φησί , γεγένησθε , ἀθάνατοι μὲν οὐκ ἐστὲ οὐδ ' ἄλυτοι τὸ πάμπαν , οὔτι μὲν δὴ λυθήσεσθε τῆς ἐμῆς | ||
καὶ ἐπείπερ γεγένησθε , ἀθάνατοι μὲν οὐκ ἐστὲ οὐδ ' ἄλυτοι τὸ πάμπαν , οὔτι μὲν δὴ λυθήσεσθέ γε οὐδὲ |
ἐκείνων . Ἑνὸς δὲ τῶν Κροτωνιατῶν χλευάσαντος καὶ εἰπόντος ὅτι τεύξεσθε ταύτης ἐν Ἀφάνναις , τὴν πρόῤῥησιν τοῦ θεοῦ ἐθαύμασαν | ||
, καὶ ἄλλου οὗτινος ἂν δέησθε οἶδα ὅτι ὡς φίλοι τεύξεσθε Κύρου . ἀκούσαντες ταῦτα ἐπείθοντο καὶ διέβησαν πρὶν τοὺς |
οὐκ ἐστέ , ἐπείπερ ἐγένεσθε : οὔ τί γε μὴν λυθήσεσθε , τῆς ἐμῆς βουλήσεως κρείττονος θανάτου λαχόντες . Ἀμφότερα | ||
ἐγένεσθε , ἀθάνατοι μὲν οὔκ ἐστε , οὔτι γε μὴν λυθήσεσθε δι ' ἐμέ . Εἰ δὴ οὕτως , ὀρθῶς |
ὑμεῖς „ ἔφη ὁ Ναρσῆς ” τοῖσδέ τε αἴτιοι ὀλέθρου γεγένησθε περιφρονήσαντές γε αὐτοὺς καὶ καταπροέμενοι ; ὑμῖν τε αὐτοῖς | ||
περιῃρημένοι χρήματα , συμμάχους , ἐν ὑπηρέτου καὶ προσθήκης μέρει γεγένησθε , ἀγαπῶντες , φησίν , εἰ θεωρικὰ ἢ βοΐδια |
, ἀλλὰ τῶν τὰς τιμὰς παρεχόντων , ἵνα , κἂν ἀγνώμονες ὦσι , διά γε τοὺς νόμους ἀμοιβὴν ἀπονέμοιεν τοῖς | ||
γενέσθαι παρὰ τῆς σῆς ἀρχῆς ἀγαθόν . καὶ γὰρ εἰ ἀγνώμονες , ἀλλ ' ἑταῖροι . Θεῶν τις δοκεῖ μοι |
οὕτω γὰρ καὶ ἡμεῖς τοῦ παντὸς φέρε ταῖς ψυχαῖς πεπυκασμένου ἀμήχανοι τριῶν ἢ δυοῖν γενέσθαι ἐν διαίτῃ σῳζουσῶν τὸν οἰκεῖον | ||
περὶ τὰς ὀσμὰς ἡδονάς . αὗται γὰρ οὐ προλυπηθέντι ἐξαίφνης ἀμήχανοι τὸ μέγεθος γίγνονται , παυσάμεναί τε λύπην οὐδεμίαν καταλείπουσιν |
, ἰσοδυναμοῦσαι ἀλλήλαις . ἐμέλλετε ἐοίκατε : “ ὣς ἂρ ἐμέλλετε τῆλε φίλων καὶ πατρίδος αἴης . ” ἐμίστυλλεν εἰς | ||
” τεθαύμακα τῆς εὐαρμόστου συμφωνίας : ἐπεὶ καὶ πῶς οὐκ ἐμέλλετε , φήσαιμ ' ἄν , ὦ γενναῖοι , πολέμῳ |
Ἀχιλῆα : χαῖρ ' Ἀχιλεῦ : δαιτὸς μὲν ἐΐσης οὐκ ἐπιδευεῖς ἠμὲν ἐνὶ κλισίῃ Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο ἠδὲ καὶ ἐνθάδε νῦν | ||
σύλησέν τ ' ὄλβον , βιότου τ ' ἀνέφην ' ἐπιδευεῖς . ἐν δ ' ἄρ ' ὑποχθονίῳ κέντρῳ σύνεσίν |
καὶ ἤδη μετέχομεν , εἴπερ ἡμῖν τοιοῦτοι τρεῖς ἢ τέσσαρες ἐγένεσθε ἐν Ἀθήναις φίλοι ὁποῖος Ἀριστείδης ἐχθρὸς εἷς , μᾶλλον | ||
εἶ ἐστίν ἐσμέν ἐστέ εἰσίν , ἐγενόμην ἐγένου ἐγένετο ἐγενόμεθα ἐγένεσθε ἐγένοντο , ἤμην ἦς ἦν ἦμεν ἦτε ἦσαν , |
φανῶ ἔφηνα , χωρὶς τοῦ εἶπα ἀπὸ τοῦ ἕπω , ἤνεγκα ἀπὸ τοῦ ἐνέγκω , ἔθηκα ἀπὸ τοῦ τίθημι , | ||
, συνηυδόκησαν τῇ ἐπιστολῇ : εἰδότες ὅτι εἰκῆ πολιὰς οὐκ ἤνεγκα , ἀλλὰ ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ πάντοτε πεπολίτευμαι . . |
, ὡς δίζεαι δίζηαι : λέγουσι γὰρ οἱ Ἴωνες καὶ ὁρέω ὡς ἀπὸ τῆς πρώτης συζυγίας . Ὦρος ὁ Μιλήσιος | ||
, ὧν οὐ θαυμασίως γ ' ἔχουσιν : τοῦτο δὲ ὁρέω μαινομένους ἀνθρώπους καὶ παραφρονέοντας ἀπὸ μηδεμιῆς προφάσιος ἐμφανέος , |
περὶ τῆς εἷο , ὡς μόνως ὀρθοτονεῖται . Ἡ ἕθεν ὀρθοτονεῖται μέν , ὡς ἐπὶ τοῦ ἀπὸ ἕθεν ἧκε χαμᾶζε | ||
, οὐκ ἀναστρέφοντος τοῦ λόγου : οὐ γὰρ εἴ τι ὀρθοτονεῖται , τοῦτο καὶ πρός τι . τὸ ὃς σφῶι |
. εἰ γὰρ ἀποδιδοῖεν τὴν τῶν καλῶν ἀληθινὴν συμμετρίαν , οἶσθ ' ὅτι σμικρότερα μὲν τοῦ δέοντος τὰ ἄνω , | ||
