| ' οὐρανὸν εὐρὺν ἔχει : Ἔχει δέ τε κίονας αὐτὸς μακράς . Ἢ Ἀτλάντων , τῶν Ἀτλαντικῶν πόρων , ἢ | ||
| κακότροποι , χονδρότριχοι , πρασινόφθαλμοι : στήθη πλατεῖα , κνήμας μακράς , πόδας ἀσχήμους , τὸ σῶμα κακοσύνθετον ἔχοντες : |
| – , οἷον θεηγορῶ : χορίαμβος ὁ ἐκ μακρᾶς καὶ βραχείας καὶ βραχείας καὶ μακρᾶς , ἡ μακρὰ δὲ καὶ | ||
| ἐν δυνάμει [ τῆς ποσότητος ] . Ἀρκτέον δὲ ἀπὸ βραχείας . οὕτω τοίνυν ὁ Ἡφαιστίων αὐτὴν ὁρίζεται : Βραχεῖά |
| πόλιν ὑψίκρημνον , στρατὸς πολεμικὸς βρέμων καὶ ἠχῶν ἐν αἰχμαῖς ὀξείας ἄκρας ἐχούσαις , ἤγουν οἱ Κόλχοι . . : | ||
| βαρύνεται : τὰ δὲ μονοσύλλαβα , οὐ δυνάμενα ἐκτὸς τῆς ὀξείας γενέσθαι , δυνάμει ἐβαρύνθη περισπασθέντα . ὅθεν τὸ μὲν |
| πρώτου καὶ δευτέρου προσώπου μόνως ὀρθοτονοῦνται διὰ τὸν τόνον τῆς βαρείας . προευθέτισται γὰρ τὰ ἐγκλιτικὰ μόρια ἐπὶ τέλους ἔχειν | ||
| ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν καὶ γερόντων καὶ παίδων οὔσης . θΞ βαρείας ] τὰς μεγάλας . βαρείας ] τὰς μελλούσας δηλονότι |
| ἀπηνθυσμένῳ γινομένας , καὶ μηδέποτε ἐπὶ τὰ ἄνω χωρούσας , μικρὰς ἐσόψει καὶ λεπτάς , ἀεὶ δ ' ἐρεθιζούσας καὶ | ||
| ἰδόντες οὐδὲν περὶ τῆς Θούλης λέγουσιν , ἄλλας νήσους λέγοντες μικρὰς περὶ τὴν Βρεττανικήν : αὐτή τε ἡ Βρετ - |
| οἰκείοις μέρεσι κατὰ καιροὺς γινομένων ἐπισημασιῶν , κατὰ μὲν τὰς συζυγίας ἡλίου καὶ σελήνης τῶν ἐκλειπτικῶν , κατὰ δὲ τὰς | ||
| συζυγίας προηγοῦνται τοῦ β καὶ τοῦ π τῆς πρώτης ὄντα συζυγίας , ὅπερ ἄτοπον . ὡς γὰρ προείρηται τὰ τῆς |
| συζυγίας . τὸ εʹ ἰαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ Ϛʹ ἀντίσπαστος καὶ συλλαβή . τὸ ζʹ ἰωνικὸν ἀπ ' ἐλάττονος | ||
| . ἔστι δ ' ὅτε ἐκ σπονδείου ἄρχεται ὁ αʹ ἀντίσπαστος . πολλάκις δὲ καὶ διτρόχαιος γίνεται . ἐνδέει δὲ |
| : ἔπειτα τῷ ἡμίσει πλείους εἰσὶν αἱ μακραὶ συλλαβαὶ τῶν βραχειῶν ἐν ἑκατέρῳ τῶν στίχων : ἔπειτα πᾶσαι διαβεβήκασιν αἱ | ||
| τοῦ γὰρ ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος ἐκ μακρῶν δύο καὶ δύο βραχειῶν ὄντος , ἔξεστι μεταθεῖναι καὶ ποιῆσαι διτρόχαιον ἐκ μακρᾶς |
| τινα κίνησιν τῆς πρώτης λαμβανομένης , οὕτως ἐνταῦθα ὑστέραν τῆς τελευταίας : φθαρείσης γὰρ τῆς κινήσεως ἢ φθείρεται καὶ τὰ | ||
| ἔθει : ἐπιλαμβάνονται δὲ αὐτοῦ διὰ τὸ ἀντὶ μιᾶς τῆς τελευταίας συλλαβῆς τοῦ ἰαμβικοῦ ἔχειν βʹ . Τὸ ηʹ χοριαμβικὸν |
| δυσώδης προσπίπτουσα καὶ τοῖς ἔτι ἐρρωμένοις ἡ τοῦ πνεύματος ἀποφορὰ ταχείας ἔφερε τοῖς σώμασι τὰς τροπάς , πίνεσθαί τε οὐκέτι | ||
| κινήσεων ἐν ταῖς ὁρμαῖς καὶ ἀπολαύσεσι καὶ ἐπιθυμίαις , καὶ ταχείας τῆς ἐπὶ τὴν φύσιν παρακμῆς ἐπιγινομένης ἐν βίῳ κατεσκληκότι |
| : Ὕλλος ποταμὸς Λυδίας . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς λυ συλλαβῆς ἀρχομένη : διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφεται λύαιος : | ||
| εἰς ος δισύλλαβοι γενικαί : οἷον Αἴας ἐπὶ τῆς πρώτης συλλαβῆς ἔχει τὸν τόνον καὶ ἡ Αἴαντος , χάριτος ἔρωτος |
| ἔχει καὶ τὸ μέγα ω καὶ τὴν περισπωμένην ἀπὸ τῆς συναιρέσεως : κλίνεται δὲ φωτός : ἁπλῶς γὰρ εἰπεῖν δύο | ||
| λέγων : ὅτι πᾶσα ὀρθὴ καὶ αἰτιατικὴ μὴ οὖσα ἀπὸ συναιρέσεως ὀξύνεται , καὶ πάλιν πᾶν ἄρθρον ὀρθῆς καὶ αἰτιατικῆς |
| νεῦρον τοῖς μοτοῖς περιβάλλειν ἔξωθεν δεῖ τινι τῶν πρὸς τὰς στενὰς τρώσεις ποιούντων , ἢ τῷ δι ' εὐφορβίου , | ||
