| πρόβλημα θηρός , βότρυσι δ ' ἔστεψεν κάρα , Σαλαμῖνα κοσμῶν πατρίδα τὴν εὐάμπελον . Κύπριδος δὲ μίσημ ' , | ||
| οἰόμενος ὑπὸ τῆς Τύχης γενέσθαι τὸν καιρὸν ἐκεῖνον λεῖον ἴστω κοσμῶν , οὐ ψέγων , εἰ μὴ καὶ τῷ Τηλεμάχῳ |
| ἀλλὰ τὸ κοινῇ λαμβάνων ὁμολογούμενον . Ἐκ τῆς χείρονος τῶν γνώσεων ἀπαρξάμενος κοινῶς τοῖς ζῴοις ἐνυπαρχούσης , ὁδῷ πρόεισιν ἐπί | ||
| οἱονεὶ μονάδα τινὰ ταύτην ἐπιστημῶν ὑποστησάμενος πάντα τὰ εἴδη τῶν γνώσεων ἐν ἑαυτῇ προειληφυῖαν ἀρχοειδῶς , δι ' αὐτῆς δὲ |
| . 〛 ἢ κατατιλᾷ τῶν Ἑκαταίων , ἤτοι κατὰ τῶν ἀγαλμάτων τῆς Ἑκάτης κόπρον ἐκκρίνει διάρρυτον , τουτέστι ὑγρὰν , | ||
| Σμυρναίοις τοῦτο μὲν ἐν τῷ ἱερῷ τῶν Νεμέσεων ὑπὲρ τῶν ἀγαλμάτων χρυσοῦ Χάριτες ἀνάκεινται , τέχνη Βουπάλου , τοῦτο δέ |
| ἐπιφανέστατος γεγονὼς ἐπὶ μὲν τῆς νεότητος ἐζήλωσεν ἀφιλαργυρίαν , τῶν καλῶν ἔργων ὀρεχθείς : καὶ μεγάλας πράξεις ἐπί τε τῆς | ||
| ὁρᾷ . ταῖς δὲ τοιαύταις ἀρχαῖς δεῖ δήπου καὶ στομάτων καλῶν , ὑφ ' ὧν ἀθάνατος ἡ μνήμη γίγνεται τοῖς |
| ἑαυτοῦ θεῶν ἔχεσθαι αὐτόν : ἡ γὰρ ἀληθὴς πατρὶς τῶν ψυχῶν ὁ νοητός ἐστι κόσμος : οὐκ ἐκ τῶν οὖν | ||
| τοίνυν καὶ τὰ γενόμενα ζῷα οὐ ψυχαὶ μόνον , ἀλλὰ ψυχῶν ἐλαττώσεις , οἷον ἐξίτηλον ἤδη προιόντων . Ὁ γὰρ |
| τῶν νεωτέρων ἠσκεῖτο , καὶ καθόλου πολλοὶ τὰ φαῦλα τῶν ἐπιτηδευμάτων ἀντὶ τῆς παλαιᾶς καὶ σπουδαίας ἀγωγῆς ἠλλάττοντο , καὶ | ||
| ἔργοις , ἐκ τῆς ἀναιδείας καὶ τοῦ θράσους καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων γιγνώσκομεν . Ὁ γὰρ ἐπὶ τῶν μεγίστων τοὺς νόμους |
| ἐπιχειρεῖν μιμεῖσθαι ἢ τὰ τῶν δημιουργῶν ἔργα ; Τὰ τῶν δημιουργῶν , ἔφη . Ἆρα οἷα ἔστιν ἢ οἷα φαίνεται | ||
| , χρόνῳ τρίψαντες τὰς ὁράσεις μακρῷ περὶ τὰς τῶν ἀρχαίων δημιουργῶν τέχνας , οὐκ ἂν εὐπετῶς αὐτὰς διαγνοῖεν καὶ οὐκ |
| οὗτος ὁ ποιητὴς καὶ πρὸς διοίκησίν τε καὶ παιδείαν τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἄξιος ἀναλαβόντι μανθάνειν τε καὶ κατὰ τοῦτον τὸν | ||
| , ποτ ' οὐδὲν κράγυον σχολάζοντες , ἀλλὰ θείων καὶ ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἦς ἐπιστάμων . τοὶ δὲ πρόσχημα ποιησάμενοι τὰν |
| Ἠλείου καὶ Ἐκεχειρίας στεφανούσης τὸν Ἴφιτον , τούτων μὲν τῶν εἰκόνων ἔχεται τοσάδε ἀναθήματα τῶν Μικύθου , Ἀμφιτρίτη καὶ Ποσειδῶν | ||
| καὶ τοῖς ἐξ ἐκείνων τὰς δωρεὰς ξυγχωρεῖν , λανθάνεις τῶν εἰκόνων ἀποστερῶν , ἃς ὡς τυραννοκτόνοι γέρας ἴσχουσι , καὶ |
| καὶ τοῦτο τοῖς θεοῖς καθοσιοῦντες , ἀλλὰ καὶ πέρα τῶν καλλίστων προσεπιλαμβάνοντες τοῦ γένους : ἀφ ' οὗ μέχρι τοῦ | ||
| ἁπλῶς οὑτωσὶ φιλίας ἕνεκα αὐτῆς παρών τε καὶ ἀπολαύων τῶν καλλίστων , οἷ ' ἂν τὰ ἡμέτερα εἴη κάλλιστα , |
| , ὁπότε κληθεῖεν ὑπὸ τῶν ὑπάτων . ὄντων δὲ τῶν συμπάντων τριῶν καὶ ἐνενήκοντα καὶ ἑκατὸν λόχων καὶ τούτων εἰς | ||
| τριγλίδος καὶ ἀκαλήφης , σχεδὸν δὲ καὶ τῶν ἄλλων θαλασσίων συμπάντων . . . [ . , . ] ἔστω |
| παθῶν , τὸ δ ' ἐν παραδόσει νόμων τε καὶ ἐθῶν , τὸ δ ' ἐν διδασκαλίᾳ τεχνῶν . ὥσπερ | ||
| τὰς πλείστας ὁμοίως ἄγετε . καὶ μὴν οὐδὲ ὑπὲρ τῶν ἐθῶν οὐκ ἔστιν οὐδεμία ὑμῖν μάχη . τούτων δὲ ἁπάντων |
| καὶ αἱ Μοῖραι θεολογοῦνται , ὅτι καὶ ἡ σύμπασα διεξαγωγὴ θείων τε καὶ θνητῶν ἔκ τε προέσεως καὶ ὑποδοχῆς καὶ | ||
