τινὰ περὶ τὸν σφυγμόν , ἃ δίκαιον ἐγκατατάξαι τῇ γραφῇ πολυμαθείας χάριν . ἤτοι γὰρ ἐκ τῶν ὑπερκειμένων ἐπὶ πλέον | ||
καὶ λόγων ἐκγραψάμενος ἀνειλήφει μέχρι τριῶν καὶ τεσσάρων στίχων , πολυμαθείας δόξαν προσποιούμενος . πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι διὰ στόματος |
αἱρέσεις ὠνομάσθησαν , φέρε δεύτερον καὶ τὴν διαίρεσιν τῶν Ἀριστοτελικῶν συγγραμμάτων ποιησώμεθα . τούτων οὖν τὰ μέν ἐστι μερικὰ τὰ | ||
τῶν τε Ἀναλυτικῶν καὶ τῶν ἄλλων πάντων τῆς λογικῆς πραγματείας συγγραμμάτων . Ὅτι δὲ χρήσιμον τὸ προκείμενον βιβλίον πρὸς τὴν |
μὲν ἐκεῖνον διαδεξαμένων οὐδενὸς μέμνηται , τοὺς δ ' ἐκείνῳ διενεχθέντας καὶ ὧν διαδοχὴ οὐδεμία σώζεται , τούτους ἀνθῆσαί φησι | ||
ἐν Συρίᾳ ἔσεσθαι , τὸν δὲ δυνάστην Συρίας καὶ Αἰγύπτου διενεχθέντας πρὸς ἀλλήλους μετ ' ἐνιαυτὸν καὶ ἓξ μῆνας κακῶς |
δεῖ ὡς παῖδας τοκεώνων , τουτέστι κατὰ ψιλόν , καθότι παρειλήφαμεν . Ὥσπερ εἴ τίς σοι θεῶν εἶπεν , ὅτι | ||
ἢ Περικλέους ἢ Ἀθηναίων , ἢ Λακεδαιμονίων , οἷς ἐπιμελὲς παρειλήφαμεν ἐκ τῶν ἀρχαίων τὸ δόξης μᾶλλον ἢ τῶν ἄλλων |
δὲ τῆς μὲν λογικῆς αἱρέσεως Ἱπποκράτης Κῶος , ὃς καὶ αἱρεσιάρχης ἐγένετο καὶ πρῶτος συνέστησε τὴν λογικὴν αἵρεσιν , μετὰ | ||
τοῦτο εἶναί φασιν ; . . . οἷον γοῦν ὁ αἱρεσιάρχης αὐτῶν Ζήνων ἐν ταῖς διατριβαῖς φησι περὶ παίδων ἀγωγῆς |
πόλεων : ἐπεκαλεῖτο δὲ καὶ Στηλοκόπας , ὡς Ἡρόδικος ὁ Κρατήτειος εἴρηκεγράψας περὶ παρασίτων φησὶν οὕτως : Τὸ τοῦ παρασίτου | ||
καὶ Φανοστράτης . καὶ περὶ μὲν τῆς Σινώπης Ἡρόδικος ὁ Κρατήτειος ἐν Ϛʹ Κωμῳδουμένων φησὶν ὅτι Ἄβυδος ἐλέγετο διὰ τὸ |
ἢ οὐκ ἔστι σοι ἄδεια . Ταυτὶ ἔλεγεν ἂν ὁ Σπεύσιππος , ὦ ἄνδρες , ἢ οὔ ; ἐγὼ μὲν | ||
Δωρίων δέ φησι : σφύραιναν , ἣν καλοῦσι κέστραν . Σπεύσιππος δ ' ἐν δευτέρῳ Ὁμοίων ὡς ὅμοια παρατίθεται , |
καὶ ὅτι μὲν οὐχ ὡς τὰ πολλὰ ἀναιροῦντος τοῦ Ζήνωνος Εὔδημος μέμνηται νῦν , δῆλον ἐκ τῆς αὐτοῦ λέξεως : | ||
πρὸς τοὺς δύο συνταχθῆναι τοὺς ἄκρους . Θεόφραστος δὲ καὶ Εὔδημος καί τινας ἑτέρας συζυγίας παρὰ τὰς ἐκτεθείσας τῷ Ἀριστοτέλει |
τῆς ἐννοίας τὸ ἦθος καταλείπῃ , οἷον εἰ ἔλεγες σὺ ἐνσημαινόμενος , ἔδοσαν δὲ οἱ θεοὶ καὶ ἐτίμησαν Χείρωνα , | ||
μὲν προσώπῳ σοβαρῷ καὶ σκυθρωπῷ , τῇ φωνῇ δ ' ἐνσημαινόμενος ἕκαστα καὶ ἐφιστάμενος , οἷς μάλιστα αὐτὸν ἐν τῷ |
πνεύμονι πόρων : ταῦτα γὰρ τῇ ἡμετέρᾳ προαιρέσει ὑπακούειν . Ἡρόφιλος δὲ δύναμιν ἀπολείπει περὶ τὰ σώματα κινητικὴν ἐν νεύροις | ||
σκέψις . ἔνιοι μὲν οὖν τῶν ἔμπροσθεν , ὡς καὶ Ἡρόφιλος ἐν τῷ Πρὸς τὰς κοινὰς δόξας ἐμνημόνευσεν , ἐπὶ |
φύσιν μεθεστακὼς εἰς ὑπερβάλλον ὕψος καὶ πάθος καὶ ξένων καὶ ὑπερφυῶν ὅρκων ἀξιοπιστίαν , καὶ ἅμα παιώνειόν τινα καὶ ἀλεξιφάρμακον | ||
ἐθεάσω νεῶν ἐρύσεις ἐκ θαλάττης ἄνω , καὶ λίθων ἀγωγὰς ὑπερφυῶν κατὰ μέγεθος , παντοδαποῖς ἑλιγμοῖς καὶ ἀναστροφαῖς ὀργάνων : |
οὗ Φαβωρῖνος ὕστερον ἐν πολλοῖς τῶν ἑαυτοῦ λόγων οὐκ ἀγεννῶς ἐπεμνήσθη . Ζάμολξις οἰκέτης ἦν Πυθαγόρου , καὶ προσεκύνησαν αὐτὸν | ||
ὁ ποιητής , εἴδωλον ἐφίσταται τοῦ Πατρόκλου , καὶ τοιούτων ἐπεμνήσθη καὶ τοιαῦτα ἐπέσκηψε τῷ Ἀχιλλεῖ ἐφ ' οἷς καὶ |
τε λέξεις τινὰς καὶ ἱστορίας καὶ ἕτερα καὶ τοῦ ποιητοῦ κατεψεύσαντο , ὥσπερ καὶ οἱ προκείμενοι ἄνδρες τοῖς περὶ τῶν | ||
