ὃ δὲ εἶπεν οὐδὲ τῇ μητρί : δέδοικα γὰρ μὴ ἀγνοήσασα καὶ σφαλεῖσα τοῦ ἀληθοῦς εἶτα τὴν μέλαιναν ἐμβάλῃ ἀντὶ | ||
ἐξεπίσταται : πολιτεύεται μὲν γὰρ κατὰ πόλεμον ὡς εἰρήνην παντελῶς ἀγνοήσασα , τῆς δὲ εἰρήνης οὕτω κατέσχεν ὡς ἀγνοοῦσα καθάπαξ |
ὕμνους τινὰς ᾄδουσιν . ἔστι δὲ τοῖς ὕμνοις ἡ ὑποθήκη ἐκείνη . ἀγαθοὺς ἄνδρας εἶναι λέγει τοὺς ἀντιπάλους γενομένους θηρίῳ | ||
ταύτῃ δὲ περὶ ἀνθρώπου ἤδη τελειωθέντος . ὅθεν εὐλόγως ἂν ἐκείνη μὲν ὀνομάζοιτο σπέρματος ἀνθρωπίνου γένεσις , αὕτη δὲ ἀνθρώπου |
καὶ θυγατέρες Ἀντιγόνη καὶ Ἰσμήνη . Ὕστερον δὲ ἡ Ἰοκάστη ἐπιγνοῦσα , ὅτι τῷ παιδὶ παρεμίγη , ἑαυτὴν ἀνήρτησεν . | ||
. κακία δὲ ψυχῆς ἀγνωσία . ψυχὴ γάρ , μηδὲν ἐπιγνοῦσα τῶν ὄντων μηδὲ τὴν τούτων φύσιν , μηδὲ τὸ |
ἀνθρωπίνη φύσις ὀξύρροπος οὖσα καὶ προθύμως ὅ , τι βουληθείη πράττουσα οὐκ ἀνακοπήσεται τῆς ὁρμῆς τῇ τοιαύτῃ ὑμῶν ἀσφαλείᾳ . | ||
γνώμην προσίσχετε , εἰ δυνατόν , καὶ μή τι μεῖζον πράττουσα τυγχάνει , πῆ δὲ τοιαῦτα καὶ ξυνεγιγόμην ἀεὶ τοῖς |
κερκεσύραν περιεπεστάτην ἀσάφειαν , καὶ μᾶλλον εἰ σφοῖς λόγοις αὐτὴ ἑαυτῇ ἀντιβαίνουσα γίνοιτο ὁτὲ μὲν ἀρνίον , ὁτὲ δὲ τραγίον | ||
ἡ ἄρα ΓΜ τῆς ΜΖ μεῖζον δύναται τῷ ἀπὸ ἀσυμμέτρου ἑαυτῇ . καί ἐστιν ἡ προσαρμόζουσα ἡ ΖΜ σύμμετρος τῇ |
! ! ! ! ! ! ! ! ] καὶ μόνη τῶν [ πολεμίων ! ! ! ! ! ! | ||
ἔφη Πυθαγόρας ὁ Σάμιος εἰκόνα πρὸς θεὸν εἶναι ἀνθρώπους , μόνη , ὡς ἔοικεν , ἐστὶν εὐποιία , πρὸς ἣν |
μετέχειν . ὡς δὲ δὴ καὶ ἀναγκαία καὶ προσήκουσα ὑμῖν αὕτη ἡ ἐπιμέλεια ἐκ τῶνδε ἐνθυμήθητε . Λακεδαιμόνιοι ὑμῖν ἐπολέμουν | ||
Λακεδαιμονίου ἐξελασθεὶς ἐκ τῆς Σπάρτης ἀπίκετο ἐς τὰς Ἀθήνας : αὕτη γὰρ ἡ πόλις τῶν λοιπέων ἐδυνάστευε μέγιστον . Ἐπελθὼν |
καὶ ἡ κατ ' ἀρετὴν ἐνέργεια [ ᾗ ἕπεται ἡ ἡδονή , καὶ ἡ κατ ' ἀρετὴν ἐνέργεια ] παντὶ | ||
, φησὶν , ἡδονὴ ψευδὴς , ἔσται τις ἡδονὴ οὐχ ἡδονή : ἢ μάλιστα μὲν οὐδὲν συμβήσεται τοιοῦτον : καὶ |
κατ ' ἄλλο καὶ ἄλλο , οὕτω καὶ γεννήσεως ἡ αὐτὴ ποιητικὴ οὐ τοῦ τρεφομένου καὶ παρόντος , ἀλλ ' | ||
μοι ἦν Διονυσόδωρος καὶ ἀνεψιός . τυγχάνει οὖν ἐμοὶ ἡ αὐτὴ ἔχθρα πρὸς Ἀγόρατον τουτονὶ καὶ τῷ πλήθει τῷ ὑμετέρῳ |
ἥν φημι ἀρετήν ; ἡ συστρέφουσα τὰ νοήματα καὶ στρογγύλως ἐκφέρουσα λέξις , οἰκεία πάνυ καὶ ἀναγκαία τοῖς δικανικοῖς λόγοις | ||
τῶν κυρίων τε καὶ κοινῶν καὶ ἐν μέσῳ κειμένων ὀνομάτων ἐκφέρουσα τὰ νοούμενα ἑρμηνεία . ἥκιστα γὰρ ἄν τις εὕροι |
ἄγαν ὑπερβολὴ καὶ κακία ὥσπερ καὶ ἡ ὀκνία ἔλλειψις καὶ κακία . τὰς δὲ ὑπερβολὰς καὶ ἐλλείψεις καὶ θεὸς μισεῖ | ||
τῇ ἀρετῇ , ἤτοι τῇ ἐγκρατείᾳ , ἑτέρα τίς ἐστι κακία παρὰ τὰς ἄλλας , τὰς ἀντικειμένας ταῖς ἠθικαῖς ἀρεταῖς |
λαγόνας ἱκανῶς βαθυνομένη ὦτά τε ἔχει βραχέα ὡς ἂν κύλιξ οὖσα . καὶ μήποτε Ἄλεξις ἐν Ἡσιόνῃ θηρικλείῳ ποιεῖ τὸν | ||
πάλιν αὖ ἐφάνη τις μικρὰ προσδοκία ἀγαθῶν ἢ κακῶν ψευδὴς οὖσα καὶ ματαία . τοῦτον οὖν τὸν τρόπον καὶ οἱ |
εὐφημίᾳ τούτου τοῦ κακοῦ : δυοῖν γὰρ ἓν ἀντίκειται τοῖν καλλίστοιν . οὔτε γὰρ λέγειν τὰ βέλτιστα οὔτε πράττειν ἐᾷ | ||
, οὐχ ὅσον λανθάνειν , καὶ μαρτύριόν γε δυοῖν τοῖν καλλίστοιν ἀνδρείας καὶ φιλανθρωπίας , εἰ δὲ βούλει , λέγω |