| τοὺς αὐτῆς ἐπιβαλλομένους πόνους . Εἰδυῖα δὲ τὴν αὐτῆς ἀσθένειαν στενὰς ποιεῖ καὶ οὐκ εἰς εὐθὺ τεταγμένας τὰς εἰς τὸν |
| ἔχει ἔκ τε δακτύλου καὶ ϲπονδείου , ἐνίοτε δὲ καὶ παλιμβάκχειον καὶ ἀμφίμακρον δέχεται , καθαροὺϲ μέντοι καὶ ἐν τάξει | ||
| πρώτων δύο καὶ σπονδείου : τὸ μέντοι κῶλον τῆς ἀντιστροφῆς παλιμβάκχειον τὸν βʹ ἔχει πόδα : τὸ ζʹ περίοδος καταληκτικὴ |
| περὶ τὰ βιωτικά . ΠΟΝΩΝ δὲ τὸ ΠΟ κοινή ἐστι συλλαβή . Ὑπὸ γὰρ τοῦ ν ἀμεταβόλου ἐκτείνεται . . | ||
| : ἐν μὲν γὰρ τῷ προτέρῳ μακρά ἐστιν ἡ τελευταία συλλαβή , ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ βραχεῖα . Πᾶν μέτρον |
| ' ἄν : εἴσθεσις διπλῆς καθόλου ἀμοιβαίας περιόδους ἔχουσα καὶ μονοστρόφους ἑπτά . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶν ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι | ||
| ἀκατάληκτοι στίχοι ιζʹ . στίχοι ιζʹ . + εἴσθεσις διπλῆς μονοστρόφους ἔχουσα τὰς περιόδους : οὐ γὰρ ἔχει ἀντιστροφάς . |
| μὲν καὶ καθαρόν , συντίθεται δὲ καὶ ἐπίμικτον πρὸς τὰς τροχαϊκὰς [ διποδίας ] οὕτως , ὥστε τὴν πρὸ τῆς | ||
| συντίθεται μὲν καὶ καθαρόν , συντίθεται δὲ καὶ πρὸς τὰς τροχαϊκὰς ἐπίμικτον : ὅτε μέντοι ἀκατάληκτόν ἐστι , καθόλου σπανίως |
| Φιλόνομος καὶ Καλλίας οἱ Καταναῖοι τοὺς ἑαυτῶν πατέρας ἀράμενοι διὰ μέσης τῆς φλογὸς ἐκόμισαν , τῶν ἄλλων κτημάτων καταφρονήσαντες . | ||
| Ὑδροχόου μοίρας ι . καὶ ἐνθάδε ἄρα ἡ μεγίστη τῆς μέσης ἀπόστασις ἑῴα τῶν ἴσων γέγονεν κϚ ∠ ʹ μοιρῶν |
| ἀκατάληκτος . τὸ δʹ περίοδος καταληκτικὴ ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας καὶ τροχαϊκῆς καταληκτικῆς : εἰ δὲ βούλει , χοριαμβικὸν δίμετρον καταληκτικὸν | ||
| Σαπφικοῦ ἑνδεκασύλλαβον , ἤτοι τρίμετρον καταληκτικόν . σύγκειται δὲ ἐκ τροχαϊκῆς συζυγίας , χοριάμβου καὶ Ἰωνικῆς καταληκτικῆς , ἤτοι ἀναπαίστου |
| οὐκ ἔστι δίχρονον ἀλλὰ ω : δῆλον οὖν ὅτι τῆς παραληγούσης μὴ δυναμένης μεταβληθῆναι εἰς τὸ ε οὔτε ἡ λήγουσα | ||
| τε καὶ προσηγορικὰ διὰ τοῦ ι γράφονται : δηλονότι τῆς παραληγούσης δι ' ἑνὸς σ ἐκφερομένης : οἷον , Ἄρνισος |
| σπορᾶς τύχοι , ἐκεῖνο ἐν τῇ ἀποκυήσει ὡροσκοπήσει . Τῶν μακρῶν ἀνδρῶν οἱ οἰκοδεσπόται τῆς γεννήσεως ἐν τοῖς ἀπογείοις εἰσὶ | ||
| ἔπειτ ' ἀμᾶσθε τῶνδε δύστηνον θέρος . ὁρᾷς τυράννους διὰ μακρῶν ηὐξημένους , ὡς μικρὰ τὰ σφάλλοντα , καὶ μί |
| ὅπερ προέκειτο δεῖξαι . Ἵνα δὲ πάλιν καὶ διὰ τῆς κανονικῆς ἐκθέσεως μεθοδεύωμεν τὴν ἐξ ἑτοίμου διάκρισιν τῶν κατὰ μέρος | ||
| κλίσεις . τὸ δὲ πέντε καὶ ἕξ οὐκ ἔχεται ἀρχῆς κανονικῆς : ποῖον γὰρ πληθυντικὸν εἰς εξ λήγει ; ποῖον |
| τρέφων τῶν Σικελικῶν τούτων πάνυ κομψάς . Τῆς φιλοτησίας ἐγώ μεστὰς προπίνω γ ' ἴσον ἴσῳ κεκραμένας . Εἰσῆλθεν ἡταίρα | ||
| καὶ Ἄλεξις ἐν Δορκίδι ἢ Ποππυζούσῃ : τρεῖς φιλοτησίας ἐγὼ μεστὰς προπίνω ἴσον ἴσῳ κεκραμένας . καὶ Ξέναρχος ἢ Τιμοκλῆς |
| ἐκ βραχέος φωνήεντος ἢ βραχέως λαμβανομένου . μήκους δὲ καὶ βραχύτητος συλλαβῶν οὐ μία φύσις , ἀλλὰ καὶ μακρότεραί τινές | ||
| τὰς βραχείας εἰς ἓν ἀπὸ πολλῶν γραμμάτων συστελλομένας ἐκπίπτειν τῆς βραχύτητος , ἀλλὰ κἀκείνας ἐν διπλασίῳ λόγῳ θεωρεῖσθαι τῶν βραχειῶν |
| οἷον : θεός , βαρεῖα , οἷον : Πὰν , περισπωμένη , οἷον : πῦρ ῀ , μακρὰ , οἷον | ||
| ὀξύβαριν ; περίσπασιν ; δίτονον ; σύμπλεκτον ; κεκλασμένην ; περισπωμένη . . , : περὶ πρώτων δὲ τῶν βαρβάρων |