τι ἠρνήθησαν , ἢ τὰ μὴ ὄντα τοῦ αὑτῶν δεσπότου κατεψεύσαντο . χωρὶς τοίνυν τούτων Λεωκράτης ἀναβοήσεται αὐτίκα ὡς ἰδιώτης |
ὅτι ἐπὶ τὸ στράτευμα ἥκουσιν , ἔλεγεν ὅτι τὸ στράτευμα ἀποδίδωσι , φίλος τε καὶ σύμμαχος εἶναι βούλεται , καλεῖ | ||
κίβησιν . Αἱ δὲ αὐτῷ φράζουσι : καὶ ὁ Περσεὺς ἀποδίδωσι καὶ ἀπελθὼν πρὸς τὰς νύμφας σὺν Ἑρμῇ , αἰτήσας |
ἡμέραν γυμνασίαις προςυποθήσομαι καὶ πολλῶν καὶ ἀγαθῶν ποιητῶν τε καὶ συγγραφέων καὶ ῥητόρων μαρτυρίοις χρήσομαι . νυνὶ δὲ τὰ καταλειπόμενα | ||
μὲν Στησίχορός τε καὶ Ἀλκαῖος , τραγῳδοποιῶν δὲ Σοφοκλῆς , συγγραφέων δὲ Ἡρόδοτος , ῥητόρων δὲ Δημοσθένης , φιλοσόφων δὲ |
δύο ὁμοίους χερσαίῳ κροκοδείλῳ . Ἀριστόξενος ὁ μουσικὸς ἐν τῷ Τελέστου βίῳ φησίν , ᾧπερ ἐν Ἰταλίᾳ συνεκύρησεν , ὑπὸ | ||
πεττείαν . . . : Ἀριστόξενος ὁ μουσικὸς ἐν τῷ Τελέστου βίῳ φησίν , ᾧπερ ἐν Ἰταλίᾳ συνεκύρησεν , ὑπὸ |
τούτῳ τὰ ᾠδικώτατα τῶν ὀρνέων . καὶ οὖν ὁ σοφίαν τεθαυμακὼς καὶ ὑψοῦ ἐξαίρων ἀεὶ καὶ σύνθακον ἑαυτῷ παραλαμβάνων δῆλός | ||
τί τοῦτο ὃ ταχὺ εὗρες , ὦ τέκνον ; „ τεθαυμακὼς τῆς σπουδαίας διαθέσεως τὴν ὀξύτητα : ὁ δὲ εὖ |
ὅπως ἂν ἑκάστῳ ἁρμόζειν δοκῇ : ἐν μὲν γὰρ ταῖς ἱστορίαις αὐτὰ τὰ πράγματα καὶ τὴν τάξιν τῶν λεγομένων ἀπεργάζεται | ||
Θεόπομπος δὲ ἐξομολογεῖται φήσας , ὅτι καὶ μύθους ἐν ταῖς ἱστορίαις ἐρεῖ κρεῖττον ἢ ὡς Ἡρόδοτος καὶ Κτησίας καὶ Ἑλλάνικος |
γέγονε Πυθαγόρας τε καὶ Ἐπίκουρος , Δ . δὲ καὶ Ἀριστοτέλης τῆς Ἑρμογένους . . . . , διὰ δὲ | ||
κινούμενον περὶ τὸ μέσον ἐγκυκλίως . . . . . Ἀριστοτέλης ἐκ πέμπτης οὐσίας τὸν ἥλιον . πυροῦσθαι δὲ τὸν |
πολλάκις δείκνυσθαί τινα παρὰ τὴν ὕλην συνάγοντά τι οὐκ ὄντα συλλογιστικά . τάχα μὲν οὖν οὐ σαφῶς εἰρήκαμεν , ὃ | ||
, Δ μήτε τῶν Α , Β τοῦ ἑτέρου εἴη συλλογιστικά , ἄλλο δέ τι συλλογίζοιτο , πλείους τε ὁμοίως |
εἰπόντος , ἃ δοκεῖ Πλάτωνι , μεγαλοφρονέστερον δὲ ἄρα καὶ Ἐπαμεινώνδου , ὃς ἐβοιωτάρχει μὲν ἅμα Πελοπίδᾳ καὶ ἑτέρῳ , | ||
Λακεδαιμονίων φρούρια καθεῖλον καὶ ἐπέστησαν αὖθις ἕτερα τῶν Ἀρκάδων , Ἐπαμεινώνδου τοὺς συστρατήγους ἐς τοῦτο ἀναγκάζοντός τε καὶ ὑποδεχομένου τὸ |
ἐστιν αὐτῷ . τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἐν τοῖς Ἀπομνημονεύμασι μετακεχείρισται τοὺς τοιούτους τῶν λόγων : ἐκεῖ γὰρ αὐτῷ καὶ | ||
μεγίστας μὲν ἀρχάς τε καὶ τιμὰς τῶν ἐν τῇ πόλει μετακεχείρισται , φιλοσοφίας δ ' αὖ κατ ' ἐμὴν δόξαν |
ἀεὶ ἐκ τοῦ γενείου τὰς πολιάς . Παῖδες ἀγένειοι , Στράτων καὶ Κλεισθένης . Ἔστι τις πονηρὸς ἡμῖν τοξότης συνήγορος | ||
δέχεται τὴν ἀνάλογον . : Εἰ σῶμα τὸ σπέρμα . Στράτων καὶ Δημόκριτος καὶ τὴν δύναμιν σῶμα : πνευματικὴ γάρ |
ἀδήλων πίστιν . . . τὰ δ ' ὑπ ' Ἐρασιστράτου , τὰ μὲν ἁπλᾶ καὶ ἐφ ' ἁπλοῖς εὑρίσκεσθαι | ||
δημεύειν ἔδοξεν , ἀφεὶς τῇ πόλει τὼ δύο μέρει τὰ Ἐρασιστράτου ἀξιῶ μοι ψηφισθῆναι , διότι ταῦτά γε ἤδη καὶ |
καὶ εἰ ὅλως φωνοῦσιν οἱ δαίμονες . Ὁ μὲν οὖν Πλωτῖνος ἐν τῷ πρώτῳ τῶν περὶ ἀποριῶν οὐδὲν ἄτοπόν φησι | ||
τῷ περὶ τῶν στοιχείων βιβλίῳ καὶ ἐν τοῖς Ὀπτικοῖς καὶ Πλωτῖνος ὁ μέγας καὶ Ξέναρχος δὲ ἐν ταῖς Πρὸς τὴν |
τε γὰρ ἔσπασέ τι τῆς ἐπιθυμίας , καὶ ἐγέννησε τὸ μνημονεύειν ποθῶν ἀπερχόμενον τὸ φανὲν κεχαρισμένον , καὶ σοφώτερος αὑτοῦ | ||
Πάντα γὰρ χρόνον καὶ τόπον ὥρικε πρὸς τὸ διὰ παντὸς μνημονεύειν τοῦ κρατοῦντος θεοῦ καὶ συντηροῦντος . Καὶ γὰρ ἐπὶ |