διὰ τούτου σκοπεῖσθαι τὰ ὄντα ἀλλὰ μὴ αὐτὴν δι ' αὑτῆς , καὶ ἐν πάσῃ ἀμαθίᾳ κυλινδουμένην , καὶ τοῦ | ||
ἀπήλλακται τῆς ὕλης τῶν δερμάτων : διὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν αὑτῆς θεωρητική . γραμματικὴ πάλιν περὶ τὴν ἐγγράμματον φωνήν : |
θάτερον πρὸς θάτερον , καί , εἰ βούλει , ὡς ἀρετὴ πρὸς δικαιοσύνην καὶ κακία πρὸς ἀδικίαν . Εἰ τοίνυν | ||
μᾶλλον ἂν χρῆσθαι θέλῃς , τοσῷδε μείζων αὔξεται τελουμένη . ἀρετὴ μέγιστον τῶν ἐν ἀνθρώποις καλόν . τὸ μὴ εἰδέναι |
κακοπαθείας δισσὴν τὴν πρᾶξιν παραλαμβάνει : μακροὺς δὲ καὶ λεπτοὺς ἔχουσα τοὺς δακτύλους καὶ ὑπεσταλκότας τοὺς ὄνυχας , εἰς τὸ | ||
. Τί δ ' εἰ ἀμφότερα ; οὐχ ἡ ἀμφοτέρας ἔχουσα , ἐπιστήμην καὶ δύναμιν , δικαιοτέρα , ἡ δ |
ἐστὶν αὐτοῦ τὸ πάσχον , δυοῖν θάτερον ἀνάγκη , ἢ ἀλλοιουμένην τὴν ὕλην αὑτῆς ἐξίστασθαι , ἢ μὴ ἐξισταμένην αὑτῆς | ||
ἡμεῖς δὲ μίαν εἶναι τὴν ὕλην ὅλην δι ' ὅλης ἀλλοιουμένην καὶ τρεπομένην . ὥσπερ τοίνυν ἡ αὐτὴ οὖσα κατ |
ἀνοίᾳ πορευομένη καὶ τὴν κεφαλὴν καταξαίνει τυφλοῖς καὶ κωφοῖς μέρεσιν ἀναγκαζομένην παρὰ φύσιν ἕπεσθαι . ὁ λόγος δηλοῖ , ὅτι | ||
ἄλλως τε καὶ ὁπόταν τὸ ἑκοῦσαν χαρίζεσθαι προσῇ ἀντὶ τοῦ ἀναγκαζομένην ὑπηρετεῖν . αἱ δ ' ἀεὶ καθήμεναι σεμνῶς πρὸς |
τοῦ φύει βλαστάνει : ἡ τὸν βίον διὰ τῆς τροφῆς παρέχουσα : τὴν εὐδαιμονίαν τῶν θεῶν . τουτέστιν τῶν μακάρων | ||
ὁ ἀνήρ . ἡ γὰρ τὸ σῶμα τὸ ἑαυτῆς τινι παρέχουσα εἰκότως καὶ τὰ περὶ τὸ σῶμα παρέχοι ἄν . |
δρόμου πεσὼν παρὰ τὴν ὁδὸν ἐκοιμᾶτο . ἡ δὲ χελώνη συνειδυῖα ἑαυτῇ βραδύτητα οὐ διέλιπε τρέχουσα καὶ οὕτω κοιμώμενον τὸν | ||
τὴν αὑτῶν ἀδυναμίαν προστιθέντες πλεονάζουσιν . ἡ δ ' οἶμαι συνειδυῖα ἑαυτῇ κρείττων οὖσα τοῖς ὅλοις οὐδεπώποτ ' ἐμικρολογήσατο , |
οὐδενὸς προσέδει καὶ ἔδει μεταβῆναι , τὸ δὲ τῇ ὑποστάσει ἀναρτῆσαι ἐν τῷ εἰπεῖν καὶ παθὼν τοιαῦτα ἀκόλουθον ἔσχε τὸ | ||
μέντοι παρθένον τὴν ἀδελφὴν τῶν προειρημένων μετὰ τὴν φθορὰν ἑαυτὴν ἀναρτῆσαι , φθαρῆναι δὲ ὑπό τινος ξένου συνόδου τοῦ Ἡσιόδου |
: Βροτοῖς ἅπασι κατθανεῖν ὀφείλεται : κοὐκ ἔστι θνητῶν ὅστις ἐξεπίσταται τὴν αὔριον μέλλουσαν εἰ βιώσεται : τὸ τῆς ψυχῆς | ||
, μόνη δὲ σοφία τῶν ὄντων ἑκατέρων κρατεῖν ὡς ἑνὸς ἐξεπίσταται : πολιτεύεται μὲν γὰρ κατὰ πόλεμον ὡς εἰρήνην παντελῶς |
Ἀθηναῖοι μετέγνωσαν ἀμφὶ Σωκράτους καὶ δίκην ἐπράξαντο Μέλητον τῆς δίκης ἐκείνης καὶ Ἄνυτος ἔφυγεν αὐτὸς ἐκ τοῦ ἄστεος καὶ αὐτὸν | ||
, ῥυείσας ἐξ Ἀφροδίτης τινὸς ὅλης , ἐν μέρει πολλὰς ἐκείνης ἐξηρτημένας μετὰ ἰδίων ἐρώτων , εἴπερ ψυχὴ μήτηρ ἔρωτος |
αὐτῇ ἐν διεξόδῳ οὖσαν ἀιδίῳ ; Ἢ ὅτι τὸ πρὸ ταύτης ἐστὶν αἰὼν οὐ συμπαραθέων οὐδὲ συμπαρατείνων αὐτῇ . Πρώτη | ||
οἱ δὲ οὐκ ἂν συνελάβοντο τοῦ στρατεύματος τοῦ ἐπὶ Σάμον ταύτης εἵνεκεν τῆς αἰτίης : νῦν δὲ αἰεὶ ἐπείτε ἔκτισαν |
τῆι φύσει προελθοῦσα : ἡ δὲ περὶ τὸν ἑλληνισμόν , ἥτις καὶ νεωτέρα ἐστίν , ἀρξαμένη μὲν ἀπὸ Θεαγένους , | ||
οὐ τοῦ κοινοῦ τοῦ δὲ ἀπὸ τῆς Φωκίδος Ἀντικύρας , ἥτις , δέον αἰσχύνεσθαι κορικῶς , ἀπέξυσαι τὴν αἰδῶ τοῦ |
