δὲ τοὺς ἀμείνους τις καὶ σεμνοτέρους ἢ παῖδας τοὺς λόγους κατορύττει ἐν σκότει καὶ ἀποκλείει ὥσπερ τὰ νόθα καὶ μοιχίδια | ||
ἐστὶ γὰρ βοήθημα ἐπιλήπτῳ . Καὶ ὁ ἔλαφος τὸ δεξιὸν κατορύττει κέρας , πρός τε τὰ τῆς φρύνης φάρμακα καὶ |
αὐτὴν ἧκεν : ὁ μὲν ποταμόνδε κατήϊεν ἐκ νομοῦ ὕλης πιόμενος : δὴ γάρ μιν ἔχεν μένος ἠελίοιο . τὸν | ||
ὥραν καὶ τὸν πόνον ἐκτήσατο : καταλαμβάνει γὰρ πηγὴν ὁ πιόμενος : θεατὴς δὲ τῆς οἰκείας μορφῆς καταστὰς , ἐραστὴς |
, ὅτι ζῆλον τὸν ἀρετῆς λαβὼν καὶ πόλεμον πρὸς κακίαν ἀράμενος ὅλην ἀνέτεμε γένεσιν * * * ἑξῆς τοῖς βουλομένοις | ||
Οὐδὲν οὖν τῶν μελλόντων ὑποπτεύσας ὁ Δάφνις εὐθὺς ἐγείρεται καὶ ἀράμενος τὴν καλαύροπα κατόπιν ἠκολούθει τῇ Λυκαινίῳ : ἡ δὲ |
ὕστερον τοὺς γονέας , ὡς ὁ πατὴρ γαμεῖν αὐτὴν ἔπειθεν ἀπιοῦσα εἰς σταδιαῖον τόπον καὶ πήξασα μέσον σκόλοπα τρίπηχυν , | ||
πλὴν τῆς ψυχῆς : αὕτη δὲ μόνη οὔτε παροῦσα οὔτε ἀπιοῦσα ὁρᾶται . ἐννοήσατε δ ' , ἔφη , ὅτι |
: καὶ γὰρ ἐπιστήμας ἀναλαμβάνομεν πονοῦντες , καὶ πλούτου καὶ ἐρωμένης οὕτως ἐγκρατὴς γίνεταί τις , καὶ ὑγίειαν περιποιοῦσιν αἱ | ||
ἀλλ ' ᾠχόμην ἂν διπλῆν εὐθυμίαν κερδάνας τὸν ὑπὲρ τῆς ἐρωμένης ἀγῶνα νικήσας διὰ τῆς ἐρωμένης : οὕτως αὐτῇ πρόσεστιν |
τὴν Ἑλένην τοῖς Ἀχαιοῖς . ἐκεῖ δὲ Φρυγῶν χεῖρα συλλέξας ἀπῆλθεν εἰς Λωρεντὸν καὶ ἐγγυησάμενος τὴν Λαουινίαν , θυγατέρα Λατίνου | ||
καὶ τύχῃ γ ' ἐράνου τινός πανηγυρίσας , ἥδιστ ' ἀπῆλθεν οἴκαδε . Τοῦτο γὰρ νῦν ἔστι σοι ἐν ταῖς |
: ὁ δὲ νοῦς : τῶν δὲ γυναικῶν οὐδεὶς φάρμακα ἐξεύρηκέ πω , ἅπερ γύναιά ἐστιν ἐχίδνης καὶ πυρὸς περαιτέρω | ||
: ὁ δὲ νοῦς : τῶν δὲ γυναικῶν οὐδεὶς φάρμακα ἐξεύρηκέ πω , ἅπερ γύναιά ἐστιν ἐχίδνης καὶ πυρὸς περαιτέρω |
. σὺ τοίνυν δεῖξον χαλκοῦν ἕνα μόνον εἰς τὴν πόλιν ἀνηλωκώς , ὁ τὰς δύο λῃτουργούσας οὐσίας παρειληφώς . ἀλλ | ||
, μάτην , ὥς γ ' ᾤετο , τοσοῦτον ἀργύριον ἀνηλωκώς , καὶ ἐζηλοτύπει τὰ γιγνόμενα , καὶ ἐφοίτα ἐπὶ |
. ἀλλὰ βασιλεὺς οὔτε ἵππον ἔβλεπε , τοσούτων ἱππέων αὐτῷ παραθεόντων , οὔτε θηρίον , τοσούτων διωκομένων , οὔτε κυνὸς | ||
ἀποσχισθῆναι ἀπὸ τοῦ καυλοῦ . καὶ τῶν λαγῶν λέγεται ὅτι παραθεόντων εἴχοντο ἐν ταῖς θριξὶν αἱ ἄκανθαι καὶ ὅτι οὕτως |
οὐ δεῖ λέγειν . οὐ γὰρ τὴν αἰτίαν τοῦ πραττομένου ἐζήτησεν , ἀλλ ' ἄρδην ἀνεῖλε τὸ πραττόμενον : τὸ | ||
τὸ δὲ πρὸς γένεσιν οὐδ ' ὅλως ἀνέβη οὐδ ' ἐζήτησεν ἀναβῆναι , φωλεῦον δὲ ἐν μυχοῖς Ἅιδου τῷ ἀβιώτῳ |
τοῦτο δὲ ἕτερον ἀμφοῖν . Πολλαχῇ δὲ καὶ ὁ λογισμὸς εἶδε τὸ ἐν ἑτέρῳ κρίμα καὶ σύνεσιν ἔσχεν ἑτέρου πάθους | ||
αὐτῷ μένειν παρ ' ἑαυτόν . ὁ δὲ Κῦρος ὡς εἶδε πολλοὺς ἱππέας ἀντίους , ἤρετο : Ἦ οὗτοι , |
καὶ βοῦς ἀφεὶς τὰς νομὰς τῆς λυρῳδίας ἤκουε καὶ λεόντων ἄτεγκτος φύσις πρὸς τὴν ἁρμονίαν κατηυνάζετο . εἶδες ἂν καὶ | ||
νύμφη , δυσχίμων ὀρῶν ἄναξ ζεῦγος τεθρίππων ναρᾶς τε Δίρκης ἄτεγκτος – × – παρηγορήμασιν μὴ κακοῖς ἰῶ κακά τὰς |
κάλλει διαφέρουσαν . ταύτης εἰς ἔρωτα ἐλθὼν χρόνον μέν τινα ἐκαρτέρει καὶ περιῆν τοῦ παθήματος , ὡς δὲ πολὺ μᾶλλον | ||
τοῦ θρηνεῖσθαι διὰ τὸ μονογενὴς εἶναι , ἀλλ ' ὅμως ἐκαρτέρει : παντελῶς ὢν ἄτεκνος : ἅλις ἄτεκνος ὤν : |
