ἀπανθρώπους καὶ ἀπηνεῖς ἢ ἀώρουςἄξει ὁ στυγνὸς καὶ κατηφὴς ἢ στυγνότητος ἄξιος λέων τῆς Ἴφιδος καὶ τῆς Ἰφιγενείαςλέγει δὲ τὸν | ||
ἔστυγε μῦθον ἀκούσας κατεστύγνασεν [ ἀπὸ τῆς κατὰ τὸ πρόσωπον στυγνότητος ] . οἱ δὲ ἀστερίσκοι ὅτι ἐντεῦθεν μετάκεινται ἄνω |
τὸ στυγναὶ δ ' Ἀθῆναι τοιοῦτόν φασιν ὅτι ἡμῖν τοῖς δηΐοις στυγνό - τητος αἴτιαι πάρεισιν εἰς μνήμην αἱ Ἀθῆναι | ||
ἀντὶ τοῦ προσβολαῖς . δυσθρήνητον . διακεκομμένοις . ἡμῖν τοῖς δηΐοις στυγνότητος αἴτιαι πάρεισιν εἰς μνήμην αἱ Ἀθῆναι , ὅ |
μνήμην αἱ Ἀθῆναι , ὅ ἐστι τῶν Ἀθηνῶν ἡ μνήμη στυγνοὺς ἡμᾶς ποιεῖ . μάταν ] ματαίως , μηδὲν βλαψάσας | ||
μνήμην αἱ Ἀθῆναι , ὅ ἐστι τῶν Ἀθηνῶν ἡ μνήμη στυγνοὺς ἡμᾶς ποιεῖ . ματαίως , μηδὲν βλαψάσας . ἐποίησαν |
μὲν γίνεται , τῷ δράματι δ ' οὔπω τι τῶν σκυλμῶν μέρος , εἴτ ' οὖν μετ ' αὐτῶν ἀξιόχρεων | ||
τῆς τύχης : ὅταν δὲ περὶ θανατικῶν ἢ μεταβολῆς ἢ σκυλμῶν , ἀπὸ τοῦ δυτικοῦ : ὅταν δὲ περὶ θεμελίων |
τὸν φόβον , ὄκνοι καὶ ἀγωνία , καὶ αἰσχύναι καὶ θόρυβοι , καὶ ἐκπλήξεις , καὶ δεισιδαιμονίαι , καὶ δέος | ||
ὀφθαλμίαι καὶ ἐντέρων κακώσεις καὶ θάνατος οἰκείων καὶ ἀκαταστασία καὶ θόρυβοι ἰσχυροί . Καὶ ἐν μὲν ἰδίῳ ζῳδίῳ μικροψυχίας καὶ |
περὶ τὰ γράμματα πρῶτον , καὶ δεύτερον λύρας πέρι καὶ λογισμῶν , ὧν ἔφαμεν δεῖν ὅσα τε πρὸς πόλεμον καὶ | ||
ὥς φησιν Ἡρόδοτος . ἔψευσας φρενῶν : ψευσθῆναι ἐποίησας τῶν λογισμῶν ἐλπίζοντας ἀκονιτὶ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα αἱρήσειν καὶ μηδένα αὐτοῖς |
τοῖς αὐτοῖς ἐπιμένων ἐμπείρως καὶ ἀκολούθως ἁπάσης ἐλευθερώσεις πικρᾶς καὶ ἀνιαρᾶς νόσου τὸν κάμνοντα . Ἤδη μὲν οὖν ἐν ἄλλοις | ||
καὶ ἐπὶ στερεοῖς γένηται πυρετὸς , οἷος ὁ ἑκτικὸς , ἀνιαρᾶς συναισθανόμεθα τῆς θερμασίας : αὕτη οὖν ἐστι ἡ παρὰ |
τὴν ἐμήν τε καὶ σὴν οὐκ ἀγνοῶν φιλίαν ἐκ τῶν ἐλπίδων , ἃς ἐν τοῖς γράμμασιν ἔχει , μαθέτω τὰ | ||
Μὴ τοίνυν μήθ ' ὑμᾶς αὐτοὺς τῶν ἀπ ' ἐμοῦ ἐλπίδων ἀποστερήσητε μήτ ' ἐμὲ τῶν εἰς ὑμᾶς . Ἀξιῶ |
καὶ τῶν ἀναγκαίων τροφῶν δεόμενος , καὶ εἴ ποτε καὶ ἐνέπιπτέ τι αὐτῷ εὐθὺς ἐξεφορεῖτο ἄχρις οὗ ὁ τελεστὴς αὐτῷ | ||
ἄρχουσιν , ἅτε καὶ τέως ταῦτα σὺν ὄκνῳ κεκρικόσιν , ἐνέπιπτέ τι δαιμόνιον δέος καὶ μνήμη τῆς ἐκ παιδὸς ἐπιφημισθείσης |
τῆς κεφαλῆς τοῦ Διὸς ἐγεννήθη ἡ Ἀθηνᾶγενοῦ ῥυσίπτολις , ἤτοι ῥυσαμένη τὴν ἡμετέραν πόλιν ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν . σύ τ | ||
καὶ τὸν Ἀγαμέμνονα αὐτόν , ὅτι νοῦν εἶχεν ἡ Χρυσηὶς ῥυσαμένη τῶν κακῶν τούτων ἑαυτήν . οὐκοῦν τὸ μήτε ἔρωτι |
Ταῦτ ' οὖν εἰ μὴ πεπόηκας , ἀλλ ' ἐκ χρηστῶν καὶ γενναίων μοχθηροτάτους ἀπέδειξας , τί παθεῖν φήσεις ἄξιος | ||
δ ' αὐτὴν πρῶτον , εἶτα καὶ χαίρειν προσεῖπε , χρηστῶν τ ' ἄγγελος λόγων ἥκειν . “ ὁ λέων |
' αὐτῆς ὅτι μάλιστα φιλεῖσθαι , ἣ τὸν τῶν σῶν ἀκαθάρτων σαρκῶν γευόμενον οὐδ ' ὅλως εἰς ἱερὸν προσίεται . | ||
ἐγκαθιστέον δὲ αὐτὰς εἰς ἀφέψημα θέρμων . Ἐπὶ δὲ τῶν ἀκαθάρτων ἐν μήτρᾳ ἑλκῶν χρηστέον τῇ Αἰγυπτίᾳ οὐ τῇ διὰ |
τὸν τάφον . πρὸς ἔρυμα τόδε ] τὸ ἑξῆς : ἐκκεχυμένων χοᾶν πρὸς ἔρυμα τόδε ἵετε δάκρυ ἄγος ἀπεύχετοντὸ δάκρυ | ||
ἀνόμοια συμβαλλόντων . Σαμιακὴ λαύρα : ἐπὶ τῶν εἰς τρυφὴν ἐκκεχυμένων . Σαρδιανὸς κάπηλος : ἐπὶ τῶν εἰς τὰ χείρω |
