| τοῦ κοινοῦ πάντων σωμάτων ὅρμου καὶ ἐκεῖθεν ἐκπίπτουσι . Λακεδαιμόνιοι γοῦν Παυσανίαν μηδίσαντα οὐ μόνον λιμῷ ἀπέκτειναν , ἀλλὰ γὰρ | ||
| πρὸς δὲ τὸ σκότος οὕτως ἔχον φαίνεται , καὶ ἄλλα γοῦν ὁμοίως πλεῖστα ὅσα . Εἰ τοίνυν καὶ ὕλη μία |
| ἀλλ ' ἀπορητέον πῶς ἐλλεβόρῳ χρῆται καὶ οὐχὶ φλεβοτομίᾳ , καίτοι τοῦ ἐλλεβόρου ἐπὶ γαστέρα φέροντος τὰ ῥεύματα τῷ ταῦτα | ||
| τοῦ Λάμπιδος , ᾧ νῦν φησὶν ἀποδεδωκέναι τὸ χρυσίον . καίτοι εἰκός γ ' ἦν αὐτὸν εἰπεῖν , ὦ ἄνδρες |
| , μάλιστα δεῖ κοινοὺς τῶν φίλων εἶναι τοὺς φίλους . Διὸ καὶ Θ . ἄοινα συμπόσια παίζων ἐκάλει τὰ κουρεῖα | ||
| τὰς μετοχὰς γενικὰς πρωτοτύπους ἐπιζητοῦσιν , καθὼς πρόκειται . . Διὸ καὶ τὸ Ζηνοδότειον οὐ πάντως ἄλογον , λέγω δ |
| συμβαίνειν : ταῦτα δὴ φάσκοντος ἀμαθῶς λέγεσθαι : τό τε γὰρ τὴν φθινοπωρινὴν τῆς ἐαρινῆς διαφέρειν οἴεσθαι κατὰ τὴν διάστασιν | ||
| Αἰγύπτιον ἕλος οἰκοῦντες ⎟ ἢ κοινῶς Αἰγύπτιοι . ἑλώδης ⎨ γὰρ ἡ Αἴγυπτος . οἱ ⎟ δέ : οἱ καὶ |
| καὶ δίδωσι λαβὰς ἡ πόλις τῶν Λοκρῶν πρὸς ἐγκώμια : διὸ ἐπήνεγκε : μέλει τέ σφι Καλλιόπα καὶ χάλκεος Ἄρης | ||
| ἐπινοουμένων , ὡς εἴρηται , τῶν ξ πρώτων ξ , διὸ καὶ πρῶτα ἐπὶ πρῶτα πολλαπλασιαζόμενα δεύτερα ποιεῖ : τὰ |
| ἐπολέμουν , οὐδὲν ἔτι φροντίζοντες τῆς κοινῆς συντεθείσης εἰρήνης . διόπερ ἐν Ζακύνθῳ τοῖς ἐπὶ τῆς Λακεδαιμονίων ἐπιστασίας κυρίοις γεγονόσι | ||
| τῶν σταχύων , ἀπὸ τοῦ διὰ κουφότητα ἄγαν ἔχθειν . διόπερ τὸ ἀπόβολόν τι ἡγεῖσθαι μεταφορικῶς ἀπὸ τῶν ἀθέρων ἀθερίζειν |
| εἴη , ᾧ δὲ σμικρότης , ἔλαττον ; Ἀνάγκη . Οὐκοῦν ἐστόν γέ τινε τούτω εἴδη , τό τε μέγεθος | ||
| ἢ ἄλλως πως ; Ὡμολόγησεν καὶ μάλ ' ἀκόντως . Οὐκοῦν ἓν ἂν εἴη ἡ σωφροσύνη καὶ ἡ σοφία ; |
| οὕτω καὶ φιλία τοῖς τῶν χρωμένων ἤθεσι . Οἱ φιλάργυροι καθάπερ μαχαίρᾳ τῷ βίῳ χρῶνται , πάντα ποιοῦντες κατὰ τὴν | ||
| ἱδρῶτι τὸ κατάξηρον αὐτῶν σῶμα μελαίνεται . Ματαίως δὲ οὕτως καθάπερ θῆρες πλανώμενοι ἄλγη ἔχουσιν , οὐχ ὡς τῶν ἁβροβίων |
| ἐπειδὴ αὗται τῷ τοῦ ἀφέτου τόπῳ ἐπιφέρονται . οὐ πάντοτε μέντοι τούτους τοὺς τόπους καὶ πάντως ἀναιρεῖν ἡγητέον , ἀλλὰ | ||
| ἐμπειρίας καὶ τὰ σφάλματα τὰ ἐκ τῆς ἀπειρίας . ὁ μέντοι Ἀγαμέμνονος στόλος τὴν Μυσίαν ὡς τὴν Τρῳάδα πορθῶν ἐπαλινδρόμησεν |
| [ ] [ ] ενιδ [ ! ! ] ' ἀμέλει [ ] ουμτος ! ! ! [ ! ] | ||
| ἐφέρετο . ὥστε τοῦ ἀτόμου οὐχ ὑπάρχει κυρίως ὁρισμός . ἀμέλει τοι διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν , φησίν , οὐ |
| , καθὰ οἶστρος μεταλαμβανόμενος , ἥτις θολοῖ τὸν λογισμὸν , καθὰ ὁ οἶνος πλεῖστος μεταλαμβανόμενος σκοτοῖ τὸν λογισμόν . Μῶμός | ||
| Μακεδόσι : πελιγόνας γοῦν καλοῦσιν ἐκεῖνοι τοὺς ἐν τιμαῖς , καθὰ παρὰ Λάκωσι καὶ Μασσαλιώταις τοὺς γέροντας : ὅθεν καὶ |
| , τὸ δὲ γραμματείδιον ἀνοιχθὲν ἐμὲ τὸν ἀποκτείναντα ἐμήνυε . Καίτοι ποτέρῳ χρὴ πιστεῦσαι ; τὸ μὲν γὰρ πρῶτον οὐχ | ||
| ὁπότε δ ' εἰπεῖν δέοι ὀλίγον , ὀλίον ἔλεγεν . Καίτοι πέπραχε τῶν τρόπων μὲν ἄξια , αὑτοῦ δὲ καὶ |
| ἔοικε κηρῷ πάντας τύπους καλούς τε καὶ αἰσχροὺς δεχομένῳ : παρὸ καὶ ὁ πτερνιστὴς Ἰακὼβ ὁμολογεῖ φάσκων „ Ἐπ ' | ||
| , ὅτι τὴν Ἴσχυος μίξιν ἐδήλωσεν αὐτῷ ὁ κόραξ , παρὸ καὶ δυσχεράναντα ἐπὶ τῇ ἀγγελίᾳ ἀντὶ λευκοῦ μέλανα αὐτὸν |
