| , ἰσοδυναμοῦσαι ἀλλήλαις . ἐμέλλετε ἐοίκατε : “ ὣς ἂρ ἐμέλλετε τῆλε φίλων καὶ πατρίδος αἴης . ” ἐμίστυλλεν εἰς | ||
| ” τεθαύμακα τῆς εὐαρμόστου συμφωνίας : ἐπεὶ καὶ πῶς οὐκ ἐμέλλετε , φήσαιμ ' ἄν , ὦ γενναῖοι , πολέμῳ |
| μὲν ἥδεσθε τῶν λόγων καὶ κατέχεσθε κηλούμενοι καὶ τοὺς υἱεῖς ἀξιοῦτε μανθάνειν ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς μήνιδος τῆς Ἀχιλλέως , ὡς | ||
| Ὅμηρος εὐθὺς ἐκ παίδων . ὑμεῖς δὲ τῷ πεπαιδεῦσθαι μὲν ἀξιοῦτε τιμᾶσθαι καὶ παίδευσιν καλεῖτε τὰ ἔπη , περὶ δὲ |
| πανώλεις ] παντελῶς ἠφανισμένοι . θ παγκάκως ] πανωλεθρίως . παγκάκως ] λίαν κακῶς . Ξ ὀλοίατο ] διαφθαρῶσι . | ||
| θεῶν , αὐτοῖς ἐκείνοις ἀνοσίοις κομπάσμασιν : ἦ τἂν πανώλεις παγκάκως τ ' ὀλοίατο . ἔστιν δὲ καὶ τῷδ ' |
| ὧν κατὰ τὸν τοῦ δικαίου λόγον εἰσὶ κύριοι , τούτων στερήσονται : ἔπειτα καὶ οἷς ἡμᾶς εὖ πεποιήκασιν οὗτοι , | ||
| ἀγαθοῦ οὐδέποτε πρότερον ἐστερήθησαν ἢ νῦν οὐ στερίσκονται ἢ οὐ στερήσονται , ἢ κακοῦ οὐδέποτε τετυχηκότες ἢ νῦν οὐ τυγχάνοντες |
| , ὧν καὶ πᾶσα ἡ πόλις εἰ δ ' ἄλλα βουλήσεσθε : εἰ δὲ μειζόνων ἐφίεσθε , πάντων στερήσεσθε ὡς | ||
| ἐν Γοργίᾳ τὸ ὅταν μετὰ μέλλοντος λέγων : „ ὅταν βουλήσεσθε παρ ' ἐμὲ ἥκειν οἴκαδε . ” Ὄττα . |
| στρατευσόμεθα εἰς τὴν Ἀρκαδίαν καὶ σὺν τοῖς τὰ ἡμέτερα φρονοῦσι πολεμήσομεν . Ὡς δὲ ταῦτα ἀπηγγέλθη πρός τε τὸ κοινὸν | ||
| . “ εἰ δὲ καὶ τῆς ἐλευθερίας ἐγκρατῶς ἑξόμεθα καὶ πολεμήσομεν ἐξ ἴσου , Πύρρον ἐξ Ἠπείρου τὸν βασιλέα καλῶμεν |
| οἱ νόμοι ἀποτρέπουσι τοὺς ἀνθρώπους , ἢ ἐφ ' ἃ προτρέπουσιν ! τὸ ? δ ' αὖ ζῆν ἐστι τῆς | ||
| ' αἰσχύνης καὶ ἐπαινοῦσι τὰ παρόντα καὶ ὁπόσους ἂν δύνωνται προτρέπουσιν ἐπὶ τὰ αὐτά , ὡς ἂν μὴ μόνοι ἐξηπατημένοι |
| Τηλέφου ἐστὶν Εὐριπίδου : ἴθ ' ὅποι χρῄζεις : οὐκ ἀπολοῦμαι τῆς σῆς Ἑλένης οὕνεκα . ἥττων ] ἐμοῦ . | ||
| ἐκ τοῦ Τηλέφου Εὐριπίδου ἴθ ' ὅποι χρῄζεις : οὐκ ἀπολοῦμαι τῆς σῆς Ἑλένης οὕνεκα . ἴθι , πορεύου . |
| κατηγορία , οἳ πόλεων ἄρξαντες καὶ ἔθνη διῳκηκότες καὶ τιμῶν τετυχηκότες καὶ δικαίως ἂν ἀμειβόμενοι τήν τε πόλιν ἐν ᾗ | ||
| τῆς ἐπιγεγενημένης ἀλλοιώσεως τῷ φυσικῷ πνεύματι , οὗτοι προσηκούσης ἐλύθησαν τετυχηκότες διαίτης . Ἀλλ ' ἐπὶ μὲν τῶν ἐφημέρων πυρετῶν |
| τε κἀκείνους μισῶν οὐκ οἶδε . πολλὴν δὲ ἄρα βραδυτῆτα κατέγνως τῆς φήμης , εἰ ἀγνοοῦσι ταῦτα ᾠήθης γράφειν . | ||
| , πρῶτόν μοι εἰπὲ πότερον ἀδικίαν τινά μου πρὸς σὲ κατέγνως ἢ μᾶλλον εὐεργεσίαν ; Δῆλον , ἔφη ὁ Κυαξάρης |
| λάθητε τοὺς ἐχθροὺς ἐφ ' ὑμᾶς ἐρεθίζοντες . εἰ γὰρ ἀκούσονται λόγοις φαυλότερον ὀφθῆναί με παρ ' ὑμῖν ἀνδρὸς λόγων | ||
| ὅπως ἐρεῖ ταῦτα ἃ μηδεὶς , τοὺς δ ' ὅπως ἀκούσονται ταῦθ ' ἃ μὴ πρότερον , ἀλλ ' ὅ |
| οὐ μὴ πιστώσῃ ἐκεῖνος ὁ Ἴσθμιος Σίνις ὅτι ἐγὼ αὐτὸν ἐφόνευσα : Σίνις υἱὸς Πολυπήμονος περὶ τὸν Ἰσθμὸν ξενοκτονῶν , | ||
| , εἶτα ὁ φεύγων τῷ ὅρῳ χρήσεται ἀλλ ' οὐκ ἐφόνευσα , τοῦτο γὰρ ἀδίκου πράγματος ὄνομα , μετὰ δὲ |
| , ἀλλὰ τῶν τὰς τιμὰς παρεχόντων , ἵνα , κἂν ἀγνώμονες ὦσι , διά γε τοὺς νόμους ἀμοιβὴν ἀπονέμοιεν τοῖς | ||
