| ἀλλ ' ἑαυτὸν εὖ διασκεψάμενος ὡς μελέτῃ οὐκ ἐπιτήδειον τῷ ξυγγράφειν ἐπέθετο καὶ ἐθαυμάσθη ἐκ τούτου . ἡ μὲν ἐπίπαν | ||
| ταῦτα ὁκοῖα ἐστί . Φημὶ δὲ δεῖν τὸν μέλλοντα ὀρθῶς ξυγγράφειν περὶ διαίτης ἀνθρωπίνης πρῶτον μὲν παντὸς φύσιν ἀνθρώπου γνῶναι |
| μὲν Ζήνωνα κατ ' ἰδίαν φιλοσοφῆσαι , τὸν δὲ Ἀναξαγόρου διακοῦσαι καὶ Πυθαγόρου : καὶ τοῦ μὲν τὴν σεμνότητα ζηλῶσαι | ||
| μὲν Ζήνωνα κατ ' ἰδίαν φιλοσοφῆσαι , τὸν δὲ Ἀναξαγόρου διακοῦσαι καὶ Πυθαγόρου : καὶ τοῦ μὲν τὴν σεμνότητα ζηλῶσαι |
| . Ἡγησιάναξ γραμματικὸς [ . . ] γράψας Περὶ τῆς Δημοκρίτου λέξεως βιβλίον ἓν καὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων . ἦν | ||
| : πάντων γὰρ σχεδὸν τῶν ἀρχαίων μεμνημένος ὁ Πλάτων οὐδαμοῦ Δημοκρίτου διαμνημονεύει , ἀλλ ' οὐδ ' ἔνθα ἀντειπεῖν τι |
| : τὸ δ ' ἔστι σφόδρα διατεινομένων μὴ διὰ πάντων ἀφῖχθαι . ἔπειτα , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , οὐχ ὅτι | ||
| αὐτὸ γάρ μοι τοῦτο θεὸς δοκεῖ εἶναι καὶ ἐπὶ πᾶν ἀφῖχθαι καὶ πάντα διατιθέναι καὶ ἐν παντὶ ἐνεῖναι . καὶ |
| σοφιστῇ καὶ διατριβὴν παράσχητε , ἀλλ ' ὑπολαμβάνεθ ' ὁρᾶν εἰσεληλυθότα ἀπὸ τοῦ δικαστηρίου οἴκαδε καὶ σεμνυνόμενον ἐν τῇ τῶν | ||
| ὡς ἀπῆλθεν ἀπὸ τῆς βουλῆς τούτους τοὺς λόγους εἰρηκώς , εἰσεληλυθότα πάλιν ὡς Ἀρίσταρχον καὶ τὴν δεξιὰν [ ὡς ] |
| . οὐ γὰρ περὶ γῆς μόνον οὐδὲ κτημάτων τὸν ἀγῶνα ἀπέφαινε γενησόμενον , εἰδέναι δὲ ἔφη σαφῶς ἃ νικωμένους ἐπιλήψεται | ||
| πάντων , καὶ αὐτῆς τῆς θεοῦ τοῖς περικειμένοις χρυσίοις : ἀπέφαινε δ ' ἔχον τὸ ἄγαλμα τεσσαράκοντα τάλαντα σταθμὸν χρυσίου |
| εἰργάζετο καὶ τὰ πρὸς πόλεμον παρεσκευάζετο . μελλόντων δὲ τῶν Ἰουλιανοῦ στρατιωτῶν ἔτι καὶ τὰ πρὸς πόλεμον ἕτοιμα ποιούντων , | ||
| . . . . , . ] Ὅτι μετὰ τὴν Ἰουλιανοῦ τῆς βασιλείας ἀναγόρευσιν πρεσβεῖαι πανταχόθεν συνέβαινον καὶ στέφανοι πολλοὶ |
| τοὺς περὶ Ἀλκιβιάδην ἢ Κρίτωνα προὔτρεψε : καὶ τοὐντεῦθεν ἐλευθερίως ἐφιλοσόφει . Ἱερώνυμος δ ' ἐν τῷ Περὶ ἐποχῆς καθαπτόμενος | ||
| „ ἀπόχρη καὶ τὰ εἰρημένα δεῖξαι τὴν ἰδέαν , ἣν ἐφιλοσόφει Λούκιος , ἱκανὰ γάρ που ταῦτα δηλῶσαι τὸν ἄνδρα |
| καὶ ἀποδεικτικώτερον δεικνὺς δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα . Τὴν Παρμενίδου δ ' ὑπερῆρεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκεῖνον μὲν λέγειν ἀρχὴν | ||
| καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι |
| ἐν Τάραντι τῆς Ἰταλίας . Μεταπεμπομένου δὲ Διονυσίου αὐτὸν καὶ ἀξιοῦντος διὰ γραμμάτων [ ἐλθεῖν ] , ὁ Φιλόξενος ἀντιγράψαι | ||
| ? [ ] , Αἰτωλῶν , Δολόπων , Φθιωτῶν καὶ ἀξιοῦντος Νίκαιαν Λοκροῖς παραδιδόναι κατὰ τὸ δόγμα τὸ τῶν Ἀμφικτυόνων |
| καὶ τοὺς ἐν τούτοις δόξαν ἔχοντας μετεπέμπετο καὶ προτιμῶν αὐτοὺς συνδιέτριβε καὶ τῶν ποιημάτων ἐπιστάτας καὶ διορθωτὰς εἶχεν . ὑπὸ | ||
| Θεμιστοκλέους , Μέλισσος μὲν ἀντεστρατήγει πολιορκοῦντι Σαμίους , Ἀναξαγόρας δὲ συνδιέτριβε . . . , . καὶ τὴν ἐπιγραφὴν οὕτως |
| οὑτοσί ; ἐν αὐτῷ Γοργίᾳ τούτῳ ἐν τοῖς Σωκράτους καὶ Καλλικλέους λόγοις . ἐλθὼν γὰρ ἐπ ' αὐτὸ τὸ λῦον | ||
| ἐῶσιν οἱ νόμοι . ἀκούσας δ ' ἐγὼ ταῦτα τοῦ Καλλικλέους προσέρχομαι τῷ Καλλίππῳ , καὶ ἐρωτῶ αὐτὸν ὅποι τε |
| τούτου δὲ Ποσειδώνιος ἠκροᾶτο . Ἀρίστιππος δὲ Κυρηναῖος ὢν τῆς Σωκρατικῆς ἀκροάσεως μετέσχεν , ἀφ ' οὗ τὴν Κυρηναϊκὴν φιλοσοφίαν | ||
