| πράγματος . τὰ δ ' ἐπιρρήματα δεινῶς , σοφῶς , πανσόφως , δεξιῶς , περιττῶς , συνεχῶς , πυκνῶς , | ||
| φησὶν ἐποχεῖσθαι . Πηγάσου πτεροῖς περιφραστικῶς τῷ Πηγάσῳ . Ὅμηρος πανσόφως καὶ ἀλληγορικῶς φυσικώτερον γράφων ἵππους Ἡμέρας φησὶ Λάμποντα καὶ |
| . τῷ γὰρ ὄντι ἀνθρώπινα ψεύσματα καὶ λίαν πιθανὰ πρὸς θείαν καὶ ἀμήχανον φύσιν . πέρας δὴ ἐπιτέθεικεν : ὥσπερ | ||
| ἀλλὰ πάντα ὁμοίως τὸ καθαρὸν ἦθος ἐμφαίνει καὶ πρὸς τὴν θείαν ὁμοίωσιν ἀνάγει καὶ τῆς Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας τὸν τελειότατον σκοπὸν |
| μετέωρον ποιήσας . τὸ νόημα ] τὰ νοήματα , τὴν εἴδησιν , τὸ λεπτότατον τοῦ νοός , τὴν μελέτην . | ||
| ἔργον τῶν αἰσχρῶν ἀποτρέπει , διὰ δὲ τῶν λόγων τὴν εἴδησιν αὐτοῦ ἐμφαίνει , καὶ πρὸς τὸ ἐναντίον μεθίστησι τὴν |
| τίνα ταύτην καρτερίαν καρτερῶν ; ἀλλ ' ὀδύρωμαι ; ποίαν ἁρμονίαν ἁρμοσάμενος , ἢ τίνα τόλμαν τοσαύτην λαβών ; ὅσαι | ||
| Μεγάρας καταυλοῦσα , ἡ δὲ Σιμμίχη ἐρωτικὰ μέλη πρὸς τὴν ἁρμονίαν ᾖδεν . ἔχαιρον αἱ ἐπὶ τῆς πίδακος Νύμφαι . |
| , ὥσπερ αἱ οὐσιώδεις : ἀπείρων δὲ φωνῶν καὶ μὴ δηλουσῶν τὴν φύσιν τοῦ ὑποκειμένου οὐκ ἀναγκαῖον ποιεῖσθαι τὴν διαίρεσιν | ||
| ἀλλοτριότητι , καθάπερ ἐπὶ τῶν πομφολύγων ἀλγηδόνας κεφαλῆς ἢ νεφρῶν δηλουσῶν καὶ προσέτι κατάρροιαν εἰς πνεύμονα καί πως ἄλλως περιουσίαν |
| τῆς ὁμιλίας εἰς εὔνοιαν καὶ φιλίαν , καὶ ὡς δυνατὸν εὐάρμοστον εἶναι πρὸς τὸ πλῆθος ἀνθρώπων , παρ ' ὃ | ||
| οἷον ἐννοιῶν , μεθόδων , λέξεων καὶ τῶν λοιπῶν , εὐάρμοστον καὶ σύμμετρον μετά τινος ἐμφαινομένης δι ' ὅλου τοῦ |
| δυνήσονται , οὐχὶ καλῶς ἔχειν ὑμῖν ἡγοῦμαι τὴν ἑτέρων ἀπάτην κυριωτέραν ποιήσασθαι τῆς ὑμετέρας αὐτῶν γνώμης . ἔτι τοίνυν ἔμοιγε | ||
| καὶ τῆς κοινῆς καὶ εἰς πολλοὺς πιπτούσης λέξεως ἐκλέξασθαι τὴν κυριωτέραν , ἵνα καθάπερ τινὲς τύποι καὶ σφραγῖδες αἱ τὴν |
| μὲν νοῦς μόνος , ἀπαθὴς ἐν τοῖς νοητοῖς ζωὴν μόνον νοερὰν ἔχων ἐκεῖ ἀεὶ μένειοὐ γὰρ ἔνι ὁρμὴ οὐδ ' | ||
| ἀμυδροτάτην : ὥσπερ καὶ τὴν λογικὴν ψυχὴν φαίη τις ἂν νοερὰν κατὰ μέθεξιν , ἅτε τὰς κοινὰς ἐννοίας ἀεὶ προβεβλημένην |
| χρόνοις καὶ τοὺς ῥυθμοὺς ἀφανίσειεν . καὶ οὐχὶ τὰ μὲν ἐμμελῆ καὶ εὔρυθμα ἡδονῆς ἀγωγά ἐστι καὶ πάντες ὑπ ' | ||
| ὀρχεῖσθαι μανθάνουσι καὶ νομίζουσι τὴν ἐκ τῆς ἐργασίας ταύτης κίνησιν ἐμμελῆ τινα λαμβάνειν γυμνασίαν τῆς τοῦ σώματος ῥώμης . εἰς |
| , τῆς ἀπορίας οὐκ ἐώσης ἑλέσθαι τὸ βέλτιον , τὴν εἰκαίαν πόαν ἐσιτοῦντο καὶ μαλθακὰς ῥίζας ὀρύττοντες καὶ τὰ πλεῖστα | ||
| πολλῶν ἀνθρώπων κακίας τε καὶ φαυλότητος : βοσκηματώδη γὰρ καὶ εἰκαίαν τινὰ γίνεσθαι τὴν τεκνοποιίαν παρὰ τοῖς πολλοῖς . . |
| φύσεως : χαρισαμένη γὰρ ἡμῖν τὴν γεννητικὴν ἐχαρίσατο καὶ τὴν αὐξητικήν , ἵνα δι ' αὐτῆς τέλειοι γενόμενοι ἐπιτήδειοι πρὸς | ||
| ἰστέον , ὅτι τρεῖς φασιν εἶναι τὰς ψυχάς , τὴν αὐξητικήν , ἥτις ἐστὶ καὶ ἐπὶ τῶν φυτῶν , τὴν |
| κἀγὼ ἔχω . μή τι οὖν καὶ τὴν δύναμιν τὴν χρηστικὴν αὐτοῖς ; μή τι οἶδας καὶ πότε καὶ πῶς | ||
| εἰς ἀνάγκην ἀνάγεται . Τῶν ἀρχῶν καὶ τῶν στοιχείων αἰτίαν χρηστικὴν τὴν ἀνάγκην Ἐμπεδοκλῆς ἡγεῖται . Δημόκριτος δὲ τὴν ἀντιτυπίαν |
| : δεῖ οὖν πρῶτον ψυχῆς φύσεως πέρι θείας τε καὶ ἀνθρωπίνης ἰδόντα πάθη τε καὶ ἔργα τἀληθὲς νοῆσαι . Ἐπειδὴ | ||
