οὕτως ἂν ἀγαθῶν γένοιντο πατέρες . ἆρ ' οὖν οὗτος μεταπέπτωκεν ἢ ὁ γονεὺς ἐξηπάτηται ; εἰ μὲν βούλει κἀμὲ | ||
ἢ νοητὸν ὑπάρχειν . καὶ τὸ πάντων δεινότατον , ὅτι μεταπέπτωκεν ἡ ὑπόσχεσις αὐτοῦ , εἴγε ὑπισχνεῖται μὲν ἐκκαλυπτικὸν ἔσεσθαί |
Δείνων τε ὁ πολέμαρχος καὶ Σφοδρίας τῶν περὶ δαμοσίαν καὶ Κλεώνυμος ὁ υἱὸς αὐτοῦ , καὶ οἱ † μὲν ἵπποι | ||
τῆς φύσεως τὸ δῶρον . Ἀριστόδημος δὲ ὁ τρέσας καὶ Κλεώνυμος ὁ ῥίψας τὴν ἀσπίδα καὶ ὁ δειλὸς Πείσανδρος οὔτε |
αὐτοὺς τὸν πόλεμον ἐξενηνόχασι , καὶ ὅτι πρῶτον μὲν τὸ Κυλώνειον ἄγος οὐκ ἠθέλησαν ἐλάσαι , εἶθ ' ὅτι τὰς | ||
ἐξιλάσεως . οἱ δὲ τὴν αἰτίαν εἰπεῖν τοῦ λοιμοῦ τὸ Κυλώνειον ἄγος σημαίνειν τε τὴν ἀπαλλαγήν : καὶ διὰ τοῦτο |
λέγουσι δέ τινες : ἀπὸ τότε τὸ πῦρ ἔκρυψε . δισσῶς οὖν ἀπατηθεὶς ὁ Ζεὺς ἀντὶ ἐπιτιμίου τὴν γυναῖκα ἔδωκε | ||
τὸν θεὸν ἐγνωκότες καὶ τὰ μεγαλεῖα αὐτοῦ ἑωρακότες καὶ πονηρευόμενοι δισσῶς κολασθήσονται καὶ ἀποθανοῦνται εἰς τὸν αἰῶνα . οὕτως οὖν |
χρησάμενοι τῇ τοῦ ἰξοῦ ἐνεργείᾳ συλλαμβάνωσιν αὐτά . τῶν δὲ γελασάντων αὐτὴν ὡς ματαιολογοῦσαν αὕτη παραγενομένη ἱκέτις τῶν ἀνθρώπων ἐγένετο | ||
διαπλεύσας εἰς τὴν πατρίδα καὶ συντόμως ἐπανελθὼν τεθνήξομαι . πάντων γελασάντων ἐπὶ τῷ λόγῳ Διονύσιος ἐθαύμασε καὶ ἤρετο τίς ἂν |
: σὺ δὲ ὅσον ἀπὸ τοῦ συμποσίου τὸν Πλάτωνά μοι ἔδοξας λέγειν . Ὀρθῶς ἀνέγνως . τὸ δὲ λεγόμενον ὡς | ||
τότε . εἰ δὲ τοῖς αὐτοῖς ἐβούλου τιμᾶν , τιμᾶν ἔδοξας ἂν ἄνδρα ἑταῖρον , ἀλλ ' οὐ κολακεύειν τύχην |
ὅτε προὐκαλεῖτο Φορμίων Ἀπολλόδωρον ἀνοίγειν τὸ γραμματεῖον , ὃ παρεῖχεν Ἀμφίας ὁ Κηφισοφῶντος κηδεστής , Ἀπολλόδωρον δ ' οὐκ ἐθέλειν | ||
Σικυωνίων δὲ Δημότιμος Ναυκράτους , Μενεκράτης Ἀμφιδώρου , Ἐπιδαυρίων δὲ Ἀμφίας , Ἀθηναίων δὲ οἱ στρατηγοὶ Νικίας ὁ Νικηράτου , |
πλείους ἴσως τοῦ δέοντος ἐπαινοῦσιν , αὐτὸς οὕτως ἀνομοίως αὐτοῖς προσενήνεκται . ἀτὰρ , ὦ ἄριστε Καπίτων , ἐνεθυμήθην καὶ | ||
καὶ τῶν ἐπὶ γῆς βασιλέων οὐ Ῥωμαίοις μόνον ὡς πατὴρ προσενήνεκται , ἀλλ ' ἤδη καὶ Σκύθαις , οὗτός ἐστιν |
τὸ ἀπόφθεγμα φασίν . Κλέαρχος δὲ ὑπὸ τοῦ θεοῦ λεχθῆναι Χίλωνι Δαμαγήτου Λακεδαιμονίῳ . . , : γνῶθι σαυτὸν ὡς | ||
εἶναι τὸ ἀπόφθεγμα . Κλέαρχος δὲ ὑπὸ τοῦ θεοῦ λεχθῆναι Χίλωνι Δαμαγήτου Λακεδαιμονίῳ . Γράμματα Βελλεροφόντης διεκόμισεν : ἐπὶ τῶν |
, ἐρωτηματικόν , ἀόριϲτον , ἀναφορικόν ὃ καὶ ὁμοιωματικὸν καὶ δεικτικὸν καὶ ἀνταποδοτικὸν καλεῖται , περιληπτικόν , ἐπιμεριζόμενον , περιεκτικόν | ||
δεικτικὸν μόνον , τὸ δὲ οὗτος δεικτικὸν καὶ ἀναφορικόν . δεικτικὸν μέν : οὗτός τοι , Διόμηδες , ἀναφορικὸν δέ |
' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , ὅπως μὴ πάντων ἔργον σχετλιώτατον ἐργάσησθε . εἰ γὰρ ἀποψηφιεῖσθε Ἀγοράτου τουτουί , οὐ | ||
τι μὴ λυπήσεις τοὺς ἄλλους ποιῶν . καὶ τὸ δὴ σχετλιώτατον καὶ μέγιστον ἔμοιγε δοκοῦν ὕβρεως εἶναι σημεῖον : τοσούτων |
καὶ δυϲκινηϲία ἐϲτὶ τοῦ ὀφθαλμοῦ μετὰ πόνου καὶ ἐρεύθουϲ χωρὶϲ ὑγραϲίαϲ . πυριᾶν οὖν αὐτοὺϲ ϲυχνῶϲ ϲπόγγοιϲ ἐξ ὕδατοϲ θερμοῦ | ||
οὐϲίαϲ τεγγομένηϲ . ἄχρι μὲν οὖν τοῦ ϲώζεϲθαί τι τῆϲ ὑγραϲίαϲ ἑκτικὸϲ μόνον ὁ πυρετόϲ ἐϲτιν : ὅταν δὲ εἰϲ |
