| , φιλούμενον ἀτύχημα , ἐπιβουλευόμενον πρᾶγμα , ἀπλήρωτος ἐπιθυμία , πολυπόθητον ταλαιπώρημα , ὑψηλὸν πτῶμα , ἀργυρικὸν σύνθεμα , παρερχόμενον | ||
| διόπερ καὶ τὸ Ἄργος πολυδίψιον ὁ ποιητὴς ἔφη , τὸ πολυπόθητον διὰ τὸν χρόνον . τὸ δίψος γὰρ πᾶσιν ἰσχυρὰν |
| ἀγκῶνές τε ἀρθρώδεις ἀρίστου ἀνδρὸς σημεῖον : τὰ δὲ ἐξίτηλα ἀνάνδρου ἀνδρὸς σημεῖον : τὰ δὲ πολὺ σαρκώδη ἀμαθοῦς τε | ||
| μέλλησις δὲ προμηθὴς δειλία εὐπρεπής , τὸ δὲ σῶφρον τοῦ ἀνάνδρου πρόσχημα , καὶ τὸ πρὸς ἅπαν ξυνετὸν ἐπὶ πᾶν |
| τε Σελήνην . φοιταλέην : ἐμμανῆ , μανιωδῶς πορευομένην : φοῖτος γὰρ ἡ μανία λέγεται . καὶ Εὐφορίων : φοιταλέος | ||
| οἶτος : κοῖτος : Προῖτος : γοῖτος ὁ ῥύπος : φοῖτος . Τὰ διὰ τοῦ αιτος δισύλλαβα βαρύτονα , μὴ |
| τὸ συνεχὲς καὶ τοῦ κτύπου τὸ ἀνέκλειπτον ὥσπερ τι ἄλλο ἐκπληκτικὸν φαίνεται . μεταξὺ δὲ δὴ τοῦ τε δεξιοῦ κέρως | ||
| , εἰδότες τὸ δεινὸν [ δὲ ] καὶ τὸ θαυμαστὸν ἐκπληκτικὸν ὄν : δεῖν δὲ τἀναντία καὶ λέγειν καὶ παραδείγματα |
| δύο συλλαβὰς παραληγόμενα τῇ λε συλλαβῇ ὀξύτονα διὰ τοῦ ε ψιλοῦ γράφονται : οἷον , Χαλεὸν ἡ πόλις : στελεὸν | ||
| εἰς υ λήγοντα μονογενῆ ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφονται , διὰ τὸ μηδέποτε εὐθείαν ἑνικὴν εἰς οι |
| τὸ ἄλγος ἀλγαλέον καὶ κατὰ τροπὴν τοῦ λ εἰς ρ ἀργαλέον : ὡς ἀργαλέον : Ἀργαλέον τὸ βαρὺ καὶ δύσκολον | ||
| περὶ σήματι : σὺν δέ οἱ ἄλλο πῆμα μάλ ' ἀργαλέον πόσιος πέλεν ἀμφ ' ἀλαοῖο . Καί ῥ ' |
| . Εὖ : καθόρα πέλαγος : παρὰ γᾶν ἔκφευγε Νότου χαλεπὰν φοβερὰν [ διαποντοπλανῆ ] μανίαν . Χαίρετε συμπόται ἄνδρες | ||
| ? : καθόρα πέλαγος , παρὰ γᾶν | ἔκφευγε νότου χαλεπὰν φοβερὰν [ διαποντοπλανῆ ] μανίαν ? . [ ἐκ |
| ἡ δὲ τῶν Ἰώνων καθ ' ὑποστολὴν τοῦ τ , κρέαος γήραος , ἡ δὲ τῶν Ἀττικῶν συναιροῦσα τὸ αο | ||
| κατὰ συναίρεσιν αἱ Ἀττικαί , οἷον κρέατος ὑποστολῇ τοῦ τ κρέαος καὶ κράσει κρέως : αἱ δὲ λοιπαὶ πτώσεις πρόδηλοι |
| πρόσπολον ] θεράποντα . πρόσπολον ] ὑπουργόν . πρόσπολον : γράφεται πρόσπορον , ἤγουν τὸν ἐκ τῆς αὐτῆς σπορᾶς γεννηθέντα | ||
| : ἀσθενέσι . ὀφέλλειν : εὐεργετεῖν . διὲξ ἁλός : γράφεται διαμπερές . ἀντιάοιτε : περιτύχοιτε . νόσφι δὲ Τυνδαρίδαις |
| ἀντὶ τοῦ ἐπορεύοντο ἐλθεῖν . ἐκ τοῦ βῶ , τὸ βαίνω , παράγωγον βῆμι , ὁ παρατατικὸς βῆν : οἱ | ||
| συγκοπὴν γίνεται πτῶ , οὗ παράγωγον πταίνω , ὡς βῶ βαίνω , ἀναδιπλασιασμὸς παπταίνω . Παφλάζων . παρὰ τὸ φλέω |
| τοῦ πράγματος παρακελεύστους καθημένους φοβοῦμαι : παρακέλευστοι , οἱ ἐκ παρακελεύσεώς τι λέγοντες . ʃ παρακεκλημένους οἷσπερ νῦν ὅροις χρωμένους | ||
| τοῦ πράγματος παρακελεύστους καθημένους φοβοῦμαι : παρακέλευστοι , οἱ ἐκ παρακελεύσεώς τι λέγοντες . ʃ παρακεκλημένους οἷσπερ νῦν ὅροις χρωμένους |
| σχοινία παρὰ τὸ οἴω τὸ κομίζω οἶσα καὶ τροπῇ τοῦ διχρόνου εἰς δίχρονον καὶ ἰωνικῶς οὖσα . ἢ τὰ ἀπὸ | ||
| γάρ ἐστιν ὁ λέγων : τὰ εἰς Σ λήγοντα μετὰ διχρόνου ἀποβολῇ τοῦ Σ τὸ οὐδέτερον ποιοῦντα συνεσταλμένον ἔχουσι τὸ |