| οὗ τὴν ὑπόθεσιν εἴληφεν Ἑρμογένης . Ἡ φιλοσοφία ἐστὶ ζωῆς ἀνθρωπίνης κάθαρσις καὶ τελειότης , κάθαρσις μὲν ἀπὸ τῆς ὑλικῆς |
| συνημμένος τῇ ἁπάσῃ οὐσίᾳ , μέρη ὄντες τοῦ νοητοῦ οὐκ ἀφωρισμένα οὐδ ' ἀποτετμημένα , ἀλλ ' ὄντες τοῦ ὅλου | ||
| τῶν Ἑλλήνων ἔθνη καὶ οὕτως , ὡς τύπῳ εἰπεῖν , ἀφωρισμένα . λέγωμεν δὴ διαλαβόντες ὃν χρὴ τρόπον τῇ τάξει |
| . ὥσπερ γὰρ οἱ τοῦ αὐλητοῦ ἢ τοῦ ψάλτου δάκτυλοι τεχνικὴν μὲν εἶχον ἐνέργειαν , οὐκ ἐν αὐτοῖς δὲ προηγουμένως | ||
| ἁπλαῖς τε καὶ ἀσυνθέτοις ἐνεργείαις πάντα ἐπιτελεῖ . Λείπεται οὖν τεχνικὴν εἶναι δὴ σύμμιξιν τὴν τοιαύτην κατασκευὴν περὶ τὸ τελευταῖον |
| ἡμῖν οἰκιστὴς θαυμαστός : δίκαιος εἶ , οὐδὲ ἡ πόλις ἀμοιρεῖ τοῦ πλεονεκτήματος : φιλανθρωπίαν τιμᾷς , καὶ ἡ πόλις | ||
| . . . τῶν ἐκτὸς ἡ μὲν παρωκεανῖτις ἡ πρόσβορρος ἀμοιρεῖ διὰ τὰ ψύχη , ἡ δ ' ἄλλη τὸ |
| οἱονεὶ φωνὴν μετειληφυίας , ὁ δὲ Ἀριστοτέλης οὐδήεσσαν λέγει οἱονεὶ ἐπίγειον : οὕτως καὶ Χαμαιλέων . . ε . , | ||
| βλέποντες τοῖς ὀφθαλμοῖς τοῦ σώματος κατανοοῦσι τὴν τοῦ βίου καὶ ἐπίγειον πραγματείαν , ἅμα δοκιμάζοντες τὰ διαφέροντα , ἤτοι φῶς |
| ἡμέρας τι πρᾶξαι ἡμερεῦσαι καὶ διημερεῦσαι , οἷον ἐπὶ τῶν βαναύσων ὁ Πλάτων εἴρηκε πρὸς πῦρ ἡμερεύοντας . λέγοιτο δ | ||
| καὶ ἅγιον οὐκ ἔστιν : οἰκοδόμων δ ' ἔργον καὶ βαναύσων οὐδέν ἐστι πολλοῦ ἄξιον . . . . . |
| καθαρότητα καὶ λεπτότητα μεταβάλλεται : ὃ καὶ αὐτὸ σημεῖόν ἐστιν ἐναργὲς τοῦ ἐναντίου ἢ οὗ σὺ λέγεις . Ἀπαθεῖς τε | ||
| τὸ πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸ αἰτιατὸν τοῦ αἰτίου σαφέστερον , ἐναργὲς ὂν ἐκ τῶν πραττομένων καθ ' ἕκαστα . τὸ |
| δὲ κατὰ τὰς αἰσθήσεις ἑκάστην τῶν εἰρημένων ποιοτήτων πάθους εἶναι ποιητικὴν παθητικαὶ ποιότητες λέγονται : ἡ γὰρ γλυκύτης πάθος τι | ||
| ' ἐχθρὸς ὢν καὶ κατ ' ἀνδρείαν καὶ κατὰ δύναμιν ποιητικὴν Στησιχόρῳ σεαυτὸν προσεικάζεις . γνώσῃ δὲ τὴν τῶν λεγομένων |
| ταραχὴν ἢ παρὰ τὴν εἰς πλείω διαίρεσιν ἢ παρὰ τὸ ἀπονεύειν . οὕτω προειληφὼς φαίνεται σχεδόν τι πάσας τὰς αἰτιολογίας | ||
| εὐθὺ φέροι τὴν ναῦν , ἀλλὰ μὴ εἰς τὰ πλάγια ἀπονεύειν ἐῷ , ἡ τετάρτη ἂν εἴη αὕτη εἰκὼν καὶ |
| τὰς αἰσθήσεις ὡς ἐπίπαν διηκριβωμένας ἔχουσι καὶ πᾶν ἁπαξαπλῶς φυσικὸν ἐνέργημα . τοῖς δὲ θερμολούταις πλαδαρά τε ἔχειν συμβέβηκε καὶ | ||
| γεγενημένον , ἢ τὸν πολὺν κάματον παρέχοντα . πόνος τὸ ἐνέργημα . πολύαινε Ἀρίσταρχος πολλοῦ ἐπαίνου ἄξιε . οἱ δὲ |
| μουσικῷ περιεχούσης ἐπιτάσεις καὶ ἀνέσεις φθόγγων πρὸς τὴν τοῦ μέλους ἔντεχνον κρᾶσιν . Ἀλλὰ τριῶν ὄντων τοῦ γένους ἀρχηγετῶν , | ||
| τινες ὠνείδισαν αὐτῷ ὡς λογογράφῳ . ςϘʹ Τὸ μὲν οὖν ἔντεχνον Τὸ περὶ τῆς τέχνης ἐνταῦθα συνοψίζει , λέγων ὅτι |
| καὶ προετοιμάσασθαι πρὸς σπόρον καὶ τὸν γενόμενον ἀλοῆσαι καρπὸν εἰς μετουσίαν καὶ ἀπόλαυσιν τροφῆς , αἰγῶν δὲ αἱ τρίχες καὶ | ||
| λέγοντι πάθος εἰς τὰς ψυχὰς τῶν πέλας παρεισάγουσαν καὶ εἰς μετουσίαν αὐτοῦ τοὺς ἀκούοντας ἀεὶ καθιστᾶσαν , τῇ τε τῶν |
| εἰ ἀκούσειας , ὦ θαυμάσιε , περί τε ἰδεῶν καὶ ἀσωμάτων ἃ διεξέρχονται ἢ τοὺς περὶ τοῦ πέρατός τε καὶ | ||