πειρασόμεθα . γενόμενος γὰρ φύσει πολεμικὸς καὶ ζηλωτὴς τῆς ἀρετῆς καθώπλισε τῶν νέων τοὺς κρατίστους : γυμνάσας δ ' αὐτοὺς | ||
δὲ δοκεῖ εὑρεῖν τὸν κόχλον , ἐν ᾧ τοὺς συμμάχους καθώπλισε διὰ τὸ τοῦ ἤχου Πανικὸν καλούμενον , ὃ οἱ |
, καθὰ οἶστρος μεταλαμβανόμενος , ἥτις θολοῖ τὸν λογισμὸν , καθὰ ὁ οἶνος πλεῖστος μεταλαμβανόμενος σκοτοῖ τὸν λογισμόν . Μῶμός | ||
Μακεδόσι : πελιγόνας γοῦν καλοῦσιν ἐκεῖνοι τοὺς ἐν τιμαῖς , καθὰ παρὰ Λάκωσι καὶ Μασσαλιώταις τοὺς γέροντας : ὅθεν καὶ |
τὸν ὑπομνηματικὸν τρόπον τοῦ Εὐδήμου κατὰ τὸ ἀρχαϊκὸν ἔθος συντόμους ἐκθεμένου τὰς ἀποδόσεις . λέγει δὲ ὧδε ἐν τῷ δευτέρῳ | ||
ὁμιλιῶν βιβλία συντάξαντος καʹ Ἑρμογένους τε τοῦ καὶ τὴν τέχνην ἐκθεμένου καλουμένην οὕτω τῶν στάσεων καὶ τὴν περὶ ἰδεῶν μετ |
. ] μάλιστα τῆς νῦν , καὶ Στωϊκαῖς συμφέρονται ἐνίοτε δόξαις . καὶ εἰ χρὴ τἀληθὲς εἰπεῖν , Στωϊκοὶ φαίνονται | ||
τὸ ζῆν ὁδῷ βραβευόμενοι πάντες , οὐ τῇ παρασοφιζομένῃ ταῖς δόξαις τὴν φύσιν . οὐ γὰρ ἀρχῆς ἱμειρόμενοι τυχεῖν ἀγωνίᾳ |
εἰδείη τῇ δεξιᾷ διότι τρωθεῖσάν ποτε αὐτὴν ἐθεράπευσε καὶ φιλοφρόνως ἐπεμελήθη καμνούσης . γελοῖα τοίνυν καὶ ἡμεῖς ἂν ποιοῖμεν εἰ | ||
ἐπιτάφιος . ὕστερον δὲ νικήσας Ἡρακλῆς καταγωνισάμενος τὸν Νεμεαῖον λέοντα ἐπεμελήθη τοῦ ἀγῶνος τὰ πολλὰ ἀνορθωσάμενος , καὶ Διὸς εἶναι |
παιδὶ ὄντι τῷ Ζήνωνι : ὅθεν καὶ ἐν τῇ πατρίδι συγκεκροτῆσθαι . καὶ οὕτως ἐλθόντα εἰς Ἀθήνας Κράτητι παραβαλεῖν . | ||
ἀνδρὸς καὶ γυναικός , ἐν ᾧ λέγει ἐκ τεσσάρων σχέσεων συγκεκροτῆσθαι τὸν εὖ ἔχοντα οἶκον , πατρὸς πρὸς τέκνα , |
. . , : Ἀλέξανδρος δὲ ὁ τοῦ Νουμηνίου καὶ Νεοκλῆς οὐ μίαν ἀποδεδώκασιν αὐτῇ τάξιν , ἀλλὰ ἄλλοτε ἄλλην | ||
πάθος ἐστὶν ὁρμὴ ἀπεστραμμένη τὸν αἱροῦντα λόγον : ὡς δὲ Νεοκλῆς , πρόσκαιρος κατάστασις ψυχῆς σφοδροτέραν ὁρμὴν ἢ ἀφορμὴν κινοῦσα |
τὸ ἐπισημήνασθαι περὶ πραγμάτων ὧν ἂν μέλλῃς λέγειν καὶ τὸ ἐπεσκέφθαι αὐτῶν τὴν φύσιν καὶ τὸ ἀντιπῖπτον πρὸς τὸ ὑπὸ | ||
αὐτῶν εἴωθε γίγνεσθαι . πρὶν δὲ τὸν ἴδιον οἶκον καλῶς ἐπεσκέφθαι , τὸν τοῦ παντὸς ἐξετάζειν οὐχ ὑπερβολὴ μανίας ; |
. . ̈ . . φησὶ δὲ περὶ τοῦ κενοῦ Χρύσιππος μὲν ἐν τῷ περὶ κενοῦ καὶ ἐν τῇ πρώτῃ | ||
καλούμενοι τοῖς ἀπὸ τῆς Στοᾶς δόγμασιν . ὥστ ' ἐπεὶ Χρύσιππος αὐτοὺς εἴθισεν ἀμφισβητεῖν περὶ τῶν κατὰ τὴν φιλοσοφίαν ὀνομάτων |
ἀκριβούντων τὰς τέχνας φασὶν εἰρῆσθαι τὴν παροιμίαν : ἐπειδὴ τῶν παλαιῶν δημιουργῶν πλαττόντων τὰ ζῶα τυφλὰ , ὁ Δαίδαλος καὶ | ||
ἐξ ἐριβοίας παῖδα θρασὺν μοιρίδιον τελέσαι τῷδε : ἐκ τῶν παλαιῶν σχολίων . τὸ προοίμιον ἀπὸ τῆς πατρίδος τοῦ νικητοῦ |
δὲ καλουμένου πανδούρου Εὐφορίων μέν , ὡς προείρηται , καὶ Πρωταγορίδης ἐν βʹ περὶ τῶν ἐπὶ Δάφνῃ πανηγύρεων . Πυθαγόρας | ||
κάθημαι . : Τίνα δ ' ἦν τὰ Αἰγύπτια δεῖπνα Πρωταγορίδης ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ Δαφνικῶν ἀγώνων διδάσκει ἡμᾶς λέγων |
ἐμπειρίας καὶ διοκλῆς ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Γυναικείων καὶ τῶν Ἐρασιστρατείων Ἀθηνίων * καὶ Μιλτιάδης , τῶν Ἀσκληπιαδείων δὲ Λούκιος | ||
ὁμοιότατοι τὴν σύνταξιν , ὅθεν οἶμαι καὶ τριγλώχινας ἔνιοι τῶν Ἐρασιστρατείων ἐκάλεσαν αὐτούς . ἐπὶ δὲ τῆς ἀρτηρίας τῆς φλεβώδους |
γνήσιον εἴη τοῦ Ἡσιόδου , τὸν Ἥφαιστον τὸ ὄργανον ἐροῦμεν ὑποστῆσαι τοῦ ἀλόγου , δι ' οὗ δύναται συμφθέγγεσθαι τῷ | ||