| γενέσθαι παρὰ τῆς σῆς ἀρχῆς ἀγαθόν . καὶ γὰρ εἰ ἀγνώμονες , ἀλλ ' ἑταῖροι . Θεῶν τις δοκεῖ μοι |
| , σε Καλλίαν τουτονὶ προαγωγεύσαντα τῷ σοφῷ Προδίκῳ , ὅτε ἑώρας τοῦτον μὲν φιλοσοφίας ἐρῶντα , ἐκεῖνον δὲ χρημάτων δεόμενον | ||
| ἄν σοι τεκμήριον ὅτι μοχθηροί εἰσι τούτων διδάσκαλοι , εἰ ἑώρας αὐτοὺς διαφερομένους ; Ἔμοιγε . Τί δὲ δή ; |
| καὶ Οὐαλερίου γνώμῃ προσέκειντο καὶ μάλιστα οἱ προβεβηκότες ταῖς ἡλικίαις ἐνθυμούμενοι τὰς συμφοράς , ὅσαι καταλαμβάνουσι τὰς πόλεις ἐκ τῶν | ||
| δεησόμενος ὑμῶν ἥκει συγχωρῆσαι καὶ ταύτην αὐτῷ τὴν χάριν . ἐνθυμούμενοι δὴ ταῦτ ' αἴσθεσθε ἤδη ποτὲ καὶ μάθετε , |
| : ὁρίζεται δὲ αὐτὸν Μινουκιανὸς μὲν οὕτως : στοχασμός ἐστιν ἄρνησις παντελὴς τοῦ ἐπιφερομένου ἐγκλήματος , οὐκ εὖ δὲ ἔχει | ||
| πάντως : ὑφ ' ἓν ἀναγνωστέον καὶ περιττεύει ἡ μία ἄρνησις : οὐ δῆτα : ἀντὶ τοῦ : οὐδαμῶς [ |
| Περιαλγεῖ ὦ θεῖε Μώρυχε : τέως γὰρ εὐδαίμων ἔφυς καὶ Γλαυκέτης , ἡ ψῆττα , καὶ Λεωγόρας , οἳ ζῆτε | ||
| νεάνισκος [ ] ἠφανίσθη ἐπινεύσαντος [ , ὁ ] δὲ Γλαυκέτης κατὰ κράτος [ ] ἤλαυνεν καὶ ἅμα ἐπεστρέφετο , |
| καὶ οἱ πόδες οἷα ἂν ὁ ἐγκέφαλος γινώσκῃ , τοιαῦτα πρήσσουσι : γίνεται γὰρ παντὶ τῷ σώματι τῆς φρονήσιος , | ||
| καὶ σέβειν : οὗτοι γὰρ ἴσα θεοῖσι πάντα πέλουσι καὶ πρήσσουσι τοῖς ἐγγόνοισι . πρὸς δὲ τὸν ἄνδρα τὸν ἑαυτῆς |
| τοῦ μὴ τοὺς φίλους ἀνιᾶν , πράξας ἐφ ' οἷσπερ ἀπῆρας ἥκειν ὡς τάχιστα . πάλαι γὰρ ἀπειρήκαμεν ἐρωτῶντες : | ||
| , ἀλλ ' ὁμοίως ἀκμάζει , ὥσπερ ἂν εἰ χθὲς ἀπῆρας , καίτοι πολλῶν ἐτῶν οὐκ εἶδον οὐδὲ ᾤμην ὄψεσθαι |
| θλίψεως τῆς ἐρχομένης με - γάλης . ἐὰν δὲ ὑμεῖς θελήσητε , οὐδὲν ἔσται . μνημονεύετε τὰ προγεγραμμένα . ταῦτα | ||
| ' ἐκεῖν ' εἰδώς , ὅτι ἂν μὲν μὴ ' θελήσητε τῶν ἀντιλεγόντων ἀκοῦσαι , ἐξηπατῆσθαι φήσουσιν ὑμᾶς , ἂν |
| καὶ ἤδη μετέχομεν , εἴπερ ἡμῖν τοιοῦτοι τρεῖς ἢ τέσσαρες ἐγένεσθε ἐν Ἀθήναις φίλοι ὁποῖος Ἀριστείδης ἐχθρὸς εἷς , μᾶλλον | ||
| εἶ ἐστίν ἐσμέν ἐστέ εἰσίν , ἐγενόμην ἐγένου ἐγένετο ἐγενόμεθα ἐγένεσθε ἐγένοντο , ἤμην ἦς ἦν ἦμεν ἦτε ἦσαν , |
| ὡς ἀσεβῆ ἀνελόντες , ἀλλὰ φύγοιμεν τὸν θάνατον , μὴ χαρισάμενοι τῇ πατρίδι ὡς μετὰ θάνατον ἴσως εὐκλείας τευξόμενοι ; | ||
| δῆμον ἔλεγον , ὅτι τὰς μὲν εἰς ἑαυτοὺς ὕβρεις ἀφείκασι χαρισάμενοι πολλοῖς καὶ ἀγαθοῖς ἀνδράσι δεομένοις , οἷς οὐκ ἦν |
| τιμωρίας οὐχ εὑρίσκεται ἐν αὐτῷ δυνατὸν ὂν ἅμα γίγνεσθαι . Ὑμεῖς δὲ γνόντες ἀμείνω τάδε εἶναι καὶ μήτε οἴκτῳ πλέον | ||
| , μηδέ σε κινησάτω τις , ἀλλὰ προσπεσὼν ἔχου . Ὑμεῖς τε μὴ γυναῖκες ἀντ ' ἀνδρῶν πέλας παρέστατ ' |
| τῶν δοθέντων σημείων . καὶ ταύτης ἅτε δὶς διεζευγμένης καὶ περισκελεῖς διορισμοὺς ἐχούσης διὰ πλειόνων ἡ δεῖξις γέγονεν ἐξ ἀνάγκης | ||
| οὐκ εἰδότες , [ οὐχ ὅτε ] σκληροὶ καὶ ἄγαν περισκελεῖς . ταῦτα μὲν οὖν ὅμοια ταῖς μορφαῖς ὄντα ταῖς |
| καὶ αὐτοὶ ἐξάγοντές τε καὶ ἐξαγόμενοι , ἢ τῇ ἀληθείᾳ ἀδικήσομεν πάντα ταῦτα ποιοῦντες : κἂν φαινώμεθα ἄδικα αὐτὰ ἐργαζόμενοι | ||
| τοίνυν , εἶπον , ὦ Γλαύκων , ὅτι οὐδ ' ἀδικήσομεν τοὺς παρ ' ἡμῖν φιλοσόφους γιγνομένους , ἀλλὰ δίκαια |
