| ἀλλ ' ἔτι νῦν γ ' ἄπυρος , τάχα δὲ πλέος ἔτνεος , οἷον ὁ παμφάγος Ἀλκμὰν ἠράσθη χλιαρὸν πεδὰ | ||
| κατελείφθη παρὰ τοῦ Διονύσου τὸν νηὸν ἐν Βυζαντίῳ γραμμάτων Ἀσσυρίων πλέος . Τοῦ δὲ Βοσπόρου ὁ χῶρος τὸν ἔζευξε βασιλεὺς |
| φαγεῖν ” ἐν τῷ τέλει συντεθειμένα παροξύνεται : ἀρτοφάγος μονοφάγος παμφάγος . Ὅσα τὸ „ εὖ „ μόριον κατ ' | ||
| ἡ μεγάλη στρουθὸς ἡ λεγομένη στρουθοκάμηλος ταὐτὸ ποιεῖ . ὅτι παμφάγος ἐστὶν ἡ στρουθὸς καὶ πολλάκις ἐσθίουσα σίδηρον πέττει καὶ |
| σύνθετον γενόμενον , ὡς καὶ ἀπὸ τοῦ κῦμα ἔγκυμος ἐγκύμων ἐγκύμονος καὶ ἀπὸ τοῦ αἷμα ἄναιμος ἀναίμων ἀναίμονος καὶ πεῖρα | ||
| πέμψατέ μοι πλώοντι σοφὸν πρυμναῖον ἀήτην : ἤδη γὰρ τρομέων ἐγκύμονος ὄμβρον ἀοιδῆς πείσματα φωνήεντα θοῆς ἀνέλυσα μελίσσης . Παγγενέτωρ |
| ἀρχὴν συλλαβῆς ἢ στοιχείου : συλλαβῆς μέν , οἷον ἑορτή ὁρτή , ἐκεῖνος κεῖνος : στοιχείου δέ , οἷον πτισάνη | ||
| . ὁμοίως καὶ τῶν φωνηέντων : ἐκεῖνος κεῖνος , ἑορτή ὁρτή . Ἐπὶ τῶν ῥημάτων τῶν μετὰ προθέσεων συντιθεμένων προστιθέασι |
| τοῖς ἀνθρώποις ὄνομα : καὶ τὸν ποταμὸν εἰπὼν ὅτι οὐ Σκάμανδρος ἀλλὰ Ξάνθος ὀνομάζοιτο παρ ' αὐτοῖς , οὕτως ἤδη | ||
| κυδρός . καὶ Ὅμηρος : ἧχι ῥοὰς Σιμόεις συμβάλλετον ἠδὲ Σκάμανδρος . οἱ δὲ περὶ τὸν Εὔρυτον , Ἀντιανείρας τῆς |
| γενικήν , τουτέστιν εἰς ος , οἷον Μέμνων Μέμνονος , τρήρων τρήρωνος , Φοῖνιξ Φοίνικος , μάστιξ μάστιγος , Ἕκτωρ | ||
| ἂν καὶ ἡ εὐθεῖα , οἷον Μέμνων ὦ Μέμνον , τρήρων ὦ τρήρων , Φοῖνιξ ὦ Φοῖνιξ , μάστιξ ὦ |
| τε , τά τε ζώει τε καὶ ἕρπει , εὐνάζων ἤμειψεν ὑπὸ χρυσέαις πτερύγεσσιν . Ἷξε δ ' ὑπὸ στυφελῶν | ||
| εἰ μετανάστασιν ἐζήτει τὴν ἀπ ' αὐτῶν , τὸν ἐναντίον ἤμειψεν ἂν χῶρον : ἔδει γὰρ αὐτὸ πάντως καθ ' |
| Ῥόδιος ὁ ἀπὸ τῆς Ῥόδου : τὸ ἐρῳδιὸς τὴν γραφὴν φυλάξαν τὸν τόνον ἤμειψεν , ὀξύνεται γὰρ καὶ τὴν τρίτην | ||
| σημασίαν παρήμειψεν : τὸ ὦμος ἐπὶ τοῦ σώματος τὴν σημασίαν φυλάξαν καὶ τὴν γραφὴν , περὶ τὸν τόνον διενήνοχε : |
| κρέασι κρῆσι : τὸ μέντοι Σαπφόα καὶ Λητόα , καίτοι συναιρεθέντα εἰς τὴν Σαπφώ καὶ Λητώ , ὅμως οὐ περιεσπάσθη | ||
| οὐκ ὀξύνονται ; ὤφειλον γὰρ ὡς ἀπὸ βαρείας καὶ ὀξείας συναιρεθέντα ὀξύνεσθαι καὶ μὴ περισπᾶσθαι . Ἔστιν οὖν εἰπεῖν , |
| Γ τῷ σῷ ποτῷ ; ] ἐν . κατακλινήσομαι ] κατακλινὴς ἔσομαι . κατακλινήσομαι ] κατακείσομαι . Γ καταπάσω ] | ||
| ἐπίκαμπτος ἄκρα . μεθ ' ἣν λόφος ὀξύς , ἀθρόως κατακλινὴς ἐπὶ τὴν θάλασσαν : ὠνόμασται δὲ Βουκόλος , εὐχαρίστου |
| ἀνδρείᾳ , ὡς καὶ Ὅμηρός φησι : τοὺς δὴ μηκίστους θρέψε ζείδωρος ἄρουρα καὶ πολὺ καλλίους μετά γε κλυτὸν Ὠρίωνα | ||
| ' Ἀδˈράστοιο Λυγκεῖ τε φˈρενῶν καρπὸν εὐθείᾳ συνάρμοξεν δίκᾳ : θρέψε δ ' αἰχμὰν Ἀμφιτρύωνος . ὁ δ ' ὄλβῳ |
| τῶν τὴν Ἑλλάδα ἐλευθερωσάντων καὶ τὸ βασίλειον στράτευμα δουλωσάντων . Κρεμμυών : κώμη Κορίνθου . Εὔδοξος ἕκτῳ Γῆς Περιόδου . | ||
| καὶ Φαβωρῖνος . Βυζαντίων λιμὴν Βόσπορος καλεῖται . . . Κρεμμυών : κώμη Κορίνθου : . . . ἐν ᾗ |
| παῖδα καὶ βασιλέα πάσης ἀρχῆς . καὶ Κύψελος ἔτι ζῳογονούμενος καίριος εἶναι τοῖς Βακχιάδαις οὐκ ἐδόκει , φοβοῦντος αὐτοὺς ἰνδάλματος | ||