ἐπὶ δ ' ἐπαίνου θάρσος , εὐψυχία , εὐτολμία , ἄδεια . τὸ γὰρ ἀφοβία πάνυ εὐτελές . ῥήματα δὲ | ||
τῆς τῶν ἀνθρώπων : εἰ γὰρ ἀνέλοιεν τοὺς νόμους καὶ ἄδεια γένοιτο τοῦ τύπτειν ἀλλήλους καὶ ἀποκτείνειν καὶ ἁρπάζειν τὰ |
, καὶ ἔστιν ἐν ἐκτάσει τοῦ ι . παρὰ τὴν ἀθεώρητος καὶ τὴν ἀθεωρήτου τὸ ἀθεωρητί , ἀκονιτί , ἀμογητί | ||
εὐάγωγος ψυχή , ἀνήκοος μὲν καὶ ἄπειρος λόγων ἐρρωμένων , ἀθεώρητος δὲ τοῦ ἀληθοῦς , ἀπερινόητος δὲ τοῦ πατρὸς καὶ |
πεδίῳ συνήρπαζεν ἀνθρώπους . χρησμῶν δὲ λεγόντων ἀπαλλαγὴν ἔσεσθαι τῶν συμφορῶν , ἐὰν προθῇ Λαομέδων Ἡσιόνην τὴν θυγατέρα αὐτοῦ τῷ | ||
, οἰκτρότερα δὲ καὶ τραγικὰ ἐπάγουσα τὰ τέλη καὶ πολλῶν συμφορῶν ἀνάπλεα . Οὐ μέντοι μικρὸν οὐδὲ ἁπλοῦν ἐστι τοῦτο |
οὗτοι ἐν μικροῖς ἐλέγχονται . ] γυνὴ μάγος καὶ θείων μηνιμάτων ἀποτροπιασμοὺς ἐπαγγελλομένη πολλὰ διετέλει ποιοῦσα καὶ κέρδος ἐντεῦθεν ἔχουσα | ||
τε καὶ πόνων τῶν μεγίστων , ἃ δὴ παλαιῶν ἐκ μηνιμάτων ποθὲν ἔν τισι τῶν γενῶν , ἡ μανία ἐγγενομένη |
παροξύσματα καὶ αἱ τραγῳδίαι , παρακινήσεις , διεγέρσεις . , ἁμίλλαι . σάλπιγγες μὲν καὶ σύριγγες καὶ αὐλοὶ ἔμπνευστά εἰσιν | ||
παροξύσματα καὶ αἱ τραγῳδίαι , παρακινήσεις , διεγέρσεις . , ἁμίλλαι . σάλπιγγες μὲν καὶ σύριγγες καὶ αὐλοὶ ἔμπνευστά εἰσιν |
τοῦ Σωφρονίσκου : οὐ γὰρ αὐτὰ ἦσαν βλάβαι , ἀλλὰ μοχθηρία . τί δέ ἔφην , ἀλλὰ ταῦτα ἔδρα ἡ | ||
ἄκοντας ἔπειτα κεχειρωμένους ἀπολύοις . συμφεύξεται γὰρ τοῖς φυγοῦσιν ἡ μοχθηρία ἅμα καὶ ἡ δουλεία , συναπολειφθήσεται δὲ τοῖς συμμένουσί |
μέλον αὐτοῖς εἰ τὸ θεῖον νεμεσᾷ τοῖς γιγνομένοις . τοιγάρτοι ποιναί γε αὐτοὺς μετίασιν ἀκριβεῖς καὶ σφίσιν ἐς ἀνηκέστους ξυμφορὰς | ||
μέλον αὐτοῖς εἰ τὸ θεῖον νεμεσᾷ τοῖς γιγνομένοις . τοιγάρτοι ποιναί γε αὐτοὺς μετίασιν ἀκριβεῖς καὶ σφίσιν ἐς ἀνηκέστους ξυμφορὰς |
δυνηθεὶς δι ' ὀλίγου πεῖραν λαβεῖν τῶν κατ ' αὐτὸν πράξεων , ἐξ ὧν καὶ περὶ ὧν οἱ λόγοι : | ||
ἀναβάλλεσθαί ἐστι τὸ προΐεσθαι καὶ παριέναι τὸν ἐπιτήδειον καιρὸν τῶν πράξεων : ὑπερτίθεσθαι δὲ τὸ ἐπιμένειν τὸν ἐπιτήδειον καιρὸν τῶν |
κακοῖς φαντασίαν ποιεῖν , ἃς ἂν ἀποτίνωσι ποινὰς ἀντὶ τῶν πλημμελημάτων . ἐν Ἅιδου δὲ οἰκεῖν λέγονται διὰ τὸ ἐν | ||
φησὶ , τὰς κατηγορίας ποιοῦμαι , τῷ συνεχεῖ δὲ τῶν πλημμελημάτων ὑπόθεσις γίνονται τοῖς κατηγόροις : τάλανες ὦ κακοτυχεῖς : |
. τῶν δὲ φυτῶν οὐδὲν οἷόν τε κοινωνεῖν οὐδετέρου τῶν παθημάτων : ἄνευ μὲν γὰρ αἰσθήσεως οὐχ ὑπάρχει οὔτ ' | ||
, τοὺς ἐπιδημοῦντας ξένους παραλίποι χωρίς . Περὶ δὲ τῶν παθημάτων , ὅσα μετὰ τοῦ σώματος ἢ διὰ τὸ σῶμα |
ῥεούσης , ὥστε καὶ ἐσῆλθε Ῥωμαίους καὶ τὸ ἄλλο συμμαχικὸν μνήμη τῶν ἐπῶν ὧν ἐν καταλόγῳ πεποίηκεν Ὅμηρος ἐπὶ τῇ | ||
κἀν τοῖς κατὰ τῶν ἐχθρῶν λόγοις ἡ ὑφειμένη τῶν ἐλαττωμάτων μνήμη καὶ ἔτι ἡ κατὰ παράλειψιν ἐφ ' ἑκατέρου μέθοδος |
τόν γε οὐχ ? ? [ ] αὑτῷ ἀλλὰ τοῖς ἀρχομένοις ζῶντα οὐ μόνης ἀξίας περιφρονεῖν ? ὑπὲρ ? τῆς | ||
Μονουνίου θυγατέρα αὐτὸν γῆμαι τὴν παῖδα καὶ ὠμῶς χρῆσθαι τοῖς ἀρχομένοις . καὶ Δημήτριον δέ φησι , τὸν ἐκ τῆς |
κατὰ τοῦ Διός πημάτων ] τῶν παθημάτων ἀπαλλαγάς ] ἐλευθερίαν Ἀρχαῖά φασι τὰ μωρά , παρόσον οἱ ἀρχαῖοι ἁπλῶς καὶ | ||
