| καὶ ἄλλοι | τῆς ἱστορίας μέμνηνται στενῶς , οἱ δὲ πλατέως . . . . , . . : [ | ||
| ὁ Λυκόφρων καλεῖ . . . Ῥαίκηλον καὶ τὰ λοιπὰ πλατέως ἐν τῇ ἱστορίᾳ ἐγράφησαν . Κίσσος δὲ ὄρος Μακεδονίας |
| ] , ἴσως ἀπὸ τοῦ [ φθείσω . τοῦτο δὲ Ἀλεξίων ] καὶ Φιλόξενος [ διὰ τοῦ ι γράφουσιν ] | ||
| ἄρα χαλκῷ σμερδαλέῳ κεκάλυπτο . . Ν : Χροός : Ἀλεξίων φησὶν ὅτι Ἀρίσταρχος ὡς σοφός προηνέγκατο , Τυραννίων δὲ |
| , φασίν , ἰδίωμα διαλέκτου καθολικὸν καθίσταται , οἷον λέγομεν Παπία καὶ Αἰνεία τὴν γενικήν , ἀλλ ' οὐ καθόλου | ||
| Αἰνείου : εἰ δὲ εἰς α περατώσεις τὴν γενικὴν τοῦ Παπία λέγων καὶ τοῦ Αἰνεία , Δωρικὴ ἔσται ἡ κλίσις |
| ἕπω , οὗ παθητικὸν ἕπομαι . ὥσπερ ἀπὸ τοῦ πέμπω πέμπομαι , ἕλκω ὁλκὸς , οὕτω καὶ ἕπω ὀπὸς ὀξύτονον | ||
| σκήπτομαι τότε ἔμπορος εἶναι . προφασίζομαι , φησὶν , ὅτι πέμπομαι εἰς τὸν πόλεμον . ] ἔμπορος : Πραγματευτής . |
| καὶ ὅμως εἰς ους ἔχει τὴν γενικήν , οἷον Ἀριφράδης Ἀριφράδους : εἰς ους δὲ ἔχει τὴν γενικήν , ἐπειδὴ | ||
| φαίνω Ἀριστοφάνης Ἀριστοφάνους : οὕτως οὖν καὶ φράζω ἔφραδον Ἀριφράδης Ἀριφράδους . Πρόσκειται κύρια διὰ τὸ πωλῶ παντοπώλης παντοπώλου καὶ |
| παρειληφώς , καταπεπολεμηκὼς δ ' Ἀλκέταν καὶ Ἄτταλον περὶ τὴν Πισιδικὴν καὶ τὰς δυνάμεις τὰς μετ ' αὐτῶν ἀνειληφώς , | ||
| τὴν μεσόγειον οἵ τε πλησίον Καππάδοκες οἵ τε νεμόμενοι τὴν Πισιδικὴν Λυδοί τε καὶ πρὸς τοῖσδε Μυσοὶ καὶ Φρύγες . |
| ἔγχεε . . . . Ζ : Αἴλιος μέντοι Διονύσιος Δαῖραν γράφων δισυλλάβως τὴν Δάειράν φησιν , ὅτι οἱ περὶ | ||
| λήθην ποιουμένη τῶν τε παρουσῶν συμφορῶν καὶ τῶν ἐπαυξηθησομένων . Δαῖραν μουνογένειαν : τὸ Δαῖραν κατ ' ἔλλειψίν ἐστι τοῦ |
| οὐκ οἴδαμεν . τὸ δ ' ἐκ τῶν Ἐπιγόνων μέλος ὑπογράφομεν οὐκ ἄλλην δὲ ὡς οὗτος , μετὰ τῆς ἐπισημασίας | ||
| ἑνὸς μόνου τοῦ διὰ τῶν χειρῶν γινομένου τρόπου στάντες | ὑπογράφομεν . τὸ γὰρ αὐτὸ ἐπιτελοῖτ ' ἂν ὁτὲ μὲν |
| ' αὐτῶν τῶν ἔργων βεβαιῶσαι βουληθεὶς τὸ λεχθὲν ὁ τοῦ Νικομάχου λέγει [ . . Θ . ] εἶναί τι | ||
| ἀπολογία : μὴ μεγάλου κινδύνου συμβεβηκότος . καὶ οὗτος ἐπὶ Νικομάχου εἴρηται . Ὑπὲρ ἀντιδόσεως πρὸς Μεγακλείδην : εἰ μὲν |
| Ἀχιλλᾷ δ ' ἐφήσθησαν καὶ Ποθεινῷ καὶ τὴν Φαρνάκους φυγὴν ἐγέλασαν . Χρήματα δ ' ἐν τοῖς θριάμβοις φασὶ παρενεχθῆναι | ||
| , οἶμαι , μείζω τῆς δυνάμεως τολμᾶν . Ἥσθησαν καὶ ἐγέλασαν ἅπαντες οἱ τῆς κωμῳδίας ἀκούσαντες : ἤκουσαν δὲ πλὴν |
| τοῦ κοχλίου καὶ τοῦ κοχλία δωρικῶς , ὁ Παπίας τοῦ Παπίου καὶ τοῦ Παπία δωρικῶς , ὁ Αἰνείας τοῦ Αἰνείου | ||
| οὐχ ὑπακούσαντες τῷ κηρύγματι ἐλήφθησαν αἰχμάλωτοι καὶ λιμῷ πρὸς τοῦ Παπίου διεφθάρησαν . Πάπιος δὲ καὶ Σταβίας εἷλε καὶ Μινέρουιον |
| „ Δουλίχιόν τε Σάμην τ ' ἠδ ' ” ὑλήεντα Ζάκυνθον . „ Κεῖται δ ' ἡ Κεφαλληνία κατὰ Ἀκαρνανίαν | ||
| Ζ οὐ κατ ' ἐπέκτασιν λαμβάνει , οἷον οἵ τε Ζάκυνθον ἔναιον καὶ ἄστυ Ζελείης . Ἄλλως τε εἰ καὶ |
| μοι δοκεῖς ἂν καταφυγεῖν . ἀλλ ' οὔτε τότε οὐδεὶς ἠνέσχετ ' ἂν οὔτε νῦν . οὐ γὰρ ὁ ἄρχων | ||
| κασιγνήτης πόσιν Μενέλαον ὡς σώσαιμι ; σὸς δὲ πῶς πατὴρ ἠνέσχετ ' ἂν ταῦτ ' ; εἶτα τὸν μὲν οὐ |