| τε ἀποπληξίαι καὶ ὅτι , σύνεγγυς , αὐτοῦ θαμίζοντος τοῦ ἐφιάλτου , προσημαίνεται . λέγεται δὲ ἀπὸ τοῦ δοκεῖν ἐφάλλεσθαί | ||
| Περὶ μελαγχολίαϲ καὶ μανίαϲ καὶ ἐνθεαϲτικῶν . ιεʹ . Περὶ ἐφιάλτου . ιϚʹ . Περὶ λυκάονοϲ ἢ λυκανθρώπου . ιζʹ |
| μετὰ φόβου δουλεύουσα , παρὰ τὸ λα ἐπιτατικὸν καὶ τὸ τρεῖν : ἵνα ὅπως : ἐν ἴσῳ τῷ κακόγαμον : | ||
| φρονήσει γεννηθεῖσα ἐκ τῆς τριτοῦς καὶ τῆς κεφαλῆς . ἢ τρεῖν παρέχουσα τοῖς ἐναντίοις . ἢ ὅτι κατὰ Δημόκριτον τρία |
| , ἀνομβρίαν . , ἀνυδρίαν , ὁ αὐχμός . αὐχμὸς ἐτυμολογεῖται ἀπὸ τοῦ αὔειν ἤγουν ξηρότητα χέειν . πιέζειν ] | ||
| εἶδος μέλαν κατὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ , κορακῖνος δ ' ἐτυμολογεῖται ἀπὸ τοῦ κινεῖν τὰς κόρας ἤτοι τοὺς ὀφθαλμούς . |
| ἃ δὴ καὶ ἥδιστα σύκων δοκεῖ . καρύοις δὲ ἅπαν ἔστρωται τοὔδαφος , ὧν τὰ μὲν παρατέτρι - πται τοῦ | ||
| ἐντεῦθεν Ὀστρεώδης ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος ὠνόμασται : βύθιόν τε γὰρ ἔστρωται κατὰ τῆς θαλάσσης ἕρμα πλήθει τῶν ὀστρέων ἐπιλευκαινόμενον : |
| ' οὓς νῆσος Φάρος Παρίων ἄποικος . ἀλλὰ τὰ μὲν στείχοντος : ἀντὶ τοῦ μετὰ πολὺν χρόνον . Τίμαιος δέ | ||
| ἔτι σφι θέμις μεμνῆσθαι ὀδόντων , οὐδ ' εἴ κεν στείχοντος ἐνιχρίμπτοιντο πόδεσσιν . οὐδὲ γὰρ οὐδὲ μένειν περ ἔτι |
| , πλῆξεν ἐπαΐξας στῆθος μέσον , ἀμφὶ δὲ δουρί ὀστέον ἐρραίσθη : ὁ δ ' ἐνὶ ψαμάθοισιν ἐλυσθείς μοῖραν ἀνέπλησεν | ||
| ' ἐπέβασε πυρᾶς Δωρόθεον : Φθίᾳ γὰρ ἐλεύθερον ἦμαρ ἰάλλων ἐρραίσθη Σηκῶν μεσσόθι καὶ Χιμέρας . Δηρίφατον κλαίω Τιμοσθένη , |
| πρώτου βιβλίου . Ἄρκτος θηρίον ἐστί , ζῷον δασὺ καὶ νωθρόν , κατὰ πάντα ἐοικὸς τῷ ἀνθρώπῳ , συνετὸν καὶ | ||
| μετ ' ὀλίγον ἰχῶρα δυϲώδη , οἴδημά τε καὶ ἄλγημα νωθρόν . τὰ δὲ πεπονθότα μέρη | ϲηπόμενα λευκαίνεται , |
| νιφόεντι κιχὼν ἐφράσσατο δειρῇ . τῆς μὲν ἀμαρακόεσσα χυτὴ περιδέδρομε χαίτη , ἄνθεα δὲ χρύσεια φαείνεται : ἡ δ ' | ||
| ἑλλανοδίκης τοῦ ἑλλανοδίκου , γυνή ὁ μισογύνης τοῦ μισογύνου , χαίτη ὁ κυανοχαίτης τοῦ κυανοχαίτου , τέχνη ὁ κλυτοτέχνης τοῦ |
| ὀφθαλμῶν μου : οἶνον εἰς ἀποπλάνησιν οὐκ ἔπιον : πᾶν ἐπιθύμημα τοῦ πλησίον οὐκ ἐπόθησα : δόλος οὐκ ἐγένετο ἐν | ||
| πανοικεσίαι ἔφη . κακόνους ὡς Ἀ . Ἀ . δὲ ἐπιθύμημα . ἐπὶ δὲ τοῦ ἀπολογουμένου ἀπελογήσατο , ἀπελύθη ὡς |
| [ [ ] ! νο ! [ [ ] σι λογ [ . . . . . . [ ] | ||
| ] Μοίσαι σεσοφισμέναι [ ] εὖ Ἑλικωνίδες [ ] ἐμβαίεν λογ ? [ : θνατὸς δ ' οὔ κεν [ |
| ἐν ᾗ κατεστρατοπέδευσαν , ὃν ἐπὶ τοῦ κατασχόντος αὐτοὺς τότε δείματος ὠνόμασαν , ὡς ἡ πάτριος αὐτῶν σημαίνει γλῶσσα , | ||
| νέος πολεμεῖν ἤρξατο . γέγραπται δὲ βωμός τε καὶ ὑπὸ δείματος παῖς μικρὸς ἐχόμενος τοῦ βωμοῦ : κεῖται δὲ καὶ |
| ἀγκοίνῃσιν ἑλισσόμενοι δονέονται . χρειὼ δ ' ἐκ πέτρης τε θορεῖν πέτρην τ ' ἀνοροῦσαι ῥηϊδίως : χρειὼ δὲ πόνου | ||
| ἀνάπαυσιν ταχεῖα . θούριδος ἀλκῆς τῆς πηδητικῆς , παρὰ τὸ θορεῖν , ὅ ἐστι πηδᾶν . θρέξαι δραμεῖν . θρασυμέμνονα |
