. Εὐριπίδης ταῖς δύο ἱστορίαις ἐχρήσατο , ἐνταῦθα μὲν τῇ Φερεκύδου , ὕστερον δὲ τῇ Ἑλλανίκου . . , , | ||
δαιμόνιον καθαρὰς φυλάξαι καὶ δικαίου φόνου τὰς χεῖρας μᾶλλον ἢ Φερεκύδου καὶ Πυθαγόρου , ὥστε καὶ τὸν ἕτερον τῶν τυράννων |
Πυθαγόραν μηδὲ ἓν καταλιπεῖν σύγγραμμά φασι τὸ δὲ φερόμενον ὡς Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ φυγόντος εἰς Θήβας καὶ | ||
τὰ δὲ ἀναθήματα αὐτῷ τὰ ἐς Ὀλυμπίαν ἐστὶ τοῦ Ῥηγίνου Πυθαγόρου τέχνη . ἐνταῦθα καὶ Ἀναξιμένους οἶδα εἰκόνα ἀνευρών , |
τῶν Ἑλλήνων ἀρχῆς ἀμφισβητῆσαι Θηβαίους δυσὶ μάχαις κρατήσαντας Λακεδαιμονίους . Ἐπαμεινώνδα δὲ πεσόντος ἐν τῆι μάχηι , ταύτης μὲν τῆς | ||
Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ , φυγόντος εἰς Θήβας καὶ Ἐπαμεινώνδα καθηγησαμένου . Φησὶ δ ' Ἡρακλείδης ὁ τοῦ Σαραπίωνος |
: αὐτὸς δὲ τροφῆς τε καὶ παιδείας τῆς ἐπιχωρίου πάσης μετέλαβε καὶ φύσιν εἶχε πρὸς οὐδὲν τῶν καλῶν ἀντιπράττουσαν . | ||
διὰ τῆς κοίλης καλουμένης Περσίδος ῥέων περὶ Πασαργάδας , οὗ μετέλαβε τὸ ὄνομα βασιλεὺς ἀντὶ Ἀγραδάτου μετονομασθεὶς Κῦρος . πρὸς |
ἐφετῶν . ἐναντίον τι συνέβη . κατ ' ἀντίφασιν ὁ Γοργίου λόγος ἀπέβη ? διότι ποτὲ μὲν ὡς ἀπὸ τῆς | ||
ἀποδρὰς ᾠχόμην , εἴ πῃ εἶχον . καὶ γάρ με Γοργίου ὁ λόγος ἀνεμίμνῃσκεν , ὥστε ἀτεχνῶς τὸ τοῦ Ὁμήρου |
οὗτος ἦλθέ ποτε ξιφήρης ἐπὶ θύρας τὰς ἐμὰς ὑπὸ σοῦ σταλεὶς τοῦ φιλοσόφου καὶ ἀγωνοθέτου τῶν Ἰσθμίων . τοῦ φόνου | ||
* Πήγασος οὗτος ὁ μυθευόμενος ἵππος λέγεται γεννηθῆναι τοιῶσδε : σταλεὶς ὁ Περσεὺς ἐπὶ τὰς γοργόνας προςτάξει τῆς Ἀθηνᾶς τὴν |
ἡ ἔννοια : σωθεὶς δὲ ἀπὸ τῆς φυγῆς ἀπώλεσε τοῦ Ἐτεοκλέους τὸ πνεῦμα : ὃ καὶ μᾶλλον . δίμετρον . | ||
φήμη γενέσθαι Φλεγύαν , καὶ τὴν ἀρχὴν [ τὴν ] Ἐτεοκλέους ἀποθανόντος ἄπαιδος ὁ Φλεγύας ἔσχεν οὗτος . τῇ μὲν |
τύχην Νικασύλος Ῥόδιος . ὄγδοον γὰρ ἐπὶ τοῖς δέκα ἔτεσι γεγονὼς μὴ παλαῖσαι μὲν ἐν παισὶν ὑπὸ Ἠλείων ἀπηλάθη , | ||
τε καὶ Ἀ . οἱ ἱστοριογράφοι . . Σαβῖνος σοφιστὴς γεγονὼς ἐπὶ Ἀδριανοῦ Καίσαρος : ἔγραψεν . . . Εἰς |
ἵνα οὕτω λέγῃ ἔδει τόδε γενέσθαι πρὸ τοῦ πράγματος , γέγονε . ταῦτα μὲν ἀπὸ τῶν πρὸ τοῦ πράγματος : | ||
ἡ ἀπόστασις : ὑπόκειται γάρ που . καὶ ἐπὶ τούτῳ γέγονε κρίσις , ἀλλ ' ἀτελής . τότε λέγομεν ὅτι |
τότε ἀκολασίᾳ τε τῶν γεγονότων διαφέρων . τούτῳ τάλαντον δοὺς μαθητὴς γίνεται ὁ δεσπότης , καὶ τὴν τέχνην μὲν οὐ | ||
ἠφίει φωνάς . Πολυίδου δὲ σεμνυνομένου ὡς ἐνίκησε Τιμόθεον ὁ μαθητὴς αὐτοῦ Φιλωτᾶς , θαυμάζειν ἔφη , εἰ ἀγνοεῖς ὅτι |
τὸν τούτων ἄρχοντα ἀλυτάρχην . Ἡδύλος δὲ εἰς τὰ Ἐπιγράμματα Καλλιμάχου διὰ τῶν δύο λλ ὀνομάζει τοὺς ἀλύτας ἀλλύτας . | ||
; καὶ Ἀριστοφάνης ὁ γραμματικὸς ἐν τῷ Πρὸς τοὺς Πίνακας Καλλιμάχου Περὶ Ἀντιφάνους διαστέλλει τὴν λέξιν . τινὰς μέντοι φησὶ |
] καὶ παραγενόμενος Ἀθήναζε ? [ ] | πρῶτον μὲν Ξενοκράτους | ἤκουεν , ὕστερον δὲ μετὰ Πολέμωνος ἐσχόλαζεν | | ||
κυλίηται . διὰ τοῦτο καὶ Πολέμωνος ἥψαντο οἱ λόγοι οἱ Ξενοκράτους ὡς φιλοκάλου νεανίσκου : εἰσῆλθεν γὰρ ἔχων ἐναύσματα τῆς |
γὰρ θεωρίας ἐπιστημονικῆς οὐδὲν τῶν πραττομένων καλόν . Ἑνὸς ἔτι μνησθεὶς ἀνδρός , στοχαζόμενος τοῦ μὴ μακρηγορεῖν , ἐπὶ τὰ | ||
