| σανίδων : σκινδαλαγμός : σκίνδιον τὸ λευκόν : φυγίνδα : βασιλίνδα : κρυπτίνδα : τὸ ἥνδανε ἐκ τοῦ ἁνδάνω γεγονὸς | ||
| τοῦ Ἐλευθερίου Διὸς στοᾶς . βασιλίδες : ὑποδήματά τινα . βασιλίνδα : παιδιᾶς εἶδος , ᾗ βασιλέας καὶ ὑπηρέτας ἀπομιμούμενοι |
| αὐτήν : ταύτῃ τοι καὶ ὡς τέχνην αὐτὴν οὐκ ἐμπειρίαν ὑποδεικνὺς τὸν τῆς τέχνης ὁρισμὸν συνῆψεν αὐτῆς τοῖς μέρεσιν : | ||
| παρθένους μὲν τὴν ἡλικίαν , τὸ δὲ φρονεῖν γυναῖκας : ὑποδεικνὺς ὅτι δεῖ παιδεύειν καὶ τὰς παρθένους . Ἔλεγε δὲ |
| πάις , ὦ γαμβρέ , τοιαύτά ποτα καὶ σωφροσύνη ' νενόμιστο : οὐδὲν διοίσει τοῦ μήτε μικρὸν ὁρῶντά τι καὶ | ||
| ὡς ] πῶς . ※ . ἤνθουν ] ἐθαυμαζόμην . νενόμιστο ] νενομοθετημένη ἦν παρὰ πάσῃ τῇ πόλει . πρῶτον |
| , συνάγεται ὁ ʂ Μο α : ἐάν τε πάλιν φήσωμεν τὰς τοῦ ἐλάσσονος Μο ιϚ ἴσας εἶναι ʂ ι | ||
| ἢ ἄλλως πως διαθερμανθῇ ὅλον τὸ σῶμα , τότε πυρέττειν φήσωμεν τὸν ἄνθρωπον : καὶ λέγωμεν οὐχὶ , ἐπειδὴ οὐ |
| , Ὀρέστα , δυστυχεῖς . ἥκω κλυὼν τὰ δεινὰ καὶ δραστήρια δισσοῖν λεόντοιν : οὐ γὰρ ἄνδρ ' αὐτὼ καλῶ | ||
| μὲν ὑπερέχοντα τῶν αἰσθητῶν , γόνιμα δὲ καὶ τελεσιουργὰ καὶ δραστήρια καὶ πᾶσιν ἐξ ἴσου παρόντα καὶ τοῖς μὲν ψυχικοῖς |
| δηλονότι : εἰ γὰρ τοιαῦτα οὗτος ἐξειργασμένος λαλῶν καὶ δημηγορῶν ἀναπείσει τὸν πατέρα , ὡς ἀληθῆ πεποίηκε , τὸ δέρμα | ||
| μακρόν “ μονόμετρον : τὸ ιϘʹ ” καί ς ' ἀναπείσει “ ὅμοιον : τὸ ιζʹ ” τὸ μὲν αἰσχρὸν |
| οὐδετέρων συντεθέντα βαρύτονα : εὐμήκης εὔμηκες , κακοήθης κακόηθες , μεγακήτης μεγάκητες . καὶ τὰ παρὰ τὸ ΗΚΗΣ : τανυήκης | ||
| ἐν τῇ παραληγούσῃ τὸ η ἐπιφερομένου ἀφώνου , οἷον κῆτος μεγακήτης , ἦθος κακοήθης , μῆκος ἐπιμήκης : ταῦτα γὰρ |
| τις τὸν ὄνειρον Ἀχαιῶν ἄλλος ἔνισπε ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' ἴδεν ὃς μέγ ' | ||
| μάντιές εἰσι θυοσκόοι ἢ ἱερῆες , ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' , αὐτὸς γὰρ ἄκουσα |
| ὡς τὰ ἄλλα τῶν ὀρνέων , καὶ μάλιστα τὰ μὴ πτητικά . ὁ δὲ Δίδυμος οὕτω : καταλλήλως εἶχεν , | ||
| ἔστι τοῖς ὄρνισι τοιαύτη διαφορά : τὰ βραχέα καὶ μὴ πτητικά , ὡς ἀτταγήν , πέρδιξ , ἀλεκτρυών , φασιανός |
| ; μικρὸν δέ τι βούλομαι διαλαβεῖν , μή τις ὅλως οἰηθῇ με τοῖς λόγοις κατηγορεῖν Πλάτωνος , ἢ λέγειν κακῶς | ||
| μύρια ἕτερα τοῦτ ' ἀλλοιοῦσι , πῶς οὐκ ἄν τις οἰηθῇ δικαίως , ὡς οὐ μόνον οὐ πᾶσι ταὐτὸ τυγχάνει |
| ὡς περὶ βωμὸν ἐστάθησαν : τὰ δὲ τρίμετρα ἀκατάληκτα διχῶς συνέθεσαν οἱ Αἰολεῖς : τὰ μὲν γὰρ ἐκ δύο ἰωνικῶν | ||
| τῶν διαφορητικῶν ἐστι χρεία φαρμάκων . οἱ μὲν οὖν ἰατροὶ συνέθεσαν φάρμακα πρὸς ἀμφοτέρους ἀποβλέποντες τοὺς σκο - πούς , |
