' ἡγώμεθα , τὰ δ ' ὄντα πίστ ' ἄπιστα βέβληκ ' Ἀχιλλεὺς δύο κύβω καὶ τέσσαρα πεσεῖν ἐς εὐνὴν | ||
ἧτταν δηλοῦσιν . καὶ τὸ παρ ' Εὐριπίδῃ τοιοῦτον : βέβληκ ' Ἀχιλλεὺς δύο κύβω καὶ τέτταρα . τριῶν γὰρ |
δὲ ἀποκτείναντες τὸν Βόμβον ἐνίκησαν . Βέβληκ ' Ἀχιλλεὺς δύο κύβω καὶ τέτταρα : τοῦτο Εὐριπίδου ἐστί . Καὶ Ἀριστόξενος | ||
δούλους χαλκέας ἢ τέκτονας . : βέβληκ ' Ἀχιλλεὺς δύο κύβω καὶ τέτταρα : τοῦτο Εὐριπίδου ἐστί . καὶ Ἀριστόξενος |
δ ' ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ ξείνω δή τινε τώδε , διοτρεφὲς ὦ Μενέλαε , ἄνδρε δύω , | ||
τῶν σωφρονούντων τε καὶ ἀνδρείων . ἢ δύ ' ἐστόν τινε . γρ . ἢ δύ ' ἐστόν τινε . |
συνδυασθεὶς πρὸς τὴν θήλειαν πεπράυνται , καὶ μέντοι καὶ συννόμω ἐστόν . εἶτα ταύτης παραδραμούσης καὶ τῆς θηλείας κυούσης , | ||
μὲν αὐτὸ τοῦτο περὶ ἀμφοτέρων ἦ διανοῇ , ὅτι ἀμφοτέρω ἐστόν ; Ἔγωγε . Οὐκοῦν καὶ ὅτι ἑκάτερον ἑκατέρου μὲν |
ἄλλω πρὸς ἄλλο , εἰ μὴ ἦς ἀριθμὸς καὶ ἁ τούτω οὐσία . νῦν δὲ οὗτος καττὰν ψυχὰν ἁρμόζων αἰσθήσει | ||
σοι τετιμωρημένῳ , ταῦτα ἔσται ἐθελήσαντι . Τὼ δὲ ὀνόματε τούτω πολλὼ πανταχοῦ τῆς γῆς , ὁ δοῦλος καὶ ὁ |
, τἀκπώματα ἦγεν δύο δραχμάς , κυμβίον δὲ τέτταρας , ψυκτηρίδιον δὲ δέκ ' ὀβολούς , Φιλιππίδου λεπτότερον . Ὁ | ||
' ἀνὰ χοίνικα μάττει . Ἄλεξις δ ' ἐν Ἱππίσκῳ ψυκτηρίδιον καλεῖ διὰ τούτων : ἀπήντων τῷ ξένῳ εἰς τὴν |
, ἐπειδὴ πρεσβεύοντε ξὺν ἑτέροις παρὰ τὸν Φίλιππον καὶ ὁμοδιαίτω ὄντε ὁ μὲν διακεχυμένος τε καὶ ἡδὺς ἐφαίνετο τοῖς συμπρέσβεσιν | ||
' ὅς , οὕτως ἔχει . Ἐπὶ δὴ δύ ' ὄντε τούτω , ὡς ἔοικε , δύο τέχνα θεὸν ἔγωγ |
βροτοῖς “ . γράφεται δὲ καὶ ἀμφότερα παθητικῶς ποίοιν ] λόγοιν αἵρεσιν ] ἐκλογήν , πρόκρισιν ἑλοῦ ] πρόκρινε φράσω | ||
δοκοῦσιν ἡδοναὶ ἀληθεῖς εἶναι πεύσῃ , ἵνα ἐξ ἀμφοῖν τοῖν λόγοιν σκεψάμενοι τὴν δύναμιν αὐτῆς παραθώμεθα πρὸς τὴν κρίσιν . |
χῆνες οὐκ ἦσαν ἐκείνην τὴν ἡμέραν , δύο δ ' ἤστην μόνω . προσελθοῦσι δ ' αὐτοῖς καὶ ὠνουμένοις ἔφη | ||
κᾆτα ἐμιμήσαντο ἐς τὸ εὖ καὶ καλῶς . φιλοχρημάτω τε ἤστην καὶ ἡδονῶν ἀκράτορε . καὶ τὸν τρόπον ἀφειδεστάτω ἤστην |
καλεῖσθαι καὶ ἡμίναν , ὡς Ἐπίχαρμος : ὕδωρ χλιαρόν , ἡμίνας δύο . Σώφρων : κατάστρεψον , τέκνον , τὴν | ||
ἐπιγραφομένῳ οὕτως λέγεται : καὶ πιεῖν ὕδωρ διπλάσιον χλιαρόν , ἡμίνας δύο . τὰ δὲ ψευδεπιχάρμεια ταῦτα ὅτι πεποιήκασιν ἄνδρες |
ἔχει τὸ ψ , τότε ὁ παθητικὸς παρακείμενος διὰ δύο μμ γράφεται , τύψω τέτυμμαι , γράψω γέγραμμαι : εἰ | ||
κωφοῦ ξυνίημι καὶ οὐ λαλέοντος ἀκούω λῆμμα μὲν διὰ δύο μμ τὸ κέρδος , λῆμα δὲ δι ' ἑνὸς μ |
ὅτι ἑκάστη τοῦ παντὸς , ἔχοι ἂν λόγον διὰ τὰ ἐπαγόμενα . Τελέα μὲν οὖσα , φησὶ , καὶ ἐπτερωμένη | ||
ἀλλὰ δύο μὲν τὰ κρινόμενα πρόσωπα , δύο δὲ τὰ ἐπαγόμενα ἐγκλήματα : παρέλιπε δὲ ὁ τεχνικὸς τὸν παράδοξον ὡς |
δὴ φάσκε Ποσειδάωνι μιγῆναι , καί ῥ ' ἔτεκεν δύο παῖδε , μινυνθαδίω δὲ γενέσθην , Ὦτόν τ ' ἀντίθεον | ||
