μὲν τραυματίας καὶ κακῶς ἀπαλλάττων ἐπανήκει , ὁ δὲ Δικαιόπολις δεδειπνηκὼς καὶ μεθ ' ἑταίρας ἀναλύων . Τὸ δὲ δρᾶμα | ||
συχνῶν τε οὐσῶν καὶ οἵων ἐφέλκεσθαι νέους νεανίσκος πολλὰ δεῖπνα δεδειπνηκὼς ἐπὶ τῷ σώματι μισθῷ μεγάλῳ παρὰ τοῦτον τὸν βασιλέα |
. χορτασθήσομαι . νὴ τὸν Διόνυσον , ἄνδρες , ἤδη στρηνιῶ . ὀψοφάγος εἶ καὶ κνισολοιχός . ὁ πατὴρ ὁ | ||
πατρὸς ἐξωλέστατοι , ἐγὼ μὲν ὑμῖν , ὡς ὁρᾶτε , στρηνιῶ : δεῖπνον γὰρ οὔτ ' ἐν Καρίᾳ , μὰ |
ἐκεῖσε , τὸ δ ' ἱππικὸν εἰς τὸ Μαιάνδρου πεδίον περιῆγε , νομίζων ἱκανὸς εἶναι καταπατῆσαι τῇ ἵππῳ τοὺς Ἕλληνας | ||
, δι ' ὧν ῥᾳδίως εἰς τὰ ἐναντία περιέτρεπε καὶ περιῆγε τὰ τῆς ψυχῆς πάθη νέον ἐν αὐτοῖς ἀλόγως συνιστάμενα |
, οὔτ ' ἐν Ῥόδῳ τοιοῦτον οὔτ ' ἐν Λυδίᾳ κατέχω δεδειπνηκώς . Ἄπολλον , ὡς καλόν . ἀλλὰ κυλίκιον | ||
γέ μοι μανθάνειν : οὐ μέντοι ὡς βούλομαί γέ πω κατέχω τὸ ἐρωτώμενον . Πότερον δὲ περὶ ἀρετῆς μόνον σοι |
τινὲς δέ φασιν αὐτὸν Σύρον . καὶ Κρατῖνος δὲ ἐν Πυτίνῃ : Ὑπέρβολον δὲ ἀποσβέσας ἐν τοῖς λύχνοισι γράψον . | ||
εἴη ἕτερος , Λυσωνίδου πατρός , οὗ καὶ Κρατῖνος ἐν Πυτίνῃ ὡς οὐ πονηροῦ μνημονεύει . . . πρόπεμπτα . |
. Εἰσὶ δὲ πόλεις ἐν αὐτῇ Ἑλληνίδες καὶ ἐν τῇ Λυδίᾳ αἵδε : Ἄστυρα , οὗ τὸ ἱερὸν [ Ἀρτέμιδος | ||
θεούς , οὔτ ' ἐν Ῥόδῳ τοιοῦτον οὔτ ' ἐν Λυδίᾳ κατέχω δεδειπνηκώς : Ἄπολλον , ὡς καλόν ἀλλὰ κυλίκιον |
ὃ καὶ εἴρηται κίστη : “ μήτηρ δ ' ἐν κίστῃ ἐτίθει μενοεικέ ' ἐδωδήν . ” τῶν δ ' | ||
τῶν κάτω . καὶ τοὺς μὲν ὄφεις οὓς ἐπιπέμπεις ἐν κίστῃ που κατασήμηναι καὶ παῦσαι φαρμακοπωλῶν . ὀσφὺν δ ' |
ᾧ τυρεύουσιν , καὶ κρεμαστήρ , ἐφ ' οὗ τοὺς τυροὺς ἔτερσον , καὶ τὸ ἄνω τοῦ ποδὸς ἢ τὸ | ||
θ ' ἕλκων , βλαύτας σύρων , βολβοὺς τρώγων , τυροὺς κάπτων , ᾤ ' ἐκλάπτων , κήρυκας ἔχων , |
τὸ μεμοιρασμένον . ὑποκλαίων ] λείπει τίς . ὑπολείβων ] σπένδων . ἡμέτερον + δέον εἰπεῖν οὐ θέλξει τὰς ὀργὰς | ||
τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ ' ἀναλδεῖς . καίτοι σπένδων πόλλ ' ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσον μὴ πώποτ |
Παύσωνα κάλει τὸν ξύσσιτον : Σύντροφον καὶ συνδιαιτητήν . ὁ Παύσων δὲ ἐπὶ πενίᾳ κωμῳδεῖται ζωγράφος ὤν . μετακαλοῦ σύντροφον | ||
ὅταν ὄργια σεμνὰ θεοῖν ἱεραῖς ὥραις ἀνέχωμεν , ἅπερ καὶ Παύσων σέβεται καὶ νηστεύει , πολλάκις αὐτοῖν ἐκ τῶν ὡρῶν |
τάττουσιν δύναμιν , Ῥέας μὲν σφραγίδα τοὺς πόλους ὀνομάζοντες , Ζανὸς δὲ πύργον τὸ τοῦ παντὸς κέντρον , ἰυγγικὰς δὲ | ||
: νεύοι δ ' εὐμενέως ὁ θεός . Τὸν τῶ Ζανὸς ὅδ ' ὗμιν υἱὸν ὡνήρ , τὸν λειοντομάχαν , |
ἡ πρώτη ἕκτη κούρῃ γε γενέσθαι ἄρμενος , ἀλλ ' ἐρίφους τάμνειν καὶ πώεα μήλων , σηκόν τ ' ἀμφιβαλεῖν | ||
. τὸ δὲ φίλημα κέντρου μελίττης πικρότερον . Πολλάκις ἐφίλησα ἐρίφους , πολλάκις ἐφίλησα σκύλακας ἀρτιγεννήτους καὶ τὸν μόσχον , |
, πολλῶν δεόμενος σκευαρίων , νῦν δὴ γενοῦ γλίσχρος , προσαιτῶν , λιπαρῶν . Εὐριπίδη , δός μοι σπυρίδιον διακεκαυμένον | ||
τῶν ἐφημέρων ἀπορῶν , πτωχός , πτωχεύων , ἀγείρων , προσαιτῶν , μισθωτός , μισθαρνῶν , πελάτης , θής , |
