| τοῦ μέτρου μόνου : ὥστ ' οὐκ εἰκότως αὐτὸ μόνον παροιμιακὸν καλοῦσι . Κρατῖνος δὲ ἐν Ὀδυσσεῦσι συνεχεῖ αὐτῷ ἐχρήσατο | ||
| Γ ἡ γλῶττα χωρὶς Γ τέμνεται Γ : καὶ τοῦτο παροιμιακὸν ἀπὸ Ὁμήρου ἀλλ ' ἄγε τάμνετε μὲν γλώσσας , |
| βραχυκατάληκτον , ἐξ ἐπιτρίτων πρώτων δύο καὶ ἰάμβου . τὸ βτερον προσοδιακὸν δίμετρον ἀκατάληκτον , ἐκ παίωνος βτέρου ἀντὶ ἰωνικοῦ | ||
| βτέρα αὕτη στροφὴ κώλων ἐστὶ ιβʹ . τὸ αʹ τὸ βτερον καὶ τὸ γʹ ἰαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα , ἃ καλεῖται |
| δίμετρον καταληκτικὸν ἐκ διτροχαίου καὶ παλιμβακχείου , καὶ ἔστιν [ ἑφθημιμερὲς ] φερεκράτειον : τὸ βʹ “ δι ' ἡμᾶς | ||
| τὸ Ϙʹ “ πρᾶγμ ' , ὃ τοῦτον ποιήσει ” ἑφθημιμερὲς [ ἐξ ] ἐπιτρίτου βʹ – ˘ – – |
| τὰ τροχαικά : τὸ βʹ ὅμοιον δίμετρον καταληκτικὸν ἤτοι ἑφθημιμερὲς Εὐριπίδειον : τὸ γʹ ὅμοιον τὸν τρίτον ἔχον πόδα ἴαμβον | ||
| τούτου λέγουσιν , οὔ μοι δοκεῖ εὔλογα . Τὸ ζʹ Εὐριπίδειον ἢ ληκύθιον : τροχαϊκὸν γάρ ἐστιν ἑφθημιμερές . Τὸ |
| , τοῦ βʹ παίωνος γʹ καὶ συλλαβῆς . καλεῖται δὲ Σαπφικὸν ἢ Ἱππωνάκτειον : εὕρημα γάρ ἐστι Σαπφοῦς , ὁ | ||
| μετατιθεὶς ἐπὶ τὴν ἄρχουσαν . γεγένηται δὲ καὶ παρὰ τὸ Σαπφικὸν , συστεῖλαν τὴν παρατέλευτον , πλεονάσαν μιᾷ συλλαβῇ . |
| , ἣ πεποίηκεν αὐτὸ ἄσημον ἐπισυνάπτουσα τῷ τρίτῳ κώλῳ , πεντάμετρον ἐλεγειακὸν ἔσται συντετελεσμένον τουτί : μήτ ' ἰδίας ἔχθρας | ||
| ἡρωϊκοί , τὸ δεύτερον δὲ ἑξάμετρον καταληκτικόν , τὸ τρίτον πεντάμετρον ἀκατάληκτον , τὸ τέταρτον πεντάμετρον καταληκτικόν , τὸ πέμπτον |
| καταληκτικός . τὰ ἑξῆς πάλιν τρία κῶλα τοῦ χοροῦ . ἀναπαιστικὴ βάσις ἕκαστον τούτων . ἐπιμεμιγμένα καὶ ταῦτα τετραβράχεσιν . | ||
| ιʹ , τὸ ιαʹ ὅμοια δίμετρα ἀκατάληκτα : τὸ ιβʹ ἀναπαιστικὴ βάσις : τὸ ιγʹ , τὸ ιδʹ , τὸ |
| , καὶ ἀντισπαστικὰ πενθημιμερῆ καὶ ἑφθημιμερῆ καὶ ἡμιόλια καὶ δίμετρα ἀκατάληκτα καὶ τρίμετρα βραχυκατάληκτα , ὧν τελευταῖον “ μνήστορες ἐστέ | ||
| τῷ αʹ : τὸ ιʹ καὶ τὸ ιαʹ τροχαϊκὰ δίμετρα ἀκατάληκτα : τὸ ιβʹ καὶ ιγʹ , τὸ τῆς γυναικὸς |
| ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ ιʹ ἰαμβικὸν δίμετρον Ἀνακρεόντειον . τὸ ιαʹ ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος δίμετρον παρατετηρημένον : | ||
| συζυγίας . τὸ Ϛʹ ἰαμβικὸν δίμετρον καταληκτικόν , ὃ καλεῖται Ἀνακρεόντειον ἑφθημιμερές . τὸ ζʹ ὅμοιον δίμετρον ἀκατάληκτον , ὃ |
| ιβʹ . τὸ αʹ τὸ βτερον καὶ τὸ γʹ ἰαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα , ἃ καλεῖται Ἀνακρεόντεια ὡς κατακόρως τούτοις τοῦ | ||
| τροχαϊκὴ βάσις : τὰ ιβʹ ιγʹ χοριαμβικὰ εἰς βακχεῖον περαιούμενα δίμετρα : τὸ ιεʹ ἀναπαιστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον : τὰ ιζʹ |
| ποιεῖται δίωξιν . Πινόμενον δὲ μετ ' οἴνου ἀκράτου μάλιστα προφυλακτικὸν παντοίων φαρμάκων γίνεσθαι . Καὶ σπλῆνα μὲν τήκει σὺν | ||
| . Καὶ μετὰ ὕδατος πινόμενον κατὰ τῶν ἰοβόλων πάντων ἀντιφάρμακον προφυλακτικὸν γίνεσθαι , καὶ ἡδὺν καὶ χαρίεντα καὶ πᾶσι φίλον |
| . ἀτεχνῶς ] ἐκ παντὸς τρόπου . Γ ] τοῦτο παρατέλευτον λέγεται . πάντα ⌈ σοι , φησίν , δίδωμι | ||
| φησί , τὰ εἰς ρ βραχύτονα ἔχοντα τὴν ει δίφθογγον παρατέλευτον μετατιθέντες τὸ ι εἰς ἕτερον ρ προφέρονται τὸ κείρω |
| τὸ ὁμηρικὸν δεῦρο νῦν ἢ τρίποδος περιδώμεθα . εἰ μὴ τετράμετρον : πρὸς τὸ “ τετράμετρον ” ἀπήντησεν . τὸ | ||
