| τὸ πλευρὸν ἐγύμνωσε μὲν ὠμότητος ἀνάπλεων φόνον , δὲ θανάτου δυσποτμώτερον μόρον , τότε δὴ τῆς τέχνης αὐτὸν ἐπαινέσαντες τῶν | ||
| δεδοικότα πάσης μὲν ὠμότητος ἀνάπλεων φόνον , παντὸς δὲ θανάτου δυσποτμώτερον μόρον οὐ γὰρ μετεῖναι τῶν νόμων δούλοις ἔφυ ἐγὼ |
| ἐμείχθη [ ! ! ! ἀπαρνῆται ] τάδε αὐτή τε δεινῆς [ συμφορᾶς ἀπηλλάγη ] παῖδάς τε τούσδ ' [ | ||
| ! ! ! ! ! ! ] , αὐτή τε δεινῆς [ συμφορᾶς ἀπηλλάγη ] παῖδάς τε τούσδ ' [ |
| κακῶν ἐπῶν . Ἄναξ , ἐμοί τοι μή τι καὶ θεήλατον τοὔργον τόδ ' ἡ ξύννοια βουλεύει πάλαι . Παῦσαι | ||
| διὰ τοῦτο πρὸς αὐτὸ ἐποίησε τὴν σύνταξιν : οὐδὲ συμφορὰν θεήλατον : γράφουσί τινες οὐδὲ συμφορὰ θεήλατος , ἀγνοοῦντες δέ |
| τῶν ἀναγκαίων ἐκβιασθεῖσιν , ἢ φυλάττουσι βεβαίας τὰς κρίσεις τὸν οἴκτιστον ἀπολέσθαι μόρον , δεηθεὶς τῶν ὑπάτων τὴν βουλὴν αὐτῷ | ||
| τὸ δὴ λεγόμενον οὔσης τῆς τοῦ ἀναιρεθέντος σποδοῦ . Τὸν οἴκτιστον ἀπολεῖται τρόπον ὑπ ' ἀνδρὸς ἐχθροῦ πολιτικῷ σιτίζοντος αἵματι |
| μὲν ἐπ ' ὀλίγον , ὅτι καὶ στύφει μετρίως , ἀπηλλαγμένον ἁπάσης ἄλλης ἰσχυρᾶς ποιότητος , ὡς ἐπικρατεῖν ἐν αὐτῷ | ||
| τὸν ἵππον τὸν Φόρμιδος , μάγων μέντοι σοφίας οὐδὲ αὐτὸ ἀπηλλαγμένον . ἔστι γὰρ Λυδοῖς ἐπίκλησιν Περσικοῖς ἱερὰ ἔν τε |
| οὐκ ἄνευ φροντίδος , οὐκ ἔξω προνοίας , οὐ χωρὶς μερίμνης , οὐκ ἄνευ σκέψεως , σὺν ἁρμονίᾳ , σὺν | ||
| τῆς δόξης ἀνωφελῆ φαντασίαν . ἃ γὰρ μετὰ πόνου καὶ μερίμνης καὶ βίας καὶ χρόνῳ συνεσώρευσαν , τούτων ἐν στιγμῇ |
| , ἰσοδυναμοῦσαι ἀλλήλαις . ἐμέλλετε ἐοίκατε : “ ὣς ἂρ ἐμέλλετε τῆλε φίλων καὶ πατρίδος αἴης . ” ἐμίστυλλεν εἰς | ||
| ” τεθαύμακα τῆς εὐαρμόστου συμφωνίας : ἐπεὶ καὶ πῶς οὐκ ἐμέλλετε , φήσαιμ ' ἄν , ὦ γενναῖοι , πολέμῳ |
| , τούτου δὴ μόνου καὶ τύραννος . ὑπὸ τυράννου γινομένης ἀπειλῆς τίνος εἶ τότε μάλιστα μέμνησο . λόγον οἶς οὐ | ||
| οἶδα τὰ τοιαῦτα , ὅτι μέχρι ψόφου κενοῦ χωρεῖ καὶ ἀπειλῆς “ . οἶδα θρίων τὸν ψόφον : ⌈ ὅτι |
| δὲ μόνος ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τὸ δεύτερον καταστὰς τό τε ἄγος ἀφοσιοῦται τὸ περὶ τοὺς πρέσβεις γενόμενον προειπὼν τοῖς ἐργασαμένοις | ||
| ᾖ κριθιάσας , ἢ ὑψαυχενήσας καὶ ἀτιμαγέλης γεγονὼς παρὰ τὸ ἄγος ἀγοστής καὶ ἀκοστής κατὰ τροπὴν προηγεῖσθαι . . . |
| καὶ ὅτι χρὴ προηγεῖσθαι τῶν ἀγαθῶν τούτων ὅτῳ μέλλει μὴ πεπλασμένως ὑπάρξειν ἀβίαστον τὴν ὁρμὴν τῆς ψυχῆς καὶ αὐτοκρατῆ καὶ | ||
| κακὸν ] ? καὶ τῶν δογμάτων [ ] ἕκαστον [ πεπλασμένως ] τὸν Ἐπίκουρον , ἀλλ ' οὐκ [ ἀπὸ |
| καὶ ἀναστρόφως , ἵνα καὶ ἡ ἀκοὴ ὡς ὁρώ - σης ἀντιλάβηται τῆς ὄψεως , δεῖ πολὺ πρότερον αὐτὴν ὅρασιν | ||
| . καὶ οὔπω ἀπεικός . καὶ γὰρ ἐνίοτε ὀργώ - σης τῆς ἐκκριτικῆς δυνάμεως , ἐπὶ τῷ τοὺς λυποῦντας τῶν |
| . . χρήσαντ ' ἐμοί ] καὶ τὰς ἐπιθυμίας τῆς τόλμης φημὶ τὸν Ἀπόλλωνα χρῆσαί μοι . πλειστηρίζομαι ] καυχῶμαι | ||
| : ἀντὶ τοῦ τρυφηλοὶ καὶ τὴν σάρκα διαῤῥέοντες . Ἅπαντα τόλμης καὶ ἀναισχυντίας : ὅτι ἡ ἀναισχυντία νικᾷ τὰ πολλά |
| τέκνα : κοὐ τὸ σὸν μὲν εὖ παρὰ δίκην ἔσται κακίστης εὔνιδος τιμωρίαι , ἐμὲ δὲ συντήξουσι νύκτες ἡμέραι τε | ||
