εὐφήμει . . ” εὐφήμει “ φαμέν , οὐκ ” εὐστόμει “ . ἐπειδὴ ἡ εὐφημία διὰ τοῦ στόματος γίνεται | ||
τοσοῦτον τῶν μανιῶν ἐλήλυθας ὥστ ' ἀνδράσιν πείθει χολῶσιν ; εὐστόμει καὶ μηδὲν εἴπῃς φλαῦρον ἄνδρας δεξιοὺς καὶ νοῦν ἔχοντας |
εἰς ἀκοὰν ἐμὰν ] εἰς τὴν ἀκοὴν ἐμήν . ὧδε δυσθέατα ] οὕτως δυσθεώρητα . . δύσοιστα ] δυσυπομόνητα . | ||
ἀκοὴν ἐλθεῖν λόγους παραδόξους : οὐδ ' οὕτως ᾠόμην τὰ δυσθέατα καὶ δύσοιστα πήματα ἐν ἀμφήκει κέντρῳ τὴν ἐμὴν τιτρώσκειν |
φύλλα : τροπικώτερον δὲ τῶν φιλονεικιῶν τὰς στάσεις ἢ τὰ νείκη , ὡς Ἴβυκος κλάδον Ἐνυαλίου καὶ Ὅμηρος ὄζον Ἄρηος | ||
μηδὲ εἰς ὀργὰς καὶ ἐμφιλονείκους λόγους καὶ ὀργῆς κινητικούς : νείκη θυμόν : τὰ νείκη κατ ' εὐθεῖαν πληθυντικὴν εἴρηται |
ἀκοὴν ἐμήν . ὧδε δυσθέατα ] οὕτως δυσθεώρητα . . δύσοιστα ] δυσυπομόνητα . . ἀφόρητα . . πήματα , | ||
] ἔμιξε τῶι θρήνωι τὴν τιμωρίαν τεχνικῶς . εἰπὼν γὰρ δύσοιστα ἔπαθον ἐπήγαγεν πολίταις , ἵνα ἦι : πολίταις δύσοιστα |
. εὖτέ μοι λευκαὶ μελαίναις ἀνεμεμίξονται τρίχες , αἱ δέ μεο φρένες ἐκκεκωφέαται , κνυζή τις ἤδη καὶ πέπειρα γίνομαι | ||
Ἑρκείου Διὸς τοῦδε , φράσαι μοι τὴν ἀληθείην , τίς μεο ἐστὶ πατὴρ ὀρθῷ λόγῳ . Λευτυχίδης μὲν γὰρ ἔφη |
καὶ τὸ τῶν ἰχθύων πᾶν γένος καρχαρόδουν . ταῦτα δὲ σαρκοφάγα συμβέβηκεν εἶναι . ἀμφόδοντα δέ ἐστιν ἄνθρωπος ἵππος ὄνος | ||
τὰ πολυγονώτερα θερμότερα οὐδὲ ἀνάπαλιν ψυχρότερα τὰ ὀλιγογονώτερα καθάπερ τὰ σαρκοφάγα καὶ λαίμαργα . μόνα γὰρ τῶν θερμῶν δοκεῖ κύων |
κρυεροῖο λέβητας θερμῆναι λοῦσαί τε νέκυν περί θ ' εἵματα ἕσσαι καλά , τά οἱ πόρε παιδὶ φίλῳ ἁλιπόρφυρα μήτηρ | ||
κεν κεῖνος ἰὼν τὰ ἃ δώμαθ ' ἵκηται : [ ἕσσαι με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε , εἵματα καλά : |
θεῶν μακάρων , ἀλλ ' ἀνδρῶν τε βίη καὶ κέρδεα δειλὰ καὶ ὕβρις πολλῶν ἐξ ἀγαθῶν ἐς κακότητ ' ἔβαλεν | ||
καὶ δὴ κατάχαρμα μὲν ἐχθροῖς , τοῖς δὲ φίλοισι πόνος δειλὰ παθὼν γενόμην . Κύρν ' , οἱ πρόσθ ' |
. . . ὑπομνησθεὶς ὁ Ξέρξης τῶν νέων ἀνδρῶν τῶν οἰχομένων ἐν Ἑλλάδι φησὶ ταῦτα : εἴθε ὤφελεν ὁ Ζεὺς | ||
φιλτάτων στερεῖσα . ἀλλὰ τάδ ' ἤδη σώματα λεύσσω τῶν οἰχομένων παίδων : μελέα πῶς ἂν ὀλοίμην σὺν τοῖσδε τέκνοις |
Ἔτι γὰρ γρύζεις ; Ἔτι γὰρ γρύζεις ; Λαβὲ τὴ μιαρά . Λαβὲ τὴ μιαρά . Λάλο καὶ κατάρατο γύναικο | ||
ὕπερθε μήποτ ' αἴρεσθαι βροτούς : ἀπατήσαντος τὴν ξένην : μιαρά : τοῦ σώματος : μάτην εἶπας τοῦτο : γράφεται |
τις ὃς τὰ μὲν ὄντα διδοὺς οὐκ οἶδε δεδωκὼς οἷσι δέδωκ ' οὐδ ' αὐτὸς ἔχων ὧν ἐδεῖτο . διδοὺς | ||
τις ὃς τὰ μὲν ὄντα διδοὺς οὐκ οἶδε δεδωκὼς οἷσι δέδωκ ' , οὐδ ' αὐτὸς ἔχων ὧν οὐδὲν ἐδεῖτο |
ἐν ᾧ ἄλλα τε δὴ λέγει καὶ ταῦτα Ἃ μὲν ἄελπτα σὺν θεοῖσιν ἤνυς ' , ἄλλα δ ' οὐ | ||
σὺ θεοπόνητ ' ἔχεις λέχη . τίνος πλάσαντος θεῶν ; ἄελπτα γὰρ λέγεις . Ἥρας , διάλλαγμ ' , ὡς |
ὁ δέ φησι νοῦν αὐτῇ ἐντίθημι . ἀναμνησθεῖσα δὲ ἡ μωρὰ ὅτι καθ ' ἑκάστην ἡ μήτηρ αὐτῆς νοῦν αὐτὴν | ||
