| συνδυασθεὶς πρὸς τὴν θήλειαν πεπράυνται , καὶ μέντοι καὶ συννόμω ἐστόν . εἶτα ταύτης παραδραμούσης καὶ τῆς θηλείας κυούσης , | ||
| μὲν αὐτὸ τοῦτο περὶ ἀμφοτέρων ἦ διανοῇ , ὅτι ἀμφοτέρω ἐστόν ; Ἔγωγε . Οὐκοῦν καὶ ὅτι ἑκάτερον ἑκατέρου μὲν |
| δ ' ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ ξείνω δή τινε τώδε , διοτρεφὲς ὦ Μενέλαε , ἄνδρε δύω , | ||
| τῶν σωφρονούντων τε καὶ ἀνδρείων . ἢ δύ ' ἐστόν τινε . γρ . ἢ δύ ' ἐστόν τινε . |
| Ἅιδου μολών , οὐδ ' αὖ τάλαιναν μητέρ ' , οἷν ἐμοὶ δυοῖν ἔργ ' ἐστὶ κρείσσον ' ἀγχόνης εἰργασμένα | ||
| μὴ μέντοι πρότερόν γε πρὶν ἄν μοι εἴπῃς ποτέραν ἀποκρίνωμαι οἷν ἄρτι ἔλεγον τοῖν τορύναιν πρέπουσάν τε καὶ καλλίω εἶναι |
| . Δυϊκά . Τὼ χαρίεντε , τοῖν χαριέντοιν , ὦ χαρίεντε . Πληθ . Οἱ χαρίεντες , τῶν χαριέντων , | ||
| τι κἀμὸς αὐτοῦ . ἱματίω δέ μοι δύ ' ἐστὸν χαρίεντε τούτω , οἷν μεταλαμβάνων ἀεὶ θάτερον ἐξελαύνω εἰς ἀγοράν |
| ἄλλω πρὸς ἄλλο , εἰ μὴ ἦς ἀριθμὸς καὶ ἁ τούτω οὐσία . νῦν δὲ οὗτος καττὰν ψυχὰν ἁρμόζων αἰσθήσει | ||
| σοι τετιμωρημένῳ , ταῦτα ἔσται ἐθελήσαντι . Τὼ δὲ ὀνόματε τούτω πολλὼ πανταχοῦ τῆς γῆς , ὁ δοῦλος καὶ ὁ |
| καὶ δίδαξον ἡμᾶς σαφῶς , τί ἔλεγες περὶ τούτοιν τοῖν ἀνδροῖν ; πῶς διέκρινες αὐτούς ; Ἀλλ ' ἐγώ σοι | ||
| γε οἶμαι πολλοῖς εἶναι σαφές , ὅστις ἔμπειρος ἀμφοῖν τοῖν ἀνδροῖν , ὅτι Σωκράτης τό γε ἀληθὲς Ὁμήρου μαθητὴς γέγονεν |
| , ἐπειδὴ πρεσβεύοντε ξὺν ἑτέροις παρὰ τὸν Φίλιππον καὶ ὁμοδιαίτω ὄντε ὁ μὲν διακεχυμένος τε καὶ ἡδὺς ἐφαίνετο τοῖς συμπρέσβεσιν | ||
| ' ὅς , οὕτως ἔχει . Ἐπὶ δὴ δύ ' ὄντε τούτω , ὡς ἔοικε , δύο τέχνα θεὸν ἔγωγ |
| πρὶν ἀποφήνασθαι . Λέγε μόνον . Ἡδονὴ καὶ λύπη πέρας ἔχετον , ἢ τῶν τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον δεχομένων | ||
| μήτε σμικρότητα ἔχοντα , οὔτε αὐτὼ τούτω πρὸς τὸ ἓν ἔχετον τὴν δύναμιν τὴν τοῦ ὑπερέχειν καὶ ὑπερέχεσθαι , ἀλλὰ |
| πεδάασκον ἐμῆς ἀπὸ πατρίδος αἴης . νῦν δ ' ἐπεὶ ἀμφοτέρω πολυήρατον ἱκόμεθ ' εὐνήν , κτήματα μέν , τά | ||
| τούτοιν τοῖν ἀνδροῖν ἀμείνων πεποίηται τῷ ποιητῇ , καὶ ἡγούμενος ἀμφοτέρω ἀρίστω εἶναι καὶ δύσκριτον ὁπότερος ἀμείνων εἴη καὶ περὶ |
| ' ἡγώμεθα , τὰ δ ' ὄντα πίστ ' ἄπιστα βέβληκ ' Ἀχιλλεὺς δύο κύβω καὶ τέσσαρα πεσεῖν ἐς εὐνὴν | ||
| ἧτταν δηλοῦσιν . καὶ τὸ παρ ' Εὐριπίδῃ τοιοῦτον : βέβληκ ' Ἀχιλλεὺς δύο κύβω καὶ τέτταρα . τριῶν γὰρ |
| ἐς παῖδε σώ . σῶιζ ' οὖν σὺ τέκνα , σφὼ δὲ τήνδε μητέρα , καὶ χαίρεθ ' : ἡμεῖς | ||
| , προσλάβεσθ ' , ὦ φίλοι . Ἐμοῦ δέ γε σφὼ τοῦ πέους ἄμφω μέσου προσλάβεσθ ' , ὦ φίλαι |
| χῆνες οὐκ ἦσαν ἐκείνην τὴν ἡμέραν , δύο δ ' ἤστην μόνω . προσελθοῦσι δ ' αὐτοῖς καὶ ὠνουμένοις ἔφη | ||
| κᾆτα ἐμιμήσαντο ἐς τὸ εὖ καὶ καλῶς . φιλοχρημάτω τε ἤστην καὶ ἡδονῶν ἀκράτορε . καὶ τὸν τρόπον ἀφειδεστάτω ἤστην |
| πείθειν καὶ σὲ καὶ τούτους . ἀλλ ' , ὦ Νικία , τί οὐ λέγει πότερος ὑμῶν ; Ἀλλ ' | ||
| εὐνὰν ὀρθρευοίσᾳ . Οὐδὲν ποττὸν ἔρωτα πεφύκει φάρμακον ἄλλο , Νικία , οὔτ ' ἔγχριστον , ἐμὶν δοκεῖ , οὔτ |