οὖν περόωντο μετὰ χρύσειον ἄεθλον Ἀργώης ἐπὶ νηὸς Ἰήσονι συμπονέοντες παῖδε Βορειόνεω Ζήτης Κάλαΐς τε κλεεννώ , οἰκτείραντε γέροντα κατέκτειναν |
ἀνθρακιὰ συνάγεται . πνιγεύς : πνίγω τὸ δι ' ὕδατος νεκρῶ τινα , καὶ πνῖγος τὸ καῦμα καὶ ἀπ ' | ||
ἀνθρακιὰ συνάγεται . πνιγεύς : πνίγω τὸ δι ' ὕδατος νεκρῶ τινα , καὶ πνῖγος τὸ καῦμα καὶ ἀπ ' |
ὁ ἕτερος ἀποκηρυχθεὶς εἰργάζετο : ἰδὼν αὐτὸν ὁ πατὴρ ἐργαζόμενον ἐδάκρυσεν : ἐπανελθὼν εὕρηται νεκρὸς ἀσκύλευτος : ἀντεγκαλοῦσιν ἀλλήλοις ὅ | ||
ἀρνεύμενον ἡμῖν ἤτασαν αἱ πολλαὶ Νικαγόρην προπόσεις : καὶ γὰρ ἐδάκρυσεν καὶ ἐνύστασε καί τι κατηφὲς ἔβλεπε , χὠ σφιγχθεὶς |
εἶναι . λοιπὸν ἐκ τοῦ δοάσσω Δωρικῶς τροπῇ τῶν δύο σσ εἰς ζ δοάζω , ὡς νίσσω νίζω : δοάζω | ||
ἀρουμένη καὶ ἐπιμελείας τυγχάνουσα . ΝΕΙΣΣΟΝΤΑΙ διὰ διφθόγγου καὶ δύο σσ , τὸ μὲν ὅτι ἀπὸ τοῦ νέομαι , τὸ |
Ἀμφωρεὺς , τὸ δίωτον σταμνὴν τὸ ἀμφοτέρωθεν φερόμενον : Θεόκριτος ἀμφῶες , νεοτευχές . Ἅρμα , παρὰ τὸ αἵρω ῥῆμα | ||
δύο πέλλας , καὶ βαθὺ κισσύβιον κεκλυσμένον ἁδέι κηρῷ , ἀμφῶες , νεοτευχές , ἔτι γλυφάνοιο ποτόσδον . τῶ ποτὶ |
[ ] , Ἀν - δοκίδην [ ] Κυδαθηναιέα , Κρατῖνον Σφήττιον , Εὐβουλίδην Ἐλευσίνιον . οὐκοῦν ὅτι μὲν οὐκ | ||
τὸ “ ῥεύσας ” εἶπε σκώπτων πρὸς τὸ ἐνουρεῖν τὸν Κρατῖνον . ΓΘ ὃς πολλῷ ῥεύσας : οἱ γὰρ ποταμοὶ |
' αὖθ ' ἑτέρωθε παλαισμοσύνης ὑπερόπλου καρπαλίμως μνώοντο δύω κρατερόφρονε φῶτε , Τυδέος ἱπποδάμοιο πάις καὶ ὑπέρβιος Αἴας , οἵ | ||
Πάντ ' ἐν τῷ δολιχῷ χρόνῳ τελεῖται . Δύο οἱ φῶτε μόνους ἁμαρτεῖν λέγει , περὶ φαιδίμοισι δ ' ὤμοις |
ἀκοῆς , ἀλλὰ τοὺς διαλύειν αὐτὰ δυναμένους εἰς τόνους καὶ ἡμιτόνια . πῶς ἂν οὖν τι περὶ ἀρχῶν μετὰ ἀποδείξεως | ||
τόνον καὶ τόνον μελῳδῶ πάλιν τοῦ ἑνὸς τόνου τὰ δύο ἡμιτόνια ἐν τρισὶ φθόγγοις , δυσὶ δὲ διαστήμασιν ἀναβαίνων τῇ |
κρεῶν τότ ' , οὐδὲ τῷ διδασκάλῳ . ἑτέρους πορίσασθαι δύ ' ἐρίφους ἠνάγκασας : τὸ γὰρ ἧπαρ αὐτῶν πολλάκις | ||
μαρτυροῦσιν ; πρῶτον μὲν ἀδελφιδοῦς , εἶτα τοῦ ἑτέρου ἀδελφιδοῦ δύ ' υἱοί , εἶτ ' ἀνεψιαδοῦς , εἶθ ' |
. τὸ δὲ ξανθός καὶ τυτθός τριγενῆ . Τὰ εἰς ΘΟΣ διβράχεα ὀξύνεται , εἰ μὴ τόπον δηλοῖεν : νόθος | ||
ἀπὸ ἐπιῤῥημάτων ὀξύνεται : πεζός χθιζός πρωϊζός . Τὰ εἰς ΘΟΣ μονογενῆ δισύλλαβα φύσει μακρᾷ παραλήγοντα μὴ κοινὰ κατὰ γένος |
φαίνεται διακόπτων , ὅπως ἂν τὸ κομμωτικὸν διαφύγοι κάλλος : ἰσοσύλλαβα γὰρ σχεδόν πώς ἐστι τὰ τρία κῶλα καὶ ὁμοιοκατάληκτα | ||
περιττοσυλλάβως κλινόμενα : Κρής σής Γνής : περισπᾶται δὲ τὰ ἰσοσύλλαβα : Δρῆς Τρῆς κύρια . Τὰ εἰς ΥΣ μονοσύλλαβα |
υ καὶ γίνεται Δημοσθενοῖν διὰ τῆς οι διφθόγγου . Ὦ Δημοσθένεε ὦ Δημοσθένη . Εἴρηται ὅτι τῶν δυϊκῶν καὶ τῶν | ||
ἀπὸ τοῦ Αἴαντε γίνεται Αἰάντοιν , οὕτω καὶ ἀπὸ τοῦ Δημοσθένεε γίνεται Δημοσθενέοιν , καὶ κατὰ κρᾶσιν τοῦ ε καὶ |
πρὶν ἀποφήνασθαι . Λέγε μόνον . Ἡδονὴ καὶ λύπη πέρας ἔχετον , ἢ τῶν τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον δεχομένων | ||
μήτε σμικρότητα ἔχοντα , οὔτε αὐτὼ τούτω πρὸς τὸ ἓν ἔχετον τὴν δύναμιν τὴν τοῦ ὑπερέχειν καὶ ὑπερέχεσθαι , ἀλλὰ |
