| λοιποί , ἀκολουθεῖτέ μοι . οὗτος δὲ τάχα εἴσεται , οἵαν με οὖσαν ἀπολείψει , ἀγαθὴν συνεργὸν καὶ διδάσκαλον τῶν | ||
| ἡ Ἀστερία νησίον ἣν ὁ μὲν Σκήψιος μὴ μένειν τοιαύτην οἵαν φησὶν ὁ ποιητής „ λιμένες δ ' ἔνι ναύλοχοι |
| ἰατρῶν . Εἰ δὲ ταύτην τὴν ἀρετὴν ἀγαθὸς βούλοιτο γενέσθαι ἥνπερ οἱ σοφοὶ τέκτονες ; Παρὰ τῶν τεκτόνων . Εἰ | ||
| Οἷς ταραχὴν ὑμεῖς ἐμβάλλετε , καὶ τὴν γνώμην αὐτῶν , ἥνπερ ἔχουσιν , ὡς ἀθέων κατηγορεῖτε , καὶ ἕτερά τινα |
| Μαρσοὶ δὲ ὑπεράνω κεῖνται Συβάρεως . Ἥν ποτ ' ] ἥντινα Τάραντα : θηλυκῶς δὲ εἶπε . Μέμνηται δὲ τῆς | ||
| που πᾶν , ἀλλ ' ὅσον κάτεισιν ἐς τὴν κολυμβήθραν ἥντινα ὀνομάζουσιν οἱ ἐπιχώριοι Χύτρους γυναικείους : ξανθὸν δὲ ὕδωρ |
| ! ! ! ! ! ! ! ἀδύνατον ἡγούμενος τὴν τοιαύτην ἔγερσιν | ! ! ! ! ! ! ! | ||
| καὶ πάντα σχεδὸν τὰ προειρημένα ἡμῖν ἔσται καὶ ἐπὶ τὴν τοιαύτην μεταφέρειν στάσιν . εἰ γὰρ πᾶσαι αἱ φαντασίαι εἰσὶ |
| παραγίνεται γυνή , κάλλος οὐκ ἀνθρώπινον ἀλλά τι θεῖον , ὁποίαν ἐπὶ γῆς ἄλλην ἥλιος οὐχ ὁρᾷ : φύσει δέ | ||
| ταῖς τιμαῖς : ποῖον γὰρ ἐκείνου τηλικοῦτον γέρας ἀκούομεν , ὁποίαν τιμωρίαν τὸ τοῦ δέρματος ἀφαιρεῖσθαι ; τοῦ δὲ ἡμέρου |
| ἄλλα Ἀσίας τῆς περὶ τὸ Πέργαμόν ἐστι , καὶ τὴν ἀρχαίαν Ἑλλάδα καὶ Μακεδονίαν , Μιθριδάτου περισπάσαντος , ὀξέως ἀνελάβοντο | ||
| ἃ καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι πόλιν [ ἣν ] καλοῦσιν ἀρχαίαν , Ἴωνες ἐκ Κολοφῶνος ὁρμηθέντες ἀφελόμενοι τοὺς Αἰολεῖς ἔσχον |
| καὶ τὰ μὲν περιεκτικώτερα τὰ δὲ μερικώτερα , εἴ γε ταύτην ἔχει κἀκεῖνα πρὸς ἄλληλα τὴν τάξιν , ἣν καὶ | ||
| ἐμοὶ φέρεσθαι τὴν ἐκ παιδείας φιλίαν συσταθεῖσαν : παιδείαν δὲ ταύτην λέγω τὴν τῶν ῥητόρων : αὕτη γὰρ δοκεῖ μοι |
| , πάντως ἔτι καὶ σύνθετον ἐνέργειαν , ζῴῳ τῷ ὅλῳ πρέπουσαν , ὅλην τινὰ καὶ αὐτὴν οὖσαν , ἐν ᾗ | ||
| ἀνέχονται ἄνθρωποι καὶ ξὺν ἀνάγκῃ τὸ κόσμιον . Ἀλλὰ δὴ πρέπουσαν κεφαλὴν ἐπιτιθέντες τῷ λόγῳ τέλειον αὐτὸ βασιλεῖ δῶρον προσάγωμεν |
| δέ φαμεν εἶναι τὴν εὐδαιμονίαν ἢ μίαν τούτων τὴν πασῶν ἀρίστην . . Ἔστι μὲν οὖν τὸ εἶναι τῆς εὐδαιμονίας | ||
| Νυμφῶν προσεκύνει καὶ ἐπηγγέλλετο σωθείσης Χλόης θύσειν τῶν αἰγῶν τὴν ἀρίστην . Δραμὼν δὲ καὶ ἐπὶ τὴν πίτυν , ἔνθα |
| , ὅταν [ ὁ ] καιρὸς [ ἐνδιδῶι ] [ καθαρὰν ] [ ἐπιλόγισιν ] ? [ , κοὔτως ] | ||
| , εἶτα κρινομένῳ τὴν τιμωρίαν ἐκφεύγειν οὐ προσῆκε , διότι καθαρὰν αἵματος ἔχει τὴν δεξιάν : εἶτα προσάγαγε τῇ ὑποθέσει |
| εἴη προτροπή τις καὶ συμβουλή , οὐκ ἂν ὃ μὲν τήνδε τὴν ἐπιστήμην , ὃ δὲ τήνδε προέλοιτο . ὥστε | ||
| τῆς πόλεως , ἐν οἷς πάλαι τοὺς ἑαυτῶν νεκροὺς οἱ τήνδε κατοικοῦντες ἐνεταφίαζον Ἕλληνες : οὓς καὶ συνάγων καί τινι |
| δράματι : πεποίηται γὰρ αὐτῷ Δημήτηρ διδάσκουσα τὸν Τριπτόλεμον , ὅσην χώραν ἀναγκασθήσεται σπείρων τοῖς δοθεῖσιν ὑπ ' αὐτῆς καρποῖς | ||
| ὠφελιμώτατον ; εἷς δέ τις τῶν ἀφρόνων ᾐσθημένος , εἰς ὅσην κακοδαιμονίας ὑπερβολὴν ἄγει ἡ τοῦ διαμαρτάνειν ἐκεχειρία , μετὰ |
| ἀποδέδειγμαι πράξεις καὶ πόσην δύναμιν ἐπάγομαι καὶ ὡς τὰ πολέμια ἀγαθήν . οἰόμενος δή σε τούτων ἕκαστον ἐπιλογιζόμενον μὴ περιμένειν | ||
| , ἢ ἁλμυράν , ἢ ἀσφαλτώδη , ἢ ἄλλως οὐκ ἀγαθήν , φεῦγε τὴν ταύτης φυτείαν . εἰ δὲ εὐώδη |
