| διδασκαλίας τὰ νάματα . Σοφιστὴς δὲ λέγεται μὲν καὶ ὁ σοφίζων τινὰ καὶ διδάσκων , λέγεται δὲ σοφιστὴς καὶ ὁ | ||
| ἦλθεν ἡμέτερον † σοφιστὴς ὁ ῥήτωρ , ὁ διδάσκαλος ὁ σοφίζων ἑτέρους , ὁ ἀπατεών , ὅθεν σοφιστὴν κακίας τὸν |
| ψεύστης καὶ ἀπατεών : ἐπὶ τούτοις ὀνομάζεται σοφιστὴς καὶ ὁ πλασματογράφος καὶ μὴ ἐπὶ δικαστηρίου ἀγωνιζόμενος , οἷος ἦν καὶ | ||
| , οἷος ἦν Αἰσχίνης καὶ Δημοσθένης , σοφιστὴς δὲ ὁ πλασματογράφος καὶ μὴ ἐπὶ δικαστηρίου ἀγωνιζόμενος . ὁ τοίνυν Ἀφθόνιος |
| παροιμία ἡ ἀπὸ κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν . Οὗτος γὰρ σοφιστὴς ὢν ἐπηγγείλατο διδάσκειν τὸν μαθητὴν οὕτως ὥστε τὴν πρώτην | ||
| : σοφιστικὸς δὲ καὶ δημοκοπικὸς ταύτῃ διαφέρουσιν ὅτι ὁ μὲν σοφιστὴς διδάσκαλος βούλεται εἶναι νόμων καὶ ἀρετῆς , ὁ δὲ |
| : ἄλλο ἄκοπον τὸ τοῦ γλουτοῦ , ὡς Φιλόξενος ὁ γραμματικός . κηροῦ λίτρας βʹ . ἀμμωνιακοῦ θυμιάματος λίτραν αʹ | ||
| παρωνύμως μὲν ὡς ἀπὸ τῆς ποιότητος ποιοὶ ἀπὸ τῆς γραμματικῆς γραμματικός , ἀπὸ τῆς ἰατρικῆς ἰατρός , ὁμωνύμως δὲ δὲ |
| ἀλλὰ μεμεστωμένος πράξει . Οὐκ ἔσῃ πλεονέκτης οὐδὲ ἅρπαξ οὐδὲ ὑποκριτὴς οὐδὲ κακοήθης οὐδὲ ὑπερήφανος . Οὐ λήψῃ βουλὴν πονηρὰν | ||
| ποιητὴς σαφῶς παρίστησι Τηλεκλείδης ἐν Ἡσιόδοις . Μυννίσκος ὁ τραγικὸς ὑποκριτὴς κωμῳδεῖται ὑπὸ Πλάτωνος ἐν Σύρφακι ὡς ὀψοφάγος οὕτως : |
| ὥσπερ ἄνθρωπον Ἰνδιστί , ἂν δὲ Ἑλληνιστὶ μάθηι , καὶ Ἑλληνιστί . περὶ τῆς κρήνης τῆς πληρουμένης ἀν ' ἔτος | ||
| κἂν μακρῷ τῷ ι χρῆται κἂν βραχεῖ , ὀξύνεται , Ἑλληνιστί , ἀμογητί , πανοικί . πῶς οὖν βαρύνεται τὸ |
| , , , . . . . Γ . ὁ Λεοντῖνος ἐπὶ τέρματι ὢν τοῦ βίου καὶ γεγηρακὼς εὖ μάλα | ||
| . . . δηλοῖ δὲ τοῦτο Γ . τε ὁ Λεοντῖνος ἐν πολλοῖς πάνυ φορτικήν τε καὶ ὑπέρογκον ποιῶν τὴν |
| , οἷον γεωργοὶ λίχνοι καὶ τὰ ὅμοια φιλάργυροι δύσκολοι . ἠθικά φησιν ὅσα ἐκ μόνου τοῦ ἤθους τὴν εὐπορίαν τῆς | ||
| φίλους καὶ γονέας καθηκόντων ἔχει τὴν παραίνεσιν , οὐκ ὄντα ἠθικά , ὥς τισιν ἔδοξεν , ἀλλ ' εἰς εὐγενὲς |
| ἄλλοις , δῆλον δὲ καὶ ἐν οἷς ἡ παῖς . Σωκρατικὸς δὲ ὁ τρόπος καὶ ἀρχαῖος τὸ ἐκ παντὸς χρήσιμόν | ||
| ἀνεῖλεν , ἀλλ ' ἤκουεν αὐτοῦ καθάπερ Ἀντισθένης φησὶν ὁ Σωκρατικὸς ἐν τῷ Ἡρακλεῖ . . . , . λέγει |
| παλιγκάπηλος δὲ ὁ ἀπὸ τοῦ ἐμπόρου ἀγοράζων καὶ πωλῶν . μεταβολεὺς δὲ ὁ κατὰ τὴν κοτύλην πωλῶν , ὥσπερ οἱ | ||
| τῶν Ἑλλήνων , τῷ δὲ Λαμάχῳ οὐδέν . Γ # μεταβολεὺς καὶ παλιγκάπηλος . Γ ὁ λοφοποιὸς ἐναντία τοῦ δρεπανουργοῦ |
| τῶν ὁμοιοτήτων δύναται παράγειν , πῶς δὲ ὁ τῆς ἀληθείας ἀνεπιστήμων ἄτακτός ἐστι . Τριῶν δὲ ὄντων τούτων , εὑρέσεως | ||
| κατὰ μετάληψιν : μεταλαμβάνει γὰρ ἀντὶ τοῦ οὐκ ἰατρὸς τὸ ἀνεπιστήμων . ὅταν ὁ ῥήτωρ κτλ . . τριττὸς ὁ |
| ὑφορᾶσθαι τὸν παιδευόμενον . οὐ γὰρ ἁπλῶς ἀληθὲς ὃ ἔλεγε Γοργίας : ἔλεγε δὲ τὸ μὲν εἶναι ἀφανὲς μὴ τυχὸν | ||
| : “ Τίνα ταύτην ἀπώλειαν , καὶ τίς ἐστιν ὁ Γοργίας ; δαίμων γάρ μοί τις αὐτὸν ἐμήνυσε νύκτωρ : |
| τὸ καλὸν ἐρευνῶν : λέγεται σοφιστὴς καὶ ὁ ψεύστης καὶ ἀπατεών : ἐπὶ τούτοις ὀνομάζεται σοφιστὴς καὶ ὁ πλασματογράφος καὶ | ||
| , πλειών πλειῶνος , αἰών αἰῶνος , λυμεών λυμεῶνος , ἀπατεών ἀπατεῶνος , Καρνειών Καρνειῶνος , Ἐλεών Ἐλεῶνος Β οἵ |