| κρεῶν τότ ' , οὐδὲ τῷ διδασκάλῳ . ἑτέρους πορίσασθαι δύ ' ἐρίφους ἠνάγκασας : τὸ γὰρ ἧπαρ αὐτῶν πολλάκις | ||
| μαρτυροῦσιν ; πρῶτον μὲν ἀδελφιδοῦς , εἶτα τοῦ ἑτέρου ἀδελφιδοῦ δύ ' υἱοί , εἶτ ' ἀνεψιαδοῦς , εἶθ ' |
| δὲ ἀποκτείναντες τὸν Βόμβον ἐνίκησαν . Βέβληκ ' Ἀχιλλεὺς δύο κύβω καὶ τέτταρα : τοῦτο Εὐριπίδου ἐστί . Καὶ Ἀριστόξενος | ||
| δούλους χαλκέας ἢ τέκτονας . : βέβληκ ' Ἀχιλλεὺς δύο κύβω καὶ τέτταρα : τοῦτο Εὐριπίδου ἐστί . καὶ Ἀριστόξενος |
| ὑπολαβοῦσα : Τισσαφέρνης γὰρ αὐτῷ τούτων αἴτιος : καὶ πάλιν ἐπανερωτᾷ : Κῦρος δὲ ποῦ νῦν ; ὁ δὲ ἄγγελος | ||
| , ἀλλ ' αὐτὸν λέληθα οὔπω ἀποκεκριμένος , ὁ δὲ ἐπανερωτᾷ εἰ οὐ καλὸν ἡγοῦμαι εἶναι . ἐγὼ δὲ αὐτῷ |
| οὔ ; Τῆς δὴ ταλασιουργικῆς δύο τμήματά ἐστον , καὶ τούτοιν ἑκάτερον ἅμα δυοῖν πεφύκατον τέχναιν μέρη . Πῶς ; | ||
| τοιούτῳ αὖ ἄλλο τι ἐναντίον , ὃ ἔστιν ἀνόμοιον : τούτοιν δὲ δυοῖν ὄντοιν καὶ ἐμὲ καὶ σὲ καὶ τἆλλα |
| βροτοῖς “ . γράφεται δὲ καὶ ἀμφότερα παθητικῶς ποίοιν ] λόγοιν αἵρεσιν ] ἐκλογήν , πρόκρισιν ἑλοῦ ] πρόκρινε φράσω | ||
| δοκοῦσιν ἡδοναὶ ἀληθεῖς εἶναι πεύσῃ , ἵνα ἐξ ἀμφοῖν τοῖν λόγοιν σκεψάμενοι τὴν δύναμιν αὐτῆς παραθώμεθα πρὸς τὴν κρίσιν . |
| διακριθείημεν ἀκολούθως δὲ καὶ τὸ εἴημεν διακοσμηθεῖμεν καὶ διακριθεῖμεν καὶ εἶμεν λέγοντες καὶ τὰ τούτων δεύτερα διακοσμηθεῖτε καὶ διακριθεῖτε καὶ | ||
| πολλάκις ἀντιμεταλαμβάνεσθαι τὰς ἀρχάς . δαμοκρατίαν δ ' ἀναγκαῖον μὲν εἶμεν πάντως : δεῖ γὰρ τὸν πολίταν μέρος ὑπάρχοντα τᾶς |
| ἀνθ ' ὧν εἶχον , παρεσχηκότες κατὰ τὸ πρόσταγμα . Ἄμφω γοῦν , οἶμαι , ταῦθ ' ὁ Μουράτης ἐσκέψατο | ||
| οὗτος γὰρ δὴ πλεῖστά με εὐφράνας ἑταίρων ἐλύπησεν ἥκιστα . Ἄμφω μὲν ἔδειξα τὼ λόγω καὶ ὅλω γε ἄμφω τὼ |
| τῇ 〛 περὶ ἀντωνυμιῶν διδασκαλίᾳ εἰ θεῷ φίλον μαθησόμεθα . Τὼ χαρίεντε , τοῖν χαριέντοιν , ὦ χαρίεντε . Οἱ | ||
| ὁ Αἴας ὦ Αἴας , ὁ κοχλίας ὦ κοχλίας . Τὼ Πάριδε , τοῖν Παρίδοιν , ὦ Πάριδε . Οἱ |
| , ἀδὴν ὧδε καὶ τρίχες : ἀδένες δὲ καὶ κατὰ τοῖν οὐάτοιν ἔνθα καὶ ἔνθα ἑκατέρωθεν κατὰ τὰς σφαγὰς τοῦ | ||
| ὦς . Δυϊκά . Τὼ φῶτε , τὼ ὦτε . τοῖν φώτοιν , τοῖν ὤτοιν . ὦ φῶτε , ὦ |
| χρύσειον ἄλεισον σπένδων αἴθοπα οἶνον ἐπ ' αἰθομένοις ἱεροῖσι . σφῶϊ μὲν ἀμφὶ βοὸς ἕπετον κρέα , νῶϊ δ ' | ||
| ἑνικαὶ ἀντωνυμίαι : δυϊκαὶ δέ εἰσιν αὗται : νῶϊ , σφῶϊ , σφῶε : σημαίνουσι δὲ αὗται ἡ μὲν νῶϊ |
| ἐν ᾧ τέ ἐστιν ἑκάτερον αὐτοῖν καὶ διὰ τί πάθος γίγνεσθον ὁπόταν γίγνησθον ἰδεῖν ἡμᾶς . πρῶτον τὴν ἡδονήν : | ||
| . ἰόντε γὰρ αὐτοῖν εἰς τὸ ἐναντίον τὸ ἐναντίον ἀλλήλοιν γίγνεσθον , τὸ μὲν νεώτερον πρεσβύτερον τοῦ πρεσβυτέρου , τὸ |
| ἐν αὐτοῖς , οἷον μεταξὺ ἀμφοτέρων πάντων τῶν ἐναντίων δυοῖν ὄντοιν δύο γενέσεις , ἀπὸ μὲν τοῦ ἑτέρου ἐπὶ τὸ | ||
| τὰ κοινὰ λαβὼν καὶ τὰ μέρη ἔχει : δυοῖν γὰρ ὄντοιν θατέρου μὲν ὄντος ἐξ ἀνάγκης καὶ θάτερον εἶναι δοκεῖ |
| ὃ δ ' Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων , Ταλθύβιός τε καὶ Ἰδαῖος πεπνυμένω ἄμφω : μέσσῳ δ ' ἀμφοτέρων σκῆπτρα σχέθον , | ||