| . ὁ διαγρυπνήσας πυραμοῦντα λήψεται τὰ κοττάβια καὶ τῶν παρουσῶν ἣν θέλει φιλήσει . δευτερίας Ὁ διαγρυπνήσας πυραμοῦντα λήψεται τὰ | ||
| τὴν αὐτὴν ἐχέτω προμήθειαν ὑπὲρ τοῦ μὴ παθεῖν ἀμελῶν , ἣν ἂν εἰς τὸ δρᾶσαί τι τοὺς ἐχθροὺς ῥᾳθυμοῦντας εἰσενέγκαιτο |
| αὐτοῖς ἄμεινον εἴη προσμεταπεμψαμένοις δύναμιν ἑτέραν , εἴτε καὶ τὴν παροῦσαν ἀπάγειν . Ὡς δὲ ταύτῃ προσέθεντο τῇ γνώμῃ καὶ | ||
| οὐκ ἔσθ ' ὅ τι ἂν εὑρεθείη βέλτιον εἰς τὴν παροῦσαν σπουδήν . Περὶ δείλην πρωίαν ἦλθεν ὁ παῖς κομίζων |
| . τῷ γὰρ ὄντι ἀνθρώπινα ψεύσματα καὶ λίαν πιθανὰ πρὸς θείαν καὶ ἀμήχανον φύσιν . πέρας δὴ ἐπιτέθεικεν : ὥσπερ | ||
| ἀλλὰ πάντα ὁμοίως τὸ καθαρὸν ἦθος ἐμφαίνει καὶ πρὸς τὴν θείαν ὁμοίωσιν ἀνάγει καὶ τῆς Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας τὸν τελειότατον σκοπὸν |
| ἀεὶ ὡσαύτως ἔχειν ὁ πλείων ἀεὶ χρόνος ἱστορίαν ἐμποιεῖ καθάπαξ ἀκριβεστέραν , τοιοῦτον δέ ἐστι καὶ τὸ κατὰ τὴν γεωγραφίαν | ||
| εἰδέναι τε καὶ φυλάττειν αὐτά . Πρὸς εἴδησιν δὲ αὐτῶν ἀκριβεστέραν , ὡς ἐν κεφαλαιογράφῳ τὸν πάντα σκοπὸν συνηγάγομεν , |
| γάρ , ὦ Πολύκλεις , συνθεωρήσας ἐκ πολλοῦ χρόνου τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν καὶ βεβιωκὼς ἔτη ἐνενήκοντα ἐννέα , ἔτι δὲ | ||
| ἐκ φύσεως : ἀλλ ' εἰ μέν τις κοινότερον καὶ ἀνθρωπίνην τινὰ καλοίη μαντικήν , τῆς ἀνθρωπίνης ἔστω φυσική τις |
| ἀπώ - λοντο . ἥ τε γὰρ νὺξ ἀφῃρεῖτο τὴν ἀληθινὴν ἐπίγνωσιν , ἥ τε ταραχὴ καθ ' ὅλην οὖσα | ||
| κατ ' ἀξίαν ἡ κρίσις καὶ μόνη πασῶν ἱκανὴ τὴν ἀληθινὴν ἀνθρώποις εὐδαιμονίαν παρασκευάζειν . ᾧ γὰρ τῶν ἄλλων διαφέρομεν |
| σῆς θυγατρὸς ἔμελλον , ἵνα με πρὸς αὐτὴν ἀγάγοι . Τὴν δὲ σκάφην ἔφερον , ἵν ' ἔχω δεικνύναι τεκμήριον | ||
| τοῦ Ἡλίου κίνησιν φερόμενοι , μάλιστα δὲ ἡ Ἀφροδίτη . Τὴν δὲ Ἀφροδίτην οὕτως . τὰ ἀπὸ Καίσαρος ἕως οὗ |
| κινεῖσθαι ἢ φωτίζειν , τὸ δὲ κατὰ δύναμιν καὶ ἐπιτηδειότητα μόνην , ὡς ὅταν λέγωμεν τὸν καθήμενον δύνασθαι βαδίζειν καὶ | ||
| τοῦ κατηγορουμένου . πρὸς ὃν ἐροῦμεν ὅτι μάλιστα μὲν κατὰ μόνην τὴν ἐκφώνησιν ἀξιοῖ γίνεσθαι τὴν μετάθεσιν τῶν ὅρων ὁ |
| φιλιακὴ διάθεσις , ἀσθενὴς γενομένη ἐν τῷ λαβόντι οὐ μάλα καλὴν τὴν φίλησιν εἰργάσατο , καὶ θυμὸς δὴ οὐκ ἐν | ||
| δ ' ἄριστον Κωβιὸν πηδῶντ ' ἔτι πρὸς Πυθιονίκην τὴν καλὴν πέμψαι με δεῖ : ἁδρὸς γάρ ἐστιν . ἀλλ |
| διὰ τὸ κενὸν ἡ λίθος ἕλκει καὶ μὴ δι ' ἄλλην αἰτίαν . οὐ γὰρ ἀποδεικνύουσιν ἀλλ ' ὑποτίθενται τὸ | ||
| πρὸς ἀλλήλους σχέσιν : ἐπιφέρει γὰρ ἐν τοῖς ἑξῆς τὴν ἄλλην . Ὧδε τὴν ἀπὸ τοῦ ἑνὸς πρὸς τὸ πλῆθος |
| καὶ διαβὰς τὸν Ἅλυν γίνεται κατὰ Σινώπην , πόλιν παράλιον καλλίστην τε καὶ πλουσιωτάτην τῶν ἐν τῷ Εὐξείνῳ Πόντῳ καὶ | ||
| μήπως σὺν αὐτοῖς κινδύνοις περιπέσωμεν . Ὄρνιθα δέ τις πάνυ καλλίστην εἶχεν , ἥτις ἔτικτεν ἀεὶ ὠὰ χρυσέα . Ὁ |
| κάνθαρος τῶν Αἰτναίων πάντων Γοργάδων ἐσέφθην χειροβοσκόν οὐκ οἶδα τὴν σὴν πεῖραν : ἓν δ ' ἐπίσταμαι : τοῦ παιδὸς | ||
| ὁ βελτίων δὲ περιήκει καιρὸς καὶ μετὰ τῆς ἀηδόνος τὴν σὴν ἄγει φωνήν . κἀκείνη μὲν προλέγει τὰ τοῦ χειμῶνος |
| οἵου ' τράφης . Τέως δὲ κούφοις πνεύμασιν βόσκου , νέαν ψυχὴν ἀτάλλων , μητρὶ τῇδε χαρμονήν . Οὔτοι ς | ||