' εἰδέναι . καλῶς ἔλεξας : τῆιδε καὶ σοφώτερον . οἶσθ ' οὖν Ἀθάνας Ἰλιάδος ἵνα στέγαι ; ἐνταῦθ ' |
εἰ τέχνῃ μὲν τὸ λέγειν ἀσκήσας ἐπιστέλλειν οὐκ ἐβουλόμην , ἠμέλουν δὲ φίλου , ᾧ καὶ συνεχόρευσα τὰ τῶν Μουσῶν | ||
, εἰ ἦν τὸ σῶμα αὐτῆς δῆλον , ἧττον ἂν ἠμέλουν οἱ ἄνθρωποι ἀρετῆς , εἰδότες ὅτι ὥσπερ αὐτοῖς ἐκείνη |
, οὐδὲ Ἀσρούβᾳ , τὰς δὲ πόλεις ἐπιόντες Ἀσπίδος μὲν ἀπετύγχανον , ἐκ γῆς καὶ θαλάσσης ἀποπειράσαντες , ἑτέραν δ | ||
εἴ τις ἐν Συρακοσίοις λέγων , ὅτε πάντ ' ἐφεξῆς ἀπετύγχανον , ὡς δεῖ καταλύσασθαι τὸν πόλεμον καὶ παραδοῦναι τὴν |
τοῦ τὸ ἔμβρυον προμελετᾶν τὰς θηλὰς τῶν μαστῶν ἐπισπᾶσθαι . καταψεύδονται δὲ τῆς ἀνατομῆς , καὶ ἀφύσικός ἐστιν ὁ περὶ | ||
ἥρω τολμῆσαι ἂν δεινὰ καὶ ἀσεβῆ ἐργάσασθαι , οἷα νῦν καταψεύδονται αὐτῶν : ἀλλὰ προσαναγκάζωμεν τοὺς ποιητὰς ἢ μὴ τούτων |
φιλεῖν γὰρ ἐκ μὲν τῶν ἀγαθῶν σπερμάτων χρηστοὺς γίγνεσθαι καὶ εὐτυχεῖς τοὺς καρπούς , ἐκ δὲ τῶν πονηρῶν κακοὺς καὶ | ||
, Πλὴν ἀγαθυνθεὶς , τοὺς ἀδελφοὺς μηνύει Καλοὺς κἀγαθοὺς , εὐτυχεῖς τε τῷ βίῳ : Κακούμενος δὲ , τὰ κακὰ |
Ἡνίκα ἐπασσαλεύετο . : διῇξεν κτλ . . . ] Ὑπερβολὴ τοῦ φόβου , εἰ καὶ μέχρι τοῦ Ὠκεανοῦ ἔφθασεν | ||
παραβολὴν ἴση ἡ ΛΜ τῇ ΜΖ : ὅπερ ἀδύνατον . Ὑπερβολὴ ὑπερβολῆς τὸ αὐτὸ κέντρον ἔχουσα οὐκ ἐφάψεται κατὰ δύο |
? ? [ ] ! ταμ ? ? [ ] λλα ? ? ? [ ] τε αὐτὰ πολ - | ||
] ν [ [ ] ! ! [ [ ] λλα ? ? ? [ [ ] να [ [ |
καὶ ἡ μήτηρ , οἵτινες πρὸς τῷ τέλειοι εἶναι καὶ πρότεροί εἰσι τοῦ σπέρματος καὶ τοῦ καταμηνίου . ὥστε πρότερός | ||
” μὴ μετακινεῖν ὅρια τοῦ πλησίον , ἃ ἔστησαν οἱ πρότεροί σου ” . τοῦτο δ ' , ὡς ἔοικεν |
ἐς παῖδε σώ . σῶιζ ' οὖν σὺ τέκνα , σφὼ δὲ τήνδε μητέρα , καὶ χαίρεθ ' : ἡμεῖς | ||
, προσλάβεσθ ' , ὦ φίλοι . Ἐμοῦ δέ γε σφὼ τοῦ πέους ἄμφω μέσου προσλάβεσθ ' , ὦ φίλαι |
' ὁπόταν μεγάλοιο θεοῦ τελέωνται ἀπειλαί , ἅς ποτ ' ἐπηπείλησε βροτοῖς , ὅτε πύργον ἔτευξαν χώρῃ ἐν Ἀσσυρίῃ . | ||
δυσηχέας ἆξαι ὀιστούς ἀμφαδίην : τοῖον δ ' ἄρ ' ἐπηπείλησε χαλεφθείς : εἰ μὴ τηλόθι χεῖρας , ἕως ἔτι |
νῦν ὑμᾶς εὑρήσειν , τῷ λόγῳ ἑπομένους ὃν ὀλίγον ἔμπροσθε προυθέμεθα , τῆς τῶν βασιλέων τε φθορᾶς καὶ ὅλου τοῦ | ||
ὧδε κείσθω . νῦν δὲ ἐπεὶ περὶ οὔρων διαφορᾶς εἰπεῖν προυθέμεθα , περὶ διαφορᾶς χρωμάτων πρώτως εἰπόντες καὶ περὶ τῶν |
διὰ τύχην , ὧν δὲ δι ' ἑαυτοὺς ἐσόμεθ ' ἐστερημένοι : [ εἰ δ ' εὐτυχῶν τις καὶ βίον | ||
γοῦν ἐξὸν μὲν αὐτοῖς πολυτελῶς διαιτᾶσθαι κολάζουσι τὴν γαστέρα , ἐστερημένοι δὲ τῶν ὑπαρχόντων ἁβροτέρας ἐπιθυμοῦσι διαίτης . ἔτι τοίνυν |
. καὶ τότε μὲν ἐδυσχεραίνομεν εἰ πολλοί , νῦν δὲ ἀγανακτοῦμεν εἰ μὴ πολλοί . Σκόπει τοίνυν ὅσῳ βασιλικώτερος Θεοδόσιος | ||
ὑμῶν μέρος ἐμποδὼν ἐγένετο παρασχεδὸν ἐλθόντες παθεῖν , ἄρα εἰκότως ἀγανακτοῦμεν καὶ βοηθείας τινὸς οἰόμεθα δεῖν οὐκ ἄνευ τῆς ὑμετέρας |
ἄλλης τροφῆς , ἥτις αὐτοὺς εὐφραίνει τε καὶ πιαίνει , ἀπέχονται , σκόροδα δὲ σιτοῦνται προθυμότατα . οἱ τοίνυν ταῦτα | ||