ἀεὶ ] παρακεῖσθαι ψευδῆ . τί τοίνυν πάθω τοσούτῳ χρόνῳ ταλαιπωρήσας ; πῶς δέ μου τῆς γνώμης ἐκχέω τὰ τοσαῦτα | ||
πημοναῖς ] βλάβαις δύαις ] κακοπαθείαις καμφθεὶς ] κατεργασθείς , ταλαιπωρήσας ὧδε ] οὕτως φυγγάνω ] φεύξομαι τέχνηἀσθενεστέρα ] ὥστε |
περὶ τούτου τοῦ πράγματος , ζητοῦντες εἴ τις ἐμοὶ καὶ Ἐρατοσθένει ἔχθρα πώποτε γεγένηται πλὴν ταύτης . οὐδεμίαν γὰρ εὑρήσετε | ||
βαρύνεται : σημαίνει δὲ τὴν κάμινον , ὡς παρὰ τῷ Ἐρατοσθένει : ” μέσον δ ' ἐξαύσατο βαυνόν ” , |
, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται : ὅτι Ζηνόδοτος γράφει τετελέσθαι ὀίω . τοῦτο δὲ Ἀχιλλεῖ ἥρμοζεν . . χρὴ | ||
Ἐπὶ μέντοι τῷ τέλει ὁ ἀστερίσκος τίθεται , γνώρισμα τοῦ τετελέσθαι τὸ ᾆσμα , ἐπεὶ ἡ κορωνὶς ἐπὶ πασῶν τίθεται |
' ὧν ἂν βούληται τιμᾶσθαι , τούτοις ὠφέλιμος εἶναι . Ἔφη δ ' αὐτὸν ὁ κατήγορος καὶ τῶν ἐνδοξοτάτων ποιητῶν | ||
ἐξίστασθαι τῆς ταὐτότητος μήθ ' ὑφ ' ἑτέρου προσαναγκάζεσθαι . Ἔφη δὲ καὶ ὁ Πλάτων ἐν Κρατύλῳ τὰ ὀνόματα ὁμοιώσει |
' , ἥ τ ' ἔπλετο νείκεος ἀρχή , δωσέμεν Ἀτρεΐδῃσιν ἄγειν , ἅμα δ ' ἀμφὶς Ἀχαιοῖς ἄλλ ' | ||
μὲν ἐν νήεσσι κορωνίσιν Ἴλιον εἴσω ᾤχεθ ' ἅμ ' Ἀτρεΐδῃσιν : ἐμοὶ δ ' ὄνομα κλυτὸν Αἴθων , ὁπλότερος |
τὴν τῶν ἐποίκων ἡγεμονίαν . Ὁ τοίνυν Πίνδαρος τοῖς ἑταίροις καθομιλῶν τὸ καταπραχθὲν τῷ Εὐφήμῳ τῷ Καρρώτῳ προσῆψε . . | ||
τὴν τῶν ἐποίκων ἡγεμονίαν . ὁ τοίνυν Πίνδαρος τοὺς ἑταίρους καθομιλῶν τὸ καταπραχθὲν τῷ Εὐφήμῳ τῷ Καρρώτῳ προσῆψε : μόνον |
. Σὺ οὖν , ἔφη τις , διὰ τί οὐκ ἀποθνήσκεις ; Ὅτι , ἔφη , οὐδὲν διαφέρει . Πρὸς | ||
, ” τί οὖν , “ ἔφη , ” οὐκ ἀποθνήσκεις ; “ ὀνειδιζόμενός ποτε ὡς οὐκ εἴη ἐκ δύο |
οὑτοσὶ πολὺ ὑμῶν κατεφρόνει , ὥστε οὐκ ὢν Ἀθηναῖος καὶ ἐδίκαζε καὶ ἠκκλησίαζε καὶ γραφὰς τὰς ἐξ ἀνθρώπων ἐγράφετο , | ||
ἐκάθισε ταῖς θεαῖς ὁ μῦθος κριτήν , εἰ ταῖς κόραις ἐδίκαζε , πάσαις ἂν τὸ μῆλον ψηφίσασθαι , εἴ γε |
συμβουλίη ἡ ἐς ἡμέας τείνουσα . Τοῦ μὲν γὰρ πεπειρημένος συμβουλεύεις , τοῦ δὲ ἄπειρος ἐών : τὸ μὲν γὰρ | ||
ἧττον δὲ ἀντιθέσεως . ἀλλὰ λέξει τις : μισθοφορεῖν ἡμῖν συμβουλεύεις ; τοῦτο δ ' ἦν Ἀθηναίοις εὐδοξοῦσιν ἐπαχθές τε |
σμικρῷ πολὺν τοῦτον τὸν κατάλογον βεβαιώσασθαι , οἷον πάλαι ποτὲ ἐπυθόμην ῥῆμα αὐτοκράτορα εἰπεῖν Ῥωμαίων , ὅτι σήμερον οὐκ ἐβασίλευσα | ||
τι τῶν αἰσχρῶν φοβερώτερον . ἡδέως δ ' ἂν αὐτῶν ἐπυθόμην τί μαθόντες σοὶ μὲν ἐνεκάλουν , ἡμᾶς δὲ ἐκόλασαν |
γεγονὼς μὴ παλαῖσαι μὲν ἐν παισὶν ὑπὸ Ἠλείων ἀπηλάθη , ἀνηγορεύθη δὲ ἐν ἀνδράσιν , ὥσπερ γε καὶ ἐνίκησεν : | ||
τῆς προτέρας Ἀνθηδόνιος . ἔστι καὶ λιμὴν Ἀνθηδόνιος . ” ἀνηγορεύθη Νίκων παγκρατιαστὴς Ἀνθηδόνιος ” . καὶ Λεωνίδης ζωγράφος , |
Νεμέᾳ , τετράκις δ ' Ἰσθμῷ ἐν ἀγχιάλῳ , Χίλων Χίλωνος Πατρεύς , ὃν λαὸς Ἀχαιῶν ἐν πολέμῳ φθίμενον θάψ | ||
μάλιστα γεγονὼς διὰ πρῆγμα τοιόνδε . Ἁρμοσαμένου Λευτυχίδεω Πέρκαλον τὴν Χίλωνος τοῦ Δημαρμένου θυγατέρα ὁ Δημάρητος ἐπιβουλεύσας ἀποστερέει Λευτυχίδην τοῦ |
; καὶ κνώδαλα πτεροῦντα καὶ πεδοστιβῆ . † καρπώματα στάζοντα κηρύσσει Κύπρις κάλωρα κωλύουσαν θωσμένειν ἔρῳ , † καὶ παρθένων | ||