| μεγίστων ὑπόμνημα εἰς ἀεὶ γενησόμενον , τέχνης καλλίστης καὶ ἐπινοίας κακίστης καὶ δικαίας κολάσεως . ἐγὼ μὲν οὖν καὶ τὸ |
| καὶ φοβερὸν ὡς τὸ κακὸν ἀντ ' ἀγαθοῦ γενέσθαι καὶ δυσσεβῆ ἀντ ' εὐσεβοῦς . διὰ τοῦτο οὔτε Λέοντα ἤγαγε | ||
| ' ἀνόσιον γήμας γάμον , μήτηρ δὲ ς ' ἄνδρα δυσσεβῆ κεκτημένη . ἄμφω πονηρὼ δ ' ὄντ ' ἀνηιρεῖσθον |
| μητρὸς λόγῳ τὸ σημεῖον : τί γὰρ τὸ κατεπεῖγον μὴ συναινέσαι τὸν γάμον τοῦ νεανίσκου τὴν μητέρα τῇ θυγατρὶ ἑαυτῆς | ||
| τῇ τοῦ πατρὸς γνώμῃ καὶ τῇ τῆς μητρὸς ταῦτά σοι συναινέσαι . εἶπε μὲν οὖν οὕτως ὁ Κῦρος , ὅμως |
| ἔβην , ὦ φίλτατ ' Αἴας , τὸν σὸν ὡς ἐπῃσθόμην μόρον διώκων κἀξιχνοσκοπούμενος . Ὀξεῖα γάρ σου βάξις ὡς | ||
| ἢ τύχῃ πάρα . Ὦ πάντες ἀστοί , τῶν λόγων ἐπῃσθόμην πρὸς ἔξοδον στείχουσα , Παλλάδος θεᾶς ὅπως ἱκοίμην εὐγμάτων |
| ἀρνὸς ἐσχέθη νώτοις * * * “ δίκην δ ' ἀνοίης ” εἶπεν “ ἀξίως τίνω : τί γὰρ ὢν | ||
| καὶ φαῦλα : ἐγὼ δὲ ἕνα γελῶ τὸν ἄνθρωπον , ἀνοίης μὲν γέμοντα , κενεὸν δὲ πρηγμάτων ὀρθῶν , πάσῃσιν |
| γὰρ δίκης ὁ ἔλεος παρ ' αὐτῷ ἐστιν ἅτε τὸν κολάσεως ἄξιον οὐ μετὰ τὴν δίκην , ἀλλὰ πρὸ δίκης | ||
| καθόλου παρεᾶται ὡς φανερὰ ἡ λέγουσα , ὅτι πᾶς μοιχὸς κολάσεως ἄξιος ἢ πᾶς κλέπτης ἢ πᾶς ἱερόσυλος , ἐφ |
| , ἐφ ' ᾧ τὴν ψῆφον εἶχον πράγματι , τούτου κατεψηφίσατο . καίτοι τὸν ἐκείνους ἐξηπατηκότα τοὺς δικαστάς , ἆρ | ||
| : ” πάλαι καὶ ἐκείνων καὶ ἐμοῦ ἡ φύσις τοῦτον κατεψηφίσατο ” . Ἀναξαγόρας ἀπαγγείλαντός τινος , ὅτι τεθνήκασιν αὐτοῦ |
| μοῦνος ἀνδρῶν ἔπρηξας ; τὰ οὐ πάμπαν ἐπαινέω . ὦ σχέτλιε , ὃς τοιάδε ἔτλης , οἷα μήτε σὲ παθέειν | ||
| μ ' ὁρῶν τὸν προστρόπαιον , τὸν ἱκέτην , ὦ σχέτλιε ; Ἀπεστέρηκας τὸν βίον τὰ τόξ ' ἑλών : |
| , πρός τι χωρίον Λίβυσσαν καλούμενον τῇ κλήσει , δοκῶν θανεῖν εἰς Λίβυσσαν πατρίδα τὴν οἰκείαν . ἦν γὰρ Ἀννίβᾳ | ||
| μέγας γὰρ ἁγὼν καὶ βλέπω δύο ῥοπάς : ἢ γὰρ θανεῖν δεῖ μ ' , ἢν ἁλῶ τεχνωμένη , ἢ |
| φάος τόκου , δαίμονά τ ' ἔταν , ἄμαχον ἀπόλεμον ἀνίερον , Θράσος , μελαίνα μελάθροισιν Ἄτα , εἰδομένα τοκεῦσιν | ||
| καὶ ἀπεβάλλετο τὴν δυσσεβῆ τροπὴν τῆς φρενὸς τὴν ἄναγνον καὶ ἀνίερον ἐκτροπὴ γάρ ἐστι νοῦ καὶ δυσσέβεια ἀκάθαρτος καὶ παράνομος |
| . τὸ ” βρῦν “ πρόσφθεγμα παιδικῶν καὶ νηπίων . πρόσφθεγμα παιδικόν . βρῦν εἴποις ] δι ' οὗ ἐμφαίνουσι | ||
| θρηνεῖ . αἴλινα : ἤτοι θρηνητικά . ἱὴ παιῆον : πρόσφθεγμα καταφρονοῦντος ? ? . ἀναβάλλεται : ὑπερτίθεται . πέτρος |
| προπομπεύοντας , τοὺς ἑπομένους . ἐγὼ δὲ εἰδὼς ὁπόσα με ἠνία καὶ ἔστρεφεν , ἐκείνοις μὲν τῆς ἀνοίας συνεγίνωσκον , | ||
| βάθους ἅτε τῆς ὄψεως μηκέτι ἐφικνουμένης , πάνυ μ ' ἠνία τὸ χρῆμα καὶ πολλὴν παρεῖχε τὴν ἀπορίαν . κατηφεῖ |
| ἕως ἔτι κάρτος ἀέξεται , οὔ τιν ' ἐάσω ἐχθρὸν ἐμῆς κεφαλῆς , ἀλλ ' Ἄιδι πάντας ἰάψω , οὕνεκ | ||
| καὶ ξύλλογοι γυναικοπληθεῖς : οὐ γὰρ ἐξανέξομαι λεύσσων δάμαρτος τῆς ἐμῆς ὁμήλικας . ἐρεῖ δέ μ ' ὅστις ἐχθρὸς ὢν |
| , ἔφη ὁ Σωκράτης , τῆς καλλίστης ἀρετῆς καὶ μεγίστης ἐφίεσαι τέχνης : ἔστιν γὰρ τῶν βασιλέων αὕτη καὶ καλεῖται | ||
