| εὐθὺς ἐκ παίδων βραχυλογεῖν , εἶτα ἐμμελῶς καὶ σκώπτειν καὶ σκώπτεσθαι . εὐτελεῖς δὲ ταφαὶ καὶ ἴσαι πᾶσίν εἰσι . | ||
| γὰρ πᾶν ποιῆσαι , ὥσπερ οὐδ ' εἰς πᾶν ἀνάσχοιτο σκώπτεσθαι . οὐ γὰρ εὔσχημον οὐδὲ οἰκεῖον τῷ ἀγαθῷ τῶν |
| ηὐξήκασι Τεισίας μὲν μετὰ τοὺς πρώτους , Θρασύμαχος δὲ μετὰ Τεισίαν κτλ . . . . . . ὅτι καὶ | ||
| πάμμεγα εἶναι τοῖς περὶ ταῦτα . Ἀλλὰ μὴν τόν γε Τεισίαν αὐτὸν πεπάτηκας ἀκριβῶς : εἰπέτω τοίνυν καὶ τόδε ἡμῖν |
| ἐπῶν ποιήσει Ὅμηρον ἔγωγε μάλιστα τεθαύμακα , ἐπὶ δὲ διθυράμβῳ Μελανιππίδην , ἐπὶ δὲ τραγῳδίᾳ Σοφοκλέα , ἐπὶ δὲ ἀνδριαντοποιίᾳ | ||
| ποικιλωτέραν μεταβέβηκε μουσικήν : τὸ γὰρ παλαιόν , ἕως εἰς Μελανιππίδην τὸν τῶν διθυράμβων ποιητήν , συμβεβήκει τοὺς αὐλητὰς παρὰ |
| ? οὐ πρὸς ἔπος ? ? ἀπεκρείνατο [ ] . ἐπερωτηθεὶς ? [ ] [ ] γὰρ [ ! ! | ||
| ] ? [ ] λέγειν . Ἐπεὶ ὁ / Θεαίτητος ἐπερωτηθεὶς περὶ ἐπιστήμης , τί ἐστιν , εἶπεν Καὶ ὥς |
| οὐχὶ Κερκώπη μὲν ἤδη γέγονεν ἔτη τρισχίλια , ἡ δὲ Διοπείθους ἀηδὴς Τελέσιλλα ἕτερα μύρια ; Θεολύτην δ ' οἶδεν | ||
| ὁ δὲ Μένανδρος φίλος ἦν Δημοσθένους δι ' ὃν ὑπὲρ Διοπείθους βουλεύεται . κληρούχους ] γεωργούς , παροίκους . κληροῦχοι |
| ἀλλ ' ἀπὸ τῆς πρώτης βοῆς : οἶμαι δὲ οὐδὲ καταβήσεσθαι πολλῶν ἐτῶν κεφαλὴν ἀξιόχρεω πρὸς τοῦτον ἀγωνίσασθαι , ἀλλ | ||
| „ ἀλλὰ πεπλάνησαι , ὦ αὕτη , εἰ ὑπέλαβές με καταβήσεσθαι . ἐγὼ γὰρ ἀπ ' ἐκείνου ἀλώπεκας φυλάττομαι , |
| Φεῦ , δεινῶς γ ' ἔοικεν ἀποκεκρυμμένην τέχνην ἀνευρεῖν ὁ Τεισίας ἢ ἄλλος ὅστις δή ποτ ' ὢν τυγχάνει καὶ | ||
| πολλῶν οἷον ἐκ διαδοχῆς κατὰ μέρος προαγαγόντων οὕτως ηὐξήκασι , Τεισίας μὲν μετὰ τοὺς πρώτους , Θρασύμαχος δὲ μετὰ Τεισίαν |
| λέγουσιν Ἔκτηνας , βασιλέα δὲ εἶναι τῶν Ἐκτήνων ἄνδρα αὐτόχθονα Ὤγυγον : καὶ ἀπὸ τούτου τοῖς πολλοῖς τῶν ποιητῶν ἐπίκλησις | ||
| Θήβας ἀπὸ Ὠγύγου τοῦ βασιλεύσαντος αὐτῶν . Κόριννα δὲ τὸν Ὤγυγον Βοιωτοῦ υἱόν . ἀπὸ τούτου δὲ καὶ τῶν Θηβῶν |
| μέρος ] δέκα γὰρ ἦσαν φυλαὶ καθεσταμέναι Ἀθήνησιν ἀπὸ τῆς Κλεισθένους πολιτείας , εἰς ἃς ἅπαντες ἦσαν Ἀθηναίων διανενεμημένοι . | ||
| τῇ τῶν γάμων ἡμέρᾳ ἀπωρχήσατο περιττῶς . μεταβουλευσαμένου δὲ τοῦ Κλεισθένους καὶ Μεγακλεῖ τῷ Ἀλκμαίωνος τὴν θυγατέρα δόντος , πρὸς |
| ἔστησαν . Ὅτι ὁ πρεσβύτατος τῶν ἐκ τῆς Ῥώμης ἐκπεμφθέντων πρεσβευτῶν ἐν τῷ συνεδρίῳ τῶν Καρχηδονίων δείξας τῇ γερουσίᾳ τὸν | ||
| , πέμψαι τινὰς εἰς τὸν χάρακα τῶν Ῥωμαίων κατασκόπους ὀνόματι πρεσβευτῶν ἕξοντας τὸ ἀσφαλές , οἳ δεξιώσονται τὸν ἡγεμόνα καὶ |
| . καὶ φορβειὰν τὴν αὐλητικήν . καὶ κρουπέζια τὰ τῶν αὐλητῶν ὑποδήματα . τὸ μέντοι γλωττοκομεῖον εἴρηκε Λύσιππος ἐν Βάκχαις | ||
| , τερετισμοί τερετίσματα , νίγλαροι . τὰ δὲ πρῶτα τῶν αὐλητῶν μαθήματα πεῖρα καὶ γρόνθων . Ἀθήνησι δὲ καὶ συναυλία |
| τρυφὴν αἱρέσεως ἀντεποιήσαντο , ὡς ἡ Κυρηναικὴ καλουμένη ἀπ ' Ἀριστίππου τοῦ Σωκρατικοῦ τὴν ἀρχὴν λαβοῦσα , ὃς ἀποδεξάμενος τὴν | ||
| οὐκ ἀπιθὴς ἲς γράψαι . . . οἷά τ ' Ἀριστίππου τρυφερὴ φύσις ἀμφαφόωντος ψεύδη ἀλλ ' οὔ μοι τούτων |
| ψιλὴν εἶναί φασιν , ὥσπερ ὁ πρῶτος τοῦ Πλάτωνος ἐξηγητὴς Κράντωρ : ὃς δὴ καὶ σκώπτεσθαι μέν φησιν αὐτὸν ὑπὸ | ||
| πάντας ἐκθετέον , ὡς Θεόδωρος : ἢ μᾶλλον , ὡς Κράντωρ , ἐν τῷ Λ σχήματι , τοῦ πρώτου κατὰ |