τῇ 〛 περὶ ἀντωνυμιῶν διδασκαλίᾳ εἰ θεῷ φίλον μαθησόμεθα . Τὼ χαρίεντε , τοῖν χαριέντοιν , ὦ χαρίεντε . Οἱ | ||
ὁ Αἴας ὦ Αἴας , ὁ κοχλίας ὦ κοχλίας . Τὼ Πάριδε , τοῖν Παρίδοιν , ὦ Πάριδε . Οἱ |
αἱ ἄλλαι : ἐκφέρεται δὲ διὰ τοῦ Ζ ἢ δύο ΣΣ , οἷον παίζω , πλήσσω : ἔχει δὲ αὐτῆς | ||
Χ . Δ . Θ . Τ . Ζ . ΣΣ . τὰ δὲ χαρακτηριστικά εἰσι τῶν μελλόντων οἷον τὸ |
ἄνθρωποι : εἰς δὲ τὴν εὐθεῖαν τῶν δυϊκῶν τὰ δύο εε εἰς η : τὼ Δημοσθένεε τὼ Δημοσθένη : οὐκ | ||
σφάλλω σφαλερὸς καὶ τήκω τακερός : καὶ κράσει τῶν δύο εε εἰς η γέγονε τρηρός , ὁ δειλός , ἀφ |
, ἐμυήθην θεοῖς ; τετρακότυλον δὲ κύλικα κεραμεᾶν τινα τῶν Θηρικλείων , πῶς δοκεῖς ; κεραννύει καλῶς , ἀφρῷ ζέουσαν | ||
καὶ μείζονος ἔτι τιμῆς . δίδωμι δὲ τῷ Καλλίνου παιδίῳ Θηρικλείων ζεῦγος καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ Ῥοδιακῶν ζεῦγος ψιλοτάπιδα ἀμφίταπον |
μὴ αἴτιον ὡς αἴτιον τιθέναι , ἕβδομον τὸ τὰ πλείω ἐρωτήματα ἓν ποιεῖν . Οἱ μὲν οὖν παρὰ τὸ συμβεβηκὸς | ||
τοῦτο μία ἐρώτησις . ἐγχωρεῖ γὰρ καὶ μυρία ἕτερα ἐρωτηθέντα ἐρωτήματα ἅπαντα ἢ ναὶ ἢ οὒ ἀληθὲς εἶναι λέγειν , |
μόνος ψυκτῆρα , κύαθον , κυμβία , ῥυτὰ τέτταρα , ἡδυποτίδας τρεῖς , ἠθμὸν ἀργυροῦν . Κρατῆρες , κάδοι , | ||
Κρατῖνος δ ' ὁ νεώτερός φησι : παρ ' Ἀρχεφῶντος ἡδυποτίδας δώδεκα . ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ . Πείσανδρος ἐν δευτέρῳ Ἡρακλείας τὸ |
χιλίας τριακοσίας δραχμὰς καὶ πεντήκοντα καὶ μίαν καὶ δύ ' ὀβολώ . τὸ μὲν τοίνυν πρῶτον χρέως , ὃ ἐκπλέων | ||
. Φεῦ . Ὡς μέγα δύνασθον πανταχοῦ τὼ δύ ' ὀβολώ . Πῶς ἠλθέτην κἀκεῖσε ; Θησεὺς ἤγαγεν . Μετὰ |
Σωκρατικὸς ἐπιτιμήσαντος αὐτῷ Πλάτωνος διότι πολλοὺς ἰχθῦς ἠγόρασε , δυοῖν ὀβολοῖν ἔφη ὠνῆσθαι . τοῦ δὲ Πλάτωνος εἰπόντος διότι καὶ | ||
ἅπαντες . καίτοι τοὺς μὲν οὐκ ἔστι πλείονος ἢ δυοῖν ὀβολοῖν ἀξίους εἶναι , τἄλλα δὲ μετὰ τούτων ὧν εἶπον |
, ἀδὴν ὧδε καὶ τρίχες : ἀδένες δὲ καὶ κατὰ τοῖν οὐάτοιν ἔνθα καὶ ἔνθα ἑκατέρωθεν κατὰ τὰς σφαγὰς τοῦ | ||
ὦς . Δυϊκά . Τὼ φῶτε , τὼ ὦτε . τοῖν φώτοιν , τοῖν ὤτοιν . ὦ φῶτε , ὦ |
ἀγαθός : πᾶς σκυτεὺς ἀγαθὸς εὐφυῶς κατασκευάζει τὰ πέδιλα : Σίμων ἄρα εὐφυῶς κατασκευάζει τὰ πέδιλα . ἐνταῦθα παρὰ τὸ | ||
καὶ Σίμων ἐμέ : δύο ἐγένοντο ἡγεμόνες , Νίκων καὶ Σίμων . Ὑπερίσχυσε δὲ ὁ Σίμων κακοτροπώτατος ὢν , ὥστε |
πρῶτον τὸν Κάλχαντα . ? Μολοσσοῦ καὶ Κυπέως καὶ Κοίτου ἐπίθετα Ἀπόλλωνος Μολοσσοῦ μέν , ὅτι ἐν Μολοσσίᾳ τιμᾶται , | ||
καὶ τοῦ ἐν τῇ συνηθείᾳ λεγομένου Καλοετής : ταῦτα γὰρ ἐπίθετα ἦσαν καὶ ὠξύνοντο , καὶ λοιπὸν γενόμενα κύρια τὴν |
* Δάματερ πολύκαρπε , σὺ Σικελοῖσιν ἐναργὴς καὶ παρ ' Ἐρεχθείδαις , ἓν δέ τι τοῦτο μέγα κρίνετ ' ἐν | ||
Δάματερ πολύκαρπε , σὺ κἠν Σικελοῖσιν ἐναργὴς καὶ παρ ' Ἐρεχθείδαις . ἓν δέ τι τοῦτο μέγα κρίνετ ' ἐν |
γενικῆς ἑνικῶς παρελαμβάνετο ἡ ἐμός , καὶ ἔτι νῶιν νωίτερος δυϊκῶς κατὰ τὸν κτήτορα , καὶ ἔτι πληθυντικῶς ἡμῶν ἡμέτερος | ||
