| φύσεως : χαρισαμένη γὰρ ἡμῖν τὴν γεννητικὴν ἐχαρίσατο καὶ τὴν αὐξητικήν , ἵνα δι ' αὐτῆς τέλειοι γενόμενοι ἐπιτήδειοι πρὸς | ||
| ἰστέον , ὅτι τρεῖς φασιν εἶναι τὰς ψυχάς , τὴν αὐξητικήν , ἥτις ἐστὶ καὶ ἐπὶ τῶν φυτῶν , τὴν |
| τὸ ἔχον τρεῖς δυνάμεις , τὴν γεννητικὴν τὴν αὐξητικὴν τὴν θρεπτικήν . καὶ εὖγε τῆς δημιουργίας τῆς φύσεως : χαρισαμένη | ||
| δὲ καὶ αὔξεσθαι , φαμὲν πρὸς αὐτὸν ὡς ἀγνοεῖς τὴν θρεπτικήν τε καὶ αὐξητικὴν τῆς φύσεως δύναμιν : ἢ οὐχ |
| σύμπνοιαν τῆς θρεπτικῆς ταύτης καὶ αὐξητικῆς ψυχῆς τὴν γὰρ δὴ φυτικὴν δύναμιν ἔοικε καὶ ὁ Ἱπποκράτης κατὰ τὸ παλαιὸν ἔθος | ||
| τὴν αἰσθητικὴν ἐπακολουθοῦντες τοῖς αἰσθητοῖς εἰδώλοις , μηδὲ εἰς τὴν φυτικὴν ἐπακολουθοῦντες τῇ ἐφέσει τοῦ γεννᾶν καὶ ἐδωδῶν λιχνείαις , |
| γῆν θηλυκῶς λέγουσιν ὡς τὴν ἐκείνου δραστήριον δύναμιν ὑποδεχομένην καὶ γεννητικὴν διὰ τοῦτο τῶν φυομένων γινομένην . παραπλησίως δὲ τούτοις | ||
| τίς τῶν ἀστέρων πρώτως κατ ' ἐπέμβασιν ἔρχεται ἐπὶ τὴν γεννητικὴν Σελήνην ἢ τὸν ὡροσκόπον , καὶ πρὸς τὴν φύσιν |
| καὶ φθαρτὰ καὶ μεταβάλλοντα , οὐκ ἂν ἦν θνητά , νοητὴν μόνην ἀρχὴν ἔχοντα , ὡς τὰ τῶν πραγμάτων ἀίδια | ||
| ὀνομάζοντες τὸ ἀκριβὲς ἐξευρηκέναι δόξειν οἴονται αὐτῷ τῷ πλήθει τὴν νοητὴν φύσιν τῇ αἰσθητικῇ καὶ ἐλάττονι εἰς ὁμοιότητα ἄγοντες , |
| μὲν νοῦς μόνος , ἀπαθὴς ἐν τοῖς νοητοῖς ζωὴν μόνον νοερὰν ἔχων ἐκεῖ ἀεὶ μένειοὐ γὰρ ἔνι ὁρμὴ οὐδ ' | ||
| ἀμυδροτάτην : ὥσπερ καὶ τὴν λογικὴν ψυχὴν φαίη τις ἂν νοερὰν κατὰ μέθεξιν , ἅτε τὰς κοινὰς ἐννοίας ἀεὶ προβεβλημένην |
| αἰτίας , ἐπεὶ δεήσει μίαν ἀμφοτέρας γίνεσθαι , τὴν μὲν λογικὴν ἄλογον , ἐὰν ἀλόγως πάσχῃ , τὴν δὲ ἄλογον | ||
| περὶ αὐτῆς ζητημάτων , τὸν λόγον παύσομεν ὡς ἐπὶ τὴν λογικὴν ψυχὴν καὶ τὸν νοῦν ἐπειγόμενοι πόρρωθεν . ἑκάστη μὲν |
| ὄν . Νεῖται δὲ καὶ τὴν οὐσιώδη ἐπάνοδον καὶ τὴν ζωτικήν , ἀλλ ' ἐν τρίτῃ τάξει καὶ οἷον πόρρωθεν | ||
| δὲ ὁράσεως : ἀδύνατον γὰρ ὁμολογουμένως ἐν γραφῇ κίνησιν εἶναι ζωτικήν : ἀλλὰ . . . τῶν γλυπτῶν εἰκόνων κατάλληλοι |
| Καὶ οὖν εἶναί τι καὶ ἄπειρον καθ ' αὑτὸ καὶ ἀνείδεον αὖ αὐτὸ καὶ τὰ ἄλλα τὰ πρόσθεν , ἃ | ||
| ἡ ὕλη πᾶσα , εἴτε ἡ πρώτη κατὰ τὸ πάντη ἀνείδεον εὑρισκομένη , εἴτε ἡ δευτέρα κατὰ τὸ ἄποιον ἱσταμένη |
| ἐκεῖ ζῶν τὴν νοερὰν εὐζωΐαν , ὁτὲ δὲ ἐνταῦθα τὴν αἰσθητικὴν ἐμπάθειαν προσλαμβάνων , ἔνθεν καὶ λέγεται ὀρθῶς ὑπὸ Ἡρακλείτου | ||
| . ἐπεὶ γὰρ τῶν αἰσθητηρίων ἕκαστον κατά τινα τῆς ψυχῆς αἰσθητικὴν χαρακτηρίζεται δύναμιν , ἐξαιρουμένης τῆς ἁφῆς δι ' ὅλου |
| μὲν πρῶτον δωδεκατημόριον ἀπονεμηθὲν σημαίνει περὶ πραγματείας καὶ ὅσα περὶ ζωὴν καὶ βρῶσιν , τὸ δὲ δεύτερον πράγματα αἰσχρὰ ἢ | ||
| τὸν αἰῶνα τὸν παρθένειον , ἤγουν ἃς ἐποιεῖτο διὰ τὴν ζωὴν τῆς παρθένου , οὐδὲν ἔθεντο καὶ εἰς οὐδὲν ἐλογίσαντο |
| οἷόν τε ὂν ὑπὸ λόγου ῥυθμίζεται . κατὰ μέντοι τὴν σωματικὴν ἄλογον οὐσίαν τὸ ἐλλεῖπον τῆς συναρτήσεως μετὰ τὴν κύησιν | ||
| ] τὴν βλάβην λώβην ] τὸ λωβώμενον καὶ βοσκόμενον τὴν σωματικὴν διαρτίαν σῶμα ἠέ ] καί βοσκαδίης ] νομαίας βοσκαδίης |
| . τῷ γὰρ ὄντι ἀνθρώπινα ψεύσματα καὶ λίαν πιθανὰ πρὸς θείαν καὶ ἀμήχανον φύσιν . πέρας δὴ ἐπιτέθεικεν : ὥσπερ | ||