| τὸ δὲ ζῶ καὶ εἰμὶ οὐδέτερα λέγεται καὶ ὑπὸ τῶν γραμματικῶν ὡς ἐν ὑποστάσει θεωρούμενα , πλὴν εἰ μὴ προσλάβοι | ||
| ἀπὸ τῶν σεμνῶν ἐπὶ τὰ ἄσεμνα ἡκόντων : οἷον ἀπὸ γραμματικῶν ἐπὶ πραγματικὰ , ἢ εἰς ἄλλο τι τῶν ἀτιμοτάτων |
| θηρατὰς καὶ κύνας καὶ ἵππους , ἐπί τινα λόφον ὑψηλὸν ἀναθορὼν καὶ ἑαυτὸν ἀναστήσας ἐπὶ τῶν κατόπιν ποδῶν , οἷον | ||
| πληθὺς αἰδουμένη παλίωξίν τε εἰργάσαντο . καὶ τῆς νίκης ἀρχομένης ἀναθορὼν αὖθις ἐπὶ τὸν ἵππον ἐπῄνει τὸν στρατὸν περιιὼν καὶ |
| δοκεῖς οὐδὲ ἠισθῆσθαι , ὅτι δὴ ταύτην τὴν σοφίαν παρὰ Δάμωνος τοῦ ἡμετέρου ἑταίρου παρείληφεν , ὁ δὲ Δάμων τῶι | ||
| μοι δοκεῖς οὐδὲ ἠισθῆσθαι , ὅτι ταύτην τὴν σοφίαν παρὰ Δάμωνος τοῦ ἡμετέρου ἑταίρου παρείληφεν , ὁ δὲ Δάμων τῶι |
| Ἄλεξις ἐν Γαλατείᾳ ποιεῖ τινα θεράποντα διηγούμενον περί τινος τῶν μαθητῶν τάδε : ὁ δεσπότης οὑμὸς περὶ λόγους γάρ ποτε | ||
| γένος , καθά φησιν Ἕρμιππος ἐν βʹ περὶ τῶν Ἰσοκράτους μαθητῶν . Δημήτριος δ ' ἐν τοῖς περὶ ὁμωνύμων ποιητῶν |
| . οὔτ ' οὖν οἱ ἄριστοι τῶν φιλοσόφων ἀφίστανται τῶν θεολόγων οὔθ ' οἱ θεολόγοι τὰ δεύτερα δυνατώτερα καὶ ἀμείνω | ||
| [ ! ] [ ὥς φασιν ] ἔνιοι τῶν [ θεολόγων ] : τινὲς δὲ [ καὶ τοὺς ] προγόνους |
| ἔχει καὶ ποιεῖ καὶ μεῖζον . ἀκόλουθον ἦν ἐκεῖνο πρότερον τάττεσθαι , ὃ αὐτὸς ὁμολογεῖ ὁ φεύγων , καὶ ἔτι | ||
| οὐχ ἁπλῆ ἐστιν ἀσέβεια , ἵν ' ᾖ καθόλου τοῦτο τάττεσθαι δυνάμενον καὶ ἐπὶ Ἀτρέως καὶ ἐπὶ Θυέστου καὶ ἐπὶ |
| θαλάττῃ . ταῦτα μὲν δὴ καὶ τῶν Λεβάδειαν οἰκούντων ξυγχωρῶ ἀκροᾶσθαι , περὶ δὲ τοῦ βιβλίου τούτου γνώμη ἀποπεφάνθω μοι | ||
| προσήκοντα , τὰ καθήκοντα : συνήθη δὲ τὸ ἐξ ἴσου ἀκροᾶσθαι καὶ μηδὲν παρὰ τὸ δίκαιόν τινι χαρίζεσθαι . . |
| τοῦ γένους ἀπορία φθάνειν ἔοικε καὶ ἐπὶ τὴν τοιαύτην τῶν Πυθαγορικῶν δόξαν . ὡς γὰρ ὁ γενικὸς ἄνθρωπος οὔτε μετὰ | ||
| τινες τῆς Πυθαγόρου σοφίας μετασχεῖν : Ἰταλιώτας δὲ σύμπαντας τῶν Πυθαγορικῶν , τοσοῦτον χρόνον εὐδαιμονήσαντας καὶ μετὰ πλείστης ὁμονοίας καὶ |
| : ἀναγκαίως γὰρ ἔχει κοινὴν ἀρχὴν ὑποθέσθαι τῇσι γνώμῃσι βουλόμενον ξυνθεῖναι τὸν λόγον τόνδε περὶ τῆς τέχνης τῆς ἰητρικῆς . | ||
| , σοφὸν μὲν καὶ φρόνιμον , αἱμύλον δὲ ἄλλως καὶ ξυνθεῖναι λόγους ἱκανόν , οἵων οἱ ἄνθρωποι ἥδιστ ' ἂν |
| τοιούτῳ κατορθῶν ἐδείχθη , ὅτε γε ἐθάρρησε πλάσματα λέγειν τοὺς ἀγαυοὺς ἱππημολγοὺς [ καὶ ] γαλακτοφάγους . τοσαῦτα καὶ πρὸς | ||
| ἀντιφέρονται . Εἴ ποτέ τοι νυκτὸς καθαρῆς , ὅτε πάντας ἀγαυοὺς ἀστέρας ἀνθρώποις ἐπιδείκνυται οὐρανίη Νύξ , οὐδέ τις ἀδρανέων |
| ἐκ πολλῶν ἐθνῶν γενομένων οὐδένες μετὰ πλείονος παρρησίας καὶ σεμνότητος διελέχθησαν τῶν ἀπὸ τῆς ἡμετέρας . εἶτα ἐφ ' ἑκάστῃ | ||
| ἐδέξατο . ἔνιοι δὲ ὑπέλαβον ὡς ἐρωτήσαντος αὐτοῦ οἱ δικασταὶ διελέχθησαν τί βούλεται οὗτος καὶ τί ποιεῖν δεῖ ; , |
| διελύθησαν . Ἀμφισθένης μαρτυρεῖ . Ἐγὼ ἀγόμενον εἰς δουλείαν ὑπὸ Ἡγησάνδρου Πιττάλακον ἀφειλόμην εἰς ἐλευθερίαν , καὶ τὰ ἑξῆς . | ||
| ' ὑμῶν ; ἀλλ ' οὐ παραλείψω τὸ ἱστορηθὲν ὑπὸ Ἡγησάνδρου ἐν τοῖς Ὑπομνήμασιν . Φησὶ γὰρ ὅτι Σάμιοι , |
| , ἀφηγουμένου τούτων τε ἅμα καὶ τῶν ἀργυρασπίδων Ἀντιγένους καὶ Τευτάμου . πρὸ δὲ πάσης τῆς φάλαγγος ἔστησεν ἐλέφαντας τεσσαράκοντα | ||
| ὑπ ' Ἀσσυρίων , ἧς ἐστρατήγει Μέμνων ὁ Τιθωνοῦ . Τευτάμου γὰρ βασιλεύοντος τῆς Ἀσίας , ὃς ἦν εἰκοστὸς ἀπὸ |
