| διὰ τοῦτο τὸν φθόγγον ἀποτελούντων τραχὺν ἢ δυσκινήτων γινομένων ἢ κλαγγώδη τὸν ἦχον ἐργαζομένων : ἔστι δὲ κλαγγώδης φθόγγος ὁ | ||
| ξηρανθὲν δ ' ἐπὶ πλέον ἐν πυρετῷ ἣν Ἱπποκράτης ὀνομάζει κλαγγώδη . συντελεῖ μὲν δὴ μεγάλα καὶ ἡ τῆς οὐσίας |
| πνεύμονι πόρων : ταῦτα γὰρ τῇ ἡμετέρᾳ προαιρέσει ὑπακούειν . Ἡρόφιλος δὲ δύναμιν ἀπολείπει περὶ τὰ σώματα κινητικὴν ἐν νεύροις | ||
| σκέψις . ἔνιοι μὲν οὖν τῶν ἔμπροσθεν , ὡς καὶ Ἡρόφιλος ἐν τῷ Πρὸς τὰς κοινὰς δόξας ἐμνημόνευσεν , ἐπὶ |
| [ . . . ] ἀπὸ ἐγκεφάλου καὶ νωτιαίου : Πραξαγόρας δὲ καὶ Δ . ἔτι τε Ἱπποκράτης ἐξ ὅλου | ||
| τε καὶ ἥκιστα καρηβαρικὸν κινητικόν τε ψυχῆς καὶ σώματος . Πραξαγόρας τε ταὐτά φησι : ἐπαινεῖ δὲ τὸ ὄμβριον , |
| τοῖς τοιούτοις κατορθοῦν , ὃ καὶ αὐτὸ μετὰ τῶν ἄλλων διαστέλλει τὴν φρόνησιν ἀπὸ τῶν εἰρημένων τριῶν ἀληθευτικῶν ἕξεων , | ||
| χάλαζαν δὲ τὸ ἐν ὑετῷ πεπηγὸς ὕδωρ . διὸ νῦν διαστέλλει ἕκαστον . : ὅτι ὑγιῶς χρώμενοι νείφειν μὲν λέγουσι |
| : οἱ δ ' εἰς μάχην ταῦτα κατατείνοντες , ὥσπερ Νουμήνιος : οἱ δ ' ἐκ μαχομένων αὐτὰ συναρμόζοντες , | ||
| ἐν δευτέρῳ Ὁμοίων ἐμφερεῖς φησιν εἶναι μελάνουρον καὶ κορακῖνον . Νουμήνιος δ ' ἐν Ἁλιευτικῷ φησι : ῥηιδίως ἕλκοιο καὶ |
| φησιν ἐπ ' αὐτῶν ἐν τῷ δευτέρῳ Τῶν καθόλου λόγων Ἐρασίστρατος , ἄξιον ἐπακοῦσαι τῆς λέξεως : “ τοῖς δ | ||
| εἴτε πάθος χρὴ καλεῖν , οὐ γίνεται κατὰ περίωσιν , Ἐρασίστρατος ἔδειξεν ἐλέγξας τὴν τοῦ Ἑστιαίου δόξαν . γίνεται τοίνυν |
| πιθανῶς δὲ ὁ Εὐριπίδης τὸν μῦθον προσήρμοσεν : ὁ γὰρ φυσικὸς λόγος τὸν ἥλιον ἀποδείκνυσι τὴν ἐναντίαν ἰόντα πορείαν τῷ | ||
| , ὅτι ὁ θυμός ἐστι φυσικός , ὅτι δέ ἐστι φυσικὸς δῆλον , διότι καὶ κατὰ γενεὰς ἐπακολουθεῖ . εἰ |
| ἢ οὐκ ἔστι σοι ἄδεια . Ταυτὶ ἔλεγεν ἂν ὁ Σπεύσιππος , ὦ ἄνδρες , ἢ οὔ ; ἐγὼ μὲν | ||
| Δωρίων δέ φησι : σφύραιναν , ἣν καλοῦσι κέστραν . Σπεύσιππος δ ' ἐν δευτέρῳ Ὁμοίων ὡς ὅμοια παρατίθεται , |
| , τὰ δὲ ῥήματα ἠσθῆσθαι , ἀμπέχεσθαι , ἐστάλθαι , ἠμφιέσθαι , ἐνδεδυκέναι . ἀλλὰ καὶ αἱ μετοχαὶ ἠσθημένος , | ||
| ποιήσει , ἡ δὲ σκυτικὴ ὑποδεδέσθαι , ἡ δὲ ὑφαντικὴ ἠμφιέσθαι , ἡ δὲ κυβερνητικὴ κωλύσει ἐν τῇ θαλάττῃ ἀποθνῄσκειν |
| ὥς φησιν οὗτος . Ἃ δ ' ὁ Σκήψιος λέγει Μητρόδωρος ἐν τῷ Περὶ συνηθείας μύθοις ἔοικε , καὶ οὐ | ||
| γῆν ἤδη ταῖς καταφοραῖς ἀποψυχρούμενα . στρογγυλοῦσθαι * * * Μητρόδωρος ἀπὸ τῆς ὑδατώδους ἀναφορᾶς ὑπὸ τοῦ ἀέρος συνίστασθαι τὰ |
| φιληδονίας καὶ φιλαργυρίας αὐτοῦ διεξερχόμενος ἀρνίζεσθαί τε παρὰ πολλῶν αὐτὸν διελέγχων ὀνειδίζει καὶ τὸν Λασθενείας τῆς Σαρδικῆς ἑταίρας ἔρωτα ἐπὶ | ||
| , ἐκ διαδοχῆς πάντας ἠχεῖν . Ἀριστοτέλης δὲ ὡς πλάσμα διελέγχων δύο φησὶ στύλους εἶναι : καὶ ἐπὶ μὲν τοῦ |
| ἀεὶ ἐκ τοῦ γενείου τὰς πολιάς . Παῖδες ἀγένειοι , Στράτων καὶ Κλεισθένης . Ἔστι τις πονηρὸς ἡμῖν τοξότης συνήγορος | ||
| δέχεται τὴν ἀνάλογον . : Εἰ σῶμα τὸ σπέρμα . Στράτων καὶ Δημόκριτος καὶ τὴν δύναμιν σῶμα : πνευματικὴ γάρ |
| . Ἔφορος δὲ τὴν Ἁρμονίαν Ἠλέκτρας καὶ Διός φησιν . Ἐπίκουρος Ἡροδότῳ χαίρειν . Τοῖς μὴ δυναμένοις , ὦ Ἡρόδοτε | ||
| τοὺς ] ἀπὸ τῆς Ποικίλης Στοᾶς , ὑπὲρ ὧν καὶ Ἐπίκουρος ἔγραψεν : ἐπί τε Φιλίππου πρὸς αὐτὸν [ ] |