| ἀπὸ τοῦ μεγάλου ποιησώμεθα , οὗπερ οἷον δάνεισμα καὶ μόριον ὑπάρχομεν . προκατασκευασθείσης δὲ παρ ' ἡμῖν τῆς περὶ τοῦτον | ||
| ὂν τὸ αὐτό , ἐν ᾧ καὶ τὸν πλείω χρόνον ὑπάρχομεν . Διδάσκει δὲ καὶ διότι πολλά ἐστιν εἴδη ἡδονῶν |
| οὖν ἔφη χρῆναι προσκαθημένους καὶ μὴ χρήμασιν , ὧν πολὺ κρείσσους εἰσί , νικηθέντας ἀπιέναι . Ὁ μὲν Νικίας τοσαῦτα | ||
| ἰέναι , τοὺς ἐλάσσους , ἐμπείρους δὲ τῆς χώρας , κρείσσους ἐνόμιζε τῶν πλεόνων ἀπείρων : λανθάνειν τε ἂν τὸ |
| ἀπεσχόμεθα , πάλιν ὑπὸ τῶν νησιωτῶν ἑκόντων προστάται τοῦ ναυτικοῦ ἐγενόμεθα ; οὔκουν καὶ Θηβαῖοι εὐεργετούμενοι ἡγεμονεύειν αὑτῶν ἔδωκαν Ἀθηναίοις | ||
| ἡμεῖς , οἷς βίος τὸ λέγειν , οἷοί τ ' ἐγενόμεθα φάρμακον εὑρεῖν ἰσχυρότερον τῆς λύπης , ἀλλὰ πολλὰ μὲν |
| . ὅσον προσήκει μὴ γένους κοινωνίαν ἔχοντι λύπης τὸν σὸν οἰκτίρω γόνον . ὄλοιτο μὲν Οἰνεΐδας , ὄλοιτο δὲ Λαρτιάδας | ||
| Κατάρατο , τολμᾷς ἀποτανουμένη λαλεῖς ; Ὦ παρθέν ' , οἰκτίρω σε κρεμαμένην ὁρῶν . Οὐ παρτέν ' ἐστίν , |
| τῆς ὀργῆς ὑμῶν ἔς με γεγένηται καὶ ἐκκλησίαν τούτου ἕνεκα ξυνήγαγον , ὅπως ὑπομνήσω καὶ μέμψωμαι εἴ τι μὴ ὀρθῶς | ||
| δὲ τῶν περὶ τὸν ἄνδρα ἀγνοήσαντι . ὡς μὲν οὖν ξυνήγαγον ταῦτα διεσπασμένα καὶ ὡς ἐπεμελήθην τοῦ ξυνθεῖναι αὐτά , |
| μὴν ὑπὲρ καλοῦ χρώμενοι τῇ ῥητορικῇ , καλὸν ἄν τι πράττοιμεν ὑπ ' αὐτῆς . οὐκοῦν καλὸν ἡ ῥητορικὴ μετὰ | ||
| συνεργὸν ἡμῖν εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , |
| ὡς τάχιστα βοηθεῖν τοῖς ἀνδράσιν , ὅπως εἰ ἔτι εἰσὶ σῷοι , σὺν ἐκείνοις μαχώμεθα καὶ μὴ μόνοι λειφθέντες μόνοι | ||
| τινες τῶν Κρητῶν . οὕτως ἀφίκοντο ἐπὶ τὸ στρατόπεδον πάντες σῷοι ὄντες . Ἐπεὶ δὲ οὔτε Χειρίσοφος ἧκεν οὔτε πλοῖα |
| κεράσασα τὴν ἀηδίαν τῶν διδαγμάτων . Μὴ τοίνυν ἔρῃ , πότεροι κρεῖττον περὶ θεῶν διειλήφασιν , ποιηταὶ ἢ φιλόσοφοι : | ||
| νῦν δὲ τὸ Κρήτης φησι . ἐν ἤθει ἀναγνωστέον τὸ πότεροι . παροιμία ἐστὶ κρητίζειν ἐπὶ τοῦ ψεύδεσθαι , ἀπὸ |
| : μήτι ἄρα ὁ Θησεὺς εἰς σὲ ἥμαρτεν : μὴ δρῶς ' ἔγωγ ' ἐκεῖνον : εἴθε , φησὶν , | ||
| τοὐπίκλημα τοῦτό μου ; Οὐκ οἶδ ' : ἃ γὰρ δρῶς ' οἱ κρατοῦντες οὐχ ὁρῶ . Αὐτὸς δ ' |
| ἠκούσαμεν : Πυλάδη , θανούμεθ ' , ἀλλ ' ὅπως θανούμεθα κάλλισθ ' : ἕπου μοι , φάσγανον σπάσας χερί | ||
| ἐλεύθεροι γὰρ κοὐδὲν ἠδικηκότες τῆς σῆς ἕκατι ζημίας [ ] θανούμεθα . [ ] πολλοῖσι δῆλον [ ὡς θεήλατον ] |
| ἰὼ μεγάλατοι κόραι δυστυχεῖς Νυκτὸς ἀτιμοπενθεῖς . οὐκ ἔστ ' ἄτιμοι , μηδ ' ὑπερθύμως ἄγαν θεαὶ βροτῶν κτίσητε δύσκηλον | ||
| δ ' ἀπὸ ξυλείας τέλος ἐπανιὸν καὶ σὺν αὐτοῖς οἱ ἄτιμοι , σπουδῇ τὸν ἀγῶνα εὑρόντες , ἐπέπιπτον τοῖς Μιθριδατείοις |
| καὶ ἐξ ὧν αἱ γυναῖκες αἱ τῶν δημοτῶν περὶ αὐτῆς ἐγίγνωσκον . Ὅτε γὰρ ὁ πατὴρ αὐτὴν ἐλάμβανε , γάμους | ||
| „ „ ἃ χθὲς ” ἔφη ” περὶ τοῦ θείου ἐγίγνωσκον , γιγνώσκω καὶ τήμερον καὶ οὔπω μοι ἑτέρα προσέπεσε |
| ἄκρως εἴς τι πεπαιδευμένων καὶ προσποιουμένων παρά τινων μανθάνειν . Δέδοται καὶ κακοῖς ἄγρα : ἐπὶ τῶν παρ ' ἀξίαν | ||
| πείθει καὶ αἰδοίους βασιλῆας . Δεινοὶ πλέκειν μηχανὰς Αἰγύπτιοι . Δέδοται καὶ κακοῖς ἄγρα . Δεύτερος πλοῦς . Δελφῖνα λεκάνη |