μάλιστα φυλάττεσθαι , οἳ οὐδὲ τῆς κατὰ τῶν οἰκείων ἀδικίας ἀπέχονται . γεωργὸς ὑπὸ χειμῶνος ἐναποληφθεὶς ἐν τῷ προαστείῳ αὐτοῦ |
ἀλλὰ καὶ τοῦ οἴνου : ἤδη μὲν δαιτὸς κεκορήμεθα θυμὸν ἐίσης . καί : χαῖρ ' , Ἀχιλεῦ , δαιτὸς | ||
ἵδρυσεν ἢ ἥδρασεν . ἐξ οὗ καὶ τὸ ἐκάθισεν . ἐίσης γʹ : ὁμοίας . ἰσοτοίχου . ἰσομοίρου . τίθεται |
, τὸ τέλος εἰς τον τρέποντες : ἀπὸ γὰρ τοῦ τύπτετε τύπτετον : τὸ δὲ τρίτον τῶν δυϊκῶν ποτὲ μὲν | ||
τύπτω τύπτειϲ τύπτει Δυ . τύπτετον τύπτετον Πληθ . τύπτομεν τύπτετε τύπτουϲι Παρατατικοῦ Ἑν . ἔτυπτον ἔτυπτεϲ ἔτυπτε Δυ . |
τοῦ μὴ τοὺς φίλους ἀνιᾶν , πράξας ἐφ ' οἷσπερ ἀπῆρας ἥκειν ὡς τάχιστα . πάλαι γὰρ ἀπειρήκαμεν ἐρωτῶντες : | ||
, ἀλλ ' ὁμοίως ἀκμάζει , ὥσπερ ἂν εἰ χθὲς ἀπῆρας , καίτοι πολλῶν ἐτῶν οὐκ εἶδον οὐδὲ ᾤμην ὄψεσθαι |
. Ἵπποι δὲ Μαυρούσιοι εἴτ ' οὖν Λιβυκοὶ πηδήματί εἰσιν εὔκολοι , εὔκοιλοι τὴν ὀσφὺν καὶ ἰχνευτικοὶ καὶ σχολαίῳ βαδίσματι | ||
ὁ τρόπος τῶν ἀνθρώπων . ἂν μὲν γὰρ κόσμιοι καὶ εὔκολοι ὦσι , καὶ ἡ τέχνη μετρίως αὐτοὺς παρακινήσει : |
πρῶτα τὰ ἐκλελεγμένα , ἀποδεικτικοί . ἀληθεῖς μὲν οὖν καὶ ἀποδεικτικοὶ οἱ ἐκ γένους , ἐκ διαφορᾶς , ἐξ ἰδίου | ||
ψυχῆς λάμβανε τὰς διαφορὰς τῶν συλλογισμῶν . οἱ μὲν γὰρ ἀποδεικτικοὶ ἐπιστημονικοί εἰσιν δι ' ἀληθῶν ἀποδείξεων ἐπιστημονικῶς ὁδεύοντες : |
ἤνυτο δ ' ἠώς . Καί ῥ ' ὅτε δὴ παύσαντο ποτοῦ δαιτός τ ' ἐρατεινῆς , δὴ τότε που | ||
ἱερείου καρποῦσθαι : διὸ ἡ διπλῆ . . αὐτὰρ ἐπεὶ παύσαντο πόνου τετύκοντό τε δαῖτα : ὅτι πόνον τὸ ἐπὶ |
μὲν ἥδεσθε τῶν λόγων καὶ κατέχεσθε κηλούμενοι καὶ τοὺς υἱεῖς ἀξιοῦτε μανθάνειν ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς μήνιδος τῆς Ἀχιλλέως , ὡς | ||
Ὅμηρος εὐθὺς ἐκ παίδων . ὑμεῖς δὲ τῷ πεπαιδεῦσθαι μὲν ἀξιοῦτε τιμᾶσθαι καὶ παίδευσιν καλεῖτε τὰ ἔπη , περὶ δὲ |
αὐτοὶ τηλικαῦτα καὶ τοιαῦτα περιεργασάμενοι βοήθειαν αἰτήσουσιν , οὐ δίκην ὑφέξουσι . νὴ Δί ' ἀλλ ' ἤδη δεδώκασιν αὐτάρκη | ||
: ἢ γὰρ οὐχ ὑπομενοῦσιν ὑμᾶς ἐπιόντας ὁμοθυμαδὸν ἢ δίκας ὑφέξουσι τῆς τόλμης ἀξίας : ἐνθυμήθητε γάρ , ὅτι Οὐολοῦσκοι |
τοσοῦτον βιῶναι ἡμᾶς , εἰ μέλλοιμεν εὖ τε αἱρήσεσθαι ἁπάντων πειραθέντες καὶ ἑλόμενοι φιλοσοφήσειν καὶ φιλοσοφήσαντες εὐδαιμονήσειν . πρὶν δὲ | ||
χρηστὸς φίλος . . ὅτεωι μὴ διαμένουσιν ἐπὶ πολλὸν οἱ πειραθέντες φίλοι , δύστροπος . . ἐκτρέπονται πολλοὶ τοὺς φίλους |
μὴν σύ γ ' οὔπω σωφρονεῖν ἐπίστασαι . σὲ γὰρ προσηύδων οὐκ ἂν ὄνθ ' ὑπηρέτην . ἐρεῖν ἔοικας οὐδὲν | ||
καὶ ἀχνυμένῳ περ ἰάνθη , καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων : τούτους μὲν δὴ οἶδα : σὺ δὲ τρίτον |
παθῶν ἐνεργείαις συνηχοῦσαι : μεμελετήκαμεν γάρ , εἴ γε ἀρετῆς ἐσμεν ἀσκηταί , μελέτην ἀναγκαίαν , ἣν καὶ Ἰακὼβ ἐμελέτησεν | ||
καὶ πρότερόν σοι ἔγραφον , πείθων αὐτὸν ὅτι ἡσυχίας ἐρασταί ἐσμεν , καὶ γράφε ἡμῖν , ἐὰν καὶ ἄλλο τί |
μὰ Δία ὀλίγοι οἷς ἐντεῦθέν ἐστιν ὁ βίος . οὐκ ἀγνοῶ δὲ οὐδὲ ἐκεῖνο , ὅτι ἄρα ἐξαιρεθέντων τῶν λίθων | ||
ἐν ἱερεῦσι τεταγμένος μετέχεις ὧν ἐκείνους εἰκός . οὐ γὰρ ἀγνοῶ τοῦθ ' ὅτι ὤτρυνας σπεύ - δοντα καὶ αὐτόν |