Λουκιανὸς τάδ ' ἔγραψα παλαιά τε μωρά τε εἰδώς , μωρὰ γὰρ ἀνθρώποις καὶ τὰ δοκοῦντα σοφά . οὐδὲν ἐν |
, περὶ ὧν προείρηται , πάντως περισπᾶται : κακῶ ἀρκῶ ναρκῶ σαρκῶ φαλκῶ δοκῶ . τὸ δὲ διώκω καὶ ἥκω | ||
ἅψαο μαζῶν ; μᾶλα τεὰ πράτιστα τάδε χνοάοντα διδάξω . ναρκῶ , ναὶ τὸν Πᾶνα . τεὴν πάλιν ἔξελε χεῖρα |
' ] εἰπέ . . αἰτιάματι ] μέμψει . . αἰκίζεται ] κολάζει . . δίδαξον ] τοῦτο . λόγῳ | ||
' ἡμιτέλεστοι γέλως ἑστᾶσι τοῖς μιαροῖς , φιλοσόφων δὲ ἀνδρῶν αἰκίζεται σώματα , καὶ τὸ εἰληφέναι τι βασιλέως διδόντος ὄφλημα |
ἐκεῖ φίλοις , δέλτον τ ' ἐνεγκεῖν , ἥν τις οἰκτίρας ἐμὲ ἔγραψεν αἰχμάλωτος , οὐχὶ τὴν ἐμὴν φονέα νομίζων | ||
συμφοραῖς εἴκειν ἐμαῖς . σῶσον νεκρούς μοι τἀμά τ ' οἰκτίρας κακὰ καὶ τῶν θανόντων τάσδε μητέρας τέκνων , αἷς |
ἐν ὠκυπόροισιν ἔβαινον Ἀργεῖοι Τρώεσσι φόνον καὶ κῆρα φέροντες ἀστράπτων ἐπιδέξι ' ἐναίσιμα σήματα φαίνων . τὼ μή τις πρὶν | ||
γὰρ τὰ ἀνατολικὰ λέγει ὁ Ὅμηρος . „ εἴτ ' ἐπιδέξι ' ἴωσι πρὸς ἠώ τ ' ἠέλιόν τε , |
' ἐν Παρασίτῳ : εὖ γ ' ὁ κατάχρυσος εἶπε πόλλ ' Εὐριπίδης , νικᾷ δὲ χρεία μ ' ἡ | ||
. σῖτον δ ' αἰδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα , εἴδατα πόλλ ' ἐπιθεῖσα , χαριζομένη παρεόντων . αὐτὰρ ὁ πῖνε |
κηφῆνες ἀγαπητῶς ἐν τοῖς ἑαυτῶν κυττάροις ἡσυχάζουσιν , αἵ τε πρεσβύ - τεραι διαιτῶνται ἰδίᾳ καὶ αἱ νέαι ἰδίᾳ καὶ | ||
τριηκόσια : τὴν δὲ εἴκοσί τε ἐτέων καὶ ἑκατόν : πρεσβύ - τερόν τε Διόνυσον Ἡρακλέος δέκα καὶ πέντε γενεῇσιν |
σοβαρῶς πορευομένων . Συνῆλθον Ἀτταβὰς καὶ Νουμήνιος : ἐπὶ δύο κλεπτῶν τοῦτο . Σὺν Ἀθηνᾷ καὶ χεῖρας κίνει : χρησμόν | ||
συνεληλυθότων : φασὶ δὲ γραῦν τοῦτο εἰπεῖν Ἐπιδαύρῳ ἐπὶ δύο κλεπτῶν . Σύρβα τύρβα : ἐπὶ τῶν ἀτάκτως καὶ μετὰ |
τε καὶ ταῖϲ εἰϲ ἔλαιον θερμὸν ἐμβάϲεϲιν ἀντιδότοιϲ τε καὶ καθάρϲεϲι καὶ πᾶϲιν ἁπλῶϲ τοῖϲ πρὸϲ κωλικοὺϲ πλὴν τῶν διὰ | ||
μόνῳ καθαίροντι τούτουϲ τὰ μέγιϲτα ὠφέληϲα , τῷ ἐν ταῖϲ καθάρϲεϲι μηδὲν τῶν χρηϲτῶν ϲυναποφέρειν αὑτῇ . ἄρχεται γὰρ ἄνωθεν |
οὐ πείσεται . ἔκπεμπέ νυν γῆς τούσδε τοὺς Εὐρυσθέως , κοὐδὲν βιαίωι τῆιδε χρήσομαι χερί . ἄθεον ἱκεσίαν μεθεῖναι πόλει | ||
' ἐστὶν ἡμῖν κόνεος ἢ τέφρας ποθέν . ἄνδρες πονηροὶ κοὐδὲν οἵδε σύμμαχοι . ὁτιὴ τὸ νῶτον τὴν ῥάχιν τ |
ἐκεῖ * οὐτιδανοῦ : μικροῦ τοῦ μικροῦ * ἀπεχθέα : μισητά ἐχθρά * βρύγματα : δήγματα * ἔασιν : ὑπάρχουσιν | ||
] φόνου ἀνοσίου διὰ τὴν συγγένειαν . . ἐχθρά ] μισητά . . αἰσχρά ] γρ . ἐχθρά . . |
. Θησεῦ , ξύνισμεν πάνθ ' ὅς ' Ἀργείαν χθόνα δέδρακας ἐσθλὰ δεομένην εὐεργετῶν χάριν τ ' ἀγήρων ἕξομεν : | ||
; Ἄνδρ ' ἐδεξάμην ἐραστὰ τῆσδε τῆς ξυνουσίας . Καὶ δέδρακας τοῦτο τοὔργον ; Καὶ δεδρακώς γ ' ἥδομαι . |
ὑπανοίξασα κομίζει τὴν πυξίδα . ἐγὼ δὲ σπεύδων ἤδη ἀποδύσας χρίω ὅλον ἐμαυτόν , καὶ ὄρνις μὲν οὐ γίνομαι ὁ | ||
τὸ θέλω , οὗ παράγωγον λίπτω , ὡς παρὰ τὸ χρίω χρίπτω καὶ πλεονασμῷ τοῦ μ χρίμπτω . χρῶ , |
ἡδόμεσθ ' ἀγῶνι δυστυχεῖ δόμοις δισσῶν ἀδελφῶν μόρον ἀκούοντες σέθεν οἴμοι τὸ πᾶν δῆτ ' ἐσφάλημεν ἐλπίδων ται μέγα τείσασθε | ||
