εἶτα Ὁμηρικῷ ζήλῳ μετὰ τὴν ἐρώτησιν ἐπάγει τὸ αἴτιον : μεμοιραμένον ἦν τὸν Πελίαν ἐκ τῶν ἄγαν διαφανῶν Αἰολιδῶν τελευτῆσαι | ||
, δι ' ἣν ἔπλευσαν οἱ Ἀργοναῦται . θέσφατον δὲ μεμοιραμένον , χρησμῳδηθέν . ἐξ ἀγαυῶν Αἰολιδᾶν : Αἰολίδης ὁ |
, ταῖς οἰκίαις ἐπιτρέχοντες , τοὺς δεσπότας αὐταῖς γυναιξὶ καὶ τέκνοις ἐλαύνοντες , ὡς κενὰς οἰκητόρων ἀποφῆναι . ἔπιπλα καὶ | ||
] τοῖς τῶν θεῶν . τέκνοισι ] ἤγουν βοηθεῖν τοῖς τέκνοις καὶ τῇ μητρὶ τῇ θρεψαμένῃ ὑμᾶς . τέκνοισι ] |
Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες . ἄνδρα θνητὸν ἐόντα πάλαι πεπρωμένον αἴσῃ ἂψ ἐθέλεις θανάτοιο δυσηχέος ἐξαναλῦσαι ; ἔρδ ' | ||
Προμηθεύς φησι , διὰ τί φοβοίμην ἐγὼ , ᾧ οὐ πεπρωμένον ἐστὶν ἀποθανεῖν ; . ταρβεῖς ] εἰς φόβον πίπτεις |
ὅλην τοῦ δράματος : ὦ γῆρας ἄθλιον , ὦ γηροκόμων ἀπεστερημένον , ὦ πατέρων ἐγὼ δυστυχέστατος , ὅσων ἐξαίφνης παίδων | ||
ἕξειν , ὅταν ἐμὲ μὲν ἴδῃ μὴ μόνον τῶν πατρῴων ἀπεστερημένον , ἀλλὰ καὶ πρὸς ἠτιμωμένον , περὶ δὲ τῆς |
, πρός τι χωρίον Λίβυσσαν καλούμενον τῇ κλήσει , δοκῶν θανεῖν εἰς Λίβυσσαν πατρίδα τὴν οἰκείαν . ἦν γὰρ Ἀννίβᾳ | ||
μέγας γὰρ ἁγὼν καὶ βλέπω δύο ῥοπάς : ἢ γὰρ θανεῖν δεῖ μ ' , ἢν ἁλῶ τεχνωμένη , ἢ |
γὰρ αὐτὸν ἔτι νεανίαν ἐν ἀκμῇ τοῦ σώματος ὑπὸ τοῦ χρεὼν πρὸ μοίρας συνηρπασμένον . Ἦν δὲ παλαιὸν ἔθος τὰ | ||
σὺν δίκῃ παραλάβοιεν ἐκ πατέρων , τούτων προορᾶσθαι καὶ ἐπιμελεῖσθαι χρεὼν ὑπηρεσίαν φιλοσοφίᾳ κτωμένους , αὐτοὺς δὲ πλοῦτον οὐκ ἐργαστέον |
μηδὲν ὦ κἂν μηδὲν ἕρπω , τήν γε δράσασαν τάδε χειρώσομαι κἀκ τῶνδε : προσμόλοι μόνον , ἵν ' ἐκδιδαχθῇ | ||
ἐκεῖνον οὐ δυνήσομαι ἀδικῶν , τὰ δ ' ἄλλα ῥᾳδίως χειρώσομαι . Ὑπερήφανόν που γίγνεθ ' ἡ λίαν τρυφή , |
οὐρανῷ συνημμένην . ἐντεῦθεν οὖν Ἕλλησιν ἡ μυθουργία Ἄτλαντα νώτοις εἰσαεὶ πόλον φέρειν . . : πόλον ] Πόλος κυρίως | ||
ἀρέσκονθ ' ἥ τε σύμμαχος Δίκη χοἰ πάντες εὖ ξυνεῖεν εἰσαεὶ θεοί . Ὥσπερ μ ' ἀραῖον ἔλαβες , ὧδ |
μεταβαλὼν , μεταλλάξας τὴν ζωὴν καὶ ἀλλοιωθεὶς εἰς ὄρνεον : ἀνέχεις : ἀναφέρεις : ὡς ἐν ἀγαθοῖς : τοῦτό φησιν | ||
πτηνὸς ἄνω μετελθὼν τὸν βίον πήματος ἔξω πόδα τόνδ ' ἀνέχεις : μεταβὰς βίοτον : μεταβιβάσας , μεταβαλὼν , μεταλλάξας |
. οἳ δὲ δὴ ἂν δόξωσι διαφερόντως πρὸς τὸ ὁσίως βιῶναι , οὗτοί εἰσιν οἱ τῶνδε μὲν τῶν τόπων τῶν | ||
διαστολάς , ἀλλὰ τὸ ἐκ τοῦ ἀπολέσθαι ἕνα χρόνον ἠὲ βιῶναι περὶ ἓν μέρος , πρὸς ἕτερον δὲ τὸ ἢ |
ὅλην ὑφαντικὴν ἐδήλωσε . καὶ ὅμηρος : ἱστὸν ἐποιχομένην καὶ ἐμὸν λέχος ἀντιόωσαν : Τοῦτο βούλεται εἰπεῖν , ὡς , | ||
Ἰνάχῳ Πλούτωνος δ ' ἐπείσοδος : καὶ πάλιν τοιόνδ ' ἐμὸν Πλούτων ' ἀμεμφίας χάριν . Ἄλλως . 〛 τὸν |
μὲν γὰρ ἅρμασι καὶ τεθρίππῳ σὺν τοῖς ἵπποις τὸ παλαιὸν καλλίνικοι γενόμενοι τῶν πολυθρυλλήτων ἀγώνων ἔσχον τὴν ταχεῖαν ἀκτῖνα καὶ | ||
μόνον πυθιονίκην . φησὶ γάρ : τὰ μὲν ἐν ἅρμασι καλλίνικοι ὑπῆρξαν πάλαι , ἤγουν πρὸ χρόνων νενικήκασιν ἐν ἅρματι |
] πολεμικόν , ὁρμητικὸν . τὸν πολεμικὸν . ἄνδρα . στείλασα . ἑκάστα λέλειπται . ἐστερημένη τοῦ ἀνδρὸς . ἄνευ | ||
