| τῆς ῥητορικῆς εἶναι τὸ προοιμιάσασθαι πρὸς εὔνοιαν ἢ προσοχὴν ἢ εὐμάθειαν , τὸ διηγήσασθαι πρὸς σαφήνειαν , τὸ πρὸς πίστιν | ||
| ἤγουν κακότητα καὶ ἀγριότητα , τὸ δὲ πράως ὑπόξανθον εἰς εὐμάθειαν καὶ ἡμερότητα καὶ εὐτυχίαν τείνει . πυρρότης δὲ ἄκρατος |
| : καὶ δεῖ τὸν ῥήτορα κατὰ τὸ ὑποκείμενον πρόσωπον τὸ ἦθος μιμεῖσθαι : λέγομεν οὖν , ὅτι κατ ' ἐξοχὴν | ||
| ἀπακμὴ τοῦ πάθους ἐν τοῖς μεγάλοις συγγραφεῦσι καὶ ποιηταῖς εἰς ἦθος ἐκλύεται . τοιαῦτα γάρ που τὰ περὶ τὴν τοῦ |
| ὃ εἰ ἀπεκρίνω , ἱκανῶς ἂν ἤδη παρὰ σοῦ τὴν ὁσιότητα ἐμεμαθήκη . νῦν δὲ ἀνάγκη γὰρ τὸν ἐρῶντα τῷ | ||
| μαθητῇ σῷ γενέσθαι αὐτὰ ταῦτα λέγοντα . ” κατὰ τὴν ὁσιότητα . ἀντὶ ὁμοίως , παραπλησίως τῇ ὁσιότητι . ἀπαλλαγεῖμεν |
| τὴν σκυτάλην ἐννοῶν . Μέχρι μὲν δὴ τούτων γελάσιμα καὶ μειρακιώδη τὰ εἰρημένα : τὰ μετὰ ταῦτα δὲ οὐκέτι εὐκαταφρόνητα | ||
| ἢ ἐν ἀγωνίᾳ τινί . οὐ μὴν ἀλλὰ ταῦτα μὲν μειρακιώδη εἰσὶ καὶ ἐπιπολαίων ἀνδρῶν , ὁ δὲ μεγαλόψυχος ὁρῶν |
| ἔχει καιρὸν πρὸς τὴν σύγκρισιν ὁ τιτρώσκων τὴν Ἀφροδίτην διὰ σωφροσύνην : μόνος γὰρ ἀνάλωτος τῶν Ἀφροδίτης παθῶν . καὶ | ||
| εἰς ἀνθρώπων μεταβῆναι διάθεσιν : ἔτι Τάνταλον τιμᾶσθαι μὲν διὰ σωφροσύνην , συνέστιον ὄντα θεοῖς , τιμωρεῖσθαι δὲ δι ' |
| ἦσαν καὶ κουφότατοι βροτοὶ ἀστῶν καί τις Ἀρίστωνος γέννης ἄπο αἱμύλον ἕλκων τίς δ ' οὗτος κτίλος ὣς ἐπιπωλεῖται στίχας | ||
| τὸ μὲν δὴ ἐλλεῖπον τοῦ ἀληθοῦς κομψόν τέ ἐστι καὶ αἱμύλον καὶ ἐνίοτε οὐκ ἄχρηστον τῷ φιλοσόφῳ : καὶ διὰ |
| κεχαρισμένως οὐχ ἧττον Ἡροδότου . ὕψος δὲ καὶ κάλλος καὶ μεγαλοπρέπειαν καὶ τὸ λεγόμενον ἰδίως πλάσμα ἱστορικὸν Ἡρόδοτος ἔχει : | ||
| τὸ ὄναρ . οὐ γὰρ ἂν φαῦλον ἦν ἐλευθεριότητα καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐπιδείκνυσθαι οὐ μόνον [ ἐν ] λόγῳ ἀλλὰ καὶ |
| παντός . Εὐφημήσας δὲ τοῦτον ἕτερον ἠρώτα πρὸς τίνα δεῖ φιλότιμον εἶναι ; Ἐκεῖνος δὲ ἔφη : Πρὸς τοὺς φιλικῶς | ||
| καταγνῶναι οὔτε τοῦ πατρὸς τοῦ ἡμετέρου : πολὺ γὰρ αὐτὸν φιλότιμον ἴστε μᾶλλον ὄντα ἢ κακόν τι ἢ αἰσχρὸν ἐπιτηδεύοντα |
| , ἅ φησι Μινουκιανός : ὑποτίθεται γὰρ εἶναι ἰδέας , πανηγυρικὴν , δικανικὴν , ἠθικὴν , παθητικὴν , μικτήν : | ||
| μακροτέραν τε αὐτὴν ποιεῖ κἀναληθεστέραν ἀπαθῆ τε καὶ ἄψυχον καὶ πανηγυρικὴν μᾶλλον ἢ ἐναγώνιον . τοῖς δὲ παραδείγμασιν ὀλίγον ὕστερον |
| τοῦ μὴ προσέχειν ἐγγίνεται , εἶτα ἔθος τοῦ ἀναβάλλεσθαι τὴν προσοχήν : ἀιεὶ [ ] δ ' εἰς ἄλλον καὶ | ||
| . Τὸ πυσματικὸν δὲ σχῆμα ἔργα μὲν ἔχει δʹ : προσοχήν , σαφήνειαν , ἐνάργειαν , ἔλεγχον . Προσοχὴ μὲν |
| ἀγῶνος ὄντος τῷ ῥήτορι διπλοῦ , τοῦ πράγματος καὶ τοῦ ἤθους , καὶ τούτου κρατοῦντος , ἡ περὶ τῶν ἠθῶν | ||
| , ναυάγιον , θηρίον ἄμικτον , καὶ ὅσα ἐν ταῖς ἤθους λοιδορίαις ἔχεις : φιλοτιμουμένῳ δὲ ἔξεστιν εἰπεῖν Σαλμυδησσός , |
| ὁρῶντα μήτε τὸν ἄλλον βίον μήτε τὴν ἐν τοῖς λόγοις ἀγχίνοιαν . ὅσῳ γάρ τις πιθανώτερος , τοσούτῳ ἐπιμελεστέρας δεῖται | ||
| πλευραὶ τῇ μιᾷ εἰσιν ἴσαι . οὕτω γὰρ λέγων κατὰ ἀγχίνοιαν ἀποδέδωκεν . ἡ δὲ ἄσκεπτος ἀπόδοσις ἀμελέτητος : ἡ |
| , μεγίστην ἐποίησε τὴν Περσῶν βασιλείαν . οὕτως γάρ φησιν ἀνδρείαν αὐτὴν ἐν τοῖς ἔρ - γοις καὶ φοβερὰν γενέσθαι | ||
| οἳ πρῶτοι τῆς Ἀττικῆς ἐπέβησαν , καὶ καταφανῆ ἐποίησαν τὴν ἀνδρείαν τοῦ πλούτου καὶ τὴν ἀρετὴν τοῦ πλήθους περιγιγνομένην : |