τοῦ ἀπό τινος ἐσθίειν , ὡς Ἕρμιππος ἐν Στρατιώταις : οἴμοι τάλας , δάκνει , δάκνει , ἀπεσθίει μου τὴν |
μὲν οὖν λέγουσι , ταῦτά ἐστιν , λέγουσι δὲ λίαν ἀσύνετα . διὰ τί ; ὅτι τὰ μὲν τῆς φύσεως | ||
ἣν πᾶσαν κατῴκουν Αἰθίοπες φεύγοντες ἡμᾶς καὶ οὐχ ὑπομένοντες : ἀσύνετα δ ' ἐφθέγγοντο καὶ τοῖς μεθ ' ἡμῶν Λιξίταις |
οὕτως . : ἴθι δεῦρ ' ἀφελοῦ τ ' ὦ λάγνα ταχὺ τὰ ποικίλα : καὶ τὸ πυραίχμης πυραίχμου ὦ | ||
τὴν ἐξωμίδα . ἴθι δεῦρ ' ἀφελοῦ τ ' ὦ λάγνα ταχὺ τὰ ποικίλα . ἄρτι μὲν μάλ ' ἀνδρικὴν |
ἐξῆγον ὡς ἀπολέοντες , εἷς δέ τις τούτων ἐκφυγὼν τὰ δεσμὰ καταφεύγει πρὸς πρόθυρα Δήμητρος Θεσμοφόρου , ἐπιλαβόμενος δὲ τῶν | ||
. συλληφθεὶς οὖν καὶ Ἡρακλῆς τοῖς βωμοῖς προσεφέρετο τὰ δὲ δεσμὰ διαρρήξας τόν τε Βούσιριν καὶ τὸν ἐκείνου παῖδα Ἀμφιδάμαντα |
πορεύεται τὴν αὑτοῦ χώραν φυλάττων δι ' αἰῶνος καὶ σελήνης φάσματα καὶ ἀστέρων φορὰ χωρεῖ καὶ ὡρῶν περίοδοι καὶ τάξεις | ||
ἡμᾶς αὐτοὺς ἐξετάζοντες , ἅττα ποτ ' ἐστὶ ταῦτα τὰ φάσματα ἐν ἡμῖν ; ὧν πρῶτον ἐπισκοποῦντες φήσομεν , ὡς |
ταύτῃ ] κατά τινα τρόπον , οὕτως . Γ οὐκ ὦγαθοὶ ταῦτ ' ἐστίν : εἴσθεσις ἑτέρας διπλῆς ἀμοιβαίας ἐκ | ||
ταύτῃ ] κατά τινα τρόπον , οὕτως . Γ οὐκ ὦγαθοὶ ταῦτ ' ἐστίν : εἴσθεσις ἑτέρας διπλῆς ἀμοιβαίας ἐκ |
ἠξίουν δούλους φονεύειν φασγάνοις ἐλευθέροις . τύχην τοιαύτην σῶν κασιγνήτων κλύεις . ἐγὼ μὲν οὖν οὐκ οἶδ ' ὅτῳ σκοπεῖν | ||
ἀθυμίας : καὶ παραλύεταί μου τὰ μέλη ἐλαύνομαι ] διώκομαι κλύεις ] † ἤγουν ἤκουσας πραχθέντ ' ] ἃ ἐπράχθη |
τὸ ὄνομα [ . ] : ἕσπερε πάντα φέρων ὅσα φαινολὶς ἐσκέδας ' αὔως : οἷον : περίφερέ σου καὶ | ||
τὸ ὄνομα [ . ] : ἕσπερε πάντα φέρων ὅσα φαινολὶς ἐσκέδας ' αὔως : οἷον : περίφερέ σου καὶ |
: προειρήκει γὰρ τῶν νῦν αἷμα κελαινὸν ἐύρροον ἀμφὶ Σκάμανδρον ἐσκέδας ' ὀξὺς Ἄρης , ψυχαὶ δ ' Ἄιδόσδε κατῆλθον | ||
. ] ἀλλὰ γυνὴ χείρεσσι πίθου μέγα πῶμ ' ἀφελοῦσα ἐσκέδας ' , ἀνθρώποισι δ ' ἐμήσατο κήδεα λυγρά . |
: καὶ τὰ τῶν ἄλλων διῴκουν θεραπεύοντες ἀλλ ' οὐχ ὑβρίζοντες τοὺς Ἕλληνας καὶ στρατηγεῖν οἰόμενοι δεῖν αὐτῶν ἀλλὰ μὴ | ||
, Εὔμαιε , θεοὶ τεισαίατο λώβην , ἣν οἵδ ' ὑβρίζοντες ἀτάσθαλα μηχανόωνται οἴκῳ ἐν ἀλλοτρίῳ , οὐδ ' αἰδοῦς |
οἱ πλεῖϲτοι δὲ ἐν τῇ ἀκμῇ καὶ μετὰ ταύτην , ἄνδρεϲ δὲ μᾶλλον γυναικῶν καὶ τούτων οἱ παθήμαϲί τιϲι ψυχικοῖϲ | ||
παρανομεῖν εἰϲ τὴν θεόν . ὄλοιτό ] γ ' , ἄνδρεϲ : εὖ γε προϲπαίζειν δοκεῖ [ [ [ [ |
νάρκαισιν ἀνιαραῖσι διδοίη : εἷς δ ' ἀπὸ τᾶσδε , φέριστε , Μόλων ἄγχοιτο παλαίστρας . ἄμμιν δ ' ἁσυχία | ||
τίς πόθεν εἶς ἀνδρῶν , πόσα τοι ἔτη ἐστί , φέριστε ; πηλίκος ἦσθ ' ὅθ ' ὁ Μῆδος ἀφίκετο |
ξυλοφάγον . Οἴκοι γενοίμην : ἐπὶ τῶν ἐκφυγεῖν τὰ δεινὰ εὐχομένων . Ὀστράκου μεταπεσόντος : ἐπὶ τῶν ἀπροφασίστως μεταβεβλημένων . | ||
μὴ εὐχομένων ἡμῶν γενήσεται , τὰ δὲ μὴ πεπρωμένα οὐδὲ εὐχομένων συμβήσεται . καθάπερ οὖν οἱ ἐν τῇ σκηνῇ ὑποκριταὶ |
