύτης ἔφησεν ἐνεργείας τὴν ὀρεκτικὴν τὴν θρεπτικὴν τὴν αἰσθητικὴν τὴν μεταβατικὴν τὴν διανοητικήν . . . ἀλλ ' οὐδὲ τοῦτον |
| τελειότερον γὰρ κατάφασις μὲν ἀποφάσεως ἅτε ὕπαρξιν σημαίνουσα τῆς ἀποφάσεως ἀνυπαρξίαν δηλούσης , τῆς δὲ καταφάσεως ἡ ἀπόφανσις ἅτε γένος | ||
| τῶν φερομένων λόγων πρός τε τὴν ὕπαρξιν αὐτοῦ καὶ τὴν ἀνυπαρξίαν ὑπομιμνῄσκοντες . Τὸ σημεῖον τοίνυν , ὅσον ἐπὶ τοῖς |
| οὔτε τῶν ἀπείρων οὔτε τῶν ἄλλοτε ἄλλως γινομένων ἔστι τις τεχνικὴ γνῶσις . αἱ δέ γε κατὰ μέρος ἱστορίαι ἄπειροί | ||
| τῆς εὑρέσεως : ἢ γὰρ ἐθνική ἐστιν ἡ λέξις ἢ τεχνικὴ ἢ νομική . ὁ γοῦν παρασάγγης οὐκ οἶδα τίς |
| ἠθικὴν θεωρίαν πρὸς βελτίωσιν τῶν ἠθῶν : ἀκίνδυνος γὰρ ἡ παραδοχὴ ταύτης ἐπὶ προϋποκειμένῃ τῇ λογικῇ δυνάμει : τελευταίαν δὲ | ||
| αἰσθήσεται οὐδὲ διάνοια οὐδὲ δόξα περὶ αὐτό : αἴσθησις γὰρ παραδοχὴ εἴδους ἢ καὶ πάθους σώματος , διάνοια δὲ καὶ |
| ᾖ τὸ νόσημα κἄν τε ὀλέθριον , ἀναγκαία ἡ τούτου πρόγνωσις ὥστε , κἂν ἀποτυχία τις ἔσται , διὰ τοῦ | ||
| ὀνόματι τὸ τῆς τύχης . λέγεται δὲ πρόνοια καὶ ἡ πρόγνωσις ὡς ἡ ἐτυμολογία τοῦ ὀνόματος δείκνυσι : πρόνοια γὰρ |
| δὲ κατὰ τὰς αἰσθήσεις ἑκάστην τῶν εἰρημένων ποιοτήτων πάθους εἶναι ποιητικὴν παθητικαὶ ποιότητες λέγονται : ἡ γὰρ γλυκύτης πάθος τι | ||
| ' ἐχθρὸς ὢν καὶ κατ ' ἀνδρείαν καὶ κατὰ δύναμιν ποιητικὴν Στησιχόρῳ σεαυτὸν προσεικάζεις . γνώσῃ δὲ τὴν τῶν λεγομένων |
| περιόδους πεπερασμένας ὁ κόσμος διοικῆται . Ὁ λόγος καὶ ἡ λογικὴ τέχνη δυνάμεις εἰσὶν ἑαυταῖς ἀρκούμεναι καὶ τοῖς καθ ' | ||
| ἀλλήλων οὐσίαι , τρόπον δὲ ἄλλον συνιοῦσαι , καθάπερ ἡ λογικὴ ψυχὴ καὶ τὸ ζῷον ἢ τὸ ὀστρέϊνον ζῷον καὶ |
| αὐγοειδές τέ ἐστι καὶ ἐς τὸ ἀλεαίνειν τὸ σῶμα καὶ φυσικῶς συνέχειν ἐπιτήδειον μεταλαμβάνει , δεσμούς τινας ἐκ τούτων αὑτῇ | ||
| καὶ δύναμις : προτέτακται δὲ ὁ στοχασμὸς , ἤτοι ὅτι φυσικῶς ἐν πάσαις ἐμπίπτει ταῖς στάσεσι ταῖς τε νομικαῖς καὶ |
| κατασκευῆς , τελείᾳ τῇ ἀντιλήψει χρώμενος : πρὸς γὰρ τὴν δείνωσιν καὶ αὔξησιν τοῦ ἐγκλήματος τελείας ἐδεῖτο τῆς ἐργασίας , | ||
| λόγου , ὡς εὐνουστέρους ἀπεργάσαιτο αὐτούς , ἢ οἶκτον ἢ δείνωσιν ἔξωθεν ἐπάγῃ τῷ πράγματι οἷα πολλὰ ῥητόρων παῖδες ἐπὶ |
| πρόσθεν . Ἆρ ' οὖν λέγοντες ἀρετὴν ἁρμονίαν εἶναι , ἀναρμοστίαν δὲ τὴν κακίαν , λέγοιμεν ἂν δόξαν δοκοῦσαν τοῖς | ||
| ὀνόματα εἴποιμεν ἂν ἐπὶ τῶν συνθέτων ἁπάντων ἁρμονίαν τε καὶ ἀναρμοστίαν , ἐξ ὧν αἱ γενέσεις καὶ εἰς ἃ αἱ |
| καὶ [ ἐλάμβανε ] [ - ] [ τῆι ] μνήμηι [ ὃ παρεῖχε - ] τῶι φυσικῶι [ τέλει | ||