| εἰσι τῷ εἴδει , καὶ οὐκ ἔστιν ἡσθῆναι τὴν τοῦ μουσικοῦ ἡδονήν , μὴ ὄντα μουσικόν , ἢ τὴν τοῦ | ||
| ἀλλὰ τῷ λόγῳ : ἄλλος γὰρ ἀνθρώπου λόγος καὶ ἄλλος μουσικοῦ . ἔστι δὲ τὸ ὑποκείμενον , ὅταν αὐτὸ νοῆται |
| τῶν δοκούντων ἐνδόξων : διαφορὰ δὲ αὐτῶν ὅτι ὁ μὲν διαλεκτικὸς καὶ ἐκ δοκούντων καὶ ὄντων , ὁ δὲ λοιπὸς | ||
| τὰς ἀνωτάτω καὶ τὴν καθόλου ἐπισκεπτομένου φύσιν . ὁ δὲ διαλεκτικὸς ἀποδώσει τοὺς ὁρισμοὺς ἔκ τε τοῦ εἴδους καὶ τῆς |
| συνήθεια , οἷον ἕξιν καὶ ἑκτόν , τὰ δὲ οὐδέποτε ὀνομάζει , τὰ δὲ ποτὲ μὲν ὀνομάζει ποτὲ δὲ οὐκ | ||
| τοῖς δὲ ἄλλοις οὐ συνήθη , ὡς εἴ τις ἀγορὰν ὀνομάζει τὸν λιμένα , καθάπερ Θετταλοί , ἢ κλεινὸν ἀντὶ |
| ἀναφωνεῖ τὸ μέλος ἐκεῖνο . ὅπερ φασὶν εἰρηκέναι τὸν Κύκλωπα κιθαρίζοντα τὴν Γαλάτειαν : εἰσάγει γὰρ ὁ Φιλόξενος ἐν τῷ | ||
| ἔχει ὅτε οὐ κιθαρίζει τότε κιθαρίζειν , ὡς ἅμα εἶναι κιθαρίζοντα καὶ μὴ κιθαρίζοντα . ἀλλὰ φανερὸν ὅτι οὐ καλῶς |
| προσλαβεῖν ; τί γὰρ ἄλλο ἢ δύναμιν δοκιμαστικήν τε καὶ διακριτικὴν τῶν δοκίμων τε καὶ ἀδοκίμων δραχμῶν ; οὐκοῦν καὶ | ||
| δευτέρου : οἷον οὐδὲν φυτὸν δύναμιν ἔχει γνωστικήν τε καὶ διακριτικὴν τῶν προσπιπτόντων ἢ θιγγανόντων : πᾶσα δὲ αἴσθησις δύναμίς |
| τρόποι εἰσὶ πόσεων κατὰ πόλεις ἴδιοι , ὡς Κ . παρίστησιν ἐν τῆι Λακεδαιμονίων Πολιτείαι διὰ τούτων : ὁ μὲν | ||
| ἔκφρασιν τῆς νύμφης , ἔνθα καὶ ποιητικὴν ὥραν ὁ λόγος παρίστησιν , ἐκ τῆς ὑποθέσεως τὸν μέτρον λαμβάνων . Ἀπόλλωνά |
| τὸ ἐκκεχύσθαι . παρυφιστάμενον δὲ τὸ ἐν αὐτῷ ἕτερόν τι ἐμφαῖνον . ἐν τούτῳ δὲ τῷ χύματι δύο θεωροῦνται ἐν | ||
| σμάραγδον ἁπλῶς μὴ περιτίθεσθαι : καὶ γὰρ πολυχρήματον καὶ ὑπεραφανίαν ἐμφαῖνον ποττὰς δαμοτικάς . δεῖ δὲ τὰν εὐνομουμέναν πόλιν , |
| τῶν ἀναγκαίων ἐνδεομένην . πρὸς μὲν οὖν τούτους ἱκανῶς ὁ Παναίτιος ἐν τοῖς περὶ Σωκράτους ἀντείρηκεν . , . . | ||
| τὸ ψεῦδος ἐκτόπως αἰσχρόν . Βοηθὸς γοῦν ὁ Σιδώνιος καὶ Παναίτιος , ἄνδρες ἐν τοῖς Στωικοῖς δόγμασιν ἰσχυκότες , ἅτε |
| μὴ ἐπὶ μιᾶς μένειν , ἔσται δὲ ἐπίνοσος πλὴν τεύξεται ἰατρικῶν βοηθημάτων καὶ μετὰ τὴν νεότητα εὐνοηθήσεται ὑπὸ γυναικὸς καὶ | ||
| παρασκευάζεται . ἐν δ ' Ἀντιφάνους Τραυματίᾳ καὶ ταῦτα τῶν ἰατρικῶν σκευῶν : κατεσκευασμένος λαμπρότατον ἰατρεῖον εὐχάλκοις πάνυ λουτηρίοισιν , |
| , μὴ δυνηθέντος τοῦ βασιλέως τούτους εὑρεῖν , ἐνταῦθα ὁ μουσικὸς εἶπεν : ὦ βασιλεῦ , τρεῖς μόνους ἀλύπους μὴ | ||
| ὑπόστασιν καὶ ὕπαρξιν ἔχει . ὁ γὰρ Κορίσκος καὶ ὁ μουσικὸς Κορίσκος ταὐτὰ μέν εἰσι τῷ ὑποκειμένῳ , τῷ δὲ |
| γέγονε Πυθαγόρας τε καὶ Ἐπίκουρος , Δ . δὲ καὶ Ἀριστοτέλης τῆς Ἑρμογένους . . . . , διὰ δὲ | ||
| κινούμενον περὶ τὸ μέσον ἐγκυκλίως . . . . . Ἀριστοτέλης ἐκ πέμπτης οὐσίας τὸν ἥλιον . πυροῦσθαι δὲ τὸν |
| ] , ἐπ ' ὄψει . χαριεντίζεται . εὐτραπελεύεται , σκώπτει . ὦ τάν . ὦ οὗτος , ὦ τάλαν | ||
| . ΓΘ ταῖς κόμαις ] ἤγουν τῷ ἐγκεφάλῳ . Γ σκώπτει τοὺς ἱππέας ὡς κομῶντας καὶ ἀνοήτους . ὅτε ] |
| ἱκανός ποτε λέγειν ἔσται περὶ οὐδενός . ἀποκρινέσθω δὴ ὁ Φαῖδρος . Ἐρωτᾶτε . Ἆρ ' οὖν οὐ τὸ μὲν | ||
| τέχνη . σιαʹ Τὸ μὲν δύνασθαι ὦ Φαῖδρε Ἐπειδὴ ὁ Φαῖδρος τὴν τοῦ ῥητορικοῦ τέχνην τοῦτο ἔλεγε τὸ ῥητορεύειν , |