ὄλβιον πάροιθε . τῆι δὲ νῦν τύχηι βροτοῖς ἅπασι λαμπρὰ κηρύσσει μαθεῖν , τὸν εὐτυχεῖν δοκοῦντα μὴ ζηλοῦν πρὶν ἂν |
ἐναντίον Ἀθηναίων ἁπάντων [ ἐν τῷ δήμῳ ] ἀπογράψας τινὰς ἀποκτείνειε [ καὶ αἴτιος γένοιτο τοῦ θανάτου ] ; οὐ | ||
ἔλεγε τὸν μὲν Κύρου Σμέρδιν ὡς αὐτὸς ὑπὸ Καμβύσεω ἀναγκαζόμενος ἀποκτείνειε , τοὺς μάγους δὲ βασιλεύειν . Πέρσῃσι δὲ πολλὰ |
μὲν οὖν ἐρρήθη τὰ δίκαια καὶ τὰ συμφέροντα ὑμῖν , ἀπέβη δὲ οὐχ ὡς ἡμεῖς ηὐχόμεθα , ἀλλ ' ὡς | ||
ὅτι ἄλλα μὲν καθ ' ὕπνους ἑώρακας , ἄλλα δὲ ἀπέβη : οὐ γὰρ ἦν ὁ πρότερος ὃν ἐθεάσω , |
' . Ἀγοράκριτος : ἐν τἀγορᾷ γὰρ κρινόμενος ἐβοσκόμην . Ἀγορακρίτῳ τοίνυν ἐμαυτὸν ἐπιτρέπω καὶ τὸν Παφλαγόνα παραδίδωμι τουτονί . | ||
] ἐκδίδωμι . Γ παραδίδωμι ] ἤγουν σοί , τῷ Ἀγορακρίτῳ . Γ τὸν Παφλαγόνα ] τὸν Κλέωνα . παραδίδωμι |
δὲ καὶ εἴ τινα ἄλλον αἰτιᾶται , χρῆναι ἑαυτὸν παρασχεῖν Κλεάνδρῳ κρῖναι : οὕτω γὰρ ἂν ὑμεῖς ἀπολελυμένοι τῆς αἰτίας | ||
. Ὡς δὲ καὶ Ἱπποκράτεα τυραννεύσαντα ἴσα ἔτεα τῷ ἀδελφεῷ Κλεάνδρῳ κατέλαβε ἀποθανεῖν πρὸς πόλι Ὕβλῃ , στρατευσάμενον ἐπὶ τοὺς |
καὶ Ἐρετριᾶς , ἐξανδραποδισάμενον ἀγαγεῖν , θάνατον αὐτῷ προειπὼν μὴ πράξαντι ταῦτα . καὶ ὁ Δᾶτις τοὺς μὲν Ἐρετριᾶς ἔν | ||
θεατὰς καὶ μάρτυρας ἔχοντα τῆς αὑτοῦ ψυχῆς ; ὥστε μήποτε πράξαντι μηδὲν οἷόν τε λαθεῖν , οὐ μᾶλλον ἢ τῷ |
ἰδεῖν οὐ βούλεσθε ; ταχύ γ ' ἂν ὁ τοιοῦτος ἐνεκάλεσεν τῷ θεῷ καταπεπομφότι αὐτὸν ὡς παρ ' ἀξίαν αὐτῷ | ||
καὶ τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν οἱ ἀστυγείτονες , καὶ οὐδεὶς ἐνεκάλεσεν οὔτε ξένος οὔτε ἰδιώτης τῶν παρ ' ἡμῖν οὔτε |
φηϲὶ γὰρ Ἁρποκρατίων ἐν τοῖϲ Πωλίωνοϲ αὐτὰ βιβλίοιϲ εἶναι . εἰκὸϲ δὲ καὶ ἄλλουϲ αὐτὰ ἐϲχηκέναι . ] ν ? | ||
ἀνατείνουϲιν ἐπὶ πλείουϲ ἡμέραϲ : “ καὶ ἴϲωϲ τι καὶ εἰκὸϲ δοκέει αὐτέοιϲιν εἶναι μεγάληϲ τῆϲ μεταβολῆϲ γενομένηϲ τῷ ϲώματι |
λέγει ἐν τῇ πρώτῃ : ” † καὶ † ἀπεμάχετο ἀρρωδέων ” . οὕτω Φιλόξενος ἐν τῷ Περὶ Ἰάδος διαλέκτου | ||
τὴν τέχνην εἰ ἐπίσταιτο : ὁ δὲ οὐκ ὑπεδέκετο , ἀρρωδέων μὴ ἑωυτὸν ἐκφήνας τὸ παράπαν τῆς Ἑλλάδος ᾖ ἀπεστερημένος |
κεκομισμένῳ χρέως παρὰ τῆς πόλεως τῆς Μυτιληναίων , Καμμῦ τῷ τυραννοῦντι Μυτιλήνης ὑπηρετῶν , ὃς καὶ ὑμῖν κοινῇ καὶ ἐμοὶ | ||
οὐκ ἀδυνάτων ἐν Μεγάλῃ πόλει : τούτῳ τῷ Ἀριστοδήμῳ καὶ τυραννοῦντι ἐξεγένετο ὅμως ἐπικληθῆναι Χρηστῷ . ἐπὶ τούτου τυραννοῦντος ἐσβάλλουσιν |
σύννους εἶ καὶ οὕτω δυσθυμεῖς ὥστε κινδυνεύειν ; ἐμοὶ τοῦτο προσανάθου καὶ μὴ δυσθύμει . ἕωθεν δὲ προσελθὼν εἰπὲ τοῖς | ||
μόνας σαυτῶι λαλεῖς δοκεῖς τε παρέχειν ἔμφασιν λυπουμένου ; ἐμοὶ προσανάθου , λαβέ με σύμβουλον πόνων . μὴ καταφρονήσηις οἰκέτου |
δὲ τοῦτο ἀντεχόμενοι φρονήσιος καὶ σωφροσύνας καὶ μελετὰν ποιούμενοι τοῖς παρεοῦσι καὶ μὴ πολλῶν ὀρεγόμενοι . οἱ γὰρ ἄνθρωποι τὰ | ||
αὐτοῦ τούτου εἵνεκα ἐπικτώμενον , καὶ ὅκως αἰεί τι τοῖσι παρεοῦσι προσθέῃ πρήγματα μὲν ἔχοντα , μήτε δὲ ἐς ἑωυτὸν |
τὸ τοῦ Λυγκέως ἔδοξε τῷ νῷ πεποιηκέναι καὶ ὁ αὐτόχειρ ᾕρητο πάνυ δὴ πιστεύων ἀνωτέρω πάσης ἰδέας ἐλέγχων ἠδικηκέναι . | ||