κατὰ τοῦ Διός πημάτων ] τῶν παθημάτων ἀπαλλαγάς ] ἐλευθερίαν Ἀρχαῖά φασι τὰ μωρά , παρόσον οἱ ἀρχαῖοι ἁπλῶς καὶ |
γλυκυθυμία τις ἡ διὰ τῶν ἀπὸ τῆς ὕλης ἀτμῶν δελεάζουσα ἀπόλαυσις , ἐχρῆν ἀκέραιον τὴν ὕλην εἶναι : πλείων γὰρ | ||
καὶ διὰ τοῦτ ' εὐθὺς εὐδαιμονῶ . χρῆσις γὰρ καὶ ἀπόλαυσις ἀρετῆς τὸ εὔδαιμον , οὐ ψιλὴ μόνον κτῆσις : |
Γνωστὸν δὲ τοῦτο πᾶσι , καὶ οὐ δεῖ ἐνταῦθα Προκλικῶν ματαίων πλασμάτων : ἐν γὰρ τοῖς σπουδαίοις ὁ Πρόκλος οὐδὲν | ||
ὑψηλοῦ ἐσμέν , ἀναβοήσας παμμέγεθες παραινέσω αὐτοῖς ἀπέχεσθαι μὲν τῶν ματαίων πόνων , ζῆν δὲ ἀεὶ τὸν θάνατον πρὸ ὀφθαλμῶν |
, εἰ μὴ κακοδαίμονα τέκνα : ἴσως ἐπὶ τῶν προγονικὰ ἀνδραγαθήματα ἀπορίᾳ ἰδίων προφερόντων . Τιμὴ Γεράνης : ἐπὶ τῶν | ||
φησὶ , φράσαι [ συντόμως ] ἡ πόλις αὕτη μυρία ἀνδραγαθήματα καὶ νίκας συνάπτουσα εἰς ἄκρον ἐν τῷ πολέμῳ προελήλυθεν |
εἰς ὅσον ἐξῆν ἐξαίφνης ἠφάνισται . καίτοι τοὺς τοιούτους τῶν θανάτων οὐδὲ ἰδίᾳ ἐπὶ τῶν ἀνδρῶν ἀδόξους εἶναι συμβέβηκεν . | ||
δὲ καὶ τὸν ἄλλον αὐτοῦ βίον ἐξετάσω καὶ δείξω πολλῶν θανάτων , οὐχ ἑνός , ὄντα ἄξιον . ιγʹ . |
τὴν τέχνην ἐστὶ ληπτέα διὰ τὸν Ἀπόλλωνα . Κυπάρισσος δὲ μακροθυμίας καὶ παρολκῆς ἐστι σύμβολον διὰ τὸ μῆκος . Πίτυς | ||
ἐκ ῥᾳθυμίας καὶ ὄκνου ἀπόλλυνται : ἐκ δὲ σπουδῆς καὶ μακροθυμίας πολλοὶ περιεγένοντο τῆς φύσεως . Πέρδικά τις πριάμενος τρέχειν |
[ Ἔχουσαι δὲ τὸ σῶμα καὶ τὸ ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν σωματικῶν κολάσεων ἔχουσιν . ] Ἀλλὰ ποῦ ἐξελθοῦσα τοῦ σώματος γενήσεται | ||
ἕξις ἑκουσίως εὐποιητική . γʹ Δικαστικὴ δὲ ἐπιστήμη κρίσεων καὶ κολάσεων καὶ ἀδικημάτων . δʹ [ Εὐγνωμοσύνη δὲ ἑκούσιος δικαιοσύνη |
ἐρασιχρημάτους γε τοὺς συνόντας ἐποίει . τῶν μὲν γὰρ ἄλλων ἐπιθυμιῶν ἔπαυε , τοὺς δ ' ἑαυτοῦ ἐπιθυμοῦντας οὐκ ἐπράττετο | ||
καὶ θανάτου καὶ ἀλγηδόνων , ἔτι τε τὸ πέρας τῶν ἐπιθυμιῶν καὶ ] τῶν ? ἀλγηδόνων ἐδίδασκε ? , οὐκ |
ὦσι , τούτου τὸν αἴτιον οὐκ ἴσασιν , ὅταν δὲ ἐπιθυμοῦσαι λάβωσι , τὸν διδόντα στέργουσιν . Ἰχνεύεσθαι δὲ τὸν | ||
προφασιζομένοις παρέπεται ὑπέρθεσις . κλαγγῇ μαιμώωσαι : ὥρμων μετὰ κλαγγῆς ἐπιθυμοῦσαι τῆς τροφῆς . τοῦτο δὲ ὡς ἐπὶ ὀρνέων ἁρπακτικῶν |
αὐτορύτου ἔμμεναι . ἀλλ ' ἐπεὶ ἐκ τούτων φίλον ἄνδρα πόνων ἐρρύσατο παρθένος αὐλῶν τεῦχε πάμφωνον μέλος , ὄφˈρα τὸν | ||
τὰν καλλίσταν ὁ χρυσοφαὴς Ἅλιος αὐγάζει . πόνοι γὰρ καὶ πόνων ἀνάγκαι κρείσσονες κυκλοῦνται : κοινὸν δ ' ἐξ ἰδίας |
καὶ τοὺς Εὐμενῆ παραδόντας , ὥστε τῶν εἰς τὸν στρατηγὸν παρανομημάτων συντόμως αὐτοῖς ἐπιστῆναι τιμωρίαν : αἱ γὰρ ἀσεβεῖς χρεῖαι | ||
τὴν τῶν σωμάτων ἡδονὴν ἐγέννησεν , ἥτις ἐστὶν ἀδικημάτων καὶ παρανομημάτων | ἀρχή , δι ' ἣν ὑπαλλάττονται τὸν θνητὸν |
ἔτους : τῷ θέρει λέγει ὁσίων : ὁσίων οὐδετέρως , ὁσιῶν θηλυκῶς . οὐχ ὁσίη κακὰ ῥάπτειν ἀλλήλοισι πάντες : | ||
ἔτους : τῷ θέρει λέγει ὁσίων : ὁσίων οὐδετέρως , ὁσιῶν θηλυκῶς . οὐχ ὁσίη κακὰ ῥάπτειν ἀλλήλοισι πάντες : |
δὲ φαῦλος τἀναντία πολλάκις : καθ ' ἑκάστην γὰρ τῶν ψυχικῶν διαθέσεών ἐστί τι ἴδιον ἀγαθὸν καὶ ἡδύ . καὶ | ||
φθόγγους ἀποδιδοῦσα τὴν τῶν εἰκοσιοκτὼ φυσι - κῶν τε καὶ ψυχικῶν φθόγγων ἐναρμόνιον κατ ' οὐσίαν σύστασιν : τῇ δὲ |