| τῆς ὅλης Σικελίας ἐγκεχαραγμένον μεγάλως , ὃν βασιλεὺς ὁ Περσῶν θαυμάζει καὶ φιλεῖ , πέμπει δὲ αὐτῷ κατ ' ἔτος | ||
| Ἐρεχθέως πολιτῶν , τουτέστι τῶν Ἀθηναίων : οἱονεὶ πᾶσα πόλις θαυμάζει τὰς Ἀθήνας καὶ τὰς ἀνδραγαθίας τῆς πόλεως . Ἄπολλον |
| χρόνῳ ὁ τὴν ἐναλλαγὴν ἔχων ἐπικτήσεται δι ' ἐμπει - ρίας καὶ πραγματειῶν καὶ πράσεως καὶ ἀγορασίας καὶ γραμμάτων καὶ | ||
| δὲ τὸ πιθανὸν ἐξ αὐτῆς τῆς τοῦ ὀνόματος ἱστο - ρίας : τύφειν γὰρ τὸ καίειν . ὁ δὲ Πίνδαρός |
| διδασκαλίας τὰ νάματα . Σοφιστὴς δὲ λέγεται μὲν καὶ ὁ σοφίζων τινὰ καὶ διδάσκων , λέγεται δὲ σοφιστὴς καὶ ὁ | ||
| ἦλθεν ἡμέτερον † σοφιστὴς ὁ ῥήτωρ , ὁ διδάσκαλος ὁ σοφίζων ἑτέρους , ὁ ἀπατεών , ὅθεν σοφιστὴν κακίας τὸν |
| ἅτε καὶ σφόδρα γυμνασθεὶς ἐν τούτοις , περὶ δὲ τοὺς πανηγυρικοὺς τῶν λόγων οὐ σφόδρα ἐπιτηδείως ἔχωντὸν γοῦν ἐπιτάφιον αὐτοῦ | ||
| δεκετίδες ἤρκτευον . . . , . . . . πανηγυρικοὺς μὲν οὖν λόγους οὐκ ἔχομεν αὐτοῦ παρασχέσθαι : πάντας |
| ἐπείπερ ἔγνως ἀκριβῶς πάντα τάδε , ἄκουε πάντα νῦν μέρη τραγῳδίας , ἃ πρὶν ὁ Εὐκλείδης τε καὶ λοιποὶ πόσοι | ||
| ἐκ μετεώρου τοῖς θεαταῖς διαλέγοιτο : | θαυμάσαντα δὲ τῆς τραγῳδίας αὐτὸν ] θαμὰ ὁμιλεῖν ἅμα τῷ παιδὶ τοῖς τοῦ |
| . ὅτι δὲ εἶχον ἐν ταῖς ληκύθοις ἀργύριον ἐνίοτε , Δίφιλος τῷ Ἀποβάτῃ : ὅτι δὲ λύσαντες τὴν λήκυθον ἐχρῶντο | ||
| ἐστὶν καὶ ἁπαλώτερος τοῦ ὀρκύνου . ταῦτα μὲν οὖν ὁ Δίφιλος εἴρηκεν . ὁ δὲ Ἀθηναῖος Μνησίθεος ἐν τῷ περὶ |
| , ὅπερ ἐκάλεσε Μαρικᾶν , ἐν ᾧ ⌈ διακωμῳδεῖ [ διασύρει ] τὸν Ὑπέρβολον ⌈ καὶ κατακωμῳδεῖ αὐτόν . ⌈ | ||
| ἔγνω τῶν ὀδυρμῶν . τοιγαροῦν πυνθάνεται τὴν αἰτίαν αὐτοῦ καὶ διασύρει τὰ δάκρυα καὶ κόρης ὀδυρομένης οὐδὲν ἀπεοικέναι φησίν . |
| ὡς οἱ πέρδικες . ὀρτυγομήτρα δέ , ὥς φησιν ὁ Μύνδιος Ἀλέξανδρος , ἐστὶ τὸ μέγεθος ἡλίκη τρυγών , σκέλη | ||
| καθά φησιν Ἔλευσις ἐν τῷ Περὶ Ἀχιλλέως καὶ Ἀλέξων ὁ Μύνδιος ἐν ἐνάτῳ Μυθικῶν . Εὔδοξος δ ' ὁ Κνίδιος |
| : ἄλλο ἄκοπον τὸ τοῦ γλουτοῦ , ὡς Φιλόξενος ὁ γραμματικός . κηροῦ λίτρας βʹ . ἀμμωνιακοῦ θυμιάματος λίτραν αʹ | ||
| παρωνύμως μὲν ὡς ἀπὸ τῆς ποιότητος ποιοὶ ἀπὸ τῆς γραμματικῆς γραμματικός , ἀπὸ τῆς ἰατρικῆς ἰατρός , ὁμωνύμως δὲ δὲ |
| δὲ ἐπὶ τῆς κατασκευῆς τῆς βουλῆς εἴληπται . τῶν δὲ μεταφορῶν αἱ μέν εἰσιν ἐμφάσεως δηλωτικαὶ οὐ σῴζουσαι τὴν ὁμοιότητα | ||
| καὶ ὁ Θεόφραστος μειλίγματά φασί τινα τῶν θρασειῶν εἶναι ταῦτα μεταφορῶν , τὸ ” ὡσπερεὶ “ φάναι καὶ ” οἱονεὶ |
| Περιπατητικῆς Ἀριστοτέλης Σταγειρίτης , Στωϊκῆς Ζήνων Κιτιεύς : ἡ δὲ Ἐπικούρειος ἀπ ' αὐτοῦ κέκληται Ἐπικούρου . Ἱππόβοτος δ ' | ||
| πέμματα καὶ ποικιλίαν τῶν ὄψων δαψιλῆ . Ζηνοκράτης δὲ ὁ Ἐπικούρειος τὴν ψάλτριαν ὡς αὑτὸν ἐνηγκαλίζετο τακερὸν καὶ ὑγρὸν προσβλέπων |
| ἄλλοις , δῆλον δὲ καὶ ἐν οἷς ἡ παῖς . Σωκρατικὸς δὲ ὁ τρόπος καὶ ἀρχαῖος τὸ ἐκ παντὸς χρήσιμόν | ||
| ἀνεῖλεν , ἀλλ ' ἤκουεν αὐτοῦ καθάπερ Ἀντισθένης φησὶν ὁ Σωκρατικὸς ἐν τῷ Ἡρακλεῖ . . . , . λέγει |
| . συγκολλητής ] συρραφεύς , ἐφευρετής , συναρμοστής . , συνθετής . . εὑρησιεπής ] εὑρεσιλόγος , εὑρεσιολόγος . , | ||
| . συγκολλητής ] συρραφεύς , ἐφευρετής , συναρμοστής . , συνθετής . . εὑρησιεπής ] εὑρεσιλόγος , εὑρεσιολόγος . , |
