| ἐκ τῆς γῆς ἀναδιδῶται τὰ σπέρματα . σκαιεμβατεῖν : τὸ σκαιῶς καὶ ἀρρύθμως ἐμβαίνειν ὀρχούμενον , τὸ ἐν τῇ συνηθείᾳ | ||
| μὴ δύνασθαι σωφρονεῖν , ἀλλὰ πολλὰ δυσχερῆ πράττειν ἀναγκάζεσθαι τοὺς σκαιῶς αὐτῷ καὶ ἀμέτρως χρωμένους : ὑπὸ δὲ ᾠδῆς σφαλλομένους |
| ἀπὸ τοῦ μετεώρου κατακούσατέ μου μηδ ' ἐπιτωθάζοντες τὴν ὑμετέραν ἀλογιστίαν ἐπὶ τὸν κήρυκα τῆς ἀληθείας μετάγετε . πάθος οὐκ | ||
| Ἀπολλόδωρος . Καὶ γὰρ ἀσαλέαν ὁ Σώφρων τὴν ἀμεριμνίαν καὶ ἀλογιστίαν καλεῖ . : Δατητής . . . . Ἀπολλόδωρος |
| ὃς ἐξαπατᾶ ? ? τὸν ἴδιον [ υἱόν ] , μοχθηρῶς ? [ - ] [ ] ? δὲ φίλοις | ||
| ' ὑμῖν τὰ ἀκροατήρια κηρύττοντα πάνθ ' ἅπερ ἐν νυκτὶ μοχθηρῶς πραγματεύεται καὶ τέρποντα τοὺς ἀκροατὰς αἰσχρῶν λόγων ἐκφωνήμασιν . |
| εἶπεν οἱονεὶ πολυπειρία : ἡ γὰρ ἐμπειρία δηλοῖ καὶ τὴν πολυπειρίαν , ὡς παρ ' Εὐριπίδῃ : ἀλλ ' ἡ | ||
| χρόνος τριβὴν παρέχεται τῶν καθ ' ἕκαστα καὶ τῶν πρακτέων πολυπειρίαν , ὅταν ἀκούωμεν ἀποφαντικῶς λεγομένων λόγων περὶ τῶν πρακτέων |
| γὰρ τούτων μηδαμοῦ τῆς Ἰνδικῆς συμβαίνειν : ταῦτα δὴ φάσκοντος ἀμαθῶς λέγεσθαι : τό τε γὰρ τὴν φθινοπωρινὴν τῆς ἐαρινῆς | ||
| τοὺς κόλακας , οὐδέποτε πείσεις ἡμᾶς φιλεῖν : πάνυ γὰρ ἀμαθῶς ἔχω τοῦ πράγματος , ἕτεροι δὲ ἀριστεύουσι . Παγκράτιον |
| ἀποσοβοῦσι τὰς μυίας . ὁ δὲ τοὺς ῥήτορας εἶπεν . βυρσίνην ] ἔδει εἰπεῖν μυρρίνην ἔχων ἀποσοβεῖ τὰς μυίας : | ||
| ' ἀπελαύνει κοὐκ ἐᾷ τὸν δεσπότην ἄλλον θεραπεύειν , ἀλλὰ βυρσίνην ἔχων δειπνοῦντος ἑστὼς ἀποσοβεῖ τοὺς ῥήτορας . Ἄιδει δὲ |
| τῷ ξένῳ καλῶς τὴν ἐμπολὴν οὕτως ὅπως ἂν μὴ φέρων κατάξῃ . Ἐμοὶ μελήσει ταῦτ ' , ἐπεί τοι καὶ | ||
| ἐπὶ τῆς ἀσπίδος ἔχει σημεῖα ὁ Πολυνείκης , ἐὰν αὐτὸν κατάξῃ εἰς τὴν πατρίδα καὶ κατοικήσῃ , τὰ χρυσότευκτα γράμματα |
| πάλιν γράφω , ἀρχόμενος πάλιν ἀπὸ τοῦ χρησμοῦ κατ ' ἐπερώτησιν : ἔχει δὲ ὧδε : Ἐπεὶ [ μὲν ] | ||
| κατάφασιν ἀποβάλλουσα μεθίσταται καὶ τοῦ καλεῖσθαι ὁριστική . εἰς γὰρ ἐπερώτησιν τῶν πραγμάτων ἐγχωρεῖ , ἡνίκα φαμὲν γέγραφας ; λελάληκας |
| ἔχειν . ἡ δὲ ” ἀστραπή , “ ὅτι τὰ ὦπα ἀναστρέφει , ” ἀναστρωπὴ “ ἂν εἴη , νῦν | ||
| γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν : αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς εἰς ὦπα ἔοικεν . ἐκπέπληκται οὖν καὶ αὐτὸς ὁ Πρίαμος ἐπὶ |
| πρός τε τὴν τῶν συμβεβηκότων θεραπείαν καὶ προσέτι ἑτέρων κόσμων περιβολήν . καὶ οὐδὲ ταῦτ ' ἀπέχρησεν , ἀλλ ' | ||
| κατὰ ἀνάγκην ἐφεπόμενον ἕτερον νόημα , οὐ μὴν ὁμοίως ποιήσει περιβολήν : οὐ γὰρ ὡσαύτως ἐμφαίνεται , ὅτι κατ ' |
| ἴσασιν ἥ τίς ποτ ' ἐστὶν οὐδὲ δύνανται , πᾶσαν εἰρωνείαν ἀφείς , ὡς πέφυκα , διαλέξομαι . ὃν δὲ | ||
| πάντα ἄνθρωπον ἔχων . χαλεπώτερον . καὶ τοῦτο κατ ' εἰρωνείαν φησὶν ἢ κατ ' ἀντίφρασιν . ἀδύνατον . ὁ |
| ἡδονῇ ἡττώμενος σιτίον προσφέρῃ μιαίνει σε . πλήθει ἀρέσκειν μὴ ἐπιτήδευε . παντὸς οὗ καλῶς πράττεις αἴτιον ἡγοῦ τὸν θεόν | ||
| , λόγῳ μὴ χρῶ . ἐν συλλόγῳ πρῶτος λέγειν μὴ ἐπιτήδευε . ἡ αὐτὴ ἐπιστήμη ἐστὶ τοῦ λέγειν καὶ τοῦ |
| Εὐμουσίαν δὲ καὶ εὐπείθειαν οἶδε μανθάνειν , χορείαν τε καὶ ὀρχηστικήν , καὶ βαίνειν πρὸς ῥυθμὸν καὶ συνιέναι ἤχων διαφορὰς | ||