| πέλαγος ὁρίζῃ τῆς Ὀδυσσέως νεώς : Ἴωμεν : ἥ τοι καίριος σπουδή , πόνου λήξαντος , ὕπνον κἀνάπαυλαν ἤγαγεν . |
| αὐτὸς ποιῶν ἄλλοις παρέχειν διὰ πενίαν Ἀρκάδας μιμεῖσθαι ἔφη . Ἀρκὰς κυνῆ : Ἀρκαδικὸς πῖλος . . Ἀρκὰς φελλός : | ||
| οὐρανίου αἵματος ἅμα τῇ Ἀφροδίτῃ . Κράτης δ ' ὁ Ἀρκὰς εἰπών : πομπίλος , ὃν γαλέουσιν ἁλίπλοοι ἱερὸν ἰχθύν |
| δ ' ὁ Κυθήριος ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Δείπνῳ φησίν πίνετο νεκτάρεον πῶμ ' ἐν χρυσέαις προτομαῖς ταύρων κεραστῶν , ἔβρεχον | ||
| Βρόμιος γάνος τόδε δοὺς ἐπὶ τέρψιν πάντας ἄγει . πίνετο νεκτάρεον πῶμ ' ἐν χρυσέαις προτομαῖς † τε ἄλλων † |
| καὶ τοὺς τόπους τοὺς δεκτικοὺς τοῦ σπέρματος . ὁ τοίνυν θορὸς οὐκ ἐκ μιᾶς ὁρμῆς ἁπάσας αὐτὰς ἐκπληροῖ , ἀλλὰ | ||
| μύρμηκας , καὶ ἐπὴν οὐρέῃ ἢ ἀποπατέῃ , προέρχεταί οἱ θορὸς πουλὺς καὶ ὑγρὸς , καὶ γενεὴ οὐκ ἐγγίνεται , |
| καίτοι φήσας ἀφῖχθαι καὶ αὐτὸς εἰς Αἴγυπτον . αἱ δὲ προσχώσεις καὶ ἐκ τῶν ἀναβάσεων μὲν δύνανται ὑπονοεῖσθαι καὶ ἐξ | ||
| ” ἐνταῦθα μὲν δὴ διακοπαὶ χειρότμητοι γεγόνασιν , ἀλλαχόθι δὲ προσχώσεις ἢ γεφυρώσεις , καθάπερ ἐπὶ τῆς πρὸς Συρακούσαις νήσου |
| ἐσθ ' , ἡ δ ' ἐξ ἁλίοιο γέροντος : σεσημείωται πρὸς τοὺς ἑξῆς ἄκαιρον γενεαλογίαν ἔχοντας : καὶ ὅτι | ||
| : μενὸς ὄνομα ἐπίθετον : τὸ καινὸς ἐπὶ τοῦ νέου σεσημείωται διὰ τῆς αι διφθόγγου . Τὰ διὰ τοῦ ηνος |
| ιδʹ . πρὸς ἐγχέλεις . ιεʹ . πρὸς κεστρεῖς θαλασσίους δέλος . ιςʹ . δέλος κεστρέων θαλασσίων . ιζʹ . | ||
| . ιεʹ . πρὸς κεστρεῖς θαλασσίους δέλος . ιςʹ . δέλος κεστρέων θαλασσίων . ιζʹ . ἄλλο ποιοῦν καλῶς καὶ |
| ε , κάρυζα . μετὰ τοῦ λ ἐπιτατικοῦ μορίου , λακέρυζα . Λεχήν . παρὰ τὸ λεῖον , κατ ' | ||
| καὶ βωμακεύματα καὶ βωμολοχεύματα , ὡς Ἀπολλόδωρος ὁ Κυρηναῖος . λακέρυζα . μέγα κράζουσα . ἐρυσίβην . θηρίδιόν τι ἐν |
| Ω τῆς εὐθείας , οἷον : Φαέθων Φαέθοντος , Πυριφλεγέθων Πυριφλεγέθοντος , Κιναίθων ἐνοσίχθων . τὸ μέντοι Μαραθών Ἀργανθών ὀξύνεται | ||
| δὲ παραδείγματα τοῦ κανόνος ταῦτα : Φαέθων Φαέθοντος , Πυριφλεγέθων Πυριφλεγέθοντος . Τὸ μέντοι Φέρων Φέρωνος κλιθέν , ὡς παρὰ |
| τὴν ὦπα διὰ τοῦ ιον οὐδέτερα μονογενῆ διὰ τοῦ ι γράφονται τὴν δεύτεραν ἀπὸ τέλους , καὶ τὴν πρὸ αὐτῆς | ||
| τοῦ εινω ῥήματα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφονται , ἀλεείνω φαείνω , πλὴν τοῦ ὀρίνω , καὶ |
| τόκων εὔφοροι : ἵππος δεικνύει τὸν Θετταλὸν , τὸν δὲ Κελτὸν κόμη , τὸν Μῆδον τράπεζα , τὸν Δελφὸν δάφνη | ||
| τοῦ Πολυφήμου γενέσθαι : Πολυφήμῳ γὰρ τῷ Κύκλωπι καὶ Γαλατείᾳ Κελτὸν καὶ Ἰλλυριὸν καὶ Γάλαν παῖδας ὄντας ἐξορμῆσαι Σικελίας , |
| καὶ οὐχὶ διὰ τοῦ Τ : ἔαρ ἔαρος , κέαρ κέαρος : σημείωσαί μοι τὸ νέκταρ καὶ φρέαρ ἐναντίως τῷ | ||
| , τείχεα τείχη , βέλεα βέλητὸ γὰρ ἔαρος ἦρος καὶ κέαρος κῆρος διὰ τὸ εἶναι φύσει μακρὰν πρὸ βραχείας μιᾶς |
| παραλαμβάνεται , ἔλλαβεν , ἔννεπε : ἀλλὰ καὶ συλλαβή , Λέλεξ , πάμπαν : ἀλλὰ καὶ λέξις , Μῶς ' | ||
| : ἢ μὴ ' πίβαινε Σπαρτιάτιδος : Λακεδαίμονος πρῶτος ἦρξε Λέλεξ , ἀφ ' οὗ καὶ Λέλεγες ὠνομάζοντο . ἔσχε |