διὰ τὸ τοὺς νοσοκομοῦντας ὑπὸ τῆς νόσου διαρπάζεσθαι , οὐδεὶς ἐτόλμα προσιέναι τοῖς κάμνουσιν . παραιρεθείσης οὖν καὶ τῆς θεραπείας | ||
τῶν ἐμπειροτάτων πάνυ καὶ δεινῶν διελέγετο πρὸς αὐτόν , ἀντιλέγειν ἐτόλμα , ἀλλ ' ἡσυχῆ παραδόντες αὑτούς , τοῖς λεγομένοις |
ταῦτα μετ ' ὀλίγον τεχθέντος ‖ τοῦ βρέφους ἐργάζεσθαι . τολμήσας δ ' ἂν εἴποιμι τὴν ἡσυχίαν ἐνέργειαν : τὸ | ||
ἃ χρή . Τί φῄς ; τίς ἀνδρῶν ἦν ὁ τολμήσας τάδε ; Οὐκ οἶδ ' : ἐκεῖ γὰρ οὔτε |
ὢν ὡς οἷόν τε ἱκανώτατα φυλάττει μήτε φανερῶς μήτε λάθρᾳ συγκαθεύδοντα ἤ πως ἄλλως ἀσπαζόμενον ἅπτεσθαι τούτων : ἀλλ ' | ||
σωφρόνως ἅπτεται , ὡς ἔχομεν τὸν Σωκράτη καὶ γυμναζόμενον καὶ συγκαθεύδοντα Ἀλκιβιάδῃ . Τὸ δὲ τότε ἤδη ἡ τοῦ ῥεύματος |
, γευσαμένη δὲ ὥρας ἀνθρωπίνης ἔκαμε καὶ τῆς σπουδῆς ἐκείνης κατέπεσεν , ἐς δὲ θητείαν μετήχθη πικράν . λʹ . | ||
] ἐρημωθέντα καταστρυφθέντα ] ὑπὸ τῶν πολεμίων μετ ' ἤχου κατέπεσεν δέδουπε ] ἐδούπησεν , ἤχησεν δέδουπε ] ἔπεσεν τοῖο |
οὖν ἂν εἴην μὴ κρύπτειν τὸ τῶν ὀμμάτων φάος μηδὲ κατηφὴς εἶναι , Ἀντία τ ' ὢν καὶ Θρασύκλου σύγγονος | ||
κακόν . ἤδη δὲ ἔγνων κύνα , ἥτις οἴκοι μὲν κατηφὴς ἦν καὶ οὐδενὶ τῶν πλησιαζόντων ἔχαιρεν , ἐπὶ θήραν |
φύσει δραστικός , φιλοπόλεμος ἦν καὶ τῆς τῶν Ἑλλήνων δυναστείας ἀντείχετο . Ἐπ ' ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησιν Εὐάνδρου Ῥωμαῖοι | ||
Καὶ Λέπιδος μὲν μοῖραν τινὰ τῆς Καίσαρος στρατιᾶς ἀπορρήξας , ἀντείχετο καὶ αὐτὸς ἐξουσίας ἐν Ἰβηρίᾳ τῇ ἐπιτάδε , Κελτούς |
δὲ τὴν μὲν τόλμαν εἴργασται , τὸ δὲ ἔργον οὐχ ἑώρακεν , πλὴν ἐπὶ τῆς ἀσπίδος τῆς Γοργόνος τὴν εἰκόνα | ||
: ἀναίσχυντά ἐστιν , ἀλλὰ καὶ κρύπτειν οὐδὲν δυνάμενα ὧν ἑώρακεν ἅπαξ . οὐκ ἀφέστηκεν οὖν μου τῆς ψυχῆς λέγοντα |
παρ ' Ἕρμον Φεύγει , οὐδὲ μένει , οὐδ ' αἰδεῖται κακὸς εἶναι . Οὐ γὰρ ἄν , ἔφη , | ||
δέχθαι , ἐπεὶ πάντη καὶ ὅτις μάλα κύντατος ἀνδρῶν Ξεινίου αἰδεῖται Ζηνὸς θέμιν ἠδ ' ἀλεγίζει . ” Ὧς φάτ |
Ἐφεσίων λύκοι καὶ λέοντες . οὐκ ἐξανδραποδίζονται ἀλλήλους , οὐδὲ ἐπρίατο ἀετὸς ἀετόν , οὐδὲ λέων λέοντι οἰνοχοεῖ , οὐδὲ | ||
. αὕτη μὲν οὖν ἀπέθανεν , ὁ δὲ τὴν οἰκίαν ἐπρίατο ταύτην ὁ στρατιώτης οὐ πάλαι : ἐν γειτόνων δ |
παρ ' ἀνθρώποις : ἑορτή τε οὐδεμία παρ ' αὐτοῖς μελανείμων ἢ πένθιμος ἄγεται τυπετοὺς ἔχουσα καὶ θρήνους γυναικῶν ἐπὶ | ||
Ἀπάτη . κατόπιν δὲ ἠκολούθει πάνυ πενθικῶς τις ἐσκευασμένη , μελανείμων καὶ κατεσπαραγμένη , Μετάνοια , οἶμαι , αὕτη ἐλέγετο |
αὐτὸν τῶν φίλων καὶ μηδὲν ἐξαμαρτάνειν ἀξιούντων ἀπῄει πρὸς ἅπαντας ἀγανακτῶν . ἤδη δ ' αὐτῷ κατ ' οἰκίαν ὄντι | ||
ἀκολουθῇ , φάσκοντα μαίνεσθαι . τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἄπεισιν ἀγανακτῶν καθ ' αὑτόν , ἔπειτα προσκρούων ἀεὶ καὶ λοιδορούμενος |
μήτε τούτῳ ἀπολογεῖσθαι , ὁ δὲ κῆρυξ οὑτοσὶ ὁ νυνὶ παρεστηκὼς ἐμοὶ ἐπηρώτα ὑμᾶς τὸ ἐκ τοῦ νόμου κήρυγμα : | ||
λυπήσομεν τούς τε παρόντας ὡς πλεῖστα εὐφρανοῦμεν . ὁ δὲ παρεστηκὼς ἀγὼν τέλος ἔχει ἢ ταῦτά τε διασῶσαι καὶ ἕτερα |
ὅ περ καὶ πάντες πεπόνθασιν . ἔτυχεν δὲ ὁ Ἀλκιβιάδης ἐρῶν τοῦ Ἀγάθωνος καὶ ἐβούλετο ὑπὸ μηδενὸς ἄλλου αὐτὸν ἐρᾶσθαι | ||