| θεῷ φίλον Ταῦτα οὖν , φησὶ , τὰ περὶ τῶν θείων ζῴων , ὅπῃ ποτὲ διατέτακται ὑπὸ τῶν θεῶν καὶ |
| θῶμεν εἶναι Ἑλληνικὸν ἢ θῶμεν βάρβαρον , πάλιν καταδιαιρέσεις τῶν ἠθῶν : καὶ δεῖ συνελθεῖν ἀμφότερα , καὶ τὸν βάρβαρον | ||
| . ἰδίως δ ' ἂν λέγοιντο ἀφελεῖς αἱ τῶν ἀπλάστων ἠθῶν καὶ ὑπό τι νηπίων , ἵνα μὴ ἀβελτέρων λέγῃ |
| τῇ πενταθλικῇ . ἢ οὕτως : οἷον μὴ ἀπείρατοι τῶν ἀγώνων εἶναι , τουτέστι πειρᾶσθαι θέλουσι τῶν ἀγώνων , ἐνεργεῖν | ||
| τὰς Συμπληγάδας περαιουμένων . ἀλλ ' ἐκεῖνοι τοὺς μεγάλων κατατολμῶντας ἀγώνων ᾤοντο χρῆναι τοῦτο πεπεῖσθαι βεβαίως , ὅτι τὴν ἰδίαν |
| μὴν ἀλλὰ πρὸς τοὺς ζῶντας ἄμεινον οἰόμεθα πράξειν μεμνημένοι τῶν ἀρίστων , καὶ τιμῶμεν ἀποθανόντας , ἡγούμεθα γὰρ οὕτως ἂν | ||
| Θεμιστοκλέα , ὁ μὲν βασιλεὺς ἀπεκρίνατο δικαστήριον καταστήσειν ἐκ τῶν ἀρίστων Περσῶν , καὶ τὸ κριθὲν τεύξεσθαι συντελείας : πάντων |
| οὖν αὐτὸ ποιεῖ ; κοινῷ τῷ λόγῳ χρῆται περί τε σπουδαίων ἀνδρῶν καὶ φαύλων λέγων καὶ διακρίνων ἤθη ἀγαθῶν καὶ | ||
| τὸ γέρας ἄοπλον . εἶθ ' ὁπότε μὲν βουληθεῖεν τῶν σπουδαίων λαμπρῦναί τινας , ἐδίδοσαν τὴν τιμήν , ὁπότε δὲ |
| ὅρκον , ὀμνὺς κατὰ τοῦ μὴ προσέχοντος ὡς ἐπιμελουμένου τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων : εἰ δ ' ὅτι προνοεῖ σαφῶς οἶδας | ||
| εἰ δὲ ἤτοι οὐκ εἰσὶν ἢ οὐ μέλει αὐτοῖς τῶν ἀνθρωπείων , τί μοι ζῆν ἐν κόσμῳ κενῷ θεῶν ἢ |
| . ἢ πάλιν Λυσάνδρου τοῦ Σπαρτιάτου τίς ἐντιμότερος γέγονεν ἢ τιμῶν πλειόνων ἠξιώθη ; καὶ οὗτος τὰς θυγατέρας οὐκ ἐδύνατο | ||
| Κορινθιακῶν αὐτῷ σελίνων στέφανον αὐτοῦ ταῖς κόμαις ἐπιτεθῆναι παρέσχετο , τιμῶν τὸν ἱππικώτατον ἄνδρα δόξαν καὶ φῶς ὄντα τῷ τῶν |
| ' ὄλβον ἔχουσιν ἀπήμονα : τοὶ δ ' ἀπὸ δειλῶν ἔργων ἴσχοντες θυμὸν ὅμως πενίην μητέρ ' ἀμηχανίης ἔλαβον τὰ | ||
| πηλίκος εἰμὶ καὶ ποῦ κεῖμαι , νικάτω τι τῶν ἐμῶν ἔργων . εἶναι δὲ καὶ ἄλλην εἰκόνα τῆς μητρὸς αὐτοῦ |
| ὅλον αὐτὸν καθιεροῦν ἀπαρχὴν τῷ θεῷ , τῇ μὲν τῶν προγεγονότων χαριστήριον , τῇ δὲ ἐλπίδα τῆς εἰς τὸ μέλλον | ||
| ' ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι : παροιμία ἀπὸ χρησμοῦ ἐπὶ τῶν προγεγονότων . ἤτριον : ἔνδυμα ὑμενῶδες . ἡ Φανίου θύρα |
| ἀποβάντες τοὺς μὲν καταβαλεῖν , ὅσους δὲ ἂν δύναιντο τῶν ἐπιφανεστάτων συναρπάζειν εἰς τὰ πλοῖα . Καὶ οὕτως ἐπράχθη . | ||
| ὁμολογήσαντος καὶ πίστιν λαβόντος , ὁ μὲν μηνυτὴς τριάκοντα τῶν ἐπιφανεστάτων κατηγόρησεν , ὁ δὲ δῆμος οὐκ ἐλέγξας ἀκριβῶς ἅπαντας |
| φιλοσοφίᾳ : κατ ' ἔννοιαν δὲ τὴν αἵρεσιν εἶναι πρόσκλισιν δογμάτων πολλῶν πρὸς ἄλληλα συμφώνων ἢ πρὸς ἓν τέλος ἀναφερόντων | ||
| ἐχόντων τὴν ἀναφοράν . ἢ οὕτως . αἵρεσίς ἐστι σύστημα δογμάτων ἀκολουθούντων ἀλλήλοις τε καὶ τοῖς φαινομένοις ἢ νομιζομένων ἀκολουθεῖν |
| , περιουσιάζων , ἐν περιουσίᾳ ζῶν , εἷς ὢν τῶν εὐδαιμόνων , τῶν ὀλίγων , ἢ ὡς Ἡρόδοτος τῶν παχέων | ||
| πλουτεῖν καὶ τῶν κακοδαιμόνων , τὸ δὲ φρονεῖν μόνον ἴδιον εὐδαιμόνων . Παρὰ θεῶν μὴ συνεχῆ αἴτει ὑγίειαν σώματος , |
| Γνωστὸν δὲ τοῦτο πᾶσι , καὶ οὐ δεῖ ἐνταῦθα Προκλικῶν ματαίων πλασμάτων : ἐν γὰρ τοῖς σπουδαίοις ὁ Πρόκλος οὐδὲν | ||
| ὑψηλοῦ ἐσμέν , ἀναβοήσας παμμέγεθες παραινέσω αὐτοῖς ἀπέχεσθαι μὲν τῶν ματαίων πόνων , ζῆν δὲ ἀεὶ τὸν θάνατον πρὸ ὀφθαλμῶν |