' πικουρία εὔπρεπτος : αὐτὴ δ ' ἡγεμὼν ὑπὸ χθόνα στείλασα λαῖφος παγκρότως ἐρέσσεται . ἀλλ ' ἡσύχως χρὴ καὶ |
πόλιν παχῦναι , ξενικὸν ἀστικόν θ ' ἅμα λέγων διπλοῦν μίασμα πρὸς πόλεως φανὲν ἀμήχανον βόσκημα πημονῆς πέλειν . τοιαῦτ | ||
πῶς οὖν οἱ μηδὲ ὁρῶντες ἵνα μὴ ἑαυτοῖς ἄγος καὶ μίασμα προστριψαίμεθα , φονεύειν δυνάμεθα ; καὶ οἳ τὰς τοῖς |
δυνήσεται λέγουσι Δήμητρός ποτ ' ἄρρητον κόρην Πλούτωνα κρυφίοις ἁρπάσαι βουλεύμασιν δῦναί τε γαίας εἰς μελαμφαεῖς μυχούς : πόθῳ δὲ | ||
! ! ! ! ! ] σσέ νιν ὑπάτοισιν ? βουλεύμασιν : Ὀλυμπόθεν ] ? δέ οἱ χρυσόρραπιν ὦρσεν Ἑρμᾶν |
τοῖς οὖσι τοῦ δυνάμει : οὐ γὰρ δὴ αὐτὸ ἑαυτὸ ἄξει , ἀλλὰ δεῖ ἢ πρὸ αὐτοῦ εἶναι τὸ ἐνεργείᾳ | ||
δεσμεύοντες . ἀμύντορας βοηθούς : “ ἤ τινας ἐκ Πύλου ἄξει ἀμύντορας . ” ἄμφω ἀμφότεροι ἢ ἀμφοτέρους . ἀμφεκάλυψεν |
οἱ πολλὰ δόσαν πέμπειν τέ μιν ἤθελον αὐτοὶ οἴκαδ ' ἀπήμαντον . καί κεν πάλαι ἐνθάδ ' Ὀδυσσεὺς ἤην : | ||
αὐτοὺς ἐπαίροι εἰς δόξαν καὶ τὴν πατρίδα αὐτῶν Αἴγιναν . ἀπήμαντον : ὁ Ζεὺς ἐπάγων ἀπήμαντον βίον αὐτούς τε αὔξοι |
κακοῖς ἐκοινώνησεν οὐκ ἐπαινέσω , τέκνοις ὄνειδος οὕνεχ ' ἡδονῆς λιπεῖν ] : τὸ δυστυχὲς γὰρ ηὑγένει ' ἀμύνεται τῆς | ||
, τοῦ θανεῖν δ ' ἀπειρίᾳ πᾶς τις φοβεῖται φῶς λιπεῖν τόδ ' ἡλίου . σὺ δ ' , ὦ |
ὠσί , καὶ χιτῶνας οὐ μόνον περὶ τοῖς στέρ - νοις ἀλλὰ καὶ περὶ τοῖς μηροῖς , καὶ ζειρὰς μέχρι | ||
καὶ [ ] συνφωνότερον τοῖς κατὰ τὰς αἰσθήσεις φαινομέ - νοις . πυκνότητα [ δὲ ] τὴν κάτω [ παρὰ |
αὐτὸς διὰ τοῦ τος ; ἀλλ ' ἐγὼ μέν σοι λύσω τὴν ἀπορίαν καὶ ὑποδείξω τὸν τρόπον , δι ' | ||
τοὺς εἶμ ' ὀψομένη , καί σφ ' ἄκριτα νείκεα λύσω : ἤδη γὰρ δηρὸν χρόνον ἀλλήλων ἀπέχονται εὐνῆς καὶ |
ποιήσασθαι , καὶ γένος τὸ ἐξ ωὐτέου ἀδελφοῖς ἴσον ἐπικρινέειν ἄῤῥεσι , καὶ διδάξειν τὴν τέχνην ταύτην , ἢν χρηΐζωσι | ||
τὰ ἄνω , στενοχωρούμενον ὑπὸ τοῦ ἐμβρύου . Τοῖσι δὲ ἄῤῥεσι καὶ ἡ στενοχωρίη καὶ ἡ πυκνότης τοῦ σώματος μέγα |
στέγαι δ ' ἔρημοι φίλων , τὰν δ ' ἀνόστιμον τέκνων Χάρωνος ἐπιμένει πλάτα βίου κέλευθον ἄθεον ἄδικον : ἐς | ||
τῶν ἴσων καὶ ὁμοίων τὰ πατρὸς ἂν εἴη δίκαια πρὸς τέκνων αὔξησιν καὶ τὰ μητρός , ἀλλ ' ἣ μὲν |
Παιάν . Καὶ τόδε σῆς ἀρετῆς , Ἀσκληπιέ , [ τοὖργον ] ἔδειξας ἐγ κείνοισι χρόνοις ὅκα δὴ στρατὸν ἦγε | ||
ἱεροῦ τοὺς θεραπεύοντας , ὁπότε ὕοι . τοῦτο μὲν δὴ τοὖργον ἀπὸ πολλῶν χρημάτων ἀποτελεσθὲν ἐπέγραψεν ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ γυναικός |
οὖν ἐπὶ τοῦ καθαρτικοῦ πόσει κελεύει τῆς πτισάνης ἐπιρροφεῖν : ἀρξαμένης δὲ γίνεσθαι τῆς καθάρσεως , οὐκέτι βούλεται δίδοσθαι πτισάνης | ||
εὐθυμίη . Ἡ δὲ Κόνωνος θεράπαινα , ἐκ κεφαλῆς ὀδύνης ἀρξαμένης , ἔκτοσθεν ἐγένετο : βοὴ , κλαυθμοὶ πουλλοὶ , |
ἀποκλῖναι ; Τὸν σόν τοι παράδειγμ ' ἔχων , τὸν σὸν δαίμονα , τὸν σόν , ὦ τλᾶμον Οἰδιπόδα , | ||
λυπεῖν τὸν Δία . στέλλου κομίζου : Πορεύου εἰς τὸν σὸν οἶκον , καὶ φύλαττε τὸν παρόντα νοῦν , ἤγουν |
καθύγροις ζῳδίοις οὔσης , Καρκίνῳ , Αἰγόκερῳ , Ἰχθύσιν , ἀκακώτου , τὴν σὴν ναῦν πληρώσας τῶν ἀγωγίμων φόρτων καὶ | ||
κυρίῳ τῆς ὥρας , ὅ τε τοῦ κακοδαιμονήματος δεσπότης ὡροσκοπήσῃ ἀκακώτου τῆς Σελήνης τυχούσης , εὑρίσκεται περὶ δόξης καὶ ἀρχῆς |