| δυνατὸν γὰρ κατὰ ταὐτὸν καὶ τὴν οἰκείαν φύσιν φυλάξαι καὶ ζηλῶσαι τύπον ἀρχαῖον : ὁ γὰρ περὶ τὸν ἰσχνὸν ἐπιτηδείως | ||
| Ἀριστείδην τοῦ φθόνου : οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνος πολλά σε ἔφη ζηλῶσαι τοῦ πλούτου . καίτοι μακρῷ ἄμεινον ἦν , ἃ |
| , φιλίαν ἑκατέρων , αὐτάρκειαν ἐκτένειαν λιτότητα βραχύτητα τῶν ἀναγκαίων εὐαισθησίαν εὐκινησίαν εὔπνοιαν εὔχροιαν ὑγείαν εὐψυχίαν ἀθανασίαν . παρὰ σοῦ | ||
| τὰ προειρημένα ποιεῖν . ἐνίοτε δὲ διὰ τὴν τῶν τόπων εὐαισθησίαν παραιτούμενος τὸ ὄξος , τὴν μέλαιναν τὴν ἐν τῇ |
| τὰ ἐχόμενα μεγαλεῖόν τι εἰργάσατο . αἱ γὰρ πολλαὶ ἀρχαὶ σεμνότητα ἐργάζονται . εἰ δ ' ὧδε εἶπεν : „ | ||
| συνέκειτο . Τῶν ποιουσῶν μέγεθος λόγου καὶ ὄγκον ἔφην μετὰ σεμνότητα ὑπάρχειν τὴν τραχύτητα : μετ ' οὖν τὸν περὶ |
| τῶν προσόδων καὶ σωρεύων πανταχόθεν τὸν πλοῦτον , διὰ δὲ μικροψυχίαν καὶ φιλαργυρίαν ἤθους οὔτε εἰς ἀναθήματα θεῶν οὔτ ' | ||
| αὐτὴν ὁδὸν ἐλθεῖν τοῖς πρότερον φιλοσοφήσασιν ὤκνησε , μᾶλλον δὲ μικροψυχίαν καταγνοὺς τῶν ὅσοι παρ ' ἡμῖν ἐπὶ πονηροῖς δόγμασι |
| , πάντως ἔτι καὶ σύνθετον ἐνέργειαν , ζῴῳ τῷ ὅλῳ πρέπουσαν , ὅλην τινὰ καὶ αὐτὴν οὖσαν , ἐν ᾗ | ||
| ἀνέχονται ἄνθρωποι καὶ ξὺν ἀνάγκῃ τὸ κόσμιον . Ἀλλὰ δὴ πρέπουσαν κεφαλὴν ἐπιτιθέντες τῷ λόγῳ τέλειον αὐτὸ βασιλεῖ δῶρον προσάγωμεν |
| πρὸς Λεπτίνην δικανικὸς ὢν τῷ εἴδει , μικτῶς μελετᾶται : συμβουλευτικῶς φημι καὶ πανηγυρικῶς : γίνεται δὲ τοῦτο καὶ δικανικῶς | ||
| ' ἡμῖν χαρακτῆρος ἰδέαν οὐκ ἔταξεν . Πῶς οὖν λέγει συμβουλευτικῶς τὸ συμβουλευτικὸν , καὶ πανηγυρικῶς τὰ ἔνδοξα ; αὐτὸς |
| , ἀψαύστου καὶ ἀμιάντου φύσεως ἐπιλαχοῦσα διά τε τὴν ἑαυτῆς κοσμιότητα καὶ διὰ τὸ ἀξίωμα τοῦ γεννήσαντος . πατέρα δὲ | ||
| ὅταν ἀλλήλοις ξυναφθέντες οἱ ἀδελφοὶ ἡδονὴν εἰς τὸν χορὸν καὶ κοσμιότητα μίξωσιν , ἃς δὴ καὶ ὑμῖν στήσειν συνεχῶς ἐπαγγέλλονται |
| ἀκριβῶς ἐστιν ἡ ποιητικὴ τοῦ πάθους αἰτία , καὶ τὴν ἁρμόττουσαν ἐπιφέρειν βοήθειαν . Ἀρξώμεθα οὖν ἀπὸ τῆς ἐπὶ χολώδει | ||
| γὰρ τῆς ἄλλης ἐναργείας λελυμένην ἔχει τὴν ἑρμηνείαν καὶ μεθύουσιν ἁρμόττουσαν . δεῖ δὲ τὰς λύσεις τῆς ἑρμηνείας ἁρμόττειν τοῖς |
| τῶν μερῶν ἢ τῶν θεωρημάτων ; Τὸ δὲ τοῦ νοῦ κάλλος μονουμένου τί ἂν εἴη ; Πάλιν οὖν ἀναλαβόντες λέγωμεν | ||
| , καὶ μὴ κατὰ μέρος ὀνομάζειν , οἷον ἐξουσίαν , κάλλος , πλοῦτον , τἄλλα τὰ τούτοις ὅμοια : πολλάκις |
| . διὰ τοῦτ ' ἐπιστάμενος ἐπὶ μέγα δυνάμεως προεληλυθότα τὸν τῦφον καὶ δορυφορούμενον ὑπὸ τοῦ πλείστου γένους ἀνθρώπων οὐκ ἐξ | ||
| συγγένειαν πλασάμενοι , μυστήρια κατέστησαν : καὶ πολὺν αὐτοῖς ἐπῆγον τῦφον , ὡς μὴ ῥᾳδίως τινὰ συνορᾶν τὰ κατ ' |
| τῆς ἀρετῆς κατάστημα κωλύει τοὺς ἐπιφερομένους ἐπὶ τὴν ἡδονοκρασίαν , ἐγκράτειαν δὲ κελεύει καὶ δικαιοσύνην προτιμᾶν . Ὁ δὲ θεὸς | ||
| δὲ σώφρονας καὶ τὰ ἐν τῷ ἀφανεῖ . ] καὶ ἐγκράτειαν δὲ οὕτω μάλιστ ' ἂν ᾤετο ἀσκεῖσθαι , εἰ |
| αὖ ἀφίστανται : αἰ δέ γε τὸν οἰκεῖόν τε καὶ ἄμεμπτον ἐκλελοιπυῖαι τόπον καὶ αὗται ἑπιδιαιροῦνται τῷ λόγῳ . Αἱ | ||
| ἀνδρείαν δέ , ἕξιν ἐν θαῤῥήσει καὶ φόβοις τοῖς μέσοις ἄμεμπτον : σωφροσύνην δέ , ἕξιν ἐν αἱρέσει καὶ φυγῇ |
| μὲν εὐσχημοσύνη καὶ κόσμος , αἰσχρὸν δὲ ἀταξία καὶ τὸ φορτικόν . διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ἐξ ἀρχῆς συνέταττον οἱ | ||