| καὶ θρύπτειν τὴν συνεστῶσαν καὶ ὁμαλύνειν ἀνακαινιζόντων αὖθις αὐτὴν καὶ νέαν ποιούντων . διὸ καὶ ἐπάγει νειὸν δὲ σπείρειν ἔτι |
| , ἣν πάνδημον ὀνομάζουσι , κυρία τῶν αἰσχρῶν ἡδονῶν . ἐκείνην ἔτρωσε σώφρων τις ἐξ Αἰτωλίας ἀνήρ . ἦ που | ||
| ἀπ ' οὐδεμιᾶς ὡρισμένης αἰτίας ὁρμώμενος ; βέλτιον γοῦν εἰς ἐκείνην ἐλθεῖν τὴν ὑπόθεσιν , ἥτις ἀπὸ τοῦ ἔχεσθαι τὰ |
| φύσεως . ἅμα δὲ ταῖς ὥραις μεταβαλλούσαις καὶ τὴν ἄλλην διαγωγὴν μεταβάλλειν , κατὰ μικρὸν εἰς τοὐναντίον ἀπονεύοντα , καὶ | ||
| τῶν ποιητικῶν , ὅτι οὐ πρὸς χρῆσιν , ἀλλὰ πρὸς διαγωγὴν καὶ αὐτῆς χάριν τῆς γνώσεως . Ὥσπερ ἐν τῷ |
| ξηραίνειν ἐκ τῆς δευτέρας ἀρχομένης . Χαμαίδρυς ἐπικρατοῦσαν ἔχει τὴν πικρὰν ποιότητα : ἔστι δὲ καὶ δριμεῖά πως καὶ τέμνει | ||
| ξηραίνει δὲ κατὰ τὴν δευτέραν . Χαμαίδρυϲ ἐπικρατοῦϲαν ἔχει τὴν πικρὰν ποιότητα : ἐϲτὶ δὲ καὶ δριμεῖά πωϲ , ὅθεν |
| λέγοντος . οὐ σχηματίζειν βούλομ ' : οὐ κατὰ τὴν ἐμὴν προαίρεσιν , φησίν , ἡ ὄρχησις γίνεται , ἀλλ | ||
| οὐκ αἰδῇ λέων ὢν ὁ τῶν ζῴων βασιλεὺς ἐπὶ τὴν ἐμὴν καλύβην ἰών , καὶ γυναικὸς δεόμενος ἵνα τραφῇς , |
| ] οὗτος Ἀθηναίων στρατηγός . ὡρικὴν ὑληφόρον : ἀντὶ τοῦ ὡραίαν καὶ ἀκμαίαν . ὥρα γὰρ ἡ ἀκμή . καὶ | ||
| μὲν αἰσχρὰν γήμῃς , ἕξεις ποινήν : ἐὰν δ ' ὡραίαν , ἕξεις κοινήν . . Τὸ γῆρας ἔλεγεν ὅρμον |
| μὲν νοῦς μόνος , ἀπαθὴς ἐν τοῖς νοητοῖς ζωὴν μόνον νοερὰν ἔχων ἐκεῖ ἀεὶ μένειοὐ γὰρ ἔνι ὁρμὴ οὐδ ' | ||
| ἀμυδροτάτην : ὥσπερ καὶ τὴν λογικὴν ψυχὴν φαίη τις ἂν νοερὰν κατὰ μέθεξιν , ἅτε τὰς κοινὰς ἐννοίας ἀεὶ προβεβλημένην |
| . μελιτόεσσαν εὐδίαν : ἀντὶ τοῦ , [ ἔχει ] ἡδεῖαν ἀνάπαυσιν . ἄλλως : ἀμφίβολον πότερον ὁ νικῶν τὰ | ||
| : ἐὰν δέ τις σὺν εὐτυχίᾳ εἴη τι πράττων , ἡδεῖαν πρόφασιν τοῖς τῶν Μουσῶν ῥεύμασιν ἔδωκε . ταὶ μεγάλαι |
| φίλην : τῶν γὰρ δὴ σαρκῶν τὴν χέλυν αὐτῆς ἀποφαίνει γυμνήν , καὶ προσχρησάμενος ἀγκῶσι , καὶ τούτους αὐτῆς ἐπιθεὶς | ||
| μὲν οὖν Ἀκταίων κυνηγέτης ἦν , καὶ εἶδε τὴν Ἄρτεμιν γυμνήν . ἦν δὲ ἀθέμιτον τοῦτο , τὸ τοὺς θεοὺς |
| λεόντων : παρὰ τὸν τοῦ λέοντος μῦθον . θείαν καὶ θαυμαστήν . περιφραστικῶς τὴν ἀοιδήν , παρόσον ἴσως κἂν ἐν | ||
| τε κάλλει καὶ σωφροσύνῃ διενεγκεῖν , ἔτι δὲ συνέσει γενέσθαι θαυμαστήν : τήν τε γὰρ πολυκάλαμον σύριγγα πρώτην ἐπινοῆσαι καὶ |
| τῷ τόπῳ . μετὰ δὲ τὴν διώρυγα τὴν ἐπὶ Σχεδίαν ἄγουσαν ὁ ἑξῆς ἐπὶ τὸν Κάνωβον πλοῦς ἐστι παράλληλος τῇ | ||
| ἀντέλλοι σελήνη : πρὸς τὸ εἰρημένον ὑπ ' αὐτοῦ ὁρῶν ἄγουσαν τὴν σελήνην εἰκάδας . τίη τί δή : παράλληλα |
| κατὰ τῶν ἐπιόντων ἀνδρίζεσθαι , ἄλλο τι πάλιν παρὰ τὴν ἡμετέραν ἐφάνη πράξας ὑπόνοιαν ὁ Μουράτης . Πάντες γὰρ ἡμεῖς | ||
| ποτε καὶ τῇ τοῦ σωτηρίου βαπτίσματος ἀναγεννήσει μεμορφωμένος τήν τε ἡμετέραν θρησκείαν δεδιδαγμένος , ὑπ ' αὐτῶν χειρωθεὶς τῶν βαρβάρων |
| δὲ κατὰ τὰς αἰσθήσεις ἑκάστην τῶν εἰρημένων ποιοτήτων πάθους εἶναι ποιητικὴν παθητικαὶ ποιότητες λέγονται : ἡ γὰρ γλυκύτης πάθος τι | ||
| ' ἐχθρὸς ὢν καὶ κατ ' ἀνδρείαν καὶ κατὰ δύναμιν ποιητικὴν Στησιχόρῳ σεαυτὸν προσεικάζεις . γνώσῃ δὲ τὴν τῶν λεγομένων |
| δὲ τοῦ Νείλου τὴν ῥύσιν ποιουμένου καὶ γῆν πολλὴν καὶ παντοδαπὴν καταφέροντος , ἔτι δὲ κατὰ τοὺς κοίλους τόπους λιμνάζοντος | ||