τακτικοῦ Δορυλάου . ἀνδρωθεὶς δ ' ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τοσοῦτο ᾕρητο τῇ συντροφίᾳ τῇ πρὸς τὸν Δορύλαον ὥστ ' οὐκ |
Ὄσιρις , οὗ καὶ κατ ' ἔτος γίνονται τελεταὶ ὡς ἀπολλυμένου καὶ εὑρισκομένου καὶ κατὰ μέλος ζητουμένου : οὔτε γὰρ | ||
προστάτην τῶν Μουσῶν μάρτυρα προσκαλούμενος , ὅπως ἐπακούσῃ αὐτοῦ ἀδίκως ἀπολλυμένου , ἔρριψεν ἑαυτὸν ἀπὸ τοῦ κρημνοῦ κάτω . καὶ |
, ἑλκτικῆς τέ ἐστι καὶ διαφορητικῆς καὶ ξηραντικῆς δυνάμεως . Ὄη τὸ δένδρον στυπτικῆς μετέχει ποιότητος . Οἶνος ἐκ τῆς | ||
ῥίζα ἑλκτικῆϲ τέ ἐϲτι καὶ διαφορητικῆϲ καὶ ξηραντικῆϲ δυνάμεωϲ . Ὄη τὸ δένδρον , οὗ ὁ καρπὸϲ ὄα καλεῖται , |
τῷ ξένῳ , καὶ οὐκ ἔσχον εἰπεῖν ὡς οὐκ ἂν αἰτήσαντι δοίης . ἃ γὰρ ἔλαβον , ᾄδεται . αἰτῶ | ||
ἀκμὴν καὶ τοῦτό σοι ἔδωκα ἵνα μὴ ἐγκληθῶ ὅτι τῷ αἰτήσαντι ἐχθρῷ οὐδὲν παρέσχον . ταῦτα ἀκούσας ὁ Σατανᾶς ἀντέπεμψέν |
. γαστρὶ χαριζόμενος τῆς οὐ λαμυρώτερον οὐδέν οὐκ ἂν δὴ Πύρρωνί γ ' ἐρίσσειεν βροτὸς ἄλλος ἀλλ ' οἷον τὸν | ||
. γαστρὶ χαριζόμενος τῆς οὐ λαμυρώτερον οὐδέν οὐκ ἂν δὴ Πύρρωνί γ ' ἐρίσσειεν βροτὸς ἄλλος ἀλλ ' οἷον τὸν |
εἰς ἔπη τρισχίλια . Καὶ τὸ ἐπίγραμμά τινες τὸ ἐπὶ Μίδᾳ τοῦτόν φασι ποιῆσαι : χαλκῆ παρθένος εἰμί , Μίδα | ||
ὁ Ἀργεῖος ἔκοψε νόμισμα , εἴτε Δημοδίκη ἡ Κυμαία συνοικήσασα Μίδᾳ τῷ Φρυγίπαῖς δ ' ἦν Ἀγαμέμνονος Κυμαίων βασιλέωςεἴτε Ἀθηναίοις |
ἤκουον , ποθοῦντες δὲ τὴν οὐχ ἑκοῦσαν οἰχομένην μοῖραν . ἐμίσει μὲν οὖν καὶ ἐπεβούλευε , τοῦ μίσους δὲ οἶδα | ||
. Φῶκον δὲ τὸν Φωκίωνος υἱὸν οὐκ ἦν ὃς οὐκ ἐμίσει Ἀθηναίων , καὶ ὁπότε ἀπαντήσει τις αὐτῷ , ἔλεγεν |
, ἀλλ ' ἔτι ? ? τι ἐνδεῖν τῷ λόγῳ ὑπείληφας ? ? ? ; Ἰκανώτατα μὲν οὖν ἔχειν ὑπολαμβάνω | ||
μόνος ἀμιγοῦς ἠκρατίσω σοφίας : τοῦ καταρᾶσθαι χεῖρον τὸ ὀνομάζειν ὑπείληφας ; οὐ γὰρ ἂν τὸν μὲν βαρύτατον ἀσέβημα εἰργασμένον |
ἐφαίνου μετέχων , οὕτω σοι καὶ ὁ τέταρτος λοιπὸς ἐνταῦθα ἀπήντηκε . σαφῶς γὰρ οὑτωσὶ τῷ Περικλεῖ ταυτὸν ἔπαθες ἐπὶ | ||
. . Ζ , . ὅτι πρὸς τὸ δεύτερον πρότερον ἀπήντηκε . . . . , γ . ο . |
ἀϲιτήϲαντεϲ , ἐξ ὧν ἐὰν μὴ φθάϲωϲιν ἀποθανεῖν εἰϲ τοὺϲ ἑκτικοὺϲ μεταπίπτουϲιν , αὖθίϲ τε ἐκ τούτων εἰϲ μαραϲμὸν ἢ | ||
ὑγρὰϲ καὶ ψυχρὰϲ εἶναι προϲήκει τροφὰϲ τὰϲ μελλούϲαϲ ὀνήϲειν τοὺϲ ἑκτικοὺϲ πυρετοὺϲ , εὔδηλον παντί . τοιαῦται δέ εἰϲιν : |
βασιλέα τὸν αὑτοῦ μεγαλωστὶ μέμφομαι : Ἀλέξανδρον δὲ τῆς συμφορᾶς οἰκτείρω , ὅτι δυοῖν κακοῖν ἐν τῷ τότε ἡττημένον ἐπέδειξεν | ||
ἄκρητον ἀφειδῶς ἔσπασας , ὥστε φρενῶν ἐκτὸς ὄλισθες ἑῶν ; οἰκτείρω δ ' οὐ τόσσον , ἐπεὶ θάνες , ἀλλ |
καὶ λίθων ἐκάθισέ σε . κἂν βλακεύῃ τις , οὐκ ἐπιτρέπεις , ἀλλὰ καὶ φωνῇ καὶ ὀφθαλμῷ τέκτονα ἐπεγείρεις . | ||
δεῖ πρὸς ἡμᾶς . ἔστιν ὅτῳ ἄλλῳ τῶν σπουδαίων πλείω ἐπιτρέπεις ἢ τῇ γυναικί ; Οὐδενί , ἔφη . Ἔστι |
ἄλλα τὰ παραπλήσια ; Φεῦ τῆς πολλῆς πλάνης , ὦ Ἀσκληπιέ . τὰ μᾶλλον πληρέστατα καὶ μεστότατα ὄντα , ταῦτα | ||
κινεῖται τὸ πᾶν , τί εἴπομεν ; Ἀσώματον , ὦ Ἀσκληπιέ . Τὸ οὖν ἀσώματον τί ἐστι ; Νοῦς ὅλος |
, ἀλλὰ συγκεκαλυμμένη πεσοῦσα ἐπὶ τῆς γῆς ἔκειτο . σκέψις προύκειτο τῷ Αἰγυπτίῳ τί καὶ πράξειε : βίαν μὲν γὰρ | ||
