| βουλόμεθα . κοινὸν δὲ ἄρα τοῦτο κέρδος σοῦ τε τοῦ δώσοντος τὴν χάριν καὶ ἡμῶν τῶν ληψομένων : ἡμῖν μὲν | ||
| τὸ τὸν ἕτερον ἐπιστήμονα τῆς τέχνης ὄντα μὴ δεῖσθαι τοῦ δώσοντος φάρμακον , μηδὲ δύ - νασθαι ἀπαιτεῖν τὸν πεπραχότα |
| τοὐναντίον , τὰ χείρω μὲν λελύσθω , τὰ βελτίω δὲ κρατείτω . σὺ δέ , εἰ μηδὲν ἄλλο , τὸ | ||
| ὑπὸ τοῦ χείρονος , ὥς φησιν ὁ Πλάτων , διὸ κρατείτω μὲν ὁ λόγος τοῦ θυμοῦ ὁ θυμὸς δὲ τῆς |
| ἴσχυσεν ἐξελέσθαι τῆς τιμωρίας τὸν ἄνθρωπον , καίπερ ἀκουσίως τοῦτο πεπραχότα : καὶ τοῦτ ' οὐκ ἐξ ἀκοῆς ἡμεῖς ἱστοροῦμεν | ||
| μετῆλθόν ς ' : διὰ τούτων ἐλέγχει αὐτὸν ὡς ἀθέως πεπραχότα τὸν φόνον , ὅπου γε αἱ μὲν Ἐρινύες εὐθέως |
| τὸ ἄγαλμα ἐκ τοῦ ὀρόφου πέτρας , ὑπὸ τούτων δὲ καταγῆναι καὶ ἐς ἅπαν ἔφασκεν αὐτὸ ἀφανισθῆναι : καὶ ἔν | ||
| τὸ σκάπτειν ἢ τὴν φυτείαν τῆς ἐλαίας , τοῦ δὲ καταγῆναι τοῦ φαλακροῦ τὸ κρανίον τὸν ἀετὸν ῥίψαντα τὴν χελώνην |
| γὰρ τῇ τούτων καταλήψει συμβέβηκε καὶ τὴν τῶν ὁμωνύμως ὄντων παρομαρτεῖν , οὐδὲ ἐπιτηδευθεῖσάν ποτε , οἷα δὴ τῇ καθόλου | ||
| δὴ τῇ τούτων καταλήψει συμβέβηκε καὶ τὴν τῶν ὁμωνύμως ὄντων παρομαρτεῖν , οὐδ ' ἐπιτηδευθεῖσάν ποτε , οἷα δὴ τῇ |
| διὰ σμικρότητα λανθάνον : φυλακτέα δὲ οὐκ ἔλαττον καὶ τὰ ξενίζοντα τῶν βρωμάτων καὶ ἀσυνήθη καὶ τὰ φαρμακωδέστερα , οἷα | ||
| ἅψασθαι , ἀλλά τινα θάνατον ἐπινοῆσαι τραγικὸν καὶ τῆι τόλμηι ξενίζοντα . τυχεῖν μὲν γὰρ αὐτὸν ἔχοντα παμμεγέθη ἐκπώματα ὑάλινα |
| πλωτὴρ μακαρίζει γηπόνον : καὶ τὸν ναυτίλον ἀρότης ἡγεῖται πάλιν εὐδαίμονα . ταῦτα πάντα τοῦ κόρου παίγνια . κόρον γεννᾷ | ||
| Σελήνη πλήθουσα ἐν τριγώνῳ σχήματι πρός τε Κρόνον καὶ Δία εὐδαίμονα καὶ πολυχρήματον ἀπειργάσατο , καὶ τῇ πατρίδι πολλὰ ἀναθήματα |
| ἀκοσμίας ἐρασταὶ τῆς ἀνωτάτω ; διὰ ταῦτα εἰς τὴν τοῦ συμβούλου τάξιν ὁ Ἀπελλῆς παρῆλθεν , ἵνα βουλεύσηται Γάιος μεθ | ||
| δὲ ἀπ ' ἐν - αντίας ὁ Σωκρατικὸς ἔλεγε τὸ συμβούλου δεῖσθαι χεῖρον εἶναι τοῦ προσαιτεῖν . ὁ δὲ Ἡσίοδος |
| γὰρ ἐτύγχανεν αὐτῷ τὴν δάφνην φόνῳ τε πολλῷ καὶ αἵματι μιάνας . καί μοι ἐδόκουν αὐτόν , ὥσπερ κύνες ὑλακτοῦσαι | ||
| τὸ ζῆν τῇ πεπρωμένῃ μᾶλλον ἢ λυπῶν τὸν κύριον καὶ μιάνας ἀσεβεῖ φόνῳ τὸν ἴδιον βίον ἄρχειν τῆς Αἰγύπτου : |
| παρρησίᾳ ζῆν , ποιεῖ δὲ ταύτην οὐ τὰ αὐτῷ τινι βεβιωμένα μόνον , ἀλλὰ καὶ τὰ ' κείνοις ἐξ ὧν | ||
| ἐνδιάθετον καὶ ὡς ἀληθῶς ἔμψυχον , οἷον καὶ τοιαῦτα συνειδὼς βεβιωμένα ἑαυτῷ ὁ ἀκάθαρτος οὑτοσὶ τολμήσει βλέπειν εἰς ὑμᾶς καὶ |
| αἰτεῖ μὲν γὰρ ὁ μηκέτι ἀποδίδωσιν , αἰτεῖται δὲ τὸ ἀποδοθησόμενον πάλιν . . αἴθε , ὤφελον : τὸ μὲν | ||
| αἰτεῖ μὲν γὰρ ὃ μηκέτι ἀποδίδωσιν , αἰτεῖται δὲ τὸ ἀποδοθησόμενον πάλιν . διαβόητος καὶ ἐπιβόητος τἀναντία σημαίνει : διαβόητος |
| καὶ τὰ τέσσαρα στοιχεῖα μὴ ταχέως τινὶ μεταδοῦναι καὶ ταῦτα ἀμαθεῖ μηδ ' ὡς ἔτυχε , λογισάμενον τὸν πόνον καὶ | ||
| ἀνερμάτιστα ἐαθέντα τὰ μεγάλα , ἐπὶ μόνῃ τῇ φορᾷ καὶ ἀμαθεῖ τόλμῃ λειπόμενα : δεῖ γὰρ αὐτοῖς ὡς κέντρου πολλάκις |
| χερσαίων γένη ζῴων οὐκ ἔστιν ἐγκλήματα φύσεως ἐφ ' ἡδονὴν παρακαλούσης , ἀλλὰ δεινὸς ψόγος τῆς ἡμῶν αὐτῶν ἀκρασίας . | ||
| καὶ ὃν τρόπον εἶεν ἁλώσιμοι ἠγόρευεν . τῆς δὲ συγκλήτου παρακαλούσης αὐτὸν μένειν καὶ τὸν ἐν ταῖς ἀνάγκαις ὅρκον ἀνώμοτον |