καὶ μανθανόμενα ἐντὸς τοίχων μόνον ἐγνωρίζετο . ἐπὶ δὲ τῶν θυραίων καὶ ὡς εἰπεῖν βεβήλων , εἰ καί ποτε τύχοι | ||
τόδ ' οἷον εἶπας : αἴσθησις γὰρ οὖν καὶ τῶν θυραίων πημάτων δάκνει βροτούς . λέξον δ ' , ἵν |
τις φαίη ταῦτά γε οὐδὲν ὑπεναντιοῦσθαι : καὶ γὰρ ὑδάτων ἐπιγινομένων ἀσθενέστερα τὰ ἐρινὰ καὶ πλείων ὑγρότης γίνεται δι ' | ||
τὴν λέξιν αὐτοῦ χάρις , ἣν οὔθ ' ὑπερεβάλετο τῶν ἐπιγινομένων οὐθεὶς οὔτε εἰς ἄκρον ἐμιμήσατο . καὶ τὰ μὲν |
μηδὲ ἑκατοστὸν μέρος τῶν σῶν κεκτῆσθαι , νῦν δὲ κελεύεις προστατεύειν μέ σου καὶ ἐπιμελεῖσθαι ὅπως ἂν μὴ παντάπασιν ἀληθῶς | ||
ἀπομνημονεύμασιν μαρτυρεῖ λέγων : “ ὦ Γλαύκων , ἔφη , προστατεύειν ἡμῖν διανενόησαι τῆς πόλεως ; ἔγωγε , ἔφη , |
καὶ πᾶς ὁ θαρρῶν παρὰ τοῖς ποιηταῖς . περιδεξίοισι ] φρονίμοις , λεπτοῖς . φροντίσι ] ἐννοίαις . . γνωμοτύποις | ||
ἐπιθυμεῖ . ” ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι μαθήματα τοῖς φρονίμοις τὰ παθήματα γίνονται . ποιμὴν ἐν παραθαλασσίῳ τόπῳ ποίμνιον |
θνητοῖς , εἰ μὲν οὐδέν , πῶς καὶ τούτων αἰτία ἀνυμνεῖται ; εἰ δὲ ἐνδίδωσιν , οὐ τὸ αὐτὸ ὃ | ||
καὶ νῦν , παρὰ δὲ τῶν ποιητῶν Τιτανοκράτωρ καὶ Γιγαντολέτης ἀνυμνεῖται ὡς καὶ παρ ' Ὁμήρῳ ; Σὺ μέν , |
κρεῖττόν ἐστιν ἢ λύπην φέρειν . Νέος ὢν ἀκούειν τῶν γεραιτέρων θέλε . Νὺξ μὲν ἀναπαύει , ἡμέρα δ ' | ||
μὲν ἔντονοι χέρες , γνῶμαι δ ' ἀμείνους εἰσὶ τῶν γεραιτέρων : ὁ γὰρ χρόνος δίδαγμα ποικιλώτατον . πρὸς τὴν |
ἡμᾶς ἀπολέσαι , ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον βοηθεῖν τοῖς τῶν αὐτῶν μετασχοῦσι συμφορῶν . ἐγὼ μὲν οὖν καὶ δέομαι καὶ ἀντιβολῶ | ||
θεῶν γίνεται . Τὰς γοῦν βελτίονας ἀπορροίας αὐτῶν φασι τοῖς μετασχοῦσι μεγάλων ἀγαθῶν παραιτίας γίνεσθαι . Ἀλλ ' οὔτε τοῦτον |
ἄμαχον δὲ τὸ λοιπόν , οἷον ἰατρῶν , ἀγοραίων , δούλων καὶ ἄλλων , ὅσοι διὰ τὰς ὑπηρεσίας ἐπακο - | ||
τοὐναντίον περιήγαγον τὸ πρᾶγμα , δεσπόται γενόμενοι τῶν πριαμένων ἀντὶ δούλων : ἔγωγ ' οὖν ἐθεασάμην πολλάκις εὔμορφα παιδισκάρια καὶ |
ποικίλοι τῶν τε κεφαλῶν ἀποτομαὶ τοῦ μισθοῦ χάριν ἐς ἐπίδειξιν φυγαί τε ἀπρεπεῖς καὶ σχήματα ἄτοπα ἐκ τοῦ πρὶν περιφανοῦς | ||
. ταῦτα αἱ Ἀθηναίων συμφοραὶ , διὰ ταῦτα αἱ Ἀθηναίων φυγαί . καὶ ὅμως οὐκ ἀπείχοντο τοῦ κακοπραγμονεῖν καὶ συκοφαντεῖν |
τῆς πατρίδος ⌈ ἡμῖν ⌉ ἐξελθεῖν , οὐκ ἔστιν ἄλλη καταφυγὴ χωρὶς τῆς ⌈ ὑμετέρας ⌉ εὐνοίας ; φανεροὺς ἐχρῆν | ||
ἥδιον οὔτε προσφιλέστερον , οἷον αὐτὴ ἀνάπαυλά τέ ἐστι καὶ καταφυγὴ καὶ σωτηρία πᾶσι τοῖς ἐντυγχάνουσιν . ἀλλὰ δῆτα τοῦ |
κοινωνίας αἰτίαν , λογικὴν ψυχήν , ἐπιτηδεύσει πρὸς θηρίων ἀτιθάσων ἀγριότητας μετέβαλον ἐν ἡδονῇ καὶ ὠφελείᾳ τῇ πάσῃ τιθέμενοι τὸ | ||
σώμασι πάθη τοῖς ἰατροῖς θεραπεύεται , τὰς δὲ τῶν ψυχῶν ἀγριότητας αἱ τῶν νομοθετῶν ἐξορίζουσι διάνοιαι , „ αἱ μὲν |
τὸν ἄνθρωπον διασῴζεσθαι μηδενὸς ἐπιστατοῦντος . περὶ δὲ ἀρχόντων καὶ ἀρχομένων οὕτως ἐφρόνουν , τοὺς μὲν γὰρ ἄρχοντας ἔφασκον οὐ | ||
κρατεῖν ὄντως τὰ χείρω . Ἄρ - χουσι δὲ κακοὶ ἀρχομένων ἀνανδρίᾳ : τοῦτο γὰρ δίκαιον , οὐκ ἐκεῖνο . |
θεοῖς καὶ τοῖς δαίμοσιν ἢ τοῖς ἀγαυοῖς ἥρωσιν . διὸ πρόνοια ἐπ ' ἀνθρώπων ἐστὶ καθ ' ἕνα ἕκαστον , | ||