| δοκεῖς οὐδὲ ἠισθῆσθαι , ὅτι δὴ ταύτην τὴν σοφίαν παρὰ Δάμωνος τοῦ ἡμετέρου ἑταίρου παρείληφεν , ὁ δὲ Δάμων τῶι | ||
| μοι δοκεῖς οὐδὲ ἠισθῆσθαι , ὅτι ταύτην τὴν σοφίαν παρὰ Δάμωνος τοῦ ἡμετέρου ἑταίρου παρείληφεν , ὁ δὲ Δάμων τῶι |
| τις οὖσα , ὅτι ἅλλεσθαι δοκεῖ παλμοὺς ποιοῦσα . οὕτως Σωρανός καὶ Σαλούστιος , . , , . . α | ||
| οἷον ἐνποροφύες εἰσὶν , οἷον ὄροφοι τῶν ὠπῶν : οὕτω Σωρανός . Ὀδόντες . παρὰ τὸ ἔδειν καὶ ἐσθίειν , |
| δὲ τοῦ ὀνόματος οἱ παλαιοὶ τρεῖς εὐθείας διδόασιν : ὁ Καππάδοξ γὰρ λέγουσιν , καὶ ὁ Καππάδοκος , καὶ ὁ | ||
| πολλοί τε ἄλλοι τῶν συγγραφέων ἡμῖν μαρτυροῦσιν καὶ Στράβων ὁ Καππάδοξ λέγων οὕτως : πέμψας δὲ Μιθριδάτης εἰς Κῶ ἔλαβε |
| λέγουσιν Ἀθηναῖοι , ὥς φησι Τρύφων , τὴν τελευταίαν συλλαβὴν περισπῶντες καὶ δασύνοντες . καὶ ἀναγιγνώσκουσι μὲν οὕτως παρ ' | ||
| Αἰακοὺς καὶ κατεύχονται οὕτως . καὶ ἀνακοῖν Διοσκόυροιν [ ] περισπῶντες ὡς σοφοῖν . ἀνακτᾶσθαι : καὶ ἀντὶ τοῦ θεραπεύειν |
| ἤπειρος ἀπείριτος ἐκτετάνυσται ” . Φιλόξενος δὲ ὁ τὴν Ὀδύσσειαν ὑπομνηματίζων δύο φησί , Θετταλικὴν καὶ Θεσπρωτικήν , οὕτως „ | ||
| . . . . Θέων δ ' Αἰνειάδας ταύτην καλεῖ ὑπομνηματίζων τὸν Λυκόφρονα . Αἰνειὰς δὲ μετὰ τὴν Ἰλίου πόρθησιν |
| καὶ Ἰβήροισι πολεμέοντες „ . τὸ αὐτὸ καὶ Ἅβρων ἐν παρωνύμοις φησί . καὶ „ αὐτὸς Ἴβηρος τραγοπώγων ” ἐν | ||
| καθὸ ἄνθρωπος καὶ ἔσται συνώνυμος . Ἰστέον ὅτι ἐν τοῖς παρωνύμοις τέσσαρά τινα θεωρεῖται , δύο μὲν ἤγουν κοινωνία καὶ |
| προϋπῆρχε τὰ βάθραἐν δὲ τούτῳ Καλλίας τε καὶ Ἀλκιβιάδης ἡκέτην ἄγοντε τὸν Πρόδικον , ἀναστήσαντες ἐκ τῆς κλίνης , καὶ | ||
| ὅτι ἡμῶν ἐν ἑκάστῳ δύο τινέ ἐστον ἰδέα ἄρχοντε καὶ ἄγοντε , οἷν ἑπόμεθα ᾗ ἂν ἄγητον , ἡ μὲν |
| πρὸς τὸ δεύτερον πρόσωπον τῶν ῥημάτων : ὡς γάρ φαμεν Ἀρίσταρχε γράφε καὶ ἔτι ἐπὶ ὁριστικῆς προφορᾶς ‚ Ἀρίσταρχε ἀναγινώκεις | ||
| δέ , Ἀρίσταρχος εἶ , γραμματικὸς εἶ , οὐ μὴν Ἀρίσταρχε εἶ οὐδὲ γραμματικὲ εἶ , πῶς οὐ δοθήσεται ὅτι |
| , οὐδὲ Ἴωνές φασιν ἀσπίος , ἐπὶ δὲ βαρυτόνων λέγουσι Πάριος κατὰ μίμησιν τοῦ ὄφιος : οὕτως ἐπειδὴ πολλὰ εἰς | ||
| ος ἐκφερομένην γενικὴν ἔστιν ἡ εἰς ν αἰτιατική , οἷον Πάριος Πάριν , ὥσπερ βότρυος βότρυν , ἰχθύος ἰχθύν : |
| Κρωμναιεύς . ἔστι καὶ Πελοποννήσου πόλις ἀρσενικῶς καὶ θηλυκῶς καὶ ἑνικῶς καὶ πληθυντικῶς . ἀπὸ Κρώμνου τοῦ Λυκάονος . Κρωπιά | ||
| τι εἶναι , μὴ διὰ τὰς προτάσεις τοῦτο νόει οὕτως ἑνικῶς ἐκφερόμενον . μιᾶς γὰρ οὔσης προτάσεως οὐκ ἔστι γενέσθαι |
| ἀπήγγειλαν τῷ Ποσειδῶνι . κυανοχαίτης : μελανόθριξ . Ἐξήρπαξεν : δωρικῶς . ἀναινομένην : μὴ βουλομένην , ἀπαρνουμένην , καὶ | ||
| ἀπήρατο . Τοὶ μέν : ἢ καὶ ἄλλοι μέν : δωρικῶς . πλεόνεσσιν : πλειοτέραις . ὁμευναίαις : ὁμοκοίταις , |
| μισθοῦμαι ” . Ὁ αὐτὸς ὀνειδιζόμενος ὑπό τινων ἐπὶ τῷ βαρβαρίζειν ἔφη : „ ἐγὼ μὲν τῷ λόγῳ , ὑμεῖς | ||
| : παρὰ ὤν . . . . βαρκάζειν : τὸ βαρβαρίζειν : εἴρηται ἀπὸ τῶν † Βαρκάνων , οἵ εἰσι |
| λεγόμενον κατὰ τὴν κλητικήν , καὶ παρὰ Πινδάρῳ τὸ ὦ ἀκαμαντοχάρμαν , οἷον . ὑπερμενὲς ἀκαμαντοχάρμαν Αἶαν : περὶ οὗ | ||
| ἔστιν εἰπεῖν , ὅτι ἢ κατὰ συνεκδρομὴν τοῦ Αἶαν ἐγένετο ἀκαμαντοχάρμαν μετὰ τοῦ ν , ἢ διὰ τὴν ἐπαλληλίαν τῶν |