| ‖ ̂ : ‖ Μακρὸν γὰρ αἰῶνα τείνουσι μυρίοι τῶν ἀφρόνων , καλὸν δὲ καὶ σπουδαῖον μόνος ὁ φρονήσεως ἐραστής | ||
| τὸ μέθης φυτὸν ἐξεργάζεται τεχνικῶς καὶ ἐπιστημόνως ὁ δίκαιος τῶν ἀφρόνων ἄτεχνον καὶ πλημμελῆ ποιουμένων αὐτοῦ τὴν ἐπιστασίαν , ὥστε |
| . ταῦτα μὲν οὖν παραμύθιά τε καὶ προοίμια τῶν τε ζώντων , ὦ Κλεινία , καὶ τῶν τελευτώντων ἔστω , | ||
| ἐκ τούτου τὰς μορφὰς πάντων ἀλλοιωθῆναι , καὶ ἐν ὑποψίᾳ ζώντων , οὐκ ἀληθείᾳ λογίζεσθαι . ὅσας δὲ πληγὰς ἠφίεσαν |
| . Ἥλιος οὗτος , χλανίδων ἀλεεινότατος : λειμῶνες οὗτοι , θεαμάτων τὰ ποικιλώτατα : ἄνθη ταῦτα , εὐωδίαι φυσικαί . | ||
| τοὺς ἐξ ἐκείνων ἡμᾶς εὖ ποιεῖν . ἥδιστον μὲν γὰρ θεαμάτων ἡ διὰ τῶν θηρίων λειτουργία : θηρία δ ' |
| ἡ τῶν Ἑρμῶν ἐργασία , ἀλλὰ καὶ ἡ τῶν λοιπῶν ἀνδριάντων : Δαίδαλος δὲ ἐπειδὴ πρῶτος διήγαγε τὼ πόδε τῶν | ||
| τελείως ἀπεργάσωνται , τέρπουσι τὴν ὄψιν : ἡ δὲ τῶν ἀνδριάντων ποίησις καὶ ἡ τῶν ἀγαλμάτων ἐργασία θέαν ἡδεῖαν παρέσχετο |
| . Ἕλληνες δὲ ταῦτα τὰ ὀνόματα ἔθεντο τοῖς ἄστροις ἀπὸ ἐπισήμων ἡρώων πρὸς τὸ εὐκατάληπτα εἶναι καὶ εὔγνωστα : ἀνώνυμα | ||
| ἀντὶ τοῦ πρῶτος . ὡς γὰρ τῶν ἄλλων μὴ ὄντων ἐπισήμων τῇ τοῦ ἑνὸς ἠρκέσθη ὀνομασίᾳ , ἢ ὅτι αὐτῷ |
| ἀπὸ τῶν σφετέρων βασιλέων τοῖς κοσμικοῖς στοιχείοις καί τισι τῶν νομιζομένων θεῶν τὰς ὀνομασίας ἐπέθεσαν : φυσικοὺς δὲ ἥλιον καὶ | ||
| , ὦ Τιμόκλεις , ὅτι με ὑπέμνησας τῶν κατὰ ἔθνη νομιζομένων , ἀφ ' ὧν μάλιστα συνίδοι τις ἂν ὡς |
| Καλοῖς κακὰ συνάπτων ὁ σκαιὸς ἀνὴρ Δῆλος δήπουθέν ἐστιν σφαλερῶς βιῶν . Ἑρμηνεία . Πένης ὢν ἡσύχαζε , μὴ μέγα | ||
| ὀφείλει ἄγραφος εἶναι κοσμίᾳ γυναικί , ποθ ' ὃν χρὴ βιῶν αὐτάν : νομίζεν δὲ προῖκα κατενηνέχθαι ἅμα αὑτᾷ καλλίσταν |
| , τὴν ἀπόκρισιν τοῦ θεοῦ . ταῦτα ἀκούσαντες τράπεζαν παραθέντες πολυτελῶν ὁμοῦ καὶ ποικίλων γέμουσαν ὄψων ἠξιοῦμεν αὐτῶν τὴν χώραν | ||
| εἰ μὲν εὔμορφος εἴη καὶ χαρίεσσα καὶ σκευὴν ἔχουσα ἱματίων πολυτελῶν καὶ μαλακῶν καὶ ὅρμων χρυσέων καὶ ἑαυτὴν παρέχουσα , |
| μόνιμον τῆς ἀρετῆς εὐτυχοῦντες . ὅπερ δὲ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀρετῶν , τοῦτο καὶ ἐπὶ τῆς φιλίας δεήσει φυλάττειν , | ||
| ἄνθρωπον ὃν ἔπλασεν ” , ὃ ἐπὶ λογικῶν μόνων τῶν ἀρετῶν ἐστιν . αἱ οὖν ἀσκήσεις τε καὶ χρήσεις ἐξαίρετον |
| χρυσὸς αὐτὸς ἀποστάζει τῶν λόγων , πολὺ τῶν κύκνων τῶν ποιητικῶν λιγυρωτέροις : τὸ δὲ ἐμὸν ὁρᾶτε ἤδη ὁποῖον ἁπλοϊκὸν | ||
| ] γράψας Περὶ τῆς Δημοκρίτου λέξεως βιβλίον ἓν καὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων . ἦν δὲ Τρωιαδεύς . . τὰ δὲ |
| πρὸς κιθάραν ἀναπεμπαζόμενος : τῶν δὲ ἐν Ὀδυσσείᾳ διὰ μουσικῆς παιδευόντων ὁ μὲν ἀνακρούων τοὺς μνηστῆρας τῆς τε ἐς τὴν | ||
| μὲν οὐκ ἂν ἐκεῖσε τὸν λόγον ἔπεμψα δεδιὼς τὴν τῶν παιδευόντων σοφίαν , νέοι τε γὰρ οἱ πολλοὶ καὶ καλοὶ |
| τῶν ἀγαυῶν ἡρώων ἀνατείνεται . τοιαύτη δὲ ἡ τάξις τῶν λογικῶν γενῶν καὶ ἐν προοιμίοις παραδέδοται , ὥστ ' εἶεν | ||
| ἢ ἀλόγων ; ” “ λογικῶν . ” “ τίνων λογικῶν ; ὑγιῶν ἢ φαύλων ; ” “ ὑγιῶν . |
| ἵσταντο , λιλαιόμενα χροὸς ἆσαι . τὸ γὰρ προθυμεῖσθαι ἐπὶ ἐμψύχων ἐστίν , ὅπερ τῷ δόρατι περιέθηκεν ἀψύχῳ ὄντι : | ||