| τοῦτο σὺ μὲν οὐκ ἀρκῇ τοῖς σοῖς , ἀλλ ' ἐφίεσαι τῶν ἐκείνων : ἐκεῖνοι δ ' ἀρκοῦνται τοῖς ἑαυτῶν |
| καὶ Αἰσχύλος ὁ τῆς τραγῳδίας ποιητὴς λέγων δέδοικα μωρὸν κάρτα πυραύστου μόρον . Ὁ δὲ κίγκλος ζῷόν ἐστι πτηνὸν ἀσθενὲς | ||
| . Μέμνηται καὶ αὐτοῦ Αἰσχύλος εἰπών : Δέδοικα μωρὸν κάρτα πυραύστου μόρον . Εἴρηται δὲ ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν ἑαυτοῖς |
| δεῖται ˘ – μὴ συνεπιθρηνεῖν , μὴ σφύζειν θεόθεν δὲ πνέοντ ' οὖρον ἀνάγκη τλῆναι καμάτοις ἀνοδύρτοις δοῦλος πέφυκας , | ||
| καὶ φίλους κέρδος φέρει . τὸν μέγαν Ἀγαμέμνονα θεόθεν δὲ πνέοντ ' οὖρον ἀνάγκη τλῆναι καμάτοις ἀνοδύρτοις . δοῦλος πέφυκας |
| Νέμεσις τὴν Ἑλένην ἐτιμωρήσατο : ἄλλως : ἡ νέμεσις τῆς δίκης τῶν θεῶν ἔμολεν , ὅ ἐστι : δίκην ἀπαιτεῖται | ||
| ” τἀδίκημα τῶν παρόντων ἐστὶ κακῶν αἴτιον , τῆς ἐφόρου δίκης τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων ἤδη τι μηχανωμένης καθ ' ἡμῶν |
| τῆς σήψεως , πυρέττουσι μᾶλλον : ὅταν δὲ τὰ τῆς ὠμότητος , ῥιγῶσι , καὶ διὰ τὸ ὑπάρχειν αὐτὰ ἡπισαπῆ | ||
| μὴ δεδοικότα παθεῖν τὸ μέλλον δεινὸν ἢ δεδοικότα πάσης μὲν ὠμότητος ἀνάπλεων φόνον , παντὸς δὲ θανάτου δυσποτμώτερον μόρον οὐ |
| τῶν βαρέων καὶ κούφων ἐξέ - τασιν ποιεῖσθαι , οὐδὲ ἄτερ κανόνος τὴν τῶν εὐθέων καὶ στρεβλῶν διαφορὰν λαβεῖν , | ||
| ' ἀνθεμώδους ἦρος οὔτε καρπίμου θέρους βέβαιον , ἀλλ ' ἄτερ γνώμης τὸ πᾶν ἔπρασσον , ἔστε δή σφιν ἀντολὰς |
| τοῦ ἔργου ἅψασθαι . Τοὺς προὔχοντας τοίνυν πάντας τῆς πόλεως κοινωνῆσαι αὐτῷ τοῦ σκέμματος πείσας καὶ τὴν Ἀδριανούπολιν ἅπασαν ὑπὲρ | ||
| πόλεως ἁπάσης ἐξαναλώθησαν , οὐδενὸς ὑπολειφθέντος μέρους , ὃ δυνήσεται κοινωνῆσαι ταφῆς . μυρίους μέντοι καὶ ἄλλους πολυτρόποις κακῶν ἰδέαις |
| ] τὰς πολλῆς φθορᾶς καὶ δυστυχίας προξένους τύχας ] τὰς δυστυχίας ἄθλων ] τῶν αὐτῆς πόνων σοῦ ] παρὰ σοῦ | ||
| δυστυχῶν ὑπὸ τῶν φίλων ἠμελεῖτο , γήμας δὲ καὶ τῆς δυστυχίας ἀπαλλαγεὶς , τότε πάλιν φίλους ἔσχε . πρὸ τοῦ |
| καὶ ὀστέων φθορὰς σκωλήκια ἐξ αὐτοῦ ποιῶν καὶ ἐντιθεὶς μέχρις ἀποβολῆς τῶν ἀλλοτρίων : πρὸς δὲ τὸ ἀνακαθαίρειν ἕλκη , | ||
| χρυσίῳ χαλκῷ , κυπρίου τοῦ αἱματώδους # δʹ , κασσιτέρου ἀποβολῆς # Ϛʹ . Μαγνησίαν ἐπίβαλε τῷ κασσιτέρῳ # βʹ |
| τῶν πωλικῶν τε καὶ παρθενικῶν ἑδωλίων καὶ καθεδρῶν ἐκπορθῆσαι καὶ ἐξαρπάσαι ἐμέ . . μεγάλ ' ] κακὰ δηλονότι . | ||
| τοιούτου στερηθῆναι πολίτου , αὑτῷ δὲ τοῦ κακῶν ἄνδρα ἀγαθὸν ἐξαρπάσαι , καθάπερ Ἀθηνᾶ τῆς Στυγὸς τὸν Ἡρακλέα . Εἶεν |
| ἄγων : Ἡσυχάζων . . προβατίου βίον : Μωροῦ καὶ ἀνοήτου : [ διὰ τὸ ἀδρανὲς τῆς διανομῆς τῶν πραγμάτων | ||
| καὶ φροντιστοῦ ἀνδρός , εἰ δὲ εἰς τὰ ἀριστερά , ἀνοήτου . εἰ δὲ εἰς τῶν ἄλλων μερῶν οἷον δή |
| τότε , ἵνα τὸ τῆς εὐδαιμονίας τε καὶ φιλοσοφίας σωτήριον ἔναυσμα χαρίσηται τῇ θνητῇ φύσει , οὗ μεῖζον ἀγαθὸν οὔτε | ||
| κτίσεως ἢ περὶ φύσεως ἀνθρώπου , καὶ οὐδὲ τὸ τυχὸν ἔναυσμα ἄξιόν τι τῆς ἀληθείας ἐξεῖπον . δοκεῖ δὲ τὰ |
| κολάσεις ὑμῖν τεχνιτεύσω . τοσαῦτα εἰπὼν ὁ θεός , ὁ κἀμοῦ κύριος , τὰ λοιπὰ τῶν στοιχείων συγγενῆ μίξας , | ||
| ; ἢ μή τις ἠνάγκασέ σε ἐπιλαθέσθαι τῶν ὅρκων τε κἀμοῦ ; Ταῦτα ἔλεγε καὶ κατεφίλει συνεχῶς , ὁ δὲ |