| αὐτῷ μέρει τοῦ ὑποκειμένου ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ , ἐπὶ ἀσωμάτων μέντοι , οἷα τὰ γένη καὶ τὰ καθόλου , |
| αἰΐ καὶ αἰέ καὶ ἀΐ , ἐξ οὗ καὶ τὸ ἀΐδιον , καὶ ἠΐ καὶ αἰή καὶ ἀέ καὶ ἀές | ||
| ὅτι οὐ διοίσουσιν ὡς ἀγαθά , ὅτι τὸ μὲν αὐτοάγαθον ἀΐδιον , τὸ δὲ οὔ , ὥσπερ οὐδὲ τὸ πολυχρόνιον |
| σχῆμα , ὑπὸ ὄφεων δὲ τοὺς δηχθέντας ἅμα οἴνῳ τόδε διασῴζει ποθέν . . Ἀλλά σοι καὶ ταύτας ἐγὼ τὰς | ||
| τὸ τοῦ συναλγοῦντος τοῖς δεομένοις καὶ τὸ τοῦ ἑστιάτορος σχῆμα διασῴζει μεθόριον ἀμφοῖν τιθεὶς αὑτὸν καὶ τὴν ἐν ἑκατέρῳ μέμψιν |
| . ἀπέκοψε δὲ τὰ αἰδοῖα τοῦ οὐρανοῦ , ἤγουν τὴν ἄτακτον ἐκείνην τῶν ὑδάτων φοράν . . πάλιν δ ' | ||
| τὸ ἀμείβειν . . . . , . ἀάλιον : ἄτακτον , ἀκρατές : ἀπὸ τοῦ ἁλῶ , τὸ κρατῶ |
| εἶναι ἀίδιον καὶ ἕνα καὶ ὅμοιον πάντηι καὶ πεπερασμένον καὶ σφαιροειδῆ καὶ πᾶσι τοῖς μορίοις αἰσθητικόν . τὸν δὲ ἥλιον | ||
| ἀναφερομένης καὶ αἰρούσης αὐτὰ εἰς τὸ περιέχον . οὐσίαν θεοῦ σφαιροειδῆ , μηδὲν ὅμοιον ἔχουσαν ἀνθρώπῳ : ὅλον δὲ ὁρᾶν |
| τυγχάνει . Ταῦτα δὴ αὐτῇ ὁ θεῖος καὶ ἀναγωγὸς ἔρως περιποιεῖ : διὸ τῷ κατὰ ἀνάλυσιν τρόπῳ πως χρώμενος ἦλθεν | ||
| καὶ κλόνον , ἅπερ ἐναντιώτατά ἐστι βεβαιότητι ψυχῆς , ἣν περιποιεῖ χαρὰ συνώνυμος Ἐδέμ . τοῦ δὲ εἰς ἐπίκρισιν ἐναντίου |
| μὲν γάρ ἐστί τις ὄρεξις καὶ αὐτῷ , πρόδηλον . ὀρεγόμεθα γὰρ μαθημάτων καὶ τῆς τῶν πραγμάτων θεωρίας καὶ τῆς | ||
| ὥσπερ σύνθετον : διό φησιν ἐκ τοῦ βουλεύσασθαι γὰρ κρίναντες ὀρεγόμεθα κατὰ τὴν βούλησιν : γράφεται δὲ καὶ βούλευσιν , |
| ὁ λόγος πολλὰς ἔχει δυνάμεις , ἑκτικὴν φυτικὴν ψυχικὴν λογικὴν διανοητικήν , ἄλλας μυρίας κατά τε εἴδη καὶ γένη . | ||
| πολλὰς θετέον ψυχὰς ὑπάρχειν τῷ ζώῳ οἷον φυτικὴν θρεπτικὴν ὀρεκτικὴν διανοητικήν , ἐφ ' ὧν καὶ αὗται , ἢ πολλαὶ |
| δώδεκα τόποις . Ἑρμῆς δὲ τυχὼν πάλιν εἰς Ὡροσκόπον Δηλοῖ σοφὴν μάθησιν ἢ γνῶσιν λόγου , Καὶ συντυχιῶν ἀγαθὰς ἀποκρίσεις | ||
| καὶ ταῖς ἄλλαις ὥραις τοῦ ἔτους τὴν Αἴγυπτον , ἅτε σοφὴν οὖσαν καὶ ἔνθεον , καὶ τὰς εὐχὰς αὐτῶν ἡδέως |
| , τὸν ἄνθρωπον , καὶ ἐξ οὗ μεταβάλλει , τὸ ἄμουσον . τούτων τοίνυν τῶν δυεῖν τὸ σύνθετον ἡμῖν ποιούντων | ||
| αὐτοὺς ] οὐ διὰ τὸν ἔπαινονοὐ γὰρ κολακείαν ἢ τὴν ἄμουσον θεραπείαν ὁ σόφος ἀσπάζεταιἀλλὰ ‖ ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν μετάνοιαν |
| , λόγον τε προσειληφέναι τῇ ἀληθεῖ δόξῃ καὶ ἀντὶ δοξαστικοῦ τεχνικόν τε καὶ ἐπιστήμονα περὶ ἁμάξης οὐσίας γεγονέναι , διὰ | ||
| , θάτερον οὐκέτι δίδωμι , τὸ περὶ τὰς οἰκονομίας αὐτοῦ τεχνικόν , πλὴν ἐπ ' ὀλίγων πάνυ δημηγοριῶν . ὁρῶ |
| ἐστιν ἐν τελείῳ καὶ ἀπὸ τελείου τέλεια ἀγαθὰ ἐργάζεται καὶ δημιουργεῖ καὶ ζωοποιεῖ . ἐπειδὴ οὖν τοιαύτης ἔχεται φύσεως , | ||
| , ὅτι καθ ' αὑτὸ ἕκαστον ἄλλῳ δὲ οὐκ ἐπιμειγνύμενον δημιουργεῖ , τό τε τῶν νομέων καὶ τὸ τῶν θηρευτῶν |
| τὸ δὲ βραχὺ δι ' ἐμοῦ . εἰ μὲν οὖν ἄμοιρος ἔτι παίδων ἐστὶν ὁ διαβάλλων τὴν αἴτησιν , εἰκότως | ||
| ἀριστοτέχνης , οὐδ ' ὅσον ἀνθρωπίνου τεχνίτου δυνάμεως μεθέξει , ἄμοιρος δ ' ἡμῖν πάσης ἔσται γενέσεως , οὔκ , |
| διαφόροις ὕλαις ἐναλλάττεσθαι , τὸ δ ' αὑτῆς ἀληθὲς εἶδος ἄτρεπτον ἐμφαίνει τοῖς ὀξυδορκοῦσι καὶ μὴ τῷ περικεχυμένῳ τῆς οὐσίας | ||