| ἀφενειός , καὶ συγκοπῇ ἀφνειός , ὡς ἀδελφεός , καὶ ἀδελφειός . Αὖος , ὁ ξηρός , ἀπὸ τοῦ ὕω | ||
| : καὶ μετὰ τοῦ ι , ζαχρειής : ὡς ἀδελφὸς ἀδελφειός . οὕτω Φιλόξενος ἐν τῷ περὶ Μονοσυλλάβων . Εἰρά |
| . . Βιθυνία : πᾶσα λέξις ἀπὸ τῆς βι συλλαβῆς ἀρχομένη διὰ τοῦ ι γράφεται , χωρὶς εἰ μή ἐστι | ||
| ὑπόδικος : ὑπέρτατος . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς πρυ συλλαβῆς ἀρχομένη διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφεται : πρυμνήσιον , τὸ |
| ἱερὰ θέντες , νῆα θοὴν εἴσβαινον ἐρεσσέμεν : οὐδὲ πελείης τρήρωνος λήθοντο μετὰ φρεσίν , ἀλλ ' ἄρα τήνγε δείματι | ||
| . τρήρωνος εἰς ἅρπαγμα εἰς τὴν ἁρπαγὴν τῆς λαγνεστάτης * τρήρωνος * ἤτοι περιστερᾶς τῆς ἀξίας φονευθῆναι κυνός . τόργος |
| ' ἡρωίνης τὸ ἐπίθετον , καὶ ἐν τῷ ἀθετουμένῳ Αἴθρη Πιτθῆος θυγάτηρ , Κλυμένη δὲ βοῶπις . . ὦμον : | ||
| ἅμα τῇ γε καὶ ἀμφίπολοι δύ ' ἕποντο , Αἴθρη Πιτθῆος θυγάτηρ , Κλυμένη τε βοῶπις : αἶψα δ ' |
| ἀνήρ , τρίτον ἐν παλαιτέροισι , μέρος ἕκαστον οἷον ἔχομεν βρότεον ἔθˈνος : ἐλᾷ δὲ καὶ τέσσαρας ἀρετάς ὁ θνατὸς | ||
| , τρύχεσκεν ? ? ? ? ? ? δὲ μένος βρότεον , μινύθεσκε δὲ καρπός , ὥρηι ? ? ἐν |
| δέ οἱ ἄκρα κάρηνα ἀντία δινεύει , σκαιῷ δ ' ἐπελήλαται ὤμῳ Αἲξ ἱερή , τὴν μέν τε λόγος Διὶ | ||
| χεῖρες ἐκείνῃ . Ἀλλ ' ἄρα οἱ καὶ κρατὶ πέλωρ ἐπελήλαται Ἵππος γαστέρι νειαίρῃ : ξυνὸς δ ' ἐπιλάμπεται ἀστὴρ |
| προσηγορικοῦ : τὸ μὲν γὰρ Λάα , τὸ δὲ προσηγορικὸν λάαος . Ἰστέον δὲ ὅτι πᾶν ὄνομα εἰς ας βαρύτονον | ||
| τοῦτο τὸ λᾶας διὰ καθαροῦ τοῦ ος , οἷον λᾶας λάαος καὶ κατὰ κρᾶσιν τῶν δύο αα εἰς ἓν α |
| Κύκλωπι : ἔγχευε δ ' ἓν μὲν δέπας κίσσινον μελαίνας σταγόνος ἀμβρότας ἀφρῷ βρυάζον : εἴκοσιν δὲ μέτρ ' ἐνέχευ | ||
| μαινάδα λυσσάδα ἔγχευε δ ' ἓν μὲν δέπας κίσσινον μελαίνας σταγόνος ἀμβρότας ἀφρῶι βρυάζον , εἴκοσιν δὲ μέτρ ' ἐνέχευ |
| , ὀξεῖα : βαρὺς , βαρεῖα : τὸ λιγὺς καὶ ἐλαχὺς ὀξύτονα , καὶ ἡμίσυς καὶ θῆλυς βαρύτονα σημειοῦνται ποιοῦντα | ||
| τάχιστος , κακὸς κακίων κάκιστος , βραδὺς βραδίων βράδιστος , ἐλαχὺς ἐλαχίων ἐλάχιστος , τερπνὸς τερπνίων τέρπνιστος : Καλλίμαχος : |
| πλεῖστον διὰ τὸ ψαλῶ ψάλλω : θαλῶ θάλλω , καὶ εἴτι ὅμοιον : ἔχουσι γὰρ ταῦτα τὸν μέλλοντα εἰς α | ||
| : πνὶξ ἐξ οὗ τὸ πνίγος : πλὶξ , καὶ εἴτι ὅμοιον . Τὰ εἰς ωξ ὀνόματα συγκείμενα παρὰ ῥῆμα |
| κότινος : διὰ τοῦ ι γραφόμενα , εἰ καὶ μὴ μετουσιαστικά . Τὰ διὰ τοῦ ινος ὑπὲρ δύο συλλαβὰς πρὸ | ||
| πόλις : τὸ δὲ δρακόντειον αἷμα , καὶ λεόντειον δέρμα μετουσιαστικά . Τὰ διὰ τοῦ νιον τρισύλλαβα μονογενῆ προπαροξύτονα , |
| ἐστίν . ἔτι σφηκίον χαρτίον ὠτίον . τὸ δὲ φρούριον προπαροξύνεται : οὐ γὰρ ὑποκοριστικόν . Τὰ διὰ τοῦ ΙΟΝ | ||
| , οἷον Αἴαντος Αἴαντι : ἄμφω βραχέα τὰ λήγοντα καὶ προπαροξύνεται ἑκάτερα : τὸ δὲ Ξ Αἴαντι δὲ δαΐφρονι ποιητικὴ |
| ἀπιὼν βαρύς μέλας γὰρ αὐταῖς οὐ πεπαίνεται βότρυς βραχὺν λίνου κύπασσιν ἐς μηρὸν μέσον ἐσταλμένος ὅταν δὲ πόντου πεδίον Αἰγαῖον | ||
| . . οἱ γλωσσογράφοι χιτῶνος εἶδός φασιν αὐτὸν εἶναι τὸν κύπασσιν , οἱ μὲν γυναικείου , οἱ δὲ ἀνδρείου . |