| διώκειν , ὕβρεος οὐ πόθου χάριν . Ἑλλάδος ἔγωγε τῆς ταλαιπώρου στένω , ἣ Κυδίαν ναύαρχον ἐξεπέμψατο . ὃς νῦν | ||
| σὺ καινῶς μοι λάλει . ὅσον οὐ τέθνηκα . τοῦ ταλαιπώρου πάθους . Ὦ δυστυχεῖς ἡμεῖς μὲν οἱ πεπρακότες τὴν |
| κτανόντας ἀντικατθανεῖν δίκῃ . ταῦτ ' ἐν μέσῳ τίθημι τῆς κακῆς ἀρᾶς , κείνοις λέγουσα τήνδε τὴν κακὴν ἀράν : | ||
| αὐτοῖς , ἔτι περιὼν κατηγορεῖται πρὸς ἑνὸς τῶν μειρακίων δοκιμασθέντος κακῆς ἐπιτροπῆς . λέγει δὲ κατ ' αὐτοῦ τὴν δίκην |
| . ἐρῆμοι : τοῦ θεραπεύσοντος . ἀρετῆς : φιλανθρωπίας , ἀγάπης τὰς ὀλοφύρσεις : λείπει ἡ πρός : πρὸς τὰς | ||
| ὑγρᾷ . Μνησάμενος : μνησθεὶς , ἀναμνησθείς . φιλότητος : ἀγάπης , φιλίας , μνησθεὶς τῆς κοινῆς τῆς ἀνθρωπότητος φύσεως |
| ' ἀγαθὴ κουροτρόφος : οὐ γὰρ ἔγωγε ἧς σαρκὸς δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἰδέσθαι . ὀπταλέος δ ' εἰσῆλθε πελώριος ἱππότης | ||
| , φησί . οὔτε γὰρ ὕπνος οὔτ ' ἔαρ ἐξαπίνας γλυκερώτερον : οὔτε ὁ ὕπνος ἡμῖν γλυκύτερος οὔτε τὸ ἔαρ |
| Διὸς δ ' ἐξείρετο βουλήν : τίπτ ' αὖτ ' ἀργικέραυνε θεοὺς ἀγορὴν δὲ κάλεσσας ; ἦ τι περὶ Τρώων | ||
| ἐκέλευσε θεοὺς ἀγορήνδε καλέσσαι καὶ τίπτ ' αὖτ ' , ἀργικέραυνε , θεοὺς ἀγορήνδ ' ἐκάλεσσας ; ἦ τι περὶ |
| πρωτείου νῦν ἁμιλλωμένας καὶ παρ ' ὧν ἡ πλείστη τῆς ἔριδος ἀρχὴ συμβαίνει , οὐκ αὐτῶν , ὥς γ ' | ||
| , τοῖος ἐὼν οἷός ποτ ' ἐϋκτιμένῃ ἐνὶ Λέσβῳ ἐξ ἔριδος Φιλομηλεΐδῃ ἐπάλαισεν ἀναστάς , κὰδ δ ' ἔβαλε κρατερῶς |
| στρατηγῶν εὐκλεᾶ τ ' ἔχων φάτιν . ὀλίγον ἄλκιμον δόρυ κρεῖσσον στρατηγῶι μυρίου στρατεύματος . ὀλίγοι γὰρ ἐσθλοὶ κρείσσονες πολλῶν | ||
| τῇ ξυντυχίᾳ , προσένευσαν , ἡγησάμενοι ἐν τῷ αὐτίκα φόβῳ κρεῖσσον εἶναι σφίσιν ὑπὸ τῶν ἐν ταῖς ναυσίν , εἰ |
| ὅτι Προσήγγελκά σε . ἀμέλει δὲ καὶ τὰ ἐκ τῆς γυναικείας ἀγορᾶς διακονῆσαι δυνατὸς ἀπνευστί . καὶ τῶν ἑστιωμένων πρῶτος | ||
| ἀνδρὸς ἀναλαβεῖν δόξαν καὶ τόλμαν , τὸν δ ' ἄνδρα γυναικείας ψυχῆς ἀσθενέστερον γενέσθαι . Παραπλησία δὲ ταύτῃ τῇ διαθέσει |
| ἔργοισιν εἰς βλάβην φέρον , οὔτοι βίου μοι τοῦ μακραίωνος πόθος , φέροντι τήνδε βάξιν . Οὐ γὰρ εἰς ἁπλοῦν | ||
| πῶς ἐπολεμήσατε ; . ἔρως μέν ἐστιν ἐπιβολὴ φιλοποιΐας , πόθος δ ' ἀπόντος , ἵμερος δ ' ἔρως σπανίζων |
| ἐκ τῶν ἀποτελεσμάτων ἐπιδεικνυμένη τὸ εὐχάριστον , ἀλλ ' ἐκ προσδοκίας τῶν μελλόντων : ἀρτηθεῖσα γὰρ καὶ ἐκκρεμασθεῖσα ἐλπίδος χρηστῆς | ||
| καὶ ἀπὸ τῆς ὑμετέρας Ἀσίας τῶν ἔργων λόγος βεβαιῶν τὰς προσδοκίας . οὐδὲν γὰρ οὕτω μέγα τῶν ἀγγελλομένων ὄντων ἁπάντων |
| πόλιν παχῦναι , ξενικὸν ἀστικόν θ ' ἅμα λέγων διπλοῦν μίασμα πρὸς πόλεως φανὲν ἀμήχανον βόσκημα πημονῆς πέλειν . τοιαῦτ | ||
| πῶς οὖν οἱ μηδὲ ὁρῶντες ἵνα μὴ ἑαυτοῖς ἄγος καὶ μίασμα προστριψαίμεθα , φονεύειν δυνάμεθα ; καὶ οἳ τὰς τοῖς |
| , τοὺς δὲ ἐφορᾷ Θέμις . Καὶ μὴν καὶ τόδε δυστυχοῦς ἐν ἀσθενείᾳ τε καὶ ἀτιμίᾳ καὶ προπηλακισμῷ τῶν λόγων | ||
| τρυφᾶι δ ' ὁ δαίμων : πρός τε γὰρ τοῦ δυστυχοῦς , ὡς εὐτυχήσηι , τίμιος γεραίρεται , ὅ τ |