εὔαδε θυμῷ , ἢ θανέειν δηίοισιν ὑπ ' ἀνδράσιν ἢ ὑπαλύξαι Ἀργείοις μέγα κῦδος ἐελδομένοισι φέροντα . Ὣς φάτο θαρσαλέως | ||
ἀλιτρῶν στρωφῶντ ' , οὐδέ τι ἔστι θεὰς ἀλιτόνθ ' ὑπαλύξαι . Σὺν δέ οἱ ἄλλαι ἕποντο δυώδεκα , πᾶσαι |
ἐκ τῆς Κορίνθου : οἱ δ ' ἄλλοι πολῖται ἑκόντες κατεδέχοντο τοὺς πρόσθεν φεύγοντας . Ἐπεὶ δὲ ταῦτ ' ἐπράχθη | ||
[ . ] φησιν , ὅτι τὰς Διονύσου τελετὰς οὐ κατεδέχοντο , ὡς δὲ Ἀ . λέγει , διότι τὸ |
, σφωϊτέροιν καὶ θηλυκῶς νωϊτέραιν , σφωϊτέραιν - . ἐντὸς δυϊκαὶ ἐκτὸς πληθυντικαί , νωΐτεροι , σφωΐτεροι , νωΐτεραι , | ||
; ἁπλῶς γὰρ αἱ πτώσεις ἅπασαι , εἴτε ἑνικαὶ καὶ δυϊκαὶ καὶ πληθυντι - καὶ καὶ τὸ Ω μέγα ἐπὶ |
: τοῦτο γὰρ καὶ ἔπραττε . διὸ παντελῶς οἱ ἀποστάται τεταπεινωμένοι ἀπεγίνωσκον : λοιποὶ γὰρ ὑπῆρχον Σαυνιτῶν ὀλίγοι καὶ Σάβελλοι | ||
. τῇ γνώμῃ δεδουλωμένοι : ὡς ἂν εἰ ἔλεγε , τεταπεινωμένοι φόβῳ ἕνεκεν τῆς ὑπολήψεως τῶν Λακεδαιμονίων ἧς εἶχον περὶ |
διὰ τῶν αὐτῶν λόγων ὑπὸ τοῦ Σωκράτους . ἐπειδὴ δὲ τρυφᾷς . ἐπειδὴ τρυφηλὸς εἶ , ὡς ἐπὶ τῶν ἐδεστῶν | ||
ἂν ποθῶν τὴν τῶν ἐνθάδε ἀνθρώπων πονηρίαν . νῦν δὲ τρυφᾷς , ὦ Σώκρατες , διότι πάντες διδάσκαλοί εἰσιν ἀρετῆς |
ἀμφοτέροισι πέλει σθένος , οὐδέ τις αὐτῶν λείπεται οὐδ ' ἠβαιὸν ἀταρτηρῶν μάλ ' ἐόντων : ὣς οἵ γ ' | ||
αἰδὼς ἐπιδήμιος , ἀλλὰ σύες ὥς φορβάδες , οὐδ ' ἠβαιὸν ἀτυζόμενοι παρεόντας , μίσγονται χαμάδις ξυνῇ φιλότητι γυναικῶν : |
γυνὴ καὶ σὺ ἐν πολλῇ τῇ περιόδῳ πολλάκις . Οὐκ ἀπάγξῃ , ὦ ἀλεκτρυών , ἅπαντας οἰόμενος Μιλησίους ἢ Σαμίους | ||
ἄρεσον . ναί : ἀλλὰ τοῖς λείοις χαίρουσιν . οὐκ ἀπάγξῃ ; καὶ εἰ τοῖς κιναίδοις ἔχαιρον , ἐγένου ἂν |
πράττουσί τι τῶν καθ ' ἡδονὴν καὶ ἅμα μεταμέλονται καὶ κακίζουσιν ἑαυτούς . ὁμοίως καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων κακιῶν ὁ | ||
τῆς τοῦ Διὸς ἐπικουρίας ἀτεκνίας αἴτιοι γίνονται καὶ τὸ σπόριμον κακίζουσιν . Ἄρης μεσουρανήσας ἐν θηλυκῷ ζῳδίῳ ἐπὶ νυκτερινῆς γενέσεως |
. οὐκέτ ' ἔγωγε νῶι ἐῶ Διὸς ἄντα βροτῶν ἕνεκα πτολεμίζειν : ἡ διπλῆ , ὅτι τινὲς γράφουσι σὺν τῷ | ||
τοῦ ν . . . Ν . πάντες γὰρ ἐπιστάμεθα πτολεμίζειν : ἡ διπλῆ ὅτι ἐπιστάμεθα τὸ δυνάμεθα . . |
πένης : οἱ δὲ ὅτι οἱ ἀλφιταμοιβοὶ τοῦ Ναυσικύδους τοῦτο ἀπέλαυσαν . γυναικώδης οὗτος . . ἀνεβορβόρυξαν : Ἀνετάραττον . | ||
γὰρ ἤρκεσεν ἡ πόλις αὑτῇ καὶ ἐν Σαλαμῖνι τῶν γιγνομένων ἀπέλαυσαν οἱ λοιποί . καὶ τότε μὲν ἡμέρᾳ μιᾷ τῆς |
, ὡς οἱ μεγάλοι πόνοι συντόμως ἐξάγουσιν , οἱ δὲ χρόνιοι μέγεθος οὐκ ἔχουσιν . ὧν τὸ μὲν εἴρηκεν ὁ | ||
ἥβην προσάγουσι , τουτέων τε τὰ πολλὰ , καὶ πυρετοὶ χρόνιοι μᾶλλον , καὶ ἐκ ῥινῶν αἵματος ῥύσιες . Τὰ |
κατόπιν : ἀλλὰ καὶ ὅτι ψυχῆς ἐστιν ἀγγεῖον , οὐκ ἀγνοοῦμεν : ἀλλὰ καὶ ὅτι ἡβᾷ , φθίνει , γηράσκει | ||
αὐτὸς ἡμῖν τί φησιν ; ἡμεῖς μὲν γὰρ αὐτὸν οὐκ ἀγνοοῦμεν , ἀλλ ' ἐν τῷ καλλίστῳ τοῦ χοροῦ τάττειν |
, [ ἐλυποῦντο ] ἀπαλλαγέντες ἤλγουν , ἤθελόν τι , ἠγνόουν ὅ τι θέλουσι . Τοῦτο μόνον ᾔδεσαν ὅτι τὸν | ||