| τόνδ ' ] τοῦτον . τὸν Δαρεῖον . ἐπεὶ . ὡς . καὶ εἶδε . σχίζει . ἐντραπεὶς δηλονότι . | ||
| . ταυτὶ γὰρ τὰ κριτήρια , δυεῖν θάτερον , ἢ ὡς πρὸς τὴν τοῦ βίου διεξαγωγὴν χρήσιμα αὐτοῖς ὑπείληπται ἢ |
| τοῦ εἰς Ἱέρωνα ὕμνου . ἀλλὰ Δωρίαν ἀπὸ φόρμιγγα : παρόσον οἱ ὑπὸ τὸν Παρνασσὸν οἰκοῦντες Δωριεῖς πρῶτοι λέγονται τὸ | ||
| ἑκὼν εἶναι οὐ δώσει . Μόναι Λάκαιναι ἄνδρας τίκτουσι : παρόσον ἐκεῖναι γενναιοτάτους παῖδας τίκτουσι . Μυκώνειος γείτων : αὕτη |
| προκόπτειν , λέγωμεν τὰ ἁρμόζοντα πρὸς τὰς ἀρχάς . Εὐθέως τοίνυν ὡς πρῶτόν τι καὶ στοιχειωδέστατον διδάσκουσιν ἡμᾶς ὅτι σῶμα | ||
| καὶ πλείστους εὐεργέτας τῆς πόλεως πολίτας εἶναι . πρῶτον μὲν τοίνυν Κόνωνα σκοπεῖτε , εἰ ἄρ ' ἄξιον , καταμεμψαμένους |
| εἶναι τόνδε τοῦδε ὀρθῶς ἔχει . % % % ἐνδέχεται τοιγαροῦν τὸν ἥλιον ἀνθρακώδη τινὰ κύκλον ? [ εἶναι καὶ | ||
| Σενέκᾳ οὐ συνῆν , ἀλλὰ Πυλάδῃ συνῆν καὶ Μητροβίῳ . τοιγαροῦν τῆς ἀρχῆς ἐξέπεσεν ἀθλιώτερον ἢ τῶν ἁρμάτων . ὁ |
| ἀπεγνώσθη τῆς ζωῆς , καὶ ἐκ τούτου ἀπολυθεὶς ἐκφεύγει . Ὅτι καὶ εἴδωλόν τις ποιήσας ἀνθ ' αὑτοῦ δύναται λαθεῖν | ||
| δὲ Κατιλίνας εἰπὼν ὅτι βουλεύσεται καθ ' ἑαυτὸν ἀνεχώρησεν . Ὅτι κατὰ τὴν παροιμίαν τῷ πλείονι πολέμιον καθίσταται τοὔλαττον . |
| . . ̈ . . φησὶ δὲ περὶ τοῦ κενοῦ Χρύσιππος μὲν ἐν τῷ περὶ κενοῦ καὶ ἐν τῇ πρώτῃ | ||
| καλούμενοι τοῖς ἀπὸ τῆς Στοᾶς δόγμασιν . ὥστ ' ἐπεὶ Χρύσιππος αὐτοὺς εἴθισεν ἀμφισβητεῖν περὶ τῶν κατὰ τὴν φιλοσοφίαν ὀνομάτων |
| ὅτι ἀμφίβολον πότερον ἐμοὶ αὐτῷ ὀλέσθαι , ἢ καθ ' Ὁμηρικὴν συνήθειαν ἀντὶ τοῦ ὑπ ' αὐτοῦ ὀλέσθαι . . | ||
| πεύθεσθαι καταλλήλου ἔχεται φερόμενον ἐπ ' αἰτιατικήν , κατὰ τὴν Ὁμηρικὴν χρῆσιν σημαῖνον τὸ ἀκούομεν ἢ τὸ ἠκούετο ἐν τῷ |
| δὲ χρὴ τὸ ἐβάστασεν , ἐν τῷ νῷ δηλονότι . ἐβάστασε δὲ εἶπε καὶ οὐκ ἐνόησεν , ὅτι οἱ νόμους | ||
| ἀνέγνω , ἀνελάβετο . , ἀνέλαβε . , ἀνέθρεψε , ἐβάστασε . . ἐξεθρέψατε ] ἐπαιδεύσατε , ἐπῃνέσατε , ἀνεθρέψατε |
| ἐπεγένετό τι . κατὰ θέρη δὲ καὶ χειμῶνας ἀριθμῶν , ὥσπερ γέγραπται , εὑρήσει , ἐξ ἡμισείας ἑκατέρου τοῦ ἐνιαυτοῦ | ||
| ἄνθη πορφυρᾶ , μικρά : ῥίζα δ ' ὕπεστι στρογγύλη ὥσπερ ῥάφανος , εὐμεγέθης , παραφυάδας ἔχουσα στερεάς , μελαίνας |
| γένος γὰρ τούτῳ τῷ λόγῳ οὐ διαιρεῖται εἰς εἴδη , ἐπειδὴ ἔστι πολλὰ εἴδη καὶ ἐν σπηλαίοις καὶ ἐν τῷ | ||
| Ῥωμαίους , πρῶτον μὲν τοὺς κατέχοντας τὸ ἀριστερὸν κέρας , ἐπειδὴ τοὺς ἡγεμόνας ἐθεάσαντο Οὐαλέριόν τε καὶ Λουκρήτιον τραυματίας ἀποκομισθέντας |
| ἢ τὴν πόλιν ὑπ ' αὐτῶν εὖ πεπονθυῖαν . ὥσπερ οὖν ὁ χρέος πάλαι μὲν ὀφείλων , πάλαι δὲ ἀποδούς | ||
| οὐκ ἔστιν . οἱ γὰρ τοῖς ἀγωνισταῖς εὖνοι , οἱ οὖν εὖνοι τούτοις θέλουσι νικᾶν ἐκείνους , οἷς εὖνοί εἰσι |
| Ἀριστοτέλης Ζήνων ἕνα τὸν κόσμον . Ἀναξίμανδρος Ἀναξιμένης Ἀρχέλαος Ξενοφάνης Διογένης Λεύκιππος Δημόκριτος Ἐπίκουρος ἀπείρους κόσμους ἐν τῷ ἀπείρῳ κατὰ | ||
| ὄνομα δέ ἐστι μέρος λόγου δηλοῦν ἰδίαν ποιότητα , οἷον Διογένης , Σωκράτης : ῥῆμα δέ ἐστι μέρος λόγου σημαῖνον |
| ἀπὸ ποιότητος : ἡ δὲ ποιότης , Ἀλκιβιάδης φιλότιμος : οὐκοῦν ἐχέτω φιλοτιμίαν πολλῶν ὑπό - σχεσιν τροπαίων ἀπὸ τοῦ | ||
| ! ! ] ] τουτονί ] ϲ λαμβάνειν . ] οὐκοῦν Γνάθων [ ] οιγε ? . ὦ Γνάθων ] |