| μὲν εὐσχημοσύνη καὶ κόσμος , αἰσχρὸν δὲ ἀταξία καὶ τὸ φορτικόν . διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ἐξ ἀρχῆς συνέταττον οἱ |
| δὲ αἱμύλον , καὶ εὔστοχον , καὶ εὔκαιρον , καὶ ἀγχίνουν , καὶ ἀφελῆ , καὶ ἀπερίεργον , καὶ ἁπλοῦν | ||
| κατὰ δύναμιν τῶν χειρῶν τὰς εὐχαρίστους ὁμολογίας ποιεῖσθαι , τὸν ἀγχίνουν ἀνάθημα ἀνατιθέντα τὸ συνετὸν καὶ τὸ φρόνιμον , τὸν |
| . . . ξυνῆι πρῶτον μὲν ἡμῖν πολυτελῆ τὴν εὐθυμίαν καθίστησι , γινομένην ὤνιον ἀπραξίας . . . . , | ||
| τοὺς μὲν ἀσθενεῖς , τὸν δ ' ἕνα ὄντα ἰσχυρὸν καθίστησι : μεστὸν οὖν ἐποίησε τὸν λόγον . ὅλως οὖν |
| τὴν τραγικὴν δυσωδίαν μυσάττεσθαι . Ὁ δέ , οἷα πᾶσαν ἐρωτικὴν μυθολογίαν ἐν τοῖς τῶν ἀσώτων συμποσίοις πεπαιδευμένος , οὐκ | ||
| ἀναμιγνύει , καὶ προσφυόμενος οὔτέ τινα εὐσχήμονα οὔτε νόμιμον οὔτε ἐρωτικὴν τῷ ὄντι ξυνυφήν . Ἐπισπᾶται δὲ αὐτὸν κάλλους φήμη |
| τὸν Φαῖδρον διὰ τὸ κάλλος αὐτοῦ προσεποιεῖτο ὡς εὐφυῆ καὶ εὐμαθῆ φιλεῖν : ἀποφοιτῶντι οὖν τῷ Λυσίᾳ καὶ διαλυομένῳ τὴν | ||
| εὐπαγὴς καὶ ἰσχυρὸς [ ὁ ] τράχηλος σημαίνει ἰσχυρόν , εὐμαθῆ καὶ εὐφυῆ πρὸς ἀρετὴν ἄνδρα . ὁ δὲ τοιοῦτος |
| μουσικῷ περιεχούσης ἐπιτάσεις καὶ ἀνέσεις φθόγγων πρὸς τὴν τοῦ μέλους ἔντεχνον κρᾶσιν . Ἀλλὰ τριῶν ὄντων τοῦ γένους ἀρχηγετῶν , | ||
| τινες ὠνείδισαν αὐτῷ ὡς λογογράφῳ . ςϘʹ Τὸ μὲν οὖν ἔντεχνον Τὸ περὶ τῆς τέχνης ἐνταῦθα συνοψίζει , λέγων ὅτι |
| διαφορᾶς πομφολύγων λόγος τοιοῦτος ἂν εἴη , ὥστε καὶ αὐτὸν ἀσκεῖν προσήκειν , οὐχὶ τὰ μέτρια συνοίσοντα τοῖς ἑξῆς λόγοις | ||
| , ἐνδεέστερον γίνεσθαι πάντων ἀνθρώπων , πρεσβύτας σέβεσθαι , δικαιοσύνην ἀσκεῖν , ἀδελφότητα συντηρεῖν , ὕβριν ὑποφέρειν , μακρόθυμον εἶναι |
| προτρέπειν τοὺς στρατιώτας , νουθεσίᾳ ἢ πειθοῖ μετελθεῖν : δωρεὰς ἐπαγγελλόμενον πεῖσαι , οὐ κα - θελεῖν τὴν ἀσφάλειαν τῆς | ||
| ἤτοι ἡμέρα ἐστίν οὐκ αὐτοτελές , οὐδὲ τὴν αὐτὴν θέσιν ἐπαγγελλόμενον τῷ ἡμέρα ἐστίν : καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τὸ |
| λόγον , ἀλλ ' ὅμως καὶ οὕτως λάθοι τις ἂν ἀποδοκιμάζων μᾶλλον , ὅσον εἰς τὴν παροῦσαν σκέψιν , ἢ | ||
| , μήτ ' ἕνα ὑμέων ἐξαίρετον ἀποκρίνων μήτε τοὺς λοιποὺς ἀποδοκιμάζων . Ἀλλ ' , οὐ γὰρ οἷά τέ ἐστι |
| μύρῳ τε ἀλειφομένην παράγει καὶ κατοπτριζομένην , τὴν δὲ Ἀθηνᾶν Φρόνησιν οὖσαν καὶ Νοῦν , ἔτι δ ' Ἀρετὴν ἐλαίῳ | ||
| ἓν αὐτὸ πόρρωθεν ὁρῶν ὑπολάβῃς . καὶ ἅμα ἐκέλευσε τὴν Φρόνησιν συμπαροῦσαν ἐπιδεικνύναι τὰ ἕκαστα καὶ ἐξηγεῖσθαι . ἐδείκνυεν οὖν |
| . τοῦ λαμβάνειν γὰρ πάντες ἡσσῶνται βροτοί . οὐκ ἔστιν ἐπιτήδευμα χρησιμώτερον τῆς πραότητος . εἴθ ' ὤφελεν τὸ κάλλος | ||
| ἡμῖν , ἐάν πως ἡμεῖς ἐκείνῳ ἐνδειξώμεθα ὅτι οὐδέν ἐστιν ἐπιτήδευμα ἴδιον γυναικὶ πρὸς διοίκησιν πόλεως ; Πάνυ γε . |
| γάρ ἐστιν ἡ προσποίησις ἡ ἐκτὸς οὖσα τῆς ἀληθείας . ὑποκρίνεται ] ἢ διὰ τὴν τέχνην σκώπτει καὶ νῦν , | ||
| ὅτι καὶ τῶν ἔργων ἤδη προειλήφασιν ἀμφότεροι καὶ ὁ Καῖσαρ ὑποκρίνεται , τέλος ἄρτι πέμψας ἐς τὸ Βρεντέσιον κωλύειν Ἀντώνιον |
| . ὥσπερ γὰρ οἱ τοῦ αὐλητοῦ ἢ τοῦ ψάλτου δάκτυλοι τεχνικὴν μὲν εἶχον ἐνέργειαν , οὐκ ἐν αὐτοῖς δὲ προηγουμένως | ||
| ἁπλαῖς τε καὶ ἀσυνθέτοις ἐνεργείαις πάντα ἐπιτελεῖ . Λείπεται οὖν τεχνικὴν εἶναι δὴ σύμμιξιν τὴν τοιαύτην κατασκευὴν περὶ τὸ τελευταῖον |