Ἀπόλλωνα καὶ τὴν Ἄρτεμιν : ἐν τῇ Δήλῳ σὺν ταῖς Δηλιάσι κόραις τῆς Ἀρτέμιδος ἄμπυκα εὐλογήσω καὶ ὑμνήσω : ὁ | ||
Σφηξίν : ἐν λοπάδι πεπνιγμένον . Κρατῖνος δ ' ἐν Δηλιάσι : τῷ δ ' ὑποτρίψας τι μέρος πνῖξον καθαρύλλως |
τῶν ἐν αὐτοῖς διάνοιαν πεπήρωνται , ἧς βαθὺ σκότος ἀφροσύνη κατέχεεν . εἶτα νῦν θαυμάζομεν , εἰ Σωκράτης καὶ ὁ | ||
ἔνιοι . [ , ] ἣ τὰ καταχύσματα φησὶν αὐτοῦ κατέχεεν καταχύσματα ἐκάλουν οἱ Ἀττικοὶ τὰ τραγήματα , ἃ τοῖς |
μαλάχας μὲν ἐξερῶν , ἀναπνέων δ ' ὑάκινθον , καὶ μελιλώτινον λαλῶν καὶ ῥόδα προσσεσηρώς : ὦ φιλῶν μὲν ἀμάρακον | ||
μαλάχας μὲν ἐξερῶν , ἀναπνέων δ ' ὑάκινθον , καὶ μελιλώτινον λαλῶν καὶ ῥόδα προσσεσηρώς : ὦ φιλῶν μὲν ἀμάρακον |
διεῖρται οὗτος ἐν τῇ κυρτίδι μέσῃ . ἀγώνισμα οὖν τῇ πορφύρᾳ διατεῖναι τὴν γλῶττάν ἐστι καὶ ἐφικέσθαι αὐτοῦ : καὶ | ||
Παγκάλοις δὲ καὶ ποικίλοις ὑφάσμασιν αὐτὴν περιέβαλεν , ὑακίνθῳ καὶ πορφύρᾳ καὶ κοκκίνῳ καὶ βύσσῳ καταχρώμενος εἰς τὴν ὑφήν . |
τὴν ἀδελφὴν τάδε γεννᾷ τὰ τέκνα , τοὺς ποτα - μοὺς , καὶ τὰς πηγὰς τὰς οὔσας ἐν τῷ κόσμῳ | ||
γλαυκοὶ δὲ δράκοντες τρεῖς , ἤγουν στιλπνοὶ τοὺς ὀφθαλ - μοὺς καὶ τῇ ἐνοράσει ἐκφοβοῦντες , ἐπεὶ ἐκτίσθη νέον , |
κυκλικώτερον . . Ο . πλησάμενος δ ' οἴνοιο δέπας δείδεκτ ' Ἀχιλῆα . ” χαῖρ ' Ἀχιλεῦ . δαιτὸς | ||
ἀλλὰ μεστὸν τὸν σκύφον : πλησάμενος δ ' οἴνοιο δέπας δείδεκτ ' Ἀχιλῆα . ὁσάκις δὲ καὶ τροφὰς ἐλάμβανον , |
ἴσα βαίνων ἐβάδιζε . ” Μένανδρος παρ ' αὐτὸν ἴσα βαίνους ' ἑταίρα πολυτελής . Ἴσαι ψῆφοι : Αἰσχίνης κατὰ | ||
Ἀσπίδιον ἐπριάμην τι καὶ μαχαίριον . Παρ ' αὐτὸν ἴσα βαίνους ' ἑταίρα πολυτελής . Πικροῦ γέροντος αὐθεκάστου τὸν τρόπον |
εἰ δὲ ὅσον πήχεος ἡ ῥίζα ληφθῆι , ἕλκει καὶ ἄρνας καὶ ὄρνεα : ταύτηι γὰρ καὶ τὰ πλεῖστα τῶν | ||
προγινώσκειν , ὁποῖον χρῶμα ἔχει τὸ ἔμβρυον . ζʹ . ἄρνας μὴ νοσεῖν . ηʹ . πότε δεῖ καὶ πῶς |
ὑποθυμίς , περιστερά , νέρτος , ἱέραξ , φάττα , κόκκυξ , ἐρυθρόπους , κεβλήπυρις , πορφυρίς , κερχνῄς , | ||
ὀστοῦν , οἱ δ ' ὑποσπόνδυλον . τούτου τὸ ἄκρον κόκκυξ καλεῖται . τῆς δ ' ὀσφύος τὰ παρ ' |
μεγαλαυχούμενος . πῶς γὰρ οὐ , ὅπου γε καθάπερ ὑπὸ μανδραγόρᾳ καθεύδεις , ὃς οὔτε τῶν ἐπιορκούντων ἀκούεις οὔτε τοὺς | ||
ἢ ἐκβάλλοντας ἐκ τῆς νεώς , τὸν δὲ γενναῖον ναύκληρον μανδραγόρᾳ ἢ μέθῃ ἤ τινι ἄλλῳ συμποδίσαντας τῆς νεὼς ἄρχειν |
δὲ ταχέως ἀργυρίου χλῆδον λαβών σκυτίνῃ πότ ' ἐν χύτρᾳ τάριχος ἐλεφάντινον ἧψε ποντιὰς χελώνη πευκίνοισι κύμασιν , καρκίνοι ποδήνεμοί | ||
τοὺς ἀκροατάς : ἀγανακτοῦντος δέ τὴν Ἀναξιμένους ἔφη διάλεξιν ὀβολοῦ τάριχος διαλέλυκεν . . . : Ἕρμιππος δέ φησι Θεόκριτον |
κ τῆς Σικυῶνος τῆς φίλης ὃν τοῖς θεοῖς φέρει Ποσειδὼν γόγγρον εἰς τὸν οὐρανόν , ἅπαντες οἱ φαγόντες ἐγένοντ ' | ||
κατεσθίει γοῦν ἐπὶ μιᾷ τὴν οὐσίαν . καὶ τὸν Σινώπης γόγγρον ἤδη παχυτέρας ἔχοντ ' ἀκάνθας τουτονὶ τίς λήψεται πρῶτος |
, φησὶν ὁ Εὐριπίδης ἐν Κρήσσαις . καὶ ὡς ὁ Εὔβουλος δ ' ἐν Ὀλβίᾳ ἔφη : ἐν τῷ γὰρ | ||
, ἤγουν πλουτήσειν . ἐχλευάζοντο δὲ ὑπὸ τῶν κωμικῶν : Εὔβουλος γοῦν φησίν : Ἡμεῖς ποτ ' ἄνδρας Κεκροπίδας ἐπείσαμεν |