| ἀλλὰ πάντα ὁμοίως τὸ καθαρὸν ἦθος ἐμφαίνει καὶ πρὸς τὴν θείαν ὁμοίωσιν ἀνάγει καὶ τῆς Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας τὸν τελειότατον σκοπὸν |
| Δίων , Θέων δὲ περιῇ καὶ ὁρᾷ , ἤτοι τὴν ὅρασιν τοῦ ἐφθαρμένου Δίωνος ἄφθαρτον μένειν ἐροῦσιν , ὅπερ ἀπεμφαίνει | ||
| καὶ κατακρατεῖ καὶ κυριεύει : τό τε γὰρ κάλλος τὴν ὅρασιν ἐδουλώσατο ὅ τε ἡδὺς χυλὸς τὴν γεῦσιν καὶ τῶν |
| . . . , Εὔδημος [ . ] δὲ τὴν ἀκινησίαν ἐν τῆι τῆς Φιλίας ἐπικρατείαι κατὰ τὸν Σφαῖρον ἐκδέχεται | ||
| ' ὁ κατὰ πόλιν ἀήρ , οὐ μόνον διὰ τὴν ἀκινησίαν συναγόμενος εἰς ἑαυτόν , ἀλλὰ καὶ τῷ σκιάζεσθαι τὸν |
| δευτέρα πάντα , ἡ δὲ τρίτη ἓν πάντα καθ ' ἕνωσιν . Τοσαῦτα μὲν ἐπικεχειρήσθω πρὸς ἔνδειξιν τῶν πρώτων λεγομένων | ||
| καὶ πᾶσιν ἐξ ἴσου παρόντα καὶ τοῖς μὲν ψυχικοῖς τὴν ἕνωσιν ἐπάγοντα , τὴν δ ' ἐν τοῖς σώμασιν παράλλαξιν |
| τοίνυν προσπαίζων ἡμῖν ὁ λόγος ὑπόθοιτο χελώνην ἐν τῷ οὐρανῷ κινουμένην ἢ ἕτερον βραδὺ χελώνης παραπλησίως , τοῦτο δήπου καὶ | ||
| ὀξέως κινουμένην , τουτέστι τὴν μετ ' ὀργῆς καὶ ἀγανακτήσεως κινουμένην . τὰ τῆς ἄμμου λιθίδια . περιφερομένην τῷ κύματι |
| συνεργεῖ τῇ τῶν σωμάτων μεταβολῇ καὶ τὴν αἴσθησιν ἐπὶ τὴν φυσικὴν ἀντίληψιν ἀνακαλεῖται . δεῖ τοιγαροῦν ἐκ μέρους , ἵνα | ||
| εἰθίσθημεν ποιεῖν . ἔτι δὲ καὶ πᾶσα οὐσία διέξοδον ἔχουσα φυσικὴν ὅρους ἔχει τρεῖς , ἀρχὴν ἀκμὴν τελευτήν , οἷον |
| τὸν φόρτον οἶμαι χαρίζονται : ἔδει γὰρ ἔργον Ἀθηνᾶς δήπου τυγχάνουσαν μόνην ὁλκάδων ἡρώων κώπαις ἐρέττεσθαι . καὶ σοὶ δὲ | ||
| , πόθεν σχήσομεν τὴν σωτηρίαν . οἶδα γάρ σε συνετὴν τυγχάνουσαν ἀπ ' ἀρχῆς : ἄλλως : λέγε , φησὶν |
| : ὑπὸ δὲ ἑνὸς ἀνδρὸς ἀποθνῄσκων οὔτε ἀνέκραγεν οὔτ ' αἴσθησιν οὐδεμίαν ἐποίησεν οὔτε τοῖς ἐν τῇ γῇ οὔτε τοῖς | ||
| τὴν τῆς τρίτης ἐξαίρεσιν , τοῦτ ' ἦν τὸ τὴν αἴσθησιν αὐτῶν ἐπάγον ἐπὶ τὸ διαβιβάζειν τὸ μέλος ἐπὶ τὴν |
| ἑπτὰ ἀριθμὸν ὁ Φ . προσηγόρευσε : μόνος γὰρ οὔτε γεννᾶν οὔτε γεννᾶσθαι πέφυκε : τὸ δὲ μήτε γεννῶν μήτε | ||
| εἰρήνη : διανοίας γὰρ εὐσταθείᾳ καὶ ἠρεμίᾳ , ἣν εὐσέβεια γεννᾶν πέφυκεν , ἀνατρέπεται πᾶς λόγος , ὃν ἐδημιούργησεν ἀσέβεια |
| δὲ λόγοι ἐπιτήδευμα , ἅπας ὑπάρχει καιρὸς ὥριος ἐς λόγου δημιουργίαν , καὶ οὔτε ὀρνίθων κλαγγὴν οὔτε Πλειάδας ἀνιούσας ἢ | ||
| ἂν εἴποιμεν : ὁ γὰρ περὶ τὸ φαινόμενον καὶ τὴν δημιουργίαν ἀναστρεφόμενος ὁ δεσπότης ἐστὶν Ἥφαιστος , τὰς ἐγκοσμίους ἕδρας |
| ἀστάθμητον , καίπερ ἐν λογικῇ ψυχῇ καὶ νοερᾷ θεωρούμενον καὶ σύμφυτον ἐχούσῃ ζωὴν καὶ χωριστὴν σώματος . ταῦτα δὲ λέγεται | ||
| ἡγῇ θεούς , συγγένειά τις ἴσως σε θεία πρὸς τὸ σύμφυτον ἄγει τιμᾶν καὶ νομίζειν εἶναι : κακῶν δὲ ἀνθρώπων |
| ἐκκοπεὶς ἐν μάχῃ τὸν ἕτερον ὀφθαλμὸν ἐκ τῶν νεωτέρων , μορφήν τε κάλλιστος ἀνθρώπων καὶ ψυχὴν ἄριστος . οὗτος ἀδελφιδοῦς | ||
| , καθάπερ τὸ μέλαν τῷ λευκῷ , τὴν ἐναντίαν ἔχειν μορφήν : εἰ δὲ μὴ ἐναντίον , αὐτὸ τοῦτ ' |
| οὗ προῆλθε , κατ ' αὐτό γε ὃ προῆλθε τὴν γνωστικὴν ἐπιστροφὴν προβαλλόμενος , ὡς εἴρηται πρότερον , ἑλών , | ||
| . ] Οἱ μὲν γὰρ ἔφασαν τὴν φιλοσοφίαν εἶναι δύναμιν γνωστικὴν καὶ περιποιητικὴν ἀρίστου βίου , ἄριστον βίον εἰπόντες τὸ |