ἀναβαλοῦ τὴν ταφὴν αὐτῆς : ὡς τώδ ' ἀδελφώ : δυϊκῶς τοὺς ἀδελφούς : ὅπως τοὺς ἐμοὺς παῖδας εἰς μίαν |
καὶ δίδαξον ἡμᾶς σαφῶς , τί ἔλεγες περὶ τούτοιν τοῖν ἀνδροῖν ; πῶς διέκρινες αὐτούς ; Ἀλλ ' ἐγώ σοι | ||
γε οἶμαι πολλοῖς εἶναι σαφές , ὅστις ἔμπειρος ἀμφοῖν τοῖν ἀνδροῖν , ὅτι Σωκράτης τό γε ἀληθὲς Ὁμήρου μαθητὴς γέγονεν |
. ἐὰν δὲ κατὰ παραλλήλους στίχους καταγράψωμεν ἅπαντα τὰ τοῦ πολυπλασίου εἴδη ἀπὸ μονάδος ἀρχόμενα , προσεκθέμενοι τὸν ἐφεξῆς ἀριθμὸν | ||
, ἢ πάντα ἐν σχέσει , ὡς τὰ μέρη τοῦ πολυπλασίου , τὸ διπλάσιον τὸ τριπλάσιον τὸ τετραπλάσιον : ἐπὶ |
ἰαμβικόν ἐστι καὶ ἰσοσύλλαβον . ὅσα δὲ ὀξύνεται , εἰς ΟΥΣ ἔχει τὴν γενικὴν ἢ εἰς ΤΟΣ . τὰ βαρύτονα | ||
αὐτῆς γίνεται , περαίνεται δὲ ἢ εἰς ΑΣ ἢ εἰς ΟΥΣ : ἡ μέντοι κλητικὴ τῇ ἑαυτῆς εὐθείᾳ ὁμοφωνεῖ . |
Ὑπέρβολος τἀκπώματα κατεδήδοκεν . Ἀτὰρ ὁ Μεγάκλεες ὑσθάτου Παάπιδος Ὑπέρβολος τἀκπώματα κατεδήδοκεν . . . . καὶ παρὰ Λεύκωνι ἐν | ||
ἐκνενιτρωμένα θεῖναι : κύαθος δ ' ἦν ἀργυροῦς , [ τἀκπώματα ] ἦγεν δύο δραχμάς , κυμβίον δὲ τέτταρας , |
εἰς ους συνῃρημένα καὶ ἑξῆς . Συνῃρημένα εἶπε διὰ τὰ ἀσυναίρετα : ταῦτα ἰδικὴν οὐκ ἔχει κλίσιν , ἀλλὰ τὴν | ||
τοῦ δὲ ἑτέρου τὴν εἰς ους , μένουσι τὰ ἐπίθετα ἀσυναίρετα κατὰ τὴν εὐθεῖαν : τούτου οὖν χάριν τὰ παρὰ |
ῥιζοῦσθαι αὐτὸ ἢ καὶ πλάγιόν τι ὑπὸ τῇ ὑποβεβλημένῃ γῇ θείης ἄν , ὥστε κεῖσθαι ὥσπερ γάμμα ὕπτιον ; Οὕτω | ||
Οὐκοῦν δικαιοσύνην τό γε τούτοις ἐνάμιλλον ἂν εἰς ἀρετὴν πόλεως θείης ; Παντάπασι μὲν οὖν . Σκόπει δὴ καὶ τῇδε |
τῆς Εὐβοίας , χλανίδας δ ' ἐπ ' ὄχου καὶ κυμβία καὶ κάδους ἔχων , ὧν ἐπελαμβάνοντο οἱ πεντηκοστολόγοι . | ||
καὶ ὀξύνεται . Δημοσθένης ἐν τῷ κατὰ Μειδίου ῥυτὰ καὶ κυμβία , φησί , καὶ φιάλας . Δίφιλος δ ' |
[ – ˘˘ – – ] καδέων ἀνάπαυσιν [ – ˘⚔ ] Ἐμοὶ μὲν οὖν ἀσφαλέστατον ἁ προ [ ] | ||
] ! υ τίς ἐστί ; τίς καταισχύνει ? [ ˘⚔ ; [ ] θεν οὐκ οἶδ ' : οὖσα |
τῆς ει διφθόγγου γράφει Ἀρκάδιος ” τὸ τοπικὸν Χαιρωνική ὡς Μαντινική „ . ἐκ γὰρ τοῦ Χαίρωνος ἔστι Χαιρωνικός . | ||
εἰς ἔρωτα ἔπαινον , Μαντινικῇ γυναικὶ ἀνατίθησιν : ἀλλὰ εἴτε Μαντινική , εἴτε καὶ Λεσβία τὶς ἦν ἡ τοῦ λόγου |
δύνανται ἀλαλκέμεν , ὁππότε κεν δὴ μοῖρ ' ὀλοὴ καθέλῃσι τανηλεγέος θανάτοιο . ” τὴν δ ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος | ||
ταφήϊον , εἰς ὅτε κέν μιν μοῖρ ' ὀλοὴ καθέλῃσι τανηλεγέος θανάτοιο , μή τίς μοι κατὰ δῆμον Ἀχαιϊάδων νεμεσήσῃ |
δὲ τερφθέντα θυλάκιον αἰτῆσαι χρυσίου καὶ ῥῖψαι αὐτῷ παρατρέχοντι . ἀνελόμενον δ ' ἐκεῖνον πάλιν ὑμνεῖν λέγοντα διότι τὰ ἴχνη | ||
σκυλακευομένους . Φαυστύλον δέ τινα τῶν περὶ τὸν τόπον συφορβῶν ἀνελόμενον ἐκθρέψαι , καλέσαι δὲ τὸν μὲν Ῥωμύλον τὸν δὲ |
. Γρυλίζειν καὶ γρυλισμὸς συῶν , οὐ γρυλλισμὸς διὰ δύο λλ . Γογγυλὶς τὸ λάχανον , οὐ γογγύλη . Ἀποκριθῆναι | ||
καὶ τοὺς ὑποκριτὰς συνάγων συνεκρότει . χολλάδες : διὰ δυοῖν λλ . αἱ τῆς γαστρὸς διὰ παχύτητα ἐπιπτύξεις . Ὅμηρος |