| γʹ καὶ συλλαβήν , ὡς εἴρηται : τὸ δʹ δακτυλικὸν τετράμετρον ἀκατάληκτον , ὃ καλεῖται καὶ αὐτὸ ἀρχιλόχειον : καὶ |
| καταληκτικοῦ , ὃς γίνεται δάκτυλος . Τὸ γʹ ἀντισπαστικὸν διπλοῦν Φερεκράτειον : σύγκειται γὰρ ἐκ βʹ κώλων Φερεκρατείων , ὧν | ||
| τὸ ζʹ τροχαικὸν δίμετρον ὅμοιον τῷ εʹ . τὸ ηʹ Φερεκράτειον λεῖπον μιᾷ συλλαβῇ . τὸ θʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον |
| καὶ νῦν ὅσον εἰς ἀνάμνησιν . Ἀμίλχαρ , ᾧ Βάρκας ἐπίκλησις ἦν , Ἀννίβου τοῦδε πατήρ , ἐστρατήγει Καρχηδονίων ἐν | ||
| οἶδα μόνῳ τούτῳ καὶ ὑπερῷον ἄλλο ἐπῳκοδόμηται Μορφοῦς ἱερόν . ἐπίκλησις μὲν δὴ τῆς Ἀφροδίτης ἐστὶν ἡ Μορφώ , κάθηται |
| , ἐκ δύο χοριάμβων καὶ συλλαβῆς , εἰ δὲ βούλει ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές : τὸ βʹ ἰωνικὸν ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρον | ||
| ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρα ἀκατάληκτα καθαρά : τὸ δὲ γʹ ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος καὶ διπλαῖ . |
| τὸ δὲ βʹ παίων πρῶτος . τὸ δὲ δʹ ἤτοι δακτυλικὸν διπλοῦν ἢ τροχαϊκὸν πενθημιμερὲς εἴη ἄν . τὸ εʹ | ||
| αʹ τῆς στροφῆς . τὸ ζʹ ἐγκωμιολογικόν . τὸ ηʹ δακτυλικὸν πενθημιμερές . τὸ θʹ Στησιχόρειον ὁμοίως τῷ θʹ τῆς |
| ] ὥσπερ ἐν στροφῇ καὶ ἀντιστρόφῳ στροφὴ καὶ ἀντίστροφος καὶ ἐπῳδὸς συστήματα μέτρων ἐστὶν ἐν κωμικοῖς καὶ τραγικοῖς καὶ λυρικοῖς | ||
| μονοστροφικῷ : ἐκ γʹ γὰρ περιόδων ἐστὶ τῶν αὐτῶν , ἐπῳδὸς δὲ οὐκ ἔστιν . Αὕτη ἡ ᾠδὴ ἐν μὲν |
| δίμετρα ἀκατάληκτα ἃ καλεῖται κρητικὰ δίρρυθμα . τὸ δὲ δʹ τροχαϊκὸν ἑφθημιμερὲς ὃ καλεῖται Εὐριπίδειον ἢ ληκύθιον , ὁ εʹ | ||
| ἑξῆς δʹ ἰαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα , τὸ δὲ εʹ , τροχαϊκὸν ἑφθημιμερές . ὁ κζʹ ἰαμβικὸς στίχος τρίμετρος ἀκατάληκτος . |
| ἐπὶ πιτυριάσεως καὶ ψώρας καὶ φθειριάσεως ἢ κονίδων ἐνοχλουσῶν . ῥυπτικὰ μὲν οὖν ἐστι νίτρον , ἀφρόνιτρον , ἅλας , | ||
| ἰχώρων , οὓϲ ἐκδαπανῆϲαι ϲκοπόϲ ἐϲτι . διαφορητικὰ τοίνυν καὶ ῥυπτικὰ προϲακτέον φάρμακα , καθαρτικῷ φλεγμαγωγῷ πρότερον κενώϲανταϲ ὅλον τὸ |
| τοῦ πρέποντος ταῖς πολιαῖς δηλονότι . Τὸ εʹ εἶδος οὐκ ἐπῳδικὸν εἶναί φασιν , ἀλλ ' ἁπλαῖ περίοδοι γʹ ἑαυταῖς | ||
| ἡδέων γλυκεῖαν . Τὸ ιδʹ εἶδος τῶν Ὀλυμπίων οὐκ ἔστιν ἐπῳδικὸν ὡς τὰ λοιπά , ἀλλὰ βʹ ἐστὶ στροφῶν μονοστρόφων |
| ἁπασῶν τελευταίας συλλαβὰς εἰς μακρὰν ποιήσει τις , ὁ Ἱππώνακτος ἴαμβος ἔσται . ὅτι ἐν τῷ βυρσηναίων καλουμένῳ χορῷ ἕκαστον | ||
| ἔχειν αἱμάτων ἄγος ἐπαίροντα . στροφὴ ἑτέρα κώλων εʹ . ἴαμβος . μάντι ] ὦ . αὐτὸς ἑαυτὸν καλέσας ἐπὶ |
| . καὶ εἰ μὲν ἕκαστον τούτων πρὶν τῆς συνόδου νοεῖται περιεκτικὸν τῆς σωματότητος , ἔσται τούτων ἕκαστον σῶμα καὶ οὐ | ||
| κερασφόρον ἐστίν . Τὸ γὰρ κερασφόρον οὐκ ἔστιν ἓν ὄνομα περιεκτικὸν τῶν μὴ ἀμφωδόντων ἀλλὰ λόγοςλόγος δέ ἐστιν ὁ ἐκ |
| ὅτι καθ ' ἕτερον δὴ τούτων αἴτιόν ἐστι : τὸ προκαταρκτικὸν ῥηθήσεται δὲ ἀπὸ τοῦ προάγειν τοῦ ἀποτελέσματος καὶ τοῦ | ||
| λίθος ἢ νόσος ἢ σύμπτωμα . καὶ εἰ αἴτιον ἢ προκαταρκτικὸν , ἢ προηγούμενον ἢ συνεκτικὸν καὶ ὁμοιομεροῦς ἢ ὀργανικῶν |
| τὸ ἰαμβικὸν μέτρον καὶ ἄριστά γε εἰδέναι τί ἐστι τὸ ἰαμβικόν , οὕτως ἔχει καὶ ἐπὶ τῶν μελῳδουμένωνοὐ γὰρ ἀναγκαῖόν | ||