| χρυσῷ , οὗ αὐτὸς βασιλεὺς πίνει . τοσαῦτα εἰπὼν ὁ Πλούταρχος καὶ ὑπὸ πάντων κροταλισθεὶς ᾔτησε φιάλην , ἀφ ' | ||
| παλαιῶν Ξενοκράτης καὶ Σπεύσιππος , τῶν δὲ νεωτέρων Ἰάμβλιχος καὶ Πλούταρχος : οἱ δὲ μέχρι μόνης τῆς λογικῆς , ὡς |
| τὴν ἀκαθαρσίαν αὐτοῦ : ὁ καρπὸς αὐτοῦ τρία ἔτη ἔσται ἀπερικάθαρτος , οὐ βρωθήσεται : τῷ δὲ ἔτει τῷ τετάρτῳ | ||
| , ἕτερον δὲ „ ὁ καρπὸς αὐτοῦ τρία ἔτη ἔσται ἀπερικάθαρτος „ , ἔπειθ ' οὕτως ” οὐ βρωθήσεται . |
| μακροτέρα καὶ τὸ φύλλον ἔχουσα παχύτερον ἡ Ἰδαία , τὸ δὲ φύλλον λεπτότερον καὶ ἀμενηνότερον ἡ παραλία καὶ λειότερον τὸν | ||
| τόπῳ , ἐν δὲ τοῖς λοιποῖς ὡσαύτως : οὐχ ἧττον δὲ κἀν τοῖς ἐπιλόγοις τὸν ἐκείνων τρόπον ζηλώσεις . Τὰ |
| . οὕτω μὲν οὖν δυνατόν ἐστι διαγινώσκειν τὴν αἰτίαν , ὅθεν ἡ ἀναγωγὴ γίνεται , καὶ τοὺς πεπονθότας τόπους . | ||
| δι ' ὧν εὐκόλως δυνατὸν τὸ ῥῆμα κλίνεσθαι , καὶ ὅθεν εὔκολοι λαμβάνονται : τὰ πληθυντικὰ οὖν σαφῆ καὶ πᾶσι |
| ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
| ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
| ὃς μόνος βροτῶν δύναται καταπιεῖν ἐκ ζεόντων λοπαδίων ἁθρόους τεμαχίτας ὥστ ' ἔνειναι μηδὲ ἕν . τούτου υἱὸς Ἀγύριος , | ||
| καλούμενος , οὐ μὴν οὕτω γε ἐπιλήσμων τις ἦν , ὥστ ' εἰρήνην τε καὶ ἀσφάλειαν ἐλπίσαι μετὰ τοὺς πολέμους |
| θεὸς βλέπει σε πλησίον παρών . Καὶ πάλιν ὁ Μένανδρος παραφράζων τὴν γραφὴν ἐκείνην θύσατε θυσίαν δικαιοσύνης καὶ ἐλπίσατε ἐπὶ | ||
| . , , , . ὅ τε Σωκρατικὸς Ἀντισθένης , παραφράζων τὴν προφητικὴν ἐκείνην φωνὴν τίνι με ὡμοιώσατε ; λέγει |
| ἀποκρίνουσι τοῖς ἠθροισμένοις σπέρμασι . καὶ οὔτε Ἰσχόμαχος ἐνταῦθα οὔτε Σωκράτης ὑπὲρ τῆς ἀξιοζήλου οἰκονομίας σπουδάζοντες διδάσκουσιν αὐτά . οἱ | ||
| τί δὲ προγέγραπται τὸ γνῶθι σαυτὸν μηδενὸς αὐτὸ νοοῦντος ; Σωκράτης πάντας ἔπειθε τοὺς προσιόντας ἐπιμελεῖσθαι ἑαυτῶν ; οὐδὲ τὸ |
| ἀπὸ τῶν σωμάτων σύμμετρα μόρια ἔχουσαν πρὸς τὴν ὄψιν . Ζήνων ὁ Στωικὸς τὰ χρώματα πρώτους εἶναι σχηματισμοὺς τῆς ὕλης | ||
| ἀλλ ' ἑτέρου ἐστὶ περιεκτικόν . ” ̈ , . Ζήνων πύρινον εἶναι τὸν οὐρανόν . ̈ . . . |
| καὶ τηλικούτοις ἀνδράσι παραδείγμασι χρώμενος καὶ παρὰ πάντας τῷ μεγίστῳ Πλάτωνι οὐδὲν ἡγούμην τῆς φιλοσόφου ῥητορικῆς ποιεῖν ἀλλότριον ἀγαθοὺς ἀγαθοῖς | ||
| , ψευδής . Ἂν γὰρ ἔχων τις μνήμην Σωκράτους ἐντυχὼν Πλάτωνι οἰηθῇ κατά τινα ὁμοιότητα Σωκράτει πάλιν ἐντυγχάνειν , ἔπειτα |
| λέγειν περὶ Ὁμήρου , ὡς οὔτε Μητρόδωρος ὁ Λαμψακηνὸς οὔτε Στησίμβροτος ὁ Θάσιος οὔτε Γλαύκων οὔτε ἄλλος οὐδεὶς τῶν πώποτε | ||
| οὔτ ' Ἀριστοτέλης [ . ] . . . καίτοι Στησίμβροτος [ . ] Ἀναξαγόρου τε διακοῦσαι τὸν Θεμιστοκλέα φησὶ |
| μέσοι ὁ θʹ πρὸς ηʹ ἐν ἐπογδόῳ λόγῳ ὄντες , διότι ὁ ἡμιόλιος λόγος τοῦ ἐπιτρίτου ἐπογδόῳ ὑπερέχει , ὡς | ||
| . τὸ δ ' αἷμα κύκλῳ προσχεῖται τῷ βωμῷ , διότι κύκλος σχημάτων τὸ τελειότατον καὶ ὑπὲρ τοῦ μέρος μηδὲν |
| ἀλλ ' ἄπειρα ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ τὰ νῦν , εἴγε διότι συνεχὴς ὁ χρόνος καὶ εἰς ἄπειρα διαιρετέος : | ||
| αὑτά , μένοντα δὲ τί συμβάλλεται πρὸς τὴν πίλησιν , εἴγε καὶ πιλουμένων τῶν σωμάτων οὐκ ἐκχωρεῖ , ἀλλ ' |
