| ? ? ? προ [ ειν ] οὐ δύ - ναται τοῦ τελευταίου ὅτι οἶδεν αὐτό . % ἐσφάλη δ | ||
| τὴν διάκρισιν ἐποιήσαντο , χωρὶς δὲ τούτων οὐδὲν δύ - ναται γενέσθαι : ᾧ ἕπεται , ὡς εἰκός , καὶ |
| οντι πείθεσθαι καλῶς ? ? [ ] ταῦτα : μὴ λέξῃς πλέω . [ εἶπον ] Ζηνὸς αἰάξαι ? ? | ||
| καὶ τοξεύοντα καὶ ἑστηῶτ ' ἐπὶ νώτοις . Πολλάκις ἢν λέξῃς μοι , ἀθρήσεις πάντα λέοντα . Οὔτε γὰρ οὐράνιος |
| ἀλθαίας καὶ ὀλίγου ἑψήματος . τὸ δὲ ἐπὶ πολὺ πυριᾶν παραιτοῦ , ἀλλὰ πραϋτέρᾳ τῇ θερμασίᾳ κέχρησο . ὥσπερ οὖν | ||
| δυναμένων . εἰ δὲ καὶ ἀσθενὴς ἡ δύναμις εἴη , παραιτοῦ τότε μάλιστα διδόναι τι τῶν ναρκωτικῶν [ ἐπιφέρειν τέ |
| τλάμονα , μή με παρένθῃς , στᾶθι δὲ καὶ βραχὺ κλαῦσον , ἐπισπείσας δὲ τὸ δάκρυ λῦσον τᾶς σχοίνω με | ||
| . καὶ νῦν ἄπελθε καὶ ἱκέτευσον ὑπὲρ τοῦ πατρός . κλαῦσον , καταφίλησον , εἰπὲ “ μῆτερ , ὁ πατήρ |
| ν ? γὰρ δώδεκα ] ενοι ? ϲοφοί ] Δαναὸϲ ποτάμιοϲ ] ! με τῶν χαλκῶν ἁδρὰϲ ] ναι ? | ||
| φύλλα μετρίωϲ μηλέαϲ Περϲικῆϲ ὁ καρπὸϲ μύκητεϲ ῥόδινον ϲατύριον ϲτρατιώτηϲ ποτάμιοϲ . Ὅϲα τῆϲ δευτέραϲ τάξεωϲ τῶν ὑγραινόντων . Ἀνδράχνη |
| εἰς ἐκεῖνο τείνει ὅτι εὐημέρουν τότε οἱ Λάκωνες . ναὶ σιώ : Τοὺς Διοσκόρους λέγει . Λακωνικῶς δὲ φθέγγεται , | ||
| ἄγχοις . Μάλα γ ' , οἰῶ , ναὶ τὼ σιώ : γυμνάδδομαι γὰρ καὶ ποτὶ πυγὰν ἅλλομαι . Ὡς |
| τῶν μεταξύ , ἀέρος καὶ ὕδατος . ἐκ παντελέων δὲ συνέστακε σωμάτων , τάπερ ὅλα ἐν αὐτῷ ἐντι , ὡς | ||
| τῶν χρησιμωτάτων . ἁ μὲν γὰρ αἴσθασις τῶ σώματος ἕνεκε συνέστακε καὶ τᾶς εἰς τοῦτο λειτουργίας : ὁ δὲ νόος |
| πιθέσθαι . Τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη Τελαμώνιος Αἴας : Ἰδαῖ ' Ἕκτορα ταῦτα κελεύετε μυθήσασθαι : αὐτὸς γὰρ χάρμῃ | ||
| ' ἤρξατο : οὕτω παρὰ τοῖς πολεμοῦσιν . Ὅμηρος : Ἰδαῖ ' , Ἕκτορι ταῦτα κέλευ : Αἴαντα γὰρ προὐκαλέσατο |
| ὁρίζομαι γάμου δύσφρονος φυγᾷ : ξύμμαχον δ ' ἑλόμενος Δίκαν κρῖνε σέβας τὸ πρὸς θεῶν . οὐκ εὔκριτον τὸ κρῖμα | ||
| Τῶν δὲ συνθέτων ὀνείρων διελὼν τὰ κεφάλαια κατὰ μόνας ἕκαστον κρῖνε . οἷον εἴ τις δόξειε πλέειν εἶτα τοῦ πλοίου |
| ἤ τισιν ἄλλαις οὕτω ληρώδεσιν ὑποθέσεσι φυσικὰς ἐνεργείας ἐπιτρέπειν . θαυμάζεις μὲν γὰρ τὴν φύσιν , ὡς τεχνικήν τε ἅμα | ||
| . εἰ δ ' , ὥς φασί τινες , ἡδονὴν θαυμάζεις καὶ τούτων ἀντέχῃ ὧν μὴ προσήκει τοὺς φρονίμους ἀνθρώπους |
| δὲ τῶν συντεταγμένων . Ἐτάχθη δὲ τὸ πᾶν προνοίᾳ στρατηγικῇ ὁρώσῃ καὶ τὰς πράξεις καὶ τὰ πάθη καὶ ἃ δεῖ | ||
| ] ἐπὶ τῇ παιδὶ [ Δηιανείρᾳ ] ἀθύμως τὸν μνηστῆρα ὁρώσῃ . γέγραπται γὰρ οὐκ αἰδοῖ τὴν παρειὰν ἐξανθοῦσα , |
| ἐκ χειρὸς τύψαι . ἐλαφηβόλος κυνηγός . ἐλεαίρει ἐλεεῖ . ἐλέγξεις ἐλέγχῳ περιβάλῃς , ὀνείδει περιβάλῃς . ἐλεγχείη ἡ αἰσχύνη | ||
| οὖν αὐτὸν ὁ Ἀπολλώνιος , οὐδὲ γὰρ πικρὸς πρὸς τὰς ἐλέγξεις ἦν , „ ἀλλὰ μὴ τοῦτο „ ἔφη ” |
| ἔλεγχοι ἐπιστήμης μὲν ἔργον οὐδέν , παιζόντων δὲ μᾶλλον ἢ σπουδαζόντων τὸ τοιοῦτον ἔργον ἐστὶ καὶ ἐνοχλήσεις τινὲς καὶ ἐμποδισμοὶ | ||