| τὸ ζῷον πρὸς τὰ ἔκγονα , ἔχει δὲ μέγεθος ὄρνιθος γενναίου , τὴν δὲ κεφαλὴν μικρὰν πρὸς τὸ σῶμα καὶ | ||
| ψυχὰς ἀνατρέφειν πρὸς τὰ μεγέθη καὶ ὥσπερ ἐγκύμονας ἀεὶ ποιεῖν γενναίου παραστήματος . τίνα , φήσεις , τρόπον ; γέγραφά |
| λῆμα , ἤτοι φρόνημα δραστήριον καὶ διάπυρον καὶ τὰ πολεμικὰ ἐμπειρότατον , Πολυφόντου βία ἤτοι περιφραστικῶς ὁ Πολυφόντης ὡς τὸ | ||
| ὑποστροφὰς γίγνεσθαι . τὸν δὲ Ἕκτορα ἐν τούτῳ παραφυλάττειν , ἐμπειρότατον ὄντα καιρὸν μάχης ξυνεῖναι , καὶ μέχρι μὲν ἤκμαζεν |
| οὐδενὸς προσέδει καὶ ἔδει μεταβῆναι , τὸ δὲ τῇ ὑποστάσει ἀναρτῆσαι ἐν τῷ εἰπεῖν καὶ παθὼν τοιαῦτα ἀκόλουθον ἔσχε τὸ | ||
| μέντοι παρθένον τὴν ἀδελφὴν τῶν προειρημένων μετὰ τὴν φθορὰν ἑαυτὴν ἀναρτῆσαι , φθαρῆναι δὲ ὑπό τινος ξένου συνόδου τοῦ Ἡσιόδου |
| τῶν μειζόνων δεινῶν ἐφίενται : εἰ μὲν οὖν αὐτὸς οὕτω βεβίωκα , ὡς προτέραν αἰτίαν ἢ μέμψιν συκοφαντίας παρασχεῖν , | ||
| μετ ' ἐκεῖνον ; ὧν ἐγὼ τῷ πρεσβυτέρῳ τὸν ἴσον βεβίωκα χρόνον καὶ οἶδά γε θρηνήσας αὐτὸν ὑπὲρ τοὺς ἄλλους |
| κατὰ Τιμοθέου . ὁπότε δημευθείη τινὸς ἡ οὐσία , ἐξῆν προσελθόντι τῷ φάσκοντι δανειστῇ γεγονέναι τούτου τοῦ ἀνδρὸς λέγειν ὅτι | ||
| οἷσπερ καὶ τὸ πολεμικὸν σημαίνουσιν ὄχλου προσκληθέντος , τῷ δὲ προσελθόντι τὰ ὀπίσθια πρῶτον ἀνασύρεσθαι μέχρι τῶν ὤμων εἶτα τὰ |
| ἀνακινῆσαι τὴν δύναμιν , ὡς ὑπὲρ τοῦ καλοῦ τηλικοῦτον κίνδυνον ἀνατλῆναι δύναται , ὥστε τῆς ἰσχύος οὐκ ἀσθενείας ἐπίδειξις ἡ | ||
| μὴ αὑτοὺς ἰᾶσθαι δεδύνηται . Ἐπιμενίδῃ σοιασσατοιδιεα δι ' ἀρετὴν ἀνατλῆναι μένοις ἂν οἴκοι τὴν γαστέρα τέρπων καὶ τὸ σωμάτιον |
| καὶ τὸ ἱππομάραθρον καὶ τὸ ἱπποσέλινον συνεψόμενα . Ἢν γάλα ἀποσβεσθῇ , πράσα τρίψας , διεὶς ὕδατι , δοῦναι πιεῖν | ||
| ἐπιχέας ὅσον ἔλαιον , ἅψαι τὸν λύχνον , καὶ ἐὰν ἀποσβεσθῇ , πρὸς τὰς ῥῖνας πρόσαγε : ἢ βόρβορον ὡς |
| . οὐχ οὕτως ἔχει ; Ναί . Εἰ ἄρα τις ἐννοήσειεν ἐν ταύτῃ τῇ πόλει τῶν νέων , ” Τίνα | ||
| ἀντὶ τοῦ δέ . τίς λέγοι φρεσίν : ἀντὶ τοῦ ἐννοήσειεν . ἔρωτας ] ἀπὸ κοινοῦ τὸ τίς λέγοι . |
| οἱ δὲ περὶ τὸν Ἐπίκουρον καὶ δεικτικῶς ᾠήθησαν δύ - νασθαι τὴν ἐπίνοιαν τοῦ ἀνθρώπου παρίστασθαι , λέγοντες : ” | ||
| καὶ τίς ἂν οὐ τῷ μὲν συνήσθη τοῦ δύ - νασθαι σώζειν , τῷ δὲ τοῦ καλῶς ἰδεῖν μεθ ' |
| . ἐνταῦθα δὲ αἱμύλας ἐκάλεσε τὰς φρονίμους . . τὰς γλυκερὰς καὶ φρονίμους . . ποταπὰς ἀπατηλάς . μηχανάς ] | ||
| . ἐνταῦθα δὲ αἱμύλας ἐκάλεσε τὰς φρονίμους . . τὰς γλυκερὰς καὶ φρονίμους . . ποταπὰς ἀπατηλάς . μηχανάς ] |
| Ῥωμύλου περὶ οἰκισμοῦ πόλεως , καὶ ἐκ τῶν δεξιῶν μερῶν διοσημείαν γενέσθαι , φασὶ καταπλαγέντα τὸν Ῥέμον ἐπιφθεγξάμενον εἰπεῖν τῷ | ||
| ' Ἀντώνιος , ἐπεὶ τῆς χειροτονίας οὔσης ὁ Ἀσπρήνας ἔφη διοσημείαν ἀπαίσιον γεγονέναι , ἔθους ὄντος ἑτέρους ἐπὶ τοῦτο πέμπεσθαι |
| : διαμένουσι δὲ ἀστασίαστοι δι ' ἑνὸς ἢ δευτέρου δικαίου συνοικοῦντος , οὗ ἡ ἀρετὴ τὰς πολιτικὰς νόσους ἰᾶται , | ||
| ' ὧν ἐπάγεται χρημάτων ἐπαιρομένη τὰ πολλὰ κρατεῖν ἀξιώσει τοῦ συνοικοῦντος , ἡ δὲ χρηστὴν ἐμοὶ θεραπαίνης τάξιν πληρώσει τὸ |
| ἰδὼν τιμωρήσηται θέαμα ] θεωρίαν δυσθέατον ] δυσθεώρητον κυροῦντα ] ἐπιτυγχάνοντα [ ] ἐπαξίων ] τῶν ἀξίων ἀμφὶ ] περὶ | ||