| τοὺς ἔχοντας καὶ μακαριζομένους ὑπὸ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καὶ τῆι μνήμηι πᾶσαν ὥραν προσεδρεύων ἀεὶ ἐπικαινουρ - γεῖν ἀναγκάζεται καὶ |
| ' αὐτὸν ἐς ὕβριν τῶν ἑλομένων ἐπέσκωπτεν , ἐς μὲν ἀγνωσίαν γένους καινὸν ὀνομάζων , ἐς δὲ ξενίαν τῆς πόλεως | ||
| πρόσεισιν , ἀλλὰ τοὐναντίον ἧττον ἐκλυομένης ὑπὸ τοῦ ἑνὸς εἰς ἀγνωσίαν τῆς γνώσεως : εἰκότως , ἐπειδὴ προσδεῖται μὲν ἡ |
| οὖν ψευδὴς προτέτακται , ἐπειδὴ ὁμολογουμένως ἐκ ψευδῶν σύγκειται , εἰκονίζων δὲ ἀλήθειαν εἴρηται , ἀντὶ τοῦ εἰκόνα ἀληθείας ἔχων | ||
| τῶν λόγων ἰδέᾳ πειρατέον ἐκμανθάνειν . Μῦθός ἐστι λόγος ψευδὴς εἰκονίζων ἀλήθειαν , εἰδέναι δὲ χρή , ὅτι μὴ περὶ |
| δ ' αἰσθητοῦ ἀθροίσματος , τὸν μὲν νοητὸν κόσμον κρίνει νόησις μετὰ λόγου , τουτέστιν οὐκ ἄνευ λόγου , τὸν | ||
| , διότι πεπλήρωται τῶν ἀγαθῶν ὅλων ἡ μακαριωτάτη τῶν θεῶν νόησις : οὐ τοίνυν προορῶσι μέν , ὡς σὺ τοπάζεις |
| . ἀγωνίη δὲ δευτέρη τοῦ λίθου ἡ διὰ τοῦ καυλοῦ διέξοδοϲ . ἢν γὰρ μέζων τῆϲ οὐρήθρηϲ ἔῃ , ἐνίϲχεται | ||
| ψόφοϲ δὲ γίγνεται , ὅτι διὰ κενοῦ καὶ ϲτενοῦ ἡ διέξοδοϲ τῷ πνεύματι γίνεται . ἐπιϲκεψώμεθα δὲ ἐφεξῆϲ ὅπωϲ οἱ |
| συνθηκῶν . Ταῦτα δὲ πάντα τὰ λεγόμενα τὰς κινήσεις τοῦ ἐπιθυμητικοῦ τὰς εἰς ἡμᾶς γινομένας ἐμφαίνει , τουτέστι τὰς καταγωγοὺς | ||
| νοητόν . Τὸ δὲ μόγις ἐξαναπνεύσας : ὁ ἵππος τοῦ ἐπιθυμητικοῦ δηλονότι ἤρξατο κατηγορεῖν τὸν ἡνίοχον ὅτι ἔδει προσελθεῖν τοῖς |
| πόδα πάρεχε , εἰς δὲ ποδόνιπτρον τὸν εὐώνυμον εἰς τὴν πρακτικὴν φρόνησιν παρακαλεῖ , τὰς μὲν σπουδαίας πράξεις ὡς δεξιὰς | ||
| σύμμιξις : ἐν ταὐτῷ γὰρ παρορμᾶν ἐπιχειρεῖ εἴς τε τὴν πρακτικὴν καὶ θεωρητικὴν φιλοσοφίαν . τὸ μὲν γὰρ κτήσασθαι φρόνησιν |
| τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους , μετάθεσιν αἰτίας , ἀντίληψιν , πιθανὴν ἀπολογίαν : ταῦτα γὰρ τῶν πραγμάτων ἴδια | ||
| ἄχρι τῆς αἰσθήσεως κινήσῃ τε αὐτὴν ἠρεμοῦσαν καὶ ἀγάγῃ πρὸς ἀντίληψιν τοῦ ὑποκειμένου : ὥστε ἀντίδοσιν ὁ νοῦς καὶ τὸ |
| διὰ τοῦ στόματος εἰσπνεῖν στεγνώσαντες ὁπωσοῦν αὐτὴν οὐδενὸς τῶν ὀσφραντῶν ἀντιλαμβανόμεθα , καθάπερ γε κἀπειδὰν ἀνοίξαντες τοὺς μυκτῆρας εἰσπνέωμεν , | ||
| τὴν παραυτὰ γενομένην [ ] γεῦσιν , καὶ ἐκδ ὧν ἀντιλαμβανόμεθα [ ] ⌈ καὶ αὐτὰ δῆλα ⌋ . ἐξ |
| τίνων συγκέκριται καὶ πόσον χρόνον πέφυκε παραμένειν τοῦτο τὸ τὴν φαντασίαν μοι νῦν ποιοῦν καὶ τίνος ἀρετῆς πρὸς αὐτὸ χρεία | ||
| δοκιμάζεται , ὅτι ὑπάρχον ἐστίν , ἐκ τοῦ καταληπτικὴν κινεῖν φαντασίαν . εἰ δὲ ἵνα μὲν ἡ καταληπτικὴ κρίνηται φαντασία |