τὰ ὀστᾶ καὶ κατεπόντωσαν . τῆς δὲ τῶν Λοκρῶν νομογραφίας μνησθεὶς Ἔφορος , ἣν Ζάλευκος συνέταξεν ἔκ τε τῶν Κρητικῶν |
πρότερον . Ἦλθον καλούμενος εἰς Συρακούσας ὑπό τε σοῦ καὶ Δίωνος , τοῦ μὲν δεδοκιμασμένου παρ ' ἐμοὶ καὶ ξένου | ||
φήσεις καλὴν εἶναί σοι τὴν πρόφασιν : ὑπὲρ γὰρ τῶν Δίωνος πραγμάτων ἅπαντα ταῦτα ποιεῖν καὶ λέγειν : καλῶς γε |
] περὶ . κατέφθαρται ] † ἐφθάρη , ἀπώλετο . ἐστρατηλάτει ] † μετὰ τοῦ στρατοῦ ἀφῖκται . φράσον ] | ||
πᾶς κατέφθαρται στρατός . τίς δ ' ἐμῶν ἐκεῖσε παίδων ἐστρατηλάτει ; φράσον . θούριος Ξέρξης , κενώσας πᾶσαν ἠπείρου |
] εἰπούσης τῆς Ἀντιγόνης ὅτι τὰ περὶ τῆς τιμῆς τοῦ Πολυνείκους κακῶς κέκριται παρὰ τοῖς θεοῖς , φησὶν ὁ κῆρυξ | ||
Θηβαίους , τοὺς καὶ νικήσαντας , καὶ θάνατος Ἐτεοκλέους καὶ Πολυνείκους . ἐδιδάχθη ἐπὶ Θεαγενίδου ὀλυμπιάδι οηʹ . ἐνίκα Αἰσχύλος |
καὶ τοῦ Πεισιστράτουχρὴ γὰρ καὶ τοῦτον μὴ παρεῖναι δορυφορήματος τρόπονκαὶ διαλεχθέντος εὐσχημόνως περὶ τῆς αἰδοῦς τοῦ Τηλεμάχου , πάλιν ἐπιβάλλει | ||
δὲ Ἀμφιλόχου τε ἤκουσα ἐν Μαλλῷ , τοῦ ἥρωος ὕπαρ διαλεχθέντος μοι καὶ συμβουλεύσαντος περὶ τῶν ἐμῶν , καὶ ἃ |
καθεύδουσιν ὑπὸ πόνου ἴσως καὶ Ἀπόλλωνος , τοῦ τραγωιδοποιοῦ τοῦτο ἐπιτηδεύσαντος ἵνα διὰ τούτου ἐμφανὲς γένηται τὸ ἄγριον αὐτῶν καὶ | ||
καθεύδουσιν ὑπὸ πόνου ἴσως καὶ Ἀπόλλωνος , τοῦ τραγῳδοποιοῦ τοῦτο ἐπιτηδεύσαντος , ἵνα διὰ τούτου ἐμφανὲς γένηται τὸ ἄγριον αὐτῶν |
δοῦναι αὐτῷ , ὅπως μὴ ἀπόλοιτο , καὶ ὁ Ἴων κηδεμονικῶς ἔλεγε τοῦτο πεποιηκέναι . Ἐπὶ τούτοις διελύθη τὸ συμπόσιον | ||
, ἢ κωλῦσαι γενέσθαι τι περισσόν . ἧς γὰρ ἴδιον κηδεμονικῶς ἀποκρῖναι τὸ πλεονάσαν , τῆς αὐτῆς καὶ τὸ κωλῦσαι |
Οὕτω καὶ ἐν τῷ Συμποσίῳ ἐποίησε , λέγων τὸν τῆς Διοτίμας περὶ τοῦ Ἔρωτος λόγον διὰ λέξεων ὀλίγων , τῇ | ||
αὕτη σοι ἀρκεῖ διδάσκαλος , ἀλλ ' ἐρανίζῃ παρὰ μὲν Διοτίμας τὰ ἐρωτικά , παρὰ δὲ Κόννου τὰ μουσικά , |
ὁ τοιοῦτος εἰς ἔννοιαν ἦλθε τοῦ ὅτι ἔστι τις ὁ διατάσσων τὴν τοιαύτην τάξιν καὶ ἐγκελευόμενος τοῖς ὑπ ' αὐτὸν | ||
. ἔστι γάρ τις καὶ ἐνθάδ ' οἰκοδεσπότης ἕκαστα ὁ διατάσσων . σὺ ἥλιος εἶ : δύνασαι περιερχόμενος ἐνιαυτὸν ποιεῖν |
πόλις προσέταξεν . εἰκότως δὲ προσέταξε τούτῳ : μόνος γὰρ ἐφώρασε Φίλιππον ἐπιβουλεύοντα τοῖς Ἕλλησι καὶ μόνος παρεκάλει τὸν δῆμον | ||
, ἀποτυχόντες ἀπολαῦσαι τοῦ ἐρωμένου , ὥσπερ που καὶ Ἐρασίστρατος ἐφώρασε δι ' ἔρωτα τὸν τοῦ Σελεύκου ἀῤῥωστοῦντα Ἀντίοχον . |
τὸν ἐπιστάμενον τὰς ἱστορίας . ὅτι μὲν οὖν ἀρχαιότερος ὁ Μωσῆς δείκνυται ἁπάντων συγγραφέων καὶ Κρόνου καὶ Βήλου καὶ τοῦ | ||
͵δξζʹ ἔτος τοῦ κόσμου . . , : Ὁ δὲ Μωσῆς ὡδήγησε τοὺς Ἰουδαίους , ὡς ἔφθημεν εἰρηκέναι , ἐκβεβλημένους |
μετρίως εἶχε . Σφυγμοῦ οὖν ἡψάμην καὶ οὐκ ὀλίγον πυρετὸν διέγνων ἐπὶ τῇ σήψει τῶν χυμῶν γεγενημένον . Ἐπὶ τούτοις | ||
. ὁ δὲ Ἐρασίστρατος εἶπε πάλιν τὰ αὐτά , ὅτι διέγνων μὲν τὸ νόσημα καὶ δύναμαι αὐτὸν θεραπεῦσαι , οὐ |
δή ; Ὅτι καὶ πάλαι μυρίων μοι κακῶν αἴτιος οὗτος κατέστη κόλαξί τε παραδοὺς καὶ ἐπιβούλους ἐπαγαγὼν καὶ μῖσος ἐπεγείρας | ||
συσσιτίοις ἔδοξεν μέγα διαφέρειν εἰς σωτηρίαν τὸ νόμιμον , καὶ κατέστη δὴ τρόπῳ τινὶ τοιούτῳ τὸ ἐπιτήδευμα ὑμῖν τὸ τῶν |