| ἀφορμῶν ἔστιν ὅτε , διὰ τὸ καὶ τὸν ἄλλον ὁρᾶν ἐπιτυγχάνοντα προάγει : παρακινεῖ . ἐλευθερίας ἢ ἄλλων ἀρχῆς : |
| ἂν μεθύων νήφοντα διδάξειέ τις οὔτ ' αὖ μεθύων πρὸς νήφοντος πεισθείη . ἔνθα δ ' ἂν μὴ παρῇ πειθοῦς | ||
| περιποιεῖσθαι δύνασθαι , μεθυούσης καὶ παραφόρου ψυχῆς δόγμα εἰσηγούμεναι : νήφοντος μὲν γὰρ ἔργον λογισμοῦ καὶ σώφρονος τὸν θεὸν ὁμολογεῖν |
| δὴ καὶ πλέον τι περὶ σοῦ λέγειν ἕξουσι μέ - γιστον τοῦτο τῶν ἐμῶν τιθέμενοι καὶ τήν γε ἀπόδειξιν ἐξ | ||
| τοσαῦτα ἀποπτύουσαν καὶ τηλικαῦτα ἀγαθά , καὶ τὸ μέ - γιστον ἐραστὴν οὐ μόνον βασιλέα μέγαν καὶ ἀνδρεῖον ἐν ὀλίγοις |
| καὶ κακῶν πραγματείαν νεανίσκον φησί τινα ἐκ τῆς Ἰωνίας σφόδρα πλούσιον ἐπιδημῆσαι ταῖς Ἀθήναις πορφυρίδα ἠμφιεσμένον ἔχουσαν χρυσᾶ κράσπεδα . | ||
| τῶν τοιούτων , οἷον Διογένει τῷ Κυνικῷ φιλοσόφῳ ἰδόντι μειράκιον πλούσιον ἀπαίδευτον ἔδοξεν εἰπεῖν , οὗτός ἐστι ῥύπος περιηργυρωμένος . |
| τοῦτ ' ἐργάσασθαι , πτερνισθεὶς γὰρ καὶ κληρονομηθεὶς ὑπὸ τοῦ σοφοῦ λήσεται φθάσαντος πρὶν ἢ παθεῖν ἀμύνασθαι . Προσάγει δ | ||
| εἰπεῖν . εἰ δὲ ἀξιώσει τις ἡμᾶς τῆς περὶ τοῦ σοφοῦ ζητήσεως ἀποστάντας ἁπλῶς τῷ συνετωτέρῳ τῶν ὄντων ἁπάντων πιστεύειν |
| μέλι . ἀπο - τίθεται δὲ εἰϲ ἀργυρᾶ ἢ ὑέλινα ϲκεύη μὴ πάνυ πλήρη , παρ ' ἕκαϲτά τε ἀποπωματίζεται | ||
| [ ἀλλὰ ] δίκαιον τοῦτο νομιζ [ ] ? [ ϲκεύη ] ? δ ' ἐθέλει γείτονοϲ [ ] ? |
| τῆς εἰσκρίσεως , καὶ πολύ γε τὸ ἀπίθανον ἕξει καὶ πλασματῶδες ὁποῖος ἂν εἶναι ἀφορισθῇ , τοῦ μὲν ὅταν καταβληθῇ | ||
| οὔτε ποιῷ , ἀνείδεοι γάρ . εὖ δὲ καὶ τὸ πλασματῶδες ὡρίσατο . * * καὶ τὸ εὖ : ἡ |
| δὲ μᾶλλον πιστεῦσαι , ξύλινον μὲν εἶναι τεῖχος τὰς τριήρεις ἐξηγουμένῳ , ἀποκεῖσθαι δέ τι χρηστὸν ἐν τῇ Σαλαμῖνι , | ||
| ἀγρυπνοῦντι καὶ προβουλευομένῳ καὶ προπολεμοῦντι βασιλείαν , τῷ δὲ Ἕκτορι ἐξηγουμένῳ καὶ προμαχομένῳ καὶ ἀριστεύοντι σωτηρίαν πατρίδος , πάντα ταῦτα |
| τὴν μάχην ἀδόκιμον γίνεται , εἰ μὴ πρότερον ὑπὸ τοῦ στρατηλάτου γυμνάζοιτο καὶ παραθαρρύνοιτο . νυκτερίς , κέπφος καὶ βάτος | ||
| πανταρίστου ] ? [ ] [ ] καὶ [ κλυτοῦ στρατηλάτου ] . [ ] πάρεστιν ? ? ? ἡμῖν |
| , ὅ ἐστι : κἂν τὸ μὴ ἀπὸ τοῦ νῦν θρηνεῖσθαι κερδανεῖς : ἄλλως : κερδανεῖς , φησὶ , τὸ | ||
| ὡς οὐ πάτριον ὂν τῇ Ῥόδῳ καὶ ὑμῖν Ῥοδίοις οὖσι θρηνεῖσθαι μᾶλλον ἢ ζηλοῦσθαι : καὶ τῶν περιιόντων τούτων πρέσβεων |
| εἶναι τὸ λογικὸν καὶ μὴ ἀμείβεσθαι τῇ τοῦ μείζονος καὶ ἥττονος προσελεύσει , κἀγὼ τὸ τοιοῦτον λέξω ἐπὶ τοῦ μέλανος | ||
| πνεῦμα . Ὥσπερ οὖν ὕδωρ μᾶλλον νηφαλίους ἡμᾶς ποιεῖ , ἥττονος τῆς ἀναδόσεως γινομένης , ὀλιγοσιτία δὲ οὐχ ὕλην δίδωσιν |
| ἄγων : Ἡσυχάζων . . προβατίου βίον : Μωροῦ καὶ ἀνοήτου : [ διὰ τὸ ἀδρανὲς τῆς διανομῆς τῶν πραγμάτων | ||
| καὶ φροντιστοῦ ἀνδρός , εἰ δὲ εἰς τὰ ἀριστερά , ἀνοήτου . εἰ δὲ εἰς τῶν ἄλλων μερῶν οἷον δή |
| ἁρμόσω τὰς φύσεις , ἔφησέ μοι δύσκολον λέγειν , οὐκ ἐπιτρέποντος αὐτῷ τοῦ δαίμονος : μόνον δὲ εἶπεν : αἱ | ||
| τὸν υἱόν , ἐμαυτόν ” , τοῦ δὲ μέτρου οὐκ ἐπιτρέποντος εἰπεῖν “ ἐμαυτόν ” “ διδάξομαι ” ἔφη “ |
| ἡμεῖς ποιοῦμεν . ἐκεῖνος δ ' εἰ καί που τούτου πεφρόντικε , κελεύει ἡμᾶς τοῖς ἀρχαίοις πίναξι προσέχειν , δεομένοις | ||