Ἀττικῶν , ἐγὼ δ ' οἰκέω ἐν γῆι τρίβωνα καὶ ἀσκέρας σαπρὰς ἔλκων , βίηι τιν ' ἄξει τῶν ἐμῶν | ||
* βοάγριον ἀσπίδα ἐκ δέρματος βοὸς ἀγρίου γεγονυῖαν . * ἀσκέρας εὐμαρίδας τὰ ὑποδήματα τῆς Ἑλένης εὐμαρίδας δὲ ἐπιθετικῶς διὰ |
τι περιπίτνει κρύος . ἔτευξα τύμβῳ μέλος θυιὰς αἱματοσταγεῖς νεκροὺς κλύουσα δυσμόρως θανόντας : ἦ δύσορνις ἅδε ξυναυλία δορός . | ||
, γύναι , ἥτις , τυράννων ἑστίαν ἠικισμένη , χαίρεις κλύουσα κοὐ φοβῆι τὰ τοιάδε ; ἔχω τι κἀγὼ τοῖσι |
τις αὐτῷ ταῦτα συγγράφοντι παραστὰς εἴποι : Τί , ὧ πονηρὲ , ἐνοχλεῖς σεαυτῷ ταῦτα συγγράφων καὶ ἃ μὴ οἶσθα | ||
καταρᾶται , καὶ τῶν κακῶν ὁ κίνδυνός σε κοσμεῖ , πονηρὲ καὶ καλέ . ὀκνῶ , δέσποτα , λέγειν , |
τινὰϲ ἀνέτεινον μέχρι τῶν εἰρημένων ἀριθμῶν , ἀλλ ' ὅτι πάνταϲ . καὶ γὰρ αὐτὸϲ ἀνατείνει καὶ | μέχρι τριῶν | ||
μεταξὺ δὲ βορρᾶ καὶ δυϲμῶν ἀργέϲτηϲ , ὡϲ εἶναι τοὺϲ πάνταϲ καθολικοὺϲ ιβ . οἱ δὲ ἄλλοι ὅϲοι εἰϲὶν ἐπιχώριοι |
φύσις , μία γε οὖσα τῶν πάντων , εὐγενεῖς ἢ δυσγενεῖς ἐποίησεν , ἀλλ ' αἱ πράξεις καὶ διαθέσεις . | ||
δὲ καὶ τῷ μέλιτι πολλοὺς διεκτρέφω , κἂν μυῖαί τινες δυσγενεῖς , ὡς οὐδὲ τῷ ἀττικῷ οὐδὲ τούτῳ ἱζῆσαι δυνάμεναι |
Μήδων τινὲς ἤδη , οἱ μὲν ἁμάξας προωρμημένας καταλαβόντες καὶ ἀποστρέψαντες προσήλαυνον μεστὰς ὧν δεῖται στρατιά , οἱ δὲ καὶ | ||
. καὶ οἱ Ἰνδοὶ ὁμοῦ σφισι πάντων τῶν δεινῶν προσκειμένων ἀποστρέψαντες ἤδη προτροπάδην ἔφευγον ἐς πόλιν ὀχυρωτάτην τῶν πλησίον . |
τὸ ” διά “ , ἀλλ ' οὕτω λέγε : ἐνεχυράζομαι τὰ χρήματα , τουτέστιν ⌈ εἰς / ἐνέχυρον αὐτὰ | ||
. ἀναισχυντῶμαι . τὰ χρήματ ' ] τὰ πράγματα . ἐνεχυράζομαι ] διδοὺς ἐνέχυρα λαμβάνω χρήματα , ὡς ἐνέχυρα λαμβάνω |
πρὸς τὸ σημαινόμενον ἡ ἀπόδοσις . . Ὁ νοῦς : ἔγειρε , παῦσον : τὸ γὰρ ἵστασθαι παῦσίς ἐστι . | ||
τῶν ἐντέρων ἐστὶ χορδή . ἣν εἰλητὸν καλοῦμεν ἡμεῖς . ἔγειρε φλογέας : Νοητέον οὕτως , ἔγειρε φλογέας λαμπάδας ἐν |
. Δαίμονες , οὐκ ἄρα μοῦνον ἐν ἀνδράσι τέκνα πέλονται φίλτατα , καὶ φάεος γλυκερώτερα καὶ βιότοιο , ἀλλὰ καὶ | ||
καλεῖ τὸν ἄνδρα καὶ ἐραστήν , καὶ πάντα δὴ τὰ φίλτατα ὀνόματα : ὁ δὲ οὔτε μητρὸς τοσουτονὶ αὐτῷ μέλειν |
δὲ τοῖς λόγοις θρασεῖς . Εἶεν : τὰ μὲν δὴ τόξ ' ἔχεις , κοὐκ ἔσθ ' ὅτου ὀργὴν ἔχοις | ||
ψαύειν χερὸς ὠθεῖ , φαρέτραν δ ' εὐτρεπῆ σκευάζεται καὶ τόξ ' ἑαυτοῦ παισί , τοὺς Εὐρυσθέως δοκῶν φονεύειν . |
κλιτικὴν ἔκτασιν συστείλας τὸ ἴδιον προστακτικὸν ποιεῖ , ἐλαβόμην ἐλάβου λαβοῦ , ἐπραθόμην ἐπράθου πραθοῦ : ταῦτα δὲ παραλόγως Ἀττικοὶ | ||
. . πυθοὺ ] περισπῶσιν Ἀττικοὶ τοῦτο , καὶ τὸ λαβοῦ καὶ ἐμοῦ καὶ τὰ ὅμοια . ἔστι δὲ δεύτερος |
κακῶς πένεσθαι . ΓΘ θαλεροῖς ] σὺν πολλοῖς . Γ πεινῇ ] πεινᾷ . θαλεροῖς ] διύγροις . φαρέτρας ] | ||
πα - ραφρονεῖν αὐτῇ ἔρχεται : ὅταν δὲ ἀπολίπωσιν , πεινῇ καὶ διψῇ , καὶ ἠπίαλος πυρετὸς ἔχει . Χρὴ |
τῶν νεωτέρων κακῶν . τί δ ' ἔστιν , ὦ γεραιέ ; μὴ φθόνει φράσαι . οὐδέν : μετέγνων καὶ | ||
ἐμπλῆσαι χαρᾶς , ἔνσπονδος . οὗτος δ ' , ὦ γεραιέ , τίς κυρεῖ , ὃς ἅρμα λευκὸν ἡνιοστροφεῖ βεβώς |