τῶν ἄλλων κοινολογίᾳ καὶ τὰς συμβολὰς ἀποδιδόντων , τοῦ δὲ Ζήνωνος ἡσυχίαν ἄγοντος , φιλοφρονησάμενοι καὶ προπιόντες οἱ ξένοι „ | ||
. . , . . τάχα δὲ καὶ τοῖς ἀπὸ Ζήνωνος σύμφωνος ἡ δόξα , διὰ πάσης οὐσίας πεφοιτηκέναι τὸν |
Αἴμῳ ὄρει ἐστὶ , Φερεκύδης φησὶ , περὶ τῆς ἁρπαγῆς ἱστορῶν τῆς Ὠρειθυίας . . . . . : Περὶ | ||
. : Ἡσίοδος δέ μοι δοκεῖ πρῶτον γενέσθαι τὸ Χάος ἱστορῶν . . . τὴν δὲ Γῆν πρώτην ἐκεῖθεν παράγειν |
. καίτοι οὐκ ἂν ᾠήθην ποτὲ ὡς ὀργὴ Πλάτωνος ἢ Χρυσίππου ἢ Ἀριστοτέλους ἢ τῶν ἄλλων ὑμῶν καθίκοιτο ἄν , | ||
ὑπώπτευσεν αὐτὸν ψεύδεσθαι ὑπονοήσασα ταῦτα διὰ τὸν ἔρωτα λέγεσθαι τοῦ Χρυσίππου : εἰς μέθην : λειμῶν ' ἐς Ἥρας : |
ἀσφαλῶς φυλασσόμενον τὸ τῆς χειρὸς ἐγγώνιον σχῆμα : ὧν οὕτως γενομένων , διπλῆς καιρίας μεσότης περιτιθέσθω τῷ πήχει ἐγγὺς ἀγκῶνος | ||
καὶ πλεῖστον ἀπέχον τῶν νούσων τῶν τοῖ - σιν ὀκταμήνοισι γενομένων . Καὶ γὰρ τὰ ἐν ἑπτὰ τεσσαρακοντάσι τικτόμενα , |
ἀσύνοπτον . Μετὰ δὲ τὰς τῶν θεῶν γενέσεις ὕστερον πολλαῖς γενεαῖς φασι γενέσθαι κατὰ τὴν Κρήτην ἥρωας οὐκ ὀλίγους , | ||
Ἰαπετοῦ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον φασὶν Ἄραντα καὶ τρισὶν ἀνθρώπων γενεαῖς Πελασγοῦ τε εἶναι πρεσβύτερον τοῦ Ἀρκάδος καὶ τῶν λεγομένων |
αὐτοῖς λόγον . Ἔτι δὲ τῆς δικαιολογίας γινομένης ἧκέ τις ἀπαγγέλλων τὴν φυγὴν τῶν ὁμηρευουσῶν παρθένων . δεηθεῖσαι γὰρ τῶν | ||
ἔφη τὸν εἰρημένον στίχον . Τούτων ἔτι λεγομένων οἰκέτης ἦλθεν ἀπαγγέλλων , ὡς ὑπερμεγέθης σῦς τὸν ὄρχατον λυμαίνεται . Ὁ |
' ἐντεῖναι τὰς διανοίας τῶν ἀνδρῶν , μετὰ παιδιᾶς κρύφα ἐκφέροντα τὰ Πυθαγόρου δόγματα . περὶ τῶν φυσικῶν ὅσοι τινὰ | ||
: ἄλλως τε οὐδένα στρατιωτῶν ἀρετὴν ἐπ ' ὤμων εἶδον ἐκφέροντα . ” Ὁ αὐτὸς ἐρωτηθεὶς τί ἰσχυρότερόν ἐστιν ἀνδριάντος |
, θυγατριδοῦς τοῦ πρώτου : τέταρτος ὁ ἐκ τῆς νεωτέρας Ἀκαδημείας . Τοῦ δὴ Κυρηναϊκοῦ φιλοσόφου φέρεται βιβλία τρία μὲν | ||
Διὸς ἐγκέφαλος . ἔπειτ ' ἀναστὰς εὔστοχος νεανίας τῶν ἐξ Ἀκαδημείας τις ὑπὸ Πλάτωνα καὶ Βρυσωνοθρασυμαχειοληψικερμάτων πληγεὶς ἀνάγκῃ , ληψιλογομίσθῳ |
λέγεσθαι , μὴ πρὸς τὴν αἵρεσιν : ἐκεῖνον γὰρ ὑπὸ Καρνεάδου πιεζόμενον εἰς ταύτας καταλύεσθαι τὰς εὑρεσιλογίας . . ̈ | ||
Διογνήτου , ὃς ἐκαλεῖτο Ἀσδρούβας , φιλόσοφος ἀκαδημαϊκός , διάδοχος Καρνεάδου τῆς Κυρηναίου σχολῆς , ὃς κηʹ ἐτῶν ἐλθὼν Ἀθήναζε |
αὐτὸν τὰ μὲν πρῶτα κατάκλειστον εἶχε , μετὰ τοῦτο δὲ ἀπῆρεν ἐς Βυζάντιον . Εἱπόμην κἀγώ , πάντων καταφρονήσας τῶν | ||
τριήρεις ἑξήκοντα . οὗτος δὲ τὴν παραθαλάττιον Τυρρηνίαν καταδραμών , ἀπῆρεν εἰς Κύρνον κατεχομένην ὑπὸ Τυρρηνῶν κατ ' ἐκείνους τοὺς |
ὁμιλίαν . εἶπεν δὲ Ἁβραὰμ τοῖς παισὶν αὐτοῦ τοῖς υἱοῖς Μασέκ : Ἀπέλθατε εἰς τὴν ἀγέλην τῶν ἵππων καὶ ἐνέγκατε | ||
ταύτης οὖν τῆς κατ ' αἴσθησιν ζωῆς , ἣν καλεῖ Μασέκ , υἱὸς ἕκαστος ἡμῶν ἐστι τιμῶν καὶ θαυμάζων τὴν |
. Δημόκριτος : . . . . μαθητὴς κατά τινας Ἀναξαγόρου καὶ Λευκίππου , ὡς δέ τινες καὶ μάγων καὶ | ||
τῶν ἀμφὶ τὸν Μιλήσιον Θαλῆν καὶ ἔτι τῶν ὕστερον μέχρι Ἀναξαγόρου , ὡς ἢ πάντες ἢ οἱ πολλοὶ αὐτῶν φαίνονται |