ἓξ ἢ καὶ πλείω . ἦν δὲ τοῦτο τρόπον τινὰ πρόνοια παρὰ τοῦ βασιλέως τοῖς αἰχμαλώτοις τοῦ τε διατρέφεσθαι καὶ |
προσβολαῖς . δυσαιανῆ ] δυσθρήνητον . δαΐοις ] διακεκομμένοις . στυγναὶ δ ' Ἀθᾶναι ] ἡμῖν τοῖς δηΐοις στυγνότητος αἴτιαι | ||
ἡμᾶς ποιεῖ . ἔστι δὲ τὸ πρότερον κάλλιον . . στυγναὶ ] μισηταί . στυγνότητα καὶ λύπην αἱ Ἀθῆναι φέρουσαι |
ἐξ ἐκείνου θύων ὁ δῆμος τὴν ἰσάριθμον οὖσαν θυσίαν τοῖς ἀνῃρημένοις τῇ θεῷ τὸ χρέος ἐξέτισε , ἀλλ ' ἔτι | ||
γενήσεσθαί μοι παρ ' ὑμῶν καὶ δωρεὰς λήψεσθαι ἰσαρίθμους τοῖς ἀνῃρημένοις , ὡς ἂν οὐ τῶν παρόντων ἀπαλλάξας ὑμᾶς μόνον |
οὐσίας τῶν ἀνθρώπων διαφθείρειν καὶ τὰ σώματα . τῶν γὰρ νόσων τῶν πλείστων ἐξ ὠμότητος γινομένων , αὐτὴν ταύτην ἐκ | ||
χολὴν καὶ αἷμα καὶ φλέγμα , ἀρχὴν δὲ γίνεσθαι τῶν νόσων ταῦτα : ἀποτελεῖσθαι δέ φησιν τὸ μὲν αἷμα παχὺ |
καὶ ἱέρακες καὶ τὰ νυκτίνομα : χρῆται δὲ τοῖς ἄλλοις ἀποθανοῦσιν . Ἔπειτα καὶ τούτων τὰ ὁμόφυλα παρίησι : πετεινοῦ | ||
ἐδέοντο μὴ ἔλαττον τῶν ἄλλων ἐνέγκασθαι μηδὲ τὸ ἐπὶ τοῖς ἀποθανοῦσιν οἰκείοις ἀτύχημα ἐν ἀδικήματος μέρει καταριθμηθῆναι τιμωρίαν ἐργασάμενον πρὸ |
ἀπεψίας καὶ μέθας καὶ ἐνδείας : κακὸν δὲ καὶ ἐπὶ περιττώμασι μίσγεσθαι , καὶ πρὸ γυμνασίων καὶ λουτρῶν . κάλλιστον | ||
ἱκανῶς γὰρ ἡ φύσις τοῖς τε τῶν σιτίων καὶ ποτῶν περιττώμασι καὶ τοῖς κατὰ φύσιν ἀπὸ τοῦ σώματος ἀποκρινομένοις ἐξαγωγὰς |
μὴν διέμεινάν γ ' ἐπὶ τῆς ὀργῆς , ἀλλὰ τοῖς πρεσβυτάτοις τῶν ἐκ τοῦ συνεδρίου παραιτουμένοις τὸν ἄνδρα ἀφῆκαν , | ||
γεγονότα , τὰ παλαιὰ τοῖς ἄρτι καὶ τὰ νεώτατα τοῖς πρεσβυτάτοις εἴη ἂν ἅμα , ἡ Νηλέως καὶ ἡ Καίσαρος |
ὑπὸ ἰατρικῆς φιλοσοφίας νοσηλευθῆναι χρή , κατεπᾳσθεῖσαν λόγοις ὑγιεινοῖς καὶ σωτηρίοις , δι ' ὧν κένωσιν μὲν ἐνδέξεται τῆς ἀμέτρου | ||
ὅσῳ καὶ ἁδρομερέστερά εἰσιν . ἐν τοῖς ὀλεθρίοις καὶ τοῖς σωτηρίοις οὔροις μᾶλλον ἀσφαλὴς δήλωσις ἡ ἐκ τῆς ὑποστάσεως , |
, ὥστε πολὺ μᾶλλον εὔλογον τοὺς δούλους ψευσαμένους κατὰ τῶν δεσποτῶν βούλεσθαι τὴν αὑτῶν τιμωρίαν ἐκφυγεῖν ἢ πολλὰς κακοπαθείας τοῖς | ||
οὕτως Εὐριπίδης : δεσποτικάς : τὰς δεσποσύνους : τὰς τῶν δεσποτῶν . δεσπόσυνος δὲ κυρίως ὁ τοῦ δεσπότου υἱός . |
, τῶν δὲ βλαβερῶν ἀπέχοιντο : νῦν δὲ ἐοίκασι ταῦτα διδασκομένοις , ὅπως ὅτι πλεῖστα κακο - ποιῶσιν : οὐδαμοῦ | ||
ἢ χιλιάρχοις ἢ ἑξακοσιάρχοις ἢ ὅσαι ἄλλαι ὅπλων ἀρχαὶ , διδασκομένοις ἀρχαίων κατορθωμάτων ἀρετὰς καὶ τέχνας . ἀνδρεία μὲν γὰρ |
ὡς σώφρων ἢ ὡς φρόνιμος , ἐπεὶ αἱ ἡδοναὶ αἱ ἐπιγινόμεναί τινι ἐκ τοῦ θεωρεῖν , ἤτοι νοεῖν ἤτοι μανθάνειν | ||
ὡς σώφρων ἢ ὡς φρόνιμος , ἐπεὶ αἱ ἡδοναὶ αἱ ἐπιγινόμεναί τινι ἐκ τοῦ θεωρεῖν , ἤτοι νοεῖν ἤτοι μανθάνειν |
ψευδοδοξίαν , οἷον ἐπὶ τῶν παρὰ τοῖς γεωμέτραις καλουμένων † ψευδαρίων . οὐ γὰρ διὰ μίξιν αἰσθήσεως ψευδογραφοῦσιν . λάσιον | ||
μὴ ἀπατᾶσθαι , ὡς ὁ Εὐκλείδης διδάσκει ἡμᾶς διὰ τῶν ψευδαρίων μὴ ἀπατᾶσθαι ἐν τοῖς Θεωρήμασιν . οὕτως μὲν οὖν |
Ἀλκιβιάδου ʃ ἀγερωχίας ἡ δημηγορία μεστὴ τοῦ Ἀλκιβιάδου . τοῖς προγόνοις . . . δόξαν φέρει ταῦτα : παρ ' | ||
. φασὶ δέ τινες τὸ πεπραγμένων ἀντὶ τοῦ συμβάντων τοῖς προγόνοις καμάτων . ἄνω γὰρ εἶπε : Καμόντες οἳ πολλὰ |
. ταῦτα μὲν οὖν παραμύθιά τε καὶ προοίμια τῶν τε ζώντων , ὦ Κλεινία , καὶ τῶν τελευτώντων ἔστω , | ||