| μᾶλλον ἢ τὸ ποσὸν τῶν κατατασσομένων : τῆς γὰρ ὁμοιότητος πεφρόντικε πανταχῆ , καὶ οὐχ οὕτως τοῦ συμμέτρου τῶν θέσεων |
| ἀπειλητῆρα χανὸν σπήλυγγος ἐναύλων φρικαλέων ὤϊξε σεσηρότα πορθμὸν ὀδόντων , γείτονος ἀσθμαίνοντος ὀπιπεῦον βοὸς εἶδος , ταυρείης στυγέον ταναὴν γλωχῖνα | ||
| τοῖς μεγέθεσιν ἢ καὶ τῶν ἐγγὺς μὲν πραττομένων καὶ παρὰ γείτονος ἴσως , μὴ μέντοι γε ἐν αὑτοῖς ἐχόντων τὰς |
| ἐς τὰ ἀκεστὰ μηχανάασθαι , ὅκως μὴ ἀνήκεστα ἔσται , ξυνιέντα ὅκη ἂν μάλιστα κωλυτέα ἐς τὸ ἀνήκεστον ἐλθεῖν : | ||
| ὄνομα , ἐκ τοῦ μανθάνειν τὸν ἐπιστήμονα ξυνιέναι τὸν οὕτως ξυνιέντα . κἀνταῦθα γὰρ ἐπὶ τῆς φρονήσεως καὶ συνέσεως ὥσπερ |
| ἑλόμενον , ὅμως ἐν ᾧ κεῖται τόπῳ ὑπὸ προνοίας οὐκ ἐώμενον ἀπολέσθαι , ἀλλὰ ἀναφερόμενον ἀεὶ πρὸς τὰ ἄνω παντοίαις | ||
| παντελὲς καὶ ὁλόκληρον εὑρίσκηται , ἔξω περιρραντηρίων ἀπελαύνεται βωμοῖς οὐκ ἐώμενον προσαχθῆναι , καίτοι ταῖς σωματικαῖς λώβαις ἁπάσαις κεχρημένον ἀκουσίοις |
| δεδάνεισται . Ἄμασις , ὁ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεύς , φίλῳ ἀποβαλόντι υἱὸν γράφων παραμυθητικῶς εἶπεν : ” ὅτε οὐδέπω ἦν | ||
| ἄξιόν τι τοῦ θείου φοιτητηρίου : ἢ Ἀντιόχῳ τῷ Παρίῳ ἀποβαλόντι τὴν οὐσίαν ἐν πολιτικῇ φλυαρίᾳ , καὶ ὑπὸ λύπης |
| ἀναγνώστην τοῦ Καλλισθένους Στροῖβον Ἀριστοτέλει διηγεῖσθαι . τὸν δὲ Καλλισθένην συνέντα τὴν ἀλλοτριότητα τοῦ βασιλέως δὶς ἢ τρὶς ἀπιόντα πρὸς | ||
| τὸν Νάρκισσον ἰδεῖν ἐς τοῦτο τὸ ὕδωρ φασίν , οὐ συνέντα δὲ ὅτι ἑώρα σκιὰν τὴν ἑαυτοῦ λαθεῖν τε αὐτὸν |
| , ὅτι ὀργιζομένου μέν ἐστι τὸ παραυτίκα τι δεινὸν τὸν λελυπηκότα ποιεῖν : ὑβρίζοντος δὲ τὸ δι ' ἔχθραν καὶ | ||
| μαχόμενον καὶ ἐν τῇ αὐτῇ ῥοπῇ διανοούμενον ἢ ἀμύνασθαι τὸν λελυπηκότα ἢ παῦσαι τὸν χόλον ἕως ὃ ταῦθ ' ὥρμαινε |
| καὶ μηδεμία γένηται ἁμαρτία , οὐδόλως ὑποστρέφει : εἰ γὰρ εὐήθους ὄντος αὐτοῦ γένηται ἁμαρτία , ἧσσον κακὸν ἐπιστρέφειν : | ||
| δὲ καὶ γυναῖκα νοσημάτων ὑστερικῶν καί τινος φύματος τοῦ παντάπασιν εὐήθους , οἷα δὴ φύεται γυναιξὶν ἔν τε τιτθοῖς καὶ |
| . ἀμνηστῶν καὶ ἄμνηστος : ἑκατέρῳ χρῶ . ἀπονυχίζεσθαι τοῦ ὀνυχίζεσθαι Ἀττικῶς διαφέρει . τὸ μὲν γὰρ σημαίνει τὸ τοὺς | ||
| ὄνυχα , χλωρὸν δὲ τὸ ζωτικὸν αἷμα . ἀσεβὲς δὲ ὀνυχίζεσθαι ἐν ἑορταῖς θεῶν . * μηδέ ποτ ' οἰνοχόην |
| Ἰδών τι κρυπτὸν μηδὲν ἐκφάνῃς ὅλως . Ἱκέτην γέροντα καὶ πένητα μὴ προδῷς . Ἴσχυε σοφίᾳ κἀρετῇ , χρόνῳ δὲ | ||
| γὰρ πέφευγας , προσδόκα καὶ μὴ φυγεῖν . ἐὰν ὁρῶν πένητα γυμνὸν ἐνδύσῃς , μᾶλλον ἀπέδυσας αὐτόν , ἂν ὀνειδίσῃς |
| πρότερον ὕδατος θερμοῦ , εἶτα κενωθέντος καὶ προστιθεμένης κατὰ τοῦ ἀλγοῦντος ὠτός : ἀτμὸς γάρ τις ἐξ αὐτῆς πρᾷος εἰσδυόμενος | ||
| ὀδόντων πόνον παύσει , ἐὰν εἰς τὸν ἀντικείμενον μυξωτῆρα τοῦ ἀλγοῦντος ἐγχέῃς : καθαίρει καὶ ἄργεμα μετὰ μέλιτος Ἀττικοῦ καὶ |
| μία καὶ γυμνή , φανερωτέρα τοῦ περικειμένου σοι σώματος ; γεύσῃ ποτὲ ἆρα τῆς φιλητικῆς καὶ στερκτικῆς διαθέσεως ; ἔσῃ | ||
| ῥομφαίᾳ τῇ στρεφομένῃ φυλάττειν αὐτὸ διὰ σέ , ὅπως μὴ γεύσῃ δι ' αὐτοῦ καὶ ἀθάνατος ἔσῃ εἰς τὸν αἰῶνα |
| προηγουμένως τις εἰσάγῃ τὸν λόγον , ἀλλὰ προειρηκώς τινα οὕτως ὑποβάλλῃ τὸ πρᾶγμα περὶ οὗ θέλει εἰπεῖνὡς ὁ ῥήτωρ ἐν | ||