| δὲ τὴν ἀρετὴν πρὸς εὐδαιμονίαν , μηδενὸς προσδεομένην ὄτι μὴ Σωκρατικῆς ἰσχύος . τήν τ ' ἀρετὴν τῶν ἔργων εἶναι |
| εἰς θάτερον μεταβάλλεσθαι : καθ ' ὃ καὶ μηδένα δεῖν μακαρίζειν πρὸ τελευτῆς εἴρηται : μαντευόμεθα δὲ εἶπε καὶ οὐ | ||
| καὶ τοὺς καλοὺς καὶ τοὺς πλουσίους οὐκ ἐπαινεῖν , ἀλλὰ μακαρίζειν προσήκει . Ταῦτα δὴ διαλογισάμενοι μετὰ τὰ προοίμια πρῶτον |
| φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
| ] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
| , τὸ δὲ πάντα ὡς ἀνοήτῳ λέγειν καταγινώσκοντι ἔοικεν τοῦ ἀκροατοῦ . Ἐπεὶ δὲ καὶ ὁ ἐπιστολικὸς χαρακτὴρ δεῖται ἰσχνότητος | ||
| οὐ πάντας δύναται πείθειν , ἀλλ ' ἀνάγκη τὴν τοῦ ἀκροατοῦ ψυχὴν ἔθεσί τισιν ἀγαθοῖς παρεσκευασμένην εἶναι πρὸς τὸ χαίρειν |
| . φησὶν οὖν μετὰ τὴν κατάλυσιν τῆς Ἀσσυρίων ἡγεμονίας Μήδους προστῆναι τῆς Ἀσίας , Ἀρβάκου βασιλεύοντος τοῦ Σαρδανάπαλλον καταπολεμήσαντος , | ||
| ἐπέστω συχνά . Ὅ τι δ ' ἂν μὴ δύνηται προστῆναι , ἡ σὰρξ ὑγρὴ ἐοῦσα αἰτίη ἐστίν : ταύτην |
| πολέμου παρέσχε τοῖς Σικελοῖς αἰτίαν πρὸς τοὺς Κρῆτας , ὅτι ἐξαιτοῦντος Μίνω μὴ πρόοιτο αὐτὸν ὁ Κώκαλος : καὶ ἐς | ||
| πρόφασιν : ὅτι διὰ τὸν ἀδελφὸν τοῦ Φιλίππου , ὃν ἐξαιτοῦντος τοῦ Μακεδόνος κατέχουσι , τὴν κεκρυμμένην ἐπιθυμίαν τοῦ Φιλίππου |
| : τοῦτο ὁμοῦ μὲν ὁ Σωκράτης † καὶ † ὡς περιφρονῶν τὰ ἀνθρώπινα πιστῶς λέγει καὶ τοὺς τῆς κωμῳδίας ποιητὰς | ||
| ἐξογκούμενος : ὁ δὲ κατ ' ἐκείνην μεγαλόψυχος , ὡς περιφρονῶν μὲν τῶν τοιούτων ἐπαίνων , ζητῶν δὲ ψῆφον ἀνδρῶν |
| ὁ τοῦ Ἀχιλλέως υἱὸς ἀναιρεῖ : ἡ δὲ ἱστορία παρὰ Ἀκουσιλάωι . . ξ Ἐρεχθεὺς ὁ τῶν Ἀθηναίων βασιλεὺς ἴσχει | ||
| νάκος ἔπλευσαν ἐν τῆι Ἀργοῖ . ἡ δὲ ἱστορία παρὰ Ἀκουσιλάωι . . ρ Πτερελάου παῖδες Ἴθακος καὶ Νήριτος ἀπὸ |
| Φίλιππον , ἐν οἷς πρὸς αὐτὸν ἔγραφεν , Ἀθηναίοις δήπου διωρθοῦτο , καὶ οἷς περὶ τῆς εἰρήνης συνέγραφεν , ἀνεσκεύαζε | ||
| ἀνδρὸς κατὰ χρόνους , οὓς τὰς ἐλευθέρας τῶν πόλεων αὐτὸς διωρθοῦτο , περιβαλὼν δὲ καὶ ὑπερασπασάμενος ὁμοῦ τῷ τὸ στόμα |
| τε ἐλεύθερος ἔφασκε γεγενῆσθαι καὶ ἀναπεπνευκέναι κῦμα διαφυγὼν μέγα . διδάξαντος δέ , ὅ τι ἦν τὸ κακόν , πάλιν | ||
| καὶ τὸ ᾠὸν αὐτοῦ . ἢ ἀπὸ Κόρακος ῥήτορος πρώτου διδάξαντος τὴν ῥητορικήν : τὸν γὰρ μαθητὴν αὐτοῦ μισθὸν ἀπαιτοῦντος |
| ] καὶ παραγενόμενος Ἀθήναζε ? [ ] | πρῶτον μὲν Ξενοκράτους | ἤκουεν , ὕστερον δὲ μετὰ Πολέμωνος ἐσχόλαζεν | | ||
| κυλίηται . διὰ τοῦτο καὶ Πολέμωνος ἥψαντο οἱ λόγοι οἱ Ξενοκράτους ὡς φιλοκάλου νεανίσκου : εἰσῆλθεν γὰρ ἔχων ἐναύσματα τῆς |
| ἴσως σοι φαίνεται μὴ γιγνώσκοντα Ἀλκιβιάδην τὰ Ἀλκιβιάδου γιγνώσκειν ὅτι Ἀλκιβιάδου ἐστίν . Ἀδύνατον μέντοι νὴ Δία . Οὐδ ' | ||
| κατορθώματα : διοικήσεις δὲ τὰ κατὰ τῆς πόλεως ὑπ ' Ἀλκιβιάδου γενόμενα τῷ φάσκειν αὐτὸν πρὸς καιρὸν τετηρῆσθαι μειζόνων κατορθωμάτων |
| κατεβίω . Ἀντίγονος δέ φησιν ὁ Καρύστιος ἐν τῷ Περὶ Πύρρωνος τάδε περὶ αὐτοῦ , ὅτι τὴν ἀρχὴν ἄδοξός τε | ||
| τινῶν ἀφορμῶν πολεμεῖν τοῖς μαθήμασιν ἠξίου , οἱ δὲ ἀπὸ Πύρρωνος οὔτε διὰ τὸ μηδὲν συνεργεῖν αὐτὰ πρὸς σοφίαν , |
| ὅτι δι ' ἀπορίαν ἐφοδίων οὐ πεπορευμένος εἴη ἐπὶ τοῦτον πέμποντος τούτου αὐτῷ ἐπιστολάς , καὶ ἅμα λέγων πρὸς ἐμὲ | ||
| γίνεται ἐπὶ σπέρματος περιουσίᾳ σηπομένου , καί τινας μοχθηρὰς ἀναθυμιάσεις πέμποντος παρὰ τὴν καρδίαν καὶ μάλιστα ψυχρὰς , καὶ κατασβεννύντος |