ἀφροσύνα γάρ , αἰ καὶ ἐς τἆλλα εὐτυχεῖ , κακοδαίμων ἐσαεί ἐστιν . ἐπεὶ δ ' ἐν ἅπαντι πρᾶτον ἀνάγκα | ||
, οἰκονομεῖν . ἐκ βοηθείας δὲ θεοῦ πᾶς ἀνὴρ ἀνθεῖ ἐσαεί , ἀντὶ τοῦ λαμπρός ἐστιν , εὐδοκιμεῖ ἐπὶ σοφαῖς |
ἥβαν προλείπων . Φασὶν ἀδεισιβόαν Ἀμφιτρύωνος παῖδα μοῦνον δὴ τότε τέγξαι βλέφαρον , ταλαπενθέος πότμον οἰκτίροντα φωτός : καί νιν | ||
[ ] : λείπει ἡ εἰς . οὐ καρτερήσεις : τέγξαι χεῖρα φόνου : τὸ ἑξῆς : φόνου χεῖρα φονίαν |
ἐπ ' ἐμοῦ . λέγεται δὲ καὶ τοιόνδε , Ἰοδάμαν ἱερωμένην τῇ θεῷ νύκτωρ ἐς τὸ τέμενος ἐσελθεῖν καὶ αὐτῇ | ||
ἀδελφόν ἐστιν εἰρήνῃ καὶ ὄνομα καὶ ἔργον . τὴν γὰρ ἱερωμένην διάνοιαν λειτουργὸν καὶ θεραπευτρίδα οὖσαν αὐτοῦ πάνθ ' οἷς |
τὸ μέγεθος , ὥστε παραγενηθέντος εἰς Δελφοὺς αὐτοῦ τὴν Πυθίαν ἀποφθέγξασθαι ἔπη τάδε : ἥκεις , ὦ Λυκόοργε , ἐμὸν | ||
τὸν καιρὸν ἐν τοῖς αἰχμαλώτοις ὄντα χρήσασθαι παρρησίᾳ καὶ λόγον ἀποφθέγξασθαι δυνάμενον ἀναστεῖλαι τὴν τοῦ βασιλέως ἀσέλγειαν . φασὶ γὰρ |
' ἤθελεν ἐντρυφᾶν τῆς μανίας , μᾶλλον τοῖς τῶν ἁλόντων ἀτυχήμασι τὸν θυμὸν διεγείρων , μεληδὸν κατῄκιζε τὸ προστυχὸν σῶμα | ||
παῖδές γε καὶ τὸ γένος ἅπαν τὸ τοῦ ἐπιορκήσαντος μεγάλοις ἀτυχήμασι περιπίπτει . διόπερ ὦ ἄνδρες δικασταὶ ταύτην πίστιν ἔδοσαν |
ὁ μὲν οὐ διαλείπει γελῶν , ὁ δέ τινα ἔοικε πενθεῖν : δακρύει γοῦν τὸ παράπαν . τί ταῦτα , | ||
λοιπὸν χρόνον , ἄξιον ἦν τοῖς ζῶσι τὸν ἅπαντα χρόνον πενθεῖν τοὺς τεθνεῶτας : νῦν δὲ ἥ τε φύσις καὶ |
ἓν γὰρ οὑτωσὶ σαφῶς σκεψώμεθα . ὁ τρόφιμος ἐξήμαρτεν εἰς ἐλευθέραν κόρην : ἀδικεῖ δήπουθεν οὐδὲν Παρμένων . ἐκύησεν αὕτη | ||
δὲ τούτῳ κἀκεῖνο ὃ καὶ τοῦ Περσῶν ἐκράτησε πλούτου καὶ ἐλευθέραν ἦγε τὴν Ἑλλάδα , καὶ οὔτε ναυμαχίας οὔτε πεζῆς |
φύσιν ἡμῶν δοκιμάζειν . ἐν οἷς ἅμα κρίνων αὐτὸς κριθήσεσθαι προσδόκα παρὰ πᾶσιν , κἀμὲ τὸν οὕτως ἐγκωμιάσαντά ς ' | ||
τέρμα ] τέλος μήτοι ] μηδαμῶς προσδόκα ] ἔλπιζε Μήτοι προσδόκα : ἤγουν μὴ ἀπαλλαγὴν ἔλπιζε τῆς συμφορᾶς , εἰ |
ἐνθάδε ναίων , Ἴακχ ' , ὦ Ἴακχε , ἐλθὲ τόνδ ' ἀνὰ λειμῶνα χορεύσων ὁσίους εἰς θιασώτας , πολύκαρπον | ||
' ἐπιστήμην νοητοῦ ὡς ἔστιν θεὸς δογματίζων ὁρᾷς τὸν ὑψοῦ τόνδ ' ἄπειρον αἰθέρα καὶ γῆν πέριξ ἔχοντα ὑγραῖς ἐν |
, λίσσομαι μὴ ' πιπόνῳ μήτ ' ἐπὶ βαρυαχεῖ ξένον ἐξανύσαι μόρῳ τὰν παγκευθῆ κάτω νεκρῶν πλάκα καὶ Στύγιον δόμον | ||
ὑποθέσθαι τινά : ἐλλείπει γὰρ εἰς τὸν πλήρη λόγον . ἐξανύσαι δὲ τὸ τελέσαι . ἀγαιόμενος : θαυμάζων τῆς διαθέσεως |
εἰς τὴν ἐπώνυμον τοῦ ἔτους ἀρχήν : ᾧ πάλαι μὲν ὑπόχρεως ἦν , καιρὸν δὲ ἐζήτουν ἐπιτήδειον τῆς ἐκτίσεως , | ||
λέγεται ὁ ὑπὸ χρεῶν ἤτοι ὁ ὀφειλέτης , κατάχρεως , ὑπόχρεως ὁ πολλῶν χρεῶν ἔμπλεως . ἔλαθες γενόμενος ] σημείωσαι |
ἐγνωσμένοις χώρας τ ' ἀγαθῆς κειρομένης , ἣν οὐ ῥᾳδίως ἀνακτήσεσθαι ἔτι ἤλπισαν , οἴκτῳ ὑπαχθέντες , καὶ τοῖς ἐρύμασιν | ||
τὴν ἡγεμονίαν ὑποσχόμενος παρ ' ἑκόντων αὐτοῖς τῶν Ἑλλήνων αὐτὴν ἀνακτήσεσθαι . καὶ οὐκ ἐψεύσατο , σχεδὸν δέ τι καὶ |
. τέκμαρ ? ? δὲ λέξω ? , ⋮ τῶι τόδ ? ' εὐδερκὲς ? [ ] φέρεις [ . | ||