πένης ἀνῄρηται : καὶ ἔλυσεν ὁ πλούσιος συγγνωμονικῶς , ὅτι ἠγνόουν ὡς ἑαυτὸν διαχρήσεται , οὕτω τὴν ἀπὸ τοῦ πλουσίου |
πέρι καὶ ἀδικημάτων συμπάντων , καὶ οὐ δυσχεραντέον εἰ μεταξὺ νομοθετοῦντες τὰ μὲν ἔθεμεν , τῶν δ ' ἔτι διασκοποῦμεν | ||
κατὰ τῶν μὴ ποιησάντων , ἃ προστάττουσιν οἱ νόμοι , νομοθετοῦντες καὶ τὸ πῶς , διδόασιν ἐξουσίαν κατηγορίας τοῖς βουλομένοις |
[ ναίεις ἐν ? [ ! ] ! ! [ πιθανὰς δὲ ? [ Ζηνὸς ἄγγελε [ [ ] ων | ||
φράσιν τε σαφεστέραν καὶ τὰς ἀποδείξεις οὐκ ἀποδεικτικὰς ἀλλὰ μᾶλλον πιθανὰς ἐξ ἐνδόξων , τὰ δὲ ἀκροαματικὰ ὡς ἂν δέον |
πλείστην ἀθυμίαν παρέσχεν ἁπάντων , ἐρῶ πρὸς ὑμᾶς καὶ οὐκ ἀποκρύψομαι , ὅτι πολλῶν καὶ μεγάλων καὶ καλῶν ὄντων τούτων | ||
εἴτ ' εὔνοιαν εἴτε καὶ ἀμφότερα , φράσω καὶ οὐκ ἀποκρύψομαι . πρῶτον μὲν οὖν ὑμῖν παραινῶ σκοπεῖν , ὅπως |
ἐκ τῶν ἀποτελεσμάτων ἐπιδεικνυμένη τὸ εὐχάριστον , ἀλλ ' ἐκ προσδοκίας τῶν μελλόντων : ἀρτηθεῖσα γὰρ καὶ ἐκκρεμασθεῖσα ἐλπίδος χρηστῆς | ||
καὶ ἀπὸ τῆς ὑμετέρας Ἀσίας τῶν ἔργων λόγος βεβαιῶν τὰς προσδοκίας . οὐδὲν γὰρ οὕτω μέγα τῶν ἀγγελλομένων ὄντων ἁπάντων |
. πεττεία δέ , ᾗ γινώσκομεν τίνας μὲν τῶν φθόγγων ἀφετέον , τίνας δὲ παραληπτέον καὶ ὁσάκις ἕκαστον αὐτῶν , | ||
τέκτονα Ὅμηρός φησιν εὖ εἰδὼς σοφίης . Τὸ δὲ οὐκ ἀφετέον , ἀλλὰ ἐρευνητέον πότερον , ὡς ἐγὼ λέγω , |
ὁ Ζεὺς πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε καὶ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη , ὕπατε κρειόντων . καὶ αὐτὸς μὲν ὁ | ||
ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη : ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη ὕπατε κρειόντων εὖ νυ καὶ ἡμεῖς ἴδμεν ὅ |
δικάζων ἀδίκως πολλοὺς κατεδίκαζεν , ὄπιν οὐ δεδοικώς , οὐκ ἀλέγων Ἀδράστειαν , οὐδὲ Νέμεσιν ἐμπαζόμενος . ἀλλὰ ταῦτα τεκμήρια | ||
ἐγγυήσομαι ἀφίζεσθαι εἰς στρατὸν μήτε ἄξενον μήτε καλῶν ἄπειρον . ἀλέγων : ἐν φροντίδι ἔχων . μεμνημένος . ἀνυμνῶν . |
καὶ τἀληθῆ ψηφιεῖσθε , ἃ καὶ ἐγὼ ὑμῶν δέομαι . Ὀλίγου δέω χάριν ἔχειν , ὦ βουλή , τῷ κατηγόρῳ | ||
, ἔφη . Καὶ ἐγὼ αὖ πάλιν μετανοήσας εἶπον ὅτι Ὀλίγου καταγέλαστοι ἐγενόμεθα ὑπὸ τῶν ξένων ἐγώ τε καὶ σύ |
κατὰ γράμματα ἐάντε ἄνευ γραμμάτων , καὶ ἐὰν πλουτοῦντες ἢ πενόμενοι , νομιστέον , ὥσπερ νῦν ἡγούμεθα , κατὰ τέχνην | ||
. καὶ σέ τι χρὴ παραταιναρίζειν . πεντελιθίζειν οἱ γὰρ πενόμενοι ἀνάπηρά σοι θύουσιν ἤδη βούδια Λεωτροφίδου λεπτότερα καὶ Θουμάντιδος |
δὲ πᾶσαν ἐξέτεις ' ἐγὼ [ ] εὖ ς ' ἔλεξα . πάντ ? ? ' ἔχεις [ ] λόγον | ||
ἐς τὸ ἱρὸν ἀγείρονται , Γάλλοι δὲ πολλοὶ καὶ τοὺς ἔλεξα , οἱ ἱροὶ ἄνθρωποι , τελέουσι τὰ ὄργια , |
καὶ οὐκ ἐμέμφεσθε μέχρι τῆς Εὐμένους διαβολῆς , ἣν οὐκ εἰάσατε τοὺς ἡμετέρους πρέσβεις ἐς ὄψιν αὐτὸν ἐλέγξαι . ἀλλὰ | ||
Κοίντιον Καίσωνα τῷ παρελθόντι ἐνιαυτῷ κρίνειν ἐπ ' αἰτίαις ψευδέσιν εἰάσατε , καὶ τοσοῦτον φύλακα τῆς ἀριστοκρατίας ἀναρπαζόμενον ὑπ ' |
Ἀγαμεμνονίαν προσέβα στρατὸς ἐννύχιος θορύβωι σκηνάν , νέαν τιν ' ἐφιέμενοι βάξιν : οὐ γάρ πω πάρος ὧδ ' ἐφοβήθη | ||