| ὑπερβαλεῖσθ ' ] νικήσετε , ἐκ μεταφορᾶς τῶν τρεχόντων . ἀγοραίου Διός : Ἀγοραῖος Ζεὺς ἵδρυται ἐν τῇ ἀγορᾷ καὶ | ||
| καὶ φρονήσεως , κύριος ἀδελφῶν καὶ τέκνων νεωτέρων καὶ πάσης ἀγοραίου καὶ τραπεζιτικῆς ποιητής : κυρίως δὲ ποιεῖ ἱεροτεύκτας , |
| ἀφιερώθη , ᾧ χοὰς καὶ θυσίας οἱ παῖδες ἐτέλεσαν . Παραλαβὼν δὲ ὁ Οὐρανὸς τὴν τοῦ πατρὸς ἀρχὴν , ἄγεται | ||
| τε τῶν κατεστεώτων Τριηκοσίων καὶ τοῖσι ἐτύγχανον παῖδες ἐόντες . Παραλαβὼν δὲ ἀπίκετο καὶ Θηβαίων τοὺς ἐς τὸν ἀριθμὸν λογισάμενος |
| ἀποστερεῖσθαι τοὺς εἰληφότας οὔτε ἀφορμὴν οὐδεμίαν δύναται παρασχεῖν εὔλογον οὔτε εἰσηγήσατο οὐδεὶς πώποτε , ἀλλὰ μόνου τούτου σχεδὸν ἁπάντων οὐδέποτε | ||
| , ὁ δ ' οὐχ ὑπακούσας , ζημίᾳ πληγείς , εἰσηγήσατο τοῦ λοιποῦ τῇ σάλπιγγι τοὺς ἀγωνιστὰς ἀνακαλεῖν . καὶ |
| τε τὸν Κλεινίου καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου καὶ Λάμαχον τὸν Ξενοφάνους , βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις πρὸς Σελινουντίους , ξυγκατοικίσαι δὲ | ||
| γὰρ καὶ ιδʹ ἔτη ἔγγιστα ἀπὸ τῶν Τρωικῶν ἱστορεῖται μέχρι Ξενοφάνους τοῦ φυσικοῦ καὶ τῶν Ἀνακρέοντός τε καὶ Πολυκράτους χρόνων |
| ὃς ἐλπίσας τὸν μὲν Θουκυδίδην ὑπερβαλεῖσθαι δεινότητι , τὸν δὲ Φίλιστον ἀποδείξειν παντάπασι φορτικὸν καὶ ἰδιώτην , διὰ μέσων ὠθεῖται | ||
| καιροὺς αὐτὸς μὲν ἔτυχε διατρίβων περὶ Καυλωνίαν τῆς Ἰταλίας , Φίλιστον δὲ τὸν στρατηγὸν περὶ τὸν Ἀδρίαν ὄντα μετεπέμψατο μετὰ |
| ἑαυτὸν ἐπισημαινόμενον ὡς διθυραμβώδη φθεγγόμενον : εἰρηκὼς γὰρ περὶ τοῦ ἀτόπου ἐραστοῦ ὡς λύκοι ἄρν ' ἀγαπῶς ' ὣς παῖδα | ||
| κατὰ διαφορὰν λέγεσθαι , οἷον εἰκὸς ζήσεσθαί με αὔριον μηδενὸς ἀτόπου παρεμφαινομένου . τὸ δὲ αὐτό , φησί , λέγεται |
| ὡς ἔοικεν , ἀποδεξάμενος οὔτε τῶν περὶ τὴν Παλλήνην τοὺς Ἁλιζώνους ὑπολαβόντων . . . ὁμοίως διαπορεῖ καὶ πῶς ἐκ | ||
| νῦν δὲ λεκτέον . οὐ γὰρ οἴεται δεῖν δέχεσθαι τοὺς Ἁλιζώνους ἐκτὸς τοῦ Ἅλυος : μηδεμίαν γὰρ συμμαχίαν ἀφῖχθαι τοῖς |
| . τὼ μὲν ἐπεδραμέτην : ἡ διπλῆ ὅτι τὸ μὲν ἐπιδραμεῖν τίθησιν , ὅτε οὐ γινώσκει ὁ διωκόμενος , ὅτε | ||
| ἀγαθῷ . Βούλομαι δὴ τὸ μετὰ τοῦτο καὶ τὰ ἄλλα ἐπιδραμεῖν , ὅσα διαβάλλων τὴν θείαν πρόγνωσιν ἄλλας τινὰς μεθόδους |
| . διό , φησί , δεῖ τοῖς ἤθε - σιν ἦχθαι καλῶς τὸν περὶ καλῶν καὶ πολιτικῶν ἀκουσόμενον . παραγίνεται | ||
| ὑπέθετο , ἀτάκτως δὲ κινούμενα ὑπὸ τοῦ θεοῦ εἰς τάξιν ἦχθαι καὶ τοῦ προσήκοντος μετειληφέναι . Θαλῆς δὲ νοῦν τοῦ |
| οἰόμενος αὐτῷ καταθήσειν τὴν χάριν περὶ τῆς ψυχῆς ὑπὲρ αὐτοῦ κινδυνεῦσαι . ἐπανελθοῦσαν δ ' εἰς Ἄργος , αὖθις ἀποδημοῦντος | ||
| οὔσης αὐτοῦ βουλόμενος τὴν μάχην ποιῆσαι καὶ νομίζων ἄμεινον εἶναι κινδυνεῦσαι , προσκαλῶν ἑκάστους κατὰ λόχους , ὅπως μὴ ἁθρόοι |
| γράφει ἐν τῷ ὀκτωκαιδεκάτῳ αὐτοῦ βιβλίῳ , ὁ γεγονὼς ὑπογραφεὺς Ἡρώδου τοῦ βασιλέως . . . : Ἑρμαῖον , τὸν | ||
| , ἀλλὰ κἀκ τῶν ἀνθρωπίνων συνελέξατο . ἐπιστολαὶ δὲ πλεῖσται Ἡρώδου καὶ διαλέξεις καὶ ἐφημερίδες ἐγχειρίδιά τε καὶ καίρια τὴν |
| φύσεως ἐπιγέγραπται , τὰ Μελίσσου , τὰ Παρμενίδου , τὰ Ἐμπεδοκλέους Ἀλκμαίωνός τε καὶ Γοργίου καὶ Προδίκου καὶ τῶν ἄλλων | ||
| τοῦ φωτὸς ἐμπεσόντος . . . ἀπολείπεται τοίνυν τὸ τοῦ Ἐμπεδοκλέους , ἀνακλάσει τινὶ τοῦ ἡλίου πρὸς τὴν σελήνην γίγνεσθαι |