| βουβῶνι δέρμα ἐγκαρϲίωϲ διέλωμεν τέμνοντεϲ ὅλον , ὡϲ ἐπὶ τῆϲ ἀγγειολογίαϲ , ἀγκίϲτρῳ τε καταπείραντεϲ ἐξαπλώϲωμεν τὴν διαίρεϲιν μέτρον ἔχουϲαν | ||
| τά τε ἀγγεῖα γυμνώϲαντεϲ , ὡϲ ἐν τῷ περὶ τῆϲ ἀγγειολογίαϲ καὶ περὶ τῶν ἀνευρυϲμάτων ἐλέγομεν , βελόνην διπλοῦν ἔχουϲαν |
| Ὑγιείᾳ , ἰὴ Παιάν [ ] : σῴζοις δ ' Ἀτθίδα Κεκροπίαν πόλιν αἰὲν ἐπερχόμενος [ ] , ἰὲ Παιάν | ||
| . . . : Ἀμελησαγόρας δὲ ὁ Ἀθηναῖος ὁ τὴν Ἀτθίδα συγγεγραφὼς οὔ φησι κορώνην προσίπτασθαι πρὸς τὴν ἀκρόπολιν , |
| δοκεῖ καλῶς ἔχειν . Εὐσέβιος δὲ ͵βσμβʹ ὑγιῶς ἔθετο καὶ ὁμοφώνως τῇ γραφῇ . Ἐν δὲ τοῖς ἀπὸ τοῦ κατακλυσμοῦ | ||
| βότρυας καὶ βότρυς , οὐ κατὰ συναίρεσιν , ἀλλ ' ὁμοφώνως τῇ εὐθείᾳ κατὰ τὸν κανόνα ὃν προέφημεν . Ὁ |
| πρὸς τὸ κτῆμα συντρέχουσα διάθεσις , ἐάν τε κατ ' ἐνεργητικὴν ᾖ ἐκφορὰν ἐάν τε κατὰ παθητικήν , μόνως ἀναλύεται | ||
| εὐκτικῇ καὶ ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων , οὐ μὴν κατὰ διάθεσιν ἐνεργητικὴν ἢ παθητικήν : ἢ καὶ ἔτι οἷς μὲν μετὰ |
| ἐμισθοδοτοῦντο . δηλοῖ δὲ τὴν δύναμιν ταύτην ἥ τε τοῦ Τρύφωνος ἐπικληθέντος Διοδότου παραύξησις καὶ ἐπίθεσις τῇ βασιλείᾳ τῶν Σύρων | ||
| , συμπαραλαμβανομένης γενικῆς μετὰ τῆς ὑπό προθέσεως , δέρομαι ὑπὸ Τρύφωνος , τιμῶμαι ὑπὸ Θέωνος . Καὶ αὕτη μὲν μόνη |
| ἔργοις . οἷον , ταχέως ἅμα βοῆ . ἀνεσόβοω : σοβῶ ἐστὶ , τὸ ἐντρέχω . ἔνιοι δὲ τὸ ἐκδιώκω | ||
| δολῶ : δονῶ : θολῶ : κροτῶ : κλονῶ : σοβῶ : στορῶ : τορῶ : φρονῶ : χολῶ : |
| ἔγκλισις περιέχει τὰς τρεῖς διαθέσεις , τὴν ἐνεργητικήν , τὴν παθητικὴν καὶ τὴν μέσην : ἑκάστη δὲ διάθεσις περιέχει τοὺς | ||
| καὶ ἐλεῆσαι . ψυχῆς γὰρ πάθος ἐπὶ συγγνώμῃ προτείνεται . παθητικὴν οὖν ποιήσῃ τοῦ πρώτου προοιμίου τὴν ἔννοιαν : ἁπάντων |
| οὕτω καὶ ἐκ τοῦ νοῶ γίνεται νοΐσκω καὶ κατὰ συναίρεσιν νώσκω καὶ προσθέσει τοῦ γ Αἰολικῶς γνώσκω , ἐπεὶ καὶ | ||
| Ἰωνικὴ ἀναδίπλωσις νινώσκω διὰ τῶν δύο ν . τοῦ δὲ νώσκω Ἠπειρωτικὴ γιγνώσκω διὰ τῶν δύο γ . . . |
| δὲ τούτου παρακαλοῦσιν αὐτὸν μόνον . ὁ δὲ γνοὺς τοῦ Ἡρακλείδου τὴν πανουργίαν ὅτι βούλοιτο αὐτὸν διαβάλλειν πρὸς τοὺς ἄλλους | ||
| , ἡ σταφυλή ὄντως ὀξύνεται . τὸ μέντοι προκείμενον τοῦ Ἡρακλείδου παρατήρημα ἰσχυρόν , καθὰ παραγγέλλεται ὀξυτονεῖν , οὐ μόνον |
| , λέγεσθαι δοκεῖ τριχῶς , κοινῶς τε καὶ ἰδίως καὶ ἰδιαίτατα . κοινῶς μὲν γὰρ πᾶν μέτρον καταλήψεως , καθ | ||
| τοὺς λόγους τοῦ φιλοσόφου : φησὶ γὰρ ὅτι διαφέρει ἡ ἰδιαίτατα τῆς κοινῶς καὶ ἰδίως , ὅτι αἱ μὲν ἔχουσι |
| εὐεργέτην σωτῆρα ἡγοῦντο . ἐν δὲ τῇ κλίμακι κατὰ τὴν ἐπανάληψιν τὸ τέλος τοῦ πρώτου κώλου εὑρίσκομεν ἐν τῇ ἀρχῇ | ||
| ἔοικε , μένος δ ' αἴθωνι σιδήρῳ : πρὸς τὴν ἐπανάληψιν ὅτι ἐν Ἰλιάδι συνεχῶς , ἐν δὲ Ὀδυσσείᾳ ἅπαξ |
| περατώσεις τὴν γενικὴν τοῦ Παπία λέγων καὶ τοῦ Αἰνεία , Δωρικὴ ἔσται ἡ κλίσις συνήθης γεγονυῖα τῇ κοινῇ διαλέκτῳ : | ||
| : Ὅμηρος ποτὶ δὲ σκῆπτρον βάλε γαίῃ , καὶ ἡ Δωρικὴ παροιμία τὸν λίθον ποτὶ τὰν σπάρτον ἄγοντας . νηὸς |
| : λέγουσί τινες , ὅτι ὥσπερ ἀπὸ τοῦ Ἀκταίων γίνεται Ἀκταῖος καὶ ἀπὸ τοῦ πλείων πλεῖος καὶ ἀπὸ τοῦ ῥᾴων | ||