| ἐγείρας ἑαυτοῦ καὶ ἑστιάσας λόγων καλῶν καὶ σκέψεων , εἰς σύννοιαν αὐτὸς αὑτῷ ἀφικόμενος , τὸ ἐπιθυμητικὸν δὲ μήτε ἐνδείᾳ | ||
| σχῆμα διαιροῦντα θηλύτητι , τὸ δὲ στυγνόν τε καὶ ἐς σύννοιαν ἄγον ἀρρενότητι , πάλιν δὲ ἐν ἀκοαῖς τοὺς μὲν |
| διανοίας , τουτέστι νοούσης , ἔσται διάνοια ὁ ὄγκος , διάνοια δὲ ὢν οὐκ ἔσται τὸ ζητοῦν ἀλλὰ τὸ ζητούμενον | ||
| ὃ αἱ προτάσεις συνεπέραναν , δόξα μετὰ λόγου λέγεται . διάνοια δέ ἐστιν ἡ τῶν καθόλου μετὰ λόγου γνῶσις : |
| συνακτικὸς ἡ ἀπόδειξις . ἀποδείξεως δὲ μὴ ὑπαρχούσης ἀναιρεῖται ἡ δογματικὴ φιλοσοφία . Ἐνέσται δὲ ἀπὸ τούτων καὶ ἐπὶ τὰ | ||
| , οὐδὲ αὐτὸ τὸ οὐδὲν ὁρίζω : οὐ γάρ ἐστι δογματικὴ ὑπόληψις , τουτέστιν ἀδήλῳ συγκατάθεσις , ἀλλὰ φωνὴ πάθους |
| τῶν ἔξωθεν γίνεται . Λεύκιππος Δημόκριτος τὴν αἴσθησιν καὶ τὴν νόησιν γίνεσθαι , εἰδώλων ἔξωθεν προσιόντων : μηδενὶ γὰρ ἐπιβάλλειν | ||
| κτλ . τὰ αἰσθητὰ κρίνεται πράγματα αἰσθήσει οὐ παρακαλεῖ τὴν νόησιν : οὐκ ἐκβαίνει εἰς ἐναντίαν αἴσθησιν : οἷον δάκτυλος |
| ἀπαθῆ δὲ εἶπε καὶ οὐκ ἀσυναίρετα , τῷ κοινῷ ἀντὶ εἰδικοῦ χρησάμενος : γένος γὰρ τῆς συναιρέσεως τὸ πάθος . | ||
| καὶ τοῦτο ἐπ ' ἄπειρον : ὁμοίως καὶ ἐπὶ τοῦ εἰδικοῦ αἰτίου . Ἐντεῦθεν δείκνυσιν ὅτι οὐ δυνατόν ἐστιν ἐπ |
| μερῶν πρὸϲ τῷ βλεφάρῳ τὴν ϲύϲταϲιν ποιεῖται καὶ φανταϲίαν ψάμμου ἐνδείκνυται . καί τινεϲ τῶν ἰατρῶν πιϲτεύϲαντεϲ τοῖϲ ὑπὸ τοῦ | ||
| ἐξ ἀνάγκης πολλὰ γεννῶνται τὰ περιττώματα : τὸ δὲ ὀλίγον ἐνδείκνυται ὅτι οὐ πάντα τὰ περιττώματα κενοῦνται , ἀλλ ' |
| αἰγανέα κυρίως ἡ κώπη , ἡ λαβὴ , ἤτοι ἡ κράτησις τοῦ κοντοῦ , ἡ οὖσα ἀπ ' αἰγὸς κεράτου | ||
| ἐν μήτρᾳ , παρ ' ὅσον οὐκ ἐν ὁποιῳδήποτε μέρει κράτησις ἐπίμονος τοῦ σπέρματος ἡ σύλληψίς ἐστιν , ἀλλ ' |
| δὲ πάλιν εὐλόγως ἄν τις περὶ αὐτοῦ ὑπολαμβάνῃ , τῶν ἐπαινετῶν εἶναι . Ἔτι δὲ τῶν ἀγαθῶν τὰ μὲν εἶναι | ||
| τελείαν , ἴσως ἄν τις ἀπορήσει πῶς οὐκ ἔστι τῶν ἐπαινετῶν , ὥσπερ ἥ τε ἀρετὴ ἐπαινετὸν καὶ αἱ κατὰ |
| ἄλογος . ἡ μὲν οὖν θεία τοῦ θείου σώματος αὐτῆς ἐνέργεια . ἐν μὲν γὰρ αὐτῷ κινεῖται καὶ αὐτὸ κινεῖ | ||
| περὶ μὲν τὸ σῶμα ἕξις , κίνησις , σχέσις , ἐνέργεια , δύναμις , ὄρεξις , ὑγίεια , ἰσχύς , |
| . τὸ μὲν οὖν περὶ πάθη καὶ πράξεις εἶναι τὴν ἠθικὴν ἀρετήν , δῆλον . πρακτικαὶ γὰρ αἱ ἠθικαὶ ἀρεταὶ | ||
| , αὐστηρὰν ἱλαράν , σύντονον ἀνειμένην , ἡδεῖαν πικράν , ἠθικὴν παθητικήν , οὐδὲν διαλλάττουσαν τοῦ μεμυθευ - μένου παρὰ |
| ' ἐγώ , τυγχάνει οὐδὲν διαφέροντα τῶν ὑγιεινῶν τε καὶ νοσωδῶν , ὡς ἐκεῖνα ἐν σώματι , ταῦτα ἐν ψυχῇ | ||