| πολλὰ πίων ἐμεθύσθη ἔφη : ὅτι γὰρ ἐπίβουλος καὶ ἐναγὴς ψάλτης ὡς βοῦν ὑπὸ φάτνῃ δειπνίσας ἀπέκτεινεν . ἀποδημήσας εἰς | ||
| οἷον δότης πλύτης θύτης χάρτης Κράτης : διὰ τοῦτο τὸ ψάλτης ἀναλογώτερόν ἐστι κατὰ τὴν κοινὴν διάλεκτον βαρυνόμενον τοῦ παρὰ |
| , καθάπερ τῆς σατυρικῆς ἡ καλουμένη σίκιννις , τῆς δὲ κωμικῆς ὁ καλούμενος κόρδαξ . . . κορδακισμός : ὁ | ||
| σπανιάκις , ὥσπερ ἐν Ἱππόνῳ . τῆς μέντοι παραβάσεως τῆς κωμικῆς ἑπτὰ ἂν εἴη μέρη , κομμάτιον παράβασις μακρὸν στροφὴ |
| , ταῦτα πάντως ἐν ἑκάστῃ στάσει πραγματικῇ ἐμπεσεῖται καὶ πᾶς μεταχειριζόμενος χρήσεται , αἱ δὲ εὑρέσεις ἀόριστοι καὶ πρὸς τὴν | ||
| ὑπὸ τοῦ θεοῦ δημιουργηθέντων καὶ ὀρομένων κτισμάτων , ἣν ὁ μεταχειριζόμενος εἰ βούλεται ἐπιτετευγμένως καὶ εὐστόχως τὰ τοιαῦτα τεράστια διαπράττεσθαι |
| μυστήρια ταῦτα ἐκάλεσεν : ἢ ἴσως καὶ τῶν φιλοσόφων ὁ κωμῳδοποιὸς ⌈ οὗτος ⌈ μετ ' εἰρωνείας καθαπτόμενος . ἀναιροῦμαι | ||
| Ἑρμησιάνακτα περὶ τούτου τοῦ Ἔρωτος . καὶ γὰρ Δίφιλος ὁ κωμῳδοποιὸς πεποίηκεν ἐν Σαπφοῖ δράματι Σαπφοῦς ἐραστὰς Ἀρχίλοχον καὶ Ἱππώνακτα |
| τις καὶ τὴν κωμωιδίαν φαίη λαβεῖν τὴν σύστασιν ἀπὸ τῆς τραγωιδίας καὶ τοῦ κατ ' αὐτὴν ὕψους καταβιβασθεῖσαν εἰς τὸ | ||
| τραγωιδὸν Ἐρατοσθένης καὶ Φιλόχορος ἱστοροῦσιν ἑβδομήκοντ ' ἔτη γεγενημένον ὀκτὼ τραγωιδίας ἐν τέτταρσιν ἡμέραις διαγωνίσασθαι , μικρὸν ἔμπροσθεν τῆς τελευτῆς |
| αὐτοὺς στίχους ἀντὶ μὲν ἑξαμέτρων ποιήσω τετραμέτρους , ἀντὶ δὲ ἡρωϊκῶν προσοδιακοὺς τὸν τρόπον τοῦτον : ἀλλ ' ἔχεν ὥςτε | ||
| τῆς ἰατρικῆς μέρους , καὶ ὅτι οὐκ ἦν ἐπὶ τῶν ἡρωϊκῶν χρόνων , ἀλλ ' ἤρξατο ἀπὸ Ἡροδίκου τοῖς Ἕλλησιν |
| καθ ' ὁτουοῦν ὅλον κατηγορεῖσθαι , οἷον τοῦ Σωκράτους τὸ Θεαίτητος κάθηται καὶ Θεαίτητος οὐ κάθηται , τὸ μέντοι ἕτερον | ||
| Σοφιστὴς Πολιτικὸς Κρατύλος : τρίτην Νόμοι Μίνως Ἐπινομίς : τετάρτην Θεαίτητος Εὐθύφρων Ἀπολογία : πέμπτην Κρίτων Φαίδων Ἐπιστολαί . τὰ |
| , συνετός , εὔνουςὁ γὰρ νοήμων ποιητικόνδεξιός , εὐμαθής , πολυμαθής , λελογισμένος , σώφρων , καρτερός , καρτερικός , | ||
| καὶ ἔστι τὸ Ἰσοκρατικὸν , ἐὰν ᾖς φιλομαθὴς , ἔσῃ πολυμαθής . . ὁ νοῦς οὗτος : ἔλεγε , φησὶν |
| ἔμπειρος τὰ μουσικὰ δύναται κρίνειν καὶ ὁ τῶν γραμματικῶν τὰ γραμματικά , καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὡσαύτως : οὗτοι γὰρ | ||
| ἔργα : τὸν τέκτονα τὰ τεκτονικά , τὸν γραμματικὸν τὰ γραμματικά . ἂν δ ' ἐθίσῃ γράφειν ἀγραμμάτως , ἀνάγκη |
| ' ἡγοῦ φιλοσοφίαν , οὐχ ἣν μέτεισιν ὁ νῦν ἀνθρώπων σοφιστικὸς ὅμιλοςλόγων γὰρ οὗτοι τέχνας μελετήσαντες κατὰ τῆς ἀληθείας τὴν | ||
| πάντες . Ὑπὲρ ἁπάντων δὲ κοινῶς ἀποφαινόμενοι λέγομεν ὡς πᾶς σοφιστικὸς ἔλεγχος ἢ συλλογισμὸς οὐχ ἁπλῶς ἐστι συλλογισμὸς ἢ ἔλεγχος |
| εὔλογος πέφυκα , γλῶσσα δ ' ἐστί μοι δύσφραστος , ἰσχνόφωνος , ὥστε μὴ λόγους ἐμοὺς γενέσθαι βασιλέως ἐναντίον . | ||
| Λίβυες γὰρ βάττους τοὺς βασιλεῖς λέγουσιν . οἱ δὲ ὅτι ἰσχνόφωνος ἦν , καὶ περὶ τῆς φωνῆς πυνθανόμενον ἡ Πυθία |
| . . δεόμενοι : Χρῄζοντες . . εἷς μέν γε Νεοκλείδης : εἰς ῥήτορα καὶ τὰ δημόσια κλέπτοντα καὶ ξένον | ||
| βραχέα ποιεῖ ? [ κυρίως ] # , ὡς λέγει Νεοκλείδης ? [ ] : ” βραχέα σοφῷ [ τύχη |