| . μηδ ' ὀμνύναι θεούς : ἀσκεῖν γὰρ αὑτὸν δεῖν ἀξιόπιστον παρέχειν . τούς τε πρεσβυτέρους τιμᾶν , τὸ προηγούμενον | ||
| δὴ τοῦτον Ἰουλιανὸς αὐτῷ , τοσοῦτον ἐπιθεὶς ὡς οὐκ ἔστιν ἀξιόπιστον ἓν μειράκιον ὑπὲρ πολλῶν εὐγενεστέρων ὁμηρεῦον παρ ' αὐτῷ |
| δαπανῶν παραμυθίαν : λέγει δὲ τὴν νίκην καὶ τὸ τοῦ ἐπινίκου μέλος . . ἄνδρα κεῖνον : τὸν Ἀρκεσίλαον , | ||
| εἰ δὲ σώφρων : ἀνέδραμε πάλιν εἰς τὴν ἀρχὴν τοῦ ἐπινίκου . τοῦτο γὰρ ἐκείνῳ προσαπτέον Ἤθελον Χείρωνά κε Φιλλυρίδαν |
| Φρύξ . καὶ γὰρ οὗτος ἐνεδύσατο ἀνθινὴν ἐσθῆτα καὶ γυναικὸς εὐπρεπέστερον ἐκοσμεῖτο , ὡς Μνασέας φησὶν ἐν τρίτῳ Εὐρώπης . | ||
| πανταχοῦ . καί μοι πολλάκις ἔδοξενοὐ γὰρ ἂν τἀληθὲς ἀποκρυψαίμην εὐπρεπέστερον μὲν ῥᾳθυμίας Ἀττικῆς καθάπτεσθαι Δημοσθένης ὁ τὴν παρρησίαν , |
| ἀξιώσει ἢ τιμῇ ἔστιν ὃς μὴ δῶρα ταῦτα ὕστατα πέμπει φιλοτίμως ἐς τιμὴν τοῦ βασιλέως . ἐπὰν δὲ μέγιστον χῶμα | ||
| . ἐπιθέμενος οὖν αὐτῷ καὶ ἐπιβουλεύων ὁ Ἀριστοτέλης , καὶ φιλοτίμως πάνυ τὰς ἐρωτήσεις ποιούμενος καὶ τρόπον τινὰ καὶ ἐλεγκτικῶς |
| ἀπὸ τοῦ ὠκέως ἤγουν ταχέως νάειν τοὺς λογισμοὺς καὶ τὰ διανοήματα . ἡ δὲ προμήθεια καὶ ἡ πρόγνωσίς ἐστι μέρος | ||
| αὐτὴν οὖσαν θνητῶν ὄντων γεγονέναι , ταὐτὰ δ ' ἔχειν διανοήματα καὶ περὶ τοὺς ἐγχωρίους θεούς τε ἅμα καὶ δαίμονας |
| θῇον . καὶ μὰν καὶ τοῦτό γα φανερὸν ὅτι ἐκ διαθέσιος καὶ πράξιος βίος διαφέρων γίνεται : ἀνάγκα δὲ τὴν | ||
| πόνος τῆς ἀρετῆς μανίη κρίνεται . Ἐτυγχάνομεν δὲ περὶ κόσμου διαθέσιος καὶ πολογραφίης , ἔτι τε ἄστρων οὐρανίων ξυγγράφοντες . |
| δὲ περὶ φιλοσοφίαν διατρίβοντα τοὺς αὐτοσχεδιαστικοὺς λόγους ἐπαινεῖν , καὶ προυργιαίτερον ἡγεῖσθαι τὴν τύχην τῆς προνοίας καὶ φρονιμωτέρους τοὺς εἰκῇ | ||
| οὐ πρὸς τὴν εὐεργεσίαν ἀφορῶνται καθάπαξ , οὐδὲν τοῦ δικαίου προυργιαίτερον δικασταῖς , ἐξ οὗ καὶ τὴν προσηγορίαν ἔχουσι , |
| ἔτι δὲ καὶ αὐτὸς τῆς χάριτος ἐπιὼν τὴν ποίησιν σφόδρα ἄγασθαι τὸν ἄνδρα . ἀτεχνῶς γὰρ οὐκ ἄνευ θείας τύχης | ||
| εἶναι καὶ ἀνόμοιον . οὐκ ἄρα πολλὰ τὰ ὄντα . ἄγασθαι . θαυμάζεσθαι . ἔθραξε . ἐτάραξεν , ἠνώχλησεν , |
| πρὸς αὐτοὺς τέχνην ὀξυτέραν μελετήσομεν προμαθόντες αὐτῶν τὰς ἐννοίας τῶν στρατηγημάτων . Δηιόκης ὁ Μῆδος ἐπέθετο τῇ Μήδων ἀρχῇ ὧδε | ||
| ἐπεκύρωσε τὰ δόξαντα τῇ βουλῇ [ ζήτει ἐν τῷ περὶ στρατηγημάτων ] . . . . . φύσιν ἔχουσι τοῖς |
| βρέτας τὸν Σάραπιν , μετῆχθαι δὲ εἰς Ἀλεξάνδρειαν μετὰ τιμῆς πανηγυρικῆς . Ἰσίδωρος μόνος παρὰ Σελευκέων τῶν πρὸς Ἀντιόχειαν τὸ | ||
| : δεῖ οὖν τὸν μελετῶντα γνῶναι καὶ μαθεῖν , πότερον πανηγυρικῆς ἰδέας τὸ προκείμενον ἢ ἑτέρας : ἵνα πρὸς τὸ |
| δεῖταί τινος θεραπείας , ὥστε μὴ χαλεπῶς αὐτὸ προσδέξασθαι τὸν ἀκροατήν , καὶ προθεραπεύωμεν αὐτόν , ὡς ἔχει τὸ Δημοσθενικόν | ||
| περιστατικά . σκοπὸς δὲ τοῦ προοιμίου τὸ τοιόνδε παρασκευάσαι τὸν ἀκροατήν : τέλος δὲ τὸ προσοχὴν καὶ εὐμάθειαν καὶ εὔνοιαν |
| , πάσαις ἀποδέδειχα . Δεδηλωκότες οὖν ἑκάτερον , ἠρεμίαν τε ἀστείου καὶ ἄφρονος σάλον , τὸ ἑπόμενον τῷ λόγῳ συνεπισκεψώμεθα | ||
| , καὶ μιαρούς , καὶ ἀνεορτάστους . Τὸ γὰρ ἑορτάζειν ἀστείου φασὶν εἶναι , τῆς ἑορτῆς οὔσης χρόνου τινὸς ἐν |
| δὲ πάντων κάκιον [ . , ] . . χαλεπὸν μιμεῖσθαι μὲν τοὺς κακούς , μηδὲ ἐθέλειν δὲ τοὺς ἀγαθούς | ||