| αἶνος , ὁ μηδετέρου τούτων μετέχων , ὅτε ἐνδεικνυμένου Ὀδυσσέως χλαίνης ὡς χρῄζει ὁ Εὔμαιός φησιν , Ὦ γέρον , | ||
| φρενός : καὶ νῦν δύ ' οὖσαι μίμνομεν μιᾶς ὑπὸ χλαίνης ὑπαγκάλισμα : τοιάδ ' Ἡρακλῆς , ὁ πιστὸς ἡμῖν |
| τοῦ Νηρέως δέ φησιν , ἤγουν τῆς νήξεως , καὶ Δωρίδος τῆς ἠυκόμοιο , ἤγουν τοῦ πλοίου , ἐγένοντο πολλὰ | ||
| Ἑρμείας παρείας . Ἀποροῦσι δέ τινες λέγοντες , πῶς μόνης Δωρίδος ἐνταῦθα μέμνηται , τῶν ἄλλων ἐχουσῶν ἰδίους χαρακτῆρας : |
| φάρεϊ πορφυρέωι , Τυρίης βλαστήματι κόχλου , ἀενάου βουβῶνος ἄναξ ἐκάλυψεν ὀπώρην ἄχρι ποδῶν πυκάσας θαλερὸν δέμας : ἐκ δὲ | ||
| τὸ ἐπίγραμμα : τήν ῥά ποτ ' Οὐλύμποιο περὶ πλευρὰς ἐκάλυψεν ὠκὺς ἀπὸ Θρῄκης ὀρνύμενος Βορέης : ἀνδρῶν δ ' |
| Ὑάκινθον τὸν Ἀμύκλου καὶ Διομήδης νύμφης . ὃν Φοῖβος : Ἀμύκλου καὶ Διομήδης παῖς ἐγένετο , ᾧ ὄνομα Ὑάκινθος . | ||
| Καλλιστὼ καταστερίσας ἐκάλεσεν ἄρκτον . Ἀρκάδος δὲ καὶ Λεανείρας τῆς Ἀμύκλου ἢ Μεγανείρας τῆς Κρόκωνος , ὡς δὲ Εὔμηλος λέγει |
| μάντιν δὲ νεκρὸν Εὐρυτὰν στέψει λεώς „ . ὡς τὸ Αἰνιάν . Εὔρωμος , πόλις Καρίας , ἀπὸ Εὐρώμου τοῦ | ||
| ἄλλους εἶναι , οὓς καλεῖσθαι νῦν Παρσίους . τὸ ἐθνικὸν Αἰνιάν . καὶ εἰ μὲν ἀπὸ τοῦ κυρίου Αἰνιᾶνος γέγονεν |
| ὁ παθητικὸς βʹ ἀόριστος ἐκλίνην , καὶ ἡ μετοχὴ ὁ κλινείς , καὶ μετὰ τῆς κατά προθέσεως κατακλινείς . ἐκφρόντισόν | ||
| ὁ παθητικὸς βʹ ἀόριστος ἐκλίνην , καὶ ἡ μετοχὴ ὁ κλινείς , καὶ μετὰ τῆς κατά προθέσεως κατακλινείς . ἐκφρόντισόν |
| ἀγωνίαν . . ΚΑΤΑΔΥΜΕΝΑΙ . Δύμεναι , καὶ εἰσελθεῖν : δῦμι , ὁ βʹ ἀόριστος ἔδυν , ἡ μετοχὴ ὁ | ||
| οὐκ ἔξεστιν εἰσιέναι οὐδὲ εἰσδῦναι πᾶσιν . ἀπὸ τοῦ δύω δῦμι δύσω δέδυκα δέδυμαι δέδυται δυτός καὶ ἄδυτος , . |
| ἔπιεν ἡ Δημήτηρ τὸν κυκεῶνα καὶ διὰ τὴν χλεύην τῆς Ἰάμβης ἐγέλασεν ἡ θεά , ἐν τοῖς εἰς Ὅμηρον ἀναφερομένοις | ||
| ] πόλιν ἀθύροισιν : ὑπὸ τοῖς παιγνιώδεσι λόγοις τῆς Θρᾳκικῆς Ἰάμβης , καὶ τὰ ἑξῆς σιάλοιο ] τοῦ χοίρου σίαλος |
| πότερον ὄρνις : ὁ μῦθος δὲ λέγει τὸν Ἄργον εἰς ταῶνα μεταβεβλῆσθαι . διὰ τοῦτό φησι , πότερον ὄρνις εἶ | ||
| τῷ ταῶνι : τὸν Ξενοφῶντα , τὸν Ποσειδῶνα , τὸν ταῶνα : ὦ Ξενοφῶν , ὦ Πόσειδον , ὦ ταῶν |
| κατὰ διάστασιν ψιλοῦται : ἀάπτους ἀήσυλα ἀΐσσω ἰάπτω ἰατρός ἠΐθεος Ἠετίων ἠέλιος ὀΐω ὀϊστός . σεσημείωται τὸ ἵημι , καὶ | ||
| εἴς , εἰς Λῆμνον . . . . . Ἴμβριος Ἠετίων : πρὸς τὴν ὁμωνυμίαν . . ἤτοι ὁ μὲν |
| τῶν λέξεων . ἀφ ' οὗ ὁ γραμματικὸς Ἡρακλείδης ὁ Μοψεάτης . Μυγδονία , μοῖρα Μακεδονίας . καὶ ἑτέρα Φρυγίας | ||
| ἢ Σικυώνιος εἴτ ' Ἀθηναῖος ὀνομαζόμενος χαίρει , ὡς ὁ Μοψεάτης Ἡρακλείδης λέγει καταριθμούμενος αὐτὸν καὶ ἀπ ' ἄλλων πόλεων |
| „ τοῦ δὲ λύκου αὐλοῦν - τος καὶ τῆς ἐρίφου ὀρχουμένης οἱ κύνες ἀκούσαντες τὸν λύκον ἐδίωκον . ὁ δὲ | ||
| τοιαδί : Ὦ χρυσοχόε , τὸν ὅρμον ὃν ἐπεσκεύασας , ὀρχουμένης μου τῆς γυναικὸς ἑσπέρας ἡ βάλανος ἐκπέπτωκεν ἐκ τοῦ |
| λιος τρισύλλαβα ὀξύτονα διὰ τοῦ ι γράφονται : οἷον , πολιός : φαλιός : σκολιός : λαλιός : βαλιός : | ||
| κινούμενον , ὃν τρόπον ἵνα τις κατ ' εἰλικρίνειαν γένηται πολιός , ὀφείλει κατ ' ἐπικράτειαν πεπολιῶσθαι , καὶ ἵνα |