| δὲ ἄλλοι τε καὶ Αὐτόλυκος ὁ παγκρατιαστής : τὰς γὰρ Μιλτιάδου καὶ Θεμιστοκλέους εἰκόνας ἐς Ῥωμαῖόν τε ἄνδρα καὶ Θρᾷκα | ||
| ὀλίγου τινὸς ἀξίους τῆς πατρῴας ἀρετῆς , ὅστις υἱὸς ὢν Μιλτιάδου καὶ κληρονομῶν τοσούτου κινδύνου τῆς ἐκείνου δόξης οὐ κατῄσχυνεν |
| καὶ ἀλαζονείας ὡς ὀρθῶς ἀπέχονται Χριστιανοί , ἀρκούντως σε νομίζω μεμαθηκέναι . Τὸ δὲ τῆς ἰδίας αὐτῶν θεοσεβείας μυστήριον μὴ | ||
| ὡς ἔοικεν , ἀναπέφανται , καὶ κινδυνεύεις παρ ' Ὁμήρου μεμαθηκέναι αὐτό : καὶ γὰρ ἐκεῖνος τὸν τοῦ Ὀδυσσέως πρὸς |
| τηλικαύτην ἡμῖν ὠφέλειαν καὶ διάγνωσιν , διὰ τοῦτο δέον ὁλοσχερῶς σπουδάσαι πρὸς κατανόησιν τῶν ὑπὸ τῆς θεωρίας τοῦ οὔρου διδασκομένων | ||
| αὐτοὺς καὶ διὰ τἄλλ ' ἃ πέπρακται τῇ πόλει , σπουδάσαι δεῖξαι πᾶσιν ἀνθρώποις ὅτι καὶ πρότερον καὶ νῦν καὶ |
| ἄνδρας , ὡς εὖ οἶδα , εἰ μὲν ὡς τυραννησείοντας διαβεβλῆσθαί φασιν , οὐκ οἶδ ' εἴτε τούτων πλέον διαμαρτάνουσιν | ||
| ' ἀκοντίων . ἐπιβάλλοντος : ἐπιτιθέντος αὐτοῖς τοῖς Ἀντανδρίοις . διαβεβλῆσθαί τε : ὑβρισθῆναι . καὶ τὰς διαβολάς : λείπει |
| εἰ δὲ εἰς τὸ χεῖρον ἐκ τοῦ βελτίστου , πονηρῶς μετέθετο : τὸ δὲ θεῖον ἔξω πονηρίας . Καὶ γὰρ | ||
| , κινδυνεύων δ ' ὑπὲρ τῆς ψυχῆς ὑπ ' Ἀριστοφῶντος μετέθετο ; ἀλλὰ κἀκεῖ τὴν φύσιν διεσώσατο . ἐρόμενος γὰρ |
| ' ὁ κῆρυξ τὰ ὅπλα τῶν ἀπὸ τῆς πόλεως Ἀμπρακιωτῶν ἐθαύμαζε τὸ πλῆθος : οὐ γὰρ ᾔδει τὸ πάθος , | ||
| νέος ὢν καὶ τραφεὶς ἐν βασιλικῷ τύφῳ , πολλάκις δὲ ἐθαύμαζε καὶ ἐζηλοτύπει τῆς τε ἀνδρείας τοῦτον καὶ τῆς καρτερίας |
| . , διή - κουσε δὲ Περικλῆς καὶ Ζήνωνος τοῦ Ἐλεάτου πραγματευομένου περὶ φύσιν ὡς Παρμενίδης , ἐλεγκτικὴν δέ τινα | ||
| ὡς προείρηται , τὸ ἠθικόν : ἀπὸ δὲ Ζήνωνος τοῦ Ἐλεάτου , τὸ διαλεκτικόν . τοῦ δὲ ἠθικοῦ γεγόνασιν αἱρέσεις |
| τοὺς μὲν εὐσεβείᾳ τὴν βασιλείαν κοσμήσαντας παντὶ τρόπῳ καὶ ἀνέδην κακίζων διασύρει , καὶ μάλιστά γε τὸν μέγαν Κωνσταντῖνον , | ||
| διὰ τοῦ βλέμματος . . . . βάσκανος : ὁ κακίζων Ἀριστοφάνης . Φερεκράτης ἀπὸ τοῦ λυπηροῦ λαμβάνει τὴν λέξιν |
| περὶ τὸν θεὸν τοῦτον πράξεις . τούτων λεχθέντων ὁ Πλούταρχος ἀπεμνημόνευσε τῶν ἐκ Φαίδρου Ἀλέξιδος : πορευομένῳ δ ' ἐκ | ||
| δυνάμει , φέροντα εἰς ἐμὲ , ὥστε θαυμάζειν ὅπως καὶ ἀπεμνημόνευσε . κεφάλαιον δ ' ἦν , ὡς ἐν αὐτῷ |
| ἐπαινουμένων θηρώμενοι καὶ ἐνδιατρίβοντες ἄχρι τοῦ πᾶσι προφανῆ τὴν κολακείαν ἐξεργάσασθαι . οὐδὲ γὰρ κατὰ τέχνην αὐτὸ δρᾶν ἴσασιν οὐδ | ||
| ἀλλ ' οὐ μόνον ἡ ἔννοια ἱκανὴ λόγων εἶδος ὁτιοῦν ἐξεργάσασθαι , πολὺ δὲ ἔχει καὶ ἡ λέξις καὶ τὰ |
| τὸ ἔργον , λογισμῷ δὲ κρείττονι τοῦ πάθους χρώμενος ἄγνοιαν ἐσκήπτετο εἰς ἀκινδυνότερον ἀναβαλέσθαι χρόνον τὴν ὀργὴν βουλευσάμενος . Ἀμόλιος | ||
| τοῖς τε ἄλλοις ὤρεξε καὶ Δάφνιδι μετὰ τοὺς ἄλλους : ἐσκήπτετο γὰρ ὀργίζεσθαι , διότι ἐλθὼν ἔμελλεν ἀποτρέχειν οὐκ ἰδών |
| πομπίλοι , ἱεροὶ ἰχθῦς εὔομφος . . Τίμαιος : Ἀνδρομάχου Ταυρομενίτης , ὃν Ἀθηναῖοι Ἐπιτίμαιον ὠνόμασαν , Φιλίσκου μαθητὴς τοῦ | ||
| μαίας . . , . : Τίμαιος δ ' ὁ Ταυρομενίτης ἐν τῆι ἐνάτηι τῶν Ἱστοριῶν περὶ αὐτοῦ γράφει οὕτως |
| ἐπὶ ἄρχοντος Εὐκλείδου . . . . περὶ δὲ τοῦ πείσαντος ἱστορεῖ Θεόπομπος . . . ̈ : καλεῖται δὲ | ||
| πάλιν εἰρήνην πρὸς Φίλιππον . . τὰς πρεσβείας ] Αἰσχίνου πείσαντος πρέσβεις ἐπὶ τὰς πόλεις Ἀθηναῖοι πεπόμφασι παρακαλοῦντας ἐπὶ Φίλιππον |