. Ὡς γὰρ τὸ γνωστὸν ἡνωμένον , οὕτω καὶ ἡ σύστοιχος γνῶσις ἡ νοητὴ τοῦ νοητοῦ , καὶ εἰ μετὰ | ||
ἣν μετὰ τὰ φυσικὰ καὶ θεολογίαν προσωνομάσαμεν . διανοίᾳ δὲ σύστοιχος ἡ μαθηματικὴ καὶ ἡ φυσική , ἡ μὲν οὖσα |
. Ἀρκεῖ ἡ παροῦσα ὑπόληψις καταληπτικὴ καὶ ἡ παροῦσα πρᾶξις κοινωνικὴ καὶ ἡ παροῦσα διάθεσις εὐαρεστικὴ πρὸς πᾶν τὸ παρὰ | ||
συνόδου γιγνομένης ἀδελφαῖς σὺν ἀδελφῷ , ἑτέρα τις ἱερῶν ἐτέθη κοινωνικὴ σύνοδος , ἣν δὴ φρατρίαν ὠνόμαζον ” . καὶ |
τοῖς ἐγγόνοις ὡς οἰκεῖα παραδιδόναι . πόλεμον δ ' οὐ δέδιμεν τὸν Ἀρούγκων οὔτε πρῶτον οὔτε δεινότατον ἐσόμενον : ἀλλ | ||
, οὐ χαλεπῶς τοῖς νικηθεῖσι προσφέρονται . ὥστε οὐ Λακεδαιμονίους δέδιμεν , ἀλλὰ τοὺς ὑπηκόους : οὗτοι γάρ , ἅτε |
ἐπιτροπεῦσαι . καὶ ὀρφανιστὰς τοὺς ἐπιτρόπους λέγουσιν : ἀπὸ πτόρθων λαμβάνουσα φόβην μυρσίνης , ὅ ἐστι τὰ φύλλα τῆς μυρσίνης | ||
δὲ διαίρεσις τοὐναντίον τὸ ἓν πολλὰ ποιεῖ : καὶ γὰρ λαμβάνουσα τὴν οὐσίαν διαιρεῖ αὐτὴν εἰς σῶμα καὶ ἀσώματον καὶ |
μὲν Ἑκατόμνω , γυναῖκα δὲ Ἱδριέως , ὃς καὶ ἀδελφὸς αὐτῇ ὢν κατὰ νόμον τῶν Καρῶν ξυνῴκει . καὶ ὁ | ||
τῆς γιγνομένης ἀρετῆς ἐπὶ πλεῖστον ἥκοντας ἤνεγκεν , ἅτε οἰκείας αὐτῇ τῆς φορᾶς οὔσης , οὐκ ἐπεισάκτου . οὐ γὰρ |
οὑτωσὶ καὶ ἥδε πασῶν αἰσθήσεων , οὐ τῆς τῶν σωμάτων δεομένη πλησιότητος ὥσπερ αἱ λοιπαὶ ἀλλ ' αὐτὴ παρ ' | ||
τοῦ ἀγαθοῦ ἀκριβῆ , οὗ καὶ αὐτόθεν ὀρέγεται , μὴ δεομένη βουλεύσεως , διὰ τὸ ὅλως τὰ θεῖα μὴ λείπεσθαι |
τούς τε ἐν τοῖς ἄλλοις εἴδεσι τῶν βίων ζῶντας . σωφροσύνη τε πανταχοῦ καὶ τὸ μὴ πλέον τῶν νόμων μηδένα | ||
δὲ σὺν νῷ , ὠφελεῖται ; Ναί . Οὐκοῦν καὶ σωφροσύνη ὡσαύτως καὶ εὐμαθία : μετὰ μὲν νοῦ καὶ μανθανόμενα |
παθεῖν , ἀντὶ θεραπαίνης , καὶ ταύτης αἰχμαλώτου , μηδὲν παθούσης , [ ἀναγκάσαι ] συνοικίσαι τὴν θυγατέρα ἐπὶ προικὶ | ||
δὲ ἤδη καὶ τὸ σῶμα αὐτῇ , ὡς οὐδὲν ἂν παθούσης , δούσης δὲ ἑτέρῳ , ὅτι μὴ θέμις φθόνον |
ἰδιολογήσασθαί τι βουλόμενος πρὸς αὐτήν : ἐμοὶ γὰρ ἡ ἐκείνης ἀπουσία Καλλιρόης ἐξουσίαν δώσει . ” “ ποίησον οὕτως ” | ||
ἄλλως τε καὶ τῷ νοητῷ ὑπάρχον . Πᾶσα γὰρ ἡ ἀπουσία καὶ ἡ τοιαύτη στέρησις ἐν ὕλῃ ἐστὶν ἢ ἐν |
ἀξίαν , ὡς τῶν οἰκείων τυγχάνων ἢ καὶ ἐλαττόνων : ἀρετῆς γὰρ παντελοῦς οὐκ ἂν γένοιτο ἀξία τιμή . λέγει | ||
τοῖς μὴ τελείοις , προκαλούμενος αὐτοὺς εἰς μετουσίαν καὶ ζῆλον ἀρετῆς ἅμα καὶ τὸν περιττὸν πλοῦτον ἐπιδεικνύμενος αὑτοῦ , ὅτι |
, ὡς ἂν εἰδοποιὸς καὶ στοιχεῖον τῶν μετ ' αὐτὴν ὑπάρχουσα : ἡ δὲ δευτέρα μιᾶς μονάδος μετάθεσιν ἕξει , | ||
, καὶ τίς ὑπάρχουσά τε ἡμῖν δόξα διαφεύξεται καὶ μὴ ὑπάρχουσα προσγενομένη δὲ οὐ προσέσται . Συριανοῦ : Τὸ ἔνδοξον |
μὴ παρούσης , ὦ ἄνδρες Ἕλληνες , ἀλλοτρία γίνεται ἡ κτῆσις τῶν παρ ' ὑμῖν ἀγαθῶν , εὔξαιντό τ ' | ||
αὐταῖς ὁμολογίαις . καίτοι πῶς ἂν ἑτέρα γένοιτο βεβαιοτέρα ταύτης κτῆσις , τῆς τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς καταλειφθείσης ἡμῖν ὑπὸ |
σκῆπτον παρ ' Αἰολεῦσιν . Ἀποκοπὴ δέ ἐστι μιᾶς συλλαβῆς ἔνδεια κατὰ τὸ τέλος , οἷον δῶμα δῶ , κρίμνον | ||
δίκη : καὶ γὰρ εἰ χαλεπὰ ῥῖγος , δίψος , ἔνδεια τροφῆς , ἀλλ ' εὐκταιότατα γένοιτ ' ἂν ἐπὶ |