| μηδαμῶς ποιεῖτε τοῦτο . εὖ γὰρ ἴστε , ἐάν με ἀποκτείνητε τοιοῦτον ὄντα οἷον ἐγὼ λέγω , οὐκ ἐμὲ μείζω | ||
| εἰ ἀποθανοῦνται , ὥσπερ ἀθανάτων ἐσομένων ἂν ὑμεῖς αὐτοὺς μὴ ἀποκτείνητε : οἳ ἐμοὶ δοκοῦσιν αἰσχύνην τῇ πόλει περιάπτειν , |
| δαίμονές τ ' ἀντήλιοι , εἴ που πάλαι , φαιδροῖσι τοισίδ ' ὄμμασι δέξασθε κόσμῳ βασιλέα πολλῷ χρόνῳ . ἥκει | ||
| : ἐμοὶ γὰρ τοῦτο πρόσκειται , ξένε , μηδένα πελάζειν τοισίδ ' Ἑλλήνων δόμοις . ἆ , μὴ πρόσειε χεῖρα |
| ἔφαγεν ἀπὸ τοῦ ὤμου . οἱ δὲ θεοὶ οἱ ἄλλοι ἐλεοῦντες τὸν Τάνταλον , καὶ θαυμάσαντες ὅτι τοῦ παιδὸς αὐτοῦ | ||
| πονηρίας μισήσαντες ταυτησὶ τούς τε τεθνεῶτας ἅμα καὶ τὴν κόρην ἐλεοῦντες , τοὺς μὲν ὅτι κτήματος ἀπεστέρηνται τοιούτου , τὴν |
| τοῦ ἐκκέντρου μοιρῶν ἐστιν μ με , ὅλη δὲ ἡ ΕΑΒΓ μοιρῶν ροδ Ϛ . διὰ τοῦτο δὲ καὶ ἡ | ||
| τοῦ ἐκκέντρου μοιρῶν ἐστιν κα μα , ὅλη δὲ ἡ ΕΑΒΓ μοιρῶν ρϘη νγ . καὶ λοιπὴ ἄρα ἡ μὲν |
| καὶ κακὸς γένοιτοἡμεῖς δὲ οἱ ἰατρικῆς ἰδιῶται οὐκ ἄν ποτε γενοίμεθα κακῶς πράξαντες οὔτε ἰατροὶ οὔτε τέκτονες οὔτε ἄλλο οὐδὲν | ||
| πρῶτον μὲν τίς χρεία τοῦ περὶ τὴν παίδευσιν πόνου ; γενοίμεθα γὰρ ἂν καθεύδοντες σπουδαῖοι . ἢ διὰ τί μάλιστα |
| ποιοῦνται τὴν φροντίδα . Αὐτοὶ δὲ , ὡς συνετοὶ , κρίνατε , προγεγυμνασμένοι ἐν τούτοις . Ἡμεῖς μὲν γὰρ πάντων | ||
| προσθήκης μέρει . τὸ μὲν τοίνυν ἐκείνοις συγχωρεῖν ἡγεῖσθαι αὐτοὶ κρίνατε ὁποῖόν τί ποτ ' ἐστὶν ὑμῖν , μνημονεύοντες τοῦ |
| . . . ὅτι σύνηθες ἦν τὸ ἐπιλέγειν , ὁπότε ἐπαινοῖέν τι ἢ συνομολογοῖεν , καὶ Εὔπολις Κόλαξι . καὶ | ||
| . . . ὅτι σύνηθες ἦν τὸ ἐπιλέγειν , ὁπότε ἐπαινοῖέν τι ἢ συνομολογοῖεν , καὶ Εὔπολις Κόλαξι . καὶ |
| ἰὼ Πελασγὸν Ἄργος , ὄλλυμαι κακῶς . ἠκούσαθ ' ; ἅνδρες χεῖρ ' ἔχουσιν ἐν φόνωι : Ἑλένης τὸ κώκυμ | ||
| τοῖς Ἀμοργίονις γυμναὶ παρίοιμεν δέλτα παρατετιλμέναι , στύοιντο δ ' ἅνδρες κἀπιθυμοῖεν σπλεκοῦν , ἡμεῖς δὲ μὴ προσιείμεθ ' , |
| παραβεβήκασι , φιλονεικέοντες ἔχθρῃ πρὸς ἀλλήλους , δῆριν ἔχουσι μετὰ ἀδελφεῶν καὶ τοκήων καὶ πολιτέων , καὶ ταῦτα ὑπὲρ τοιουτέων | ||
| τάδ ' ἐγγύθεν . πέλας δ ' αἵδ ' ἀδελφαὶ ἀδελφεῶν . † ἰὼ Μοῖρα βαρυδότειρα μογερά , πότνιά τ |
| Μέγα : μεγάλα . τρομέουσι : δειλιῶσιν . ἐχθαίρουσι : μισοῦσιν , διὰ τὴν βίαν ἣν ἔχουσιν : σημείωσαι . | ||
| οὐκ ἔχουσιν ἐγκαλεῖν οὐδ ' εἰπεῖν , ἀνθ ' ὅτου μισοῦσιν , ἐκείνῳ δὲ ἴσασιν ὀφείλοντες ἀμοιβὰς ὧν παρὰ τῶν |
| θρῆνον . σθένος ] τῶν Περσῶν . δίαινε πῆμα ] δάκρυε τὸ ἀτύχημα . δόσιν κακάν ] δίδου τοῖς κακοῖς | ||
| . τὸ δὲ τοὺς Θηβαίους ἐλεεῖς , ὡσανεὶ ἔλεγε μὴ δάκρυε τὰς Θήβας , Αἰσχίνη , ἀφ ' ὧν πεπλούτηκας |
| ' οὕτως ἡ πόλις διάκειται , ὥστε οὐκέτι ὧν οὗτοι κλέπτουσιν ὀργίζεσθε , ἀλλ ' ὧν αὐτοὶ λαμβάνετε χάριν ἴστε | ||
| γὰρ οἱ ψηφοπαῖκται τὰς τῶν θεωμένων ὄψεις δι ' ὀξυχειρίαν κλέπτουσιν , οὕτως οἱ ῥήτορες διὰ πανουργίαν τὰς τῶν δικαστῶν |
| δόξαν ἀπηνέγκατο ὁ Θεμιστοκλῆς , περὶ οὗ ἄνω ἐγράφη . πιθηκισμοῖς : ἀπάταις καὶ κολακεύμασιν . ΓΘ ἄλλως : μιμήμασιν | ||
| σὺ οὖν , ὦ Ἱέρων , μὴ πείθου διαβολαῖς μηδὲ πιθηκισμοῖς , ὅ ἐστιν ἀπάταις . ἄλλως : ὁ λόγος |