| ὄχλον . Τί δέ ; ἦ δ ' ὃς ὁ Θρασύμαχος : χρυσοχοήσοντας οἴει τούσδε νῦν ἐνθάδε ἀφῖχθαι , ἀλλ | ||
| τὰ ἑξῆς ὁ τῶν ἁρπακτικῶν λέγει νόμος , οἷον καὶ Θρασύμαχος ἐτίθει καὶ πᾶς ὁ τοιοῦτος , εἴτε Φάλαρις εἴτε |
| ἐπιβεβλημένον τὰ καθόλου γράφειν . . , : διόπερ τῶν μεταγενεστέρων ἱστοριογράφων οἱ πρωτεύοντες τῆι δόξηι τῆς μὲν ἀρχαίας μυθολογίας | ||
| τότε οὐσῶν κατὰ πᾶσαν τὴν οἰκουμένην , ἀλλὰ μηδὲ τῶν μεταγενεστέρων ἕτερον ἐπιβαλόμενον ῥᾳδίως ἂν ὑπερθέσθαι . τὸν μὲν οὖν |
| τῶν ἐπιφανῶν καὶ ἀρετῆς προγόνων οὐκ ἐς ἀνήκεστον τὰς διαφορὰς προαγαγόντων : ὅσα τε εἰκὸς ἦν ἄλλα ἐπαγωγά , τούτοις | ||
| ὡς ἐν ἀλλοτρίᾳ , οὔτε τὴν πρώτην νίκην ἐς τέλος προαγαγόντων , συντριφθεὶς οὕτως ὀξέως διαλυθῆναι . Ἐξαγγελθέντων δὲ τούτων |
| σφᾶς αὐτοὺς κατ ' ἀλλήλων μαρτυροῦσιν . οὗτος δὲ καὶ μεταπεμφθῆναι φάσκων ὑπὸ τοῦ πατρός , καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν | ||
| . ἐγράφη δὲ μετὰ τὸν Ἀλκιβιάδην ὑπὸ τῆς Σαλαμινίας νεὼς μεταπεμφθῆναι , διὰ τὴν περικοπὴν τῶν Ἑρμῶν , καὶ φυγεῖν |
| ' εὔνοιαν τοὐναντίον εἶπες ἢ δύναται . τοῦτο γὰρ τῶν μαθόντων λήθην μὲν ἐν ψυχαῖς παρέξει μνήμης ἀμελετησίᾳ , ἅτε | ||
| γενέσθαι . ἐντεῦθεν καὶ αὐτὸς ἐγενόμην τῶν ὅτι τέλος ἔχει μαθόντων πρίν τι συμβαλέσθαι μέρος . ἢν οὖν τις ἐπιγράφῃ |
| τολμήματα , ταῦτα ὑπάρχων , ταῦτα ἐπιχειρούντων δημόσια , οὐκ ἀδόξων ἀνδρῶν , οὐκ ἀνωνύμων , οὐ τῶν ἀγνώ - | ||
| πάνυ γοῦν ἐμοὶ μέλει Χαιρέου καὶ Διονυσίου , δούλων ἐμῶν ἀδόξων , ἵνα βραβεύω τοὺς ἐκείνων γάμους καὶ ὁ μέγας |
| τοῖς νέοις , μὴ χείρους αὑτῶν γένοιντο ὑπὸ τῆς τοῦ Φιλολάου πτοίας , ἀπολαβὼν τὸν Ἀπολλώνιον „ ἀπολεῖ „ ἔφη | ||
| . . , [ . , . ] Ἐκ τοῦ Φιλολάου περὶ κόσμου . ἀνάγκα τὰ ἐόντα εἶμεν πάντα ἢ |
| σοι ἀνατρέψαι τὴν εἰσαγωγὴν καὶ ποιῆσαι λύσιν , κατηγορεῖς τῶν συμπρέσβεων : ναί , πολλὰ γὰρ καὶ δεινὰ πεπρεσβεύκασι . | ||
| σαφῶς ἐπιδεῖξαι ; ἐκλήθην μὲν γὰρ ἐπὶ ξένια μετὰ τῶν συμπρέσβεων , ἦσαν δ ' οἱ κλητοὶ καὶ συνδειπνοῦντες σὺν |
| ὃς τῆς ἐναντίας ἦν τούτων γνώμης : παρεπικόπτει δὲ καὶ Εὐθύδημόν τινα , ὡς κεχρημένον τῇ ὥρᾳ πορισμῷ , ὑπὸ | ||
| ἔσται . Ἔστι ταῦτα . Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ κατ ' Εὐθύδημόν γε οἶμαι σοὶ δοκεῖ πᾶσι πάντα ὁμοίως εἶναι ἅμα |
| θείους ἐκείνους ἄνδρας τὸ σὲ δεινότατον ὄντα καὶ γονιμώτατον τῶν ἱστορηθέντων [ συγγραφέων ] οὕτω μὲν κακοπαθῆσαι περὶ τὰς ἀντιλογίας | ||
| : ἀπέδειξε δὲ καὶ διαφωνοῦντα αὐτὸν κατ ' ἔνια τῶν ἱστορηθέντων παρὰ τῶι Μηνοδότωι . . . . : Εὐρύπυλος |
| ὁδός σοι τί δύναται , θεοπρόπε ; πολλοὶ μαθηταὶ κρείσσονες διδασκάλων . ἄπερρε : μή μοι στέφανον ἀμφιθῇς κάρᾳ . | ||
| ὑμῶν δρόμον ἐκ τῆς ἀγορᾶς εἰς τὸ βουλευτήριον τῶν λαμπρῶν διδασκάλων ἔσεσθαι πηδώντων , κροτούντων , χαιρόντων , εὐθυμουμένων , |
| ὡς ἔφην , Λευκίππῃ παραχωρήσεις . ” δεῖπνον οὖν ἡμῖν ηὐτρεπίζετο πολυτελές : καὶ ὄνομα μὲν ἦν τῷ δείπνῳ γάμοι | ||
| σέ , ἐπείθετό τε καὶ τὰ πρὸς τὴν ἐκστρατείαν αὐτοῦ ηὐτρεπίζετο . Ἐπεὶ δ ' ἀποχρώντως εἶχε τούτῳ τὰ τῆς |
| εὐδιεινὴ οὖσα παντάπασιν : ἡ δ ' ἀπὸ τοῦ Λιθίνου Πύργου μέχρι τῆς Σήρας ἐπιδέχεται χειμῶνας σφοδροὺς , ὥστε καὶ | ||