, λοιπὸς δὲ ὁ τῶν ΒΓ ἐπὶ ιαʹ . ἅπερ προύκειτο δεῖξαι . Αἱ μὲν οὖν περὶ τὰ γένη τῶν |
χαρίζεσθαι , δεόμενος ὑπὲρ αὐτοῦ πραττομένου δίκας ὑπὲρ ὧν οὐκ ἐξήμαρτε . Πολλῆς ἐνέπλησέ με φροντίδος κομίσας τις περὶ ὑμῶν | ||
τῶι ἀνδρὶ τῶι τότε δανειζομένωι ἀπωλοφύρετο τὴν συμφοράν , ὅτι ἐξήμαρτε καὶ ὅτι οἱ μεταμέλει οὐ χαρισαμένωι , ἀλλ ' |
τὴν δίκην ἀπόδος παρ ' ἀνδρὸς κακοῦ . Καὶ ὁ Ἀρταῖος ὑπέσχετο , ἐπειδὰν εἰς Βαβυλῶνα ἀφίκηται . Οὐ πολλοῦ | ||
με κτείνειάς τε καὶ τὴν Βαβυλῶνος ἀρχὴν αὐτῷ δοίης . Ἀρταῖος δὲ ἔφη δικαιότερα Παρσώνδην αἰτεῖσθαι : χρῆναι γὰρ μὴ |
, ἢν ἐπιτείνωσιν οἱ τεχνάζοντες . Καὶ τί τοῦτο , Μουσώνιε ; σφόδρα γὰρ ἀνήκοος τοῦ λόγου . Ἄκουε δὴ | ||
τοῦ λόγου . Ἡ ὀρυχὴ τοῦ Ἰσθμοῦ καὶ σοί , Μουσώνιε , διὰ χειρός , ὥς φασι , γεγονυῖα τῷ |
ἀγαθὸν περιποιούμενον ἑαυτῷ μάλιστά φησι φιλεῖν ἑαυτόν . ὃς καὶ φίλαυτος δόξειεν ἂν εἶναι μᾶλ - λον εἰκότως : ἑαυτῷ | ||
δύσλυτος καχυπόνους δύσελπις ἀρίδακρυς ἐπιχαιρέκακος λελυττηκὼς παρακεκομμένος ἀδιατύπωτος κακομήχανος αἰσχροκερδὴς φίλαυτος ἐθελόδουλος ἐθέλεχθρος δημοκόπος κακοικονόμος σκληραύχην θηλυδρίας ἐξίτηλος ἐκκεχυμένος σκωπτικὸς |
δὲ τῇ παιδὶ πάντα ἐδωρήσατο ὁπόσα ᾤετο καὶ τῷ Κυαξάρῃ χαριεῖσθαι . ταῦτα δὲ ποιήσας εἰς Πέρσας ἐπορεύετο . Ἐπεὶ | ||
θαυμάσαι τὸ μὴ πολλὰ τέκνα φάναι δώσειν , ἓν δὲ χαριεῖσθαι μόνον . διὰ τί δέ ; ὅτι τὸ καλὸν |
τῶν ἀλαζονευομένων ἐπὶ τινί . εἴρηται δὲ ἀπὸ Ῥοδίου πεντάθλου ἀλαζονευομένου ἐπὶ τῷ ἅλλεσθαι . Αὐτὸ δείξει : ἐπὶ τῶν | ||
καταβαλεῖν αὐτοῦ τὴν ἐπιστήμην εἰς τὸ μηδὲν ἐπεχείρησεν , ὡς ἀλαζονευομένου καὶ μηθὲν ἀληθὲς λέγοντος . ταῦτα διανοηθεὶς ἐκάλει τὸν |
οὓς ἔλεγεν παρερχόμενος , καὶ εἰπεῖν ὅτι πόσῳ σοῦ ἐγὼ κομψότερος μάντις εἰμί . Τί οὖν ; ἐγὼ λέγω , | ||
ἄλλῳ , ἀλλὰ τούτῳ γε , ὡς ἔοικεν , εἰμὶ κομψότερος : προῖκα γὰρ ἐμαυτὸν ἐπαινεῖν ἀξιῶ , καὶ ταῦθ |
ᾔτησε τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου πρὸς ταφήν . Καὶ ὁ Πειλᾶτος πέμψας πρὸς Ἡρῴδην ᾔτησεν αὐτοῦ τὸ σῶμα : καὶ | ||
. Καὶ [ μὴ ] βουληθέντων νίψασθαι ἀνέστη [ ] Πειλᾶτος : καὶ τότε κελεύει Ἡρῴδης ὁ βασιλεὺς παραπημφθῆναι [ |
καὶ φρονήσει δεινοτάτῃ καὶ ἐμπειρίᾳ πολυτροπωτάτῃ , φιλοσοφίᾳ ἐπιθέμενος , δημοσιεῦσαι ταύτην τοῖς Ἕλλησιν ἐν ἁρμονίᾳ τῇ ποτὲ εὐδοκίμῳ : | ||
, θανάτῳ ζημιῶσαι καὶ τοῖς ἕνδεκα παραδοῦναι καὶ τὰ χρήματα δημοσιεῦσαι , τὸ δ ' ἐπιδέκατον τῆς θεοῦ εἶναι . |
' Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν . ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι βῆναι ἐπ ' Ἀτρεΐδην . οἳ δ | ||
διαίρεσιν ὀίω . . . . μήποτε δὲ καὶ τὸ δοάσσατο περισσῷ κέχρηται τῷ δ , ὡς καὶ τὸ δνοφερὸν |
εἴ τις πάσχων τότε οὐκ εἰκότα , τουτέστι κακῶς , ὠργίζετό μοι , νῦν τὸ ἀληθὲς σκοπῶν μεταπειθέσθω τῷ δήμῳ | ||
, εἴ τις καὶ τότε ἐν τῷ πάσχειν οὐκ εἰκότως ὠργίζετό μοι , μετὰ τοῦ ἀληθοῦς σκοπῶν ἀναπειθέσθω . ἢ |
μοι ἐείκοσιν ἀντεβόλησαν : τὸ δὲ παρ ' Ἀριστοφάνει ἐν Ἀμφιαράῳ διὰ τοῦ ε ἠντεβόλησεν δύο † κλήσεις ὑπέστη . | ||
, ἥτις ὥσπερ τις ὅρκος πιστότατος δοθεῖσα τῷ Ὀϊκλέος παιδὶ Ἀμφιαράῳ καὶ γυνὴ αὐτῷ γενομένη ἔσβεσε τὴν μάχην , καὶ |