| λύκοι ἄρνεσσιν ἐπέχραον ἢ ἐρίφοισι . τὸ δὲ ἄλκιμον καὶ ἄτρεπτον διά τε συῶν ἀγρίων καὶ παρδάλεων καὶ λεόντων ἔδειξε |
| βίου παντός . ὅτι δὲ ἡ σοφία εἰς εὐδαιμονίαν οὐ συντελεῖ , δείκνυσι διὰ τοῦ μὴ περὶ τὰ ἐνδεχόμενα αὐτὴν | ||
| , ἐὰν ἐπιρροφήσῃ τοῦ μελικράτου : πρόδηλον δ ' ὅτι συντελεῖ γαστρὸς ὑπαγωγῇ μετὰ τὴν προσφορὰν αὐτῶν ἐπιπιεῖν οἴνου γλυκέος |
| λιτῶν καὶ ἀπερίττων προηγουμένως ποιεῖσθαι προστάσσων : ὅπως ἀδεῆ καὶ ἀθαύμαστον πρὸς τἄλλα τὴν διάθεσιν τῆς ψυχῆς ἔχοντες οἱ ἄνθρωποι | ||
| ἐλέγετο . πᾶν δὲ τὸ σύνηθες μικροπρεπές , διὸ καὶ ἀθαύμαστον . Τὸν δὲ Νιρέα αὐτόν τε ὄντα μικρὸν καὶ |
| αὐτοῦ τοῦ προγνωστικοῦ , καὶ εἰ μὴ διὰ παντὸς γοῦν ἄπταιστον ἦν , τὸ γοῦν δυνατὸν αὐτοῦ μεγίστης σπουδῆς ἄξιον | ||
| ὅθεν καὶ ὄν οὐδέποτέ ἐστι : πῶς γὰρ δύναται ; ἄπταιστον καὶ ἀμετακίνητον . οὕτω γὰρ καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τοῖς |
| ὄν . Νεῖται δὲ καὶ τὴν οὐσιώδη ἐπάνοδον καὶ τὴν ζωτικήν , ἀλλ ' ἐν τρίτῃ τάξει καὶ οἷον πόρρωθεν | ||
| δὲ ὁράσεως : ἀδύνατον γὰρ ὁμολογουμένως ἐν γραφῇ κίνησιν εἶναι ζωτικήν : ἀλλὰ . . . τῶν γλυπτῶν εἰκόνων κατάλληλοι |
| μὲν δυνατὸς ἐγένετο , τάξαι δὲ οὔ , διὰ τὸ εὑρετικὸν αὐτοῦ καὶ ἄτακτον τοῦ λόγου . ρξεʹ Τί δὲ | ||
| ἄγγελον . ἡγεῖταί μ ' ὅλως ἐπικόπανόν τι . ἴσσα εὑρετικὸν εἶναί φασι τὴν ἐρημίαν οἱ τὰς ὀφρῦς αἴροντες . |
| αἰσχρόν τε καὶ κακόν . Καὶ τὸ πρῶτον θετέον τὴν καλλονήν , ὅπερ καὶ τἀγαθόν : ἀφ ' οὗ νοῦς | ||
| πορείαν , σπερμάτων τε καὶ φυτῶν καὶ καρπῶν τὴν διάφορον καλλονήν , τήν τε πολυποίκιλον γονὴν κτηνῶν τετραπόδων καὶ πετεινῶν |
| τὸ ἐν αὐταῖς αὐλοὺς καὶ κιθάρας εἶναι . πανηγύρεσιν . ὀνομαστήν . . Τὸ Λύκιε νόει ἢ ἀντὶ τοῦ ἐν | ||
| , οὔτε ἐλαχίστην μοῖραν τοῦ ὕδατος παρεχόμενος ταύτῃ οὔτε ἥκιστα ὀνομαστήν , τὸ καλέεται Σεβεννυτικὸν στόμα . Ἔστι δὲ καὶ |
| λέγονται οἱ Ἕλληνες , καὶ κρατοῦσι τῶν Τρώων ἅτε τῆς ὑπερτέρας ὄντες τάξεως . Μάχη δὲ αὐτοῖς γίνεται περὶ τῷ | ||
| τουτέστιν ἄλλο ἐστὶ τὸ τεκεῖν , ἄλλο τὸ κρίνειν : ὑπερτέρας γὰρ τάξεώς ἐστι τὸ κριτικόν . σξεʹ Καὶ νῦν |
| ἡ δύναμίς ἐστιν τῆς ῥητορικῆς . δαιμονία γάρ τις ἔμοιγε καταφαίνεται τὸ μέγεθος οὕτω σκοποῦντι . Εἰ πάντα γε εἰδείης | ||
| ὅταν φῇ : ἦ γὰρ ἐγὼν ἐρέω , ὥς μοι καταφαίνεται εἶναι , μῦθον ἀληθείης ὀρθὸν ἔχων κανόνα , ὡς |
| ὡς εἴρηται , κατὰ δύο τρόπους γίνεται ἢ κατὰ τὴν εὔτακτον τῶν ἀρτίων ἐπ ' ἄπειρον προκοπὴν ἢ κατὰ τὸν | ||
| ἐξυγραινόμενον , ταχύχειρα ταχύπουν , εὐκέφαλον , εὔφορον ἰσόφορον , εὔτακτον : καὶ τὰ πράγματα κουφότητα , ἐλαφρότητα , πήδημα |
| , ἀλλ ' αὐτὸς ἀρχὴ καὶ πηγὴ τεχνῶν καὶ ἐπιστημῶν ἀνωμολόγηται . παρατετηρημένως δὲ οὐ τὸν ἐνεστῶτα , ἀλλὰ τὸν | ||
| ταῦτα , ὑπ ' αὐτοῦ σοῦ μεμαρτύρηται καὶ χρηστὸς ἤδη ἀνωμολόγηται . ἀμετανόητον οὖν τὴν ἀνάληψιν καὶ τὴν διαλλαγὴν βέβαιον |
| καὶ φθαρτὰ καὶ μεταβάλλοντα , οὐκ ἂν ἦν θνητά , νοητὴν μόνην ἀρχὴν ἔχοντα , ὡς τὰ τῶν πραγμάτων ἀίδια | ||
| ὀνομάζοντες τὸ ἀκριβὲς ἐξευρηκέναι δόξειν οἴονται αὐτῷ τῷ πλήθει τὴν νοητὴν φύσιν τῇ αἰσθητικῇ καὶ ἐλάττονι εἰς ὁμοιότητα ἄγοντες , |
| , μή τι καὶ προέσθαι ἀναγκασθῶμεν ἔπος ὅπερ τ ' ἄρρητον ἄμεινον , ἀλλὰ τὰ μὲν πρὸς σύστασιν ἡμετέραν ἐροῦμεν | ||