οὐ ποιεῖ . χαλεπώτερον πλουσιωτέρας ἄρξεις . γυνὴ φιλόκοσμος οὐ πιστή . γυνὴ τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα νόμον ἡγείσθω τοῦ βίου | ||
δὲ δὴ ἀπόδειξις ἔσται δεινοῖς μὲν ἄπιστος , σοφοῖς δὲ πιστή . δεῖ οὖν πρῶτον ψυχῆς φύσεως πέρι θείας τε |
πρὶν πεφθῆναι : τηνικαῦτα γὰρ ἤδη καὶ τὴν φύσιν ἕξομεν βοηθοῦσαν τῇ κενώσει : φαίνεται γὰρ αὕτη μετὰ τὰς πέψεις | ||
Λοκρῶν . Χαλεψαμένης ] διὸ ἔτρωσεν αὐτὴν ἐν τῷ πολέμῳ βοηθοῦσαν Αἰνείᾳ . Θεσπρωτοῦ δὲ υἱὸς ἦν ὁ Ἄμπραξ , |
οὖν , μέγιστον τῶν καθ ' αὑτὴν ἐσχηκυῖα ἀξίωμα καὶ γεγενημένη θυγάτηρ μὲν Νεοπτολέμου τοῦ βασιλέως τῶν Ἠπειρωτῶν , ἀδελφὴ | ||
καὶ τὴν τάξιν τῶν κεφαλαίων , εἰ μὴ προσηκόντως εἴη γεγενημένη . εἰ δὲ ταῦτα πάντα κατὰ τρόπον εἴη διατεθειμένα |
ἀνδρὸς γυνὴ μηδέποτε παύσαιτο καὶ διὰ τῶν ὑφαινομένων μείζω σοι ποιοῦσα τὸν οἶκον : ἐγὼ δὲ τὸν χιτῶνα τὸν λινοῦν | ||
Ἀλέξανδρον Μακεδονίαν : εἰς μέντοι τἀκριβὲς ἄκρα τίς ἐστιν ἡ ποιοῦσα τὸν κόλπον πρὸς τὸν Ἄθω , πόλιν ἐσχηκυῖα τὴν |
: λέγεται στόλος καὶ ἡ πορεία . πυγοστόλος : ἡ κινοῦσα τὴν πυγὴν ἐν τῇ πορείᾳ ἢ ἀποστίλβουσα τὸ σῶμα | ||
πλείω . τέρψιν γάρ , οἶμαι , τινὰ ταύτην τέρπεται κινοῦσα τὰ τῶν ἀνθρώπων καὶ οὐκ ἐῶσα τοὺς αὐτοὺς ἐπὶ |
τοῦτο ἀθάνατον καὶ ἄπαυστον ἐν τοῖς οὖσίν ἐστιν , οἷον ζωή τις ὑπάρχουσα πᾶσι τοῖς ὑπὸ φύσεως συνεστῶσιν . καὶ | ||
ταῦτα πάσχουσιν : φιλοψυχοῦσι μέν , ὅτι † τοῦτο ἢ ζωή ἐστιν ἢ ψυχή : ταύτης οὖν φείδονται καὶ ποθοῦσιν |
ὦν πρόϲω λειποθυμίηϲ ἐπίϲχειν : ἀτὰρ μηδὲ πολλὸν ἀφαιρέειν : ἱκανὴ γὰρ καὶ ἡ αἱμορραγίη γυιῶϲαι τὸν ἄνθρωπον . ξυνεχὲϲ | ||
γῆρας καὶ τὴν ἄνοιαν τοῦ Εὐκτήμονος , ὅτι εἴη αὐτοῖς ἱκανὴ ἀφορμή , συνεπιτίθενται . Καὶ πρῶτον μὲν πείθουσι τὸν |
, ἀλλ ' αὐτὴ παρ ' αὐτῇ ἐν τῇ κατανοήσει ἑαυτῆς καὶ τοῦ ὃ πρότερον ἦν ὥσπερ ἀγάλματα ἐν αὐτῇ | ||
καὶ ἀκοίμητος , καὶ μηδέποτε ἀπαγορεύουσα , μηδὲ ἐπαναχωροῦσα τοῦ ἑαυτῆς ἔργου , ἀέναον χορηγεῖ τὴν σωτηρίαν τοῖς οὖσιν . |
νομίζεσθαι : ἄλλως : οἶσθ ' ὡς μετεύξῃ καὶ τοῦτο ποιήσασα σοφωτέρα φαίνῃ ; τοῦτο δὲ εἰς τὸ μή μοι | ||
τοῖς ἔργοις δεδούλωται , Ξέρξῃ μὲν φεύγειν ἀπὸ τῶν πραγμάτων ποιήσασα ἐν εὐχῆς μέρει , Λακεδαιμονίους δὲ ἀνακλίνασα οὐχ ἧττον |
σατράπης κατέστη . ἦν δὲ ὁμοπατρία αὐτῶι ἀδελφὴ Ῥωξάνη , καλὴ τῶι εἴδει καὶ τοξεύειν καὶ ἀκοντίζειν ἐμπειροτάτη : ἐρῶν | ||
περὶ τοῦ μὴ δεῖν δανείζεσθαι “ τὴν δὲ τράπεζαν ἡ καλὴ Αὐλὶς . . . ἀργύρων . . . δυσχερές |
μὲν οὖν τάλαντα , ὡς ἠξίους , ἐπεδώκαμεν , ὅπως καταθεμένη τὴν ὑπὲρ τοῦ παιδὸς ζημίαν λύσῃς τὰς φυγὰς αὐτοῦ | ||
, φοβουμένη τὸν ἄνδρα , πρὸς δὲ τὸν ἀδελφὸν Ἡρακλείδην καταθεμένη προσηγόρευσεν Ἀγαθοκλέα , τὴν ὁμωνυμίαν εἰς τὸν ἑαυτῆς ἀνενέγκασα |
μετέχουσι τῶν ἁπλῶς ἀγαθῶν , ἐν οἷς ἐστι καὶ ἡ εὐδαιμονία . ἁπλῶς δὲ ἀγαθά ἐστι τὰ τῇ αὑτῶν φύσει | ||
καλὰ καὶ φαῦλα : ἤτοι ἡ παρ ' ἀνδρὶ διηνεκὴς εὐδαιμονία ποτὲ μὲν χαράν , ποτὲ δὲ λύπην αὐτῷ φέρει |
καὶ ἔστι μεσότης τούτου : ἐν οἷς γάρ ἐστιν ἡ ἀδικία , τὸ μέσον αἱρεῖται : ἔστι γὰρ ἡ ἀδικία | ||
οὐ δεῖ τὰς ἕξεις στρερητικοῖς ὀνόμασιν ὀνομάζειν , ὥσπερ ἡ ἀδικία στερητικὸν ὄνομα ἔχει , ἕξις οὖσα . πλὴν οὐκ |