| ἀνθρώπους καὶ βελτίους ἀπεργάζεσθαι Ὅμηρος , ἅτε περὶ τούτων οὐ μιμεῖσθαι ἀλλὰ γιγνώσκειν δυνάμενος , οὐκ ἄρ ' ἂν πολλοὺς |
| ἐμοί γε οὐ πολὺς λόγος , εἰ οὐχ ἱκανὸς φανοῦμαι συγγράφειν , Ἐπικτήτῳ τε οὐδ ' ὀλίγος , εἰ καταφρονήσει | ||
| μὲν οὖν ποιεῖν , ὦ πάτερ , ἢ λόγους πεζοὺς συγγράφειν , ὁποίας σὺ τὰς ἐπιστολάς , ἀφ ' ὧν |
| ξένον : ἀναδυόμενον γὰρ πρὸς τοὺς ἄθλους καὶ λέγοντα μὴ πρέπειν αὑτῷ κεχρημένῳ συμφοραῖς ἡλικιώταις εὖ πράττουσιν ὁμιλεῖν ἄγαν ὑβριστικῶς | ||
| τε καὶ τερετισμάτων καὶ διεφθορότων ᾀσμάτων , τοῖς δὴ τοιούτοις πρέπειν τὴν ἐνταῦθα διατριβήν : μεσταὶ γὰρ αὐτοῖς τῶν φιλτάτων |
| , καὶ ἐν ὑπολήψει παρὰ τοῖς ὄχλοις φρενῶν τε καὶ ἀγχινοίας καὶ βίου σώφρονος , ὁ δὲ Βαλβῖνος γενόμενος μὲν | ||
| τέχναι , συνεργὸν πρὸς τὴν ἀπόδειξιν τῆς φυσικῆς τῶν ἀνθρώπων ἀγχινοίας γενόμενον ὥσπερ κεκρυμμένην αὐτὴν εἰς φῶς προήγαγε : τοὺς |
| ἄλλος ὁ αἰών . εὗρεν δὲ καὶ εἶδος συγγραφῆς τὸ διαλογικόν : εἰ γάρ τις εἴποι ὅτι καὶ Ζήνων πρὸ | ||
| δὲ διαγράφει ἐνταῦθα τῶν ῥαθυμούντων . ἔστι δὲ τὸ σχῆμα διαλογικόν . εἶτα τῇ ἐρωτήσει τὴν ἀπόκρισιν οὐκ ἀποδίδωσιν , |
| καὶ γίγνεται μηδὲν χρηστὸν , ἀλλ ' οὕτως ἄτιμον καὶ ἀνελεύθερον ὥστ ' εἶναι μόριον κολακείας καὶ σκιᾶς , τοῦ | ||
| μηδένα Ἑλλήνων διασκευάσασθαι τὴν αὐλητικὴν ὡς οὖσαν βάναυσον καὶ παντελῶς ἀνελεύθερον , ἀλλὰ βαρβάροις αὐληταῖς χρῆσθαι . διὸ καὶ ὁ |
| καὶ ὑλώδη ὑπάρχῃ τὰ ἐν αὐτῇ φυόμενα ἄγρια δένδρα , τελειοτάτην ἀποφαίνεσθαι δυνατόν . εἰ δὲ μέτρια , μέσην . | ||
| δικαιοπραγεῖν παρακελεύεται καὶ προτιμᾶν ἰσότητα καὶ μετριότητα θαυμαστῶς καὶ τὴν τελειοτάτην ἀρετὴν γιγνώσκειν δικαιοσύνην , ἧς συμπληρωτικαὶ αἱ λοιπαὶ καὶ |
| τηλικαύτην ἡμῖν ὠφέλειαν καὶ διάγνωσιν , διὰ τοῦτο δέον ὁλοσχερῶς σπουδάσαι πρὸς κατανόησιν τῶν ὑπὸ τῆς θεωρίας τοῦ οὔρου διδασκομένων | ||
| αὐτοὺς καὶ διὰ τἄλλ ' ἃ πέπρακται τῇ πόλει , σπουδάσαι δεῖξαι πᾶσιν ἀνθρώποις ὅτι καὶ πρότερον καὶ νῦν καὶ |
| καὶ πρὸς διοίκησίν τε καὶ παιδείαν τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἄξιος ἀναλαβόντι μανθάνειν τε καὶ κατὰ τοῦτον τὸν ποιητὴν πάντα τὸν | ||
| ἐοικυῖα , δευτερεύουσα δὲ ἡ ἐν τῷ κατὰ προκοπὴν σοφίαν ἀναλαβόντι . ὃν ἂν οὖν ” δάκῃ ὄφις , πᾶς |
| ἀλλ ' ἀγαθῇ τύχῃ , καὶ δέχομαι τὸ προοίμιον . προοίμιον γὰρ ὀνομάζω τὴν τήβεννον τῆς ἁλουργίδος καὶ τοῦ στεφάνου | ||
| ἐλέγομεν τρόπον τινὰ αὐτό . Μακρόν , ἔφη , τὸ προοίμιον τῷ ἐπιθυμοῦντι ἀκοῦσαι . Ἀλλ ' , ἦν δ |
| τὴν φρόνησιν ἑπόμενον ἔχει ἄτοπον , τὸ λέγειν τὴν ἐπιστήμην πολιτικήν : ἀλλὰ τοῦτο ἄτοπον διὰ τί ; ὅτι ἡ | ||
| εἶναι τὸν ἄνθρωπον τῶν ἄλλων ζῴων καὶ διὰ τοῦτο τὴν πολιτικήν , ἤτοι τὴν φρόνησιν , σπουδαιοτάτην εἶναι , καθάπερ |
| πόνοις ἀνάλωσεν , ἃ πρὸς ἡδονὰς ἀναλίσκουσιν ἕτεροι . Διὸ θαυμάσαι τὸν Ἡσίοδον δεῖ τραχεῖαν εἰπόντα τῆς ἀρετῆς τὴν ὁδόν | ||
| ἀντιβλέποντα αὐτοῦ παντὶ τῷ βίῳ ; οὐ γὰρ ἐνῆν ἴσως θαυμάσαι σώφρονα τῷ ἀκολάστῳ καὶ τὸν δίκαιον τῷ πλέον ἔχειν |
| ἔγωγέ σε ἐπῄνεσα ὅτι μοι δοκεῖς εὖ πρὸς τὴν ῥητορικὴν πεπαιδεῦσθαι , τοῦ δὲ διαλέγεσθαι ἠμεληκέναι : καὶ νῦν ἄλλο | ||
| , εἰ μὴ καὶ τὰς ἀποθήκας αὐτὰς τῶν βιβλίων ἡγῇ πεπαιδεῦσθαι τοσαῦτα περιεχούσας παλαιῶν ἀνδρῶν συγγράμματα ; Καί μοι , |