| στερρῶς ἀντεχομένους , ἐξ ὧν ἀεὶ καταρτιζομένη καὶ παιδαγωγουμένη τὴν θειοτέραν παίδευσιν δαιμονιώδεις καὶ μυσαρὰς πλάνας καὶ δόξας καὶ εἰδωλικὰς | ||
| οὐκ ἐς φυσικὴν ἄν τις εἰκότως , ἀλλ ' ἐς θειοτέραν ἀνενέγκοι κίνησιν , ποινηλατεῖσθαι σαφῶς τὸ ἀνθρώπινον . [ |
| οἱονεὶ φωνὴν μετειληφυίας , ὁ δὲ Ἀριστοτέλης οὐδήεσσαν λέγει οἱονεὶ ἐπίγειον : οὕτως καὶ Χαμαιλέων . . ε . , | ||
| βλέποντες τοῖς ὀφθαλμοῖς τοῦ σώματος κατανοοῦσι τὴν τοῦ βίου καὶ ἐπίγειον πραγματείαν , ἅμα δοκιμάζοντες τὰ διαφέροντα , ἤτοι φῶς |
| ἐνεργοῦσι , λέγω δὲ τὴν αἰσθητικὴν καὶ τὴν κατὰ τόπον κινητικήν . ἐντελέχεια οὖν ἡ ψυχὴ τοῦ ζωὴν ἔχοντος σώματος | ||
| , ἀλλὰ καὶ ἡ κίνησις καὶ ἡ στάσις ἐνεργοῦν , κινητικήν γε καὶ στατικὴν ἐνέργειαν . Οὕτω δὲ καὶ δύναται |
| τοῦ λόγου μερῶν , ὥσπερ καὶ ὁ δεσμὸς πρὸς τὴν ἐπίκτητον ἕνωσιν τῶν δεδεμένων καὶ ἡ κόλλα τῶν δι ' | ||
| : ἡ δὲ ἀπόφασις κατὰ δευτέραν τάξιν . τῶν δὲ ἐπίκτητον ἐχόντων τὴν ἑνότητα οἱ μὲν συναπτικῷ συνδέσμῳ , οἱ |
| σωματικωτέραν ἔχοντα καὶ περιττωματικὴν τὴν ὕλην , οἱ δὲ καρποὶ καθαρωτέραν καὶ μάλιστα δὴ τῶν χυλῶν αὐτῶν : αὕτη δ | ||
| καὶ παχυτέραν παρέχουσιν , οἱ δ ' ἐλάττους ὀλίγην καὶ καθαρωτέραν , καὶ μᾶλλον ἢν τῶν πετραίων ὄντες τυγχάνωσιν . |
| τίνα ταύτην καρτερίαν καρτερῶν ; ἀλλ ' ὀδύρωμαι ; ποίαν ἁρμονίαν ἁρμοσάμενος , ἢ τίνα τόλμαν τοσαύτην λαβών ; ὅσαι | ||
| Μεγάρας καταυλοῦσα , ἡ δὲ Σιμμίχη ἐρωτικὰ μέλη πρὸς τὴν ἁρμονίαν ᾖδεν . ἔχαιρον αἱ ἐπὶ τῆς πίδακος Νύμφαι . |
| αὐτοῦ , νόει , ὅτι τἀγαθόν ζωῆς γὰρ ἔμφρονος καὶ νοερᾶς αἴτιος δύναμις ὤν , ἀφ ' οὗ ζωὴ καὶ | ||
| ἔζων οἱ τοιοῦτοι , μάθοιμεν ἂν νοήσαντες , ὅτι τῆς νοερᾶς δοτήρ ἐστιν ὁ Κρόνος ζωῆς , κόρος ὢν τοῦ |
| κινούμενα , δύναμιν δὲ εἰλῆφθαί φαμεν οὐ τὴν κατ ' ἐπιτηδειότητα μόνην ἀλλὰ καὶ τὴν πεφυκυῖαν χωρίζεσθαι τῆς ἐνεργείας , | ||
| χυλοῦ τοῦ λινοϲπέρμου διαφορεῖ , μεταβάλλει , ῥήϲϲει πρὸϲ τὴν ἐπιτηδειότητα . πρὸϲ δὲ τὰ ἐπιεικέϲτερα τῶν ἀποϲτημάτων καὶ τὰ |
| , ὡς Οὐκ ἔστ ' , ὦ φίλοι ἄνδρες , θνητῆς ψυχῆς φύσις ἥτις ποτὲ δυνήσεται τὴν μεγίστην ἐν ἀνθρώποις | ||
| καὶ θεῶν παῖδες οἱ ἥρωες εἰκότως ἐπευφημοῦνται , οὐκ ἐκ θνητῆς συνουσίας αὐτοῖς γενόμενοι , ἀλλ ' ἐκ τῆς μονοειδοῦς |
| καὶ περὶ θεῶν μάλιστα ἕπεται , καὶ αὐτοῦ τὴν πρώτην γένεσιν αὐτῶν ἐξ ὕδατος συνιστάντος Ὠκεανός , ὅσπερ γένεσις πάντεσσι | ||
| ἀποθανοῦσιν , ἵν ' ἡ αὐτὴ καὶ τὴν πρώτην ὑποδέχηται γένεσιν καὶ τὴν ἐκ τοῦ βίου τελευταίαν ἀνάλυσιν . οἱ |
| τῶν ἔξωθεν γίνεται . Λεύκιππος Δημόκριτος τὴν αἴσθησιν καὶ τὴν νόησιν γίνεσθαι , εἰδώλων ἔξωθεν προσιόντων : μηδενὶ γὰρ ἐπιβάλλειν | ||
| κτλ . τὰ αἰσθητὰ κρίνεται πράγματα αἰσθήσει οὐ παρακαλεῖ τὴν νόησιν : οὐκ ἐκβαίνει εἰς ἐναντίαν αἴσθησιν : οἷον δάκτυλος |
| καὶ αὔξην καὶ νεότητα ταὐτόν . ὑγίειαν τὴν τοῦ εἴδους διαμονήν , νόσον τὴν τούτου φθοράν . περὶ τῶν ἁλῶν | ||
| καὶ ἐνδόξως ἄρχειν : ὧν οὐδὲν κάλλιόν ἐστιν πρὸς ἡγεμονίας διαμονήν τε καὶ αὔξησιν : ἀπολομένης δὲ τῆς ἀντιπάλου πόλεως |
| προνοίας γενηθέντες . ἐκείνη τε γὰρ τὴν τῶν ὁρωμένων ἄστρων διακόσμησιν καὶ τὰς τῶν ἀνθρώπων φύσεις εἰς κοινὴν ἀνα - | ||