| τοιαῦτα καὶ ἔστιν , ὡς ἄρα καὶ τῶν ὑγιεινῶν καὶ νοσωδῶν ἡ ἐπιστήμη ὑγιεινὴ καὶ νοσώδης καὶ τῶν κακῶν καὶ |
| ἅπερ οὐκ ἄν τις ἐπινοήσειεν δίχα τῶν ἄρθρων ἀποφήνασθαι , καθὸ αἱ προθέσεις μόνον ἐπὶ τὰ πτωτικὰ ἐφέροντο , οὐ | ||
| ἡ γὰρ φυσικὴ πρόταξις τοῦ η οὐκ ἂν ἐδασύνετο , καθὸ οὐδέποτε τὰ φωνήεντα πρὸ τοῦ χ δασύνεται . ὃν |
| ἀεὶ δριμεῖα χολὴ ποτὶ ῥινὶ κάθηται . Εἰπὼν τὰ χρώματα παθητικὰς ποιότητας εἶναι , τὸ ἀπὸ πάθους γενέσθαι αὐτὰ κατασκευάζει | ||
| νοῦς ὅτι λογικὴ οὖσα καὶ νοερὰ δύναμις , ὅταν τὰς παθητικὰς δυνάμεις μεταχειρίζηται , τότε τὰς πράξεις ἀποτελεῖ . πράξεις |
| τῶν διαφυγόντων , ἂν ὕστερον ἀναμνησθῇ , ῥᾴδιον ποιήσασθαι τὴν δήλωσιν . τοῖς δὲ γεγραμμένα λέγουσιν , ἂν καὶ μικρὸν | ||
| δρωμένων εἶχον : οἱ μὲν γὰρ ἐδυσχέραινον , ἅτε δυναστείας δήλωσιν μείζονος ἢ κατὰ δημοκρατίαν : οἱ δὲ χαρίζεσθαι οἰόμενοι |
| , ἐφ ' ᾗ θηριωδῶϲ ἐκμαίνονται , ὥϲτε καὶ τοὺϲ ἀμελέϲτερον προϲτυγχάνονταϲ αὐτοῖϲ διαχειρίζεϲθαι . Τοὺϲ μὲν οὖν κατὰ πρωτοπάθειαν | ||
| τὰ μὲν ἀϲφαλῶϲ ἐνήρμοϲται πρὸϲ τὸν ἄτρακτον , τὰ δὲ ἀμελέϲτερον , ἵνα κατὰ τὴν ἐξολκὴν χωριζόμενα εἴϲω καταμένῃ . |
| εἰ λογικὸν τὸ ζῷον , τῶν ἀλόγων , ὡς μήτε ἀσώματόν τι εἶναι ζῷον μήτε ἄλογον , καὶ ἐπὶ τῶν | ||
| λογικὸς θεὸς ἐξεῦρεν Ἑρμῆς . Ἀριθμὸν δὲ πρῶτον , ἐπειδὴ ἀσώματόν τί ἐστι πρᾶγμα τὸ τοῦ ἀριθμοῦ , ὃ καὶ |
| [ ] παρακαλεῖν ἐπιχειροῦμεν [ ] καὶ παροξύνειν ἐπὶ τὰ κριτήρια [ ] ἄγοντες [ ] ἤδη † πενηγει † | ||
| ἄνθρωπον μέτρον εἶναι διεξιόντες τοῖς τὰ αἰσθήσεως καὶ τὰ διανοίας κριτήρια συγχέουσι , καὶ συνόλως οἱ πάντα ἀκατάληπτα εἰσηγούμενοι τοῖς |
| πρὸς τὸ κτῆμα συντρέχουσα διάθεσις , ἐάν τε κατ ' ἐνεργητικὴν ᾖ ἐκφορὰν ἐάν τε κατὰ παθητικήν , μόνως ἀναλύεται | ||
| εὐκτικῇ καὶ ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων , οὐ μὴν κατὰ διάθεσιν ἐνεργητικὴν ἢ παθητικήν : ἢ καὶ ἔτι οἷς μὲν μετὰ |
| τὴν ποιοῦσαν ῥίπτειν τὰ ὅπλα . ῥίψοπλον ] τὴν ῥίψαι παρασκευάζουσαν αὐτοὺς τὰ ὅπλα . θΞ ἄταν ] λέγει τὴν | ||
| φαῦλα ἡμῖν : ἀλλὰ τὴν μὲν τὸ σῶμα τῇ ψυχῇ παρασκευάζουσαν ὄχημα εὐπειθὲς καὶ ἐρρωμένον τοῖς προστάγμασιν ὑπηρετεῖν , γυμναστικὴν |
| τῆς ἀπουσίας ἔγκλημα αὐτῷ καταστῆναι . ἔπειτα τῶν σοὶ μὲν ῥᾴστων , τούτῳ δὲ χρησίμων γενέσθω τι . τῆς τε | ||
| καὶ τοῖς ἀκούουσιν ὑμῖν τὰ βέλτιστα καὶ τὰ σώσοντα τῶν ῥᾴστων καὶ τῶν ἡδίστων προαιρετέον . Πρῶτον μέν , εἴ |
| εἴτε ἔστιν εἴτε καὶ μή . δέδεικται τοίνυν οὐδεμίαν ἔχων ξύμφυτον κίνησιν , ἀλλ ' ἀεὶ δεόμενος τοῦ θώρακος πρὸς | ||