| αὐτῶν τἀληθές : οἷον τὰς ὀρειβασίας τῶν περὶ τὸ θεῖον σπουδαζόντων καὶ αὐτῶν τῶν θεῶν καὶ τοὺς ἐνθουσιασμοὺς εἰκότως μυθεύουσι |
| καὶ δὴ καὶ νῦν εὖ οἶδ ' ὅτι οὐκ ἐμοὶ χαλεπαίνεις , γιγνώσκεις γὰρ τοὺς αἰτίους , ἀλλὰ ἐκείνοις . | ||
| ἔχει ἀκολουθῆσαι ἢ τῷ φαινομένῳ ; οὐδενί . τί οὖν χαλεπαίνεις αὐτῇ , ὅτι πεπλάνηται ἡ ταλαίπωρος περὶ τῶν μεγίστων |
| παρείας . μιαρέ ] μεμιασμένε . Ὀρέστα , ἀναιδές . φήμ ' ] ναὶ . λέγω . . ὁμολογοῦνθ ' | ||
| , πρὸς τῇ τῶν εἰδῶν σοφίᾳ τῇ καλῇ ταύτῃ , φήμ ' ἐγώ , καίπερ γέρων ὤν , προσδεῖν σοφίας |
| καὶ εὐδαίμονες . ἁ μὲν γὰρ εὐδαιμονία τελειότας ἐστὶ βίω ἀνθρωπίνω : ὁ δὲ βίος ὁ ἀνθρώπινος σύσταμα τῶν πραξίων | ||
| . . . . Ἐν ταὐτῷ . Τῶ δ ' ἀνθρωπίνω βίω καιροὶ τρεῖς , ὁ μὲν ἐν εὐτυχίᾳ ὁ |
| δὲ χαλεποῖς ἐκείνοις καὶ ἀνημέροις ἀεὶ τοὺς ἁλισκομένους ὑποτεμνομένοις οὐκ ἐπέλιπον οἱ κατεγχειροῦντες . γελοῖος γὰρ διδάσκαλος ἦν τῆς τυραννικῆς | ||
| . καὶ διὰ τοῦτο ὀκνηρότεροι πρὸς τὰ σκώμματα ἐγένοντο καὶ ἐπέλιπον οἱ χορηγοί : οὐ γὰρ ἔτι προθυμίαν εἶχον οἱ |
| ] δε ? ? ! ! ! [ ] [ θάνωσι ] ! μηε [ ! ] γινώσκωσι [ ] | ||
| γόνος , οὐδ ' οὑμπολητὸς Σισύφου Λαερτίῳ , οὐ μὴ θάνωσι : τούσδε γὰρ μὴ ζῆν ἔδει . Οὐ δῆτ |
| ἀεὶ ] παρακεῖσθαι ψευδῆ . τί τοίνυν πάθω τοσούτῳ χρόνῳ ταλαιπωρήσας ; πῶς δέ μου τῆς γνώμης ἐκχέω τὰ τοσαῦτα | ||
| πημοναῖς ] βλάβαις δύαις ] κακοπαθείαις καμφθεὶς ] κατεργασθείς , ταλαιπωρήσας ὧδε ] οὕτως φυγγάνω ] φεύξομαι τέχνηἀσθενεστέρα ] ὥστε |
| Τί δ ' ἐστὶν ὅτι δέδοικας ἐλθεῖν αὐτόσε ; Κάκιον ἀπολοίμην ἂν ἢ σύ . Πῶς ; Ὅπως ; Δοκῶν | ||
| μὴ κατάξω τὴν κεφαλήν σου , Σωφρόνη , κάκιστ ' ἀπολοίμην . νουθετήσεις καὶ σύ με ; προπετῶς ἀπάγω τὴν |
| ἤσθιεν ὥσπερ νεοττὸς ὄρνιθος . Ἐσθιόντων δὲ αὐτῶν καὶ περιττότερα φιλούντων ὧν ἤσθιον , ναῦς ἁλιέων ὤφθη παραπλέουσα . Ἄνεμος | ||
| . . βλάπτειν . . φήμ ' ἐγώ : Ὡς φιλούντων αὐτῶν τὰ μὴ γενόμενα καινοποιεῖν . τοῖσιν ἡλίκοισι : |
| , καὶ ποῖα ἐνδείᾳ καὶ κράσει : τοῦ τοίνυν τέτυπται τρέποντος τὸ τ εἰς ς γίνεται πς , ἃ συγκιρνώμενα | ||
| λεκτέα ὑπηχοῦντος ἄνευ τῆς σῆς διανοίας καὶ τὰ φωνῆς ὄργανα τρέποντος , ᾗ δίκαιον καὶ συμφέρον : ἡνιοχήσω γὰρ ἐγὼ |
| πρόσφατον , νεωστὶ ἐστραμμένην , καινήν . . μὴ μὰν ἀσπουδί γε , δαμασσάμενοί περ , ἕλοιεν νῆας ἐυσσέλμουςἡ διπλῆ | ||
| εἰρύατο : νῦν αὖτέ με μοῖρα κιχάνει . μὴ μὰν ἀσπουδί γε καὶ ἀκλειῶς ἀπολοίμην , ἀλλὰ μέγα ῥέξας τι |
| πέμψαι μοι τὸν λόγον , ὥστ ' οὐδ ' ὅτι εἴρηκας ἔγραψας , ἀλλὰ πρὸς μὲν Ὀλύμπιον εἰρωνευόμενος ἔφης ἐμέσαι | ||
| ὁ σὸς πατὴρ σέβεται . Δία πατρῷον ] λέγειν , εἴρηκας . , εἶπες . ὡς ] λίαν . , |
| : ἄφορος δὲ καὶ αὐτὴ γίνεται , ἤν γε καὶ ἰηθῇ . Ἢν δὲ μή οἱ καταῤῥαγῇ τὰ καταμήνια διενεχθέντα | ||
| μελετωμένη καλῶς ἐν χρόνῳ , ἤν γε καὶ μὴ καταρχὰς ἰηθῇ . Αὕτη ἡ νοῦσος χαλεπὴ καὶ δέεται μελέτης πολλῆς |
| καὶ δικασπολὲν καὶ θεραπεύειν θεώς : στραταγὲν μὲν ὦν καλῶς δυνασεῖται πολεμὲν καλῶς ἐπισταθείς , δικασπολὲν δὲ καὶ διακούεν πάντων | ||