ὦ βούτα , συγκάτθανε δῶρα τὰ Μοισᾶν , παρθενικᾶν ἐρόεντα φιλήματα , χείλεα παίδων , καὶ στυγνοὶ περὶ σῶμα τεὸν | ||
κόρον , καὶ οὐδέν ἐστιν , ἐὰν ἐξέλῃς αὐτοῦ τὰ φιλήματα : φίλημα δὲ καὶ ἀόριστόν ἐστι καὶ ἀκόρεστον καὶ |
' ἄελπτον . καὶ μὴν παρών γε κοὐ λόγους ἄλλων κλύων , Πέρσαι , φράσαιμ ' ἂν οἷ ' ἐπορσύνθη | ||
Αὐτὸς βαρεῖαν ξυμφορὰν ἐν ὄμμασιν πατρὸς δεδορκὼς κοὐ κατὰ γλῶσσαν κλύων . Ποῦ δ ' ἐμπελάζεις τἀνδρὶ καὶ παρίστασαι ; |
πόνον ἀγαγών . μελεόπονος ] ἀθλιόπονος . μελεόπονος ] ἤγουν μέλεα πονήσας πρὸς τὸν ἀδελφόν . θ μελεοπαθὴς ] ἐλεεινὰ | ||
† τοῖς ἐμοῖσι σύνοχα δάκρυα , πάθεσι πάθεα , μέλεσι μέλεα , μουσεῖα θρηνήμασι ξυνωιδά , πέμψαιτε Φερσέφασσα † φονία |
λαμβανομένην , τῆς ἐσθῆτος ἑτέραν , ἄλλην ἐπαινοῦσαν ἐκείνας καὶ πικρότερα ποιεῖν ἐρεθίζουσαν , οἷα φιλοῦσιν ἠδικημέναι γυναῖκες , ἑκάστην | ||
ἠνδραποδισμένων ἑτέρων , ἄλλων ἔξω κειμένων ἐλεεινῶς καὶ τῶν ἔνδον πικρότερα πάθη προσδεχομένων ἀλλὰ γὰρ πάλιν ἐπιβουλεύεις τῇ πόλει διελθεῖν |
Ἀλέξανδρος τῆς Τροίας τόπων ἀπέπλει καὶ παραυτίκα , φησὶν ἡ Κασάνδρα ἤρξατο λέγειν * . ἐνταῦθα ἀπάρχεται τῆς διηγήσεως καί | ||
, κἂν ἔχωσι προπύργιον τὸν Ἕκτορα . εἶτα ἑαυτὴν ἡ Κασάνδρα παρηγορεῖ καί φησιν : ἀλλ ' ἔστιν ἡμῖν βοηθὸς |
? , ἐμαί , σαί , αἵ , ἐμά , σά , ἅ . ἐντὸς δυϊκαὶ ἐκτὸς ἑνικαί , νωΐτερος | ||
ἀκριβείας ἐν τούτοις εἰρηκέναι τά τε τοῦ πατρὸς τά τε σά ; καίτοι τοῦ γε παραφρονοῦντος ἦν ἕτερα ἀνθ ' |
δίεφθον διδόϲθω καὶ χόνδροϲ κάτεφθοϲ ϲὺν μελικράτῳ : πάντα δὲ ἄφυϲα . τὸ δὲ ποτὸν μελίκρατον ἔϲτω καὶ ὀλίγον τῷ | ||
τάδε γὰρ μαλάϲϲει τε καὶ ἀμύϲϲει καὶ θερμαϲίην ἐγείρει καὶ ἄφυϲα τὰ ϲπλάγχνα ποιέει , ὧν περ ἐϲ ϲτῦψιν χρέοϲ |
, κύριε , ἄνθρωπος γνώσεται τίς αὐτῶν προφήτης καὶ τίς ψευδοπροφήτης ἐστίν ; Ἄκουε , φησί , περὶ ἀμφοτέρων τῶν | ||
ξυλίνῳ πρισθῆναι αὐτόν . Καὶ πριζομένου αὐτοῦ ἔστη Μελχίας ὁ ψευδοπροφήτης κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ λέγων : Εἰπὲ ὅτι οὐκ ἐπροφήτευσα |
, ἱππότητα δὲ οὐχ ὁρῶ . ἀλλ ' , ὦ Ἀντίσθενες , φησὶ πρὸς αὐτὸν ὁ Πλάτων , οἷς μὲν | ||
ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους ὑπερορᾷ ; σὺ δὲ μόνος , ὦ Ἀντίσθενες , οὐδενὸς ἐρᾷς ; Ναὶ μὰ τοὺς θεούς , |
πῶς ἐν ἄντρωι παῖδα σὸν λιπεῖν ἔτλης ; πῶς ; οἰκτρὰ πολλὰ στόματος ἐκβαλοῦς ' ἔπη . φεῦ : τλήμων | ||
. ὁ δὲ χαμηλὰ πνέων : ὁ δὲ ταπεινὰ καὶ οἰκτρὰ πνέων , τουτέστιν ὁ εὐτελὴς καὶ πένης ἀφώνως ἠχεῖ |
ὠά . καὶ αἱ ἐπιγοναὶ αὐτῶν τελειωθεῖσαι εὐθέως μετὰ τῶν τεκόντων αὐτὰς ἄρχονται τίκτειν . τροφῇ δὲ τὸ ζῶον χαίρει | ||
, ἀναφαίνεται δ ' ὁ βλάπτων . πατέρων δὲ καὶ τεκόντων γόος ἔνδικος ματεύει , τὸ πᾶν ἀμφιλαφὴς ταραχθείς . |
Λοίγια : χαλεπά , ὀλέθρια . Λυγρά : χαλεπά . Λύσσαν : μανίαν . εἴρηται παρὰ τὸ λύειν τὸν νοῦν | ||
πάντ ' ἐτέλεσσεν , εἰ μή οἱ Τριτωνὶς ἀάσχετον ἔμβαλε Λύσσαν : κήδετο γὰρ φρεσὶν ᾗσι πολυτλήτου Ὀδυσῆος ἱρῶν μνωομένη |