| κατὰ φύσιν τόπων , ἐπὶ δὲ τῆς ἀπὸ τοῦ Λιθίνου Πύργου μὴ παραλαμβάνειν τοῦ λόγου τὸ ἀκόλουθον , ὅτι μὴ |
| φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
| ] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
| Ἀριστείδης φησίν : Ἡρόδοτος δὲ γράφει Ἀθηναίους ἀναπεισθέντας ὑπ ' Ἀρισταγόρου τοῦ Μιλησίου πορθῆσαι Σάρδεις οὔσας ὑπὸ Δαρεῖον καὶ ἑτέρας | ||
| ὁ Μήλιος : ἀντὶ τοῦ “ ὁ ἀσεβής ” . Ἀρισταγόρου γὰρ τοῦ Μηλίου μαθητὴς ὁ Σωκράτης . διεβέβληντο δὲ |
| εἴσω τείχους περιειστήκει τὴν πόλιν , ἔξωθεν προκαθημένων τῶν σῴζειν προαιρουμένων . εἶτα ἐπέσειε τὰ χαλεπώτερα μηχανήματα , ὧν αὐτὸς | ||
| συνεστήσατο καὶ τὰ μὲν ὅπλα παρείλετο , τῶν δὲ μὴ προαιρουμένων παραδοῦναι τοὺς μὲν ἐν χειρῶν νόμῳ διέφθειρεν , τοὺς |
| . καίτοι οὐκ ἂν ᾠήθην ποτὲ ὡς ὀργὴ Πλάτωνος ἢ Χρυσίππου ἢ Ἀριστοτέλους ἢ τῶν ἄλλων ὑμῶν καθίκοιτο ἄν , | ||
| ὑπώπτευσεν αὐτὸν ψεύδεσθαι ὑπονοήσασα ταῦτα διὰ τὸν ἔρωτα λέγεσθαι τοῦ Χρυσίππου : εἰς μέθην : λειμῶν ' ἐς Ἥρας : |
| δ ' ἀν ' ἄστυ : ταραχαί , θόρυβοι . κεκωμῴδηται δὲ ἡ λέξις . λέγεται γὰρ μᾶλλον ἐπὶ βορβορυγμοῦ | ||
| . . Κηφισόδωρος : Λυκοῦργος ἐν τῷ Κατὰ Μενεσαίχμου . κεκωμῴδηται δὲ οὗτος ὡς νωθὴς κτἑ . . . . |
| ταῦτα μέντοι δι ' ἐκεῖνον ὃς οἷς ἔπεισεν ἡσθεὶς τῶν πεπεισμένων ὀλιγωρεῖ . καὶ Κάνδιδος μὲν ἡμᾶς ἀπόλλυσιν , ὁ | ||
| . οὐ γὰρ ἀξιοῖ συμβουλεύειν μένειν , ἀλλ ' ὡς πεπεισμένων διαλέγεται : εἶτα φοβούμενος , μὴ ἐνδῶσιν , καὶ |
| πώϲ ἐϲτι καὶ θερμά , τὸ μέντοι ποϲὸν ἢ τῆϲ λεπτομερείαϲ ἢ τῆϲ θερμότητοϲ οὐκ ἐνδείκνυται διὰ τὸ ἀνώμαλον εἶναι | ||
| ῥίζα , καὶ μᾶλλον ὁ καρπόϲ , ἱκανῶϲ θερμαίνει μετὰ λεπτομερείαϲ : ἔϲτι δὲ καὶ οὐρητικὸν πρὸϲ ἐπιληψίαν τε καὶ |
| περιττὴν ἐξ ἀνάγκης μακρὰν ἔχειν , τὴν δὲ δευτέραν συζυγίαν ἀναμφιλόγως ἐξ ἀμφοῖν συγκεῖσθαι δακτύλων : δευτέρα ἡ μετὰ δύο | ||
| ἑαυτῶν βίον γελῶντες εὖ μάλα καὶ ἡδόμενοι . οὕτω δὲ ἀναμφιλόγως εἰσὶ δίκαιοι , ὡς μηδὲ τοὺς θεοὺς πολλάκις ἀπαξιοῦν |
| ὧν καὶ τοὺς ἀπογόνους ἡγήσασθαί φασι τῆς πόλεως μέχρι τῶν νεωτέρων καιρῶν . τοὺς δὲ λοιποὺς ἅπαντας Ἰόλαος ἀναλαβὼν καὶ | ||
| αὐτῷ οὕτως εἰς τὴν παιδείαν τῶν ὁμιλητῶν , προσιόντων τῶν νεωτέρων καὶ βουλομένων συνδιατρίβειν οὐκ εὐθὺς συνεχώρει , μέχρις ἂν |
| γυνὴ δὲ φάσκουσα αὑτῆς αὐτὸν εἶναι δοῦλον , ἀμφισβητοῦσα τῷ Νικομήδει , καὶ οὐκ ἔφη ἐάσειν αὐτὸν ἄγειν . ὅσα | ||
| βίον λυσιτελοῦς , νὴ τὸν Δία εἶπε λυσιτελές , ἀλλὰ Νικομήδει τούτῳ , δείξας χωλόν τινα καὶ ἀνάπηρον . Ὅτι |
| Σκύθην ἐκεῖνον τὸν Ἀνάχαρσιν οὐ πάνυ τι ἀττικίσαι φασίν , ἐπαινεθῆναι δ ' ἐκ τῆς διανοίας καὶ τῶν ἐνθυμημάτων . | ||
| ταύτῃ δεῖ ὑπ ' ἐμοῦ τε καὶ σοῦ τὸν λόγον ἐπαινεθῆναι , ὡς τὰ δέοντα εἰρηκότος τοῦ ποιητοῦ , ἀλλ |
| ἀλλὰ στοχαζόμενοι τοῦ καλῶς ἔχοντος καὶ σαφῶς καὶ τοῦ μὴ γελᾶσθαι ὑπὸ τῶν διακονούντων ἡμῖν παιδαρίων [ καὶ ἰδιωτῶν ] | ||
| οἱ κατὰ πόλεις γεγραμμένοι καὶ ἄγραφοι νόμοι θαυμάζοντες ἃ χρὴ γελᾶσθαι , καὶ ἄνευ τῶν διδαξόντων αὐτομαθής ἐστιν αὐτὴ πρὸς |
| , κατὰ κενοῦ αὐτὸν χανεῖν φασίν . ἐπὶ τῶν συνελπιζόντων χρηματιεῖσθαι , διαμαρτανόντων δέ . Λύκος περὶ φρέαρ χορεύει : | ||
| συνελόντι δ ' εἰπεῖν , εἰ μήτ ' εὐδοξήσειν μήτε χρηματιεῖσθαι μήτε ἰσχύσειν μήτε ἐρεῖν , πῶς ἐγχωρεῖ τοιαύτην αἰτίαν |