ἐκ τούτου τὰς μορφὰς πάντων ἀλλοιωθῆναι , καὶ ἐν ὑποψίᾳ ζώντων , οὐκ ἀληθείᾳ λογίζεσθαι . ὅσας δὲ πληγὰς ἠφίεσαν |
ἐστιν ἐνίοτε ἀπὸ τῶν ὀνομάτων καὶ τῆς ὁμωνυμίας ἢ τῶν ἐπωνυμιῶν ἐγκωμιάζειν , ἐὰν μὴ πάνυ φορτικὸν καὶ καταγέλαστον ᾖ | ||
δὴ κοινὰ τοῦ σώματος παντὸς παθήματα , τῶν τ ' ἐπωνυμιῶν ὅσαι τοῖς δρῶσιν αὐτὰ γεγόνασι , σχεδὸν εἴρηται : |
παρὰ πόδ ' εἱλίσσουσα φίλας ματέρος ἡλίκων θιάσους ἐς ἁμίλλας χαρίτων ἁβροπλούτοιο χαίτας εἰς ἔριν ὀρνυμένα πολυποίκιλα φάρεα καὶ πλοκάμους | ||
παρ ' ὧν εὖ πεπόνθαμεν , τούτους καὶ ὧν ἠξιώκαμεν χαρίτων ἀποστερήσομεν : ἃς τῷ μὲν δοκεῖν παρ ' ἡμῶν |
καθάπερ ἀξιοῖ Πύρρων . Ὥστε εἰ πεισθείημεν αὐτοῖς , ἐκ χειρόνων βελτίους ἂν γενοίμεθα , κρίναντες τὰ συμφερώτερα καὶ τοὺς | ||
ὀρθῶς ἕκαστον καὶ τὴν οἰκείαν τηροῦντα εὐγένειαν , ὡς τῶν χειρόνων κατασύρεσθαι μηδενός , ἵν ' εἴη τὸ φρονοῦν ἡμῖν |
ὁπλῖται δέκα κτεῖναι καὶ μελέτης τῶν τακτικῶν ἀνέμενον ἡμέραν . μέθη δὲ εὖ ποιοῦσα προλαβοῦσα τὸν καιρὸν πάντα ἐξήλεγξε καὶ | ||
γε ἐν αὐτοῖς ἔμπεδον : ταῦτα δὲ ἦν ἐρωτομανία καὶ μέθη καὶ πλεονεξία . οὕτω δὲ ἐς ἔσχατον ὅρον τὰς |
ἑαυτοῦ θεῶν ἔχεσθαι αὐτόν : ἡ γὰρ ἀληθὴς πατρὶς τῶν ψυχῶν ὁ νοητός ἐστι κόσμος : οὐκ ἐκ τῶν οὖν | ||
τοίνυν καὶ τὰ γενόμενα ζῷα οὐ ψυχαὶ μόνον , ἀλλὰ ψυχῶν ἐλαττώσεις , οἷον ἐξίτηλον ἤδη προιόντων . Ὁ γὰρ |
δημοσίᾳ καὶ τιμῶν ἠξιώθησαν , τοῖς δὲ οὐδὲ μικρὰν ἰσχὺν ἐλπίσασι μεγίστη προσεγένετο εὐτονία . μαθέτωσαν δὴ πάντες οὗτοι μηδενὶ | ||
πρὸς Αἰνείαν λέγεται μάχην : Ἀθηναίοις δὲ ἄλλα τε πολλὰ ἐλπίσασι καὶ Ἰταλίαν πᾶσαν καταστρέψασθαι τὸ ἐν Συρακούσαις πταῖσμα ἐμποδὼν |
ἂν τολμῶιεν ὁμόφρονα θυμὸν ἔχοντες ἶσον τῶν ἀγαθῶν τῶν τε κακῶν μετέχειν . Τούτους οὔ χ ' εὕροις διζήμενος οὐδ | ||
τῆς δεινότητος , καὶ τελευτήσαντας αὐτοὺς ἐκεῖνος μὲν ὁ τῶν κακῶν καθαρὸς τόπος οὐ δέξεται , ἐνθάδε δὲ τὴν αὑτοῖς |
τοῦ αὐτοῦ . ἡ παιδεία εὐτυχοῦσι μέν ἐστι κόσμος , ἀτυχοῦσι δὲ καταφύγιον τοῦ αὐτοῦ . κρείσσων ἐπ ' ἀρετὴν | ||
ἀποκτεῖναι αὐτόν , πολὺ τἀναντία ἐστί . Τοῖς μὲν γὰρ ἀτυχοῦσι νεωτερίζειν συμφέρει : ἐκ γὰρ τῶν μεταβολῶν ἐπίδοξος ἡ |
ὄντα τινά . ἡ γὰρ κενοδοξία καὶ ἡ τῶν θεῶν καταφρόνησις ἐξανθοῦσα γεννᾷ στάχυν βλάβης , ὅθεν θρήνου ἄξιον θέρος | ||
ἀπὸ τοῦ σώματος καὶ ἡ τῶν λεγομένων ἀγαθῶν τοῦ σώματος καταφρόνησις . Τὸ δὲ καθόσον ἀξιοῦν τὸ ζῷον τὴν εὐδαιμονίαν |
ὑπ ' ἐμοῦ ἐκλειπόμενα [ ὑμεῖς οἱ [ ἀκούοντες ? προσθήσετε ? : οὐ γὰρ ? ἐν τοῖς τυχοῦσιν οἱ | ||
ὑπὸ τῶν πολεμίων καὶ τοῖς ἑκοῦσιν ἀποστᾶσι τὰς αὐτὰς ζημίας προσθήσετε , τίνα οἴεσθε ὅντινα οὐ βραχείᾳ προφάσει ἀποστήσεσθαι , |
τὰ κακά . λαμβάνεται δὲ ἡ λέξις καὶ ἐπὶ τῶν φευκτῶν καὶ μισεῖσθαι ἀξίων ἀνθρώπων . ἐθέλωσιν αὐτόν . τοῦ | ||
ὄντα ἐπιδεικνύωμεν . Τὰ δὲ ἑπόμενα τὴν τῶν αἱρετῶν ἢ φευκτῶν ἔχει φύσιν : τὰ δὲ αἱρετὰ ἢ περὶ σῶμα |
σκληρότερόν τε καὶ ἀμφίβολον , πρὸς ἕτερα δὲ καὶ ἡ δόκησις : τὰ δ ' ἐκ τῶν ἄλλων τραχέα . | ||
: ὅ ἐστι , παρακονῶμαι . ἢ οὕτως : ἡ δόκησις ἀκόνη μοι : ὃ δοκῶ περὶ τῶν ἀνδρῶν , |
καὶ αἱ Μοῖραι θεολογοῦνται , ὅτι καὶ ἡ σύμπασα διεξαγωγὴ θείων τε καὶ θνητῶν ἔκ τε προέσεως καὶ ὑποδοχῆς καὶ | ||