| . . . . νθ γοʹ μβ γοʹ καὶ ὁ Μύσιος Ὄλυμπος τὸ ὄρος νζ μα ∠ ʹ . Κατέχουσι | ||
| . , : ῥεῖ δ ' ἐκ τοῦ Τήμνου ποταμὸς Μύσιος , ἐμβάλλων εἰς τὸν Κάϊκον ὑπὸ ταῖς πηγαῖς αὐτοῦ |
| ' αἷμα καὶ ἔγκατα πάντα λαφύσσει : ὣς τοὺς Ἀτρεΐδης ἔφεπε κρείων Ἀγαμέμνων αἰὲν ἀποκτείνων τὸν ὀπίστατον : οἳ δ | ||
| ἐπιπέμπων ἐπὶ ταῖς γνησίαις αὐτῶν ἀρεταῖς . αἰών τ ' ἔφεπε μόρσιμος : ἐπηκολούθησε δὲ τὴν εὐδαιμονίαν ἄνωθεν ἐπιπέμπων ταῖς |
| παρέχει γιγνομένην τὴν εἰκόνα , ὧδε συναρμόζων , τῆς ἐκ Κνίδου ἡκούσης μόνον τὴν κεφαλὴν λαβών : οὐδὲν γὰρ τοῦ | ||
| εὔκρατός τε καὶ μέση ζώνη τῆς οἰκουμένης ἐστὶν ἡ διὰ Κνίδου καὶ Κῶ , καὶ ὅσα χωρία μὴ πολὺ τούτων |
| οἰκοῦντας ἐν Παφλαγονίᾳ [ ] ” . Τίρσαι , πόλις Μυγδονίας τῆς ἐν Μακεδονίᾳ , ἀπὸ Τίρσης , μιᾶς τῶν | ||
| | χρυσάρματοι ? ? | ἐρυσάρματες ? Κάλης ? ποταμὸς Μυγδονίας | περὶ Βιθυνίαν | εσβλεπ ? [ μαλκ ? |
| οὐκ ἐγίνωσκον τὸ ζῷον . δύο δέ εἰσι Βόσποροι , Κιμμέριος καὶ Θρᾴκιος ὁ πάλαι Μύσιος καλούμενος . ἠλιβάτω : | ||
| Μαιῶτιν ποιήσαιντο στρατείαν , ἀπ ' ἐκείνων δὲ καὶ ὁ Κιμμέριος κληθείη Βόσπορος , οἷον Κιμβρικός , Κιμμερίους τοὺς Κίμβρους |
| Ποσειδῶνος καὶ Ἀμυμώνης ὕδασιν : Ἀμυμωνίοις : Δαναοῦ θυγατέρες Ἵππη Ἀμυμώνη Φυσάδεια * * * : περιβαλὼν αὐταῖς δουλείαν : | ||
| συγγενέσθαι : Ποσειδῶνος δὲ ἐπιφανέντος ὁ Σάτυρος μὲν ἔφυγεν , Ἀμυμώνη δὲ τούτῳ συνευνάζεται , καὶ αὐτῇ Ποσειδῶν τὰς ἐν |
| ἐγγὺς δύο πήχεων , οὗ ἐπίγραμμα ἦν ἐγγεγραμμένον τόδε : Πυθαγόρεω φίλος υἱὸς Ἀρίμνηστός μ ' ἀνέθηκε πολλὰς ἐξευρὼν εἰνὶ | ||
| ἐγγὺς δύο πήχεων , οὗ ἐπίγραμμα ἦν ἐγγεγραμμένον τόδε : Πυθαγόρεω φίλος υἱὸς Ἀρίμνηστός μ ' ἀνέθηκε πολλὰς ἐξευρὼν εἰνὶ |
| ἀπὸ τῆς μιᾶς τοῦ κόσμου συστάσεως καὶ μονοειδοῦς ὑποδιεκρίθη . Πᾶν γὰρ ἓν πρὸ τοῦ οἰκείου πλήθους ἐστὶ τῇ ἑαυτοῦ | ||
| μὴ ἓν μὴ ἔστι τοῦ εἰ ἓν μὴ ἔστιν ; Πᾶν τοὐναντίον . Τί δ ' εἴ τις λέγοι εἰ |
| νοητέον ὁμωνυμίαν εἶναι . . ἦν δέ τις Εὐχήνωρ Πολυΐδου μάντιος υἱός , ἀφνειός τ ' ἀγαθός τε , Κορίνθοθι | ||
| εἰς ε μεταβάλλεινὁ δὲ λόγος ἐπὶ τῶν καθαριευόντων , οἷον μάντιος μάντεως , ὄφιος ὄφεως , λαός λεώς , Μενέλαος |
| δ ' ἄρα κλαίουσα γυνὴ ἐϊκυῖα θεῇσι : Πάτροκλέ μοι δειλῇ πλεῖστον κεχαρισμένε θυμῷ ζωὸν μέν σε ἔλειπον ἐγὼ κλισίηθεν | ||
| τοῦτο θρήνου δίκην λεγούσης πρὸς Ἀχιλλέα : Πάτροκλ ' ἐμοὶ δειλῇ πλεῖστον κεχαρισμένε θυμῷ , ζωὸν μέν σε ἔλειπον ἐγὼ |
| Μόψον λέγει ἁμιλλώμενον αὐτῷ καὶ ἐρίζοντα περὶ τῆς μαντικῆς . Ἀγλαΐας καὶ Ἀπόλλωνος Θέστωρ οὗ Κάλχας ᾧ χρησμὸς ἐδόθη ὅτι | ||
| Τᾶς ] Τῆς κιθάρας . Βάσις ] Ὁ ῥυθμός . Ἀγλαΐας ] Εὐφροσύνης . Βάσις ἀγλαΐας ] * Τὸ βάσις |
| διὰ τοῦ δ κλίνεται εἴτε ἀρσενικὰ εἴη εἴτε θηλυκά , Ἄδωνις Ἀδώνιδος , Πάριδος Θέτιδος Μέμφιδος : τὰ ἐν τοῖς | ||
| κλισμῶ , πρᾶτον ἴουλον ἀπὸ κροτάφων καταβάλλων , ὁ τριφίλητος Ἄδωνις , ὁ κἠν Ἀχέροντι φιληθείς . παύσασθ ' , |
| ἀμαυρός . ἀβλῆτα . ἅπαξ εἴρηται ἡ λέξις : “ ἀβλῆτα , πτερόεντα , μελαινάων ἕρμ ' ὀδυνάων , ” | ||
| ἡ γενικὴ , πλὴν τῶν εἰς Α δισυλλάβων : ἀβλῆτος ἀβλῆτα , λιμένος λιμένα , Διομήδεος Διομήδεα , καλοῦ καλόν |