| κατερρίφησαν . Καὶ ὁ μὲν τάραχος ἐπέπαυτο , μῖσος δὲ ἄρρητον ἐξ ἀρρήτου εὐνοίας τοῦ δήμου πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἐγήγερτο |
| γάρ , ὦ Πολύκλεις , συνθεωρήσας ἐκ πολλοῦ χρόνου τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν καὶ βεβιωκὼς ἔτη ἐνενήκοντα ἐννέα , ἔτι δὲ | ||
| ἐκ φύσεως : ἀλλ ' εἰ μέν τις κοινότερον καὶ ἀνθρωπίνην τινὰ καλοίη μαντικήν , τῆς ἀνθρωπίνης ἔστω φυσική τις |
| δι ' ἀφαιρέσεως καταλαμβάνονται , τῆς δὲ σοφίας καὶ τῆς φυσικῆς ἐξ ἐμπειρίας αἱ ἀρχαί . ἔστι δὲ τὸ λεγόμενον | ||
| ἀλόγων ζῴων . Αἱ γὰρ ἀπὸ τούτων προγνώσεις μετά τινος φυσικῆς αἰτίας γινόμεναι κατηναγκασμένα ἔχουσι τὰ ἀποτελέσματα . Ὅθεν καὶ |
| πάντων ὡς εἰπεῖν ἀνθρώπων διενεγκόντες , ἀλλὰ καὶ πέρα τῆς ἀνθρωπείας φύσεως οὐκ ὀλιγάκις ἀναφανέντες ταῖς ἀρεταῖς , κινδυνεύουσι νῦν | ||
| καὶ μὴ τὸ φρούριον . οὕτω δὴ λαμπρὸν καὶ μεῖζον ἀνθρωπείας φύσεως τὸ πεπραγμένον , ὥσθ ' οἱ μὲν ᾑρηκότες |
| ἅπτεται : παραφεῖσα δὲ τὸν πρῶτον ἀπὸ τοῦ πρώτου θεοῦ διανοητικὸν λόγον , προσίησι καὶ ὅλον τὸν λόγον ὃν συνέταξε | ||
| ὁρμητικὸν ἀπὸ τῆς παθητῆς τε καὶ ποιητικῆς , τὸ δὲ διανοητικὸν ἀπὸ τῆς μόνον ποιητικῆς : καὶ κατὰ μέρος δὲ |
| ' αὐτὸν ἐς ὕβριν τῶν ἑλομένων ἐπέσκωπτεν , ἐς μὲν ἀγνωσίαν γένους καινὸν ὀνομάζων , ἐς δὲ ξενίαν τῆς πόλεως | ||
| πρόσεισιν , ἀλλὰ τοὐναντίον ἧττον ἐκλυομένης ὑπὸ τοῦ ἑνὸς εἰς ἀγνωσίαν τῆς γνώσεως : εἰκότως , ἐπειδὴ προσδεῖται μὲν ἡ |
| πρόσφορον τρόπον τῆς θρησκείας ἐκλέγεσθαι ἀξιῶ , ἄυλον μὲν τὴν ἀύλως συμμιγνυμένην καὶ ταῖς ἀσωμάτοις καθαρῶς δυνάμεσι πρὸς αὐτὰ καθαρῶς | ||
| : ἡ δὲ διαλεκτικὴ καὶ ἡ σοφία ἔτι καθόλου καὶ ἀύλως πάντα εἰς χρῆσιν προφέρει τῇ φρονήσει . Πότερα δὲ |
| ὥστε οὐκ εἰδέναι , ὅτι τὰ Ἀναξαγόρου βιβλία τοῦ Κλαζομενίου γέμει τούτων τῶν λόγων ; καὶ δὴ καὶ οἱ νέοι | ||
| αἵματος . πέφυρται : μολύνεται , γίνεται , σμίγεται , γέμει . Φοινίσσαις : γράφεται φοίνιος . φοίνιος : αἱματώδης |
| εἶναι καὶ ἀνεπιτήδειον αὐλῷ , τὸ δὲ ῥῶ διὰ τὸ εὔκολον πολλάκις παραλαμβάνουσι . καὶ τοὺς ἵππους τοὺς τὸ Ϲʹ | ||
| δύσκολον , ἔφη : τὸ ἑαυτὸν γνῶναι . τί δὲ εὔκολον ; τὸ ἄλλῳ ὑποτίθεσθαι . τί ἥδιστον ; τὸ |
| ὅρκον , ὀμνὺς κατὰ τοῦ μὴ προσέχοντος ὡς ἐπιμελουμένου τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων : εἰ δ ' ὅτι προνοεῖ σαφῶς οἶδας | ||
| εἰ δὲ ἤτοι οὐκ εἰσὶν ἢ οὐ μέλει αὐτοῖς τῶν ἀνθρωπείων , τί μοι ζῆν ἐν κόσμῳ κενῷ θεῶν ἢ |
| καὶ ἑτέρωθεν εἰς ἕτερα ὑφιζάνουσαν τῆς σωματοειδοῦς , τῆς δὲ ψυχικῆς τὴν ἀφ ' ἑαυτῆς εἰς † ἀνέλιξιν καὶ εἰς | ||
| οἰκεῖα τῇ κακίᾳ . ὁμοίως δ ' ἔχει καὶ ἐπὶ ψυχικῆς λύπης . τὸ μὲν οὖν ὅλον ἐνέργεια τοῦ κατὰ |
| Ἀνθρωπορραίστῃ [ . ] : καὶ τῶν μὲν ἄλλων οὐκ ἐμέλησέ μοι μελῶν , Εὐριπίδου δὲ δρᾶμα δεξιώτατον διέκναις ' | ||
| λελεπασμένον ὁμοπτέρους ἡ προγονός τρῶγες Καὶ τῶν μὲν ἄλλων οὐκ ἐμέλησέ μοι μελῶν , Εὐριπίδου δὲ δρᾶμα δεξιώτατον διέκναις ' |
| ἀνάστασις γίνεται κατὰ πρῶτον λόγον , ἀλλὰ διὰ τὴν τοῦ δημιουργήσαντος γνώμην καὶ τὴν τῶν δημιουργηθέντων φύσιν . Ἀρκούσης δὲ | ||
| γνώσεως ζώπυρον , ὃ ἐκ τῆς οἰκείας φύσεως καὶ τοῦ δημιουργήσαντος ὑπάρχον αὐτῇ συγκέχυται τοῖς ἐκ τῆς γενέσεως πάθεσι , |