| τετράδα , ἧς αἱ μὲν ὅμοιαι περίοδοι ἐξ ἰαμβικοῦ τριμέτρου ἀκαταλήκτου ἐν ἐκθέσει καὶ ἰωνικοῦ ἡμιολίου ἐν εἰσθέσει : ἡ | ||
| ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , ἀσυνάρτητόν ἐστιν ἐκ παιωνικοῦ Κρητικοῦ διμέτρου ἀκαταλήκτου καὶ ἀντισπαστικοῦ διμέτρου βραχυκαταλήκτου , ἢ κατὰ συνίζησιν τῆς |
| ἐὰν ᾖ ὁ δακτύλιος τηλία “ . τοῦτο δὲ ὡς παχείας αὐτῆς οὔσης καὶ μὴ δυναμένης διὰ δακτυλίου ἑλκυσθῆναι , | ||
| καὶ ἠλιθίοις ὑπερόγκους τε εἶναι τὰς πέδας ταύτας καὶ σφόδρα παχείας , τοῖς δὲ κομψοτέροις κεχαλάσθαι τε καὶ λεπτὰς περικεῖσθαι |
| ] κατὰ δὲ τὰς βάσεις ἡ δακτυλική βάσις καλεῖται ἡ κατάληξις τῶν κώλων , μεταφορικὴ δέ ἐστιν ἡ λέξις ἀπὸ | ||
| σάλπιγξ , σφίγξ . Ἰστέον δέ , ὅτι ἄλλο ἐστὶ κατάληξις καὶ ἄλλο ἐπιφορά . Κατάληξις μέν ἐστιν , ὅταν |
| ἀσυνάρτητον ἐξ ἰαμβικοῦ διμέτρου βραχυκαταλήκτου , τὸν αʹ ἔχοντος πόδα τρίβραχυν ἤγουν χορεῖον , καὶ τροχαϊκοῦ πενθημιμεροῦς . εἴη δ | ||
| [ τουτέστι δευτέραν , τετάρτην , ἕκτην ] ἴαμβον καὶ τρίβραχυν καὶ ἀνάπαιστον : τοῦτον δὲ παρὰ τοῖς κωμικοῖς συνεχῶς |
| τῆς πρώτης κλίμακος ἐσχάτων δυοῖν βαθμῶν τοῖς τόποις τῶν τῆς δευτέρας ἵνα περονῶνται σιδηραῖς ἢ ξυλίναις περόναις : τὰ δὲ | ||
| ἐπὶ Τυδέως καὶ Πολυνείκους τὸ σφωιτέρην ὀϊζύν καὶ διὰ τῆς δευτέρας ἐπὶ Ἐτεοκλέους καὶ Πολυνείκους τὸ σφωίτερον μῦθον , ἑαυτοῖς |
| , ἀπὸ μὲν τριμέτρου καταληκτικόν . ἀτακτότερον δὲ ἔχει τὴν τροχαϊκὴν βάσιν ἑπτάσημον . τὸ δὲ δεύτερον πενθημιμερὲς κοινὸν δακτυλικὸν | ||
| ἀναπαιστικὸν μονόμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ βʹ ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν εἰς τροχαϊκὴν συζυγίαν . τὸ γʹ Φαλαίκειον ἀντισπαστικόν . τὸ δʹ |
| δωροῦνται θεοί . Ἴδεθ ' ὅπου προνέμεται τὸ δυσέριστον αἷμα φυσῶν Ἄρης : βεβᾶσιν ἄρτι δωμάτων ὑπόστεγοι μετάδρομοι κακῶν πανουργημάτων | ||
| , Περὶ χυμῶν . αἰτιολογικὰ δὲ καὶ φυσικά : Περὶ φυσῶν , Περὶ φύσεως ἀνθρώπου , Περὶ ἱερᾶς νόσου , |
| δύο : ὧν τὸ μὲν ἐπιωνικὸν καλεῖται , ὅτε διποδίας ἰαμβικῆς προκειμένης ἰωνικὴν ἐπιφέρεσθαι συμβαίνει , ἥτις οἰκειότητα πρὸς τροχαϊκόν | ||
| τὸν δεύτερον ἔχων πόδα πεντασύλλαβον . τὸ τρίτον περίοδος ἐξ ἰαμβικῆς καὶ τροχαϊκῆς βάσεως . τὸ δʹ ἀσυνάρτητον ἐξ ἀναπαιστικῆς |
| θέσει , ἀπὸ τῆς αὐτῆς ἄρχεται ὁ παρακείμενος , ἠγόραζον ἠγόρακα , ἔφθειρον ἔφθαρκα : ἐὰν δὲ ἀπὸ βραχείας ἄρχηται | ||
| τοῦτον ; “ ὁ ἔμπορος : ” ἑξήκοντα δηναρίων τοῦτον ἠγόρακα , πεποίηκεν δὲ δαπάνας δέκα πέντε : ἴσωσόν μοι |
| θύραν , τὸ κάγκελον τοῦ δικαστηρίου . ἰδίως δὲ τὰς διπλᾶς θύρας οὕτω κλητέον , ἅς τινες δικλίδας φασίν . | ||
| σοφιστῶν ὅμιλος ἀποκναίει τὰ ὦτα τῶν παρατυγχανόντων ἀκριβολογούμενος καὶ τὰς διπλᾶς καὶ ἀμφιβόλους λέξεις ἀναπτύσσων καὶ τῶν πραγμάτων ὅσα δοκεῖ |
| βρέφους πανταχόθεν θάλπειν , τὰς δ ' ἐκ τῶν σύνεγγυς ἐπαύλεων , ὁπότε τηρήσειαν τούς τε βουκόλους καὶ τοὺς ἄλλους | ||
| βρέφους πανταχόθεν θάλπειν , τὰς δ ' ἐκ τῶν σύνεγγυς ἐπαύλεων , ὁπότε τηρήσειαν τούς τε βουκόλους καὶ τοὺς ἄλλους |
| εἰς ἀνωμαλίας περιτρέπουσι καὶ τὰς φιλίας διαλύουσιν καὶ τοῦ βίου μειώσεις ἀπεργάζονται καὶ δειγματισμοὺς ἢ ζημίας ἕνεκεν θηλυκῶν προσώπων , | ||