| τοῖς κρείττοσι συναπτόμενον , περιαγόμενόν τε ἐμμελῶς ἐπὶ τὴν ἐκείνων διακόσμησιν , ὃ δὴ δύναται εἰκότως καὶ τὸ τῶν θεῶν |
| τοῦ συνεδρίου διαστάντος πρὸς ἑκάτερον , τῶν μὲν ἐπανορθώσασθαι τὴν ἀκοσμίαν τοῦ πολιτεύματος βουλομένων τῷ Οὐαλερίῳ συλλαμβανόντων , τῶν δὲ | ||
| ἄφθιτον ἀόρατον ἀκατανόητον , ὃ λύει τὸ σκότος καὶ τὴν ἀκοσμίαν ταύτην ἀπήλασε , λόγῳ μόνῳ ῥηθέντι ὑπ ' αὐτοῦ |
| ὡς μίαν , ἑτέραν δὲ μετὰ ταύτην πάντα καὶ αὐτὴν περιέχουσαν , οὐχ οὕτω δὲ πάντα ἀπόρρητον , ὑπὸ δὲ | ||
| τούτων πρῶτον τμῆμα εἰς ξ , τὴν δὲ γωνίαν τὴν περιέχουσαν τὸν ἥλιον ἐφαρμόσαι τῇ ἐκ τῶν ξ ἑξηκοστῶν συγκειμένῃ |
| ] Τὸν φονίαν καὶ πολεμικόν . Προφρόνων ] Προθύμων . Μῆτιν ] Τέχνην . Φύσιν ] Τὴν μορφὴν καὶ τὸ | ||
| ἐκ δὲ τούτων φησὶ μιχθέντων Αἰθέρα γενέσθαι καὶ Ἔρωτα καὶ Μῆτιν , τὰς τρεῖς ταύτας νοητὰς ὑποστάσεις , τὴν μὲν |
| διαφόροις ὕλαις ἐναλλάττεσθαι , τὸ δ ' αὑτῆς ἀληθὲς εἶδος ἄτρεπτον ἐμφαίνει τοῖς ὀξυδορκοῦσι καὶ μὴ τῷ περικεχυμένῳ τῆς οὐσίας | ||
| λύκοι ἄρνεσσιν ἐπέχραον ἢ ἐρίφοισι . τὸ δὲ ἄλκιμον καὶ ἄτρεπτον διά τε συῶν ἀγρίων καὶ παρδάλεων καὶ λεόντων ἔδειξε |
| τῷ τόπῳ . μετὰ δὲ τὴν διώρυγα τὴν ἐπὶ Σχεδίαν ἄγουσαν ὁ ἑξῆς ἐπὶ τὸν Κάνωβον πλοῦς ἐστι παράλληλος τῇ | ||
| ἀντέλλοι σελήνη : πρὸς τὸ εἰρημένον ὑπ ' αὐτοῦ ὁρῶν ἄγουσαν τὴν σελήνην εἰκάδας . τίη τί δή : παράλληλα |
| μὲν ἐν τῶι Περὶ τέλους τὴν εὐθυμίαν , ἣν καὶ εὐεστὼ προσηγόρευσεν . . . . Ἑκαταῖος δὲ αὐτάρκειαν : | ||
| [ ] . τὴν δ ' εὐδαιμονίαν καὶ εὐθυμίαν καὶ εὐεστὼ καὶ ἁρμονίαν , συμμετρίαν τε καὶ ἀταραξίαν καλεῖ . |
| περιέχει γὰρ τὸ εἶδος τὴν ὕλην καὶ τὰ στοιχεῖα τὸ ἄποιον σῶμα . ταῦτα ἔχει ἡ πρᾶξις . Ἕκτον ἦν | ||
| καὶ μέλιτοϲ , ἔτι δὲ πρὸϲ τούτοιϲ εἴ τε οὖν ἄποιον ἐθέλοιϲ εἴ τε μέϲον ἐν ποιότητι τῇ πρὸϲ τὴν |
| ἀδικίας οἷόν ἐστιν , οὐκ οἰκείαν ἐν τῇ αὑτοῦ ψυχῇ ἐνοῦσαν ᾐσθημένον , ἀλλ ' ἀλλοτρίαν ἐν ἀλλοτρίαις μεμελετηκότα ἐν | ||
| , ἢ τὴν φιλανθρωπίαν ἐρεῖς τὴν ἐν αὐτοῖς τοῖς πολέμοις ἐνοῦσαν ; ὥσπερ γὰρ ἐν μιᾷ πηγῇ πάνθ ' ὅσα |
| τὸ μετέχον τῆς ὕλης ; πότερον ὕλη καὶ αὐτὸ ἢ ἄϋλον ; εἰ μὲν οὖν ὕλη , πῶς ἔνυλον καὶ | ||
| ὁ μὲν χρυσὸς ἡλιοειδὴς , διότι φῶς μόνον ὁ ἥλιος ἄϋλον : ὁ δὲ ἄργυρος σεληνιαῖος : διότι καὶ ἡ |
| Ὄφεις δὴ οὖν οἶμαι καὶ τὴν ἀπὸ τούτων τῶν θηρίων γιγνομένην ἀπελάσαι κῆρα περιέσεσθαί σοι , ἢν βουληθῇς , ἐπιθεὶς | ||
| κόρης , καὶ τὴν παρ ' αὐτῆς παραμυθίαν ἐν αὐξήσει γιγνομένην : εἶτα τὴν ἐξαίφνης ἁρπαγὴν , ἣν αὐξήσεις δεινοποιῶν |
| εὐτρεπίζουσιν . ὄλεθρον : ἀπὸ τοῦ ὄλλω καὶ θρόον : φθοράν . Ῥηϊδίη : εὐκολωτάτη , εὔκολος , εὐχερής . | ||
| καὶ ταύτην μάλιστα λέγειν εἰώθαμεν ὑπὸ τοῦ χρόνου γίνεσθαι τὴν φθοράν . οὐ μὴν οὐδὲ ταύτην ὁ χρόνος ποιεῖ , |
| τὸ μὴ δεῖσθαι τῆς καταμηνίου καθάρσεως , ἀλλὰ εἰς τὴν κύησιν οὐδαμῶς τοῦτο συμφέρον , αἱ γὰρ μὴ καθαιρόμεναι οὐδὲ | ||
| τὸ πάλιν συναγόμενον ἐν ταῖς ὑστέραις αἷμα , κατὰ τὴν κύησιν εἰς τροφὴν τοῦ ἐμβρύου χορηγούμενον , νῦν ἐπὶ τοὺς |
| οὔτε λόγῳ οὔτ ' ἀριθμῷ . ὁ τοίνυν Πλάτων τὴν ψυχικὴν ἁρμονίαν τῶν τεσσάρων στοιχείων καὶ τὴν αἰτίαν τῆς πρὸς | ||
| ἐξ ἐγκεφάλου ὁρμωμένην , ἐξαιρέτως δ ' ὀνομαζομένην ὑπό τινων ψυχικὴν , ἐκ τῆς περὶ τὰς προαιρετικὰς κινήσεις ἀρρωστίας γνωρίζεις |