| τε καὶ σύ , ὑπ ' ἀγροικίας ῥῆμά τι εἰπεῖν ἀπαίδευτον εἰς τοὺς ταῦτα γεγραφότας τε καὶ διδάσκοντας ὡς ῥητορικὴν | ||
| εἶπε καταχρηστικῶς . φλαῦρον ] φλύαρον , κακόν . , ἀπαίδευτον , ἀνόητον . , αἰσχρόν , ἄσχημον , ἀπρεπές |
| μερῶν ἢ τὸ μέτωπον . ἐπὶ δὲ τῶν ἐναντίων παθῶν ἐπεγεῖραι καὶ τεμεῖν καὶ θερμᾶναι προσήκει τὸ πάχος τοῦ λυποῦντος | ||
| σπέρματι , χρεία δ ' αὐτοῦ πρός τε τὴν ἀφροδισίων ἐπεγεῖραι συνουσίαν ἥδειν τε καὶ κατὰ τὴν ὁμιλίαν ἐπιτέγγειν τὸν |
| . Καὶ ἅμα πρῶτον καὶ μέγιστον [ τῆς ] πόλεως ἐγκώμιον γῆς ἀρετή , καθάπερ , οἶμαι , νεώς , | ||
| εἰδόσιν ἡδόμενοι . καί μοι δοκεῖ σοφιστὴς εἰς Τύρου καταστὰς ἐγκώμιον τοῦτ ' ἂν εἰπεῖν μέγιστον , τὰς σὰς ἐν |
| πρόβατα ἐπίστευον ; ” οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ τοῖς φιλαργύροις τὰς παρακαταθήκας ἐγχειρίζοντες εἰκότως ἀποστεροῦνται . λύκος ὑπὸ κυνῶν | ||
| δὲ ὅταν ἐντύχωσι τῶν τοιούτων τισὶ μοχθηροῖς καὶ δειλοῖς καὶ φιλαργύροις , ὀλίγου ἄξιόν φασι τὸ πρᾶγμα [ καὶ τὸν |
| ἑαυτῆς ἐπιθυμιῶν κρατήσασα καὶ νικήσασα τῷ ἐρρωμένως ἐπὶ σωμάτων κάλλος ἐρρῶσθαι , ἀπ ' αὐτῆς τῆς ῥώμης καὶ συντονίας τὴν | ||
| θυμὸς εὐθυμία , τόλμα . θαρρεῖν θαρσεῖν , ἀνδρίζεσθαι , ἐρρῶσθαι ὑπερερρῶσθαι , ὑπερθυμοῦσθαι , τολμᾶν . θαρσαλέως θαρραλέως εὐθαρσῶς |
| τὴν ἰσχύν , τὴν μεγαλοφωνίαν , τὴν εὔροιαν , τὴν μεγαλόνοιαν , τὴν λαμπροφωνίαν , τὸ ὑψηλόνουν , τὴν λαμπρότητα | ||
| καὶ παρέδωκαν : πολὺ δὲ μάλιστα τῶν ἀνδρῶν ἄγαμαι τὴν μεγαλόνοιαν , ἡνίκ ' ἂν συνήθως τοὺς περὶ μουσικῆς λόγους |
| ἔστιν ἅμα τῇ θυμηδίᾳ καὶ ἦθος ἐντεῦθεν ἀναλαβεῖν τοὺς συνόντας εὐφραῖνον καὶ σκωμμάτων χάριν ζηλῶσαι . τοιγαροῦν τῶν Ἀθηναίων οἱ | ||
| παραπτᾶσα φθάνει πρὶν ἢ γνωσθῆναι πεπαυμένη , τὸ δ ' εὐφραῖνον ἐν τῷ παρέλκοντι κρεῖττον . ὡς εἴθε καὶ βίου |
| , ὅτι Ἀντιοχέων οἱ μὲν τὰ κοινὰ πράττοντες μεταρρυθμίζουσιν εἰς καρτερίαν τὴν πόλιν , ὁ δῆμος δὲ ἀντιτείνει καὶ οἴεται | ||
| ὁρῶμεν δὲ πολλοὺς τῶν φιλοσόφων τὸν μὲν πόνον καὶ τὴν καρτερίαν αἱρουμένους , τῆς ἡδονῆς δὲ καταφρονοῦντας . ὁμοίως δ |
| ἠθῶν ἐνεφάνισεν , πρᾶον μὲν καὶ φιλάνθρωπον τοῖς ὁρῶσιν , μεγαλοπρεπῆ δὲ καὶ σεμνὸν τοῖς ὁμιλοῦσιν , ἀνδρεῖον δὲ καὶ | ||
| οἷς οὐ δεῖ : καὶ διὰ τοῦτο ὑπερβάλλειν λέγεται τὸν μεγαλοπρεπῆ . καὶ γὰρ φαύλων ἕνεκα ἔργων , ὧν ἡ |
| , ἔφη τοῖς μὲν ὑγιεινῶς ἔχουσι τὸ πᾶν ἀνενδεὲς εἰς ἀρτιότητα τὸ σπέρμα καταβάλλεται , τοῖς δ ' εἴς τι | ||
| μὲν οὖν τὰ τοιαῦτα , ὑγίειαν , ἰσχύν , αἰσθητηρίων ἀρτιότητα , καὶ τὰ παραπλήσια τούτοις . Παρὰ φύσιν δὲ |
| λεόντων : παρὰ τὸν τοῦ λέοντος μῦθον . θείαν καὶ θαυμαστήν . περιφραστικῶς τὴν ἀοιδήν , παρόσον ἴσως κἂν ἐν | ||
| τε κάλλει καὶ σωφροσύνῃ διενεγκεῖν , ἔτι δὲ συνέσει γενέσθαι θαυμαστήν : τήν τε γὰρ πολυκάλαμον σύριγγα πρώτην ἐπινοῆσαι καὶ |
| εἰδέναι περὶ ψυχῆς , ἀπὸ τῆς περὶ τὸ σῶμα ἰατρικῆς συνίστησι λέγων ὥσπερ καὶ τὸν ὀφθαλμὸν θεραπεύσοντας καὶ πᾶν σῶμα | ||
| ποιουμένων ἀνάγκη , τὰ δὲ κατὰ δύναμιν μεθ ' ἑαυτῶν συνίστησι τὰ γινόμενα , ἐπειδὴ καὶ τὴν δύναμιν ἀχώριστον ἔχει |
| ταῦτα , πῶς οὐκ ἂν εἴη ἐν αὐτοῖς καὶ τὸ πανηγυρικὸν , καὶ ἔτι πρὸς τούτοις καὶ τοῦτο συντελεῖ πρὸς | ||
| ἀποτροπὴν καὶ τὸ δικανικὸν εἰς κατηγορίαν καὶ ἀπολογίαν καὶ τὸ πανηγυρικὸν εἰς ἐγκώμιον καὶ ψόγον . Τούτῳ δέ , φασί |