Ἑλληνικοῖς γάμοις τὴν προτέραν ἁμαρτίαν καλύψαι . τουτέστιν : ἡ ἐμὴ μέχρι γήρως συμβίωσις ἀδοξίαν σοι προσετρίβετο . οἷον : | ||
Λήδαι Θεστιάδι τρεῖς παρθένοι , Φοίβη Κλυταιμήστρα τ ' , ἐμὴ ξυνάορος , Ἑλένη τε : ταύτης οἱ τὰ πρῶτ |
τὴν ὄρεξιν ἔχουσα , τὸν δὲ νοῦν ἐπικρίνοντα , ἢ ὄρεξις διανοητική . τὸ αὐτὸ γὰρ δηλοῦσιν ἀμφότερα ἢ τοῦ | ||
βούλησις προαίρεσις βούλευσις : ἡ μὲν βούλησις τοῦ ἀγαθοῦ ἁπλῶς ὄρεξις , αὕτη ἐν μὲν ταῖς θείαις οὐσίαις θεωρουμένη κατάληψιν |
σοφία ἕξις ἐπαινετή , ἡ ἐπαινετὴ ἕξις ἀρετή , ἡ σοφία ἄρα ἀρετή . ὡσαύτως δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ | ||
οὖν ἐστι συμφέρον ῥώμη κάλλος ὑγίεια , ψυχῇ δὲ ἀνδρεία σοφία δικαιοσύνη : τὰ δὲ ἐπίκτητα φίλοι χρήματα κτήματα : |
ἐνταυθὶ ἀλλ ' οὐκ ἐξεταστικῶς ἐκκλησιάζοντας , καὶ νομίζοντας τὴν παραυτίχ ' ἡσυχίαν οὐκ ἔσεσθαί ποτ ' αἰτίαν ταραχῆς ἀτόπου | ||
τὸν ἥξοντ ' εἰς ἔπαινον εὐκλεῶς : ῥᾳθυμία δὲ τὴν παραυτίχ ' ἡδονήν λαβοῦσα λύπας τῷ χρόνῳ τίκτειν φιλεῖ ἅπαντ |
αἰγεία δὲ κόπρος ἐκ τῆς γαστρὸς ἄρτι τυθέντος τοῦ ζῴου ἀφαιρεθεῖσα καὶ ἐπιτεθεῖσα . Ὕλη ἐπιθεμάτων ποδαγρικῶν . Ἐπεὶ δὲ | ||
μάταιον ἀδόκιμον : οὐ μαστροπώδεις οἱ λόγοι , ἀλλ ' ἀφαιρεθεῖσα τὸν τῆς τύχης ὄγκον εἰς πᾶν ὁτιοῦν καταβαίνει καθομιλοῦσα |
τριφθεῖσα μέχρι πλείονος διαχωρεῖ μᾶλλον κάτω , καὶ μάλιστα μέλιτος προσλαβοῦσα . ζύθος , ὀποὶ πάντες , καὶ μᾶλλον ὁ | ||
ἑαυτῆς στομώματι βάρος καὶ σήκωμα τὸν τοῦ ἐπικειμένου σιδήρου ὄγκον προσλαβοῦσα τὴν αὐτῆς δύναμιν παρέχει , τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ |
. Ἀμείβεται πρὸς ταῦτα Ξέρξης : Ἀρτάβανε , τῶν ἀπεφήναο γνωμέων σφάλλεαι κατὰ ταύτην δὴ μάλιστα , ὃς Ἴωνας φοβέαι | ||
Ὡς δὲ δίχα τε ἐγίνοντο καὶ ἐνίκα ἡ χείρων τῶν γνωμέων , ἐνθαῦτα , ἦν γὰρ ἑνδέκατος ψηφιδοφόρος ὁ τῷ |
βρέφος . νῦν δὲ βούλεται σημειώσασθαι , ἐν ποίῳ καιρῷ ἐτελείωσεν ἡ διαπλάττουσα τὸ βρέφος διαπλαστικὴ δύναμις , καί φησιν | ||
οὐδὲν ἐνόησε κρεῖττον , ἡ δ ' ἐλλείπουσα δύναμις οὐδὲν ἐτελείωσεν . ὅ γε μὴν εὐδοκιμῶν οὐ μικρὰ τοὺς ἑλομένους |
τέσσαρας τοὺς χυμούς , ἐπειδὴ καὶ τέσσαρα τὰ στοιχεῖα , ἐρωτωμένη διὰ τί τέσσαρα καὶ οὐδὲ πλείονα οὐδὲ ἐλάττονα , | ||
, τὰ δὲ φύσει βραχέα , τὰ δὲ ἐπαμφοτερίζει , ἐρωτωμένη διὰ τί τὸ η καὶ τὸ ω φύσει μακρά |
πολλῆς δεόμενα , ἐφ ' οἷς δ ' ἐκείνους σὺ ἔκρινες , γέλως , ἐκείνως ὄψεσθε . ἦσαν ἐν Ἤλιδι | ||
ἀλλ ' ὅ τι ] διὸ λαχοῦς ' ἔπινες ] ἔκρινες , ἐδίκαζες . ἔκρινες . παρ ' ὑπόνοιαν : |
μικρᾷ καὶ πρὸ πολλοῦ τῆς ὥρας τῶν γάμων οὔσῃ θάνατον προμαντεύεται : τὰ γὰρ παρὰ τὴν ἡλικίαν μοχθηρὰ πάντα πλὴν | ||
τὸ ἐνεστηκός , τὸ ἄρχον εἰ καθελόντες ἡμᾶς ἄρξαιτε : προμαντεύεται : καθεῖλον γὰρ αὐτῶν τὰ τείχη οἱ Λακεδαιμόνιοι εἴπερ |
οὐ μεταθήσει τὸν ἴδιον τόνον ἐπὶ τὸν ἤ σύνδεσμον , συνέξει δὲ ἐν αὑτῇ ἐν τῷ ἢ ἔμ ' ἀνάειρ | ||
παρέχοντα ἢ παράδοσιν πραγμάτων . . Πάντοτε οὖν τὸ ἄλλοι συνέξει τὸ ἄρθρον , ἡνίκα τοῦ κατηγορουμένου πλήθους ὅλου ἐστὶν |
τοῦ λόγου τὸ πρόσω περαίνειν , ὑπερβῆναί θ ' ὑπὸ περιττῆς ἡδονῆς οὐκ ἔχων . ἀτὰρ , ὦ δέσποτ ' | ||