| ἇς στερισκόμενος ἐκ γενέσιος ὁ ἄνθρωπος οὐδὲ λόγον ἔτι προέσθαι δυνασεῖται . διὸ καὶ συγγενεστάταν τῷ λόγῳ ταύταν τὰν αἴσθασίν |
| , ἣ ἐκ τοῦ πολλοὺς σφάλλειν τὸ ἐναντίον ὄνομα ἀφροσύνη μετωνόμασται . τὰ μὲν οὖν προγεγενημένα τί δεῖ μακρότερον ἢ | ||
| ἀνῄρηται , τῶν δ ' ἴχνη λείπεται , τὰ δὲ μετωνόμασται , καθάπερ αἱ Αὐγειαὶ Αἰγαιαί : [ αἱ ] |
| ξυμβάλλω ἐμπόροις , οὐδὲ τὴν δραχμὴν ὅ τι ἐστί , γιγνώσκω , ἀλλὰ βοῦν σίτου καὶ οἴνου τράγον καὶ τοιαῦτα | ||
| κατακεκομμένα , τὰ δὲ κατακεκαυμένα . εἰ οὖν ἐγὼ μὴ γιγνώσκω μήτε τὰ ὅσια μήτε τὰ δίκαια , ὑμεῖς δὲ |
| ὀνομάζειν τινὰς ἐρωμένους ἢ φίλους καὶ ἐναποχεῖν τῇ γῇ καὶ ἐπιφθέγγεσθαι τῶν φίλων τὰ ὀνόματα . ὧτινος εἰπεῖν : ἔδει | ||
| μήτε γλυκὺ αὐτὸ εἶναι μήτε πικρόν , καὶ διὰ τοῦτο ἐπιφθέγγεσθαι τὴν οὐ μᾶλλον φωνὴν σκεπτικὴν οὖσαν . διαφόρως μέντοι |
| × – ˘ – ὅπως ὄνησιν [ στέργεις γενο [ εἰπόντι μέν σοι παν ? [ γένοιθ ' ὅπως λα | ||
| οἶδα , οὕτως εἰδέναι συνοῖσον καὶ τῷ τὰ βέλτιστ ' εἰπόντι : πολλῷ γὰρ ἂν ἥδιον εἶχον . νῦν δ |
| ἄγων αὐτήν . Ὅμηρος μέν νυν καὶ τὰ Κύπρια ἔπεα χαιρέτω . Εἰρομένου δέ μεο τοὺς ἱρέας εἰ μάταιον λόγον | ||
| δὶς τόσα κτᾶσθαι κακά ; οὐ δῆτ ' ἔγωγε : χαιρέτω βουλεύματα . καίτοι τί πάσχω ; βούλομαι γέλωτ ' |
| ἄλλον : ὢ πόποι ἦ δὴ μυρί ' Ὀδυσσεὺς ἐσθλὰ ἔοργε βουλάς τ ' ἐξάρχων ἀγαθὰς πόλεμόν τε κορύσσων : | ||
| οὐκέτ ' ἀνεκτῶς Ἕκτωρ Πριαμίδης , καὶ δὴ κακὰ πολλὰ ἔοργε . Τὴν δ ' αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη |
| παιδιᾶς ἄξια καὶ δὴ καὶ τόδε προσέλεγον : δέξαι τὰν ἀγαθὰν τύχαν , δέξαι τὰν ὑγίειαν , ἃν φέρομεν παρὰ | ||
| Πυθαγορείας ἐκ τοῦ Περὶ γυναικὸς σωφροσύνας . Τὸ μὲν ὅλον ἀγαθὰν δεῖ ἦμεν καὶ κοσμίαν : ἄνευ γὰρ ἀρετᾶς οὐδέποκα |
| , ἀνήθου σπέρματος ὀξύβαφον τὸ ἥμισυ : ταῦτα λέαινε ἐν γλυ - κεῖ κρητικῷ , ἢ ἑτέρῳ τινὶ τῶν σπουδαίων | ||
| , ὡς τὸ εἰπεῖν τὸ γλυκὺ πικρὸν καὶ τὸ ὄξος γλυ - κάδιον , παράφρασις δ ' ἡ τῶν λέξεων |
| . ἔνθ ' εἴ τοι τόδε ἔργον ἐφανδάνει , οὔτι μεγαίρω , κτεῖνέ τε καὶ Κόλχοισιν ἀείρεο δηιοτῆτα . ” | ||
| , οἵ ς ' ἀποκωλύσουσιν . Ἐγὼ δέ τοι οὔτι μεγαίρω : δώσω τοι Τεγέην ποσσίκροτον ὀρχήσασθαι καὶ καλὸν πεδίον |
| , οὔ τι δέμας θνητοῖσιν ὁμοίιος οὐδὲ νόημα . οὖλος ὁρᾶι , οὖλος δὲ νοεῖ , οὖλος δέ τ ' | ||
| , ἐπεὶ καὶ ὁ ἐλπίζων καθάπερ ὁ πιστεύων τῶι νῶι ὁρᾶι τὰ νοητὰ καὶ τὰ μέλλοντα . εἰ τοίνυν φαμέν |
| ὄσσω καὶ πέσσω , ἐξ οὗ τὸ ” κάκ ' ὀσσόμενος προσέειπεν ” . . . , : Ἡρακλείδης δὲ | ||
| τεύχεσιν . ” σημαίνει καὶ τὸ κατακοιμηθῆναι . κάκ ' ὀσσόμενος κακῶς ὑποβλεψάμενος . κακά ἐπὶ τοῦ ὀνοματικοῦ “ αἰεί |
| , ἐάν πῃ ἄλλῃ νῦν φήσῃς : οὐ γὰρ ἂν θαυμάζοιμι εἰ τότε ἀποπειρώμενός μου ταῦτα ἔλεγες . Ἀλλ ' | ||
| τηλικούτων καὶ πάνυ : καὶ λέγω γε ὅτι οὐκ ἂν θαυμάζοιμι εἰ τῶν ἐλλογίμων γένοιο ἀνδρῶν ἐπὶ σοφίᾳ . καὶ |
| . δῶκε δὲ μήτηρ χρύσεον ἀμφιφορῆα : Διωνύσοιο δὲ δῶρον φάσκ ' ἔμεναι , ἔργον δὲ περικλυτοῦ Ἡφαίστοιο . ἐν | ||