| δ ' αἰνεῖτον βασιλῆες , Εὐρύμαχός τε καὶ Ἀντίνοος , πεπνυμένω ἄμφω . ” ὣς ἔφαθ ' , οἱ δ |
| ἀνέμου , μὴ ὄντος ἄῤῥενος . παρὰ τὸ οἰῶ τὸ μονῶ : μεμονωμένος γὰρ συλλαμβάνει , ὁ μέλλων οἰώσω : | ||
| ὄρνεα , κυρίως δὲ οἱ γῦπες ἀπὸ τοῦ οἰῶ τὸ μονῶ : μεμονωμένον γὰρ συλλαμβάνει ὑπὸ τοῦ ἀνέμου , μὴ |
| ἐπιστημῶν τὰς ἀρχάς . ὥστε πρότερός ἐστιν ὁ ἔμπειρος καὶ σοφώ - τερος τῶν ὁποιανοῦν ἐχόντων αἴσθησιν , ἐπειδὴ ἀνάγει | ||
| τὸν Κλεινίαν : Ὦ Κλεινία , τώδε μέντοι τὼ ἄνδρε σοφώ , Εὐθύδημός τε καὶ Διονυσόδωρος , οὐ τὰ σμικρὰ |
| ὦ πάντων ῥᾷστ ' ἀνθρώπων ἀναπεισθέντ ' οὐχ ὑγιαίνειν δύο πρεσβύτα , ξυνθιασώτα τοῦ ληρεῖν καὶ παραπαίειν , εἰ τοῦτο | ||
| ἀντὶ τοῦ ” ἐξεπαίδευσα “ . σὸν ἔργον , ὦ πρεσβύτα : διπλῆ καὶ εἴσθεσις εἰς ἐπῳδικὴν τριάδα ἢ τετράδα |
| καὶ ταῦτα περὶ τῆς εὐνομίας τε καὶ ἀνομίας , ὅσον διαφέρετον ἀλλήλοιν , καὶ ὅτι μὲν εὐνομία ἄριστον εἴη καὶ | ||
| ἀληθείᾳ . Τί δὲ χρόνου δεῖ ; πολὺ γὰρ οἶμαι διαφέρετον . ἡδονὴ μὲν γὰρ ἁπάντων ἀλαζονίστατον , ὡς δὲ |
| γενικῆς ἑνικῶς παρελαμβάνετο ἡ ἐμός , καὶ ἔτι νῶιν νωίτερος δυϊκῶς κατὰ τὸν κτήτορα , καὶ ἔτι πληθυντικῶς ἡμῶν ἡμέτερος | ||
| ἀναβαλοῦ τὴν ταφὴν αὐτῆς : ὡς τώδ ' ἀδελφώ : δυϊκῶς τοὺς ἀδελφούς : ὅπως τοὺς ἐμοὺς παῖδας εἰς μίαν |
| ἐπεμελήθην ὡς παρεκάλεις , καὶ τὸν ἐν τῷ δήμῳ συναγορεύσοντα αὐτοῖν ἐσκεψάμην τῶν ἡμετέρων τινὰ ἑταίρων , ὃς ὑπηρετήσειν ἔφη | ||
| οὐ διείπομεν , νῦν δὲ λεκτέον . ὁ μὲν τοίνυν αὐτοῖν ἐν τῇ καλλίονι στάσει ὢν τό τε εἶδος ὀρθὸς |
| δὴ φάσκε Ποσειδάωνι μιγῆναι , καί ῥ ' ἔτεκεν δύο παῖδε , μινυνθαδίω δὲ γενέσθην , Ὦτόν τ ' ἀντίθεον | ||
| οὖν περόωντο μετὰ χρύσειον ἄεθλον Ἀργώης ἐπὶ νηὸς Ἰήσονι συμπονέοντες παῖδε Βορειόνεω Ζήτης Κάλαΐς τε κλεεννώ , οἰκτείραντε γέροντα κατέκτειναν |
| τῆς ἐμοῦ γενικῆς ἑνικῶς παρελαμβάνετο ἡ ἐμός , καὶ ἔτι νῶιν νωίτερος δυϊκῶς κατὰ τὸν κτήτορα , καὶ ἔτι πληθυντικῶς | ||
| πείσειας ἄν τιν ' οἵτινες τετραζύγων ὄχων ἀνάσσους ' ὥστε νῶιν δοῦναι δίφρους ; πείσαιμ ' ἄν : ἀλλὰ τίνα |
| Φέρε δή , τούτοιν τοῖν τέχναιν ἡμῖν τὸν βασιλικὸν ἐν ποτέρᾳ θετέον ; ἆρ ' ἐν τῇ κριτικῇ , καθάπερ | ||
| κινούμενόν τε , καὶ περιφερόμενον , καὶ σειόμενον . Ἐν ποτέρᾳ δὴ τῶν φύσεων τούτων τὸν θεὸν τακτέον ; ἆρα |
| αὐτήκοος αὐτὸς γενέσθαι ; Τί οὖν δή ; βούλεσθε ἐγὼ σφῷν τὴν ἄτοπον ἀπόκρισιν ταύτην ἀποκρίνωμαι ; Τί μήν ; | ||
| : νῶϊν νῷν κατὰ συναίρεσιν , ὥσπερ καὶ τὸ σφῶϊν σφῷν τῆς περισπωμένης φυλαττομένης . καὶ πάλιν νῶϊ σφῶϊ : |
| τὰ ἐπεψυγμένα , μέλαινα δὲ καὶ ξανθὴ κόνις γεώδεις μὲν ἄμφω καὶ ἀγαθαὶ μαλάξαι τε καὶ ὑποθρέψαι , ἡ δὲ | ||
| οὕτως ἐν βραχεῖ χρόνῳ καὶ ταχέως ἄπιστον εἰ μή τις ἄμφω ταῦτα συνθήσει καὶ τὸν χρόνον λανθάνειν καὶ τὴν μεταβολὴν |
| , σταδίους ἀπέχουσα οὐκ ἐλάττους πεντακοσίων . ἤδη δὲ πλησίον ἦμεν , καὶ θαυμαστή τις αὔρα περιέπνευσεν ἡμᾶς , ἡδεῖα | ||
| ταῦτα τὰ ψηφίσματά μοι . Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἐν θυσίαις ἦμεν τότε , Θηβαῖοι δ ' ἐν τῷ δι ' |