| πλησίον τῆς διακεκαυμένης οἰκοῦντες οὐκ ἀξιολόγους ἔχουσι τὰς αὐξήσεις καὶ μειώσεις τῶν ἡμερῶν τε καὶ νυκτῶν διὰ τὸ πρὸς ὀλίγον |
| . ἔμαθον ] οἱ Πέρσαι . εὐρυπόροιο ] † τῆς πλατείας . θαλάσσας ] η . πολιαινομένας ] η . | ||
| ἕλκεσθαι αὐτὰς εἰς γῆν παρατριβομένας : εἶναι δὲ ἄλλας ὄϊς πλατείας ἐχούσας οὐρὰς καὶ ἐς πῆχυν . Ὁ δὲ κριὸς |
| καταληκτικόν : τὸ Ϙʹ δίμετρον ἐξ ἀμφιμάκρου , βακχείου , ἰάμβου καὶ ἀμφιμάκρου : τὸ ζʹ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον : | ||
| , τῶν ἑξῆς χοριάμβου γινομένων . διὰ τοῦτο καὶ ἀπὸ ἰάμβου ἄρχονται ἐν τῷ ἀναπαιστικῷ , ὥσπερ Ἀρχίλοχος ἐν τῷ |
| ἀρχὴ καὶ ἐπὶ τοῦ ὑπερσυντελίκου , οἷον λέλεχα ἐλελέχειν , ἔφθαρκα ἐφθάρκειν . ἐτετύφεις : πᾶν πρῶτον πρόσωπον εἰς ν | ||
| τῆς αὐτῆς ἄρχεται ὁ παρακείμενος , ἠγόραζον ἠγόρακα , ἔφθειρον ἔφθαρκα : ἐὰν δὲ ἀπὸ βραχείας ἄρχηται ὁ παρατατικός , |
| παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς , φησὶ Τρύφων ἐν δευτέρᾳ Περὶ Ἀττικῆς προσῳδίας . τοὺς μὲν γὰρ περιφερεῖς τροχοὺς ὁμοίως ἡμῖν προφέρονται | ||
| υ . ἀλλ ' ἐπεὶ οὐ δύο μόνον ὑπειλήφασιν εἶναι προσῳδίας γραμματικῶν παῖδες , τήν τε μακρὰν καὶ βραχεῖαν , |
| τε δίς καὶ τρίς , ἐκ δὲ τοῦ δυάκις καὶ τριάκις συγκεκόφθαι , ἐπειδὴ τὰ εἰς ς λήγοντα μετὰ βραχείας | ||
| ριδ . Ἐπεὶ μο εἰσὶν αἱ ιη , εἰκοσάκις καὶ τριάκις τὰ ιη γίνεται υιδ : ἡ δὲ λεῖψις τῶν |
| ἔτι τὸ καταλειφθὲν εὑρήσει ζητῶν . οὔσης γὰρ ποικίλης καὶ τραχείας τῆς ἐπὶ τὴν ἀρετὴν ἀγούσης ὁδοῦ βραχύ τις ἀποστὰς | ||
| ἡ θάλασσα * ἀπὸ τοῦ ἐνοικοῦντος δαίμονος ῥαχίας δὲ τὰς τραχείας πέτρας ἀπὸ τῆς ῥάχεως ἡ μεταφορά , ἀνεκβάτου δὲ |
| : σὺ δ ' Ἀρταφρένης γράφων , ἔσῃ τὰς φρένας ἀρτίας ἔχων . οἷς τόδ ' ἦν χρέος : τὸ | ||
| μὲν γὰρ οὗτοι καλοῦνται περιττοί , ἐπεὶ ὑπὸ τῆς δυάδος ἀρτίας οὔσης μετροῦνται καὶ περισσοῦ τινος , ὁ μὲν δύο |
| . . τούτων πάλιν συντιθεμένων γίνονται πόδες δισυλλάβων μὲν καὶ τρισυλλάβων πεντασύλλαβοι λβ , τῶν δὲ τρισυλλάβων ἀλλήλοις παρατιθεμένων ἑξασύλλαβοι | ||
| μορίων λέξεως διαφοραί τε καὶ ῥυθμοὶ καὶ σχήματα τοσαῦτα : τρισυλλάβων δ ' ἕτερα πλείω τῶν εἰρημένων καὶ ποικιλωτέραν ἔχοντα |
| καθαρόν , συντίθεται δὲ καὶ ἐπίμικτον πρὸς τὰς τροχαϊκὰς [ διποδίας ] οὕτως , ὥστε τὴν πρὸ τῆς τροχαϊκῆς ἀεὶ | ||
| ἰαμβικῇ λέγοιτο , τὸ δὲ ἐπιχοριαμβικόν , ὅτε τροχαϊκῆς προκειμένης διποδίας ἐπιφέρεται χοριαμβική , οἰκειότητα πρὸς τὴν ἐναντίαν τοῦ τροχαϊκοῦ |
| γὰρ αἱ μακραὶ συλλαβαί , ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἰάμβων καὶ τροχαίων , ὡς εἴρηται , εἰς δύο βραχείας , οὕτω | ||
| ἐπιωνικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον . τὸ δʹ περίοδος ἐξ ἰάμβων καὶ τροχαίων . τὸ εʹ τὸ αὐτό . τὸ Ϛʹ ἰαμβικὸν |
| , ΒΖ , τὸ δὲ διὰ τῆς ΑΕ καὶ τῆς διπλῆς τῆς ΕΗ ἰσοσκελὲς ἴσον ἐστὶ τῷ ὑπὸ ΑΕ , | ||
| εἴποις . . τοῦθ ' ἕτερον αὖ : ἔκθεσις τῆς διπλῆς ἤτοι ἀπόθεσις κώλων ἰαμβικῶν ὀκτώ , ὧν πρῶτον “ |
| σύμφωνον τῆς προηγουμένης λέξεως , καὶ χωρὶς τὸ φωνῆεν τῆς ἐπιφερομένης , οἷον ὑπὲρ Ἀπολλωνίου , σὺν Ἀπολλωνίῳ , πρὸς | ||
| τὸ δηλῶσαι , ὅτι πεπλήρωται ἡ στροφή , ἡ παράγραφος ἐπιφερομένης ἄλλης στροφῆς , ἐπεὶ καὶ ἐφ ' ἑκάστου κώλου |
| ὅτε τὴν μὲν αʹ ἔχει ἀντισπαστικήν , τὰς δὲ λοιπὰς ἰαμβικάς . ἐνταῦθα δὲ ἀντιπαθής ἐστιν ἡ μῖξις αὐτοῦ . | ||