ἁλμυρίς . φύεται δ ' ἐν Ἐρετρίᾳ , Κύμῃ , Ῥόδῳ , Κνίδῳ καὶ Ἐφέσῳ . ἡ δὲ λειόφυλλος ἀνὰ | ||
κτητικὸν Θερμικός . Θέρμυδρα , λιμὴν τῆς μιᾶς τῶν ἐν Ῥόδῳ πόλεων . τὸ ἐθνικὸν Θερμυδρεύς . Θέρνη , πόλις |
ὁ ἄσιτος : Κρατῖνος ἐν Διονυσαλεξάνδρῳ : φοιτᾷς ἐπὶ δεῖπνον ἄνηστις : καὶ Αἰσχύλος ἐν Φινεῖ : ἄνηστις δ ' | ||
τοῦ νῆστις πλεονασμῷ τοῦ α κέχρηται λέγων φοιτᾷς ἐπὶ δεῖπνον ἄνηστις . , . . ἀστεῖόν τι καὶ κατερρινημένον εἰπεῖν |
τὰς χορδάς , ὡς ἂν ἐδόκει τῇ ἁρμονίᾳ τοῦ μέλους ἔκρουέ τε ἅμα καὶ ᾖδεν ἐρωτικὰ ψυχαγωγεῖν οὕτω καὶ θέλγειν | ||
τὰς χορδάς , ὡς ἂν ἐδόκει τῇ ἁρμονίᾳ τοῦ μέλους ἔκρουέ τε ἅμα καὶ ᾖδεν ἐρωτικὰ ψυχαγωγεῖν οὕτω καὶ θέλγειν |
συνεχεῖ ἐγνωσμένον μελέτῃ . τὰ γοῦν ἐξ ἐπινοίας καλὰ καὶ παλίμβολά εἰσιν : ἔλαχεν : καρποῦσθαι : χρυσέας κόμης : | ||
συνεχεῖ ἐγνωσμένον μελέτῃ . τὰ γοῦν ἐξ ἐπινοίας καλὰ καὶ παλίμβολά εἰσιν : ἔλαχεν : καρποῦσθαι : χρυσέας κόμης : |
. Ὅτι Πυθαγόρας πυθόμενος Φερεκύδην τὸν ἐπιστάτην αὐτοῦ γεγενημένον ἐν Δήλῳ νοσεῖν καὶ τελέως ἐσχάτως ἔχειν , ἔπλευσεν ἐκ τῆς | ||
τὸ δέρμα οὕτως διέφθειρεν . Ὠρίωνα δὲ Ἄρτεμις ἀπέκτεινεν ἐν Δήλῳ . τοῦτον γηγενῆ λέγουσιν ὑπερμεγέθη τὸ σῶμα : Φερεκύδης |
δὲ παρὰ τὴν εἴλησιν τῶν σχοινίων ἢ ἱμάντων . ἰλύσω ἰλύϊ περικαλύψω . ἱμάσθλην μάστιγα , ἀπὸ τοῦ ἱμάσσειν , | ||
διηγευμένηϲ τοὺϲ ἄνδραϲ οἷϲι ξυνέϲονται . πρόϲθεν μὲν γὰρ ἐν ἰλύϊ τοῖϲιν ὑγροῖϲιν ἔην καὶ ζόφῳ : ἐπεὶ δὲ τάδε |
ὁ τόπος , ἐν ᾧ Ἀθηνᾶ καὶ Ποσειδῶν ἐκρίθησαν . Κρατῖνος Ἀρχιλόχοις : Ἔνθα Διὸς μεγάλου θῶκοι πεσσοί τε καλοῦνται | ||
ὁ Συρακόσιος ἔν τινι τῶν δραμάτων ἐπ ' ὀλίγον καὶ Κρατῖνος ὁ τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας ποιητὴς ἐν Εὐνείδαις , καὶ |
τι μο ! [ ταῦτ ' ἀπειλεῖς ε ! [ Ἴσθμιον αντε [ Ποσειδᾶνοσο [ σὺ δ ' ἄλλοις ταῦτεμπε | ||
φησί , καλουμένου : φύσει γὰρ τὸ τοιοῦτόν ἐστι διουρητικόν Ἴσθμιον : ἡ ἱστορία εὔγνωστός ἐστι παρὰ πᾶσι τοῦ ἀγῶνος |
τούτους οὐδ ' ὁρῶντες ἀνέξεσθε . νῦν δὲ δραχμῇ καὶ χοῒ καὶ τέτταρσιν ὀβολοῖς ὥσπερ ἀσθενοῦντα τὸν δῆμον διάγουσιν , | ||
δωδεκακλίνων : αὐτὸν δὲ Κότυν περιεζῶσθαι ζωμόν τε φέρειν ἐν χοῒ χρυσῇ , καὶ γευόμενον τῶν κρατήρων πρότερον μεθύειν τῶν |
ἐθρήνησε δὲ Μάρκελλος τοῦτο μαθὼν εὐθέως , λαμπρῶς τε τοῦτον ἔκρυψεν ἐν τάφοις τοῖς πατρῴοις σὺν τοῖς ἀρίστοις πολιτῶν καὶ | ||
μορφὴν ἣν εἶχες τὸ πρότερον . εὐθέως δὲ ὁ θάνατος ἔκρυψεν τὴν ἀγριότητα αὐτοῦ καὶ περιεβάλετο τὴν ὡραιότητα αὐτοῦ ἣν |
βασιλείοις , ἀλλ ' ἡσυχῆ καὶ λανθάνουσα ὑπέστενε καὶ τῇ ἑορτῇ κατηρᾶτο : Διονύσιος δ ' ἑαυτῷ , διότι Μίλητον | ||
, ἐφίημι δὲ παίζειν τὰ εἰκότα καὶ τὰ συνήθη τῇ ἑορτῇ ; οἶδα γὰρ ὡς οὐκ ἄν τι ὑπὸ σκώμματος |
τὴν Ἡρακλείτου ἔνδον ἔχω κεφαλήν : αἰών μ ' ἔτριψεν κροκάλαις ἴσον : ἐν γὰρ ἀμάξῃ παμφόρῳ αἰζηῶν εἰνοδίη τέταμαι | ||
μὲν Δολίχης τε καὶ αἰπείνης Δρακάνοιο Ἰκάριον ῥήσσει κῦμα περὶ κροκάλαις : ἀντὶ δ ' ἐγὼ ξενίης πολυκηδέος ἡ κεινὴ |
ἥμισυ δ ' οἴνου , Ἀρχῖν ' , ἀτρεκέως ἥδε λάγυνος ἔχει . λεπτοτέρης δ ' οὐκ οἶδ ' ἐρίφου | ||
: τὸν μεστὸν ἡμῖν φέρε λάγυνον , καί : δυσχερὴς λάγυνος οὗτος πλησίον ὄξους . καὶ Δίφιλος : λάγυνον ἔχω |