| μὲν οὖν ἄλλα ἔγωγε τούτοις πιστεύω : ὅτι δὲ διαφέρεσθον ἀλλήλοιν , ἐθαύμασα . τοῦτο οὖν σου ἐγὼ ἀντιδέομαι , | ||
| Συλλείων καὶ Λέπιδος Αἰμίλιος ἀπὸ τῶν ἐναντίων , ἐχθίστω τε ἀλλήλοιν καὶ εὐθὺς ἀρξαμένω διαφέρεσθαι . δῆλόν τε ἦν τι |
| Ἑλληνικοῖς γάμοις τὴν προτέραν ἁμαρτίαν καλύψαι . τουτέστιν : ἡ ἐμὴ μέχρι γήρως συμβίωσις ἀδοξίαν σοι προσετρίβετο . οἷον : | ||
| Λήδαι Θεστιάδι τρεῖς παρθένοι , Φοίβη Κλυταιμήστρα τ ' , ἐμὴ ξυνάορος , Ἑλένη τε : ταύτης οἱ τὰ πρῶτ |
| νῦν δ ' ἀξείνου πόντου ξείνα δυσχόρτους οἴκους ναίω , ἄγαμος ἄτεκνος ἄπολις ἄφιλος , ἁ μναστευθεῖς ' ἐξ Ἑλλάνων | ||
| ἤδη πρὸς ἄνδρας ἐκπετήσιμοι σχεδόν . μεῖραξ , μειρακίσκη , ἄγαμος , ἐπίγαμος , νεόγαμος , γυνή , ἠνδρωμένη , |
| . πέμπτα δέ , ὅτι πολλοὶ οὐ συγγενόμενοι σοφισταῖς ἄξιοι λόγω γεγένηνται . ἐγὼ δὲ κάρτα εὐήθη νομίζω τόνδε τὸν | ||
| ἀποδεικτὰ καὶ τὰ καθόλω τὰ ὑπὸ τῶ νόω διὰ τῶ λόγω καταλαμβανόμενα ” . ἐν δὴ τούτοις μεῖζον μὲν λέγει |
| ὁ Ζεὺς πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε καὶ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη , ὕπατε κρειόντων . καὶ αὐτὸς μὲν ὁ | ||
| ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη : ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη ὕπατε κρειόντων εὖ νυ καὶ ἡμεῖς ἴδμεν ὅ |
| ὅπως παρῇ τὰ προσόντα , ἐπιγένηται δὲ τὰ ἀπόντα τῷ φίλω ἀγαθά . τινὲς μὲν τοὺς τοιούτους λέγουσιν εἶναι φίλους | ||
| ἀεὶ γὰρ ἐγὼ καὶ ὁ σὸς πατὴρ ἑταίρω τε καὶ φίλω ἦμεν , καὶ πρότερον ἐκεῖνος ἐτελεύτησε , πρίν τι |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] ητα [ ! ! ! ] ! ε ? ! | ||
| ϲχῆμα τῶν τριῶν ξύλων παραπλήϲιον τῷ πι ϲτοιχείῳ ἢ τῷ ητα , εἰ μικρῷ κατωτέρω τῶν ἄκρων τὸ μέϲον ἐναρμοϲθείη |
| Δίωνος : εἰς ἃ ἀποβλέψας ὁ βασιλεὺς εἶπεν , ὦ θαυμάσιε λυτικὲ , ἐὰν ἀφέλῃς τοῦ Σωτῆρος τὸ σω , | ||
| ὀρθῆς . ἔστι δὲ ἀδύνατον . τὸ αὐτό , ὦ θαυμάσιε : διὸ καὶ τὰ ἑξῆς προσιέμεθα μέν , οὔ |
| ἄλλον ἀμύντορα μερμηρίξω . ” τὸν δ ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα : “ ἐσθλώ τοι τούτω γ ' | ||
| ' εἴκελα τοῖσι δύναιτ ' ἂν φράζεσθαι μάλα πολλὰ νόῳ πεπνυμένος ἀνήρ : λέξω δ ' αὖ μετέπειθ ' , |
| μὲν ἀγαθός , καὶ τόδε μόνον τε καὶ ῥᾴδιον ἔργον αὐτῶ : οἱ δὲ μιμεύμενοι αὐταυτῶν κρέσσον τῷδε πάντα ἐργάζονται | ||
| μύων συνεχῶς τοὺς ὦπας : μέταλλον ἀπὸ τοῦ ζητεῖν ἐν αὐτῶ τί : τὸ γὰρ μεταλλῶ , ἐπιζητῶν ἔστι . |
| μὲν νόος ἐν ἁμῖν τῶν νοατῶν γνωστικός , ἁ δὲ ἐπιστάμα τῶν ἐπιστατῶν , ἁ δὲ δόξα τῶν δοξαστῶν , | ||
| φρόνασις : οὐθὲν γὰρ ἅτερόν ἐστι φρόνασις , εἰ μὴ ἐπιστάμα τᾶς περὶ τὸν βίον εὐδαιμοσύνας , ἢ ἐπιστάμα τῶν |
| , τἀκπώματα ἦγεν δύο δραχμάς , κυμβίον δὲ τέτταρας , ψυκτηρίδιον δὲ δέκ ' ὀβολούς , Φιλιππίδου λεπτότερον . Ὁ | ||
| ' ἀνὰ χοίνικα μάττει . Ἄλεξις δ ' ἐν Ἱππίσκῳ ψυκτηρίδιον καλεῖ διὰ τούτων : ἀπήντων τῷ ξένῳ εἰς τὴν |