| φθείρεται . Φαῦλόν τι χρῆμα ἡδονή ; οὐκ ἂν ἦν ξύμφυτον , οὐδὲ τῶν σωζόντων ἡμᾶς τὸ πρεσβύτατον . Τὰ |
| ἢ ἁπλῶς ἄλλων ὑπομνηστικὸν , καὶ ὕστερον εὑρίσκεται τὸ σημαινόμενον ὑπομνηστικὸν , καὶ πᾶν ἐκτίθεται τὸ πρᾶγμα . οὕτω , | ||
| παθόντα ἢ τὴν ἀρχὴν τοῦ πράγματος , ἢ ἁπλῶς ἄλλων ὑπομνηστικὸν , καὶ ὕστερον εὑρίσκεται τὸ σημαινόμενον ὑπομνηστικὸν , καὶ |
| καὶ διὰ τοῦτο ἐνέργεια ἡ ἡδονή , ὅτι εἶδός ἐστι παρακολουθοῦν τῇ εὐδαιμονίᾳ : διὰ δὲ τοῦτό φησι προσδεῖσθαι τὸν | ||
| κινήσεως , οἱ δὲ μέτρον , οἱ δ ' ὅλως παρακολουθοῦν αὐτῇ : καὶ ἢ πάσης ἢ τῆς τεταγμένης . |
| ταύτην , οὐ δυνήσεται διὰ τῆς ὑστερογενοῦς διαθέσεως τὴν προοῦσαν διάθεσιν , νῦν δὲ μὴ παροῦσαν γνωρίζειν . καὶ εἰκότως | ||
| ἀγεννέσι καὶ δειλοῖς γυναικός , ἀπὸ τοῦ κυριωτέρου μέρους τὴν διάθεσιν τῆς ἑκάστων ψυχῆς φανερωτάτην τοῖς ἐπιγινομένοις ἔσεσθαι νομίζων . |
| . Καρδία ἐὰν ἅλληται , ἀγαθὸν δηλοῖ πᾶσιν : ἄλλοις ἱλαρότητα , δούλῳ ἐλευθερίαν , παρθένῳ νωθρείαν , χήρᾳ καὶ | ||
| ἂν ἀποβάλωσιν ἀφ ' ἑαυτῶν τὴν λύπην καὶ ἐνδύσωνται πᾶσαν ἱλαρότητα . Ἔδειξέ μοι ἐπὶ συμψελλίου καθημένους ἀνθρώπους , καὶ |
| τοιοῦτον ἐπιδεῖξαι . τὰ γὰρ καλούμενα μέσα σχήματα συνέμπτωσιν ἀνεδέξατο ἐνεργητικῆς καὶ παθητικῆς διαθέσεως , ὥς γε ἀκριβέστερον ἐπιδείξομεν ἐν | ||
| συνεργούσης κατασκευάσματι ἐμβρύου δὲ πρὸς τὰ τῆς φύσεως ἔργα τῆς ἐνεργητικῆς αὐτοκινήτου ψυχῆς . ἦν δ ' ἀμέλει καὶ τοῦτο |
| σὺν τῇ ὑπὸ προθέσει νοητέον προιοῦσαν καὶ συμμεταβαλλομένην τὴν τοῦ συγκρινομένου ἀντονομασίαν . Καὶ οὕτως αἱ δέκα ἀριθμητικαὶ σχέσεις πέρας | ||
| μόριον , καθ ' ὃ ἐπιμόριος ἕκαστος αὐτῶν ἐστι τοῦ συγκρινομένου ἐλάττονος , κατὰ δὲ τοὺς πυθμένας αὔξονται οἱ λόγοι |
| πυρετοί ; Πῶς ἔχομεν τοῦ γνῶναι : αὕτη γὰρ ἡ ποιότης , οὐκ ἀφῇ , ἀλλὰ γεύσει κρίνεται , ὥςπερ | ||
| στοχασμὸν , ἡ δὲ ἰδιότης τὸν ὅρον , ἡ δὲ ποιότης τὰς λοιπὰς στάσεις : ἐν γὰρ τῷ στοχασμῷ αὐτὸ |
| γοῦν καὶ ἡ μή ἀπαγόρευσις , συνταττομένη τῷ οὖν καὶ δηλοῦσα ἀπαγόρευσιν , οὐδὲν ἐξαλλάσσει τοῦ τόνου . φαμὲν γὰρ | ||
| διὰ τοῦ θι παραγωγή , τὴν ἐν τόπῳ σχέσιν ἁπάντοτε δηλοῦσα , πάλιν τῆς αὐτῆς τάσεως συνούσης , γραφῆς τε |
| γένη ὅλα καὶ πόλεις , ἵν ' ὥσπερ ἡ ἔνδον τελεστικὴ τελέαν ἡμῶν ἐποίει τὴν ψυχὴν καὶ ὁλόκληρον , ὥστε | ||
| θανάτου αἰτία . τελεία ] εἰς τέλος ἐλθοῦσα . . τελεστικὴ , ἀφανιστικὴ , ἡ ἀφανίσασα . . γένος ] |
| τι πρὸς τὴν φωνὴν τοῦ φεύγοντος γίνεται : ἡ δὲ πηλικότης ἀόριστόν τί ἐστι καὶ παρὰ τοῦ φεύγοντος ἔχει χώραν | ||