προσλογιζόμενον τὸν Ἐρασίστρατον κατὰ τὸ εἰκὸς ὡς οὐκ ἂν ἑτέρας ἐρῶν βασιλέως υἱὸς ἐνεκαρτέρει τῷ σιωπᾶν μέχρι θανάτου . χαλεπὸν |
ἀστὴρ διᾴττουσα , εἶτα ἀπέκρυπτεν αὑτὴν διαθέουσα ἢ δρυμὸν ἢ λόχμην ἤ τι ἄλλο τῶν ἐν ὄρει δάσος . καὶ | ||
ἀλλήλας λανθάνειν ἐβουλόμεθα : θατέρᾳ δὲ οἱ ἄνθρωποι ὑπὸ τὴν λόχμην παρήρχοντο . οὕτως μικρὰ παρεμπορευσαμέναις τῆς ἀφροδίτης πάλιν συνειστήκει |
τῷ ποταμῷ κατὰ συνήθειαν , ἀλλὰ ὑπὲρ τῶν πετρῶν καταρρήγνυσι βιαζόμενος τὴν κατάβασιν , ἐνταῦθα ἄνω φέρεσθαι τὸ ἥμισυ τοῦ | ||
τοῦ Αἴαντος . “ Αἴας δ ' οὐκέτ ' ἔμιμνε βιαζόμενος βελέεσσι : δάμνα μιν Ζηνός τε νόος καὶ Τρῶες |
. πορφύρας ] πέπλα πορφυρᾶ . νιν ] αὐτήν . κατασβέσει ] παύσει τοῦ τρέφειν . σημείωσαι . πορφύρας ] | ||
οὕτως : τὴν τῆς μητρὸς πηγὴν ἤτοι τὰ δάκρυα τίς κατασβέσει τιμωρία καὶ ἐκδικήσει ; μητρός ] τῶν Θηβαίων . |
κατὰ τρεῖς : ἦσαν γὰρ ἐφ ' ὧν ὁ Κύκλωψ ἐκάθευδεν , ἔμελλε δὲ ὁ μέσος ἄρα ἄνδρα οἴσειν τῶν | ||
ἔδοξεν ὑπὸ τῷ σκίμποδι κατακεῖσθαι σκύμνον , ἐφ ' ᾧ ἐκάθευδεν ὁ Νικόστρατος . Νικοστράτῳ μὲν δή , ὡς ηὐξήθη |
Θησεὺς ἑπταετῆ ταύτην ἁρπάσας , καθά φησι Δοῦρις ὁ Σάμιος ἀφαιρεθεὶς δὲ αὐτὴν ἐν τῷ ἡττηθῆναι ὑπὸ Πολυδεύκους καὶ Κάστορος | ||
γενόμενος ἄπαις , ὁ δὲ στερηθεὶς ἀδελφῶν , ἕτερος γύναιον ἀφαιρεθεὶς εὐπρεπές , τὴν ἐκ τῆς ἐπιβουλῆς ἀθυμίαν οὐ φέροντες |
, ῥυθμόν , ἅπαντα περιειληφέναι τὰ παρασκευάζοντα τὴν ὁμόνοιαν . ἐπεδείκνυε δὲ αὐτῶν τὴν δύναμιν οὐ περὶ τὰ κάλλιστα θεωρήματα | ||
ἄδην . Ἀππιανὸς περὶ τῶν Κελτῶν φησιν : οὓς γυμνοὺς ἐπεδείκνυε Ῥωμαίοις : “ οὗτοί εἰσιν οἱ τὴν βοὴν τὴν |
ἐφ ' ἧς κυκλοτεροῦς οὔσης τῆς φθορᾶς τὸ μέσον ὀστέον ἔμεινε κατὰ φύσιν ἔχον , μετὰ τὴν τῶν σωμάτων ἀναστολήν | ||
ἐμέ . Καὶ πάλιν ἐξῆλθεν ἔξω τῆς πόλεως , καὶ ἔμεινε λυπούμενος , μὴ εἰδὼς ποῦ ἀπέλθῃ . Καὶ ἀπέθηκε |
τὸ πᾶν αὐτῇ διηγοῦμαι . ἡ δὲ ᾐσχύνετο ἀκροωμένη καὶ ἠρυθρία καὶ ἐνόμιζε τότε αὐτὰ ποιεῖν . τὴν μὲν οὖν | ||
μὲν ἐρύθημα τὸ ἐκ τῆς Μέθης ἀπήνθει καὶ ἠφανίζετο , ἠρυθρία δὲ κατ ' αἰδῶ τῶν δρωμένων : καὶ τέλος |
ἔφη , ὦ ταξίαρχε , ὅτι ἄνδρα ἡμῖν τὸν σπουδαιότατον διαφθείρεις γελᾶν ἀναπείθων , καὶ ταῦτα , ἔφη , οὕτω | ||
πάνυ τοῦτο δρᾶν εἰς ἀπελθοῦσαν . εἰ γὰρ ὅπως σαυτὸν διαφθείρεις , αἴσθοιτο , μέγα ἂν στενάξαι τοσούτῳ κακῷ διδοῦσα |
δάκνων ἤτοι ἄλογος ἐπιθυμία . ὠμοδακὴς ] χαλεπῶς καὶ ἀπηνῶς δάκνων . ὠμοδακὴς ] ἄλογος . ὠμοδακὴς ] ἀπηνής . | ||
τοὺς μῦς ἐσθίει : οὐκ ἀναιρεῖ γοῦν οὐδ ' οὗτος δάκνων , ἀλλὰ μόνον φλεγμονὴν ἐπιφέρει , διὸ καὶ οἱ |
' ἥμαρτε : περὶ δ ' ἐμῷ κάρᾳ πληγεῖς ' ἐναυάγησεν ὀστρακουμένη χωρὶς μυρηρῶν τευχέων πνέους ' ἐμοί τίνος κατέκτας | ||
τρόπον . πορφύραν ἐμπεπορευμένος ἀπὸ τῆς Φοινίκης πρὸς τῷ Πειραιεῖ ἐναυάγησεν . ἀνελθὼν δὲ εἰς τὰς Ἀθήνας ἤδη τριακοντούτης ἐκάθισε |
αὐτὸς Φιλώτας πεπύσθαι μὲν ἐπιβουλήν τινα Ἀλεξάνδρῳ παρασκευαζομένην συνέφη , ἐξηλέγχετο δὲ κατασιωπήσας ταύτην πρὸς Ἀλέξανδρον , καίτοι δὶς ἐπὶ | ||
βεβούλευται πάνυ : ἐν ἀγρῷ γὰρ οἰκῶν οὐ σφόδρ ' ἐξηλέγχετο τῆς μερίδος ὢν τῆς οὐδαμοῦ τεταγμένης , εἶχεν δὲ |