| θεοὺς καὶ δαίμονας , οὓς ἐν ταῖς συνθήκαις ὠμόσατε , μαρτυρόμεθα , καὶ τοὺς εἰρηνοδίκας ἐπὶ τοῦτο ἄγοντες ἐληλύθαμεν . | ||
| τὰ ἐπὶ τελευτῇ κείμενα τοῦ λόγου : δεόμεθα οὖν καὶ μαρτυρόμεθα , εἰ μὴ πείσομεν , ὅτι ἐπιβουλευόμεθα μὲν ὑπὸ |
| προσκυνοῦσιν ἐλέφαντες , τὰς προβοσκίδας εὐθὺ τῆς ἀκτῖνος ὡς χεῖρας ἀνατεί - νοντες , ἔνθεν τοι καὶ τῷ θεῷ φιλοῦνται | ||
| Κυκˈλώπειον ⌋ ἐπὶ πˈρόθυρον̄ ⌊ ⌋ Εὐρυσθέος ⌊ ⌋ ? ἀνατεί τε ] καὶ ⌋ ἀπˈριάτας ἔλασεν , – ? |
| τίνος οὖν τούτους ἀξίους εἶναι φήσαι τις ἄν , οἳ προδόντες τὴν πόλιν καὶ τὸ σφῶν αὐτῶν μόνον ἰδόντες τὸν | ||
| καὶ δεῖξαι ἡλίκον ἀγαθόν ἐστιν : ἐν δὲ ταῖς χρείαις προδόντες τοὺς λόγους δραπετεύετε οὐκ οἶδ ' ὅπως ἐκ μέσων |
| ἄρσετε : εὐτρεπίσατε , σκεπάσατε . ἐπήορα : ἐπηρμένα . ἐπίρροθος : ὠφέλιμος . ὡς δ ' ὅτε τις κεράμῳ | ||
| ' εἴτ ' ἄρηι συνοισόμεθ ' εἴτε τις ἄλλη μῆτις ἐπίρροθος ἔσται ἐεργομένοισιν ἀυτῆς : μηδ ' αὔτως ἀλκῇ , |
| ἐμὰ στήσεσθαι Ἀχαιοὺς λισσομένους : χρειὼ γὰρ ἱκάνεται οὐκέτ ' ἀνεκτός . ἀλλ ' ἴθι νῦν Πάτροκλε Διῒ φίλε Νέστορ | ||
| τὸ ἀποθνῄσκειν πάρισον . εἰ μέτριος εἴη μέχρι δεῦρο , ἀνεκτός , ἀλλ ' οὐκ ἀνήσει . πάλιν γοῦν ἐν |
| ἐν τῇσι θερινῇσι μᾶλλον γίνονται , καὶ ἐν τῇσιν ἄλλῃσιν ὥρῃσιν , ἐπιξηραίνονται δὲ μᾶλλον θέρεος . Φθινοπώρου μάλιστα τὸ | ||
| θαῤῥεῖν , ὡς τάχα μὲν οὐδενὸς ἐόντος κακοῦ πίσυνος ἐτησίῃσιν ὥρῃσιν , εἰ δ ' ἄρα καί τινος βραχέος , |
| , εἰ τὴν οὕτω στεργομένην μὴ συνὼν γηροτροφοίην , ὁπότε ἀκούοιμι φθεγγομένου τοῦ φίλου , δεσμὸς τοῦτο ἦν , ὥστε | ||
| μοι : ὡς ἐγὼ ταῦτ ' ἂν ἥδιόν σου διηγουμένου ἀκούοιμι ἢ εἴ μοι γυμνικὸν ἢ ἱππικὸν ἀγῶνα τὸν κάλλιστον |
| . . . . [ . ] Ἀνάξαρχόν φησι τὸν εὐδαιμονικὸν φιλόσοφον ἕνα τῶν Ἀλεξάνδρου γενέσθαι κολάκων καὶ συνοδεύοντα τῶι | ||
| . Σάτυρος δ ' ἐν τοῖς βίοις Ἀνάξαρχόν φησι τὸν εὐδαιμονικὸν φιλόσοφον ἕνα τῶν Ἀλεξάνδρου γενέσθαι κολάκων καὶ συνοδεύοντα τῷ |
| παῖδες οὐ παρὰ τῶν πατέρων , παρὰ δὲ τῶν Σύρων ἀττικίζειν ἀξιοῦσι μανθάνειν : οὐκέτι γοῦν εἰς τὸν Πειραιᾶ καταίρουσι | ||
| τοῦ τρίτου , Βέλτιον , ἔφη , καὶ ἐνταῦθα μὴ ἀττικίζειν καταρώμενον . καὶ πρὸς τὸν εἰπόντα δὲ στοχάζομαι αὐτοῦ |
| ἣν τῆς χθονὸς λάβωσιν ἐν ταφῇ , τουτέστιν ἣν γῆν ταφέντες κτήσονται . ἢ τὸ ἥν διὰ τὸ παμπησίαν νόει | ||
| ἣν τῆς χθονὸς λάβωσιν ἐν ταφῇ , τουτέστιν ἣν γῆν ταφέντες κτήσονται . ἢ τὸ ἣν διὰ τὴν παμπησίαν νόει |
| Τρῶες ὑπέρθυμοι τηλεκλειτοί τ ' ἐπίκουροι ἀνέρες ἔστε φίλοι , μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς , ὄφρ ' ἂν ἐγὼ βείω | ||
| Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι ἀγχιμαχηταὶ ἀνέρες ἔστε φίλοι , μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς νῆας ἀνὰ γλαφυράς : δὴ γὰρ |
| οὕτω γὰρ καὶ ἡμεῖς τοῦ παντὸς φέρε ταῖς ψυχαῖς πεπυκασμένου ἀμήχανοι τριῶν ἢ δυοῖν γενέσθαι ἐν διαίτῃ σῳζουσῶν τὸν οἰκεῖον | ||
| περὶ τὰς ὀσμὰς ἡδονάς . αὗται γὰρ οὐ προλυπηθέντι ἐξαίφνης ἀμήχανοι τὸ μέγεθος γίγνονται , παυσάμεναί τε λύπην οὐδεμίαν καταλείπουσιν |