| καί μιν ἔφην ἐλθόντα φιλησέμεν ἔξοχα πάντων Ἀργείων , εἰ νῶϊν ὑπεὶρ ἅλα νόστον ἔδωκε νηυσὶ θοῇσι γενέσθαι Ὀλύμπιος εὐρύοπα | ||
| νῶϊν ἡμῶν τῶν δύο . καὶ ἐπὶ τοῦ ἡμῖν “ νῶϊν δυοῖσι δύο φάσγανα καὶ δύο δοῦρε . ” νωλεμέως |
| : ἔστι γὰρ ἥμιν σήμαθ ' , ἃ δὴ καὶ νῶϊ κεκρυμμένα ἴδμεν ἀπ ' ἄλλων . ” ὣς φάτο | ||
| κεν ἐμὸν κατὰ θυμὸν ἀμύμονα μερμηρίξας φράσσομαι , ἤ κεν νῶϊ δυνησόμεθ ' ἀντιφέρεσθαι μούνω ἄνευθ ' ἄλλων , ἦ |
| αἴματός ἐμμι τὼ σκ [ ! ! ] ιν οὐδὲν ἐπαίτιος ε [ ! ! ] ! ! [ ! | ||
| χρειομένῳ ἄνυσιν καὶ πείραθ ' ὁδοῖο σημανέειν , αὐτὸς γὰρ ἐπαίτιος ἔπλευ ἀέθλων : αὐτὸς νῦν ἄγε νῆα σὺν ἀρτεμέεσσιν |
| βουληφόρε χαλκοχιτώνων ἵππω τώδ ' ἐνόησα ποδώκεος Αἰακίδαο ἐς πόλεμον προφανέντε σὺν ἡνιόχοισι κακοῖσι : τώ κεν ἐελποίμην αἱρησέμεν , | ||
| , ὄφρα ἴδωμαι ἢ νῶϊ Πριάμοιο πάϊς κορυθαίολος Ἕκτωρ γηθήσει προφανέντε ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρας , ἦ τις καὶ Τρώων κορέει |
| τούτους κέλευθον ] ὁδόν ἐγκόνει ] † ἤγουν σπουδαίως τρέχε πεύσῃ ] μαθήσῃ ἄν : ἐνταῦθα γὰρ τὸ ἂν σύναπτε | ||
| σοι δεῖ καὶ ἀνθρώπων φωνῆς , τὰ μὲν πολλὰ Γυμνασίου πεύσῃ λέγοντος , παρ ' ἡμῶν δὲ τοσοῦτον εἰρήσεται , |
| δῶρα / ἀφραδίηι κραδίης : βιότοιο μὲν ὅς κ ' ἐπιδευὴς / στρωφᾶται , μακάρεσσιν ἐπὶ ψόγον αἰνὸν ἰάπτει / | ||
| τίκτει μῆλα τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτόν : ἔνθα μὲν οὔτε ἄναξ ἐπιδευὴς οὔτε τι ποιμὴν τυροῦ καὶ κρειῶν οὐδὲ γλυκεροῖο γάλακτος |
| ἄνθρωποι : εἰς δὲ τὴν εὐθεῖαν τῶν δυϊκῶν τὰ δύο εε εἰς η : τὼ Δημοσθένεε τὼ Δημοσθένη : οὐκ | ||
| σφάλλω σφαλερὸς καὶ τήκω τακερός : καὶ κράσει τῶν δύο εε εἰς η γέγονε τρηρός , ὁ δειλός , ἀφ |
| ἔφατ ' ἔκ τ ' ὀνόμαζε : τίπτε Θέτι τανύπεπλε ἱκάνεις ἡμέτερον δῶ αἰδοίη τε φίλη τε ; πάρος γε | ||
| ἀροτρεύς ἀθανάτων , ὦ ξεῖνε , φραδῇ τινὸς ἐνθάδ ' ἱκάνεις , ὥς τοι πᾶν ὃ θέλεις αἶψα χρέος ἐκτετέλεσται |
| ἐελδομένοισιν ἔειπεν : Ὦ φίλοι , εἰ ἐτεόν γε μενεπτόλεμοι πελόμεσθα , νῦν μᾶλλον στυγεροῖσι μαχώμεθα δυσμενέεσσι , μή πως | ||
| ὀστρακέων δύσμορον ἐργασίην . Ἦ ἄρα δὴ μάλα πάντες ἁμαρτίνοοι πελόμεσθα ἄνθρωποι , φέρομεν δὲ θεῶν ἑτερόρροπα δῶρα ἀφραδέϊ κραδίῃ |
| υἱόν . Μείλιχα : ἵλεως . μυθεῖσθαι : βουλεῦσαι . λισσομένην : παρακαλοῦσαν : ἀγορεύειν : λέγειν Τρηχύνονται : μελαίνονται | ||
| κεν πανάποτμον , ἑὸν πάϊν ἀμφιβεβῶσαν , μείλιχα μυθεῖσθαι καὶ λισσομένην ἀγορεύειν : ἆνερ , ἄνερ , τί νυ σεῖο |
| περιστερός : Βλαττερὸς ὄνομα κύριον : πρότερος : ὕστερος : φέρτερος : ὁ δὲ κανὼν καὶ ἐπὶ ἀντωνυμιῶν : σφέτερος | ||
| Φιλόξενος εἰς τὰ Συγκριτικὰ λέγει , ὅτι τὸ βέλτερος καὶ φέρτερος οὔκ εἰσι συγκριτικά : θέματα δέ εἰσι συμπεπτωκότα τύποις |
| καὶ δεῦρο κόμισσεν . ἤτοι μὲν γὰρ ἐγὼ κείνου παρεόντος ἔολπα οὐδ ' ἂν πυγμαχίῃ κρινθήμεναι : ἀλλ ' ὅτε | ||
| γε δίκην ἀδικώτερος ἕξει . ἀλλὰ τά γ ' οὔπω ἔολπα τελεῖν Δία μητιόεντα . Ὦ Πέρση , σὺ δὲ |
| τοῦ Ξέρξου . ὡς ἐπῳδῇ δὲ κέχρηται τῷ βάσκε πάτερ Δαρειάν . ἐπιτετάνυσται γὰρ καὶ ἐξήπλωται στυγερὰ καὶ μισητή τις | ||