, ὡς μαρτυρεῖ Φιλόλαος τὸν θεὸν λέγων πέρας καὶ ἀπειρίαν ὑποστῆσαι , διὰ μὲν τοῦ πέρατος τὴν τῷ ἑνὶ συγγενεστέραν |
δωρησάμενος τοῖς στρατιώταις , ἑαυτῷ δ ' οὐδ ' ὁτιοῦν ὑπολιπόμενος ἀπέλυσεν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα . ἡ μὲν οὖν κοινωνήσασα | ||
ὅσοι τοῦ στρατοῦ τοῦ ἑωυτοῦ ἦσαν νεκροὶ ἐν Θερμοπύλῃσι , ὑπολιπόμενος τούτων ὡς χιλίους , τοὺς λοιποὺς τάφρους ὀρυξάμενος ἔθαψε |
μουσικὸν ὄργανον , διὰ πάντων ἡρμόσται ‖ πρὸς μίαν συμφωνίαν βουλημάτων ‖ καὶ λόγων ‖ καὶ πράξεων ‖ . ‖ | ||
τὰ συμφέροντα , καὶ μενόντων αὐτοῖς ἀραρότων καὶ ἀμεταπτώτων τῶν βουλημάτων , ἑπομένως τὴν ὁμόνοιαν ἀσπάζονται . τοὺς φαύλους δέ |
ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , καὶ νόμων ἐνίους ἀλυσιτελεῖς δή τινας εὑρηκέναι , νόμων δὲ ἄλλως σώζοντας τάξιν , καὶ πράγματα | ||
παιωνία : ἐκλήθη δὲ παιωνία διὰ τὸ τὸν Παίωνα αὐτὴν εὑρηκέναι . ἔχει δὲ καρπὸν ὡσεὶ στύρακα ἀμυγδαλῆς . τὰ |
συνεδρίωι καλῶς γινώσκοντι τὰς τοιαύτας παραλλαγάς . ἐξ ὧν ὁ Τίμαιος οὐ μόνον τῆς πραγματικῆς ἂν δόξειεν ἀπολείπεσθαι δυνάμεως , | ||
διάληψιν εἰς τὸ πῦρ ἐναλέσθαι . τούτοις δ ' ἐναντιοῦται Τίμαιος , ῥητῶς λέγων ὡς ἐξεχώρησεν εἰς Πελοπόννησον καὶ τὸ |
ἀσφάλειαν , ῥεούσης σπουδῆς μὴ ὑφεστὼς ἔργον ὡς πλαδῶντα πηλὸν ἀναδείξας . εἰ μὲν γὰρ ὁ πηλὸς ἐγένετο ἄσφαλτος , | ||
' ἡμέρας ἐννέα συνετέλεσεν , ἑκάστῃ τῶν Μουσῶν ἐπώνυμον ἡμέραν ἀναδείξας . σκηνὴν δὲ κατασκευασάμενος ἑκατοντάκλινον τούς τε φίλους καὶ |
δ ' ἀναγκαῖον ἴσως μικρὰ καὶ σύντομα περὶ τῆς ἀλληγορίας τεχνολογῆσαι : σχεδὸν γὰρ αὐτὸ τοὔνομα καὶ λίαν ἐτύμως εἰρημένον | ||
ἐσόμεθα ἀλλοτρίων δογμάτων . ἄρτι γὰρ τίς ἡμῶν οὐ δύναται τεχνολογῆσαι περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν ; ὅτι τῶν ὄντων τὰ |
τῶν τραχειῶν ἀρτηριῶν τῶν ἐν αὐτῷ . ὥς φησιν ὁ συγγραφεὺς ἐν τῷ τετάρτῳ τῆς διαγνωστικῆς : συμβέβηκε Θεοφίλῳ τῷ | ||
. : Τέως . . . . γέγονε δὲ καὶ συγγραφεὺς Ἑκαταῖος ἐκ τῆς αὐτῆς πόλεως . . . , |
] νεʹ . Ἐπὶ δὲ τοῦ ιβʹ θεωρήματός φησιν ὁ Εὐκλείδης “ τοῦ μετὰ τὸν καρκίνον ἡμικυκλίου αἱ ἴσαι περιφέρειαι | ||
πόριμον καταληπτὸν καὶ μόνον . τῷ δὲ τοιούτῳ καὶ ὁ Εὐκλείδης ἐχρήσατο ὅρῳ τὰ εἴδη τοῦ δεδομένου πάντα ὑπογράφων . |
λόγου καὶ ἅμα οὐδ ' ἀναγκαίαν ὁρῶν τὴν ἀναγραφὴν αὐτῶν Ἑλληνικαῖς ἱστορίαις , αὐτὰ δὲ τὰ κυριώτατα καὶ φανερὰν δυνάμενα | ||
πρὸς ἀνειμένης σχῆμα καὶ ἱλαρᾶς διαίτης καὶ πάσαις πόλεσιν | Ἑλληνικαῖς τε καὶ βαρβαρικαῖς εὐωχίας , εὐφροσύνας , θαλίας , |
Ὥσπερ Ἀλέξανδρος Ἀριστοβούλου μονομαχίαν γράψαντος Ἀλεξάνδρου καὶ Πώρου , καὶ ἀναγνόντος αὐτῷ τοῦτο μάλιστα τὸ χωρίον τῆς γραφῆς ᾤετο γὰρ | ||
' αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ , σήματ ' ἀναγνόντος , τά οἱ ἔμπεδα πέφραδ ' Ὀδυσσεύς : ἀμφὶ |
ἐν δυσὶ σελιδίοις ἐκθέσθαι , ἐπὶ μέντοι τῆς χρείας αὐτῆς ἀπαρκέσει καὶ ἓν σελίδιον ἐκ τῆς ἀμφοτέρων τούτων προσθαφαιρέσεως ἐπισυνηγμένον | ||
τε καὶ φιλαληθείας προελθόντι δι ' ὅλων τῶν μαθημάτων οὐκ ἀπαρκέσει μέχρι τῶν τοσούτων στῆναι , καθάπερ τοῖς ἄλλοις οὐ |
τ ' ἐκτετιλμένος . μέμνηται δ ' αὐτοῦ Χαμαιλέων ὁ Ποντικός : ξανθῇ δ ' Εὐρυπύλῃ μέλει ὁ περιφόρητος Ἀρτέμων | ||