ἐν πλοίῳ ἀνύοντι τὰν θάλασσαν διὰ τᾶς κυβερνητικᾶς τᾶς εὐπλοίας ἐφιέμενοι , ὅπερ ἐν βίῳ τᾶς εὐδαιμονίας . αἰ δὲ |
καὶ τῆς μάχης αὐτῆς μετεσχηκέναι : οὐδενὸς γὰρ καλλίονος ἔργου κεκοινωνηκότες ἦτ ' ἂν οὐδὲ ἐφ ' ᾧ μᾶλλον ἂν | ||
ὑμῖν ὀκνῆσαι δοκοῦσιν ἐν γραμματειδίῳ τὰ ψευδῆ μαρτυρεῖν ἀλλήλοις οἱ κεκοινωνηκότες τοσαύτης καὶ τοιαύτης φιλαπεχθημοσύνης καὶ πονηρίας καὶ ἀναιδείας καὶ |
ὅθεν εἰς μείζονα δυσχέρειαν οἱ περὶ τὸν Διονύσιον παρεγενήθησαν . παρεισπεσόντες γὰρ ἐντὸς τοῦ τείχους , καὶ δοκοῦντες ἤδη κυριεύειν | ||
Φοίνικες παρ ' ὀλίγον μὲν ἦλθον τοῦ πάντες ἀπολέσθαι , παρεισπεσόντες δ ' ὅμως τῇ βίᾳ καὶ τὰς τελευταίας ναῦς |
. Τί τοῦτό ἐστιν , ὦ Κυνίσκε ; οὐ γὰρ ἀτυχήσεις , καὶ μάλιστα μετρίων , ὡς φής , δεόμενος | ||
πολὺς πίσει . Λέγ ' ὅτου ' πιθυμεῖς , κοὐδὲν ἀτυχήσεις ἐμοῦ . Γυναῖκ ' ἔχοντα μάλα καλήν τε κἀγαθήν |
, ἢ εὑρήσομεν ἐφ ' ὃ ἐρχόμεθα , ἢ ἧττον οἰησόμεθα εἰδέναι ὃ μηδαμῇ ἴσμεν : καίτοι οὐκ ἂν εἴη | ||
τὴν δευτέραν πρὸς τὸ τίς , ἐκείνην μὲν κατὰ μέρος οἰησόμεθα εἶναι καὶ ἀληθῆ διὰ τὴν καθόλου , ἅτε τῆς |
ἀκμῆς ἦν . οἳ δὲ ὑπὸ Ῥωμαίων ἐκτριβέντες διεξάνθησαν , ἀλῆται δεῦρο καὶ ἐκεῖσε τὸ ζῆν διατελοῦντες . ὃ δὲ | ||
' ἐφ ' ἡμᾶς , οὗ διωκόμεσθ ' ὕπο πάσης ἀλῆται γῆς ἀπεστερημένοι . ὦ μῖσος , εἴθ ' ὄλοιο |
ἐκ Μακεδονίας Ἀλέξανδρον , παθὼν μὲν οὐδὲν πρὸς Ἀλεξάνδρου , δυσνοίᾳ δὲ τῇ πρὸς Ἀλέξανδρον καὶ αὐτὸς ἀπαξιώσας τι παθεῖν | ||
διολκῆς τῆς τῶν δογμάτων , οὐ φθόνῳ μὲν οὐδέ γε δυσνοίᾳ : ἀλλ ' οὐ βούλομαι ἐπ ' ἀνδράσι πρεσβυτέροις |
καὶ ναῦς εἰλήφατε , ὅσα τε μετὰ τῶν ἄλλων ἀήττητοι γεγόνατε ἡμῶν ἡγουμένων , τάξιν ἔχοντες τὴν κρατίστην διά τε | ||
τοιάδε ἐνετέλλετο . Ἄνδρες Πέρσαι , ὑμεῖς καὶ τῶν ὁμοτίμων γεγόνατε καὶ ἐπιλελεγμένοι ἐστέ , οἳ δοκεῖτε τὰ μὲν ἄλλα |
δέ τις ἐν αὐτοῖς γηραιὸς ὢν εἶπεν : ” ἀλλὰ παυσώμεθα , ὦ ἑταῖροι : χαρᾶς γάρ , ὡς ἔοικεν | ||
φιλανθρωπίαν , ὅτι οὐκ ἐρᾷ δυστυχοῦς γυναικὸς ἀλλὰ ἐλεεῖ . παυσώμεθα τοίνυν λαλοῦντες , μὴ καὶ τῇ βασιλίδι τις ἡμᾶς |
ἀλλὰ ὑμῶν ἐθελησάντων [ αἰχμάλωτος - ] ἄχρι τίνος ἑαλωκὼς ἀρνήσομαι ; καὶ ὅτι μὲν οἱ ταύτης τῆς ἡλικίας ἄνδρες | ||
' ἐξειργασμένοις . οὕτω δ ' ἔπραξακαὶ τάδ ' οὐκ ἀρνήσομαι ὡς μήτε φεύγειν μήτ ' ἀμύνεσθαι μόρον . ἄπειρον |
γενησόμενον , οὕτω διανοεῖσθαι περὶ αὐτῶν . ὧν ὑμεῖς οὐδέτερον τυγχάνετε ποιοῦντες , ἀλλ ' ὡς οἷόν τε ταραχωδέστατα διάκεισθε | ||
εἰσομένης ὑμῖν εἰ τιμιωτέραν ἡγήσαισθε τῆς συγγενείας τὴν πατρίδα , τυγχάνετε εὖ βουλευσάμενοι . Ὡς δὴ ταῦτ ' ἤκουσαν οἱ |
, ἐπιχειρήματα , ἐνθυμήματα , ὑπερβολαί , δεινώσεις δεινολογίαι , φράσεις ἐκφράσεις , οἰκτρολογίαι , παραδηλώσεις ὑποδηλώσεις , ἐπίλογοι . | ||
ἀποκτενεῖς ἆρά μ ' , εἰ μὴ γνωρίμως μοι πάνυ φράσεις κρεῶν χύτραν . εὖ λέγεις . ξουθῆς μελίσσης νάμασιν |
τὸν λόγον ποιησαμένων , ἀλλ ' ὡς καὶ ἡμεῖς τε ἀδικοῦμεν καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰκότως πολεμοῦνται , μνησθέντας πρῶτον καὶ | ||
ὁ Κυαξάρης εἶπεν : Ἐμοῦ μὲν τοίνυν ἀκούετε ὅτι οὐκ ἀδικοῦμεν τὸν Ἀσσύριον οὐδέν : ἐκείνου δ ' , εἰ |