| ἀπὸ τῶν εἰς ΗΝ βαρυτόνων , οἷον : παιάν Ἰάν Δαρειάν Ἀλκμάν τιτάν πελεκάν . Τὰ εἰς ΑΝ σύνθετα ἀπὸ |
| ἂν ἢ μόνῳ ἐκείνῳ ποιῇ τις ἢ ἄριστα ; Οὐ μανθάνω , ἔφη . Ἀλλ ' ὧδε : ἔσθ ' | ||
| μανθάνειν σημαίνει καὶ τὸ νοεῖν , ὥσπερ εἰώθαμεν λέγειν ὅτι μανθάνω τὰ λεγόμενα ἀντὶ τοῦ νοῶ , σημαίνει δὲ τὸ |
| : τῶ δ ' ἐπιθυματικῶ ἁ σωφροσύνα : μετριότας γάρ ἐντι καὶ κατοχὰ ποθ ' ἁδονὰν τὰν διὰ σώματος : | ||
| ὡς δὲ τὸ σύνολον εἶπαι , πάντα καιρῶι μὲν καλά ἐντι , ἐν ἀκαιρίαι δ ' αἰσχρά . τί ὦν |
| ἔσται . Τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων : χρεὼ βουλῆς ἐμὲ καὶ σὲ διοτρεφὲς ὦ Μενέλαε κερδαλέης , | ||
| Ἀχιλλεύς : Φοῖνιξ ἄττα γεραιὲ διοτρεφὲς οὔ τί με ταύτης χρεὼ τιμῆς : φρονέω δὲ τετιμῆσθαι Διὸς αἴσῃ , ἥ |
| δὲ παρὰ τὸ Ὁμηρικόν : ἦτοι ἐμοὶ τρεῖς μὲν πολὺ φίλταταί εἰσι πόληες , Ἄργος τε Σπάρτη τε καὶ εὐρυάγυια | ||
| Ἴλιον . . . . ἤτοι ἐμοὶ τρεῖς μὲν πολὺ φίλταταί εἰσι πόληες Ἄργος τε Σπάρτη τε καὶ εὐρυάγυια Μυκήνη |
| ὅτε τὸ δεύτερον ἁλεκτρυὼν ἐφθέγγετ ' . οἴμοι δείλαιος . Ἀντίλοχ ' , ἀποίμωξόν με τοῦ τριωβόλου τὸν ζῶντα μᾶλλον | ||
| ἔγειρεν . Ἀντίλοχον δ ' ὄτρυνε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος : Ἀντίλοχ ' οὔ τις σεῖο νεώτερος ἄλλος Ἀχαιῶν , οὔτε |
| ἕκαστον ζῷόν τε καὶ εἶδος . ταῦτα δή , ὦ Θεαίτητε , ἆρ ' ἡδέα δοκεῖ σοι εἶναι , καὶ | ||
| ῥάβδοις καὶ καλάμοις ἀνασπώμενον : οὗ τί φήσομεν , ὦ Θεαίτητε , δεῖν τοὔνομα λέγεσθαι ; Δοκῶ μέν , ὅπερ |
| ἀνθρακιὰ συνάγεται . πνιγεύς : πνίγω τὸ δι ' ὕδατος νεκρῶ τινα , καὶ πνῖγος τὸ καῦμα καὶ ἀπ ' | ||
| ἀνθρακιὰ συνάγεται . πνιγεύς : πνίγω τὸ δι ' ὕδατος νεκρῶ τινα , καὶ πνῖγος τὸ καῦμα καὶ ἀπ ' |
| παῖς δὲ ποῦ ' στιν , ἵνα σὺ μηκέτ ' ἦις ἄπαις ; τέθνηκεν , ὦ γεραιέ , θηρσὶν ἐκτεθείς | ||
| ταλαίπωρον . . , Δου . φαῦλον , κἂν μόνος ἦις , μήτε λέξηις μήτ ' ἐργάσηι : μάθε δὲ |
| τινα ἐπαγγελλομένων . Ἱερὰ ἄγκυρα : ἡ μεγάλη βοήθεια . Ἰσότης φιλότης . Ἴσος πόλεμον οὐ ποιεῖ . Ἰλιὰς κακῶν | ||
| κατάρχεται . καὶ γὰρ μέτρ ' ἀνθρώποισι καὶ μέρη σταθμῶν Ἰσότης ἔταξε κἀριθμὸν διώρισεν , νυκτός τ ' ἀφεγγὲς βλέφαρον |
| Ἀμφωρεὺς , τὸ δίωτον σταμνὴν τὸ ἀμφοτέρωθεν φερόμενον : Θεόκριτος ἀμφῶες , νεοτευχές . Ἅρμα , παρὰ τὸ αἵρω ῥῆμα | ||
| δύο πέλλας , καὶ βαθὺ κισσύβιον κεκλυσμένον ἁδέι κηρῷ , ἀμφῶες , νεοτευχές , ἔτι γλυφάνοιο ποτόσδον . τῶ ποτὶ |
| προτείνων κέρδος εἶτ ' ἀποστέρει . δυοῖν λόγοιν σε θατέρῳ δωρήσομαι . ποίοιν ; πρόδειξον , αἵρεσίν τ ' ἐμοὶ | ||
| ἀποστέρει ] τούτου θατέρῳ ] τῷ ἑτέρῳ ἤγουν τῷ ἑνί δωρήσομαι ] δεξιώσομαι ἡμέτερα † τὸ μὲν δωροῦμαι τὸ δεξιοῦμαι |
| . Ἀχαιίδα γαῖαν τὴν Πελοπόννησον . ἀχάριστα ἀχαρίστως : “ ξεῖν ' , ἐπεὶ οὐκ ἀχάριστα παρ ' ἡμῖν ταῦτ | ||
| πρόγονον τίομεν γένος οἱ περὶ λίμναν ἄγε νῦν , ὦ ξεῖν ' , ἐπὶ ποιοφύτων ? ἵστω ? σηκῶν ? |
| αἱ μὲν δύο τοῦ λόγου ἀρχαί ἐντι , οἷον νόος αἴσθασις , τὰ δὲ δύο τέλη , οἷον ἐπιστάμα καὶ | ||