| τὴν πηλικότητα τοῦ πρός τι τοιούτοις κέχρηνται λόγοις : ἡ πηλικότης ἁπλοῦν τί ἐστιν : οἷον μέγα τόδε γεγένηται : |
| τῆς ἐμπειρίας , ὅτι αὕτη ἤδη καὶ τῆς αἰτίας ἐστὶ γνωστική , χειροτέχνου δὲ ἀρχιτέκτων ἀντὶ τοῦ τοῦ δὲ τεχνίτου | ||
| ἡ πῇ ἀληθής ; ἀλλ ' οὐδὲ ἐπιστήμη τῶν ἀρχῶν γνωστική : αἱ μὲν γὰρ ἀρχαὶ τῶν ἀποδείξεων γνωριμώτεραι , |
| : ὑπὸ δὲ ἑνὸς ἀνδρὸς ἀποθνῄσκων οὔτε ἀνέκραγεν οὔτ ' αἴσθησιν οὐδεμίαν ἐποίησεν οὔτε τοῖς ἐν τῇ γῇ οὔτε τοῖς | ||
| τὴν τῆς τρίτης ἐξαίρεσιν , τοῦτ ' ἦν τὸ τὴν αἴσθησιν αὐτῶν ἐπάγον ἐπὶ τὸ διαβιβάζειν τὸ μέλος ἐπὶ τὴν |
| . καλεῖ ] προσκαλεῖται . Ξ ξύννομον ] κοινωνόν . ξύννομον ] συμμεριστήν . Ξ ξύννομον ] σύντροφον . Ξ | ||
| καὶ ἀρίστης ἀφικνεῖται εἶδος ἕξεως , ὅτε καὶ εἰς τὸ ξύννομον ἄστρον ἀνάγεται ὑγιὴς καὶ ὁλόκληρος γενόμενος : ὑγιὴς μὲν |
| ἢ αἴτια . καὶ πρὸς μὲν τὰ αἴτια ἐνιστάμενοι προφυλακτικοὶ λεγόμεθα , πρὸς δὲ τὰ νοσήματα θεραπευτικοί , πρὸς δὲ | ||
| ἡ λύσις . ἀκριβεστέρα δὲ ἡ ὕστερον : ἐπιστήμονες γὰρ λεγόμεθα , φησίν , οὐ τῷ μετέχειν ἁπλῶς ἐπιστήμης , |
| , ὅπερ δηλοῦται διὰ τῆς ἀποφάσεως . Ταῦτα μὲν οὖν κοινῶς περὶ παντὸς εἴρηται ῥήματος : τὸ δέ γε οὐδ | ||
| φιλοσόφῳ ὁ λόγος . καὶ λέγομεν ὅτι οὐδὲ περὶ τῆς κοινῶς οὐδὲ περὶ τῆς ἰδίως σκοπὸν ἔχει διαλαβεῖν , ἀλλὰ |
| μὲν τὸν δραπέτην ἀλλὰ προφασιζόμενόν τι καὶ δικαιολογούμενον ὑπὲρ τοῦ εὐλόγως πεφευγέναι . Σκορπίος τὴν Σελήνην ἔχων ἢ τὸν ὡροσκόπον | ||
| , τούτων πρότερον λέγει τὰ κοινὰ καὶ ἴδια . καὶ εὐλόγως ἐν μὲν τῇ διδασκαλίᾳ προέταξε τὸ εἶδος τῆς διαφορᾶς |
| οὖν ὁ ἡλιακὸς γνώμων τῷ σεληνιακῷ γνώμονι : τὴν οὖν διάκρισιν οὕτως ἐποιησάμην . ἔλαβον τὰς λοιπὰς ὡροσκόπου μοίρας ηʹ | ||
| ἐς πρῶτον ἅλμα ρʹ , ἐς τελειότητα τʹ : ἐς διάκρισιν μʹ , ἐς μετάβασιν πʹ , ἐς ἔκπτωσιν σμʹ |
| τὴν ἀξίαν ἑνὸς ἑκάστου ζώου τοὺς λόγους ἢ τὰ πράγματα πλάττομεν . τοῦ μὲν γὰρ λέοντος ὄντος βασιλικοῦ , βασιλικὸν | ||
| παῖ ; διακονικῶς γὰρ νὴ Δία προελήλυθας . ναί : πλάττομεν γὰρ πλάσματα , τὴν νύκτα τ ' ἠγρυπνήκαμεν : |
| οὐ συγχωρῶν αὐτοῖς , τὴν αἰτίαν τὴν ἐπαναβεβηκυῖαν καὶ καθολικὴν ἄληπτον ἐπὶ τῇ νόσῳ ὑπάρχειν : τῇ τε περὶ αἰτιῶν | ||
| . περιληπτά , περὶ δὲ τοῦ μὴ εἰς τὸ παντελὲς ἄληπτον εἶναι τὴν ἀλήθειαν , ἀλλ ' ἐφ ' ὅσον |
| ἐκτὸς ὑποκειμένων , οἱ δὲ Κυρηναϊκοὶ ἀποφαίνονται φύσιν αὐτὰ ἔχειν ἀκατάληπτον . Καὶ ὁ Πρωταγόρας δὲ βούλεται πάντων χρημάτων εἶναι | ||
| τύπον λαμβάνοντα τὴν ἐπίκρισιν : ἐξ ἑαυτοῦ μὲν γὰρ ἕκαστον ἀκατάληπτον , ἐκ δὲ τῆς πρὸς ἕτερον συγκρίσεως γνωρίζεσθαι δοκεῖ |