τὰς τῶν πλοίων ἐπιμελείας . ὧδ ' ἔρδειν : οὕτως πράττε . ἔργον ἐπ ' ἔργῳ : ἀδιαλείπτως . * | ||
Εὖ εἰπεῖν θάλατταν : ἐπὶ τῶν μάτην εὐεργετούντων . Εὖ πράττε : τὰ φίλων δ ' οὐδὲν , ἢν σὺ |
, ἀλλ ' ἡ ἀλυπία . ἔτι ὃ διώκει τὰ ἀφρονέστατα οὐ σπουδαίων ἐστίν : διώκει δὲ τὰ ἀφρονέστατα τὴν | ||
δριμύτατον εἶναι , ] ἀλλ ' οὐδὲ τῶν θηρίων τὰ ἀφρονέστατα . οὔτε γὰρ βόες ῥᾳδίως ὑπομένουσι βουκόλων ἀμέλειαν οὔτε |
λόγοις ἡσθῆναι τοῖς ἀπ ' αὐτῶν ἔργοις ἢ νῦν τὰ τέρποντα ἀκούσαντας ἀντὶ μικρᾶς ἡδονῆς πολλὴν καὶ μεγάλην ὑπομεῖναι ζημίαν | ||
, ταῦτα δὴ τὰ παρὰ τῶν πολλῶν τε φερόμενα καὶ τέρποντα τοὺς πολλούς , ἀλλ ' οὗ χάριν καὶ τῶν |
προστιθέασι τὸ κακόν . οὐκ ἀρετᾷ κακὰ ἔργα καὶ : σχέτλια ἔργα . * πλούτῳ δ ' ἀρετή : μηδεὶς | ||
ἄρουρα . οἷς δ ' ὕβρις τε μέμηλε κακὴ καὶ σχέτλια ἔργα , τοῖς δὲ δίκην Κρονίδης τεκμαίρεται εὐρύοπα Ζεύς |
φημὶ συνοίσεσθαι : τοῖος νόος ἀσπαλιήων εἰς ἀπάτην καὶ κῆρα τεοὺς ἔτρεψεν ἔρωτας . πέτρας μὲν κείνας τεκμαίρεται ἐγγύθι γαίης | ||
ἁλμυρὸν ὕδωρ ὀδμή τ ' ἰχθυόεσσα βαρυγδούποιο θαλάσσης . δεῦρο τεοὺς ἱδρῶτας ἐμοῖς ἐνικάτθεο κόλποις . Ὣς ἡ μὲν παρέπεισεν |
πεισθεῖσα ἐμοί , ἔστω δὲ πάντα τὰ ἁμαρτήματα καὶ ἀδικήματα ἐμά . Ὅπου δὲ καθ ' ὑπερβολὴν δύνασαι ἀποδεῖξαι μὴ | ||
τὴν καρδίαν , κατά , τὰ ἔνδον . , τὰ ἐμά . ἅπαντα ταῦτ ' ] τοὺς τούτους λόγους , |
' ἐπέων ἄρχετο , ξείνοις ἅ τ ' ἐλθόντεσσιν εὐεργέται δεῖπν ' ἐπαγγέλλοντι πρῶτον . ἀλλὰ γὰρ νόστου πρόφασις γλυκεροῦ | ||
ὁ Χαιρεφῶν τιν ' εὑρίσκει τέχνην καινὴν πορίζεται τε τὰ δεῖπν ' ἀσύμβολα . ὅπου γάρ ἐστιν ὁ κέραμος μισθώσιμος |
γὰρ πλοκάμου ὄφεις ἔχουσιν ἐξαπτομένους ταῖς κεφαλαῖς . . οὐδεὶς εἰσιδὼν ἕξει πνοὰς ] λιθοῦται γὰρ αὐτίκα . . φρούριον | ||
ἃ πόντος νοτίδι διακλύζει μέλας νεὼς ἄπωθεν , μή τις εἰσιδὼν σκάφος βασιλεῦσιν εἴπηι κἆιτα ληφθῶμεν βίαι . ὅταν δὲ |
τρυγόνοϲ καὶ φάττηϲ καὶ νήττηϲ : πολὺ δὲ δυϲπεπτοτέρα καὶ ϲκληροτέρα καὶ ἰνωδεϲτέρα ἡ τοῦ ταώ . ἡ δὲ τῶν | ||
. Ἡ ϲὰρξ πάντων τῶν ἐν τοῖϲ ὄρεϲι διαιτωμένων ἐϲτὶ ϲκληροτέρα καὶ πιμελῆϲ ὀλίγιϲτον μετέχει : διὸ καὶ ἀπέριττοϲ ἡ |
νεολαία γὰρ ἤδη κατὰ πᾶς ' ὄλωλεν . βάσκε πάτερ ἄκακε Δαριάν , οἴ . αἰαῖ αἰαῖ : ὦ πολύκλαυτε | ||
πᾶσα . βάσκε ] ἐλθέ . πάτερ ] ὦ . ἄκακε ] πρᾶε . Δαρειᾶν ] Δαρεῖε . πάτερ ] |
λάλων , ὦ Πλάτων , καὶ ἀργῶν καὶ δειλῶν αὐτόθεν κατάβαλε , μή που τις καὶ Τρῶας ἐγείρῃσιν θεὸς ἄλλος | ||
οἰνοχοήσειν ἡμῖν ἀπ ' αὐτοῦ . Τὸν μὲν εἴρωνα πεδοῖ κατάβαλε : σὺ δὲ εὔπορα ποιήσας τὰ ὦτα ἤδη ἄκουε |
ἔχουϲι κατὰ ϲκληρότητα καὶ μαλακότητα , τὰ δὲ περὶ τὰ ϲτέρνα θερμότερα μᾶλλον ἔχουϲιν , ὃ δὴ καὶ τοῖϲ θυμωθεῖϲιν | ||
μηροὺϲ καὶ πήχειϲ καὶ βραχίοναϲ καὶ νῶτα καὶ πλευρὰϲ καὶ ϲτέρνα τῷ πηλῷ τῆϲ γῆϲ ταύτηϲ χριόμενοι ϲαφῶϲ ὠφελοῦντο . |
, τρωγαλίων , ἰσχάδων καὶ καρύων , ἅπερ ἥρπαζον οἱ σύνδουλοι . ἰοῦς ' εἴσω : Ἐλθοῦσα ἐντὸς , ἵνα | ||
ὁ δὲ Αἴσωπος ὑποπεσὼν πάντας φησίν ” δέομαι ὑμῶν , σύνδουλοι , ἐπεὶ νεώνητός εἰμι καὶ ἀσθενὲς σῶμα ἔχω , |