| μὲν καὶ καθαρόν , συντίθεται δὲ καὶ ἐπίμικτον πρὸς τὰς ἰαμβικάς : ὡς ἐπίπαν δέ , ὅτε καταληκτικόν ἐστιν , |
| ς αὐτῶν ἡ μετοχή : τὸ ἐτυπτόμην τὸ μ ἔχει κλιτικόν . τυφθεῖσα , τυφθέν : ἀμφότερα γέγονεν ἀπὸ τῆς | ||
| τῶν ἀπὸ ὁριστικῶν γινομένων , τῶν μὴ ἐχόντων τὸ μ κλιτικόν [ , τὸ τρίτον πρόσωπον ] πληθυντικῶν ὁμοφώνως ποιοῦσι |
| δὲ προσθεῖναι ἐν τῷ κανόνι τῷ λέγοντι , ὅτι ἡ παραλήγουσα τῆς δοτικῆς τῶν πληθυντικῶν οὐ θέλει εἶναι ἐλάττων τῆς | ||
| ἰδίου ἐνεργητικοῦ ὤφειλον γράφεσθαι τετύφομμαι καὶ ἐτετυφόμμην : ἡ γὰρ παραλήγουσα τῆς γενικῆς τῆς μετοχῆς τῶν ἑνικῶν τοῦ ἰδίου ἐνεργητικοῦ |
| μίξειε δ ' ἄν τις τοῖς στύφουσι καὶ τῶν θερμαινόντων ψυχρᾶς διαθέσεως αἰσθανόμενος : ἱκανὸν δὲ γνώρισμα τοῦ ψυχροτέραν τὴν | ||
| ' ἐδώδιμος ἀποβραχεὶς ἀδηκτότατος καὶ ἐμπλαστικώτατος γίνεται καὶ θερμῆς καὶ ψυχρᾶς ποιότητος ἐν τῷ μέσῳ καθέστηκεν , ἐξ ὑδατώδους καὶ |
| ἐν ἐκθέσει ἐστὶ τὸ ἔθιμον , 〚 διπλῆ 〛 δίστιχος ἀνάπαιστος τετράμετρος καταληκτικός : ὑφ ' ὃ διπλῆ καὶ ἑξῆς | ||
| μόνον βακχεῖος ἐν τῷ διμέτρῳ χοριαμβικῷ κώλῳ , ἀλλὰ καὶ ἀνάπαιστος , πλὴν ἴστωσαν ὡς ἐπειδὴ οὐ μόνον θεμιτὸς εὕρηται |
| νοσῶν ἀναστήσεται . καὶ ἀνέστη . 〚 ἢν οὖν : Ἔκθεσις τοῦ μακροῦ ἐκ κώλων ὁμοίων ἀναπαιστικῶν ιδʹ . ὧν | ||
| . . . . . ρξ ∠ ʹ ιζ . Ἔκθεσις τῶν ἐσχάτων μερῶν τῆς Μεγάλης Ἀσίας κατὰ τὰς ὑποκειμένας |
| συνάγειν βραχύτερα κώλων : τάς τε περιόδους μήτε ἰσομεγέθεις μήτε ὁμοιοσχήμονας τὰς γοῦν παρακειμένας ἀλλήλαις ἐργάζεσθαι : ἔγγιστα γὰρ φαίνεται | ||
| δὲ ἡ τῆς τῶν ὑποκειμένων αὐτοῖς φύσεων τροπῆς κατὰ τὰς ὁμοιοσχήμονας τῶν οὐρανίων παρόδους διὰ τοῦ περιέχοντος ἐπιστημονικὴ παρατήρησις , |
| τῆς οι διφθόγγου . Τὰ διὰ τοῦ υω ὑπὲρ δύο συλλαβὰς βαρύτονα διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφονται : οἷον , | ||
| ὀλόκιθος : Λάπιθος . Τὰ διὰ τοῦ υθος ὑπὲρ δύο συλλαβὰς διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφονται : οἷον , ἄκυθος |
| ἕξ : κρητικός , ὃς συνέστηκεν ἐκ τροχαίου θέσεως καὶ τροχαίου ἄρσεως : δάκτυλος κατ ' ἴαμβον , ὃς σύγκειται | ||
| προσοδιακὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον : ἡ αʹ συζυγία τροχαϊκὴ τοῦ αʹ τροχαίου διαλελυμένου εἰς τρίβραχυν , εἶτα Ἰωνικὸς ἀπὸ μείζονος , |
| παραλλήλῳ καὶ ἐν τῷ τοῦ ὑποκειμένου κλίματος : τῆς γὰρ εὑρισκομένης ὑπεροχῆς τὸ Ϛʹ λαμβάνοντες καὶ ἐπὶ μὲν τοῦ βορείου | ||
| ἀπὸ τῆς λοιπῆς διακρινοῦμεν , ὡς ὑποδέδεικται , διὰ τῆς εὑρισκομένης περὶ τὴν τομὴν τοῦ ζῳδιακοῦ καὶ τοῦ διὰ τοῦ |
| γεγονὼς συνήρμοσται : διὸ ἀγαθὸν ἐν αὐτῇ ταῦτα ποιεῖν . ἀραιάς : τὰς βλαπτικὰς ἢ μᾶλλον τὰς λεπτὰς καὶ ἐλαφρὰς | ||
| Ὀφιακοῖς . * μήνιγγας ἀραιάς : τοὺς λεπτοὺς ὑμένας * ἀραιάς : λεπτάς * ὀμόρξαις : λεπίσαις * ὀμόρξας : |
| δὲ ὀξύνονται : ἐμός σός ἑός . Πᾶσα πρόθεσις ὀξύνεται δισύλλαβος : ἀνά κατά διά μετά παρά ἀντί ἐπί περί | ||
| διὰ τί οὐ κλίνεται θριχός ; ἐπειδὴ οὐδέποτε εὑρίσκεται λέξις δισύλλαβος ἐν χρήσει ἀρχομένη ἀπὸ δύο δασέων : τοῦ γὰρ |
| δὲ , ὅτι τὰς λεγομένας στάσεις φησὶν , οὐ γὰρ συντίθεται Μινουκιανῷ τὴν στάσιν ἀπὸ τούτου εἰρῆσθαι ἐτυμολογοῦντι , ἀπὸ | ||
| μὲν ἔξωθεν ἀκροβολισμοὺς τῶν ἐραστῶν εἰς πεῖραν φέρει καὶ ἄφνω συντίθεται τοῖς νεύμασιν : ἐὰν δὲ αἰτήσῃς τὸ ἔργον προσελθών |