ὅμως οὐδὲ πώποτε φέρων ἐμαυτὸν ἐπέδωκα εἰδὼς τοὺς ἐπὶ τοῖς συμποσίοις θορύβους καὶ παροινίας . ἐπὶ σοῦ δὲ μόνου εἰκότως | ||
ἐν Πρωταγόρᾳ : τὸ περὶ ποιήσεως διαλέγεσθαι ὁμοιότατον εἶναι τοῖς συμποσίοις τοῖς τῶν φαύλων καὶ ἀγοραίων ἀνθρώπων . καὶ γὰρ |
δ ' υἱός , ὃν Ἀθηναῖον ἐπεποήμεθα , ἤρα φαγεῖν ἀλλᾶντας ἐξ Ἀπατουρίων , καὶ τὸν πατέρ ' ἠντεβόλει βοηθεῖν | ||
. τὰ σκεύη ] τὸ ἀγγεῖον ἐν ᾧ ἔφερε τοὺς ἀλλᾶντας . Γ πρόσκυσον : προσκύνησον . ἰδού : πεποίηκεν |
τὴν πόλιν Δαρδανίαν καλέσας καὶ ἐδίδαξε τοὺς Τρῶας τὰ ἐν Σαμοθρᾴκῃ μυστήρια : ἐκαλεῖτο δὲ ἡ Σαμοθρᾴκη Σάμος πρίν . | ||
ὁμοίως καὶ Στησιμβρότου τοῦ Θασίου δόξαν , ὡς τὰ ἐν Σαμοθρᾴκῃ ἱερὰ τοῖς Καβείροις ἐπιτελοῖτο : καλεῖσθαι δέ φησιν αὐτοὺς |
ὡς ἀνεκὰς τὸ κρίβανον . Ἀδώνι ' ἄγομεν καὶ τὸν Ἄδωνιν κλᾴομεν . Ὑπέλυσε δήμαρχός τις ἐλθὼν εἰς χορόν . | ||
ἔστιν ἐκφυγέειν , ὁπόσοι γῆν ἐπιφερβόμεθα . Ἢ ὡς θεῖον Ἄδωνιν ὀρειφοίτης Διόνυσος ἥρπασεν , ἠγαθέην Κύπρον ἐποιχόμενος . Ἐν |
λύγον στεφανώσεως καὶ Νικαίνετος , ὁ ἐποποιὸς , ἐν τοῖς ἐπιγράμμασι , ποιητὴς ὑπάρχων ἐπιχώριος καὶ τὴν ἐπιχώριον ἱστορίαν ἠγαπηκὼς | ||
τοῦτ ' αὐτὸ δεδώρηται . Φάλαικος δ ' ἐν τοῖς ἐπιγράμμασι γυναῖκά τινα ἀναγράφει πολυπότιν Κλεὼ ὄνομα : χρυσῷ τὸν |
οὗ καὶ Ὅμηρος μέμνηται καὶ παρεισάγει Νέστορα λέγοντα Ἀγκαῖον δὲ πάλῃ Πλευρώνιον , ὅς μοι ἀνέστη . οὗτος γὰρ μετὰ | ||
δὲ ἐν ἁπαλῇ τῇ ψάμμῳ καθεύδει καμάτου αὐτὸν ὑποδεδυκότος ἐν πάλῃ καὶ παντὶ τῷ στέρνῳ τὸ ἆσθμα ἐφέλκεται χανδὸν ἐμπιπλάμενος |
Ἡρακλέους ; οὓς ἡ Κλεάνθους μωρία βοηλατεῖ παῖδες κρατίστου πατρὸς ἐξωλέστατοι , ἐγὼ μὲν ὑμῖν , ὡς ὁρᾶτε , στρηνιῶ | ||
, δεύτεροι δ ' Αἰγύπτιοι , τρίτοι δὲ πάντων Κᾶρες ἐξωλέστατοι : Λέοντα ξυρᾷς : ἐπὶ τῶν καθ ' ἑαυτῶν |
τὸν Συβαρίτην φησὶν Ἀριστοτέλης ἐν τοῖς [ περὶ τρυφῆς ] Θαυμασίοις ὑπὸ τρυφῆς ἱμάτιον τοιοῦτον κατασκευάσασθαι τῇ πολυτελείᾳ ὡς προτίθεσθαι | ||
δύο κόρακας εἶναί φασι μόνους , ὡς Καλλίμαχος ἐν τοῖς Θαυμασίοις καὶ Θεόπομπος . ὅταν δὲ ἄλλους ἐκνεοσσεύσωσιν , ἴσους |
δεσπότην ἀναστήσας διέπλευσεν ἐς Σικελίαν . Ἄππιον δὲ ἀναπαυόμενον ἐν ἐπαύλει , τῶν ὁπλιτῶν ἐπιθεόντων , οἰκέτης τὴν ἑαυτοῦ ἐσθῆτα | ||
μόνον χαμευνοῦντος οὐδὲ διατρίβοντος ἐν ὑπαίθρῳ σου καὶ ἐν τῇ ἐπαύλει , ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῶν τόπων ὁπόσων διαρρεῖ τὸ |
παραπληκτικὰ , ἢ μανικὰ , ἢ στερήσιες ὀφθαλμῶν . Ἐν Θάσῳ , πρὸ ἀρκτούρου ὀλίγον , καὶ ἐπ ' ἀρκτούρου | ||
δ ' ὑμῖν χειμαδίῳ μὲν χρῆσθαι τῇ δυνάμει Λήμνῳ καὶ Θάσῳ καὶ Σκιάθῳ καὶ ταῖς ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ νήσοις |
ὁ Λυγκεύς , ὃς ἐν τῷ πολυθρυλήτῳ ποιήματι περὶ τοῦ γαλεοῦ λέγει οὕτως : ἐν δὲ Ῥόδῳ γαλεὸν τὸν ἀλώπεκα | ||
, θρῖον , φυλλάς , θύννου τεμάχη , γλάνιδος , γαλεοῦ , ῥίνης , γόγγρου : φοξῖνος ὅλος , κορακῖνος |
πέπερι , θυμίαμα , βιβλίον Πλάτωνος ἐμβρόντητον . Ἐλαίῳ Καρικῷ ἀλείφεται . ἐγὼ κατεσθίω μόλις τῆς ἡμέρας πένθ ' ἡμιμέδιμν | ||