τούτων ἕκαστα ποιοῦντας πονηροτέρους ἢ τοὺς ἑκόντας . σὺ οὖν χάρισαι καὶ μὴ φθονήσῃς ἰάσασθαι τὴν ψυχήν μου : πολὺ | ||
τῷ κόσμῳ καὶ τοῦ βίου τὸ ἄγριον μύησον εἰρήνῃ : χάρισαι νόμους τῷ βίῳ , χάρισαι νυκτὶ χρησμούς : πλήρωσον |
ὑπ ' ἀττελέβων πάλιν ἀνεβλάστησε : τὰ δ ' οἷον ἀπέπεσεν . ἥκιστα δ ' ἴσως τὰ τοιαῦτα ἄτοπα διὰ | ||
, μάλα κατὰ μέσην τὴν κνήμην ἐόντα , ἑξηκοσταῖά μοι ἀπέπεσεν , ὅσα ἐψιλώθη αὐτέων . Διενέγκοι μὲν γὰρ ἄν |
παιδίων πάνυ σφόδρα . τοῦτό τοι καὶ ὁ Εὐριπίδης ἡμῖν ὑπαινίττεται , ποιήσας τὸν αὐτὸν τοῦτον θεὸν λέγοντα παίζω : | ||
ὃς μετὰ χειμέριον : ὁ Κάστωρ σοι εὐδίαν παρασκευάζει . ὑπαινίττεται δὲ τὸν τῶν Κυρηναίων νεωτερισμόν : στάσις γὰρ ἐνέπεσεν |
ἐκφυγών . ἀρκυσμάτων ] δικτύων . Ἐκκατιλλώψας : χλεβάσας , ἐγγελάσας . διὰ δὲ τούτων ἐρεθίζει αὐτάς . ἐκκατιλλώψας ] | ||
ἀνατετραμμένα . ἐκφυγών . δικτύων . Ἐγκατιλλώψας : χλευάσας , ἐγγελάσας . διὰ δὲ τούτων ἐρεθίζει αὐτάς . χλευάσας . |
, ἀνάδυσις , ἀναχώρησις . καὶ τὰ ἀπαρέμφατα μετανοῆσαι , μεταμελῆσαι , μεταγνῶναι , γνωσιμαχῆσαι , ἀναλογίσασθαι , ἐπιθεάσασθαι , | ||
καὶ τείχη ἡμῖν καὶ χώραν καὶ δύναμιν πειράσομαι ποιεῖν μὴ μεταμελῆσαι τῆς πρὸς ἐμὲ ὁδοῦ . καὶ τὸ μέγιστον δή |
σημαίνει δὲ τὸ ἀϊστῶσαι τὸ ἀφανίσαι . . . . ἄϊον : ἐπεὶ φίλον ἄϊον ἦτορ . ἐκ τοῦ † | ||
τὸ ἀφανίσαι , . , . Ἄϊον : ἐπεὶ φίλον ἄϊον [ ἦτορ : ἐπεί : ἀφ ' οὗ ] |
, φυλάσσου μή τις ἐν στίβωι βροτῶν . ὁρῶ , σκοποῦμαι δ ' ὄμμα πανταχῆι στρέφων . Πυλάδη , δοκεῖ | ||
ν ? τέρψιν [ νῦν ? [ ! ] ! σκοποῦμαι ? χώ ! [ ὡς ἄσμενός ς ' ἐσεῖδον |
ποιεῖν . ἀλλ ' οὐδεὶς ἐρεῖ . καὶ μὴν πάντες ἐπίστασθ ' ὡς , καὶ παραινούντων τούτων καὶ μή , | ||
διδάσκετε καὶ πάντα μηχανᾶσθε κἀξευρίσκετε , ἓν δ ' οὐκ ἐπίστασθ ' οὐδ ' ἐθηράσασθέ πω , φρονεῖν διδάσκειν οἷσιν |
ὡς ἂν τύχῃ ταῖς ἀπάταις ἀγόμενον , ἐμμένειν δὲ οἷς ἐπῄνεσεν οὐ δυνάμενον , ἠρώτων τί τοὔνομα εἴη τῷ ξένῳ | ||
, οὐχ ὡς ἐκεῖνοι ποιοῦσιν . ἅμα μὲν ἐπέστη καὶ ἐπῄνεσεν τὸν τραγῳδόν , ἅμα δὲ περιεβλέψατο : εἶτα ἄν |
] κύκλου , ὅπερ ἐπέχει τὸ τοῦ ἡλίου μέγεθος , μυριοπλάσιον εἶναι δεῖ τούτου τοῦ τμήματος τῆς γῆς , ὅπερ | ||
εἰς Ἑλλάδα μετὰ στρατοῦ ἐλθεῖν καὶ ἡττηθῆναι , καὶ ταῦτα μυριοπλάσιον πλῆθος ἔχοντα ἢ πρώην ἐκεῖνος . Δαρεῖος μὲν γὰρ |
λέγ ' ἕτερον . Ἀκούετε , ὦ ἄνδρες δικασταί : Παμφίλῳ φησὶν καὶ Φειδόλεῳ Ῥαμνουσίοις κοινῇ τάλαντον ἐνοφείλειν καὶ Αἰαντίδῃ | ||
Μελίτην ἄνω . ἔπινον δ ' ἄρ ' ἐνταῦθα παρὰ Παμφίλῳ τῷ γναφεῖ Κόνων οὑτοσί , Θεότιμός τις , Ἀρχεβιάδης |
ἐστὶν αὐτὴν ἀποφαίνεσθαι , ἐὰν θέλῃς οὐκ ἀναγινώσκω ἢ οὐκ ἀναγνώσομαι , καὶ μάλιστά γε ἐπὶ ἐνεστῶτος καὶ μέλλοντος : | ||
: δηλοῖ γὰρ δισταγμόν , ὡς ἐν τῷ ἐὰν ὑγιάνω ἀναγνώσομαι : δηλοῖ δὲ καὶ ἀποτελεσμόν , ὡς ἐν τῷ |
γε . Μέρος ἄρα ἀνδρείας ἡμῖν , ὦ Νικία , ἀπεκρίνω σχεδόν τι τρίτον : καίτοι ἡμεῖς ἠρωτῶμεν ὅλην ἀνδρείαν | ||
ὧν ἂν σὺ σοφὸς γένοιο ; “ τί ἄν μοι ἀπεκρίνω ; τίνα αὐτὴν εἶναι ; ἆρα οὐ κυβερνητικήν ; |