| τῆς ἀρετῆς ἐστιν ἀλλ ' οὐ τοῦ χρησίμου ἢ τοῦ ἡδέος καὶ ἔστιν ἡ μὲν φίλησις ἀεὶ μετὰ συνηθείας , | ||
| ἐκ τοῦ καλοῦ καὶ ἐκ τοῦ χρησίμου καὶ ἐκ τοῦ ἡδέος , οἷον Ὅμηρος ἐπὶ τῶν Ἀχιλλέως ὅπλων ἐποίησεν , |
| τὸν ἄγοντα : ὣς αἰεὶ Ἀχιλῆα κιχήσατο κῦμα ῥόοιο καὶ λαιψηρὸν ἐόντα : θεοὶ δέ τε φέρτεροι ἀνδρῶν . ὁσσάκι | ||
| δή ποτ ' αἴθων πρῶτα καινίσει δόρυ κίρκος θρασὺς πήδημα λαιψηρὸν δικών , Γραικῶν ἄριστος , ᾧ πάλαι τεύχει τάφους |
| ἢ τὸ ἀηδές : οὕτω Σώφρων . ἄδδιξ : μέτρον τετραχοίνικον . Ἀριστοφάνης : ἀλφίτων μελάνων ἄδδιχα . ἄδην : | ||
| , ἀρτάβη ὡς Ἡρόδοτος . ἡ δ ' ἄδδιξ μέτρον τετραχοίνικον , μάρις δ ' ἑξακότυλον , κοτύλη δὲ τὸ |
| ὁ κατ ' ἐπιγαμίαν οἰκεῖος . πῖαρ τὸ λιπαρὸν καὶ πιότατον . πιδηέσσης καθύγρου , πιδακώδους . συνήθως δὲ τὴν | ||
| ἀρίστους , ἐξελθεῖν καὶ ἀμῦναι ὑποσχόμενοι μέγα δῶρον : ὁππόθι πιότατον πεδίον Καλυδῶνος ἐραννῆς , ἔνθά μιν ἤνωγον τέμενος περικαλλὲς |
| βαρύτονον : ἔστιν δὲ ὄνομα πόλεως . Τὰ διὰ τοῦ ελη δισύλλαβα διὰ τοῦ ε ψιλοῦ : οἷον , ἔλη | ||
| τὸ σμιλὴ ὀξύτονον διὰ τοῦ ι . Τὰ διὰ τοῦ ελη ὑπὲρ δύο συλλαβὰς μονογενῆ διὰ τοῦ ε ψιλοῦ γράφονται |
| κρᾶσιν βελτίω . . . . βέλτερος : παρὰ τὸ βέλλω , ὅθεν , βέλτερος : βέλτερον ἀπολέσθαι ἕνα χρόνον | ||
| ὤφειλεν εἶναι , ὥσπερ θάλλω θάλλος , ἀλλὰ πραὰ τὸ βέλλω , ὅθεν καὶ βολή καὶ βέλος , γίνεται ῥηματικὸν |
| Ἐπιτρεπόντων Μενάνδρου : Μὴ καταφρονήσης θεῶν : ἐν παντὶ δεῖ καιρῶ τὸ δίκαιον ἐπικρατεῖν ἁπανταχοῦ , καὶ τὸν παρατυγχάνοντα τούτου | ||
| Ἐπιτρεπόντων Μενάνδρου : Μὴ καταφρονήσης θεῶν : ἐν παντὶ δεῖ καιρῶ τὸ δίκαιον ἐπικρατεῖν ἁπανταχοῦ , καὶ τὸν παρατυγχάνοντα τούτου |
| λεπτὸν ἐπιζέειν τὴν ὀργὴν μηνύει , παχὺ δὲ πάνυ καὶ χθαμαλὸν μιαρίαν ἤθους κατηγορεῖ . ῥινὸς τὸ ἄκρον ἁδρὸν καὶ | ||
| εἰσιν , οἰνόφλυγας δηλοῦσιν . Στόμα μήτε προπετὲς μήτε πάνυ χθαμαλὸν . . . . . δειλίας καὶ παλιμβουλίας σημεῖον |
| αὖ πόντον κατέχους ' αὖραι ; νέφος οὐράνιον τόδ ' ὁρῶμαι . * * * * Ὡς ἂν μᾶλλον τοῖς | ||
| αὖ πόντον κατέχους ' αὖραι ; νέφος οὐράνιον τόδ ' ὁρῶμαι . ὡς ἂν μᾶλλον τοῖς πηδαλίοις ἡ ναῦς ἡμῶν |
| πολιτικὴν διέποντος ἀρχήν , ἀνὰ τὴν ἱπποδρομίαν ἁλισθέντα , ὥστε καταπράξασθαι αὐτοῖς τὴν τοῦ σιτηρεσίου χορηγίαν , ἥνπερ παρ ' | ||
| , ἐν οἷς ἐστιν ἐλπὶς ἔτι μᾶλλον τελέσαι τι καὶ καταπράξασθαι ἡδύ : καὶ γὰρ οἱ παῖδες τὸ παρὸν ὄντες |
| ἐγγὺς ἱκάνει , στὰς δὲ κατὰ προβλῆτος ὑπερφίαλον πόνον ἀνδρῶν φυλόπιδος βυθίης θηήσατο καὶ τέλος ἄγρης εὐπάγλου : τοὺς δ | ||
| “ οὐ μέν τοι κείνω γε πολὺν χρόνον ἀμφὶς ἔσεσθον φυλόπιδος κρατερῆς , ὁπότε μνηστῆρσι καὶ ἡμῖν ἐν μεγάροισιν ἐμοῖσι |
| * * * νύκτα μὲν ἀέσαμεν . καὶ Ὅμηρος οὕτως παρετυμολογεῖ : αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο | ||
| νῆα ἅλις χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ νηησάσθω : ἡ διπλῆ ὅτι παρετυμολογεῖ τὴν ναῦν ἀπὸ τοῦ νῆσαι , ὅ ἐστι σωρεῦσαι |