ᾤμην ἐγὼ τοὺς ἰχθυοπώλας εἶναι πονηροὺς τοὺς Ἀθήνησι μόνους . τόδ ' , ὡς ἔοικε , τὸ γένος ὥσπερ θήριον |
ἀντὶ τοῦ ἐπειδή . . ὅπως ] ἐπεί . τὸν πατρῷον θρόνον ] τὸν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Κρόνου . . | ||
. ἐν ταύτῃ δὲ τραφέντες καὶ γενηθέντες ἐνήλικοι τόν τε πατρῷον φόνον μετῆλθον , καὶ τὸν τύραννον ἀνελόντες δυναστεύειν οὐ |
ἔθραυς ' ἄκρον δόρυ . ἐς δ ' ἄπορον ἥκων δορὸς ἐπὶ σκέλος πάλιν χωρεῖ , λαβὼν δ ' ἀφῆκε | ||
. οἰκτρὸν γὰρ πόλιν ὧδ ' ὠγυγίαν Ἀίδᾳ προϊάψαι , δορὸς ἄγραν δουλίαν , ψαφαρᾷ σποδῷ ὑπ ' ἀνδρὸς Ἀχαιοῦ |
προαναπλάττειν τε καὶ προτυποῦν τὸ πρᾶγμα παρὰ ἑαυτῶι τὸ μέλλον γενήσεσθαι καὶ ὡς πρὸς ἤδη γενόμενον ἐθισμόν τινα ποιεῖσθαι κατὰ | ||
ἀνθρώπους : οὐδέ ποτε ἐκλείψειν , ἤγουν σβεσθήσεσθαι , ἐκποδὼν γενήσεσθαι τὴν γενεὰν αὐτοῦ . οὕτως . ἔλεγεν ὁ Αἴπυτος |
διὰ τὸ ἐντρεχὲς αὐτοῦ τῆς διανοίας καὶ πρὸς τὴν ἐνέργειαν ἑτοιμότατον , πᾶν ἐφευρίσκοντα τὸ πρὸς τὸν σκοπὸν αὐτοῦ συμβαλλόμενον | ||
δὲ καὶ ὠμὰ κενωθὲν τὸ σῶμα : τῷ γὰρ κενῷ ἑτοιμότατον πληροῦσθαι . διὰ ταῦτα ἐπὶ ταῖς κενώσεσι μετριάζειν συμφέρει |
καὶ τῶν ἀνθρώπων δὲ οἱ κατὰ τὰς οἰκείας γενέσεις τοὺς ἀναγκαιοτάτους τόπους τοὺς αὐτοὺς τύχωσιν ἔχοντες τοῖς τὸ αἴτιον ἐμποιήσασι | ||
καὶ λαβών , ὡς ὁ σύλλογος διελύθη , παρακαλέσας τοὺς ἀναγκαιοτάτους ἐσκόπει μετ ' ἐκείνων , τίνα χρηστέον τοῖς πράγμασι |
λέγει , [ περὶ ὧν ἡ ἱστορία προείρηται ] . κριτὸν εὑρήσει : τίς εὑρήσει ; ἡ προκειμένη ἤπειρος ἡ | ||
Ἀγώνιος καλῶς , εἰ δὴ καλῶς : λέχος γὰρ Ἡρακλεῖ κριτὸν ξυστᾶς ' ἀεί τιν ' ἐκ φόβου φόβον τρέφω |
καὶ νῦν καθεκάστην ἐπιδιδόντων καὶ πρὸς ἕω καὶ πρὸς δυσμὰς εὐτυχῶς χωρούντων εὐδοκίᾳ Θεοῦ καὶ χάριτι , ὡς ἐκ τῶν | ||
πόλιν οἰκήσετε ; οἱ δὲ ὦ μακάριοι , μέλλοντες ἀποθνῄσκειν εὐτυχῶς πρὸ τοῦ πειραθῆναι δεσμῶν , πρὸ τοῦ δουλείαν λῃστρικὴν |
θυάδος ἀντὶ τοῦ τῆς ἁρπαγείσης Ἑλένης μόνῃ τῇ Αἴθρᾳ ζυγὸν δούλειον ἀμφήρεισαν οἱ τῶν Ἀθηναίων πορθηταί . ὁ δὲ νοῦς | ||
πέμπε τὸν ἱκανὸν ἀπείργειν ἀπὸ τῆς πόλεως τῆς ἡμετέρας τὸν δούλειον ζυγὸν , τουτέστι τὸν δυνάμενον μὴ ἐᾶσαι ἡμᾶς γενέσθαι |
, ὃς διὰ τὰ Σύρων πάτρια καὶ ἡμᾶς τῶν ἰχθύων ἀπεστέρησεν ἕτερ ' ἐκ Συρίας παρεισφέρων . καίτοι γε Ἀντίπατρος | ||
' αὐτοῦ φεύγοντος ἐπὶ φόνῳ παρακαταθήκην τρία τάλαντα , ταῦτα ἀπεστέρησεν . δύο δὲ φόνους ἔδρασεν ὁ Ἀρίσταρχος , πρότερον |
. , : Ξ . τῶν ὕπερ ἐνθάδ ' ἐγὼ γουνάζομαι οὐ παρεόντων ἑστάμεναι κρατερῶς : μηδὲ τρωπᾶσθε φόβον δέ | ||
, , . , . νῦν δέ σε τῶν ὄπιθεν γουνάζομαι , οὐ παρεόντων , πρός τ ' ἀλόχου καὶ |
τε γὰρ δίδωσι τοῖς εὖ χρωμένοις , ἰσχύν τε ταῖς ψυχαῖσι καὶ τοῖς σώμασιν : εἰς τὴν ἰατρικήν τε χρησιμώτατον | ||
ἐοῦσα κακῆς λήθης βλαψίφρονος αἰεί , πάντα νόον συνέχουσα βροτῶν ψυχαῖσι σύνοικον , εὐδύνατον κρατερὸν θνητῶν αὔξουσα λογισμόν , ἡδυτάτη |
φυγαδευθήσῃ . μὴ φοβοῦ . μακροθύμησον Ϛ γενήσῃ βιοπράγος καὶ κτήσῃ πολλὰ ἀγαθά ζ ἀγοράσεις ὃ ἐνθυμῇ καὶ μεταπωλήσεις αὐτό | ||
πωλῆσαι καλῶς ζ προγράφεται τὰ σά , ἀλλ ' οὐδὲν κτήσῃ η οὐ κερδαίνεις ἀπὸ τοῦ πράγματος θ ζῇ ὁ |