υἱὸς ὁ Τειρεσίας . ἄλαστε : ἤτοι ἀνεπίληστα ὑπομείνας . παριτέ : παραβατέ , παροδεύσιμε . μετὰ πάντα βαλεῦ : | ||
υἱὸς ὁ Τειρεσίας . ἄλαστε : ἤτοι ἀνεπίληστα ὑπομείνας . παριτέ : παραβατέ , παροδεύσιμε . μετὰ πάντα βαλεῦ : |
συ ? [ θυοιαίγιδ 〚 〛 ' αμ [ ἱστάμεναι τελ [ . . ] δων τανυᾱ [ ! ! | ||
! ρα [ [ ] εσθ ! [ [ ] τελ ! [ . . . ἀσαροτέρας οὐδάμα πΩἴρανα σέθεν |
τῆς σίδης : πρόσκειται μὴ ἀπὸ ῥήματος , διὰ τὸ ἐπιτηδεύω ἐπιτήδειος διὰ τῆς εἰ διφθόγγου γραφόμενα . Τὰ διὰ | ||
τοῦτο , ” ἔφη , “ ἐν παντὶ τῷ βίῳ ἐπιτηδεύω ποιεῖν . ” Ἰδών ποτε νεανίσκον θηλυνόμενον , “ |
φάνους . εἰ δ ' , ὅπερ εἰκός ἐστι , παύσεσθε πολεμοῦντες , τίνα καλλίω καιρὸν εὑρήσετε τοῦ νῦν ὑπάρχοντος | ||
τῇ χειρὶ τὸ προσκεφάλαιον ἔφη : μέχρι πότε βαρβαρίζοντες οὐ παύσεσθε ; ἢ ἕως ἂν καταλιπὼν τὸ συμπόσιον οἴχωμαι , |
ἔχον πατρώϊα ἔργα : ἀλλ ' οὐδ ' ὧς τοῦ λήθετ ' ὀδυρόμενος καὶ ἀχεύων . τοῦ ὅ γε δάκρυ | ||
μελήσει . Ὣς εἰπὼν ἀνάειρε : δόλου δ ' οὐ λήθετ ' Ὀδυσσεύς : κόψ ' ὄπιθεν κώληπα τυχών , |
! ! ] [ ! ! ! ! ] οις ἐνεχόμενοι ? [ ] [ τὴν ψυχὴν ] κακο [ | ||
μιαροί , παμμίαροι , ἐναγεῖς , ἄγει προσεχόμενοι , μιάσματι ἐνεχόμενοι . καὶ τὰ πράγματα , τὸ μὲν ἅγιον , |
ἄνευ ἀλλήλων μηδενὶ ξυμβαίνειν . εἰπεῖν τε ἐκέλευον ὅτι καὶ σφεῖς , εἰ ἐβούλοντο ἀδικεῖν , ἤδη ἂν Ἀργείους ξυμμάχους | ||
οὕτω λέγει , ὅτι σφεῖς διαλέγονται : καὶ ἔστιν ἡ σφεῖς ἀντωνυμία τρίτου προσώπου σημαντικὴ πληθυντικῶν : κοινῷ δὲ λόγῳ |
θοὰ κύμαθ ' ὑπειρεσίῃσι χάρασσον : αὐτὰρ ἐγὼ μολπῇσι παρήπαφον ἡμετέρῃσι πέτρας ἠλιβάτους : αἱ δ ' ἀλλήλων ἀπόρουσαν . | ||
ὡς τὸ πάρος περ , ἦ ἤδη χείρεσσιν ὑφ ' ἡμετέρῃσι δαμέντες φύξιν βουλεύουσι μετὰ σφίσιν , οὐδ ' ἐθέλουσι |
κατὰ τὸν οὐρανόν : ἡκκλησία δ ' , εἰς ἣν παρεσκευάσμεθα ἡμεῖς βαδίζειν , ἐξ ἕω γενήσεται . νὴ τὸν | ||
οὐ παρήσομεν , οὔτε μὴν πρὸς πάσας τὰς ἐνστάσεις ἀπαντῆσαι παρεσκευάσμεθα . ὅθεν εἰ μὴ κατὰ πάντα ἀποχρώντως ἔχοι , |
δεόμεθα φίλων , εὐτυχοῦντες μὲν ἵν ' εὖ ποιῶμεν , ἀτυχοῦντες δὲ ἵνα τυγχάνωμεν ἐπικουρίας , εἰκότως ἐζητεῖτο πότερον ἐν | ||
ζητητέον ποτέροις μᾶλλον δεήσει τῶν φίλων . οἵ τε γὰρ ἀτυχοῦντες δέονται τῆς παρὰ τῶν φίλων ἐπικουρίας , οἵ τε |
πυριωμένων χωρίων . ἐβιήϲατό κοτε ἀνάγκη πυριῆϲαι κεφαλήν , οὐκ ἀϲφαλὲϲ μὲν αἰϲθήϲεϲι , νεύροιϲι δὲ ἀγαθόν : τάϲδε μὲν | ||
δοθείϲηϲ αὐτῆϲ τῆϲ διαιρέϲεωϲ : καὶ ἡμεῖϲ δὲ διὰ τὸ ἀϲφαλὲϲ μότου ϲτρεπτάριον διὰ μόνηϲ τῆϲ τοῦ ἐπιγαϲτρίου καθήϲομεν διαιρέϲεωϲ |
ἐκεῖνοι μὲν τῆς μάχης ἤδη κεκριμένης ἀφίκοντο , ὡς μήποτε ὤφελον : οἱ σφενδονῆται δὲ οὐδὲ ὅλως παρεγένοντο , διόπερ | ||
γέ - γονεν εἰδὼς οὐδὲ γινώσκων , ὡς μηδὲ νῦν ὤφελον . καὶ μὴν καὶ τὸ θαυμάζειν τι πρᾶγμα ἠθικὸν |
εἰ σωφρονοῖεν : τῇ τε γὰρ διαίτῃ ξυμφέρει ξυνεστάλθαι , ἀτρεμέειν τε τῷ σώματι ὡς μάλιστα , ἀφροδισίων τε ἀπέχεσθαι | ||
ἐς ἥβην καὶ κοιλίην ὅλην δεινῶς ὁ πόνος καταιγίζων : ἀτρεμέειν οὐκ ἠδύνατο : χολώδεα ἤμεσε κατακορέα : χλοώδεες ὀφθαλμοὶ |