, φίλων τε μέμψιν κεἰς θεοὺς ἁμαρτάνειν Σκυθιστὶ χειρόμακτρον ἐκκεκαρμένος τοίαν Πέλοψ ἴυγγα θηρατηρίαν ἔρωτος , ἀστραπήν τιν ' ὀμμάτων | ||
. ἀριθμητικὰ μέν , ὅκκα ἔωντι τρεῖς ὅροι κατὰ τὰν τοίαν ὑπεροχὰν ἀνὰ λόγον : ὧι πρᾶτος δευτέρου ὑπερέχει , |
, μάμματα δὲ τὰ βρώματα , καὶ τὸ ἐσθίειν Ἀργεῖοι μαμμιᾶν ἔλεγον : ἐκ τούτων οὖν σύνθετον ὁ βλιττομάμμας , | ||
, μάμματα δὲ τὰ βρώματα , καὶ τὸ ἐσθίειν Ἀργεῖοι μαμμιᾶν ἔλεγον : ἐκ τούτων οὖν σύνθετον ὁ βλιττομάμμας , |
οἷς ἐποχοῦνται οἱ ναῦται . . τοιαῦτα μηχανήματ ' ἐξευρὼν τάλας ] προειπὼν καὶ ἀπαριθμησάμενος ὅσα καλὰ καὶ ἀγαθὰ μηχανήματα | ||
. πρὸς αὐτὸν ἀπέτεινε τὸν λόγον : οἵων πραγμάτων ὁ τάλας ἐπιθυμήσας : οἴχῃ καὶ διέφθαρσαι ἀπὸ τοῦ τρίποδος δεξάμενος |
ἵππους ἡμιόνους τε , ῥίμφα δ ' ἄρ ' αὐτὸς ἔλαυνε κατὰ στρατόν , οὐδέ τις ἔγνω . Ἀλλ ' | ||
. Μή μ ' ἀέκοντα βίηι κεντῶν ὑπ ' ἄμαξαν ἔλαυνε εἰς φιλότητα λίην , Κύρνε , προσελκόμενος . Ζεῦ |
] ὅλους ἐποίει δηλονότι ἀγορητάς . ἄνειμι ] ἀνέρχομαι , ἀπέρχομαι , ἀπελεύσομαι , μετελεύσομαι , ἀνελεύσομαι . ἐντεῦθεν ] | ||
γὰρ ἄν με ἔπεμπον πάλιν πρὸς ὑμᾶς . νῦν δὲ ἀπέρχομαι πρὸς μὲν Λακεδαιμονίους ὑφ ' ὑμῶν διαβεβλημένος , Σεύθῃ |
εἶτα θρῖον καὶ βότρυς . ἡ δημιουργὸς δ ' ἀντιπαρατεταγμένη κρεάδι ' ὀπτᾷ καὶ κίχλας τραγήματα . ἔπειθ ' ὁ | ||
σομφάς , δι ' ὧν τὴν ὑγρασίαν ἐκδέξεται : τὰ κρεάδι ' ἔσται τ ' οὐκ ἀπεξηραμμένα , ἔγχυλα δ |
χρύσειον ἄλεισον σπένδων αἴθοπα οἶνον ἐπ ' αἰθομένοις ἱεροῖσι . σφῶϊ μὲν ἀμφὶ βοὸς ἕπετον κρέα , νῶϊ δ ' | ||
ἑνικαὶ ἀντωνυμίαι : δυϊκαὶ δέ εἰσιν αὗται : νῶϊ , σφῶϊ , σφῶε : σημαίνουσι δὲ αὗται ἡ μὲν νῶϊ |
πλανᾷ . πρὸς μὲν οὖν τὸ πλάνῃ οὕτω λέγε , ἀποσφαλεὶς φρενῶν ἐν πλάνῃ , τουτέστιν ἐκπεσὼν καὶ πλανηθεὶς τοῦ | ||
πολλοὺς τῶν ἐν αὐταῖς ὄντων διαφθαρῆναι . ὁ δὲ Δημήτριος ἀποσφαλεὶς τῆς ἐλπίδος οὐδ ' ὣς ἔληγεν , ἀλλὰ προσεκαρτέρει |
θρηνοῦσαν εἰσαγαγὼν τὸν Ἀστυάνακτα ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων ῥιφέντα φησί : δύστηνε , κρατὸς ὥς ς ' ἔκειρεν ἀθλίως τείχη πατρῷα | ||
δ ' ἐᾶτε πλουσίῳ χαίρειν γένει . Ἰοὺ ἰού , δύστηνε : τοῦτο γάρ ς ' ἔχω μόνον προσειπεῖν , |
ἄγων αὐτήν . Ὅμηρος μέν νυν καὶ τὰ Κύπρια ἔπεα χαιρέτω . Εἰρομένου δέ μεο τοὺς ἱρέας εἰ μάταιον λόγον | ||
δὶς τόσα κτᾶσθαι κακά ; οὐ δῆτ ' ἔγωγε : χαιρέτω βουλεύματα . καίτοι τί πάσχω ; βούλομαι γέλωτ ' |
Περσῶν βασιλείαν . οὕτως γάρ φησιν ἀνδρείαν αὐτὴν ἐν τοῖς ἔρ - γοις καὶ φοβερὰν γενέσθαι , ὥστε ποτὲ περὶ | ||
. . . μεταξύ : Τραϊανὸς δὲ τῇ κοινωνίᾳ τῶν ἔρ - γων ἐκούφιζε τοῦ πλήθους τὸν κάματον καὶ μεταξὺ |
δὲ ὄνομα οὐκ εἶπας . „ ” οὐκ , ὦ χρηστέ , εἶπον , ἀλλ ' ἐξηγούμην σοι τοὺς νόμους | ||
τοῦ κυκεῶνος . ἀλλ ' εὖ τοι γίνωσκε , ὦ χρηστέ , ὡς εἰ μὴ ἔχεις πολὺ τὸ ἀλεξιφάρμακον τοῦτο |
ἄλλων εὐσεβῶν [ σὲ ] ἀσεβῆ οὖσαν : σκέψαι τεκέων πλαγάν : τὴν πληγὴν , φησὶ , τὴν τῶν τέκνων | ||