. κέσκετο ἔκειτο . κήδεα ἀνιάματα , λῦπαι . κήδετο ἠνιᾶτο . δηλοῖ δὲ καὶ τὸ ἐφρόντιζεν . καὶ κήδων | ||
ὁ Ἀλέξανδρος ἀπηλλάγη μετ ' αὐτῆς , ὅ τε Μενέλαος ἠνιᾶτο τῆς μνηστείας ἀποτυχὼν καὶ τὸν ἀδελφὸν ᾐτιᾶτο , καὶ |
τῆς γραφῆς ; σοφὸς ὢν Ὀδυσσεὺς καὶ ἱκανὸς τῶν ἀδήλων θηρατὴς πρὸς τὸν τῶν θηρωμένων ἔλεγχον μηχανᾶται τὰ νῦν : | ||
ἴσχει τότε αὐτοὺς προθυμία , ὥστε εἴ τις αἰπόλος ἢ θηρατὴς ἢ δρυτόμος πόρρωθεν αὐτῶν ἀκούσειε , πάντως ἂν ὑπ |
, τοὺς δὲ ἐφορᾷ Θέμις . Καὶ μὴν καὶ τόδε δυστυχοῦς ἐν ἀσθενείᾳ τε καὶ ἀτιμίᾳ καὶ προπηλακισμῷ τῶν λόγων | ||
τρυφᾶι δ ' ὁ δαίμων : πρός τε γὰρ τοῦ δυστυχοῦς , ὡς εὐτυχήσηι , τίμιος γεραίρεται , ὅ τ |
ἐν ἀρχῇ λέξεως τὴν οι δίφθογγον πλὴν τινῶν λέξεων οὐκ ἀνέχεται : σχέδον γὰρ τὰ πάντα διὰ τοῦ υ ψιλοῦ | ||
αἰσθητῶν εἴδη οἷον ἀναστρέφοντα πρὸς αὐτὴν καὶ προσιόντα ὁρῶσα οὐκ ἀνέχεται μετὰ πλήθους δέχεσθαι , ἀλλ ' ἀποθέμενα τὸν ὄγκον |
τοῦ περιόρθρου . οὕτως ἐκεῖνον ἔκτεινεν ὁ στρατηγὸς Ἀρβάκης , δεινοπαθῶν εἰ λέγοιτο δοῦλος ἀνδρὸς τοιούτου . Ἄλλοι δ ' | ||
τοῖς Δολίοσι . τὸ δὲ ἐυξείνοισιν , ὥσπερ καὶ αὐτὸς δεινοπαθῶν ἐπὶ τοῖς συμβεβηκόσι τοῦτό φησιν . Ἱερὴ δὲ φατίζεται |
τὴν ὑπὲρ τούτου φαντασίαν : βάλλει γάρ τις αὐτὸ βέλει πεφαρμαγμένῳ , καὶ ἀποκτείνας ἀποκόψει τὴν οὐράν , τὸ ἆθλον | ||
σκαμμωνίᾳ ἕψεσθαι πάρεχε , εἶτα εἰς κόρον πίνειν δίδου τῷ πεφαρμαγμένῳ : ἀνώλεθρον γὰρ τοῦτον διαφυλάξαι πως δυνήσει , κἂν |
τὰς ἐπαύλεις εἰσβαίνειν . Τοιαῦτα κατὰ τῶν ἰχθύων ὁ ἔρως νεανιεύεται . Τοῖς ἱππούροις δὲ φίλη μέν ἐστι τροφὴ τὰ | ||
λύκοι τε οὗτοι καὶ ἄρνες ἀναμίξ , ᾗ τεθηπότες . νεανιεύεται δέ τι καὶ μεῖζον ὁ ζωγράφος δένδρα γὰρ ἀνασπάσας |
: οἷον ναῦς προδοῦναι , τείχη , συμμάχους , τὰ ἄῤῥητα ἐξειπεῖν καὶ τὰ ὅμοια . ἕπεται οὖν ἀναγκαίως ὁ | ||
, ἃ μὴ χρή ποτε ἐκλαλέεσθαι ἔξω , σιγήσομαι , ἄῤῥητα ἡγεύμενος εἶναι τὰ τοιαῦτα . Ὅρκον μὲν οὖν μοι |
καὶ “ τίς ἐστι πατήρ ; ” εἰπόντα : “ σηκίς ” , καὶ “ τίς ἀδελφός ; ” ὁμοίως | ||
” , καὶ “ τίς ἀδελφός ; ” ὁμοίως “ σηκίς ” . ἀλλ ' ἐκεῖνος μὲν ἔδοξε πρὸς τὸ |
. καὶ δᾷδας λαβόντες ἐκ τοῦ ἐγγύτατα καπηλείου εἰσερχόμεθα , ἀνεῳγμένης τῆς θύρας καὶ ὑπὸ τῆς ἀνθρώπου παρεσκευασμένης . ὤσαντες | ||
θαλάσσης τῆς πρὸς τὸ Αἰγαῖον πέλαγος καὶ τὸν Μέλανα κόλπον ἀνεῳγμένης , καὶ οὗτοι ἄλλος ἄλλα ἀποτεμνόμενος : οἱ μὲν |
χεῖρας τῶν κυνηγῶν ἀκερδεῖς καταλίποιεν . Ἀλλ ' ὅ γε εὔστοχος θηρατὴς βορέου μὲν ἐπιπνέοντος ἐς νότον ἱστάτω τὰ θήρατρα | ||
, ἢ τάφρῳ ; τίς δὲ οὕτω κυβερνήτης ἀγαθὸς καὶ εὔστοχος , ὡς ἀπείρατος διελθεῖν κλύδωνος , καὶ ζάλης , |
: ὡρακιάσας : οὐ γὰρ ἐξηνέσχετο ἰδεῖν πίθον καταγνύμενον οἴνου πλέων . γέγονε δὲ ποιητικώτατος , κατασκευάζων εἰς τὸν Αἰσχύλου | ||
ἢ περὶ ἀρχῆς , αὐτὸς ἑτέρους καταδουλούμενος . ὁ δὲ πλέων τὴν θάλατταν οὐκ ἄλην εἰκῇ διατίθεται : κινδυνεύει γὰρ |
ἐπιτονωτάτην ἐπίτασιν τῆς βασάνου προσποιηθεὶς ἐνδιδόναι τὴν ψυχὴν ταῖς ἀλγηδόσιν ἀνέκραγεν : ἄνετε : ἐρῶ γὰρ πᾶσαν ἀλήθειαν . ὡς | ||