| δισύλλαβα βαρύτονα διὰ τοῦ ω μεγάλου γράφεται : οἷον , ζώω : χώω : γνώω : σώω : πλώω : | ||
| βαρύνεται : οἷον , χέω , χώω : ζέω , ζώω : τρέω , τρώω : ῥέω , ῥώω : |
| φῆμις , ἄση ἄσις . οὕτως Ἡρωδιανός . τὸ δὲ ἄση γέγονε παρὰ τὸ ἄω , ἄσω , ὅθεν : | ||
| ἔλαβεν ὀξὺς , ξυνεχὴς μετὰ πόνου : δίψα πουλλή : ἄση : πότον κατέχειν οὐκ ἠδύνατο : ἦν δὲ ὑπόσπληνός |
| εἴργω στέργω ἀμέλγω σφίγγω . τὸ δὲ ἀλγῶ ἔχει τὸ ἄλγος , καὶ τὸ ἀργῶ τὸ ἀργός , καὶ τὸ | ||
| κώλωνϚʹ . + ἀναπαιστικὰ κῶλα Ϛʹ , εἶτα παράγραφος . ἄλγος ] τὸ κατὰ τὸν Ἀγαμέμνονα . στροφὴ ἑτέρα κώλων |
| κοιλίην εἶναι καὶ πολλῆς ἄσης μεστὴν , καὶ ὑπο - χόνδριον ἐντεταμένον , καὶ ῥιπτασμὸν τοῦ σώματος διὰ τὴν ἔνδον | ||
| προκαρδίῳ χόνδρος , τὸ δὲ ὑπὸ τῷ χόνδρῳ ὑπο - χόνδριον . τούτοις δὲ πλευραὶ πρόσκεινται ὀκτώ , περιαγόμεναι εἰς |
| πολλὸν ἄδην στεφέων ἐριθηλέα κόσμον ἔθεντο : αὐτοὶ δ ' ἐστέψαντο κάρη : μέγα δ ' ἤπυε λαὸς ἀλλήλοις ἐπικεκλομένων | ||
| χηλῷ δῖον γένος ἐγκατέθεντο , νεβρίσι δ ' ἀμφεβάλοντο καὶ ἐστέψαντο κορύμβοις ἐν σπέϊ , καὶ περὶ παῖδα τὸ μυστικὸν |
| θρασὺ ποιεῖν κοινὴν ὑμῖν πέμπων ἐπιστολήν , εἰ μὴ κἀκεῖνο θρασὺ τὸ πάντας ὑμᾶς φιλεῖν . εἰ δ ' ἥκιστα | ||
| ἔτι δὲ καὶ γοργὸν ὄμμα ἔχων . . ὠμὸν ] θρασὺ , φονικόν . . παρθένων ἐπώνυμον ] τουτέστι χαῦνον |
| Ἐπαφρόδιτος . Πόνος . ἐπὶ τοῦ πολέμου , ἀπὸ τοῦ πένω . Πότμος . ὁ θάνατος , καὶ ἡ ἐσχάτη | ||
| , ἐπὶ γὰρ τοῦ ὀργίζομαι διὰ τῆς αι διφθόγγου : πένω : ψένω τὸ τύπτω : φένω τὸ φονεύω , |
| τινος ἢ προσώπου δηλωτικόν , τοῦ μὲν γένους αὐτοῦ νῦν παραδοθέντος , τῶν δὲ πρότερον νῦν ἐν ὁρισμοῦ τάξει ῥηθέντων | ||
| ἀνδροφόνος εἶ . Τὸ παραγραφικὸν οὐ δώσω λόγον ὑπὲρ τοῦ παραδοθέντος μοι πρὸς ἀναίρεσιν ὑπὸ τοῦ δήμου . Ἡ μετάληψις |
| ν ἀχνύς ' . . . . ἀχνύμενος : ἔστιν ἄχος , καὶ ἐν πλεονασμῷ τοῦ ν ἀχύνω , ὥσπερ | ||
| ἄχος λύειν : ἰατρὸς γὰρ ἦν . ἢ διὰ τὸ ἄχος , ὅ ἐστι λύπην , ἐπενεγκεῖν τοῖς Ἰλιεῦσιν . |
| διὲκ μεγάροιο βεβήκει οἰσομένη ποδάνιπτρα : τὰ γὰρ πρότερ ' ἔκχυτο πάντα . αὐτὰρ ἐπεὶ νίψεν τε καὶ ἤλειψεν λίπ | ||
| . γνύξ : ἐπὶ γόνυ . τοῦ δ ' ἀθρόος ἔκχυτο θυμός : ἀντὶ τοῦ ταχέως ἐξέπνευσεν . οὐδ ' |
| ἐπιθήσει , ἀλλὰ τὸ μὲν τελέει , τὸ δὲ καὶ μεσσηγὺ κολούει . τοῦ δ ' ἐγὼ ἀντίος εἶμι καὶ | ||
| πεδόθεν δόσαν ἀμφιβαλέσθαι : αὐτὰρ ὁ εὖ ἐνέδησε λόφοις , μεσσηγὺ δ ' ἀείρας χάλκεον ἱστοβοῆα θοῇ συνάρασσε κορώνῃ ζεύγληθεν |
| Καῖσαρ ἀριστείοις πολλοῖς ἐτίμησεν , αὐτὸς δ ' , ἐκ Δυρραχίου τινὸς αὐτῷ πρασσομένης προδοσίας , ἧκε μέν , ὡς | ||
| . οἱ δ ' ἐκ τῶν Λιβυρνῶν ἐξελαθέντες ἀπὸ τοῦ Δυρραχίου Κερκυραίους ἐπαγόμενοι θαλασσοκρατοῦντας ἐξέβαλον τοὺς Λιβυρνούς : καὶ αὐτοῖς |
| πικροὶ καὶ . . . . . . . . λαθραῖα βουλευόμενοι : οἱ δὲ ταχυκίνητοι ἅμα μὲν ὀρθότητι καὶ | ||
| : πορευόμενος , διανοούμενός πως . ἀΐδηλα : ἀφανῆ , λαθραῖα , κλεπτικὰ , ἢ ἀδηλοποιὰ καὶ ὀλέθρια . σέβας |