| . Καὶ ἀπορήσεις ἐντεῦθεν , πῶς ἐπεὶ καὶ τὸ Δημοσθένης ἰαμβικόν ἐστιν ὄνομα , ἅτε τὴν παραλήγουσαν βραχεῖαν ἔχων , |
| διάστασιν προβήσεται ὁ τοιοῦτος . διὰ τοῦτο δὲ αὐτὸν καὶ εὐθυμετρικόν τινες καλοῦσι , Θυμαρίδας δὲ καὶ εὐθυγραμμικόν : ἀπλατὴς | ||
| διάστασιν προβήσεται ὁ τοιοῦτος . διὰ τοῦτο δὲ αὐτὸν καὶ εὐθυμετρικόν τινες καλοῦσι , Θυμαρίδας δὲ καὶ εὐθυγραμμικόν : ἀπλατὴς |
| ἢ δακτυλικὸν ὃ καλεῖται Φαλαίκειον . τὸ βʹ τροχαϊκὸν δίμετρον καταληκτικόν , ἤτοι ἑφθημιμερὲς Εὐριπίδειον . τὸ γʹ ἰαμβικὸν ἑφθημιμερές | ||
| ἀκατάληκτον μετρούμενον ὡς οἱ ἡρωϊκοί , τὸ δεύτερον δὲ ἑξάμετρον καταληκτικόν , τὸ τρίτον πεντάμετρον ἀκατάληκτον , τὸ τέταρτον πεντάμετρον |
| ὅμοιον εἴη τῷ τῆς ἀντιστροφῆς ἤτοι δίμετρον : τὸ Ϙʹ ἀντισπαστικὸν ἐξ ἀντισπάστου καὶ κρητικοῦ ἤτοι ἀμφιμάκρου : τὸ ζʹ | ||
| καταληκτικόν . τὸ ηʹ ἰαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ θʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ ιʹ τὸ αὐτό . τὸ |
| . ἕρκος ] ἡ βοήθεια τῶν θεῶν . † τὸ περίφραγμα αὐτῶν ἤγουν ἡ πόλις . συμβολῆς ] συρρήξεως . | ||
| τὸ σήμερον τήμερον . καὶ δὴ καὶ ἰδίως ἐκαλεῖτο τηλία περίφραγμα σανίδων ἐν τῇ ἀγορᾷ , ἐν ᾧ ἄλφιτα ἐπιπράσκοντο |
| πέμπτα πενθημιμερῆ . τὰ δεύτερα καὶ τέταρτα καὶ ἕκτα ἀναπαιστικὰ ἑφθημιμερῆ . τὰ δ ' ἕβδομα τροχαϊκὰ ἑφθημιμερῆ Εὐριπίδεια . | ||
| δὲ ζʹ ἑφθημιμερές . πάρεστι δ ' εἰπεῖν ] ὅμοια ἑφθημιμερῆ εʹ . ὁμόσποροι δῆτα ] ἀντισπαστικοὶ θʹ ἡμιόλιοι . |
| ; Ἀνάγκη . Ἰσχυρότερον ἄρα τὸ κινοῦν τοῦ κινουμένου ; Ἰσχυρότερον γάρ . Ἐναντίαν δὲ ἔχειν φύσιν ἀνάγκη τὸ ἐν | ||
| μεῖζον εἶναι ἐν ᾧ κινεῖται τὸ κινούμενον ; Ἀνάγκη . Ἰσχυρότερον ἄρα τὸ κινοῦν τοῦ κινουμένου ; Ἰσχυρότερον γάρ . |
| δὲ ζʹ ἀκατάληκτον δίμετρον : τὰ ηʹ θʹ ιαʹ δακτυλικὰ τρίμετρα : τὸ ιʹ τροχαϊκὴ βάσις : τὰ ιβʹ ιγʹ | ||
| ἰαμβικά . εἰσὶν οὖν τὰ τοῦ παρόντος χοροῦ κῶλα ἀντισπαστικὰ τρίμετρα βραχυκατάληκτα δʹ , τὸ δὲ εʹ δίμετρον βραχυκατάληκτον ἤτοι |
| ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον τοῦ δευτέρου ποδὸς χορείου . τὸ εʹ παιωνικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ παίωνος δʹ καὶ κρητικοῦ : τὸ | ||
| : ζʹ ηʹ θʹ ἐν μὲν τῇ βʹ περικοπῇ ἐστι παιωνικὸν τρίρρυθμόν τε καὶ δίρρυθμα δύο , . . . |
| ἰαμβικήν . Τὸ δʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον , ὃ καλεῖται Γλυκώνειον , ἐκ διτροχαίου ἢ ἐπιτρίτου . Τὸ εʹ ἰαμβικὸν | ||
| τὸ ιγʹ ἐξ ἀντισπάστου καὶ ἰαμβικοῦ ἑφθημιμεροῦς . τὸ ιδʹ Γλυκώνειον . τὸ ιεʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον . τὸ ιϚʹ |
| , ἐθνικόν , ἐρωτηματικόν , ἀόριϲτον , ἀναφορικόν ὃ καὶ ὁμοιωματικὸν καὶ δεικτικὸν καὶ ἀνταποδοτικὸν καλεῖται , περιληπτικόν , ἐπιμεριζόμενον | ||
| ὁποῖοϲ ὁπόϲοϲ ὁπηλίκοϲ . Ἀναφορικὸν δέ ἐϲτιν , ὃ καὶ ὁμοιωματικὸν καὶ δεικτικὸν καὶ ἀνταποδοτικὸν καλεῖται , τὸ ὁμοίωϲιν ϲημαῖνον |
| εἰσὶ χοριαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα καὶ καταληκτικὰ , ἤτοι ἑφθημιμερῆ , πενθημιμερῆ καὶ ἡμιόλια , καὶ τρίμετρα βραχυκατάληκτα καὶ καταληκτικά . | ||
| , κώλων ἀναπαιστικῶν εʹ . ὧν τὰ αʹ , βʹ πενθημιμερῆ . τὰ γʹ , δʹ δίμετρα ἀκατάληκτα . τὸ |
| , ζήϲεται : ἐὰν δὲ μή , οὔ : τοῦτο ἀπαράβατον . ἐκ δὲ τοῦ ξγ Θεοδώρου κυνοδηκτικὴ Κράτητοϲ , | ||