| εἶτα ἐμπηδήσαντες κατεκυβίστησαν καὶ κατωρχήσαντο κέρτομόν τινα καὶ πιθήκοις πρέπουσαν ὀρχηστικήν , καὶ ποικίλως ἐνυβρίσαντες , ἣν ἔχουσιν ὡς ἐπὶ |
| , ὧν ὁ τελευταῖος “ καὶ ποικίλως πως καὶ σαφῶς ᾐνιγμένος ” . ΓΓΘ τὰ περὶ τῶν μέτρων ταῦτα ἡμέτερά | ||
| ρϞγʹ , ὧν τελευταῖος “ καὶ ποικίλως πως καὶ σοφῶς ᾐνιγμένος ” . μετὰ τοῦτο δὲ καθ ' ὑπερβολὴν στίχοι |
| ἐκ παραλλήλων τὸ αὐτό . ἐπαινεῖ οὖν τὸν Εὔδοξον ὡς εὐφυῶς τὴν συνηγορίαν τῆς ἡδονῆς μεταχειρισάμενον . Ταῦτα ὡς πρὸς | ||
| οὖν χώραν ἐπαινεῖ διὰ ταῦτα , καί φησι πρὸς ἡγεμονίαν εὐφυῶς ἔχειν , ἀγωγῇ δὲ καὶ παιδείᾳ μὴ χρησαμένους * |
| πρὸς τὸ κτῆμα συντρέχουσα διάθεσις , ἐάν τε κατ ' ἐνεργητικὴν ᾖ ἐκφορὰν ἐάν τε κατὰ παθητικήν , μόνως ἀναλύεται | ||
| εὐκτικῇ καὶ ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων , οὐ μὴν κατὰ διάθεσιν ἐνεργητικὴν ἢ παθητικήν : ἢ καὶ ἔτι οἷς μὲν μετὰ |
| τὸ ἀληθές . τὴν γὰρ ἐν κανόσι λογικὴν γυμνασίαν καὶ ἀδολεσχίαν ἐκάλεσεν : γυμνασίαν μὲν ὡς προευτρεπίζουσαν ἡμᾶς εἰς τὰ | ||
| συλλογισμῶν : διὸ συνεχῶς αὐτοῖς χρώμενος ἐν τῇ λογικῇ οἷον ἀδολεσχίαν τινὰ ποιεῖ ἑκάστοτε τὰ αὐτὰ λέγων . ταῦτα καὶ |
| : εἰ δ ' οὖν ἐκεῖνον τὸ πλῆθος τῶν πραγμάτων ἀμβλύτερον εἰς ταῦτα ποιοῖ , σύ μοι τὸν ἄνδρα ἐπεγείρειν | ||
| , καθάπερ ὁ βλέπων ὀξύτερον ἐπάγει πρὸς τὸ θέαμα τὸν ἀμβλύτερον ὁρῶντα , κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἐπὶ τῶν |
| του ἐγίνετο , ταῦτα μὲν ἐσώθη ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου συστάντα ἐπιτηδείως : ὅσα δὲ μὴ οὕτως , ἀπώλετο καὶ ἀπόλλυται | ||
| οὐδὲ φοβηθείης τινὰ κίνδυνον ἐσόμενον ἤδη τῆς ὕλης πεφθείσης καὶ ἐπιτηδείως ἐχούσης πρὸς κένωσιν . ὅσοι γὰρ ἐτόλμησαν καθᾶραι ὠμῶν |
| ἁπλῶς εἰπεῖν ὅθεν δυνάμεθα διαβολῆς εὐπορίαν λαβεῖν : τοὺς μὲν φαύλως βεβιωκότας παραλαμβάνοντες : εἰ δέ τι σεμνὸν εἶναι ἐν | ||
| . πάντα δὲ ταῦτά ἐστι τὰ ὀνόματα τόπων ἐρήμων ἢ φαύλως οἰκουμένων ἢ ποταμῶν χειμάρρων : τεθρύληται δὲ διὰ τὰς |
| καὶ εἴ τινας τῶν ἀλλοτρίων κελεύοι , ὡμολόγουν πείσας τὸν δεσπό - την παραδώσειν αὐτῷ βασανίζειν τρόπῳ ὁποίῳ βούλοιτο . | ||
| κληρωσάμενος , ὁ εἰς κλῆρον λαβὼν ποιμένα , ἀντὶ τοῦ δεσπό - την ἐπείσακτον ἀλλότριον κατὰ πολὺ μεμισημένος ἐστὶ τῷ |
| οἳ δὲ ἀπενήξαντο . ἄνθρωποί γε μὴν ζῶντάς τε καὶ πλουτοῦντας καὶ εὖ πράττειν δοκοῦντας θεραπεύουσι , νεκροὺς δὲ ἀποστρέφονται | ||
| ἑαυτοὺς πολλῶν οὐσίας , οὐκ ὀλίγων δὲ μέλλοντες ἡγούμενοι τοὺς πλουτοῦντας οὐχ αὑτοῖς μᾶλλον ἢ ' κείνοις ἔχειν ἃ κέκτηνται |
| . ὁρᾷς θέαμα δυσθέατον ὄμμασιν . ὁρῶ κυροῦντα τόνδε τῶν ἐπαξίων . ἀλλ ' ἀμφὶ πλευραῖς μασχαλιστῆρας βάλε . δρᾶν | ||
| ] θεωρίαν δυσθέατον ] δυσθεώρητον κυροῦντα ] ἐπιτυγχάνοντα [ ] ἐπαξίων ] τῶν ἀξίων ἀμφὶ ] περὶ μασχαλιστῆρας ] διαζώσματα |
| , ῥᾴδιος , πρόσοδον τὴν πολιτείαν πεποιημένος : ὕπουλος , δολερός , ἐπίβουλος , κακοήθης , ἀπατεών , ἐπιβουλεύων , | ||
| μὲν ψόγου δύστροπος , κακοήθης , εἴρων , ἐπίβουλος , δολερός , ὕπουλος , ἐπίσκιος : τοῦ δ ' ἐπαίνου |
| ὅτι οὐ παίδων ἕνεκα ἐγάμει , ἀλλ ' ἵνα τοῦτον εἰσαγάγοι . Τί γὰρ ἔδει αὐτὸν γαμεῖν , ὦ Ἀνδρόκλεις | ||