| δὲ γελάσας καὶ τάδε ἔφη δώσειν , καὶ ἄλλων οὐκ ἀτυχήσειν αὐτὸν μειζόνων . Κῦρος δὲ ὀλίγου χρόνου φίλον ἐπεποίητο | ||
| τὸ ἔτι τούτων μεῖζον νομοθέτην αὐτὸν ἐκάλουν . οὔκουν ἔμελλον ἀτυχήσειν τοῦ ἀνδρός : καὶ γὰρ ἥσθη ὁ τοῦ Ἀρίστωνος |
| στέρξομεν καὶ οὐκ ἀποδιδόναι μᾶλλον ἢ δωρεῖσθαί σε νομιοῦμεν . πείσομεν δὲ καὶ τὸν ἐωνημένον μὴ βοηθεῖν τοῖς γεωργοῖς , | ||
| εἴσω τοῦ θαλάμου παραγαγόντες αὐτὸν ἐντυχεῖν τῷ κάλλει τῆς νύμφης πείσομεν . ὦ καλή , ὦ χαρίεσσα : πρέπει γάρ |
| ὁ τοῦ Κρέοντος ἐχθροί μοι εἰσίν . τούτοις οὖν βουλομένοις ἐξαιτεῖσθαί με οὐκ ἂν ἐκδοίης , ὀμόσας . εἰ δὲ | ||
| ὁ τοῦ Κρέοντος ἐχθροί μοι εἰσίν . τούτοις οὖν βουλομένοις ἐξαιτεῖσθαί με οὐκ ἂν ἐκδοίης , ὀμόσας . εἰ δὲ |
| τιμᾶσθαι ὅ τι χρὴ παθεῖν ἢ ἀποτῖσαι : ὁ δὲ ἀτίμητος τοὐναντίον ᾧ πρόσεστιν ἐκ τῶν νόμων ὡρισμένον τίμημα , | ||
| κατὰ πάντων ἐμφανὲς εἴη ὅτι ὁ ἀγαθόν τι εἰσηγούμενος οὐκ ἀτίμητος ἔσται , πολλοὺς ἂν καὶ τοῦτο ἐξορμήσειεν ἔργον ποιεῖσθαι |
| Ξάνθος σὺν τοῖς φίλοις αὐτοῦ λουσάμενος λέγει ” ἄνδρες , δύνασθε πρὸς ἐμὲ εὐτελῶς ἀριστῆσαι ; πρὸς φακὸν γὰρ ἡμῖν | ||
| θεοῦ : τὴν δὲ ἰδίαν πολυτέλειαν πράσσετε , ἐν ᾗ δύνασθε χαρῆναι : καὶ μὴ παραχαράσσετε μηδὲ τοῦ ἀλλοτρίου ἅψησθε |
| εὔνοος καὶ τὸ συγκριτικὸν εὐνοώτερος , τὸ δὲ συνῃρημένον σχῆμα εὐνούστερος καὶ οὐχὶ εὐνούτερος . ῥητέον οὖν ὅτι ὅσα μὲν | ||
| δύναται πολλάκις ὁ ἕτερος παρασχόμενος μαρτυρίαν , ὡς περὶ αὐτὸν εὐνούστερος ἦν ὁ πατὴρ , διαφοράν τινα ἐμποιεῖν : ὁ |
| σάφ ' ἴσθ ' , ἐμοῦ γ ' , ὃν εἰσορᾷς . Οἴμοι : πέπραμαι κἀπόλωλ ' : ὅδ ' | ||
| γῆν ἐκείνων καὶ νόμους διασκεδῶν ; ἢ τοὺς κακοὺς τιμῶντας εἰσορᾷς θεούς ; Οὐκ ἔστιν : ἀλλὰ ταῦτα καὶ πάλαι |
| γενόμενοι φοβοῦνται καὶ ἀγωνιῶσι καὶ τοὺς ἀναξίως δοκοῦντας περιπίπτειν τούτοις ἐλεοῦσι καὶ τοῖς κατὰ προαίρεσιν περιβάλλουσιν ὀργίζονται καὶ θυμοῦνται καὶ | ||
| ἄνθρωποι τὰ μὲν φιλικά : δέονταί τε γὰρ ἀλλήλων καὶ ἐλεοῦσι καὶ συνεργοῦντες ὠφελοῦσι καὶ τοῦτο συνιέντες χάριν ἔχουσιν ἀλλήλοις |
| γε ἀποθνῄσκουσιν ὑπὲρ τῆς κοινῆς σωτηρίας , καὶ εἰ μηδενὸς ἀπώναντο πρότερον τῶν κατὰ τὴν οὐσίαν , ἡδίστη τελευτὴ γίνεται | ||
| ἄν τις τιθείη ; οὐ γὰρ τῆς ἐκείνων ὁμιλίας τοῦτο ἀπώναντο , ἀλλ ' οὐκ ἀπώναντο ἐκείνων ἔτι τοῦτό γε |
| ἢ ἀποθανεῖται . Εἰ οὖν ὑμῖν δοκῶ ἱκανῶς περὶ τούτων ἀπολελογῆσθαι , δηλώσατέ μοι , ἵνα προθυμότερον περὶ τῶν ἄλλων | ||
| ? ὧν ἄρχουσι χρώμενοι ? . ἢ οὐχ ἱκανῶς ? ἀπολελογῆσθαι ? ? ? ? , ἀλλ ' ἔτι ? |
| πυρκαϊῆς . Εὐβοίης γένος ἦμεν Ἐρετρικόν , ἄγχι δὲ Σούσων κείμεθα : φεῦ , γαίης ὅσσον ἀφ ' ἡμετέρης . | ||
| βασιλέως , φησὶν , Ὡς ἀμφὶ κρητῆρα τραπέζας τε πληθούσας κείμεθα : δεικνύων καὶ τὸν θάνατον αὐτοῦ παρ ' αὐταῖς |
| ἢ λόγῳ . . . : τουτέστι , καὶ οὐχ ἡγεῖσθε τοῦτο , ὅτι , ἄν τε λόγῳ παραχθέντες ὑπ | ||
| ὑμᾶς , τόθ ' ὑμεῖς τοὺς νόμους ἔχοντά με πλησίον ἡγεῖσθε παρεστάναι [ καὶ τὸν ὅρκον ὃν ὀμωμόκατε ] , |
| τε δακρυούσας εἰσάγουσι καὶ τὰς ἐκείνων γινώσκουσι κατοικίας ὅπῃ εἰσὶ κἀξ οἵων ποταμῶν ἀπορρύονται ὕδατα Πιμπλείας καὶ Λειβηθρίας λέγοντες καὶ | ||