| καὶ Ἀχιλέως καὶ Ἀντιλόχου κεῖνται ὀστᾶ . Διονύσοιο δὲ δῶρον φάσκ ' ἔμεν , ἔργον δὲ περικλυτοῦ Ἡφαίστοιο . ἡ |
| Κλεομένης ὁ τύραννος , ὁ καὶ τὰς μαστροποὺς τὰς εἰθισμένας προαγωγεύειν τὰς ἐλευθέρας γυναῖκας καὶ τρεῖς ἢ τέτταρας τὰς ἐπιφανέστατα | ||
| διδάσκειν λυπροῦ τινος μισθαρίου . ἀλλὰ καὶ τῶν ἀδελφῶν ἕνα προαγωγεύειν , καὶ Λεοντίῳ συνεῖναι τῇ ἑταίρᾳ . τὰ δὲ |
| θέεις . Λευκῷ λίθῳ λευκὴ στάθμη . Μία λόχμη δύο ἐριθάκους οὐ τρέφει . Μηδικὴ τράπεζα . Μέλιτος μύελον : | ||
| ἥσθη καὶ ἀπέλυσεν αὐτούς . Μία λόχμη οὐ τρέφει δύο ἐριθάκους : ἐπὶ τῶν ἐκ μικροῦ τινος κερδαίνειν σπουδαζόντων . |
| Πραξιφάνης φησίν , ἀντὶ μυγμῶν παρελαμβάνοντο οἱ τοιοῦτοι σύνδεσμοι καὶ στεναγμῶν , † ὥσπερ τὸ αἲ αἲ καὶ τὸ φεῦ | ||
| . ἢ δειξάτωσαν ἐν τῇ βουλῇ τοῦ βασιλέως πίθον καὶ στεναγμῶν καὶ δακρύων , ὥσπερ ἐγὼ ἂν ἐπιδείξαιμι ζωῆς καὶ |
| , τὸ δ ' ὕλης ἐν βαθυξύλωι φόβηι , οὐ ῥάιδιον ζήτημα : κρᾶτα δ ' ἄθλιον , ὅπερ λαβοῦσα | ||
| ἐπαλλάττειν ; οὐδὲ τὴν ἀπορροὴν ἀπὸ τοῦ κενοῦ πως γίνεσθαι ῥάιδιον ὑπολαβεῖν : ὥστε λεκτέον τούτου τὴν αἰτίαν . ἔοικε |
| αὐτὸς τὸν σφῆνα ἐκρατήθη ἐκεῖ καὶ οὕτως ἐτελεύτησε . καὶ πόκα τῆνος : καὶ πότε ἐκεῖνος ἔλαιον εἶδεν , ὃ | ||
| μηδ ' ἀνίαισι δάμνα πότνια θυμόν : ἀλλὰ τύ δελφὲ πόκα τ ' ἔρωτα τὰς ἐμὰς αὐδὰς ἀίοις : ἀπόλυ |
| ματαιοπονεῖν ἐν τῇ ὁδῷ . . . ληφθῶ δόλῳ ] κρατηθῶ δόλῳ τῷ τῶν πολεμίων . . Ἐτεόκλεες , φέριστε | ||
| καὶ ἀπὸ τούτων μαθὼν ἐγὼ οὔτι καὶ οὐδαμῶς ληφθῶ καὶ κρατηθῶ τῷ τῶν Ἑλλήνων δόλῳ . τὸ δὲ μὴ παρέλκον |
| κιθαρίζειν καὶ τὰς λύρας λυμαίνονται : καὶ ἐγὼ δὴ εἰ ἐπιχειρήσαιμι ἐν τῷ σῷ οἴκῳ μανθάνειν οἰκονομεῖν , ἴσως ἂν | ||
| , εἶπον , διὰ ταῦτα οὐκ ἂν ἔτι τὰ τοιαῦτα ἐπιχειρήσαιμι νομοθετεῖν . Εἰκότως γ ' , ἔφη . Τί |
| τοι , Μενέλαε , θεοὶ ποίησαν ἄριστον θνητοῖς ἀνθρώποισιν ἀποσκεδάσαι μελεδῶνας . ὁ τῶν Κυπρίων τοῦτό φησι ποιητής , ὅστις | ||
| ψυχρὸν ὕδωρ ἐπάγων . τοῦ πίνων ἀπὸ μὲν χαλεπὰς σκεδάσεις μελεδῶνας , θωρηχθεὶς δ ' ἔσεαι πολλὸν ἐλαφρότερος . Εἰρήνη |
| παρούσης πημονῆς ἀπαλλαγῶ ] τούτου τοῦ δεσμοῦ ἐλευθερωθῶ . . πέπονθας ἀεικὲς πῆμα ] ὁ χορὸς ἀκούσας τῶν τοῦ Προμηθέως | ||
| . Ἀριστοφάνης Ἱππεῦσιν : ὅπερ γὰρ οἱ τὰς ἐγχέλεις θηρώμενοι πέπονθας . καὶ δευτέραις Νεφέλαις : τὰς εἰκοῦς τῶν ἐγχέλεων |
| ἐκείνοις ὑπῆρχε . πρῶτον μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι ἦσαν ὥστε οὐκ ἐδέδισαν βασανισθῆναι : ἔπειτα πατρίδα σφετέραν αὐτῶν καταλιπόντες ἕτοιμοι ἦσαν | ||
| ὀλίγῳ ξυμβάντα παρὰ λόγον αὐτοῖς ἔκπληξιν μεγίστην παρεῖχε , καὶ ἐδέδισαν μή ποτε αὖθις ξυμφορά τις αὐτοῖς περιτύχῃ οἵα καὶ |
| ἑξῆς τὸ ὁδοῦ πάρεργον οὐκ εἰσιτέον εἰς ἱερὸν οὐδὲ προσκυνητέον τοπαράπαν , οὐδ ' εἰ πρὸς ταῖς θύραις αὐταῖς παριὼν | ||
| βʹ . Ὁδοῦ πάρεργον οὔτε εἰσιτέον εἰς ἱερὸν οὔτε προσκυνητέον τοπαράπαν , οὐδ ' εἰ πρὸς ταῖς θύραις αὐταῖς παριὼν |
| πρῶτον πιεῖν , ἐπεὶ δὲ αὐτοῖς οὕτως δοκεῖ , οὐ περιεργάσομαι . “ καὶ λαβὼν ἔπιεν . ἀριστώντων δὲ αὐτῶν | ||