. ἀντιστροφὴ κώλων Ϛʹ . ἀντισπαστικὰ γʹ . διανταίαν λέγεις πλαγάν : πληγὴν λέγεις διαμπὰξ γενομένην καὶ ἐπὶ τῶν σωμάτων |
τοῦ κρέσσονος : ἐκ τῶν γνωμῶν τοῦ Δημοκράτους . Ἄμυρις μαίνεται : ἐπὶ τοῦ φρενήρους . οὗτος θεωρὸς ὑπὸ Συβαριτῶν | ||
οὔτε εὐσεβὲς νεανίσκον ἄθλιον ἀνελεῖν , πιστεύσαντας μανίας λόγοις . μαίνεται γὰρ ὑπὸ λύπης . ” Ταῦτα εἰπόντος τοῦ Κλεινίου |
Αὖλιν , ἔνθ ' ὑπερτείνας πυρᾶς λευκὴν διήμης ' Ἰφιγόνης παρηίδα . κεἰ μὲν πόλεως ἅλωσιν ἐξιώμενος ἢ δῶμ ' | ||
κόμας σίδηρον ἐμβαλοῦς ' ἀπέθρισας χλωροῖς τε τέγγεις δάκρυσι σὴν παρηίδα κλαίουσα ; πότερον ἐννύχοις πεπεισμένη στένεις ὀνείροις ἢ φάτιν |
θαυμάζων ἱππέων ἔφοδον . προφάσεις δὲ ἐξευρίσκουσι γελοίως . κρομμύων ὀσφραίνομαι : Τοῦτο γὰρ συμβαίνει , τὸ δακρύειν ἀκουσίως , | ||
ἐστιν ; Ἱππέας ὁρῶ . Τί δῆτα κλάεις ; Κρομμύων ὀσφραίνομαι . Ἐπεὶ προτιμᾷς γ ' οὐδέν ; Οὐδέν μοι |
δειρήν , εἰς λέχος ἡνίκ ' ἔβαινε Δρακοντιάδῃ μεγαθύμῳ . σάνδαλα δ ' αὖ παρέθηκεν ἀειγενῆ ἀθανατάων , βούγλωσσόν θ | ||
μόρια , ὡς ἐπὶ μὲν τῶν ἧπαρ καθαίρειν βουλομένων , σάνδαλα : τῶν δὲ σπλῆνα , σκολοπένδριον : νεφροὺς δὲ |
, ἀλλ ' ὅπῃ ἂν τὰ θηρία ὑφηγῆται , ταύτῃ μεταθεῖς , μήτι καὶ νῦν οὕτω τὰ δύσβατα πορεύου , | ||
πανταχοῦ ἤισθησαι . καίτοι ὥσπερ γε αἱ Λάκαιναι σκύλακες εὖ μεταθεῖς τε καὶ ἰχνεύεις τὰ λεχθέντα : ἀλλὰ πρῶτον μέν |
καὶ διατί ἐγώ σοι ἐρῶ : ἀεὶ τὰ εὐκτικὰ ὡς μεμάθηκας ὀφείλουσι δίφθογγον ἔχειν ἐν τῇ παραληγούσῃ : γίνονται δὲ | ||
διὰ τοῦ κ κλινομένων . Τὸ γὰρ Γ , ὡς μεμάθηκας μέσον τοῦ Κ καὶ Χ , περὶ δὲ τοῦ |
τὰς ἐπιθυμίας ἐμπιμπλάναι , κατηγορήσας ἃ ἐβούλετο καὶ τὰς συμφορὰς ὀνειδίσας αὐτοῖς , εἶθ ' ὥσπερ τῶν πρώτων ἐπιλαθόμενος , | ||
τὴν Περσῶν ἡγεμονίαν , ὁ μὲν Χαρίδημος παροργισθεὶς καὶ προχειρότερον ὀνειδίσας τὴν Περσῶν ἀνανδρίαν ἐποίησεν ἐπὶ πλεῖον προσκόψαι τὸν βασιλέα |
φρυκτοῖς τὰς χεῖρας ὁπλίζοντες , ἐνίων μέντοι καὶ θυρεοὺς αἱ εὐώνυμοι φέρουσι λαμπάδα πυρὸς προβεβλημένης ἑκάστῳ τῆς δεξιᾶς : πέφρικε | ||
κακὰ μαντευομένους δίαιταν ] διαγωγήν Δέον εἰπεῖν καὶ οἵτινές εἰσιν εὐώνυμοι , εὐωνύμους εἶπε πρὸς τὸ διώρισα , ὥσπερ καὶ |
ζάψ . Πτωκὰς κύπειρος Μᾶτερ ὦ ποντία κλῦθι Νυμφᾶν ἁβρᾶν Δῶρι , κυμοκτύπων τ ' ἤραν ' ἁλίων μυχῶν . | ||
δ ' ἐν Μνηματίῳ φησίν : ψῦξον τὸν οἶνον , Δῶρι . Πρωταγορίδης δ ' ἐν βʹ τῶν κωμικῶν ἱστοριῶν |
τούτου τοῦ γένουϲ εἰϲὶν καὶ τὸ ἀναρριχᾶϲθαι διὰ ϲχοινίου καὶ πλεῖϲτα ἄλλα ὁμοιότροπα . τὰ δὲ ταχέα χωρὶϲ εὐτονίαϲ καὶ | ||
δὲ ἄγει ἀπὸ ὑϲτέραϲ αἷμα καὶ τῶν εἰρημένων μὲν τὰ πλεῖϲτα καὶ πάντα δὲ τὰ διουρητικὰ καὶ ἐρύϲιμον δὲ καὶ |
. ] ! ! ! [ ] δόμ [ ] αντ [ ] μου [ ] ! ! ω ? | ||
! νο ? [ [ ] ε [ [ ] αντ [ . . . . . . [ ] |
εἰ τύχοι , καὶ γραμματικὰ καὶ γεωμετρικὰ καὶ δίκαια καὶ φρόνιμα καὶ ἀνδρεῖα καὶ σώφρονα πάμπολλά ἐστιν : αὐτὸ δὲ | ||
φανείη ἡ πόλις . ταῦτα λέγοντα , λέγειν γὰρ δόξαι φρόνιμα , πεῖσαι Ἀλέξανδρον . καὶ τοὺς μὲν ἱππέας ξυμπέμπειν |