| εἶδος ἔχειν καὶ μορφὴν οἰκείαν : εἰ δὲ εἶδος τῶν ἐμψύχων ἡ ψυχή , τὰ δὲ τῶν ζώων εἴδη διάφορα |
| δὲ ἀμελῶν , τουτέστι προθυμούμενος ἀναχθῆναι καὶ καταφρονῶν τῶν ἀνθρωπίνων σπουδασμάτων , ὃ καὶ ἀνωτέρω εἶπε , οὐ δυνάμενος δὲ | ||
| , τέλεος ὄντως μόνος γίγνεται : ἐξιστάμενος δὲ τῶν ἀνθρωπίνων σπουδασμάτων καὶ πρὸς τῷ θείῳ γιγνόμενος , νουθετεῖται μὲν ὑπὸ |
| ἄγαμός ἐστιν ; Οὐ δοκεῖ . Τί δέ ; τῶν πολεμικῶν ἐστιν αὐτῷ ἐπιθυμία καὶ φιλόδοξός τις , ἢ τὸ | ||
| τε καὶ εὐθυμίῃ ἐπιχρεόμενον : καὶ οὗτοι ἀσκηταὶ μούνων τῶν πολεμικῶν ἔργων εἰσί . Τὰ δὲ ὅπλα ἄλλοι αὐτοῖσι ποιέουσι |
| τοῦ προσλαβεῖν ἔσχον ἔρωτα καὶ πανταχόθεν κάλλη λίθων ἀθροίσαντες ἐγκατέμιξαν οἰκοδομημάτων κάλλη τῷ ἄστει δίκην ἀστέρων ἐκλάμποντα καὶ γενόμενοι τῆς | ||
| ἀλλὰ σεισμὸς ἐς τὴν χώραν σφίσιν αὐτίκα κατασκήψας τῶν τε οἰκοδομημάτων τὴν κατασκευὴν καὶ ὁμοῦ τῇ κατασκευῇ καὶ αὐτὸ τῆς |
| αὐτοῦ Ἔμπουσα ἐκαλεῖτο καὶ τυμπανίστρια ἦν , καὶ ἕκαστον τῶν ἐγκωμιαστικῶν . εἰ δὲ νέος πλούσιος . ἐπειδὴ αἱ κοιναὶ | ||
| τρόπους . ὅτι ἡ βούλησις καὶ ἡ δύναμις διὰ τῶν ἐγκωμιαστικῶν τόπων πρόεισι καὶ ἑξῆς : καὶ ἐπειδὴ τῆς εὑρέσεώς |
| καὶ ἐπίσημοι γενήσονται καὶ ἐγγὺς βασιλέων ἢ ἱερῶν ἀναστρεφόμενοι καὶ δωρεῶν καὶ δόξης καταξιούμενοι . ἐὰν δὲ Ἀφροδίτη κυριεύσασα τοῦ | ||
| Φιλόχορος . Εὔβουλος : Ὑπερείδου λόγος ἐστὶ περὶ τῶν Εὐβούλου δωρεῶν , μνημονεύει δ ' αὐτοῦ Δημοσθένης ἐν τῷ ὑπὲρ |
| , οὔχ , ἁγὼν ὅδε . Πότερα τὰ τῶν σῶν ἐκγόνων ἢ ' μοῦ λέγεις ; Κεῖνοι κομίζειν κεῖς ' | ||
| ἡμῶν ἐτελεύτησε δίκαιός ἐστι καὶ διὰ πάντων ὡς εἰπεῖν τῶν ἐκγόνων τιμῆς ἀξιοῦσθαι . Καὶ γὰρ ἂν εἴη τῶν ἀτόπων |
| ἡδύνει , κιθάρα , πᾶσα ὀργάνων ἰδέα , | ζῴων ἀλόγων ἐμμελεῖς φωναί , χελιδόνων , ἀηδόνων , τῶν ἄλλων | ||
| ἀδιαστρόφου , εἴτε συλλήβδην πάντων πρὸς ἅπαντας καὶ προσέτι τῶν ἀλόγων ζῴων τινὰ διὰ δικαιοσύνης καὶ φυσικῆς ἐπιπλοκῆς καὶ κοινότητος |
| οὐχ ἁπλῶς ἀλλὰ τὶ ἀγαθόν . τῶν δὲ κατὰ μέρος τεχνῶν καὶ μεθόδων καὶ πράξεων ἑκάστη καὶ προαιρέσεων οἰκείου ἀγαθοῦ | ||
| εὖ ποιεῖν ἀλλήλους καὶ κακῶς ποιεῖν καὶ ἐν τοῖς τῶν τεχνῶν πρὸς ἀλλήλας συναλλάγμασι : πλὴν τὴν ἀντιπάθειαν οὐ κατὰ |
| τὸν χορόν , ἀλλ ' αὐτὸς πολὺ τούτων ἀτακτότερός ἐστιν θεατής . καὶ κατὰ τὸν παρῳδὸν Μάτρωνα : οἳ μὲν | ||
| κατόπτης ] θεωρός . κατόπτης ] κατάσκοπος . κατόπτης ] θεατής . θ τῶν πραγμάτων ] ἃ καθ ' ἡμῶν |
| Ἀττικὸς εἰς λιμένα : ἐπὶ τῶν εὐτονωτέρως διά τινας παρόντας ἐργαζομένων . ἐπεὶ τοὺς Ἀθηναίους φασὶν πλησίον ὄντας τοῦ λιμένος | ||
| σπείρειν τε καὶ ἐργάζεσθαι οἱ Μιλήσιοι , αὐτὸς δὲ ἐκείνων ἐργαζομένων ἔχοι τι καὶ σίνεσθαι ἐσβάλλων . Ταῦτα ποιέων ἐπολέμεε |
| δὲ δεύτερος δικαιοδοτεῖ καὶ στρατηλατεῖ . δεύτερον δὲ τὸ τῶν ἱερέων οἳ ἐπιμελοῦνται καὶ τῶν πρὸς τοὺς ὁμόρους δικαίων . | ||
| ὁσίως εὐχομένων καὶ λιτανευόντων , ὅπερ ἐστὶ τῶν μάντεων καὶ ἱερέων . ἐπαινεῖ οὖν ἴσως τοὺς Ἰαμίδας ὡς εὐσεβεῖς : |
| , καθὼς εἴρηται . ἀλλὰ τὸ μὲν περὶ ἐπαίνων καὶ ἐγκωμίων λέγειν τίσιν ἁρμόττει , οὐκ ἔστιν ἡμῖν προκείμενον : | ||
| λειμῶσι φυτοῖς παντοδαποῖς διειλημμένοις , καὶ αὐτοὶ τῶν τῆς πατρίδος ἐγκωμίων οὐκ ἐπιλανθάνονται , τὴν δὲ ἱπποτρόφον ὑπερορῶντες τὴν κουροτρόφον |