προτείνων κέρδος εἶτ ' ἀποστέρει . δυοῖν λόγοιν σε θατέρῳ δωρήσομαι . ποίοιν ; πρόδειξον , αἵρεσίν τ ' ἐμοὶ | ||
ἀποστέρει ] τούτου θατέρῳ ] τῷ ἑτέρῳ ἤγουν τῷ ἑνί δωρήσομαι ] δεξιώσομαι ἡμέτερα † τὸ μὲν δωροῦμαι τὸ δεξιοῦμαι |
ὃν μεθυόντων προσέλαβον ὑμῶν , χοᾶς τρεῖς , δέκ ' ὀβολῶν ὁ χοῦς . Ἱκέσιος δ ' ἐν βʹ περὶ | ||
ἐσθίουσιν , ὅσα δὲ ἀφροδισιάζουσιν , ὅπως δὲ περιλείχουσι τῶν ὀβολῶν τὸν ῥύπον ; ” Τὸ δὲ πάντων δεινότατον , |
τὼ Δημοσθένεε καὶ Δημοσθένη , ὁ Πηλεύς τοῦ Πηλέως τὼ Πηλέε καὶ Πηλῆ , ἡ πόλις τῆς πόλεως τὰ πόλεε | ||
οἷον Δημοσθένεε Δημοσθένη , Διομήδεε Διομήδη , βασιλέε βασιλῆ , Πηλέε Πηλῆ . Τοῖν Πηλέοιν . Ἰστέον ὅτι ἡ γενικὴ |
μέγας χωρῶν μετρητήν , κυμβίον , σκύφοι , ῥυτά . ποτήρι ' ἡ γραῦς , ἄλλο δ ' οὐδὲ ἓν | ||
μέγας χωρῶν μετρητήν , κυμβίον , σκύφοι , ῥυτά : ποτήρι ' ἡ γραῦς , ἄλλο δ ' οὐδὲ ἓν |
χρεὼν ἂν εἴη προεπιθεῖναι τῷ λόγῳ τοὺς περὶ αἰτίας πέψεως ὥπερ ἐπαναλαβοῦσι τὸν λόγον . Τῆς τοίνυν αὐτῆς φύσεως ἀεὶ | ||
λέγων . Λέγω : ' πὶ τοῦτον ἄνδρε τώδ ' ὥπερ κλύεις , ὁ Τυδέως παῖς ἥ τ ' Ὀδυσσέως |
θέεις . Λευκῷ λίθῳ λευκὴ στάθμη . Μία λόχμη δύο ἐριθάκους οὐ τρέφει . Μηδικὴ τράπεζα . Μέλιτος μύελον : | ||
ἥσθη καὶ ἀπέλυσεν αὐτούς . Μία λόχμη οὐ τρέφει δύο ἐριθάκους : ἐπὶ τῶν ἐκ μικροῦ τινος κερδαίνειν σπουδαζόντων . |
ὑπολαβοῦσα : Τισσαφέρνης γὰρ αὐτῷ τούτων αἴτιος : καὶ πάλιν ἐπανερωτᾷ : Κῦρος δὲ ποῦ νῦν ; ὁ δὲ ἄγγελος | ||
, ἀλλ ' αὐτὸν λέληθα οὔπω ἀποκεκριμένος , ὁ δὲ ἐπανερωτᾷ εἰ οὐ καλὸν ἡγοῦμαι εἶναι . ἐγὼ δὲ αὐτῷ |
γεγονέναι , τὸν μὲν τύραννον , τὸν δὲ σοφὸν καὶ Ἀμβρακιώτην . Τοῦτο καὶ Νεάνθης φησὶν ὁ Κυζικηνὸς , ἀνεψιούς | ||
γεγονέναι , τὸν μὲν τύραννον , τὸν δὲ σοφὸν καὶ Ἀμβρακιώτην . , , , : Οὐ μόνον δ ' |
- λοῦντα μισθόν , κωδίῳ δὲ ἐζωσμένον καὶ τὰ ὑποδήματα σπαρτίοις ἐνημμένον σαπροῖς , καὶ τελέσαντα τὸν ῥήτορα οὐ μετρίως | ||
ἡμιωβόλιόν φησι κναφεῖ τελεῖν μισθόν , ἐνῆφθαι δὲ τὰ ὑποδήματα σπαρτίοις σαπροῖς . Ἱππόνικον δὲ τὸν Καλλίου κοάλεμον προσαγορεύει , |
Αἰγύπτιος , ὡς ἔχει τὸ ἰαμβεῖον δεινοὶ πλ . τοι μηχ . Αἰγ . . . . . : ἔπειτα | ||
, ὡς καὶ Αἰσχύλος φησίν : δεινοὶ πλ . τοι μηχ . Αἰγ . . . . . : . |
νύκτωρ παύεται οὔθ ' ἡμέραν . Καὶ πρός γε τούτοις ἥκετον πρέσβη δύο . Σφοδελὸν ἐν χύτραισι μεγάλαις ἑψόμενον . | ||
δ ' ἡ μακαρία μακάριός θ ' ὁ σὸς πόσις ἥκετον ἐφ ' ἡμᾶς ἀθλίως πεπραγότας . πόσον χρόνον δὲ |
, οἱ δὲ περὶ τὸν Αἰήτην ἵππευον . ἔνθα καὶ Ἶφιν τελευτῆσαι τὸν Σθενέλου : καταβαλόντα γὰρ δύο τῶν περὶ | ||
στρατεύεσθαι καὶ τοὺς λοιποὺς ἀπέτρεπε . Πολυνείκης δὲ ἀφικόμενος πρὸς Ἶφιν τὸν Ἀλέκτορος ἠξίου μαθεῖν πῶς ἂν Ἀμφιάραος ἀναγκασθείη στρατεύεσθαι |
αὐτὴν τετοκυῖαν τὴν Ἰφιγένειαν . . . . Γ : Αἴθρη , Πιτθῆος θυγάτηρ ] ἑτέρα τῆς Θησέως μητρός ἐστιν | ||
, ὁ εὐαπάτητος καὶ σκοτεινὸς κατὰ τὸν νοῦν , . Αἴθρη : τὸ κοινὸν † αἴθρα καὶ Ἀττικῶς αἴθρα . |