τοὺς πλακοῦντας οἱ πρότερον δημιουργοὺς ἐκάλουν . Μένανδρος Ψευδηρακλεῖ : καταμεμφόμενος δὲ τοὺς μαγείρους ὡς ἐπιχειροῦντας καὶ οἷς μὴ δεῖ | ||
παραγραφικὸν δέ ἐστι λόγος τὴν δίκην ὡς οὐ δεόντως εἰσαγομένην καταμεμφόμενος : ἔχει δὲ κοινωνίαν πρὸς τὴν παραγραφὴν τὴν στάσιν |
τε ἐλεύθερος ἔφασκε γεγενῆσθαι καὶ ἀναπεπνευκέναι κῦμα διαφυγὼν μέγα . διδάξαντος δέ , ὅ τι ἦν τὸ κακόν , πάλιν | ||
καὶ τὸ ᾠὸν αὐτοῦ . ἢ ἀπὸ Κόρακος ῥήτορος πρώτου διδάξαντος τὴν ῥητορικήν : τὸν γὰρ μαθητὴν αὐτοῦ μισθὸν ἀπαιτοῦντος |
οἰκίαν κατέκαυσαν τοὺς ἄνδρας πλὴν δυεῖν , Ἀρχίππου τε καὶ Λύσιδος : οὗτοι δὲ νεώτατοι ὄντες καὶ εὐρωστότατοι διεξεπαίσαντο ἔξω | ||
οἱ παιδαγωγοί , ὅ τε τοῦ Μενεξένου καὶ ὁ τοῦ Λύσιδος , ἔχοντες αὐτῶν τοὺς ἀδελφούς , παρεκάλουν καὶ ἐκέλευον |
ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
τε Καρύστιον καὶ Αὐτόνομον Ἐρετριέα καὶ Ἀριστόφαντον Κορίνθιον καὶ Ἀπολλόδωρον Τροιζήνιον καὶ ἐξ Ἐπιδαύρου Δίωνα τῆς ἐν τῇ Ἀργολίδι . | ||
Αἰγινήτην δὲ Ἀριστείδην καὶ Δόρκωνα τὸν Ἐπιδαύριον καὶ Μόλωνα τὸν Τροιζήνιον καὶ πολλοὺς ἄλλους τῶν Ἑλλήνων προδοσίαν τῆς ἐμῆς στρατηγίας |
Τροίαν ἑλέειν Παναχαιούς . . . . : περὶ τῆς Ὀρέστου κρίσεως ἐν Ἀρείωι πάγωι ἱστορεῖ καὶ Ἑλλάνικος ταῦτα γράφων | ||
Καὶ μήν , εἰ μυθολογικὸς ἦν , τόν τε τοῦ Ὀρέστου νεκρὸν διῄειν , ὃν ἑπτάπηχυν ἐν Νεμέᾳ Λακεδαιμόνιοι εὗρον |
' ἔργου εἰς τὸ περιβλέπεσθαι φιλονεικίας καὶ ἀκροᾶσθαι ῥημάτων καὶ φημῶν κινουμένων ἐν ἀγορᾷ . . ΚΑΚΟΧΑΡΤΟΣ . Ἡ χαίρουσα | ||
τὴν Ἑλένην ματεύων δὲ αὐτὴν πῶς ; ἀπὸ κληδόνων καὶ φημῶν πεπυσμένος καὶ μαθών , ποθῶν δὲ τὸ φάσμα τὸ |
, ὥσπερ ἐπὶ τῶν μηχανικῶν : θαυμάζομεν γὰρ πρῴην , ὕστερον δὲ γνόντες λέγομεν , ὅτι ἀδύνατον ἄλλως ἔχειν . | ||
ὁ Γράκχος καὶ ἐθριάμβευσε λαμπρῶς . ἔτεσιν δὲ οὐ πολλοῖς ὕστερον πόλεμος ἄλλος ἠγέρθη περὶ Ἰβηρίαν χαλεπὸς ἐκ τοιᾶσδε προφάσεως |
τε περὶ τῶν Φρυγῶν καὶ τῶν Μυσῶν λεγόμενα πρεσβύτερα τῶν Τρωικῶν ἐστιν : οἱ δὲ διττοὶ Λύκιοι τοῦ αὐτοῦ γένους | ||
τῆς Χίου κατέστησε . ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη πρὸ τῶν Τρωικῶν : μετὰ δὲ τὴν Τροίας ἅλωσιν Κᾶρες αὐξηθέντες ἐπὶ |
γάρ κω λόγῳ οἶδα ἀκούσας ὅστις ἐς τέλος οὐ κακῶς ἐτελεύτησε πρόρριζος , εὐτυχέων τὰ πάντα . σὺ ὦν νῦν | ||
δ ' ἤδη καὶ στεφανοῦσθαι ἀξιοῖ . Ἐπειδὴ δ ' ἐτελεύτησε μὲν Φίλιππος , Ἀλέξανδρος δ ' εἰς τὴν ἀρχὴν |
τοῦτό ἐστι λεγόμενον ἐπὶ τῶν ἤδη παρῳχηκότων ἢ καὶ παντελῶς ἠφανισμένων . εἴρηται δὲ ἀφ ' ἱστορίας τοιαύτης : ) | ||
, γενεαῖς δὲ ὕστερον ξυνθεὶς πολλαῖς , τῶν εἰδότων αὐτὰ ἠφανισμένων καὶ τῶν ἐξ ἐκείνων [ ἔτι ] , ἀμαυρᾶς |
δὲ τὰς τῶν πολλῶν διέλαθεν ἀκοάς . λέγεται Πλάτωνα τὸν Ἀρίστωνος τουτωνὶ τῶν συγγραμμάτων ἐπαινέτην γενόμενον ὑπερφυῶς ὡς ἐκ Σικελίας | ||
τὰς ἐπιστολάς φασι , τὰ δ ' ἄλλα τοῦ περιπατητικοῦ Ἀρίστωνος . Τοῦτον λόγος φαλακρὸν ὄντα ἐγκαυθῆναι ὑπὸ ἡλίου καὶ |
ἐποίκιλλε τὴν σύνταξιν . ἐπειδὴ γὰρ ἀμφότερα λέγομεν , καὶ ἐγένετο τῷ δεῖνα ὁ ἐμὸς πλοῦτος ἁρπαγὴ , καὶ ἐγένετο | ||
Καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος : πάντα δι ' αὐτοῦ ἐγένετο , καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδέν . “ θεὸς |