| σοφοῖς . Ὄνος ἵππον μιμούμενος : ἐπὶ τῶν ἀμαθῶς τινα ζηλούντων . Ὄνου γνάθος : ἐπὶ τοῦ ἀδηφάγου . Ὄνος | ||
| πλεονάζει . ἐκ Πατροκλέους : εἷς ἦν τῶν λακωνικὸν βίον ζηλούντων , ἀθηναῖος , πλούσιος μὲν σφόδρα , ὡς κακόβιος |
| θρασύτης , ὕψος , ἀλαζονεία , ἀφοβία θεοῦ : διῶκται ἀγαθῶν , μισοῦντες ἀλήθειαν , ἀγαπῶντες ψεῦδος , οὐ γινώσκοντες | ||
| τὴν τρίχα αὐτῆς ἀντὶ ἄρτων . Ἧς αἱ κάμηλοι γεγομωμέναι ἀγαθῶν ἀπέφερον εἰς τὰς χώρας τοῖς πτωχοῖς , ὅτι νῦν |
| ἔχουσιν , ὥσπερ ὑπὸ ἰκτέρου ἐχόμενοι : φθέγγονταί τε βαρύτατον ἀνθρώπων , τῷ ἠέρι χρεόμενοι οὐ λαμπρῷ , ἀλλὰ χνοώδει | ||
| Ῥάκιον : ὁ δὲμανθάνει γὰρ παρὰ τῆς Μαντοῦς οἵτινές τε ἀνθρώπων ὄντες καὶ κατὰ αἰτίαν ἥντινα ἥκουσι λαμβάνει μὲν γυναῖκα |
| τοῦ Ἀθήνησιν , ἐν ὀλίγοις δὲ τῶν παρ ' ἄλλοις ἐπαινουμένων , καὶ τὰ Ἰσθμοῖ ἀγάλματα ὅ τε τοῦ Ἰσθμίου | ||
| οὐ μεμψάμενον . ἀλλ ' ὑμᾶς γε χρὴ γενέσθαι τῶν ἐπαινουμένων , ἵν ' ὑμῖν ἀκμάζῃ τὸ κλέος καὶ ἦτε |
| ' , εἶπον , νόμος , ἐάν τις τῶν ἔτι γεννώντων μὴ συνέρξαντος ἄρχοντος ἅπτηται τῶν ἐν ἡλικίᾳ γυναικῶν : | ||
| συνδετικὴν τῶν δημιουργούντων πρὸς τὰ δη - μιουργούμενα καὶ τῶν γεννώντων πρὸς τὰ ἀπογεννώμενα . Ὅταν οὖν ταύτης προηγουμένης τῆς |
| σοφὸν εὕροι γενόμενον , ἀλλὰ κἂν μάχας λέγῃ καὶ συνουσίας κρειττόνων καὶ δεσμοὺς καὶ μοιχείας αὐτῶν καὶ δοράτων βολὰς ἐξ | ||
| - γυιος γίνεται , ὡς τῆς ἐλάττονος ἐρρωμένης , τῶν κρειττόνων καταβεβλημένων . ὡς δήπου κἀμοὶ ὦπται , τοῦ ἀρρώστου |
| ' ἔστιν , ὃ τὴν ἀθυμίαν ἐμπεποίηκε . τοιούτων οὖν ᾀσμάτων διὰ τῆς πόλεως φερομένων τίς ἀνεβόησεν ὡς ἐπ ' | ||
| κάθησθε , ἀναπηδᾶτε τῶν ὀρχηστῶν μᾶλλον , συντείνεσθε ὑπὸ τῶν ᾀσμάτων : τοὺς μὲν γὰρ ἄλλους ἀνθρώπους ἡ μέθη πρὸς |
| πάντων δι ' ἐπιθυμίας οἰστρώδεις ἐπιχειρεῖν κρατεῖν . τὸ γὰρ αὐτοκρατὲς δηλοῖ ὡς καὶ ὁρμῆς κατηκόου γιγνομένης αὐτῶν τῆς κινήσεως | ||
| ἀξιοῦσθαι . Παρθένων δὲ καὶ γυναικῶν τὸ περὶ τὰς εὐχὰς αὐτοκρατὲς ἀφείλετο , τῶν μὲν παρθένων τοὺς πατέρας κυρίους , |
| Συρίας γύναιον , ἐν οἰκίᾳ καὶ πόλει τραφὲν πολυθέῳ γεμούσῃ ξοάνων καὶ ἀγαλμάτων καὶ συνόλως ἀφιδρυμάτων . ἀλλ ' ἐπειδὴ | ||
| ὅρῳ σχεδὸν τὸ ἀκριβέστατον περιλαμβανούσῃ , εἴτε λίθων γλυφαῖς εἴτε ξοάνων ἐργασίαις , κατ ' ὀλίγον τῆς τέχνης ἀφαιρούσης τὸ |
| γε τὸν ἐνδοξότατον καὶ πλουσιώτατον , βασιλέα μὲν τῶν Ἑλλήνων ξυμπάντων , μεγίστην δὲ ἔχοντα δύναμιν ἐν τοῖς τότε ἀνθρώποις | ||
| , εἰ θέμις εἰπεῖν , ἀτεχνῶς περιχορευόντων ἀεί , τούτων ξυμπάντων μηδεμίαν αἴσθησιν μηδὲ ὑποψίαν λαβεῖν [ μάλιστα δὲ ] |
| ' εἰ καὶ τούτων ὀλίγον τινὰ ἐποιήσω λόγον , τῶν οὐρανίων ἀπέχου μοι , καὶ φεῖσαι τῆς ἄνω λήξεως : | ||
| δὲ περὶ κόσμου διαθέσιος καὶ πολογραφίης , ἔτι τε ἄστρων οὐρανίων ξυγγράφοντες . Γνοὺς δὲ τὴν ἐπὶ τούτοις φύσιν , |
| φυσικός , ὃς ἐπεκλήθη Σκοτεινός . οὗτος ἐμαθήτευσεν οὐδενὶ τῶν φιλοσόφων , φύσει δὲ καὶ ἐπιμελείαι ἠσκήθη . οὗτος ὑδρωπιάσας | ||
| εἰρῆσθαι νοῦ οὐδὲ τὸ ὅταν γένηται . Μέλλοντας ἡμᾶς ἄρχεσθαι φιλοσόφων λόγων ἀναγκαῖόν ἐστι μαθεῖν τί ποτέ ἐστι φιλοσοφία . |
| γὰρ μέγιστον δικαστήριον Ἀθήνησιν : οἱ δὲ δικασταὶ ὑπὸ τῶν δημαγωγῶν ἐτρέφοντο , τριώβολον λαμβάνοντες μισθὸν δικαστικὸν μετὰ τὸ κρῖναι | ||