| ταῦτα : πλὴν εἰ μὴ τοῦτο λέγει , ὅτι οὐ περιεργάσομαι οὔτε εἰ ἐκ δικαίου οὔτε εἰ ἐξ ἀδίκου πορίσεσθε |
| κατάρατε , πέπλευκας ἤδη ποτέ ; Καὶ πολλάκις , ὦ Τιμόκλεις . Οὔκουν ἔφερε μὲν ὑμᾶς τότε ἢ ἄνεμος ἐμπίπτων | ||
| εἶναί μοι δοκεῖ . Αὐτό που τὸ ζητούμενον , ὦ Τιμόκλεις , συναρπάζεις : οὐδέπω γὰρ δῆλον εἰ προνοίᾳ τούτων |
| ἀντίπαλον θανάτου . πάντα δ ' ὅσα σπλάγχνοισιν ἐνίσταται ἄλγεα παύω , βῆχά τε καὶ πνιγμόν , λύγγα τε καὶ | ||
| βλέπειν . Λῆρος . λήθω λήσω , λῆρος : ὡς παύω παύσω , παῦρος . ἢ ἀπὸ τοῦ ῥέειν καὶ |
| καὶ Γλαυκέτης ἡ ψῆττα , καὶ Λεωγόρας , οἳ ζῆτε τερπνῶς οὐδὲν ἐνθυμούμενοι . ὃς πρῶτα μὲν Κλέωνι πόλεμον ἠράμην | ||
| τὸ πρᾶγμα οὐκ ἔστιν , ὥσπερ οὐδὲ τοῦ γάνυσθαι . τερπνῶς , ἡδέως , φαιδρῶς : τὰ γὰρ ἐκ τῶν |
| πόδ ' εἶχον , τῶιδ ' ἂν εὐστόχωι πτερῶι ἀπόλαυσιν εἰκοῦς ἔθανες ἂν Διὸς κόρης . τί δ ' , | ||
| εἰς Ὑπέρβολον . ἐρείδουσιν ] τὰ ποιήματα αὐτῶν . τὰς εἰκοῦς τῶν ἐγχέλεων : ἀντὶ τοῦ “ τῶν λέξεων ” |
| θανατώσει : πρὸς τὰς Ὠκεανίδας φησὶ , τοιαῦτα μέντοι τῶν φρενοπλήκτων καὶ τῶν εἰς νοῦν βεβλαμμένων καὶ παραφρονούντων τὰ βουλεύματα | ||
| τῶν μανιῶν , εἰ τάδ ' εὐτυχῆ ὑπάρχουσιν ; . φρενοπλήκτων ] τῶν μανικῶν . . παραπαίειν ] παραφρονεῖν . |
| [ [ ] [ [ ] ων ? [ ] προσα [ [ ] πελο [ [ ] νδε [ | ||
| ἔσωσε παραχρῆμα . Καὶ ταῦτα δὲ ὑπὲρ τῆς Αἰγυπτίας ἴβεως προσα - κήκοα . ἱερὰ τῆς σελήνης ἡ ὄρνις ἐστί |
| νυνὶ γάρἀλλὰ ποῦ θεοὺς οὕτω δικαίους ἐστὶν εὑρεῖν , ὦ Γέτα ; Λακωνικὴ κλείς ἐστιν ὡς ἔοικέ μοι περιοιστέα . | ||
| τι ληρεῖς . πέπλεγμαι ] πράγματι [ ] ἔφθαρμαι , Γέτα . [ ! ] μὴ καταρῶ , πρὸς τῶν |
| μ ' οὔπω δύνασαι περὶ τούτου , ἀλλὰ φλυαρεῖς καὶ πτερυγίζεις . Καὶ πῶς φεύγουσί ς ' ἅπαντες ; Ὅτι | ||
| καὶ ταῦτα ἀδίκως ἐκ τῶν κοινῶν , γίνονται ἄδικοι . πτερυγίζεις : ἀντὶ τοῦ “ μάταια καὶ κοῦφα διαλέγῃ ” |
| δῶμα κάτα δρήστειραι ἔασιν , εἰ μή τις γρηῦς ἐστι παλαιή , κεδνὰ ἰδυῖα , ἥ τις δὴ τέτληκε τόσα | ||
| διαπνέῃ δὲ τοῦ θώρηκοϲ τὴν θέρμην . ἄριϲτον δὲ ὀθόνη παλαιή . πάϲϲειν δὲ αὐχένα καὶ κληῗδαϲ ἀλφίτοιϲι καὶ θώρηκα |
| . . φοβεῖται : ὅτι τὸ φοβερὸν εἶναι καὶ τὸ φθονεῖσθαι , ὡς καὶ Σοφοκλῆς [ . ] : πρὸς | ||
| παρὰ τῶν οὐ φθονούντων . ἡδὺ δὲ καὶ αὐτὸ τὸ φθονεῖσθαι καὶ λαμπροῦ τινος σημεῖον . Οἱ τὸν ἥλιον οὗτοι |
| ἀπαίδευτον , ὡς ἂν συνηρανισμένον ἐκ συγκλύδων ὄχλου καὶ βιαίων φλυάρων . ὁ δὲ τούτῳ προσεταιριζόμενος ἀθλιώτερος μακρῷ . Ὁπότε | ||
| σαφές : ἀληθές μακρῷ χρόνῳ : πολλῷ χρόνῳ στωμυλμάτων : φλυάρων πιθανολογιῶν παρῆκα : ἀφῆκα κομψός : πέρπερος εἰσηγησάμην : |
| ἕως ἂν εἴπῃς . Ἐπειδὴ δὲ σιγᾷς , ὅτι μὲν ἀπορεῖς , συγγνώμην ἔχω σοι , ἃ δὲ τότ ' | ||
| ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ , θαυμάζεις , ὦ Σώκρατες , καὶ ἀπορεῖς εἰ διδακτόν ἐστιν ἀρετή ; ἀλλ ' οὐ χρὴ |
| , οὐ μὰν ἀνάπαλιν τὸ ἐπιστατὸν τᾶς ἐπιστάμας καὶ τὸ αἰσθατὸν τᾶς αἰσθάσιος . τὸ δὲ αἴτιον , ὅτι τὸ | ||
| : τὸ δὲ αἴτιον , ὅτι τὸ μὲν ἐπιστατὸν καὶ αἰσθατὸν καὶ ἄνευ τᾶς αἰσθάσιος καὶ ἐπιστάμας δύναται ἦμεν , |