| πατρί . κάλλει ἀριστεύουσα θεάων πότν ' Ἀφροδίτα , σοὶ τήνα μεμέλητο : σέθεν δ ' ἕνεκεν Βερενίκα εὐειδὴς Ἀχέροντα | ||
| ποιμένα κῶμον ἄγοντι ἀντὶ σελαναίας τὺ δίδου φάος , ὥνεκα τήνα σάμερον ἀρχομένα τάχιον δύεν . οὐκ ἐπὶ φωράν ἔρχομαι |
| : ἀλλ ' ὄφεσι καὶ σαύραις καὶ χελώναις . ἁμαρτῆ ἐπίῤῥημα , ἀντὶ τοῦ ὁμοῦ . ἁμαρτία , ἡ ἀποτυχία | ||
| , ποταμὸς ὁ παραῤῥέων . Ἤλιθα . παρὰ τὸ ἅλις ἐπίῤῥημα ἐξέπεσε τὸ ἄλιθα . Ἠλίθιος , ὁ ἀνόητος , |
| γὰρ λιμῷ Μηλίους ἀνεῖλεν . ἐλελελεῦ : Ἐπίφθεγμα πολεμικὸν τὸ ἐλελεῦ . οἱ προσιόντες γὰρ εἰς πόλεμον τὸ ἐλελεῦ ἐφώνουν | ||
| , σύ τ ' οὐδὲν ἐκμαθοῦσα κερδανεῖς . ἐλελεῦ , ἐλελεῦ , ὑπό μ ' αὖ σφάκελος καὶ φρενοπληγεῖς μανίαι |
| . Κατέσταν ] Ἐγένοντο . Πραῢν δ ' Ἰάσων μαλθακᾷ φωνᾷ ] Πρὸς τῇ ὑφειμένῃ φωνῇ μιγνύων καὶ λόγον πρᾳότατον | ||
| ἑκάεργος Ἀπόλλων . αὐτίκα δ ' ἐκ μεγάρων Χίρωνα προσήνεπε φωνᾷ : σεμνὸν ἄντρον , Φιλλυρίδα προλιπὼν θυμὸν γυναικὸς καὶ |
| ἧς ἐναντία : Ἔννους ὁ μακρὸς λῆρος ἡ παροιμία . Ἀνδρὸς γέροντος ἀσταφὶς τὸ κρανίον : ἐπὶ τῶν εἰς μηδὲν | ||
| ὠὰ ἀφανίζει κυλίων . Ἀνδρὸς γέροντος αἱ γνάθοι βακτηρία . Ἀνδρὸς καλῶς πράσσοντος ἔγγιστα φίλοι . Ἀνδρὸς κακῶς πράσσοντος ἐκποδὼν |
| τὰ ἐκ πετρῶν ἐστεγασμένα , ἐλθεῖν εἰς τὴν γῆν τὴν σιδηρομήτορα , τὴν γεννῶσαν τὸν σίδηρον . λέγει δὲ τὴν | ||
| αὐτόκτιστα ἄντρα καὶ πετρηρεφῆ , ἐλθεῖν εἰς τὴν γῆν τὴν σιδηρομήτορα ; λέγει δὲ τὴν Σκυθίαν : οἱ γὰρ Χάλυβες |
| τοῦ ζῶ ζωή χωρὶς τοῦ ι καὶ ἀπὸ τοῦ ἰῶ ἰωή , σημαίνει δὲ τὴν ἐκπεμπομένην φωνήν , τὸν αὐτὸν | ||
| . καὶ δυνατός . ἶφι : ἰσχυρῶς . προηγουμένως . ἰωή : φωνή . πνοή . φλόξ . καθεύδειν : |
| αἰτίας αὐτῷ γενομένης , εἰ μὲν ὑπὸ τοῦ παιδοτρίβου καλούμενος διέτρεχεν , ὁ παιδοτρίβης ἂν ὁ ἀποκτείνας αὐτὸν εἴη , | ||
| Φήμη δὲ ἄγγελος τοῦ πάθους καθ ' ὅλην τὴν πόλιν διέτρεχεν , οἰμωγὴν ἐγείρουσα διὰ τῶν στενωπῶν ἄχρι τῆς θαλάττης |
| ἐρῶν οὐδενὶ ἤθελε καταινεῖν πρὸς γάμον : ἡ δ ' ἀναινομένη ἔφευγε τὸν πατέρα . Ὡς δὲ ἦλθεν εἰς Πίσαν | ||
| ? ῥα ? ποδώκης [ δῖ ' Ἀταλάντη ἵετ ' ἀναινομένη δῶρα ? ? [ χρυσῆς Ἀφροδίτης , τῶι δὲ |
| καὶ εὐμενὴς ὁ πρευμενὴς , ἐκ τοῦ ἠλεὸν καὶ μάταιον ἠλέματον , ἐκ τοῦ γῆ καὶ πέδον γήπεδον , τὸ | ||
| εἰσκατέδυνεν . οἱ δέ μιν ἠΰτε γλαῦκα πέρι σπίζαι τερατοῦντο ἠλέματον δεικνύντες , ὁθούνεκεν ὀχλοάρεσκος . οὐ μέγα πρῆγμα , |
| τοῦ ῥοῦ τὸ τάχος , ἐκ πλαγίου δ ' ἡ στενότης . καὶ τὰ μὲν καθόλου , βουλομένοις μὴ μακρὰν | ||
| ἐς τὸ πέλαγος οὔτε ὅσον ἀλλήλων διαστῆναι : ἡ γὰρ στενότης ἡ τοῦ χωρίου καὶ τὸ φύσει δυσέξοδον αὐτοῦ καὶ |
| ἀρχῆς ἀρξαμένη εἰς τοιοῦτόν τε ἅμα τὸν οἰκιστὴν καὶ μάρτυρα ἀναφέρουσα ; γνοίη δ ' ἄν τις καὶ πρὸς τὴν | ||
| : καὶ ἡ πλοκή , περιποιοῦσα μὲν τὴν διάνοιαν , ἀναφέρουσα δὲ εἰς τὸ αὐτὸ ὄνομα , οἷον ἡμεῖς τοι |
| ἀνδρῶν ἠΐθεος . ἠΐθεος ὁ νέος ἀπὸ τοῦ ἀΐσσω τὸ ὁρμῶ καὶ τοῦ θέω τὸ τρέχω : ἡ γὰρ ἡλικία | ||
| ἀναίνετο : ἀπηρνεῖτο : ὥσπερ παρὰ τὸ λιπῶ λιπαίνω καὶ ὁρμῶ ὁρμαίνω καὶ ὑφῶ ὑφαίνω , οὕτως καὶ παρὰ τὸ |