| . : Εὐθὺς δ ' ὁ Ἀλέξανδρος ἐξῄτει πέμπων τῶν δημαγωγῶν δέκα μὲν , ὡς Ἰδομενεὺς καὶ Δοῦρις εἰρήκασιν , |
| παρὰ τῶν πόλεων καὶ παρὰ δυναστῶν τινων καὶ βασιλέων καὶ ἰδιωτῶν , ὡς ἕκαστος ἔχοι δυνάμεως . ἔλεγον δὲ πολλοὺς | ||
| δήμου τοῦ Ἀθηναίων , ὑπὸ δέ τινων ἀρχόντων καὶ ἑτέρων ἰδιωτῶν μὲν νῦν ὄντων , ἐκ παντὸς δὲ τρόπου βουλομένων |
| οἱ ἐκ τῶν ἐρινεῶν ψῆνες , τὰ δ ' ἐκ ζῴων σηπομένων ὡς μέλισσαι ταύρων καὶ σφῆκες ἵππων : τῶν | ||
| ἀπέχεσθαι δεῖν ἐμψύχων , ἵνα μὴ οἱ θεοὶ τοῖς ἀπὸ ζῴων ἀτμοῖς χραίνωνται : ἐναντίον γὰρ δὴ τοῦτο τῷ αὐτοὺς |
| γνώσεως φῶς : ἡ δὲ τοιαύτη ψυχὴ κόρον οὐδέποτε ἔχει ὑμνοῦσα , εὐφημοῦσα δὲ πάντας ἀνθρώπους καὶ ἔργοις καὶ λόγοις | ||
| δέ ἐστιν ἡ πολυύμνητος ἀρετὴ ἢ μᾶλλον ἴσως ἡ πολλοὺς ὑμνοῦσα καὶ ὅσα περὶ τῶν προγενεστέρων ὑμνεῖται παρειληφυῖα καὶ τῆς |
| τε καὶ τοῖς ἄλλοις φαίνοιτο ἂν κατορθοῦν : οἷον εἰ γεωργῶν ἐπιτυγχάνοι περὶ τοὺς καρποὺς ἢ ἱππεύειν ἐμπειρότερος εἴη ἢ | ||
| ἐστὶν εὖ ἀπεργασθέντα ; ἢ οὕτω ῥᾴδιον , ὥστε καὶ γεωργῶν τις ἅμα πολεμικὸς ἔσται καὶ σκυτοτομῶν καὶ ἄλλην τέχνην |
| τῇ πείρᾳ προσέθηκε τὸ χρόνου . οὐ γὰρ τούτῳ τῶν ἠθικῶν αὗται διαφέρουσιν ἀλλὰ τῷ προειρημένῳ , τῷ τὸ πλεῖστον | ||
| ἀλλὰ δεῖ αὐτῇ ἀφελείας ἢ ἐπιεικείας ἤ τινος τῶν ἄλλων ἠθικῶν τι πάντως προσεῖναι . σαφέστερον δὲ καὶ τοῦτο περὶ |
| τὰ κακά . λαμβάνεται δὲ ἡ λέξις καὶ ἐπὶ τῶν φευκτῶν καὶ μισεῖσθαι ἀξίων ἀνθρώπων . ἐθέλωσιν αὐτόν . τοῦ | ||
| ὄντα ἐπιδεικνύωμεν . Τὰ δὲ ἑπόμενα τὴν τῶν αἱρετῶν ἢ φευκτῶν ἔχει φύσιν : τὰ δὲ αἱρετὰ ἢ περὶ σῶμα |
| κηρύσσουσιν . Τί μοι λοιπὸν καταλέγειν τὸ πλῆθος ὧν σέβονται ζώων Αἰγύπτιοι , ἑρπετῶν τε καὶ κτηνῶν καὶ θηρίων καὶ | ||
| δέ τι παρόμοιόν ἐστι τὸ ζητούμενον καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ζώων πρὸς τὸν ἄνθρωπον πότερα κατὰ φύσιν ἢ κατὰ στέρησιν |
| . Μηδὲν ἀσεβῶν | θεοῖσι θῦε : πολλὰ δ ' εὐσεβῶν δίδου . Μέτρῳ † πάντα μανθάνων δικαίως ποιεῖ . | ||
| ὡς τὸν αἰῶνα διατρίβειν μέλλοντος καθ ' ᾅδου μετὰ τῶν εὐσεβῶν . τὸ δὲ σῶμα τιθέασιν οἱ μὲν ἰδίους ἔχοντες |
| οἱ ὁρισμοί : τῶν γὰρ μερικῶν οὔκ εἰσιν , ὡς φθαρτῶν ὑπαρχόντων . οἱ γὰρ ὁρισμοὶ τῶν ἀεὶ ὡσαύτως ἐχόντων | ||
| . . . φθειρομένων . μάλιστα μὲν αὐτὸς ὑπέθου τῶν φθαρτῶν λέγειν αὐτοὺς εἶναι τὴν γεωδαισίαν , καὶ οὐκ ἴσμεν |
| προσπίπτοντα γενναίως οἴσει , διὰ δὲ τῆς ἰδίας ἐγκρατείας τῶν πλείστων περιέσται ἐννοηματικῶς : ἐὰν δὲ ἐν ὑδατώδει ζῳδίῳ , | ||
| ἤτοι τόπος εἷς καὶ ὁ αὐτὸς ὑπὸ πασῶν ἢ τῶν πλείστων ἀφέσεων τύχῃ καταληφθείς , ἢ τούτων διαφόρων οὐσῶν οἱ |
| πεδίῳ συνήρπαζεν ἀνθρώπους . χρησμῶν δὲ λεγόντων ἀπαλλαγὴν ἔσεσθαι τῶν συμφορῶν , ἐὰν προθῇ Λαομέδων Ἡσιόνην τὴν θυγατέρα αὐτοῦ τῷ | ||
| , οἰκτρότερα δὲ καὶ τραγικὰ ἐπάγουσα τὰ τέλη καὶ πολλῶν συμφορῶν ἀνάπλεα . Οὐ μέντοι μικρὸν οὐδὲ ἁπλοῦν ἐστι τοῦτο |
| πόλει διαλέγεσθαι πολὺ περιών , ἐν τοῖς μηδεπώποτε φροντίσασι τῶν πολιτικῶν μηδὲ σοῦ καταπεφρονηκόσιν ὀκνεῖς λέγειν , δεδιὼς μὴ καταγελασθῇς | ||
| πρώτῳ περιτύχοι τοῦτον ἐπιμαρτυράμενος , εἴτε τῶν ἀγροίκων εἴτε τῶν πολιτικῶν εἴη , καὶ τὰς αὐτὰς προσθεὶς ἀρὰς πρὸς τὴν |
| τούτων γὰρ τοῖς μὲν ἐγγίνεται λόγος ἐκ τῆς τῶν πολλῶν αἰσθημάτων παραμονῆς , τοῖς δ ' οὔ . ὅσα γὰρ | ||