| δὲ Κισσέως . ἔνιοι δὲ γράφουσιν Ἑκάβης παῖς γεγὼς τῆς Κισσίας , καὶ στοχάζονται ἀπὸ γένους τινὸς τῆς Φρυγίας ἢ | ||
| ἐκ ματρός ἐστι θυμός . ἔκοψα κομμὸν Ἄριον ἔν τε Κισσίας νόμοις ἰηλεμιστρίας , ἀπρικτόπληκτα πολυπάλακτα δ ' ἦν ἰδεῖν |
| καταυτόθι πίονας ἀγρούς ἐστιχέτην , Φυλεύς τε βίη θ ' Ἡρακληείη . λαοφόρου δ ' ἐπέβησαν ὅθι πρώτιστα κελεύθου , | ||
| τὸ κύριον δηλοῦσα πρὸς αὔξησιν τοῦ σημαινομένου : οἷον βίη Ἡρακληείη , καὶ ἱερὸν μένος Ἀλκινόοιο , ἀντὶ τοῦ ὁ |
| ἕνα χρύσειον ἐς ὀστέα κρωσσὸν ἁπάντων λέξαντες κατέθαψαν ὅθι πρῶτον γενόμεσθα . νῦν δ ' οἳ μὲν Θήβην ἱπποτρόφον ἐνναίουσιν | ||
| Πρίαμος , πολλὰς δὲ καὶ ἄλλας : τῆς δὲ δύω γενόμεσθα , σὺ δ ' ἄμφω δειροτομήσεις , ἤτοι τὸν |
| καὶ πίονας αἶγας βλύζει τὸ ῥεῖθρον εὐμενὲς τὸ τῶν χαρίτων στάδα λίμνην κλάδα χρυσεόκαρπον ὀλίγος δ ' ἄμητος ἦεν ὅτε | ||
| , ὅς κεν ἅδηισι : Τίρυνς οὐδέ τι τεῖχος ἐπήρκεσε στάδα λίμνην κλάδα χρυσεόκαρπον ἁμὲς δὲ ϝειρήναν : τόδε γὰρ |
| βάλοι νευροσπαδὴς ἄτρακτος , αὐτὸς ἂν τάλας εἰλυόμην , δύστηνον ἐξέλκων πόδα , πρὸς τοῦτ ' ἄν : εἴ τ | ||
| τὸν ἐγγὺς ἱππέα καὶ ὧδε ἀπέκτεινεν . ἕτερον δ ' ἐξέλκων ἐς τὸν βραχίονα ἐτρώθη καὶ ὑπεχώρησεν ἐκ τῆς μάχης |
| πενία ξενία . Τὰ διὰ τοῦ ΙΑ παρὰ μελλόντων γενόμενα παροξύνεται : ὀρέξω ἀνορεξία πέψω ἀπεψία προδώσω προδοσία . Τὰ | ||
| : Μύσκελλος Μάρκελλος Κύριλλος Σόφιλλος δόριλλος . τὸ δὲ ὀπτίλλος παροξύνεται . καὶ τὸ νεογιλλός ἔχει θηλυκόν . Τὰ διὰ |
| κατὰ ἀποβολὴν τοῦ Σ γενόμενον ἀπὸ ἀρσενικοῦ τὸν αὐτὸν τόνον φυλάττει τῷ ἀρσενικῷ : μέγας μέγα , λειπόπατρις λειπόπατρι , | ||
| Πραξιτέλης τὸ ἄγαλμα . εἰ δὲ τοῦτο προσέθηκεν , οὐ φυλάττει τὸν χρησμὸν Πραξιτέλης ὄνομα ἡμῖν Ἀφροδίτης , οὐκ ἄγαλμα |
| ἰσχυρῶς , καὶ τὰς ἀνάνδρους τῶν γυναικῶν παραφυλάττει : τὸν ταὼν μὲν οὖν ὡραῖον ὄντα καὶ καταθύουσι καὶ σιτοῦνται οἱ | ||
| ἐφαρμόζει τὸ βασιλεύειν , πρὸς ἀλλήλους ἐβουλεύοντο . ὁ δὲ ταὼν ἔφη τοῖς λοιποῖς ὡς „ ἔμοιγε προσήκει ἡ βασιλεία |
| Ὀξειῶν κατὰ τὰ Τρωικὰ Μέγητα ἄρχειν φησὶν Ὅμηρος ” ὃν τίκτε Διὶ φίλος ἱππότα Φυλεύς , ὅς ποτε „ Δουλίχιόνδ | ||
| Ἀγκαίωι . . . ὃν Ἰμβρασίοισι παρ ' ὕδασιν Ἀστυπάλαια τίκτε Ποσειδάωνι ] ὅτι Ποσειδῶνος καὶ Ἀστυπαλαίας τῆς Φοίνικος ὁ |
| ὥσπερ ὁ χαρίεις διὰ τοῦ ντ τυφθείς τυφθέντος , τυπείς τυπέντος : το θηλυκὸν ἡ τυφθεῖσα καὶ ἡ τυπεῖσα : | ||
| τύπηθι , ὅπερ ἐστὶν ἀορίστου βʹ καὶ μέλλοντος ἀπὸ τῆς τυπέντος μετοχῆς παράγει : ἐμοὶ δὲ κάλλιον φαίνεται τὸ τύφθητι |
| δύο συλλαβὰς παραληγόμενα τῇ λε συλλαβῇ ὀξύτονα διὰ τοῦ ε ψιλοῦ γράφονται : οἷον , Χαλεὸν ἡ πόλις : στελεὸν | ||
| εἰς υ λήγοντα μονογενῆ ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφονται , διὰ τὸ μηδέποτε εὐθείαν ἑνικὴν εἰς οι |
| Καὶ ὤρθριζον πρὸς Κύριον , καὶ ἔκλαιον περὶ Μεμφίας τῆς Αἰγυπτίας , ὅτι σφόδρα ἀδιαλείπτως ἐνόχλει μοι : καὶ ἐν | ||
| καὶ οἱ τὰ διάπυρα χώρια οἰκοῦντες καὶ μάλιστα περὶ τὰς Αἰγυπτίας θήβας . καὶ ἀνάγνωσις δὲ ἀτενεστέρα ἐπιτήδεια πρὸς τὸ |
| εἰς ος ἀρσενικὰ εἰς ου ἔχει τὴν γενικήν , ὁ πλόος ὁ πλοῦς τοῦ πλόου τοῦ πλοῦ . τῷ πλόῳ | ||