[ τοῦτό γέ οἱ σαφέως μαρτυρήσω : ] τοῦτο αὐτὸ μαρτυρήσω τὸ προδεδηλωμένον , ὅτι εἰς πάντα ὁ Ἀγησίας παραπλήσιος | ||
ἤγουν τοῦτον τὸν ἔπαινον ἀληθῶς αὐτῷ , τῷ Ἀγησίᾳ , μαρτυρήσω . αἱ γλυκύφωνοι δὲ ᾠδαὶ ἐπ ' ἐμοὶ τοῦτο |
Πέρσας , ἐντειλάμενός οἱ ἀπὸ γλώσσης διδόντα τὸν λαγὸν Κύρῳ ἐπειπεῖν αὐτοχειρίῃ μιν διελεῖν καὶ μηδένα οἱ ταῦτα ποιεῦντι παρεῖναι | ||
καὶ τῶν Ὁμήρου μὴ ἀπαίδευτον , ἡσθέντα τῇ ὄψει ταύτῃ ἐπειπεῖν τὰ ἐξ Ἰλιάδος ἐκεῖνα , παρατρέψαντα ὀλίγον μέγα δ |
ἥκιστα γέγονε , ὅτι βασιλεὺς Ξέρξης πάντων δὴ μάλιστα ἀνδρῶν ἐθυμώθη ζώοντι Λεωνίδῃ : οὐ γὰρ ἄν κοτε ἐς τὸν | ||
Κοιμωμένου λέοντος ἀγρίης χαίτης διέδραμεν μῦς : ὁ δὲ λέων ἐθυμώθη , φρίξας δὲ χαίτην ἔθορε φωλάδος κοίτης . κερδὼ |
ἐπὶ πᾶσαν χθόνα ] ἠλπίζετο γὰρ Ξέρξης πᾶσαν τὴν γῆν δουλώσειν , μήτοι γε τὴν Ἑλλάδα . . ποιμανόριον θεῖον | ||
] ὁ ὁρμητικός . * ἤλπιζε γὰρ Ξέρξης πᾶσαν γῆν δουλώσειν , μήτοιγε δὴ τὴν Ἑλλάδα . χθόνα ] γῆν |
Πολιορκητῇ , τοῦ δ ' Ἱππολόχου τοὺς Καράνου τοῦ Μακεδόνος ἐμφανίζοντος γάμους . καὶ ἄλλαις δὲ περιετύχομεν τοῦ Λυγκέως ἐπιστολαῖς | ||
γενόμενον δεῖπνον Δημητρίῳ τῷ Πολιορκητῇ , οὗ ἦν ἐρωμένη , ἐμφανίζοντος . Ἱππολόχου δὲ τοὺς Καράνου τοῦ Μακεδόνος γάμους ἐμφανίζοντος |
τοῦ νεανίσκου μικροψυχίαν , ἵνα τῆς ἐρωμένης ἀποτυχὼν ἕνα δίκαιον δράσειε φόνον τὸν ἑαυτοῦ . ἐπειδὴ γὰρ παντὸς ἁμαρτήματος τυραννὶς | ||
ὑπὸ τῆς πολλῆς χαρᾶς , ὅσα ἂν ἡ σφόδρα λύπη δράσειε : μικροῦ γὰρ περιτραπεὶς εἰς τὸ πεσεῖν ὑπήχθη , |
ἀνέχειν σφᾶς ἐς τὸν ἀέρα τὰ πτερά . ἐνταῦθα καὶ Τηλέφῳ τῷ Ἡρακλέους γάλα ἐστὶν ἔλαφος παιδὶ μικρῷ διδοῦσα καὶ | ||
ἐσχάτοις τῆς Μυσίας εὗρον . ἔνιοι τὴν παροιμίαν χρησμὸν λέγουσι Τηλέφῳ μαντευομένῳ γεγονέναι παρὰ γονέων , ἐπὶ τίνας τόπους ἐλθὼν |
ἀλύεις ὅτι Ἶρον ἐνίκησας . πολλὴ δὲ ἡ χρῆσις παρὰ Πλουτάρχῳ . ἀλύω τὸ χαίρω , ὡς καὶ Ὅμηρος ἐν | ||
τὴν Σύροις πάτριον , πεισθεὶς τῷ ὀνείρῳ οὐδὲ παραδείγματι τῷ Πλουτάρχῳ χρησάμενος ἔφαγέ τε τότε καὶ ἤσθιεν ἀεὶ τῶν κρεῶν |
εἰσὶ γὰρ Φαληρικοί . ἄλλοι δ ' ἐπώλουν , ὡς ἔοικ ' , Ὀτρυνικούς . μὴ μεστὰς ἀεὶ ἕλκωμεν , | ||
[ δ ' ] οὐθέν [ ] , ὥστ ' ἔοικ [ ] ? ' ἐ - [ πάγειν ] |
Κόπρειος τοῦ Πύρρου κλήρου λαχεῖν τὴν λῆξιν ἠξίωσεν , ὃς τετελεύτηκε πλείω ἢ εἴκοσιν ἔτη , τρία τάλαντα τίμημα τῷ | ||
τε ὁ μάγος εἴη ὁ βασιλεύων καὶ Σμέρδις ὁ Κύρου τετελεύτηκε : καὶ αὐτοῦ τούτου εἵνεκεν ἥκω σπουδῇ ὡς συστήσων |
αὐτομάτως γινομένων : τὰς δ ' ἀρχὰς ἀορίστους εἶναι . Χαλεπὸν δὲ πάλιν αὖ τὸ τοὺς λόγους ἑκάστοις περιθεῖναι πρὸς | ||
' οὐ ταῦτ ' ἀλλ ' ἐκεῖν ' ᾑρούμεθα ; Χαλεπὸν Πάμφιλε ἐλευθέρᾳ γυναικὶ πρὸς πόρνην μάχη . πλείονα κακουργεῖ |
κύων . οἰκέται δύο Σωσίας καὶ Ξανθίας : Βδελυκλέων : Φιλοκλέων : χορὸς γερόντων σφηκῶν : παῖδες : κύων : | ||
. εἶτ ' ἐξήλλετο ] ἐπ ' αὐτοὺς ἀνέβαινεν . Φιλοκλέων : ἰδίως εἶπε τῇ φράσει τῷ ⌈ μὲν υἱῷ |
. ἐνταῦθα ἔληγεν . εἶθ ' ὑπεγέγραπτο τοῦ λόγου δὴ τοὐπίγραμμα , φιλοστέφανος , ἢ φιλησιστέφανος . ὅσον μὲν οὖν | ||
προσοικοδομήσας ὕστερον ὁ δῆμος Ἀθηναίων μεῖζον μῆκος τοῦ βωμοῦ ἠφάνισε τοὐπίγραμμα : τοῦ δ ' ἐν Πυθίου ἔτι καὶ νῦν |