| συμβουλεύεις ὑφήνασθαί τι θήρατρον ; Οὐ γὰρ δὴ οὕτω γε ἀτέχνως οἴεσθαι χρὴ τὸ πλείστου ἄξιον ἄγρευμα , φίλους , | ||
| καὶ τὰς συγγενεῖς αἰσθήσεις αὐτῷ καὶ ὅσα ἐκτὸς αἰσθητὰ ἐργαζόμενος ἀτέχνως οὐ παύεται , καὶ βλάπτει μὲν τὴν παναθλίαν ψυχὴν |
| ψεῦδος : πολλὰς γὰρ εὐθύνας δέδωκεν ἡ τὰ ἄτομα μεγέθη εἰσάγουσα δόξα . ἀλλὰ καὶ ἡ Ξενοκράτους ἀπόφασις ἡ τὰς | ||
| πλευρᾷ χρωμένη τῇ δεδομένῃ εὐθείᾳ περιεχούσῃ τὸ ἐμβαδὸν τὰς λοιπὰς εἰσάγουσα πλευρὰς οὔτε ἐλλειπούσας κατὰ τὴν ἔκτασιν οὔτε περιττευούσας τὸ |
| ζητήσωμεν τὰ εἰωθότα ζητεῖσθαι κεφάλαια πρὸ παντὸς τεχνικοῦ συγγράμματος . Ἔργα μὲν οὖν ἐστι τὸ ζητεῖν πρῶτον , εἰ ῥητορικόν | ||
| πολλὰ ὑπὸ τοῦ χρόνου λελυμασμένον : ἐγγέγραπται δὲ αὐτῷ τὰ Ἔργα . ἔστι δὲ καὶ ἑτέρα κεχωρισμένη τῆς προτέρας , |
| ἑκάτερον , εἰ δὲ μή , τὸ γε ἤδη τὴν ὁμοιομέρειαν τῶι φαινομένωι κεκτημένον . ἀλλὰ γὰρ ταῦτα μὲν αὐτοῦ | ||
| ἄπειρον ἀνάγκη τῶι μεγέθει λέγειν αὐτόν , ἀλλὰ καὶ ἑκάστην ὁμοιομέρειαν ὁμοίως τῶι ὅλωι πάντα ἔχουσαν ἐνυπάρχοντα , καὶ οὐδὲ |
| τὴν ποιοῦσαν ῥίπτειν τὰ ὅπλα . ῥίψοπλον ] τὴν ῥίψαι παρασκευάζουσαν αὐτοὺς τὰ ὅπλα . θΞ ἄταν ] λέγει τὴν | ||
| φαῦλα ἡμῖν : ἀλλὰ τὴν μὲν τὸ σῶμα τῇ ψυχῇ παρασκευάζουσαν ὄχημα εὐπειθὲς καὶ ἐρρωμένον τοῖς προστάγμασιν ὑπηρετεῖν , γυμναστικὴν |
| οὐχ ὑφέξοντας . ὥσθ ' ὑπερβάντες τῷ λογισμῷ πᾶσαν τὴν ὁρατὴν οὐσίαν ἐπὶ τὴν τοῦ ἀειδοῦς καὶ ἀοράτου καὶ μόνῃ | ||
| τὴν λαμπρὰν ἡμέραν καὶ θαυμαστήν . ἄλλως . ἤτοι τὴν ὁρατὴν αἴγλην , τὸ φῶς : ἢ τὴν αἰτίαν τοῦ |
| ᾖ τὸ νόσημα κἄν τε ὀλέθριον , ἀναγκαία ἡ τούτου πρόγνωσις ὥστε , κἂν ἀποτυχία τις ἔσται , διὰ τοῦ | ||
| ὀνόματι τὸ τῆς τύχης . λέγεται δὲ πρόνοια καὶ ἡ πρόγνωσις ὡς ἡ ἐτυμολογία τοῦ ὀνόματος δείκνυσι : πρόνοια γὰρ |
| , τοῦ ἐν ἡμῖν λογικοῦ πνεύματος , ὅπερ ἐμορφώθη πρὸς ἀρχέτυπον ἰδέαν εἰκόνος θείας . ἄρτοι δὲ προτίθενται ταῖς ἑβδόμαις | ||
| ̈ . , Ἐ . δύο ἡλίους : τὸν μὲν ἀρχέτυπον , πῦρ ὂν ἐν τῶι ἑτέρωι ἡμισφαιρίωι τοῦ κόσμου |
| εἴρηται δὲ παρὰ τὸ διαρτάσαι , ὅ ἐστι διαμερίσαι ἢ συναρμόσαι , οὗ μέμνηται Αἰσχύλος : τοσαῦτα , κῆρυξ , | ||
| δέῃ συναρμοσθῆναι , ἔστι , κἂν ὁπωσοῦν καταβεβλημένα τύχῃ , συναρμόσαι αὐτὰ εὐπετῶς , ἢν ἔχῃ γνωρίσματα ὥστ ' εὔδηλον |
| ἀποτέλεσμα , ἀλλὰ παρακολούθημα . Ὅτι οἱ μὲν ἀπὸ τῆς λογικῆς ψυχῆς ἄχρι τῆς ἐμψύχου ἕξεως ἀπαθανατίζουσιν , ὡς Νουμήνιος | ||
| ἑτέρην προτέρην : τὴν ἀμείνω λέγει καὶ αὐτὴν οὖσαν τῆς λογικῆς ψυχῆς ἅμιλλαν σύντονον πρὸς τὸ ἀγαθὸν ὁρῶσαν . ταύτην |
| τὸν δὲ διὰ τούτων ἀοράτως ἐνεργοῦντα ἕτερον εἶναι , τὸν ἀόρατον . συνοικείτωσαν οὖν δύο θεράποντες τῶν νομοθετικῆς ὑπηρέται δυεῖν | ||
| αἴτιον , εἴ τις κατὰ τὸ ἁπλοῦν ἐκλαμβάνοι , θεὸν ἀόρατον καὶ ἀκίνητον ἂν ἡγήσαιτο καὶ τὸ τούτου ζητητικὸν εἶδος |
| εἰ δὲ μήτε ὁ τεχνίτης τὸν τεχνίτην διδάσκει μήτε ὁ ἄτεχνος τὸν ἄτεχνον μήτε ὁ ἄτεχνος τὸν τεχνίτην μήτε ὁ | ||
| , ὅπερ μάλιστα ἐν ταῖς λεγομέναις ὠμοτοκίαις συμβαίνει , καὶ ἄτεχνος δὲ ἐμβρυουλκία εἰργάσατο τὸ πάθος . γίνεται δὲ καὶ |
| παραλαβών . Ἀδικεῖς , ὦ Κλωθοῖ , τἀμὰ τοῖς πολεμιωτάτοις διανέμουσα . Σὺ γὰρ οὐχὶ Κυδιμάχου αὐτὰ ὄντα , ὦ | ||