[ ! ] καλη ? ? [ ] [ ] αιν ? ? ? ! α ? [ ! ! | ||
θαλερὴν [ [ ] μητριον ? [ [ ] ! αιν [ [ ] κον ? [ [ ] κλ |
ἔσθ ' ὃ λέγουσι . καὶ γὰρ ὡς οὐκ ἄκοντες ὑφίενται δοκοῦσί μοι λέγειν , καὶ πάλιν ὡς οὐχ ἑκόντες | ||
, καὶ πάλιν ὡς οὐχ ἑκόντες , ἀλλ ' ἄκοντες ὑφίενται . ὅταν μὲν γὰρ εἰς τοὺς ἀκροατὰς ἀναφέρωσι καὶ |
πόνων οὐ δεξάμενοι , τὸ δὲ ἐπ ' αὐτῶν μένειν ἀγαπήσαντες , καὶ οἱ μὲν τῷ φυγεῖν τὰς ἀρχάς , | ||
διατρίψαντες ἐν τοῖς μαθήμασι καὶ τό τε ἀκριβὲς τῶν λόγων ἀγαπήσαντες , ὅτι μόνα εἶχεν ἀποδείξεις ὧν μετεχειρίζοντο ἄνθρωποι , |
βίης ἐπιδευέες εἰμὲν ἀντιθέου Ὀδυσῆος , ὅ τ ' οὐ δυνάμεσθα τανύσσαι τόξον : ἐλεγχείη δὲ καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι . | ||
αὔτως γὰρ ἐπέεσς ' ἐριδαίνομεν , οὐδέ τι μῆχος εὑρέμεναι δυνάμεσθα , πολὺν χρόνον ἐνθάδ ' ἐόντες . Ἀτρεΐδη σὺ |
γὰρ δὴ ποτὲ μὲν φεύγειν , ποτὲ δὲ μὴ φεύγειν φήσουσιν . Εἰ γὰρ βουλήσει αὑτῆς φεύγει , διὰ τί | ||
τῇ δυνάμει , λέγω δὴ τῇ στύψει προσέχοντες , μεταβαίνειν φήσουσιν , ὁμολογοῦσιν ἐπιζητεῖν στύψεως τὰς αἰτίας , καθ ' |
- τοντα ἀνθρώπινα νομίζοντες καὶ μὴ ἁμῖν μόνοις συμβαίνοντα , εὐθυμότερον διάξομεν . οὐδὲ γὰρ θέμις ἄνθρωπον μὲν ὄντα τὰ | ||
τὸ πλέον θαρσήσας καὶ τῇ τοῦ ἀνδρὸς παρουσίᾳ πρὸς τὸ εὐθυμότερον μετατεθεὶς ἀνέκραγον , „ σῶσον „ εἰπών , ” |
ἥ ἐστι μονόκωλος , φησὶν Ἑρμογένης . εἶτ ' οὐκ αἰσχύνεσθε ] ἀσαφὲς εἶναι δοκεῖ τὸ χωρίον : ἄδηλον γὰρ | ||
φόρους τάξαντα τοῖς Ἕλλησι , καὶ ἐπερωτῶντα , εἰ οὐκ αἰσχύνεσθε , ὅτι οἱ μὲν πατέρες ὑμῶν Ἀρίθμιον τὸν Ζελείτην |
ἢ στέρνα καταντίον ἀισσόντων . Θερμῷ δ ' αἵματι πάμπαν ἐδεύετο : γυῖα δ ' ἐλαφρὰ ἔπλετ ' ἐπεσσυμένης : | ||
πόνου τετύκοντό τε δαῖτα δαίνυντ ' , οὐδέ τι θυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης . αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ |
] τὰς πολλῆς φθορᾶς καὶ δυστυχίας προξένους τύχας ] τὰς δυστυχίας ἄθλων ] τῶν αὐτῆς πόνων σοῦ ] παρὰ σοῦ | ||
δυστυχῶν ὑπὸ τῶν φίλων ἠμελεῖτο , γήμας δὲ καὶ τῆς δυστυχίας ἀπαλλαγεὶς , τότε πάλιν φίλους ἔσχε . πρὸ τοῦ |
Δημόκριτον θεήσασθαι . Οἱ δ ' ἐπῄνεον ἀκούσαντες , καὶ ἥσθησαν , ἦγόν τέ με ξυντόμως διὰ τῆς ἀγορῆς , | ||
ἐδίκαζε τοῖς γείτοσι καὶ τὸ ἴσον ἔχειν αὐτοὺς ἐδίδασκεν . ἥσθησαν τῷ δικαστῇ , καὶ αὐτίκα κλέος ἦν ἐν Μήδοις |
δὴ καὶ μῦθον λέγειν καλόν , ἄξιον ἀκοῦσαι , ὦ Σιμμία , οἷα τυγχάνει τὰ ἐπὶ τῆς γῆς ὑπὸ τῷ | ||
δοκεῖ . ταῦτ ' οὖν ἐγώ , ἔφη , ὦ Σιμμία τε καὶ Κέβης , ἀπολογοῦμαι , ὡς εἰκότως ὑμᾶς |
[ δὲ ἀναφορικαὶ ] καὶ τικτικαί ? [ ] , ἀναφορικαὶ [ μὲν οἷον ] ἐκεῖνος ? [ , δεικτικαὶ | ||
πρεσβύτερόν ἐστι τῆς ἀντωνυμίας . . Ἴσως γὰρ καὶ αἱ ἀναφορικαὶ ἀντωνυμίαι ἀντ ' ὀνομάτων εἰσὶ τῶν σὺν ἄρθροις λεγομένων |
ὀρθή τε ἦν καὶ τοὺς μυκτῆρας ἀνευρύνετο , καθάπερ οἱ πρόθυμοι τῶν ἵππων . Ἐς καλόν με τῶν τοῦ Ἀχιλλέως | ||
δεηθέντος . Οἱ δὲ Μιλήσιοι ἄσμενοι ἀπαλλαχθέντες καὶ Ἀρισταγόρεω οὐδαμῶς πρόθυμοι ἦσαν ἄλλον τύραννον δέκεσθαι ἐς τὴν χώρην , οἷα |