. Ἕλληνες δὲ ταῦτα τὰ ὀνόματα ἔθεντο τοῖς ἄστροις ἀπὸ ἐπισήμων ἡρώων πρὸς τὸ εὐκατάληπτα εἶναι καὶ εὔγνωστα : ἀνώνυμα | ||
ἀντὶ τοῦ πρῶτος . ὡς γὰρ τῶν ἄλλων μὴ ὄντων ἐπισήμων τῇ τοῦ ἑνὸς ἠρκέσθη ὀνομασίᾳ , ἢ ὅτι αὐτῷ |
' ἐκείνου : ἐγράφη φυγῆς ψήφισμα Δημοσθένει , Ὑπερίδης περὶ καθόδου συνεβούλευσε , Δημάδης ἀντεῖπεν , ἡττήθη , εὕρηται Δημοσθένης | ||
γίνεται δὲ τοῖς βασιλεῦσιν αὐτῶν λόγιον τόδε , ἡγεμόνα τῆς καθόδου ποιεῖσθαι τὸν τριόφθαλμον . ἀποροῦσι δέ σφισιν ὅ τι |
τι τοῖς ἧττον εἰσάγουσιν ἀπεδέδοτο , καθάπερ αὐτός φησιν Ἀριστοφάνης μειαγωγὸς δὲ ἐλέγετο ὁ προάγων τὸ ἱερεῖον , 〚 Ἄλλως | ||
οὐδεὶς στρατηγὸς ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου ἐδύναθ ' , ὥσπερ μειαγωγὸς ἑστιῶν * * * * * * * τῆς |
: ἁλούς τις προαγωγείας εἰσῆλθεν εἰς τὸ ἱερὸν καὶ κρίνεται ἀσεβείας : καὶ πάλιν : δὶς περὶ τῶν αὐτῶν δίκας | ||
. . . . , . , . Κατὰ Φορμισίου ἀσεβείας : ἆρά γ ' εἴ τινες . . . |
πρὶν θανὼν Ἐλεφήνωρ κατ ' ἐμὲ δὲ νῦν ὡς ζῶν ἦλθεν εἰς τὴν Ἀμαντίαν ἐξ αὐτοῦ κληθεῖσαν , ὅθεν καὶ | ||
ὃ καὶ ἐποίησεν . αὐξηθεὶς οὖν καὶ λαβὼν τὰ ὅπλα ἦλθεν εἰς Ἀθήνας εἰς ἀναγνωρισμὸν τοῦ πατρός . κοίλην οὖν |
καὶ αὐτὸς διατίθησι τὸν λόγον . Μετὰ γὰρ τὴν τῶν Νυκτῶν τάξιν τρεῖς εἰσι τάξεις θεῶν , Οὐρανοῦ , Κυκλώπων | ||
ἀπορρήτως καὶ θεολογικῶς εἴρηται : τὴν γὰρ ἀλήθειαν τὴν τῶν Νυκτῶν πᾶσαν τάξιν φασὶ , καὶ τὸ πεδίον ἀληθείας ἑξῆς |
Περσῶν , καὶ πίπτουσιν ἐν τῆι μάχηι οἱ τρεῖς τοῦ Ἀρταπάνου υἱοί , τραυματίζεται δὲ καὶ Μεγάβυζος ἰσχυρῶς : καὶ | ||
ποιήσασθαι στρατείαν . . . : καὶ βασιλεύει Ἀρτοξέρξης σπουδῆι Ἀρταπάνου , καὶ ἐπιβουλεύεται πάλιν ὑπ ' αὐτοῦ : καὶ |
τοῦ βασιλέως οὐδὲν ] ? ? * * , : ἐκδέδοται δέ τις καὶ Κρατεροῦ πρὸς τὴν μητέρα Ἀριστοπάτραν ἐπιστολή | ||
. Ταῦτα μὲν οἱ μετ ' Ἀλεξάνδρου στρατεύσαντες λέγουσιν . ἐκδέδοται δέ τις καὶ Κρατεροῦ πρὸς τὴν μητέρα Ἀριστοπάτραν ἐπιστολὴ |
. „ ” ἀπέχου τοίνυν ” ἔφη „ τῶν ἐμῶν ἀκροάσεων , οὐ γάρ μοι δοκεῖς ὑγιαίνειν . „ τοῦ | ||
Ἀκαδημίας πρὸ Ξενοκράτου , ἐκ τῶν ἐξαιρέτως σπουδασθεισῶν ἀεὶ Πυθαγορικῶν ἀκροάσεων , μάλιστα δὲ τῶν Φιλολάου συγγραμμάτων , βιβλίδιόν τι |
τῇ τραγῳδίᾳ εὑρίσκεται : πρὸς διάφορα ἀντίγραφα παραγέγραπται ἐκ τοῦ Διονυσίου ὑπομνήματος ὁλοσχερῶς καὶ τῶν μικτῶν : Ἐτεοκλῆς παραλαβὼν τὴν | ||
γυνή . τὸ μοσχίον τὸ τῆς Κορώνης αὔριον δειπνήσομεν . Διονυσίου δὲ δράματ ' ἐκμαθεῖν δέοι καὶ Δημοφῶντος ἅττ ' |
τοὺς κεκλημένους ὑπ ' αὐτοῦ καὶ τὸ ὄνομα φοροῦντας τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ καὶ πορευομένους ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ ; βλέπεις | ||
Ἄργου τοῦ κατασκευάσαντος , Φερεκύδης δὲ ἀπὸ Ἄργου τοῦ Φρίξου υἱοῦ . ταύτην δὲ λέγουσι πρώτην ναῦν γεγενῆσθαι . ἄλλοι |
ἐξεμάνη , καὶ τὸν ἑαυτοῦ μηρὸν ἔτρωσε , καὶ σφακελίσαντος ἐνόσησε , καὶ πικρότατα τὸν βίον κατέστρεψεν , ὥς φησιν | ||
τοὺς περὶ τῆς καρτερίας λόγους , ἐπεὶ δὲ ἤλγησε καὶ ἐνόσησε καὶ ὁ πόνος ἀληθέστερον αὐτοῦ καθίκετο , ἰδὼν τὸ |
παλαιῶν σχολίων . Ξενοκράτει Ἀκραγαντίνῳ ] * Ὁ Ξενοκράτης οὗτος Θήρωνός ἐστιν ἀδελφός : νενίκηκε δὲ τὴν ΚΔʹ Πυθιάδα . | ||