| , ἀπὸ γὰρ τῶν μερικῶν ἐπὶ τὰ καθόλου ἀνατρέχει , παραλιμπάνων τὸ συμπέρασμα διὰ τὸ πρόδηλον , καὶ οὕτω μὲν | ||
| ὅσον ἐπὶ τῇ φερομένῃ γραφῇ καὶ ἀδολεσχῶν ὁ Ἀριστοτέλης καὶ παραλιμπάνων , τὸ μὲν δὶς λέγων , τὸ δὲ μηδὲ |
| τοῦ μελέτῃ συγκροτηθέντος , οὐκ ἄνθρωπος ἀνθρώπου μᾶλλον ἢ δύναμις ἀκουστικὴ πρὸς μάθησιν ἑτοιμοτάτη δυνάμεως ἀσκητικῆς καὶ ἐπιτηδείου πρὸς ἄθλησιν | ||
| καθ ' ὅλον ἑαυτὸν πάθοι καὶ φθαρείη , ἀπόλλυται ἡ ἀκουστικὴ δύναμις . ὥσπερ δὲ τὸ ὀπτικὸν πνεῦμα οὐ πανταχόθεν |
| τῶν δὲ ἀγανακτούντων , τῶν δὲ ὁμόσε τοῖς δεδρακόσι χωρεῖν ἐσπουδακότων . τοιαύτης δὲ ταραχῆς γενομένης μαθὼν ὁ δικτάτωρ , | ||
| τῷ Πλάτωνος λόγῳ ὥστε ἤδη τινὰς καὶ τῶν περὶ Πλάτωνος ἐσπουδακότων φοβήσας , οἶς εἶπεν , ἀπέστησε τοῦ δόγματος , |
| αὐτῷ τελευτῶντι ἐγὼ καὶ Τερψίων καὶ Ἀπολλόδωρος καὶ Φαίδων καὶ Ἀντισθένης καὶ Ἑρμογένης καὶ Κτήσιππος , Πλάτων δὲ καὶ Κλέομβροτος | ||
| τρισκαιδέκατος Μάγνης , Μιθραδατικὰ γεγραφώς : τεσσαρεσκαιδέκατος ἀστρολογούμενα συγγεγραφώς . Ἀντισθένης Ἀντισθένους Ἀθηναῖος . ἐλέγετο δ ' οὐκ εἶναι ἰθαγενής |
| ὑποθέμενοι τὰ περισσώματα τῶν νόσων λόγους κομίζουσι τοιούτους . * Εὐρυφῶν [ ] ? ? [ γάρτοι ] ⌈ ὁ | ||
| τοῦ πνεύματος εἰς τὸ βάθος ἐμπτώσεως ἐκπέσῃ τὸ χόριον . Εὐρυφῶν δὲ ὁ Κνίδιος οὐραγωγοῖς χρῆται ποτίσμασιν τοῖς ἀπὸ δικτάμνου |
| , καὶ Καλλίμαχος ἐν ἰάμβῳ τινὶ ἐξεῖπε . πολλὰ δὲ συνέπραξε τῷ Φειδίᾳ Πάναινος ὁ ζωγράφος , ἀδελφιδοῦς ὢν αὐτοῦ | ||
| τὰ Κυβερνήσιά φησιν ἐκείνοις τελεῖσθαι . . . , : συνέπραξε δὲ καὶ Ἀδράστωι τὴν ἀναίρεσιν τῶν ὑπὸ τῆι Καδμείαι |
| ὑφορᾶσθαι τὸν παιδευόμενον . οὐ γὰρ ἁπλῶς ἀληθὲς ὃ ἔλεγε Γοργίας : ἔλεγε δὲ τὸ μὲν εἶναι ἀφανὲς μὴ τυχὸν | ||
| : “ Τίνα ταύτην ἀπώλειαν , καὶ τίς ἐστιν ὁ Γοργίας ; δαίμων γάρ μοί τις αὐτὸν ἐμήνυσε νύκτωρ : |
| τῶν μελετησάντων ἐκτελούμενον ὡς ὠφείλετο . Ὅτι πᾶν ἔργον κρεῖττον ἀπορρήτως στρατηγούμενον : ὅστις δὲ ἐν πολέμῳ κρύπτει τὰ πλείονα | ||
| ὑπογράψαι βουλόμενος , πάντα ἐνετίθει γελοῖα ταῖς γραφαῖς , καὶ ἀπορρήτως τὰ γραφόμενα κατεχλεύαζε διὰ τῆς εἰκόνος . ἀνδρείαν μὲν |
| παροιμία ἡ ἀπὸ κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν . Οὗτος γὰρ σοφιστὴς ὢν ἐπηγγείλατο διδάσκειν τὸν μαθητὴν οὕτως ὥστε τὴν πρώτην | ||
| : σοφιστικὸς δὲ καὶ δημοκοπικὸς ταύτῃ διαφέρουσιν ὅτι ὁ μὲν σοφιστὴς διδάσκαλος βούλεται εἶναι νόμων καὶ ἀρετῆς , ὁ δὲ |
| χαλεπός : ἦ γάρ ; Ἔοικεν . Ὁ δέ γε φιλόσοφος , τῇ τοῦ ὄντος ἀεὶ διὰ λογισμῶν προσκείμενος ἰδέᾳ | ||
| οὐκ ὀφείλει καλεῖσθαι πολιτικὸς ἢ ῥαψῳδὸς ἢ νομοθέτης , ἀλλὰ φιλόσοφος . Τὸ γὰρ σοφὸν καλεῖν ὑπερβαίνει τὰ ἀνθρώπινα μέτρα |
| λόγῳ ἐξαπατηθέντος ὑπὸ τῶν αἰτούντων , παρανόμων γραφῆς γενομένης καὶ εἰσελθούσης εἰς τὸ δικαστήριον , ἐξελεγχθῆναι συνέβη τὸν εἰληφότα τὴν | ||
| εἶδεν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐν εἴδει περιστερᾶς κατελθούσης καὶ εἰσελθούσης εἰς αὐτόν . καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τοῦ οὐρανοῦ |
| γὰρ τὸ σίνηπι λέγεται 〛 . ΓΘ τὰ μέτωπ ' ἀνέσπασε : συνέστειλε τὰς ὀφρῦς : καὶ τοῦτο δεῖγμα ὀργῆς | ||
| , ἥν ποτ ' εἶχεν , ἐπεθύμησεν ἡ πόλις , ἀνέσπασε πόλιν ψευδέσιν ἀγγελίαις ἀπατηθεῖσαν , ὃ κἂν εἷς ἀνὴρ |