| τεχνικῶϲ , τουτέϲτι τὸν δεόμενον καὶ ὑπομενοῦντα , καὶ ὅταν ὑποβάλλῃ [ τὸ μὲν γένοϲ ] τὸ μέγεθοϲ τῆϲ διαθέϲεωϲ |
| ἀληθινῶς τοὺς βουλομένους τῆς τελειοτάτης ζωῆς μεταλαμβάνειν . καὶ μὴν ἐγκρατέστατόν γε δεῖ εἶναι πάντα ἄνδρα διαφερόντως : τοιοῦτος δ | ||
| συνοικίζον καὶ τὸ συνέχον . . , . καὶ μὴν ἐγκρατέστατόν γε δεῖ εἶναι πάντα ἄνδρα διαφερόντως : τοιοῦτος δ |
| δούλους ἀποστῆναι διὰ τὸ μηκέτι φέρειν ἐπὶ πολὺ ἀδικοῦντα καὶ ἐπιορκοῦντα . τῇ δὲ συνεχείᾳ τῶν ὀνομάτων δείκνυσιν αὐτὸν καὶ | ||
| καθολικὰ μεταχειρίζονται , ὡς ὁ Δημοσθένης : οἷον οὐκ ἔστιν ἐπιορκοῦντα καὶ ψευδόμενον δύναμιν βεβαίαν , κτήσασθαι : καὶ πάλιν |
| τις τὸν ὄνειρον Ἀχαιῶν ἄλλος ἔνισπε ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' ἴδεν ὃς μέγ ' | ||
| μάντιές εἰσι θυοσκόοι ἢ ἱερῆες , ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' , αὐτὸς γὰρ ἄκουσα |
| ταῖς βουλαῖς κἀν τοῖς δικαστηρίοις καὶ πανταχοῦ „ ἑτέραν ἔχει ἐξή - γησιν , ἣν ἐν τῷ ῥητῷ ἐροῦμεν : | ||
| πλοῖα πρὸς τὸν ὕπαρχον εἴρητο , πρὶν δὲ τὸν χειμῶνα ἐξή - κειν , ὑπερβὰς τὰς ἁπάντων ἐλπίδας καὶ κατὰ |
| Εὐβούλου ⌊ τόδε ⌋ δούλου σῆμα ? κενὸν ⌊ ⌋ κενόφρων ⌊ θῆκεν Ἀριστοτέλης - ⌋ : ὃς ⌊ γαστρὸς | ||
| : Ἑρμίου εὐνούχου ἠδ ' Εὐβούλου ἅμα δούλου σῆμα κενὸν κενόφρων τεῦξεν Ἀριστοτέλης , ὃς διὰ τὴν ἀκρατῆ γαστρὸς φύσιν |
| καὶ τὴν ἐκ ταύτης αἰσχύνην ; ἐγὼ γὰρ ἡγοῦμαι τὸν σωφρονοῦντα μὲν εὐδοξεῖν , τὸν δὲ βίᾳ τὴν ἡδονὴν μετιόντα | ||
| ἔχειν , ἐξαλειψάτωσαν ἐν οἷς γράφουσιν μήτε τοῦ μαινομένου τὸν σωφρονοῦντα μήτε τοῦ νοσοῦντος τὸν ὑγιαίνοντα μήτε τοῦ κοιμωμένου τὸν |
| ἀγέλης καὶ τῶν θρεμμάτων τῶν ἐμῶνμὴ γάρ ποτε σκυθρωπάζων ἐγὼ θεασαίμην τὸ ποίμνιονλόγος ἡγείσθω πρὸς Μουσῶν λειμῶνας καὶ νάματα , | ||
| πρὸς αὐτὸν εὐνοϊκῶς ἔχοντας : εἰ δὲ λῃστὰς ἢ πολεμίους θεασαίμην ἐπ ' αὐτὸν ὁρμῶντας , ὁπλισαίμην καὶ παρὰ δύναμιν |
| δέουσαν διαστολὴν ἔγνωσαν οἱ ἐπιλαμβανόμενοι τοῦ φιλοσόφου , οὐδὲ τὸν Ἀριστοτελικὸν λόγον , φημὶ δὴ τὸν λέγοντα τὸ ἀπροσδιόριστον ἰσοδυναμεῖ | ||
| ἰστέον δὲ , ὡς ὅτι οὐκ ἀποδεχόμεθα οὐδὲ τὸν παρόντα Ἀριστοτελικὸν ὅρον , ἡμαρτημένος γάρ ἐστιν : ἄλλοι δὲ ὁρίζονται |
| , μηκέτ ' αἰτιῶ θεόν , ἤδη δὲ τῇ σαυτοῦ ζυγομάχει μαλακίᾳ . οὐδείς μ ' ἀρέσκει περιπατῶν ἔξω θεὸς | ||
| , μηκέτ ' αἰτιῶ θεόν , ἤδη δὲ τῇ σαυτοῦ ζυγομάχει μαλακίᾳ . οὐθείς μ ' ἀρέσκει περιπατῶν ἔξω θεὸς |
| . πράγματος . πάντα ἄνθρωπον . γάμοι . ἔξω τοῦ ἁρμόζοντος γενόμενοι . δυστυχίαν . αἰφνίδιον . τοὺς αὐταῖς χρησαμένους | ||
| νῦν δηλονότι . ἐκπρεπέστερον : ἔξω τοῦ πρέποντος καὶ τοῦ ἁρμόζοντος ὑμῶν : τῶν Λακεδαιμονίων . ἐναντία Θηβαίοις : μαχόμενοι |
| καὶ τῶν ἀκουόντων μὴ διαμαρτάνῃ , ποικίλα τε ἀναμέλπει καὶ τακερῶς ἑλίττει τὸ μέλος . Οὐ γενήσῃ ἰὼν ἐς Ἀρβέλας | ||
| πεποιημένον , τὸ δὲ ἥμισυ ὡς ἂν ἐξ ὕδατος ἡψημένον τακερῶς , καὶ πάντων θαυμαζόντων τοῦ μαγείρου τὴν σοφίαν , |
| ἐστιν : ἀντὶ τοῦ , εἰ συμφέρει νομίζων ὁμοίως ἀγαθὸν πολίτην εἶναι : ἀγαθὸν ἡγοῦμαι πολίτην καὶ τὸν ἀφειδοῦντα τοῦ | ||
| : οὐδ ' ἐπὶ ταύτην ἐλθεῖν ποτε τὴν τιμὴν εὔνουν πολίτην καὶ σώφρονα . εἰ δ ' εὕρασθαι τὴν ἀρχὴν |
| δάκνον ἱκανῶς , ἀσύγχυτόν τε τηρεῖ τὸν ὀφθαλμὸν ἥδιστον καὶ προσηνέστατον . Ἔστι δὲ τοιόνδε : χαλκοῦ κεκαυμένου καὶ πεπλυμένου | ||