| ταύταις , καὶ σὺν αὐταῖς οἱ τέσσαρες ὀνομαστοὶ Τελχῖνες , Ἀκταῖος , Μεγαλήσιος , Ὄρμενός τε καὶ Λύκος , οὓς |
| ' ἀνδρῶν . πολλάκις δὲ καὶ ἐπὶ πλήθους φασὶ τὸ ὠτὰν ὡς παρὰ † Κτησιφῶντι . οἱ γὰρ Ἀττικοὶ τὴν | ||
| ' ἀνδρῶν . πολλάκις δὲ καὶ ἐπὶ πλήθους φασὶ τὸ ὠτὰν ὡς παρὰ † Κτησιφῶντι . οἱ γὰρ Ἀττικοὶ τὴν |
| δεῖ γὰρ καὶ Κέβητα πείθειν . Ἱκανῶς , ἔφη ὁ Σιμμίας , ὡς ἔγωγε οἶμαι : καίτοι καρτερώ - τατος | ||
| , τοῦτο πέπεισμαι . Καὶ ὀρθῶς γε , ἔφη ὁ Σιμμίας . Ἔτι τοίνυν , ἔφη , πάμμεγά τι εἶναι |
| καὶ πόρρω τῆς εἰωθυίας σοι εὐλαβείας , καὶ ἐγγύς τι Προδίκου τοῦ Κείου καὶ Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου τοῦ | ||
| τε καὶ πράξεις τὰς τοιαύτας ποιήσεις . . καὶ γὰρ Προδίκου μυρία τινὰ ἀκήκοα περὶ ὀνομάτων διαιροῦντος . . . |
| ἐν τῇ περὶ τοῦ Λάχης διδασκαλίᾳ , ἡνίκα περὶ τοῦ Ἀριφράδης διελαμβάνομεν : ὥσπερ γὰρ ἀπὸ τοῦ φαίνω γίνεται Ἀριστοφάνης | ||
| α καὶ ὅμως εἰς ους ἔχει τὴν γενικήν , οἷον Ἀριφράδης Ἀριφράδους : εἰς ους δὲ ἔχει τὴν γενικήν , |
| ἐν πορφυρέοις , νυκτὶ κοινάσαντες ὁδόν , Κρονίδᾳ δὲ τˈράφεν Χίρωνι δῶκαν . ἀλλὰ τούτων μὲν κεφάλαια λόγων ἴστε . | ||
| τούτου θεοῖς . παραδίδωσι δὲ καὶ Πηλεὺς Ἀχιλλέα τραφησόμενον παρὰ Χίρωνι , ὃς καὶ διδάξαι λέγεται : Κέφαλος δὲ τοῦ |
| , πόλις Κρήτης , Ἀγαμέμνονος κτίσμα , ἀπὸ Λάμπου τοῦ Ταρραίου . Τὸ ἐθνικὸν Λαμπαῖος . Κλαύδιος δὲ Ἰούλιος Λαμπέας | ||
| , πόλις Κρήτης , Ἀγαμέμνονος κτίσμα , ἀπὸ Λάμπου τοῦ Ταρραίου . τὸ ἐθνικὸν Λαμπαῖος . Κλαύδιος δὲ Ἰούλιος Λαμπέας |
| τοῦ ἀποτελεσθησομένου ποιότητα θεωρήσομεν . Τοῦ μὲν οὖν πρώτου καὶ τοπικοῦ τὴν διάληψιν ποιησόμεθα τοιαύτην . κατὰ γὰρ τὰς γινομένας | ||
| δὲ ἀπὸ συμβεβηκότος οὕτως : πόρισμά ἐστιν τὸ λεῖπον ὑποθέσει τοπικοῦ θεωρήματος . τούτου δὲ τοῦ γένους . τῶν πορισμάτων |
| εἰς ρω λήγοντα ῥήματα βαρύτονα ἔχοντα τὴν ει δίφθογγον παρατέλευτον μετατιθέντες τὸ ι εἰς ρ προφέρονται , οἷον σπείρω σπέρρω | ||
| κοινότερον , Ἡρακλείδης λέγει περὶ αὐτοῦ ὡς ἔνιοι τῶν Αἰολέων μετατιθέντες ἐν πρώτῃ καὶ δευτέρᾳ συζυγίᾳ τῶν περισπωμένων τὸ ω |
| ἐπιστημῶν τὰς ἀρχάς . ὥστε πρότερός ἐστιν ὁ ἔμπειρος καὶ σοφώ - τερος τῶν ὁποιανοῦν ἐχόντων αἴσθησιν , ἐπειδὴ ἀνάγει | ||
| τὸν Κλεινίαν : Ὦ Κλεινία , τώδε μέντοι τὼ ἄνδρε σοφώ , Εὐθύδημός τε καὶ Διονυσόδωρος , οὐ τὰ σμικρὰ |
| ἔλαχον Λύκιοι Μυσοί τ ' ἀγέρωχοι καὶ Φρύγες ἱππόμαχοι καὶ Μῄονες ἱπποκορυσταί . ἡ διπλῇ ὅτι ὡς ὕστερον ἐληλυθότων τούτων | ||
| ἔλαχον Λύκιοι Μυσοί τ ' ἀγέρωχοι καὶ Φρύγες ἱππόμαχοι καὶ Μῄονες ἱπποκορυσταί . ἀλλὰ τί ἢ ἐμὲ ταῦτα διεξερέεσθε ἕκαστα |
| ἀδένοϲ : κατ ' ἄλλουϲ δέ τιναϲ κοινῶϲ ἅπαντεϲ οἱ ἐκφυόμενοι παρὰ φύϲιν ἐν οἱῳδηποτοῦν μορίῳ οἷον ἀποϲτηματώδειϲ ὄγκοι φύματα | ||
| περάτων τοῦ θυρεοειδοῦς χόνδρου , καθ ' ἑκάτερον εἷς , ἐκφυόμενοι καταφύονται τῷ στομάχῳ , σφιγκτῆρος τρόπον περιλαμβάνοντες αὐτόν : |
| : πρὸς τὸ οὐκί , ὅτι ὑγιῶς διὰ τοῦ ψιλοῦ ἀντιστοίχου . . ἡ διπλῆ , , , . . | ||
| ι ἀνεκφώνητον λήγουσαν μετὰ τοῦ φωνήεντος τῆς εὐθείας ἢ μείζονος ἀντιστοίχου . Τὸν Μενέλεων . Εἴρηται ὅτι πᾶσα εὐθεῖα εἰς |