| γὰρ ὁ Σαλούστιος ᾔδει τὸ ἐνὸν εἰπεῖν . οὐ γὰρ διεβέβλητο πρὸς τοὺς φιλοσόφους ἁπλῶς , ἀλλὰ φύσει μισοπόνηρος ἦν | ||
| πειράζων λέγει καὶ χλευάζων : ἢ ὅτι τὸ παλαιὸν οὐ διεβέβλητο ἡ κλοπὴ , εἰ μὴ φωραθεὶς κλέπτων ὑπῆρχεν . |
| τοῦτο , ἀπὸ Τηλέφου καὶ τοῦ τρώσαντος Ἀχιλλέως καὶ τοῦ χρηστηρίου ἀνελόντος ὅτι ὁ τρώσας καὶ ἰάσεται . βούλομαι γὰρ | ||
| προσήκουσαν . ὅθεν τοὺς Κᾶρας ὑπακοῦσαι βουλομένους τοῖς ἐκ τοῦ χρηστηρίου καταλῦσαι τὰς ἔμπροσθεν εἰθισμένας στεφανώσεις αὐτούς τε κατὰ πλῆθος |
| αὐτῶι καὶ χρυσίον ἀποτίθεσθαι . κατεστρατοπεδευκὼς δὲ τοὺς στρατιώτας ἐκεῖθι μετεπέμπετο Πάγκαλον , ὃς ἐπιβάτης τῶι ναυάρχωι Χειρικράτει πεπλευκὼς ἐπεμελεῖτο | ||
| εἰπεῖν . Ἰσχυρίζονται γὰρ ταῖς διαθήκαις , λέγοντες ὡς Κλεώνυμος μετεπέμπετο τὴν ἀρχὴν οὐ λῦσαι βουλόμενος αὐτὰς , ἀλλ ' |
| δὲ οὐκ ἔχει ξυλλήβδην ὀνόματι ἑνί , ὅτου ἐρᾷ . Εὐδαιμονίας , φησί . Μακάριος τῆς εὐηθείας , εἰ οἴει | ||
| Θεόμανδρον τὸν Κυρηναῖον , ὅν φησι Θεόφραστος ἐν τῷ περὶ Εὐδαιμονίας περιιόντα ἐπαγγέλλεσθαι διδάσκειν εὐτυχίαν , ἐρωτοδιδάσκαλε : οὐδὲν ἄρα |
| τοὺς ἄλλους , οἷς ἔθος ἦν τὰς κατευχὰς ποιεῖσθαι , παρῃτήσατο : τῶν δὲ παραγεγονότων σὺν ἡμῖν Ἐλισσαῖον , ὄντα | ||
| μ ' ἐφίλησεν ἀντὶ τοῦ καὶ ἐφίλησέν με . αὐτὸς παρῃτήσατο εἰ μὴ κατέλειψεν , ὃν προσεθήκαμεν λόγον , ὡς |
| στρατιωτῶν πεντακισχιλίων ἐγένετο μάχη πρὸς τοὺς φυγάδας , ὧν ἠγεῖτο Δεινοκράτης καὶ Φιλωνίδης , τὰ κέρατα διειληφότες . ἐφ ' | ||
| Φιλωνίδου πεσόντος καὶ τοῦ κατὰ τοῦτον μέρους τραπέντος ἠναγκάσθη καὶ Δεινοκράτης ἀποχωρῆσαι . οἱ δὲ περὶ τὸν Πασίφιλον τούτων τε |
| Ἰουλίδος , φιλόσοφος φυσικὸς καὶ σοφιστής , σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν | ||
| σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν Ἀθήναις κώνειον πιὼν ἀπέθανεν ὡς διαφθείρων τοὺς |
| αὐτοὺς ἀποστερηθέντας τῶν πατρῴων μηδ ' εἰς πτωχείαν καταστάντας , ὑβρισμένους ὑφ ' ὧν ἥκιστα ἐχρῆν , ἀλλὰ βοηθῆσαι καὶ | ||
| οὐ τοῦτο μόνον ᾠήθη πρὸς ἀπολογίαν ἀρκεῖν καὶ ταῦτα τοὺς ὑβρισμένους εἰδὼς μετρίαν πολλάκις θεραπείαν νομίζοντας τὴν ὁμολογίαν τοῦ πλημμελήσαντος |
| παλαιῶν σχολίων . Ξενοκράτει Ἀκραγαντίνῳ ] * Ὁ Ξενοκράτης οὗτος Θήρωνός ἐστιν ἀδελφός : νενίκηκε δὲ τὴν ΚΔʹ Πυθιάδα . | ||
| τετρώρων εἴς τε τὰ Πύθια καὶ τὰ Ἴσθμια καὶ τοῦ Θήρωνός εἰσιν : ἢ ὅτι τοὺς ἵππους κοινοὺς ἐκέκτηντο , |
| τοῦ πονεῖν , μέθες καὶ τὸν πόνον : τὸ γὰρ λυτρώσασθαι τοιοῦτον ὑποβάλλει νοῦν , ἐλευθερῶσαι τὴν ψυχὴν ἀνηνύτου καὶ | ||
| δὲ δι ' αἰχμαλωσίαν ἐπ ' οἰκήματος καθήμενον προσέταξε Κρίτωνι λυτρώσασθαι , καὶ φιλόσοφον ἀπειργάσατο . Ἀλλὰ καὶ λυρίζειν ἐμάνθανεν |
| τὸ Βρούτου σῶμα προθεὶς ἐν ἀγορᾷ κεκοσμημένον ἐπὶ στρωμνῆς ἐκπρεποῦς συνεκάλει τὸν δῆμον εἰς ἐκκλησίαν καὶ προελθὼν ἐπὶ τὸ βῆμα | ||
| τὸ Καπιτώλιον ἅμα ἕῳ συνιέναι καὶ τὴν βουλὴν διὰ κηρύκων συνεκάλει , αὐτὸς δ ' ἐν μέσῳ πάντων ἐν τῷ |
| δὲ δεξαμένους ἐπήλυδας [ ἀνθρώπους ] , δι ' ἐκείνων δυναστεῦσαι : ὅθεν [ οὐδ ' ἀρχηγέτας ] νομισθῆναι ὅπερ | ||
| Πηνελόπης πατρὸς υἱεῖς γενέσθαι δύο , Ἀλυζέα καὶ Λευκάδιον , δυναστεῦσαι δ ' ἐν τῆι Ἀκαρνανίαι τούτους μετὰ τοῦ πατρός |
| Μήδους ἀπ ' αὐτῆς : τὸν δὲ παῖδα , ὃν ἐπήγετο φεύγουσα ἐς τοὺς Ἀρίους , γενέσθαι λέγουσιν ἐξ Αἰγέως | ||