| ἡ τοῦ Ἀριστοφάνους ἢ τοῦ Μενάνδρου . Καὶ ἡ μὲν κωμῳδία τὸν βίον συνίστησιν , ἡ δὲ τραγῳδία διαλύει : | ||
| παρὰ Δημοσθένει , καὶ λεκτικώτατος παρὰ Ξενοφῶντι . ἡ δὲ κωμῳδία λεπτολόγος εἴρηκε καὶ λεπτολογεῖν καὶ λεπτολογίαν . προσδιαλεγόμενος , |
| γιγνόμενον ὁρῶν . . ὁ δὲ Πολιτικὸς αὐτοῦ [ ] διάλογος ἁπάντων καταδρομὴν περιέχει τῶν Ἀθήνησιν δημαγωγῶν , ὁ δ | ||
| καὶ ὁ πολὺς προσελθεῖν οὐκ ἠδύνατο . Ἔστι δὲ ὁ διάλογος διὰ μὲν τὸν Φαῖδρον ἠθικὸς καὶ καθαρτικὸς , ἐλεγκτικὸς |
| τῶν δοκούντων ἐνδόξων : διαφορὰ δὲ αὐτῶν ὅτι ὁ μὲν διαλεκτικὸς καὶ ἐκ δοκούντων καὶ ὄντων , ὁ δὲ λοιπὸς | ||
| τὰς ἀνωτάτω καὶ τὴν καθόλου ἐπισκεπτομένου φύσιν . ὁ δὲ διαλεκτικὸς ἀποδώσει τοὺς ὁρισμοὺς ἔκ τε τοῦ εἴδους καὶ τῆς |
| τὰ πρὸς ταῦτα κατασκευάζειν ἅπαντα , ὡς ἔπος εἰπεῖν , ἱκανώτατος εἰς ὑπερβολήν . ἐμοί τε δοκεῖν τὴν ζωὴν μὲν | ||
| Λάρκιος , ἀξιώσει τε προὔχειν δοκῶν καὶ φρονῆσαι τὰ δέοντα ἱκανώτατος , προελθὼν ἔλεξεν : Ἐμοί , ὦ βουλή , |
| πρὸς Λεπτίνην μικτῶς : καὶ συμβουλευτικῶς τὸ συμβουλευτικόν : καὶ δικανικὸς μὲν χαρακτήρ ἐστιν ὁ λεπτὸς καὶ πυκνὸς καὶ συλλογιστικὸς | ||
| , καὶ τοτὲ μὲν πανηγυρικός , τοτὲ δὲ συμβουλευτικὸς ἢ δικανικὸς ἢ ὅλως τοιόσδε ἢ τοιόσδε ὁ λόγος γίνεται . |
| κιχλίζειν . Κηφισόδωρος Ὑί : οὐδ ' ὀψοφάγος οὐδ ' ἀδολέσχης . Μάχων Ἐπιστολῇ : ὀψοφάγος εἰμί . τοῦτο δ | ||
| ἐστὶ μὲν διήγησις λόγων μακρῶν καὶ ἀπροβουλεύτων , ὁ δὲ ἀδολέσχης τοιοῦτός ἐστιν , οἷος , ὃν μὴ γινώσκει , |
| πάντων τῶν ἀνθρωπίνων . ὅστις ἂν οὖν ὑμῶν βούληται ἢ οἰκονομικὸς ἢ δημηγορικὸς ἢ στρατηγικὸς γενέσθαι ἢ ὅμοιος Ἀχιλλεῖ ἢ | ||
| , ; , ; , . . Ἀσκληπιόδοτος ἀποθάνωμεν χρηματισμός οἰκονομικὸς δὲ ὢν καὶ γεωργικός , ἀποθανόντος αὐτῷ τοῦ πατρός |
| . φθέγξαι τι , ἵνα εἰδῶμεν πότερον τραγῳδὸς εἶ ἢ γελωτοποιός : κοινὰ γὰρ ἔχουσι τὰ ἄλλα ἀμφότεροι . διὰ | ||
| μάντεις . Ἀπολλόδωρος δὲ ὁ Κυρηναῖος , ὁ εὐτράπελος καὶ γελωτοποιός . τινὲς δὲ τὸν μετά τινος εὐτραπελίας κόλακα καὶ |
| λέγω ἴσως ἢ ἀντεῖπεν ἢ οὐκ ἐπείσθη , ἡ δὲ ἀποσιώπησις μείζονα τὴν ὑπόνοιαν πεποίηκεν , ὡς ἐπιβουλεύων τῷ πατρί | ||
| Ἀθήνας , τῇ ὑποσιωπήσει καὶ πάλιν χρησάμενος . τὸ σχῆμα ἀποσιώπησις . τὰς Ἀθήνας ἐμφαίνει διὰ τῆς τοιαύτης ἀποσιωπήσεως . |
| τὸ ἁρμόζον καὶ ὁ νόμος . κυβιστῶσι . κυβιστὴρ ὁ ὀρχηστὴς καὶ κυβιστῶσι τὸ ὀρχοῦνται . ἀσκωλιάζοντες . ἀσκωλιάζοντες κυρίως | ||
| πηγὰς ἀνοίξας τὰς πάλαι κεκρυμμένας . Καὶ δὴ καταίθει γαῖαν ὀρχηστὴς Ἄρης , στρόμβῳ τὸν αἱματηρὸν ἐξάρχων νόμον . ἅπασα |
| ὑβρίζειν πρόσεστι . παιδοπίπην δὲ τὸν παράγοντα καὶ παρακρουόμενον καὶ ἀναπείθοντα τὰ μειράκια . τοῦτον δὲ ὁ Κρατῖνος πυροπίπην λέγει | ||
| οὐκ ἐποίησεν . ἔνιοι δέ φασι καὶ κινδυνεῦσαι αὐτὸν ὡς ἀναπείθοντα Δίωνα καὶ Θεοδόταν ἐπὶ τῇ τῆς νήσου ἐλευθερίᾳ : |
| , μὴ δυνηθέντος τοῦ βασιλέως τούτους εὑρεῖν , ἐνταῦθα ὁ μουσικὸς εἶπεν : ὦ βασιλεῦ , τρεῖς μόνους ἀλύπους μὴ | ||
| ὑπόστασιν καὶ ὕπαρξιν ἔχει . ὁ γὰρ Κορίσκος καὶ ὁ μουσικὸς Κορίσκος ταὐτὰ μέν εἰσι τῷ ὑποκειμένῳ , τῷ δὲ |
| Ἴσχανδρός ἐστι . δοκεῖ δ ' αὐτῷ συνυποκρινόμενος Αἰσχίνης ὁ ῥήτωρ ἐν Κολλυτῷ καταπεσεῖν , καθά φησι Δημοχάρης ἐν τοῖς | ||
| ' ἅπερ σὺ γράφεις κελεύει παρών , ὅπως ἡμῖν ἔσται ῥήτωρ ὁ νεανίσκος . φράζε δὴ τῇ Φιλοξένου μητρὶ τὸν |