ποιῶν ψωμοὺς ὡς πλίνθους καταπίνειν . ὁ Ξάνθος γευσάμενος πάλιν ἀνέκραγεν “ τὸν πλακουντάριόν τις καλείτω . ” εἰσῆλθεν . |
, καὶ ἥδε ἡ θήρα ἐστί . Βεροίας τε καὶ Θεσσαλονίκης μέσος ῥεῖ ποταμὸς ὄνομα Ἀστραῖος . εἰσὶν οὖν ἐνταῦθα | ||
ἅβρα γὰρ διὰ τὸ β ἐκφέρεται . ἀλλὰ κατὰ τὸν Θεσσαλονίκης Εὐστάθιον κένταυρος λέγεται ὁ ἀρρενομανής , ἀπὸ τοῦ κεντῶ |
. πεπληγμένος ] τετρωμένος . ποθεῖν ] ἤγουν λέγεις ὅτι ἐπόθει ἡ γῆ τὸν στρατόν . ὡς ] ὥστε . | ||
ὁ δὲ ἐλέφας τῆς συνηθείας διαμαρτάνων καὶ οὐχ ὁρῶν ἣν ἐπόθει γυναῖκα , ὥσπερ οὖν ἐραστὴς ἐρωμένης ἀποτυχὼν ἐξηγριώθη : |
δὲ ὁ σὺν Κλεοχάρει παρὰ Μιθριδάτου τὴν Σινώπην ἐπιτραπεὶς , ἀπεγνωκὼς τῶν πραγμάτων , πέμπει περὶ προδοσίας πρὸς Λεύκολλον . | ||
οὐκ ἂν εἰκότως ὀργὴν πρός με ποιήσειεν : οὐ γὰρ ἀπεγνωκὼς ὑμᾶς οὐδ ' ἑτέρωσε βλέπων οὐδαμοῖ μετέστην , ἀλλὰ |
λύουσιν , ἐξεστράτευσαν δι ' αὐτοὺς Ἀθηναῖοι , μαθὼν Φίλιππος ἀνεχώρησε , καὶ αἰτοῦσι τὸ γέρας Ἀθηναῖοι τὸ μὴ νενικῆσθαι | ||
γόνυ προσερεισαμένους . Ἀγησίλαος καταπλαγεὶς τὸ στάσιμον σχῆμα τῆς μάχης ἀνεχώρησε στρατηγικὸν ἡγούμενος πολεμίων ῥώμην φυλάξασθαι . Ἀγησίλαος περὶ Κορώνειαν |
αὐτὸ μέρος καὶ μὴ δυνάμει καὶ ἐνεργείᾳ : ὁ γὰρ καθεύδων Σωκράτης δυνάμει * * * ἐὰν οὖν ταῦτα πάντα | ||
δὲ αὐτήν , ἤκουσα καὶ τοὺς ἐν μυστηρίῳ λόγους , καθεύδων σὺν αὐτῇ ἐν τῇ μέθῃ μου οὓς ἐλάλησα : |
δὲ σοφία ἐπιστήμη - ἐστίν , ὁ ? ἄρα ? μανθάνων ? ἐπιστήμην [ - ] [ ] ἀναλαμβάνει ? | ||
. Κεγχρεαί , πόλις Τρῳάδος , ἐν ᾗ διέτριψεν Ὅμηρος μανθάνων τὰ κατὰ τοὺς Τρῶας . δευτέρα πόλις καὶ ἐπίνειον |
οἰκίαν διοικῇ ὀρθῶς , τί ὄνομα τούτῳ ἐστίν ; οὐκ οἰκονόμος τε καὶ δεσπότης ; Ναί . Πότερον οὖν καὶ | ||
οὐδὲν ἀνήλωσε . διὸ καὶ γενόμενος οὐ βασιλεὺς ἀλλ ' οἰκονόμος ἀγαθὸς ἀντὶ τῆς ἐπ ' ἀρετῆι δόξης ἀπέλιπε πλεῖστα |
ἀπὸ τοῦ δένδρου ἐπυνθάνετο , τί ἂν πρὸς τὸ οὖς ἐλάλει αὐτῷ ἡ ἄρκτος . ὁ δὲ εἶπεν : ” | ||
βούλοιτο [ διαλέγεσθαι - ] · ὡς δὲ οὐδὲν [ ἐλάλει , ] ἀλλὰ ὁμοίοις ἡ παρθένος [ κατείχετο - |
, ἣν Ὅμηρος Λάαν φησιν εὐχείλου / εὐχίλου κάπης εὐτρόφου φάτνης ἢ τῆς καλὰ χείλη ἐχούσης ὡς κρείττονος ὄντος τοῦ | ||
ἐκάλουν . ἐκφατνίσματα δὲ αἱ σανίδες αἱ ἀναιρούμεναι ἐκ τῆς φάτνης ὡς καθαίρεσθαι τὰ περιττά . ἐκ δὲ τῶν σκευῶν |
. Δημοκράτης ὁ παλαιστὴς καὶ αὐτὸς νοσήσας τοὺς πόδας , παριὼν ἐς τοὺς ἀγῶνας καὶ στὰς ἐν τῷ σταδίῳ , | ||
εἷς δυνήσεται ἁπλῶς διελθεῖν τὸν στενωπὸν τουτονί : ὁ δὲ παριὼν πᾶς εὐθέως πρὸς τὴν θύραν ἑστήξετ ' ἀχανής , |
. Ἰουστινιανὸς δὲ τὸ τηνικαῦτα τὴν Ῥωμαϊκὴν περιεῖπε πολιτείαν : φύλαρχος δὲ τῶν Σαρακηνῶν ἐχρημάτιζε Κάϊσος , ἀπόγονος Ἀρέθα , | ||
ἀνωτέρω [ ] , ὅτι ὁ Διιτρέφης πυτινοπλόκος ὢν γέγονε φύλαρχος καὶ ἵππαρχος . Ἄλλως . ἵππαρχος γὰρ γενόμενος καὶ |
αὐτῶν τοῖς σπουδαίοις καὶ συμφορὰν τοὺς ἑτέρους κρίνων τῶν μὲν εἴχετο , τοὺς δὲ οὐκ ἀπήλαυνεν , ἀλλὰ καὶ σοφιστὴν | ||
εἰ δ ' ἄλλᾳ μ ' ὠθεῖτε καὶ ἁ θύρα εἴχετο μοχλῷ , πάντως κα πελέκεις καὶ λαμπάδες ἦνθον ἐφ |
τε σημείου καὶ τῆς κυρτῆς περιφερείας ἴσον τῷ ἀπὸ τῆς προσπιπτούσης , ἡ προσπίπτουσα ἐφάψεται τοῦ κύκλου : ὅπερ ἔδει | ||