Ἀλλ ' οἷα νύμφη βασιλὶς ὠνομασμένη μύροις Μεγαλλίοισι σῶμ ' ἀλείφεται . Οὔκουν λαβὼν τὸν φανὸν ἅψεις μοι λύχνον ; |
ῥάχεις κάρφη ] ἀγριόμηλα οὔρεσιν ] ἐν οὔρεσιν ἐνθρεφθέντα ] τραφέντα πόροις ] δίδου ἀπὸ σίνεα : τὰ δέρματα ἢ | ||
φροντίζεσθαι : προσήκει δὲ καὶ ἐν ταῖς ἑπταπύλοις Θήβαις τὸν τραφέντα τῇ τε Θήβῃ καὶ τῇ Αἰγίνῃ τὸν ὕμνον τὸν |
καὶ παρειμένος ὤκιστα εἶτα ἑάλω . διακαρτερεῖ γε μὴν ὁ αὐλωπίας ἐπὶ μακρόν , ὅταν ἐπίθηταί οἱ κατὰ τὸ καρτερόν | ||
πέρκας , ὄνους , θύννους , μελανούρους , σηπίας , αὐλωπίας , τρίγλας , ἑλεδώνας , σκορπίους . Πρὸς ἐμαυτὸν |
οἰκίσκον φέρεις ; παῖδες ἀγένειοι Κλεισθένης τε καὶ Στράτων πρῴην ἐρανιστὰς ἑστιῶν ἥψησα ἔτνος . δάπτοντα , μιστύλλοντα , διαλείχοντά | ||
παρὰ τὸ εἰκὸς καὶ τὸ προσῆκον τῇ μεγαλοπρεπείᾳ , οἷον ἐρανιστὰς ἑστιᾷ πολυτελέστατα , ὥσπερ εἰ γάμους ἐποίει : καὶ |
τὴν πόσιν φιλοφρόνως ἠσπάζοντο , ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι καὶ ἄλλον τῶν ἀσκῶν , Δαψιλέϊ δὲ τῷ ποτῷ χρησαμένους τοὺς φυλάκους ὑπερμεθυσθῆναι | ||
δεινὸν πείσῃ , ἐὰν τῷ ὄντι ᾖς καλὸς κἀγαθός , ἀσκῶν ἀρετήν . κἄπειτα οὕτω κοινῇ ἀσκήσαντες , τότε ἤδη |
φησιν , ὦ ποιητά μοι , τί βουλόμενος ἔγραψας ἐν τραγῳδίᾳ ἔρρ ' αἰσχροποιέ ; καταπλαγεὶς δ ' Εὐριπίδης τὴν | ||
τινα χρόνον διατρίψαντα , καὶ τῶν αὐτῶν λήρων ἐκχέαντα τῇ τραγῳδίᾳ . . 〛 γόνιμον δὲ ποιητὴν : Ἀντὶ τοῦ |
ᾄδειν ἔφατο ἡμῖν ἀβασάνιστον . Τῶν θαλαττίων πυνθάνομαι μόνον τὸν σκάρον τὴν τροφὴν ἀναπλέουσαν ἐπεσθίειν , ὥσπερ οὖν καὶ τὰ | ||
. Νίκανδρος δ ' ἐν τετάρτῳ Ἑτεροιουμένων φησίν : ἢ σκάρον ἢ κίχλην πολυώνυμον . ΚΑΠΡΟΣ καὶ ΚΡΕΜΥΣ . Ἀριστοτέλης |
τραγικῆς ὀρχήσεως . ἔστι δὲ τοὔνομα καὶ ἐν τῇ ἀρχαίᾳ κωμῳδίᾳ , ὡς παρὰ Νικοφῶντι . Κοροπλάθος : Ἰσοκράτης ἐν | ||
εἰρκτὴ δ ' ἡ λαιά . τὸ δὲ κλισίον ἐν κωμῳδίᾳ παράκειται παρὰ τὴν οἰκίαν , παραπετάσματι δηλούμενον . καὶ |
δ ' ἐκεῖ σοι ζῶντί τ ' ἦ τῶι σῶι πόσει : καὶ νῦν φέρουσά σοι νέους ἥκω λόγους , | ||
τοῦ φαρμάκου . διὰ ταῦτα μὲν οὖν ἐπὶ τοῦ καθαρτικοῦ πόσει κελεύει τῆς πτισάνης ἐπιρροφεῖν : ἀρξαμένης δὲ γίνεσθαι τῆς |
ἐν ηʹ [ ] . μέμνηται δὲ αὐτοῦ Φρύνιχος ἐν Κωμασταῖς , ὡς πολεμικοῦ γεγονότος . ὦ δημοκρατία : Ἔμιξεν | ||
: Κλήμεντος ἡ ἱστορία : καὶ παρ ' Ἐπιχάρμῳ ἐν Κωμασταῖς ἢ Ἡφαίστῳ . Ἤσχαλλον . ἐδυσχέραινον . Ἤτριον . |
ὅσα ἐάν σοι δείξω . ἔμβλεπε οὖν τοῖς λοιποῖς . Εἶδον ἓξ ἄνδρας ἐληλυθότας ὑψηλοὺς καὶ ἐνδόξους καὶ ὁμοίους τῇ | ||
ποιηταί , ψευδολόγοι καὶ διὰ σχημάτων ἐξαπατῶντες τοὺς ἀκροωμένους . Εἶδον ἀνθρώπους ὑπὸ τῆς σωμασκίας βεβαρημένους καὶ φορτίον τῶν ἐν |
κρίσις : ἐγγράψασα τὸν ὅρκον γραμματείῳ μηρίνθῳ δεδεμένον περιεθήκατο τῇ δέρῃ . κἂν μὲν ἀψευδῇ τὸν ὅρκον , μένει κατὰ | ||
σῦν κατ ' αὐτὸ μάλιστα τὸ συνάπτον τὴν πλάτην τῇ δέρῃ . τοὐντεῦθεν οἱ μὲν κύνες κατάγουσι τὸν σῦν ἐς |
πείσας , ἀλλὰ τοὺς μετ ' ἐμοῦ , Ἀγλαοκρέοντα τὸν Τενέδιον , ὃν ἐκ τῶν συμμάχων εἵλεσθε , καὶ Ἰατροκλέα | ||
ἐκ Καρχηδόνος καὶ σίλφιον θύμον τε τῶν Ὑμηττίων ὀρίγανόν τε Τενέδιον . ὅτι ὁ Περσῶν βασιλεὺς τὸν Χαλυβώνιον μόνον οἶνον |