ἐρωτήσει δὲ προενεκτέον τὸν στίχον : οὐδὲ περὶ τοῦ Πηλέως ἀκήκοάς τι ὡς ἐρχομένου : γέρων ἐκεῖνος : ἀντὶ τοῦ | ||
ἑαυτὴν ἔκδοτον ἕψεται καὶ συνοικήσει . πάντως δὲ καὶ σὺ ἀκήκοάς τι περὶ αὐτῆς . Οὐδέν , ὦ Ἀφροδίτη : |
τις πάνυ ὢν καὶ τὸν μέγιστον ὅρκον ὀμόσαιμι μαρτυρῶν τῷ Ἀγησίᾳ , ὃ καὶ ἐπὶ τοῦ Ἀμφιαράου λέγεται : εὔχομαι | ||
πόσις Ἀμφιτρίτης , εὐπλοῆσαι καμάτων ἐκτὸς ἐόντα . τέλος ἀπήνης Ἀγησίᾳ Συρακουσίῳ . Διαγόρᾳ Ῥοδίῳ πύκτῃ υἱῷ Δαμαγήτου . Διαγόρᾳ |
εὐμενῶς προμνῶμαι καί , σὺν θεῶι εἰπεῖν , πάνυ ἱκανῶς τοπάζω οἷς ἂν συγγενόμενοι ὄναιντο : ὧν πολλοὺς μὲν δὴ | ||
λόγος , ἢ ἐξ ἀνέμου συλλεγομένη κόπρος καὶ φρυγανώδης . τοπάζω . ὑπονοῶ , εἰκάζω . προδίδασκε . περιττεύει ἡ |
δείλαιε , ὦ πονηρέ . ἔνιοι δέ , ὦ ἐπιμελείας ἄξιε καὶ οἷον μεμελημένε . καὶ οἱ φάσκοντες . ἐντεῦθεν | ||
μέγα στύγος καὶ μῖσος τῶν θεῶν , ὦ πολλῶν δακρύων ἄξιε ἀδελφέ φεῦ μοι , αἱ τοῦ πατρὸς , ἤγουν |
ὑπὸ τοῦ ἠέρος θερμοῦ ἐόντος , ὥσπερ καὶ τὸ μὴ ἀντλεόμενον ὕδωρ ἐν τῷ φρέατι τοῦ θέρεος διὰ τοῦτο θερμὸν | ||
ποιέει αὐτὸ ψῦχος παρέχειν τῷ ὕδατι : τὸ δὲ μὴ ἀντλεόμενον τοῦ ὕδατος τοῦ θέρεος , ἀλλ ' ἑστηκὸς , |
μάλιστα , ὡς παστελλωθῆναι . Τὸν δ ' οἶνον αἱρεῖσθαι παλαιότερον . Ἄριστον δὲ φάρμακον ἐπὶ τῶν τοιούτων ἁπάντων , | ||
ὑπομνήμασι τοῦ δευτέρου Καίσαρος , τοῦ κληθέντος καὶ Σεβαστοῦ , παλαιότερον μὲν οὐδὲν οὐδ ' ἐν τοῖσδε περὶ Παιόνων εὗρον |
ἐκ τοῦ ἐναντίου , πολλάκις δὲ καὶ ἐκ πλειόνων . Θῶμεν δὲ καὶ ἐπὶ παραδείγματος . οὐ δεῖ καινοτομεῖν , | ||
' ἄλλα κακουργήματα πρὸς ἀλλήλους ἐπινοοῦσιν . Εἰκὸς γοῦν . Θῶμεν δὴ τὰς ἐν τοῖς πεδίοις πόλεις καὶ πρὸς θαλάττῃ |
ἀπ ' ἐσχαρόφιν χωρὶς τῆς ἐσχάρας . ἀπερωεύς κωλυτής . ἀπειλεῖς ποτὲ μὲν κυρίως , “ καὶ δή μοι γέρας | ||
Τίνα δέ ἐστι ταῦτα ; τὴν δίκην , ἥν μοι ἀπειλεῖς , ὦ Πέρση , τὴν τῶν βασιλέων ἐν τῇ |
ὑπό τινων ὑστερόποτμος : οὕτω δὲ ἔλεγον ὁπόταν τινὶ ὡς τεθνεῶτι τὰ νομιζόμενα ἐγένετο καὶ ὕστερον ἀνεφάνη ζῶν . Ὁ | ||
δὲ ὑπ ' ἐμοῦ κινούμενος . δώσει δέ μοι καὶ τεθνεῶτι χάριν τῷ σοί τι χαρίζεσθαι πολλοῖς μὲν ἔργοις , |
τοῦτο καὶ ὅταν δέῃ ὄνομα ἀναμνησθῆναι , ἄλλου μὲν παρομοίου μνημονεύομεν , εἰς δὲ ἐκεῖνο σολοικίζομεν . ὁ γὰρ βουλόμενος | ||
φωνὴν ἄνευ τῆς ἐκφυσήσεως , ὡς στοιχεῖόν τι τοῦ λόγου μνημονεύομεν : ὄργανα δ ' αὐτῆς οἱ μεσοπλεύριοι μύες εἰσίν |
ἀγαθῶν αὐτοῖς αἴτιοι καταστάντες . διὰ τούτων μὲν οὖν συντόμως ἀναμιμνῄσκοντες ταῖς παλιλλογίαις χρησόμεθα καὶ περὶ τῶν μερῶν καὶ περὶ | ||
οὐ πάντα πολλάκις λέγοντες , ἀλλὰ τὰ μὲν ἤδη προειρημένα ἀναμιμνῄσκοντες , τὰ δὲ μετὰ ταῦτα πάλιν ἀνακεφαλαιούμενοι . ἀλλ |
τὸν νόμον καὶ τὴν ἐκείνου φωνὴν ἐπὶ τοῦ παρόντος ὑποκρινάμενος εἰπάτω , δουλείαν ὀνομάζει τὰ γράμματα . δεχέσθω , φησὶν | ||
νῦν , οὐ λέγει τις τὰ βέλτιστα : ἀναστὰς ἄλλος εἰπάτω , μὴ τοῦτον αἰτιάσθω . ἕτερος λέγει τις βελτίω |
ἕτερον εἰ πύθοιο Σωκράτους φρόντισμα ; ποῖον ; ἀντιβολῶ , κάτειπέ μοι . ἀνήρετ ' αὐτὸν Χαιρεφῶν ὁ Σφήττιος ὁπότερα | ||
' φήμερε ; πρῶτον μὲν ὅτι δρᾷς , ἀντιβολῶ , κάτειπέ μοι . ἀεροβατῶ καὶ περιφρονῶ τὸν ἥλιον . ἔπειτ |