σκεπτικῶν ἀναντιρρήτους : τί ἀπολείπεται τῆς καθ ' ἑκάτερον μέρος προσπιπτούσης ἰσοσθενείας εἰ μὴ τὸ ἐπέχειν καὶ ἀοριστεῖν περὶ τοῦ |
κἀκείνη δὲ ἐδόκει μοι ταὐτὸν ὑποπτεύειν , ὥστε ταχὺ μὲν συνῆκε : διενοεῖτο δὲ καὶ πρὸ τοῦ παρ ' ἐμοῦ | ||
τὴν ἔπαυλιν , ἀλλὰ πάντων ἑστώτων ἐκεῖ ὡς κεκηλημένων , συνῆκε Λεωνᾶς τὸ γεγονὸς καὶ ἀφικόμενος εἰς τὸ τέμενος ἐξήγαγε |
δὲ πεπαῦσθαι . . . : μέχρι μὲν τῆς νόσου ἤλπιζεν ὠφελήσειν τι αὐτὸν τοὺς περὶ τῆς καρτερίας λόγους , | ||
συμφορῶν αἰτιώτατον . Τυχὼν γὰρ ὁ βασιλεὺς παραδόξως ὧνπερ οὐκ ἤλπιζεν , ἀπραγματεύτως ᾠήθη τὴν βασιλείαν Ῥωμαίων λήψεσθαι αὖθις καὶ |
βουλαῖς τῆς κακὰ καὶ ὀλέθρια εἰς αὐτὸν φρονούσης γυναικὸς αὐτοῦ Αἰγιαλείας ἐπὶ τὸ ἔθνος τῶν πολυλιτανεύτων Ἰβήρων ἀπῆλθεν . Ὃς | ||
Ὅμηρος λέγει . ὕστερον δὲ Διομήδης μέλλων ἀναιρεθῆναι ὑπ ' Αἰγιαλείας τῆς γυναικὸς εἰς Δαυνίαν φεύγει καὶ ἵνα σαφεστέρως εἴπω |
τότε οὖν ἐπίσχες . ἀλλ ' ἔνθεν ῥυῇ , καὶ ἠσθένησε τὰ τῆς δυνάμεως , ἐκεῖ ἐπίσχες . οὐ γὰρ | ||
ἀδικεῖν ὡς οὐ σφόδρα ὑγιαίνοντας ἀπεσείετο . τοιαῦτα ἡμῖν βοηθῶν ἠσθένησε καὶ τοσούτῳ κακῷ πιεζόμενος ἐκαρτέρει σιγῇ . ἔπειτα ἀναστὰς |
Ἀλβανοὶ περὶ τὸ λαιὸν κέρας ἐς τὰ ὄρη προεχώρουν . ἱππεὺς διὰ τάχους Τύλλῳ προσδραμὼν ἤγγελλε τὴν προδοσίαν . ὁ | ||
τὸ σὸν τρόπαιον ἀτεχνῶς , ὃ μήτε ὁπλίτης συνανέστησε μήτε ἱππεὺς μήτε τοξότης , ᾧ μάρτυρες ἦσαν οὐ συναγωνισταὶ οἱ |
ὅσους δὲ τούτων μὲν μηδενὸς μήτ ' ἐπιθυμία μήτε ζῆλος εἰσέρχεται , τὴν πλεονεξίαν δ ' ἀγαπῶσιν ἣν διὰ τοῦ | ||
μορφοῦντα παντοίαν χρόαν ] . τὸ ἐκ πυρὸς γὰρ στοιχεῖον εἰσέρχεται εἰς πῦρ νικῶν ἔκκαυσιν ὡς καὶ τὴν φλόγα , |
τοῦ ψελλίζεσθαι . Σὲ δ ' οἰωνίσατ ' ἄν τις ἰδών : ἐπὶ τῶν εἰδεχθῶν : παρόσον οἱ παλαιοὶ οἰωνίζοντο | ||
ἡδονήν . ὁ μὲν οὖν κατέχων τὰ τοιαῦτα τὴν ὥραν ἰδών τούτων ἑκάστοις ὡς προσῆκε χρήσεται : ὁ δ ' |
τέ εἰσιν ἵπποι καὶ ἡνίοχοι δύο , ἑκατέρῳ τῶν ἵππων παρεστὼς ἀνὴρ ἡνίοχος : ὁ μὲν δὴ πρότερος τῶν ἵππων | ||
. Ἐπειδὴ δὲ τὸν βίον μεταλλάττειν ἤμελλεν ὁ διδάσκαλος , παρεστὼς ὁ τυφλὸς ἐδεῖτο βοηθεῖν αὐτῷ ὅ τι ἔχοι . |
ὃν ἐς τὴν θυσίαν ἑτοιμάσαντες φυλάσσουσιν , ἅπτεται τῶν σπερμάτων φοιτῶν ἐπὶ τὸν βωμόν . καλοῦσι δέ τινα τῶν ἱερέων | ||
ἐπέγραψεν τῷ πίνακι : οἷος δ ' ἐννύχιος φαντάζετο πολλάκι φοιτῶν Παρρασίῳ δι ' ὕπνου , τοῖος ὅδ ' ἐστὶν |
, ὡς ἂν εἴ τις τὰ τῶν ἀρχαίων ζωγράφων ἔργα θεασάμενος ἱκανὸς οἴοιτο ζωγράφος εἶναι καὶ προστάτης τῆς τέχνης . | ||
παραφανεῖσι τῶν ὀρνέων . Οὑτοσὶ δὲ τὴν ἀσπίδα ἢν μόνον θεασάμενος ὁ ἰχνεύμων τύχῃ ἐν τῇ Αἰγύπτῳ ἐν χωρίῳ κατηρεφεῖ |
ταῦτα ἐκποιουσῶν , οὐ καθάπερ ὑμῶν ἔνιοι δεκαζόμενος ζῶ καὶ μοιχεύων . καὶ τῶν τὰ τοιαῦτα πραττόντων καὶ ἐπ ' | ||
ὄρεξις ἀντιλυπήσεώς ἐστιν , ὁ δ ' ὑβρίζων , ἤτοι μοιχεύων , μεθ ' ἡδονῆς μοιχεύει διὰ τὸ ἐπιθυμεῖν αὐτῆς |
, ὁ μὲν χαλεπὸς κολαστὴς τῶν ῥημάτων οἷός τέ ἐστι δράττεσθαι καὶ λαμβάνεσθαι τῆς φωνῆς ἀπρίξ : καὶ διὰ τοῦτο | ||
τὸ τῶν ἀσταχύων , καὶ δρὰξ καὶ δράκος , καὶ δράττεσθαι καὶ ἐπιδράττεσθαι . ἀπὸ δὲ τῆς χειρὸς εὔχειρ , |