κομιῶ καὶ ποριῶ καὶ ὁριῶ καὶ πάντα τὰ εἰς ζω βαρύτονα καὶ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς βραχυνόμενον τὸ ι ἔχοντα , | ||
, χιτών χιτῶνος χαλκοχίτων χαλκοχίτωνος . Τὰ εἰς βων λήγοντα βαρύτονα τὸ ω φυλάττουσι , Στίλβων Στίλβωνος , Στράβων Στράβωνος |
τῶν νεωτέρων κακῶν . τί δ ' ἔστιν , ὦ γεραιέ ; μὴ φθόνει φράσαι . οὐδέν : μετέγνων καὶ | ||
ἐμπλῆσαι χαρᾶς , ἔνσπονδος . οὗτος δ ' , ὦ γεραιέ , τίς κυρεῖ , ὃς ἅρμα λευκὸν ἡνιοστροφεῖ βεβώς |
ὀξυβάφου τρίψας μετὰ οἴνου πινέτω . Ταύρου χολὴν ὅσον τρία ἡμιωβόλια Ἀττικὰ τρίψας , ἐν οἴνῳ δοῦναι πιεῖν νήστει , | ||
στρατηγεῖν καὶ εὐθὺς τούτοις δανείζειν καὶ τῆς δραχμῆς τόκον τρία ἡμιωβόλια τῆς ἡμέρας πράττεσθαι καὶ ἐφοδεύειν τὰ μαγειρεῖα , τὰ |
πείθεσθαι λέγοντι ὥσθ ' , ἵνα σου τῆς φωνῆς μὴ ἀκούοι , καθείρξας εἶχεν ὡσεί τινα ἀτίμητον μετανάστην . καὶ | ||
καθ ' ἑκάστην ἡμέραν τὰ αὐτὰ καὶ λέγοι τις καὶ ἀκούοι καὶ ἅμα χρῷτο πρὸς τὸν βίον . Ἐπικτήτου . |
. Δυϊκά . Τὼ χαρίεντε , τοῖν χαριέντοιν , ὦ χαρίεντε . Πληθ . Οἱ χαρίεντες , τῶν χαριέντων , | ||
τι κἀμὸς αὐτοῦ . ἱματίω δέ μοι δύ ' ἐστὸν χαρίεντε τούτω , οἷν μεταλαμβάνων ἀεὶ θάτερον ἐξελαύνω εἰς ἀγοράν |
ὁ Λεπτὸς ἐξηγούμενος Θεοδωρίδα τὸ εἰς τὸν Ἔρωτα μέλος τὴν κελέβην φησὶ τίθεσθαι ἐπὶ τοῦ ὀρθοῦ ποτηρίου οἷον Προυσιάδος καὶ | ||
' ἐφίλησεν αἰχμήν οἰνοχόει δ ' ἀμφίπολος μελιχρὸν οἶνον τρικύαθον κελέβην ἔχουσα . οὐδ ' ἀργυρῆ κω τότ ' ἔλαμπε |
. Γεγόνασι δὲ καὶ Ἐπιμενίδαι ἄλλοι δύο , ὅ τε γενεαλόγος καὶ τρίτος ὁ Δωρίδι γεγραφὼς περὶ Ῥόδου . Φερεκύδης | ||
Θεσσαλοῖς , ἀπό τινος πόλεως Ἴτωνος . φησὶ δὲ ὁ γενεαλόγος Σιμωνίδης Ἰτώνου θυγατέρας γενέσθαι δύο , Ἀθηνᾶν καὶ Ἰοδάμαν |
ἀνέμου τῷ λέβητι προσκρούειν , τὸν δὲ τυπτόμενον ἠχεῖν . Ἑαυτὸν οὐ τρέφων , κύνας τρέφεις : ἐπὶ τῶν ἀπορούντων | ||
, πρὸς ὃ ἡ ἐνέργεια : πρὸς αὑτῷ ἄρα . Ἑαυτὸν ἄρα νοῶν οὕτω πρὸς αὑτῷ καὶ εἰς ἑαυτὸν τὴν |
ὦ πάντων ῥᾷστ ' ἀνθρώπων ἀναπεισθέντ ' οὐχ ὑγιαίνειν δύο πρεσβύτα , ξυνθιασώτα τοῦ ληρεῖν καὶ παραπαίειν , εἰ τοῦτο | ||
ἀντὶ τοῦ ” ἐξεπαίδευσα “ . σὸν ἔργον , ὦ πρεσβύτα : διπλῆ καὶ εἴσθεσις εἰς ἐπῳδικὴν τριάδα ἢ τετράδα |
σ μετὰ τοῦ α ψιλοῦ τρέπεται καὶ διὰ τῶν δύο ττ λέγεται Ἀττικῶς . σημαίνει δὲ τὸ τινά ψιλούμενον , | ||
] ? ? [ ] ἀνδρὸς παρὰ τὸν ἀδελφὸν αὐτὸν ττ ? [ ! ] ? [ ] οὐ παντὸς |
καὶ πλόος πλόου πλοῦς πλοῦ . Καὶ καθόλου δὲ τὰ συνῃρημένα τὴν τῶν ἐντελῶν φυλάττουσι κλίσιν , οἷον τιμήεις τιμήεντος | ||
βαρείας , ἀλλ ' ἐκ δύο βαρειῶν : τὰ δὲ συνῃρημένα ἐκ δύο βαρειῶν πάλιν βαρύνονται , οἷον Πάνθοος Πάνθους |
διακονίας προσηγόρευον . . . : Αὐτὰς δὲ τὰς πέλτας ἀγκύλια καλοῦσι διὰ τὸ σχῆμα . Κύκλος γὰρ οὐκ ἔστιν | ||
μέσον ἔχων τύμπανον , καὶ τούτου τοῦ τυμπάνου ἑκατέρωθεν ἤτοι ἀγκύλια σιδηρᾶ δύο τὰ πάντα ἢ τρήματα γέγονε πρὸς κάλων |
: Ἐρύγμηλον : ὡς βέβηλον . τὰ γὰρ διὰ τοῦ ηλος ὑπὲρ δύο συλλαβὰς προσηγορικὰ ἢ κύρια προπαροξύνεσθαι θέλει , | ||
: πτυελός : ὀβελός : Σικελός . Τὰ διὰ τοῦ ηλος ὑπὲρ δύο συλλαβὰς προπαροξύτονα κύριά τε καὶ προσγορικὰ διὰ |