| ὅτι ἕτερα ταῦτα , μὴ εἰς τὸ αὐτὸ ὁμοῦ τῶν αἰσθημάτων ἐλθόντων ; Δεῖ τοίνυν τοῦτο ὥσπερ κέντρον εἶναι , |
| . ἀλλὰ πολλῆς ἔχει χρείαν παρασκευῆς καὶ πόνου πολλοῦ καὶ μαθημάτων . τί οὖν ; ἐλπίζεις ὅτι τὴν μεγίστην τέχνην | ||
| οὖν , ὦ ξένε , αἱ μὴ τοιαῦται ἀνάγκαι τῶν μαθημάτων , θεῖαι δέ ; Δοκῶ μέν , ἃς μή |
| μὲν γὰρ ἐς ὀξὺ πεφρικότι φωτὶ βλέπονται . Ῥείη τοι νοερῶν μακάρων πηγή τε ῥοή τε : πάντων γὰρ πρώτη | ||
| . τῇ κοινωνίᾳ γὰρ τῶν φύσεων ἕκαστον τῶν αἰσθητικῶν καὶ νοερῶν ἐπιγινώσκει . οὕτω τὸ τῆς ψυχῆς ἡμῶν θεῖον καὶ |
| , λεγέσθω ταύτῃ : τὰ δὲ τῶν νέων ἡμῖν καὶ σοφῶν αἰτιαθήτω ὅπῃ κακῶν αἴτια . τόδε οὖν οἱ τῶν | ||
| πάντα καί , ὡς ἔφη τις τῶν παρ ' ὑμῖν σοφῶν , κενὸν οὐδὲν οὐδ ' ὅσον ἀθέρα καὶ τρίχα |
| αἰσχρὸν γάρ : οἱ μὲν θεσφάτων ἐλεύθεροι κοὐκ εἰς ἀνάγκην δαιμόνων ἀφιγμένοι στάντες παρ ' ἀσπίδ ' οὐκ ὀκνήσουσιν θανεῖν | ||
| ' ἐπίθεσθε βέβηλοι . . . περὶ δὲ τῶν ἄλλων δαιμόνων εἰπεῖν καὶ γνῶναι τὴν γένεσιν μεῖζον ἢ καθ ' |
| . Παλαιὰν ] Ἤγουν τὴν ἤδη πεπαλαιωμένην καὶ σβεσθεῖσαν τῶν κατορθωμάτων . Ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν ] Ἀντὶ τοῦ εἰς | ||
| ἐπιμελεῖσθαι , φιλαυτίαν πρὸ εὐσεβείας ἀσπασάμενοι , τὰς αἰτίας τῶν κατορθωμάτων ἀνέθηκαν ἑαυτοῖς . ὑπαίτιοι δὲ πάντες οὗτοι : μόνος |
| ὡς σκεύεσι χρωμένων : καὶ οἱ ἀγροὶ μίαν τινὰ τῶν προσόδων καὶ ταύτην ἔχουσι τὴν ἀπὸ τῶν φύλλων . ὁ | ||
| Καὶ τὸ κεφάλαιον , τὸν βίον οὐκ ἐκ τῶν ἰδίων προσόδων πορίζεται , ἀλλ ' ἐκ τῶν ὑμετέρων κινδύνων . |
| Ἕλληνες ἐν τοῖς δώδεκα θεοῖς καταριθμοῦσιν , ἀλλὰ καὶ τῶν προγενεστέρων , ἐξ ὧν οἱ δώδεκα θεοὶ μυθολογοῦνται γενέσθαι , | ||
| δὲ πάλιν λέγομεν ἐγκείμενοι καὶ τοὺς εἰρημένους μὲν ὑπὸ τῶν προγενεστέρων ὅρους αὐταῖς λέξεσιν ἀναγράψομεν καὶ τὴν τάξιν τὴν δέουσαν |
| [ φωνὴν ἔρρηξέν ] ? [ τινα κατὰ τῶν ] σοφιστῶν [ οἳ ἐμνημόνευσαν ] [ ] αὐτοῦ : τοσοῦτον | ||
| ἀλλ ' ὅμως ὑπὲρ τηλικούτων ὄντος τοῦ λόγου τινὲς τῶν σοφιστῶν ἀσεβεῖν με φήσουσιν Ὁμήρῳ ἀντιλέγοντα καὶ ἐπιχειρήσουσι διαβάλλειν πρὸς |
| σφιν κακῶν ὕψιστ ' ἐπαμμένει παθεῖν , ὕβρεως ἄποινα κἀθέων φρονημάτων : οἳ γῆν μολόντες Ἑλλάδ ' οὐ θεῶν βρέτη | ||
| Πολυκράτης διεφθάρη κακῶς , οὔτε ἑωυτοῦ ἀξίως οὔτε τῶν ἑωυτοῦ φρονημάτων : ὅτι γὰρ μὴ οἱ Συρηκοσίων γενόμενοι τύραννοι , |
| τῶν ἀτόπων ἐστὶ τὰ φύσεως ἔργα πρὸς θεραπείαν τετράφθαι τῶν χειροκμήτων . Αἰγυπτίοις δ ' οὐ μόνον τὸ κοινὸν ἔγκλημα | ||
| καὶ πάσας μέλους ἰδέας ἁρμόττῃ δύναται δὲ καὶ δίχα τῶν χειροκμήτων τῷ τῆς φύσεως ὀργάνῳ χρῆσθαι διὰ φωνῆς ἡρμοσμένης πᾶσι |
| αὐτῷ νοητὰ νοητὰ μὲν ἀλλὰ τοιαῦτα οἷα τῆς ἀπὸ τῶν χωριστῶν δεῖσθαι κατα - λάμψεως , ἵνα ἀκραιφνῶς ᾖ νοητά | ||
| εἶναι ἐχόντων . οὔτε δὲ ἡ μαθηματικὴ περὶ τῶν παντάπασι χωριστῶν διαλέγεται καὶ ἀκινήτων τῶν ἐχόντων τὴν οὐσίαν αὐτὴν καθ |
| δέ τινα τῶν ἐκείνου , κἂν ἐμπρήσωμέν τι τῶν ἐκείνου κτημάτων , οὐκ αἰσθήσεται τῆς βλάβης . ” “ ὀρθῶς | ||
| φιλοτιμίᾳ . Τέλος δ ' οὖν πῶς ἐβουλεύσω περὶ τῶν κτημάτων ; Εἰς τὸ φανερὸν μὲν ἕκαστον αὐτῶν κληρονόμον ἀπολιπεῖν |
| ; ἔφη . Πρῶτον μὲν αὐτῶν τούτων , καίπερ ὄντων γενναίων , ἆρ ' οὐκ εἰσί τινες καὶ γίγνονται ἄριστοι | ||