| ἐκ τῶν κακιῶν , λέξις ἐστὶ παρὰ τὸ ἔθος τῶν εὐδοκιμούντων Ἑλλήνων . σολοικισμὸς δέ ἐστι λόγος ἀκαταλλήλως συντεταγμένος . | ||
| ἡμῶν μὲν εὖ παθόντων ὑφ ' ὑμῶν , ὑμῶν δὲ εὐδοκιμούντων . ἀλλὰ κἀκεῖνο μέντοι πρόσθες : πεῖθε τὴν μεγάλην |
| τινεϲ μεθ ' ἑτέρων ἐπιτηδείων μιγνύντεϲ διδόαϲι τοῖϲ λιθιῶϲιν : ἔξεϲτι δὲ τῷ βουλομένῳ κατ ' ἀγρόν ποτε τῶν ἄλλων | ||
| τῆϲ δυνάμεωϲ καὶ τῆϲ ἀκμῆϲ τοῦ νοϲήματοϲ ἐν τάχει προϲδοκωμένηϲ ἔξεϲτι λεπτότατα διαιτᾶν , ἀρρωϲτούϲηϲ δὲ τῆϲ δυνάμεωϲ οὐκ ἔτι |
| , κἂν πολεμεῖν πρὸς αὐτὸν ἀναγκασθῶμεν , βέλτιον μετὰ τούτων ἀγωνιεῖσθαι . παραπλησίως δὲ καὶ τοῦ Κλεάρχου περὶ τούτων ἀποκριναμένου | ||
| : ἐπιθαρρύνουσι δὲ οἱ παρεστῶτες αὐτόν , ὡς τοὺς δρόμον ἀγωνιεῖσθαι μέλλοντας προτρέπειν εἰώθαμεν . Ὁ δὲ εἴπερ ἀναθαρρήσειε κυβιστήσας |
| , δικαίως ἂν ἐπιτιμῷτο . Κριτίαν μὲν τοίνυν αἰσθανόμενος ἐρῶντα Εὐθυδήμου καὶ πειρῶντα χρῆσθαι , καθάπερ οἱ πρὸς τἀφροδίσια τῶν | ||
| ἡμᾶς , οἵ τε τοῦ Κλεινίου ἐρασταὶ καὶ οἱ τοῦ Εὐθυδήμου τε καὶ Διονυσοδώρου ἑταῖροι . τούτους δὴ ἐγὼ δεικνὺς |
| ἀκούοντας , τῇ ἀναμνήσει χρησόμεθα : ὅταν δὲ ὀλίγα , παραλείψομεν τὴν ἀνάμνησιν . καὶ τὸ παθητικὸν δὲ μέρος ὡσαύτως | ||
| . ἔτι δὲ καὶ τοιοῦτό τι λέγουσι : πότερον γὰρ παραλείψομεν τὸ προοίμιον ἢ τοὺς ἐπιλόγους ; εἰ μὲν οὖν |
| συγγενῶν , ὡς , ὅτε μὲν προὔκειτο , ὤκνουν καὶ ᾐσχύνοντο λόγους περὶ αὐτοῦ ποιεῖσθαι , ἐξενεχθέντος δὲ ἢ περὶ | ||
| καὶ γὰρ δὴ καὶ ἐπῃνεῖτο ὑπὸ πολλῶν καὶ μᾶλλον ἐκεῖνον ᾐσχύνοντο οἱ πολῖται δύο καὶ εἴκοσιν ἐτῶν ὄντα ἢ τοὺς |
| Φρύνη ἡ ἑταίρα . παρεσίτει δὲ ταύτῃ Γρυλλίων εἷς τῶν Ἀρεοπαγιτῶν . τὸ δὲ κύριον αὐτῆς ὄνομα Μνησαρέτα , φησὶν | ||
| δικαίως ⌉ ἔσται ἡ κατ ' Ἀριστογείτονος ἀπόφασις παρὰ τῶν Ἀρεοπαγιτῶν γεγενημένη ; ἢ τὸ δῶρα λαμβάνειν ἐπὶ προδοσίᾳ τῶν |
| ; Τὸ ἀληθέστατον ἐκεῖνο δηλαδή , ὅτι ἡμεῖς τὰ μὲν Στωϊκῶν καὶ πάνυ ἐκμανθάνομεν ὡς ἂν κατὰ ταῦτα φιλοσοφεῖν ἀξιοῦντες | ||
| Κράτητος δὲ ἐγένετο Ζήνων ὁ Κιτιεύς , ὁ τῆς τῶν Στωϊκῶν φιλοσόφων αἱρέσεως καταστὰς ἀρχηγός . Ζήνωνα δὲ Κλεάνθης διεδέξατο |
| . Ἡγησιάναξ γραμματικὸς [ . . ] γράψας Περὶ τῆς Δημοκρίτου λέξεως βιβλίον ἓν καὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων . ἦν | ||
| : πάντων γὰρ σχεδὸν τῶν ἀρχαίων μεμνημένος ὁ Πλάτων οὐδαμοῦ Δημοκρίτου διαμνημονεύει , ἀλλ ' οὐδ ' ἔνθα ἀντειπεῖν τι |
| καὶ πόρρω τῆς εἰωθυίας σοι εὐλαβείας , καὶ ἐγγύς τι Προδίκου τοῦ Κείου καὶ Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου τοῦ | ||
| τε καὶ πράξεις τὰς τοιαύτας ποιήσεις . . καὶ γὰρ Προδίκου μυρία τινὰ ἀκήκοα περὶ ὀνομάτων διαιροῦντος . . . |
| 〛 τοὺς γὰρ Ἀθηναίους κάθοδον δεδωκέναι τοῖς φυγάσι πλὴν τῶν Πεισιστρατιδῶν μετὰ τὴν ἧτταν τὴν ἐν Σικελίαι : ἥκοντα οὖν | ||
| πλήθει στρατιᾶς καταπαῦσαι τὴν δυναστείαν , ὥσπερ Λακεδαιμόνιοι τὴν τῶν Πεισιστρατιδῶν . τί μᾶλλον οὖν ὁ δοῦλος σὸς ἢ σὺ |
| προσῳδιακὸν καλούμενον , περὶ οὗ εἴρηται ἐν τῇ παραβάσει τοῦ Νεφελῶν δράματος . τὸ εʹ ὅμοιον τῷ βʹ . τὸ | ||
| τῷ Ἀριστοφάνει παρεκίνησαν αὐτὸν κατ ' ἐκείνου γράψαι τὴν τῶν Νεφελῶν κωμῳδίαν : οὐκ ἠδύναντο γὰρ κατ ' ἐκείνου λέγειν |
| πόλις προσέταξεν . εἰκότως δὲ προσέταξε τούτῳ : μόνος γὰρ ἐφώρασε Φίλιππον ἐπιβουλεύοντα τοῖς Ἕλλησι καὶ μόνος παρεκάλει τὸν δῆμον | ||