| περῆσαι νημερτὴς ὅδε μάντις ὅτῳ ξυνέβητε πάροιθεν . ἔστιν γὰρ πλόος ἄλλος , ὃν ἀθανάτων ἱερῆες πέφραδον οἳ Θήβης Τριτωνίδος |
| εἰς θηλυκόν . ἀπὸ γὰρ τοῦ δέμας μεταπλάσας εἶπεν ἡ δομή . * παλεύσῃ ἀπατήσῃ τοὺς δυσμενεῖς ἤτοι τοὺς Τρῶας | ||
| τρόπος τροπή , νόμος νομή , γόνος γονή , δόμος δομή , στρόφος στροφή , πόθος ποθήπερὶ τούτου οὖν ἐν |
| , γενεαὶ δὲ ἀπὸ Θόαντος ἀνήκουσιν ἓξ ἐς Αἰτωλὸν τὸν Ἐνδυμίωνος . ἦσαν δὲ οἱ Ἡρακλεῖδαι συγγενεῖς καὶ ἄλλως τοῖς | ||
| νῦν τοῖς κοιμωμένοις αὐτὴν τοῦ ὕπνου φθονεῖν μεμνημένην ἔτι τοῦ Ἐνδυμίωνος , καὶ μάλιστα τοῖς νέοις καὶ ἁπαλοῖς : καὶ |
| τὴν φύσιν τῆς λευκότητος , ἀλλὰ πελιδνότερα . Ἤν τις ἐπίτοκος ἐοῦσα κοιλοιδιᾷ τοὺς ὀφθαλμοὺς , καὶ ὑποιδέῃ τὸ πρόσωπον | ||
| μελαγχολικοί . Ἐν Ἀβδήροις Φαέθουσα ἡ Πυθέου γυνὴ οἰκουρὸς , ἐπίτοκος ἐοῦσα τοῦ ἔμπροσθεν χρόνου , τοῦ δὲ ἀνδρὸς αὐτῆς |
| : Ὕλλος ποταμὸς Λυδίας . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς λυ συλλαβῆς ἀρχομένη : διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφεται λύαιος : | ||
| εἰς ος δισύλλαβοι γενικαί : οἷον Αἴας ἐπὶ τῆς πρώτης συλλαβῆς ἔχει τὸν τόνον καὶ ἡ Αἴαντος , χάριτος ἔρωτος |
| δὲ παρεκβαῖνον τὸ μέτρον τῆς δικαιοσύνης . ὅ τε γὰρ Ἀμμώνιος καὶ Ἐρύθριος ὁ Αἰγύπτιος διεμάχοντο πρὸς ἀλλήλους ἐν Βυζαντίῳ | ||
| δὲ βαστάσας αὐτὸ οἷον λικνοφορήσας τούτων γεύεται , ὡς ἱστορεῖ Ἀμμώνιος ἐν γʹ περὶ Βωμῶν καὶ Θυσιῶν . ΚΙΣΣΥΒΙΟΝ τὸ |
| ἀλφός καὶ πολφός ἔχουσι τὸ Λ . τὰ δὲ ἐπίθετα ὀξύνεται : σοφός κυφός κωφός . τὸ δὲ κοῦφος προπερισπᾶται | ||
| ἀΐσσω ῥήματος . τὸ δὲ ἀϊκάς καὶ προπαροξύνεται [ καὶ ὀξύνεται : ἀπὸ μὲν γὰρ τοῦ ἀϊκή ὀξυτόνου ] ἀϊκάς |
| Τὰ εἰς ΑΡ ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν εἴτε ἀρσενικὰ εἴτε οὐδέτερα βαρύνεται : μάκαρ δάμαρ ὄναρ οὖθαρ . Ἔτι τὰ εἰς | ||
| δὲ προπετής ἀκρατής τριετής σύνθετα . Τὰ εἰς ΟΙΤΗΣ ἰσοσύλλαβα βαρύνεται : Δαμοίτης Μενοίτης Θυμοίτης . Ἔτι τὰ διὰ τοῦ |
| Λῖνος : Μελπομένης δὲ , ἢ κατά τινας Τερψιχόρης καὶ Ἀχελώου , Σειρῆνες : Τερψιχόρης δὲ , ἢ Μελπομένης καὶ | ||
| τῆς εἴτε Χαλκίδος εἴτε Χαλκίας τοῦ ὄρους , μεταξὺ τοῦ Ἀχελώου καὶ τῆς Πλευρῶνος ἱδρύων αὐτήν , Ἀπολλόδωρος δέ , |
| οὕτως μεγαλοπρεπῶς σοφὸν ἄνδρα , οἶσθ ' ὅτι δύο ὑεῖς ἔθρεψε , Πάραλον καὶ Ξάνθιππον ; Ἔγωγε . Τούτους μέντοι | ||
| ἀλωῆς : ἡ διπλῆ ὅτι καθ ' Ὅμηρον ἡ Θέτις ἔθρεψε τὸν Ἀχιλλέα , οὐ Χείρων ὡς οἱ νεώτεροι . |
| νέκυος δειλοῖο σαπέντος , ὃς νέον ἐκ τούτου πνεῦμα λάβῃ τέραος † τεθνεότος ζωὴν ἕλκων φύσιν : εἰ δὲ τόδ | ||
| νέκυος δειλοῖο σαπέντος , ὃς νέον ἐκ τούτου πνεῦμα λάβῃ τέραος , τεθνεότος ζωὴν ἕλκων φύσιν : εἰ δὲ τόδ |
| τὸν λέοντα τυφλώσων , σκόλοψ ἀποσχισθεὶς δὲ τοῦ ξύλου τούτῳ ἔδυν ' ὑπ ' ὄνυχα , χὠ πατὴρ καθαιμώδους φλογώσεως | ||
| ' ἐπέβαν στεφάνου ποσὶ καρπαλίμοισι , Δεσποίνας δὲ ὑπὸ κόλπον ἔδυν χθονίας βασιλείας : ἱμερτοῦ δ ' ἀπέβαν στεφάνου ποσὶ |
| τῆς Θεσσαλίας , ἐν Λαρίσσῃ . ἐκεῖ καὶ Διότιμος ὁ Ἀδραμυττηνὸς ἐδίδασκε γράμματα , εἰς ὃν Ἄρατος εἶπεν „ αἰάζω | ||