| οὗτοι μάλιστα αἰσχυνοῦνται αἰσχρόν τι ποιεῖν . καὶ μαρτύρια δὲ ἐπήγετο ὡς ταῦτα ἐγνωκότες εἶεν καὶ Θηβαῖοι καὶ Ἠλεῖοι : |
| ἕνεκεν ὀρθοκόρυζον καλεῖσθαι πρὸς ἡμῶν καὶ τοῦ χοροῦ τῶν Διονυσοκολάκων ἔκρινα . Ὦ δαῖμον , ὅς με κεκλήρωσαι καὶ εἴληχας | ||
| καθυστερεῖν καὶ τῆς τελείας εὐδαιμονίας ἣν σὺ κέκτησαι . διόπερ ἔκρινα προσφωνῆσαί σοι παραγενέσθαι πρὸς ἐμέ , πεπεισμένος σε μὴ |
| ” οὐ μὴν ἀλλὰ καίπερ τούτων οὕτως ἐχόντων οἶμαι καὶ πεπεικὼς ἐμαυτὸν ἀνέστηκα , ἂν ἐθέλητε τοῦ θορυβεῖν καὶ φιλονεικεῖν | ||
| ἀλλ ' ὧν ἀφεῖλκον , ἐπὶ ταῦτα συμπράττειν ἠναγκαζόμην οὐ πεπεικὼς ἐκεῖνα καὶ τῶν τε ἐνταυθοῖ συνεφηψάμην παρὼν τῶν τε |
| εἰρηκότος , εἴτε ψευδὲς , εἴτε ἀληθὲς , τῇ γνώμῃ συνέστησε τὴν τοῦ προσώπου μαρτυρίαν εἰ - πών : τὰ | ||
| ζητουμένου εἰ εὔνους ἐστὶ τῇ πόλει , ἀπὸ τῶν πράξεων συνέστησε τὴν ἑαυτοῦ εὔνοιαν οὕτως εἰπὼν , ὅπου Βυζαντίους , |
| , εὑρῆσθαι μὲν ὑπ ' ἐκείνων , ἠκριβωκέναι δὲ τοὺς Σπαρτιάτας , τοὺς δὲ Κρῆτας ὀλιγωρῆσαι , κακωθεισῶν τῶν πόλεων | ||
| φρουρεῖν : ἐνόμιζον γὰρ τοὺς Μεσσηνίους διὰ τὸ πρὸς τοὺς Σπαρτιάτας μῖσος ἐκθυμότατα κακοποιήσειν τὴν Λακωνικήν , ὁρμωμένους ἐξ ὀχυροῦ |
| τὰ γὰρ χαῦνα εἰς πλάτος ἁπλοῦται . ἵνα καὶ τὰ Θεαγένους : Προείρηται ὅτι πένης οὗτος , ἔλεγε δὲ ἑαυτὸν | ||
| ἑλληνισμόν , ἥτις καὶ νεωτέρα ἐστίν , ἀρξαμένη μὲν ἀπὸ Θεαγένους , τελεσθεῖσα δὲ παρὰ τῶν Περιπατητικῶν Πραξιφάνους τε καὶ |
| ' αὐτὴν διαβῆναι διανοούμενος . βουλῆι δὲ Θεμιστοκλέους Ἀθηναίου καὶ Ἀριστείδου , τοξόται μὲν ἀπὸ Κρήτης προσκαλοῦνται , καὶ παραγίνονται | ||
| δέκατος αὐτὸς στρατηγήσας μόνος ὡς εἰπεῖν ὀνομάζεται , καὶ ταῦτα Ἀριστείδου τοῦ Λυσιμάχου παρόντος , ὃν οὐδὲ Πλάτων αἰτιάσασθαι μόνον |
| Αὖλος Οὐεργίνιος Καιλιμοντανὸς καὶ Τῖτος Οὐετούριος Γέμινος , ἄρχοντος Ἀθήνησι Θεμιστοκλέους , ἑξηκοστῷ καὶ διακοσιοστῷ μετὰ τὴν κτίσιν ἔτει , | ||
| τῶν ἄλλων δηλονότι . αὐτοσχεδιάζειν : ἑτοίμως λέγειν . τελευτὴ Θεμιστοκλέους φαρμάκῳ ἀποθανεῖν αὐτόν : αἷμα γὰρ ταύρειον πιὼν ἀπέθανεν |
| ἐν ἁπάσαις ταῖς ἡλικίαις , εἰ φυλακικοί εἰσι τούτου τοῦ δόγματος καὶ μήτε γοητευόμενοι μήτε βιαζόμενοι ἐκβάλλουσιν ἐπιλανθανόμενοι δόξαν τὴν | ||
| πρὸς ] ἐμὲ ἔμπροσθεν [ ] ἀνδρῶν τοῦ αὐτοῦ [ δόγματος ] . ἐν πᾶσι [ δὲ ἡττήθη ] ? |
| σχολὴν δ ' ἄγειν οὐ σχολάζοντας . Ὅτι φασὶ τὸν Ταραντῖνον Ἀρχύταν τὸν ὄντα Πυθαγόρειον ἐπὶ μεγάλοις ἀδικήμασιν οἰκέταις ὀργισθῆναι | ||
| Σηλυμβριανός . . . ἆρ ' οὖν οὐκ ἴσμεν τὸν Ταραντῖνον Ἴκκον ἀκοῆι διὰ τὸν Ὀλυμπίασί τε ἀγῶνα καὶ τοὺς |
| Πυθαγόραν μηδὲ ἓν καταλιπεῖν σύγγραμμά φασι τὸ δὲ φερόμενον ὡς Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ φυγόντος εἰς Θήβας καὶ | ||
| τὰ δὲ ἀναθήματα αὐτῷ τὰ ἐς Ὀλυμπίαν ἐστὶ τοῦ Ῥηγίνου Πυθαγόρου τέχνη . ἐνταῦθα καὶ Ἀναξιμένους οἶδα εἰκόνα ἀνευρών , |
| ἀρρωστημάτων δυνήσεται ἀπαλλάξαι τοὺς ὑπ ' αὐτῶν κρατουμένους , τοῦτον παραλαβόντας καὶ ἀγαγόντας , λόγῳ πείσαντας ἢ φιλίᾳ : χρήμασι | ||
| αἴτιον τῆς τῶν ζῴων γενέσεως : τούς τε ἱερεῖς τοὺς παραλαβόντας τὰς πατρικὰς ἱερωσύνας κατ ' Αἴγυπτον τούτῳ τῷ θεῷ |
| , κἂν πολεμεῖν πρὸς αὐτὸν ἀναγκασθῶμεν , βέλτιον μετὰ τούτων ἀγωνιεῖσθαι . παραπλησίως δὲ καὶ τοῦ Κλεάρχου περὶ τούτων ἀποκριναμένου | ||
| : ἐπιθαρρύνουσι δὲ οἱ παρεστῶτες αὐτόν , ὡς τοὺς δρόμον ἀγωνιεῖσθαι μέλλοντας προτρέπειν εἰώθαμεν . Ὁ δὲ εἴπερ ἀναθαρρήσειε κυβιστήσας |