| πλατεῖς . Πεπληθότας : γέμοντας . Δυομένῳ : κατερχομένῳ . ὀχθίζων : στενάζων . ὀχθίζων ὀδύνῃσι : λυπούμενος . Ῥινῶν | ||
| πικρὸν ἀχεύων , αὐτίχ ' ὑποβρυχίης εἴσω καταδύεται ἅλμης , ὀχθίζων σφακέλῳ τε καὶ ἀργαλέῃσιν ἀνίαις : οἱ δέ μιν |
| τάξιν , καὶ ὄρδινον , νόμον , ἢ ἦχον : ὄγμος σημαίνει βʹ τὴν ἐπίστιχον φυτείαν , καὶ ἐτυμολογεῖται ἀπὸ | ||
| ὡς Ὅμηρος : ὄγμον ἐλαύνει . οὐ τεὸν ὄγμον : ὄγμος κυρίως ἡ [ ἀπὸ ] τοῦ ἀρότρου τομή , |
| γὰρ χρυσηλακάτῳ ἐοικυῖαν αὐτὴν καλεῖ καί Οὐ νέμεσις Τρῶας καὶ ἐυκνήμιδας Ἀχαιοὺς τοιῇδ ' ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν | ||
| ἐχρήσατο . Ζηνόδοτος δὲ Αἰνείωο γράφει . . μετ ' ἐυκνήμιδας : ἀντὶ τοῦ πρός . . . . . |
| φίλους ἔχε : Κακοῖς δὲ μὴ χαρίζου τὸ πρὸς σὲ στύγος . Καλὸν ἀεὶ τῷ κρείττονι τὸ χεῖρον ἀκολουθεῖν , | ||
| θῆρα . Σχέτλι ' Ἔρως , μέγα πῆμα , μέγα στύγος ἀνθρώποισιν , ἐκ σέθεν οὐλόμεναί τ ' ἔριδες στοναχαί |
| μέσου ἀορίστου οἱ Συρακούσιοι διὰ τοῦ α προφέρονται : ἐνοήσω ἐνοήσα , ἐγράψω ἐγράψα : ὁμοίως καὶ τὸ ἐπάξα ἀντὶ | ||
| μέσου ἀορίστου οἱ Συρακούσιοι διὰ τοῦ α προφέρονται : ἐνοήσω ἐνοήσα , ἐγράψω ἐγράψα : ὁμοίως καὶ τὸ ἐπάξα ἀντὶ |
| τὸ γὰρ αἰχμὴ σύνθετον οἱ παλαιοὶ ἔφασαν ἐκ τοῦ αἷμα χεῖν : παρ ' αὐτὸ δὲ καὶ τὸ αἰχμάζω αἰχμήτης | ||
| , παρὰ τὸ ἀρύειν καὶ βάλλειν . ΓΘ κατασπένδειν : χεῖν . χεῖσθαι δὲ λέγεται οὐ μόνον τὰ ὑγρά , |
| . ποτέ ” . , , ) μῦθος δ ' αἴνου διαφέρει τῷ . . . πεποιηκώς . τὸ δὲ | ||
| αὐτοὶ τόδε γ ' ἴστε : τί με χρὴ μητέρος αἴνου . ” αἰναρέτης ἐπὶ κακῷ τὴν ἀρετὴν κεκτημένος : |
| τὴν ὦπα διὰ τοῦ ιον οὐδέτερα μονογενῆ διὰ τοῦ ι γράφονται τὴν δεύτεραν ἀπὸ τέλους , καὶ τὴν πρὸ αὐτῆς | ||
| τοῦ εινω ῥήματα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφονται , ἀλεείνω φαείνω , πλὴν τοῦ ὀρίνω , καὶ |
| τὸ μὴ μόνιμον ἐπὶ Σωκράτει ἤλεγξεν ἔρως τυραννίδος καὶ ἀντὶ λιτῆς διαίτης Σικελιῶτις γαστρὸς ἀμέτρου τράπεζα . Εὖ γὰρ ἴσθι | ||
| καὶ γάρ ῥα ποτὶ ζόφον ἠερόεντα νείατον εἰς κευθμῶνα , λιτῆς εἰς πυθμένα γαίης , μοῦνον ἀπ ' ἀνθρώπων πελάσαι |
| ὄλβος οὔτ ' Ἄρης , οὐ πύργος , οὐχ ἁλίκτυποι κελαιναὶ νᾶες ἐκφύγοιεν . Ζεύχθη δ ' ὀξύχολος παῖς ὁ | ||
| μέριμνα νυκτηρεφές . τῶν πολυκτόνων γὰρ οὐκ ἄσκοποι θεοί . κελαιναὶ δ ' Ἐρινύες χρόνῳ τυχηρὸν ὄντ ' ἄνευ δίκας |
| . οὐ μὲν γάρ τοι ἐγὼ κακὸν ὀσσομένη τόδ ' ἱκάνω : ἡ διπλῆ ὅτι ἀπὸ τῶν ὄσσων προορωμένη , | ||
| κτεῖνας ἀμυνόμενον περὶ πάτρης Ἕκτορα : τοῦ νῦν εἵνεχ ' ἱκάνω νῆας Ἀχαιῶν λυσόμενος παρὰ σεῖο , φέρω δ ' |
| πολλὴν αὐτοῖς πάντα συμβεβηκέναι . περὶ τίνων οὖν λέγει : καμόντες οἳ πολλά ; περὶ τῶν Θήρωνος προγόνων . τούτους | ||
| καὶ οἱ σύμμαχοι ἀνῄεσαν ἐπὶ τοὺς Πέρσας . Ἔνθα δὴ καμόντες ὑπὸ τοῦ πλήθους οἱ Πέρσαι ἔφευγον ἐπὶ ἄκρον τὸ |
| ἔσω ἐπήδησεν . τὸν μέν : τὸν κύνα . Κρυπτὸς δόλος : ἡ πάγη . βόθρῳ : λάκκῳ , . | ||