| ἁμὶν τῶ παρεληλυθότος χρόνω , πρόνοια δὲ τῶ μέλλοντος , αἴσθασις δὲ τῶ παρεόντος . διὸ δὴ δεῖ τὸν ὀρθῶς |
| καὶ φεύγειν μηδέποτε , πείθεσθαι δὲ μονονουκὶ καὶ μανίῃ : πεπνυμένα γὰρ ταῦτα καὶ κρήγυα τοῖσιν εὐσεβέσιν . εἰ δέ | ||
| τοῦ διό “ τοῖο γὰρ καὶ πατρός , ὃ καὶ πεπνυμένα βάζεις : ” ἀντὶ δὲ τοῦ ὅτι “ λεύσεται |
| εἶναι . Νῦν δ ' ἴομεν ποτὶ κοῖτον , ἐπεὶ χατέοντι μάχεσθαι βέλτερον ὑπνώειν ἢ ἐπὶ πλέον εἰλαπινάζειν . Ὣς | ||
| τοῖσδ ' ἐπέεσσιν : “ Οὐκ ἂν δὴ ξείνῳ τλαίης χατέοντι καὶ αὐτῷ ἢ δόλον ἤ τινα μῆτιν ἐπιφράσσασθαι ἀέθλου |
| τῶν ϲτυπτικῶν τι παραπλέκειν χρὴ τοῖϲ διαφοροῦϲι διὰ τὸ τοὺϲ χι - τῶναϲ τῶν φλεβίων τεθλαϲμένουϲ χρῄζειν πυκνώϲεωϲ : μετὰ | ||
| ἔαρ χελιδὼν [ οὐχὶ ποιήσει μία ] [ ] ! χι ! [ ] [ ] ων ! [ ] |
| δὲ τὸν Σίλουιον ἐπώνυμον εἶναι . τῷ δὲ Πρόκᾳ δύο ἐγενέσθην υἱοί , πρεσβύτερος μὲν Νεμέτωρ , νεώτερος δὲ Ἀμούλιος | ||
| υἱέων ἀρξάμενος ; Τί δὲ εἰ τὼ Περικλέους υἱέε ἠλιθίω ἐγενέσθην , ὦ Σώκρατες ; Ἀλλὰ Κλεινίαν τὸν σὸν ἀδελφόν |
| Χαναὰν ἐπρίαντό με . Ὁ δὲ ἠπίστησε , λέγων ὅτι ψεύδῃ : καὶ γυμνόν με ἐκέλευσε τύπτεσθαι . Ἡ δὲ | ||
| ἂν αὐτὴν ἐπιλύσῃς . ” καὶ ὁ Αἴσωπος : „ ψεύδῃ : θεὸς γὰρ παρὰ ἀνθρώπου οὐδὲν δεῖται μαθεῖν . |
| ὑμῶν παρέχοντες ἅπασι τοῖς δεομένοις ἀσφαλῆ καταφυγήν , ταύτης ἀπελαύνειν ὑπομενεῖτε τοὺς αὐθιγενεῖς , οἷς καὶ συνετράφητε καὶ συνεπαιδεύθητε καὶ | ||
| ὄντες , οἱ δὲ καὶ τινὲς αὐτῶν ἔτι ζῶντες , ὑπομενεῖτε τὸν μὲν εὐεργέτην τοῦ δήμου καὶ τὸν ἐκ Πειραιῶς |
| πλευρίτιδές τε πολλαὶ , αἵ τε ὀξεῖαι νομιζόμεναι νοῦσοι . Ἀνάγκη δὲ ὧδε ἔχειν , ὁκόταν κοιλίαι σκληραὶ ἔωσιν : | ||
| αὐτὸ εὐθὺς γίγνεσθαι καὶ ὑπεξιέναι καὶ μηκέτι οὕτως ἔχειν ; Ἀνάγκη . Πῶς οὖν ἂν εἴη τὶ ἐκεῖνο ὃ μηδέποτε |
| τῶ κάρρονος πρὸς τὸ χεῖρον . ἀλλ ' ἡμεῖς γε λέγομες σῶμα μὲν εἶμεν ψυχᾶς ὄργανον , νόον δὲ ἁγεμόνα | ||
| ἐστιν εὐδαιμοσύνα ἀλλ ' ἢ χρᾶσις ἀρετᾶς ἐν εὐτυχίᾳ . λέγομες δὲ νῦν εἰδαιμοσύναν τὰν τῶ ἀνθρώπω . ὁ δ |
| τὴν μαρτυρίαν ψευδῆ εἶναι . Καὶ εἰ μὲν τότε διεπράξαντο μισθωθῆναι τοὺς οἴκους , οὐκ ἂν ἔτι ἦν τοῖσδε ἀμφισβητῆσαι | ||
| ' αὐτόν . εἰ μὲν γάρ φησι βέλτιον εἶναι μὴ μισθωθῆναι τὸν οἶκον , δειξάτω μὴ διπλάσια μηδὲ τριπλάσιά μοι |
| ἐοῦσαι ἐπόψιαι ὀφθαλμοῖσιν , ἑπτὰ δ ' ἐκεῖναί γ ' ἐπιρρήδην καλέονται Ἀλκυόνη Μερόπη τε Κελαινώ τ ' Ἠλέκτρη τε | ||
| μάλ ' αὕτως εἴρητ ' . ἑπτὰ δ ' ἐκεῖναι ἐπιρρήδην καλέονται . . . [ ἓξ οἶαί περ ἐοῦσαι |
| τῶν ἐπαίνων λέγει . θανόντεσσι μέρος : καὶ τοῖς ἀποθανοῦσι μεμέρισται , καὶ οἱ ἀποθανόντες κοινωνοῦσι τῆς τῶν ἐγκωμίων γραφῆς | ||
| σαφὲς ὅτι καὶ ταὐτὸ μέρος λόγου : οὐ γὰρ φωναῖς μεμέρισται τὰ τοῦ λόγου μέρη , σημαινομένοις δέ . τῶν |
| ἐμοὶ προσαγορεύειν . Καὶ σύ γε , ἔφη , ὦ Κροῖσε , ἐπείπερ ἄνθρωποί γέ ἐσμεν ἀμφότεροι . ἀτάρ , | ||
| τάδε : Λυδὲ γένος , πολλῶν βασιλεῦ , μέγα νήπιε Κροῖσε , μὴ βούλευ πολύευκτον ἰὴν ἀνὰ δώματ ' ἀκούειν |
| ἔγωγε θεοῖσιν ἐπουρανίοισι μαχοίμην : Νήπιοι , οἳ Ζηνὶ μενεαίνομεν ἰσοφαρίζειν . Οἷος μὲν ἐν οὐρανῷ διὰ τῶν ἐπῶν καθιέρωται | ||