| τὸν Δέλφιν . ἁ μεγάλοιτος : ἡ μεγάλως δυστυχής . οἶτος γὰρ οὐ μόνον ὁ θάνατος , ἀλλὰ καὶ πᾶν | ||
| ' οὐ γίνετ ' ἐρωή , ἀλλὰ φόνος τε καὶ οἶτος ἐπὶ πλέον αἰὲν ἀέξει . Ζεῦ πάτερ , οὐδέ |
| ἤνυτο δ ' ἠώς . Καί ῥ ' ὅτε δὴ παύσαντο ποτοῦ δαιτός τ ' ἐρατεινῆς , δὴ τότε που | ||
| ἱερείου καρποῦσθαι : διὸ ἡ διπλῆ . . αὐτὰρ ἐπεὶ παύσαντο πόνου τετύκοντό τε δαῖτα : ὅτι πόνον τὸ ἐπὶ |
| ” τοιῶνδε μὲν δὴ τῶν τετράδων οὐσῶν καὶ ὧδε ἀγυμνάστων ἀπαιδεύτου γυμναστοῦ μέτρια πάθη : τὸ γὰρ τοιοῦδε ἀθλητοῦ ἁμαρτεῖν | ||
| παιδιὰ τῆς τοῦ ἀνδραποδώδους καὶ ἡ τοῦ πεπαιδευμένου τῆς τοῦ ἀπαιδεύτου . παράδειγμα δ ' ἑκατέρας τίθεται τάς τε παλαιὰς |
| ᾖ ἐν οἰκίσκῳ , ᾠδῆς ἀπέχεται , καὶ ἀμύνεται τὸν ὀρνιθοθήραν ὑπὲρ τῆς δουλείας τῇ σιωπῇ . οὗπερ οὖν οἱ | ||
| πέρδιξ , θαρρῶν ἤδη τῆς ἀσχολίας τῆς ματαίας ἀπαλλάττει τὸν ὀρνιθοθήραν ἀναπτάς , καὶ ἐᾷ τὸν ἄνδρα κεχηνότα . εἶτα |
| δεῖμα , ὄκνος , αἰσχύνη , ἔκπληξις , θόρυβος , ἀγωνία . δεῖμα μὲν οὖν ἐστι φόβος δέος ἐμποιῶν , | ||
| ζωῆς ζ ἀνοίξεις ἐργαστήριον ἐξαπίνης η σωθήσῃ ἀσθενῶν . μὴ ἀγωνία θ σοφιστεύσεις ἐν τιμῇ πολλῇ ι οὐχ εὑρήσεις τὸ |
| τε καὶ τοῦ λεγομένου τότε εὐνούχου , καταφρονήσαντος τῆς Καμβύσου μωρίας . Λέγεται δὴ ταῦτά γε , καὶ ἔοικεν σχεδὸν | ||
| ἤ τι τοιοῦτο . τὸ δ ' ἐμὲ : Οὐ μωρίας πλέων . . 〛 ἀποσποδῆσαι : Ἀντὶ τοῦ ἀφανίσαι |
| πέτρᾳ προσηλῶσθαι τοῦτό φησι . . χειμαζόμενον ] πάσχοντα . ἀμπλακίης ] τίνος ἀμπλακίας ἤγουν πταίσματος κολάσεως ὀλέκῃ καὶ φθείρῃ | ||
| , κακόπτερε Μοῦσα θανόντων , φωνῆς ἡμετέρης , σῆς τέλος ἀμπλακίης : ἄνθρωπον κατέλεξας , ὃς , ἡνίκα γαῖαν ἐφέρπει |
| τῇ ψυχῇ μόνον οὐ καθ ' ἑκάστην ἡμέραν ὑπομιμνῄσκει τῆς ἀνθρωπότητος ἀπὸ τῶν ὑψηλῶν καὶ ὑπερόγκων ἀντισπῶσα καὶ στέλλουσα καὶ | ||
| φιλότητος : ἀγάπης , φιλίας , μνησθεὶς τῆς κοινῆς τῆς ἀνθρωπότητος φύσεως : μυθεύονται γὰρ ἄνθρωπον εἶναί ποτε τὸν δελφῖνα |
| . Ὅταν δὲ ταῦτα ᾖ , ἡ αἰδὼς καὶ ἡ νέμεσις ἀμφιασάμεναι φάρεα λευκὰ πρὸς οὐρανὸν ὁρμῶσι , λιποῦσαι τοῖς | ||
| , ὁ δὲ ἐλλείπων τῷ αἰδεῖσθαι ἀναίσχυντος . καὶ ἡ νέμεσις δὲ παθητικὴ μεσότης , λύπη τις οὖσα ἐπὶ ταῖς |
| πέδον πολυχανδέος ἄντρου , θαῦμα μέγ ' ἀνθρώποισι καὶ ὕστερον ἐσσομένοισι . Καί οἱ πὰρ κλισίην φαρέτρη παρεκέκλιτο μακρὴ ἰῶν | ||
| ἀντιλέγων ἐρεῖ : αἰσχρὸν γὰρ τόδε γ ' ἐστὶ καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι . πῶς οὖν διοικεῖ ; ὅτι μὲν γὰρ |
| , δοκεῖν τοῖς ἔξωθεν ἀφρονεῖν . : θρῆνος ] Ὁ οἶκτος . : διδάσκαλος ] Τοῦ μὴ λυπεῖν τὸν Δία | ||
| ἀπαγγελεῖ . κατολοφύρομαι σὲ τὸν χερνίβων ῥανίσι μελόμενον αἱμακταῖς . οἶκτος γὰρ οὐ ταῦτ ' , ἀλλὰ χαίρετ ' , |
| ἔλαθεν . ὁ δὲ ὄχλος , καίπερ ἀγανακτῶν , ἡσύχασεν ἐντραπεὶς τὸ βάρος καὶ τὴν παρρησίαν τἀνδρός . ἀλλὰ μὴν | ||
| μετὰ παρρησίας . τούτου δὲ ῥηθέντος ὁ μὲν δῆμος ἅπας ἐντραπεὶς τὸ βάρος τοῦ λόγου παραχρῆμα ἐκ τῆς ἐκκλησίας ἀπεχώρησεν |
| δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ γινώσκω , φρονέω : τά γε δὴ νοέοντι κελεύεις . ἀλλ ' | ||
| σοφίῃ αὐτοῦ ἐγένετο . Ἐγὼ δὲ καὶ περὶ Βελλεροφόντεω τοιάδε φρονέω : πτηνὸν μέν οἱ γενέσθαι ὡς ἵππον οὐ μάλα |