| διψῶϲιν ἀμέτρωϲ , ὅθεν καὶ διψακὸϲ ἐκλήθη τὸ πάθοϲ , ϲυνιϲτάμενον ἀϲθενούϲηϲ μὲν τῆϲ καθεκτικῆϲ τῶν νεφρῶν , ἐρρωμένηϲ δὲ | ||
| μὲν ὁ Γαληνὸϲ τὸν ἐξ αἵματοϲ ζέοντόϲ τε καὶ λεπτοῦ ϲυνιϲτάμενον ὄγκον ἐρυϲίπελαϲ ὀνομάζων τὸν ἐξ ἀμφοῖν αἵματόϲ τε καὶ |
| ταῦτα πρότερος Κρατῖνος ἐν Πανόπταις δράματι περὶ Ἵππωνος τοῦ φιλοσόφου κωμῳδῶν αὐτὸν λέγει : ἀφ ' οὗ στοχαζόμενοί τινές φασιν | ||
| οὕτως ὅπως οἷός τε εἶ , ἵνα μὴ τὸ τῶν κωμῳδῶν φορτικὸν πρᾶγμα ἀναγκαζώμεθα ποιεῖν ἀνταποδιδόντες ἀλλήλοις [ εὐλαβήθητι ] |
| ἀνδρικῶς πολὺν χρόνον ὑπομεῖναι καὶ μὴ ἀνάνδρως φεύγειν , τότε ἀτόπως τελευτῶντες οὐκ ἀρέσκουσιν αὐτοὶ αὑτοῖς περὶ ὧν λέγουσι , | ||
| ἕξει τις χρήσασθαι τῷ λόγῳ αὐτοῦ : πάνυ οὖν μοι ἀτόπως ἔδοξεν εὐθὺς τὴν πρώτην ἔφοδον οὐ δέξασθαι τοῦ σοῦ |
| τὰ βελτίω σπουδάζειν καὶ τοῖς παλαιοῖς συνεῖναι κάθηται καταυλούμενος , θηλυδρίαν ἄνθρωπον ὁρῶν ἐσθῆσι μαλακαῖς καὶ ᾄσμασιν ἀκολάστοις ἐναβρυνόμενον καὶ | ||
| . ὅπως ] σκόπει . Σωστράτην ] καὶ τοῦτον ὡς θηλυδρίαν κωμῳδεῖ . ὀρθότερον ] ἢ ἐγὼ εἶπον . ἦν |
| ἐς δὲ τεταρταῖον καταστήσεσθαι , ἢν διαλείπῃ τε καὶ καταλαμβάνῃ πεπλανημένον τρόπον , καὶ ταῦτα ποιέων τῷ φθινοπώρῳ προσπελάσῃ . | ||
| ἄλλην τινὰ δύναμιν , ὅλως δὲ ἔξεστί σοι μεταδιδάσκειν τὸν πεπλανημένον : πᾶς δὲ ὁ ἁμαρτάνων ἀφαμαρτάνει τοῦ προκειμένου καὶ |
| Εὐριπίδης ἐν Σκίρωνι : ἢ προσπηγνύναι κράδαις ἐριναῖς . καὶ Ἐπίχαρμος ἐν Σφιγγί : ἀλλ ' οὐχ ὅμοιά γ ' | ||
| τὸ ἐν Ἡλιάσιν Αἰσχύλου „ ἀφθονέστερον λίβα „ . καὶ Ἐπίχαρμος δὲ ἐν Πύρρᾳ ” εὐωνέστερον ” ἔφη . καὶ |
| καὶ τῶν δερμάτων μολυνομένους ἄχαρι ὀδωδέναι . διαβάλλει οὖν ὡς δύσοσμον , ἄλλως τε καὶ τὴν εὐτέλειαν δείκνυσι τοῦ Κλέωνος | ||
| ΓΘ βυρσοδέψην : διὰ τὸ ἐμβρέχειν τὰ δέρματα διαβάλλει ὡς δύσοσμον καὶ ἀφ ' οἵας τύχης ὁρμώμενον ἐπρώτευε τῶν Ἀθηναίων |
| τοὺς δὲ ἑξῆς τρόπους τῶν ἐμβολέων δι ' ὑπομνημάτων , ζωγραφικῆς δὲ σκιαγραφίας τῶν κατὰ μέρος ἐξαρθρήσεων παραγωγῆς τε τῶν | ||
| . σκευάζεται δὲ καὶ ἀπὸ ῥητίνης λιγνὺς καὶ ἀπὸ τῆς ζωγραφικῆς ἀσβόλης : δεῖ δὲ τῆς ἀσβόλης λαμβάνειν μνᾶν , |
| , , , . . . . Γ . ὁ Λεοντῖνος ἐπὶ τέρματι ὢν τοῦ βίου καὶ γεγηρακὼς εὖ μάλα | ||
| . . . δηλοῖ δὲ τοῦτο Γ . τε ὁ Λεοντῖνος ἐν πολλοῖς πάνυ φορτικήν τε καὶ ὑπέρογκον ποιῶν τὴν |
| τὸν ἔρωτα καὶ τῷ Χρύσῃ προῖκα τὸ θυγάτριον δεδωκότος οὐδὲ ζηλωτὴς γέγονεν οὗτος δῶρα λαμβάνων . καίτοι τὸν Ἀγαμέμνονος πόθον | ||
| τὴν Δημοσθένους γλῶτταν : Δημοσθένης γὰρ μαθητὴς μὲν Ἰσαίου , ζηλωτὴς δὲ Ἰσοκράτους γενόμενος ὑπερεβάλετο αὐτὸν θυμῷ καὶ ἐπιφορᾷ καὶ |
| τῆς ὕβρεως παραγράφεται , οὔτε τιμωρία τις ἐπὶ τούτῳ δευτέρα παρηκολούθησεν , οὔτε ἄτιμος ἂν ἦν γενόμενος , ὥστε δύνασθαι | ||
| φιλοτιμίαν , χορηγὸς ὑπέστην , οὕτω φανερῶς καὶ μιαρῶς ἐπηρεάζων παρηκολούθησεν , ὥστε μηδὲ τῶν ἱερῶν ἱματίων μηδὲ τοῦ χοροῦ |
| τοῦ χεδροποῦ . ὁ δὲ Μέγας Βασίλειος τὰ ὄσπρια χέδροπα καλεῖ , εἴτε ἐκ τῶν σιτηρῶν λέγων , εἴτε ἐκ | ||
| δράμασι διηγωνισμένον , καὶ τρίτον , ὃν Ἀπολλόδωρος μὲν Νικόστρατον καλεῖ , οἱ δὲ περὶ Δικαίαρχον Φιλεταῖρον . κατεκλήρωσε δὲ |