προεφεψήσας ἐν αὐτῷ φοίνικας , μελίλωτα , ἀψίνθιον καὶ οὕτω διάβρεχε : εἰ δὲ ὑπὸ σπληνὸς φαίνοιτο καὶ μηδὲ οἱ | ||
πυῤῥὰς ποιῆσαι τρίχας . τὴν στυπτηρίαν ἐν ὕδατι ἑψήσας καὶ διάβρεχε δυοῖν ἡμερῶν τὰς τρίχας , καὶ μετὰ τοῦτο διάκλυζε |
γὰρ ἐκεῖναι τὰ δελφάκια πρὸς βίαν χορτάζουσιν . καὶ ἐν Προτρεπτικῷ δέ : ἀντὶ δελφακίων τρέφεσθαι . δέλφακα δὲ ἀρσενικῶς | ||
περισπούδαστος ἦν . Χαμαιλέων γοῦν ὁ Ἡρακλεώτης ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Προτρεπτικῷ Λακεδαιμονίους φησὶ καὶ Θηβαίους πάντας αὐλεῖν μανθάνειν Ἡρακλεώτας τε |
τίθεται τροφῇ : τοιαύτη δὲ ἡ πολὺν χρόνον ἐν τῇ γυναικωνίτιδι γενομένη . Καὶ γὰρ Πλάτων τῶν Περσικῶν τινος τοῦτο | ||
τῆς μαλακωτέρας καὶ τρυφερᾶς διαίτης , τὸν πλείω χρόνον ἐν γυναικωνίτιδι καὶ τοῖς γυναικωνίτιδος ἐκτεθηλυμμένοις ἔθεσιν ἀπ ' αὐτῶν σπαργάνων |
οἱ Κᾶρες , οὓς Ἴωνας λέγει . Οὗτοι οἰκοῦσιν ἐν Καρίᾳ , οἱ νῦν Θρᾳκήσιοι . Οἰκοῦσι δὲ ἐν μὲν | ||
πρώτη ἐν Ἑλικῶνι . δευτέρα ἐν Θρᾴκῃ . τρίτη ἐν Καρίᾳ . τετάρτη ἐν Ἀραβίᾳ . πέμπτη ἐν Αἰγύπτῳ . |
ἀλλὰ καὶ ] ἀμαθῆ καὶ ὑώδη . καὶ Νικοχάρης ἐν Γαλατείᾳ τί δῆτ ' ἀπαιδευτότερος εἶ Φιλωνίδου τοῦ Μελιτέως ; | ||
εὔπορος καὶ ὡς μέγας τῷ σώματι καὶ ἠλίθιος . Νικοχάρης Γαλατείᾳ : τί δῆτ ' ἀπαιδευτότερος εἶ Φιλωνίδου τοῦ Μελιτέως |
. καὶ οὗτος ἀγανακτήσας ἐκέλευσε παίοντας αὐτὸν ἀπαγαγεῖν καὶ τῇ φάτνῃ προσδῆσαι . ὁ λόγος δηλοῖ , ὅτι οὐ πάντες | ||
ζυγόν , οὓς ὃ γεραιὸς αὐτὸς ἔχων ἀτίταλλεν ἐϋξέστῃ ἐπὶ φάτνῃ . Τὼ μὲν ζευγνύσθην ἐν δώμασιν ὑψηλοῖσι κῆρυξ καὶ |
Λακύδῃ τῷ περιπατητικῷ κτῆμα ἦν χηνός τι χρῆμα θαυμάσιον . ἐφίλει γοῦν τὸν τροφέα ἰσχυρῶς , καὶ βαδίζοντι μὲν συνεβάδιζε | ||
. . . ἄη : ὥσπερ παρὰ τὸ φιλῶ γίνεται ἐφίλει καὶ κατὰ Αἰολεῖς ἄη : μῆνα δὲ πάντ ' |
τίνα πώποτε ἢ ὑμεῖς ἢ ἄλλος τις ἀνθρώπων ἐμέμψατο ἐν ἀγρῷ αὑτοῦ οἰκίαν οἰκοδομοῦντα ; ἢ παρὰ τοῦθ ' ὁ | ||
πάλαι , ἐπειδὴ δὲ ἐτελεύτησεν ὁ πατὴρ καὶ ἐγὼ ἐν ἀγρῷ κατῴκουν , οὗπερ καὶ νῦν οἰκῶ , καὶ μᾶλλον |
, τῇ δὲ Ὑγείᾳ παρεστῶσά ἐστι λίθου τοῦ Πεντελησίου , Σκόπα δὲ ἔργα Παρίου . ἀναθήματα δὲ ἐν τῷ ναῷ | ||
τῇ κρηπῖδι ἄγαλμα Ἀφροδίτης χαλκοῦν ἐπὶ τράγῳ κάθηται χαλκῷ : Σκόπα τοῦτο ἔργον , Ἀφροδίτην δὲ Πάνδημον ὀνομάζουσι . τὰ |
Ῥοδανοῦ μὲν εἴσω καὶ τῶν ἡμετέρων ὁρίων : σπανίῳ δὲ ἀγορᾷ συνεχόμενον καὶ τῇ ἄλλῃ ταλαιπωρήσει , τοῖς ἀλγεινοῖς τοῖς | ||
καὶ ἀνδρῶν εἰκόνας ὁρῶσι πολιτῶν τῆς πόλεως καὶ ἐν τῇ ἀγορᾷ καὶ ἐν τοῖς ἱεροῖς , στρατηγῶν καὶ βασιλέων οὕτως |
καί τινα τρόπον ἐσοφισάμην , ὅπως μὴ παντάπασιν ἀπείην . ἀνέστησα γὰρ ἀπὸ λύπης ἰσχυρᾶς Ὀλύμπιον καὶ πανηγυρίζειν ἔπεισα παυσάμενον | ||
ἐγευσάμην , ἐν τάφῳ κατετέθην , καὶ τοὺς ἐκλεκτούς μου ἀνέστησα , τὸν Ἀδὰμ ἐκ τοῦ ᾅδου ἀνεκαλεσάμην , ἵνα |
τῇ πολλὰ ὑποδεχομένῃ θύματα . ἐν δ ' ἄρα μηλοδόκῳ Πυθῶνι : ὁ νοῦς : ἐν δὲ Πυθῶνι ὢν ὁ | ||
νίκαις ἱππόβοτον πατρίδ ' ἐπευκλεΐσας Ὀλυμπίᾳ δίς , ἐν δὲ Πυθῶνι τρία , δύω δ ' ἐν Ἰσθμῷ , πεντεκαίδεκ |
μετ ' ἀσφαλείας διαλῦσαι τὸ μέλλον . Παραπλησίως δὲ ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ ἐν τῷ Πόντῳ , οὔσης δημοκρατίας καὶ ἐπιβουλευόντων | ||