| προηγουμένη , οὕτω καὶ τῆς νοερᾶς καὶ ψυχικῆς εἶναί τινα κοινότητα γνώσεως οὐσιώδους , οὐ συννοῶν ὅτι ἡ ψυχικὴ ἀπὸ | ||
| τῶν πεπεισμένων Ἀλκιβιάδην δημοκρατίας ἐπιθυμεῖν , τοιαύτης πολιτείας ἣ μάλιστα κοινότητα δοκεῖ ᾑρῆσθαι , οἳ οὐδ ' ἀπὸ τῶν ἰδίων |
| ἄλλως ἔχει ἢ οὕτως . Πᾶν τε τὸ γενέσεως ἀρχὴν εἰληφός , καὶ διαλύσεως ὀφεῖλον κοινωνῆσαι , δύο ἐπιδέχεται μεταβολάς | ||
| ἀρετὴν γένοςἰσχυρόν τε γὰρ καί τινα βεβαιότητα ἐν τοῖς τρόποις εἰληφός , τὸ δὲ μαλακώτερον καὶ ἐπιεικείᾳ τινὶ δικαίᾳ χρώμενονὅθεν |
| τὸ ὄνομα καὶ ὁ λόγος καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ ἐπιστήμη τοῦ ὄντος , ἀφαιρεῖ καὶ ταύτην . Εἰ δὲ | ||
| τὸ σχῆμα οὔτε τοὔνομα οὔθ ' ὁ ὁρισμὸς οὔτ ' ἐπιστήμη γνῶσίς ἐστιν αὐτοῦ , ἀλλὰ θέαν δεῖ τοῦ πράγματος |
| πάνυ καὶ σχεδὸν οὐδέποτε : τοῦ γὰρ πρός τι τὴν σύγκρισιν ἔχοντος πρὸς τὸν ὅρον τοῦ ἀντιδίκου , οὗτος οὐ | ||
| καθιδρυμένον , τὸ δ ' ἄλογον καθ ' ὅλην τὴν σύγκρισιν τοῦ σώματος διεσπαρμένον . Ὁ δὲ Δημόκριτος πάντα μετέχειν |
| τρεῖς γωνίας δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας εἶναι ἄμεσόν τε πρότασιν καὶ ἀναπόδεικτον εἶναι καὶ αἰτιῷτο τοὺς οὕτω δεικνύειν αὐτὸ πειρωμένους , | ||
| ἀναπόδεικτον , καὶ αὖθις τὸν αὐτὸν λόγον τοῦ τί ἐστιν ἀναπόδεικτον : ἡ γὰρ ἀρχὴ τῆς ἀποδείξεως ἀναπόδεικτος , ὑφ |
| οὐδὲ Κρῆτας καὶ Λακεδαιμονίους αὐλὸν καὶ ῥυθμὸν ἀντὶ σάλπιγγος εἰκῇ νομιστέον εἰσαγαγεῖν , οὐδὲ τοὺς πρώτους Ἀρκάδας εἰς τὴν ὅλην | ||
| ὁ μουσικὸς ἐν Νόμῳ παιδευτικῷ . φησὶ γοῦν διαφορὰν τήνδε νομιστέον αἰδοῦς καὶ αἰσχύνης , ὅτι ἡ μὲν αἰδὼς πρὸς |
| τὸ φυσικὸν θεολογικόν τε καὶ μαθηματικόν , ὁ νῦν ἡμῖν ἐνεστηκὼς ἐν τῇ σκέψει λόγος περὶ οὐδενός ἐστι τούτων ἀλλὰ | ||
| τὸ ψήφισμα μέλλῃ βλάπτειν τὴν πόλιν : ὁ δὲ νῦν ἐνεστηκὼς ἀγὼν οὐ μικρόν τι μέρος συνέχει τῶν τῆς πόλεως |
| Δίων , Θέων δὲ περιῇ καὶ ὁρᾷ , ἤτοι τὴν ὅρασιν τοῦ ἐφθαρμένου Δίωνος ἄφθαρτον μένειν ἐροῦσιν , ὅπερ ἀπεμφαίνει | ||
| καὶ κατακρατεῖ καὶ κυριεύει : τό τε γὰρ κάλλος τὴν ὅρασιν ἐδουλώσατο ὅ τε ἡδὺς χυλὸς τὴν γεῦσιν καὶ τῶν |
| χαραδριὸς δέ ἐστιν εἶδος ὀρνέου μεταβαλλομένου εἰς τὰ προκείμενα . διχῶς δέ : ἐπὶ μὲν τοῦ ὀρνέου , χαραδριὸν ὀξυτονητέον | ||
| , γυναιξὶ κόσμον ἡ σιγὴ φέρει . ? ἄλλως . διχῶς ταῦτα : ἢ οὕτως * οὐ γὰρ * ἥσυχος |
| εἰσάγεται , μετὰ μέντοι ὀρθότητος διαρκοῦς , καὶ πραγμάτων τινῶν ἀφήγησιν ἔχει , ἀλλ ' οὐκ αὔξησίν τινα τούτων οὐδὲ | ||