| δ ' ὤχραν ἀθρόαν πώς φασιν εἶναι : μίλτον δὲ παντοδαπὴν ὥστε εἰς τὰ ἀνδρείκελα χρῆσθαι τοὺς γραφεῖς : καὶ |
| ἔχει καιρὸν πρὸς τὴν σύγκρισιν ὁ τιτρώσκων τὴν Ἀφροδίτην διὰ σωφροσύνην : μόνος γὰρ ἀνάλωτος τῶν Ἀφροδίτης παθῶν . καὶ | ||
| εἰς ἀνθρώπων μεταβῆναι διάθεσιν : ἔτι Τάνταλον τιμᾶσθαι μὲν διὰ σωφροσύνην , συνέστιον ὄντα θεοῖς , τιμωρεῖσθαι δὲ δι ' |
| οὕτω τῶν πάντων δή που τίμιον ὥσθ ' ἕνεκα αὐτοῦ τοσαύτην αἰσχύνην ὑποστῆναι , καὶ ταῦτ ' Ἀθηναίους ὄντας , | ||
| Ὀρέστης οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Ἀγαμέμνονος . φιλίαν δὲ τοσαύτην ἔσχε πρὸς τὸν Πυλάδην , καὶ Πυλάδης πρὸς τὸν |
| καὶ τῇ πόλει δὲ τὸν ἱππόδρομον ᾠκοδόμησε θεάτρων τε ἐνεστήσατο τέρψιν , Ῥωμάνην καλέσας τὴν θέαν , ἥτις ἐξ ἐκείνου | ||
| , τί μάτην τείνουσι βοήν ; τὸ παρὸν γὰρ ἔχει τέρψιν ἀφ ' αὑτοῦ δαιτὸς πλήρωμα βροτοῖσιν . ἀχὰν ἄιον |
| , ἢ κατακαύσαντες τὴν τέφραν ἀφήσουσιν , ἢ μακρότερον ῥίψαντες οὐδεμίαν ἐπιστροφὴν αὐτῶν ποιήσονται , καθάπερ ὄνυχος ἢ τριχῶν . | ||
| . κατὰ τὴν παροιμίαν ἀνατρέψασα δουλεύειν κατηνάγκασας . σὺ δὲ οὐδεμίαν ὤραν ἔχεις ἐμοῦ διακαῶς φλεγομένου : ἀλλὰ χαῖρε καὶ |
| ἀκοσμίαν ἡ μουσικὴ καὶ αὐθάδειαν παύει : περιαιρουμένη γὰρ τὴν στυγνότητα ποιεῖ πρᾳότητα καὶ χαρὰν ἐλευθέριον . ἀποδέδοται οὖν ταῖς | ||
| , ἥτις αὐτοῖς παρέπεται διὰ τὴν τοῦ περιέχοντος ψυχρότητα καὶ στυγνότητα τὴν κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τοῖς τόποις ὑπάρχουσαν , |
| διαπνεῖσθαι , τάχα δ ' ἐπεὶ τὴν ἐμμέλειαν ἀγριοφανῆ καὶ αὐστηρὰν ἀλλ ' οὐ πρὸς ἐπίδειξιν ἔχει . τῷ δὲ | ||
| ' ἐστὶ τὰ θεωρήματα , οἷς χρησάμενος ὁ ἀνὴρ οὕτως αὐστηρὰν πεποίηκε τὴν ἁρμονίαν , δι ' ὀλίγων σημανῶ . |
| πάντα φέρει τὰ γένη , μόνη δὲ εἰς τὰ δέρματα χρησίμην ἡ ἡμερίς . ἡ δὲ τῆς αἰγίλωπος καὶ τῆς | ||
| Περὶ μὲν οὖν τούτων καὶ πρότερον εἴρηται . Τὴν δὲ χρησίμην ἀεὶ πρὸς τὰς δυνάμεις ἀποδοτέον τῆς μὲν δριμυτέρας ἐλάττονα |
| ἀρχαῖα ἐκλιπεῖν οἱ μὲν αὐτῶν καὶ ἄκοντες ἀνάγκῃ κατήγοντο ἐς τὴν Μεγάλην πόλιν , Τραπεζούντιοι δὲ ἐκ Πελοποννήσου τὸ παράπαν | ||
| † κυλλουπηραν † . τάττεται δὲ ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν τὴν φύσιν βιαζομένων ἐξ ἐπιτεχνήσεως . κυμβίον : εἶδος [ |
| ἀδικήσεται , καὶ τὴν τῶν λόγων τοῦ πείθειν δύναμιν οὐ φαύλην εἶναι , καὶ τοὺς πείθοντας ὑπὲρ τούτων οὐ μόνον | ||
| ' εἴρηται . τὴν διακεκαυμένην μέντοι δίχα διαιρῶν πρὸς οὐ φαύλην ἐπίνοιαν φαίνεται κεκινημένος , πρὸς ἣν καὶ ὅλην δίχα |
| παρέλαβε , αὐτὰ ταῦτα ὑπονοέων τὴν στρατιὴν τὴν τῶν συμμάχων ἅπασαν ἀπῆκε καὶ ἐκείνους ἀγαγὼν ἐς Κόρινθον διέφθειρε . Ταῦτα | ||
| ἔλαττον τούτου τῇ δολιότητι τῶν φρενῶν ἐπενόησε . πυρποληθῆναι γὰρ ἅπασαν τὴν πόλιν προσέταττεν , ἵν ' ᾖ καὶ τοῦτο |
| δὲ χώρη αὕτη ἐστὶ μητρόπολις Δωριέων τῶν ἐν Πελοποννήσῳ . Ταύτην ὦν τὴν Δωρίδα γῆν οὐκ ἐσίναντο ἐσβαλόντες οἱ βάρβαροι | ||
| ἀληθεύουσαν καὶ ψευδομένην ὁρῶμεν ; καὶ τὸ ὅπως δῆλον . Ταύτην οὖν τὴν ἀπὸ τῶν σημαινομένων θεωρουμένην ἐν ταῖς προτάσεσι |
| δὴ Καῖσαρ ὑπατεύων ἔπραξε καὶ τὴν ἀρχὴν ἀποθέμενος ἐπὶ τὴν ἑτέραν εὐθὺς ἐξῄει : Κικέρωνα δὲ γράφεται Κλώδιος παρανόμων , | ||