ἐπινίκιον . μακρότερον δὲ ποιούμενος τῆς πτήσεως τὸν κύκλον ὑπὸ περιττῆς ἀπειροκαλίας ἀράχνης λανθάνει νήμασιν ἐμπλακείς , καὶ τὴν ἀράχνην |
ταῦτα περὶ τὰς σημείωσαι ἀρχὰς ἀρετή , κτῆσις ἀρκοῦσα , φρόνησις τὸ γὰρ τῆς εὐνοίας κοινόν ὧν τὰ μὲν δύο | ||
, σοφία μὲν [ γὰρ ] πρὸς θεραπείαν θεοῦ , φρόνησις δὲ πρὸς ἀνθρωπίνου βίου διοίκησιν . ἄχρι μὲν οὖν |
ὑπάρχειν : ἡ γὰρ φυσικὴ καὶ ἀκριβὴς τοῦ Ἡλίου μοῖρα ἐνδειξαμένη τὴν ἐνέργειαν τὸν ὡρισμένον χρόνον ἐμέρισεν καὶ τὸ πιθανὸν | ||
τυχοῦσαν τῶν καιρῶν γίνεσθαι , ὁτὲ δὲ μηδ ' ὅλως ἐνδειξαμένη χειμερινὴν στάσιν ἐν αὐτῇ τῇ φάσει εὔδιον τὸν ἀέρα |
καὶ ἀβέβαιον , οἷον ὡς ἐπὶ τῆς ἰατρικῆς , ἥτις στοχαζομένη τῷ νοσοῦντι πραγματεύεται τὴν ὑγείαν . εἰ γὰρ μηδὲν | ||
ἡ τῶν ἡρώων παρέχει τὰ δεύτερα καὶ τρίτα ἀγαθά , στοχαζομένη καὶ τῆς τῶν ψυχῶν περιγείου καὶ περικοσμίου πολιτείας ὅλης |
περὶ ἀναμνήσεως ἄπορος δοκεῖ εἶναι ὁ λόγος , εἰ ἡ παρηγορία τῶν συμπτωμάτων τῶν ἐνεστώτων ἐστίν , ἡ δὲ ἀνάμνησις | ||
, νουθετεῖν , ἐπανορθοῦσθαι , σωφρονίζειν . παραμυθία παραμύθιον , παρηγορία , κουφισμὸς ἐπικουφισμὸς καὶ παρὰ Θουκυδίδῃ κούφισις , νουθεσία |
γὰρ ὁ Πέλοψ Ἱπποδάμειαν καὶ διερχόμενος ἐν τόπῳ τινὶ διψησάσης αὐτῆς ἀνεχώρησεν , ἵνα ὕδωρ αὐτῇ κομίσῃ . ἀναχωρήσαντος δὲ | ||
μανθάνω νῦν , ὥς ποτε πολῖται , συγγενεῖς καὶ τῆς αὐτῆς πόλεως γεγονότες , ἄδικοι καὶ πολλοὶ συνελθόντες , δικαίους |
τῇ ἀπαγγελίᾳ τοιοῦτον εἶναι προσήκει . ἐνίοτε δὲ ἡ μὲν ἔννοια ἀφελής ἐστιν , ἡ δὲ ἀπαγγελία πολιτική , ὡς | ||
πολεμεῖν ἐξιόντας ἢ παντάπασιν ἀπεγνωκότας δουλεύειν . ἐντεῦθεν ἐμοί τις ἔννοια γέγονε πεῖσαι τοὺς ὑβρικότας , ὡς ἔνεστι τέχνῃ τινὶ |
καλὸν τὸ νικᾶν ἀλλ ? ⌊ ' ὑπερνικᾶν κακόν . κρίνει φίλους ⌊ ὁ καιρὸς ὡς χρυσὸν ⌊ τὸ πῦρ | ||
ταύτης ἐρῶν οὐ φέρων τὸ πάθος ἑαυτὸν διεχρήσατο . καὶ κρίνει τὸν πατέρα τῆς κόρης ὁ τοῦ νεανίσκου πατὴρ ὡς |
ἱκανῶς ὑμᾶς μεμαθηκέναι νομίζω : ὅτι δὲ ἡ ἐμὴ μήτηρ ἐπηνέγκατο , ῥᾳδίως ἐγὼ δείξω . πρῶτον μὲν γὰρ Πολυαράτου | ||
μὲν ἐμὴ μήτηρ οὐκ ἐπηνέγκατο προῖκα , ἡ δὲ τούτων ἐπηνέγκατο , ἐνθυμεῖσθε ὅτι περιφανῶς ψεύδεται . πρῶτον μὲν γὰρ |
δημιουργῶν καὶ ἐργαζόμενος οὐχ οἷός τε ἐγένετο καλῶς τε καὶ ἀμέμπτως ἐργάσασθαι , τί ἂν φαίη τις τὸν ὑπό γε | ||
τῆς ἡλικίας φαλακροῦνται . περιττώματα δὲ τούτοις ἔστιν ὅτε βραχέα ἀμέμπτως ὑγιαίνουσιν : πληροῦνται δὲ καὶ βαρύνονται τὴν κεφαλὴν ὑπὸ |
ἡλικίαν αὐτῶν περὶ τὸ σῶμα πραχθήσεσθαι μέγιστον ἐφόδιόν ἐστιν ἡ εὐκοσμία τε καὶ εὐπείθεια . διαιτᾶν μὲν οὖν χρὴ τοῦτον | ||
φύσιες ἀναγκαίῃ ἀρηρυῖαι δεσπότην φύλακα διανοίης καλύπτουσιν ἐγκέφαλον . Τριχῶν εὐκοσμία χρῶτα κοσμεῦσα : τὸ δὲ τῶν ὀμμάτων ὁρητικὸν ἐν |
ἀμφοτέρων ἀντιστρεφομένης τῆς ἐλάττονος προτάσεως πρὸς τὴν μερικὴν καταφατικὴν καὶ ποιούσης τὸν τέταρτον τρόπον τοῦ πρώτου σχήματος . Εἰ δὲ | ||
πυρρά , τῆς ἐπιγεγονυίας δηλονότι θερμότητος τὴν μὲν χολὴν δριμυτέραν ποιούσης , τὴν δ ' ἐξυδαροῦσαν ταύτην ὑπεξαιρουμένην ὑγρότητα . |