| βασιλεύς : Αἰλιανοῦ δὲ ταῦτα ἀκηκοέναι δόκει . „ „ ξυνίημι ” ἦ δ ' ὃς ” τοῦ ἀπορρήτου , | ||
| , ἥκετ ' ἐμῶν καμάτων παραμύθιον : οἶδά τε καὶ ξυνίημι τάδ ' , οὔ τί με φυγγάνει : οὐδ |
| Λίνος οὔτε ὁ τούτου γενόμενος ὕστερον ἐποίησαν : ἢ καὶ ποιηθέντα ἐς τοὺς ἔπειτα οὐκ ἦλθεν . ταῖς Μούσαις δὲ | ||
| χοροὶ ἀναμένουσί σε ἐν τῇ Αἰγίνῃ ᾀσόμενοι τὸν ὑπὸ Πινδάρου ποιηθέντα ἐπίνικον . ὁ δὲ Δίδυμος διηπατῆσθαί φησι τοὺς ὑπομνηματισαμένους |
| ἂν ταύτῃ τῇ πόλει γένοιτο , ὅταν ἐν αὐτῇ πολλοὶ ἁμαρτάνωσιν . Εἶτα συνάπτει τὸν λόγον πρὸς τὰ ἀνωτέρω : | ||
| σοι , ὁρῶ σε καλῶς συμβουλεύοντα , καὶ ὅταν τι ἁμαρτάνωσιν , ὀρθῶς ἐπιτιμῶντα . Οὐ ταὐτόν ἐστιν , ἔφη |
| τῆϲ ἕδρηϲ ἡ ὑϲτέρη ὅλη καὶ ἐπὶ τοῖϲι μηροῖϲι τῆϲ γυναικὸϲ ἱζάνει . ἄπιϲτοϲ ἡ ξυμφορή , ἀλλ ' οὐκ | ||
| Ξενοκράτηϲ δὲ ἔγραψεν ἀνθρώπουϲ ἐϲθίειν καὶ οὖρα πίνειν καὶ καταμήνια γυναικὸϲ καὶ τὰ παραπλήϲια , οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ παθοποιητικά |
| , πλεόνων δὲ ἀριθμόν : καὶ διὰ τοῦτο τῷ χωρίῳ Σύμβολα γέγονεν ὄνομα . φαίνεται δὲ ὁ Ἀλφειὸς παρὰ τοὺς | ||
| . [ . , . ] ἔστω δὲ τὰ φρασθησόμενα Σύμβολα ταῦτα : α . εἰς ἱερὸν ἀπιὼν προσκυνῆσαι , |
| ? τρόποιϲ : ἔχαιρον εὐπορ ? ? ? [ ταῖϲ ἔνεϲτι διατριβαῖϲινδε ! ! ! [ εοϲ ? ! ! | ||
| τε εὐθὺϲ γίνεται καὶ νωθρότερα , καὶ ὄγκοϲ ἐν γαϲτρὶ ἔνεϲτι καὶ φῦϲα , καὶ οὐρεῖ ὑδατωδέϲτερα : οἷϲ χρὴ |
| τὸ τοιοῦτον εὑρεῖν , διότι μηδὲν ὑπακούεταί τι , εἰ μήτοι γε ἐφ ' ὧν ἐστὶν ὡρισμένον τὸ πρόσωπον , | ||
| παρέχειν . Μὰ Δί ' , ἔφη ὁ ταξίαρχος , μήτοι γ ' ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ , εἰ μὴ καὶ |
| ταῦτα ταύτῃ Μοῖρά πω τελεσφόρος κρᾶναι πέπρωται , μυρίαις δὲ πημοναῖς δύαις τε καμφθεὶς ὧδε δεσμὰ φυγγάνω : τέχνη δ | ||
| Ζεῦ ποτε ] ἄρα ἐνέζευξας ] ἐνέβαλες ἁμαρτοῦσαν ] πταίσασαν πημοναῖς ] βλάβαις ἤγουν τοῖς δεσμοῖς ἔ ἔ ] τοῦτο |
| τὸ ἐπιῤῥέον . ἐγὼ γοῦν ἐπὶ πολλῶν οἶδα μη - δενὸς ἄλλου δεηθεὶς , ἀλλὰ καὶ πάνυ καταχρησάμενος αὐτῷ , | ||
| βλαβήσεται . Σελήνης δυνούσης , Ἄρεως ἐπιδυομένου , μη - δενὸς ἀγαθοποιοῦ μαρτυροῦντος τῇ Σελήνῃ κάκιστον θάνατον τῷ φυγόντι δηλοῖ |
| πράττουσιν , ἀλλ ' ἐπιδεικνύμενος ὅτι διὰ τούτων τῶν | σιωπώντων κηρύκων , εἰ δὴ κήρυγμα σιωπώμενον γίγνεται , πρὸς | ||
| κτημάτων , τί δὴ κρώζεις ἄλλων ὑπ ' ὤμων φερομένη σιωπώντων ; ” [ Κακοῦ πρὸς ἀνδρός ἐστι μακρὸν οἰμώζειν |
| καὶ ἀσωμάτους εἶναι τὰς ἀρχὰς καὶ ἀμόρφους , τὰ δὲ μεμορφῶσθαι . Σῶμα δ ' ἐστίν , ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος | ||
| ἀέρι , ὥστε καὶ ἀπελθόντος τοῦ κηροῦ καὶ τοῦ δακτυλίου μεμορφῶσθαι τὸν ἀέρα τὸν περικείμενον . ἀλλ ' αὗται μὲν |
| ὅλω φύσιος : καὶ τᾶς σοφίας ὦν ἔργον κτᾶσθαι καὶ θεωρὲν τὰν τῶν ἐόντων φρόνασιν . ὃ δή φαμεν ἐν | ||
| ὅλω φύσιος : καὶ τᾶς σοφίας ὦν ἔργον κτᾶσθαι καὶ θεωρὲν τὰν τῶν ἐόντων φρόνασιν . . . . . |
| καὶ ἀκλειής : Ὅμηρος : μὴ μὰν ἀσπουδεί γε καὶ ἀκλειῶς ἀπολοίμην . . . . ἀκμαῖος : ὁ μὴ | ||