| τῆς Ὀρέστου κρίσεως ἐν Ἀρείωι πάγωι ἱστορεῖ καὶ Ἑλλάνικος ταῦτα γράφων : τοῖς ἐκ Λακεδαίμονος ἐλθοῦσι καὶ τῶι Ὀρέστηι οἱ | ||
| στήθεσι . καὶ λέγει μὲν ταῦτα καὶ Κτησίας , ἀκοῦσαι γράφων . ἰδεῖν δὲ ἐν Βαβυλῶνι ὁ αὐτὸς λέ - |
| τοῦ δικαίου ἤγουν ἀδίκως . ἀγρεύματος ] οἷον σὺν αὐτοῖς θηραθείς . ἀγρεύματος ] σὺν αὐτοῖς ἀγρευθείς . ἀγρεύματος ] | ||
| τοῦ δικαίου ἤγουν ἀδίκως . ἀγρεύματος ] οἷον σὺν αὐτοῖς θηραθείς . ἀγρεύματος ] σὺν αὐτοῖς ἀγρευθείς . ἀγρεύματος ] |
| τι ἐμφαίνειν , ὥσπερ ἔχει καὶ τοῦτο , ἀεὶ σὺ ἐπισκώπτεις ἡμᾶς , ὅτι σὺ μὲν Πρωταγόρᾳ πολὺ ἀργύριον δέδωκας | ||
| Ἐκ τῶν Ἀρίστωνος Ὁμοιωμάτων . Φήσαντός τινος ” λίαν μοι ἐπισκώπτεις ” ἔφη „ καὶ γὰρ τοῖς σπληνικοῖς τὰ μὲν |
| Δαναίσιν : ἤδη παροινεῖς ἐς ἐμὲ πρὶν δεδειπνάναι , καὶ Πλάτων Σοφισταῖς καὶ Ἐπικράτης ὁ Ἀμβρακιώτηςμέσης δ ' ἐστὶ κωμῳδίας | ||
| ἔξω : οὕτω καὶ τὰ τοῦ ἀνθρώπου , οἷον λέγει Πλάτων τὸν εἴσω ἄνθρωπον . Ἔστι τοίνυν καὶ ἡ ἡμετέρα |
| πάθη καὶ καθαρθῆναι τὴν ψυχὴν πρὸς θεωρίαν ἀνατείνεται καὶ ἄρχεται θεολογεῖν : εἰ μὴ γὰρ νέκρωσιν τῶν παθῶν ἀπεργάσηται καὶ | ||
| ὅσα ἑκάστοις πέπρακται εἶπεν καὶ πεπίστευται παρ ' αὐτοῖς ἀληθέστερον θεολογεῖν , ᾧ καὶ Ὅμηρος τὰ πολλὰ καὶ περὶ θεῶν |
| ὥς φησιν οὗτος . Ἃ δ ' ὁ Σκήψιος λέγει Μητρόδωρος ἐν τῷ Περὶ συνηθείας μύθοις ἔοικε , καὶ οὐ | ||
| γῆν ἤδη ταῖς καταφοραῖς ἀποψυχρούμενα . στρογγυλοῦσθαι * * * Μητρόδωρος ἀπὸ τῆς ὑδατώδους ἀναφορᾶς ὑπὸ τοῦ ἀέρος συνίστασθαι τὰ |
| φθεῖραι βουλόμενος αὐτήν , δῶρον αὐτῆι τοῦτον δέδωκεν , ὧι ἠπατήθη ἡ Ἀριάδνη . Ἡφαίστου δὲ ἔργον εἶναί φασιν ἐκ | ||
| . Ὁ μὲν τοίνυν Μενέξενος παθὼν ἄξια τῶν ἑαυτοῦ τρόπων ἠπατήθη ὑπὸ τοῦ Δικαιογένους : ἀφεὶς γὰρ τοὺς μάρτυρας καὶ |
| τῶν ποδαγρικῶν , ἀξιόλογον ἡμῖν πεῖραν δεδωκότι , φησὶν ὁ Φιλάγριος . μόνον γὰρ πολλάκις ἤρκεσεν ἐπὶ πολλῶν πρὸς τελείαν | ||
| τὸ φάρμακον θεοῦ χείρ . Τοῦτο ἡμεῖς , φησὶν ὁ Φιλάγριος , ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ πεῖραν οὐκ ἀδόκιμον εἰλήφαμεν : |
| ἐπείπερ ἔγνως ἀκριβῶς πάντα τάδε , ἄκουε πάντα νῦν μέρη τραγῳδίας , ἃ πρὶν ὁ Εὐκλείδης τε καὶ λοιποὶ πόσοι | ||
| ἐκ μετεώρου τοῖς θεαταῖς διαλέγοιτο : | θαυμάσαντα δὲ τῆς τραγῳδίας αὐτὸν ] θαμὰ ὁμιλεῖν ἅμα τῷ παιδὶ τοῖς τοῦ |
| Ἀλευαδῶν τε τοὺς πρώτους , ὧν ὁ σὸς ἐραστής ἐστιν Ἀρίστιππος , καὶ τῶν ἄλλων Θετταλῶν : καὶ δὴ καὶ | ||
| . Ἀλλὰ ἑώρακας , οἶμαι , οἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτων αὐτός , ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον , |
| ψυχῆς εἶναι βούλονται : καὶ τὰ μὲν διανοήματα καὶ τὰς διασκευὰς ψυχὰς παραλαμβάνουσι , τὴν δὲ ἰδέαν καὶ τὸ κάλλος | ||
| οὐδὲν συνίεσαν . καὶ μὴν καὶ πεζομαχίας ἐκφράσεις καὶ ἱππέων διασκευὰς εἰς ἱππομαχίαν καὶ ὅλου στρατοπέδου πρὸς ὅλον στρατόπεδον μάχην |
| παραπλήσια τοῖς ἄλλοις ἥρωσι , καὶ γὰρ προσδιαλέγεταί τισι καὶ ἐπιφοιτᾷ καὶ θηρία διώκει . ξυμβάλλονται δὲ αὐτὸν Ἀχιλλέα εἶναι | ||
| ὑπογράφεσθαι . τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ Μωυσέως πνεῦμα , ὃ ἐπιφοιτᾷ τοῖς ἑβδομήκοντα πρεσβυτέροις τοῦ διενεγκεῖν ἑτέρων καὶ βελτιωθῆναι χάριν |
| ἐν οἰκίαι [ ἢ φαρμακίταϲ ] ? τῶν παρ ' Εὐδήμου τρέφειν . Ἐπὶ Ϲοφιϲτῶν ? [ τῶν Πλάτωνοϲ ἡμεῖϲ | ||