| χαλεπός : ἦ γάρ ; Ἔοικεν . Ὁ δέ γε φιλόσοφος , τῇ τοῦ ὄντος ἀεὶ διὰ λογισμῶν προσκείμενος ἰδέᾳ | ||
| οὐκ ὀφείλει καλεῖσθαι πολιτικὸς ἢ ῥαψῳδὸς ἢ νομοθέτης , ἀλλὰ φιλόσοφος . Τὸ γὰρ σοφὸν καλεῖν ὑπερβαίνει τὰ ἀνθρώπινα μέτρα |
| ὅτι Ἀθηναίας λέγουσιν ἀντὶ τοῦ Ἀττικάς . ὁ δὲ Φρύνιχος ἀνάττικόν φησιν εἶναι τὴν φωνὴν καὶ θαυμάζει πῶς ὁ Φερεκράτης | ||
| ὅτι Ἀθηναίας λέγουσιν ἀντὶ τοῦ Ἀττικάς . ὁ δὲ Φρύνιχος ἀνάττικόν φησιν εἶναι τὴν φωνὴν καὶ θαυμάζει , πῶς ὁ |
| πέντε , ῥωγμὴ , ἐγγείσωμα , ἐκπίεσμα , ἀπήχημα , καμάρωσις , διάτασις ῥαφῶν , ὑδροκέφαλον , ἀχῶρες , πιτυρίασις | ||
| πέντε , ῥωγμὴ , ἐγγείσωμα , ἐκπίεσμα , ἀπόχημα , καμάρωσις κατὰ δέ τινας ἓξ καὶ τριχίασις , ἡ ἐπιπόλαιος |
| τὸ φῶς ἐκπέμποντα . τινὲς δέ , ὧν ἐστι καὶ Ἀναξίμανδρος , φασὶ πέμπειν αὐτὸν τὸ φῶς σχῆμα ἔχοντα τροχοῦ | ||
| Μέλισσος Ἡράκλειτος Ἀναξαγόρας Πλάτων Ἀριστοτέλης Ζήνων ἕνα τὸν κόσμον . Ἀναξίμανδρος Ἀναξιμένης Ἀρχέλαος Ξενοφάνης Διογένης Λεύκιππος Δημόκριτος Ἐπίκουρος ἀπείρους κόσμους |
| ποτε εἰς ἔλαιον γλυκὺ , ἄλλοτε εἰς χαμαιμήλινον καὶ οὕτω θερμαίνοντας ἀλλάττειν συνεχέστερον . ὑπάγειν δὲ δεῖ καὶ τὴν γαστέρα | ||
| τοὺς ψυχροὺς χυμοὺς ἐν τοῖς ἐντέροις ὀδύνας ἰᾶσθαι ; Οὐ θερμαίνοντας σφοδρῶς καταιονήσεσιν ἢ καταπλάσμασιν . ἐπὶ γὰρ τῶν θερμαινόντων |
| τούτων διαφορὰν ἐξετάσασα προσετέθης τῷ κρείττονί τε καὶ ὑπερέχοντι καὶ καλλωπίζειν τοῦτο προῄρησαι τοῦ ὑφειμένου καταφρονήσασα , διὰ τοῦτο τέχναι | ||
| [ , ] ἐμέλησε γὰρ τῷ ῥήτορι τοῦ μὴ διόλου καλλωπίζειν δοκεῖν ὡς ἀκριβέστατος κανὼν τῶν πολιτικῶν λόγων ὁ Δημοσθένης |
| ἢ πύκνωσιν τῶν πόρων : διαγινώσκεται δ ' εὐθὺς μὲν ἀποδύντων ἀχροίᾳ τε λευκῇ καὶ σκληρότητι καὶ πυκνώσει τοῦ δέρματος | ||
| πολλὰ δὲ καθαίρει : ὅθεν ἡ παροιμία , ἐπὶ τῶν ἀποδύντων μὲν πρᾶγμα , στρατευομένων δέ . φασὶ δὲ αὐτὴν |
| πολιτικῶν πραγμάτων ἐπιστήμων , καὶ ἐφ ' ἑκάτερα ἐξ ἐνδόξων κατασκευαστὴς , οὗτος μὲν οὖν τοῦ ῥήτορος ὁ ὅρος , | ||
| Χρυσέας : ἀλληγορεῖ ὁ ποιητὴς , ὡς ἐπὶ οἰκίας μεγαλοπρεποῦς κατασκευαστὴς τὸν ἐπίνικον διατεθειμένος . παραβάλλει δὲ προπυλαίῳ μὲν τὸ |
| καὶ νηχόμενα γένη . καὶ ποταμόν τινα πηγῆς ἐραστὴν ᾀδέτω σμικρολόγος ἀνήρ : ᾧ γὰρ μεγάλα κατώρθωται , τοῦ - | ||
| λόγωι διέσυρε [ β τοῦ ἰαμβοποιοῦ ] καὶ μέμνηται ὅτι σμικρολόγος ἦν . ὅθεν Ξενοφάνης κίμβικα αὐτὸν προσαγορεύει . . |
| ' ἡγοῦ φιλοσοφίαν , οὐχ ἣν μέτεισιν ὁ νῦν ἀνθρώπων σοφιστικὸς ὅμιλοςλόγων γὰρ οὗτοι τέχνας μελετήσαντες κατὰ τῆς ἀληθείας τὴν | ||
| πάντες . Ὑπὲρ ἁπάντων δὲ κοινῶς ἀποφαινόμενοι λέγομεν ὡς πᾶς σοφιστικὸς ἔλεγχος ἢ συλλογισμὸς οὐχ ἁπλῶς ἐστι συλλογισμὸς ἢ ἔλεγχος |
| ἂν οἰκεία εἴη . τοῦτο δὲ καὶ καθ ' ἕκαστον θεωροῦντι γίνεται δῆλον . ἑτέρα γὰρ ἵππου ἡδονὴ καὶ κυνὸς | ||
| τοῦ Ἕκτορος ἡμιθέῳ ἀνθρώπῳ ἔοικε καὶ πολλὰ ἤθη ἐπιφαίνει τῷ θεωροῦντι αὐτὸ ξὺν ὀρθῷ λόγῳ : καὶ γὰρ φρονηματῶδες δοκεῖ |
| τις καὶ τὴν κωμωιδίαν φαίη λαβεῖν τὴν σύστασιν ἀπὸ τῆς τραγωιδίας καὶ τοῦ κατ ' αὐτὴν ὕψους καταβιβασθεῖσαν εἰς τὸ | ||
| τραγωιδὸν Ἐρατοσθένης καὶ Φιλόχορος ἱστοροῦσιν ἑβδομήκοντ ' ἔτη γεγενημένον ὀκτὼ τραγωιδίας ἐν τέτταρσιν ἡμέραις διαγωνίσασθαι , μικρὸν ἔμπροσθεν τῆς τελευτῆς |