| , ἑφθούς τε καὶ ὀπτούς , οὓς αὐτοὶ καταναλίσκουσι . κατεποντίσθη δ ' ἡ Ἀταργάτις ὑπὸ Μοψοῦ τοῦ Λυδοῦ ἁλοῦσα | ||
| λέγει ὁ Λυδὸς , ὑπὸ Μόξου τοῦ Λυδοῦ ἁλοῦσα , κατεποντίσθη μετὰ Ἰχθύος τοῦ υἱοῦ ἐν τῇ περὶ Ἀσκάλωνα λίμνῃ |
| ποτηρίου διεκομίζετο ἐπὶ τὴν δύσιν Στησίχορός φησιν , ὃ ποτήριον Μίμνερμος εὐνὴν κοίλην Ἡφαίστου χερσὶν ἐληλαμένην χρυσοῦ τιμήεντος . Φερεκύδης | ||
| ἐν τῶι ἱερῶι τῆς Ἥρας ὑπὸ Λαοδάμαντος τοῦ Ἐτεοκλέους : Μίμνερμος δέ φησι , τὴν μὲν Ἰσμήνην προσομιλοῦσαν Θεοκλυμένωι ὑπὸ |
| Μαχάων Μαχάονος : τὸ δὲ Ὑψίζων Ὑψίζοντος τῷ λόγῳ τῶν μετοχικῶν διὰ τοῦ ντ ἐκλίθη : τὸ ὀλίζων ὀλίζονος διὰ | ||
| Ἀττικοῖς ] τῇ γενικῇ τῶν πληθυντικῶν τῶν ⌈ μετοχῶν [ μετοχικῶν ὀνομάτων ] χρῆσθαι ἀντὶ ⌈ τρίτων προσώπων τῶν δυϊκῶν |
| , ὡς Ἀτρείδεω Αἰνείεω , καὶ κατὰ κρᾶσιν ἢ συγκοπὴν Ἀσίω , ὡς εὐμελίας : † εὐμελίω Πριάμοιο , καὶ | ||
| , κνήσω κνήμη , . , . . . . Ἀσίω : Ἀσίω ἐν λειμῶνι . οὐκ ἔχει τὸ ι |
| ἀκολουθησάντων ἐκείνῳ : ἐχρῶντο γὰρ αὐτῇ οὐ μόνον κατὰ τὴν κροῦσιν , ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸ μέλος ἐν τοῖς Μητρῴοις | ||
| ἔπαινον ἐπὶ τὰς Νεφέλας τρέπων οὐκ οἴεται φορτικὸς εἶναι . κροῦσιν : ἀπάτην , δοκιμασίαν , παραλογισμόν . κατάληψιν : |
| Ἵνα δέ σοι δῶ αὐτὰ ἐκεῖνα κεκρικέναι , ὅσα ὁ Καλλῖνος εἰς κάλλος ἢ ὁ ἀοίδιμος Ἀττικὸς σὺν ἐπιμελείᾳ τῇ | ||
| μετὰ τὴν ἀποδημίαν τὴν ἐκείνου . παρεχέσθωσαν δὲ Βούλων καὶ Καλλῖνος καὶ ἃ ἂν εἰς τὴν ἐκφορὰν ἀναλωθῇ καὶ τἄλλα |
| ' ὠμὸν , οὔτι ] εἴπομεν ἄνωθεν ὅτι περὶ τοῦ Παρθενοπαίου τοῦ υἱοῦ τῆς Ἀταλάντης ἐνταῦθα διαλαμβάνει . φησὶν οὖν | ||
| Ἀστυδάμας ποτέ : Ἀστυδάμᾳ τῷ Μορσίμου εὐημερήσαντι ἐπὶ τραγῳδίας διδασκαλίᾳ Παρθενοπαίου δοθῆναι ὑπ ' Ἀθηναίων εἰκόνος ἀνάθεσιν ἐν θεάτρῳ . |
| . . , . ἔνιοι δὲ Μουσαῖον εὑρετὴν λέγουσι τὸν Μητίονος καὶ Στερόπης κατ ' Ὀρφέα γενόμενον . . . | ||
| ἀνδριαντοποιίᾳ ἤδη τιν ' εἶδες ὅστις περὶ μὲν Δαιδάλου τοῦ Μητίονος ἢ Ἐπειοῦ τοῦ Πανοπέως ἢ Θεοδώρου τοῦ Σαμίου ἢ |
| Κτησιφῶν ὦ Κτησιφῶν , Δημοφῶν ὦ Δημοφῶν , Ἱπποκῶν ὦ Ἱπποκῶν , ταῶν ὦ ταῶν , Τυφῶν ὦ Τυφῶν , | ||
| ' ἢ συνθέτων , ὡς τὸ Δημοφῶν Ξενοφῶν Ἀγλαοφῶν Κτησιφῶν Ἱπποκῶν Δεξικρῶν , ἢ παρασυνθέτων , ὥσπερ τὸ Ποσειδῶν . |
| τὸν Πλάτωνα , διὰ δὲ τοῦ οἱ τὸν μαθημα - τικὸν μόνον ἀριθμὸν εἶναι τὸ πρῶτον τῶν ὄντων τοὺς περὶ | ||
| , Ἀμπρακιῶται , Λευκάδιοι , Ἀνακτόριοι . τούτων ναυ - τικὸν παρείχοντο Κορίνθιοι , Μεγαρῆς , Σικυώνιοι , Πελληνῆς , |
| Ἐκκελὼ ἀδελφαὶ Ὀκκέλω καὶ Ὀκκίλω τῶν Λευκανῶν , Χειλωνὶς θυγάτηρ Χείλωνος τοῦ Λακεδαιμονίου , Κρατησίκλεια Λάκαινα γυνὴ Κλεάνορος τοῦ Λακεδαιμονίου | ||
| ἀδελφή , Ὀκκελὼ καὶ Ἐκκελὼ τὼ Λευκανώ , Χειλωνὶς θυγάτηρ Χείλωνος τοῦ Λακεδαιμονίου , Κρατησίκλεια Λάκαινα γυνὴ Κλεάνορος τοῦ Λακεδαιμονίου |
| ω πλείστῳ χρώμεναι , ὥς που καὶ ὁ Πλάτων τὴν οἰωνιστικήν φησιν ᾠωνιστικὴν ὀνομάσαι τινὰς ἀποσεμνύνοντας τῷ ω . καὶ | ||
| , συνέβαινεν ἐξέρχεσθαι . Λέγονται τοίνυν Φρύγες εὑρεῖν πᾶσαν τὴν οἰωνιστικήν . τῆς δὲ οἰωνιστικῆς , τὸ μέν ἐστιν ὀρνεοσκοπικόν |