| ἔτι δὲ ἀμυντηρίοις ὅπλοις πρὸς τὰς κατὰ τῶν ἀδικούντων ἐπεξόδους εἰσαγάγοι τὸ αἴτιον : μόνως γὰρ οὕτως ὁ ἄφρων νουθετεῖται |
| πείρας ποιουμένων . Κᾶρες γὰρ ἐμισθοφόρησαν πρῶτοι . Ἄλλοι τὴν παροιμίαν τιθέασι ἐπὶ τῶν εὐκαταφρονήτων : φασὶ γὰρ τοὺς Κᾶρας | ||
| καὶ συγκατατίθεσθαι . αἶνος δʹ : ἔπαινον . γνώμην . παροιμίαν . καὶ πόλιν . αἴνυσθαι βʹ : τὸ αἴρεσθαι |
| . φθέγξαι τι , ἵνα εἰδῶμεν πότερον τραγῳδὸς εἶ ἢ γελωτοποιός : κοινὰ γὰρ ἔχουσι τὰ ἄλλα ἀμφότεροι . διὰ | ||
| μάντεις . Ἀπολλόδωρος δὲ ὁ Κυρηναῖος , ὁ εὐτράπελος καὶ γελωτοποιός . τινὲς δὲ τὸν μετά τινος εὐτραπελίας κόλακα καὶ |
| γλυκὺ μεμειγμένον , μετὰ δυσαπαλλακτίας παρόν , ἀγανάκτησιν καὶ ὕστερον σύντασιν ἀγρίαν ποιεῖ . Καὶ μάλα ἀληθὲς τὸ νῦν λεγόμενον | ||
| χαλεπὸν τῆς ὑποθέσεως καὶ ὅτι δυσχερῶς οἱ ἀκούοντες προσήσονται , σύντασιν ποιεῖται τῶν οἰκείων λόγων ὡς μὴ ἁμαρτανόντων μηδέποτε μηδὲ |
| ἀκολουθίας , οὐσίαν τε μόνον δηλοῦσιν . Ὁριστέον οὖν τὴν ἀντωνυμίαν ὧδε : λέξιν ἀντ ' ὀνόματος προσώπων ὡρισμένων παραστατικήν | ||
| , καὶ τὸ ῥῆμα συνυπακουόμενον ἔχον τὸ ὄνομα ἢ τὴν ἀντωνυμίαν ἢ τὸ ἀπαρέμφατον λόγος ἐστίν . εἰ δὲ τοῦτο |
| τῶν κρίκων καὶ ἐπὶ τῆς γῆς , καὶ ὁ ζωδιακὸς ἐπέρχηται μὲν τῇ γῇ κατὰ τὸ νοτιώτερον ἡμικύκλιον καὶ διὰ | ||
| ἐγὼ δὲ τὰ εὐχερέστερα ἐπιλεξάμενος γράφω . ἐὰν νέφος ἀκρίδων ἐπέρχηται , πάντες ἔνδον μενέτω - σαν ἀφανεῖς , καὶ |
| μὴ ἀτιμάζων ἀλή - θειαν , μηδὲ τὴν κατὰ φύσιν εὐτέλειαν παραιτούμενος πολλοὺς μὲν ᾑρηκέναι φήσεις λέοντας , πολλὰς δὲ | ||
| τῶν σωμάτων κατενεχθεὶς ὕπτιος ἔρριπται , τοὺς διὰ σμικρότητα καὶ εὐτέλειαν ἐλαχίστους τῶν ὄγκων πολυπραγμονῶν καὶ διὰ τοῦτο τῶν μὲν |
| αὑτοῦ ἔχων μεγάλην . ἀνδρεῖος . ἀνδρεῖος δόκησιν ἔχων . δόκησιν ἔχων περὶ αὑτοῦ μεγάλην . . ὑποσχεθείς , ἀντιμαχεσάμενος | ||
| τῶν Περσῶν : τοξόται γάρ . δόκιμος : ἀνδρεῖος , δόκησιν περὶ ἑαυτοῦ ἔχων μεγάλην . ὑποστάς ] ἀντιστὰς , |
| εὐφημισμόν καλῶς ] λέγεις ὁ σωτὴρ ] ὁ Πλοῦτος ἔχων προηγῇ ] κρατῶν ταύτας ἔχουσά γ ' ] φοροῦσα ποικίλα | ||
| προηγῇ σὺ τῷ θεῷ : Προοδοποιῇς τῷ Πλούτῳ . . προηγῇ : Προοδοποιεῖ ὦ ἱερεῦ . . πρ . τῷ |
| πάτρης . ταύτῃ δὲ τῇ παρρησίᾳ καταπληξαμένου τοῦ Ἐπαμεινώνδου τοὺς εὐλαβῶς ἔχοντας , ἕτερος οἱωνὸς ἐφάνη δυσχερέστερος τοῦ προτέρου . | ||
| ἐστι μουσικός , χαριέστερον δὲ οὐδὲν μουσικῆς . διηνεκῆ . εὐλαβῶς ἐνεργοῦσι . σεβασμία . * ταῦτά ἐστι τὰ ὀνόματα |
| ὅπλων ἐμποδιζόντων τοὺς ἄνδρας . ὁ δὲ Περδίκκας κατανοήσας τὴν δυσκολίαν τοῦ ῥείθρου τοὺς μὲν ἐλέφαντας * [ τοῦ ποταμοῦ | ||
| παρ ' ὑμῶν οὔσης . οὐ μὴν ἀλλὰ καίπερ τοιαύτην δυσκολίαν ἔχοντος τοῦ πράγματος οὐκ ἀποκνήσω . δοκεῖ γάρ μοι |
| πάλιν , τῆς προρρηθείσης ὑφαντικῆς αὐτῷ φέροντες τὸ παράδειγμα . Καλῶς εἶπες , καὶ ποιῶμεν ἃ λέγεις . Οὐκοῦν ἀπό | ||
| ' ἧς ὁσημέραι ἐκφοιτῶσιν ἀγαθῶν πηγαί , κακῶν ἐπισχέσεις . Καλῶς Πλάτων οὐκ ἐκοινώνει Διονυσίῳ : κατεδουλοῦτο γὰρ Σικελίαν . |
| λεγομένης . Σὺ δέ γε , ἔφη , οἶμαι οὐκ εἴωθας δι ' εἰκόνων λέγειν . Εἶεν , εἶπον : | ||
| τῶν πραγμάτων οὐ σκοπεῖς , οὐδ ' ἐκεῖνοι οἷς σὺ εἴωθας διαλέ - γεσθαι , κρούετε δὲ ἀπολαμβάνοντες τὸ καλὸν |