| , ὅτι πάντα περιείληφεν ἡ περιπατητικὴ φιλο - σοφία τὰ ῥητορικὰ παραγγέλματα , καὶ οὔτε οἱ περὶ Θεόδωρον καὶ Θρασύμαχον | ||
| συναγωγὴ αʹ , Πραγματεία τέχνης ποιητικῆς αʹ βʹ , Ἐνθυμήματα ῥητορικὰ αʹ , Περὶ μεγέθους αʹ , Ἐνθυμημάτων διαιρέσεις αʹ |
| ἀνθρώπων ἴδιον ὥρισται , διάνοια μέν ἐστιν ὁ λόγος ὁ ἐνδιάθετος διέξοδός τις οὖσα καὶ ἀναπόλησις καὶ διάκρισις τῶν μνημονευθέντων | ||
| τὸ ἐνάρθρου . Ἔστι δὲ καὶ πρῶτος τῇ φύσει ὁ ἐνδιάθετος τοῦ προφορικοῦ , ἐπεὶ καὶ συναναιρεῖ μὲν αὐτόν , |
| τέτταρα ταῦτα μόρια ἐπὶ τέτταρσιν πράγμασιν . εἰ οὖν βούλεται Πῶλος πυνθάνεσθαι , πυνθανέσθω : οὐ γάρ πω πέπυσται ὁποῖόν | ||
| ἔστιν τὸ μέγα δύνασθαι ; Οὔχ , ὥς γέ φησιν Πῶλος . Ἐγὼ οὔ φημι ; φημὶ μὲν οὖν ἔγωγε |
| πόλις , ὡς Οὐράνιος . Τὸ ἐθνικὸν Νικηφόριος , ὡς Βυζάντιος . : Νίσιβις , πόλις ἐν τῇ περαίᾳ τῇ | ||
| ἑτέρῳ καταλέλοιπε δικαιότητός τε καὶ γνώμης : Κλήμης γὰρ ὁ Βυζάντιος τραγῳδίας ὑποκριτὴς ἦν μὲν οἷος οὔπω τις τὴν τέχνην |
| ἑαυτὸν ἀγνοῶν οὐκ ἔστι πολιτικὸς οὐδ ' οἰκονομικὸς οὐδ ' ἠθικός . εἰ δὴ μέλλεις κτλ . συλλογισμοῦ πρώτη πρότασις | ||
| , ἀλλὰ ἐν ἀρχῇ τοῦτο κρύπτειν σπουδάζουσιν : Ὁ λόγος ἠθικός : ἐμὲ ἐρωτᾷς , ὦ δέσποτα ἄπολλον , πόθεν |
| . Καὶ καθόλου δὲ τὸ μὲν ἐνθύμημα συλλογισμός τίς ἐστι ῥητορικός , ἡ περίοδος δὲ συλλογίζεται μὲν οὐδέν , σύγκειται | ||
| ἀπὸ ταὐτομάτου δεθῆναι τὴν γλῶτταν : ἦν δὲ ὁ ἀνὴρ ῥητορικός φησί , καὶ συμβουλεύσασθαι δυνάμενος . . . . |
| κατείληπτο . ὁ οὖν οἰκοφθόρος τὸ ἐπιτήδευμα ῥήτωρ ἐγεγόνει , Μόσχος δὲ ὄνομα . . . . . τυγχάνων δὲ | ||
| Φερεκράτους καὶ αὐτὸς εἶναί φησι γένος κύλικος τὴν λεπαστήν . Μόσχος δ ' ἐν ἐξηγήσει Ῥοδιακῶν Λέξεων κεραμεοῦν ἀγγεῖόν φησιν |
| αὐτοῦ Ζήνωνα διαλεκτικῆς ἀρχηγὸν ὑπείληφεν . ἐζητεῖτο δὲ καὶ περὶ Ἡρακλείτου , εἰ μὴ μόνον φυσικός ἐστιν ἀλλὰ καὶ ἠθικὸς | ||
| ἀτόμους καὶ τὰ εἴδωλα : περὶ αἰσθητηρίων . . περὶ Ἡρακλείτου πέντε : διατριβῶν : περὶ τῆς ἠθικῆς διατάξεως : |
| δὲ ποιηταὶ Αἰσχύλος , Σοφοκλῆς , Εὐριπίδης , Ἀρίων , Θέσπις , Φρύνιχος , Ἴων , Ἀχαιὸς καὶ ἕτεροι νέοι | ||
| τραγῳδίᾳ πρότερον μὲν μόνος ὁ χορὸς διεδραμάτιζεν , ὕστερον δὲ Θέσπις ἕνα ὑποκριτὴν ἐξεῦρεν ὑπὲρ τοῦ διαναπαύεσθαι τὸν χορὸν καὶ |
| τῶν Περὶ αἱρέσεων καὶ Ἀσκληπιάδης κατὰ τοὺς πλείστους καὶ ὁ φιλαλήθης Ἀλέξανδρος Θεμίσων τε καὶ θεσσαλὸς καὶ οἱ ἀπ ' | ||
| . πρὸς ἄκμονι δὲ ἀψευδεῖ χάλκευε , ὅ ἐστι , φιλαλήθης ἔσο . ἄλλως : ἀντὶ τοῦ ἀλήθευε . ἴσως |
| πώποτε τῆς ἐν χρῷ πρὸς τὰ βιβλία συνουσίας ἢ ὡς διδάσκαλός σοι ὁ δεῖνα ἢ τῷ δεῖνι συνεφοίτας . ἀλλ | ||
| κρατοῦντος στενοχωρούμενον . φασὶ δὲ Διόδωρος καὶ Κοδρᾶτος καὶ ὁ διδάσκαλός μου Ἰσιδωριανὸς διαφέρειν σφαίρας τὸ σφαιροειδὲς ταύτηι , ἧι |
| καταμαθεῖν ἔστι δείγματα , ὅτι πολλὰ καὶ καλὰ σοφῶν ἀνδρῶν ἀποφθέγματα προανεφώνησεν , οἷον τὸ ἕπου θεῷ ὅς κε θεοῖς | ||
| τι τοῦ ἀκουομένου νοούμενον ἔχουσα , οἷά ἐστι τὰ Δελφικὰ ἀποφθέγματα , γνῶθι σαυτόν : χρόνου φείδου : μηδὲν ἄγαν |
| ταῦτα . Ὄγδοον κεφάλαιον , διὰ τί τὰ τοῦ Ἀφθονίου Προγυμνάσματα τῶν Ἑρμογένους καὶ τῶν λοιπῶν προτετίμηται : καί φαμεν | ||