ἡ γὰρ παρθένος ? [ ἐντὸς τῆς ] γυναικωνίτιδος [ ζῶσα ] οὐκ εὐπρεπεῖς ἐποίει [ τοὺς λόγους ] ? | ||
ἔρημον , εἴτε χρῇ θανεῖν , εἴτ ' ἐν τοιαύτῃ ζῶσα τυμβεύειν στέγῃ . Ἡμεῖς γὰρ ἁγνοὶ τοὐπὶ τήνδε τὴν |
τιμὴν καὶ τὴν εὐδαιμονίαν , εἴ τίς ἐστιν ἔχθρα τοῖς συγγενέσι : τουτέστιν οἱ πρὸς ἀλλήλους διαμαχόμενοι συγγενεῖς ὑπὸ μοιρῶν | ||
μεθισταμένοις , ὧν εἰσιν οἱ μῦθοι γεννήματα , εὐθὺς δέον συγγενέσι τῆς ποιητικῆς μαθήμασι προσομιλεῖν , τὰ δέ εἰσιν οἱ |
καὶ τοιούτων ἔτυχεν ἀμοιβῶν , οἵας οἱ ποιηταί φασι τοῖς ὁσίοις ὑπάρχειν , παίδων καταλείψασα παῖδας , ὥραν ἦγε θανάτου | ||
τοῦτον τὸν νόμον , ἡμᾶς δὲ τοὺς ζῶντας τοῖσδε τοῖς ὁσίοις καὶ δικαίοις ἐᾷ τὸ λοιπὸν χρῆσθαι . ἀνάγνωθι δὲ |
ἐν τῷ φόβῳ νομίζοντες ἡγοῦντο οὐδ ' ἂν Πομπήιον κρατήσαντα μεθεῖναι τὴν μοναρχίαν . Στρατιὰ δ ' ἦν , ὡς | ||
Ἶσιν δεδεμένον παραλαβοῦσαν οὐκ ἀνελεῖν , ἀλλὰ καὶ λῦσαι καὶ μεθεῖναι : τὸν δ ' Ὧρον οὐ μετρίως ἐνεγκεῖν , |
τὰ περὶ μουσικὴν φανῆναι προσήκει τοῦ Μέμνονος , ἢ σιωπῇ προσιδεῖν τὴν πόλιν , ἀλλ ' οὐ πᾶσαν μὲν μουσικήν | ||
ἂν ἐκπλήξειε τοῦτό γε τῶν ζῴων φύσιν , εἰ δύναιντο προσιδεῖν μόνον , ταύρων τε τῶν ἀεὶ πρὸς τόνδε τὸν |
. λέγει δὲ τὴν Ἄτοσσαν . . . προσπίτνω καὶ προσφθόγγοις δὲ : καὶ προσηγόροις δὲ λόγοις πρέπον αὐτὴν προσφωνεῖν | ||
Κύρου , γυνὴ Δαρείου , μήτηρ Ξέρξου κατὰ Ἡρόδοτον . προσφθόγγοις ] προσηγορικοῖς . θεοῦ ] τοὺς βασιλεῖς θεοὺς καλοῦσιν |
θανεῖν μέλει , πλὴν εἴ τι τέρψω τοὺς ἐμοὺς ἐχθροὺς θανών : ὑμᾶς δὲ κλαίω καὶ κατοικτίρω , τέκνα , | ||
, ὅς τις ἔτι ζωὸς κατερύκεται εὐρέϊ πόντῳ [ ἠὲ θανών : ἐθέλω δὲ καὶ ἀχνύμενός περ ἀκοῦσαι . ] |
ὁ μὲν ἐν τοῖς βασιλείοις , ὁ δὲ ἐν τοῖς οἴκοις τῶν δυνατῶν , ὁ δὲ ἐν τοῖς τῶν ἰδιωτῶν | ||
ἀστέρας μείζονα μᾶλλον ἴσχειν δύναμιν ἢ παρὰ τὸ ἐν ἰδίοις οἴκοις ὑπάρχειν ἢ ὑψώμασιν ἢ ὁρίοις , ἢ παρὰ τὸ |
κατήγαγον , τοῖς ὅπλοις κρατήσαντες τοὺς ἀντιβαίνειν πειρωμένους τοῖς Ἡρακλέους ἐγγόνοις , καὶ τὸν Οἰδίπουν καὶ τοὺς μετ ' ἐκείνου | ||
ἐν δὲ τῷ ὑπογείῳ Κρόνος εὑρεθεὶς δούλοις καὶ ἀπελευθέροις ἢ ἐγγόνοις αὐτῶν τὴν κατάληψιν σημαίνει , Ἄρης δὲ ἀπελευθέρων υἱοῖς |
ζηλώσαντες καὶ τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον , τὸ δ ' ἐλεύθερον τὸ εὔψυχον κρίναντες μὴ περιορᾶσθε τοὺς πολεμικοὺς κινδύνους . | ||
δυστυχέστατον ὑπάρχειν , αὐτὸ δὲ τοῦτο ὅτι , ἐστὶ τὸ ἐλεύθερον εἶναι ἢ ὅτι , τὸ δουλεύειν , οὐκ ἴσασιν |
, ὅτι ἀμήχανον τὸν συνανατριβόμενον τῷ ἠσβολωμένῳ μὴ καὶ αὐτὸν ἀπολαῦσαι τῆς ἀσβόλης : τί γὰρ ποιήσεις , ἂν περὶ | ||
καὶ ἐς μέσον κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον . ἄξιον γὰρ ἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆς Ἀδειμάντου τρυφῆς . Ἀπελείφθην |
καὶ οἰκτείρει τὴν τύχην καὶ δίδωσι χρήματα καὶ εἰς Ἔφεσον ἄξειν ὑπισχνεῖτο . Ὁ δὲ ἅπασαν μὲν ᾔδει χάριν αὐτῷ | ||
καὶ ἔλεγεν ἐν καιρῷ τε ἀπολύσειν σὺν Ἀντωνίῳ , καὶ ἄξειν νῦν οὐκ ἐπ ' ἐμφύλια ἔτι , πεπαυμένα σὺν |
δεῖται ˘ – μὴ συνεπιθρηνεῖν , μὴ σφύζειν θεόθεν δὲ πνέοντ ' οὖρον ἀνάγκη τλῆναι καμάτοις ἀνοδύρτοις δοῦλος πέφυκας , | ||