| , ἢ τῶν δακτυλίων τὸ πλῆθος ἢ τῆς κόμης τὸ περίεργον ἢ τῆς διαίτης τὸ ἀκόλαστον : ὥστε κατὰ μικρὸν | ||
| μὲν ὡς ἐπωφελῆ καὶ χρειώδη , οὐκ αὐτουργεῖς δὲ ὡς περίεργον καὶ ματαίαν . οὕτως ἐκλελησμένη εἶ τοῦ φρονήματος οὗ |
| ] . Γ ἐπειδὴ σικελικὸν ἔφη τὸν τυρόν . Γ παίζει δέ : ἀντὶ τοῦ “ ἤσθιε καὶ ἐκορέσθη ” | ||
| βροντᾷ ” καὶ τὰ ἑξῆς . ὦ Ζεῦ βασιλεῦ ] παίζει ἐνταῦθα . κἂν ἀστράψω : ⌈ οἷον Γ φόβον |
| εἰς ρω λήγοντα ῥήματα βαρύτονα ἔχοντα τὴν ει δίφθογγον παρατέλευτον μετατιθέντες τὸ ι εἰς ρ προφέρονται , οἷον σπείρω σπέρρω | ||
| κοινότερον , Ἡρακλείδης λέγει περὶ αὐτοῦ ὡς ἔνιοι τῶν Αἰολέων μετατιθέντες ἐν πρώτῃ καὶ δευτέρᾳ συζυγίᾳ τῶν περισπωμένων τὸ ω |
| ὕστερον ὑπὸ Ῥωμαίων ἐλευθερωθεῖσα οὐκ ἐπῃνέθη , ἀλλ ' ἐπὶ λοιδορίᾳ παροι - μίαν ἔλαβεν „ ἐλευθέρα Κόρκυρα , χέζ | ||
| δὲ Σωσίθεον ἐξέβαλον . μεταγινώσκοντα δ ' αὐτὸν ἐπὶ τῇ λοιδορίᾳ προσήκατο , εἰπὼν ἄτοπον εἶναι τὸν μὲν Διόνυσον καὶ |
| πλανᾷ . πρὸς μὲν οὖν τὸ πλάνῃ οὕτω λέγε , ἀποσφαλεὶς φρενῶν ἐν πλάνῃ , τουτέστιν ἐκπεσὼν καὶ πλανηθεὶς τοῦ | ||
| πολλοὺς τῶν ἐν αὐταῖς ὄντων διαφθαρῆναι . ὁ δὲ Δημήτριος ἀποσφαλεὶς τῆς ἐλπίδος οὐδ ' ὣς ἔληγεν , ἀλλὰ προσεκαρτέρει |
| “ ἄνεχε , πάρεχε , φῶς φέρω , φλέγω , σέβω ” . ἄνεχε , πάρεχε : μετὰ λαμπάδων ἔρχεται | ||
| ἔνθα κερδανεῖ . ἐχθρὸς μὲν ἁνήρ , ἀλλὰ τὴν δίκην σέβω . ὀλόμαν ὀλόμαν ἀποχηρωθείς λεπτοσπαθήτων χλανιδίων ἐρειπίοις θάλπουσα καὶ |
| διὸ σεσιώπηνται . Ἑνικά . Τίθεμαι : τὰ εἰς μι τρέποντα τὴν μι εἰς μαι καὶ τὴν παραλήγουσαν συστέλλοντα πρὸς | ||
| Τὰ εἰς η λήγοντα θηλυκὰ , ἐν τῇ συνθέσει μη τρέποντα τὸ η εἰς ο , ὡς ἐπὶ τοῦ σκηνὴ |
| δ ? [ ἐξῆγε ] ? ? κα ? [ τοιάνδ ? ? ' οτ [ ἣν ὁ ξένο [ | ||
| : εἰ γὰρ μὴ ἔχει ὅλως καθόλου ἀποφατικήν , οὐδὲ τοιάνδ ' ἀπόφασιν ἕξει . Οὐ μόνον ὅτι ἐνδέχεται μὴ |
| ὅτι τῶν νεωτέρων καινοτομούντων πολλὰ παρὰ τὰς Ὁμηρικὰς ἀποφάσεις , εἰωθὼς ταῦτ ' ἐλέγχειν ἐπὶ πλέον , ἐνταῦθα οὐκ ὠλιγώρηκε | ||
| , ἐπιγνόντες τινὲς ἀπεκόμισαν εἰς Συρακόσας . Ὁ δὲ βασιλεὺς εἰωθὼς μετὰ τὸ δεῖπνον ἀεὶ πτερῷ διακαθαίρεσθαι τοὺς ὀδόντας , |
| παύειν ἐπιχειρεῖ βιαίως μόχθον ] πόνον μάταιον ὁρῶ εὐηθίαν ] μωρίαν . ἐπίθετον δὲ ταύτης τὸ κουφόνουν † τὸ εὐηθίαν | ||
| εἰ δοκῶ νῦν μῶρα δρῶσα τυγχάνειν , σχεδόν τι μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω . Δηλοῖ τὸ γέννημ ' ὠμὸν ἐξ ὠμοῦ |
| . σχολάζουσιν . γνώμην ] ἐνθυμήματα , ⌈ γνῶσιν . διάλεξιν ] ⌈ εὐπορείαν [ εὐπορίαν / ] εἰς τὸ | ||
| μοι εἰπέ κτλ . τὸν Θεόδωρον νῦν παρακαλεῖ πρὸς τὴν διάλεξιν , ἵνα δι ' αὐτοῦ οἱ ἀληθεῖς ἔλεγχοι κατὰ |
| λεπυχάνῳ . Εὐριπίδου τἄρ ' ἐστὶν οὐ κακῶς ἔχον , τἀλλότρια δειπνεῖν τὸν καλῶς εὐδαίμονα . ἵνα μὴ τὸ παλαιὸν | ||
| φίλε , τοῖς πολλοῖς γε αὐτῶν ἐνευρήσεις , ὅταν δέῃ τἀλλότρια ἀναλίσκειν , τὰς τοῦ κηφῆνος συγγενεῖς ἐνούσας ἐπιθυμίας . |
| ἀκοντίων καὶ τῶν πλατυλόγχων , ὡς ὁρᾷς , ἀκοντίων τὴν πόρδαλιν καλοῦσι τὴν κασαλβάδα . τὴν κακκάβην γὰρ κᾶε τοῦ | ||
| Καὶ τῶν πλατυλόγχων , ὡς ὁρᾷς , ἀκοντίων . Τὴν πόρδαλιν καλοῦσι τὴν κασαλβάδα . Τὴν κακκάβην γὰρ κᾶε τοῦ |
| ἱστορίας δεδήλωκε κατὰ λέξιν οὕτως γράφων : καὶ ἐς μὲν ἀκρόασιν τὸ μὴ μυθῶδες αὐτῶν ἀτερπέστερον φαίνεται : ὅσοι δὲ | ||