| αὐτῇ πόας ἐμφεροῦς , ἣν διὰ τὸ περὶ τὴν ὀσμὴν βρωμῶδες τράγον καλοῦσιν . εὐχερὴς δ ' ἡ ἐπίγνωσις : | ||
| . παραιτητέον δὲ πᾶν τράγημα , πᾶν κνισόν , πᾶν βρωμῶδες , πᾶν παχὺ χυμὸν καὶ γλίσχρον καὶ δυσδιοίκητον ἐν |
| | ταύτῃ πανουργότατα , ᾗ τὴν ἀληθῆ φιλίαν | μιμεῖσθαι ἐπιτηδεύει : ἐπειδὰν δὲ ὁ τύχης | χειμὼν ἐμπέσῃ , | ||
| τοῖς φιλοσόφοις : τὸ γὰρ ἀγνοούμενον διὰ τοῦ ἀγνοουμένου δηλοῦν ἐπιτηδεύει . καὶ πῶς ἔμελλεν ὁ λόγος διάλληλος εἶναι ἐπὶ |
| διὰ τῶν ῥωθώνων συνηχούμενα τό τε μ καὶ τὸ ν κερατοειδεῖς ἀποτελοῦντα τοὺς ἤχους . ἄχαρι δὲ καὶ ἀηδὲς τὸ | ||
| ἐκ τῶν πλαγίων μερῶν ἀμφοτέρων τοῦ πυθμένος ἄνωθεν ἀποφύσεις τινὰς κερατοειδεῖς , ἃς κεραίας καλοῦσι : πρῶτον μὲν ἄνω ἀνατεινομένας |
| ἀποτέμνοντες καὶ σχήματα χειρῶν κατὰ τὸ ἁπαλόν , ὥστ ' ἐμφαίνειν θεωρήματα πάλης καὶ παγκρατίου κινοῦντες εὐρύθμως τοὺς πόδας . | ||
| μεταφορικῶς οὖν κεῖται ἐπὶ τοῦ μεγάλα βουλομένου διὰ τὸν λόγον ἐμφαίνειν . πρὸ καιροῦ πολυλογεῖς καὶ λάλος γίγνῃ καὶ οἷον |
| ἐξ ἀμφιρύτης ἀγόραζε , ἀνδράσι τ ' ἀστείοισιν ὁμιλήσεις . Διοκλῆς Θαλάττῃ : ἅλλεται δ ' ὑφ ' ἡδονῆς κεστρεύς | ||
| ἐπὶ δὲ τῶν τετοκυιῶν ἐκτείνεται ὅλη καὶ περιφερὴς γίνεται . Διοκλῆς δὲ καὶ κοτυληδόνας καὶ πλεκτάνας καὶ κεραίας λεγομένας εἶναί |
| Ἀριστοτέλης Ζήνων ἕνα τὸν κόσμον . Ἀναξίμανδρος Ἀναξιμένης Ἀρχέλαος Ξενοφάνης Διογένης Λεύκιππος Δημόκριτος Ἐπίκουρος ἀπείρους κόσμους ἐν τῷ ἀπείρῳ κατὰ | ||
| ὄνομα δέ ἐστι μέρος λόγου δηλοῦν ἰδίαν ποιότητα , οἷον Διογένης , Σωκράτης : ῥῆμα δέ ἐστι μέρος λόγου σημαῖνον |
| . ἀντὶ τοῦ : ἕνα βέβαιον κτῆσαι φίλον καὶ μὴ ἀπατῶντα . ὅπη μηδέν : . . . τῷ δ | ||
| τὸ αὑτοῦ εἶδος εἰς πολλὰς μορφάς , τοτὲ δὲ ἡμᾶς ἀπατῶντα καὶ ποιοῦντα περὶ αὑτοῦ τοιαῦτα δοκεῖν , ἢ ἁπλοῦν |
| οὕτως ἐκάλουν τοὺς φιλοσόφους . Χαιρεφῶν : ἑταῖρος Σωκράτους ὁ Χαιρεφῶν , ὃς ἐκαλεῖτο καὶ νυκτερὶς διὰ τὸ μέλας εἶναι | ||
| οὐκ ἐφείδετ ' , ἀλλὰ παρέτρεφε τὸν βουλόμενον . ὁ Χαιρεφῶν μὲν παντελῶς οἴκαδε βαδίζειν ᾤετο ὦ ταλάντατος . καὶ |
| εἰ δὲ οὐχ ὡς σχῆμα οὐδὲ ὡς εὐειδὲς ἐλέγομεν ἢ δυσειδές , ἀλλὰ καθ ' ὃ ἕκαστον ὁριζόμενοι τὸ τί | ||
| εὐπρεπείας ὡραϊζούσης αὐτῇ τὴν ἔξω μορφήν , κἄν τι προσῇ δυσειδές , οὐδὲ τοῦτο χάριτος ἄμοιρον εἶναί σοι δόξει : |
| μέθης . Σαπφώ τε ἡ καλὴ πολλαχοῦ Λάριχον τὸν ἀδελφὸν ἐπαινεῖ ὡς οἰνοχοοῦντα ἐν τῷ πρυτανείῳ τοῖς Μυτιληναίοις . καὶ | ||
| κοινὸν τόδ ' ἄχος , καὶ πόλις ἄλλως ἄλλοτ ' ἐπαινεῖ τὰ δίκαια . ἡμεῖς δ ' ἅμα τῷδ ' |
| , αὐλητρίδ ' ἢ νάβλαν τιν ' . ὁ δὲ νάβλας τί ἐστιν . . . . . . οὐκ | ||
| , αὐλητρίδ ' ἢ νάβλαν τίν ' . ὁ δὲ νάβλας τί ἐστι ; * * * * * οὐκ |
| δύο λόγοι εἰσίν , ὃ μὲν προτρεπτικός , ὃ δὲ μεθοδικός τε καὶ τεχνικός : τῷ μὲν οὖν προτρεπτικῷ , | ||
| δύο λόγοι εἰσίν , ὃ μὲν προτρεπτικός , ὃ δὲ μεθοδικός τε καὶ τεχνικός : τῷ μὲν οὖν προτρεπτικῷ , |
| . . Θρασύμαχος Χαλκηδόνιος σοφιστὴς τῆς ἐν Βιθυνίαι Χαλκηδόνος ἔγραψε συμβουλευτικούς , τέχνην ῥητορικήν , παίγνια , ἀφορμὰς ῥητορικάς . | ||
| οὕτω πεισθεὶς ἀπελθὼν ἐδίδασκεν . ἔγραφε δὲ λόγους πανηγυρικοὺς καὶ συμβουλευτικούς : τῶν γὰρ δικανικῶν ἀπείχετο πλεονάκις διὰ τὸ δύο |