| κινεῖσθαι ἢ φωτίζειν , τὸ δὲ κατὰ δύναμιν καὶ ἐπιτηδειότητα μόνην , ὡς ὅταν λέγωμεν τὸν καθήμενον δύνασθαι βαδίζειν καὶ | ||
| τοῦ κατηγορουμένου . πρὸς ὃν ἐροῦμεν ὅτι μάλιστα μὲν κατὰ μόνην τὴν ἐκφώνησιν ἀξιοῖ γίνεσθαι τὴν μετάθεσιν τῶν ὅρων ὁ |
| ὁ λόγος , τοῦτο ἤδη τοῖς πᾶσιν ἐφήπλωται δι ' ἀγαθότητα , παρ ' ἡμῖν δέ ἐστι τὸ λαβεῖν τὸ | ||
| αὐτοὺς ἀνεκαλεσάμην καὶ εἰς ζωὴν αὐτοὺς ἤγαγον δι ' ἄκραν ἀγαθότητα : διότι πρὸς καιρὸν εἰς κρίσιν αὐτοὺς ἀνταπέδωκα : |
| . κατέληξεν δ ' ἐπὶ θεωρίαν καὶ παρακολούθησιν καὶ σύμφωνον διεξαγωγὴν τῇ φύσει . ὁρᾶτε οὖν , μὴ ἀθέατοι τούτων | ||
| κατασκευάσαντες δ ' οἰκήσεις ἑαυτοῖς καταγείους καὶ τὴν τοῦ βίου διεξαγωγὴν ἐν τοῖς ὀρύγμασι ποιούμενοι τοὺς ἐκ τῶν πολέμων κινδύνους |
| ἴδῃ καὶ τὴν τῶν ὀνομάτων ἐκλογὴν ἐνοῦσαν καὶ τὸ μηδὲν ἄψυχον εἶναι τῶν λεγομένων , θαρρῶν λεγέτω τούτους Λυσίου . | ||
| Δείκνυσι δὲ ὅτι μόνη ψυχὴ αὐτοκίνητος διὰ τοῦ πᾶν ἑτεροκίνητον ἄψυχον εἶναι . Συλλογίζεται δὲ οὕτως : πᾶσα καὶ μόνη |
| , οὕτω καὶ ἡ γαστὴρ διίει τὴν τροφὴν , καὶ ὑποστάθμην ἴσχει ὥσπερ ἀγγεῖον . Οἱ τρόποι τῶν νούσων , | ||
| ὕδατι τὰ τεύχη καταρραίνουσιν . ὄρθρου δὲ καθαιροῦντες καὶ τὴν ὑποστάθμην πάλιν ὑποσπῶντες λεπτόν τε ποιοῦντες αὐτὸ καὶ πρὸς ὑγίειαν |
| τῆς ἑτεροιώσιος πολύτροπα καὶ τὰ ζῶια καὶ πολλὰ καὶ οὔτε ἰδέαν ἀλλήλοις ἐοικότα οὔτε δίαιταν οὔτε νόησιν ὑπὸ τοῦ πλήθεος | ||
| ἡ ἰδέα , ἀλλὰ πρὸς τὰς ἰδέας μελετῶμεν τὴν δικανικὴν ἰδέαν δικανικῶς : τὴν πανηγυρικὴν πανηγυρικῶς : εἰ δέ τις |
| ὁ μὲν γὰρ θερμοῦ τυχὼν τοῦ λοιποῦ σώματος , ψυχρὰν εἴληχε τὴν κεφαλήν . ἄλλος δὲ ὑγρὸς μὲν τὸν ἐγκέφαλον | ||
| οὔτε ἐξ ἀρχῆς ἠμφεσβήτηκε πρὸς ἐμὲ οὐδὲν οὔτε νῦν δίκην εἴληχε περὶ αὐτῶν , ἀλλὰ ταῦτα πάντα καλῶς ἔχειν ὡμολόγηκεν |
| γάρ , ὦ Πολύκλεις , συνθεωρήσας ἐκ πολλοῦ χρόνου τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν καὶ βεβιωκὼς ἔτη ἐνενήκοντα ἐννέα , ἔτι δὲ | ||
| ἐκ φύσεως : ἀλλ ' εἰ μέν τις κοινότερον καὶ ἀνθρωπίνην τινὰ καλοίη μαντικήν , τῆς ἀνθρωπίνης ἔστω φυσική τις |
| τῆς ἐμπειρίας ἔρχονται εἰς τὴν τέχνην , εἶτα εἰς τὴν φρόνησιν , εἰς τὴν ἐπιστήμην , εἰς τὴν σοφίαν καὶ | ||
| καὶ γεννῶντα ἐν ψυχαῖς μάθησιν , παιδείαν , ἐπιστήμην , φρόνησιν , καλὰς καὶ ἐπαινετὰς πράξεις . ἐνθένδε ὁ ἀσκητὴς |
| ἀρχαί , τὸ δὲ ὅλον σύστημα τῶν εἰς χρείαν τοῦ θνητοῦ βίου συντελουσῶν ἐκ τοῦ γονίμου τῆς ψυχῆς λόγου προελήλυθεν | ||
| τὸ λογικὸν οὐ τοῦ λογικοῦ καὶ τὸ θνητὸν οὐ τοῦ θνητοῦ , ἀλλ ' ἕκαστον ἄλλο , οὐδὲ ὁ ἐκ |
| ἡ δόξα γίνοιτο , διὰ τὸ τὴν φύσιν καὶ τροφὴν ἐπιτηδείαν ἐσχηκέναι , καὶ μὴ ἐκπλύνῃ αὐτῶν τὴν βαφὴν τὰ | ||
| ἄλλα : ἢ καὶ διὰ τὸ ἑξῆς μὲν αὐτοῖς ὕλην ἐπιτηδείαν μὴ εἶναι , ἐν δὲ τούτῳ τῷ τόπῳ ἐν |
| οὔτε ὑγρόν , ἀλλὰ τὸ μὲν ὡς ἄκρατόν τε καὶ ἄμικτον ἔχει τὴν ποιότητα καθ ' ἣν ὀνομάζεται , τὸ | ||
| τῆς ὑποκρίσεως ἐμίσησαν . λέγωμεν οὖν τοῖς τοιούτοις : τὸν ἄμικτον καὶ ἀκοινώνητον μονότροπόν τε καὶ μονωτικὸν βίον ζηλοῦτε ; |
| ἡ δ ' ἀπορρέουσα τῆς πίττης ψυχρὰ γίνεται κατὰ τὴν ἁφήν . καίεται δὲ μάλιστα δύο ἡμέρας καὶ νύκτας : | ||
| , μύρον ὁκοῖον ἂν ἔῃ προϲηνέϲ , ἠδὲ ἄδηκτον τὴν ἁφήν , νάρδον ἢ βάκχαρι τὸ Αἰγύπτιον ἢ τὸ διὰ |