ὡς τὸ πολὺ καὶ τιμῶν , ἔτι δὲ Ἡρακλείδης ὁ Ποντικός . τούτων δὲ πρότερος Πλάτων πανταχοῦ μέμνηται , τὴν |
τῆς πάντων ἐπεβουλεύσαντο σωτηρίας καὶ τότε , πρόφασίν τινα δολίαν πλασάμενοι , ὡς οὐ πρὸς φυγὴν ἐκτρέπονται , πρὸς ὑποδοχὴν | ||
ἀλληγορίας δὲ καὶ μύθους ἐπινοήσαντες καὶ τοῖς κοσμικοῖς παθήμασι συγγένειαν πλασάμενοι μυστήρια κατέστησαν , καὶ πολὺν αὐτοῖς ἐπῆγον τῦφον , |
καὶ ταῦτα εἰς ὕλην καὶ εἶδος . χρώμεθα δὲ τῇ ἀναλυτικῇ καὶ ἐπὶ συλλογισμῶν ἀναλύοντες αὐτοὺς εἰς τὰς προτάσεις καὶ | ||
ζητουμένων τοῖς ἄλλοις ζητήμασιν εὕρεσιν , οἷον τυχὸν διαιρετικῇ ἢ ἀναλυτικῇ τὸ εἶναι εὑρισκούσαις καὶ τί εἶναι , ἐπειράθη καὶ |
αὐτήν : ταύτῃ τοι καὶ ὡς τέχνην αὐτὴν οὐκ ἐμπειρίαν ὑποδεικνὺς τὸν τῆς τέχνης ὁρισμὸν συνῆψεν αὐτῆς τοῖς μέρεσιν : | ||
παρθένους μὲν τὴν ἡλικίαν , τὸ δὲ φρονεῖν γυναῖκας : ὑποδεικνὺς ὅτι δεῖ παιδεύειν καὶ τὰς παρθένους . Ἔλεγε δὲ |
νοητῆς ἐν ἀριθμοῖς . μετὰ δὲ τὸν περὶ πάντων τῶν μαθηματικῶν λόγον τελευταῖον ἐπάξομεν καὶ τὸν περὶ τῆς ἐν κόσμῳ | ||
ὡς μὲν αὐτόθεν ἀκοῦσαι τὴν συμβολικὴν καὶ ἀπεξενωμένην χρῆσιν τῶν μαθηματικῶν λέξεων : τῶν γὰρ ὄντων στοχαζόμενος καὶ τῶν ἀληθῶν |
φησιν ἐπ ' αὐτῶν ἐν τῷ δευτέρῳ Τῶν καθόλου λόγων Ἐρασίστρατος , ἄξιον ἐπακοῦσαι τῆς λέξεως : “ τοῖς δ | ||
εἴτε πάθος χρὴ καλεῖν , οὐ γίνεται κατὰ περίωσιν , Ἐρασίστρατος ἔδειξεν ἐλέγξας τὴν τοῦ Ἑστιαίου δόξαν . γίνεται τοίνυν |
ἀναλογίας φύσις . τὰς δὲ ἀποδείξεις ὁ μὲν Ἐρατοσθένης φησὶ παραλείψειν . ὁ δὲ Ἄδραστος γνωριμώτερον δείκνυσιν , ὅτι τριῶν | ||
διὸ τὸ μέν τι περὶ αὐτῆς ἔφη : τὸ δὲ παραλείψειν ἑτέροις φησίν : οἱ μὲν γὰρ ἀπὸ τοῦ στασιάζειν |
περὶ τοῦ δαίμονος , ὃν ταῖς πηγαῖς ταύταις ἐφίστησιν ὑπὲρ ξυμμετρίας τοῦ Νείλου . Καταλύσαντες δὲ μετὰ τοὺς καταρράκτας ἐν | ||
ἔλλειψιν , καὶ οὐ μόνον ταῦτα , ἀλλὰ καὶ τὰς ξυμμετρίας τῶν πόνων πρὸς τὸ πλῆθος τῶν σιτίων καὶ τὴν |
. . φησὶ δὲ καὶ ὁ Ἀλέξανδρος ἐν ταῖς τῶν Φιλοσόφων διαδοχαῖς καὶ ταῦτα εὑρηκέναι ἐν Πυθαγορικοῖς ὑπομνήμασιν : ἀρχὴν | ||
Θεόδωρος καὶ Διονυσίου τοῦ διαλεκτικοῦ , καθά φησιν Ἀντισθένης ἐν Φιλοσόφων διαδοχαῖς . τέλος δ ' ὑπελάμβανε χαρὰν καὶ λύπην |
τῶν τριῶν τομῶν καὶ τῶν ἀντικειμένων καὶ τὰ ἐν αὐταῖς ἀρχικὰ συμπτώματα ἐπὶ πλέον καὶ καθόλου μᾶλλον ἐξειργασμένα παρὰ τὰ | ||
εἶχεν ὅ τι οἴκαδε ἀποφέροι . καὶ ἄρχοντι μὲν τὰ ἀρχικὰ διελέγετο , πολιτικῷ δὲ τὰ πολιτικά , γεωργῷ δὲ |
πρὸς τὸ γνωστόν , ἀλλὰ τρόπον τινὰ τὴν γνῶσιν οὐσίαν ἀποδείξας τῇ πολλῇ ἑνώσει , τῷ γνωστῷ ὡς οὐσίᾳ προσέβαλεν | ||
ὁμαίμονα τὸν μάγιστρον Ἰωάννην κουροπαλάτην τιμήσας καὶ δομέστικον τῶν Σχολῶν ἀποδείξας μετὰ δυνάμεως ἀποχρώσης ἐξέπεμπε , δοὺς αὐτῷ καὶ τῶν |
ἀσελγῶς καὶ χύδην ἐχρήσατο ταῖς ἡδοναῖς ὡς μᾶλλον αὐτὸν ὑπολαμβάνεσθαι Σικελιώτην διὰ ταύτην ἢ Σπαρτιάτην . καὶ Ἀρχίδαμος δὲ ὁ | ||
. πολλῶν ὀνομάτων ποιηταὶ , καὶ πολλοῖς παρασάγγαις ὑπερδραμόντες τὸν Σικελιώτην Διονύσιον , ὃς τὴν μὲν παρθένον ἐκάλει μένανδρον , |
Ὧραι γράφουσι , διά τε τὰ ἐν οὐρανῷ φαινόμενα , βασανίζοντι δὲ τὴν γένεσιν τῆς τέχνης μίμησις μὲν εὕρημα πρεσβύτατον | ||
οὐδεὶς τῶν πρότερον , αἰώνια συνταττόμενος ἔργα καὶ τῷ πάντα βασανίζοντι χρόνῳ παραδιδούς , οὐδὲν ἐκ τοῦ ἐπιτυχόντος ἔγραφεν . |