θεωρηθείη , εἴ τις αὐτὸν πρὸς αὑτὸν τὸν ἄνθρωπον παραβάλλων σκοποῖτο ὁποτέρα τῶν ἕξεων βελτίων , πότερον ὅταν τύχῃ νοσῶν | ||
ἄνδρας , πάντα δι ' ὧν τὸν αἰῶνα διεξελήλυθε , σκοποῖτο δ ' αὐτὴν , ὥσπερ τὰς νῦν φρονούσας ἐφ |
ἐπισιτισμὸν χρήσιμον . Ἀριστοφάνης : „ οὔκ , ἀλλ ' ἀχάνας ὅδε γε χρυσίου λέγει „ . εἴρηται παρὰ τὸ | ||
εἰς ἐπισιτισμὸν χρήσιμον : Ἀριστοφάνης : οὐκ , ἀλλ ' ἀχάνας οὐδ ' ἄν γε χρυσίου λέγῃ . εἴρηται παρὰ |
. γεγόνασι παρ ' αὐτοῖς ἄνδρες τρεῖς , Θεόδοτος Ὑψικράτης Μῶχος : τούτων τὰς βίβλους εἰς Ἑλληνίδα κατέταξεν φωνὴν Λαῖτος | ||
παρ ' αὐτοῖς τρεῖς ἄνδρες , Θεόδοτος , Ὑψικράτης , Μῶχος . Τούτων τὰς βίβλους εἰς Ἑλληνίδα κατέταξε φωνὴν Λαῖτος |
. Ὦ ὄφι καὶ ὦ ὄφις : εἴρηται . Τὼ ὄφιε καὶ ὄφεε καὶ κατὰ κρᾶσιν ὄφη . Ἰστέον ὅτι | ||
τῆς εἰς α . ὦ ὄφι . Δυϊκά . Τὼ ὄφιε , τοῖν ὀφίοιν , ὦ ὄφιε . Πληθ . |
ἔπεμπον διὰ πρέσβεων ἀλλήλας ὑπερβάλλουσαι τῷ σταθμῷ , χιλίων οὗτος στατήρων , δισχιλίων δὲ ἐκεῖνος , τούτων ὁ παρ ' | ||
οὖν ὁπότ ' ἦν νεοττὸς καὶ νέα , ὑπὸ τῶν στατήρων ἦν ἀπηγριωμένη , εἶδες δ ' ἂν αὐτῆς Φαρνάβαζον |
ἀνδρὸς μὲν τόδε σῆμα πάλαι κατατεθνειῶτος , ὅν ποτ ' ἀριστεύοντα κατέκτανε φαίδιμος Ἕκτωρ καὶ πάλιν Ἕκτορος ἥδε γυνή , | ||
τὰ ἔργα παραλιπών , ὡς τὴν Μαχάονος ἀριστείαν : παῦσεν ἀριστεύοντα μάχας . . Αἴας δ ' ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν |
μενέαινε κῦδος ἀρέσθαι . ἢ ἐθυμοῦτο . . πρῶτα μὲν ὄτρυνον Λυκίων ἡγήτορας ἄνδρας πάντῃ ἐποιχόμενος , Σαρπηδόνος ἀμφιμάχεσθαι : | ||
προγόνοις τὸν ποικίλον καὶ πολύφθογγον ὕμνον διαπλέκων καὶ συντιθείς . ὄτρυνον νῦν ἑταίρους , Αἰνέα : ἀποστρέφει τὸν λόγον πρὸς |
Ξ . καὶ Ἐμπεδοκλῆς . . ἀποθανόντι δὲ [ . Ὁμήρωι ἐφιλονίκει ] Ξ . ὁ Κολοφώνιος καὶ Κέρκωψ Ἡσιόδωι | ||
οὗτοι ἅμιπποι λέγονται . τοῦτ ' ἔστι τὸ παρ ' Ὁμήρωι θρώισκων ἄλλοτ ' ἐπ ' ἄλλον . πεζοὶ δ |
. : Ἀριστόδημος δ ' ἐν δευτέρῳ Γελοίων ἀπομνημονευμάτων , Γνάθαιναν , φησὶ , δύο ἐμισθώσαντο , στρατιώτης καὶ μαστιγίας | ||
κοινῶν . Ἀφίκετο ἐξ Ἑλλησπόντου παρὰ τὴν Ἀττικὴν ἑταίραν τὴν Γνάθαιναν ἐραστὴς ἀνὴρ κατὰ κλέος αὐτῆς . παρὰ πότον οὖν |
! ! [ ] νον ? ἐπόθειϲ ἀεὶ ] ν οὑτοϲὶ δαμοξεν ? [ ] νον ? ἐπόθειϲ ἀεὶ [ | ||
ἐϲθ ' ἅνθρωποϲ εἰϲεληλυθώϲ : τοὔνομα [ ] λέγει γὰρ οὑτοϲὶ τὸν Δημέαν . ὦ [ Ἡράκλειϲ ] : ἀνθρωπίνωϲ |
; παιδίον Κράτεια . [ τίς ] καλεῖ με ; πάππα ⌊ χαῖρε πολλὰ φίλτατε [ ] ⌊ ἔχω ⌋ | ||
τάλαινα ? τῆς ἐμῆς ἐγὼ τύχης : ὡς οἰκτρά , πάππα φίλτατε , πεπόνθαμεν . τέθνηκε . ὑφ ' οὗ |
οὐκ οἴομαί γε Δαιτυμών . ἐλογιζόμην , ἥξει Φιλῖνος , Μοσχίων , Νικήρατος , ὁ δεῖν ' , ὁ δεῖνα | ||
Μικρὰ Παναθήναι ' ἐπειδὴ δι ' ἀγορᾶς πέμποντά σε , Μοσχίων , μήτηρ ἑώρα τῆς κόρης ἐφ ' ἅρματος . |
? [ νον ἀλλὰ καὶ πα ? ? [ τέρων διαφορῶ τ [ δαν αὐτὸς εν φη [ εον τρόπον | ||
? [ νον ἀλλὰ καὶ πα ? ? [ τέρων διαφορῶ τ [ δαν αὐτὸς εν φη [ εον τρόπον |