| δύναμιν εὐσύλληπτον . ἐὰν οὖν βούλῃ εὐσύλληπτον ποιῆσαι μέγιστον καὶ ἀπαράβατον , ποίει οὕτως : σατυρίου σπέρματος οὐγ . δʹ |
| τὸν ρκʹ , τὸν ρκβʹ κώλου τμήματα δʹ , ἃ μονόμετρά ἐστι βραχυκατάληκτα . μετὰ δὲ τὸν ρκδʹ ἕτερα βʹ | ||
| ἰώ , ἢ τὸ φεῦ φεῦ ἰώ : ταῦτα γὰρ μονόμετρά ἐστιν ἀκατάληκτα διὰ τὸ ἀπηρτισμένους ἔχειν τοὺς πόδας καὶ |
| καὶ ἐκ τοῦ ἐπιτελουμένου τετελείωται : τὸ γὰρ γινόμενον τὸ συντελούμενόν ἐστιν . εἰπὼν δὲ οὕτως γίνεσθαι τὰ τοιαῦτα ὡς | ||
| καὶ ἐκ τοῦ ἐπιτελουμένου τετελείωται : τὸ γὰρ γινόμενον τὸ συντελούμενόν ἐστιν . εἰπὼν δὲ οὕτως γίνεσθαι τὰ τοιαῦτα ὡς |
| ♊ ♌ ♎ ♐ ♒ : ταῦτα καὶ ἑξάγωνα καὶ ἡμερινὰ καὶ ἀρσενικὰ καλοῦνται : ὁ δὲ ♉ καὶ ♋ | ||
| τοῦ μεσημβρινοῦ γένωνται . καὶ τούτου δὲ δύο μέν ἐστιν ἡμερινὰ καὶ μὴ φαινόμενα , ὅταν τοῦ ἡλίου μεσουρανοῦντος ὑπὲρ |
| δίμετρον ἀκατάληκτον παίωνα ἔχον ἀντὶ ἰωνικοῦ : τὸ δʹ δακτυλικὸν πενθημιμερές : τὸ αὐτὸ δὲ καὶ χοριαμβικὸν δύναται εἶναι δίμετρον | ||
| τῆς ἀμφήκης . λάμπων πρόβολος ἐμός ] τὸ ηʹ ἀναπαιστικὸν πενθημιμερές . πρόβολος ] τεῖχος , ἀσφαλὴς προστάτης . πρόβολος |
| οἶμαί γε τῶν νεωτέρων τὰς καρδίας ” στίχος τρίμετρος ἰαμβικὸς ἀκατάληκτος : τὸ βʹ “ πηδᾶν ὅ τι λέξει ” | ||
| δʹ κῶλα . μεθ ' ὃ ἐν εἰσθέσει ἰαμβικὸς τρίμετρος ἀκατάληκτος . τῆς βʹ περιόδου κῶλα Ϛʹ , ὧν ὁ |
| ἐννέα , καὶ ἡ ἐπῳδὸς κώλων ἐννέα . τὸ αʹ ἐγκωμιολογικὸν δίμετρον καταληκτικόν . τὸ βʹ προσοδιακὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ | ||
| ἡ στροφὴ καὶ ἀντίστροφος κώλων ὀκτώ . τὸ αʹ Πινδαρικὸν ἐγκωμιολογικὸν , τὴν τελευταίαν συλλαβὴν μεταθὲν εἰς τὴν πρώτην . |
| ποιῆσαι πρίν με τὰς πληγὰς λαβεῖν . ὁ ξʹ μέντοι ἰαμβικὸς ἑφθημιμερής . εἶτα κῶλον ἀντισπαστικὸν ἐξ ἐπιτρίτου πρώτου ἡμιόλιον | ||
| τοῦ τέλους τῆς ἐπῳδοῦ τὰ σημεῖα , ὡς εἴρηται . ἰαμβικὸς τρίμετρος . τάδ ' αὐτόδηλα : αὐτὰ δὲ ταῦτα |
| ΓΘ κολᾷ ] κολάσεις . Γ ὅπως ] σκόπει . κολᾷ ] κολάσεις : ἀπὸ δὲ τῶν κόλων τὴν λέξιν | ||
| λέξιν ἐποίησεν . ἴσως δὲ καὶ αὐτὸν τύπτουσιν . ΓΘ κολᾷ ] κολάσεις . Γ ὅπως ] σκόπει . κολᾷ |
| . εἰσὶν οὖν τὰ τοῦ παρόντος χοροῦ κῶλα ἀντισπαστικὰ τρίμετρα βραχυκατάληκτα δʹ , τὸ δὲ εʹ δίμετρον βραχυκατάληκτον ἤτοι ἡμιόλιον | ||
| καὶ βραχυκατάληκτα , τὰ δὲ τρίμετρα καταληκτικὰ καὶ ἀκατάληκτα καὶ βραχυκατάληκτα , ὧν τελευταῖον : ὤλετ ' ἄκλαυστος ἄιστος . |
| λιποῦσα . χρῶνται δὲ τῷ τοιούτῳ σχηματισμῷ οἱ ποιηταὶ ὅτε διηγηματικὸν ποιοῦσι τὸν λόγον . εἰσὶ γοῦν τῆς μονοστρόφου ταύτης | ||
| τοῖς ποιήμασιν αὐτοῦ . εἶδος γὰρ λόγου ἐστὶ καὶ τὸ διηγηματικὸν καὶ τὸ δραματικὸν καὶ τὸ μικτόν , καὶ διὰ |
| μονοστρόφων : οὔτε ἀντιστροφὰς γὰρ ἔχουσιν οὔτε ἐπῳδούς , ἀλλὰ μονόστροφοί εἰσιν ὡς εἴρηται . ἔστι δὲ τῆς μὲν αʹ | ||
| μονοστρόφων : οὔτε ἀντιστροφὰς γὰρ ἔχουσιν οὔτε ἐπῳδούς , ἀλλὰ μονόστροφοί εἰσιν ὡς εἴρηται . ἔστι δὲ τῆς μὲν αʹ |
| ταῖς πιείραις λίαν χώραις καὶ εὐτρόφοις . Ἡ μὲν οὖν σκαπάνη πάντα ταῦτα συναπεργάζεται καὶ τὸ ὅλον ὠφελεῖ διὰ τὸ | ||
| δὲ ἴδια καθ ' ἕκαστον . κοινὰ μὲν ἥ τε σκαπάνη καὶ ἡ ὑδρεία καὶ ἡ κόπρωσις , ἔτι δὲ |
| ἡ εἰσέλευσις εἴσοδος καὶ ἐπήλυσις καὶ ἐπίβασις καὶ πάροδος καὶ παράβασις , εἰσελθὸν οὖν καὶ παραβὰν εἰς τὴν ὀρχήστραν πρὸς | ||