| ἀντιλέγειν . ἀκροασάμενος ] ἀκούων . τελευταῖος . . . ἰάμβων . καὶ μὴν ] ὡς ἐν συντόμῳ . μὴν | ||
| ἀνίη . Αἰσχρίων δ ' ὁ Σάμιος ἔν τινι τῶν ἰάμβων Ὕδνης φησὶ τῆς Σκύλλου τοῦ Σκιωναίου κατακολυμβητοῦ θυγατρὸς τὸν |
| , ὥστε τὸ γλυκὺς ἀγκών [ παροιμιωδῶς ] μοχθηρίαν τόπου ὑποδηλοῖ . γνῶθι σαυτόν : ἀπόφθεγμα Χείλωνος . τάττεται δὲ | ||
| βιβλίων εἴρηται , καὶ τὰς νύκτας ἐπαίρεσθαι λαμπτῆρας ἀντιπεφραγμένους : ὑποδηλοῖ δὲ τὸν ἐκ κέρατος φανόν . . . : |
| τετράπουν μὲν γὰρ εἶναι αὐτό , τὴν κεφαλὴν δὲ ἀνθρώπῳ εἰκάσθαι , λέοντι δὲ ὡμοιῶσθαι τὸ μέγεθος , τὴν δὲ | ||
| οὐχ ὑγιὴς οὐδὲ εἰς πάντα ἁρμόζεται . ἔστω γὰρ μελίτταις εἰκάσθαι τὰς γυ - ναῖκας , ἄνθεσι δὲ τοὺς ἥρωας |
| γνώριμος ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ποσειδωνείων σχολῶν . ὁ δὲ Κλεάνθης ἓξ μέρη φησί , διαλεκτικόν , ῥητορικόν , ἠθικόν | ||
| ' ἐννοήματά εἰσι παρ ' αὐτοῖς αἱ ἰδέαι , ὡς Κλεάνθης ὕστερον εἴρηκεν , οὐδ ' , ὡς Ἀντωνῖνος μιγνὺς |
| παροιμία ἡ ἀπὸ κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν . Οὗτος γὰρ σοφιστὴς ὢν ἐπηγγείλατο διδάσκειν τὸν μαθητὴν οὕτως ὥστε τὴν πρώτην | ||
| : σοφιστικὸς δὲ καὶ δημοκοπικὸς ταύτῃ διαφέρουσιν ὅτι ὁ μὲν σοφιστὴς διδάσκαλος βούλεται εἶναι νόμων καὶ ἀρετῆς , ὁ δὲ |
| δεξιὰ μὲν ὁρίζων . ἀεὶ γὰρ ὁ μέσος τινῶν γινόμενος διορίζει τὸν μὲν ἔνθεν , τὸν δὲ ἔνθεν : ἀπόλωλε | ||
| καὶ τὸ μέγα καὶ τὸ μικρὸν λέγει , καὶ οὐ διορίζει ὅτι λόγῳ ἀριθμῷ δ ' οὔ . ἀλλὰ μὴν |
| ὃς ἄντικρυς ἀποδὺς τὸν τῆς ἀρετῆς χιτῶνα ἀνθινὰ μετημφιάσατο καὶ Μεταθέμενος καλούμενος ἔχαιρε , καίτοι γηραῖος ἀποστὰς τῶν τῆς στοᾶς | ||
| τῆς κορυφῆς κοπείσης . ̈ . . Διονύσιος δὲ ὁ Μεταθέμενος τέλος εἶπε τὴν ἡδονὴν διὰ περίστασιν ὀφθαλμίας : ἀλγήσας |
| , καὶ τὰ τοιαῦτα : καὶ οὕτω διόλου προβαίνουσιν οἱ ἀπαιδεύτως τοιοῦτον εἶδος τῶν στοχασμῶν προδεχόμενοι . Ἐρῶν τις ἑταίρας | ||
| καὶ ἀδύνατόν ἐστιν αὐτὴν συναληθεύειν , καθάπερ , φησίν , ἀπαιδεύτως τινὲς τοῦτο ὑπελάμβανον , μάρτυρα παράγοντες τὸν Ἡράκλειτον , |
| πάντα εἶναι χλοηφάγα καὶ μηδὲν αὐτῶν σαρκοβόρον καὶ τὸ μήτε γαμψοὺς ἔχειν ὄνυχας μήτε τὴν ἔκφυσιν τῶν ὀδόντων παντελῆ : | ||
| καμπτούσας πλαγίως νεφέλας , ἢ τὰς ὀρνίθων ὄψεσιν εἰκασμένας : γαμψοὺς γὰρ ἐκάλουν τοὺς ὄρνις . αὐτίκα γοῦν καὶ αὐτὸς |
| . τοῦ δ ' Αἰγυπτίου τὸ σπέρμα καὶ ἀρτοποιοῦνται . Λωτὸς τὸ δένδρον στυπτικῆς μὲν ὀλίγης μετέχει ποιότητος : ἔστι | ||
| ξηραντικῆς ἐστιν : οὐδὲν οὖν θαυμαστὸν ἀφλέγμαντον ὑπάρχειν αὐτόν . Λωτὸς ἥμερος , ὃν καὶ τρίφυλλον ὀνομάζουσι , στυπτικῆς μετρίως |
| γένος , ὥσπερ καὶ πρόσθεν ἐρρήθη , κατελείπετο ὄρειον καὶ ἀγράμματον , τῶν ἐν τῇ χώρᾳ δυναστῶν τὰ ὀνόματα ἀκηκοὸς | ||
| τούτου : πολλὰ γὰρ συμβάλλεται . διόπερ μάγειρον ὅταν ἴδῃς ἀγράμματον μὴ Δημόκριτόν τε πάντα διανεγνωκότα [ μᾶλλον δὲ κατέχοντα |
| καὶ ὀλιγοϋπνίαν , δόξης δὲ καὶ πλούτου καὶ τῶν ὁμοίων ἀνεπιτήδευτον περιφρόνησίν - τε καὶ κατεξανάστασιν , καὶ αἰδῶ μὲν | ||
| τελείωσιν . δεῖ γὰρ μὴ ἄχρηστον ἑαυτῷ ὑπάρχειν τὸν ἄνθρωπον ἀνεπιτήδευτον μένοντα καὶ τοῖς χείροσι καὶ ἀχρήστοις τῶν ἀλόγων ἐξομοιούμενον |