καὶ φίλους κέρδος φέρει . τὸν μέγαν Ἀγαμέμνονα θεόθεν δὲ πνέοντ ' οὖρον ἀνάγκη τλῆναι καμάτοις ἀνοδύρτοις . δοῦλος πέφυκας |
τῶν ἐκ τοῦ πολλοῦ δήμου εἷς , ἀεὶ τὸν προὔχοντα ὑποπτήσσων καὶ τὸν λέγειν δυνάμενον θεραπεύων , λαγὼ βίον ζῶν | ||
ἀλλὰ ξένον αὐτῷ δοκεῖ τὸ πρᾶγμα , πένης ἄνθρωπος οὐχ ὑποπτήσσων , τὸ δὲ παριστάμενον ἐλευθέρως λέγων . μεμνήσεται δ |
παῖδα Νύκτιμον τοὔνομα τὸν δὲ θυμωθέντα μὴ μόνον τὸν ἐπιχειρήσαντα κεραυνῶσαι , ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων πολλούς , μόνῳ δὲ | ||
τοῦ βλάψαι , ἀπὸ τοῦ κεραυνοῦ τοῦ σκηπτοῦ , οἷον κεραυνῶσαι : τάδε λέγει ἡ Μήδεια ἔσω οὖσα , οὐδέπω |
τάξιν , ἣν ἕκαστος ἔμελλεν ἕξειν , προειπὼν ἡμέραν τε ὁρίσας τῆς μάχης τὴν κατόπιν διέλυσε τὸν σύλλογον . ὁ | ||
' ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσιν ἐκρέμω τὸν ἄχρι νεφῶν τόπον ὁρίσας μέτρον ἀέρος . Ἐκ δὲ τῶν τελευταίων μερῶν τοῦ |
αὐτοῦ λέγοντος οἵ τε λοιποὶ δήμαρχοι καὶ τοῦ δήμου τὸ ἀδιάφθορον ὁπλισάμενοι ἐνέβαλον ἐς τὴν ἀγοράν . Καίλιος μὲν δὴ | ||
ἀλλ ' οὐχὶ καὶ τὴν ἑστίαν ἕξει δι ' ἡμᾶς ἀδιάφθορον . . . Οὐκ ἐψεύσω τοῖς ἔργοις τὰς ἀπειλάς |
' : ὁμολογῶ δέ σε ἀδικεῖν , τὸ δ ' ἀδίκημ ' ἐγένετ ' οὐχ ἑκούσιον . σκῦλα μὲν βροτοφθόρα | ||
[ ἐνθαδί : ταύτης ] ἐρῶ . εἰ τοῦτ ' ἀδίκημ ' εἴρηκας ? [ ] ? , ἠδίκηκ ' |
πέμψω σῆς νόσου πρὸς Ἴλιον : τὸ δεύτερον γὰρ τοῖς ἐμοῖς αὐτὴν χρεὼν τόξοις ἁλῶναι . Τοῦτο δ ' ἐννοεῖθ | ||
, καὶ Κυρῖνε δαῖμον ἐπίτροπε Ῥωμαίων ἡγεμονίας , διδοίητε τοῖς ἐμοῖς παιδικοῖς ἐρᾶν μὲν Ῥώμης , ἀντερᾶσθαι δὲ ὑπὸ Ῥώμης |
. προκαλέσασθαι . ἱερῶν ἀθεραπευσίαν . ἀθεραπευσίαν . : ἱερῶν ἀθεραπευσίαν . . συνομολογησάμενοι . γρ . ξυνομολογήσαντες . εἰ | ||
στρατοπέδου δίκαιον βασιλέα ποιεῖσθαι , ἐὰν ἐθελήσῃ πατρίδα καὶ ἱερῶν ἀθεραπευσίαν καὶ τάφους ἐλεῆσαι , καὶ ὅπως μὴ διὰ φιλονεικίαν |
σε : ἄδηλα καὶ ἄγνωστα : ὅπου ἀποβήσεται , τέλος σχήσει : ἄσημα δ ' οὐκέτ ' ἔστιν οἷ φθίνει | ||
μετεφώνεε δεύτερον αὖτις : “ ὦ φίλοι , οὐ γὰρ σχήσει ἀνὴρ ὅδε χεῖρας ἀάπτους , ἀλλ ' ἐπεὶ ἔλλαβε |
οὐδείς : αἳ μετὰ τὴν τελευτὴν τοῦ πατρὸς στέρησιν τῆς πατρῴας λήξεως ὑποτοπήσασαι διὰ τὸ τὰς κληρουχίας ἄρρεσι δίδοσθαι προσίασι | ||
Ἐρινύων τὸν ἄνδρα τόνδε κείμενον , φίλως ἐμοί , χερὸς πατρῴας ἐκτίνοντα μηχανάς . Ἀτρεὺς γὰρ ἄρχων τῆσδε γῆς , |
ὡς εἴπερ ἀληθῶς ἐπεπόνθεις ταῦτα , δίκας ἰδίας οὐ προσήκει λαχεῖν : τὸ γὰρ ὡσεὶ στοχαστικόν : ἀντεγκληματικῶς δὲ , | ||
] μάχῃ , πολέμῳ . διαχειρίᾳ ] οἰκονομίᾳ . Ξ λαχεῖν ] διαμερίσαι . λαχεῖν ] μερίσαι . λαχεῖν ] |
: ἐξορμήσων αὐτὴν τῆς σῆς χειρὸς , τουτέστιν ἀφαιρησόμενος : ἐπικαλοῦ βοηθούς σοι γενέσθαι τοὺς οὐρανίους καὶ καταχθονίους θεούς : | ||
ἅψον κανδήλαν καὶ μὴ ἐπιλάθου τὴν ἡμέραν καὶ κατὰ χρόνον ἐπικαλοῦ τὸν ἅγιον Δημούσαριν καὶ Ἄρσον , φυλάξοντας τὰ κτήνη |
προκαρωθέντα : τὰ παρ ' οὖς , ἦρα ἐπὶ τούτοισιν ἐλπίς ; Ἐκ στροφωδέων ὑπόστασις ἰλυώδης , ὑποπέλιος , κακή | ||
εὐτυχοῦντος ] κτωμένου . . ὑπερτέρου ] κρείττονος . . ἐλπίς ἐστι μολεῖν καὶ παραγενέσθαι νύκτερον τέλος : περιφραστικῶς νύκτα |