τῆς οι διφθόγγου . Τὰ διὰ τοῦ υω ὑπὲρ δύο συλλαβὰς βαρύτονα διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφονται : οἷον , | ||
ὀλόκιθος : Λάπιθος . Τὰ διὰ τοῦ υθος ὑπὲρ δύο συλλαβὰς διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφονται : οἷον , ἄκυθος |
τῇ νυκτὶ ἀπὸ τῆς κλίνης ἀνιστάμενος τὰς σταφυλὰς ἔτρωγεν ἐπάνω κρεμαμένας . τοῦ δὲ πατρὸς σκανδαλισθέντος καὶ ὑπὸ χύτραν λαμπάδα | ||
καθεύδων , ἀνιστάμενος ἐπὶ τῆς κλίνης νυκτὸς ἔτρωγε σταφυλὰς ὑπεράνω κρεμαμένας . τοῦ δὲ πατρὸς αὐτοῦ ὑπὸ χύτραν λύχνον κρύψαντος |
λήγοντα ἐκ τοῦ διὰ δύο μμ παρακειμένου γινόμενα βαρύνονται , λέλειμμαι . αἰγίλιψ , τέτριμμαι , οἰκότριψ , κέκλεμμαι , | ||
τε τοῦτον διὰ τῶν δύο μμ λεγόμενον , βαρύνονται , λέλειμμαι αἰγίλιψ , τέτριμμαι οἰκότριψ , κέκλεμμαι βοόκλεψ , κατῶβλεψ |
εἰσίν : ὧν γὰρ αἱ ἀρχαὶ πεπερασμέναι , καὶ αὐτὰ πεπερασμένα . ἐπεὶ γὰρ ἀρχὴ τῶν ὀνομάτων καὶ τῶν λόγων | ||
ἡμῖν δὲ ἄγνωστα ἄλλων ἄλλοις τόποις γινομένων . ὅτι δὲ πεπερασμένα ἐστὶν ὅσα ποτ ' ἂν εἴη , δείξομεν λαβόντες |
συγκατατίθεμαι , συμμαρτυρῶ , πείθομαι , ὁμογνωμονῶ , ὁμοδοξῶ , σύμφημι , συνέπομαι , συνδοκῶ , ἐπινεύω , συνεπαινῶ , | ||
βασιλεύει Βαβυλωνίων . εἰ δέ τῳ δοκεῖ μῦθος τοῦτο , σύμφημι πειρώμενος ἐς ἰσχὺν κατεγνωκέναι αὐτόν : Ἀχαιμένη γε μὴν |
: ἡ γὰρ δυϊκὴ εὐθεῖα ἀπέστραπται τὴν περισπωμένην : σοφώ ἀγαθώ , ἡ δὲ γενικὴ καὶ δοτικὴ ἐπὶ τέλους μακροκατάληκτος | ||
τίκτε Διὶ φίλος ἱππότα Φυλεύς . Φυλεύς . ἰητῆρ ' ἀγαθώ , Ποδαλείριος ἠδὲ Μαχάων . Ἴων εἰσὶ καὶ ἄλλοι |
ἀχάνας ; Σὺ μὲν ἀλαζὼν εἶ μέγας . Ἀλλ ' ἄπιθ ' : ἐγὼ δὲ βασανιῶ τοῦτον μόνος . Ἄγε | ||
πέτρας διέρησσε , καὶ τὰ τύμπαν ' ἐλάμβανε . Μάτηρ ἄπιθ ' εἰς θεούς , καὶ μὴ κατ ' ὄρη |
] , ὅτι Δίωνι ἐπέστειλεν εἰς Σικελίαν ὠνήσασθαι τρία βιβλία Πυθαγορικὰ παρὰ Φιλολάου μνῶν ἑκατόν . . . . καὶ | ||
Κροτωνιάτης Πυθαγορικός . παρὰ τούτου Πλάτων ὠνήσασθαι τὰ βιβλία τὰ Πυθαγορικὰ Δίωνι γράφει . ἐτελεύτα δὲ νομισθεὶς ἐπιτίθεσθαι τυραννίδι . |
ὑπερδισύλλαβα μὴ παραληγόμενα τῇ ΟΙ διφθόγγῳ βαρύνεται : Ἀλύβη καλύβη Νιόβη ἀστράβη Ἑκάβη . τὸ δὲ ἀμοιβή ὀξύνεται , ὡς | ||
ἓξ μὲν ἄρρενας , ἓξ δὲ θηλείας . ἡ οὖν Νιόβη ὑπερβολικῶς τὰ ἑαυτῆς τέκνα φιλοῦσα ἐπῄνει αὐτὰ πρὸς τὴν |
. ἴσως , σχεδόν . ἤπουγε : πολλῷ πλέον . γηράσκω κτλ . παροιμία : γηράσκω δ ' ἀεὶ πολλὰ | ||
γάρ σε παρέρχεται ὡς ὄναρ ἥβη . εἰ δέ τι γηράσκω τόδε που μέλι καὶ γάλα πίνω . ἁ σταφυλὶς |
ποιεῖ . ἐξ Ἤλιδος μάγειρος , ἐξ Ἄργους λέβης , Φλειάσιος οἶνος , ἐκ Κορίνθου στρώματα , ἰχθῦς Σικυῶνος , | ||
δίκαια εἰρηκότος τοῦ Κλειτέλους . ἐπὶ δὲ τούτῳ ἀνέστη Προκλῆς Φλειάσιος καὶ εἶπεν : Ὅτι μέν , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι |
ἔξω σπερχομένοιο γέροντος : ὃ δ ' υἱάσιν οἷσιν ὁμόκλα νεικείων Ἕλενόν τε Πάριν τ ' Ἀγάθωνά τε δῖον Πάμμονά | ||
ῥ ' ἐλθὼν Ὀδυσῆα διώκετο οἷο δόμοιο , καί μιν νεικείων ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ εἶκε , γέρον , |