| ἁπασῶν τελευταίας συλλαβὰς εἰς μακρὰν ποιήσει τις , ὁ Ἱππώνακτος ἴαμβος ἔσται . ὅτι ἐν τῷ βυρσηναίων καλουμένῳ χορῷ ἕκαστον | ||
| ἔχειν αἱμάτων ἄγος ἐπαίροντα . στροφὴ ἑτέρα κώλων εʹ . ἴαμβος . μάντι ] ὦ . αὐτὸς ἑαυτὸν καλέσας ἐπὶ |
| ἐπιδείξεσι τῶν καλουμένων ἰατρῶν , οἳ προκαθίζοντες ἐν τῷ μέσῳ ξυμβολὰς ἄρθρων καὶ ὀστέων συνθέσεις καὶ παραθέσεις καὶ τοιαῦθ ' | ||
| , ὡς πρόχειροι εἶεν καὶ ἀνὰ στόμα , ταύτας μόνας ξυμβολὰς ἔχοντεςὁρᾷς ὁποῖα πρὸς φιλοσοφίαν ἐφόδια ; σχηματίζουσιν καὶ μετακοσμοῦσιν |
| τοῖς κώλοις περιτιθέναι τοὺς παίωνας ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἀμφοτέρους , παιωνικήν γε πάντως ποιησόμεθα τὴν σύνθεσιν , οἷον ἐκ μακρῶν | ||
| ἑξάσημον ἢ ἑπτάσημον , τὴν δὲ δευτέραν ἰωνικὴν ἢ δευτέραν παιωνικήν , τὴν δὲ τρίτην τροχαϊκὴν ἑξάσημον ἢ ἑπτάσημον , |
| λαβόν , ὁ φαγών τὸ φαγόν . Τῶν εἰς ΩΝ βαρυτόνων τὰ οὐδέτερα ὁμοτονοῦσι ταῖς κλητικαῖς τῶν ἀρσενικῶν : ὁ | ||
| Τὰ εἰς ΩΝ σύνθετα ἀπὸ ἁπλῶν , συντεθειμένα ῥητὰ ἀπὸ βαρυτόνων βαρύνονται : Ἀνακρέων Χα - μαιλέων . τὰ δὲ |
| ! ! ! ] ? ? [ [ ] ειν δυάκις [ ] ! ! ! ! ! [ [ | ||
| εἶναι τό τε δίς καὶ τρίς , ἐκ δὲ τοῦ δυάκις καὶ τριάκις συγκεκόφθαι , ἐπειδὴ τὰ εἰς ς λήγοντα |
| : ὅτε μέντοι ἀκατάληκτόν ἐστι , καθόλου σπανίως εἰς τὴν ἰωνικὴν περαιοῦται διὰ τὸ ἀπρεπῆ εἶναι τὴν ἰωνικὴν ἐπὶ τέλους | ||
| ἰαμβικήν , ἤτοι ἑξάσημον ἢ ἑπτάσημον , τὴν δὲ δευτέραν ἰωνικὴν ἀπὸ μείζονος ἢ δευτέραν παιωνικήν , τὴν δὲ κατάκλειδα |
| τοῦ Ἰδομενεῦς : ἡ γὰρ ὀξεῖα καὶ ἡ βαρεῖα εἰς περισπωμένην συνέρχονται , οἷον ποιέω ποιῶ , νοέω νοῶ , | ||
| πλώ : τὸ γὰρ ω ἐν τοῖς δυϊκοῖς ἀπέστραπται τὴν περισπωμένην τάσιν , οἷον τὼ καλώ , τὼ σοφώ , |
| τοῦ κλυτάν , μακροτέρα δ ' ἐστὶ τῆς βραχείας ἐξ ἀφώνου τε καὶ ἡμιφώνου καὶ φωνήεντος συνεστῶσα . τὸ δὲ | ||
| τίς ἐγγυᾶσθαι τὰ μέλλοντ ' ἔσεσθαι ; σοῦ δ ' ἀφώνου κατ ' ἐκείνους τοὺς χρόνους ἐν ταῖς ἐκκλησίαις καθημένου |
| . τὸ γὰρ ἀμβλὺ τῆς ἐπὶ πᾶν ἁπλουμένης τῶν εἰδῶν ἐκτάσεως εἰκών , καὶ τὸ ὀξὺ τῆς διαιρετικῆς καὶ κινητικῆς | ||
| συστέλλονται . λέγεται καὶ Πισιδική καὶ Πισιδικόν καὶ Πισιδεῖς μετὰ ἐκτάσεως τοῦ ι . Πισίς , πόλις καὶ ὄρος Ἀρμενίας |
| , ταμεῖά τε νότου καὶ θησαυροὺς ἀβύσσου καὶ ὄρια θαλασσῶν χιόνων τε καὶ χαλαζῶν θησαυρούς , συνάγων ὕδατα ἐν θησαυροῖς | ||
| : πλημμυρεῖν γὰρ ἔσθ ' ὅπου καὶ χωρὶς ὄμβρων καὶ χιόνων , ἐπειδὰν τὰ βόρεια πνεύματα πλεονάσῃ , αἰτίαν δ |
| καί μοι , πολὺν γὰρ πέλανον ἐκπέμπεις δόμων , φράσον σελήνας τάσδε πυρίνου χλόης ὀλολύζετ ' , ὦ γυναῖκες , | ||
| ψυχᾶς μέχρι σελήνας περαιοῦται , τὸ δὲ μεταβάλλον ἀπὸ τᾶς σελήνας μέχρι τᾶς γᾶς . ἐπεὶ δέ γε καὶ τὸ |
| διεζευγμένοις , εἰ δὲ τρεῖς , τετράς , εἰ δὲ τέσσαρας , πεντάς , καὶ τοῦτο ἐφ ' ὁποσονοῦν . | ||
| ἀκράτου . Φερεκράτης δ ' ἐν Κοριαννοῖ δύο ὕδατος πρὸς τέσσαρας οἴνου , λέγων ὧδε : ἄποτος , ὦ Γλύκη |
| καὶ ἡμιόλιον . Τὸ θʹ ἰαμβικὸν ἑφθημιμερές . Τὸ ιʹ ἐπιωνικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον : τῆς γὰρ αʹ συζυγίας οὔσης ἰαμβικῆς | ||
| καὶ κατ ' ἀντιπάθειαν μέτρα δύο : ὧν τὸ μὲν ἐπιωνικὸν καλεῖται , ὅτε διποδίας ἰαμβικῆς προκειμένης ἰωνικὴν ἐπιφέρεσθαι συμβαίνει |
| ἀπὸ τοῦ ἐζεύγνυν ἐπήγνυν ἐὰν ζευγνῶ καὶ ἐὰν πηγνῶ μετὰ περισπωμένης εἶναι : καθόλου γὰρ ὧν ἡ μετοχὴ εἰς ς | ||