| ἐκκενώσας ὡς θεῖον νᾶμα καὶ τὴν ῥέουσαν στήσας οὐσίαν πλῦνον μέλανσιν ἔκσμηξόν τε γαίας πανσόφως καὶ λεύκανον σκοτασμὸν ἐγκεκρυμμένον ἐνδοσθίοις | ||
| θεῖα ὥσπερ ἐξησκημένος . ταυτὴν λαβὼν φύλαττε σώματος δίχα ῥύψας μέλανσιν ἔνδον ὡς κεκρυμμένην . αὕτη καλύψει κάλλος ἔκλαμπρον σκότει |
| πρὸ πάντων : ἅμα ἄρα καὶ ὡς τὴν αὐτὴν ποιεῖται πρόοδον ὁμοειδῆ τε καὶ ἀνομοειδῆ : πάντα γάρ ἐστι καὶ | ||
| δυαδικὴ γὰρ πᾶσα πρόοδος , τὸ δὲ ἓν ὑπὲρ πᾶσαν πρόοδον : ἄσχιστον γὰρ ἀεὶ τόγε ἓν καὶ ἀπολλαπλασίῳ τόκῳ |
| πάντα ἓν καὶ τοῦτο ὑπάρχειν θεὸν πεπερασμένον , λογικόν , ἀμετάβλητον . . [ . . . ] ἐν πολλοῖς | ||
| τισίν : καὶ χρὴ φυλάττειν αὐτὸν ἐπικείμενον , ὅταν ἐθέλῃς ἀμετάβλητον ἐπὶ πλεῖστον διαμεῖναι τὸ φυλαττόμενον . ὁ δὲ τῶν |
| , φιλίαν ἑκατέρων , αὐτάρκειαν ἐκτένειαν λιτότητα βραχύτητα τῶν ἀναγκαίων εὐαισθησίαν εὐκινησίαν εὔπνοιαν εὔχροιαν ὑγείαν εὐψυχίαν ἀθανασίαν . παρὰ σοῦ | ||
| τὰ προειρημένα ποιεῖν . ἐνίοτε δὲ διὰ τὴν τῶν τόπων εὐαισθησίαν παραιτούμενος τὸ ὄξος , τὴν μέλαιναν τὴν ἐν τῇ |
| ῥείθροις πλέειν δείξεις κάτω τὴν οὖσαν οὐσίαν πάλιν ὠκεανόχρουν αὖθις ἔκστιλβον , πλύνων , ἕως ἂν ἴδῃς γαῖαν οἷάπερ νᾶμα | ||
| ἔντιμος γόνος , ὦ ἔνδυμα χρυσίζον ἀργυρένδυτον , ὦ διπλοῒς ἔκστιλβον ὄμμα ὡς χιὼν , ὦ τῆς μετάλλου τῆς βρυούσης |
| , ἔστι τὸ ἀντικείμενον ὄνομα εἰπόντα λύειν : οἷον εἰ ἔμψυχον συμβαίνει λέγειν , ἀποφήσαντα μὴ εἶναι , δηλοῦν ὡς | ||
| . ἀποκτείνας γέ που : οὐκ ἔτι γάρ ἐστ ' ἔμψυχον . . . . . . . . . |
| ὕδωρ ἐν σπογγιᾷ , συναγόντων τε καὶ ἐρεθιζόντων καὶ πρὸς ὄρεξιν ἐπεγειρόντων , τὸ πικρὸν δι ' ἀλόης φάρμακον προσενέγκωμεν | ||
| τῶν πυρεϲϲόντων εὐθὺϲ κατ ' ἀρχὰϲ ὀϲφραντοῖϲ πειρατέον ἀνακτᾶϲθαι τὴν ὄρεξιν , μάλιϲτα δι ' ἀλφίτων ὕδατι δεδευμένων ἢ ὀξυκράτῳ |
| Ἆρ ' οὖν αἱρετὸς ἡμῖν βίος ὁ τοιοῦτος ; Εἰς ἀφασίαν παντάπασί με , ὦ Σώκρατες , οὗτος ὁ λόγος | ||
| τετράπουν ὑλακτικόν ; πῶς οὐκ ἂν εἴη καταγέλαστος , εἰς ἀφασίαν οὕτω γνωρίμου πράγματος ἐμβαλὼν τὸν ἄνθρωπον διὰ τοὺς ὅρους |
| καὶ οἱ γόητες τὰ τοιαῦτά φασιν ὁρμάς τινας ἑλκτικὰς ἐς μίξιν ἀκατάσχετον καὶ οἶστρον ἀφροδίσιον παρέχειν καὶ ἐξάπτειν . οὔκουν | ||
| τῶν ζῴων τὰς ἵππους καὶ κυούσας ὑπομένειν τὴν τῶν ἀρρένων μίξιν : εἶναι γὰρ λαγνιστάτας . διὰ ταῦτά τοι καὶ |
| γὰρ ὂν παντελῶς οὐκ ἂν ποιοῖτο τὴν ἀφ ' ἑαυτοῦ γέννησιν διωρισμένην , ἢ ὁμοειδῆ , ἢ τὰς δύο ἅμα | ||
| θέσιν τῶν ὅλων εἰς Δία ἔοικεν ἀναφέρειν , τὴν δὲ γέννησιν καὶ ἔννοιαν εἰς Ἀστραῖον : περὶ μὲν γὰρ τοῦ |
| βαλϲάμου ὀπὸϲ οὐδ ' ὅλωϲ ἕψεται , ἀλλὰ μετὰ τὴν τελείαν ἕψηϲιν μετρίωϲ ψυγέντι τῷ μύρῳ ἐμβάλλεται . καὶ αὐτῶν | ||
| , ἀκώλυτόν τε αὐτῇ παρέχει τὴν κατοκωχὴν καὶ τὴν παρουσίαν τελείαν ἀνεμπόδιστον . Ἡ δ ' ἐν Δελφοῖς προφῆτις , |
| κατηγορικοῦ δείκνυται συλλογισμοῦ , ἀλλ ' ἔστι πολλάκις διὰ τὴν ἐνάργειαν τιθέμενον , ἐκ τοῦ προειρημένου παραδείγματος δῆλον εἰ τῶν | ||
| καθίστατο ἐλέγχων ὁ τὴν τῶν μυθοποιῶν ἐξουσίαν εἰς πραγματικὴν μετάγων ἐνάργειαν : ἧς ἄν τις ἀφέλῃ τὸν ἔλεγχον , οὐθὲν |
| τοιοῦτον εἶναι [ ταύτην γὰρ ] καὶ γένεσιν καὶ μεταβολὴν ἀδιάλειπτον ἐν τοῖς οὖσι θεωρῶν : ἔτι δὲ οὐδὲν μᾶλλον | ||