| , ἀποτυχόντες ἀπολαῦσαι τοῦ ἐρωμένου , ὥσπερ που καὶ Ἐρασίστρατος ἐφώρασε δι ' ἔρωτα τὸν τοῦ Σελεύκου ἀῤῥωστοῦντα Ἀντίοχον . |
| ὅταν θυόμενος ὁ ταῦρος μυκήσηται . οἱ δ ' ἀντιλέγοντες μεταφέρουσιν εἰς τὴν Ἑλίκην τὰ λεχθέντα τεκμήρια περὶ τοῦ ταύρου | ||
| † βίρσι τῷ σοφιστῇ ] . εἰ γὰρ μὴ τίκτουσαι μεταφέρουσιν , ἔδει κἀκεῖ γίνεσθαι μελίσσας αὐτῶν μὴ μεταφερουσῶν . |
| . ἐς τὰ ῥάκια : ὡς τοιαῦτα εἰσαγόντων τῶν ἄλλων κωμικῶν . Γ ῥακοφοροῦντας . Γ αἰνίττεται δὲ καὶ εἰς | ||
| καὶ Ἀπολλωνίδης καὶ Ἐπιθέρσης γραμματικὸς γράψας περὶ λέξεων ἀττικῶν καὶ κωμικῶν καὶ τραγικῶν . Νικασία , νησίδιον μικρὸν πλησίον Νάξου |
| πᾶσαν παριόντες κωμῳ - δίαν οὐδὲ ἔστιν εἰπεῖν ὁπόσον ἤνεγκαν γέλωτος . ἓν μόνον ἐδόκεις μοι ψεύδεσθαι τὸ φάσκειν οὐ | ||
| τὸ κοινὸν τῶν δοκούντων εὐτακτοτάτων Σπαρτιατῶν , ἀλλ ' ὑπὸ γέλωτος κατεχόμενοι ἐμποδὼν ἦσαν τἀνδρί , μέχρις οὗ ἐκεῖνος ἐχαριεντίσατο |
| [ φωνὴν ἔρρηξέν ] ? [ τινα κατὰ τῶν ] σοφιστῶν [ οἳ ἐμνημόνευσαν ] [ ] αὐτοῦ : τοσοῦτον | ||
| ἀλλ ' ὅμως ὑπὲρ τηλικούτων ὄντος τοῦ λόγου τινὲς τῶν σοφιστῶν ἀσεβεῖν με φήσουσιν Ὁμήρῳ ἀντιλέγοντα καὶ ἐπιχειρήσουσι διαβάλλειν πρὸς |
| ἄλλ ' αὐτοῖσι πάντ ' ἐθέσπισε , καὶ τἀπὶ Τροίᾳ πέργαμ ' ὡς οὐ μή ποτε πέρσοιεν , εἰ μὴ | ||
| ὑπηρέτου . νέον νέοι κρατεῖτε καὶ δοκεῖτε δὴ ναίειν ἀπενθῆ πέργαμ ' : οὐκ ἐκ τῶνδ ' ἐγὼ δισσοὺς τυράννους |
| ἀπὸ Εὐρυκλέους τοιούτου μάντεως . Ἀριστοφάνης Σφιγξί : μιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιαν . Φιλόχορος δ ' ἐν τῇ | ||
| οἷς οὐκ ἤθελον περιπεσόντων . Εὐρυκλῆς πᾶς ἐγγαστρίμυθος : ἀπὸ Εὐρυκλέους τοιούτου τινὸς μάντεως . Εὐγενὴς ἐκ βαλαντίου : ἐπὶ |
| τῶν ἀσυνέτων καὶ ἀπραγμόνων . Δαιδάλου ποίημα : ἐπὶ τῶν ἀκριβούντων τὰς τέχνας ⋮ Λέγεται γὰρ , ὅτι Μίνως Δαίδαλον | ||
| δὲ συγγενικὸν Ἄττιος , ὃς ἁπάντων θεοφιλέστατος ὁμολογεῖται γενέσθαι τῶν ἀκριβούντων τὴν τέχνην καὶ μεγίστου τυχεῖν δι ' αὐτὴν ὀνόματος |
| ταῦτα οὐ πολλαῖς ὕστερον ἰδὼν ἀγόμενον τουτονὶ Παγκλέωνα ὑπὸ τοῦ Νικομήδους , ὃς ἐμαρτύρησεν αὐτοῦ δεσπότης εἶναι , προσῆλθον βουλόμενος | ||
| Προυσίαν ἐς ἱερὸν Διὸς καταφυγόντα συνεκέντησάν τινες ἐπιπεμφθέντες ἐκ τοῦ Νικομήδους . οὕτω Νικομήδης ἀντὶ Προυσίου Βιθυνῶν ἐβασίλευε , καὶ |
| πόλεως Σικελίας , διάσημος νομοθέτης τῶν Ἀθήνησιν ἐλθόντων εἰς Θουρίους ἐποικῶν , φευγόντων δέ : τῷ πατρὶ συνακολουθήσας κατῴκησεν ἐν | ||
| πόλεως Σικελίας , διάσημος νομοθέτης τῶν Ἀθήνησιν ἐλθόντων εἰς Θουρίους ἐποικῶν , φευγόντων δέ : τῷ πατρὶ συνακολουθήσας κατῴκησεν ἐν |
| μή ποτ ' ἐπιβὰς κήρυκι τὸν πόδα παρῶ . Κλεῶνος κιθαρῳδοῦ , ὃς ἐκαλεῖτο Βοῦς , ἀκούσας εἶπεν : ὄνος | ||
| ἄκρατον τὴν δυστυχίαν . διὸ καὶ περὶ τοῦ Δημοδόκου τοῦ κιθαρῳδοῦ φησιν : ὃν πέρι Μοῦς ' ἐφίλησε , δίδου |
| Κύλινδρος . , ] σημείωσαι τὸν κύλινδρον ὀρθὸν ἱστάμενον . Οὐδέτερον ἄρα . , ] κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν γὰρ τοῦ | ||
| νῦν ἀνακομιστέον ἢ τὸν πατέρα ἐνταῦθα ἀναμενητέον . ” “ Οὐδέτερον , ” εἶπον : “ ποίῳ γὰρ ἴδοιμι προσώπῳ |
| θυγατέρα ἐπὶ τοῖς διδύμοις παισὶν Ἀντίκλειαν γενέσθαι , τῆς δὲ Νικόμαχόν τε εἶναι καὶ Γόργασον , πατρὸς δὲ Μαχάονος τοῦ | ||