τετρώρων εἴς τε τὰ Πύθια καὶ τὰ Ἴσθμια καὶ τοῦ Θήρωνός εἰσιν : ἢ ὅτι τοὺς ἵππους κοινοὺς ἐκέκτηντο , |
τῶν πολιορκούντων ἀποκτείναντες ἀπετρίψαντο τὴν πολιορκίαν . Ἀρριδαῖος μὲν οὖν καταστρατηγηθεὶς ὑπὸ τῶν Κυζικηνῶν ἄπρακτος ἐπανῆλθεν εἰς τὴν ἰδίαν σατραπείαν | ||
παρεσκευάσαντο τὰ πρὸς τὴν πολιορκίαν . ὁ δ ' Ἀρριδαῖος καταστρατηγηθεὶς καὶ τὸν οἰκεῖον ἑαυτῷ προέμενος καιρὸν διεσφάλη τῆς ἐλπίδος |
ταῖς μέσαις ἐναρμόνιον πυκνὸν ᾧ νῦν χρῶνται οὐ δοκεῖ τοῦ ποιητοῦ εἶναι . ῥᾴδιον δ ' ἐστὶ συνιδεῖν , ἐάν | ||
τῷ Συμποσίῳ ταυτί : καίτοι Παυσανίας γε ὁ Ἀγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡς καὶ |
τρέμοντος δὲ ἑκάστου σκιὰν , ἀπήλλαξε τοῦ φόβου τούτου καὶ ἠλευθέρωσε τὰς ἁπάντων ψυχὰς , ἐντελῆ καὶ ὁλόκληρον ἀποδοὺς τὴν | ||
ἐπιφανοῦς καὶ ἐν πολλοῖς εὐδοκίμου καὶ ἐν πολέμῳ ἀριστεύσαντος : ἠλευθέρωσε γοῦν τὴν πατρίδα πολλάκις . [ ἐν ] τοῖς |
Ἀλευαδῶν τε τοὺς πρώτους , ὧν ὁ σὸς ἐραστής ἐστιν Ἀρίστιππος , καὶ τῶν ἄλλων Θετταλῶν : καὶ δὴ καὶ | ||
. Ἀλλὰ ἑώρακας , οἶμαι , οἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτων αὐτός , ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον , |
Ἰουλίδος , φιλόσοφος φυσικὸς καὶ σοφιστής , σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν | ||
σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν Ἀθήναις κώνειον πιὼν ἀπέθανεν ὡς διαφθείρων τοὺς |
μὲν χρήσιμον λεχθῆναι , πρὸς δὲ τὴν δίαιταν τῶν τοῦ Ἐφόρου λεγομένων ἢ παραλειπομένων οὐδὲν δέον : εἴρηκε δὲ τὴν | ||
τὸ γοῦν Κυλώνειον ἄγος μᾶλλον [ δὲ ] Ἡροδότου καὶ Ἐφόρου ἐξείργασται Θουκυδίδηι . . . : ἀλλὰ καὶ Ἔφορος |
καλλίμορφος . . . . Ἐκλογ . , : Αἰσχύλου Ἡρακλειδῶν : οὐ γάρ τι μεῖζον ἄλλο τοῦδε πείσομαι . | ||
γενέσθαι κατὰ τὴν τῆς Ἰωνίας ἀποικίαν , ἥτις ὑστερεῖ τῆς Ἡρακλειδῶν καθόδου ἔτεσιν ἑξήκοντα , τὸ δὲ περὶ τοὺς Ἡρακλείδας |
πόλεων : ἐπεκαλεῖτο δὲ καὶ Στηλοκόπας , ὡς Ἡρόδικος ὁ Κρατήτειος εἴρηκεγράψας περὶ παρασίτων φησὶν οὕτως : Τὸ τοῦ παρασίτου | ||
καὶ Φανοστράτης . καὶ περὶ μὲν τῆς Σινώπης Ἡρόδικος ὁ Κρατήτειος ἐν Ϛʹ Κωμῳδουμένων φησὶν ὅτι Ἄβυδος ἐλέγετο διὰ τὸ |
ὧν ἔνια φαίης ἂν ἐπ ' ἀμφοῖν , καὶ τῆς ἀπαιτήσεως καὶ τῆς καταθέσεως , τὴν μὲν αἴτησιν λέγων καὶ | ||
καὶ δυνάμεως παραγραφικοῦ τε τοῦ ἀπὸ τῶν λειπόντων καὶ ἐλέγχων ἀπαιτήσεως πλατυνεῖ τὴν ἀπολογίαν ὁ ἄσωτος : ὁ δὲ Ἑρμογένης |
παίειν ἑτέρους δοκῶν αὐτὸς ὑφίστασαι τὰς πληγὰς , ὑπὸ τοῦ θρασυτάτου τῆς γνώμης καὶ τοῦ φιλονεικεῖν ἔχειν ἀσχέτως μὴ ὅ | ||
πρὸς τὴν σύγκλητον ὥστε δημοσιωνίας ἀπολυθῆναι , ἀναπεισθέντες ὑπό τινος θρασυτάτου τῶν ἐν τῇ πόλει τοὺς τελώνας ἀφανεῖς ἐποίησαν , |
' ἐν τοῖς Δημιοπράτοις , ἐν δὲ τῷ τοῦ Γελῴου Ἀπολλοδώρου Γραμματειδιοποιῷ κυμινοδόκη : μεταξὺ τῶν λόγων δέ , τουτί | ||
Εὐβουλίδην ἐφέσει . Ἰσαῖος δ ' ἐν τῷ περὶ τοῦ Ἀπολλοδώρου κλήρου τοὺς γεννήτας συγγενεῖς ὠνόμασεν : οὐχ οἱ συγγενεῖς |
. Τὰ εἰς εις ὀνόματά τε καὶ μετοχαὶ διὰ τοῦ εντος , ἢ διὰ καθαροῦ τοῦ νος ποιοῦντα τὴν γενικὴν | ||
! ! ! ! ! ! ! ] ! ! εντος ? [ ! ! ! ] ? ? ἰδιώτου |