: βουλόμενος εἶναι γλαφυρὸς ἀστεῖός θ ' ἅμα , τῆς Μανίας ἄριστα παιζούσης σφόδρα ἀνισταμένης τε πολλάκις , εἰς δασύποδα | ||
χάριν . βουλόμενος εἶναι γλαφυρὸς ἀστεῖός θ ' ἅμα τῆς Μανίας ἄριστα παιζούσης σφόδρα † ἀνισταμένης τε πολλάκις εἰς δασύποδα |
ἀπόλλυσιν νόσος ; ἡ σύνεσις , ὅτι σύνοιδα δείν ' εἰργασμένος . πῶς φήις ; σοφόν τοι τὸ σαφές , | ||
ἐκεῖνοι μὲν ἔφευγον , ὁ Δεινίας δὲ ὑπεξέρχεται τηλικοῦτον ἔργον εἰργασμένος . Καὶ τὸ μέχρι τῆς ἕω παρὰ τῷ Ἀγαθοκλεῖ |
λέγειν ἀναγκαζόμενος , χροιάν τε ἤλλαξε καὶ τὰ χείλη διέδακνεν ἀπορούμενος , καὶ πρὸς τοὺς ἑταίρους ὑπέβλεπεν καὶ παρεφθέγγετο τί | ||
οὐδ ' ἡντιναοῦν : ἀλλὰ πενόμενος ἐγὼ καὶ τῶν ἀναγκαίων ἀπορούμενος καὶ ὑπὸ τῶν διδασκάλων ἐλεούμενος ἐπαιδευόμην , καί μοι |
σφοδρῶς δὲ εἰλημμένος . ἴσως γάρ που τὸ πολυθρύλητον ἐκεῖνο ἀκήκοεν , ὅσῳ κρείττων ὀψιμαθὴς ἀμαθοῦς . τὸ μὲν οὖν | ||
ἐνὶ πρώτοισι μάχεσθαι : ἡ διπλῆ ὅτι τὸν λόγον τοῦτον ἀκήκοεν κατὰ τὸ σιωπώμενον ὁ Ἀχιλλεύς . διό φησιν οὐ |
δὲ Ξανθίας γνοὺς ἅτε καὶ αὐτὸς πρότερος τὰ αὐτὰ ποιῶν ἐπάταξεν ἄν με . τοῦ ' ρεβίνθου : Τοῦ αἰδοίου | ||
ὑφείλετο , ἢ μητέρ ' ἠλόησεν , ἢ πατρὸς γνάθον ἐπάταξεν , ἢ ' πίορκον ὅρκον ὤμοσεν . Νὴ τοὺς |
αὐτὴ λάθραι , ἀνῆψα τὴν δίκελλαν ἀσθενεῖ τινι καλωιδίωι σαπρῶι διερράγη τέ μοι τοῦτ ' εὐθύς . ὀρθῶς . ἐνσέσεικα | ||
ἀναβὰς εἰς ὕψος ἀφῆκεν ἑαυτὸν καὶ παραχρῆμα ἐπὶ πέτραν πεσὼν διερράγη . ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι πολλοὶ ἐν ταῖς |
ἀδικεῖ πολὺν ἤδη χρόνον , καὶ τοῦτ ' αὐτὸς ἄριστα σύνοιδεν αὑτῷ : οἷς γὰρ οὖσιν ὑμετέροις ἔχει , τούτοις | ||
. καίτοι τί αὐτὸν οἴεσθε πεποιηκέναι περὶ ὧν οὐδεὶς αὐτῷ σύνοιδεν ἀλλ ' αὐτὸς μόνος διεχείριζεν , ὃς ἃ δι |
μετὰ τούτων νυκτὸς ἀπᾶραι εἰς τὴν Ἑλλάδα . συλᾶν δὲ ἐπιβαλόμενος διά τινων βαρβάρων τὸ τοῦ Διὸς ἱερόν , καὶ | ||
ὢν τοῦ ποιήσαντος τὴν προτέραν πυραμίδα . οὗτος δ ' ἐπιβαλόμενος τρίτην κατασκευάζειν πρότερον ἐτελεύτησε πρὶν ἢ τὸ πᾶν ἔργον |
τίς ἡ ὑπογραφὴ καὶ τί δηλοῖ , μὴ εὑρίσκων δεινῶς ἔπασχεν . [ ἠθύμη : ἐν ἀπορίᾳ καθιστήκει : ὅτι | ||
ὁ δὲ συνήγορος , μόνον παρακαλῶν ὑπέρ τινος , οὐδὲν ἔπασχεν . . . . τῶν παίδων τῶν ὑμετέρων ] |
, θεῶν ὁ διὰ ταύτην δεθεὶς Ἄρης , καὶ ἅμα προσδραμὼν λιπαρέσι τοῖς χείλεσιν ἐφ ' ὅσον ἦν δυνατὸν ἐκτείνων | ||
, ἐν τῇ φυγῇ θεασάμενος ἱππέων Νομάδων πλῆθος συνεστώς , προσδραμὼν ἠξίου μὴ προλιπεῖν αὑτὸν καὶ πείσας ἐπῆγε τοῖς διώκουσιν |
βασιλεῖς ᾑροῦντο διὰ τὸ δοκεῖν τρυφᾶν καὶ μαλακοὺς γεγονέναι . Ἱππομένης δὲ εἷς τῶν Κοδριδῶν βουλόμενος ἀπώσασθαι τὴν διαβολήν , | ||
τοῦ πλησιάσω . ἐντεῦθεν ἄρχεται τῆς ᾠδῆς . Ἱππομένης : Ἱππομένης ὁ υἱὸς Μεγαρέως τῆς Σχοινέως Ἀταλάντης τῆς δρομαίας ἐρασθεὶς |
καὶ οὐ μόνος ὡς ὡμολόγητο . Ξάνθιος δὲ ταῦτα ἀκούσας μετεστράφη , θεάσασθαι βουλόμενος εἴ τις αὐτῶι ἑπόμενος εἴη , | ||
σκηνώματί σου λέγων τῷ σαρκικῷ οἴκῳ σου τὸ πένθος σου μετεστράφη εἶς χαράν : ἔρχεται γὰρ ὁ ἱκανὸς , καὶ |
ἐπικρατοῦντες . Μάρκιός τε ὁ Κοριολανὸς ἐν ταῖσδε ταῖς ἔρισιν ἐξελαθεὶς παρὰ δίκην ἐς Οὐολούσκους ἔφυγέ τε καὶ πόλεμον ἐπήγαγε | ||