| . Εἰ δέ τις ἀποροίη , τί μὴ καὶ τὰ Προγυμνάσματα τῆς αὐτῆς ἐπιγραφῆς τῷδε τῷ λόγῳ ἔτυχε , ῥητέον |
| τοιοῦτοί τινες , οὐδένα ἡγούμενος οὔτε ἀκριβέστερον οὔτε χαριέστερον γεγονέναι Λυσίου : Ἀντιφῶν γε μὴν τὸ αὐστηρὸν ἔχει μόνον καὶ | ||
| εἶναι τῆς πολλῆς ἐπιτεχνήσεως ἕνεκα , οἱ δὲ Ἰσοκράτους καὶ Λυσίου παντὸς μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖς , κἂν μὴ |
| τὸν ἔρωτα καὶ τῷ Χρύσῃ προῖκα τὸ θυγάτριον δεδωκότος οὐδὲ ζηλωτὴς γέγονεν οὗτος δῶρα λαμβάνων . καίτοι τὸν Ἀγαμέμνονος πόθον | ||
| τὴν Δημοσθένους γλῶτταν : Δημοσθένης γὰρ μαθητὴς μὲν Ἰσαίου , ζηλωτὴς δὲ Ἰσοκράτους γενόμενος ὑπερεβάλετο αὐτὸν θυμῷ καὶ ἐπιφορᾷ καὶ |
| ' Ἱερωνύμου : οὗτος ὁ Ἱερώνυμος μελῶν ἐστι ποιητὴς καὶ τραγῳδοποιὸς ἀνώμαλος καὶ ἀνοικονόμητος , διὰ τὸ ἄγαν ἐμπαθεῖς γράφειν | ||
| τραγῳδὸς λέγεται ὁ χορευτὴς καὶ ὑποκριτής , κωμῳδοποιὸς δὲ καὶ τραγῳδοποιὸς οἱ ποιηταί . ἐνίοτε δὲ συγχέουσι τὴν διαφοράν . |
| ἐστι Πρωταγόρας ὁ Τήιος * * * ὃς ἀλαζονεύεται μὲν ἁλιτήριος περὶ τῶν μετεώρων , τὰ δὲ χαμᾶθεν ἐσθίει . | ||
| , ὅν γ ' ἔστιν λέγειν ; ὁ Βουζύγης ἄριστος ἁλιτήριος . τί κέκραγας ὥσπερ Βουζύγης ἀδικούμενος ; ὁ νόθος |
| οὕτως ἐκάλουν τοὺς φιλοσόφους . Χαιρεφῶν : ἑταῖρος Σωκράτους ὁ Χαιρεφῶν , ὃς ἐκαλεῖτο καὶ νυκτερὶς διὰ τὸ μέλας εἶναι | ||
| οὐκ ἐφείδετ ' , ἀλλὰ παρέτρεφε τὸν βουλόμενον . ὁ Χαιρεφῶν μὲν παντελῶς οἴκαδε βαδίζειν ᾤετο ὦ ταλάντατος . καὶ |
| αὐτῶν τὰς ἀνδραγαθίας : ὧν γέγονε καὶ Σιμωνίδης , ὁ μελοποιός , ἄξιον τῆς ἀρετῆς αὐτῶν ποιήσας ἐγκώμιον , ἐν | ||
| πρῶτον Στησίχορον τὸν Ἱμεραῖον . καὶ Ξάνθος δ ' ὁ μελοποιός , πρεσβύτερος ὢν Στησιχόρου , ὡς καὶ αὐτὸς ὁ |
| καὶ γρῖφος . τὸ μὲν παιδιὰν εἶχεν , ὁ δὲ γρῖφος καὶ σπουδήν : καὶ ὁ μὲν λύσας γέρας εἶχε | ||
| ὄν δοξαστόν ἄγνοια μὴ ὄν ἄγνωστον◄ παίδων αἰνίγματι . Κλεάρχου γρῖφος αἶνός τίς ἐστιν ὡς ἀνήρ τε κ ' οὐκ |
| πρεσβύτερος μὲν οὖν καὶ πρῶτος ἔστι τε καὶ λεγέσθω ὁ ἀστεῖος , νεώτερος δὲ καὶ ἔσχατος πᾶς ἄφρων , τὰ | ||
| † ὁ ἐν ἄστει διατρίβων , λέγεται * * * ἀστεῖος ὁ διὰ χρηστὸν ἦθος ἐπαινούμενος , ὡς καὶ ὁ |
| κερκίδι καλῶς χρήσεται , καλῶς δ ' ἐστὶν ὑφαντικῶς : διδασκαλικὸς δὲ ὀνόματι , καλῶς δ ' ἐστὶ διδασκαλικῶς . | ||
| καλεῖ , ᾧ τρόπῳ πρώην εἰρήκειν : ὁ προφορικὸς καὶ διδασκαλικὸς καὶ ἐφερμηνευτικὸς λόγος Ἑρμῆς εἰς τοὺς ἐπιμηθεστέρους καὶ ὑστερογνώμονας |
| πεποιημένον δὲ τοῦτο παρὰ τὸ φιλεῖν τὰς Κλέωνος πράξεις : φιλόδικος δὲ οὗτος καὶ συκοφάντης . φίλο ] φιλόδικος . | ||
| τὰ δικαστήριά ἐστι διατριβόντων δικαστῶν ἢ καὶ συκοφαντῶν , ἤγουν φιλόδικος καὶ γράφων ψηφίσματα . πανδελετίους : Πανδέλετος συκοφάντης καὶ |
| ἐπείπερ ἔγνως ἀκριβῶς πάντα τάδε , ἄκουε πάντα νῦν μέρη τραγῳδίας , ἃ πρὶν ὁ Εὐκλείδης τε καὶ λοιποὶ πόσοι | ||
| ἐκ μετεώρου τοῖς θεαταῖς διαλέγοιτο : | θαυμάσαντα δὲ τῆς τραγῳδίας αὐτὸν ] θαμὰ ὁμιλεῖν ἅμα τῷ παιδὶ τοῖς τοῦ |
| τῶν παρασίτων ὃν Μένανδρος πτερνοκοπίδα καλεῖ . Μάχων τε ὁ κωμικὸς μέμνηται Κορύδου λέγων : τὸν Κόρυδον ἠρώτησεν Εὐκράτης πῶς | ||
| δούλους , διὰ πολέμου δ ' ἡλωκότας , Θεόπομπος ὁ κωμικὸς ἀποχρησάμενος τῇ φωνῇ φησι : δεσπότου πενέστου ῥυσὰ βουλευτήρια |