| ὀνομάζονται . ἔστι δὲ καὶ δρᾶμα Φερεκράτους Μεταλλεῖς , ὅπερ Νικόμαχόν φησι πεποιηκέναι Ἐρατοσθένης ἐν ζʹ περὶ τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας |
| λοιπῶν . Τούτοις ἑπόμενόν ἐστι τοὺς μεθ ' Ὅμηρον ποιητὰς χαρακτηρίσαι , ὥσπερ τοὺς μετὰ Δημοσθένην ῥήτορας ἐχαρακτηρίζομεν καὶ τοὺς | ||
| οὖν καὶ ταῦτα τήν τε ἀρίστην ποίησιν καὶ αὐτὸν Ὅμηρον χαρακτηρίσαι : ἵνα δὲ ἐντελέστερον ᾖ τὸ λεγόμενον , ἐπὶ |
| ' Αἰσάροιο : Αἴσαρος ποταμὸς διὰ μέσης τῆς πόλεως τῶν Κροτωνιατῶν ῥέων εἰς τὴν θάλασσαν . κώμυθα δίδωμι : κώμυς | ||
| . . . Ἀριστοτέλης [ . ] λέγει ὑπὸ τῶν Κροτωνιατῶν τὸν Πυθαγόραν Ἀπόλλωνα Ὑπερβόρειον προσαγορεύεσθαι . ἐδίδασκε Π . |
| εἰσὶ πάντες οἱ κατὰ τὴν Κύπρον μόναρχοι τὸ τῶν εὐγενῶν κολάκων γένος ὡς χρήσιμον : πάνυ γὰρ τὸ κτῆμα τυραννικόν | ||
| Λαμίας Ἀφροδίτης ἱερὰ καὶ Βουρίχου καὶ Ἀδειμάντου καὶ Ὀξυθέμιδος τῶν κολάκων αὐτοῦ καὶ βωμοὶ καὶ ἡρῷα καὶ σπονδαί . τούτων |
| τε ξυνιέναι ὀξύτερος ᾖ καὶ ἀμείνων μνημονεύς . Ὁ αὐτὸς σκωπτόμενος ὑπό τινος ὅτι διὰ σμικρολογίας τοῦτο ποιεῖ εἶπεν : | ||
| νόμοις τῆς πατρίδος . Βίας ἔν τινι πότῳ σιωπῶν καὶ σκωπτόμενος εἰς ἀβελτερίαν ὑπό τινος ἀδολέσχου : Καί τίς ἂν |
| εὑρόντες παντελῶς ἐς μικρόν τι προήγαγον : οἱ δὲ νῦν εὐδοκιμοῦντες παραλαβόντες παρὰ πολλῶν οἷον ἐκ διαδοχῆς κατὰ μέρος προσαγόντων | ||
| τῇ βουλῇ , κεχαρισμένας δὲ τοῖς δημοτικοῖς , καὶ σφόδρα εὐδοκιμοῦντες ἐπὶ ταύταις κατασπασθέντες ἀπὸ τοῦ βήματος ἀπήχθησαν ὑπὸ τῶν |
| ἄλλων εἰσαγαγεῖν τὸν πλείονος παρὰ σοὶ τυχόντα φιλοστοργίας . τῶν φοιτητῶν πολλάκις εἰπεῖν δεηθέντων τῆς μέχρι τοῦ παρόντος ἀναβολῆς διηγήσεται | ||
| ἐπικελεύσῃ , πᾶσι πειθαρχεῖν . ἐνθένδε μοι δοκεῖ τις τῶν φοιτητῶν Μωυσέως , ὄνομα εἰρηνικός , ὃς πατρίῳ γλώττῃ Σαλομὼν |
| πλεῖστοι τῶν ἡμετέρων πρὸς μόνην παιδογονίαν , τινὲς δὲ τῶν ἐπισημοτέρων οὔτε πρὸς ὑγείαν οὔτε πρὸς παιδοποιίαν . Ἡρόφιλος δὲ | ||
| δὲ οἱ μὲν πρῶτοι κανόνες τῆς καθ ' ἡμᾶς οἰκουμένης ἐπισημοτέρων πόλεων τὰς κατὰ μῆκος καὶ πλάτος ἐποχάς , οἱ |
| τοὺς δελφῖνας καὶ τῷ στέατι πολλῷ χρῶνται πρὸς ἅπαντα . Τούτους οὖν οἶμαι λέγειν τὸν ποιητὴν Ἁλιζώνους ἐν τῷ μετὰ | ||
| Βουβάστιος πόλιος ἐπὶ τῷ Πηλουσίῳ καλεομένῳ στόματι τοῦ Νείλου . Τούτους μὲν δὴ χρόνῳ ὕστερον βασιλεὺς Ἄμασις ἐξαναστήσας ἐνθεῦτεν κατοίκισε |
| τοῦ Δημάδου πρὸς αὐτόν : τί οὐ πείθομεν , ὦ Φωκίων , Ἀθηναίους τὴν Λακωνικὴν προσδέξασθαι πολιτείαν ; ἐὰν γὰρ | ||
| προσετίθει τὸ χαίρειν : οὕτως ἄρα ᾑρήκει τὸν Μακεδόνα ὁ Φωκίων . ἀλλὰ καὶ τάλαντα αὐτῷ ἀργυρίου ἔπεμψεν ἑκατόν , |
| . σκέψασθε δὲ καὶ εἰς τοὺς πατέρας ὑμῶν τοὺς Ἀθηναίους ἀνενεγκόντες , οὓς αἱ μὲν ἄλλαι συγγραφαὶ κοσμοῦσι σχεδὸν ὡς | ||
| Ἀριστοτέλης θαύματος ἄξιοι ὑπὸ τὰς δέκα κατηγορίας τὰς ἀπείρους λέξεις ἀνενεγκόντες , οὕτως ἐπαίνου ἀξίους ἡγητέον , ὡς μικρὰ μεγάλοις |
| χαλκεῦσιν ἔθος ἦν γελοῖά τινα καταρτᾶν ἢ ἐπιπλάττειν ἐπὶ φθόνου ἀποτροπῇ : ἐκαλεῖτο δὲ βασκάνια , ὡς καὶ Ἀριστοφάνης λέγει | ||
| ἐκάλουν . ἦγον δὲ ἔσθ ' ὅτε ταῦτα καὶ ἐπὶ ἀποτροπῇ λιμοῦ . ᾖδον δὲ παῖδες οὕτως : Εἰρεσιώνη σῦκα |
| αὐτὸν ἐλέγξαι πειράσομαι πρῶτον , ἐφ ' ᾧ μάλιστ ' ἠγανάκτησα τῶν ῥηθέντων . εἶπεν γὰρ ὡς ὁ πάππος ὤφειλε | ||