| τοὺς μὲν οὖν λόγους οὕτως οἶμαι χρὴ διακρίνειν , τοῦ Εὐδήμου καὶ συνάψαντος αὐτοὺς ἐν οἷς φησι : τὸ δὴ |
| ἀλλ ' ἐπιχώριον τὸ ἔθνος ἀποφαίνοντες , ἐπειδὴ ἀρχαῖόν τε πάνυ καὶ οὐδενὶ ἄλλῳ γένει οὔτε ὁμόγλωσσον οὔτε ὁμοδίαιτον ὂν | ||
| ἄπειρον ἀφορίζουσι τὸ πέρας , σαφήνειάν τε ἐν τοῖς μὴ πάνυ γνωρίμοις παρεχομένοις . Τοιαύτης δὴ οὖν οὔσης τῆς ἐπιστήμης |
| φιληδονίας καὶ φιλαργυρίας αὐτοῦ διεξερχόμενος ἀρνίζεσθαί τε παρὰ πολλῶν αὐτὸν διελέγχων ὀνειδίζει καὶ τὸν Λασθενείας τῆς Σαρδικῆς ἑταίρας ἔρωτα ἐπὶ | ||
| , ἐκ διαδοχῆς πάντας ἠχεῖν . Ἀριστοτέλης δὲ ὡς πλάσμα διελέγχων δύο φησὶ στύλους εἶναι : καὶ ἐπὶ μὲν τοῦ |
| . Ἡγησιάναξ γραμματικὸς [ . . ] γράψας Περὶ τῆς Δημοκρίτου λέξεως βιβλίον ἓν καὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων . ἦν | ||
| : πάντων γὰρ σχεδὸν τῶν ἀρχαίων μεμνημένος ὁ Πλάτων οὐδαμοῦ Δημοκρίτου διαμνημονεύει , ἀλλ ' οὐδ ' ἔνθα ἀντειπεῖν τι |
| αὐτῶν τὰς ἀνδραγαθίας : ὧν γέγονε καὶ Σιμωνίδης , ὁ μελοποιός , ἄξιον τῆς ἀρετῆς αὐτῶν ποιήσας ἐγκώμιον , ἐν | ||
| πρῶτον Στησίχορον τὸν Ἱμεραῖον . καὶ Ξάνθος δ ' ὁ μελοποιός , πρεσβύτερος ὢν Στησιχόρου , ὡς καὶ αὐτὸς ὁ |
| ταῦτα ἐρεῖν αὐτούς , ὅτι περὶ πάντων ἥκουσιν αὐτοκράτορες , ὥσθ ' , ὅ τι ἂν πείσωμεν ἀλλήλους , τοῦτ | ||
| τὰς τῶν ἰοβόλων πληγάς , ἐκσηποῖ γὰρ τὸν ἰόν , ὥσθ ' εὑρίσκεσθαι κεκολλημένον ἐν τῇ ἐμπλάστρῳ , ποιεῖ πρὸς |
| ' ὥσπερ τὰς ποιότητας καὶ τὰς οὐσίας δι ' ὅλων κεράννυσθαι χρὴ νομίζειν , ὡς ὕστερον ἀπεφήνατο Ζήνων ὁ Κιτιεύς | ||
| Ἱπποκράτους εἶναι λόγος , ὁ φάσκων [ ἐν ] τῷ κεράννυσθαι τὰ στοιχεῖα ταῦτα καὶ μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα , πολυειδῶς |
| Τὸ μὲν δὴ ὄνομα τοῦ ἐγκλήματος οὕτως αὐτοὶ καινουργοῦσι καὶ μεταφέρουσι τῆς συνηθείας οἱ φύλακες . τὸ δὲ δὴ πρᾶγμα | ||
| εἰ τὰς ἰδίας ἀπεχθείας ἐπὶ τὰ κοινὰ τῆς πόλεως πράγματα μεταφέρουσι καὶ συναπολέσθαι τοῖς ἑαυτῶν ἐχθροῖς βούλονται μᾶλλον ἢ σωθῆναι |
| , , , . . . . Γ . ὁ Λεοντῖνος ἐπὶ τέρματι ὢν τοῦ βίου καὶ γεγηρακὼς εὖ μάλα | ||
| . . . δηλοῖ δὲ τοῦτο Γ . τε ὁ Λεοντῖνος ἐν πολλοῖς πάνυ φορτικήν τε καὶ ὑπέρογκον ποιῶν τὴν |
| τῶν ἄλλων κοινολογίᾳ καὶ τὰς συμβολὰς ἀποδιδόντων , τοῦ δὲ Ζήνωνος ἡσυχίαν ἄγοντος , φιλοφρονησάμενοι καὶ προπιόντες οἱ ξένοι „ | ||
| . . , . . τάχα δὲ καὶ τοῖς ἀπὸ Ζήνωνος σύμφωνος ἡ δόξα , διὰ πάσης οὐσίας πεφοιτηκέναι τὸν |
| διαχωρέει ἔξω : ἢ διὰ τὴν ψυχρότητα οὐκ ἐκπυροῦται , ὥστε ἀθροίζεσθαι πρὸς τὸν τόπον τοῦτον : ἢ διὰ τὴν | ||
| ἐς ἅπαν ἀπείρως θαλάσσης ἔχων τριήρους ἔλαθεν ἐπιβὰς ῥεούσης , ὥστε καὶ ἐσῆλθε Ῥωμαίους καὶ τὸ ἄλλο συμμαχικὸν μνήμη τῶν |
| πονέσειε , οὐ πώποτε δὲ τὴν χεῖρα κατωτέρω τοῦ ὀμφαλοῦ προενέγκασθαι . διὸ καὶ Ἀριστοτέλης Ξενοκράτην τὸν Χαλκηδόνιον σκώπτων ὅτι | ||
| ἑξῆς προκόπτειν ἐμμελῶς , οὐδὲν ἕτερον εἶναι δύναται διάστημα οὐδὲ προενέγκασθαι φθόγγον ἕτερον ἐμμελῆ καὶ ἡρμοσμένον , ἢ διάστημα μὲν |
| καλεῖσθαι τὸν ἐκ τῆς συγκομιδῆς πρῶτον γινόμενον ἄρτον . : Κράτης δ ' ἐν δευτέρᾳ Ἀττικῆς διαλέκτου γράφει οὕτως : | ||