| ἀπρέπειαν ὀκνῶ καὶ λέγειν , ὧν ἀπηλλαγμένοι ἂν εἶεν , κολακείας τε πλουσίων πένητες ἀπορίας τε καὶ ἀλγηδόνας ὅσας ἐν | ||
| δουλεύοντες ἀλλ ' οἱ μετὰ πειθοῦς ὑπακούοντες ἀνύποπτα καὶ ἔξω κολακείας προσποιήτου δρῶντές τε καὶ πάσχοντες διατελοῦσι καὶ οὐδέ ποτε |
| φέρων αὐτῷ τὸν ἵππον . ἔσκωπτον οὖν αὐτὸν ἀεὶ τῆς ἀμεριμνίας , ὅτι σχολάζει φιλεῖν καὶ δοῦλός ἐστιν ἐρωτικῆς ἡδονῆς | ||
| ἔχθρας ἢ ἁρπαγῶν , τὸ δὲ εʹ περὶ συμφωνίας καὶ ἀμεριμνίας , φιλίας καὶ καλοκαγαθίας , τὸ δὲ ἕκτον ἐν |
| τὸν τρόπον , ὑποχειρίους ποιῆσαι τοὺς υἱεῖς τῶν εὐγενεστάτων , ἄφυκτον ἀνάγκην ὑπολαβὼν τοὺς πατέρας αὐτῶν καταλήψεσθαι τῆς σωτηρίας τῶν | ||
| καύματι παροπτῶν ταύτην ἔχει προσφοράν . Ἔχουσι δὲ οὗτοι κακὸν ἄφυκτον , τοὺς ἐν τοῖς ἕλεσι λέοντας ἐπιτιθεμένους αὐτοῖς . |
| ἡ Λαφρία καλουμένη παρὰ Μεσσηνίοις : σέβεσθαι δέ σφισιν ἀπὸ τοιοῦδε αὐτὴν καθέστηκε . Καλυδωνίοις ἡ Ἄρτεμιςταύτην γὰρ θεῶν μάλιστα | ||
| πᾶσι καταφανές , τί δὲ τὸ αἴτιον τὸ ἀποτελεσματικὸν τοῦ τοιοῦδε χρήματος , ὃ καὶ διαφόρους ἐποίησε τοὺς χαρακτῆρας , |
| : ἱκανὼ γὰρ τὼ φύλακε κωλύοντε , δέος τε καὶ αἰδώς , αἰδὼς μὲν ὡς γονέων μὴ ἅπτεσθαι εἴργουσα , | ||
| οὐκ ἐθέλει νεικεῖν : ἵνα γὰρ δέος , ἔνθα καὶ αἰδώς . οὐκ ἐφάμην Ἀχιλῆϊ χολωσέμεν ἄλκιμον ἦτορ ὧδε μάλ |
| μόνον δὲ ἀδελφοὶ ἀποθνήσκοντες ἐχθρῶν ὄλεθρον σημαίνουσιν ἀλλὰ καὶ ζημίας προσδοκωμένης λύσιν . οἷον Διοκλῆς ὁ γραμματικὸς φοβούμενος ἐξ ἐπηρείας | ||
| οὗ ἦν ἡ ἀρχὴ Σύρων , καὶ ὁ ἄνθρωπος καίτοι προσδοκωμένης ζημίας ὅμως ὁμολογεῖ ταῦτα καὶ ἀθῶος ἀπῆλθεν οὐδὲν ἐμοῦ |
| οὔτε θέομεν οὔτ ' ἐλαύνομεν . καὶ πῶς γυναικῶν θηλύφρων ξυνουσία δημηγορήσει ; πολὺ μὲν οὖν ἄριστά που . λέγουσι | ||
| . αὕτη , ξένε , ἡ Ὀδυσσέως τε καὶ Ὁμήρου ξυνουσία , καὶ οὕτως Ὅμηρος τὰ ἀληθῆ μὲν ἔμαθε , |
| τῶν μυθευομένων ἀετῶν μνημεῖα : τοῦτο κατὰ δία ἀναπεφώνηται : ἐλεος ? τὸ γενήσεται ? : ἢ οὐδείς : ἠλέκτρα | ||
| τῶν μυθευομένων ἀετῶν μνημεῖα : τοῦτο κατὰ δία ἀναπεφώνηται : ἐλεος ? τὸ γενήσεται ? : ἢ οὐδείς : ἠλέκτρα |
| γε τὴν ψῆφον δῶμεν , ἢ τοῦ ζωῶσαι ἢ τοῦ ἀπαλλάξαι αὐτούς . ” ὁ οὖν ῥηθεὶς Συμεών , ἅτε | ||
| ἑσπέριον , καὶ φθορὰν τῶν ἀνθρώπων ἐργάσασθαι καὶ τὴν γῆν ἀπαλλάξαι τοῦ βάρους , τὴν Ἑλένην ἐξέπεμψε τοῖς Τρωσὶ καὶ |
| ὁρμῆς οὐδ ' ὅλως ἀφέξεται . Δεῖ γὰρ τὸ τῆς ὑπερηφανίας μέγεθος καὶ τὸ τῆς ἐσθῆτος τυραννικὸν οἴκοι φυλάττειν , | ||
| ] ? περὶ τοῦ κουφίζειν ? [ ] [ ? ὑπερηφανίας ] ἐπιτομὴν ? [ τὸ ἴδιον ] μὲν ἔβλεπεν |
| καὶ παραδόξου ταύτης ἀποδημίας ; Νεότης μ ' ἐπῆρε καὶ θράσος τοῦ νοῦ πλέον . Παῦσαι , μακάριε , τραγῳδῶν | ||
| ὥσπερ οὐχὶ σῴζεται . Ποῖ γάρ ποτ ' ἐμβλέψασα τοιοῦτον θράσος αὐτή θ ' ὁπλίζῃ κἄμ ' ὑπηρετεῖν καλεῖς ; |
| ἴδιόν τι πάντως ἑαυτοῦ δίδωσιν : εἰ δὲ τοῦτ ' ἀψευδές ἐστι , γένοιτ ' ἂν Ἰσαὰκ οὐχ ὁ ἄνθρωπος | ||
| . οὐδὲν ἐν σώματι ἀληθές , ἐν ἀσωμάτῳ τὸ πᾶν ἀψευδές . πᾶν τὸ γενόμενον μεταβλητόν , οὐ πᾶν τὸ |
| διηγεῖτο δὴ μετὰ ταῦτα προθύμως καὶ ἡδέως , βουλόμενος αὐτὸν παραμυθήσασθαι , καθάπερ αἱ τίτθαι τὰ παιδία , ἐπειδὰν αὐτοῖς | ||