| εἰπόντος μοί τινος Διάλλαξον τὴν πόλιν , καὶ πρὸς αὐτὸν ἠγανάκτησα . μὴ γὰρ ἴδοιμι τὴν ἡμέραν ἐκείνην , ἐν |
| τῶν κατὰ φύσιν τόπων , ἐπὶ δὲ τῆς ἀπὸ τοῦ Λιθίνου Πύργου μὴ παραλαμβάνειν τοῦ λόγου τὸ ἀκόλουθον , ὅτι | ||
| δὲ δισμυρίων ἑξακισχιλίων διακοσίων ὀγδοήκοντα , καὶ τὴν ἀπὸ τοῦ Λιθίνου Πύργου μέχρι Σήρας τῆς τῶν Σηρῶν μητροπόλεως , ὁδοῦ |
| ὅμιλος ἀνωίστως ἐφικάνει ; εἰ δὲ τὸ μὲν μακάρων τις ἀποτρέποι , ἄλλα δ ' ὀπίσσω μυρία δηιοτῆτος ὑπέρτερα πήματα | ||
| ἀπὸ τοῦ ἕλκεος τοῦ στόματος ἴσχοιτο , ἢ εἴ τις ἀποτρέποι ὅκως μηδὲ μελλήσει διαπυῆσαι πλὴν τοῦ ἀναγκαίου πύου ὀλιγίστου |
| συγκαταπράξαντος , πῶς ἀπεμνημόνευσαν τὴν χάριν ; διὰ Χειρισόφου καὶ Κλεάρχου Κῦρον ἐπῆγον αὐτῷ . καὶ οὐκ ἀπέχρη ταῦτα , | ||
| ὁ Ἡρακλεώτης ἐν τῷ ιβʹ Περὶ Ἡρακλείας , Διονύσιος ὁ Κλεάρχου τοῦ πρώτου τυραννήσαντος ἐν Ἡρακλείᾳ υἱὸς , καὶ αὐτὸς |
| Αὖλος Οὐεργίνιος Καιλιμοντανὸς καὶ Τῖτος Οὐετούριος Γέμινος , ἄρχοντος Ἀθήνησι Θεμιστοκλέους , ἑξηκοστῷ καὶ διακοσιοστῷ μετὰ τὴν κτίσιν ἔτει , | ||
| τῶν ἄλλων δηλονότι . αὐτοσχεδιάζειν : ἑτοίμως λέγειν . τελευτὴ Θεμιστοκλέους φαρμάκῳ ἀποθανεῖν αὐτόν : αἷμα γὰρ ταύρειον πιὼν ἀπέθανεν |
| , ὡς ἱστορεῖ Βάτων ἐν τοῖς περὶ τῶν ἐν Ἐφέσῳ τυράννων ) . Ἡγήσανδρος δέ φησιν ὅτι καὶ Ἀστυκρέοντα θεραπευθέντα | ||
| κατέγνως , οὐδ ' ἐκεῖνο συνιδών , ὅτι τῶν μὲν τυράννων οὐδεὶς πώποτε τελευτήσας ἀνεβίωσεν , πόλεις δὲ πολλαὶ ἄρδην |
| θεασάμενος ἄρνα ἀπό τινος ποταμοῦ πίνοντα τοῦτον ἠβουλήθη μετ ' εὐλόγου αἰτίας καταθοινήσασθαι . διόπερ στὰς ἀνωτέρω ᾐτιᾶτο αὐτὸν ὡς | ||
| οὐσίαις ἐφαρμόζειν συμφώνως τῇ φύσει . εἰς δὲ τὴν τοῦ εὐλόγου καὶ ἀλόγου κρίσιν οὐ μόνον ταῖς τῶν ἐκτὸς ἀξίαις |
| , ἀλλὰ τῶν γειτόνων Βοιωτῶν , τῷ μήτε Ὅμηρον μήτε τραγικοὺς μήτε Θουκυδίδην ἢ Πλάτωνα κεχρῆσθαι αὐτοῖς . . . | ||
| δέ σε καὶ τῶν ἐπὶ τῆς σκηνῆς πολλάκις ἑωρακέναι τοὺς τραγικοὺς ὑποκριτὰς τούτους πρὸς τὰς χρείας τῶν δραμάτων ἄρτι μὲν |
| ἀλλ ' ἑαυτὸν εὖ διασκεψάμενος ὡς μελέτῃ οὐκ ἐπιτήδειον τῷ ξυγγράφειν ἐπέθετο καὶ ἐθαυμάσθη ἐκ τούτου . ἡ μὲν ἐπίπαν | ||
| ταῦτα ὁκοῖα ἐστί . Φημὶ δὲ δεῖν τὸν μέλλοντα ὀρθῶς ξυγγράφειν περὶ διαίτης ἀνθρωπίνης πρῶτον μὲν παντὸς φύσιν ἀνθρώπου γνῶναι |
| πλήττουσιν . πεποίηται ⌈ δὲ [ δ ' ] αὐτῷ χαριέντως . ἐδιδάχθη ἐπὶ ἄρχοντος Ἀμεινίου διὰ Φιλωνίδου ἐν τῇ | ||
| οὐκ ἔστιν ὄνομα ἀλλ ' ἐπίρρημα , ἀντὶ γὰρ τοῦ χαριέντως 〚 . Πρόσκειται πᾶν ὄνομα 〛 οὐδέτερον διὰ τὴν |
| ὑπεροψίαν ἐξαφθεὶς ἄμαχον τοῦ μὲν ἔτι ἄνθρωπος εἶναι κατεφρόνει , προσκυνεῖσθαι δὲ καὶ ταῖς τῶν Ὀλυμπίων γεραίρεσθαι τιμαῖς ἠξίου , | ||
| ἐκ βασιλέως πραχθῆι , τοῦτο δίκαιον νομίζειν . ἐπεὶ καὶ προσκυνεῖσθαι ἐθέλειν Ἀλέξανδρον λόγος κατέχει , . . . οὐκ |
| ' ὅτε σὲ ἤκουσα πεπλῆχθαι τῇ συμφορᾷ , πάνυ γε ἠγάσθην καὶ ἔδοξέ μοι τῷ τρόπῳ σου πρέπειν ὁ θρῆνος | ||
| , τὸν δὲ τῶν στεφανωθέντων ἀμείνω . ἐγὼ δὲ αὐτοῖν ἠγάσθην μὲν καὶ τὰ τοῦ σώματος ἔργα , φιλῶ δὲ |
| ἢ ἔριον ἐκ πισσελαίου ἐμπεπασμένου βραχέος θείου : μετὰ δὲ διατρίτον κατάπλασμα γῦρις μετὰ λινοσπέρμου καὶ μέλιτος καὶ πηγανίνου ἐλαίου | ||
| ἢ ἔριον ἐκ πισσελαίου ἐμπεπασμένου βραχέος θείου : μετὰ δὲ διατρίτον κατάπλασμα γῦρις μετὰ λινοσπέρμου καὶ μέλιτος καὶ πηγανίνου ἐλαίου |