| , ὑπήκουε δὲ αὐτῷ πάντα τὰ ἔθνη τὰ νεμόμενα τὴν ἑτέραν ἤπειρον μέχρι τῶν ἀοικήτων τῆς γῆς λεγομένων : βασιλείας |
| τῆς ἐμπειρίας ἔρχονται εἰς τὴν τέχνην , εἶτα εἰς τὴν φρόνησιν , εἰς τὴν ἐπιστήμην , εἰς τὴν σοφίαν καὶ | ||
| καὶ γεννῶντα ἐν ψυχαῖς μάθησιν , παιδείαν , ἐπιστήμην , φρόνησιν , καλὰς καὶ ἐπαινετὰς πράξεις . ἐνθένδε ὁ ἀσκητὴς |
| πάντα ἀναπέπαυται τὰ ἐν κόσμῳ , πρὸς ἐνδιαίτημά τε καὶ θέαν τῶν κατὰ μέρος , τῷ δὲ μὴ τοιούτῳ οὐδὲ | ||
| τοῦ Φιλίππου , ὡς ὅτι δεῖ προσελθεῖν τῷ δήμῳ καὶ θέαν αὐτοῖς κατανεῖμαι , ὅ ἐστι καθέδραν αὐτοῖς ἀφορίσαι ἐν |
| . . , . εἶναι τὴν ἐπιστήμην κατάληψιν ἀσφαλῆ καὶ ἀμετάπτωτον ὑπὸ λόγου . . . , . τὴν ἄγνοιαν | ||
| ἄλλως τὴν ὁμοιότητα τῶν ἠθῶν καὶ τὸ βέβαιον καὶ τὸ ἀμετάπτωτον παραγίγνεσθαι ἢ διὰ μόνης φιλοσοφίας , καὶ τοῦτο σαφὲς |
| ἐκκοπεὶς ἐν μάχῃ τὸν ἕτερον ὀφθαλμὸν ἐκ τῶν νεωτέρων , μορφήν τε κάλλιστος ἀνθρώπων καὶ ψυχὴν ἄριστος . οὗτος ἀδελφιδοῦς | ||
| , καθάπερ τὸ μέλαν τῷ λευκῷ , τὴν ἐναντίαν ἔχειν μορφήν : εἰ δὲ μὴ ἐναντίον , αὐτὸ τοῦτ ' |
| σημείῳ πιστεύσειεν , οὐκ ἂν ἁμάρτοι . καὶ μέντοι καὶ ῥᾴστην ἔχει τὴν διάγνωσιν : ἐνθεῖναι γὰρ χρὴ μόνον εἰς | ||
| προσφιλεστάτην θεοῖς τε καὶ ἀνθρώποις , ἔτι πρὸς τούτοις καὶ ῥᾴστην εἶναι μαθεῖν πῶς οὐχὶ γενναῖόν ἐστι ; γενναῖα δὲ |
| φησὶ , πόθεν σχήσομεν τὴν σωτηρίαν . οἶδα γάρ σε συνετὴν τυγχάνουσαν ἀπ ' ἀρχῆς : ἄλλως : λέγε , | ||
| φησὶ , καὶ τούτων τῶν καλῶν . βαθεῖαν : τὴν συνετὴν , ἀπὸ τῶν ἐν βάθει ὑδάτων . τὴν ἅπαντα |
| ἀκριβῶς ἐστιν ἡ ποιητικὴ τοῦ πάθους αἰτία , καὶ τὴν ἁρμόττουσαν ἐπιφέρειν βοήθειαν . Ἀρξώμεθα οὖν ἀπὸ τῆς ἐπὶ χολώδει | ||
| γὰρ τῆς ἄλλης ἐναργείας λελυμένην ἔχει τὴν ἑρμηνείαν καὶ μεθύουσιν ἁρμόττουσαν . δεῖ δὲ τὰς λύσεις τῆς ἑρμηνείας ἁρμόττειν τοῖς |
| ὕλης εἰκός , εἶτ ' ἐὰν τύχωσι πυρωδεστέρας τε καὶ δριμυτέρας οἱ νεφροὶ κράσεως , ἀναγκαῖόν ἐστι τὴν παχυτέραν ὕλην | ||
| διαφοραὶ παρὰ τὴν καυθεῖσαν ὕλην γίνονται , ἐκ μὲν τῆς δριμυτέρας καὶ θερμοτέρας τοιαύτης καὶ τῆς λιγνύος ἀποτελουμένης , ἐκ |
| . ἐξεῖπον [ ] δὲ πρόσθεν [ αὐτοῦ τὴν ] σοφίαν καὶ [ τὰς ἐντολὰς ] καὶ ὑπέδειξα [ αὐτῶι | ||
| ἐκ μαθήσεως . θυμόσοφός ἐστι : ἐκ φύσεως ἔχει τὴν σοφίαν . δεικτικῶς φησιν ἀντὶ τοῦ ” μικρόν “ . |
| εἰσελθὼν δὲ ἀπέτεινα τὴν ῥῆσιν τὴν κατὰ τῶν σοφιστῶν , ἡδίστην δὴ ταύτην πασῶν ἡμερῶν ἀγαγὼν ἐπὶ λόγοις . αὐτός | ||
| δίκην ὡς ἠσεβηκὼς εἰς τάλαντον ἀργυροῦν ; Γέρων γέροντι γλῶτταν ἡδίστην ἔχει , παῖς παιδί , καὶ γυναικὶ πρόσφορον γυνή |
| ὅτε τροχαϊκῆς προκειμένης διποδίας ἐπιφέρεται χοριαμβική , οἰκειότητα πρὸς τὴν ἐναντίαν τοῦ τροχαϊκοῦ τὴν ἰαμβικήν , ὡς προειρήκαμεν , ἔχουσα | ||
| ἔσται . Ἔτι τοίνυν τὸ μὲν μὴ δίκαιον εἶναι τὴν ἐναντίαν δόξαν ἔχειν ὧς περὶ ζῶντος εἴχετ ' ἐκείνου , |
| Σεμέλην ὑποκρινόμενος βαλλομένην τῷ κεραυνῷ τὴν Γλαύκην αὐτῇ εἴκαζε μεταγενεστέραν οὖσαν . ἀλλ ' οὐκ ἀπό γε τῶν τοιούτων ὀρχηστῶν | ||
| δὲ καὶ φύσει οὖσα . ταύτην οὖν , τὴν φύσει οὖσαν , “ ἀποδιδάξω ” φησί , τὴν δὲ ἄλλην |
| ἐχώρησαν , ἔπειθ ' ὑποστρέψαντες ᾖσαν τὴν πρὸς τὸ ὄρος φέρουσαν ὁδὸν ἐς Ἐρύθρας καὶ Ὑσιάς , καὶ λαβόμενοι τῶν | ||