| ἐγὼ δὲ τούτου πάππος , ὥσπερ εἰ λέγοις Ἱππόνικος Καλλίου κἀξ Ἱππονίκου Καλλίας . Καλλίας ἄρ ' οὗτος οὕρνις ἐστίν |
| ὅμοιον , ὅτι καὶ Ϲωκράτην οἱ πρόγονοι ἡμῶν ἐπὶ λόγοιϲ ἐκόλαζον . . . . . . ἐγκάθετοϲ : Ὑπ | ||
| τὰ περὶ τῆς ἑορτῆς ἐσκοποῦντο καὶ τοὺς πλημμελήσαντας περὶ αὐτὴν ἐκόλαζον . . . . προϋφαιρῶν ] προαρπάζων καὶ ἐπείγων |
| μετ ' οὐ πολύ , “ οὐ διαλλαχθησόμεθα , οὐ παυσόμεθα , ” εἶπε , “ ληροῦντες , ἀλλ ' | ||
| ἤδη καὶ ἡμῖν δεινὸν εἰ μηδὲ παρ ' ὑμᾶς ἀφικόμενοι παυσόμεθα τῆς πλάνης . Τὸν Ἴωνα χαίρειν . πόθεν τὰ |
| μάλα σωφρόνως ἐφείποντο . γνοὺς δὲ ὁ Ἀγησίλαος ἃ ἑκάτεροι ἡμάρτανον παραπέμπει τοὺς ἀμφ ' αὑτὸν μάλ ' εὐρώστους ἱππέας | ||
| κακῶν , ὧν τῆς ὑστεραίας καὶ πρὸς ἄλλους ἐμνήσθην . ἡμάρτανον οὖν τούτοις ; καὶ τίς ὁ τοῦτο φήσων ; |
| Καλλίμαχος . δίζετο : πρὸς τὸ ἄπειρον τῶν τόπων τὸ δίζεσθαι . φθαίη : προλάβοι πρὸ τοῦ συμποσίου . νηπιάχοντα | ||
| πρήσσειν ἀνήκεστον ὧν νόμοι κωλύουσιν . διόπερ τὰ μὲν μὴ δίζεσθαι χρεών , ἐπὶ δὲ τοῖς εὐθυμέεσθαι χρεών , παραβάλλοντα |
| . Τοῖσι δὲ δὴ Ποίαντος ἀμύμονος ὄβριμος υἱὸς τοῖον ἔπος μετέειπεν ἐποτρύνων πονέεσθαι : Εἰ δ ' ἄγε δὴ πολέμοιο | ||
| πρόσθεν ἀρίστη φαίνετο βουλή : ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν : Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον ἐν σοὶ μὲν |
| ἀναχθέντα γυμνὸν ἐπὶ τῆς χιόνος μένειν συμπεποδισμένον τὼ πόδε . Φεῦ τῶν κακῶν , ὀτοτοῖ , παππαπαιάξ . Τί τοῦτο | ||
| , ἔφθιτο . Καὶ τῷ μακρῷ γε συμμετρούμενος χρόνῳ . Φεῦ φεῦ , τί δῆτ ' ἄν , ὦ γύναι |
| ἐπαχλὺς ] λύπη , ἀθυμία . πεπόταται ] η . ἐπικρέμαται ἐφ ' ἡμῖν . νεολαία ] ἡ νεότης . | ||
| ὁμοίως πάντας ὑμᾶς τιμωρεῖται : ὁμοίως γὰρ πᾶσιν ὑμῖν θάνατος ἐπικρέμαται , ὃν ὑμεῖς φοβεῖσθε . καὶ πολλάκις εἶδον πτωχοὺς |
| τῷ νεκρῷ περὶ τῆς πρὸς τὸν Δία κοινωνίας βουλευόμενον . δείξατε . ἀλλὰ οὐκ ἔχετε . τί οὖν αὑτοῖς ἐμπαίζετε | ||
| ψήφους ἁρπαζόντων ἢ ἄλλο τι περὶ τὴν ψηφοφορίαν ἀκοσμούντων , δείξατε αὐτοῖς ἣν ἔχει τὸ ἀρχεῖον ἰσχύν . καὶ ἐπειδὴ |
| , ὅτι ἀντὶ τοῦ δέξομαι [ ἐπιτηρήσω ] , ὡς λελάχωσιν ἀντὶ τοῦ λάχωσιν . . . . . ἄνδρ | ||
| ὅτι εἴωθε περιττεύειν τῇ συλλαβῇ , ὡς ἐπὶ τοῦ πεπίθωνται λελάχωσιν . . . . . Αἰνεία , σὺ μὲν |
| ἅπαντες : πρὸς τοὺς σφῆκάς φησιν ⌈ , ὅτι ” ἄφετε αὐτόν “ Γ : ἢ πρὸς τοὺς οἰκέτας τοὺς | ||
| διαβολαῖς ἐπαρθέντες ἀποκτείνητε τὸν ἄνθρωπον , ἀλλ ' ἐμοὶ πεισθέντες ἄφετε . ” καὶ ἀφείθη : οὐκ ἐνεγκὼν δὲ τὴν |
| συνόδου . καὶ τοῦθ ' ὁ μὲν στρατηγικώτατος Ἀννίβας οὐχ ὑπενόησεν , ὁ δὲ βασιλεὺς πυθόμενος ὑπώπτευσε καὶ ἀμβλύτερος ἦν | ||
| ἀκούσας ὁ Αἰσχίνης ἄλλα ἔλεγεν . ἀλλὰ δῆλον ὅτι ἃ ὑπενόησεν ἐρεῖν αὐτὸν πρὸ τοῦ ἀγῶνος , ταῦτα ἐνέγραψεν . |
| βελτίστους εἶναι . καὶ γὰρ ἐν νόσῳ , ὃν ἂν ἡγῶνται ἰατρικώτατον εἶναι , τούτῳ μάλιστα πείθονται , καὶ ἐν | ||
| γιγνόμενα , ἀλλὰ καὶ θάλατταν οἰκειοτέραν καὶ πάντα κίνδυνον ἀνεκτότερον ἡγῶνται τοῦ ζῆν μετ ' αἰσχύνης . τοῦτο καὶ ὁπλίταις |