| ὁ δυστυχής , ὥστε βελτιῶσαι τὸν Γάιον . ὁ δὲ φίλερις καὶ φιλόνεικος ὢν ἐπὶ τἀναντία τὴν διάνοιαν ἔτρεπεν , | ||
| ὁ μὲν μὴ τιμῶν ἀπειθής , ὁ δ ' ἀτιμάζων φίλερις . καὶ πάλιν τοῦ τὴν πατρίδα σῴζειν ὄντος δικαίου |
| τότε ἀκολασίᾳ τε τῶν γεγονότων διαφέρων . τούτῳ τάλαντον δοὺς μαθητὴς γίνεται ὁ δεσπότης , καὶ τὴν τέχνην μὲν οὐ | ||
| ἠφίει φωνάς . Πολυίδου δὲ σεμνυνομένου ὡς ἐνίκησε Τιμόθεον ὁ μαθητὴς αὐτοῦ Φιλωτᾶς , θαυμάζειν ἔφη , εἰ ἀγνοεῖς ὅτι |
| τὸ πρὸς τὰς ἄλλας ἐπιστήμας προσυπακουμένου , οὕτω καὶ ὁ Ἀφθόνιος εἰς τὴν μεγίστην καὶ βιωφελεστέραν τῶν τεχνῶν τεχνολογῶν γυμνασίας | ||
| : ἐν ᾧ ζητῆσαι ὀφείλομεν , ὁποῖόν τί ἐστι τὸ Ἀφθόνιος ὄνομα , εἶτα τί βούλεται σημαίνειν ἐν τῇ παρούσῃ |
| πλουσίων , ἐπεὶ πλούσιός ποτε ἦν Τάνταλος , ὡς δηλοῖ Φιλήμων εἰπών : Κροίσῳ λαλῶ σοι καὶ Μίδᾳ καὶ Ταντάλῳ | ||
| , ἐγὼ λέγω καὶ τὰ ἑξῆς . οὕτω δὲ αὐτὸν Φιλήμων ἠγάπησεν ὡς τολμῆσαι περὶ αὐτοῦ τοιοῦτον εἰπεῖν [ . |
| πάθους ἐκτὸςδηλαδὴ φθόνουἐπαντλεῖν τοῖς μαθητευομένοις τῆς διδασκαλίας τὰ νάματα . Σοφιστὴς δὲ λέγεται μὲν καὶ ὁ σοφίζων τινὰ καὶ διδάσκων | ||
| πρώτην μὲν τιθέασιν ἧς ἡγεῖται Πολιτεία Τίμαιος Κριτίας : δευτέραν Σοφιστὴς Πολιτικὸς Κρατύλος : τρίτην Νόμοι Μίνως Ἐπινομίς : τετάρτην |
| : ἐναρμόνιος ἐγγράμματος ὡς ἡ τῶν ἀνθρώπων φωνή : ἐναρμόνιος ἀγράμματος ὡς ὁ τῶν ἀνθρώπων στεναγμός : ἐναρμόνιος ἐγγράμματος ὡς | ||
| τοῦ ἐμψύχου φωνῆς ἡ μέν ἐστιν ἐγγράμματος , ἡ δὲ ἀγράμματος . ἐγγράμματος μὲν ἡ τῶν ἀνθρώπων , ἀγράμματος δὲ |
| φοβουμένων ἰδίειν . ἄντικρυς ] φανερῶς , διαρρήδην . Γ στυππειοπώλης : ὁ τὰ στυππεῖα πωλῶν , τουτέστι καννάβινα , | ||
| ; Ὅπως ; ὁ χρησμὸς ἄντικρυς λέγει ὡς πρῶτα μὲν στυππειοπώλης γίγνεται , ὃς πρῶτος ἕξει τῆς πόλεως τὰ πράγματα |
| πόσον , πηλίκος πηλίκη πηλίκον , πόστος πόστη πόστον , ποδαπός ποδαπή ποδαπόν : οὕτως οὖν καὶ ὁ τίς ἡ | ||
| ἀνθρώποις ἢ τὸ τοῦ Σωκράτους , μηδέποτε πρὸς τὸν πυθόμενον ποδαπός ἐστιν εἰπεῖν ὅτι Ἀθηναῖος ἢ Κορίνθιος , ἀλλ ' |
| Πολέμων : ἕκτος Ἐρυθραῖος , ποικιλογράφος ἄνθρωπος , ὃς καὶ ἱστορικὰ καὶ ῥητορικὰ πεποίηκε βιβλία . Ἡρακλείδης Εὐθύφρονος Ἡρακλεώτης τοῦ | ||
| διαβολὰς ἀπολογησάμενος : τοῦ δὲ νεωτέρου φίλου ἡμῖν γενομένου καὶ ἱστορικὰ συγγράμματα ἔστι καὶ μέλη καὶ ἄλλα ποιήματα τὴν ἀρχαίαν |
| δῆμος τῆς Ἱπποθοωντίδος φυλῆς Ἀχερδούς . . Ἀμύνων : Ῥήτωρ ἡταιρηκὼς , οὐκ ἰατρὸς ὁ Ἀμύνων . Ἀντισθένην : ἰατρὸς | ||
| ὅτι καταψηφιοῦνται αὐτοῦ τὸ εἶναι προαγωγὸν , ἢ ὅταν ὁμολογουμένως ἡταιρηκὼς κρίνηται , ὅπερ Αἰσχίνης κατασκευάζει ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου |
| Οὐκοῦν τῶν μανθανόντων οἱ διδάσκαλοι διδάσκαλοί εἰσιν , ὥσπερ ὁ κιθαριστὴς καὶ ὁ γραμματιστὴς διδάσκαλοι δήπου ἦσαν σοῦ καὶ τῶν | ||
| φησιν οὕτω : περὶ αὐτῷ εἶχε κιθαριστὰς καὶ κιθαρῳδούς . κιθαριστὴς μέν ἐστιν ὁ μόνον ψάλλων , κιθαρῳδὸς δὲ ὁ |
| Πλατωνικὸν καὶ Διόδωρον , εἶτα Πύρρωνα , ὧν ὑπὸ μὲν Κράντορος πιθανουργικός , ὑπὸ Διοδώρου δὲ σοφιστής , ὑπὸ δὲ | ||
| τοι πεπόνθαμεν . λέγεται δὲ καὶ Ἀνταγόρα τοῦ ποιητοῦ ὡς Κράντορος εἰς Ἔρωτα πεποιημένα φέρεσθαι ταυτί : ἐν δοιῇ μοι |
| εἵλετο φαίδιμος Ἕκτωρ : σημειοῦνταί τινες τοῦτον διὰ τὸ τὸν τραγικὸν Ἀστυδάμαντα παράγειν τὸν Ἕκτορα λέγοντα : δέξαι κοινήν μοι | ||