| αἰδήμων δὲ ὡς πρὸς τὴν Κυνικὴν ἀναισχυντίαν . ὅθεν ὁ Κράτης βουλόμενος αὐτὸν καὶ τούτου θεραπεῦσαι δίδωσι χύτραν φακῆς διὰ |
| φησιν ἐπ ' αὐτῶν ἐν τῷ δευτέρῳ Τῶν καθόλου λόγων Ἐρασίστρατος , ἄξιον ἐπακοῦσαι τῆς λέξεως : “ τοῖς δ | ||
| εἴτε πάθος χρὴ καλεῖν , οὐ γίνεται κατὰ περίωσιν , Ἐρασίστρατος ἔδειξεν ἐλέγξας τὴν τοῦ Ἑστιαίου δόξαν . γίνεται τοίνυν |
| τρόπον ἐξαγεύμενος . αὐτίκα γὰρ παιδὶ ὡραίωι ἐραστᾶι μὲν [ χρηστῶι ] χαρίζεσθαι καλόν , μὴ ἐραστᾶι δὲ [ καλῶι | ||
| ἐπιστάς , οἷα τῆς χώρας αὐτῆς ἡγησάμενος ὑπὸ Τραιανῶι τῶι χρηστῶι : τοιούτους γὰρ ἄρχοντας ἐκεῖνος ἔσχεν , οἳ τοῖς |
| συναποθανεῖν ηὐξάμην σοι , Χαιρέα : πάντως δέ μοι κἂν ἐπαποθανεῖν ἀναγκαῖον : τίς γὰρ ἔτι λείπεται ἐλπὶς ἐν τῷ | ||
| ὑπὲρ πόλεως κόρην ἀνῃρηκότος κατηγορεῖ : καὶ μὴν εἴπερ ἀνέγκλητον ἐπαποθανεῖν ἐρωμένῃ , πῶς ὑπεραποθανεῖν πατρίδος ὑπεύθυνον ; Εἰ μὲν |
| ἰσχυροτάτην εἶναί φησι . κρατεῖν γὰρ αὐτὴν τοῦ παντός . Πυθαγόρας δὲ καὶ περικεῖσθαι τῷ κόσμῳ τὴν ἀνάγκην ὑπολαμβάνει . | ||
| ἐχρήσαντο . καὶ γὰρ δὴ τὸν κόσμον Θαλῆς μὲν καὶ Πυθαγόρας καὶ Ἀναξαγόρας καὶ Παρμενίδης καὶ Μέλισσος καὶ Ἡράκλειτος καὶ |
| ὅσα τοιαῦτα σφοδρά πως εἶναι δοκεῖ κατὰ προσώπων λεγόμενα , ὅπερ ἴδιον ἀκμῆς , τά τε σχήματα αὐτὰ καὶ τὰ | ||
| τὸ ὑποκείμενον . ἐκτιθέμενος οὖν ἐπὶ διαγράμματος τὰς προτάσεις , ὅπερ καὶ ἡμεῖς ὑπετάξαμεν , καὶ ὑπὸ τὴν ἁπλῆν κατάφασιν |
| Κλωθώ , καλύψω Καλυψώ : καὶ εἰς ων : τέρπω τερπών , χέω χεών καὶ χιών . οὕτως οὖν καὶ | ||
| Κλωθώ , καλύψω Καλυψώ : καὶ εἰς ων : τέρπω τερπών , χέω χεών καὶ χιών . οὕτως οὖν καὶ |
| εἰκὸς ἐπὶ κληδόνας καὶ οἰωνοὺς ἵετο πολλὰ τὴν αὑτοῦ τέχνην κακίσας ὡς χρόνῳ καθάπερ γραφὴν ἐξίτηλον γενομένην καὶ τοὺς εὐθυβόλους | ||
| οὓς περιέχει ἡ παλινῳδία . Διὰ τί δὲ ὁ Σωκράτης κακίσας τὸν ἀκόλαστον ἔρωτα καὶ εἰπὼν ὡς οὐ δεῖ τῷ |
| μεγάλων ἰχθύων καὶ τῶν συμπεμφθέντων αὐτοῖς σύκων χλωρῶν , ὅτι αἰνιττόμενος Πάτροκλος ὁ Πτολεμαίου στρατηγὸς Ἀντιγόνῳ τῷ βασιλεῖ ἔπεμπεν , | ||
| λάβωμεν , ἀλλὰ τὴν λεύκωσιν τῶν σωμάτων , εἴτουν ἀνάκαμψιν αἰνιττόμενος εἴρηκεν : ὧδε γὰρ τὰ λευκὰ πάντα εἶπεν : |
| ὀρχηστικήν , καὶ βαίνειν πρὸς ῥυθμὸν καὶ συνιέναι ἤχων διαφορὰς ἀκριβοῖ ἐλέφας καὶ οὐ σφάλλεται . Ἡμεροῦται δὲ καὶ μᾶλλον | ||
| αὐτοῦ νήσους ποιεῖ , † τὰ δ ' ἄλλα οὐκ ἀκριβοῖ . περὶ μὲν οὖν τοὺς μύθους τοιοῦτος , δεινὸς |
| πτῶσις , ὥστε κατὰ σύνταξιν καὶ κατὰ φωνὴν ἀμφιβάλλεσθαι , καθότι καὶ παντὶ πτωτικῷ γενομένῳ κατὰ γενικὴν τὸ τοιοῦτο παράκειται | ||
| τοῖς δὲ οὐ προσάγει τὸ οἰκεῖον . Καὶ ἅμα ἕκαστος καθότι ἐστίν , οὐ μέντοι καθὸ μή ἐστι , ποιεῖται |
| ἀπαίδευτος ὢν ὠνοῖτο πολλὰ βιβλία , οὐ σκώμματα οὗτος εἰς ἀπαιδευσίαν καθ ' ἑαυτοῦ ἐκφέροι ; τί ὀκνεῖς καὶ τοῦτο | ||
| τόδε δὲ σκόπει : κηφηνώδεις ἐπιθυμίας ἐν αὐτῷ διὰ τὴν ἀπαιδευσίαν μὴ φῶμεν ἐγγίγνεσθαι , τὰς μὲν πτωχικάς , τὰς |
| φυσικός , ὃς ἐπεκλήθη Σκοτεινός . οὗτος ἐμαθήτευσεν οὐδενὶ τῶν φιλοσόφων , φύσει δὲ καὶ ἐπιμελείαι ἠσκήθη . οὗτος ὑδρωπιάσας | ||
| εἰρῆσθαι νοῦ οὐδὲ τὸ ὅταν γένηται . Μέλλοντας ἡμᾶς ἄρχεσθαι φιλοσόφων λόγων ἀναγκαῖόν ἐστι μαθεῖν τί ποτέ ἐστι φιλοσοφία . |
| καθ ' ἑκάστην ἁρμονίαν αὐλοὶ καὶ ἑκάστῃ ἁρμονίᾳ πρόσφοροι . Πρόνομος δ ' ὁ Θηβαῖος πρῶτος ηὔλησεν ἀπὸ τῶν αὐλῶν | ||