| γάρ σου ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ κύνας θηρευτικοὺς καὶ τῶν γενναίων ὀρνίθων μάλα συχνούς : ἆρ ' οὖν , ὦ |
| ψυχῆς δυνάμεων , ὥσπερ εἶχον ἐξ ἀρχῆς , συνήγοντο , σωματικῶν τε καὶ ψυχικῶν νοσημάτων καταστολαὶ καὶ ἀφυγιασμοὶ ὑπ ' | ||
| περὶ ἐπιθυμίας καὶ ἡδονὰς σωματικάς . αὐτῶν δὲ τούτων τῶν σωματικῶν ἐπιθυμιῶν καὶ ἡδονῶν τὰς διαφορὰς ληπτέον . ὥσπερ γὰρ |
| δέ , ὦ πρὸς Διός , νέων ἐκφερομένων καὶ πατέρων ἀκολουθούντων συνεκφέροντες οὐ θρηνεῖτε , καὶ ταῦτα οὐδεμιᾶς ἀναγκαζούσης συγγενείας | ||
| , δευτέρου δὲ τῆς κοσμικῆς διατάξεως , τρίτου δὲ τῶν ἀκολουθούντων ἀτόπων τοῖς ἀναιροῦσι τὸ θεῖον , τετάρτου δὲ καὶ |
| νοεῖ , ἀλλ ' οὖν μία προσβολὴ οὐκ ἀναίσθητος τῶν ἐνεργημάτων ἑαυτῆς : γελοῖον γὰρ ἐπὶ τοῦ ἀληθινοῦ νοῦ τοῦτο | ||
| τῶν ὀνειράτων λέγων φησὶν ὅτι ἐκ τῶν καθ ' ἡμέραν ἐνεργημάτων αἱ νυκτεριναὶ γίνονται φαντασίαι : ταύτην δὲ τὴν φαντασίαν |
| δὲ τῇ κεφαλῇ γιγνόμενον τὸ πάθος , συμβαίνει μᾶλλον ὥστε φθειρομένων τῶν σωμάτων καὶ τὸ ὀστέον τοῦ κρανίου κακοῦσθαι . | ||
| βίου , τῶν μὲν σωμάτων τῷ αὑτῶν νόμῳ καὶ χρόνῳ φθειρομένων , τῆς δὲ ψυχῆς ἐπὶ τὸν αὑτῆς τόπον καὶ |
| * ὁ ἀνήρ . * * τῆς θαλάσσης . * αὔξανε , ἤτοι ἡδεῖαν τοῖς δεχομένοις καὶ κρείττονα τῶν ἄλλων | ||
| ὀρφανίᾳ στεφάνων , μήτε ἐπὶ πλέον ταῖς λύπαις ἐπίκεισο καὶ αὔξανε . ἔνιοι δέ : ἐπὶ δευτέρου προσώπου εἶπεν , |
| πόλις γε ἔδοξεν εἶναι δικαία ὅτε ἐν αὐτῇ τριττὰ γένη φύσεων ἐνόντα τὸ αὑτῶν ἕκαστον ἔπραττεν , σώφρων δὲ αὖ | ||
| ποίει ξανθὸν καὶ ἐπίβαπτε πᾶν σῶμα χρυσοῦ . Ὦ φύσεις φύσεων δημιουργοὶ , ὦ φύσεις παμμεγέθεις ταῖς μεταβολαῖς νικῶσαι τὰς |
| μέθοδος , καὶ ὅτι δι ' αὐτῆς κατ ' αὐτῆς πταισμάτων αἱ τῶν ἰατρῶν ἀποτυχίαι γίνονται , ὧν ἠξίους μαθεῖν | ||
| . ἀλλ ' ἡμεῖς οὐ τοῦτο προὐθέμεθα σκοπεῖν , πόσοι πταισμάτων εἰσὶ τρόποι περὶ τοὺς λόγους , οὐδ ' εἴ |
| πολέμοις ἐπιεικέστατα χρώμενος τοῖς αἰχμαλώτοις οὐ μόνον ἀνδρείᾳ ἀλλὰ καὶ ἡμερότητι περιβοήτῳ τοὺς κατὰ τὴν Ἀσίαν οἰκοῦντας ἐπιθυμητὰς ἔσχε τῆς | ||
| καὶ τῇ φιλανθρωπίᾳ . φανήσονται γὰρ οἱ τῶν ἄλλων ὑπερέχειν ἡμερότητι σεμνυνόμενοι τῇ παρ ' ἡμῶν εὐγνωμοσύνῃ πολυωρούμενοι , καὶ |
| , ὥς φησιν : ἔπειτα μετὰ τοῦτο δῆλον ὅτι τῶν πρεσβυτέρων ἐπιμεληθεὶς πλείστων καὶ μεγίστων ἀγαθῶν αἴτιος τῇ πόλει γενήσεται | ||
| ὄντες καὶ πρεσβῦται γενόμενοι , ἀλλὰ γίνεται τὰ μὲν τῶν πρεσβυτέρων ἤθη μαλακώτερα , τὰ δὲ τῶν νεωτέρων ἀκμαιότερα . |
| διαβεβλῆσθαι τὸ ἔθνος . Ταὐτὸ δὲ λέγω καὶ περὶ τῶν πολιτευομένων , ὅτι τοὺς μὲν οἶσθα καὶ ἀποστρέφῃ , τοὺς | ||
| γράφει τὸν λόγον τόνδε ὁ Λυσίας τῶν ἐπισήμων τινὶ καὶ πολιτευομένων . εἰ μὲν οὖν ἐρρήθη τότε , ἄδηλον : |
| γε . τί δή ἐστιν τοῦτο περὶ οὗ αὐτός τε ἐπιστήμων ἐστὶν ὁ σοφιστὴς καὶ τὸν μαθητὴν ποιεῖ ; Μὰ | ||
| ἤγουν ὁ ἄρχων τῆς νεὼς ἢ ὁ κωπηλατῶν πᾶς τε ἐπιστήμων τῶν ὅπλων καὶ στρατιώτης εἰσήρχετο εἰς τὴν ναῦν . |
| ἐφεκτικῶς , τύπους δὲ τοσούτους ἀφ ' οὕτω πολλῶν καὶ ποικίλων πραγμάτων ἐν τῇ σαυτοῦ ψυχῇ φυλάττεις καὶ ἀπ ' | ||
| νῦν ὑποστρέφεις ἄγων φορτίδα μεστὴν ἀργυρίου χρυσίου σκευῶν παντοδαπῶν ἐσθήτων ποικίλων κόσμου τοῦ λοιποῦ , τύφου καὶ ἀλα - ζονείας |