| κοινός : ἡ δὲ οἰνοχόη διακονητικὴ ἡ τὸν οἶνον ἑκάστῳ διανέμουσα . ἀπαγορεύει οὖν μὴ τὸ χεῖρον ἐπίπροσθεν ποιεῖσθαι τοῦ |
| ῥητορεία : δεῖ γὰρ πρῶτον νοῆσαι , εἶτα ἑρμηνεῦσαι τὸ νοηθέν : ὅπερ ἐστὶ λοιπὸν ἔργον τοῦ τῆς ἐξηγήσεως λόγου | ||
| περιττῶς καὶ περιέργως περιτείνεσθαι διὰ λόγων καὶ δύνασθαι ἑρμηνεύειν τὸ νοηθέν , ὅπερ ἐστὶν λοιπὸν ἔργον τῆς ἐξηγήσεως τοῦ λόγου |
| εἶναι : τοιοῦτον δ ' εἶναι τὸν σπουδαῖον καὶ τὴν σπουδαίαν . πλείστους δ ' αὐτοῖς εἶναι λόγους περὶ τοῦ | ||
| , καθάπερ Ξενοκράτης φησὶν εὐδαίμονα εἶναι τὸν τὴν ψυχὴν ἔχοντα σπουδαίαν : ταύτην γὰρ ἑκάστου εἶναι δαίμονα . ὁ γὰρ |
| Ἀριστοτέλης θεολογῶν φυσιολογεῖ , ὥσπερ ἀνάπαλιν ὁ Πλάτων ἀεὶ φυσιολογῶν θεολογεῖ , παντελῶς παρεγκυκλῶν τὸ δόγμα τῶν ἰδεῶν . ἐν | ||
| τοῦτο δὲ ὁ Πλάτων ἐπέγραφεν , ἐπειδὴ εἰς τὰ πολλὰ θεολογεῖ καὶ περὶ θεολογίαν καταγίνεται : συμβάλλεται δὲ εἰς εἴδησιν |
| ' ἕκαστα δηλονότι πρακτά : δι ' ὧν τὰ συμφέροντα γινώσκουσι καὶ ὑποτίθενται καὶ ἑαυτοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις . | ||
| ἄδηλόν ἐστιν ? ? ? ? τοῖς δὲ ? ὀρθῶς γινώσκουσι ? εὔδηλον ὅτι Ὠκεανός ἐστιν ὁ ἀήρ , ἀὴρ |
| ' ἡ ἀρετὴ ταύτην ἔχει τὴν ἐπαγγελίαν εὐδαιμονίαν ποιῆσαι καὶ ἀπάθειαν καὶ εὔροιαν , πάντως καὶ ἡ προκοπὴ ἡ πρὸς | ||
| εἴ σοι δοκεῖ , προσέρχου , εἰ θέλεις ἀντικαταλλάξασθαι τούτων ἀπάθειαν , ἐλευθερίαν , ἀταραξίαν . εἰ δὲ μή , |
| βραχυτέρας , οὕτω δι ' ἀλλοτρίων ἑρμηνειῶν πρὸς τὴν θεραπεύουσαν ξύνεσιν ἑρμηνευομένων . Ὅτι μὲν οὖν καὶ λόγους ἐν ἑωυτῇ | ||
| [ ' ἀφῆκ ' ἔπη : [ ] εν : ξύνεσιν δ ' ἔχον ? ? [ τέτραπον ἠδὲ δίπουν |
| αἰτίας , ἐπεὶ δεήσει μίαν ἀμφοτέρας γίνεσθαι , τὴν μὲν λογικὴν ἄλογον , ἐὰν ἀλόγως πάσχῃ , τὴν δὲ ἄλογον | ||
| περὶ αὐτῆς ζητημάτων , τὸν λόγον παύσομεν ὡς ἐπὶ τὴν λογικὴν ψυχὴν καὶ τὸν νοῦν ἐπειγόμενοι πόρρωθεν . ἑκάστη μὲν |
| . Σκίαθος δέ ἐστι νῆσος Εὐβοίας . . . . ἀπῳδόν : τὸ ἄποθεν τῆς ᾠδῆς . καὶ ἀπῳδῶς ἐπίρρημα | ||
| νεῦρα , οὐδὲ κολλάβοις περιστρέψας , ἐμελῴδει ἄμουσόν τι καὶ ἀπῳδόν , ἄλλο μὲν αὐτὸς βοῶν , ἄλλο δὲ ἡ |
| : ἦ γὰρ ἂν καὶ τὸ τῶν ῥαψῳδῶν γένος τὸ ἀνοητότατον εὐδαιμόνει κατὰ τὴν συνουσίαν τῆς τέχνης : τὸ δὲ | ||
| ἀδολεσχεῖν τε δοκῶ καὶ ἀερομετρεῖν καί , τὸ πάντων δὴ ἀνοητότατον δοκοῦν εἶναι ἔγκλημα , πένης καλοῦμαι ; καὶ πάνυ |
| τῶν ἑπομένων ἐπιγενήσεται . ἐπειδὴ ὁ ὅρος τὴν φύσιν μιμεῖται εἰδοποιοῦσαν τὰ δεκτικὰ τῶν εἰδῶν , ἔδει τὸν περὶ ὁρισμοῦ | ||
| πρὸς ταύτην οὖν ἁπλᾶ τὰ στοιχεῖα καὶ οὐ πρὸς τὴν εἰδοποιοῦσαν τὸ μίγμα κοινὴν ἰδιότητα . Οὐσία μὲν οὖν ἡ |
| ἐν ἀνθρώποις ἐδείχθη ; Τοῦτο μὲν ὧδε ἐχέτω : οὐκ ἐνδεῶς δέ , οἶμαιὦ Θωμάσιε ἔδειξεν ὁ λόγος ὅπερ ἐβούλου | ||
| , ὡς ἂν ὁ καιρὸς διδῷ : ἐνταῦθα δείκνυσιν ἑαυτὸν ἐνδεῶς εἰπόντα τὴν τῶν προσώπων διαφοράν : κελεύων γὰρ ἰδίᾳ |
| βρέτας τὸν Σάραπιν , μετῆχθαι δὲ εἰς Ἀλεξάνδρειαν μετὰ τιμῆς πανηγυρικῆς . Ἰσίδωρος μόνος παρὰ Σελευκέων τῶν πρὸς Ἀντιόχειαν τὸ | ||
| : δεῖ οὖν τὸν μελετῶντα γνῶναι καὶ μαθεῖν , πότερον πανηγυρικῆς ἰδέας τὸ προκείμενον ἢ ἑτέρας : ἵνα πρὸς τὸ |
| ' ἦν ὥσπερ μελέται τῆσδε τῆς οἰκήσεως ἐν ἄλλοις φαυλοτέροις πλάσμασι . τρίτῳ δὲ , ὡς οἱ ποιηταὶ καλοῦσι , | ||