ἐγρηγορότες καὶ ὡπλισμένοι δεξάμενοι τοὺς ἐπιδραμόντας πλείστους αὐτῶν ἀπέκτειναν . Κλέαρχος ἀποστάντων Βυζαντίων ζημιωθεὶς ὑπὸ τῶν ἐφόρων ἐς Λάμψακον κατέπλευσε | ||
ὅλης χειρὸς ὀστᾶ ἓξ καὶ εἴκοσιν εἶναί φησιν ὁ Σολεὺς Κλέαρχος , εἷς τῶν Ἀριστοτέλους μαθητῶν : ἀλλ ' ἐὰν |
πρόβλημα θηρός , βότρυσι δ ' ἔστεψεν κάρα , Σαλαμῖνα κοσμῶν πατρίδα τὴν εὐάμπελον . Κύπριδος δὲ μίσημ ' , | ||
οἰόμενος ὑπὸ τῆς Τύχης γενέσθαι τὸν καιρὸν ἐκεῖνον λεῖον ἴστω κοσμῶν , οὐ ψέγων , εἰ μὴ καὶ τῷ Τηλεμάχῳ |
ἐνῆν γενναίως ἐτελεύτησεν . Κλέαρχος δὲ περὶ τοῦ Περσῶν βασιλέως διηγούμενος ὅτι τοῖς αὐτῷ πορίσασιν ἡδύ τι βρῶμα ἆθλα ἐτίθει | ||
τὰ μετὰ ταῦτα εὐλόγως σιτεῖσθαι . Τὴν κατὰ τὴν Λυσιτανίαν διηγούμενος εὐδαιμονίαν Πολύβιος ὁ Μεγαλοπολίτης , ἀνδρῶν ἄριστε Τιμόκρατες , |
δ ' ὁ Κηποτύραννος γέγονεν ἐλλόγιμος , ὃς ὑπὲρ τετρακόσια συνέγραψε βιβλία : δύο τε Πτολεμαῖοι Ἀλεξανδρεῖς , ὅ τε | ||
τρεῖς . Λυγγεὺς δ ' ὁ Σάμιος καὶ τέχνην ὀψωνητικὴν συνέγραψε πρός τινα δυσώνην διδάσκων αὐτὸν τίνα δεῖ λέγοντα πρὸς |
Λακωνικῆς . Τιμαῖος δ ' ὁ Ταυρομενείτης , ὃν ὁ Καλλιμάχειος Ἴστρος ἐν ταῖς πρὸς αὐτὸν ἀντιγραφαῖς † εἰπὼν ὅτι | ||
. , . , , . . : Ἴστρος ὁ Καλλιμάχειος ἐν πρώτῳ Πτολεμαΐδος , τῆς ἐν Αἰγύπτῳ πόλεως , |
γενοῦ . Ἴσον τὸ ἑκατὸν ἔτεσι καὶ τὸ τρισὶ ταῦτα ἱστορῆσαι . Εἰ μὲν ἥμαρτεν , ἐκεῖ τὸ κακόν . | ||
τῆς οὐρανίου θεωρίας πιστὴν ἀκρίβειαν ἔμελλον βουλομένης τῆς πάντων βασιλίδος ἱστορῆσαι προνοίας . Ἑρμῆς μὲν οὖν ἀπελογεῖτο τῷ περιέχοντι ὡς |
πρὶν ἄν τις τόγε : τοῦτο λέγει ὅτι δεῖ τὸν συγγράφοντα ἐπιστήμην ἔχειν τῶν πραγμάτων , καὶ ὅσα ἄλλα ἤδη | ||
' ὅπως εἴπωσιν . ὅλως δὲ , νομιστέον τὸν ἱστορίαν συγγράφοντα Φειδίᾳ χρῆναι ἢ Πραξιτέλει ἐοικέναι ἢ Ἀλκαμένει ἤ τῳ |
τὰ περὶ τῆς κουρᾶς τοῦ ἰατροῦ . καλῶς δὲ ὁ Γαληνὸς , ὅτι πρότερον ἐς τοσοῦτον φρόντισον : πρῶτον γὰρ | ||
καυσώδεσι πυρετοῖς μελαίνεται ; τὸ δὲ ἀληθὲς , φησὶν ὁ Γαληνὸς , ὅτι παρὰ πολλοῖς ὀρὸς οἱ χυμοὶ καλοῦνται , |
εἰπεῖν . . ὡς σεμνὸς : Κατ ' εἰρωνείαν . οὑπίτριπτος : Ὁ ἄξιος ἐπιτρίψεως , τῆς ἀπωλείας . . | ||
] συνίζησις ὡς σεμνὸς ] λίαν γαῦρος σεμνὸς ] ὸ οὑπίτριπτος ] ἐπιτρίψεως καὶ βλάβης ἄξιος : ἐπιτρίψαι γὰρ τὸ |
χρυσῷ , οὗ αὐτὸς βασιλεὺς πίνει . τοσαῦτα εἰπὼν ὁ Πλούταρχος καὶ ὑπὸ πάντων κροταλισθεὶς ᾔτησε φιάλην , ἀφ ' | ||
παλαιῶν Ξενοκράτης καὶ Σπεύσιππος , τῶν δὲ νεωτέρων Ἰάμβλιχος καὶ Πλούταρχος : οἱ δὲ μέχρι μόνης τῆς λογικῆς , ὡς |
τε λέγουσι καὶ Λεοντεύς , εἷς τῶν ἐπ ' ἄκρον Ἐπικούρου μαθητῶν , πρὸς Λυκόφρονα γράφων , τιμᾶσθαί τέ φησι | ||
δεσμῷ τινι ἀφύκτῳ πεδηθείς . ἀνήρ τις ἦν διὰ τῶν Ἐπικούρου λόγων τὴν ψυχὴν ἐκνευρισθεὶς καὶ θῆλυς γενόμενος , ὁ |
, κατ ' ἀρχὰς εὐθὺς τοξευθέντων τινῶν ἐν τῷ Τίγρητι λουομένων , μεῖζον αὑτοῖς ἡγήσατο τὸ μάχεσθαι πρὸς αὐτούς . | ||
ὀνομασθῆναι Τίμαιος διὰ τὸ ἀλθαίνειν τὰ τραύματα τῶν ἐν αὐτῷ λουομένων . τὸ πρὶν δὲ ὁ Ἀσκληπιὸς Ἤπιος ἐκαλεῖτο διὰ |
κειμένων ἐπὶ χειροποιήτων χωμάτων , ἡ πρόσοψις ὁμοία γίνεται ταῖς Κυκλάσι νήσοις . τῶν δὲ χερσαίων θηρίων τὰ πολλὰ μὲν | ||
τειχίσας , ἀπέλιπεν ἐν αὐτῇ φρουράν , αὐτὸς δὲ ταῖς Κυκλάσι νήσοις ἐπιπλέων προσηγάγετο Πεπάρηθον καὶ Σκίαθον καί τινας ἄλλας |
συνήθεια , οἷον ἕξιν καὶ ἑκτόν , τὰ δὲ οὐδέποτε ὀνομάζει , τὰ δὲ ποτὲ μὲν ὀνομάζει ποτὲ δὲ οὐκ | ||