| τῶν ὤμων τὰς φάττας ἀπεφορτίζετο καὶ τοὺς κοψίχους , καὶ διηγεῖτο πῶς ἀσχάλλων πρὸς τὴν οἰκουρίαν ὥρμησε πρὸς ἄγραν , | ||
| τοῦ μύθου ἐκεῖνο πάνυ συνετόν , οἶμαι , ὃν Αἴσωπος διηγεῖτο : ἔφη γὰρ ἄνθρωπόν τινα ἐπὶ τῇ ἠϊόνι καθεζόμενον |
| δικαίως , τοὺς δὲ Θηβαίων καὶ Ἀργείων προγόνους τοὺς μὲν συστρατεύσαντας τῷ βαρβάρῳ , τοὺς δ ' οὐκ ἐναντιωθέντας . | ||
| τοῦτο δὲ ἀπίθανον τοῦ Πατροκλέους , ὅταν φησὶ τοὺς Ἀλεξάνδρῳ συστρατεύσαντας ἐπιδρομάδην ἱστορῆσαι ἕκαστα , αὐτὸν δὲ Ἀλέξανδρον ἀκριβῶσαι , |
| ἐλείπετο Ὀγχηστίου καὶ τὸ ἄλσος , ὃ δὴ καὶ Ὅμηρος ἐπῄνεσε . τραπομένῳ δὲ ἀπὸ τοῦ Καβειρίου τὴν ἐν ἀριστερᾷ | ||
| καὶ περὶ πάντων ἁπλῶς . καὶ εἶδε καὶ ἐθαύμασε καὶ ἐπῄνεσε καὶ μάλιστά γε δὴ τὴν ἀκρόπολιν ἀναβὰς ἐς αὐτὴν |
| χώρα αὕτη πᾶσα νῦν Χαλδαϊκὴ καλεῖται . ἐκλήθησαν δὲ ἀπὸ Χαλδαίου τινός , ὡς Δικαίαρχος ἐν πρώτῳ τοῦ τῆς Ἑλλάδος | ||
| προήχθη δὲ πολὺ μᾶλλον ἀντέχεσθαι τῶν δοθεισῶν ἐλπίδων ὑπὸ τοῦ Χαλδαίου . τέλος δὲ συνωμοσίαν ἐποιήσατο πρὸς τὸν Βέλεσυν , |
| καταβαλεῖν , εἶτα οὕτω θεάσασθαι . ὡς οὖν μίσθωμα τοῦ Ἡρακλεώτου λαμβάνοντος ὑπὲρ τῆς γραφῆς , ἐκάλουν οἱ τότε Ἕλληνες | ||
| | ? δὲ τοῦ Ηυρραίου | καὶ ? Ἡρακλείδου τοῦ Ἡρακλεώτου | ? παρ ' ὀλίγας ψήφους ἡττηθέντων ! [ |
| ἀποροῖ ὥσπερ περὶ τοῦ σχήματος , τί ἂν οἴει σοι ἀποκεκρίσθαι ; Τἀληθῆ ἔγωγε : καὶ εἰ μέν γε τῶν | ||
| κεφαλῆς ἡ νόσος . θαυμάζω δὲ εἰ τὸ τῶν νέων ἀποκεκρίσθαι με νῦν ὀνομάζεις σχολὴν ὥσπερ οὐκ ἐννοῶν ὅτι τοῦτ |
| καὶ καλὸς πολλῶν ἀγαθῶν αἴτιόν σε τοῖς ἀρχομένοις γεγενῆσθαι : Νικοκλέους δὲ κακῶς ὑπὸ σοῦ πάσχοντος οὐκ ὀλίγοις ἀθυμεῖν συμβέβηκεν | ||
| πρότερον πρᾶγμα διαβεβαιούμενος . καὶ γὰρ καὶ ὁ λόγος ὑπὸ Νικοκλέους λέγεται , καὶ πρὸς τοὺς ξυμμάχους καὶ ὑπηκόους . |
| καὶ τὸν Κρίτωνα καὶ τὸν Φαίδωνα : τὸν μὲν οὖν Εὐθύφρονα , ἐπεὶ καὶ ἐπαγγέλλεται τῷ Σωκράτει ἐν αὐτῷ ἡ | ||
| περὶ ] τῶν θεῶν [ ἐν τῶι ] Πρὸς τὸν Εὐθύφρονα [ ] λέγων [ ὁσίους ] ἡμᾶς προσήκειν [ |
| : καὶ ἦν ἄρα μάντις ἀληθὴς ὡς μήποτε ὤφελον τῶν ἐκβησομένων . κατηγωνίσατό γ ' οὖν σε πολὺς ἐπιρράξας ὁ | ||
| λογισμοῦ μὲν αἴτιος , ἀλλ ' οὐ τοῦ προνοητικοῦ τῶν ἐκβησομένων , ὡς ὁ Προμηθεὺς , ἀλλ ' ἐκείνου τοῦ |
| ἐγεγόνει , πολὺ κάλλιον ἂν εἶχεν . ἀκούσαντα δὲ τὸν γραφέα τοῦ παιδός , ἐργασάμενον ἄλλην γραφὴν κατὰ τὴν τῶν | ||
| πατρῴαν οὐσίαν στρατεύεσθαι καὶ φαρμακοπωλεῖν : φορμοφόρον τε Πρωταγόραν καὶ γραφέα Δημοκρίτου καὶ ἐν κώμαις γράμματα διδάσκειν : Ἡράκλειτόν τε |
| . Μηδὲ ὑμέας Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν ἀναγνώσῃ , λεήνας τὸν Μαρδονίου λόγον . Τούτῳ μὲν γὰρ ταῦτα ποιητέα ἐστί : | ||
| παρασκευὴν κατέλιπε τὴν αὑτοῦ . Παυσανίαν οὖν ἰδόντα τὴν τοῦ Μαρδονίου παρασκευὴν χρυσῷ καὶ ἀργύρῳ καὶ παραπετάσμασι ποικίλοις κατεσκευασμένην κελεῦσαι |
| . Ἀχαιὸς δ ' ἐν Αἴθωνι σατυρικῷ τοὺς σατύρους ποιεῖ δυσχεραίνοντας ἐπὶ τῷ ὑδαρῆ πίνειν καὶ λέγοντας : μῶν Ἁχελῷος | ||
| Αὐτὸ τοίνυν τὸ πλῆθος τῶν ἐπιδείξεων , ἐπειδή τινας ᾐσθόμην δυσχεραίνοντας , ᾤμην δέ γε αὐτοῖς ὁ ἠλίθιος χαρίζεσθαι τῇ |
| περὶ Αἰσχύλου μύθων ἐκ τῶν Φοινισσῶν φησι Φρυνίχου τοὺς Πέρσας παραπεποιῆσθαι , ὃς ἐκτίθησι καὶ τὴν ἀρχὴν τοῦ δράματος ταύτην | ||