| διὰ χοροῦ τινος . ⌈ ὦ θεώμενοι : αὕτη ἡ παράβασις , ἣ καὶ μακρὸν καὶ πνῖγος ⌈ καὶ ἀνάπαιστος |
| πρὸς παιδοποιΐαν . Ἐλαίου παλαιοτάτου # αʹ , σκώληκας τιθυμάλλου ϞϚʹ : λάμβανε δὲ τὰς καμπὰς ἐν τῷ θέρει , | ||
| μηʹ , τοῦτ ' ἔστιν γο Ϛʹ , κηροῦ ⋖ ϞϚʹ , τοῦτ ' ἔστιν γο ιβʹ , πίσσης ξηρᾶς |
| ἔχει . ἀναπνεῖ γὰρ καὶ δι ' αὐτῶν , καὶ αἰσθητικώτατον τῶν διχηλῶν ἐστιν . αἶγες δὲ Κεφαλληνίδες οὐ πίνουσιν | ||
| καὶ διὰ τῶν ὤτων καὶ διὰ τῶν μυκτήρων , καὶ αἰσθητικώτατον τῶν διχήλων ἐστί . καὶ τὴν μὲν αἰτίαν εἰπεῖν |
| δὲ μέρη τῆς τέχνης ὑποτύπωσις ὑπογραφή σκιαγραφή , καὶ τὸ ἐργαλεῖον γραφὶς ἢ ὑπογραφίς , καὶ αἱ ὗλαι πίνακες καὶ | ||
| πρόσκειται τῷ Κλέωνι ἡττημένῳ . ΓΘ καὶ στρόβει : στροβεὺς ἐργαλεῖον κναφικόν . φησὶν οὖν , περίαγε αὐτὸν καὶ στρέφε |
| ζητεῖται , εἰ τὸν τρισαριστέα φονεύειν ἐχρῆν ἢ μή . Εἴδη δὲ τῆς ἀντιλήψεώς ἐστι τέσσαρα : ἡ μὲν γάρ | ||
| δοκεῖ , ἀλλ ' ἐφ ' ὃ βούλονται μετάγουσιν . Εἴδη δὲ ἡ ἀντίστασις οὐκ ἐπιδέχεται , διότι οὐδὲ τὰ |
| οἴεσθε ἐν μὲν ταῖς πολιορκίαις τὸ διεσπάσθαι ταῖς φυλακαῖς ἁπάντων ἀλυσιτελέστατον εἶναι , ἐν δὲ ταῖς πολιτείαις καὶ ταῖς πρὸς | ||
| τοῦτο συμφέρον κρίνοντος καὶ τὸ γνωσθὲν ἅπαξ ἐπιτελεσθῆναι , κἂν ἀλυσιτελέστατον ᾖ καὶ φιλονεικίας καὶ ἀλαζονείας γέμον , ὅς γε |
| Τὸ ηʹ ὅμοιον τῷ αʹ τῆς στροφῆς . Τὸ θʹ Στησιχόρειον ἐξ ἐπιτρίτων Στησιχόρου εὑρόντος αὐτό : δεύτεροι δὲ οἱ | ||
| συλλαβῇ τοῦ Ἀρχιλοχείου ἢ τοῦ Ἐρασμονίδη Χαρίλαε . τὸ ιαʹ Στησιχόρειον . Γέγραφε τὴν ᾠδὴν Ἡροδότῳ τῷ Θηβαίῳ , τινὲς |
| τῶν τέωϲ αὐτὴν ἐμποδιζόντων οὐκέτ ' ὄντων . ὁ δὲ ποιητὴϲ γράψαϲ βίβλουϲ Νεχεψὼϲ οὕτωϲ περὶ αὐτοῦ φηϲιν : “ | ||
| . ἡρωϊκὸν δὲ καλεῖται τὸ μέτρον , ἐπείπερ Ὅμηροϲ ὁ ποιητὴϲ τὰϲ τῶν ἡρώων πράξειϲ διεξιὼν τούτῳ κέχρηται τῷ μέτρῳ |
| ” πρῶτον ἑστιᾶσαι “ τροχαϊκὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον , ὃ καλεῖται ἰθυφαλικόν . μάκαρ ὦ Στρεψίαδες : ἔκθεσις τῆς διπλῆς περιοδικὴ | ||
| ἐν βροτοῖσιν ἕξων ” τροχαϊκὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον , ὃ καλεῖται ἰθυφαλικόν : ⌊ οἱ παλαιοὶ δέ φασι τοῦτο φερεκράτειον ἀτελές |
| δὲ χρείαν ἔχει τὸ ἔργον διὰ τὴν μήνιγγα . Τὸ ἐγγείσωμα διαίρεσίς ἐστιν ὀστέου τοῦ κρανίου μετὰ τοῦ τὸ κατεαγὸς | ||
| κρανίου . διαφοραὶ δὲ αὐτῶν εἰσι πέντε , ῥωγμὴ , ἐγγείσωμα , ἐκπίεσμα , ἀπήχημα , καμάρωσις , διάτασις ῥαφῶν |
| γὰρ ἐς τὰ μάλιστα ἐπιτήδειος , καὶ οὐ βουλόμενος αὐτῷ ἀχαριστεῖν , ὑπέσχετο εἰ καιρὸς εἴη μνησθήσεσθαι τῷ δεσπότῃ ὤκει | ||
| , λέγοντες , ὅτι ἄχρι νῦν οἱ Ἀττικοὶ τὸ ἀπειθεῖν ἀχαριστεῖν λέγουσι . χλοός : χλωριάσεως . χεδροπά : τὰ |
| χοριαμβικὰ ὅμοια ιβʹ . ἆρα φρονοῦσι ] τὰ κῶλα ταῦτα ἀναπαιστικά ἐστι δίμετρα καὶ μονόμετρα ηʹ . χαίρετ ' ἐν | ||
| τοῦ χοροῦ κῶλα χοριαμβικὰ , τὰ δὲ τοῦ ἑτέρου προσώπου ἀναπαιστικά . εἰσὶ δὲ τὰ τῆς πρώτης ταύτης στροφῆς κῶλα |
| . ἀπηλεγέως : ἀποτόμως . τὸ δὲ ἐπεὶ μεσσηγὺς αἰτίας ἀποδοτικόν ἐστι , διὰ τί κατόπιν ἐκείνων ἐπορεύετο ὁ Ἄργος | ||
| Τὸ τόφρα ἀναφορικὸν καὶ ὡρισμένον , τὸ δ ' ὄφρα ἀποδοτικόν . θυμόν : ψυχὴν , τὴν προαιρετικὴν δύναμιν : |
| . ἀλλ ' ἐπειδὴ ἡ διαίρεσις τοῦ φυσιολογικοῦ καὶ θεολογικοῦ πολυσχιδής ἐστι καὶ μείζονος ἀκροάσεως δέεται , ταύτην ταῖς μείζοσι | ||