τῆς ἀσφαλείας τοῦ σχήματος . περιερχομένη γὰρ πάσας αἰτίας τοῦ σῶσαι τὰ παιδία λέγει : εἰ δὲ παρθένος φθαρεῖσα ἐξέθηκεν | ||
Σωκράτης ἀκοῦσαι , ὅτι σφόδρα ἐρωτικῶς ἔχει θεοειδῶς ἐνεργῆσαι καὶ σῶσαι τὸν νέον . Ὁ δὲ Ἡρόδικος ὁ Σηλυμβριανὸς ἰατρὸς |
, καὶ τὸ μέσον δὲ πάντων τούτων καλὸν φαίνεται , ἐκποδὼν ἑκάστου κειμένου : ὥσπερ καὶ κύκλιος χορὸς οὐ μόνον | ||
τὸν Γρύλλου Σωκράτης ὁ φιλόσοφος στρατεύων πεζὸς τοῦ ἵππου γεγονότος ἐκποδὼν ἀνέλαβε τοῖς ὤμοις αὐτόν , καὶ ἔσωσεν ἐπὶ πολλοὺς |
ἐς τὸν μέλλοντα καὶ ὅσον οὐ παρόντα πόλεμον τὸ αὐτίκα περισκοπῶν ἐνδοιάζῃ χωρίον προσλαβεῖν ὃ μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῦταί τε | ||
μὲν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ὁ πρίασθαι δυνηθείς , μεταστρέφεται δὲ περισκοπῶν , μὴ οὐ πολλοὺς ἀπέχει σταδίους ὁ διαδεξόμενος . |
παραμενεῖς πρεσβύτερος ἕως θανάτου α οὐκ ἀνοίξεις ἐργαστήριον β οὐ σωθήσῃ ἀσθενῶν γ σοφιστεύσεις ἐξαπίνης καὶ δοξασθήσῃ δ εὑρήσεις τὸ | ||
δέ ἐστιν ὁ φόβος ὃν δεῖ σε φοβηθῆναι , καὶ σωθήσῃ . τὸν δὲ διάβολον μὴ φοβηθῇς : φοβούμενος γὰρ |
ὁ πρῶτος κτίστης τε Ῥώμης καὶ οἰκιστὴς γεγονὼς ἄρξας τε πατρικῶς μᾶλλον ἢ τυραννικῶς ὅμως ἐσφάγη ἤ , ὡς ἄλλοι | ||
Μελιτίνη αὐτίκα τοῦτον ἐδέξατο τὸν υἱὸν συμπαραλαβόντα . ἔνθα καὶ πατρικῶς αὐτὸν ἐδίδαξε καὶ φορτίδα ὅ φασι τῆς σοφίας ἀνάπλεον |
' ξομῇ τὸ μὴ εἰδέναι ; Δέδρακα τοὔργον , εἴπερ ἥδ ' ὁμορροθεῖ , καὶ ξυμμετίσχω καὶ φέρω τῆς αἰτίας | ||
, ὠσὶν δ ' ἐνίει ποθέουσιν : ἀμφοῖν γὰρ φιλίας ἥδ ' ἀρχή : τῇδε καθέξεις αὐτόν , προσβάλλων ἀκοαῖς |
πρότερον δ ' οὐκ ἔπινον οἶνον οὐδ ' ἔσπενδον ὡς φίλιον θεοῖς ἀλλ ' ὡς αἷμα τῶν πολεμησάντων ποτὲ τοῖς | ||
ἐκ παρατάξεώς ποθεν τὰς ἐν Λαμίᾳ πάσας . Μαρτύρομαι τὸν φίλιον , ὦ Κράτων , Δία . Φύσει γάρ ἐστ |
θανεῖν καὶ ς ' , ὦ τάλαιν ' , ἔδοξε τῆιδ ' ἐν ἡμέραι . οἴμοι : προσῆλθεν ἐλπίς , | ||
? π ? ! [ ] ! [ ϲεμνὸν διακυϲοϲαλεύων τῆιδ ' : ἐμοὶ δαλ ? [ μακρὸϲ γὰρ ἄγαν |
ζῶ ; τί δ ' ἐμαυτὴν λυπῶ ; κάλλιον οὖν ἀπολέσθαι καὶ ἀπαλλαγῆναι τοῦ πονήρου τούτου βίου , ἀπαλλαγῆναι δὲ | ||
οἱ δ ' ἄμεινον εἶναι νομίζοντες ὑπὸ τῶν τῆς φύσεως ἀπολέσθαι μερῶν ἢ γέλως ἐχθροῖς γενέσθαι ῥίπτειν ἑαυτοὺς εἰς θάλασσαν |
τὸ θεῖον ὡς ἄελπτον ἔρχεται θνητοῖσιν , ἕλκει δ ' οὔποτ ' ἐκ ταὐτοῦ τύχας . ἄρρητος κόρη ἥκω δ | ||
: εἰς δούλειον ἦμαρ πεσοῦσα ἀναξίως : χρὴ δ ' οὔποτ ' εἰπεῖν : τούτῳ συνᾴδει τὸ τέλος ὅρα μακροῦ |
ἀνεῖτ ' , οἱ μολγοὶ ἔσονται , τὸ ἄπληστον αὐτῶν ὑπαινιττόμενος . τῶν δὲ ἐν οἰκίᾳ σκευῶν καὶ σκῦτος καὶ | ||
οὖν τὴν ἑαυτοῦ φιλάργυρον προαίρεσιν τεκμηριοῖ τὸν πλοῦτον ἐγκωμιάζων καὶ ὑπαινιττόμενος , ὡς προσήκει τοὺς ἐγκωμιαζομένους χρυσῷ ἀμείβεσθαι τὸν Πίνδαρον |
' ἐξέπνευσαν ἄθλιον βίον . μήτηρ δ ' , ὅπως ἐσεῖδε τήνδε συμφοράν , ὑπερπαθήσας ' ἥρπας ' ἐκ νεκρῶν | ||
. Καρπαθίην ὅτε νυκτὸς ἅλα στέψαντος ἀήτου λαίλαπι Βορραίῃ κλασθὲν ἐσεῖδε κέρας , εὔξατο κῆρα φυγών , Βοιώτιε , σοί |
στέφανοι τῶν βασιλέων . ξήνασα δὲ ἀντὶ τοῦ προξενήσασα καὶ παρασχομένη . ὁ νοῦς : ἡ τῷ Ἀτρεῖ τὴν βασιλείαν | ||