| καὶ ἑστῶτα νήτην συνημμένων . ἔοικε μέντοι τὸ τοιοῦτο σύστημα παραπεποιῆσθαι τοῖς παλαιοῖς πρὸς ἕτερον εἶδος μεταβολῆς , ὡσανεὶ μεταβολικόν |
| ἀντεξεταζομένοις φθονοῦντα , τίθει γὰρ καὶ ἄλλους εἶναι τῶν αὐτῶν ἀντιποιουμένους αὐτὸν δὲ πάντα ἐνδεῶς εἰρηκέναι νομίζοντα , φοβούμενον δὲ | ||
| , ἕως ἂν τοὺς περικεχυμένους αὐτῷ καὶ τῆς συννομῆς αὐτῷ ἀντιποιουμένους περιελόντες καὶ χωρίσαντες ἀπ ' ἐκείνων καθαρὸν μόνον αὐτὸν |
| θέσθαι , νόμον εἰσενεγκεῖν , νομοθετῆσαι νομοθετήσασθαι , δημαγωγῆσαι , δημηγορῆσαι , βουληγορῆσαι , συνηγορῆσαι τῷ δήμῳ , πιθανὸν εἶναι | ||
| ὅπλων . οἱ μὲν ἧκον : ὁ δὲ προῆλθε βουλόμενος δημηγορῆσαι καὶ σμικρᾷ τῇ φωνῇ λέγειν ἤρχετο . οἱ δὲ |
| κατὰ τῶν ὀνοματικῶς λεγομένων Ἀγαυῶν πάντα ἐπίθετα λέγεσθαι , τοὺς ἱππημολγούς , τοὺς δικαιοτάτους καὶ ἀβίους γλακτοφάγους . ὁ δὲ | ||
| , Αἰθίοπάς ⌋ τε Λίβυς τε ἰδὲ Σκύθας ⌊ ⌋ ἱππημολγούς ⌊ ⌋ . Σκύθης μὲν γένεθ ] ' υἱὸς |
| . Δημόκριτος : . . . . μαθητὴς κατά τινας Ἀναξαγόρου καὶ Λευκίππου , ὡς δέ τινες καὶ μάγων καὶ | ||
| τῶν ἀμφὶ τὸν Μιλήσιον Θαλῆν καὶ ἔτι τῶν ὕστερον μέχρι Ἀναξαγόρου , ὡς ἢ πάντες ἢ οἱ πολλοὶ αὐτῶν φαίνονται |
| τὸ τῆς βασιλικῆς ἐξουσίας μίμημα . ἐφ ' οἷς ὁ Σικίννιος ἀδημονῶν καὶ διαταραττόμενος εὐλαβείας τε μεστὸς ὤν , μὴ | ||
| τὸ πλῆθος ἤχθοντο καὶ χαλεπῶς ἔφερον , μάλιστα δὲ Γάιος Σικίννιος Βελλοῦτος , ὁ πείσας τοὺς πένητας ἀποστῆναι τῶν πατρικίων |
| ὥσπερ ἐκεῖνο . ἱστορεῖ γοῦν ὁ ποιητὴς καὶ τοῖς Τρωσὶν ἀφιγμένους συμμάχους , πόθεν δ ' οὐ λέγει : δοκοῦσι | ||
| κονίσασθαι ; οὐκ ἤδη τινὰς ἴσμεν ἐκ παίδων εἰς γῆρας ἀφιγμένους , οἳ μηδεμιᾶς ἐπῄσθοντο ταραχῆς εἴτε δι ' εὐμοιρίαν |
| ἔν τισι δοκοῦσιν ἐναντίως εἰρῆσθαι . ὁ δὲ λόγος οὗτος Ἀντισθένους ἐστὶ πρότερον , ὅτι τὰ μὲν δόξῃ , τὰ | ||
| τισι δοκοῦσιν ἐναντίως εἰρήσθαι . ὁ δὲ λόγος οὗτος , Ἀντισθένους ἐστὶ πρότερον , ὅτι τὰ μὲν δόξῃ , τὰ |
| μὲν ἔαρος ἀρχομένου , καταρραγέντων ἐξαίφνης μεγάλων ὄμβρων καὶ χαλάζης ἀπίστου τὸ μέγεθος : μνααῖαι γὰρ ἔπιπτον , ἔστι δ | ||
| Σίβυλλα νικήσειεν . ἐπιφυομένων δὲ πολλῶν καὶ τὸν βεβαιωτὴν ὡς ἀπίστου καὶ παραλόγου τῆς ἱστορίας ἀπαιτούντων , ἐπιτυχῶς ἀναμνησθεὶς ἀπέφαινον |
| ὃς τῆς ἐναντίας ἦν τούτων γνώμης : παρεπικόπτει δὲ καὶ Εὐθύδημόν τινα , ὡς κεχρημένον τῇ ὥρᾳ πορισμῷ , ὑπὸ | ||
| ἔσται . Ἔστι ταῦτα . Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ κατ ' Εὐθύδημόν γε οἶμαι σοὶ δοκεῖ πᾶσι πάντα ὁμοίως εἶναι ἅμα |
| ἀπὸ Εὐρυκλέους τοιούτου μάντεως . Ἀριστοφάνης Σφιγξί : μιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιαν . Φιλόχορος δ ' ἐν τῇ | ||
| οἷς οὐκ ἤθελον περιπεσόντων . Εὐρυκλῆς πᾶς ἐγγαστρίμυθος : ἀπὸ Εὐρυκλέους τοιούτου τινὸς μάντεως . Εὐγενὴς ἐκ βαλαντίου : ἐπὶ |
| φίλε Πολύβιε , φαίη τις ἄν , ὥσπερ τούτου τοῦ ψεύσματος ἐναργῆ παρίστησι τὸν ἔλεγχον ἡ πεῖρα ἐξ αὐτῶν ὧν | ||
| ὃς ἂν ἀκούσῃ τὴν ἐντολὴν ταύτην καὶ ἀφέξεται τοῦ πονηροτάτου ψεύσματος , ζήσεται τῷ θεῷ . Ἐντέλλομαί σοι , φησίν |
| Φθίας χώρας στρατηγὸν γενναῖον , Ἡρακλέα τὸν λεγόμενον Πολύφημον , συνταξάμενος διδόναι αὐτῷ τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα τὴν Δηιάνειραν . Ὅστις | ||
| ὑπερέβη , τὰ δ ' ἀπὸ τῆς Ἡρακλειδῶν καθόδου πραχθέντα συνταξάμενος ταύτην ἀρχὴν ἐποιήσατο τῆς ἱστορίας . ὁμοίως δὲ τούτωι |