τοῖς δὲ ἄλλοις οὐ συνήθη , ὡς εἴ τις ἀγορὰν ὀνομάζει τὸν λιμένα , καθάπερ Θετταλοί , ἢ κλεινὸν ἀντὶ |
καὶ περὶ τῶν Πυθαγορικῶν εἰπών φησι Μέτωνος τελευτήσαντος τυραννίδος ἀρχὴν ὑποφύεσθαι : εἶτα τὸν Ἐμπεδοκλέα πεῖσαι τοὺς Ἀκραγαντίνους παύσασθαι μὲν | ||
καὶ περὶ τῶν Πυθαγορικῶν εἰπὼν φησὶ Μέτωνος τελευτήσαντος τυραννίδος ἀρχὴν ὑποφύεσθαι : εἶτα τὸν Ἐμπεδοκλέα πεῖσαι τοὺς Ἀκραγαντίνους παύσασθαι μὲν |
ἐν τοῖς ἐπάνω ἐδηλώσαμεν , ἐξ αὐτῶν τῶν ἱστοριῶν ὧν συνέγραψαν ἀπεδείξαμεν . αἱ δὲ εἰκόνες αὐτῶν τὸ καθ ' | ||
τὰ Τρωικὰ καὶ Ἀμαζονικὰ καὶ Θρᾳκικὰ καὶ ἄλλα ξυνετίθεσαν : συνέγραψαν . κατέστη : ἐγένετο . πρῶτον μέν : σημείωσαι |
δοῦλον ἔτι κατὰ γαστρὸς ὄντας φησὶν εἶναι : ὁ γὰρ ζῳοπλάστης θεὸς ἐπίσταται τὰ ἑαυτοῦ καλῶς δημιουργήματα καὶ πρὶν αὐτὰ | ||
ξηρὸν ὑγρῷ , δυνάμεις ἐναντίας , ἀναμίξας καὶ ἀνακερασάμενος ὁ ζῳοπλάστης ἓν ἐκ πασῶν ἕκαστον ἡμῶν ἀπειργάζετο συμφόρημα , ἀφ |
ἐπιτηδευμάτων ὑπάρχειν , ὡσαύτως δὲ καὶ τῶν ἐπιστημῶν τε καὶ ἐμπειριῶν τὰς καλὰς καὶ εὐσχήμονας ἀληθῶς εἶναι φιλοκάλους , τὴν | ||
, ὅτι πρὸς τὰς πράξεις οὐδὲν διαφέρουσιν αἱ τέχναι τῶν ἐμπειριῶν , ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ἐπιτυγχάνουσιν οἱ ἔμπειροι τῶν μὴ |
: γράφεται καὶ ἀκεστῶν , ἀντὶ τοῦ ἀθεραπεύτων ἀνθρώποις , θεραπευτῶν δὲ μόνοις θεοῖς , τουτέστιν : δοίης τούτων λύσιν | ||
καὶ ἐκ τῶν ἀφροδισιαζόντων πλείω ἕξιν ἐχόντων ἤδη καὶ τῶν θεραπευτῶν ἤδη ὅλως . Ἄτοπον δ ' ἂν δόξειε τοῦτο |
, μάλιστα δεῖ κοινοὺς τῶν φίλων εἶναι τοὺς φίλους . Διὸ καὶ Θ . ἄοινα συμπόσια παίζων ἐκάλει τὰ κουρεῖα | ||
τὰς μετοχὰς γενικὰς πρωτοτύπους ἐπιζητοῦσιν , καθὼς πρόκειται . . Διὸ καὶ τὸ Ζηνοδότειον οὐ πάντως ἄλογον , λέγω δ |
Πυθαγόρας ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα . ξυνεφώνησε δὲ τῷ λόγῳ καὶ Ξενοκράτης . . . . Πυθαγόρας δὲ ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα | ||
ὡς τὸ εἰκὸς τὸν Ξενοκράτην φιλανθρώπως καὶ αὖ πάλιν ὁ Ξενοκράτης ἐκεῖνον ὁμοίως . διαλυθείσης δὲ τῆς συνουσίας οὐδὲν οὔτε |
εἰληφότα πρὸς δὲ τούτοις φύσιν εὐκίνητον ἔχοντα , κράτιστον ἔσεσθαι μηχανικῶν ἔργων εὑρετὴν καὶ ἀρχιτέκτονά φασιν . μὴ δυνατοῦ δ | ||
οἰκείας ἐποχὰς ἀποκαθισταμένης τοῦτο δρῶσιν , ἐάν τε διὰ τῶν μηχανικῶν ἐφόδων συνάπτωσιν αὐτὰς ἀλλήλαις τε καὶ τῇ τῶν ὅλων |
ἑαυτοῦ μητέρα ἀποκτείνας συμβασιλεύουσαν αὐτῷ . φησὶ γοῦν περὶ αὐτοῦ Ποσειδώνιος ἐν τῇ ἑβδόμῃ καὶ τεσσαρακοστῇ τῶν Ἱστοριῶν οὕτως : | ||
ζηλώματα . πάτριος μὲν γὰρ ἦν αὐτοῖς , ὥς φησι Ποσειδώνιος , καρτερία καὶ λιτὴ δίαιτα καὶ τῶν ἄλλων τῶν |
ἡμέρας ἕξ , ἀνέχοντας δὲ τῇ ἑβδόμῃ καὶ φιλοσοφοῦντας καὶ θεωρίαις μὲν τῶν τῆς φύσεως σχολάζοντας , ἐπισκοποῦντας δὲ καὶ | ||
ἐκείνοις εἶναι λέγοι , πρὸς οἷς ἐστιν ἢ πράττων ἢ θεωρίαις ἑαυτὸν παρέχων , νοσήσαντος δὲ καὶ πρὸς ταῖς τοῦ |
ὁμοιογενεῖ τοῖς τὰ πάντα συνεστακόσιν ἀριθμοῖς . Ταῦτα μὲν οἱ Πυθαγορικοί : Ξενοφάνης δὲ κατὰ τοὺς ὡς ἑτέρως αὐτὸν ἐξηγουμένους | ||
καὶ Ἄδραστος Ἀφροδισιεύς . ἤρξαντο δὲ τοῦ λόγου τούτου οἱ Πυθαγορικοί : πάντα γὰρ ἁρμονίαι καὶ τάξει λέγουσι κινεῖσθαι , |
γνώριμος ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ποσειδωνείων σχολῶν . ὁ δὲ Κλεάνθης ἓξ μέρη φησί , διαλεκτικόν , ῥητορικόν , ἠθικόν | ||