| γίνεται καὶ δίψος ἐπιτεταμένον ἰσχυρῶς , ὥςτε ἀπλήρωτόν τε καὶ ἀδιάλειπτον εἶναι , καὶ τὸ ποτὸν χανδὸν ἕλκειν : εἰς |
| ὁρμὴ καὶ ἔφεσις τὸν οἰκεῖον τόπον καταλαβεῖν ὡς φυσικὴν αὐτοῦ τελειότητα , καὶ δρᾷ ἐν αὐτῷ τὴν πρὸς ἐκεῖνον κίνησιν | ||
| , καὶ εἰ τὸ σῶμα ἀσυμμέτρως διακείμενον ἀπόλλυσιν ἡμῶν τὴν τελειότητα τῆς ψυχῆς , ὅταν ἐκεῖνο , ᾧ ζῶμεν , |
| Ἡρακλείτῳ , τρεπτὴν καὶ ἀλλοιωτὴν καὶ μεταβλη - τὴν καὶ ῥευστὴν ὅλην δι ' ὅλης τὴν ὕλην ἀπεφήναντο . Οἱ | ||
| . “ καὶ τὸ κατειβόμενον Στυγὸς ὕδωρ ” . τὴν ῥευστὴν γένεσιν διὰ τούτων ᾐνίττοντο . εἰ μὲν οὖν οἱ |
| φυτὰ μόνον καὶ ζῷα ἀλλὰ καὶ εἰς ῥήματα . περὶ ἑστῶσαν δὲ ἀπειρίαν , οὔ τοί γε καὶ μεταβάλλουσαν ἀμήχανόν | ||
| λίθον κέλευε ἀδάμαντι γλυφῆναι κάνθαρον εἶτα εἰς τὴν κοιλίαν αὐτοῦ ἑστῶσαν Ἶσιν ἔπειτα τρύπησον εἰς μῆκος καὶ ἐμβαλὼν χρυσῆν βελόνην |
| βραδύτεροι καὶ ἀραιότεροι γίνονται ; Ἐρασίστρατος μέν φησι διὰ τὴν ἠρεμίαν τῶν κατὰ προαίρεσιν κινήσεων , ἣν καὶ τοῦ πέττειν | ||
| καὶ τὰ τοιαῦτα ; ὅθεν τινὲς τὸν ὕπνον οὐκ ἠθέλησαν ἠρεμίαν καλέσαι , ἀλλ ' ἐπιτεταμένην κίνησιν τῶν φυσικῶν δυνάμεων |
| πρὸς ἄλληλα καὶ ὁμοιότητα ἔχειν πρὸς ἑαυτὰ , ὥστε τὸ οὐράνιον σῶμα ψυχὴν εἶναι ὠγκωμένην καὶ ζωὴν ἐπὶ πᾶν διεστῶσαν | ||
| πρὸς τὴν ὕλην , ἀναγωγός τε ἐπὶ τὸ θεῖον καὶ οὐράνιον πῦρ καὶ ἄυλον ἀλλ ' οὐχὶ κάτω βρίθουσα περὶ |
| ἑκατέρῳ λόγον ἀποδώσει : τὸ μὲν γὰρ οὐσίαν ἔμψυχον αἰσθητικὴν μεταβατικὴν ἐρεῖ , τὸ δὲ χρώματα τοιῶσδε συντεθέντα , ζώου | ||
| ταύτης ἔφησεν ἐνεργείας τὴν ὀρεκτικὴν τὴν θρεπτικὴν τὴν αἰσθητικὴν τὴν μεταβατικὴν τὴν διανοητικήν . . . ἀλλ ' οὐδὲ τοῦτον |
| ἐσπούδασεν εἰσαγαγεῖν : ἐπὶ μὲν τῆς ἐκλογῆς τῶν ὀνομάτων τὴν τροπικὴν καὶ γλωττηματικὴν καὶ ἀπηρχαιωμένην καὶ ξένην λέξιν παραλαμβάνων πολλάκις | ||
| καὶ τετολμημένη , καὶ ἥ τε λέξις πολλὴν ἔχουσα τὴν τροπικὴν παρασκευήν , ἥ τε σύνθεσις κεκαινωμένη καὶ παρακινοῦσα τὴν |
| ἀρτηρίᾳ , καθαρὸν τῷ πνεύματι τὸν δρόμον φυλάττουσα καὶ τὴν ἀναπνοήν . ἔτι τοίνυν ” ἔφη “ καὶ τοὺς ἀτρέμα | ||
| φλέβας καὶ τὴν κεφαλὴν ἔνδον περικλύζον βαπτίζει τοῦ λογισμοῦ τὴν ἀναπνοήν . δεῖν οὖν ἰατροὺς μεταπέμπειν καὶ θεραπείαν προσφέρειν . |
| μάζας ποιήσαντες ξηράς , ἐντιθέασιν εἰς τὰ ἄλευρα . Τὸν ἄφθαρτον σῖτον ἐπιμελῶς καθαρίσας καὶ σήσας στάθμισον , καὶ εἰ | ||
| τὸ ἀθάνατον ἀληθὲς λέγειν , εἴπερ δεῖ τὸ ἀθάνατον καὶ ἄφθαρτον ἀπαθὲς εἶναι , ἄλλῳ ἑαυτοῦ πως διδόν , αὐτὸ |
| πρῶτα [ σώματα ] λόγωι θεωρητὰ , ὥστε τὴν [ αἰσθητὴν ] φλέβα συνεστάναι ἐγ λόγωι θεωρητῶν ? [ ] | ||
| τινα διακόσμησιν ὑποτίθεται , τὴν μὲν νοεράν , τὴν δὲ αἰσθητὴν ἀπ ' ἐκείνης γεγονυῖαν , δῆλον μὲν καὶ ἐκ |
| Ὅτι μὲν τοίνυν διαδίδοται καὶ διικνεῖταί τις δύναμις ἀπὸ τῆς αἰθερώδους καὶ ἀϊδίου φύσεως ἐπὶ πᾶσαν τὴν περίγειον καὶ δι | ||
| τε πᾶν τὸ ἐναντίον τῆς ψυχῆς , καὶ ἀπορρίπτει τοῦ αἰθερώδους καὶ αὐγοειδοῦς πνεύματος περὶ αὐτὴν ὅσον ἐστὶ γενεσιουργόν , |
| καὶ τὴν ζωτικὴν ἔχει πρὸς τὸν ἄνθρωπον ὁμοιότητα καὶ δύναμιν ἀνθρωπικὴν καὶ ταῖς ἀθανάταις δὲ θεαῖς ἔοικε κατὰ τὸ εἶδος | ||