, αὐτὸς γὰρ πρῶτος πεπείραται διὰ τῆς τοῦ πατρὸς ἀρᾶς ἐξελαθεὶς τῆς πόλεως , καὶ πάλιν κατελθὼν οὐκ εἰς φιλίαν |
ἑκὼν ψευδόμενος ἀσεβεῖ , καθόσον ἐξαπατῶν ἀδικεῖ : ὁ δὲ ἄκων , καθόσον διαφωνεῖ τῇ τῶν ὅλων φύσει καὶ καθόσον | ||
, ὃν οὐδὲν διέφευγε τῶν θηρίων : ὃς ἀπέκτεινεν . ἄκων τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα Πρόκριν , καθηράντων αὐτὸν τῶν Καδμείων |
Λακεδαιμόνιος ἁρμοστὴς ἐκ τῆς πόλεως ἐξήγαγε τοὺς στρατιώτας , ὡς μαχούμενος : οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀντιπαρετάξαντο αὐτῷ , Φαρνάβαζος δὲ | ||
τῶν ἀγρίων ἡγεμὼν μαχούμενος : ἁλόντος δὲ τούτου ἕτερος ἔρχεται μαχούμενος . καὶ ὁπόταν μὲν ἄρρην ᾖ θηρεύων , τοῦτο |
καὶ τάφου κρείσσων . ” Ὡς δὲ πλησίον ἐγένετο τῆς ἐπαύλεως , ὁ Θήρων ἐστρατήγησέ τι τοιοῦτον . ἀποκαλύψας τὴν | ||
' , ὦ λύκε , ἐὰν αὖθίς με πρὸ τῆς ἐπαύλεως κοιμώμενον ἴδῃς , μηκέτι γάμους ἀναμείνῃς . ” οὕτως |
, εἰπεῖν πρὸς τοὺς παρόντας ὡς τυφλόν ἐστι τοῦ μέλλοντος ἅνθρωπος : ἐκφαγεῖν γὰρ ἂν Ἀθηναίους τοῖς αὑτῶν ὀδοῦσιν , | ||
τῶν Ἀχαιῶν ; ἐροῦμεν , νὴ Δία : πρώην ἔγημεν ἅνθρωπος καὶ συγγνώμη τῆς γυναικὸς ἐχομένῳ . τοῦτο γὰρ ἡμῖν |
γυμνικοῖς ἀγῶσιν οὐχ ὅστις πρῶτος τὴν ἀπογραφὴν ἐποιήσατο , οὗτος ἀπέρχεται νικῶν , ἀλλ ' ὅστις οὗ τὴν ἀπογραφὴν πεποίηται | ||
τε ψέγων , εἰσὶ γὰρ δὴ καὶ οὗτοι , λυπήσας ἀπέρχεται . πάλιν τοίνυν τῷ χαίρειν τοῖς παρ ' ἡμῶν |
οὐκ ἐθάρρει , καίτοι προσέρποντα ὡς ἐνῆν πραότατά τε καὶ ἡμερώτατα . ὑπεξῆλθεν οὖν , καὶ διέτριψε μῆνα , οἷα | ||
κοινὸν ηὐξηκὼς τὴν Ἀχαιῶν συμπολιτείαν , πρός τε τοὺς ἰδιώτας ἡμερώτατα πολιτευόμενος καὶ δι ' ἀρετὴν παρὰ Ῥωμαίων ἀποδοχῆς τετευχώς |
' οὔ , καὶ πῶς ἐφ ' οἷς μὲν εὐφραίνῃ ἀναμιμνῃσκόμενος , ἐφ ' οἷς δ ' ἄχθῃ , καὶ | ||
βοήθειαν ἔχεις ἐπακηκοὼς Λυσίου ἤ τινος ἄλλου , πειρῶ λέγειν ἀναμιμνῃσκόμενος . Ἕνεκα μὲν πείρας ἔχοιμ ' ἄν , ἀλλ |
ἀνθρώπου ἐπεισῆλθέν τις τῶν δοκούντων φιλολόγων , ὃς κατείληπτό ποτε μοιχὸς ἐν τῇ πόλει . ὁ δ ' Ἀλλ ' | ||
. κωμῳδεῖται δὲ ἐπὶ μοιχείᾳ καὶ ὡς ἀσέμνως κειρόμενος . μοιχὸς δὲ εἶδος καὶ ὄνομα κουρᾶς ἀπρεποῦς καὶ κιναιδώδους . |
μέσον Πειρίθους ἐστίν : παρὰ δὲ αὐτὸν τῇ μὲν Εὐρυτίων ἡρπακὼς τὴν γυναῖκά ἐστι τοῦ Πειρίθου καὶ ἀμύνων Καινεὺς τῷ | ||
τέταρτα δὲ ἐπὶ τῇ λάρνακι ἐξ ἀριστερᾶς περιιόντι Βορέας ἐστὶν ἡρπακὼς Ὠρείθυιανοὐραὶ δὲ ὄφεων ἀντὶ ποδῶν εἰσὶν αὐτῷκαὶ Ἡρακλέους ὁ |
τὸ δὲ πῶς , εἰ αὐτὸς ᾤετο ἠρέμα παίειν , ἔπαισε δὲ σφοδρῶς ὥσπερ οἱ γυμναζόμενοι . περὶ πάντα δὴ | ||
θυμὸν εἶχεν ἡ πληγή . ὡς δὲ καὶ τρίτην ἀπροφυλάκτως ἔπαισε , λανθάνει μου τῷ στόματι περὶ τοὺς ὀδόντας προσπταίσας |
δὲ πρώτην καὶ ὑστάτην μάθησιν ἀναδιδαχθεὶς ἀνδροφόνος αὐτὸς αὑτοῦ γίνεται βιασθείς , ὁ δύστηνος . Ἐπεὶ δὲ ὁ πρῶτος καὶ | ||
αὑτοῦ τις οὗ τὴν ἀρχὴν μὲν ἐν αὑτῷ ἔχει , βιασθείς τι ποιῆσαι , ὡς αὐτὸς παρατίθεται τὸ ἐπὶ τῶν |
. Διὸ καὶ Ἀντισθένης ὁ Σωκρατικὸς , ὡς ἂν αὐτὸς αὐτόπτης γεγονὼς τοῦ Ἀλκιβιάδου , ἰσχυρὸν αὐτὸν καὶ ἀνδρώδη καὶ | ||
ὅτι ὁ Τειρεσίας τυφλὸς ὢν οὐκ αὐτὸς δι ' ἑαυτοῦ αὐτόπτης τῆς πτήσεως τῶν ὀρνέων ἐτύγχανεν , εἴτ ' ἐπὶ |