| Ἀριστοφάνους . Ἡ μυγαλῆ ἐστι μὲν καὶ αὐτὴ καρχαρόδους καὶ πολυσχιδής . ὀφθαλμοὺς δὲ ἔχει μικροὺς καὶ ἀμβλεῖς , μαστοὺς |
| εὔρυθμος μέν ἐστιν , ἐπειδὴ διαπεποίκιλταί τισιν ῥυθμοῖς , οὐκ ἔρρυθμος δέ , ἐπειδὴ οὐχὶ τοῖς αὐτοῖς οὐδὲ κατὰ τὸ | ||
| : τριῶν γὰρ λαμβανομένων λόγων ἐν τοῖς ἑπτὰ οὐδείς ἐστιν ἔρρυθμος : ὧν εἷς μέν ἐστιν ὁ τοῦ ἐπιτρίτου , |
| ; ἐν ποίᾳ οὖν ὕλῃ δεῖ ζητεῖν τὸ εὔρουν καὶ ἀπαραπόδιστον ; ἐν τῇ δούλῃ ἢ ἐν τῇ ἐλευθέρᾳ ; | ||
| . τὸ δ ' οἰνάνθινον εὐστόμαχον ὂν καὶ τὴν διάνοιαν ἀπαραπόδιστον φυλάσσει . καὶ τὸ σαμψούχινον δὲ καὶ ἑρπύλλινον ἐπιτήδεια |
| . εἰσὶ δὲ τὰ μὲν δίμετρα , τὰ δὲ τρίμετρα καταληκτικὰ καὶ βραχυκατάληκτα καὶ ἀκατάληκτα . νῦν δ ' ὤρθωσας | ||
| ] ἐπὶ δακτυλικοῦ Μῶς ' ἄγε Καλλιόπα θύγατερ Διός , καταληκτικὰ δέ , ὅσα μεμειωμένον ἔχει τὸν τελευταῖον πόδα , |
| τὸ ηʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ θʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ ιʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον : ἰδίως δὲ | ||
| τὸ βʹ τροχαϊκὸν μονόμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ γʹ Ἰωνικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ δʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ εʹ |
| : τὸ εʹ ἰαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον καθαρόν : τὸ Ϛʹ τροχαικὸν ἑφθημιμερὲς Εὐριπίδειον τὸν αʹ ἔχον πόδα χορεῖον : τὸ | ||
| δακτυλικὸν πενθημιμερές : τὸ βʹ ἀναπαιστικὸν πενθημιμερές : τὸ τρίτον τροχαικὸν ἑφθημιμερὲς Εὐριπίδειον : τὸ δʹ ὅμοιον τῷ αʹ : |
| . Ὤμοκε τελέως ἄηθες : χρὴ γὰρ ὀμώμοκε λέγειν . Ἀλκαϊκὸν ᾆσμα δι ' ἑνὸς ι οὐ χρὴ λέγειν , | ||
| δεξιῶς ἐχρήσατο : ὥσπερ Ἀριστοφάνειόν τι μέτρον καὶ Σαπφικὸν καὶ Ἀλκαϊκὸν καὶ ἄλλο ἀπ ' ἄλλου λέγεται , οὐχ ὡς |
| Ἀχιλλέως ὅπλων κατασκευή . Τοῦ δὲ διηγήματος τὸ μέν ἐστι δραματικόν , τὸ δὲ ἱστορικόν , τὸ δὲ πολιτικόν : | ||
| λέγοντες παντελῶς εἰσιν ἀμαθεῖς . ὅτι τὸ πρῶτον τοῦτο εἰδύλλιον δραματικόν ἐστιν : οὐ γὰρ δείκνυται τὸ πρόσωπον τοῦ ποιητοῦ |
| † : . , : . , ἰαμβικοὶ τρίμετροι βʹ ἀντισπαστικὰ κῶλα δʹ ὅμοια τοῖς πρὸ αὐτῶν : ἔοικε δὲ | ||
| τὸ τίμιον ἔδαφος . ἑτέρα ἀντιστροφή . τὰ δὲ κῶλα ἀντισπαστικὰ τρίμετρα ὅμοια τοῖς ἄνω βʹ . τὸ δὲ γʹ |
| ” : τὸ δυοκαιδέκατον ἀντισπαστικὸν δίμετρον καταληκτικόν , τὸ καλούμενον φερεκράτειον , ἑφθημιμερὲς ἐξ ἐπιτρίτου τετάρτου καὶ βακχείου , ὡς | ||
| φερεκρατείου . συνῆπται δὲ τῇ λέξει καὶ μόνον διακέκριται τὸ φερεκράτειον . παράγραφοι δὲ ἁπλαῖ μὲν πέντε , ἡ δὲ |
| κανόνα δὲ τοιόνδε : αβαβ ββαα βααβ ββαβ ββαα βααβ αβαβ αβαα βααβ ββαβ αβαα βααβ Τρίμετρον δὲ ἀκατάληκτον τὸ | ||
| λεπτὸν ἔχοις ' ἐπ ' ἀτράκτῳ λίνον κανὼν δὲ αὐτοῦ αβαβ ββαα βαβα βααβ ββαβ αβαα βαββ βαβα . Ἀπ |
| αὐτό . τὸ ιγʹ ἰαμβικὸν δίμετρον καταληκτικόν . τὸ ιδʹ ἐννεασύλλαβον Σαπφικὸν πλεονάζον μιᾷ συλλαβῇ τοῦ Γλυκωνείου . τὸ ιεʹ | ||
| , ὁ δὲ Ἱππώναξ πολλάκις ἐχρήσατο . ἔστι δ ' ἐννεασύλλαβον . Τὸ βʹ ἐπιωνικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν , τοῦ αʹ |
| τῆς εὐχῆς ] ἣν αὐτὸς εὔξομαι . ※ ; . ἑτερόστροφα . ἀμέτρητ ' ] ἄπειρε . μετέωρον ] κρεμαμένην | ||
| ἀριστοφάνειον , ὡς εἴπομεν . τὰ τοιαῦτα δὲ εἴδη καλεῖται ἑτερόστροφα . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος . σύστημα κατὰ περικοπὴν |