| ὅσα ἄλλα ἐφ ' ἡδονῇ μᾶλλόν τι πεποίηται ἢ ἐς ἀφήγησιν τῶν ὄντων , ὡς τά γε κατ ' Ἰνδοὺς |
| μὲν νοῦς μόνος , ἀπαθὴς ἐν τοῖς νοητοῖς ζωὴν μόνον νοερὰν ἔχων ἐκεῖ ἀεὶ μένειοὐ γὰρ ἔνι ὁρμὴ οὐδ ' | ||
| ἀμυδροτάτην : ὥσπερ καὶ τὴν λογικὴν ψυχὴν φαίη τις ἂν νοερὰν κατὰ μέθεξιν , ἅτε τὰς κοινὰς ἐννοίας ἀεὶ προβεβλημένην |
| καὶ τὰ ἔθη ἀνάγουσα τὰ πραττόμενα . τὸ γὰρ ψήφισμα πρακτὸν ὀρθῶς εἴρηται καὶ τοῦτο , ὅτι τὸ ψήφισμά ἐστιν | ||
| ἁπάντων πρακτῶν ἐστι τέλος , τοῦτ ' ἂν εἴη τὸ πρακτὸν ἀγαθόν , ἤγουν τὸ διὰ τῶν ἐπαινετῶν περιγινόμενον πράξεων |
| ἐκεῖ ζῶν τὴν νοερὰν εὐζωΐαν , ὁτὲ δὲ ἐνταῦθα τὴν αἰσθητικὴν ἐμπάθειαν προσλαμβάνων , ἔνθεν καὶ λέγεται ὀρθῶς ὑπὸ Ἡρακλείτου | ||
| . ἐπεὶ γὰρ τῶν αἰσθητηρίων ἕκαστον κατά τινα τῆς ψυχῆς αἰσθητικὴν χαρακτηρίζεται δύναμιν , ἐξαιρουμένης τῆς ἁφῆς δι ' ὅλου |
| οὐκ ἂν τοῦτο ἐγίγνετο , εἰ μὴ ψυχῆς φανταστικῆς ἦν μέτοχα τὰ σπέρματα : πῶς γὰρ ἄλλου φανταζομένου ἄλλο ἀμέτοχον | ||
| καὶ ἡ ἐπιφάνεια καὶ τὸ μέγεθος : ταῦτά ἐστι τούτων μέτοχα . ἡ μὲν οὖν νοητὴ οὐσία , πρὸς τῷ |
| εἰ τὰ μὲν κινεῖται τὰ δὲ ἠρεμεῖ , πάλιν τοῦτο τριχῶς ἂν συμβαίνοι : ἢ γὰρ τὰ μὲν κινούμενα ἀεὶ | ||
| , μάτην , φανερῶς , ἐξ ἐναντίας , διχῶς , τριχῶς , τετραχῶς , πολλαχῶς , φανερῶς , προπετῶς ἄλλως |
| ἀπατώμενοι ἑνόϲ : ἑνὸϲ δὲ ἐπὶ πολὺ παρατραπέντοϲ ϲπονδύλου μεγάλη παρατροπὴ οὐ περιφερήϲ , γωνιωτὴν δὲ ποιεῖται τὴν τῆϲ ῥάχεωϲ | ||
| μόνον ἠδίκηται , τῆϲ δὲ μέϲηϲ κοιλίαϲ τοῦ ἐγκεφάλου βλαβείϲηϲ παρατροπὴ γίγνεται τοῦ λογιϲτικοῦ , τοῦ δὲ κατὰ τὸ ἰνίον |
| φυτικὴν τῆς ψυχῆς ἕξιν , ᾗ εὐθὺς καὶ τὸ αἰσθητικὸν γενικὸν παρέσπαρται . ὅτι Νέμεσιν καλοῦσι τὴν πεντάδα : νέμει | ||
| τοῦ χρόνου , διῆκον μέντοι δι ' ὅλου , ὡσπερεὶ γενικὸν ὄνομα . . Ἐὰν οὖν ὡς πρὸς τὸ ἐγκείμενον |
| ῥῆμα ἀντὶ ὀνόματος κεῖται . τὰ γὰρ ῥήματα καὶ φύσιν ἰδικὴν ἔχουσιν καὶ σημαντικά τινῶν εἰσιν : σημαντικὰ μὲν ἐνεργείας | ||
| καὶ τὴν ἀπὸ ῥινῶν αἱμορραγίαν . ὧν ἑνὸς ἑκάστου τὴν ἰδικὴν ἐπιμέλειαν ἐκ μέρους μὲν ἐν τοῖς ἄλλοις θεραπευτικοῖς εἰρήκαμεν |
| συνίστασθαι αὐτὴν εἰ μὴ ὑποταγείη τοῖς προκειμένοις συνδέσμοις , εἴρηται ὑποτακτική . . Ὅτι δὲ καὶ ἐπ ' ἄλλων μερῶν | ||
| ὅμως μέλλοντος ἔχουσιν . Διατί ἡ ἔγκλισις ἡ ὑποτακτικὴ καλεῖται ὑποτακτική ; Καὶ λέγομεν , ὅτι ἐπειδὴ προτάσσονται τοῦ ῥήματος |
| . ] Εὐθύπαστον ἐλαίῳ στέαρ ἔνσταζε , καὶ σπόγγῳ τόπον ἔπεχε : ποιεῖ καὶ πρὸς τὰ νευρώδη μισγόμενον καὶ μετὰ | ||
| ὕμνον δόκιμον καὶ καλόν . ἔστι δὲ ὅμοιον τῷ : ἔπεχε νῦν σκόπῳ τόξον , ἀντὶ τοῦ : ἐπέχων ἔντεινε |