| τοῦ ὄρχιος τοῦ ἱπποποτάμου * δραχμῆς : εἶδος μέτρου * ἰσοφαρίζειν : ἰσοποιεῖν , ἀντὶ τοῦ ἰσοποίει * ἐμπίσαιο : |
| : φέρτερος : ὁ δὲ κανὼν καὶ ἐπὶ ἀντωνυμιῶν : σφέτερος : σφωΐτερος : ἡμέτερος : ὑμέτερος . Τὰ διὰ | ||
| κτήτορα παρὰ Δωριεῦσιν , ὅς σφός : ἴσον γὰρ τῷ σφέτερος : ὅν σφόν : καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν ταὐτόν |
| . Σφωέ . Αὕτη αἰτιατικὴν μόνην σημαίνει , τίς τάρ σφωε θεῶν καὶ ἐπεὶ σύνηθες Ὁμήρῳ τὸ δισυλλαβοῦν , σαφὲς | ||
| τοῦ τονικοῦ οὐκ ἐμποδίζοντος , ἀνθρώποις μοι , τίς τάρ σφωε . Πρὸ τῆς οὖν κατὰ μέρος αὐτῶν ἐξετάσεως διαληπτέον |
| μᾶλλον , ἢ λόγου τυχόντι καὶ μὴ πείσαντι ὑμᾶς : δόξαιμι γὰρ ἂν σὺν δίκῃ πάσχειν , ὅ τι ἄν | ||
| οὐδὲ τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος [ καὶ ] νικήσας δικαίως ἂν πάλιν δόξαιμι δι ' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν . Ἀλλὰ γὰρ ἴσως μετὰ |
| υ καὶ γίνεται Δημοσθενοῖν διὰ τῆς οι διφθόγγου . Ὦ Δημοσθένεε ὦ Δημοσθένη . Εἴρηται ὅτι τῶν δυϊκῶν καὶ τῶν | ||
| ἀπὸ τοῦ Αἴαντε γίνεται Αἰάντοιν , οὕτω καὶ ἀπὸ τοῦ Δημοσθένεε γίνεται Δημοσθενέοιν , καὶ κατὰ κρᾶσιν τοῦ ε καὶ |
| κατέλειψεν , ὃν προσεθήκαμεν λόγον , ὡς ὄντως διέζευκται ἡ ἀντωνυμία , ἐκ τοῦ ἀντιδιαζευχθέντος λόγου , εἴγε ἐπιφέρεται ἢ | ||
| ῥώννυται διὰ τὴν ἐπιφορὰν τοῦ τέ . ἡ δὲ οἱ ἀντωνυμία περισπωμένη ἐν τῷ οἷ αὐτῷ θάνατον , οὐκ ἐφύλαξε |
| [ δὲ ἀναφορικαὶ ] καὶ τικτικαί ? [ ] , ἀναφορικαὶ [ μὲν οἷον ] ἐκεῖνος ? [ , δεικτικαὶ | ||
| πρεσβύτερόν ἐστι τῆς ἀντωνυμίας . . Ἴσως γὰρ καὶ αἱ ἀναφορικαὶ ἀντωνυμίαι ἀντ ' ὀνομάτων εἰσὶ τῶν σὺν ἄρθροις λεγομένων |
| μετέλθοι . ” τὴν δ ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα : “ ξεῖν ' , ἐπεὶ ἂρ δὴ ταῦτά | ||
| γενέσθαι . ” τὸν δ ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα : “ ἔσσεται οὕτως , ἄττα : σὺ δ |
| ” ὅταν δὲ λέγῃ “ Σκύλλην δ ' οὐκέτ ' ἐμυθεόμην , ἄπρηκτον ἀνείην , ” πρὸς ἣν οὐδὲν ἔστι | ||
| . τί τοι τάδε μυθολογεύω ; ἤδη γάρ τοι χθιζὸς ἐμυθεόμην ἐνὶ οἴκῳ σοί τε καὶ ἰφθίμῃ ἀλόχῳ : ἐχθρὸν |
| Πούπλιός τε Κορνήλιος Σκιπίων καὶ Γναῖος Κορνήλιος Σκιπίων , ἀλλήλοιν ἀδελφώ , λαμπρὰ ἔργα ἀποδεικνυμένω θνήσκετον ἄμφω πρὸς τῶν πολεμίων | ||
| ἐπ ' ὠφελείᾳ πεποιημένοις ἐπὶ βλάβῃ χρῆσθαι ; καὶ μὴν ἀδελφώ γε , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , ὁ θεὸς ἐποίησεν |
| ! ! ! ! ! ! [ ] ! ! νωι ! ! ! ! [ ] τι οὖν ! | ||
| ? ? [ [ ] γαρασ ? [ [ ] νωι [ [ ] ! ευπ ? [ [ ] |
| τὴν ἀρχὴν οὕτω κατασχεῖν . εἰ οὖν δύο τοιούτω δακτυλίω γενοίσθην , καὶ τὸν μὲν ὁ δίκαιος περιθεῖτο , τὸν | ||
| εἰ δὲ δὴ πρίαιο τὸν παῖδα , καὶ ἵππω σοι γενοίσθην ὁ μὲν ἁμιλλητήριος , ὁ δὲ πολεμικός , ἀναθήσῃ |
| τε κράτιστος Θεσσαλικὸς δὲ θρόνος , γυίων τρυφερωτάτη ἕδρα : εὐναίου δὲ λέχους ἔξοχα κάλλος ἔχει Μίλητός τε Χίος τ | ||
| . . . Θεσσαλικὸς δὲ θρόνος γυίων τρυφερωτάτη ἕδρα . εὐναίου δὲ λέχους † κάλλος ἔχει Μίλητός τε Χίος τ |