| τὸν τοῦ θεοῦ χρησμόν , ὡς οἷόν τε ἦν , παραμυθήσασθαι ἀπαλλαγέντες χρόνῳ τινὶ Ἐφέσου . Παρεσκευάζετο δὴ πάντα αὐτοῖς |
| ἀναισθήτου οὔσης , ἵνα τὸ ὅλον δηλώσῃ τὸν ἀναίσθητον καὶ ἀνόητον καὶ περιττολόγον . ΓΘ κρουνοχυτρολήραιον ] ἤγουν φλυαρός . | ||
| χαίροντα ἤδη εἶδες ; Ἔγωγε . Ἄνδρα δὲ οὔπω εἶδες ἀνόητον χαίροντα ; Οἶμαι ἔγωγε : ἀλλὰ τί τοῦτο ; |
| . , : Ξ . τῶν ὕπερ ἐνθάδ ' ἐγὼ γουνάζομαι οὐ παρεόντων ἑστάμεναι κρατερῶς : μηδὲ τρωπᾶσθε φόβον δέ | ||
| , , . , . νῦν δέ σε τῶν ὄπιθεν γουνάζομαι , οὐ παρεόντων , πρός τ ' ἀλόχου καὶ |
| ἐν πάσῃ πράξει τὸ ὅσιον αὐτὸ αὑτῷ , καὶ τὸ ἀνόσιον αὖ τοῦ μὲν ὁσίου παντὸς ἐναντίον , αὐτὸ δὲ | ||
| δὲ ἰχθυοπωλῶν φιλοσοφώτερον γένος οὐκ ἔστιν οὐδέν . οὐδὲ μᾶλλον ἀνόσιον . ἐπεὶ γὰρ αὐτοῖς οὐκ ἐτ ' ἔστ ' |
| δὲ δέομαι ὑμῶν , τοῦτο μὲν ἐάν τι τῇ γλώσσῃ ἁμάρτω , συγγνώμην ἔχειν μοι , καὶ ἡγεῖσθαι ἀπειρίᾳ αὐτὸ | ||
| ἔχειν γάρ με ἀνάγκην θεῷ ὁμιλῆσαι : ἧς ἐπιθυμίας ἂν ἁμάρτω , μέλλω ἀποτάσσεσθαι τῷ βίῳ . ἀναστήσας δέ με |
| ἦσαν οἱ τῆς σῆς ἐπιλαμβανόμενοι γνώμης ἢ οἱ τῆς ἐμῆς ἀμα - θίας τοῦτο ποιούμενοι σημεῖον . νῦν οὖν ἐπειδὴ | ||
| ἦσαν οἱ τῆς σῆς ἐπιλαμβανόμενοι γνώμης ἢ οἱ τῆς ἐμῆς ἀμα - θίας τοῦτο ποιούμενοι σημεῖον . νῦν οὖν ἐπειδὴ |
| σπέρματα , λέγω δὴ σῖτον καὶ κριθήν , ἐντειλαμένη μὴ φθονῆσαι , ἀλλὰ περιελθεῖν καὶ σκορπίσαι τὰ σπέρματα πᾶσιν ἀνθρώποις | ||
| πυργοῦντες αὑτούς . δεινοὶ γὰρ ἀνδρὶ πάντες ἐσμὲν εὐκλεεῖ ζῶντι φθονῆσαι , κατθανόντα δ ' αἰνέσαι . ὦ Ζεῦ πολυτίμητ |
| πάθους οὔτε ἐπεχείρει τῷ κακῷ οὔτε προὔφερεν , ἀλλ ' ἐνόσει καὶ παρεῖτο καὶ ἑκὼν ἐς τὸν θάνατον συνήργει . | ||
| . οἷον γάρ , οἷον ἐκεῖνό σου τὸ θρυλλούμενον . ἐνόσει ποτὲ τῶν ἡμετέρων φυλῶν τὰ κεφάλαια , δυοῖν ἀνδρῶν |
| ] ἔτραφεν αἴηι : ! ! ! ! ! ! Δαρδανιδῶν ] μεγαθύμων φῦλον ἐναιρ [ ! ! ! ! | ||
| ἄνω , λοιπὴ δ ' ἐστὶ τοῦ Πριαμιδῶν τε καὶ Δαρδανιδῶν αἵματος . „ ὁ μὲν δὴ ἔμπορος ἐρᾶν τὸν |
| ἐξ ὁμοίων γὰρ γεγονέναι δόξουσιν . διὸ πολλῆς καὶ μεγάλης φροντίδος δεῖ καὶ θεοῦ ὡς ἀληθῶς , ὃς τοῦ λόγου | ||
| ἀπαιτοῦντες , γυναῖκές τε κατὰ νόμους ἐγγυηθεῖσαι καὶ θυγατέρες ἐπίγαμοι φροντίδος οὐ μικρᾶς δεόμεναι τοῖς ἔχουσι καὶ γοναὶ παίδων ἀρρένων |
| φησί , γεγένησθε , ἀθάνατοι μὲν οὐκ ἐστὲ οὐδ ' ἄλυτοι τὸ πάμπαν , οὔτι μὲν δὴ λυθήσεσθε τῆς ἐμῆς | ||
| καὶ ἐπείπερ γεγένησθε , ἀθάνατοι μὲν οὐκ ἐστὲ οὐδ ' ἄλυτοι τὸ πάμπαν , οὔτι μὲν δὴ λυθήσεσθέ γε οὐδὲ |
| διὰ τούτου τὸν Ξέρξην . βωμὸν . θυσίαν . ὑπὸ φόβου . ἐν τῷ . ἄφωνος . μετὰ τοῦτο . | ||
| : οὐ γὰρ ἀνέλπιστον αὐτοῖς , ἀλλ ' αἰεὶ διὰ φόβου εἰσὶ μή ποτε Ἀθηναῖοι αὐτοῖς ἐπὶ τὴν πόλιν ἔλθωσιν |
| , Λιγυαστάδη , ὧδε δ ' ἄειδε : ὀγδωκονταέτη μοῖρα κίχοι θανάτου . Τῶν δὲ ᾀδομένων αὐτοῦ ἐστι τάδε : | ||
| γυναῖκά τ ' οὐ γυναῖκα , μητρῴαν δ ' ὅπου κίχοι διπλῆν ἄρουραν οὗ τε καὶ τέκνων . Λυσσῶντι δ |
| . τέκμαρ ? ? δὲ λέξω ? , ⋮ τῶι τόδ ? ' εὐδερκὲς ? [ ] φέρεις [ . | ||
| ᾤμην ἐγὼ τοὺς ἰχθυοπώλας εἶναι πονηροὺς τοὺς Ἀθήνησι μόνους . τόδ ' , ὡς ἔοικε , τὸ γένος ὥσπερ θήριον |