| ἀνώρμησεν : ἐκ τοῦ ὀρούω ὀρύω ὡς πλήθω πληθύω , πηδῶ πηδύω , καὶ πλεονασμῷ τοῦ ο βοιωτικῶς γίνεται ὀρούω | ||
| Σπεκίωσος ὄνομα κύριον : πλὴν τοῦ σπαίρω τοῦ δηλοῦντος τὸ πηδῶ . Πᾶσα λέξις ἀπὸ τῆς στε συλλαβῆς ἀρχομένη διὰ |
| ἧς ἰσχὺν τῶν ὅπλων ἕξομεν καὶ τὴν πρὸς αὐτοὺς τέχνην ὀξυτέραν μελετήσομεν προμαθόντες αὐτῶν τὰς ἐννοίας τῶν στρατηγημάτων . Δηιόκης | ||
| γὰρ ἐν τοῖς χιτῶσιν ἢ τοῖς πέριξ ἀγγείοις συστῇ , ὀξυτέραν τὴν ὀδύνην ἐργάζεται . εἰ μὲν οὖν μεγάλη σύμπασα |
| Ἐμπειρικοὺς ἡ τοῦ ὁμοίου μετάβασις . Κεφ . ιηʹ . Ἑξῆς δ ' ἀκόλουθόν ἐστιν ἐπιδεῖξαι , πῶς οἱ Λογικοὶ | ||
| καί μοι καί με ἐνεκλίναμεν , καθὸ οὐ συμπέπλεκται . Ἑξῆς ῥητέον καὶ περὶ τῶν κατὰ τὸ τρίτον πρόσωπον ὀρθοτονουμένων |
| ἐσθίω ἢ φιλήσω τι ἐπ ' ὀλίγον καὶ ἠρέμα ἐρᾶν λέγομαι : ἀλλὰ δηλονότι τὴν δύναμιν τὴν ἐρρωμένην τοῦ ἐπιθυμητικοῦ | ||
| καὶ τὸ γράφω , ποτὲ δὲ πάθος , ὡς τὸ λέγομαι καὶ γράφομαι , ποτὲ δὲ οὐδέτερον τούτων , οὔτε |
| κωμῳδία συνιστᾷ : θυμελικοῖς δὲ τοιούτοις οἱ σάτυροι καθηδύνουσι . λυρικοὶ δέ , οἱ καὶ κυκλικοὶ καὶ διθύραμβοι , ἢ | ||
| δὴ ἀκροατέον τῆς διαιρέσεως . Τῶν ποιητῶν οἱ μέν εἰσι λυρικοὶ , οἱ δὲ μονῳδοὶ , οἱ δὲ κωμικοὶ , |
| , ἕτερον εἶναι τοῦ Ἀργολικοῦ , ὠνομάσθαι δ ' ὑπὸ Ἀμφιλόχου τοῦ καὶ τὴν πόλιν Ἄργος Ἀμφιλοχικὸν καλέσαντος : τοῦτον | ||
| μή σοι ἄπιστα δόξω περὶ ἐμαυτοῦ μεγαλαυχεῖσθαι : ἃ δὲ Ἀμφιλόχου τε ἤκουσα ἐν Μαλλῷ , τοῦ ἥρωος ὕπαρ διαλεχθέντος |
| οὐ μόνον Εὐρωπαῖοι , ἀλλὰ καὶ Ἀσιανοί , κατὰ τὴν Ἀρριανοῦ ἱστορίαν , λέγοντος ὥσπερ Φρύγας καὶ Μυσοὺς οὕτω δὴ | ||
| πέλαγος , ἀπό τινος ἀνδρὸς Μήλου κληθεῖσα κατὰ τὴν τοῦ Ἀρριανοῦ ἱστορίαν . : Φαιναγόρα καὶ Ἑρμώνασσα , Ἰώνων ἄποικοι |
| ] . . Χ ἔστι δὲ καὶ ἐπίγραμμα ὃ εἰς Ἐπίχαρμον ἀναφέρεται : εἰμὶ νεκρός : νεκρὸς δὲ κόπρος , | ||
| καὶ τὸν νοῦν τυφλωθεὶς οὕτω διῆγε πλανώμενος : κατὰ γὰρ Ἐπίχαρμον νοῦς ὁρᾷ , νοῦς ἀκούει , τὰ δ ' |
| εἴρηται , παρ ' αὐτοῦ σταλέντων εἰς τὴν Σικελίαν μετὰ Αἰγέστου τοῦ Τρωός . οἰκεῖται δὲ καὶ ὁ Ἔρυξ λόφος | ||
| πρὸς φιλίαν λαβόντες παρ ' αὐτῶν τὸ χωρίον διὰ τὴν Αἰγέστου συγγένειαν γενομένου τε καὶ τραφέντος ἐν Σικελίᾳ κατὰ τοιόνδε |
| ἐν οἰκίαι [ ἢ φαρμακίταϲ ] ? τῶν παρ ' Εὐδήμου τρέφειν . Ἐπὶ Ϲοφιϲτῶν ? [ τῶν Πλάτωνοϲ ἡμεῖϲ | ||
| τοὺς μὲν οὖν λόγους οὕτως οἶμαι χρὴ διακρίνειν , τοῦ Εὐδήμου καὶ συνάψαντος αὐτοὺς ἐν οἷς φησι : τὸ δὴ |
| τὸν προσάγοντα τῷ † ἕρματι τὸ ποτήριον . ἐνταῦθα ὁ Θρᾷξ Διονύσιος φησὶ τὴν παροιμίαν „ πολλὰ μεταξὺ κύλικος „ | ||
| . . Περὶ οὗ πολέμου συνεγράψατο ὁ σοφώτατος Πρίσκος ὁ Θρᾷξ . . . Ἐν τούτοις τοῖς χρόνοις ὁ πολὺς |
| ΙΝ ἔχουσι τὴν αἰτιατικὴν , περισπῶνται : Βενδῖς Μολῖς Τοτῖς Ἀταργατῖς . Τὰ εἰς ΟΣ καθαρὰ δισύλλαβα τῷ Α μακρῷ | ||
| Μενδῖς Μενδῖδος Μενδῖδι Μενδῖν , Μολῖς Μολῖδος Μολῖδι Μολῖν , Ἀταργατῖς Ἀταργατῖδος Ἀταργατῖδι Ἀταργατῖν : ταῦτα δέ εἰσιν ὀνόματα δαιμόνων |
| ἱμάντα ἐνείρουσι . θαύμαζε οὖν , φησίν , αὐτὸν οὕτω μεγαλοφώνως καὶ θαρρούντως , ὥσπερ οἱ πλέοντες ἐπὶ πνεύματος οὐρίου | ||