| κρείττων χρημάτων : εἶτα ἀπὸ τῆς αἰτίας οὐκ ἂν ὑμᾶς προὔδωκα : οὐ γὰρ ἐδεόμην χρημάτων πλούσιος ὤν , οὐδὲ | ||
| δημοσίων ἀδικημάτων : καὶ ὁ ὅρος εὐθέως : οὐ γὰρ προὔδωκα ναῦς , οὐ στρατιώτας ἀπώλεσα , εἶτα ὁ συλλογισμός |
| αὐτῶν ἐναντίως διατιθεμένων ὥσπερ εἴπομεν οὐκ ἄλογος ἡ τεραμότης . Ὥστ ' εἰ ὁ ἀὴρ καὶ τὰ ὕδατα καὶ τὰ | ||
| . . εἰσίν τινες νῦν οὓς τὸ βασκαίνειν τρέφει . Ὥστ ' ἐνίοτ ' ἂν τούτοισι ποιῶν ματτύην σπεύδων ἅμ |
| προσηνὲς ὑπεράγαμαι καὶ τὸ πρὸς τοὺς γεννησαμένους μέρους παντὸς ὑπήκοον τέθηπα πρὸς ξυννοεῖν ὁ λόγος καὶ τοῖς ἀλ . . | ||
| ὧν παρασχεῖν , τί ἔτι θαυμάζω αὐτόν , τί ἔτι τέθηπα ; τί φοβοῦμαι τοὺς δορυφόρους ; τί χαίρω , |
| ὑμῖν φαίνηται ἀναγκαῖος , φυλάττειν τε καὶ πρόχειρον ἔχειν . ἀθρεῖτε δὲ ὧδε . εἰσί που ὑμῶν ἐν ταῖς οἰκίαις | ||
| ' ἢ μαχομένους κρατεῖν ἢ δουλεύειν σιωπῇ . πρὸς ταῦτα ἀθρεῖτε καὶ σκοπεῖτε : ὡς , εἰ μὴ δικάσετε καλῶς |
| ” ὅταν δὲ λέγῃ “ Σκύλλην δ ' οὐκέτ ' ἐμυθεόμην , ἄπρηκτον ἀνείην , ” πρὸς ἣν οὐδὲν ἔστι | ||
| . τί τοι τάδε μυθολογεύω ; ἤδη γάρ τοι χθιζὸς ἐμυθεόμην ἐνὶ οἴκῳ σοί τε καὶ ἰφθίμῃ ἀλόχῳ : ἐχθρὸν |
| ἐπιτερατεύεσθαι : καὶ οὕτω τοῖς ἀληθέσιν ἐλυμήναντο , συγκεραννύντες αὐτὰ ἐψευσμένοις . τρίτῃ δὲ ὕστερον γενεᾷ μετὰ Πελασγὸν ἔς τε | ||
| λϚʹ . Μὴ ὑποδήσῃ ποτέ , μηδὲ κρύψῃς τὰ σφυρὰ ἐψευσμένοις καὶ δολεροῖς δέρμασιν , ὧν ἀπατηλὸν τὸ κάλλος ἐν |
| λάβω ; ζῆν δ ' ἔστι μοι τάλαντον ὑπεριδόντι ; τεύξομαι δ ' ὕπνου προέμενος ; οὐ δώσω δὲ κἀν | ||
| πωλεῖν ; βλέπε , πόσου ἀξίων . Ἀλλ ' οὐ τεύξομαι τοιούτου τινὸς ἀντ ' αὐτοῦ . Βλέπε καὶ τυγχάνων |
| ἀντίστροφος ἀπῄτει τὸ υ . ταῖς δὲ τοιαύταις παραβολαῖς χρῆται ἀποτόμως , οὐ λέγων τὸ καθάπερ . καὶ ὁ μὲν | ||
| ἐγὼ μὲν οἶμαι . ἢ δύναιτ ' ἄν τις αὐτῶν ἀποτόμως εἰπεῖν ὅτι τούτοις οὑτοσὶ χρώμενος ἔξω παντὸς ἔσται κινδύνου |
| τοὺς ἄλλους ταῦτα παθόντες . πάλιν οὖν συνελευσόμεθα Ἀθήναζε οἱ ἀναξίως ἀνασεσοβημένοι ὡς τὸ πρόσθεν . Ἄγοντες τὴν ἔτειον ἑορτὴν | ||
| . εὐθὺ δὲ καὶ τῶν Συρακοσίων οἱ πλεῖστοι μετεμελήθησαν , ἀναξίως τῆς ἰδίας ἀρετῆς ὁρῶντες πεφυγαδευμένον τὸν Ἑρμοκράτην . διὸ |
| ἀμείβεσθαι ; πόσων δι ' ἑνὸς ῥήματος ἀμοιβῶν τὴν πόλιν ἀφῄρησαι , ὑπὲρ τροφῶν , ὑπὲρ μυστηρίων , ὑπὲρ τῆς | ||
| τὸν νόμον εἰς τοὺς νόμους καὶ μὴ θεῖναι , πᾶσαν ἀφῄρησαι σαυτοῦ τὴν συγγνώμην : τοῖς γὰρ ἄκουσιν ἁμαρτοῦσι μέτεστι |
| Ὑπερίδῃ κἀκείνην εὕροι τις ἂν τὴν δεινότητα , ἣ καὶ φαί - νεται καὶ ἔστιν , οὐχὶ τὴν κατὰ μέθοδον | ||
| τούτων ἔτι πρότερον καὶ ἀμείνους , Ἀριστείδης καὶ Θεμιστοκλῆς . φαί - νεται δ ' οὖν καθόλου τινὰ σκέψιν ἔχειν |
| καί ῥα Ποσειδάωνα μέγαν θεὸν ἀντίον ηὔδα : ὢ πόποι ἐννοσίγαι ' εὐρυσθενές , οὐδέ νυ σοί περ ὀλλυμένων Δαναῶν | ||
| ἀλόχοισι Τὸν δ ' αὖτε προσέειπεν ἄναξ ἑκάεργος Ἀπόλλων : ἐννοσίγαι ' οὐκ ἄν με σαόφρονα μυθήσαιο ἔμμεναι , εἰ |
| τῷ αὐτίκα χρησίμῳ ὑμῶν τε καὶ ἐκείνων πολεμίῳ τὸ δίκαιον λήψεσθε , τοῦ μὲν ὀρθοῦ φανεῖσθε οὐκ ἀληθεῖς κριταὶ ὄντες | ||
| αὐτῷ συγγνώμην εἴχετε : νῦν δὲ παρὰ τοῦ ποτε καὶ λήψεσθε δίκην , εἴπερ ἐξέσται τοῖς τριάκοντα λέγειν ὅτι τὰ |