| γράφουσι δὲ ἔνιοι τὸν ἄλπνιστον , τουτέστι τὸν ἥδιστον καὶ προσηνέστατον : ταύτῃ δὲ τῇ γραφῇ καὶ τὰ τῆς ἀντιστρόφου |
| δὲ ἀνόητον καὶ παντοδαπὸν ἐπιχειρῇ ἄρχειν , ὑπὸ ἐξουσίας ἀδεοῦς θρασυνόμενον : ἀνάγκη γάρ που τήν τοι αὐτὴν πόλιν πολύφωνόν | ||
| ὡς σκοπῷ , τυχεῖν δὲ μὴ δυναμένης . οὐ φέρω θρασυνόμενον οὕτω φιλόσοφον . μὴ κατα - ψεύδου τῆς τύχης |
| παράγραφος . πιστεύω ἀπολεῖσθαι τὸν ἔχοντα ἐν τῷ σάκει τὸν ἐχθρὸν τοῦ Διὸς δαίμονα . πέποιθα ἀπολεῖσθαι τὸν ἔχοντα ἐν | ||
| ὑμνοῦσι Χρὴ δὲ πᾶν ἔρδοντ ' ἀμαυρῶσαι τὸν ἐχθρόν . ἐχθρὸν δέ που λέγει τὸν ἀντίπαλον . καὶ σχεδὸν ἔν |
| ταῦτα ἐπινοοῦσιν ὅσα ἀνόσια ἔργα καὶ πολιτοφθόρα , τῷ μὲν πειθομένῳ τὸν νόμον ἐᾶν σιγῇ δεῖ , τῷ δὲ ἀπειθοῦντι | ||
| ὑπ ' ἄλλου τοιαύτῃ μοίρᾳ τελευτῆσαι τὸν τότε βίον . πειθομένῳ μὲν δὴ καὶ πάντως φοβουμένῳ ἐξ αὐτοῦ τοῦ προοιμίου |
| Πλάτων τὴν ἐναντιωτάτην περὶ τῆς σώφρονος ῥητορικῆς καὶ τοῦ ταύτην ἐπιτηδεύοντος ἀφίησι φωνὴν ἐν μὲν Σωκράτους ἀπολογίᾳ λέγων ῥήτορος μὲν | ||
| δυνάμεις τῶν ἀθλημάτων ἐν ἑκάστῃ ἥττων ἐστὶ τοῦ ἕν τι ἐπιτηδεύοντος , οὕτω καὶ ὁ ἄνθρωπος πάσας ἔχων τὰς δυνάμεις |
| κύκνων [ προσεβήσατο ] κυκλάδα Δῆλον λέγει γὰρ καὶ ὁ προφητικὸς λόγος : Ταλαίπωροί εἰσιν οἱ δίψυχοι , οἱ διστάζοντες | ||
| τοῦ κάλλους οὐδενὶ μέτεστι τῶν ἀφρόνων : τοῦτο ὅ γε προφητικὸς λόγος τὸν σπουδαῖον ἔγραψεν εὔχεσθαί τινι τῶν ἑαυτοῦ γνωρίμων |
| χώρας ἀποθνήσκει . Προείρητο γὰρ ὑπὸ τοῦ θεοῦ τοῖς Ἀθηναίοις νικήσειν , εἴ γε τελευτήσειεν ὑπὸ τῶν Δωριέων ὁ βασιλεὺς | ||
| φησίν , ἀπὸ διὸς ἀρξάμενον τῶν ἀγώνων καὶ μετὰ ταῦτα νικήσειν . ὃ καὶ ἐγένετο εὐθέως . μετὰ γὰρ τὴν |
| γυναικῶν . καὶ μύροις ἐλούετο καὶ ἔφασκεν ὅτι : κἀν βακχεύμασιν οὖς ' ἥ γε σώφρων οὐ διαφθαρήσεται . κωμῳδῶν | ||
| ἀεί ] τοῦτο : σκοπεῖν χρή : καὶ γὰρ ἐν βακχεύμασιν οὖς ' ἥ γε σώφρων οὐ διαφθαρήσεται . ὁρᾶις |
| ἐστι , δώματ ' ἢν οἰκῇ καλῶς , ὀργήν τε πραΰνουσα καὶ δυσθυμίας ψυχὴν μεθιστᾶς ' : ἡδὺ κἀπάται φίλων | ||
| ἐστι , δώματ ' ἢν οἰκῇ καλῶς , ὀργήν τε πραΰνουσα καὶ δυσθυμίας ψυχὴν μεθιστᾶς ' : ἡδὺ κἀπάται φίλων |
| ' ἑκάτερα ἐναντία , τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον καὶ τῇ ἀλυπίᾳ ἀντίκειται ἡ ἡδονὴ καὶ λύπη , ἡ μὲν ὡς | ||
| πενίαν λαβὼν πράως φέρει , πρὸς τῇ ἀπὸ τῆς πραότητος ἀλυπίᾳ καὶ ἐξευρήσει τινὰ βίου παραμυθίαν , τοῦτο μὲν τοῦ |
| ἀναγκαῖον . Οὐ γὰρ ὁμοίως εὐτυχοῦς στρατηγοῦ ἀριστέα τιμᾶν καὶ λειποτάκτην κολάζειν , οὐδὲ ἡνιόχου κεντεῖν τὸν ἀτάσθαλον ἵππον ὡς | ||
| καταλιπεῖν , καὶ προςτίθησιν ὁ πένης τῷ νόμῳ , τὸν λειποτάκτην ὑπὸ τοῦ ἀριστέως κολάζεσθαι : ἐνταῦθα γὰρ προςθήκη ἐστὶ |
| Τυδεΐδη μήτ ' ἄρ με μάλ ' αἴνεε μήτέ τι νείκει : εἰδόσι γάρ τοι ταῦτα μετ ' Ἀργείοις ἀγορεύεις | ||
| ἄλαλον , ἦτορ δὲ ἄλκιμον καὶ ἀνδρεῖον , ἐν λυγρῷ νείκει κατέχει λήθη καὶ θάνατος , τουτέστι καὶ ἕτερός τις |
| τὸ ἁρπαγῆναι αὐτὴν ὑπὸ τῶν θεῶν τῇ τοῦ πατρὸς αὐτῆς θελήσει καὶ γνώμῃ . ὁ δεύτερος : ὁ Ὀρέστης μετὰ | ||
| ἔχει : μετὰ γὰρ τὸ γνῶναι ὅτι ἀσθενῶς οὐκ ἔτι θελήσει χρῆσθαι αὐτῷ πρὸς τὰ μεγάλα . νῦν δὲ μὴ |
| Ἀνακρέοντος ᾠδὰς καὶ ἐπαίνους καὶ ὅσα εἰκὸς ἦν παρὰ ποιητοῦ ἐραστοῦ . Εἰ δή τις παραβάλλοι ἔρωτα ἔρωτι , τυραννικὸν | ||