' ἐννοήματά εἰσι παρ ' αὐτοῖς αἱ ἰδέαι , ὡς Κλεάνθης ὕστερον εἴρηκεν , οὐδ ' , ὡς Ἀντωνῖνος μιγνὺς |
Εὐσέβιος καὶ Ἰώσηππος καὶ ἄλλοι περὶ τῆς τῶν Χαλδαίων βασιλείας ἱστορικοὶ φαίνονται λέγοντες ὅτι πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ ἐβασίλευον ἑπόμενοι Ἀλεξάνδρῳ | ||
τοῖς βωμοῖς τοῦ Διός . τὸν δὲ Ἕρκειον Δία ἄλλοι ἱστορικοὶ ἀναγράφουσιν ἰδίαν τινὰ σχέσιν περὶ αὐτοῦ ἱστοροῦντες . τρισὶ |
τινα ἴσως αἰτίαν εἵλοντο Σιβύλλαι προσαγορεύεσθαι , ὥσπερ δὴ ὁ Τρισμέγιστος Ἑρμῆς λέγεται πλεονάκις ἐπιδημήσας τῇ Αἰγύπτῳ ἑαυτοῦ ἀνεμνῆσθαι καὶ | ||
καὶ ἐπὶ πάσης προθέσεως τοῦτο πραγματεύσῃ . Παρέθετο δὲ ὁ Τρισμέγιστος Ἑρμῆς ἐν τῇ περὶ κλιμακτήρων πραγματείᾳ λέγων οὕτως : |
ἐμφανέσι καὶ προχείροις μόνον ἐπακολουθοῦντες οἴονται νυνὶ γένεσιν | διαλέκτων Ἑλληνικῶν τε καὶ βαρβάρων ὑπογράφεσθαι : οὓς οὐκ ἂν αἰτιασάμενοςἴσως | ||
ξενικοῦ . τὸν Πολύτροπον μὲν οὖν ἐν τῇ Ϛʹ τῶν Ἑλληνικῶν Ξενοφῶντος εὗρον : ἀλλ ' οὔτε τὸ ξενικὸν τοῦτο |
τῷ Ἀβραὰμ Ἰωσὴφ ἀπόγονον γενέσθαι , υἱὸν δὲ Ἰακώβου : συνέσει δὲ καὶ φρονήσει παρὰ τοὺς ἄλλους διενεγκόντα ὑπὸ τῶν | ||
, καὶ τῶν τοῦ Διονύσου στρατιωτῶν λοιμικῇ νόσῳ διαφθειρομένων , συνέσει διαφέροντα τὸν ἡγεμόνα τοῦτον ἀπαγαγεῖν τὸ στρατόπεδον ἐκ τῶν |
ἀπὸ τῶν σωμάτων σύμμετρα μόρια ἔχουσαν πρὸς τὴν ὄψιν . Ζήνων ὁ Στωικὸς τὰ χρώματα πρώτους εἶναι σχηματισμοὺς τῆς ὕλης | ||
ἀλλ ' ἑτέρου ἐστὶ περιεκτικόν . ” ̈ , . Ζήνων πύρινον εἶναι τὸν οὐρανόν . ̈ . . . |
γῆν καὶ ναυσὶν ἅμα ἐπολιόρκει [ καὶ ] Δημήτριος . Πτολεμαῖος δὲ ἐς πᾶν ἀφικόμενος κινδύνου διέσωσεν ὅμως τὴν ἀρχὴν | ||
, ὥστε θαυμαστὴν αὐτοῦ γενέσθαι τὴν ἐξημέρωσιν . ὁ δὲ Πτολεμαῖος τοῖς μὲν κυνηγοῖς τὰς ἀξίας ἀπένειμε δωρεάς , τὸν |
ἐν τῇ Εὐβοίᾳ δὲ κατὰ τὴν Ἱστιαιώτιδα τὴν συνορίζουσαν τῇ Χαλκίδι δύο ποταμοί , Κέρων καὶ Νηλεύς , ὧν αἱ | ||
Ἡγήσανδρος , πότερον ἐν ἄστει γίνεται βελτίω δεῖπνα ἢ ἐν Χαλκίδι , Τὸ προοίμιον , εἶπε , τῶν ἐν Χαλκίδι |
ἂν δόξειεν ἀπολείπεσθαι δυνάμεως , ἀλλὰ καὶ τῶν ἐν ταῖς διατριβαῖς ἐπιχειρήσεων . . . . ὅς γε πρῶτον μὲν | ||
αὐτὸς ὁ λόγος δείκνυσιν , ὅτι μὴ ἐν ταῖς αὐταῖς διατριβαῖς εἰσιν οἱ ἐν Ἅιδου . καὶ εἰ μέν τις |
καὶ ἀναθρέψαντες καὶ οὐ πολὺ ἀποσχόντες τοῦ τελειῶσαι ῥητόρων μὲν Ἰσοκράτης ὁ Ἀθηναῖος ἐγένετο , φιλοσόφων δὲ Πλάτων ὁ Σωκρατικός | ||
καὶ γνωρίμου τίθεται παρὰ τοῖς ῥήτορσιν , ἀλλ ' ἰδίως Ἰσοκράτης ἐν τῷ περὶ τῆς ἀντιδόσεώς φησιν “ λέγε ἀρξάμενος |
ἀκούων , νῦν δὲ ἰδὼν νομίζειν μηδὲν τῶν ἄλλων αὐτοὺς διαφέρειν . καὶ γὰρ τὸν ἀνανδρότατον μᾶλλον ἂν ἑλέσθαι ἀποθανεῖν | ||
ποῖα τῶν αἰσθητῶν οὕτως ἐφεξῆς τέτακται ὡς μονάδι μόνον ἀλλήλων διαφέρειν καὶ ταύτῃ τῇ διαφορᾷ προϊέναι ἄχρι παντός ; ἔπειτα |
] καὶ παραγενόμενος Ἀθήναζε ? [ ] | πρῶτον μὲν Ξενοκράτους | ἤκουεν , ὕστερον δὲ μετὰ Πολέμωνος ἐσχόλαζεν | | ||
κυλίηται . διὰ τοῦτο καὶ Πολέμωνος ἥψαντο οἱ λόγοι οἱ Ξενοκράτους ὡς φιλοκάλου νεανίσκου : εἰσῆλθεν γὰρ ἔχων ἐναύσματα τῆς |
τῆς Θεσσαλίας , ἐν Λαρίσσῃ . ἐκεῖ καὶ Διότιμος ὁ Ἀδραμυττηνὸς ἐδίδασκε γράμματα , εἰς ὃν Ἄρατος εἶπεν „ αἰάζω | ||
διατρίψας ἐν Ἀλεξανδρείᾳ σοφιστής , τέχνας γεγραφὼς ῥητορικάς : ἔνατος Ἀδραμυττηνὸς γραμματικός , ἐπικληθεὶς Ἰξίων διὰ τὸ ἀδικῆσαί τι δοκεῖν |