| εἰσορῶ γὰρ τήνδε πρόσπολόν τινα πηγαῖον ἄχθος ἐν κεκαρμένωι κάραι φέρουσαν , ἑζώμεσθα κἀκπυθώμεθα δούλης γυναικός , ἤν τι δεξώμεσθ |
| αἰτίας , ἐπεὶ δεήσει μίαν ἀμφοτέρας γίνεσθαι , τὴν μὲν λογικὴν ἄλογον , ἐὰν ἀλόγως πάσχῃ , τὴν δὲ ἄλογον | ||
| περὶ αὐτῆς ζητημάτων , τὸν λόγον παύσομεν ὡς ἐπὶ τὴν λογικὴν ψυχὴν καὶ τὸν νοῦν ἐπειγόμενοι πόρρωθεν . ἑκάστη μὲν |
| κόρδαξ δὲ κωμική , ἥτις αἰσχρῶς κινεῖ τὴν ὀσφῦν . σεμνὴν ⌈ δὲ βουλόμενος δεῖξαι ⌈ τὴν νῦν [ νῦν | ||
| καὶ πόλεις καὶ χώρας σῴζει : καὶ τὴν ἀπαραίτητον καὶ σεμνὴν Δίκην , ἣν ὁ τὰς ἁγιωτάτας ἡμῖν τελετὰς καταδείξας |
| τὴν τραγικὴν δυσωδίαν μυσάττεσθαι . Ὁ δέ , οἷα πᾶσαν ἐρωτικὴν μυθολογίαν ἐν τοῖς τῶν ἀσώτων συμποσίοις πεπαιδευμένος , οὐκ | ||
| ἀναμιγνύει , καὶ προσφυόμενος οὔτέ τινα εὐσχήμονα οὔτε νόμιμον οὔτε ἐρωτικὴν τῷ ὄντι ξυνυφήν . Ἐπισπᾶται δὲ αὐτὸν κάλλους φήμη |
| Πηγάσου μεῖζον ἐμοί , Διονύσιε , τὸ σὲ κάλλους οὕτω γέμουσαν ἐπιστολὴν ἐπεσταλκέναι . φασὶ δέ σε καὶ τὸν ἄρχοντα | ||
| τὸ δὲ τέλος πεδίον ὁμαλόν , περιπάτους ἔχουσαν , καρπῶν γέμουσαν ἄλσει , ἔνυδρον , ἵνα τὸ τῆς κακοπαθείας ἔλθῃ |
| σοι τὸ μέγιστον καὶ τιμιώτατόν μου τῶν κτημάτων , τὴν ξένην . βούλομαι δὲ αὐτὴν μηδενὸς σπανίζειν , ἀλλὰ καὶ | ||
| τοῖς αὐτοῖς διέφθειρε τόκον . οἱ δὲ στειλάμενοι πρὸς τὴν ξένην καὶ τὸ τρίτον ἥκοντες καινόν τινα ὄρνιν καὶ οὐκ |
| οὔτε γὰρ ἀπεμάρανε νόσου μῆκος τὸ σῶμα καὶ φερομένου τὴν ὑστάτην πορείαν ἴδιόν τε τὸ πάθος ἕκαστος ἐλογίσατο καὶ δακρύων | ||
| πίθηκον ἐνδυομένην . κατὰ τύχην δὲ τὴν Ὀδυσσέως λαχοῦσαν πασῶν ὑστάτην αἱρησομένην ἰέναι , μνήμῃ δὲ τῶν προτέρων πόνων φιλοτιμίας |
| τοῦ λόγου μερῶν , ὥσπερ καὶ ὁ δεσμὸς πρὸς τὴν ἐπίκτητον ἕνωσιν τῶν δεδεμένων καὶ ἡ κόλλα τῶν δι ' | ||
| : ἡ δὲ ἀπόφασις κατὰ δευτέραν τάξιν . τῶν δὲ ἐπίκτητον ἐχόντων τὴν ἑνότητα οἱ μὲν συναπτικῷ συνδέσμῳ , οἱ |
| ' ἐνιαυτὸν ἕκαστον εἰς εὐχαριστίας ὑπόμνησιν . ταῦτα μὲν κατὰ παλαιὰν ἀρχαιολογίαν ἱστορεῖται . οἷς δὲ τὰ ῥητὰ τρέπειν πρὸς | ||
| διὰ μέσης [ ῥεῖ ] τῆς Μεσσηνίας : εἴτε τὴν παλαιὰν τὴν κοίλην [ καλουμένην ] , πολὺ μᾶλλον ἐκπίπτει |
| τῆς ἀρετῆς κατάστημα κωλύει τοὺς ἐπιφερομένους ἐπὶ τὴν ἡδονοκρασίαν , ἐγκράτειαν δὲ κελεύει καὶ δικαιοσύνην προτιμᾶν . Ὁ δὲ θεὸς | ||
| δὲ σώφρονας καὶ τὰ ἐν τῷ ἀφανεῖ . ] καὶ ἐγκράτειαν δὲ οὕτω μάλιστ ' ἂν ᾤετο ἀσκεῖσθαι , εἰ |
| κόκκους , τοσούτους νόμιζε ἑκάστην ἔχειν . τὸ γὰρ εἶναι μικρὰν ἢ μεγάλην τὴν ῥοιάν , οὐκ ἀπὸ τοῦ πλείονας | ||
| ἐξῆλθον ὅμου πρὸς θήραν τοῦ θηρεῦσαι . Καὶ δὴ οὐ μικρὰν συλλαβόμενοι θήραν , τὸν ὄνον προσέταξαν εἰς τρεῖς μερίσαι |
| τὰ φαινόμενα καταστήσασθαι , ἵνα καὶ τὴν ἀπόδειξιν οὕτως ἔχωμεν πιστήν . ἀλλὰ τὰ φαινόμενα , φασὶν οἱ δογματικοί , | ||
| οὐκ ἄρα δυνατόν ἐστι μίαν τῶν ἐπὶ μέρους ἀποδείξεων ἔχειν πιστήν . καὶ μὴν τὰ λήμματα ἧς λέγει ἀποδείξεως ὁ |
| δὲ καθ ' ἑαυτὸν βουλευσάμενος ἐπιβουλὴν ἔτι κατὰ τοῦ δήμου χαλεπωτέραν ἐπινοεῖ : ἐν δὲ τούτῳ καὶ ἠθοποιΐαν θὲς , | ||
| εἰσὶ τὴν χροιὰν καὶ ἔκλευκοι , οἱ δὲ μελαντέραν καὶ χαλεπωτέραν ἔχουσιν . Θεραπεία . Αἷμα τοίνυν , ὅπως δ |