| ναῦς μὴ ἀπειληφέναι ἀπελθόντες ἐς πόλεμον καθίσταντο : μετὰ τὴν ἀκρόασιν τὴν ἐλθοῦσαν ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων , ἀναχωρήσαντες ἐπὶ τὴν |
| δὲ καὶ ξένους καὶ πρὸς τὴν ἄλλην δίαιταν καλὴν ἔφη παραίνεσιν εἶναι τὴν Καδδύναμιν δ ' ἔρδειν . εἰ δέ | ||
| λέγει τὴν ἀρχὴν τῆς παραινέσεως τὴν αἰτίαν , εἶτα τὴν παραίνεσιν ἀδιανοήτως . ἢ εἰπάτω τις , τί βούλεται τὸ |
| τῷ περιτοναίῳ τοῦ τραχήλου τῆς κύστεως , ἵνα κατ ' ἐπιτήδευσιν γένηται ῥυάς : αἱρετώτερον γάρ ἐστι ῥυαδικὸν γενέσθαι τὸν | ||
| μὲν τὸν Πόντον , χρηστὸς δὲ μᾶλλον ἢ κατὰ τὴν ἐπιτήδευσιν εἶναί μοι δοκεῖ . καὶ νῦν ἐν Βυζαντίῳ γενόμενος |
| τῶν ἐμῶν χρημάτων ὑπηγό - ρειες , ἔχειν τε οὐκ ἐξαρνούμενος καὶ ὁπηνίκα ἂν καὶ οἷστισιν ἂν προστάττοιμεν ἀποδώσειν ὑπισχνούμενος | ||
| ἐφ ' αὑτῷ συμπράττων , τὸ συμπλεῖν καὶ συστρατεύειν μόνον ἐξαρνούμενος : ὡς ἐπειδήπερ αὐτὸν ἔχων ὁ Διονύσιος ᾐδέσθη τότε |
| τούτων , ὡς οἱ ἀθλίαν δόξαν καὶ τιμὴν ἀνόνητον καὶ κρότον ἐπὶ ζημίᾳ τῇ ἑαυτῶν ἀγρεύοντες . τοῖς δὲ τῶν | ||
| καὶ τὸ βάθος τῶν λέξεων καὶ τὴν εὐκολίαν καὶ τὸν κρότον , καὶ πάντων μὲν βουλομένων ἐπαινεῖν , καταπτηξάντων δὲ |
| ἢ θανεῖν εὐδαιμόνως . Ἤθη πονηρὰ τὴν φύσιν διαστρέφει . Ἦθος πονηρὸν φεῦγε καὶ κέρδος κακόν . Ἡ γλῶσσα πολλοὺς | ||
| . Φόνου ἀπέχου . Εὔχου δυνατά . Σοφοῖς χρῶ . Ἦθος δοκίμαζε . Λαβὼν ἀπόδος . Ὑφορῶ μηδένα . Τέχνῃ |
| ἐπ ' Ἀλεξάνδρῳ νοσοῦντι λόγος , ὅτε ὁ μὲν ἤδη πονήρως εἶχεν , οἱ δὲ περιστάντες τὰ βασίλεια ἐπόθουν ἰδεῖν | ||
| βασιλείους ἐπιστολὰς ἤδη ἀσπαζομένου τε ἁρμόσαι οἱ τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα πονήρως ἔχουσαν τοῦ εἴδους οὐκ ἐπήδησε πρὸς τὴν ἐκείνου εὐπραγίαν |
| δρόμημα τῆς Σελήνης ἐστὶ μοιρῶν ιβʹ ∠ ʹ ιεʹ . εἰσέρχομαι εἰς τὸ σελίδιον τῆς τρίτης ὥρας , ἔνθα παράκειται | ||
| , φράσον πρώτιστα ταῖς ὀρχηστρίσιν ταῖς ἔνδον οὔσαις αὐτὸς ὅτι εἰσέρχομαι . Ὁ παῖς , ἀκολούθει δεῦρο τὰ σκεύη φέρων |
| μισοῦντος , ταῦτα προσδοκῶντος μεταβολήν : οὐ γὰρ δὴ πόλιν ἀνιάτως ἔχουσαν ἔμελλες φιλοπόνως φρουρήσειν , εἰ μὴ κἀκεῖνα μισοῦντος | ||
| ἐδημιούργει πρὸς ἀνθρώπων τῶν μὲν δυναμένων νουθετεῖσθαι φόβον τῶν δὲ ἀνιάτως ἐχόντων ἀπαραίτητον δίκην . ἀπιστήσουσι μὲν οἱ θεασάμενοι τὰς |
| ] τοῖς τοιαῦτα ἀγαθά σοι παρέχουσιν πεπεμμένου ] ἐζυμωμένου ] γνωμικόν . ἀσκωλίαζ ' ] πήδα τῷ ἀσκῷ : ἢ | ||
| ἀδυνάτῳ σοφίσματι ] ψευδεῖ ἀπάτῃ ἣν περὶ Διὸς λέγεις . γνωμικόν αὐθαδία ] ἡ ἀλαζονία φρονοῦντι μὴ καλῶς ] ἤγουν |
| , καὶ κατ ' αὐτοῦ τίθησιν : ὁ δὲ οἷα βαρούμενος καὶ μὴ φέρων ἐξάλλεται , καὶ ἀνέῳγεν αὖθις τῷ | ||
| . καὶ σὺ σύγκρινε ταύτας τὰς ἀξίας : μόνον μηδὲν βαρούμενος ποίει , μὴ θλιβόμενος μηδ ' ὑπολαμβάνων ἐν κακοῖς |
| Πορφύριος φειδοῦς ἕνεκα τῶν νέων τὴν σαφήνειαν πανταχοῦ θηρεύων τὴν ἀσάφειαν ἀποβάλλεται : φησὶ γὰρ ὅτι εἰ καὶ ὑφέστηκεν ὁμολογουμένως | ||
| εἰδότες , τοῦ ἀψευδεῖν οὐ πεφροντικότες . ἐπιτηδεύουσι μέντοι καὶ ἀσάφειαν , ἀσάφεια δὲ βαθὺ σκότος ἐν λόγῳ , κλέπταις |
| λύπην μεταβληθῆναι εἰς ὄρνιν : καὶ ἡ μὲν Πρόκνη εἰς ἀηδόνα μετεβλήθη ὡς καὶ ἡ Φιλομήλα εἰς χελιδόνα : πρὸς | ||