| ποιητῶν συνέτεμε . καὶ πρῶτος ἐκκλησιαστικὸν δέδωκεν . ὁ δὲ Πρόνομος αὐλητὴς ἦν μέγαν ἔχων πώγωνα . Ἀγόμενος διὰ φρατόρων |
| νέος καὶ παλαιός , καὶ ὡς εἰώθασιν ἔνια τῶν συγγραμμάτων ἐπιγράφειν οἱ ἀρχαῖοι “ Νικοκλῆς ἢ Συμμαχικός ” καὶ “ | ||
| τρόπον βελτίω : ἑτέρως χρήματα δεῖ πορίζειν , οἷον εἰσφορὰν ἐπιγράφειν , ὡς καὶ ἐν τῷ πρὸς Λεπτίνην , ναί |
| γέγονε Πυθαγόρας τε καὶ Ἐπίκουρος , Δ . δὲ καὶ Ἀριστοτέλης τῆς Ἑρμογένους . . . . , διὰ δὲ | ||
| κινούμενον περὶ τὸ μέσον ἐγκυκλίως . . . . . Ἀριστοτέλης ἐκ πέμπτης οὐσίας τὸν ἥλιον . πυροῦσθαι δὲ τὸν |
| , Θεοφράστῳ δὲ καὶ Εὐδήμῳ καὶ τοῖς ἀπὸ Πλάτωνος Θεμίστιος Συριανὸς Πρόκλος . . . , : καὶ ὁ μὲν | ||
| τῷ δὲ ἔχειν τὸ ἔχεσθαι οὐκέτι ; καὶ λύει τοῦτο Συριανὸς λέγων ὅτι ὑπὸ τὸ κεῖσθαι ἀνάγεται τὸ ἔχεσθαι , |
| πραγμάτων . φύσει δὲ κοῦφον τὸ Σύρων ἔθνος , ἐς καινοτομίαν τε τῶν καθεστηκότων ἐπιτήδειον . ἐνῆν δέ τις αὐτοῖς | ||
| οὕτω δὲ προσφυῶς ὑποβάλλεται τὴν πρᾶξιν , ὡς τήν τε καινοτομίαν μὴ δοκεῖν εἶναι καινοτομίαν , καὶ τὸ σαφὲς οὐκ |
| ὁ ῥᾳθυμότατος ἦν , εἰ τὸ κάλλιστον τῶν Ἀλκαμένους πλασμάτων παρεῖδον . Ἐκεῖνο μέν γε , ὦ Πολύστρατε , οὐκ | ||
| καὶ πατραλοίαν με ὡς ἀληθῶς , ὅτι τυπτόμενον τὸν πατέρα παρεῖδον , καὶ ὅσα τοιαῦτα . νῦν δέ με κἂν |
| δρυὸς μὲν ἱδρὼς καὶ θαμνομήκης ῥάβδος . ὅτι Θεοδέκτης ὁ Φασηλίτης ἱκανώτατος ἦν ἀνευρεῖν τὸν προβληθέντα γρῖφον καὶ αὐτὸς προβαλεῖν | ||
| . ὁ πολίτης Φασηλίτης . Θεοδέκτης δ ' ἦν γένος Φασηλίτης , υἱὸς Ἀριστάνδρου , κάλλει διαφέρων , ὃς ἐποίησε |
| γνώριμος ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ποσειδωνείων σχολῶν . ὁ δὲ Κλεάνθης ἓξ μέρη φησί , διαλεκτικόν , ῥητορικόν , ἠθικόν | ||
| ' ἐννοήματά εἰσι παρ ' αὐτοῖς αἱ ἰδέαι , ὡς Κλεάνθης ὕστερον εἴρηκεν , οὐδ ' , ὡς Ἀντωνῖνος μιγνὺς |
| δὲ καὶ τῶν δυσπνοίᾳ συνεχῶς ἁλισκομένων οὐκ ὀλίγους εἰς τοσοῦτον ὠφεληθέντας , ὡς ἤτοι καταστῆναι τελέως ἢ διὰ μακρῶν χρόνων | ||
| οἱ πατέρες αὐτῶν κατέλιπον , καὶ ἀπὸ τῶν στρατειῶν πολλὰ ὠφεληθέντας , καὶ τὰ τελευταῖα ἐκ τῆς δημευθείσης τῶν τυράννων |
| ταῖς ἀφράστοις αὐτοῦ καὶ παντὸς ὑπερηπλωμέναις πέρατος ὑπεροχαῖς , ὁ δαιμόνιος οὗτος ἀνὴρ τὸ ἐλάχιστον ἐν ποσῷ καὶ τὸ διὰ | ||
| ἐν τοῖς γεωμετρουμένοις κατατάξειεν ; ἀλλὰ δῆλός ἐστιν αὐτὸς ὁ δαιμόνιος Ἀριστοτέλης μοχθηρὰν ὑπόθεσιν ἐλέγχειν πειρώμενος , ὁ δὲ ἡμέτερος |
| τε καὶ σύ , ὑπ ' ἀγροικίας ῥῆμά τι εἰπεῖν ἀπαίδευτον εἰς τοὺς ταῦτα γεγραφότας τε καὶ διδάσκοντας ὡς ῥητορικὴν | ||
| εἶπε καταχρηστικῶς . φλαῦρον ] φλύαρον , κακόν . , ἀπαίδευτον , ἀνόητον . , αἰσχρόν , ἄσχημον , ἀπρεπές |
| εἶτα εἰς τὴν Ἀθηνᾶν , καὶ παμμήκη λόγον ἀπετείνατο . Πρόδικος ἐγέλασεν : ἐπειδὴ ὁ Πρόδικος τὴν τῶν ὀνομάτων εὗρεν | ||
| , ἔφην ἐγώ , πρῴην ἐν Λυκείῳ ἀνὴρ σοφὸς λέγων Πρόδικος ὁ Κεῖος ἐδόκει τοῖς παροῦσι φλυαρεῖν οὕτως , ὥστε |
| Ἀεὶ κολοιὸς πρὸς κολοιὸν ἱζάνει : ἐπὶ τῶν τοῖς ὁμοίοις προσομιλούντων . Συνδυαστικὰ γὰρ καὶ συναγελαστικὰ τὰ ζῶα . Ἅλις | ||
| τὸ ζῷον . τάττεται δὲ ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν ὁμοίοις προσομιλούντων . προπηλακίσεις . ὕβρεις ἢ διασυρμούς . ὑμνοῦσιν . |