ἂν ἀπορροή τις εἶναι σωματικὴ καὶ σῶμα . ὃ δὴ ἐπιλυόμενος , ληπτέον , φησίν , οὐ τοῦτον τὸν τρόπον | ||
περὶ ἧς ἐφεξῆς διαλέξεται μετὰ τῆς προσηκούσης ἀκριβείας τὴν ἀπορίαν ἐπιλυόμενος , εἰσὶ μέντοι καὶ τῶν ἐν γενέσει καὶ φθορᾷ |
ὅτι οἱ βαρυνόμενοι συμφοραῖς ὑπὸ προκειμένης δυστυχίας καὶ τὰς προτέρας εὐδαιμονίας δυστυχίας ἀποκαλοῦσιν : Πόλυβον ἀμφὶ δεσπότην : οὐκ ἐξέφανεν | ||
σαφὴς καὶ ῥᾴδιος ὁ λόγος , τὰ προειρημένα περὶ τῆς εὐδαιμονίας ἀναλαβοῦσιν . εἴρηται τοίνυν περὶ αὐτῆς ἐν τῷ ιγʹ |
πάσης ὕλης καὶ μηδενὶ τῶν σωματικῶν συμπεπλεγμένον , μηδὲ τῷ παθητῷ τῆς φύσεως συμπαθές . τούτου δὲ πατρὸς καὶ ποιητοῦ | ||
μὲν τοῦτο δοκεῖ τὸν θεὸν ἀμιγῆ πάσης ὕλης καὶ μηδενὶ παθητῷ συμπεπλεγμένον . Ἀριστοτέλης δὲ τὸν ἀνωτάτω θεὸν εἶδος χωριστὸν |
ἔστι , διότι ἡ ἀρετὴ προαιρετή ἐστιν , ἡ δὲ προαίρεσις τῶν λογικῶν ἐστιν : ἀλλ ' οὐδὲ τοῖς θεοῖς | ||
τὸ ἐκ τοῦ λόγου καὶ τῆς βουλήσεως , ἐπειδὴ ἡ προαίρεσις ἐξ ὀρέξεώς ἐστι καὶ λόγου . ἔστι δὲ ἡ |
γεγονὸς οὐδ ' οἶδα εἰ γενόμενον ἄν , πεῖσαι δὲ συχνῆς πειθοῦς . Ὡς ἔοικας , ἔφη , ὀκνοῦντι λέγειν | ||
καὶ πολλὰ παρέχονται τοῦ λόγου τεκμήρια , κρατήσαντα δὴ χώρας συχνῆς τε καὶ ἀγαθῆς , καὶ οὐ πολὺ τὸ ἐπιχώριον |
' ἀνορθ ? [ ! ] ! [ ! ] χάρι [ [ ] ! [ ! ] υδος ὡς | ||
ἰδίαν , ὡς ἔοικεν , ἡδονὴν δευτέραν τῆς σῆς ἔθετο χάρι - τος : εἰ δὲ ἀγανακτῶν ἀπέσπα τὴν κόρην |
καρτερία , ἐγκράτεια , ἀνδρεία , εὐθυμία , εὐρωστία , δικαιοσύνη , δικαιοπραγία , εὐσέβεια , ὁσιότης , εὐγνωμοσύνη , | ||
τῶν πρακτέων ; ποῦ δὲ ὅλως ψυχαῖς ἡ πρὸς ἀλλήλας δικαιοσύνη προσφυὴς ἢ πρὸς ἄλλο τι τῶν ὁμογενῶν ἢ τῶν |
ιγʹ : τὸ ιδʹ ” ἦρί τ ' ἐπερχομένῳ βρομία χάρις “ δακτυλικὸν ὅμοιον τῷ ιδʹ : τὸ ιεʹ ” | ||
ὅτι ἔξεστι καὶ νῦν αὐτὸν τιμῆσαι , οὐ γὰρ ἡ χάρις ἀπώλετο : καὶ αὔξησον αὐτό : ὅτι μᾶλλον δέξεται |
ἰατρικῆς μὲν γὰρ τέλος ὑγίεια , ναυπηγικῆς δὲ πλοῖον , στρατηγικῆς δὲ νίκη , οἰκονομικῆς δὲ πλοῦτος . συμβαίνει δὲ | ||
καὶ περὶ εἰρήνης διαπρεσβευόμενος δῆλός ἐστιν οὐ τῷ κανόνι τῆς στρατηγικῆς κεχρημένος , ἀλλ ' ἑτέρας τινὸς τέχνης μείζονος καὶ |
ὥσπερ εἴρηται τὸ μέσον . Ἔστιν ἄρα ἡ ἀρετὴ ἕξις προαιρετική , ἐν μεσότητι οὖσα , τῇ πρὸς ἡμᾶς , | ||
καὶ φυγή : ὥστε ἐπεὶ ἡ ἠθικὴ ἀρετὴ ἕξις ἐστὶ προαιρετική , ἡ δὲ προαίρεσις ὄρεξις βουλευτική , πᾶσα ἀνάγκη |
ἐκλεκτόν σου Ἰωσὴφ καὶ λελάληκα περὶ αὐτοῦ πονηρά , μὴ εἰδυῖα ὅτι υἱὸς σοῦ ἐστι . Τίς γὰρ τῶν ἀνθρώπων | ||
προβλήμασιν ἱκανῶς περὶ αὐτοῦ , καὶ ὅτι ἡ τὸ ὑποκείμενον εἰδυῖα πάντως καὶ τὰ καθ ' αὑτὰ ὑπάρχοντα δείκνυσι : |
. ἐὰν δὲ κακοποιὸς ἐμβῇ εἰς τοὺς Σελήνης τόπους αὐτῆς ἐχούσης τοὺς χρόνους κινδυνεύει εἰς τὸ ζῆν καὶ νόσους ἀθλήσει | ||
τῆς Α σφαίρας , μείζων ἐστὶν τῆς πυραμίδος τῆς βάσιν ἐχούσης εὐθύγραμμον τὸ ἴσον τῇ τοῦ πολυέδρου ἐπιφανείᾳ καὶ ὕψος |
φρονεῖν καθαρῶς ἐνδείκνυται , τὸ σεμνόν , οὐ τὸ αὔθαδες μεταδιώκουσα , τὸ θαρραλέον μετὰ λόγου καὶ μετ ' ἀσφαλείας | ||
διακοσμεῖ , γραμματικὴ μὲν ποιητικὴν ἐρευνῶσα καὶ παλαιῶν πράξεων ἱστορίαν μεταδιώκουσα , γεωμετρία δὲ τὴν κατ ' ἀναλογίαν ἰσότητα περιποιοῦσα |