| εἶδον οὔτε κερκώπην , γύναι , οὐ κίτταν , οὐκ ἀηδόνα , οὐ τρυγόνα , οὐ τέττιγα . ἤσθιον δι |
| . . . ἀΐδηλος : κεῖνος δ ' αὖτ ' ἀΐδηλος ἀνήρ , ὁ ὀλοθρευτικός : οὐ γὰρ ἄξιος Ἀριστόνικος | ||
| ποιητῇ : ἀΐδηλον Ἄρηα , τὸν ὀλέθριον . ἢ αὐτὸς ἀΐδηλος ἐσόμενος . καὶ ὁ μὲν Μεθόδιος λέγει εἶναι ἀπὸ |
| χρονοκράτωρ μετά τινος ἀστέρος , δεῖ συμπεριλαβεῖν τούτῳ καὶ τὴν σημασίαν τοῦ ἀστέρος ᾧ σύνεστιν : ὡσαύτως δεῖ σε ἐπιβλέπειν | ||
| καὶ ἐνθάδε διαφέρει . ἐνταυθοῖ μὲν γὰρ τὴν ἐν τόπῳ σημασίαν [ δηλοῖ ] , ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν ἐν |
| ἱκετεύω γάρ : μετουσία : ἀφασία : πρόσκειται μὴ ἔχοντα ἀντιπαρακείμενον ῥῆμα διὰ τοῦ ευω , διὰ τὸ περισσεύω , | ||
| , φιλία : σοφὸς , σοφία : πρόσκειται μὴ ἔχοντα ἀντιπαρακείμενον ῥῆμα διὰ τοῦ ευω , διὰ τὸ δοῦλος , |
| ἤτε κλεπίαν [ ] | ἀτῶντι . | οὐκ ἐτὸς ἁγὼ μέτρα χέω [ Λίνον ] οὐκ ἐξίκει [ : | ||
| αὐτῆς θέλω τόνδ ' , ἐκβαλοῦσα λέκτρα τἀκείνης βίαι : ἁγὼ τὸ πρῶτον οὐχ ἑκοῦς ' ἐδεξάμην , νῦν δ |
| Γειοτόμον : παγκόπτον . δαμαλῇσι : βουσίν . ἐπιθύνουσιν : εὐθύνουσιν . Κλίνει : δύνει . Καταστείχουσι : στρέφονται . | ||
| ἔθους , διὰ τί οὐχ ἁπάσαις ταῖς τέχναις αἰτιῶνται καὶ εὐθύνουσιν , ὅτι οὐκ ἐνέμειναν οὐδὲ ἠγάπησαν ἐπὶ τῇ πρώτῃ |
| εἴη τὰ τοῦ προσώπου . τὸ γὰρ βούλομαι φιλολογεῖν , προαιροῦμαι ἀναγινώσκειν οὐ δέεται τῆς προσδιαστελλούσης ἀντωνυμίας , ἐπεὶ δυνάμει | ||
| συντασσόμενον , ἀπαρεμφάτῳ πάλιν προφορᾷ συντάσσεται , θέλω γράφειν , προαιροῦμαι ἀναγινώσκειν , ὡς προαιροῦμαι τὴν ἀνάγνωσιν . καὶ σαφές |
| δὲ ὁ Ἀριστόξενος τὴν μὲν ἱλαρῳδίαν σεμνὴν οὖσαν παρὰ τὴν τραγῳδίαν εἶναι , τὴν δὲ μαγῳδίαν παρὰ τὴν κωμῳδίαν . | ||
| ἐν ἀγρῷ φυλάσσων σταφυλάς , καί οἱ Διόνυσον ἐπιστάντα κελεῦσαι τραγῳδίαν ποιεῖν : ὡς δὲ ἦν ἡμέρα πείθεσθαι γὰρ ἐθέλεινῥᾷστα |
| ἐμοῦ καταπροίξει . θαυμασίως ἥσθην θεοῖς , καὶ Ζεὺς γελοῖος ὀμνύμενος τοῖς εἰδόσιν . ἦ μὴν σὺ τούτων τῷ χρόνῳ | ||
| ἐμοὶ τῷ Στρεψιάδῃ . γελοῖος ] ἄξιος γέλωτος . . ὀμνύμενος ] εἰς ὅρκον προκείμενος . . ἴσθι , ὅτι |
| ἀλλ ' ὦ ὑμεῖς οἵτινες ἐγένεσθε μόνοι ἀπὸ πάντων ἀνθρώπων ἀναπειθεῖς ἤγουν ἀπειθεῖς εἰς τὸ οὐχ ὑγιαίνειν , συνθιασῶται δὲ | ||
| ἀλλ ' ὦ ὑμεῖς οἵτινες ἐγένεσθε μόνοι ἀπὸ πάντων ἀνθρώπων ἀναπειθεῖς ἤγουν ἀπειθεῖς εἰς τὸ οὐχ ὑγιαίνειν , συνθιασῶται δὲ |
| μνησθείη ; Τίς γὰρ ἄν , ἔφασαν , σοῦ γε ἱκανώτερος πεῖσαι ; Ἀλλὰ μὰ τὸν Δία , ἔφη , | ||
| τινα ἄλλα , ἐμοὶ μὲν οὐδὲν ἰδιώτου δοκεῖ ὁ τοιοῦτος ἱκανώτερος εἶναι γινώσκειν περὶ τῶν ἐλατηρίων . ἐσκέφθαι δὲ καὶ |
| μᾶλλον τοῖς τῆς ὁμοειδοῦς ψυχῆς κεκοινωνηκόσι καὶ τῆς λογικῆς τὴν οἰκείωσιν ἐνεστήσατο . ἐκ δὲ ταύτης δῆλον ὅτι καὶ τὴν | ||
| ἀλλὰ καὶ εἴ τι μίμημα αὐτῶν καὶ τούτου ἄμοιρον εἰς οἰκείωσιν εἶναι ] , οὐχ οὕτω μέγεθος . Ἀλλ ' |
| κακῶς : τὸ μὲν γὰρ ἔλεον , τὸ δ ' ἐπιτίμησιν φέρει . ὁ δὲ πλοῦτος ἡμᾶς , καθάπερ ἰατρὸς | ||
| ἅπτονται . τὰς δὲ πρὸς τὸ ἔλαττον συγκρίσεις κατ ' ἐπιτίμησιν εἰσάξεις , ἐπειδήπερ εἰσὶ καθαιρετικαί : οὐ δεινὸν τὸν |
| ἰδέαν δημιουργεῖς , εἰ μὲν θεατὴς ὢν τυγχάνεις , μιμητὴς γίνου τῆς θέας : ἂν δὲ τὸ εἶδος ἀκοῇ παραλάβῃς | ||