| πρὸς τὸ ἐν ἀρχῇ . Πέμπτος τόπος καὶ στοιχεῖον τοῦ τυχεῖν ψεύδους ἤ τινος ἀδόξου τὸ μηδεμίαν εὐθὺς ἐρωτᾶν θέσιν | ||
| οὐ γὰρ ἀφαιρεῖσθαι δεῖ τὸ προσελθεῖν τῷ δήμῳ καὶ λόγου τυχεῖν , οὐδ ' ἐν ἐπηρείας τάξει καὶ φθόνου τοῦτο |
| Ὀποῦντος ἦν ὁ Πάτροκλος λέγει Ὅμηρος , καὶ διότι φόνον ἀκούσιον πράξας ἔφυγεν εἰς Πηλέα , ὁ δὲ πατὴρ Μενοίτιος | ||
| ἔπραξαν , ἐκ πολλῶν δῆλον . εἰ γὰρ ὡς ἀληθῶς ἀκούσιον τὸ συμβὰν ἐγένετο καὶ ἡ ναῦς ἐρράγη , τὸ |
| τῶν τοιούτων ἔθος ἐστὶ λαμβάνειν : ὑπὸ δὲ νεωτέρου καὶ ἀπόρου περαίνεσθαι πονηρόν : τοῖς γὰρ τοιούτοις ἔθος ἐστὶ προσδιδόναι | ||
| τῶν ἐντεροκοιλιακῶν : σκαμμωνίας # β ζιντζιβέρεως λιβάνου ἀκακίας θείου ἀπόρου μαστίχης ἀνὰ # α ὄξει φυράσας καὶ ποιήσας γλοιῶδες |
| εἰλήφαμεν καὶ πλεῖστα ἀγαθὰ πεπόνθαμεν , εἰς τούτους μὴ ὅτι ἁμαρτεῖν , ἀλλὰ μὴ εὐεργετοῦντας τὸν αὑτῶν βίον καταναλῶσαι μέγιστον | ||
| ἀνταμείψασθ ' : οὐ γὰρ εἰκὸς οὔτ ' ἐμὲ ὑμῶν ἁμαρτεῖν τοῦτό γ ' οὔθ ' ὑμᾶς ἐμοῦ . Ἀλλ |
| καί ποτε καὶ παρέπεμψαν αὐτὸν ἀνθοβολοῦντες ὥσπερ ἀθλητὴν μεγάλου καὶ δυσχεροῦς ἀγῶνος : οὐδὲν γὰρ ἐδόκει τότε εἶναι φοβερώτερον τῆς | ||
| υἷες Ἀχαιῶν , εἴ τι καλὸν ἔχεις περὶ πράγματος οὕτω δυσχεροῦς λέγειν , ἐπίστελλε . καὶ μὴ πολλὰ ποίει τοιαῦτα |
| γένος ἡ γυναικεία φρήν : ἄλλως : χρῆμα τῆς θηλείας φρενὸς τὸ φθονεῖν : ταῖς ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ ἀνδρὸς γεγαμημέναις | ||
| . . βαθεῖαν ἄλοκα ] βαθεῖαν ἔχων τὴν ἄλοκα τῆς φρενὸς , ἐξ ἧς φρενὸς φύεται τὰ ἀγαθὰ βουλεύματα . |
| εὐτυχήσας , τοσαύτην δὲ φέρων ἐκ γένους φιλοτιμίαν ἀμφότερα μικρὸν ἐνόμισας μέρος εἰς εὔκλειαν ἄνευ πράξεων ἀγαθῶν . Πόθεν οὖν | ||
| που , ἤγουν οὐδαμῶς σπουδὴν ποιεῖς : ἤγουν ἀληθὲς τοῦτο ἐνόμισας , ὅτι σε παίζων Ἡρακλέα ἐσκεύασα ; 〛 ἆρα |
| τὸν οἰκεῖον ἐχθρὸν ἀμυνεῖται : δυνάμενος γὰρ καὶ ἄλλοις βοηθεῖν ἔκδικος πολλῷ μᾶλλον ἑαυτοῦ καταστήσεται . Φαρμακεία δὲ καὶ πᾶν | ||
| , καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ δεξιούμενος , λέγων ἥκειν μὲν ἔκδικος τοῦ Περτίνακος φόνου , τὴν δ ' ἀρχὴν παρέξειν |
| κακίας ἔγγονον , κακία δ ' ἐξ οἴκου τῆς ἀθανασίας πεφυγάδευται , θεῖον δέ τι διὰ τὸ μέγεθος ὁ κόσμος | ||
| ὁ δὲ φυγὰς ἐντὸς ὅρων τῆς πόλεως , εἰς ἣν πεφυγάδευται , κατακεκλείσθω διὰ τοὺς ἐφέδρους κολαστάς , οἳ γένει |
| εἶναι , ὃς οὐκ οἶδα εἴ τινα τῶν αὑτοῦ ὀργίων ἀτέλεστον καὶ ἀβάκχευτον περιεῖδεν . ὅρα οὖν μὴ κακοήθων τινῶν | ||
| ἄλλο ἐστὶν ἢ ἀπειλή . ἐπειδὰν οὖν μὴ γένηται , ἀτέλεστον τὸν φόβον ποιεῖ . Ἕπεται δὲ τούτῳ τῷ λόγῳ |
| αὐτομάτως γινομένων : τὰς δ ' ἀρχὰς ἀορίστους εἶναι . Χαλεπὸν δὲ πάλιν αὖ τὸ τοὺς λόγους ἑκάστοις περιθεῖναι πρὸς | ||
| ' οὐ ταῦτ ' ἀλλ ' ἐκεῖν ' ᾑρούμεθα ; Χαλεπὸν Πάμφιλε ἐλευθέρᾳ γυναικὶ πρὸς πόρνην μάχη . πλείονα κακουργεῖ |
| Δήμητρα , σῦκον οὐδὲ ἓν οὕτως ὅμοιον γέγονεν . τοιούτους ἁρετὴ ἔοικε τροφίμους τοὺς ἑαυτῆς δεικνύναι . ὢ τῆς ἐπιθήκης | ||
| ἀρετήν , δόξαν ἐξ αὐτῆς ποίει . Πλούτου πλέον πέφυκεν ἁρετὴ βροτοῖς . Περὶ χρημάτων λαλεῖς , ἀβεβαίου πράγματος . |