| ἕνεκεν ἐμοῦ , χάριν ἐμοῦ . μέγα ] πολύ , μεγαλοφώνως . , μεγάλως . . μὲν οὖν ] μᾶλλον |
| τὸν νοῦν ἀπεργάζεται ἕτοιμον δέχεσθαι τούς τε φυσιολογίας καὶ τοὺς ἠθοποιίας ἀσινεῖς καὶ πάνυ δοκίμους χαρακτῆρας . ταῦτ ' οὖν | ||
| σεμνότητος , καὶ γνωμολογίας καὶ ἐναργείας , καὶ σχηματισμῶν καὶ ἠθοποιίας καὶ αὐξήσεως καὶ δεινώσεως : μάλιστα δὲ τῶν εἰς |
| , ἀλλ ' ὡς κατὰ θέαν τῆς πόλεως ἥκοντες . Ἐνταῦθα ὁ Ἱππόθοος ἐπολυπραγμόνει εἴ ποθεν Ἁβροκόμην εὑρεῖν δυνήσεται : | ||
| Ὡς προετάξαμεν , τρεῖς εἰσι περὶ παντὸς πράγματος ζητήσεις . Ἐνταῦθα οὖν περὶ τοῦ ἔργου μόνον διαλαμβάνων περιττὸν ἡγεῖτο περὶ |
| πάνυ δόκιμος ἦν . φασὶ δὲ αὐτὸν ὁμοῦ διθύραμβον καὶ τραγωιδίαν ἀγωνισάμενον ἐν τῆι Ἀττικῆι νικῆσαι , καὶ εὐνοίας χάριν | ||
| ἔνιοί φασιν Εὐριπίδης , παρήγαγε τὴν τῶν μεθυόντων ὄψιν εἰς τραγωιδίαν : ἐν γὰρ τοῖς Καβείροις εἰσάγει τοὺς περὶ τὸν |
| οἱ μὲν γὰρ αὐτῶν ἔφασκον ὡς δεῖ ἐν ὑπερβατῷ αὐτὸ ἀναγινώσκεσθαι , ἄλλοι δὲ διέστρεφον τὴν φράσιν , ἐναλλάττοντες τοὺς | ||
| τε τύχῃσι μαλὰ σχεδόν : ἡ διπλῆ ὅτι δύναται ἑκατέρως ἀναγινώσκεσθαι , καὶ κατὰ διαστολὴν τύχῃσι καὶ τετύχῃσι ὡς λελάχωσι |
| καὶ ἐκ τῆς Βοιωτίας ἀγαγόμενός τινας . παρὰ δὲ Φηρὰς Νέδων ἐκβάλλει ῥέων διὰ τῆς Λακωνικῆς , ἕτερος ὢν τῆς | ||
| [ καὶ ] αὐτήν φησι . τὸ κτητικὸν Νεδεήσιος . Νέδων , ποταμὸς καὶ τόπος τῆς Λακωνικῆς . τὸ τοπικὸν |
| εἰς α . Ἡράκλεες Ἡράκλεις καὶ Ἥρακλες καὶ ἀττικῶς ὦ Ἡρακλέη : ἰστέον ὅτι τὸ μὲν Ἡράκλεες ὥσπερ τὸ ὦ | ||
| καὶ Ἡρακλῆα ποιητικῶς : ἰστέον ὅτι εὐλόγως ἐγένετο Ἡρακλέα καὶ Ἡρακλέη διχῶς , ἐπειδὴ τοῦ ε φωνῆεν προηγεῖται ἐν τῷ |
| παλαιοῦ τὴν τούτου κλῆσιν λαμβάνοντες : καὶ γὰρ καὶ τοῦ Φωκέως Ὁμήρου τούτου ἕτερος ὑπάρχει νεώτερος Ὅμηρος ὁ τὴν Εὐρυπύλειαν | ||
| ἐπολέμησαν , δεκαέτης ἦν , ἁρπασάντων Κιρραίων τὴν Πελάγοντος τοῦ Φωκέως θυγατέρα Μεγιστὼ καὶ τὰς Ἀργείων θυγατέρας ἐπανιούσας ἐκ τοῦ |
| εἰς τὴν βασιλικωτάτην τῶν ἐπιστημῶν τὴν φιλοσοφίαν γράφων εἰσαγωγὴν Πορφυρίου Εἰσαγωγή ἐπέγραψε μὴ προσθεὶς εἰς τὴν φιλοσοφίαν , ἅτε δὴ | ||
| ' οἷς λεγέσθω ἡ αἰτία τῆς ἐπιγραφῆς . ἐπιγέγραπται τοίνυν Εἰσαγωγή , ἐπειδὴ ἡ γνῶσις τῶν φωνῶν εἰσαγωγή ἐστι τῆς |
| , οἷον τὼ Αἴαντε ὦ Αἴαντε , τὼ Λάχητε ὦ Λάχητε , οἱ Αἴαντες ὦ Αἴαντες , οἱ Λάχητες ὦ | ||
| λέβης , τοῦ ἔρωτος ὦ ἔρως . Δυϊκά . Τὼ Λάχητε , τοῖν Λαχήτοιν , ὦ Λάχητε . Πληθ . |
| γὰρ αἴτιον τὸ πῦρ ὂν εἰκόνα φέρει τοῦ νοῦ τοῦ τεχνικοῦ , καθ ' ὃν οἱ ἄνθρωποι ζῶσι πρῶτον νοερῶς | ||
| δὲ πολλὰ τῶν τοιούτων ἐλλιπῆ εὑρίσκεται πρὸς τοὺς παρὰ τοῦ τεχνικοῦ παραδεδομένους κανόνας , ἔστω καὶ τοῦτο ἐγκωμιολογικόν . Τὸ |
| ὑπισχνούμεθα οὖν ταῦτα ἡμεῖς , ὦ ἄνδρε φίλω τε καὶ ἑταίρω , ἀφιξόμεθά τε διὰ ταχέων . ἀναγινώσκοντος δέ μου | ||
| ἐκεῖνοι γὰρ ὁμοίαν ἔγραψαν τὴν εἰκόνα . τὼ νεανία τὼ ἑταίρω Πυλάδης τε ὁ Φωκεὺς καὶ Ὀρέστης δοκῶν ἤδη τεθνάναι |
| , καὶ Ἀργείους τὰ Τελεσίλλης μέλη , καὶ Λεσβίους ἡ Ἀλκαίου ᾠδή : οὕτω καὶ Ἀνακρέων Σαμίοις Πολυκράτην ἡμέρωσεν , | ||
| δὲ λεγόμενον ὑπὸ Διδύμου πρὸς Ἀριστοφάνην , ὅτι οὐ δύναται Ἀλκαίου μνημονεύειν , λελήρηται ἄντικρυς . καὶ ἐν τῷ πρὸ |