| . . . ἀτεχνῶς : ἀδόλως : τέχνη γὰρ ὁ δόλος : Ὅμηρος : ἀμφὶ δὲ δεσμοὶ τεχνήεντες . ἰστέον |
| τε Μοῖσαι . . . . ἔμεθεν δ ' ἔχηισθα λάθαν . . . ἤ τιν ' ἄλλον ἀνθρώπων ἔμεθεν | ||
| κρίσιν : Οὐλία παῖς ἔνθα νικάσαις δὶς ἔσχεν Θεαῖος εὐφόρων λάθαν πόνων . ἐκράτησε δὲ καί ποθ ' Ἕλλανα στρατὸν |
| , ὧν τελευταῖος καὶ τριαινοῦν τῇ δικέλλῃ διὰ χρόνου τὸ γήδιον . ἐπὶ τῷ τέλει διπλῆ ἔξω νενευκυῖα , καὶ | ||
| ἑτέρων : οὐδέ γε περὶ τῆς πενίας , ὅτι μοι γήδιον μικρόν ἐστι κομιδῆ καὶ φαῦλον οἰκίδιον καὶ οὔτ ' |
| βαρβάρων φρονεῖ . οὕτως Πλάτων . . βούλιμος : ἡ ἐπιτεταμένη λιμός . . , . Γ γρύξαι : βραχύτατον | ||
| ἑκάστη ξυνάγουσα , ἐνταῦθ ' ἐξερεύγεται . Αὕτη δὲ ἡ ἐπιτεταμένη διὰ τῶν καθειμένων πλεκτανέων ἐς ταὐτὸ ξυνάγει : ἐντεῦθεν |
| χοὴν χεόμην . χεάμην . . ψυχαὶ ὑπὲξ Ἐρέβευς νεκύων κατατεθνηώτων νύμφαι τ ' ἠίθεοί τε πολύτλητοί τε γέροντες , | ||
| κατακαιέμεν οὔ τι μεγαίρω : οὐ γάρ τις φειδὼ νεκύων κατατεθνηώτων γίγνετ ' ἐπεί κε θάνωσι πυρὸς μειλισσέμεν ὦκα . |
| εἰκῆι ? δὲ ? ? διὰ ? τὸ μὴ ἔχειν ἕρμα . καὶ οἱ τοιοῦτοι οὖν τῶν νέων ? μανικώτεροι | ||
| τοσοῦτον θηρίον ἐπιβῆναι προμηνύει , ἵνα μή ποτε ἄρδην ἐς ἕρμα περισχεθὲν ἀπόληται , ἡ τοίνυν τοῦ βίου ὑπόθεσις τῷ |
| διὰ τοῦ ] εἰς ΑΚΟΣ κτητικὰ ὀξύνεται : Δηλιακός Φρυγιακός Ἰλιακός . Τὰ εἰς ΕΚΟΣ ἕν ἐστιν : ἀλώπεκος ἀπὸ | ||
| καὶ θηλυκὸν Ἰλιάς , καὶ Ἴλιος καὶ Ἰλία . καὶ Ἰλιακός . οὐδετέρως δὲ παρὰ πᾶσι τὸ Ἴλιον , παρ |
| : ἀπὸ τοῦ βάθους , ἐκ βάθους τῆς καρδίας . οἰμωγήν : στεναγμὸν , φέρει . σπλάγχνοις : ἐν , | ||
| Μηδαμῶς , ὦγαθέ : οὐ γὰρ πάντες εἰσὶν ἐπιτήδειοι πρὸς οἰμωγήν . ἀλλ ' ἔα τὰ ὀργίλα ταῦτα καὶ μειρακιώδη |
| κραιπνοῖσι πέδον ῥήσσωσι πόδεσσιν ὧς οἱ ὑπ ' Ὀρφῆος κιθάρῃ πέπληγον ἐρετμοῖς πόντου λάβρον ὕδωρ , ἐπὶ δὲ ῥόθια κλύζοντο | ||
| συγκοπὴν Αἰολικὴν εἰλήλουθμεν . . . , : τὸ δὲ πέπληγον Ἰώνων καὶ Συρακουσίων λέξις : οὗ ἐνεστὼς πεπλήγω ἐκ |
| οὗ ῥηματικὸν ὄνομα ἀλάλυκτος καὶ ἀλαλυκτῶ καὶ ἀλαλύκτημαι , τὸ τεθορύβημαι , . , . . Ἀλαός : ὁ τυφλός | ||
| ἡσθῆναι . Ἐφοβήθην μὲν γάρ , καὶ ἔτι καὶ νῦν τεθορύβημαι μή τινες ὑμῶν ἀγνοήσωσί με ψυχαγωγηθέντες τοῖς ἐπιβεβουλευμένοις καὶ |
| ὁ πᾶς στόλος ἐπεξεχώρει , καὶ παρῆν ὁμοῦ κλύειν πολλὴν βοήν : Ὦ παῖδες Ἑλλήνων , ἴτε , ἐλευθεροῦτε πατρίδ | ||
| μᾶλλον : ἢ οὐκ ἠκούσατε Αἴαντος , οἵαν τήνδε θωύσσει βοήν ; Ἰώ μοί μοι . Ἁνὴρ ἔοικεν ἢ νοσεῖν |
| ποτ ' ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενὸς [ ἀλλ ' ἀπὸ σοφῆς φύσεως αὐτόματον ἐκμαθεῖν ] γλωττοποιεῖν εἰς τὰ πορνεῖ ' | ||
| ὃν ἐγὼ μετὰ τῆς ἐμαυτοῦ τέχνης καὶ τῆς Ἠλείων πόλεως σοφῆς καὶ ἀγαθῆς βουλευσάμενος ἱδρυσάμην , ἥμερον καὶ σεμνὸν ἐν |
| ἐπανέρχεται ἐπὶ τὸ πρῶτον ὣς ὀξεῖ ' ὀδύναι δῦνον μένος Ἀτρείδαο . οὕτω καὶ Θουκυδίδης : ἐκ δὲ τεκμηρίων , | ||
| ὁρμήματά τε στοναχάς τε , ἐκ γὰρ Ὀρέσταο τίσις ἔσσεται Ἀτρείδαο , Κύκλωπος κεχόλωται , καὶ ἄλλα πλεῖστα , ἔχοντος |