ἀνθ ' ἑνός ; ἀλλ ' εἴτε ἐκεῖνος ἠπάτησε , φιλολόγου τὸ πάθος , εἴτε σὸν ἡ προσθήκη , πατρὸς | ||
ἐπ ' ἄθλους ὑπὸ σοῦ , τῶν δὲ τῇδε ἔχεσθαι φιλολόγου μὲν ἴσως , οὐ μὴν καλῶς εἰδότος τὰ αὑτοῦ |
φαινόμενόν ἐστιν ἢ μὴ φαινόμενον ; καὶ οὕτως εἰς ἄπειρον οἰχομένης τῆς ζητήσεως ἀνεύρετον γίνεται τὸ ἀληθές . Τί οὖν | ||
, ἔφη , ὅτι τὸ λοιπὸν σῶμα ἄχρηστον τῆς κεφαλῆς οἰχομένης : οὕτω δὴ , ἤν γε τὸ Λακωνικὸν τοῦτο |
τὸ ξένου Λάκωνος Ὀρέστα τοιοῦτον : ἐν τῇ χώρᾳ τοῦ Πυλάδου , ὅστις ἦν τοῦ Λάκωνος Ὀρέστου ξένος . τὸ | ||
τῆς γὰρ Φωκίδος ἡ Πυθὼν , ἧς Στρόφιος ὁ πατὴρ Πυλάδου ἐβασίλευσε : καὶ ὅτι τὸ ξένου Λάκωνος Ὀρέστα τοιοῦτον |
πάντων δὲ τὸ περὶ αὐτὴν πάθος ἐλεούντων , καί τινων ἀντεχομένων τοῦ σώματος , ἐπιγενέσθαι πλῆθος ὄμβρου καὶ συνεχεῖς κεραυνῶν | ||
τοῦ δὲ Θηραμένους ἐναντιουμένου τοῖς συνάρχουσι , καὶ μετὰ τῶν ἀντεχομένων τῆς σωτηρίας ἀπειλοῦντος ἀμύνεσθαι , συνήγαγον τὴν βουλὴν οἱ |
. ἐχρῆν σε νῦν ταχύ ? ? [ εὐαγγέλια τῶν γεγονότων ποθ [ θύειν ] ἐκείνης εὐτυχηκυίας [ νὴ τὸν | ||
ἐνιαυτῶν ὄντι . ὀξεῖα δὴ τοῦ χθὲς ὑποκριναμένου μετασχεῖν τῶν γεγονότων ἐγίγνετο μεταβολή , λοιδορουμένου τοῖς πολλοῖς , εἰ τοὺς |
Πόντου , ἐὰν πάμπολυ , ταύτης τῆς μεγάλης εὐεργεσίας , σώσασα ἃ νυνδὴ ἔλεγον , καὶ αὐτὸν καὶ παῖδας καὶ | ||
τοῦ θείου , ὅτε ἐγὼ μὲν τὸν γενόμενόν μοι ἄνδρα σώσασα τοιαύτην χάριτα παρὰ τοῦ δαιμονίου λαμβάνω , Λαοδίκη δὲ |
' αὐτόν φασι τὴν βασιλείαν οἱ μὲν ἑκουσίως τοῦ πατρὸς παραχωρήσαντος , οἱ δ ' ὑπὸ τῶν ὄχλων αἱρεθέντα διὰ | ||
Ἀχιλλεῖ : ἴσην γὰρ αὑτὴν ἐκείνῳ εἶναι . τοῦ δὲ παραχωρήσαντος ὁπλισαμένην τὴν Θέτιν φυγεῖν : τὸν δὲ οὐ δυνάμενον |
εἰ λανθάνει τις τοὺς θεοὺς φαῦλόν τι ποιῶν , λόγος ἀπομνημονεύεται : ἀλλ ' οὐδὲ διανοούμενος . κατὰ δοτικήν : | ||
προσθήσομεν αὐτῇ , τὸ ῥηθὲν μνήμης ἔτυχεν , ἢ λόγος ἀπομνημονεύεται εἰπόντος . τὸ μὲν οὖν πρότερον μετὰ τὴν ἀπαγγελίαν |
ὑπὸ τῶν θεῶν ᾠκοδομήθη ἡ Τροία καὶ ἀτίμως ἑάλω , συμπαθὼν δὲ τῇ Ἀνδρομάχῃ ὀδύρεται τὴν ἅλωσιν τῆς Τροίας : | ||
ὑπὸ τῶν θεῶν ᾠκοδομήθη ἡ Τροία καὶ ἀτίμως ἑάλω , συμπαθὼν δὲ τῇ Ἀνδρομάχῃ ὀδύρεται τὴν ἅλωσιν τῆς Τροίας : |
τοὺς δήμους Ἀλεξανδρέων , ἀρξάμενος ἀπὸ Φιλοπάτορος τοῦ καὶ Πτολεμαίου προσαγορευθέντος , τούτου μηνύει Διόνυσον ἀρχηγέτην γεγονέναι . Διὸ καὶ | ||
, [ δέκα σταδίων ] φησὶν ὑπάρξαι βασιλέως μνῆμα τοῦ προσαγορευθέντος Ὀσυμανδέως . τούτου δὲ κατὰ μὲν τὴν εἴσοδον ὑπάρχειν |
τοιαῦται ἔξοδοι ἐκαλοῦντο ἐν τοῖς μέρεσιν . . . . συμπαραπέμπων ] οὐ λέγει προπέμπων , ἀλλὰ συστρατεύων , ὡς | ||
δὲ πρώτην στρατείαν τὴν ἐν τοῖς μέρεσι καλουμένην , καὶ συμπαραπέμπων μετ ' Ἀλκιβιάδου καὶ τῶν ξένων τὴν εἰς Φλιοῦντα |
τοῖς ὑποκριταῖς τὰ ποιήματα . πρὸ τῶν Διονυσίων δὲ παρελθὼν ἤκουσε Σωκράτους , καὶ ἅπαξ αἱρεθεὶς ὑπὸ τῆς ἐκείνου σειρῆνος | ||
ἥρωα , εἰ καὶ συνεφοίτα καὶ μόνον ἠγάπα καὶ Σωκράτους ἤκουσε κατὰ ταὐτὸν ὁ Κλεινίου , μήτε Πλάτωνος τοῦ σοφιστοῦ |
ὀχεῖσθαι , τοῦ μύθου τὴν τῆς σφαίρας εὕρεσιν καὶ καταγραφὴν αἰνιττομένου . γενέσθαι δ ' αὐτῷ πλείους υἱούς , ὧν | ||
διὰ χρυσοῦ πάντα νικήσεις . Φιλίππῳ δὲ ἐδόθη τοῦτο χρησμὸς αἰνιττομένου τοῦ θεοῦ ὡς διὰ προδοσίας πάντων κρατήσει . Ἄριστα |