| ' ἔχεις ἄπλατον ἐν τοῖς ὠσίν . καταπεσεῖν τι βούλομαι τραγικὸν πέσημα . πάντων γέ τοι μέτρον ἐστὶ τοὐπιεικές . |
| τινὰ πραγματείαν εἰπεῖν . Περὶ δὲ τῆς τῶν πολιτικῶν . Πολιτικὸν ζήτημα καλεῖ τὸ ῥητορικὸν πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν τε ἰατρικῶν | ||
| τῶν καθόλου λόγων καὶ συγγραφῶν ὁ παρών ἐστι λόγος . Πολιτικὸν δὲ λέγει τὸν νομοθετικὸν ἢ συμβουλευτικὸν , ἰδιωτικὸν δὲ |
| πεποίηται προλογίζων αὐτῷ ὁ Ὀδυσσεὺς [ καὶ ] ἄλλα τε ἐνθυμήματα πολιτικὰ στρέφων ἐν ἑαυτῷ καὶ πρῶτόν γε διαπορῶν ὑπὲρ | ||
| παραδειγματικὰ δὲ καὶ ὅσα εἰς μύθους ἀνήκει . Τὰ δὲ ἐνθυμήματα ὠνόμασται ἢ ὅτι ὁ ῥήτωρ αὐτὸς αὐτὰ εὕρηκε καὶ |
| , ᾧ καὶ τεθνειῶτι λαλεῖν πόρε Περσεφόνεια . πολλοὶ δὲ παρῳδῶν ποιηταὶ γεγόνασιν : ἐνδοξότατος δ ' ἦν Εὔβοιος ὁ | ||
| λεγομένῳ τούτῳ ἐχρήσατο Δημοσθένης . διόπερ καὶ ἐν τοῖς Φιλιππικοῖς παρῳδῶν τὴν παροιμίαν φησὶ διαφέρεσθαι τοὺς Ἀθηναίους περὶ τῆς ἐν |
| ὅλως σοφὸν ἕτερον παρὰ τόν τινα σοφὸν καί τινα ποίησιν Μαργίτην ὀνομαζομένην Ὁμήρου . μνημονεύει δ ' αὐτῆς οὐ μόνον | ||
| εὐαγγελίων θυσίας τὴν βουλὴν κατέστησεν , ἐπωνυμίαν δ ' Ἀλεξάνδρῳ Μαργίτην ἐτίθετο , ἀπετόλμα δὲ λέγειν ὡς οὐ κινηθήσεται ἐκ |
| φάσις , προσλήψει τοῦ ρ γίνεται φράζω , ὅθεν ἡ φράσις . ἄλλως δὲ μεταληφθὲν Μακεδόνων , φησί , διαλέκτῳ | ||
| ἀπέρχῃ , οὐκ ἀπέρχῃ . ἀλλ ' ὡμολογημένως λείπεται ἡ φράσις τοῦ ἤ . . . . . . . |
| ἐμαυτῷ : τί δέ μοι καὶ μέλει πῶς ὁ δεῖνα ἀναγνῷ ; πρῶτόν ἐστιν , ἵνα ἐγὼ κοιμηθῶ . καίτοι | ||
| , καὶ ἡ Κράτητος ποιητική , καὶ φακῆς ἐγκώμιον ἂν ἀναγνῷ τις ἐν τοῖς ἀσώτοις : τοιοῦτος δὲ ὡς τὸ |
| διασκευὴν κατασκευάζει . τρόποι δὲ διηγήσεως τρεῖς , ἁπλοῦς , ἐγκατάσκευος , ἐνδιάσκευος . ὅταν μὲν οὖν ᾖ τὰ πράγματα | ||
| - ναμιν . ἡ μὲν οὖν ἐξηλλαγμένη καὶ περιττὴ καὶ ἐγκατάσκευος καὶ τοῖς ἐπιθέτοις κόσμοις ἅπασι συμπεπληρωμένη λέξις , ἧς |
| τις γραμματεὺς οὗτος : τῶν πάνυ σπανίων ὄνομα κύριον . κωμῳδεῖ δὲ αὐτὸν ὡς φιλόδικον . Φαεινὸς δέ : φανὸς | ||
| δὲ ὡς φιλοδίκους καὶ πρὸς τὸ καταδικάζειν ἑτοίμους τοὺς Ἀθηναίους κωμῳδεῖ . Γ ψήφῳ δακεῖν ] καταδικάζειν . Γ ψήφῳ |
| Κτήσιππος διὰ τὰ παιδικά . Ὅταν σιγᾷς , ἔφη ὁ Εὐθύδημος , οὐ πάντα σιγᾷς ; Ἔγωγε , ἦ δ | ||
| ἐσχημάτικε τὰ πραχθέντα : ὁ δὲ Δημοσθένης καὶ Μένανδρος καὶ Εὐθύδημος ἄραντες ἀπὸ τοῦ ἑαυτῶν στρατοπέδου εὐθὺς ἔπλεον πρὸς τὸ |
| ἀντιλέγειν . ἀκροασάμενος ] ἀκούων . τελευταῖος . . . ἰάμβων . καὶ μὴν ] ὡς ἐν συντόμῳ . μὴν | ||
| ἀνίη . Αἰσχρίων δ ' ὁ Σάμιος ἔν τινι τῶν ἰάμβων Ὕδνης φησὶ τῆς Σκύλλου τοῦ Σκιωναίου κατακολυμβητοῦ θυγατρὸς τὸν |
| ὁ Γρᾶς τοῦ Γρᾶ . Ἔστι δὲ ἀπολογήσασθαι περὶ τοῦ Γράδης καὶ εἰπεῖν , ὅτι εὐλόγως εἰς τὴν ου δίφθογγον | ||
| δισύλλαβα μὴ διὰ τοῦ ΟΥΣ κλινόμενα βαρύνονται : Πύδης ᾅδης Γράδης μέδης . τὸ μέντοι ψευδής καὶ φραδής ἐπιθετικά . |
| οἱ Φοίνικες . ὅτι ἐστὶν ὄργανον καλούμενον νάβλα , ὡς Σώπατρος : νάβλα λαρυγγόφωνος ἐκκεχόρδωται . τὸ τρίγωνον δὲ καλούμενον | ||
| Ἀρχέστρατος μέμνηται ; ἀλλ ' ὅμως ὠνόμασεν ἡμίνηρον ὁ Πάφιος Σώπατρος ἐν Μυστάκου θητίῳ οὕτως : ἐδέξατ ' ἀντακαῖον , |