| ἓν ὄνομα , οἰονοϊστικὴν αὐτὴν προσηγόρευσαν , πᾶσαν στοχαστικὴν καὶ ἀνθρωπικὴν τέχνην οἰονοϊστικὴν προσαγορεύσαντες , ἀπὸ μὲν τοῦ οἰο τὴν |
| μαθεῖν . εἰσί τινες οἱ τὴν ἄποιον καὶ ἀνείδεον καὶ ἀσχημάτιστον οὐσίαν θεοπλαστοῦντες , τὸ κινοῦν αἴτιον οὔτε εἰδότες οὔτε | ||
| : τὸ μὲν γὰρ μέλος ἀνενέργητόν τ ' ἐστὶ καὶ ἀσχημάτιστον , ὕλης ἐπέχον λόγον διὰ τὴν πρὸς τοὐναντίον ἐπιτηδειότητα |
| διαλέγεσθαι , καὶ τὸ μὲν τοῦ καθαρῶς φιλοσοφοῦντος καὶ τὴν ἀχλὺν τῆς ἀγνοίας ἀπὸ τῆς ψυχῆς αἴροντος τῷ ἀνακαθαίρειν καὶ | ||
| φρονήσεως ἀληθοῦς , ἀνῆψε τῇ Διομήδους ψυχῇ φῶς καὶ τὴν ἀχλὺν ἀφείλατο , ἤγουν τὴν ἀγνωσίαν , ἧς παρούσης οὐχ |
| Περὶ τῆϲ ἐξ ὑϲτέραϲ λειποθυμίαϲ ρϚ Περὶ τῶν δι ' ἄμετρον κένωϲιν τῶν καταμηνίων λειποθυμίαϲ ρζ Πρὸϲ τοὺϲ δι ' | ||
| Κεφ . κηʹ . Τὴν δὲ ῥύσιν ὁριζόμενοί φασιν εἶναι ἄμετρον ἀραίωσιν τῶν σωμάτων , καὶ ἀπόκρισιν τῶν ὑπομονῆς δεομένων |
| . μελιτόεσσαν εὐδίαν : ἀντὶ τοῦ , [ ἔχει ] ἡδεῖαν ἀνάπαυσιν . ἄλλως : ἀμφίβολον πότερον ὁ νικῶν τὰ | ||
| : ἐὰν δέ τις σὺν εὐτυχίᾳ εἴη τι πράττων , ἡδεῖαν πρόφασιν τοῖς τῶν Μουσῶν ῥεύμασιν ἔδωκε . ταὶ μεγάλαι |
| ἐὰν ἀφέλῃς πάντα τὰ συμβεβηκότα αὐτοῖς καὶ εὕρῃς οὐδὲν ἧττον μένουσαν τὴν ἀντιστροφήν , ἐπίστασο ὅτι καθ ' αὑτὸ γέγονεν | ||
| ταῖς αὐτοῦ πλάναις . Πανταχοῦ δ ' αὐτός ἐστι : μένουσαν οὖν ἔχει τὴν πλάνην . Ἡ δὲ πλάνη αὐτῷ |
| ὑπομένουσαν . προφέροντες δ ' ὑμῖν ὁρκίους θεοὺς καὶ τύχην ἀνθρωπείαν καὶ τὴν φοβερωτάτην τοῖς εὐτυχοῦσι Νέμεσιν δεόμεθα μήτε ἐς | ||
| καὶ λευκὴ καὶ οὐ δυσώδης . ποιήσεις δὲ καὶ τὴν ἀνθρωπείαν μὴ εἶναι δυσώδη : τὸ παιδίον , οὗ μέλλεις |
| κυριωτέραν θεωροῦμεν καὶ περὶ ἑαυτὴν καὶ ἐν ἑαυτῇ ἔχουσαν τὴν ἑτερότητα καὶ τὸ πλῆθος . Ἐπὶ δέ γε τῶν θεῶν | ||
| τῆς ἑνώσεως τῶν θεῶν ἀναγκαίως ἡ ψυχὴ εἰς γένεσιν καὶ ἑτερότητα ἐμφέρεται . νʹ Ἀρετὴ δὲ τίς τοῦ ἀγαθοῦ Διὰ |
| κινητικῶν , ἃ τὴν αἴσθησιν ἐμποιεῖ τῷ σώματι καὶ τὴν προαιρετικὴν κίνησιν εἰς πᾶν διαπέμπει , ἐξ ὧν καὶ τῶν | ||
| ὡς ἤδη εἴρηται , καὶ προσγειότερος καὶ ὑψηλότερος κατὰ τὴν προαιρετικὴν γί - νεται πορείαν . Ὁπόταν μὲν οὖν ταπεινότερος |
| περιέκειτο , καὶ περιεβάλετο στολὴν τυραννικὴν , καὶ ἐποίησεν ὄψιν ζοφερὰν καὶ παντοίων θηρίων ἀγριωτέραν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας ἀκαθαρσιωτέραν : | ||
| . ἀλλ ' ἄγχιμος γὰρ ἥδε Φοιβεία γυνή θεοὶ χθόνιοι ζοφερὰν ἀδίαυλον ἔχοντες ἕδραν φθειρομένων Ἀχεροντίαν λίμνην ἄδωρος χάρις δράκοντος |
| εἰ ἀκούσειας , ὦ θαυμάσιε , περί τε ἰδεῶν καὶ ἀσωμάτων ἃ διεξέρχονται ἢ τοὺς περὶ τοῦ πέρατός τε καὶ | ||
| αὐτῷ μέρει τοῦ ὑποκειμένου ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ , ἐπὶ ἀσωμάτων μέντοι , οἷα τὰ γένη καὶ τὰ καθόλου , |
| τις ἀριθμεῖν αὐτὴν πολλοστήν , τοσούτων , σώματος οὖσα ὄντως ἀψύχου μεταβολή ; Ὀρθῶς . Ὀρθῶς ἄρα καὶ κυρίως ἀληθέστατά | ||
| ἀνενδεὴς καὶ οὐδὲν ἐπιποθοῦσα οὐδὲ ἐπιθυμοῦσα οὐδενὸς οὔτε ἐμψύχου οὔτε ἀψύχου πρὸς ἡδονῶν ἀπολαύσεις ; οὐδὲ χρόνου , ἐν ᾧ |
| ἀνεπίληπτον , οὐχ ἡδονὴν ἔχοντα τὸ τέλος ἀλλὰ γνησίων παίδων σποράν . ‖ Διὰ τί [ δὲ ] μὴ τῷ | ||
| ὁ μὲν ναστὸς περιαπτόμενος τοῖς ἀνδράσι συμβάλλεται αὐτοῖς περὶ τὴν σποράν : ὁ δὲ κοῦφος περιαπτόμενος ταῖς γυναιξὶ τελεσφορεῖ τὰ |