ὅσα δὴ ἀνθρώπινα , νικήσετε . εἰ δέ τις ὑμῶν ἀξιώσας τοὺς μὲν πολεμίους πλεῖόν τι εἶναι ἢ ἀνθρώπους καὶ | ||
ὁ πρῶτος λέγεται πολύπαις μέν , οὐδένα δὲ τῶν ἄλλων ἀξιώσας υἱὸν αὑτοῦ χρηματίζειν πλὴν ἑνός : τρόπον γάρ τινα |
Εὐβοίας , φασὶν αὐτοὺς ἀγωνίσασθαι , καὶ νενικηκέναι Ἡσίοδον , ἀγωνοθετοῦντος καὶ κρίνοντος τὰ μέτρα Πανίδου τοῦ βασιλέως , τοῦ | ||
βασιλέως Εὐβοίας φασὶν αὐτοὺς ἀγωνίσασθαι , καὶ νενικηκότα Ἡσίοδον , ἀγωνοθετοῦντος καὶ κρίνοντος Πανίδου τοῦ βασιλέως , τοῦ ἀδελφοῦ Ἀμφιδάμαντος |
ἀνατολὰς Ἄβδηρα πόλις , ἐπώνυμος Ἀβδήρου , ὃν οἱ τοῦ Διομήδους ἵπποι ἔφαγον : εἶτα Δίκαια πόλις πλησίον , ἧς | ||
, οὐκ εὖ : νῦν γὰρ οὐχ ἁρμόζει , ἐπὶ Διομήδους δὲ τοῦ σύνεγγυς τρέχοντος . διὰ δὲ τούτου βούλεται |
ἄχρις ἀκοῆς ἐστι τὰ κατὰ τὴν οἰκίαν καὶ τὰ περὶ Οἰδίποδος : πάρεστιν ἰδεῖν : γράφεται σώματα : ταῦτα , | ||
αἱ ἐπὶ τῷ θανάτῳ τούτων , τοῦ γένους παντὸς τοῦ Οἰδίποδος οὐκέτι φέροντος τὰς συμφοράς , ἀλλ ' ἡττηθέντος αὐτῶν |
ἑστῶτες ὠρύονται . ἀναβιῶν ' ἐκ τῆς νόσου Ξενοκλῆς ὁ δωδεκαμήχανος , ὁ Καρκίνου παῖς τοῦ θαλαττίου τὸ Σποργίλου κουρεῖον | ||
Καὶ τοῖς τρόποις ἁρμόττον ὥσπερ περὶ πόδα . Ξενοκλῆς ὁ δωδεκαμήχανος , ὁ Καρκίνου παῖς τοῦ θαλαττίου . Τὸ Σποργίλου |
ὡς ἐνδέχεται , ἐπὶ δεύτερον ἥξει μέρος τοῦ λόγου τὸ παραμυθητικόν , ἄρξεται δὲ οὕτω πως : θαυμάζω δὲ εἰ | ||
διὰ τί καὶ ἐν τῷ τέλει ἐξέστη τοῦ εἰπεῖν τὸ παραμυθητικόν ; λέγομεν ὅτι , εἰ τοῦτο ἐπήγαγε , μὴ |
ἢ τῷ καταβεβλημένῳ τε καὶ ὑπὸ πόδα , σκευοποιίας μὲν ἥψατο εἰκασμένης τοῖς τῶν ἡρώων εἴδεσιν , ὀκρίβαντος δὲ τοὺς | ||
, Ῥιανὸς δὲ τοῦδε μὲν τοῦ πρώτου τῶν πολέμων οὐδὲ ἥψατο ἀρχήν : ὁπόσα δὲ χρόνωι συνέβη τοῖς Μεσσηνίοις ἀποστᾶσιν |
Σαλαμῖνος ] ἰστέον , ὅτι ἐν μὲν Σαλαμῖνι τὸ τοῦ Ξέρξου ναυτικὸν κατεστράφη ὑπ ' Ἀθηναίων : ἐν δὲ τῇ | ||
θυγάτηρ μὲν Κύρου , γυνὴ δὲ Δαρείου , μήτηρ δὲ Ξέρξου κατὰ Ἡρόδοτον . . φάος ] θέαμα . . |
φανεῖται . Ἔχω τοῦ γάμου τὸν μισθὸν ὁ τοῦ γάμου συναγωγεὺς πολὺ μείζονα καὶ κρείττονα τοῦ γινομένου ταύταις δὴ ταῖς | ||
πειρωμένων . συνωμότης : ὁ κατὰ τοῦ δήμου ἀνιστάμενος , συναγωγεὺς δὲ ὁ τοὺς τοιούτους ὑποδεχόμενος . συρβηνεύς : ὁ |
φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
' ἐπίκρισις , ὡς ἔλεγεν ὁ ταῦτά μοι ἐξηγησάμενος τῷ Ἰαμβλίχου ὑπομνήματι κατακολουθῶν , τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον : ἐξ | ||
ἀντιδιαιρέσεως : ἅμα γὰρ ὁ λόγος οὗτος ἠξίου καὶ τῇ Ἰαμβλίχου ὑποθέσει συνηγορεῖν καὶ τῇ ὁπωσοῦν ἀντιδιαιρέσει τῶν δυεῖν ἀρχῶν |
τινα τῶν περὶ τοὺς ὄχλους καλινδουμένων καλῶς ἐγώ ποτ ' ἐφώρασα τἀναντία πράττοντα ἢ ἔσπευδεν . ᾖδε μὲν γὰρ ἐγκλίνας | ||
παρὰ τούτῳ δὴ τῷ ξένῳ τὴν τοῦ Ταῦ τούτου πλεονεξίαν ἐφώρασα : μέχρι μὲν γὰρ ὀλίγοις ἐπεχείρει , τέτταρα κατατολμῶν |
καὶ ἀποδεικτικώτερον δεικνὺς δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα . Τὴν Παρμενίδου δ ' ὑπερῆρεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκεῖνον μὲν λέγειν ἀρχὴν | ||
καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι |