τῷ τῆς πόλεως σχήματι ταῦτα ἔπρασσον . καὶ παραλλὰξ αὐτῶν προτιμώντων ἑκάτερον , ὡς εὐμεταβόλῳ πόλει χαλεπῶς ἐχρῶντο ἑκάτεροι : | ||
, τῶν μὲν Ἀθηναίων τοὺς Διονυσιακοὺς χοροὺς καὶ τοὺς κυκλίους προτιμώντων , Συρακοσίων δὲ τοὺς ἰαμβιστάς , ἄλλων δ ' |
ἡ μουσικὴ παρὰ τοῖς Ἕλλησι , τῶν μὲν Ἀθηναίων τοὺς Διονυσιακοὺς χοροὺς καὶ τοὺς κυκλίους προτιμώντων , Συρακοσίων δὲ τοὺς | ||
χολήν , τὴν δὲ Πλάτωνος διατριβὴν κατατριβήν , τοὺς δὲ Διονυσιακοὺς ἀγῶνας μεγάλα θαύματα μωροῖς ἔλεγε καὶ τοὺς δημαγωγοὺς ὄχλου |
Ἕλλησι , τῶν μὲν Ἀθηναίων τοὺς Διονυσιακοὺς χοροὺς καὶ τοὺς κυκλίους προτιμώντων , Συρακουσίων δὲ τοὺς ἰαμβιστάς , ἄλλων δ | ||
Ἕλλησι , τῶν μὲν Ἀθηναίων τοὺς Διονυσιακοὺς χοροὺς καὶ τοὺς κυκλίους προτιμώντων , Συρακοσίων δὲ τοὺς ἰαμβιστάς , ἄλλων δ |
καὶ ὁ ἄκρατος οἶνος . ὅθεν καὶ χαλιμὰς γυνὴκατὰ τοὺς παλαιούς ἡ ὑπὸ μέθης χαλωμένη τὸ σῶμα . . . | ||
. ἔστω τὸν Κριὸν ἀνατέλλειν μοίραις κα μ κατὰ τοὺς παλαιούς , οἳ γίγνονται ἐνιαυτοὶ κα καὶ μῆνες ὀκτώ . |
, καὶ συμβουλεύσασθαι δυνάμενος . τάττεται ἡ ᾠδὴ εἰς τοὺς ἐπινίκους , μεῖζόν τι ἢ κατὰ ἐπίνικον οὖσα διὰ τὸ | ||
οἱ περὶ τὸν Ἱέρωνα τοὺς ἐπὶ τοῖς στεφανίταις ἀγῶσι πεποιημένους ἐπινίκους [ καὶ ᾖδον ] . πιθανὸν οὖν φησιν ὁ |
πολιτείαν τοὺς μὲν ἀγνοοῦντας τὸ συμφέρον ἐπαίδευον , τοὺς δὲ πονηρευομένους ἤλεγχον , ὅπερ ἐστὶ τοῦ δικανικοῦ : μετὰ δὲ | ||
: εἶτα νόμους κατεστήσαντο πρὸς τὸ συμφέρον , οἷς τοὺς πονηρευομένους ἐξήλεγχον . Διὸ καὶ δεύτερον τὸ δικανικὸν , οὐκ |
παῦσαι τῆς βλασφημίας αὐτοὺς μικρὰ πάνυ προεμένωι καὶ ποιῆσαι λέγειν ἐπαίνους ὑπὲρ ἡμῶν . ἀλλ ' αἰσχυνοίμην ἄν , εἰ | ||
, ὅτε σε δημοσίαν ἐποιησάμην ἐπίδειξιν , ἐνεδείξω τὴν πρὸς ἐπαίνους ἐλευθερίαν : λιπαροῦντος γάρ μου καὶ δεομένου τῷ συλλόγῳ |
, ὁπόσα ἐδυνήθη συναγαγεῖν , Ἀμύκλαν δὲ καὶ Κλεινίαν τοὺς Πυθαγορικοὺς κωλῦσαι αὐτόν , ὡς οὐδὲν ὄφελος : παρὰ πολλοῖς | ||
, ὁπόσα ἐδυνήθη συναγαγεῖν . Ἀμύκλαν δὲ καὶ Κλεινίαν τοὺς Πυθαγορικοὺς [ . , ] κωλῦσαι αὐτόν , ὡς οὐδὲν |
σημαίνεσθαι κατὰ | τὴν λέξιν ταύτην | τὸ μὴ συλλογισμοὺς διαλεκτικοὺς | ἔχειν αὐτούς | : οὐ γάρ τινες τοῦτο | ||
θεῖν οἷόν τε , οὕτω καὶ τοὺς ῥητορικοὺς πρὸς τοὺς διαλεκτικοὺς ἔχειν . Πλάτωνα δὲ ἐξαιρῶ τοῦ λόγου , ἱκανὸς |
τούτου παισὶ καὶ θεοῖς πᾶσι καὶ Μούσαις , ἀπέλυσε τοὺς ἑστιωμένους . αʹ . Τί ἐστιν ἡ φύσις βʹ . | ||
ὄψου , ἔφη , ὡς ἔοικας , ποιεῖς τοὺς ἄνδρας ἑστιωμένους . ἀληθῆ , ἦν δ ' ἐγώ , λέγεις |
οἱ φιλομαθοῦντες , ἧς χωρὶς οὐδὲν σεμνὸν ἐξευρίσκεται κατὰ τὸν κωμικόν . τούτου δ ' ἕνεκεν καὶ ἐπὶ ἐννέα νύκτας | ||
ἐφηβεῦσαι Ἀθήνησι : γενέσθαι δ ' αὐτῷ συνέφηβον Μένανδρον τὸν κωμικόν : Σάμιος δ ' ἦν καὶ Κρεώφυλος , ὅν |
[ περι νικης ομηρου [ Ὅμηρον καὶ Ἡσίοδον τοὺς θειοτάτους ποιητὰς πάντες ἄνθρωποι πολίτας ἰδίους εὔχονται λέγεσθαι . ἀλλ ' | ||
ὧν ἀκούοντες παιδεύονται πρὸς ἀνδρείαν : καὶ περὶ τοὺς ἄλλους ποιητὰς οὐδένα λόγον ἔχοντες , περὶ τούτου οὕτω σφόδρα ἐσπουδάκασιν |
τινος ἐπὶ μεγάλαις αἰτίαις κρινομένου , ὡς ἑώρα θορυβοῦντας τοὺς ἀκροωμένους . παρακαλέσας γὰρ αὐτοὺς μικρὰ προσέχειν ἤρξατο διηγεῖσθαι , | ||
βουλόμενος τὰς Κόνωνος μείζους ποιῆσαι διὰ τὸ πιθανὸν πρὸς τοὺς ἀκροωμένους ἐπεσημήνατο προκατειληφέναι τὴν Θεμιστοκλέους δόξαν : φημὶ τοίνυν ἐγὼ |
τάφῳ τοῦ Ἀχιλλέως . ἔφη δὲ τοὺς ἰχθύας σχεδόν τι φρονιμωτέρους φαίνεσθαι τῶν ἀνθρώπων : ὅταν γὰρ δέωνται τὸ σπέρμα | ||
; οὐκ ἐρεῖς , τοὺς βελτίους καὶ κρείττους πότερον τοὺς φρονιμωτέρους λέγεις ἢ ἄλλους τινάς ; Ἀλλὰ ναὶ μὰ Δία |
οἰωνοὺς , βλέπων μὲν εἰς τὰ μυστήρια ὡς οὐ καλῶς ἐξεφοίτησε πρὶν ἐκπλεῖν ἡμᾶς , βλέπων δ ' εἰς τοὺς | ||
, τοῖς διαδόχοις ἅπερ μυστήρια θεῶν μεταπαραδιδόντες . διόπερ οὐδὲν ἐξεφοίτησε τῶν γε λόγου ἀξίων μέχρι πολλοῦ , διδασκόμενά τε |
Λακωνικῆς . Τιμαῖος δ ' ὁ Ταυρομενείτης , ὃν ὁ Καλλιμάχειος Ἴστρος ἐν ταῖς πρὸς αὐτὸν ἀντιγραφαῖς † εἰπὼν ὅτι | ||
. , . , , . . : Ἴστρος ὁ Καλλιμάχειος ἐν πρώτῳ Πτολεμαΐδος , τῆς ἐν Αἰγύπτῳ πόλεως , |
βαθυπλού - τους παρὰ πολλοῖς ὁρῶν κατ ' ἀρχὰς μὲν ἐμακάριζε τοὺς Ῥηγίνους τῆς εὐδαιμονίας , ἔπειθ ' ὡς ἀναξίοις | ||
φύσιν καὶ διέφθειρε τὸν παῖδα : ἡ δὲ δύστηνος Αἰγυπτία ἐμακάριζε τὸν υἱὸν τοῦ θανάτου , ὡς γενόμενον δῶρον ἐφεστίῳ |
ἐμυθεύθη διὰ τὸ ἀρίστους ἐκεῖ καὶ μετὰ Ὀρφέα γενέσθαι ἄνδρας λογίους , ὧν ἦν καὶ Ἀρίων ὁ Μηθυμναῖος καὶ Πιττακὸς | ||
γε συγγνώμης , ἀλλά τινος κρείττονος , αἰσχυνοίμην ἂν τοὺς λογίους θεοὺς , εἰ ζητοίην ἀποδεικνύναι , πλήν γε τοσοῦτον |
καὶ ὅ τε δαιμόνιος χόλος οὐχ ἡμῖν , ἀλλὰ τούτοις ἐναντιώσεται κατὰ τὸ εἰκός , καὶ ἡ παρ ' ἀνθρώπων | ||
σωφρονούντων τε ἀνθρώπων ἐστὶ καὶ πρός γε ταῦτα οὐδεὶς ὑμῖν ἐναντιώσεται . Πρῶτον μέν , ὦ ἄνδρες , ὅταν ἀναστῶ |
γελωτοποιόν , τὴν μιμητικὴν ὥσπερ κατορθῶσαι βουλόμενος : ὁ γὰρ διαλόγους γράφων μίμησιν προσώπων εἰσάγει . ἐφοίτησεν δὲ καὶ γραφεῦσιν | ||
δ ' αὐτὸν Ἐρατοσθένης ἐν τοῖς Πρὸς Βάτωνα καὶ Κυνῶν διαλόγους συνθεῖναι : οἱ δέ , γεγραφέναι μὲν Αἰγυπτίους τῇ |
δέ ἐστιν ἡ γραμματική : ἡ μὲν γὰρ περὶ τοὺς χαρακτῆρας καὶ τὰς τῶν στοιχείων ἐκφωνήσεις καταγίνεται , ἥτις καὶ | ||
τέχνῃ προσγίνεται . ὁρῶμεν γὰρ ἐν ἄλλοις τῶν σχημάτων τοὺς χαρακτῆρας , τὸν μὲν τραχύτερον , τὸν δὲ γλαφυρώτερον , |
δὲ μουσικοί , τότε καὶ αὐτὴ ᾄδει : ὅταν δὲ φιλαλήθεις , τότε καὶ αὐτὴ φιλοσοφεῖ . ὡς γὰρ ἐξ | ||
λεπτὸν ἓν γίνεσθαι εἰκοστόμονον μυριάδων ἑξακισχιλιοστὸν τῆς μονάδος : ἔτι φιλαλήθεις ὄντες , ἕκαστον τῶν τρίτων λεπτῶν τούτων διεῖλον εἰς |
Κ . φησίν , ὡς ἀπιστίας εἵνεκα τῆς πρὸς τοὺς εἵλωτας τούτους ἐξαιρεῖ μὲν Σπαρτιάτης οἴκοι τῆς ἀσπίδος τὸν πόρπακα | ||
τόδε ἔπραξαν : σημείωσαι τὸ Λακωνικὸν ἔργον τὸ εἰς τοὺς εἵλωτας γενόμενον καὶ ὅπως αὐτοὺς λαθραίως διέφθειραν φρονήματος : ἀλαζονείας |
' ὅς εἰμ ' ἐγώ , τοὺς δ ' αὖ χορευτὰς ἠλιθίους παρεστάναι , ὅπως ἂν αὐτοὺς ῥηματίοις σκιμαλίσω . | ||
: τὸν γὰρ ναύτην οἶδέ που ὁ κυβερνήτης καὶ τοὺς χορευτὰς ὁ κορυφαῖος . τοῦτον οὖν τὸν τοιοῦτον χορευτὴν οἶδα |
τοῦτο ἀποφατικῶς ἢ καταφατικῶς , καὶ ποιεῖ τοὺς δύο καθόλου προσδιορισμούς , φημὶ δὴ τὸν πᾶς καὶ τὸν οὐδείς , | ||
ὑποκειμένων οὐ καθόλου ἀποφαίνονται , μὴ συντάττουσαι αὐτοῖς τοὺς καθόλου προσδιορισμούς , οἳ ποιοῦσι καθόλου ἡμᾶς ἀποφαίνεσθαι περὶ τῶν καθόλου |
καὶ ἐν ταῖς Διδασκαλίαις εὑρίσκεται ὁ Σθένελος τραγῳδίας ποιητής . ἐκωμῴδει δὲ αὐτὸν ὁ τοὺς Πλάτωνος Λάκωνας γράψας ὡς τἀλλότρια | ||
τοὺς δειλούς . Ξέναρχος γὰρ ὁ Σώφρονος τοῦ μιμογράφου υἱὸς ἐκωμῴδει τοὺς Ῥηγίνους ὡς δειλοὺς ὑπὸ Διονυσίου τοῦ τυράννου πεισθείς |
ἄρρενα . καλὸν δ ' οἶμαι , μὴ φιλαύτως ἀπολαῦσαι θελήσαντας , ὅπως ἰδίᾳ τι χρηστὸν ἀποίσονται σκοπεῖν ὅλην παρά | ||
πάθος . λέγεται δὲ ὁ λόγος πρὸς τοὺς ἄλλα μὲν θελήσαντας ἄλλων δὲ τυχόντας . λέγει δὲ Ἔφορος αὐτὸν λιμῶι |
, τοῦ στόματος τῷ στρογγύλῳ , τοὺς νοῦς δ ' ἀγοραίους ἧττον ἢ κεῖνος ποιῶ . Ἀριστώνυμος δ ' ἐν | ||
μὲν ποιητικὴν μουσικὴν ἀστρονομίαν σοφιστὰς καὶ τῶν ῥητόρων τοὺς μὴ ἀγοραίους , ὑποσόφους δὲ ζωγραφίαν πλαστικὴν ἀγαλματοποιοὺς κυβερνήτας γεωργούς , |
φὴς εἰδέναι ; Τὰς τῶν λόγων πλεκτάνας αἷς συμποδίζω τοὺς προσομιλοῦντας καὶ ἀποφράττω καὶ σιωπᾶν ποιῶ , φιμὸν ἀτεχνῶς αὐτοῖς | ||
. οὐκ ἀκούεις οἷα φθέγγεται ; καὶ ἡμᾶς τοὺς νῦν προσομιλοῦντας καταλιπὼν πρὸ χιλίων ἐτῶν ἡμῖν διαλέγεται διαστρέφων τὴν γλῶτταν |
τῷδε , τὰ δὲ ἐς τὸν Ψαμάθης ἡ Μεγαρική μοι συγγραφὴ προεδήλωσεν . ἐπὶ τούτοις ἐστὶν Ἀπόλλων Ἀγυιεὺς καὶ βωμὸς | ||
. . . . ἃ δέ με μόνα ἥδε ἡ συγγραφὴ παρακαλεῖ ἔστι ταῦτα : ἱερεῖς εἰσι τῶιδε τῶι δαίμονι |
θεαῖς γέρας , καὶ διδασκάλοις πολίταις τε χρῆσθε καὶ οὐ φθονεῖτε ξένοις . καὶ τῇ φιλανθρωπίᾳ τὸ τῆς ἀκριβείας ἐπὶ | ||
τοὺς ἑκατὸν φέρω : ὥστε τί με ἀπόλλυτε καὶ ἑαυτοῖς φθονεῖτε κέρδους ; ” ἐγὼ δὲ ὡς ἤκουσα Θερσάνδρου καὶ |
τῶν τριάκοντα ἀνῃρέθη , πιεῖν κώνειον κατακριθείς . Λέγουσι τοὺς Πυθαγορείους πάνυ σφόδρα περὶ τὴν ἰατρικὴν σπουδάσαι τέχνην . καὶ | ||
. μετὰ οὖν τὴν πρὸς Σωκράτη φοίτησιν ἀπῆλθεν πρὸς τοὺς Πυθαγορείους , τὸ δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα σημαίνειν παρ |
καὶ τὸ μέλος . οὐδὲ τοὺς νέους τοῖς μέλεσι διαφθείροντας παρέδειξεν τὸν Ἴβυκον καὶ τὸν Ἀνακρέοντα καὶ τοὺς ὁμοίους , | ||
εἰ μέχρι νῦν τοῦθ ' ὑμᾶς ἐλελήθει καί τις ἐξευρὼν παρέδειξεν ὡς προσήκει τι τούτων καὶ τοῖς ἄλλοις , καὶ |
ἀφανιστὰς , κακολόγους , κακοπράγμονας , ἐργολάβους , δολίους , ὑποκριτὰς ἀποτελέσει , ὁτὲ δὲ καὶ γραμματέας ἢ χαμαιδιδασκάλους ἢ | ||
ἡμῖν ἐάσειν σκηνάς τε πήξαντας κατ ' ἀγορὰν καὶ καλλιφώνους ὑποκριτὰς εἰσαγαγομένους , μεῖζον φθεγγομένους ἡμῶν , ἐπιτρέψειν ὑμῖν δημηγορεῖν |
. ἔλυμος τὴν μὲν ὕλην πύξινος , τὸ δ ' εὕρημα Φρυγῶν : κέρας δ ' ἑκατέρῳ τῶν αὐλῶν ἀνανεῦον | ||
ἡ τέχνη ἅπτεται . καὶ βουλομένῳ μὲν σοφίζεσθαι θεῶν τὸ εὕρημα διά τε τὰ ἐν γῇ εἴδη , ὁπόσα τοὺς |
πλείστους εἶναι κιθαριστάς , καὶ συνεχῶς ἐν τῷ ναῷ κιθαρίζοντας ὕμνους λέγειν τῷ θεῷ μετ ' ᾠδῆς , ἀποσεμνύνοντας αὐτοῦ | ||
ἐστὶ καὶ ὠφέλεια . τίς δὲ χρεία ἐν συμποσίοις στρέφειν ὕμνους , ὅπου καὶ χωρὶς τῶν ὕμνων αὐτὴν ἡ παρουσία |
' ἀρχῆς ἔχοντες κοινὰ ἱερά . οἱ δὲ ὁμογάλακτας , φράτορας , συγγενεῖς τοὺς γεννήτας . ΦΑΙΔΩΝ . Εἴ με | ||
πελαγοδρομούντων διὰ τὰς τῶν ἀστέρων σημειώσεις . Οὐδ ' ἑπτέτης φράτορας ἔφυσας : ἐπὶ τῶν ἀνοήτων ἢ ἀνάρθρων . Οὐκ |
καὶ βελτίων ἂν φαίνεσθαι . τρέψομαι δὲ ἤδη ἐπὶ τοὺς Σωκρατικούς , οὓς δὴ ἀναγκαιοτάτους εἶναί φημι παντὶ ἀνδρὶ λόγων | ||
περὶ αὐτοῦ ταῦτά φησι Τίμων , προσπαρατρώγων καὶ τοὺς λοιποὺς Σωκρατικούς : ἀλλ ' οὔ μοι τούτων φλεδόνων μέλει , |
καθ ' ὑπερβολήν τι ποιούντων . ἢ ἐπὶ τῶν τοὺς πρωτεύοντας ἔν τισιν ὑπεραιρόντων . Ὑπὸ παντὶ λίθῳ σκορπίος : | ||
ἀτερματίστους . τοιγαροῦν Ἀθηναῖοι μὲν διὰ ταύτας τὰς αἰτίας τοὺς πρωτεύοντας τῶν πολιτῶν ἐφυγάδευσαν , τὸν λεγόμενον παρ ' αὐτοῖς |
ἄνδρα δεξιὸν περὶ λόγους καὶ μαθήματα , παρὰ μὲν τοὺς σοφιστὰς βαδίζειν | οὐκέτι ἐδοκίμαζον , συνόντες δὲ αὐτῷ Σωκράτει | ||
' αὐτοκαβδάλους , οἳ δὲ φλύακας , ὡς Ἰταλοί , σοφιστὰς δὲ οἱ πολλοί : Θηβαῖοι δὲ καὶ τὰ πολλὰ |
ἔφη , ὥς γ ' ἂν δόξειεν τοῖς περὶ τοὺς τοιούσδε λόγους διατρίβουσιν . Μηδὲν ἄρα θαυμάζωμεν εἰ καὶ τοῦτο | ||
γὰρ πτυάλου ἀναγωγόν ἐστι , καὶ εὔπνοον . Καιροὺς μέντοι τοιούσδε ἔχει : τὸ μὲν γὰρ κάρτα ὀξὺ οὐδὲν ἂν |
ἴδοις ἂν τὸν μὲν γεωργικὸν μακαρίζοντα τοὺς ἀστικούς , ὡς συνόντας βίῳ χαρίεντι καὶ ἀνθηρῷ : τοὺς δὲ ἀπὸ τῶν | ||
μάλιστα πάντων ἀνθρώπων , ἔπειτα διαλεγόμενος προετρέπετο πάντων μάλιστα τοὺς συνόντας πρὸς ἐγκράτειαν . ἀεὶ μὲν οὖν περὶ τῶν πρὸς |
ἀποστερεῖσθαι τοὺς εἰληφότας οὔτε ἀφορμὴν οὐδεμίαν δύναται παρασχεῖν εὔλογον οὔτε εἰσηγήσατο οὐδεὶς πώποτε , ἀλλὰ μόνου τούτου σχεδὸν ἁπάντων οὐδέποτε | ||
, ὁ δ ' οὐχ ὑπακούσας , ζημίᾳ πληγείς , εἰσηγήσατο τοῦ λοιποῦ τῇ σάλπιγγι τοὺς ἀγωνιστὰς ἀνακαλεῖν . καὶ |
τοῦτο Σικελικοί εἰσιν , οὓς ὁ Πλάτων ἐν τῶι Γοργίαι ἐπισκώπτει . εὐδοκιμῶν δὲ καὶ τὸν ἄλλον χρόνον ἔθελγε τὴν | ||
ἄλλοτε μὲν ὡς σύνηθες τίθησι , ἄλλοτε δὲ ὡς ξενικὸν ἐπισκώπτει . εἰπόντος γάρ τινος : βουνὸν ἐπὶ ταύτῃ καταλαβὼν |
ταῦτα ἂν εἴη λέγων διὰ τοὺς αὐτομολοῦντας τῷ Μήδῳ καὶ ἀπαγγέλλοντας τὰ τῶν Ἀθηναίων πράγματα : οὓς καὶ λαμβάνοντες ἐκόλαζον | ||
. ῥαψῳδούς φασι τοὺς τὰ Ὁμήρου ἔπη ἐν τοῖς θεάτροις ἀπαγγέλλοντας : ἐκλήθησαν δὲ οὕτως ἐπεὶ ῥάβδους δαφνίνας ἔχοντες ἀπήγγελλον |
ἥν φασι γνησίαν αὐτοῦ εἶναι οὗτοι , εἰσαγαγεῖν εἰς τοὺς φράτερας ἠξίωσε , καὶ ταῦτα νόμου ὄντος αὐτοῖς , ἀναγνώσεται | ||
δόντος ἔχει τὸν κλῆρον , κατὰ ποίους νόμους εἰς τοὺς φράτερας εἰσῆκται καὶ πῶς ‖ οὐκ ἐπίκληρος ἦν ἐπὶ τούτοις |
, καὶ γραφικῆς ἐπιμεληθῆναι καὶ ποιήματα γράψαι , πρῶτον μὲν διθυράμβους , ἔπειτα καὶ μέλη καὶ τραγῳδίας . ἰσχνόφωνός τε | ||
τοῦ χορευτοῦ . Δικαιογένης : τραγῳδίας οὗτος ποιητής . καὶ διθυράμβους ἔγραψε . Δικαιόπολις : Λυσίας ἐν τῷ κατὰ Θρασυβούλου |
ψευδογράφος πρὸς τὸν γεωμέτρην ὁ ἐριστικὸς καὶ σοφιστικὸς πρὸς τὸν διαλεκτικόν : ἐκ γὰρ τῶν αὐτῶν τῇ διαλεκτικῇ παραλογίζεται , | ||
. ̈ . . ὁ δὲ Κλεάνθης ἓξ μέρη φησί διαλεκτικόν , ῥητορικόν , ἠθικόν , πολιτικόν , φυσικόν , |
δὲ φανερῶς κακηγορούντων καὶ ἀσεβείας αἰτιωμένων ἐπὶ τῷ δοκεῖν θεοῦ κατεψεῦσθαι , δεικνύειν ἄρχεται Μωυσῆς ἃ προὐδιδάχθη τέρατα , νομίσας | ||
παρὰ μὲν τῶν πολεμίων μεμαθηκέναι ὅτι μέλλουσιν ἐπιθήσεσθαι Σάμῳ , κατεψεῦσθαι δὲ ταῦτα Φρυνίχου διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν ἔχθραν , |
“ ἔνδον Ἀσκληπιάδης . ” ἐφ ' ᾧ δυσχεράναντα τὸν Μενέδημον ἕλκειν αὐτόν , τὸν δὲ τοῦτο ἐπιλέγειν . Ζήνων | ||
τοὺς μὴ ἔκ τινος περιουσίας ζῶντας ἀνακαλεῖσθαι καὶ κολάζειν . Μενέδημον οὖν καὶ Ἀσκληπιάδην τοὺς φιλοσόφους νέους ὄντας καὶ πενομένους |
τοῖς Σίλλοις ἐπαινεῖ αὐτὸν λέγων : οἷόν θ ' ἑπτὰ Θάλητα σοφῶν σοφὸν ἀστρονόμημα . Τὰ δὲ γεγραμμένα ὑπ ' | ||
. ὅτι δὲ ἄλλοι ἄλλο εὑρήκασιν , ἐκ τοῦ καὶ Θάλητα τὴν μικρὰν Ἅμαξαν εὑρηκέναι δῆλον . ὁ γοῦν Καλλίμαχός |
αἴτιον καὶ οὐκ ἔστιν ὅμοιον τὸ γινόμενον τῷ περὶ τοὺς δανείζοντας καὶ δανειζομένους . οὐ γάρ ἐστι φίλησις τῶν δανειστῶν | ||
οὐδέν με δεῖ λέγειν . οἴδατε γὰρ ὑμεῖς καὶ τοὺς δανείζοντας ἐν τῇ πόλει καὶ τοὺς δανειζομένους . τί οὖν |
αὐτῆς οὔτ ' ἐν ψιλῇ ποιήσει μετεσχηκότας ἀγροικώδεις παντάπασι καὶ ἠλιθίους ἑώρων , τοὺς δὲ οὐχ ὡς ἔδει τὴν πρὸς | ||
μέτρια φρονεῖν καὶ τὸ μὴ σκαιοὺς εἶναι μηδὲ πλησμίους μηδὲ ἠλιθίους μηδὲ ἀχάριτας , μηδὲ ἄνω καὶ κάτω θρυλεῖν καὶ |
τύχης γενναίως ἐπίστασο φέρειν . Ἐτελεύτησε δὲ γηραιός , ἔτη βιοὺς ἑβδομήκοντα : καὶ αὐτῷ ἐπεγράφη : ἄνδρα σοφὸν Κλεόβουλον | ||
τοὺς ἑαυτοῦ ὑπὸ τὴν μάχην Σκριβωνίῳ προστιθεμένους ἀποσχόμενος σιτίων ἐτελεύτησεν βιοὺς ἔτη τρία καὶ ἐνενήκοντα : Γοαισὸς δέ , ὥς |
οὐ μέλλοντα διαφέροντα αὐτοῦ φαίνεται . ὁρῶμεν γὰρ αὐτούς τε κριτὰς ἥκοντας ὑμᾶς τῶν λεχθησομένων καὶ τὴν τελευτὴν ἐξ αὐτοῦ | ||
τὴν βασιλείαν ἢ κριτὰς ἢ μάρτυρας παραστήσασθαι πάντας ἀνθρώπους , κριτὰς μὲν τοὺς φίλους , μάρτυρας δὲ τοὺς πολεμίους . |
] καὶ ἐν τῷ τρόπῳ τῆς τιμωρίας ἁμαρτάνοντας δείκνυσι τοὺς ῥήτορας : φησὶ γὰρ τότε ἐξέσται τὸν τρόπον σκοπεῖν . | ||
εἰσιν . Ἀεὶ σὺ προσπαίζεις , ὦ Σώκρατες , τοὺς ῥήτορας . νῦν μέντοι οἶμαι ἐγὼ τὸν αἱρεθέντα οὐ πάνυ |
τὸν ἀκροατήν , καὶ προθεραπεύωμεν αὐτόν , ὡς ἔχει τὸ Δημοσθενικόν , βαδιοῦμαι δὲ ἐπ ' αὐτά , ἃ πέπρακταί | ||
ἠκολούθει παρὰ τὸν νόμον τὰ δεύτερα : εἶτα σύναξον τὸ Δημοσθενικόν : ὁ γὰρ τὸ σπέρμα παρασχὼν οὗτος : ᾧ |
Δίκη γὰρ καὶ διὰ σκότου βλέπει . τόν θ ' ὑμνοποιὸν δόναχ [ ' , ὃν ἐκφύει Μέλας ] ποταμὸς | ||
: κακὸν γὰρ ἄνδρα χρὴ κακῶς πάσχειν ἀεί . τὸν ὑμνοποιὸν δόναχ [ ' , ὃν ἐκφύει Μέλας ] ποταμὸς |
ἡδονῆς πέρι μόνον , ὃς δ ' ἂν τέρψῃ τοὺς θεατὰς μάλιστα , μηδὲν ἐπιταττόμενος ᾧτινι τρόπῳ , νικήσῃ δὲ | ||
ἐν τῇ μάχῃ θάνατον εὐγενῶς ὑπέμενον : οἱ δὲ Συρακόσιοι θεατὰς τῶν ἀγώνων ἔχοντες γονεῖς καὶ παῖδας ἐφιλοτιμοῦντο πρὸς ἀλλήλους |
Τὸ ἀρεταῖσι μεμαότας ἀντὶ τοῦ ἐπιθυμοῦντας τῆς ἀρετῆς καὶ ταύτης ἀντεχομένους : ἢ προθυμουμένους : ἢ ἐφαπτομένους καὶ χαιρομένους . | ||
γὰρ τοὺς περὶ τὸν Τελαμῶνα φονεῦσαι μὲν τῶν φυλάκων τοὺς ἀντεχομένους , φυγόντας δ ' ἐπὶ θάλατταν ἀπαγγεῖλαι τὰ κατὰ |
καὶ εὐσύνοπτα καὶ πολλῆς φλυαρίας ἐκτὸς ὄντα . Ἐνταῦθα τοὺς ἀρχαίους αἰνίττεται ὥς τινας αὐτῶν φλαυρήσαντας καὶ εἰς ἄπειρον χρόνον | ||
τοῦτο ἦρας ; πῶς δὲ οὐ τηρεῖς τοὺς θεσμοὺς τοὺς ἀρχαίους , τοῦ μὴ τυραννεῖν χειρὶ δυνατωτάτῃ , ἀλλὰ πάντοτε |
ἐκ τῶν δήμων αἱρῶνται κατὰ τὰ γεγραμμένα . τοὺς δὲ παρασίτους ἐκ τῆς βουκολίας ἐκλέγειν ἐκ τοῦ μέρους τοῦ ἑαυτῶν | ||
βασιλέως δὲ νόμοις γέγραπται : θύειν τῷ Ἀπόλλωνι τοὺς Ἀχαρνέων παρασίτους . : Ἔπινε δὲ πλεῖστον καὶ Ἀρκαδίων , ὡς |
' ἐπίβαλλε : ἐπὶ τῶν διὰ γῆρας δεομένων ῥᾳστώνης . Ἱππέας εἰς πεδίον : φανερόν . Ἱερὰ ἄγκυρα : δήλη | ||
. Κλέωνα δὲ τὸν βυρσοδέψην , εἰς ὃν γέγραφε τοὺς Ἱππέας . Ὑπέρβολον δὲ , εἰς ὃν καὶ Εὔπολις ἔγραψε |
τοὺς ἀναιδεστάτους τε καὶ ὀλίγους κατέχειν : ἐὰν δ ' ἀφισταμένους αὐτῆς ὁρῶσι τοὺς νῦν καρπουμένους καὶ τὰ κοινὰ ὄντως | ||
ἆρά γε τοὺς ἀπὸ τῶν προσηκόντων ἔργων αὐτοῖς καὶ πράξεων ἀφισταμένους , τούτους χρὴ φάσκειν ἀναχωρεῖν ; οἷον εἴ τις |
ἐγίνετο . ῥεῖ γὰρ ἐκ τῶν σῶν φρενῶν ἐπὶ τοὺς ὁμιλοῦντας σύνεσις ὥσπερ ἀπὸ τῶν χασμωμένων ἐπὶ τοὺς ὁρῶντας ὕπνος | ||
, καλῶς δὲ τὸν ἐκείνου μαθητήν , ἀποπέμποντα δὲ τοὺς ὁμιλοῦντας αὑτῷ φρονιμωτέρους , ὃ καὶ αὐτὸς οἶδα πολλάκις κερδάνας |
Ἡρακλέα : ὡς δὲ ᾔσθετο αὐτὴν ὁ Ἀλκιμέδων τεκοῦσαν , ἐκτίθησιν ἀπολουμένην ἐς τὸ ὄρος , σὺν δὲ αὐτῇ καὶ | ||
πολυάϊκός τις λόγος φέρεται τῶν φιλοσόφων , ὃν καὶ Παρμενίσκος ἐκτίθησιν , ὡς ἄρα πέντε τάλαντα λαβὼν παρὰ Κορινθίων Εὐριπίδης |
πρὸς ἀποτροπὴν τῶν δεινῶν , ἢ ὡς πατρῷον θεόν . ἐξωλέστερον : ἀπολέσθαι ὀφεῖλον ἢ ἐξολοθρευτικώτερον ἢ ἐξολέσαι δυνάμενον . | ||
ὦ Διοσκόρω , τοῦτ ' αὖ πολὺ τούτου τὸ κακὸν ἐξωλέστερον . ἀτὰρ τί τὸ πρᾶγμ ' ἔστ ' , |
ταῦτα γραφέντι βιβλίῳ , τῷ Ἀλκιβιάδῃ , καὶ τοὺς ἄλλους Ἀκαδημαϊκοὺς ἐπαινεῖ συναγορεύοντας μὲν ἑκατέρῳ τῶν ἀντικειμένων ἀλλήλοις λόγων , | ||
τῇ Ἀκαδημαϊκῇ καὶ περιπατητικῇ καὶ Στωικῇ . Καθόλου δὲ τοὺς Ἀκαδημαϊκοὺς ὁ Τίμων οὕτω διασύρει : οὐδ ' Ἀκαδημαϊκῶν πλατυρημοσύνης |
. πορθήσας δὲ τὴν χώραν καὶ τῇ πόλει προσβολὰς ποιησάμενος κατεπλήξατο τῶν Ἀρκάδων τοὺς ἐναντιοπραγοῦντας . Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις | ||
τὴν Ἀρμενίαν ἐμβαλὼν καί τινας τῶν πόλεων ἀναστάτους ποιήσας , κατεπλήξατο τοὺς ἐγχωρίους : διόπερ ὁ βασιλεὺς αὐτῶν Βαρζάνης ὁρῶν |
ὑπεριδὼν ὡς εὐτελοῦς καὶ ταπεινῆς καὶ πολλὰ οὐ δυνησομένης τοὺς ἀναγινώσκοντας ὠφελῆσαι : τῆς δ ' ὑστέρας ὡς μείζονος ἢ | ||
: τὸ δὲ πλεῖον ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων ποιεῖσθαι τοὺς ἀναγινώσκοντας τὰς δοκιμασίας . Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦ γε |
διὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ βαστάζεται , τί δοκεῖς τοὺς κεκλημένους ὑπ ' αὐτοῦ καὶ τὸ ὄνομα φοροῦντας τοῦ υἱοῦ | ||
ἄκλητος εἰσελθὼν καὶ κατακλιθεὶς ἔσχατος καὶ τῶν γυναικονόμων ἀριθμούντων τοὺς κεκλημένους καὶ κελευόντων αὐτὸν ἀποτρέχειν ὡς παρὰ τὸν νόμον ἐπὶ |
γε ἰτέον πρῶτον τοὺς μετὰ τὸν Πλάτωνα κατὰ τὸ πανηγυρικὸν εὐδοκιμοῦντας , ἄλλως τε ἐπειδὴ τινὲς αὐτῶν καὶ ἀμφοῖν μετέχουσιν | ||
καὶ ἵππον εἰς πεδίον προσκαλῇ : ὅπερ ἐστί : τοὺς εὐδοκιμοῦντας εἰς ἅπερ εὐδοκιμοῦσιν . Ἴσος πόλεμον οὐ ποιεῖ . |
πρᾶξαι . Ὅτι δὲ ἀληθῆ λέγω , αὐτὸν Ἀριστοφάνην μαρτυροῦντα παρέξομαι . Κάλει μοι Ἀριστοφάνην Ὀλύνθιον , καὶ τὴν μαρτυρίαν | ||
[ ἂν ] αὐτοὶ γνοῖεν . Καὶ τούτων ὑμῖν μάρτυρας παρέξομαι . Οὔκουν δεινὸν εἰ δεήσεται ὑμῶν , ὦ ἄνδρες |
Νεοκλέος ἐκαλέετο . Οὗτος ὡνὴρ οὐκ ἔφη πᾶν ὀρθῶς τοὺς χρησμολόγους συμβάλλεσθαι , λέγων τοιάδε , εἰ ἐς Ἀθηναίους εἶχε | ||
. Γᾶ καρποὺς ἀνίει , διὸ κλῄζετε Ματέρα γαῖαν . χρησμολόγους δὲ ἄνδρας Κύπριόν τε Εὔκλουν καὶ Ἀθηναίους Μουσαῖον τὸν |
αὐλὸν προήγγελλε : πρὶν δὲ αὐτῷ τὴν ἀγωνίαν πρὸς τοὺς ὁμοτέχνους συνίστασθαι , ἠρέμα ὑπαναχωρῶν τοῦ ὁμίλου ἐπὶ μόνων ἤσκει | ||
καὶ πρὸς φιλοσοφίαν † ὑπτίως ἔχον , οἷς πρὸς τοὺς ὁμοτέχνους ἀντέλεγεν στερόμενος τῶν μισθῶν . Δαίδαλος δὲ Ἀθηναῖος ἦν |
ἀπολαύοντες τῶν ἰδίων εἰρηνικῶς : καὶ πέμπει δὴ τοὺς ταῦτα ἐροῦντας , οἳ καὶ παραγενόμενοι ἀπήγγειλαν τὰ παρὰ τοῦ βασιλέως | ||
„ ; ὡς δέον καὶ σιωπᾶν τοὺς μηδὲν ἄξιον ἀκοῆς ἐροῦντας καὶ λέγειν τοὺς ἔρωτι σοφίας θείῳ πεπιστευκότας καὶ μὴ |
καὶ τῆς Ἱερεμίου προφητείας τοῦ Πολυΐστορος μνήμην πεποιημένου , ἡμᾶς ἀποσιωπῆσαι ταύτην πάντως ἂν εἴη παραλογώτατον . Κείσθω τοίνυν καὶ | ||
ἀρξάμενον οὐχ ὑπομένων , ἀλλ ' ἀντικρούων καὶ δυσκολαίνων ἐποίησεν ἀποσιωπῆσαι . Τῶν δὲ περὶ τὸν Φωκίωνα διαλεχθέντων ἀπεκρίνατο φιλίαν |
αὐτὸν ἐπαινέσας [ τὸν Ξενοφάνην ] , ὡς καὶ τοὺς Σίλλους αὐτῶι ἀναθεῖναι , ἐποίησεν [ ] αὐτὸν ὀδυρόμενον καὶ | ||
τινα πρὸς τοὺς κατ ' αὐτὸν φιλοσόφους καὶ ποιητὰς μικροψυχίαν Σίλλους ἀτόπους συνθεῖναι κατὰ πάντων φιλοσόφων καὶ ποιητῶν : ἀλλὰ |
οὐ δεήσει . ἀλλὰ τοὺς ἀπείρους καὶ ὡς μὴ δεῖ συμβουλεύοντας κρίνετε ; ἢ τοῖς τοιούτοις ὡς μαινομένοις οὐκ ἐπιτρέπειν | ||
τὰς καθ ' ἑαυτῶν διαβολὰς ἀληθεῖς εἶναι , καὶ τοὺς συμβουλεύοντας τὴν παράνομον ὑμῶν δυναστείαν μὴ περιορᾶν αὐξομένην , τὰ |
, καθάπερ τῆς σατυρικῆς ἡ καλουμένη σίκιννις , τῆς δὲ κωμικῆς ὁ καλούμενος κόρδαξ . . . κορδακισμός : ὁ | ||
σπανιάκις , ὥσπερ ἐν Ἱππόνῳ . τῆς μέντοι παραβάσεως τῆς κωμικῆς ἑπτὰ ἂν εἴη μέρη , κομμάτιον παράβασις μακρὸν στροφὴ |
αὐτὸ ἕκαστον καθ ' αὑτὸ πρόκειται , ὁποῖόν τί ἐστι σεμνότης δεῖξαι καὶ ὅπως γίνεται , ὁποῖόν τί ἐστι τραχύτης | ||
θρυλλεῖσθαι τὴν Ὀδυσσέως εὐδοξίαν . τοῖς γὰρ περὶ Ὀδυσσέως κεκηρυγμένοις σεμνότης τις ἐπήνθει . ποτανὴν δὲ μηχανὴν τὰ ποιήματα εἶπε |
ἄλλο ἔστι δὴ τῶν Δημοκρίτου πρὸς τοὺς ὑπὸ ἀέρος ἑλώδους βεβλαμμένους . . . , ὥσπερ δὲ ὁ τῆι πόλει | ||
Ἰοκάστην . θ νυμφίους ] μίξεις . φρενώλεις ] τοὺς βεβλαμμένους τὰς φρένας . φρενώλεις ] πανώλεις . φρενώλεις ] |
, δι ' ἐκείνων δυναστεῦσαι : ὅθεν [ οὐδ ' ἀρχηγέτας ] νομισθῆναι ὅπερ πᾶσιν ἀποδέδοται [ οἰκισταῖς . Παυσανίαν | ||
καίτοι πατέρων καὶ πάππων ἤδη γεγονότων : ἀλλὰ τοὺς μὲν ἀρχηγέτας τοῦ μικτοῦ γένους ὑπέλαβεν εἶναι , τουτονὶ δὲ τοῦ |
. Καὶ ἅμα πρῶτον καὶ μέγιστον [ τῆς ] πόλεως ἐγκώμιον γῆς ἀρετή , καθάπερ , οἶμαι , νεώς , | ||
εἰδόσιν ἡδόμενοι . καί μοι δοκεῖ σοφιστὴς εἰς Τύρου καταστὰς ἐγκώμιον τοῦτ ' ἂν εἰπεῖν μέγιστον , τὰς σὰς ἐν |
μὲν οὐσίαν κεκτημένους μὴ χρήμασιν αὐτοὺς ὑπερβάλωνται , τοὺς δὲ πεπαιδευμένους μὴ συνέσει κρείττους γένωνται : τῶν δὲ ἄλλο τι | ||
, ὦ γενναῖε , τῆς ἀπολογίας σοι δεήσει πρὸς τοὺς πεπαιδευμένους , εἰ βούλει μὴ παντάπασιν ἐκκεκρίσθαι καὶ τῆς τῶν |
λόγους ὅλα μέρεσι τοῖς αὐτῶν συγκρίνουσα , τὸ δὲ διαστηματικὸν ἀριθμητικὴ γνωματεύουσα , μερίζουσα τὸ ὅλον , τὰς τῶν μερῶν | ||
, Ϛʹ ηʹ ιβʹ , τουτέστι τῷ τρίτῳ : καὶ ἀριθμητικὴ δὲ μεσότης ληφθέντος τοῦ Ϛʹ ἡμιολίου μὲν λόγου τῶν |
ποδὸς τί ποτέ ἐστι . καθόλου μὲν νοητέον πόδα ᾧ σημαινόμεθα τὸν ῥυθμὸν καὶ γνώριμον ποιοῦμεν τῇ αἰσθήσει . Ὡρισμένοι | ||
λέγουσιν ” ὀνύχισόν με ” καὶ „ ὠνυχισάμην „ , σημαινόμεθα τὰ ὀνόματα καί φαμεν ὅτι , εἰ μὲν ἐπὶ |
ὀνομαστὶ κωμῳδεῖν ὁ νόμος ἐκώλυσεν . αὐτοπροσώπως εἰσάγων τις τοὺς κωμῳδουμένους ὑπάγεται τῷ νόμῳ , ὡς ὀνομαστὶ κωμῳδῶν . ἡ | ||
Χαιρεφῶντος τὴν ὀφρῦν : ἰστέον , ὅτι αὐτοπροσώπως εἰσῆγον τοὺς κωμῳδουμένους καὶ ὅτι γελοίου χάριν παρείληφε τοῦτο . αὐτίκα γοῦν |
ἀνθρώπων καὶ ὡς τὸ πολὺ δουλικὸν καὶ θητικόν , οὐ ξυγγενόμενον ἡμῖν ἐκ παίδων ὑπ ' ἀσχολίας : ἐδούλευεν γὰρ | ||
μου τὸ εἶδος καὶ τὴν φωνήν , ὥστε λαθεῖν αὐτῷ ξυγγενόμενον : οὕτω δὴ ἀφῖγμαι θαρρήσας . πυνθάνομαι δὲ καὶ |
” Τῇ ἐπαύριον καλέσας ὁ Ξάνθος τοὺς ἤδη καλέσαντας αὐτὸν σχολαστικοὺς λέγει “ Αἴσωπε , ἐπειδὴ φίλους κέκληκα ἐπὶ δεῖπνον | ||
Αἴσωπον ἔφη πρὸς αὐτόν “ ποίησον ἡμῖν ἄριστον καλόν : σχολαστικοὺς γὰρ κέκληκα . ” ὁ δὲ Αἴσωπος τὰ πρὸς |
Προαιρεσίῳ δὲ ὁ Πόντος ὅλος καὶ τὰ ἐκείνῃ πρόσοικα τοὺς ὁμιλητὰς ἀνέπεμπεν , ὥσπερ οἰκεῖον ἀγαθὸν τὸν ἄνδρα θαυμάζοντες : | ||
ἐκείνῃ Ἑλληνικὸν ἐξελαύνων ὁ Ἡρώδης ἐς Πέργαμον ἔπεμψε τοὺς ἑαυτοῦ ὁμιλητὰς πάντας καὶ τὸν Ἀριστοκλέα ἦρεν , ὥσπερ τις Ἀθηνᾶς |
. οὔκουν ἐξουσίαν χρὴ ποιεῖν τοῖς μηνυταῖς ἀδικεῖν , ἀλλὰ παραβαίνοντας κολάζειν . καὶ οἱ μὲν ἄλλοι μηνυταί , ὁπόσοι | ||
δή ; ἔφη . Ὅτι , ἔφη , αἰσθάνομαί τινας παραβαίνοντας αὐτόν . Καὶ γὰρ ἄλλα πολλά , ἔφη , |
τὸ βρέφος . γενέσθαι δ ' αὐτοὺς καὶ τεχνῶν τινων εὑρετὰς καὶ ἄλλων τῶν χρησίμων εἰς τὸν βίον τῶν ἀνθρώπων | ||
αὐτὸν τοῖς αὐτοῦ τιμᾶν προελόμενος . Ἅπαντας μὲν οὖν τοὺς εὑρετὰς τιμᾶσθαι καλόν , τοσούτῳ δὲ μᾶλλον Θουκυδίδην τῶν ἄλλων |
ἐπὶ μισθῷ συντάξας ὁ Πίνδαρος ἐκ περιττοῦ συνέπεμψεν αὐτῷ προῖκα ὑπόρχημα , οὗ ἡ ἀρχή : Σύνες ὅ τοι λέγω | ||
τε καλλίονες : σχεδὸν γὰρ οὕτω που αὐτῷ ἔχει τὸ ὑπόρχημα . πολλὰ δὲ πολλοῖς καὶ τῶν ἄλλων εἴρηται ποιητῶν |
, τὰς δὲ ναῦς ἁπάσας πληρώσας καὶ τῶν στρατιωτῶν τοὺς κρατίστους ἐμβιβάσας βέλη καὶ πετροβόλους ἐνέθετο καὶ τῶν τρισπιθάμων ὀξυβελῶν | ||
παρακινδυνευτέον σφίσιν εἶναι ἔγνω . ἐπιλεξάμενος δὲ τῶν ἱππέων τοὺς κρατίστους κατὰ τὸ δεξιόν , ὃ μάλιστα ἔκαμνεν , τοῖς |
ἕνεκα ἀργύριον , τοὺς δὲ δημιουργοὺς αὐτοῦ τούτου , τοὺς ζωγράφους , ἀτιμάζοι τε καὶ μὴ βούλοιτο παρ ' αὐτῶν | ||
' ἦν [ ἡ Λαὶς ] καλὴ ὡς καὶ τοὺς ζωγράφους ἐρχομένους πρὸς αὐτὴν ἀπομιμεῖσθαι τῆς γυναικὸς τοὺς μαστοὺς καὶ |
τὰ ἄγκιστρα ἐκπεφυκότα ἐξ ἅπαντος τοῦ σώματος ἔχουσα , ὡς πλησιάσαντας εὐθὺς ἔχεσθαι καὶ μὴ ἔχειν ῥᾳδίως ἀπολυθῆναι . ἀλλὰ | ||
πεζῇ λέξει χρησαμένων Ἰσοκράτην τε τὸν Ἀθηναῖον καὶ τοὺς ἐκείνῳ πλησιάσαντας . εἴρηνται μὲν οὖν καὶ πρότερον ἤδη λέξεις τινές |
, καὶ ὡς ἀδύνατος ἂν εἶναι νομισθείη ἡ κατὰ τοὺς δογματικοὺς φυσιολογία . πάντως γὰρ κατά τινα κίνησιν τῶν τε | ||
κριτήριον καὶ ἡ ἀλήθεια , καὶ τίνα ποτὲ κατὰ τοὺς δογματικοὺς εἶχε φύσιν , ὁτὲ δὲ καὶ ἀπορητικώτερον σκεπτόμενοι , |
διάτονον ἔντραχυ καὶ ὑπάγροικον . ἀλλὰ δὴ πάλιν τὸ μὲν ἁρμονικὸν μέλος τῶν μελῳδουμένων ἀδιαίρετόν ἐστι , τὸ δὲ διάτονον | ||
τέλειος γὰρ ὁ κηʹ . τῇ δὲ εʹ κατὰ τὸν ἁρμονικὸν ἀποδειχθέντα τὸν λεʹ καὶ ἡ κατὰ ἰσχὺν πᾶσα ἐπίδοσις |
: ἀλλαχοῦ δὲ ἐνέργειαν † καθὼς καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐδιδάξαμεν θείων τε καὶ ἀνθρωπίνων : ἃ δεῖ νοεῖν ἐπὶ | ||
πάλιν τοῦ λόγου τὰ καίρια . περὶ ποιητῶν πολλάκις ὑμῖν ἐδιδάξαμεν καὶ διαρκῶς ἕκαστα ἐξεπίστασθε , εἴδη τε τούτων καὶ |
τὸ πεῖραν δευτέρας λαβεῖν πάλιν . Οὑριστικὸς δ ' Εὐβουλίδης κερατίνας ἐρωτῶν καὶ ψευδαλάζοσιν λόγοις τοὺς , ῥήτορας κυλίων ἀπῆλθ | ||
ὁμοίους τούτοις , ἐλλιπεῖς καὶ ἀπόρους καὶ περαίνοντας καὶ ἐγκεκαλυμμένους κερατίνας τε καὶ οὔτιδας καὶ θερίζοντας . Εἶναι δὲ τῆς |