| ἴσον γὰρ καὶ ὅμοιον καὶ ταὐτὸν κατὰ τὴν τοῦ λόγου ποιὰν σχέσιν , εἴτε διπλάσιός ἐστιν εἴτε ὁστισοῦν : μέσον | ||
| δέ ἐστιν ἐποχὴ ἀναπνοῆς μετὰ ἀφωνίας καὶ κατοχῆς αἰσθήσεως διὰ ποιὰν περὶ τὴν ὑστέραν διάθεσιν . προκατάρχει δὲ τοῦ πάθους |
| καὶ ἑξῆς ἀκολούθως , ὥστε σύριγγι ὁμοίου τοῦ διαγράμματος γενομένου πολλὴν γλαφυρίαν ἐμφαίνεσθαι κατά τε τὸ μῆκος καὶ τὸ βάθος | ||
| Συβαρίταις καὶ αὐτῇ τῇ Συβάρει αἰτίαν τῆς ἀπωλείας γενέσθαι τὴν πολλὴν τρυφήν . ἃ δὲ οὐκ ἔστι τοῖς πολλοῖς γνώριμα |
| , οὐδὲ ἀναίμακτός εἰμι , ἀλλ ' εἴργασμαι μεγάλην καὶ γενναίαν σφαγὴν νεανίσκου ἀκμάζοντος καὶ πᾶσι φοβεροῦ , δι ' | ||
| τῶν νῦν ἐπ ' αὐτὸν πραττομένων : βλάστην δὲ οὕτω γενναίαν διαφθεῖραι καὶ τὸ ἤδη συνειλεγμένον ἐκβαλεῖν τῆς διανοίας , |
| ὕδωρ ἐν σπογγιᾷ , συναγόντων τε καὶ ἐρεθιζόντων καὶ πρὸς ὄρεξιν ἐπεγειρόντων , τὸ πικρὸν δι ' ἀλόης φάρμακον προσενέγκωμεν | ||
| τῶν πυρεϲϲόντων εὐθὺϲ κατ ' ἀρχὰϲ ὀϲφραντοῖϲ πειρατέον ἀνακτᾶϲθαι τὴν ὄρεξιν , μάλιϲτα δι ' ἀλφίτων ὕδατι δεδευμένων ἢ ὀξυκράτῳ |
| τῶν σφόδρα ἐπὶ τούτοις θαυμαζομένων δεύτερον . Ἔδειξας φύσιν σὴν οἰκείαν ὕβρεως καὶ ὠμότητος , καί σε ἔτεκεν οὐ γυνὴ | ||
| καὶ τῶν τοιούτων : ἀνατομικῆς ἐμπειρίας ἐπιστήμην διὰ τούτων παρίστησιν οἰκείαν , ἔξωθεν παριστορῶν ἐγκαίρως : ἀντὶ τοῦ μέρος , |
| φίλην τὴν νῆσον , καὶ παρὰ τὴν Μήδειαν τὴν Κίρκην φαρμακίδα ποιῇ ” αὐτοκασιγνήτην ὀλοόφρονος Αἰήταο : „ προσμυθοποιεῖ δὲ | ||
| οἷς ὑμεῖς τὴν μιαρὰν Θεωρίδα , τὴν Λημνίαν , τὴν φαρμακίδα , καὶ αὐτὴν καὶ τὸ γένος ἅπαν ἀπεκτείνατε , |
| Δαίδαλον , τὸν Ἴκαρον , τὸν Γλαῦκον , τὴν Πολυΐδου μαντικήν , τὸν Τάλω , τὸν χαλκοῦν τῆς Κρήτης περίπολον | ||
| μέρη τῆς μαντικῆς ἐγκρίνουσι . Ξενοφάνης καὶ Ἐπίκουρος ἀναιροῦσι τὴν μαντικήν . Πυθαγόρας δὲ μόνον τὸ θυτικὸν οὐκ ἐγκρίνει . |
| φησίν , ἐπὶ τῆς μετανοίας εἰμὶ καὶ πᾶσιν τοῖς μετανοοῦσιν σύνεσιν δίδωμι . ἢ οὐ δοκεῖ σοι , φησίν , | ||
| φωναῖς αἱ ἀφανεῖς τὰς φανερὰς ποιήσασαι καὶ ταύτῃ τὴν ψυχὴν σύνεσιν καλοῦ λαβεῖν ἐποίησαν , ἐν ἄλλῳ τὸ αὐτὸ δείξασαι |
| [ σὺν ] στεφάνοισιν . Καλεῖ δὲ Μοῦς ' αὐθιγενὴς γλυκεῖαν αὐλῶν καναχάν , γεραίρους ' ἐπινικίοις Πανθείδα φίλον υἱόν | ||
| κακοῖς ἐξεταζόμενοι καὶ ἐλπίζοντες τὰ ἀγαθά : ἡδονὴν ἀπόλαυσιν : γλυκεῖαν μὲν , ἀλλὰ βλαβεράν : † ποτὲ μὲν ἐπ |
| κατάβασίς ἐστιν ἔχουσα λιθίνην κλίμακα τὴν ὀνομαζομένην ἀπ ' ἐκείνου Κακίαν , οὖσαν πλησίον τῆς τότε γενομένης οἰκίας τοῦ Κακίου | ||
| τε καὶ Εἱμαρμένην , καὶ Τύχην , Ἀρετήν τε καὶ Κακίαν , καὶ τὰς ἐκ τούτων γινομένας ἀγαθάς τε καὶ |
| πολλῶν : καὶ γὰρ ἂν κοιλίαν ἐπιξηράναι κάθυγρον καὶ κρίσιν βεβαίαν παράσχοι . τὰ δ ' ἐξανθήματα καὶ ὅσαι τραχύτητες | ||
| τρόπον ὀνειράτων δυσκρίτων καὶ δυσνοήτων , ἤγουν οὐδὲ ἰσχύν τινα βεβαίαν ἡ ἡμετέρα λήψεται γνῶσις , ὥστε ἀποβαλεῖν ἃ κατὰ |
| : τῶν γὰρ αἰσθήσεων τὴν ὅρασιν καὶ τὴν ἀκοὴν ὡς χαριεστάτας ἐπὶ τοὺς θεοὺς ἀναφέρουσιν . κλῦθι ἰδὼν ⌊ ἀίων | ||
| τῶν γραμμάτων ἀσφάλεια βεβαιοτάτην ἔχει πίστιν : καθόλου δὲ τὰς χαριεστάτας τῶν φρονίμων ἀνδρῶν ἀποφάσεις καὶ θεῶν χρησμούς , ἔτι |
| , ἐπεὶ ἐκωλύετο ἐξελθεῖν ἵνα μὴ ἰδόντες οἱ συμβασιλεῖς ἁρπάσωσιν αὐτήν : ὅτε οὖν ἦλθεν , ἔρριψεν ἑαυτὴν παρὰ τοὺς | ||