| γαῖαν ἱκέσθαι πετράων ἔκτοσθε : καταυτόθι δ ' ἄμμε καλύψει ἀκλειῶς κακὸς οἶτος , ἐτώσια γηράσκοντας . ” Ὧς ἔφατ |
| στύφει γὰρ καὶ ξηραίνει γενναίως : διὸ καὶ πρὸς τὰς μετριωτέρας αἱμορραγίας αὐτῷ χρώμεθα μόνῳ , καθάπερ γε καὶ τὰς | ||
| , ἃ ἂν τῶν παθῶν τε καὶ τῶν συμπτωμάτων διὰ μετριωτέρας ψύξεις ἐπάγεσθαι οἰηθῇς . Πρὸς τούτοις δὲ κἀκεῖνο προειδέναι |
| , ὁ μὴ φυλαχθεὶς καὶ νόμος καὶ δήμιος . Μὴ πάσχε πρῶτον τὸν νόμον καὶ μάνθανε . πρὸ τοῦ παθεῖν | ||
| γέννα . Ἐπαγγέλλου μηδενί . Φθιμένους μὴ ἀδίκει . Εὖ πάσχε ὡς θνητός . Τύχῃ μὴ πίστευε . Παῖς ὢν |
| Ἑλλάδος καὶ Ἀσίας . ἆρα κρείττονας σαυτοῦ ἢ ἴσους ἢ χείρονας ; κρείττονας . κρείττονας λέγεις τοὺς ἡττηθέντας ὑπὸ σοῦ | ||
| οἰνοχοΐας καὶ τῆς ἄλλης ἁπάσης διακονίας , ἅ φησι τοὺς χείρονας τοῖς ἀγαθοῖς διακονεῖσθαι . ταῦτα μὲν οὖν ἴσως Ἱππίας |
| ἂν ἢ μόνῳ ἐκείνῳ ποιῇ τις ἢ ἄριστα ; Οὐ μανθάνω , ἔφη . Ἀλλ ' ὧδε : ἔσθ ' | ||
| μανθάνειν σημαίνει καὶ τὸ νοεῖν , ὥσπερ εἰώθαμεν λέγειν ὅτι μανθάνω τὰ λεγόμενα ἀντὶ τοῦ νοῶ , σημαίνει δὲ τὸ |
| πόλεσι δεῖν : πρῶτον μὲν σαυτὸν , εὖ ἴσθι , λανθάνεις αὐτὰς δή που τὰς λειτουργίας περικόπτων τῇ πόλει καὶ | ||
| ἰσχυρὸν ἔχειν νομίζεις , ὅτι μὴ τοῖς νόμοις ἐγγέγραπται , λανθάνεις οὐδὲν ἧττον καὶ τά γε σὰ παιδικὰ ταύταις ὑποβάλλων |
| πιθεῖν σοφοὺς ? [ ] δυνατόν , βροτοῖσιν δ ' ἀμάχανον [ εὑρέμεν ] : ἀλλὰ παρθένοι γάρ , ἴσθ | ||
| μᾶτερ ὀμμάτων ; ἄστρον ὑπέρτατον , ἐν ἁμέρᾳ κλεπτόμενον ἔθηκας ἀμάχανον ἰσχὺν πτανὸν ἀνδράσι καὶ σοφίας ὁδόν , ἐπίσκοτον ἀτραπὸν |
| πράττειν , οὐκ ἂν θαυμάσαιμι εἰ πάνυ ῥᾳδίως τύχοις ὧν ἐπιθυμεῖς . Χαρμίδην δὲ τὸν Γλαύκωνος ὁρῶν ἀξιόλογον μὲν ἄνδρα | ||
| μὲν ἔρια ἐπιζητεῖς , ἀνωτέρω τέμνε , εἰ δὲ κρεῶν ἐπιθυμεῖς , ἅπαξ με καταθύσας τοῦ κατὰ μικρὸν βασανίζειν ἀπάλλαξον |
| ὅτι γὰρ τῶν τοιούτων [ καὶ ] παραδόξων καὶ ἀπολογίαν ἐξευρίσκειν ἔστιν , εἰς ἐγκώμιον ἐξαρκεῖ . χώρας μὲν ἀπὸ | ||
| , ὕστερον δὲ τοῖς ἰσχυροτέροις . πρὸς δὲ τὸ εὐχερῶς ἐξευρίσκειν τὸν βουλόμενον κατασκευάσαι ὑπέταξα καὶ τούτων τὰς ἐκθέσεις : |
| ἤμην . Περὶ ψυχῆς : „ καὶ αὐτὸς οὐκ ἦ μυθολόγος . „ ἢ σὺν τῷ ν . Ἦ γάρ | ||
| Χῖος λέγων , πεπιστεύσθω : ἐμοὶ δὲ δεινὸς εἶναι δοκεῖ μυθολόγος καὶ ἐν τούτοις καὶ ἐν ἄλλοις δέ . . |
| ὁ Φαῖδρος περὶ τὸ φαινόμενον κάλλος τὸ ἐν τοῖς λόγοις ἐπτόηται , καὶ ὁ Ἀκουμενὸς ἰατρός ἐστι τοῦ φαινομένου , | ||
| τὰς λέξεις φιλόκαλον καὶ ταῖς νεαραῖς πέφυκε συνανθεῖν ἡλικίαις . ἐπτόηται γὰρ ἅπασα νέου ψυχὴ περὶ τὸν τῆς ἑρμηνείας ὡραϊσμόν |
| ἐς ὅ τι πρᾶτον μόλοι . οὐκ ἄρ ' ἔμολε πρᾶτον οὐθέν ; οὐδὲ μὰ Δία δεύτερον τῶνδέ γ ' | ||
| ἔχον γ ' ἀπό τινος μηδ ' ἐς ὅ τι πρᾶτον μόλοι . οὐκ ἄρ ' ἔμολε πρᾶτον οὐθέν ; |
| στοιχείων ἰσονομίαν , ἣν ἀντιδιδόασιν ἀλλήλοις . ἐμοὶ δὲ εὐθυβολώτερον σκοπουμένῳ δοκεῖ τοῦτο δηλοῦσθαι : ἡ τιμῶσα ψυχὴ τὸ ὂν | ||
| καὶ πάρεστι διὰ τῶν πραγμάτων καταμαθεῖν . φανεῖται γὰρ πανταχῆ σκοπουμένῳ τοσοῦτον ὑπερβαλλομένη ὥστε μὴ πρώτη τῶν Ἑλληνίδων μηδὲ μάλιστα |