| δὴ τὸν πολὺν δηλοῖ : καὶ τὸ αὐτός , ὦ Φαίδων , παρε - γένου ; αὐτός , ὦ Ἐχέκρατες | ||
| καὶ τὰ δύο ἕν ἐστιν , ὥσπερ καὶ οὗτος : Φαίδων ἢ περὶ ψυχῆς . καὶ λέγεται οὗτος ὁ σύνδεσμος |
| τῶν μὴ ἐν γυμνάσμασιν . Ἴδωμεν δὲ καὶ τὸν τοῦ ῥητορικοῦ προγυμνάσματος ὅρον : ἔστι δὲ προγύμνασμα ῥητορικὸν εἰσαγωγικὴ τριβὴ | ||
| πάντα τὸν προκείμενον διαθέσθαι λόγον . βʹ . Εἴδη τοῦ ῥητορικοῦ ἐστι τέσσαρα , δικανικὸν συμβουλευτικὸν ἐγκωμιαστικὸν ἱστορικόν . Δικανικὸν |
| ” . Ἰωνία . οὕτως ἡ Ἀττικὴ πρότερον , ἀπὸ Ἴωνος τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ Κρεούσης τῆς Ἐρεχθέως . ” οὕτω | ||
| προεῖπον . Βάτων δ ' ὁ Σινωπεὺς ἐν τοῖς περὶ Ἴωνος τοῦ ποιητοῦ φιλοπότην φησὶ γενέσθαι καὶ ἐρωτικώτατον τὸν Ἴωνα |
| ν , θύω θύνω , δύω δύνω , Ἴωνες δὲ βραχύνουσι τὸ η διὰ τοῦ α , ἐπάγει οὕτω : | ||
| εἰ καὶ σφαιρικὴν οἱ στοϊκοὶ ταύτην ὁρίζονται . Οἱ Ἀττικοὶ βραχύνουσι τοῦ καρὶς τὴν λήγουσαν . ἕτεροι δὲ ἐκτείνοντες τὴν |
| δὲ παρὰ τὴν τῶν Κυρηναίων διάλεκτον οἱ τῶν ἀμνῶν ἀμνοὶ ἄμναμοι λέγονται του - τέστι τῶν ἀρνῶν ἄρνες : πρὸ | ||
| γυιαὶ γὰρ : τὸ ἑξῆς οὕτως : αἱ χωλαὶ γὰρ ἄμναμοι τῆς Τηθύος , λέγει δὲ τὰς Μοίρας , γυιαὶ |
| ἀρχῆς τὸν Ἰσόδημον ἀπεστέρησε τοιόνδε τι τεχνάσας . Ἦν τις Χαιρέδημος , ἀνὴρ τῶν ἀστῶν Ἰσοδήμου φίλος . Οὗτος ὁρῶν | ||
| . Εἰ γὰρ δήπου , ἔφη , πατήρ ἐστιν ὁ Χαιρέδημος , ὑπολαβὼν ὁ Εὐθύδημος , πάλιν αὖ ὁ Σωφρονίσκος |
| ἐπὶ τοὺς βόας γύης καλεῖται , τὸ δὲ ἀπὸ τοῦ γύου ἱστοβοεύς . τοῦ δὲ ζυγοῦ τὰ ἐπὶ τοὺς αὐχένας | ||
| κόμου ἔχομεν ἀντικείμενον τῷ κανόνι τοῦ τεχνικοῦ καὶ τὸ γύης γύου ἰσοσυλλάβως κλιθέντα , ἀλλὰ καὶ τὸ Γράδης Γράδου : |
| Φαληρόνδε καὶ τὸ ἐς Πειραιᾶ . καὶ Φωκέων στρατευσάντων ἐς Δωριᾶς τὴν Λακεδαιμονίων μητρόπολιν , Βοιὸν καὶ Κυτίνιον καὶ Ἐρινεόν | ||
| ὑπήκοοι δ ' ὄντες καὶ ἀνάγκῃ ὅμως Ἴωνές γε ἐπὶ Δωριᾶς ἠκολούθουν . πρὸς δ ' αὐτοῖς Αἰολῆς , Μηθυμναῖοι |
| : ἐπὶ δὲ τοῦ σπουδαίου ἀντὶ τοῦ οὐδαμῶς ἀποδεκτέον . τεθνήξει . ἐνεργητικὸν ἀντὶ παθητικοῦ τοῦ τεθνήξεται καινοπρεπῶς παρελήφθη . | ||
| τῆς προθέσεως , οἷον ὑπὸ κόλπον καὶ ὑπὸ κόλπους . τεθνήξει . ἀντὶ τοῦ τεθνήξεται , ἐνέργεια ἀντὶ πάθους , |
| . ἀτίζων ἀτιμάζων . ἀτέοντα ἀτώμενον , βλαπτόμενον : “ Αἰνεία , τίς ὧδε θεῶν ἀτέοντα κελεύει . ” ἀτραπός | ||
| πληθυντικῶν ποιεῖ , οἷον τὼ κοχλία οἱ κοχλίαι , τὼ Αἰνεία οἱ Αἰνεῖαι , τὰ Μούσα αἱ Μοῦσαι , τὰ |
| μέν , ἀλλ ' οὐκ εἰς τοσοῦτον , ὅσον αἱ Θεσσαλοῦ κοινότητες , εἴ γε καὶ Πλάτων καὶ Ζήνων , | ||
| δ ' ἄπο Θεσσαλίην λαοὶ μετεφημίξαντο . οἱ δὲ ἀπὸ Θεσσαλοῦ τοῦ Φειδίππου πατρός , τοῦ Ἡρακλείδου , μετὰ τὰ |
| μοναδικὸν τῶν ἐπιρρημάτων . φέρε γὰρ οὕτω φάναι ἐπ ' ὀνοματικῆς συντάξεως , ταχὺ ἐλθὸν παιδίον ὤνησεν ἡμᾶς , ταχέος | ||
| μετ ' εὐθείας ἑνικῆς , ἐν τῷ Λεσβόθεν μετὰ τῆς ὀνοματικῆς ἐννοίας καὶ ἡ ἔξ πρόθεσις , ἐν τῷ Αἴαντε |
| * Σύνταξις : Ἡ Πυθὼ καὶ τὸ Πελιναῖον καὶ τοῦ Ἀλεύα οἱ παῖδες προσκαλοῦνταί με ὑμνῆσαι τὸν νικητήν , θέλοντες | ||
| δ ' ἀμφοτέραις ] Ὁ δὲ ἀντὶ τοῦ γάρ . Ἀλεύα τε παῖδες ] Ἀνέειπεν ] Ἀνεκήρυξεν . * Σύνταξις |