τὴν Πελοποννησίων δύναμιν λόγοις τε πρέπουσιν ὡμίλησε καὶ ὀργῇ πίστιν παρασχομένη ἔπεισεν . καὶ νῦν μὴ πεφόβησθε αὐτήν , ἀλλ |
τῶν βαρέων καὶ κούφων ἐξέ - τασιν ποιεῖσθαι , οὐδὲ ἄτερ κανόνος τὴν τῶν εὐθέων καὶ στρεβλῶν διαφορὰν λαβεῖν , | ||
' ἀνθεμώδους ἦρος οὔτε καρπίμου θέρους βέβαιον , ἀλλ ' ἄτερ γνώμης τὸ πᾶν ἔπρασσον , ἔστε δή σφιν ἀντολὰς |
ἀλλ ' εὐτυχοίης , νόστιμον δ ' ἔλθοις δρόμον . ἀστοῖς δὲ πάσηι τ ' ἐννέπω τετραρχίαι χοροὺς ἐπ ' | ||
γὰρ αὐτὸς ἦν , φησίν , ἐντροπῆς ἄξιος ὁμιλῶν τοῖς ἀστοῖς , ἢ αὐτὸς ἐνετρέπετο ἐν τῷ τοῖς ἀστοῖς ὁμιλεῖν |
ἔδωκεν εἰς τὸν οὐρανὸν αὐτὸς ἀπερχόμενος , νέμειν , ἤγουν διοικεῖν τὸν θαυμαστὸν ἀγῶνα , περί τε τῆς ἀρετῆς , | ||
μάγοι ἐξηγοῦντο . Ποιήσας δὲ ταῦτα τὰ ἄλλα ἤδη ἤρχετο διοικεῖν . ἐννοῶν δὲ τὸ αὑτοῦ πρᾶγμα ὅτι ἐπιχειροίη μὲν |
τρόπον ἐγένετο μάλιστα τῆς γονέων σὺν τέκνοις καὶ τέκνων σὺν γονεῦσι , φρατρία δὲ ἐκ τῆς τῶν ἀδελφῶν . φυλὴ | ||
γὰρ κράτος ἰσότιμόν ἐστι . τὸν καθηγητήν σου τίμα ἴσα γονεῦσι : τούτους γὰρ εὖ ποιεῖν χρὴ διὰ τὴν φύσιν |
κάρη παρὰ δαῖτα πυκάζου παντοδαποῖς , οἷς ἂν γαίης πέδον ὄλβιον ἀνθῇ , καὶ στακτοῖσι μύροις ἀγανοῖς χαίτην θεράπευε , | ||
ἐς Αἴτναν , ἔνθ ' ἀναπεπταμέναι ξείνων νενίκανται θύραι , ὄλβιον ἐς Χρομίου δῶμ ' . ἀλλ ' ἐπέων γλυκὺν |
Οἱ μὲν τοίνυν χαρακώματα καὶ τείχη προσλαμβάνοντες μικροῖς τισι καὶ θνητοῖς ὡς ἀληθῶς ἐπαύξουσι τὰς ἀρχὰς , οἱ δὲ ἀρετῆς | ||
κρείσσων πάτρα σώφρονι ναίειν . τὸ δὲ σύντροφον ἁδύ τι θνητοῖς ἐν βίῳ χωρεῖ . ἅπας μὲν ἀὴρ αἰετῷ περάσιμος |
τεθνηκότα τὸν πατέρα : καὶ ἐπὶ τῆς γυναικὸς τῆς νύκτωρ δακρυούσης καὶ κρινομένης μοιχείας : δεῖ γὰρ πρῶτον φανῆναι τὸν | ||
ὑπὸ Λυσίου ; Ὢ τῆς ἀγριότητος , τὸ μηδὲ ἐπικλασθῆναι δακρυούσης : λίθος , οὐκ ἄνθρωπός ἐστι . πλὴν ἀλλ |
ἢ ἐν οἴκῳ ἢ τριγώνῳ ὑπάρχων , ἐκεῖνος ἀναλαμβάνει τὸν πατρικὸν τόπον : ὁμοίως δὲ καὶ ἡ Ἀφροδίτη τὸν μητρικὸν | ||
Ἄρεα ὢν θεωρήσῃ τὸν Ἥλιον ἐκ κοιλιακῆς διαθέσεως κινδυνεύσει καὶ πατρικὸν κίνδυνον ποιεῖ τοῖς ἔχουσι καὶ ὀφθαλμῶν πόνους . ἐν |
γε τοὺς ἐλεεινὰ κατήσθιε τετριγῶτας : μήτηρ δ ' ἀμφεποτᾶτο ὀδυρομένη φίλα τέκνα : τὴν δ ' ἐλελιξάμενος πτέρυγος λάβεν | ||
θάνατον πόροι Ἄρτεμις ἁγνὴ αὐτίκα νῦν , ἵνα μηκέτ ' ὀδυρομένη κατὰ θυμὸν αἰῶνα φθινύθω , πόσιος ποθέουσα φίλοιο παντοίην |
οὖν ἰσχύσῃ πόλεμον μὲν καὶ ἀνάγκην καὶ γένεσιν καὶ φθορὰν καταλιπεῖν , αὐτομολῆσαι δὲ πρὸς τὸ ἀγένητον , πρὸς τὸ | ||
οὔτε ἐς τὰ ὑμέτερα εἶναι δοκεῖ τοὺς ἄλλους ἐχθροὺς ὀπίσω καταλιπεῖν , ἐπιβησομένους ταῖς ἀπουσίαις ἡμῶν καὶ τὰ συμβαίνοντα τοῦ |
ἄγουσιν οὐ μεθεῖο ἄν : τούτοις δ ' ὁρκίοισι μὲν ζυγείς : ὁ νοῦς : τούτοις δὲ , τοῖς ἐχθροῖς | ||
ἄγουσιν οὐ μεθεῖο ἄν : τούτοις δ ' ὁρκίοισι μὲν ζυγείς : ὁ νοῦς : τούτοις δὲ , τοῖς ἐχθροῖς |
εἶναι τὸν ἄνθρωπον . ἐν τούτοις δὲ τοῖς ἀγαθοῖς καὶ κακοῖς τοῖς ἀληθῆ μὲν δοξάζουσιν ἑκατέροις , διαφέρουσι δὲ τῷ | ||
σὲ καλῶ : δείν ' ἡμεῖν ] παιδὶ κυρεῖ : κακοῖς [ θηρίοις νιν ] μονομαχήσειν ἀνέπεισαν . [ Ζεῦ |