| κέλομαι τὸν ποιμένα . τὶν δέ , Κομᾶτα , δωρεῖται Μόρσων τὰν ἀμνίδα : καὶ τὺ δὲ θύσας ταῖς Νύμφαις | ||
| μέλλει λέξαι καὶ ἴσως ἂν ἐκ τῆς ἀηδίας καὶ ὁ Μόρσων ἡμιθνὴς γενήσεται ἢ καὶ τέλος θάνῃ . ἢ ζῶντ |
| ἀνεπιτάττοντος , τοῦ δὲ συνετοῦ ἢ ἐν τῷ λέγειν ἐκεῖνον συνιέντος ἢ μετὰ τὸ πραχθῆναι καὶ τελεσθῆναι † καὶ οὗτος | ||
| ἄρα οὐκ ἴσασι : τὸ γὰρ μανθάνειν καὶ ἐπὶ τοῦ συνιέντος ὁμοίως καὶ ἐπὶ τοῦ διδασκομένου . ἡ ἀπάτη δὲ |
| οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν πραγμάτων δύναται ὁ μὲν λόγος τὰν καθόλω θεωρίαν ὑπογράφεν , ἁ δ ' ἐμπειρία καθ ' | ||
| καὶ ‖ ἔστιν ὁ χρόνος κινάσιός τινος ἀριθμὸς ἢ καὶ καθόλω διάσταμα τᾶς τοῦ παντὸς φύσιος . Ἕκαστον τῶν εἰρημένων |
| δὲ θρασύτητα καὶ δειλίαν , καὶ ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς τὰς ἀντιθέτους κακίας , αἳ μήθ ' ἑαυταῖς μήτε ἄλλαις συμφέρουσιν | ||
| τὰς δύο ταύτας γενικὰς σχέσεις πολλαπλασίου καὶ ἐπιμορίου καὶ τὰς ἀντιθέτους αὐταῖς σὺν τῇ ὑπὸ προθέσει ἐκφερομένας ἄλλας δύο ὑποπολλαπλάσιόν |
| αὐτοῦ . Λέγω αὐτῷ : Κύριε , ἐγὼ ταύτας τὰς παραβολὰς οὐ γινώσκω οὐδὲ δύναμαι νοῆσαι αὐτάς , ἐὰν μή | ||
| καὶ μετανοήσωσιν , καὶ αὐτοὶ χαρήσονται . ἄκουε οὖν τὰς παραβολὰς τοῦ πύργου : ἀποκαλύψω γάρ σοι πάντα . καὶ |
| ἐκποδών , τὸν οὐκ ὄντα μᾶλλον ἢ μηδένα . Κέρδη παραινεῖς , εἴ τι κέρδος ἐν κακοῖς : βράχιστα γὰρ | ||
| βλέπουσιν ἡδονάς . Εἶεν , τῷ παιδὶ μὲν οὕτως ἀνόνητα παραινεῖς καὶ φέροντα βλάβην , τῇ θρεψαμένῃ δὲ πῶς ; |
| οὔτε τῇ προσποιήσει τῆς ἀναχωρήσεως δεῖ ἐξαπατᾶσθαι . Ἐκ τοῦ ὄκνου καὶ τῆς ὠχριάσεως διαγνωστέον τοὺς δειλοὺς τῶν ἀρχόντων καὶ | ||
| καὶ ὑπ ' ἀγνοίας τοῦ θορύβου τῶν Καίσαρος , καὶ ὄκνου , μὴ μάχης περὶ δείλην ἑσπέραν ἄρχειν , οἱ |
| οἱ δὲ συνεμφάσεις , οἱ δὲ σχετλιασμούς , φεῦ , παπαῖ , ὤμοι . φασὶ δὲ καὶ [ ] εἰκασμοῦ | ||
| καὶ γὰρ τὰ πυθόκραντα : δυσμαθῆ δ ' ὅμως . παπαῖ , οἷον τὸ πῦρ : ἐπέρχεται δέ μοι . |
| τοῦ κακοῦ , διδασκάλῳ τῇ πείρᾳ χρώμενος . οἷον : τρῶγέ τι γλυκὺ καὶ παρευθὺ γεῦσαι καὶ πικροῦ : καὶ | ||
| τοῦ κακοῦ , διδασκάλῳ τῇ πείρᾳ χρώμενος . οἷον : τρῶγέ τι γλυκὺ καὶ παρευθὺ γεῦσαι καὶ πικροῦ : καὶ |
| , τωθαστικός . καὶ τὰ ἐπιρρήματα φιλοπαιγμόνως , γελοίως , κομψῶς , χαριέντως , στωμύλως , φιλοσκωμμόνως εὐσκωμμόνως σκωπτικῶς , | ||
| σε λανθανέτω , τοῦτο οὐκ ἔστιν σόν , ἀλλὰ πηλὸς κομψῶς πεφυραμένος . ἐπεὶ δὲ τοῦτο οὐκ ἠδυνάμην , ἐδώκαμέν |
| τὴν ἡμέραν . ἐργῶδές ἐστιν ἐν βίῳ βεβιωκότα τοὺς τῶν φθονούντων πάντας ὀφθαλμοὺς λαθεῖν . οὐσίδιόν μοι καταλιπόντος τοῦ πατρὸς | ||
| τὴν ἡμέραν . Ἐργῶδές ἐστιν ἐν βίῳ βεβιωκότα τοὺς τῶν φθονούντων πάντας ὀφθαλμοὺς λαθεῖν . Οὐσίδιον γὰρ καταλιπόντος μοι πατρός |
| . Φιλεῖ δὲ καὶ Θεὸς τὸν σοφῶς συζῶντα : ἡ ἀμέλεια κατὰ τὴν θεόπνευστον γραφήν : Ἀνὴρ κατοιόμενος καὶ καταφρονῶν | ||
| , ὁ δὲ ἀμελεῖ . ἢ ἔστιν ἄλλως πως γιγνομένη ἀμέλεια ; οὐ γάρ που ὅταν γε ἀδύνατον ᾖ τῶν |