| δὲ ἐναρμόνιος φωνὴ ἡ συγκειμένη ἐξ ὀξείας καὶ βαρείας καὶ περισπωμένης , οἵα ἐστὶ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πᾶσα ἡ μιμουμένη |
| δʹ μόνα ἑξηκοστὰ δ . διοίσει δ ' ἡ ἀκριβὴς συζυγία τῆς μέσης μόνῳ τῷ παρὰ τὴν ἡλιακὴν ἀνωμαλίαν διαφόρῳ | ||
| τῆς ἀποφατικῆς τὸ ὅσον ἐπ ' αὐτῇ ἀσυλλόγιστός ἐστιν ἡ συζυγία : ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἀδύνατόν ἐστιν μεταλαμβάνειν αὐτὴν εἰς |
| ἀπαξίαν ἐχόντων ἃ μὲν ἔχειν πολλὴν ἀπαξίαν , ἃ δὲ βραχεῖαν . Τὰ μὲν οὖν πολλὴν ἔχοντα ἀξίαν προηγμένα λέγεσθαι | ||
| διὰ μικροτέρων τε κώλων ἐξαγόμενοι καὶ λέξεων βραχυτέρων καὶ εἰς βραχεῖαν συλλαβὴν λήγοντες ἢ παραλήγοντες οἰκεῖοί εἰσι τῷ περικαλλεῖ λόγῳ |
| τί μὴ τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἡ συλλαβὴ ἡ ἐκ φωνήεντος καὶ συμφώνου συνεστηκυῖα δίφθογγος καλεῖται . Καὶ λέγομεν , | ||
| Κρᾶσις δέ , οἷον τὰ ἐμά τἀμά , καὶ ὅταν φωνήεντος φθειρομένου βραχέος ὁ χρόνος αὐτοῦ τῷ γειτονοῦντι βραχεῖ φωνήεντι |
| ῥωμαϊκῷ σίγμα . καθίεται δὲ εἰς τὸν καυλὸν διὰ τῆς οὐρήθρας μέχρι τῆς κύστεως , ἔχοντες ἐν αὐτῷ ῥάμμα ἐπ | ||
| , οἷς τῆς βαλάνου κατὰ φύσιν ἐχούσης , πεπωροποιημένης τῆς οὐρήθρας ἐκ νομῆς ἢ ἄλλης περιστάσεως , παράτρητοι γίνονται οἱ |
| κρέασι κρῆσι : τὸ μέντοι Σαπφόα καὶ Λητόα , καίτοι συναιρεθέντα εἰς τὴν Σαπφώ καὶ Λητώ , ὅμως οὐ περιεσπάσθη | ||
| οὐκ ὀξύνονται ; ὤφειλον γὰρ ὡς ἀπὸ βαρείας καὶ ὀξείας συναιρεθέντα ὀξύνεσθαι καὶ μὴ περισπᾶσθαι . Ἔστιν οὖν εἰπεῖν , |
| τὴν βάσιν : οἷον εἰ ἐκκειμένου μὲν ἑνὸς δακτύλου , διμέτρου δὲ ἀναπαιστικοῦ κατὰ μέσον πέσοι σπονδεῖος , ἄδηλον πότερα | ||
| δέ ἐστι παρὰ Ἀρχιλόχῳ ἀσυνάρτητον ἐκ δακτυλικοῦ πενθημιμεροῦς καὶ ἰαμβικοῦ διμέτρου ἀκαταλήκτου ἀλλά μ ' ὁ λυσιμελής , ὠταῖρε , |
| γεννᾷ καὶ θρύον ἡ Τριφυλία : διόπερ ἀντὶ μεγάλης φορᾶς πυκνὰς ἀφορίας γίνεσθαι συμβαίνει κατὰ τοὺς τόπους . Τοῦ δὲ | ||
| τῇ ἀμιννίῳ ἄμπελος , ἡ μικροὺς ἔχουσα τοὺς βότρυας καὶ πυκνὰς τὰς ῥάγας , ἡ καλουμένη παρὰ τοῖς Βιθυνοῖς δρόσαλλις |
| Ταρπίνιος συμβαλὼν τῷ στρατῷ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἀπὸ πρώτης ὥρας ἕως ἕκτης ἐπολέμει μόνος τῷ Ἀλεξάνδρου * λαῷ * . τοῦτο | ||
| ἐπὶ δὲ τῆς πέμπτης ιγ μβ , ἐπὶ δὲ τῆς ἕκτης ιε μϚ , ἐπὶ δὲ τῆς ἑβδόμης ιζ κδ |
| εἰς μαι λήγοντος ἐνεργητικὸν ἔστιν παραδέξασθαι , ἐὰν μετὰ τῆς καταλήξεως συντρέχῃ καὶ τὰ τῆς συντάξεως , ἵσταμαι ὑπὸ σοῦ | ||
| ἦν τὸ ἐντελὲς ἠόαΑἱ . ἀποκοπαί , ἐὰν τύχωσι πτωτικῆς καταλήξεως , κλίνονται , μάκαρ , μάρτυρ , γηράντεσσι τοκεῦσιν |
| ξύμβο . ] ἐπίτριτος δʹ - λον δίδωσι . ] διτρόχαιος διαρραγείης ] δι - - ρα - μόθων ] | ||
| καὶ βραχείας καὶ μακρᾶς καὶ βραχείας , τροχαϊκὴ ταυτοποδία ἢ διτρόχαιος : ἐκ βραχείας καὶ μακρᾶς καὶ βραχείας καὶ μακρᾶς |
| μὲν ἀραιότεροί εἰσι τόποι , τοὺς καβαλλαρίους προλαμβάνειν καὶ τὰς σκούλκας ποιεῖν , ὅπου δὲ δασεῖς καὶ δυσχερεῖς , τοὺς | ||
| Χρὴ τοίνυν ἐγγιζόντων αὐτῶν πρὸς μάχην πρό γε ἁπάντων τὰς σκούλκας ἔχειν ἐπιμελεῖς καὶ συνεχεῖς ἐκ διαστημάτων , εἶτα μεριμνῆσαι |
| τὰς συντάξεις : οὐδὲ γὰρ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου ἀμείψαντα τὴν τάξιν ἀμείβει καὶ τὴν τάσιν , πρὸς τῷ | ||
| : τὸ ἐσθίω : ἀτίω : ἀΐω : τὸν τόνον ἀμείψαντα , τὴν διὰ τοῦ ι γραφὴν ἐφύλαξαν : οἷς |