θεῷ φίλον Ταῦτα οὖν , φησὶ , τὰ περὶ τῶν θείων ζῴων , ὅπῃ ποτὲ διατέτακται ὑπὸ τῶν θεῶν καὶ |
. οὗτος ἐμαθήτευσεν οὐδενὶ τῶν φιλοσόφων , φύσει δὲ καὶ ἐπιμελείαι ἠσκήθη . οὗτος ὑδρωπιάσας οὐκ ἐνεδίδου τοῖς ἰατροῖς ἧιπερ | ||
καὶ πολλὰ καὶ μοχθηρά . τρέφειν ἀνάγκη ] ἀνάγκη τρέφειν ἐπιμελείαι ψυχῆς : πῶς γὰρ οὐ ; οὐ γάρ ] |
προσπέσω βρέτη δαιμόνων ; ἰώ , μάκαρες εὔεδροι : ἀκμάζει βρετέων ἔχεσθαι : τί μέλλομεν ἀγάστονοι ; ἀκούετ ' ἢ | ||
φύλαξαι κότον . μή τι τλῇς τὰν ἱκέτιν εἰσιδεῖν ἀπὸ βρετέων βίᾳ δίκας ἀγομέναν ἱππαδὸν ἀμπύκων , πολυμίτων πέπλων τ |
τῆς αἰσθήσεως καταφέρονται , τὴν καρδίαν , καὶ γίνονται φανεραὶ καθισταμένης τῆς ταραχῆς . δεῖ δὲ ὑπολαβεῖν ἐπὶ τούτων ὅπερ | ||
γε , ἐὰν ἐκεῖνοι ἀπόλωνται , μεθέξεις τῆς τότε πολιτείας καθισταμένης , ἀπέγραφες καὶ ἀπέκτεινας Ἀθηναίων πολλοὺς καὶ ἀγαθούς . |
χρυσὸς αὐτὸς ἀποστάζει τῶν λόγων , πολὺ τῶν κύκνων τῶν ποιητικῶν λιγυρωτέροις : τὸ δὲ ἐμὸν ὁρᾶτε ἤδη ὁποῖον ἁπλοϊκὸν | ||
] γράψας Περὶ τῆς Δημοκρίτου λέξεως βιβλίον ἓν καὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων . ἦν δὲ Τρωιαδεύς . . τὰ δὲ |
τῆς ἀληθείας τοῦ τάχους τῶν ἔργων . Ἐν δὲ τοῖς ἡρωϊκοῖς μεγαλοπρέπεια μέν τις ἐν ταῖς κινήσεσι διαφαίνεται , τὸ | ||
εὐθηνοῦντα μεγάλαις συμφοραῖς περιπεσεῖν ἐπὶ γήρως , καθάπερ ἐν τοῖς ἡρωϊκοῖς περὶ Πριάμου μυθεύεται : τὸν δὲ τοιαύταις χρησάμενον τύχαις |
ἀπόρῳ ἤδη οὔσης καὶ φροντίδος πληρουμένης καὶ μᾶλλον ἀσθενούσης : ἐλάττωσις γὰρ νοῦ εἰς αὐτάρκειαν τὸ λογισμοῦ δεῖσθαι : ὥσπερ | ||
, ταῖς δὲ τὸ μὴ βελτιοῦσθαι καθ ' ἑκάστην ἡμέραν ἐλάττωσις διὰ τὸ μεγάλας εἰωθέναι λαμβάνειν ἐπιδόσεις ἐκ μὲν εὐσαρκίας |
ἔριδος , ἡ τοξότις τῆς τοξότιδος : τῶν εἰς ις θηλυκῶν βαρυτόνων ὅσα ἐστὶν εἰς νις μακρᾷ παραληγόμενα διὰ τοῦ | ||
εἰς - ξ μὴ ὄντα ἐθνικὰ ὁμοίως λέγεται καὶ ἐπὶ θηλυκῶν . Αἰσχύλος : δέσποινα νύμφη , δυσχείμων ὀρῶν ἄναξ |
οὖν ἀπάγεσθαι τὸν ἀνίερον καὶ κακήγορον τῶν θείων ἀπὸ τῶν ἱερωτάτων καὶ ἐκδίδοσθαι ἐπὶ τιμωρίᾳ φησὶν ἑξῆς : „ ὃς | ||
τοὺς ὑπὸ θεοῦ καταλειφθέντας γνωρίζομεν , οὓς ἀποστραφεὶς καθάπερ λιποτάκτας ἱερωτάτων θεσμῶν ἐξώρισεν ἀναξίους ἐπιστασίας καὶ ἀρχῆς τῆς ἑαυτοῦ δοκιμάσας |
καὶ ὀλολυγῇ καὶ κοπτομένας πικρῶς , παῖδας ἁπαλοὺς ὠμῶς ἀποσπωμένους μητέρων , κόρας ἐλεεινῶς χωριζομένας τῶν νεογάμων ἀνδρῶν , ἄλλα | ||
ὁμοίως αὐτῷ χωρούσης πραγμάτων . ἐκ τοιούτων προελθόντες πατέρων καὶ μητέρων τυχόντες οἵας ἀνδράσι τοιούτοις ἔπρεπε συνοικεῖν οὐχ ἕξετε πρὸς |
τοῦ παιδός , ἣν ἐποίησεν ἥ τινων παρ ' ὑμῖν φιλονεικία . τὰ δ ' ἀπὸ τῆς πληγῆς ἐκείνης δάκρυα | ||
ἐπήγειρε δὲ μᾶλλον αὐτὸν καὶ διαπρεπέστερον ἐποίησεν ἡ πρὸς βασιλέα φιλονεικία καὶ τὸ δεῖξαι θέλειν ὅτι οὐκ ἦν εὐκαταφρόνητος , |
, χρηστοῦ ἂν εἴη εἴτε πώματος εἴτε ἄλλου ὅτου ἐστὶν ἐπιθυμία , καὶ αἱ ἄλλαι οὕτω . Ἴσως γὰρ ἄν | ||
τοῦ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν ἐγκρατοῦς καὶ ἀκρατοῦς ὅτι ἕτερον ἡ ἐπιθυμία καὶ ἡ προαίρεσις . Ἔτι φησὶ προαιρέσει μὲν ἡ |
πόλει διατρίβειν ἐν ἀγροῖς αἱροῦνται τὰς ἡδονὰς ἡδίους τῶν ἐκεῖ θορύβων κρίνοντες . εἰ δὲ ἦσθα Ἀχιλλεὺς καὶ ἐχρῆν σε | ||