| ἐπιβόητος δὲ ὁ μοχθηρὰν ἔχων τὴν φήμην . ἴσθι καὶ γίνου διαφέρει , ὅτι τὸ ἴσθι σημαίνει τὸ γίνωσκε : |
| ἢ ἀντὶ τοῦ λίαν , περισπωμένως : βαρυτόνως δὲ τὸ ἀπείρως . ἁπλῶς ἢ καθάπαξ , ἰσχυρῶς ἢ τελέως . | ||
| ἀναλίσκεται ὥσπερ χρυσίον , ἀλλ ' εἰ διδῷτο ἐξητασμένως , ἀπείρως παραμένει καὶ τῷ δόντι καὶ τῷ λαβόντι , καὶ |
| ►ὁ ἄδικος τὰ ἀδύνατα καὶ τὰ δυνατὰ διαισθανόμενος ἱκανὸς ἐπανορθοῦσθαι σφαλλόμενος λανθάνων ἐν τῷ ἀδικεῖν λέγειν ἱκανὸς πρὸς τὸ πείθειν | ||
| λάθω προσιὼν παρὰ δύναμιν τοῖς κοινοῖς πταίων περὶ αὐτὰ καὶ σφαλλόμενος : οὐδὲ γὰρ εἰ ἐν χορῷ ξυνᾴδειν ὑφ ' |
| καὶ τὰ αὐτῆς ἔτι μᾶλλον ἢ τἀμά , ἐρωτικῶς αὐτῇ χαριούμενος ἀκούοντος τοῦ πατρός : ὡς πᾶσαν αἰκίαν ἤνεγκεν εἰς | ||
| ὡς ἐνῆν , μάλιστα σκιάσας διῆλθον ἐν ᾧ σοι τρόπῳ χαριούμενος ᾔδειν : μεγαλοψυχίας γὰρ δὴ περιουσίᾳ καὶ τοῖς ἠδικηκόσιν |
| τοῦ κέκλω , ὅπερ ἀπὸ τοῦ κλέω κατὰ συγκοπὴν καὶ ἀναδίπλωσιν γίνεται . . ΚΟΝΙΟΝΤΕΣ . Ἤγουν τρέχοντες . Ἐν | ||
| . Τὰ ἀπὸ δασέος ἀρχόμενα διὰ τῶν ἀντιστοίχων ποιεῖται τὴν ἀναδίπλωσιν , τέθυκα πεφρόνηκα κέχηνα : τὰ ἀπὸ διπλοῦ ἀρχόμενα |
| τὸν αἰτιώτατον τῆς ἱεροσυλίας Φιλόμηλον ὑπὸ θεῶν καὶ ἀνθρώπων κεκολασμένον ἀποτρέψειν τοὺς ἄλλους ἀπὸ τῆς ὁμοίας κακίας ἀνέζευξαν εἰς τὴν | ||
| ἐγκειμένων τῇ Πελοποννήσῳ καὶ οὐχ ἥκιστα τῇ ἐκείνων γῇ ἤλπιζον ἀποτρέψειν αὐτοὺς μάλιστα , εἰ ἀντιπαραλυποῖεν πέμψαντες ἐπὶ τοὺς ξυμμάχους |
| καλοῦσι δὲ καὶ τὰς μισθαρνούσας ἑταίρας καὶ τὸ ἐπὶ συνουσίαις μισθαρνεῖν ἑταιρεῖν , οὐκ ἔτι πρὸς τὸ ἔτυμον ἀναφέροντες , | ||
| , πράττων ἐπ ' ἀργυρίῳ , καὶ προῃρημένος ὡς ἀληθῶς μισθαρνεῖν , οὐκ εἰς ἃ καὶ συγγνώμην ἀκούσας ἄν τις |
| καὶ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἐκακολόγησεν . καὶ ἐπ ' ἀλέα λέσχην : Νεοπτόλεμος ἐν τῷ Περὶ γλωσσῶν φησι λέσχην εἶναι | ||
| ' ἐθέλεις εὕδειν χαλκήιον ἐς δόμον ἐλθὼν ἠέ που ἐς λέσχην , ἀλλ ' ἐνθάδε πόλλ ' ἀγορεύεις . ἐς |
| δ ' ὅμως τηλικόσδε καὶ σοφίας ἐπὶ τοσόνδε ἀφιγμένος οὐκ ὀκνήσω λογισταῖς ὑμῖν τῆς ἐμαυτοῦ βουλῆς χρήσασθαι διδάσκων , ὡς | ||
| κινδύνου δὲ ἐφ ' ἑκάτερον ἡμῶν οὕτω χαλεποῦ ἥκοντος οὐκ ὀκνήσω καὶ σοὶ ξυμβουλεύειν , ὁπόσα ἐμαυτὸν πέπεικα : ἐπειδὴ |
| τὴν διάθεσιν τῆς ψυχῆς σημαίνει , τὸ δὲ προλέγειν τὴν προφορὰν αὐτὴν τῶν λεγομένων ἣν ποιούμεθα ἀλλήλοις ἀνακοινούμενοι τὰ πράγματα | ||
| ἀγαθῶν εἰς ἀεὶ καρπούμενος . ἀλλὰ μετανάστηθι κἀκ τοῦ κατὰ προφορὰν λόγου , ὃν πατρὸς οἶκον ὠνόμασεν , ἵνα μὴ |
| τὸ γῆρας , ἀφῃρημένος δὲ ταῦτα τῇ πολιᾷ βούλομαί σοι νουθεσίαν ἐμήν , ὥσπερ εἴ τινα παιδαγωγόν , ἐπὶ Τροίαν | ||
| πρὸ τῆς κατ ' αὐτὸν ἡλικίας ἤνεγκε χρόνος , τὴν νουθεσίαν διατιθέμενος , ἀλλὰ μύθοις τὰ πάντα παιδοτριβῶν , οὕτω |
| ἀΐδω ἴδηλον καὶ ἀΐδηλον , ὁ δὲ Χοιροβοσκὸς εἰς τὴν Ὀρθογραφίαν αὑτοῦ λέγει ἀπὸ τοῦ ἀϊδνόν , τὸ σημαῖνον τὸ | ||
| ἴδω ἴδηλος καὶ ἀΐδηλος , ὁ δὲ Χοιροβοσκὸς εἰς τὴν Ὀρθογραφίαν αὑτοῦ λέγει εἶναι ἀπὸ τοῦ ἀϊδνόν τὸ σημαῖνον τὸ |
| ὁ δὲ Ἀπόλλων προσποιεῖται μὲν πάντα εἰδέναι καὶ τοξεύειν καὶ κιθαρίζειν καὶ ἰατρὸς εἶναι καὶ μαντεύεσθαι καὶ καταστησάμενος ἐργαστήρια τῆς | ||
| Θρᾳκὶ ἐκείνῳ καὶ τῷ ἀνὰ τὸν Κιθαιρῶνα μεταξὺ βουκολοῦντι καὶ κιθαρίζειν μελετῶντι ; Ὥστε ἤν ποτε , ὦ Λυκῖνε , |
| τὴν προφοράν , παθητικὴν δὲ τὴν σημασίαν , ὡς τὸ πονῶ , πάσχω , μοχθῶ καὶ ἕτερα . Ἰστέον ὅτι | ||
| Ὑμεῖς δέ γ ' , ὑπὲρ ὧν τοὺς πόνους ἐγὼ πονῶ , μὴ βδεῖτε μηδὲ χέζεθ ' ἡμερῶν τριῶν : |
| ῥέῃ καὶ ἐπέρχηται , ἔθος ἔχει θαρρεῖν τὴν αὐτὴν εὐτυχίαν οὐριοδρομεῖν καὶ εἰς τὸ μετέπειτα . ἔθος γὰρ ἔχουσιν οἱ | ||
| δυστυχίαν φαντάζεσθαι , οἱ δὲ εὐτυχοῦντες εὐτυχίαν . οὐριεῖν : οὐριοδρομεῖν , παρὰ τὸ Ὁμηρικὸν , Τοῖος γὰρ νόος ἐστὶν |
| ἀνδρικῶς πολὺν χρόνον ὑπομεῖναι καὶ μὴ ἀνάνδρως φεύγειν , τότε ἀτόπως τελευτῶντες οὐκ ἀρέσκουσιν αὐτοὶ αὑτοῖς περὶ ὧν λέγουσι , | ||
| ἕξει τις χρήσασθαι τῷ λόγῳ αὐτοῦ : πάνυ οὖν μοι ἀτόπως ἔδοξεν εὐθὺς τὴν πρώτην ἔφοδον οὐ δέξασθαι τοῦ σοῦ |
| τί χρήσομαι ; ἥνπερ μεθειλ [ ! ! τὴν ] τέχνην ταύτηι ? [ ] πρεπ ? ? [ τί | ||
| Τί μήν ; Φεῦ , δεινῶς γ ' ἔοικεν ἀποκεκρυμμένην τέχνην ἀνευρεῖν ὁ Τεισίας ἢ ἄλλος ὅστις δή ποτ ' |
| τοτὲ δὲ κώπαις προσκομιζόμενος . εἰ δέ τις ὑπολαμβάνει ὡς ἀφρόνως ἔπλει δώδεκα τριήρεις ἔχων ἐπὶ πολλὰς ναῦς κεκτημένους , | ||
| , τουτέστι καὶ τὸν Ἀπόλλωνα παρακούσας καὶ τῆς γυναικὸς ἡττηθεὶς ἀφρόνως , ἐγείνατο μὲν θάνατον αὑτῷ τὸν Οἰδίποδα . ποιεῖ |
| ἵνα μὴ κλάῃς . Ἀκροῶ δή , καὶ τὰς χεῖρας πειρῶ κατέχειν . Ἀλλ ' οὐ δύναμαι : χαλεπὸν γὰρ | ||
| θεοῦ . Γλώσσης μάλιστα πανταχῆ πειρῶ κρατεῖν . Γαστρὸς δὲ πειρῶ πᾶσαν ἡνίαν κρατεῖν . Γίγνωσκε σαυτὸν νουθετεῖν ὅπου τρέχεις |
| ὡς ἂν τῆς τῶν ἀρίστων ? φιλοφροσύνης ἅπαντες ? τυχόντες σχετικῶς ? τε ? πρὸς ? αὐτοὺς ? ? διακέοιντο | ||
| πολυπράγμων , οὗτος δὲ φιλοπράγμων , ὁ δὲ φιλίως καὶ σχετικῶς πρός τε τὴν ὕλην | καὶ τὰ πράγματα διακείσεται |
| διατιθεμένῳ τῷ πατρὶ ἡμῶν , ἀκούσας δὲ Φορμίωνος , μεμαρτύρηκεν ἀκοὴν τὰ ψευδῆ τε καὶ παρὰ τὸν νόμον . καὶ | ||
| κινεῖσθαι , κινουμένου δὲ μήτε τὴν ὄψιν ἀτρεμίζειν μήτε τὴν ἀκοὴν , ἀλλὰ ἄλλοτε ἀλλοῖα ὁρᾷν τε καὶ ἀκούειν , |
| : καὶ νῦν πημάτων ἅδην ἔχω . τὰ δυνατά νυν τόλμησον , ἄνδρα σὸν κτανεῖν . αἰδούμεθ ' εὐνὰς τὰς | ||
| Ἴθ ' , ἡμέρας τοι μόχθος οὐχ ὅλης μιᾶς , τόλμησον , ἐμβαλοῦ μ ' ὅπῃ θέλεις ἄγων , εἰς |
| Λάβα τῶ γείτονος υἱός : τοῦ Λύκου φησὶν ἐρᾶν τὴν Κυνίσκαν διὰ τὸ κάλλος τοῦ μείρακος : Λάβα δέ τινός | ||
| δὲ Κλέωνός ἐστιν ἡ εἰκών . ἐς δὲ τὴν Ἀρχιδάμου Κυνίσκαν , ἐς τὸ γένος τε αὐτῆς καὶ ἐπὶ ταῖς |
| δ ' ἡ ψυχρὰ δύναμις , λεπτομερὴς οὖσα : διόπερ ἀποκρουστικὴν ἔχει δύναμιν . Ἡ χρῆσις δ ' ὄξους πλείστη | ||
| τε καὶ μετὰ τὰς ὀδύνας . ἔχει μὲν γὰρ τὴν ἀποκρουστικὴν δύναμιν ὀλίγην τινὰ διὰ τοῦ κρόκου καὶ τοῦ ὄξους |
| . φημὶ δέ σε ἐγὼ πολεμικὸν μὲν οὐδέποτε ἔσεσθαι , δόξειν δὲ τοῖς ἀνοήτοις , οὐδὲ ἡγήσεσθαι οὐδέποτε , ὅπου | ||
| λέγων ὅτι πολλῷ θρασυτέρους πεποίηκε τοὺς βαρβάρους ἐάσας ἀτιμωρήτους : δόξειν γὰρ αὐτοὺς τε - τευχέναι συγγνώμης οὐ δι ' |
| τὸ καλὸν ἐρευνῶν : λέγεται σοφιστὴς καὶ ὁ ψεύστης καὶ ἀπατεών : ἐπὶ τούτοις ὀνομάζεται σοφιστὴς καὶ ὁ πλασματογράφος καὶ | ||
| , πλειών πλειῶνος , αἰών αἰῶνος , λυμεών λυμεῶνος , ἀπατεών ἀπατεῶνος , Καρνειών Καρνειῶνος , Ἐλεών Ἐλεῶνος Β οἵ |