| φρονοῦντες εὖ κρατοῦσι πανταχοῦ . Μέγας δὲ πλευρὰ βοῦς ὑπὸ σμικρᾶς ὅμως μάστιγος ὀρθὸς εἰς ὁδὸν πορεύεται . Καὶ σοὶ | ||
| : ἐγὼ μὲν ἄυπνος θάσσω παρεδρεύουσα τῷ ἀθλίῳ νεκρῷ οὕνεκα σμικρᾶς πνοῆς , ὅ ἐστιν : ὅπως μὴ ἀποψύξας λάθῃ |
| συζυγίας τροχαϊκῆς ἤτοι ἐπιτρίτου βʹ , τῆς δὲ βʹ Ἰωνικῆς καταληκτικῆς . Τὸ ιϚʹ , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , ἀναπαιστικόν | ||
| τὸ γʹ περίοδος καταληκτική , ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας καὶ τροχαϊκῆς καταληκτικῆς . τὸ δʹ χοριαμβικὸν καθαρὸν ἡμιόλιον . τὸ εʹ |
| τῆς θερμασίας , ἢ αὐτὸ παρ ' ἐκείνων λαμβάνει . Πᾶσα μὲν γὰρ ἡ λεπτομερὴς οὐσία ῥᾷον ἀναλλοιοῦται τῆς παχυμεροῦς | ||
| : κιχάνω : σεσημείωται διὰ μακροῦ τοῦ α ἐκφερόμενα . Πᾶσα μετοχὴ εἰς ων λήγουσα , ὀξύτονος , ἢ βαρύτονος |
| τὸ χοριαμβικὸν συντίθεται μὲν καὶ καθαρόν , συντίθεται δὲ καὶ ἐπίμικτον πρὸς τὰς ἰαμβικάς : ὡς ἐπίπαν δέ , ὅτε | ||
| ὁμιλίας : οὕτω δ ' ἂν καὶ τὸ δαιμόνων γένος ἐπίμικτον νοεῖται καὶ θεοῖς τε καὶ ἀνθρώποις . Τοῦτο γάρ |
| οἷόν ἐστι τοῦτο : ἀρσενικοῦ σανδαράχης ἀνὰ # β κολοφωνίας ξηρᾶς λι . α κηροῦ λι . α χαλβάνης # | ||
| , ἔχει δὲ καὶ τούτου ἡ γραφὴ οὕτως . Κυκλαμίνου ξηρᾶς . . δραχ . ηʹ νίτρου ἐρυθροῦ . . |
| ἐνάτῃ κελεύει τοῦτο ποιεῖν , ὡς ἤδη καὶ τῆς θέρμης ληγούσης καὶ τῆς ὑγρότητος . ἐν δὲ τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τοῦτο | ||
| φασι καὶ τὰ σπλάγχνα τῶν μυῶν πάντων φθίνειν μὲν σελήνης ληγούσης , αὔξεσθαι δὲ ἀκμαζούσης : * * * εἰ |
| . . . + . ἄνωγε : τὸ θέμα , περισπωμένων : γίνεται δὲ παρὰ τὸ ἀνωγή , τοῦτο παρὰ | ||
| μικροῦ γράφονται , καὶ διὰ τοῦ ντ κλίνονται : τῶν περισπωμένων δὲ ἡ δεύτερα μόνη διὰ τοῦ ω μεγάλου : |
| Χρύσην , καὶ τὰ ὅμοια . Διπλασιασμός ἐστι τοῦ αὐτοῦ συμφώνου προσθήκη ἐντὸς τῆς πρώτης καὶ τελευταίας συλλαβῆς οὐ ποιοῦντος | ||
| , πεπών περιεκτικόν . Τὰ εἰς ΡΩΝ μετ ' ἐπιπλοκῆς συμφώνου , εἰ μὴ εἴη περιεκτικὰ , ἢ ἐπὶ πόλεων |
| ἀμφιβραχέος . τὸ ξαʹ ἰωνικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ διιάμβου καὶ ἰωνικοῦ ἀπ ' ἐλάττονος . τὸ ξβʹ ἰαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον | ||
| ἐν ἀρχῇ , ἢ περίοδος . τὸ δʹ προσοδικὸν ἀπὸ ἰωνικοῦ καὶ χοριαμβικοῦ . τὸ εʹ τὸ αὐτὸ τῷ γʹ |
| ὡς ἅρπαγας . ] ὀξὺν ἱερακίσκον : Ἀντὶ τοῦ ἁρπαγὴν ὀξεῖαν . Δίδυμος , τάχος ὡς ἱέρακος , ἵνα ταχέως | ||
| ἀέρος ἐγκεφάλου καὶ αἵματος δι ' ὤτων μέχρι ψυχῆς : ὀξεῖαν δὲ καὶ βαρεῖαν τὴν ταχεῖαν καὶ βραδεῖαν : συμφωνεῖν |
| τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου γίνεται καὶ αὐτός : ἐκ γὰρ τοῦ τέτυμμαι , ἐὰν ἀποβάλῃς τὸ κατ ' ἀρχὰς Τ καὶ | ||
| τοῦ φα εἰς μαι καὶ προσλαμβανομένου ἑτέρου μ , τέτυφα τέτυμμαι . Τοῦτο γάρ σοι κοινῶς περὶ τῶν παθητικῶν παρακειμένων |
| ὡς δικαιότερα αἱρούμενον . γεγένητό τε πλούσιος ἐκ τῆς θαλασσίου λείας καὶ ναῦς εἶχε πολλὰς καὶ πληρώματα ἐντελῆ . Μοῦρκός | ||
| ἐκραγῶσι καὶ ἕλκος γένηται , στέαρ ὕειον τήξας μετὰ φακῆς λείας εἰς ὀθόνιον ἐμπλάσας ἐπιτίθει , ἢ κρίνου ῥίζας ἑψήσας |
| εὐπρεπέστεροι . Οἱ δὲ ἱρέες ξυροῦνται πᾶν τὸ σῶμα διὰ τρίτης ἡμέρης , ἵνα μήτε φθεὶρ μήτε ἄλλο μυσαρὸν μηδὲν | ||
| περιεχέσθω ὑπὸ ῥητῆς τῆς ΑΒ καὶ τῆς ἐκ δύο ὀνομάτων τρίτης τῆς ΑΔ διῃρημένης εἰς τὰ ὀνόματα κατὰ τὸ Ε |