| ὡς κατειργάσατο τὸ κάλλιστον ἔργον , ἔφευγεν ὤκιστα εὐθὺ τοῦ ἐραστοῦ . μετῄεσαν δὲ αὐτὸν οἱ δορυφόροι , καὶ διέφυγεν |
| Διός φασι σχεδιάζειν . Ὀρφέα γὰρ εἰς Αἴγυπτον παραβαλόντα καὶ μετασχόντα τῆς τελετῆς καὶ τῶν Διονυσιακῶν μυστηρίων μεταλαβεῖν , τοῖς | ||
| αὐτομονὰς ὡς ἐν τοῖς εἴδεσι τὸ πρωτεῖον ἔχουσα , ἧς μετασχόντα τὰ πεποιημένα ἑνίζεται καὶ τῇ ἕξει τῇ οἰκείᾳ συνέχεται |
| πάλιν ἡμέρᾳ ὡς συναγορεύοιμι τῷ Φιλοκράτει , καὶ τὴν ἐκκλησίαν εὐημερήσας οἰχοίμην φέρων , πείθων ὑμᾶς μὴ προσέχειν τοῖς τὰς | ||
| μισούσῃ πέμπει καὶ δεῖται καὶ κλαίει , πάλιν δὲ μικρὰ εὐημερήσας ἐπαίρεται : πλὴν καὶ τότε πῶς ; † μηδ |
| ὃ δὲ εἶπεν οὐδὲ τῇ μητρί : δέδοικα γὰρ μὴ ἀγνοήσασα καὶ σφαλεῖσα τοῦ ἀληθοῦς εἶτα τὴν μέλαιναν ἐμβάλῃ ἀντὶ | ||
| ἐξεπίσταται : πολιτεύεται μὲν γὰρ κατὰ πόλεμον ὡς εἰρήνην παντελῶς ἀγνοήσασα , τῆς δὲ εἰρήνης οὕτω κατέσχεν ὡς ἀγνοοῦσα καθάπαξ |
| ἐκ δὲ τούτων οὕτως ἐχόντων οὐδέποτε οἰκοφθορεῖν χρή , διαφερόντως νομίζοντα τὸν αὑτοῦ τοῦτον εἶναι τὸν τῶν σαρκῶν ὄγκον θαπτόμενον | ||
| τὸν προστατεῖν λέγοντα τὰ τοῦ σώματος καὶ μηδὲν τὰ ψυχῆς νομίζοντα καὶ τέλος ἡγούμενον τὰς ἡδονάς : κατανοήσας γὰρ τὸν |
| τεκμήριον ἔτι καὶ γυμνὴν κατανοῆσαι τὴν ἀλήθειαν ἐξειργάσαντο . καὶ καθίζουσι τὸν ἄνθρωπον ὡς ἱκέτην ἄγοντες παρὰ Ταίναρον , ἄνδρας | ||
| συμβαινόντων , αἴτιον δείκνυσθαι . Οὐ γὰρ ἐπὶ θρόνον αὐτὸν καθίζουσι τυραννικόν , ἀλλ ' ἐπὶ θρόνον ἱερατικὸν καὶ δεσπότου |
| ᾤμην δὲ ὅτι δεῖ προσεῖναι τῷ δώρῳ κάλλιον αὐτοῦ τοῦ δώρου , γράμματα σά . ὡς δὲ τὰ μὲν ἀνδράποδα | ||
| εὖ ἐποίησας καὶ χάρις διπλὴ τῶν τε λόγων καὶ τοῦ δώρου : καί σε ἐπὶ δεῖπνον καλέομεν . Ὁ μὲν |
| ἀστεῖος : ἔνιοι δὲ τῶν φιλοσόφων τὸν ἀστεῖον ἐπὶ τοῦ φρονίμου καὶ ἀγαθοῦ ἀνδρὸς τάττουσι . Ξένος : ὁ ἐξ | ||
| τρία ἐστὶν οἷς κρίνεται ψυχή , ἐπιστήμη , δόξα ὡς φρονίμου τε καὶ εὔνου , παρρησία . πάντα ἔχεις . |
| τῇ πόλει : τῶν Καταναίων . κακῶς : ἀτέχνως , σαθρῶς . ἠγόραζον : ἀντὶ τοῦ διέτριβον ἐν ἀγορᾷ πληροῦσι | ||
| βεβαίως μὲν ὑπερεισθὲν ἐπὶ μακρὸν ἵσταται , ἀσθενῶς δὲ καὶ σαθρῶς ταχὺ καταβάλλεται καὶ ὑπὸ τῆς τυχούσης προφάσεως , ὃ |
| θανάτου , ἵνα διατάξεται περὶ τῶν πραγμάτων αὐτοῦ : ὅτι ηὐλόγησα αὐτὸν ὡς τοὺς ἀστέρας τοῦ οὐρανοῦ , καὶ ὡς | ||
| ἵνα ποιήσῃ διάταξιν περὶ πάντων τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ , ὅτι ηὐλόγησα αὐτὸν ὑπὲρ ἄμμον θαλάσσης , καὶ ὡς τοὺς ἀστέρας |
| τῶν κακῶν : ἄτοπον γὰρ τὸ λέγειν τὸ ὑπὸ τοῦ τεχνίτου εἶδος ἐγγενόμενον προϋπάρχειν τε καὶ ἀίδιον εἶναι . Ὃ | ||
| εὖ φησι κατὰ τὴν οἰκείαν ἀρετὴν ἀποτελεῖται . ὥσπερ ἀρετὴ τεχνίτου ἡ κατὰ τέχνην τελειότης καὶ ἡ κατ ' αὐτὴν |
| παρὰ τῶν κρατούντων καὶ δυναμένων γίγνεται , ἐνίοτε οὐ δυνατὸν κτήσασθαι : τὴν δὲ ἀληθῆ ἐλευθερίαν καὶ ἔργῳ περιγιγνομένην τοῖς | ||
| γράψας παρακελεύεται τῷ μὴ δυναμένῳ τιμῇ κατεργάσασθαι τὴν ἐπιθυμίαν ἀδικίᾳ κτήσασθαι [ τὴν ὀψοφαγίαν ] . Ἀρχέστρατον λέγει τὸν τένθην |
| καὶ μοιχείαν κατέγνωκεν ἐπὶ σοί , μοιχείαν ἄκαρπον , μοιχείαν ἀναφρόδιτον , ἧς μόνον τὴν λοιδορίαν κεκέρδακα . αἱ μὲν | ||