ἡγεμόνων , ἐπιβατῶν ἀρεταί : παρὰ δὲ τοῖς Καππάδοξιν ὑπῆρχον ἀπειρίαι καὶ ἀγυμνασίαι καὶ ἡ πάντων τῶν κακῶν παραιτία ἀταξία | ||
. , τούτω μέν γε ἄμφω τὸν νοῦν ἐπεστησάτην τῆι ἀπειρίαι . ̈ . , Ἀ . ἀέρα καὶ νοῦν |
δικαίῳ , ὑποφαίνει δὲ ὀλιγάκις καὶ τὸ δυνατόν ʃ ἡ παροῦσα δημηγορία πλεῖον ἔχει τοῦ ἀναγκαίου , ἀφ ' οὗ | ||
, καὶ τῶν ἐρωτικῶν ἐκοινώνει , συμ - πράττουσα καὶ παροῦσα : καὶ ὅλως μικρότατον αὐτῶι τῆι Στατείραι μετεδίδου χρῆσθαι |
πρὸ αὐτῆς ὁ δύο πλείων [ τοῦ αʹ ] τοῦ ὑπόπροσθεν ὑπάρχει , καὶ ῥίζα γε τῆς πυθμενικῆς τοῦ μείζονος | ||
δὲ μεταξὺ ἀμφοῖν ἴση [ τῷ αʹ βʹ ] τοῖς ὑπόπροσθεν [ ἤγουν ἐστὶ γʹ ] : εἰδοποιὸς ἄρα μεσότητος |
ἐκβάλλει . τῷ ἀποτυγχάνοντι κοινὸν ἔγκλημα ἡ ἄνοια καὶ ἡ ἀφροσύνη . ὁ νοῦς : πρῶτον μὲν τὸ πειρᾶσθαι ἀγῶνος | ||
φρόνησις ὑγεία γάρ τις αὕτη διανοίας , τὸ δὲ φθεῖρον ἀφροσύνη νόσον ἀνίατον κατασκήπτουσα . τοῦτο δὲ „ νόμιμον αἰώνιον |
κατὰ τρόπον , εἰ τὸν ἐν ἡμῖν νοῦν παρασκευάσαιμεν πάσης κακίας ὥσπερ τινὸς κηλῖδος καθαρόν . κοσμητέον ἱερὸν μὲν ἀναθήμασι | ||
ὕδωρ : τὸ γὰρ εὐαλλοίωτον πρὸς ἀρετῆς μᾶλλόν ἐστιν ἢ κακίας , ὥστε , ὅταν ἔχῃ τὰ γνωρίσματα τῶν ἀρίστων |
δ ' ἐν ταῖς μετωνυμίαις , σκληρὰ δὲ καὶ οὐ σῴζουσα τὴν ἀναλογίαν ἐν ταῖς μεταφοραῖς γίγνεται , ἀλληγορίας τε | ||
διωκόμενος . λαοσσόος γὰρ ἡ Ἀθηνᾶ ἡ λαὸν διώκουσα ἢ σῴζουσα . δύσσοον δὲ οἱ μὲν τὸν κακοδαίμονα , οἱ |
οὕτω καὶ ὁ τὸ μέσον ἀμφοῖν ἀναπληρῶν πλάτος , ὁ πολυτίμητος νοῦς , ἐπιστήμην καὶ ἐπιστητὸν παράγει καὶ εἰς ταὐτὸν | ||
νοῦ θεάματα . καὶ πῶς οὐκ ἔσται τῆς αἰσθήσεως ὁ πολυτίμητος ἡμῖν νοῦς ἀτυχέστερος , εἴπερ ἐκείνη μὲν πρὸς ὄντα |
, ὁ διὰ τοῦτο μόνος στασιαζόμενος ἐν τοῖς συλλογισμοῖς καὶ ἀσύστατος ἐπὰν μὴ στασιάζηται : συνῆψεν ὁ Ἀριστοτέλης τῷ γένει | ||
μέντοι τις τῇ προκειμένῃ συντάξει προσδῷ τὰ προτακτικὰ ἄρθρα , ἀσύστατος ὁ λόγος γενήσεται , ὁ γραμματικὸς ἦλθεν διελέξατο , |
κατὰ μέν τινας τὸ αὐτό : κατὰ δέ τινας ἡ ἄλογος καὶ καθ ' ὑπερβολὴν δαπάνη . ἔστι γὰρ λάπτω | ||
οὕτως τὸ μεῖζον πρὸς τὸ ἔλαττον . αὕτη δέ ἐστιν ἄλογος : οὐχ ὑποπίπτει γὰρ ἀριθμῷ . Τοῦτό ἐστι τὸ |
τὸν ἀθάνατον κλῆρον εὕρωνται : διαφέρουσι δὲ ὅτι ἐκείνοις μὲν ἀβούλητος ἡ φυγὴ δι ' ἔργον ἀκούσιον , τούτοις δὲ | ||
οὐκ ἀπ ' εὐνοίας εἰσηγεῖσθαι ταῦτα φάσκων : ἐπειδὰν δὲ ἀβούλητος κακοπραγία συμβῇ , τοὺς μὲν ὡς ἀγαθοὺς μάντεις ἀποδέχεται |
καὶ ⌈ τοῦτο ποιῶν οὐκ ἔστι τρόπος , ὅπως οὐ λήψεται ⌈ τήμερον [ σήμερον ] ⌈ τὶ πρᾶγμα ἤγουν | ||
ἂν αἴσχιον ἢ δαπανηρότερον ; ἀντὶ ποίου δὲ ἀδικήματος ταύτην λήψεται δίκην ; ἀλλὰ καλεῖν μὲν δεήσει καὶ τἄλλα ποιεῖν |
ἥ γε χρεία τῶν σωμάτων τὰς αὐτῆς ὀρέξεις οὐ χαλεπῶς ἀναπίμπλησιν . Διψῇ τίς ; κρῆναι πανταχοῦ : πεινῇ τίς | ||
μὴ οὕτως διανοούμενος ἑαυτοῦ τὴν ψυχὴν ψευδοῦς καὶ ἀθέου δόξης ἀναπίμπλησιν . οὐχ ὁρᾷς ὅτι , κἂν εἰσαγάγῃ ἡμᾶς εἰς |
ὀλίγαι οὖσαι , καὶ ἐν αὐταῖς ἡ νύμφη πάνυ ἀκριβῶς ἐγκεκαλυμμένη , ὑπὸ τῶν γυναικῶν περιεχομένη : ἐς δὲ τὸ | ||
τὰ ὑπέρτερα ἐνεργοῦσα , μερικὴ δὲ καὶ ἀσθενὴς καὶ οἷον ἐγκεκαλυμμένη περὶ τὰ καταδεέστερα καὶ κοιλότερα στρεφομένη , ἔχοι ἂν |