| κἀτέρωτα : ὥστ ' εἶναι τὸν κανόνα τοιοῦτον , βαβα βααβ αββα βαββ βααβ αβαβ ἔστι δὲ καὶ παρ ' | ||
| , κανόνα δὲ τοιόνδε : αβαβ ββαα βααβ ββαβ ββαα βααβ αβαβ αβαα βααβ ββαβ αβαα βααβ Τρίμετρον δὲ ἀκατάληκτον |
| μὴ ἔστι τὸ αὐτὸ τοῦτο ὑποτίθεσθαι , εἰ βούλει μᾶλλον γυμνασθῆναι . Πῶς λέγεις ; φάναι . Οἷον , ἔφη | ||
| γε τῷ παρόντι . Πρῲ γάρ , εἰπεῖν , πρὶν γυμνασθῆναι , ὦ Σώκρατες , ὁρίζεσθαι ἐπιχειρεῖς καλόν τέ τι |
| ἐξ ἀντισπάστου , διτροχαίου καὶ ἀναπαίστου . καλεῖται δὲ τοῦτο Φαλαίκειον , ὅτε τὴν μὲν αʹ ἔχει ἀντισπαστικήν , τὰς | ||
| συζυγίαν . Τὸ γʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον καταληκτικόν , ὃ καλεῖται Φαλαίκειον : Φάλαικος γὰρ τούτου εὑρετής . ἔχει δὲ τὴν |
| στροφὴ καὶ ἀντίστροφος κώλων δέκα . τὸ αʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον , ὡς τὸ τίς σὰς παρήειρε φρένας . τὸ | ||
| ] διὰ τὸ δριμύ . ἰοὺ ἰού ] ἰαμβικὸν μονόμετρον ἀκατάληκτον . ἰοὺ ἰού : ἔκθεσις κορωνίδος ἐκ στίχων ἰαμβικῶν |
| ἐννόμως καὶ κατὰ ῥυθμὸν τῆς τέχνης ἱκανῶς ἕκαστα δρῶντας . Ὅλως δὲ τὸν ὀρχηστὴν δεῖ πανταχόθεν ἀπηκριβῶσθαι , ὡς εἶναι | ||
| αἰσθητικὸν καὶ κατὰ πᾶν ὁρᾷ καὶ κατὰ πᾶν ἀκούει . Ὅλως δὲ ἰστέον ὅτι τὰς μὲν γνωστικὰς δυνάμεις , ὧν |
| πλεῖν ἢ σταδίῳ λαλίστερα ; Ἐπιφυλλίδες ταῦτ ' ἐστὶ καὶ στωμύλματα , χελιδόνων μουσεῖα , λωβηταὶ τέχνης , ἃ φροῦδα | ||
| ἅμα τῶν νυμφίων φέρουσιν . Ἐπιφυλλίδες ταῦτ ' ἐστι καὶ στωμύλματα , χελιδόνων μουσεῖα , λωβηταὶ τέχνης : ἐπὶ τῶν |
| κρείττων ἢ δαιμόνιος , ἐπιβεβηκυῖα τῆς ἀνθρωπίνης ὡς ὑπερέχουσα . Μέρη δέ τινα τῆς ψυχῆς ἢ δύναμις διῃρημένως κυριωτέρα ἔσται | ||
| τοῖς τούτων πέρασιν , ἃ δὴ καὶ σημεῖα καλεῖται . Μέρη δὲ ῥυθμικῆς πέντε : διαλαμβάνομεν γὰρ περὶ πρώτων χρόνων |
| ἀντισπαστικῶν μονομέτρων καὶ διμέτρων καὶ τριμέτρων καταληκτικῶν καὶ ἀκαταλήκτων καὶ βραχυκαταλήκτων κθʹ , ὧν τελευταῖον : μιάστορ ' ἐκείνου πάσσεται | ||
| στίχων θʹ . ὧν ὁ πρῶτος ἀσυνάρτητος ἐξ ἀναπαιστικῶν διμέτρων βραχυκαταλήκτων , καὶ ἰαμβικῆς βάσεως διὰ τὴν ἀδιάφορον . ὁ |
| δίμετρα τὰ Ϛʹ , ιβʹ . τὰ δ ' ἄλλα τροχαϊκὰ , τῇ μὲν δίμετρα , τῇ δ ' Εὐριπίδεια | ||
| , τὸν τρίτον ἔχον πόδα τετράβραχυν . τὰ ἑξῆς ἓξ τροχαϊκὰ δίμετρα ἀκατάληκτα ἐπιμεμιγμένα τριβράχεσιν . τὸ δὲ ιγʹ , |
| τι ἢ ὕλη ἔσται τὸ ὑποκείμενον , πολύτροπον δὲ καὶ πολυειδές : ὥστε οὐδ ' ἂν ἔτι πανδεχὲς γένοιτο ἐμπόδιον | ||
| ' ἐπιμένειν δύνανται τῆς βλαστήσεως γινομένης ἐκεῖσε : ὅλως δὲ πολυειδές τι τὸ τῶν συκῶν ἐστιν : αἱ μὲν γὰρ |
| τετραδάκτυλον . Κύπριοι δὲ τὴν παλαιστήν . ἴσως διὰ τὸ πλαγιάζειν τῇ χειρὶ ἐν τῷ μετρεῖν . δόχμιον γὰρ τὸ | ||
| Πολλῷ δὲ συγγραφικώτερον τὸ ὀρθοῦν ἐν τοῖς σχήμασι καὶ μὴ πλαγιάζειν , τὸ δὲ πλαγιάζειν τῶν πολιτικῶν ἐστι : σεμνότητα |
| ' ἐνέργειαν δέ , ὡς ὅταν θεωρῇ , καὶ τοῦτο διττῶς : ἢ περὶ τῶν ἀιδίων καὶ καθόλου καὶ θείων | ||
| νόμῳ . ἡ τοίνυν προβολὴ ὅτι ἀνῆλθες . Ἡ διάνοια διττῶς ἐξετάζεται , τοῦ τε νομοθέτου καὶ τοῦ ὑπευθύνου : |
| παίωνα δεύτερον ἔχει ἀντὶ ἰωνικοῦ . τὸ ηʹ τροχαϊκὸν καθαρὸν ἰθυφαλλικόν . ἐπὶ τῷ τέλει τῆς τε στροφῆς καὶ ἀντιστροφῆς | ||
| ἐκ παίωνος βʹ καὶ χοριάμβου : τὸ δὲ γʹ τροχαϊκὸν ἰθυφαλλικόν : τὸ εʹ ἰαμβικὸν πενθημιμερές : τὸ δὲ ζʹ |