| διατρίψας ἐν Ἀλεξανδρείᾳ σοφιστής , τέχνας γεγραφὼς ῥητορικάς : ἔνατος Ἀδραμυττηνὸς γραμματικός , ἐπικληθεὶς Ἰξίων διὰ τὸ ἀδικῆσαί τι δοκεῖν |
| μὴν ἔσθ ' ὅτε περὶ προσώπου διηγούμενος ὁ συγγραφεὺς ἐξαίφνης παρενεχθεὶς εἰς τὸ αὐτοπρόσωπον ἀντιμεθίσταται , καὶ ἔστι τὸ τοιοῦτον | ||
| δ ' οὗτος ἐν μάχῃ παρὰ ποταμῷ γενομένῃ λέγεται : παρενεχθεὶς δὲ ὑπὸ τοῦ ῥεύματος ἐπώνυμον ἑαυτῷ κατέλιπε τὸν ποταμὸν |
| τούτου τάττουσι , καθότι Ὅμηρος ἐπὶ τοῦ Θερσίτου : φοξὸς ἔην κεφαλήν . καὶ ἔστιν οἷον φαοξός , ὁ πρὸς | ||
| ' ἀμείνων : καὶ πάλιν Ἀνδρῶν αὖ μέγ ' ἄριστος ἔην Τελαμώνιος Αἴας , ὄφρ ' Ἀχιλεὺς μήνιεν : ὁ |
| ὕπνου γοόωσα φίλους οἰκῆας ἐγείρῃ , καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ κήδετο οἰκήων , οὓς κτήσατο δῖος Ὀδυσσεύς . οἶκτος οἰκτισμοῦ διαφέρει | ||
| ' οὖν Λαέρτης ἴστω τό γε μήτε συβώτης μήτε τις οἰκήων μήτ ' αὐτὴ Πηνελόπεια , ἀλλ ' οἶοι σύ |
| ἐννεσίῃσιν , ἀέθλιον Ἡρακλῆι ὕστερον ὄφρα γένοιτο , πάγος Κερύνειος ἔδεκτο . σὺν δὲ καὶ ὧλλοι : τῆς νεωτέρας Ἰάδος | ||
| οὐδέ μιν ἔμπης ἔλλαθεν , ἀλλ ' ἐνόησε κακορραφίην καὶ ἔδεκτο παῖδ ' ἑτέρην , ἀμφοῖν δ ' ἐμίγη συνομαίμοσιν |
| μάλιστα δαΐφρονι θυμὸν ὄρινεν , ἀντὶ τοῦ Αἴαντος τὸν θυμὸν ὤρινε : καὶ πάλιν Α Διὶ φίλε , ἀντὶ τοῦ | ||
| πρύμνῃ τῆς νηός , καὶ ” Αἴαντι δὲ δαΐφρονι θυμὸν ὤρινε ” καὶ „ ἀλλ ' οὐκ Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ἥνδανε |
| ἀνάκτων ] . ὥρῃ δ ' ἐμβεβαὼς Πυρόεις , δυτικῷ παρεούσης Ἀφρογενοῦς κέντρῳ , φθορέας λέκτρων ἀνέφηνεν ἀλλοτρίων , ἀλόχους | ||
| αἰχμὴ ἑστήκεε , πᾶν δὴ βουλόμενοι σφίσι εἶναι πρὸ τῆς παρεούσης λύπης . Τὰ μὲν περὶ Ἀργείων εἴρηται . Ἐς |
| κόρον οὐδ ' ἂν τοῦ βραχίστου τὸ λοιπὸν ἀπογεύσαιτο : παρατείνεται μὲν γὰρ ἡ γαστὴρ τῷδε , οἰδάνει δὲ ἡ | ||
| γε μὲν ἶφι πεποιθώς , πάντα φέρων Ποταμόν , κέραος παρατείνεται ἄλλου . Ἐρχομένῳ δὲ Λέοντι τὰ μὲν κατὰ πάντα |
| φησί „ καὶ κούρην Ἀράβοιο , τὸν ” Ἑρμάων ἀκάκητα γείνατο καὶ Θρονίη , κούρη Βήλοιο „ ἄνακτος . ” | ||
| Ἀστερόπη δίη τε Κελαινὼ Μαῖά τε καὶ Μερόπη , τὰς γείνατο φαίδιμος Ἄτλας . Κυλλήνης ἐν ὄρεσσι θεῶν κήρυκ ' |
| δοξεῖτ ' εἶμεν ἐξ ἀγαθᾶς ὑός : ὡς ναὶ τὸν Ἑρμᾶν , αἴπερ εἱξεῖτ ' οἴκαδις ἄπρατα , πειρασεῖσθε τᾶς | ||
| , καταπεπασμένους ἀρώμασιν : εἶναι δὲ τὰ δῶρα τόν τε Ἑρμᾶν ἀπὸ τῶν ὤμων ἀφῃρημένον ἐκ νηπίου τοὺς βραχίονας , |
| οἶδε γὰρ τὰς ψεκάδας δηλῶσαι , ψιάδας λέγων : ” αἱματοέσσας δὲ ψιάδας ” . ὀθόνη Γ . . . | ||
| , οὐδ ' ἀπίθησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε : αἱματοέσσας δὲ ψιάδας κατέχευεν ἔραζε παῖδα φίλον τιμῶν , τόν |
| : περὶ γὰρ τῶν ἐπῶν λέγων ἢ λέγουσα ὄρθιον ἑξαμερὲς τετόρων καὶ εἴκοσι μέτρων . Καὶ ταῦτα οὕτως ἔχει ὥσπερ | ||
| , ὡς καὶ τὰ ποιήματα αὐτοῦ δηλοῖ : ὄρθιον ἑξαμερὲς τετόρων καὶ εἴκοσι μέτρων . ὡς δεκάτην γενεὴν ἑκατὸν βιοτευέμεν |
| ' ἀσφοδελὸν λειμῶνα , γηθοσύνη , ὅ οἱ υἱὸν ἔφην ἀριδείκετον εἶναι . αἱ δ ' ἄλλαι ψυχαὶ νεκύων κατατεθνηώτων | ||
| ὅτε περ Δανάης καλλισφύρου Ἀκρισιώνης , ἣ τέκε Περσῆα πάντων ἀριδείκετον ἀνδρῶν : οὐδ ' ὅτε Φοίνικος κούρης τηλεκλειτοῖο , |