| τεινούσης . πᾶς γὰρ τῆς ἑαυτοῦ προαιρέσεως ὄργανον αὐτὸ ποιεῖσθαι σπουδάζει : ὁ μὲν παλαιστρικὸς τῶν περὶ πάλην κινημάτων , | ||
| βεβαιουμένη . καὶ τὰ μὲν εὑρίσκουσα , τὰ δὲ ἐλλαμπομένη σπουδάζει τε ἃ εὔχεται καὶ εὔχεται ἃ σπουδάζει . τοιαύτη |
| καὶ ὁμιλήσει βασιλεῦσι καὶ ἄρχουσι καὶ ἐν εὐεξίᾳ ἔσται καὶ οἴησιν ἕξει περὶ αὐτοῦ καὶ τῷ οἰκείῳ λογισμῷ ἀρκεσθήσεται μὴ | ||
| ἐστίν . Τί πρῶτόν ἐστιν ἔργον τοῦ φιλοσοφοῦντος ; ἀποβαλεῖν οἴησιν : ἀμήχανον γάρ , ἅ τις εἰδέναι οἴεται , |
| ἀφανίζοντος τὸ ἐκ τοῦ διαστήματος τῆς ἐπαναφορᾶς εἰς ἐπιμονὴν ζωῆς φιλάνθρωπον . Καὶ Ἀπολλινάριός τε καὶ οἱ Αἰγύπτιοι ἀξιοῦσι σκοπεῖν | ||
| ἐπὶ τοῦ βήματος καθεζόμενος , εὐπρόσοδόν τε καὶ πρᾷον καὶ φιλάνθρωπον τοῖς ἐπὶ τὴν δικαιοδοσίαν ἀφικνουμένοις ἑαυτὸν παρεῖχε καὶ παρεσκεύασεν |
| βούλοιτο , ἀνδροκοιτείτω , πρὶν δὲ μή : ἔστι δὲ ἀδιάπτωτον ἐκ τῆς πολλῆς πείρας . Πινόμενος δὲ κωλύει τὴν | ||
| ἀνθρώπινα . προσήκει δ ' ὅμως , ἐπειδὴ τὸ μὲν ἀδιάπτωτον ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τέχνης ἐστὶ κατόρθωμα , τὸ |
| , συνῆμμαι , φιλικῶς ἔχω , εὔνους εἰμὶ αὐτῷ , εὔνως ἔχω πρὸς αὐτόν , ἐσπούδακα περὶ αὐτόν , χρῶμαι | ||
| ἀδόκιμον καὶ νόθον . εὐνοϊκῶς : δόκιμον . τὸ δὲ εὔνως φεύγειν χρή . ἐλαφρὸν παραινεῖν τῷ κακῶς πεπραγότι : |
| αἱ εἰκόνες : ἅπασαν γὰρ ἐπελήλυθας τὴν ψυχὴν κατὰ μέρη ἐπαινῶν . Οὐχ ἅπασαν : ἔτι γὰρ τὰ μέγιστα τῶν | ||
| καὶ γὰρ Ὀρφεὺς εἶπε περὶ τῶν ἡμερῶν τούτων , ἄλλας ἐπαινῶν καὶ ἄλλας ἐκβάλλων . καὶ Ἀθηναῖοι κατὰ τὴν παρατήρησιν |
| τὸ θεῖον συνέπεται . εʹ . Ὅτι ἰσχυρότατον στάσις ταράξαι εὐεξίαν καὶ εὐταξίαν φθεῖραι πόλεώς τε καὶ στρατοπέδων . Ἔνθα | ||
| ἕξεις ἀπὸ τῶν ἐναντίων . εἰ γάρ τις γινώσκει τὴν εὐεξίαν εἶναι πυκνότητα σαρκός , εἴσεται τὴν καχεξίαν εἶναι μανότητα |
| τῆς ἀρχῆς , ἣν ἐκόσμησαν , παρὰ δὲ τῶν πολλῶν εὐπείθειαν . καὶ οἰητέον ὑγιαίνοντος ζῴου μηδὲν διαφέρειν τὴν μεγάλην | ||
| δὲ τοῖς μὴ κατὰ νόμον ἄρχουσι ποιεῖν τὸ κελευόμενον οὐκ εὐπείθειαν εἶναι καὶ εὐσέβειαν , ἀλλ ' ἄνοιαν καὶ μανίαν |
| τὴν αἵρεσιν αὑτῶν οὐ δι ' ἄλλο τι κινεῖ ἢ προτρέπεται : τοιαῦτα δ ' ἐστὶν οἷον εὐδαιμονία , καὶ | ||
| παντὸς τὰ καλοκἀγαθίας σπέρματα καὶ φυτὰ ἀφανισθέντα οἴχηται . καὶ προτρέπεται μάλα ἐρρωμένως ἀπολιπεῖν τὴν παντὸς ἀτόπου χρηματίζουσαν μητέρα , |
| καὶ τὰ δίκαια καὶ τὰ νόμιμαεἰ οὖν οὕτω καὶ ἐν αὐλήσει πᾶσαν προθυμίαν καὶ ἀφθονίαν εἴχομεν ἀλλήλους διδάσκειν , οἴει | ||
| , τῶν δὲ υἱῶν ὃ μὲν διδάξει , ὃ δὲ αὐλήσει , προσδεῖ γέ σοι , ἔφη , καὶ θεάτρου |
| τὸ μὲν γὰρ ἰσχνὸν καὶ δεινόν , τὸ δὲ μῆκος μεγαλοπρεπές . ἀλλ ' οἷον ὀλίσθῳ τινὶ ἔοικεν τὰ κῶλα | ||
| μέντοι καὶ τὸ ψυχρὸν ἐν τρισίν , ὥσπερ καὶ τὸ μεγαλοπρεπές . ἢ γὰρ ἐν διανοίᾳ , καθάπερ ἐπὶ τοῦ |
| δὲ κακίαν ; Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐκοῦν τὴν μὲν δικαιοσύνην ἀρετήν , τὴν δὲ ἀδικίαν κακίαν ; Εἰκός γ | ||
| παραμενοῦσιν εἰς ζωὴν αἰώνιον . μακάριοι πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν δικαιοσύνην . οὐ διαφθαρήσονται ἕως αἰῶνος . ἐρεῖς δὲ Μαξίμῳ |
| δὲ ἄνευ ἀλκῆς οὐδὲν ὠφελεῖ . πρὸς μὲν οὖν τὸ ἐμπειρότερον αὐτῶν τὸ τολμηρότερον ἀντιτάξασθε , πρὸς δὲ τὸ διὰ | ||