ἐραστήν φησι γενέσθαι Τάλων . Διότιμος δ ' ἐν τῇ Ἡρακλείᾳ Εὐρυσθέα φησὶν Ἡρακλέους γενέσθαι παιδικά , διόπερ καὶ τοὺς |
βιοῦσι , σιτούμενοι μὲν τὰς σάρκας , ἐνδύσει δὲ καὶ στρωμνῇ τοῖς αὐτῶν χρώμενοι δέρμασι . πολεμούμενοι δὲ ὑπὸ τῶν | ||
ἂν τοὺς φυλάσσοντας τὴν βασίλειον αὐλὴν δορυφόρους λάθοιεν , ἐνειλήσαντες στρωμνῇ τινι εὐτελεῖ τὸ σωμάτιον καὶ καταδήσαντες , ἐπιθέντες δὲ |
ἢ τὰ κακὰ ἀπὸ τῶν κακῶν οἰκεῖ ἐν τῇδε τῇ ἑστίᾳ καὶ τοῖς οἴκοις τούτοις . πόνοι ] οἱ πόνοι | ||
τῶν ποδῶν δόξα , εἴπερ ἐν τῇ τῶν προγόνων σου ἑστίᾳ παρέμεινας ἐκεῖ μόνον ἀγωνιζόμενος ὡς εἴ τις ἀλέκτωρ ἐνοικίδιος |
ἅμα οἱ μὲν περὶ τοὺς Κοριν - θίους ἐν τῇ Νεμέᾳ ἦσαν , οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ σύμμαχοι ἐν | ||
ξυνῆλθεν : ὤφθη δὲ μάλιστα ἕως ἔτι ἦν ἁθρόον ἐν Νεμέᾳ , ἐν ᾧ Λακεδαιμόνιοί τε πανστρατιᾷ ἦσαν καὶ Ἀρκάδες |
Λάκων Ἀθηναίων ἱκετὴς καθέζετο / ἐπὶ τοῖσι βωμοῖς ὠχρὸς ἐν φοινικίδι / στρατιὰν προσαιτῶν ; ἡ δὲ Μεσσήνη τότε / | ||
ὁ δεόμενος συγγενέσθαι τῷ δαιμονίῳ , ἐνσκευασάμενος ὀθόνῃ ποδήρει καὶ φοινικίδι , μάζας τε ἐν χεροῖν ἔχων , εἰσδύεται ὕπτιος |
, μέλαιναν ἐσθῆτα περιβαλομένη καὶ ξιφίδιόν τι κρύπτουσα ὑπὸ τῇ στολῇ , οὔτε προσαγορεύουσα κατὰ τὰς συναντήσεις οὐδένα τῶν ἀσπαζομένων | ||
σχῆμα τὸ βασιλικὸν εὐωχεῖσθαι καὶ τοὺς ὑπηκόους οἰκέτας ὁμοίᾳ περιβάλλειν στολῇ , μηδὲν τῷ βασιλεῖ πλέον ἀπονέμοντας , ἐπεὶ οὕτως |
Νυκτὸς γὰρ βαθείας κοιμωμένου Λαΐου , τὸ ξίφος ἑλκύσασα καὶ τρώσασα τὸν Χρύσιππον , ἐγκαταπήγνυσι τὸ ξίφος . Ὑπονοηθεὶς δὲ | ||
θαλάττια : οὔτε γὰρ ἄλλος ἰάσεται τὸ τραῦμα οὔτε ἡ τρώσασα : μόνῃ γάρ , ὡς τὸ εἰκός , τῇ |
δ ' ἄνθος καὶ τῇ ὄψει καλόν , ὥστε καὶ στεφάνους ποιεῖν ἐξ αὐτοῦ , καὶ φαρμα - κῶδες , | ||
αὐτῶν χορεύειν κοῦφα σκιρτῶσα πρὸς μέλος : Ἔρωτες δὲ ῥόδων στεφάνους πλεξάμενοι , οὓς ἐξ Ἀφροδίτης κήπων ὅταν θέλωσι δρέπονται |
ἀργὸν χαλκὸν , ἀλλὰ τρίποδας καὶ λέβητας καὶ ἀσπίδας καὶ κρατῆρας . ἔγνω νιν : ἐγνώρισε δὲ αὐτὸν καὶ ὁ | ||
ἀμφιμάσασθε καθάρατε , περιψήσατε : “ τραπέζας ἀμφιμάσασθε καθήρατε δὲ κρατῆρας . ” ἁμαρτήσαντες συντυχόντες , συναντήσαντες : “ βουκόλος |
τοιγαροῦν , ὅπως μὴ ὑπ ' ὀργῆς ἐξαχθεὶς τοὺς δαιτυμόνας πολυτελῶς ὑβρίσῃς , ἀλλὰ μᾶλλον μεθ ' ἡμερότητος εὐτελῶς εὐφράνῃς | ||
τοῦ λόγου πατέρα , διὰ τὸ μὴ κατὰ γάμον ἐστάλθαι πολυτελῶς , χεῖρας δεθέντα καὶ πόδας , ἅστινάς ποτε χεῖρας |
ὑστερίζων , καὶ παρῆν ἅμ ' ἡμέρᾳ . ἐν δὲ Μέθῃ : ἐμὲ γὰρ διέτριψεν ὁ κομψότατος ἀνδρῶν Χαιρεφῶν ἱερὸν | ||
Ἄλεξις ἐν Ὀρέστῃ Νικόστρατός τε ἐν Πλούτῳ Μένανδρός τε ἐν Μέθῃ καὶ Νομοθέτῃ , Φιλωνίδης τε ἐν Κοθόρνοις οὕτως : |
ἀμφοτέρους , ὡς ἑκατέροις προσήκει , καί σου μεμνησόμεθα ἐν Δάφνῃ τοὺς νικῶντας στεφανοῦντες . Ἕτερα μὲν ἠλπίσαμεν περὶ τῶν | ||
λαβόντες ἀνεκηρύχθησαν . ὅτι Ἀντίοχος ὁ Γρυπὸς ἐπικαλούμενος τὰς ἐπὶ Δάφνῃ πανηγύρεις ἐπιτελῶν τὸ μὲν πρῶτον ἀναδόσεις ὁλομελῶν ἐποιεῖτο βρωμάτων |
, ὁ δ ' ἱλαροὺς ἡμᾶς ποιεῖ . πίννας , κάραβον , βολβούς , κοχλίας , κήρυκας , ᾤ ' | ||