| ἣν ἃ μέν ἐστι τῶν διαστημάτων διατονικά , ἃ δὲ χρωματικά , ἃ δὲ ἐναρμόνια . ἡ δὲ τοῦ συμφώνου | ||
| δὲ διάφωνα , καὶ ἃ μὲν ἐναρμόνια , ἃ δὲ χρωματικά , ἃ δὲ διατονικά , καὶ ἃ μὲν ῥητά |
| τρεφόμενοι νομαδικῶς , οἱ δ ' ἀλλοεθνεῖς οὐκ ὑπομένουσιν . Ἄλλως δὲ οἱ Νομάδες δυσεπίμικτοι τοῖς ἄλλοις ὄντες καὶ πλήθει | ||
| ἐκ τῶν πολυκάρπων χωρίων , ἢ πολυανθῶν δένδρων . 〚 Ἄλλως . συγκέκραμαι , μεταφορικῶς : ὡς ἀπὸ οἴνου καὶ |
| γὰρ κατὰ σχέσιν τὰ μέν ἐστι μονοστροφικά , τὰ δὲ ἐπῳδικά , τὰ δὲ κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερῆ , τὰ δὲ | ||
| δὲ κατὰ σχέσιν τὰ μέν ἐστι μονοστροφικά , τὰ δὲ ἐπῳδικά , τὰ δὲ κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερῆ , τὰ δὲ |
| ἰαμβέλεγος πλεονάζων συλλαβῇ . τὸ δʹ ἐπιχοριαμβικὸν Πινδαρικὸν , ἢ ἰαμβέλεγος . τὸ εʹ προσοδιακὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ Ϛʹ | ||
| πενθημιμερές . τὸ Ϛʹ τροχαϊκὸν ἢ ἐπίτριτος . τὸ ζʹ ἰαμβέλεγος . τὸ ηʹ ἰαμβικὸν πενθημιμερές . τὸ θʹ ὅμοιον |
| ἐπὶ Ἰταλίας ποιμὴν καὶ αἰπόλος . δραματικώτερον δέ ἐστι τὸ εἰδύλλιον τοῦ προσώπου τοῦ ποιητοῦ μὴ ἐμφαινομένου . ἔστι δὲ | ||
| πεποιηκέναι λέγεται . προτέθεικε δὲ ὁ συντάξας αὐτὰ τὸ παρὸν εἰδύλλιον πρῶτον διὰ τὸ χαριέστερόν τε ὁμοῦ καὶ τεχνικώτερον εἶναι |
| πεπρωμένης ἐν πᾶσι νικῴη , ἀφαιρεθείη δὲ τῶν ἀνθρώπων τὸ προαιρετὸν καὶ ἑκούσιον , παραινέσεις μὲν ἁπάσας καὶ τέχνας καὶ | ||
| καὶ ἐν τοῖς Ἀναλυτικοῖς . τὸ δὲ βουλευτὸν καὶ τὸ προαιρετὸν ἁπλῶς μὲν οὖν οὐκ ἔστι ταὐτόν : γενικώτερον γάρ |
| ἀπὸ ξένων καὶ δούλων προδοθήσονται : ὅθεν τὰ ἀποκλίματα ξένης σημαντικά . ἐὰν δέ πως ἐπίκεντροι εὑρεθῶσιν ἢ ἰδιοτοποῦντες , | ||
| μᾶλλον ] ἐντι καὶ ἀλαθέος καὶ ψευδέος , μᾶλλόν ἐντι σημαντικά . τὸ γὰρ ἦμεν ἄνθρωπον ἀληθές ἐστιν , ὅκκα |
| καὶ χωρίζειν . ἀρχὴ τοῦ λ λῆμα καὶ λῆμμα καὶ λεῖμμα διαφέρει . δι ' ἑνὸς μ λῆμά ἐστιν ἡ | ||
| τῷ διὰ τεσσάρων , ἡ τῶν ΒΗ ὑπεροχὴ περιέξει τὸ λεῖμμα . λοιπὸν δὲ ἐπειδήπερ διὰ τεσσάρων εἰσὶν οἵ τε |
| δακτύλου τὸ πάχος . Ἄλιμος θάμνος ἐστὶ φραγμίτης , ὅμοιος ῥάμνῳ , οὐκ ἔχων ἀκάνθας : φύλλα ἐλαίᾳ παραπλήσια , | ||
| ἡ δὲ ἄγνος λύγος καὶ αὐτὴ κατὰ ταὐτά ἐστι τῇ ῥάμνῳ . τοῦ Ἀσκληπιοῦ δὲ οὐ πόρρω τρόπαιον ἕστηκε , |
| ὥσπερ ἄνθρωπον Ἰνδιστί , ἂν δὲ Ἑλληνιστὶ μάθηι , καὶ Ἑλληνιστί . περὶ τῆς κρήνης τῆς πληρουμένης ἀν ' ἔτος | ||
| κἂν μακρῷ τῷ ι χρῆται κἂν βραχεῖ , ὀξύνεται , Ἑλληνιστί , ἀμογητί , πανοικί . πῶς οὖν βαρύνεται τὸ |
| γλυκώνειον , ἐκ διτροχαίου καὶ διιάμβου , ὡς ἔχει τὰ Γλύκωνος “ κάπρος . . . μαινόλης Κύπριδος . . | ||
| αὐτοὺς καὶ ὑπισχνεῖτο τιθασόν με ῥᾳδίως ἀποφανεῖν καὶ δείξειν τὴν Γλύκωνος ἀρετήν , ὅτι καὶ τοὺς πάνυ τραχυνομένους φίλους ἀπεργάζεται |
| Ἰωνικὸν ἀπ ' ἐλάσσονος τρίμετρον καταληκτικόν . τὸ εʹ Σαπφικὸν ἑνδεκασύλλαβον . τὸ Ϛʹ Ἰωνικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον . τὸ ζʹ | ||
| τὰ πυκνότατα παραθησόμεθα . Ἐπιχοριαμβικὸν μὲν οὖν τὸ Σαπφικὸν καλούμενον ἑνδεκασύλλαβον , οἷον Ποικιλόθρον ' ἀθανάτ ' Ἀφρόδιτα : τοῦτο |
| ἂν αὐτῷ δοκῇ συμφέρειν ἀφηγεῖται , τὰ μὲν ὅτι μάλιστα συστέλλουσα , τὰ δὲ πλατύνουσα , ἔνια δὲ καὶ πρὸς | ||
| , τοῦ δὲ αἰσθητικοῦ πνεύματος πυκνωτική , ἐπιθολοῦσα αὐτὸ καὶ συστέλλουσα διὰ τὴν ἀκινησίαν τῶν λοιπῶν ὑλῶν . συστελλομένου γὰρ |