| : εἴποι δ ' ἂν ἀκριβῶς ἐκεῖνα τὰ ἔργα καὶ ἐμπειρότερον ἐκεῖνος ὁ μεμαθηκὼς καὶ τῇ πείρᾳ τὴν διδασκαλίαν ἀκριβώσας |
| ὡς αἰσχροποιοῦντος . Τιμαῖος δὲ ὁ Ταυρομενίτης καὶ Ἀριστοτέλη τὸν φιλόσοφον ὀψοφάγον φησὶ γεγονέναι . καὶ Μάτρων δ ' ὁ | ||
| ἤδη περὶ τὰ βασίλεια , στολήν τε ἁβροτέραν ἢ κατὰ φιλόσοφον περιχεόμενος , καὶ πρὸς τὰς ἐντεύξεις ὢν χαλεπώτερος καὶ |
| λέγῃς εὐτρόχως , ἀλλὰ καὶ ᾄδῃς μουσικῶς τὰς τοῦ ὄντος ἀρετάς . οὕτως γὰρ δυνήσῃ καὶ εἰς τὸν πατρῷον οἶκον | ||
| τὰς τύχας ἀλλὰ κατὰ τὴν ψυχὴν καὶ τὰς ἐν αὐτῇ ἀρετάς , ὡς ἀποδέδοται ψυχῆς ἐνέργεια εἰρημένη κατ ' ἀρετήν |
| ἐπαινουμένων θηρώμενοι καὶ ἐνδιατρίβοντες ἄχρι τοῦ πᾶσι προφανῆ τὴν κολακείαν ἐξεργάσασθαι . οὐδὲ γὰρ κατὰ τέχνην αὐτὸ δρᾶν ἴσασιν οὐδ | ||
| ἀλλ ' οὐ μόνον ἡ ἔννοια ἱκανὴ λόγων εἶδος ὁτιοῦν ἐξεργάσασθαι , πολὺ δὲ ἔχει καὶ ἡ λέξις καὶ τὰ |
| , φιλαγωνιστάς , φρονίμους , φιλητικούς , ἐπαφροδίτους ἐν τῷ σεμνῷ , λαμπροψύχους , εὐγνώμονας , μεταδοτικούς , φιλογραμμάτους , | ||
| ἐπεχείρει μὴ ἐνθουσιᾶν , μένων καὶ τότε ἐν σώφρονι καὶ σεμνῷ σχήματι καὶ τηρῶν τὸ τοῦ βασιλέως ἀξίωμα , οὐδέν |
| Σάμιοι , εὐκαταφρονήτους ἡ ἀμορφία εἴωθε ποιεῖν τοὺς νοῦν ἔχοντας σώφρονα καὶ ὄντας εὐγενεῖς τὸ λαλεῖν : καὶ γὰρ ἐν | ||
| ἐγκρατὴς καὶ ὁ σώφρων ταὐτόν ἐστιν , ἔδει καὶ τὸν σώφρονα φαύλας καὶ ἰσχυρὰς ἡδονὰς ἔχειν , ἐπηρεαζούσας αὐτὸν παραπλησίως |
| , δικανικόν τε καὶ δημηγορικόν , εἴδη δὲ ἑπτά , προτρεπτικὸν ἀποτρεπτικὸν ἐγκωμιαστικὸν ψεκτικὸν κατηγορικὸν ἀπολογητικὸν ἐξεταστικόν : τὰ μὲν | ||
| παρὰ τὰ ἀνθρώπινα ἐπιτηδεύματα πρεσβευομένων κατά τινα κοινὸν καὶ δημώδη προτρεπτικὸν τρόπον . μετὰ δὲ ταῦτα μέσῃ τινὶ μεθόδῳ χρηστέον |
| καὶ ἀδιάρθρωτον . ἃ πάντα καὶ δοκεῖ τὴν δουλείαν Αἰσώπῳ παρασκευάσαι : καὶ γὰρ δὴ καὶ θαῦμα ἂν ἦν , | ||
| δὲ πρὸς τῷ τὰ βέλτιστα ἐθίσαι τοὺς πολίτας καὶ τῷ παρασκευάσαι μηδενὸς ὑστέρους εἶναι πρὸς τὰ τοῦ πολέμου πράγματα καὶ |
| δέομαι , Χαρίκλεις , μήπω μοι μαρανθῇς : μὴ παραδῷς εὔμορφον τρυγῆσαι ῥόδον ἀμόρφῳ γεωργῷ . ” καὶ ὁ Χαρικλῆς | ||
| κακῶν θησαυρὸς ἐξορύσσεται . Σαπρὰν γυναῖκα δ ' ὁ τρόπος εὔμορφον ποιεῖ . πολύ γε διαφέρει σεμνότης εὐμορφίας . Γνώμην |
| θεασάμεναι πόλεις αὐτὸν μέγα πνέοντα καὶ τὸν ὄγκον τῆς εὐτυχίας ἐπιδεικνύμενον πάλιν θεάσωνται μεστὸν ἀτιμίας . ὁ δὲ δακτυλοδεικτούμενος καὶ | ||
| , ἀλλὰ μὴν καὶ τοὐνύπνιον ἔτι πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν ἕστηκεν ἐπιδεικνύμενον τὸ χρυσίον , καὶ μάλιστα ἐπὶ τῷ καταράτῳ Σίμωνι |
| λύπης τε καὶ πενίας , οὔτε πόλιν ὁρῶν οὔτε φίλους ἀσπαζόμενος οὔθ ' ἑορτάζων οὔτ ' ἄλλης εὐφροσύνης οὐδεμιᾶς ἑαυτῷ | ||
| ἐν ἐκείνῳ τῷ ἔτει ἀναιδὴς καὶ ἀναίσχυντος , τὸ ψεῦδος ἀσπαζόμενος καὶ τὴν ἀλήθειαν ἀποστρεφόμενος καὶ ἐπιχειρῶν δόλοις καὶ πανουργίαις |
| ἀρυτομένους . Λυκοῦργος ὁ Λακεδαιμόνιος ὁ Εὐνόμου παῖς δικαίους βουληθεὶς ἀποφῆναι Λακεδαιμονίους , ὑπὲρ τούτου γε οὐ καλοὺς τοὺς μισθοὺς | ||
| ' ἀναγκαῖον κατακερματίσαντας ἢ κατατεμόντας τὸ κοινὸν τέως πολλὰ ἴδια ἀποφῆναι . τὸν δὲ λόγον εἰς ἄκρον ὁ δοὺς ἡμῖν |
| πάντα Ὀβοδιανοῦ φορτίον : ὡς τοῦ γε πάππου τὸ ἔργον ἡσθῆναι τοῖς δρωμένοις , ἡ δὲ ἀτέλεια τοῦ πόνου παρὰ | ||
| , καὶ πολλὰ τοιαῦτα . ἀλλὰ ταῦτα μὲν τὸν χρόνον ἡσθῆναι ποιήσανθ ' ὅσον ἂν ῥηθῇ , μετὰ ταῦτ ' |