πατρὶ τευθὶς ἦν χρηστή . πατρίδιον , πῶς ἔχεις πρὸς κάραβον ; ψυχρός ἐστιν , ἄπαγε , φησί : ῥητόρων |
περὶ Ἑλληνικῶν ] θεῶν καὶ Πολέμων καὶ Αἰσχύλος ἐν τῇ Αἴτνῃ παραδιδόασιν [ . ] . : Μετὰ δὲ Τρῶον | ||
κεντουμένοις βαλλόμενοι τῇ ψυχρότητι . . Ἰστέον ὅτι ἐν τῇ Αἴτνῃ ἡμέρας μὲν φωτὸς δίχα καπνὸς καυστικὸς ἀναδίδοται , νυκτὸς |
τοῦ φιλοσόφου ποιήσας τὸ δρᾶμα : ὧν καί τινά ἐστι τοιαυτί : ὡς ἐκ βραχείας δαιτὸς ἡ βαιὰ κύλιξ αὐτοῖς | ||
πόθεν , καὶ τί μέλλει ποιεῖν , καὶ πάντα τὰ τοιαυτί , οὔτ ' , ἐπειδήπερ οὕτως ἔχομεν , τὰ |
πλουσίων , ἐπεὶ πλούσιός ποτε ἦν Τάνταλος , ὡς δηλοῖ Φιλήμων εἰπών : Κροίσῳ λαλῶ σοι καὶ Μίδᾳ καὶ Ταντάλῳ | ||
, ἐγὼ λέγω καὶ τὰ ἑξῆς . οὕτω δὲ αὐτὸν Φιλήμων ἠγάπησεν ὡς τολμῆσαι περὶ αὐτοῦ τοιοῦτον εἰπεῖν [ . |
λιμοῦ ἀνέχεσθαι . θέρους δὲ ἀγαθὸν καὶ ὄρθρου ὀλίγον δοῦναι ἐμφαγεῖν , ὡς μὴ ἀποκναίεσθαι ὑπὸ μήκους : καὶ γὰρ | ||
δὲ Κύρῳ καὶ τοῖς ἀμφ ' αὐτὸν προσήνεγκαν οἱ θεράποντες ἐμφαγεῖν καὶ πιεῖν ἔτι οὖσιν ἀμφὶ τὰ ἱερά . ὁ |
τρυβλίον ῥοφέειν ἓν ἢ δύο , συνεψέσθω δὲ ἐν τῇ φακῇ σκόροδα , καὶ τεύτλου λιπαροῦ ἀνηδύντου , ἀλφίτων περιπάσσοντα | ||
πυρετῶν καὶ ἐσθίειν μὴ δύνηται τὰ σιτία , χρεέσθω ῥοφήματι φακῇ : ποτῷ δὲ οἴνῳ μέλανι ὡς αὐστηροτάτῳ . Αὕτη |
. τοῖς δὲ χρησιμωτέροις . . . . . . φοις . Στησίχορον μέντοι ἱστορεῖν ὅτι τεθνήκοι , καὶ τὸν | ||
[ [ ] όνοσκ´ρῆ ! ! ? [ [ ] φοις [ ἡμεῖς δὲ Πολύβου παῖδ ' ἐρείσαντες πέδωι ἐξομματοῦμεν |
. οἴμοι δείλαιος . Ἀντίλοχ ' , ἀποίμωξόν με τοῦ τριωβόλου τὸν ζῶντα μᾶλλον : τἀμὰ γὰρ διοίχεται . ἀτὰρ | ||
ἐπίρρημα θαυμαστικόν οἴει ] ὑπολάβῃς τυραννίδα ] τὴν δύναμιν αὐτοῦ τριωβόλου ] τοῦ κἂν ] τὸ “ κἄν ” δηλοῖ |
τῶν ἐν τῇ Θρᾴκῃ , δεξάμενος δὲ καὶ τὸν Ξέρξην οἰκίᾳ τε καὶ δώροις τὴν ξυνουσίαν τῶν μάγων τῷ παιδὶ | ||
εἶεν δ ' ἂν οἱ χῶροι τρεῖς , ὡς ἐν οἰκίᾳ σοβαρᾷ . καὶ τὸν μὲν ἀποφαίνουσιν ἀνδρῶνα εἶναι , |
ἀγοραῖοι , ὀπωρώνης οἱ Ἀθηναῖοι καὶ Δημοσθένης . Νεοττοὶ καὶ νεόττιον λέγε , ἀλλὰ μὴ νοσσὸν καὶ νοσσίον : νοσσάκιον | ||
εἶναι τῷ πατρὶ , γενέσθω πέρδιξ πανοῦργος . τοῦ πατρὸς νεόττιον : ὁ πέρδιξ ὄρνεον πανοῦργον , ὅπερ ἐξαπατᾷ τοὺς |
[ τοῦ ] κυνὸς τὸν φιλήτην [ ] ὡς ἔχιδνα συρίζει [ ] αξ δὲ νυκτὶ βου [ ! ! | ||
: ἐνταῦθα γὰρ καὶ αὐτὸς Ἀμφιτρίτην γαμεῖ . λιγυρὸν δὲ συρίζει περὶ τοὺς κάλως καὶ τὸ πνεῦμα : ἐμοὶ μὲν |
αἴλουρος δὲ τοῦτο γνοὺς ἧκεν ἐνταῦθα καὶ συλλαμβάνων ἕνα ἕκαστον κατήσθιεν . οἱ δὲ μύες συνεχῶς ἀναλισκόμενοι κατὰ τῶν ὀπῶν | ||
ἑαυτοῦ ] ⌈ γεννωμένους [ γινομένους ] παῖδας ⌈ φονεύων κατήσθιεν , ὡς ἂν μήτις αὐτῷ ἐπίθηταί ⌈ ποτε τῆς |
κεφαλῆς . ἤσθιε δὲ καὶ αὐτὴ λίτρας κρεῶν δώδεκα , ἄρτων δὲ χοίνικας τέσσαρας καὶ ἔπινεν οἴνου χοᾶ . Λιτυέρσας | ||
, εἶναι δὲ καὶ τὰς πλευρὰς ἰσχυρόν : ἐσθίειν δὲ ἄρτων μὲν χοίνικας ἕξ , κρεῶν δὲ λίτρας εἴκοσιν οἵων |
μέγιστα πάντας τοὺς βουλομένους ὠφέλει : βελτίους γὰρ ποιῶν τοὺς συγγιγνομένους ἀπέπεμπεν . Ἐμοὶ μὲν δὴ Σωκράτης τοιοῦτος ὢν ἐδόκει | ||
Ἰσμημίου , τούτους ἅπαντας οὐ θαυμάζεις τῷ δαιμονίῳ ὅσαι ἡμέραι συγγιγνομένους , καὶ οὐ τὰ σφίσιν μόνον πρακτέα ἢ μὴ |