| δὲ τοῦ αἴνου : ὅτι ὁ μὲν αἶνος ἐστὶ λόγος μυθικός , ἐκφερόμενος ἀπὸ ἀλόγων ζῴων ἢ φυτῶν πρὸς ἀνθρώπων | ||
| κατ ' ἄλλους εἰς ἔλαφον . ταῦτα δὲ πάντα λῆρος μυθικός ἐστι , τὸ δ ' ἀληθὲς οὕτως * ἔχει |
| [ ! ] ? [ ! ! ] [ ὁ φιλοπράγμων ] ἐγ ? [ ˘˘˘⚔ – × | – | ||
| πρὸς ἀργύριον βλέπων , παλίμπρατος , συκοφάντης , δικορράφος , φιλοπράγμων πολυπράγμων , κακοπράγμων , ὡς Ὑπερείδης ἔφη , καταπολιτευόμενος |
| τίς ὁ ἁπλῶς πανηγυρικός , ἀλλ ' οὐχ ὁ κάλλιστος πανηγυρικὸς ἢ Πλατωνικὸς ἢ Ὁμηρικός , οὕτω καὶ περὶ τῶν | ||
| ἢ ὅσα τοιαῦταὡς ἐν τοιούτοις ζητήμασιν οὐκέθ ' ὁμοίως ὁ πανηγυρικὸς ἀλλὰ πολιτικώτερος γίνεται καὶ σχεδὸν δι ' ὧνπερ καὶ |
| χαλεπός : ἦ γάρ ; Ἔοικεν . Ὁ δέ γε φιλόσοφος , τῇ τοῦ ὄντος ἀεὶ διὰ λογισμῶν προσκείμενος ἰδέᾳ | ||
| οὐκ ὀφείλει καλεῖσθαι πολιτικὸς ἢ ῥαψῳδὸς ἢ νομοθέτης , ἀλλὰ φιλόσοφος . Τὸ γὰρ σοφὸν καλεῖν ὑπερβαίνει τὰ ἀνθρώπινα μέτρα |
| ὀλυμπιὰς ἤχθη ἑκατοστή , καθ ' ἣν ἐνίκα στάδιον Διονυσόδωρος Ταραντῖνος . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀγησίπολις ὁ τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς | ||
| ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς θαυματοποιοὶ ἦσαν διαπρέποντες . . . Σκύμνος Ταραντῖνος καὶ Φιλιστίδης Συρακόσιος Ἡράκλειτός τε ὁ Μιτυληναῖος : μεθ |
| τὴν παρθένον . τῇ Φρυγίᾳ ἁρμονίᾳ ἡρμοσμένα . καὶ τὰ κρούματα τοῦ Ἀπόλλωνος κιθάρας σέβομαι , ἐπειδὴ εἶπε κάτω κιθάραν | ||
| τὴν διάτονον ἁρμονίαν Ὕαγνιν τὸν καὶ αὐτὸν Φρύγα : ] κρούματα δὲ Ὄλυμπον ὁμοίως τὸν Φρύγα , καθάπερ Φρύγιον ἁρμονίαν |
| ἔστιν , ὦ γεραιὲ , μὴ δείσῃς τάδε : τὰ Δαιδάλεια πάντα κινεῖσθαι δοκεῖ βλέπειν τ ' ἀγάλμαθ ' : | ||
| μεγάλα μέχρι τῶν νῦν καιρῶν διαμένοντα καὶ ἀπὸ τοῦ κατασκευάσαντος Δαιδάλεια καλούμενα . ᾠκοδόμησε δὲ καὶ γυμνάσια μεγάλα τε καὶ |
| ὁ λόγος . Τὰ δὲ περὶ τὴν ἑρμηνείαν πάλιν αὖ ἐννοήματα τῶν ἀφελῶν ἐστιν , οἷον χρήσασθαι , ἂν οὕτω | ||
| , οὐ μὴν κεχωρισμένας τῆς ὕλης : οἱ δὲ Στωικοὶ ἐννοήματα ἡμέτερα τὰς ἰδέας εἶναι νομίζουσιν . Τῶν τεσσάρων στοιχείων |
| βασιλήων : ἄλλον κ ' ἐχθαίρῃσι βροτῶν , ἄλλον κε φιλοίη . κεῖνος δ ' οὔ ποτε πάμπαν ἀτάσθαλον ἄνδρα | ||
| οὐκ ἔστι φιλία . ἔτι δὲ οὐδὲ εἴ τις ἄνθρωπον φιλοίη καὶ βούλοιτο αὐτῷ τὰ ἀγαθά , τὸ τοιοῦτον ἀνάγκη |
| , ὡς Φιλόχορος . μόνον δέ φησιν οὐ περικοπῆναι τὸν Ἀνδοκίδου Ἑρμῆν . . . . : εἰ δ ' | ||
| οἱ ἀγοραῖοι καὶ οἱ μισθαρνοῦντες ἦσαν . . . . Ἀνδοκίδου ] Ἀνδοκίδης περὶ τῶν μυστηρίων : καὶ διὰ ταῦτα |
| καὶ ταῦθ ' ὁρῶν ἐν ἀψύχοις περιμάχητα καλλιγράφων ἔργα καὶ πλαστῶν καὶ ἄλλων τεχνιτῶν , ἔν τε ζωγραφήμασι , καὶ | ||
| περιαναστάσης καὶ ζωπυρηθείσης αἰσθήσεως , ὅταν ἡ ὄψις γραφέων ἢ πλαστῶν ἔργα εὖ δεδημιουργημένα καθορᾷ , οὐχ ὁ νοῦς ἄπρακτός |
| ἥψατο δὲ καὶ τῶν Ἀθήνησι ῥητόρων ἡ ποιητική τε καὶ τροπικὴ φράσις , ὡς μὲν Τίμαιός φησι , Γοργίου ἄρξαντος | ||
| τουτέστι μεγάλη φαίνουσα καὶ συγκοπῇ αἰολικῇ λοφνίς . δομήσατο : τροπικὴ ἡ λέξις ἀπὸ τῶν τεκτόνων καὶ δομητόρων , ἀντὶ |
| τὸ ” σκοπῶ “ αἰτιατικῇ , ὡς ἐνταῦθα : καὶ Λιβάνιος : ” ὡς τὰ αὐτὰ ἐφροντίζομεν “ . τελῶ | ||
| : Κακὸν ἐπὶ κακῷ : ταύτης μέμνηται καὶ Πλάτων καὶ Λιβάνιος : πῦρ ἐπὶ πῦρ ἠσθόμην . Πυῤῥάνδρου μηχάνημα : |