| ὅλως εἶναι , λέγεσθαι δ ' αὐτὸ μόνον πρὸς ἀνθρώπων πλάσμασι μυθικοῖς ἐπισκιασάντων τὴν ἀλήθειαν : δεύτερον δ ' ὅτι |
| διορίζεται : τέσσαρες μὲν καὶ ταὶ σοφίας ἐπιβάθραι , ἀριθμητικὰ μωσικὰ γεωμετρία σφαιρικά , αʹ βʹ γʹ δʹ τεταγμέναι . | ||
| ἁ ποτ ' ἀλλάλως σύγκρασις τῶν φθόγγων : ἐπαφὰ δὲ μωσικὰ ἁ κατὰ συναρμογὰν κίνασις ἤδη τούτων . οὕτως ὦν |
| σύμπνοιαν τῆς θρεπτικῆς ταύτης καὶ αὐξητικῆς ψυχῆς τὴν γὰρ δὴ φυτικὴν δύναμιν ἔοικε καὶ ὁ Ἱπποκράτης κατὰ τὸ παλαιὸν ἔθος | ||
| τὴν αἰσθητικὴν ἐπακολουθοῦντες τοῖς αἰσθητοῖς εἰδώλοις , μηδὲ εἰς τὴν φυτικὴν ἐπακολουθοῦντες τῇ ἐφέσει τοῦ γεννᾶν καὶ ἐδωδῶν λιχνείαις , |
| πρὸς κατασκευήν , ὡς ἤδη εἴρηται , τὸ δὲ τὰς δαιμονίας τύχας πράως φέρειν καὶ ἰᾶσθαι δύνασθαι τοῦ μὴ συγγεννᾶσθαι | ||
| κινδυνεύει οὖν ἐνθουσιῶν οὐ μόνον τὰ ὦτά μου ἐμπλῆσαι τῆς δαιμονίας σοφίας , ἀλλὰ καὶ τῆς ψυχῆς ἐπειλῆφθαι . δοκεῖ |
| ὅτῳ τρόπῳ τις μαθήσεται . λέγει δὲ δεῖν μαθεῖν πρῶτον ἀστρονομίαν . εἰ γὰρ τὸ καταψεύδεσθαι καὶ ἀνθρώπων δεινόν , | ||
| ὁ μηδὲ τὴν τῶν αἰσθητῶν θεῶν φύσιν ἐπεσκεμμένος , τουτέστιν ἀστρονομίαν . ἀγνοεῖσθαι δέ φησι τοῖς πολλοῖς , ὅτι σοφώτατον |
| ; Οὐδαμῶς , ἔφη , διά γε ταύτην , ἀλλὰ τεκτονική . Οὐκ ἄρα διὰ τὴν ὑπὲρ τῶν ξυλίνων σκευῶν | ||
| : πρακτικαὶ δέ εἰσιν , ὡς ἡ οἰκοδομικὴ καὶ ἡ τεκτονική : ὁ γὰρ οἰκοδόμος καὶ ὁ τέκτων ἐν τῷ |
| τὸ μετέχον τῆς ὕλης ; πότερον ὕλη καὶ αὐτὸ ἢ ἄϋλον ; εἰ μὲν οὖν ὕλη , πῶς ἔνυλον καὶ | ||
| ὁ μὲν χρυσὸς ἡλιοειδὴς , διότι φῶς μόνον ὁ ἥλιος ἄϋλον : ὁ δὲ ἄργυρος σεληνιαῖος : διότι καὶ ἡ |
| Δαίδαλον , τὸν Ἴκαρον , τὸν Γλαῦκον , τὴν Πολυΐδου μαντικήν , τὸν Τάλω , τὸν χαλκοῦν τῆς Κρήτης περίπολον | ||
| μέρη τῆς μαντικῆς ἐγκρίνουσι . Ξενοφάνης καὶ Ἐπίκουρος ἀναιροῦσι τὴν μαντικήν . Πυθαγόρας δὲ μόνον τὸ θυτικὸν οὐκ ἐγκρίνει . |
| τί χρήσομαι ; ἥνπερ μεθειλ [ ! ! τὴν ] τέχνην ταύτηι ? [ ] πρεπ ? ? [ τί | ||
| Τί μήν ; Φεῦ , δεινῶς γ ' ἔοικεν ἀποκεκρυμμένην τέχνην ἀνευρεῖν ὁ Τεισίας ἢ ἄλλος ὅστις δή ποτ ' |
| γένος ἁρμονίαν διὰ τὸ εἶναι ἄριστον , ἀπενεγκάμενον τοῦ παντὸς ἡρμοσμένου τὴν προσ - ηγορίαν . ἔστι δὲ δυσμελῳδητότατον καί | ||
| οἱ μεταχειριζόμενοι τὸ τοιοῦτον ὄργανον συνειδότες ταῖς ἐκπτώσεσι τῶν τοῦ ἡρμοσμένου φθόγγων μηδέποτε μόνον αὐτὸ παρέχειν ταῖς αἰσθήσεσι δοκιμασθησόμενον , |
| : ἐναρμόνιος ἐγγράμματος ὡς ἡ τῶν ἀνθρώπων φωνή : ἐναρμόνιος ἀγράμματος ὡς ὁ τῶν ἀνθρώπων στεναγμός : ἐναρμόνιος ἐγγράμματος ὡς | ||
| τοῦ ἐμψύχου φωνῆς ἡ μέν ἐστιν ἐγγράμματος , ἡ δὲ ἀγράμματος . ἐγγράμματος μὲν ἡ τῶν ἀνθρώπων , ἀγράμματος δὲ |
| καλοῦ θεωρητικός ἐστι , τὸ δὲ αἰσθητικὸν πνεῦμα τῶν φαινομένων κριτικόν ἐστι . διῄρηται δὲ εἰς τὰς ὀργανικὰς αἰσθήσεις καὶ | ||
| κρίνοντος τὰ αἰσθητὰ εἰς ἑκάτερον κλίναντα . τὸ γὰρ μέσον κριτικόν : γίνεται γὰρ πρὸς ἑκάτερον αὐτῶν θάτερον τῶν ἄκρων |
| ἀρχὴ τῶν ὄντων καὶ μέτρον καὶ ἀσύνθετον καὶ ἀγένητον καὶ ἀίδιον καὶ μόνον καὶ εἰλικρινές , ὃ χωρὶς τῶν ἄλλων | ||
| . Πλάτων λόγον ἀίδιον τὴν οὐσίαν τῆς εἱμαρμένης καὶ νόμον ἀίδιον τῆς τοῦ παντὸς φύσεως . Χρύσιππος δύναμιν πνευματικὴν τὴν |