| ποιούμενοι τὸν λόγον ἀρξόμεθα ἀπὸ λαχάνων . τῶν λαχάνων ὅσα ὄδωδε μετὰ τὸ βρωθῆναι , τὰ κρυπτὰ ἐλέγχει καὶ πρὸς | ||
| δόλῳ παρὰ χείλεσι πῶμα οὐλόμενον λήσειεν ὅ τ ' ὠκιμοειδὲς ὄδωδε . τοῦ μὲν ὑπὸ γλώσσης νέατος τρηχύνεται ὁλκός νέρθεν |
| πάσχει τοιαῦτα : μετὰ δὲ πῦον πτύει , καὶ οἷα ἕλκεος κρότωνας , καὶ αὖθις βὴξ , καὶ ἐῤῥάγη οὖν | ||
| ' ὀθόνιον φυλάσσειν : τὰ δ ' ἔξω μὲν τοῦ ἕλκεος τὸ κατάπλασμα ὠφελέει . Τὴν μὲν οὖν χρῆσιν αὐτέων |
| οι ? [ [ ] ν [ [ ] ! ελος [ . . . . . . ] σερμ | ||
| περὶ τούτων κἂν τοῖς καθολικωτέροις κανόσι . Τὰ διὰ τοῦ ελος , εἴτε τρισύλλαβα , εἴτε ὑπὲρ τρεῖς συλλαβὰς , |
| ἐλλίσσετο νειὸν ὅππηι σοι δείμειεν ἀριφραδέως καταλέξαι ἔννυχον ὑπνώοντι , διηνεκὲς ὄφρα κε μίμνοις σηκῶι ἐνιδρυθείς , μηδ ' ἄλλυδις | ||
| εἴη τῷ φιλοσόφῳ δρᾶμα , ἀληθέστερον μὲν τῇ ὑποθέσει , διηνεκὲς δὲ τῷ χρόνῳ , διδασκόμενον δὲ ὑπὸ ποιητῇ τῷ |
| ἄρχεις οὐδενός , ὦ Λύσι , οὐδὲ ποιεῖς οὐδὲν ὧν ἐπιθυ - μεῖς . Οὐ γάρ πω , ἔφη , | ||
| ἢ εἴ τι ἄλλο , οἷον λῦπαι , δυσοργησίαι , ἐπιθυ - μίαι : τὰ ἀπὸ συγκυρίης λυπήματα γνώμης , |
| : οὕτως οὖν καὶ ὁ τίς καὶ τὸ τί διὰ συνεσταλμένου τοῦ ι : ὅθεν τὰ εἰς ις τὰ ἔχοντα | ||
| . Τὰ ἀπὸ τῶν εἰς ΟΣ διὰ τοῦ ΙΟΣ προπαροξύνεται συνεσταλμένου τοῦ Ι , εἰ μὴ τριβραχέα ἐπὶ κυρίων εἴη |
| πλεῖθ ' ὑγρὰ κέλευθα ; ἤ τι κατὰ πρῆξιν ἦ μαψιδίως ἀλάλησθε οἷά τε ληϊστῆρες ὑπεὶρ ἅλα , τοί τ | ||
| 〚 ! ! μ ? 〛 ἄλλο [ ? ] μαψιδίως ? ? ? εμα [ ] ἐξότε ? ? |
| ] ἔξω τοῦ πρέποντος . . ἀκήδει ] καταφρόνει καὶ ἀφρόντιστον ἔχε . . ἀμέλει . ὡς ] ὅτι . | ||
| ἠχῶδες τῆς συγκρούσεως ἴσως ἔσται δεινότερον . Καὶ γὰρ τὸ ἀφρόντιστον αὐτὸ καὶ τὸ ὥσπερ αὐτοφυὲς δεινότητα παραστήσει τινά , |
| : φθείρω , φθορά : σεσημείωται τὸ λήχω ἐπὶ τοῦ λαγχάνω , διὰ τοῦ η γραφόμενον , καὶ τρέπον τὸ | ||
| ἢ τὸ ἀδολεσχεῖν . λέβης . τὸ κοινῶς χερνίβιν . λαγχάνω . ἀττικῇ τὸ κληροῦμαι : μεταλαγχάνω δὲ τὸ ἑξῆς |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] εων ? ἐπιδευέα κηδεμονήων [ ] τοῖς [ ! ! | ||
| τει [ ] ψυχει ε [ ] [ ! ] εων : λέγομεν οὖν [ ] [ ! ! ] |
| καὶ κυπαττίδες . τῶν οὐκ ἔστι λαθέσθ ' , ἐπειδὴ πρώτισθ ' ὑπὸ ἔργον ἕσταμεν τόδε . καίτοι μᾶλλον ἴσως | ||
| ἀλλ ' αἰὲν ἔχων ἀλάλημαι ὀϊζύν , ἐξ οὗ τὰ πρώτισθ ' ἑπόμην Ἀγαμέμνονι δίῳ Ἴλιον εἰς εὔπωλον , ἵνα |
| Ποσειδῶνος Πετραίου . Γεραιστόν : ἀκρωτήριον Εὐβοίας . ἀαγές : ἀκαμπές . ῥαιστήρ : σφύρα . ἐπερρώσαντο περὶ σθένεϊ σφριγόωσαι | ||
| μὴ δυναμένου διὰ τὸ τὰ σκέλη διηνεκὲς ὀστοῦν ἔχειν καὶ ἀκαμπές , καταπηδήσαντες ἀπὸ τῶν δένδρων ἀνατέμνουσιν αὐτό : τοὺς |
| ? ? [ [ ] δες ? [ [ ] ιον ? [ [ ] ` [ . . . | ||
| , ὅπως ὁ ⃞ος προσλαβὼν τὸν ἐν τῷ ἐμβαδῷ ποιῇ ιον ⃞ου . πεπλάσθω τὸ τρίγωνον ἀπὸ ʂ α καὶ |
| ἀδελφὸς Τάφιος , ἀφ ' οὗ καὶ ἡ νῆσος . ἀμέρσαι : στερῆσαι . δηριόωντες : ἀγωνιζόμενοι . ὁ γὰρ | ||
| ὡς φθείρω φθερῶ φθέρσω καὶ κείρω κερῶ κέρσω , καὶ ἀμέρσαι ἐξ αὐτοῦ , . , . * . Ἀμένης |