, ὅταν τις ὑμῖν διαλέγηται περὶ τῶν ἐν τοῖς θεάτροις θορύβων . οὐ γὰρ οὕτως ἡ πενία ταχὺ πέφυκε συμβαίνειν |
μέν , οἷς ἐπόνουν , ἐτρέφοντο : τοῖς δὲ ἡ τέρψις ἐτελεύτα πρὸς ἔνδειαν . οὕτως νεότης πονεῖν οὐκ ἐθέλουσα | ||
ἐτὸς ἰξευτῆρι ἄγρη νόσφι πόνοιο : πόνῳ δ ' ἅμα τέρψις ὀπηδεῖ μούνη , καὶ φόνος οὔτις : ἀναίμακτοι δὲ |
καὶ χαλεπὰ ἑκάστου τούτων εἴη καὶ μετὰ πολλῶν πόνων καὶ χαλεπῶν ἐκποριζόμενα : ὁ μὲν οὖν ἕτερος πληρωσάμενος μήτε ἐποχετεύοι | ||
τῆς γῆς χωρὶς κακῶν , καὶ χωρὶς ἐργασιῶν κοπηρῶν καὶ χαλεπῶν , καὶ χωρὶς νόσων ἐπιπόνων , αἳ θανάτους ἐπάνουσι |
, μάλιστα δ ' αὐτῶν ἐν τοῖς ἐγκωμίοις καὶ τοῖς ψόγοις αἱ χρήσεις . τρίτον δὲ πίστεις , αἷς ἀνάγκη | ||
κτλ . . : ἐγγὺς δὲ τούτων εἰσὶν οἱ τοῖς ψόγοις ἐπαίνους τινὰς παρατιθέντες , ὡς ἐπὶ Σωκράτους Ἀριστόξενος , |
ψυχῆς δυνάμεων , ὥσπερ εἶχον ἐξ ἀρχῆς , συνήγοντο , σωματικῶν τε καὶ ψυχικῶν νοσημάτων καταστολαὶ καὶ ἀφυγιασμοὶ ὑπ ' | ||
περὶ ἐπιθυμίας καὶ ἡδονὰς σωματικάς . αὐτῶν δὲ τούτων τῶν σωματικῶν ἐπιθυμιῶν καὶ ἡδονῶν τὰς διαφορὰς ληπτέον . ὥσπερ γὰρ |
πρόφασις εἴη φιλίας ταῖς πόλεσιν ἡ πρὸς ἀλλήλας τῶν ἐπιτηδείων ἀντίδοσις . Ὃ τοίνυν ἐν μέσῃ τῇ Καίσαρος ἔργον σοι | ||
. ἅτε μήτε πλεονεκτοῦν μήτε πλεονεκτούμενον : ὥσθ ' ἡ ἀντίδοσις καὶ ἡ ἀντέκτισις τῶν δυνάμεων ἀναλογίας ἐξισουμένη κανόσιν ὑγιείας |
τὴν ἅπασαν σπουδὴν ἔχειν εἰς κόλασιν μὲν τῶν ἀσεβῶν καὶ πονηρῶν , εὐεργεσίαν δὲ τῶν ὄχλων . ἀνθ ' ὧν | ||
μὲν εἰς ἄνοιαν ἡλικίας καταφεύγοντες , οἱ δ ' εἰς πονηρῶν ἀνθρώπων ὁμιλίας , οἱ δ ' εἰς μέγεθος ἀρχῆς |
τῶν νεωτέρων ἠσκεῖτο , καὶ καθόλου πολλοὶ τὰ φαῦλα τῶν ἐπιτηδευμάτων ἀντὶ τῆς παλαιᾶς καὶ σπουδαίας ἀγωγῆς ἠλλάττοντο , καὶ | ||
ἔργοις , ἐκ τῆς ἀναιδείας καὶ τοῦ θράσους καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων γιγνώσκομεν . Ὁ γὰρ ἐπὶ τῶν μεγίστων τοὺς νόμους |
: εἰθίσθαι γὰρ ἐν ταῖς οἰκειακαῖς διακονεῖν τοὺς νεωτέρους τοῖς πρεσβυτέροις . , . : Τίμαιος δ ' ὁ Ταυρομενίτης | ||
ᾧ πάλιν ἐπεμπεσοῦσα ποιεῖ τὸν περισσάρτιον . ταῦτα ὡς τοῖς πρεσβυτέροις ἀρέσκοντα λέγει ἀπορεῖ τε ὀρθῶς : † εἴπερ μὴ |
, ἐὰν ἔθεσι καὶ ἐπιτηδεύμασι χρηστοῖς πολιτεύωνται . Διαιρεῖται ἡ ἀνομία εἰς τρία : ὧν ἓν μέν ἐστιν , ἐὰν | ||
ἀλλ ' ὑπὲρ τοῦ ἔργῳ μαθεῖν ἡλίκον κακόν ἐστιν ἡ ἀνομία , σφαγὰς καὶ ἁρπαγὰς καὶ εἴ τι χεῖρόν ἐστιν |
μὲν χρωμένοις σωτηρίαν πορίζουσαι , τοῖς δ ' ἐναντίοις κινδύνους ἐπάγουσαι . Τῶν ἄλλων δυνάμεων οὐδεμίαν εὑρήσετε αὐτὴν αὑτῆς θεωρητικήν | ||
αἰτίαι , δυσφωρατόταται δ ' ἱκανῶς καὶ ποικίλας καὶ χαλεπωτάτας ἐπάγουσαι συμπτωμάτων ἰδέας , μηδὲ τοῖς τεχνίταις αὐτοῖς εὐμεταχειρίστους . |
ὁ μὲν νοῦς ὅσα ἀφροσύναι καὶ δειλίαι ἀκολασίαι τε καὶ ἀδικίαι σπείρουσι θερίσῃ , ὁ δὲ θυμὸς τὰς ἐκμανεῖς καὶ | ||
καὶ ἀκατάλλακτοι γράφονται ψυχῆς ἀφροσύναι καὶ ἀκολασίαι δειλίαι τε καὶ ἀδικίαι καὶ ὅσαι ἄλλαι ἐκ πλεοναζούσης ὁρμῆς εἰώθασι φύεσθαι ἄλογοι |
τὴν κόλασιν : ποῦ γὰρ ἀκόλουθον τὸ κατασκαφῆναι πόλιν τοῖς ἁμαρτήμασι ; ποῦ δὲ τὸ μηκέτ ' εἶναι πρὸς μέτρον | ||
λόγος εὐμαρέστερον ποιήσει . Ἐπιτιμητικὸς δέ ἐστιν ὁ ἐφ ' ἁμαρτήμασι προγεγονόσι μετ ' ἐπιπλήξεως γραφόμενος . οὕτως : Τῶν |