| σελήνην λάμπουσαν , καὶ τὸν οὐρανὸν πεποικιλμένον , καὶ γῆν αὐτήν , καὶ ἀέρα αὐτόν , καὶ πῦρ πᾶν , |
| καὶ τὰ χρώματα καί πως τῆς συμμέτρου συστάσεως λείπεται , τραχυτέραν τήν τε ἐπιφάνειαν καὶ τὰ παρυφιστάμενα μείω καὶ ἔνωμα | ||
| δὲ τῶν ἐν πολέμοις θνῃσκόντων ἢ κατ ' ἄλλην τινὰ τραχυτέραν αἰτίαν καὶ πραγμάτων περίστασιν ταφῆς ἀμοιρούντων τοῖς προστυγχάνουσιν ζῴοις |
| ἔχειν ἐκ τῆς κατ ' αὐτὴν ἐνεργείας ἀποτελούμενον , ὡς οἰκοδομικὴν μὲν οἶκον , ἀνδριαντοποιητικὴν δὲ ἀνδριάντα καὶ ἑκάστην τῶν | ||
| τῆς οἰκοδομικῆς : οὐ γὰρ τῆς ἀγαθῆς οἰκοδομικῆς ἕξεως τὴν οἰκοδομικὴν ἁπλῶς ἐνέργειαν αἰτίαν ἐροῦμεν ἀλλὰ τὴν ἀγαθὴν οἰκοδομικὴν ἐνέργειαν |
| τὸ ἔχον τρεῖς δυνάμεις , τὴν γεννητικὴν τὴν αὐξητικὴν τὴν θρεπτικήν . καὶ εὖγε τῆς δημιουργίας τῆς φύσεως : χαρισαμένη | ||
| δὲ καὶ αὔξεσθαι , φαμὲν πρὸς αὐτὸν ὡς ἀγνοεῖς τὴν θρεπτικήν τε καὶ αὐξητικὴν τῆς φύσεως δύναμιν : ἢ οὐχ |
| τεταμένας εἰς μέγεθος ἔχουσαι τὰς γλώσσας . ὁ δὲ Ἀπίων τεταμένην ἔχουσαι τὴν φωνήν . ὁ δὲ Ἡλιόδωρος τὸ πρότερον | ||
| σὸν μὴ Πάρις γήμειέ σε , φρουρὸν παρ ' Ἀκτὴν τεταμένην νῆσον λέγω , Ἑλένη τὸ λοιπὸν ἐν βροτοῖς κεκλήσεται |
| πωγωνοφόρου κυνικοῦ , τοῦ βακτροπροσαίτου , εἴδομεν ἐν δείπνῳ τὴν μεγάλην σοφίαν . θέρμων μὲν γὰρ πρῶτον ἀπέσχετο καὶ ῥαφανίδων | ||
| βίῳ διαλάμπει , ᾧ οὐκ ἦν τι τυχὸν καὶ οὐ μεγάλην ἔχον ἀξίαν . λόγου μὲν γὰρ καὶ φρονήσεως μικρά |
| δ ' οὖν διὰ παντός , καὶ τὰ χείλη τὴν προτέραν αὑτῶν οὐ φυλάττει τάξιν , ψυχρὸν δὲ διὰ τοῦ | ||
| αὐτῆς τὸ πρότερον καὶ τὸ ὕστερον , ὥς φησιν Ἀριστοτέλης προτέραν λέγων οὐσίαν τὴν ἄτομον , πῶς τὸ κοινῶς κατηγορούμενον |
| ὦ φίλτατε , μὴ ἀπώσασθαι τὴν Περσικὴν πρεσβείαν σπονδάς τε αἰτοῦσαν καὶ στέρξουσαν οἷς γνοίης . ἀλλά σου τὰ παθήματα | ||
| ὡραίαν δὲ καὶ πιθανὴν ἅμα , ἀδικοῦσαν , ἀποκλῄουσαν , αἰτοῦσαν πυκνά , μηδενὸς ἐρῶσαν , προσποιουμένην δ ' ἀεί |
| φύσεως : χαρισαμένη γὰρ ἡμῖν τὴν γεννητικὴν ἐχαρίσατο καὶ τὴν αὐξητικήν , ἵνα δι ' αὐτῆς τέλειοι γενόμενοι ἐπιτήδειοι πρὸς | ||
| ἰστέον , ὅτι τρεῖς φασιν εἶναι τὰς ψυχάς , τὴν αὐξητικήν , ἥτις ἐστὶ καὶ ἐπὶ τῶν φυτῶν , τὴν |
| καὶ φθαρτὰ καὶ μεταβάλλοντα , οὐκ ἂν ἦν θνητά , νοητὴν μόνην ἀρχὴν ἔχοντα , ὡς τὰ τῶν πραγμάτων ἀίδια | ||
| ὀνομάζοντες τὸ ἀκριβὲς ἐξευρηκέναι δόξειν οἴονται αὐτῷ τῷ πλήθει τὴν νοητὴν φύσιν τῇ αἰσθητικῇ καὶ ἐλάττονι εἰς ὁμοιότητα ἄγοντες , |
| : ἥκειν δὲ καὶ παρὰ τῆς ὕλης τὸ τὸν μὲν τοιάνδε γρυπότητα , τὸν δὲ τοιάνδε . Καὶ χρωμάτων διαφορὰς | ||
| , ἐφάνη ῥᾴδια καὶ οὐδεὶς πόνος θηρῶντι μετὰ πλούτου τὴν τοιάνδε θήραν : οὐδὲ ἐπὶ τὰς πάνυ σεμνὰς καὶ σεμνῶν |
| ᾖ καὶ δένδρα . Οἶδα ὃ καλεῖς τὴν περὶ ἐμοῦ φήμην : οὐκ ἀνθρώπους χιλίους ἢ μυρίους ἢ δὶς τοσούτους | ||
| κατὰ κλέος , ὃ πρὶν ἄκουον : κατὰ τὴν διαδεδομένην φήμην . ἀρθμόν : φιλίαν . ἀρθμόν : συμβίβασιν . |
| τὸν ἅπαντα χρόνον τὴν καλλίστην ταύτην καὶ λυσιτελεστάτην καὶ μόνην προσήκουσαν ἀνθρώποις φιλοτιμούμενοι , νῦν ἀμφοτέρων ὄντων , τοῦ τε | ||
| τοῦ παρ ' ἡμῖν μνήματος καὶ πατρῴου δίκην ἐπράξατο τὴν προσήκουσαν τὸν παροινήσαντα μὲν ἐς τόνδε τὸν δῆμον , περικόψαντα |