| ' ἔστιν , ὃ τὴν ἀθυμίαν ἐμπεποίηκε . τοιούτων οὖν ᾀσμάτων διὰ τῆς πόλεως φερομένων τίς ἀνεβόησεν ὡς ἐπ ' | ||
| κάθησθε , ἀναπηδᾶτε τῶν ὀρχηστῶν μᾶλλον , συντείνεσθε ὑπὸ τῶν ᾀσμάτων : τοὺς μὲν γὰρ ἄλλους ἀνθρώπους ἡ μέθη πρὸς |
| ἀρχῇ , ἡ δὲ κατὰ τὸ τέλος . ※ . ἐπασκῶν ] μετερχόμενος . ὡς ] ὄντως , λίαν . | ||
| τούτοις τῆς Ἀντιμάχου καταπυγοσύνης ἀναπλήσει . ὦ καλλίπυργον σοφίαν κλεινοτάτην ἐπασκῶν , ὡς ἡδύ σου τοῖσι λόγοις σῶφρον ἔπεστιν ἄνθος |
| λίαν μέλαιναν : οἱ μὲν ἄλλοι Σύραν , ἐγὼ δὲ μελίχλωρον ἀποκαλῶ . ἐγὼ δὲ μόνος μελίχλωρον : οἱ μὲν | ||
| Σύραν , ἐγὼ δὲ μελίχλωρον ἀποκαλῶ . ἐγὼ δὲ μόνος μελίχλωρον : οἱ μὲν ἄλλοι Σύραν αὐτὴν καλοῦσιν , ἐγὼ |
| δ ' ἧττον πάντα ταῦτ ' ἔχουσα . καὶ τῆς ποικίλης ἡ μὲν μεῖζον ἡ δ ' ἔλαττον τὸ φύλλον | ||
| ἐστι τέχνης τὸ νῦν ζητούμενον , ἀλλ ' εὖ μάλα ποικίλης . καὶ γὰρ οὖν ἐν τοῖς πρόσθεν εἰρημένοις φάντασμα |
| γεγενημένης , οὐδεὶς οὔτε τὸν τρόπον αὐτῆς οὔτε τὴν διάταξιν ἀνέγραψε . Μυρωνίδης μὲν οὖν ἐπιφανεῖ μάχῃ νικήσας τοὺς Βοιωτοὺς | ||
| φόβου πρὸς τοὺς ἀντιπράττοντας . ὧν εἴκοσι τοὺς ἐπιφανεστάτους Ἕρμιππος ἀνέγραψε . τὸν δὲ μάλιστα τῶν Λυκούργου ἔργων κοινωνήσαντα πάντων |
| . ἀντὶ τοῦ συνθετῶν . μὴ τοίνυν κτλ . ἔτι συνηγορῶν τῷ Πρωταγόρᾳ τὰς πρὸς αὐτὸν ἐνστάσεις δοκεῖ διαλύειν . | ||
| εἰς τοὐπίσω παλίρρους μετέπιπτεν . Ἀπολλόδωρος δὲ ἐπιτιμᾷ Καλλιμάχῳ , συνηγορῶν τοῖς περὶ τὸν Ἐρατοσθένη , διότι καίπερ γραμματικὸς ὢν |
| “ φησὶ δ ' Ἀπολλώνιος ὁ Τύριος , ἕλκοντος αὐτὸν Κράτητος τοῦ ἱματίου ἀπὸ Στίλπωνος , εἰπεῖν , ” ὦ | ||
| χλωροῖς καὶ ἡλιοκαΐαις . Διήκουσε δέ , καθάπερ προείρηται , Κράτητος : εἶτα καὶ Στίλπωνος ἀκοῦσαί φασιν αὐτόν : καὶ |
| τούσδε σὺν Ἡφαίστῳ τελέσας ἀνέθηκ ' Ἀφροδίτῃ καλοῦ δαμασθεὶς ἱμέρῳ Βρύσωνος . Μνήσομαι , οὐ γὰρ ἔοικεν ἀνώνυμον ἐνθάδ ' | ||
| ἐνίους δὲ κἀκ τῶν Ἀντισθένους , πολλοὺς δὲ κἀκ τῶν Βρύσωνος τοῦ Ἡρακλεώτου . . . , : , : |
| : ἐνταῦθα λέγει τὰς σηπίας καὶ τὰ ὅμοια μαλακὰ καὶ ἀνόστεα . τὰ μαλάκια ἄναιμα ὄντα , ἀνόστεα , ἀφολίδωτά | ||
| ἀλεπίδωτα ζωοτοκοῦσιν . τὰ ἀναίμονα καὶ τραγανὰ τῶν ἰχθύων καὶ ἀνόστεα σελάχεια λέγεται , ὅσα λεπίδας οὐκ ἔχει , οἷον |
| . χάλαζα δὲ ταραχὰς καὶ δυσθυμίας δηλοῖ καὶ τὰ κρυπτὰ ἐλέγχει διὰ τὸ χρῶμα . βροντὴ δὲ χωρὶς ἀστραπῆς δόλους | ||
| βιούντων . Ὁ Ἥλιος τὸν οὐκ ἀετιδέα : λείπει τὸ ἐλέγχει . Ἐπὶ δοκιμῆς . Ὁ δύο πτῶκας διώκων οὐδέτερον |
| . Διογένης ὁ Ἐπικούρειος , ἕξιν ἔχων ἱκανὴν ἐν οἷς μετεχειρίζετο λόγοις , τὸ μὲν γένος ἦν ἐκ Σελευκείας τῆς | ||
| ποιητοῦ , ἤγουν : οὕτως ὁ Πολύφημος , φησί , μετεχειρίζετο τὸν ἔρωτα . μουσίσδων : τῇ σοφίᾳ τῶν Μουσῶν |
| καὶ ἄλλων θηρίων εἰκόνες προσεπεφύκεσαν τῇ κεφαλῇ : χιτῶνα δὲ ἐνεδέδυτο καὶ ἐς ἄκρους τοὺς πόδας : δελφὶς δὲ ἐπὶ | ||
| Ἐλάιον κατοπτεῦσαι τὴν Δήμητρα σχήματός τε ὡς εἶχε καὶ ἐσθῆτα ἐνεδέδυτο ποίαν : πυθέσθαι δὴ τὸν Δία ταῦτα παρὰ τοῦ |
| . ] Γοργίας μὲν τὴν ποιητικὴν ἑρμηνείαν μετήνεγκεν εἰς λόγους πολιτικούς , οὐκ ἀξιῶν ὅμοιον τὸν ῥήτορα τοῖς ἰδιώταις εἶναι | ||
| λόγος , οὗ δὴ καὶ πάντες μετέχουσιν , οὓς ὀνομάζομεν πολιτικούς , πλὴν ἴσως τοῦ Ἰσοκράτους κατά τι : πλεῖστόν |