| πελειάδας διὰ τὸ τιθασὸν καὶ καθαρὸν αὐτῶν . Ἀφροδίτης ] ἀναφρόδιτον γὰρ τὸ ζῷον . οὐδὲ τῶν Χαρίτων . οὐ |
| τοῦτο ἐν τῇδε τῇ τάξει καὶ ἡ οὐσία καθαρὰ γέγονε γυμνωθεῖσά πη τοῦ ἑνός , καὶ τὰ πολλὰ αὐτόθεν ὑπέστη | ||
| τοῦτο ἐν τῇδε τῇ τάξει καὶ ἡ οὐσία καθαρὰ γέγονε γυμνωθεῖσά πη τοῦ ἑνός , καὶ τὰ πολλὰ αὐτόθεν ὑπέστη |
| τὸν Εὐριπίδην ἀποφαινόμενον τὴν θεὸν ταύτην οὐ μόνον τοὺς ζῶντας ἐμφανίζειν δυναμένην , ὁποῖοί τινες ἂν τυγχάνωσιν ὄντες , ἀλλὰ | ||
| συγγράμματα ταῦτα ἴδιον μὲν οὐδὲν οὔτε ἐμὸν οὔτε ἄλλου , ἐμφανίζειν δὲ ἐπιχειρεῖ τὸν νοῦν τὸν Ἀριστοτέλους καὶ ἐξάγειν ἐκ |
| εὑρεῖν ἰχθὺν ἄκανθαν μὴ ἔχοντα , οὕτω καὶ ἄνθρωπον μὴ κεκτημένον τι δολερὸν καὶ ἀκανθῶδες . Αἰτιᾶται Κριτίας Ἀρχίλοχον ὅτι | ||
| μεγάλου βασιλέως Ἀλεξάνδρου πατέρα φησὶν Δοῦρις ὁ Σάμιος φιάλιον χρυσοῦν κεκτημένον ἀεὶ τοῦτ ' ἔχειν κείμενον ὑπὸ τὸ προσκεφάλαιον . |
| δέ σοι φίλον , φίλτατέ μοι ἑταίρων , καὶ Πυθαγορικῆς ἀπογεύσασθαι μούσης τῆς ἀριθμοῖς κανονιζούσης τὰ ἔργα τῆς φύσεως , | ||
| κόρην καταθῦσαι καὶ καθᾶραι τὸ λῃστήριον καὶ τοῦ μὲν ἥπατος ἀπογεύσασθαι τυθείσης , τὸ δὲ λοιτὸν σῶμα σορῷ παραδόντας ἀναχωρεῖν |
| δαίσῃ τοῦ Κορύδου , προλέγω σοι : ἔχει γὰρ χεῖρα κραταιάν , χαλκῆν , ἀκάματον , πολὺ κρείττω τοῦ πυρὸς | ||
| βυθὸν τῆς λήθης καταδεδυκυίας εὐμηχάνως καὶ συνετῶς ἀνειλκύσω , τὴν κραταιάν σου χεῖρα ταύταις προσεπιδούς . Ἔπειτα δὲ καὶ πᾶσαν |
| τέχνης Φειδίᾳ : ταῦτα μὲν γὰρ Ἠλείοις προσήκοντα λογίσασθαι τοῖς ἀναλώσασιν ἀφθόνως καὶ μεγαλοπρεπῶς : ἡμεῖς δὲ ὑπὲρ ἄλλου φήσομεν | ||
| ἡμῖν τυχεῖν : τούτων δὲ δραχμὰς τοὐλάχιστον δώδεκα ἢ πλέον ἀναλώσασιν ὀσφρᾶσθαι μόνον : οὕτως ἐσθ ' ἅγιον παντελῶς τὸ |
| . διόπερ τῆς βουλῆς πυθομένης τὰ κατὰ μέρος , καὶ κρινάσης λέγειν αὐτὸν τὰ συμφέροντα τῇ πόλει καὶ δυνατά , | ||
| ὡς ἐβούλεσθε , ἀλλ ' , ὡς ἦν ἄξιον , κρινάσης τὸν πόλεμον , εἰ μὲν ὡς συναγωνισταῖς τῶν πολεμίων |
| μέτρον . . Εὐάνορι ] τῇ ἀνδρειοτάτῃ , τῇ εὖ διδούσῃ τοῖς ἀνδράσιν . αὐτῷ τῷ Ἱέρωνι ἢ τῷ ἵππῳ | ||
| καὶ τοῦ τὰ πατρῷα κατεδηδοκέναι τὸν Τίμαρχον προκατασκευῇ κέχρηται τῇ διδούσῃ κατὰ τῶν ἀσελγῶς ζησάντων ἐξουσίαν εἶναι κατηγορίας καὶ γραφῆς |
| . δοκεῖ δέ μοι καὶ τὸ τῆς ἱστορίας πρόσχημα τοιοῦτον ἄνδρα ζητεῖν . . . κἀγὼ δ ' ἂν εἴποιμι | ||
| ὑπὲρ αὐτοῦ δεδεμένου καὶ λυμαινομένου , κίνδυνον δὲ τοσοῦτον ἀράμενος ἄνδρα ἀπέκτεινα δι ' ἐκεῖνον . Ὡς μὲν οὖν οὐκ |
| , . καὶ μὴν οὐδ ' ὁ ἄφρων διδάξει τὸν φρόνιμον : οὐδὲ γὰρ ὁ τυφλὸς μηνυτικὸς γίνεται τῷ βλέποντι | ||
| ὅτι ἄνευ οἰκονομίας ἢ ἄνευ πολιτείας οὐ δυνατὸν εἰδέναι τὸν φρόνιμον τὸ ἑαυτοῦ ἀγαθόν . Πιστοῦται τὸ λεγόμενον καὶ ἀπὸ |
| , ἂν δυνώμεθα , προσληψόμεθα . τοῦ δὲ Μήδου ἤκουες ἀποκαλοῦντος τοὺς ἱππέας : εἰ δ ' οὗτοι ἀπίασιν , | ||
| ὅσον τὸ ἔπος Ὁμήρου συστῆσαι κοινὸν ἁπάντων δεσπότην τὸν Ὕπνον ἀποκαλοῦντος περιέθεις λαμπαδίῳ προηγουμένῳ πάντα περισκοπῶν , πᾶσιν ἐφεστηκώς , |
| ἴσον ἴσῳ μίξῃς καὶ τὸν καυλὸν τοῦ μορίου περιχρίσῃς , ἑτοιμότερος ἔσῃ πρὸς συνουσίαν καὶ τῇ πλησιαζομένῃ ἡδονὴν ἀπεργάσῃ . | ||
| . τούτου γὰρ γενομένου τῶν ἀλλοτρίων ἐσθήτων ἕκαστος οὐ φειδόμενος ἑτοιμότερος ἦν πράττειν τὰ κελευόμενα . Χάρης ἀπῆγε στρατόπεδον ἐκ |