| εὐθείᾳ τῶν δυϊκῶν : Ἕκτορε Ἕκτορες , Αἴαντε Αἴαντες , γυναῖκε γυναῖκες , μητέρε μητέρες . Αἱ εἰς ΟΙ εὐθεῖαι | ||
| . . τούτω στάσιν ] τούτω , φησὶ , τὼ γυναῖκε , τὴν Ἀσίαν καὶ τὴν Εὐρώπην , λίαν ἐγὼ |
| οὖν ψευδὴς προτέτακται , ἐπειδὴ ὁμολογουμένως ἐκ ψευδῶν σύγκειται , εἰκονίζων δὲ ἀλήθειαν εἴρηται , ἀντὶ τοῦ εἰκόνα ἀληθείας ἔχων | ||
| τῶν λόγων ἰδέᾳ πειρατέον ἐκμανθάνειν . Μῦθός ἐστι λόγος ψευδὴς εἰκονίζων ἀλήθειαν , εἰδέναι δὲ χρή , ὅτι μὴ περὶ |
| , καὶ ὅσα τοιαῦτα : καὶ τοῦτο καλεῖται δόξα , συνθέντων ἡμῶν τὴν προϋποκειμένην μνήμην τῇ νεωστὶ γενομένῃ αἰσθήσει : | ||
| τὸν Ζηνόδοτον καὶ Ἀρίσταρχον . καίτοι τεσσάρων ἀνδρῶν ἐπὶ Πεισιστράτου συνθέντων τὸν Ὅμηρον , οἵτινές εἰσιν οὗτοι : Ἐπικόγκυλος , |
| , Πεισίαν , Ὀσφύωνα , Διϊτρέφη . Σκῆψιν μὲν Χείρωνες ἐλήλυμεν , ὡς ὑποθήκας Κλειταγόρας ᾄδειν , ὅταν Ἀδμήτου μέλος | ||
| ὡς παρὰ Ἀχαιῷ ἐν Κύκνῳ Κύκνου δὲ πρῶτα πρὸς δόμους ἐλήλυμεν , παρ ' ᾧ καὶ τὸ δεύτερόν ἐστιν ἀκολούθως |
| ἀνήρ , φίλη δὲ καὶ ἡ ἀλήθεια , ἀμφοῖν δὲ φίλοιν προκειμένοιν φιλαιτέρα ἡ ἀλήθεια . δεῖ αὐτὸν μὴ συμπάσχειν | ||
| εἶναι ἀπὸ τῆς τῶν παίδων φιλίας . δυοῖν γὰρ παίδοιν φίλοιν ὄντοιν , εἶτα ἀνδρωθέντοιν , ὁ μὲν μένοι παῖς |
| ἡσυχίᾳ φασὶ σβέννυσθαι . καὶ γὰρ βουλόμενόν σε λεληθέναι δοκεῖν ἐλέγχουσα ἀφαιρήσεις τὸ παρακάλυμμα τοῦ πάθους , καὶ φανερῶς ἁμαρτήσεται | ||
| τοὐναντίον τὰ ἔργα , οἷς ἐγχειρεῖ καὶ προαιρεῖται . καὶ ἐλέγχουσα λοιδορίαν λοιδορεῖσθαι δοκεῖ καὶ ἐγκαλεῖν ἔγκλημα διωθουμένη , καὶ |
| : φανερὰ ὕβρις μεταφορικῶς ὑπερημέρους : ἐκπροθέσμους ᾤεσθε χρῆναι : ἐνομίσατε δεῖν καὶ τὰ δίκῃ καὶ ψήφῳ : δικαστικῇ ψήφῳ | ||
| χρόνου , μόνοι δ ' ἁπάντων ἀνθρώπων τρία ταῦτ ' ἐνομίσατε : τῶν μὲν ὑπὲρ τῆς πόλεως τελευτησάντων αὐτῶν μὲν |
| αὑτοῖϲ οὔτε ἐμπόριον οὔτε ἄλλην διατριβὴν οὐδεμίαν : πάνταϲ δὲ ἀνθρώπουϲ ἀφικνεῖϲθαι πρὸϲ τὴν Δῆλον ἔλεγον , καὶ αὐτοὶ τὰ | ||
| μαϲηθέντων ἐπιτιθέμενον , ὑπώπιά τε αἴρει : τοῖϲ δὲ τοὺϲ ἀνθρώπουϲ ἀναιροῦϲι θηρίοιϲ ἐναντιώτατόν ἐϲτιν . Ϲιδηρῖτιϲ εἴρηται : ἡ |
| εὐτρόχως καὶ ἀπνευστὶ συνείροντος ὁ τῶν ἀκροωμένων νοῦς συνομαρτεῖν ἀδυνατῶν ὑστερίζει καὶ ἀπολείπεται τῆς καταλήψεως τῶν λεγομένων : οἱ δὲ | ||
| βραχύτερον ὕστερον εἶναι λέγει , τούτου μιᾷ δὲ γενεᾷ Ὅμηρος ὑστερίζει , ὁ κατὰ Διονύσιον ἄνδρα τὸν κυκλογράφον ἐπὶ τῶν |
| μέλι . ἀπο - τίθεται δὲ εἰϲ ἀργυρᾶ ἢ ὑέλινα ϲκεύη μὴ πάνυ πλήρη , παρ ' ἕκαϲτά τε ἀποπωματίζεται | ||
| [ ἀλλὰ ] δίκαιον τοῦτο νομιζ [ ] ? [ ϲκεύη ] ? δ ' ἐθέλει γείτονοϲ [ ] ? |
| ἄνδρας καὶ ἀγαθοὺς τρεφούσῃ . καὶ τὸν μὲν ἄριστον Ἀρίστωνα ὑπερβήσομαι τοῦ μὴ δοκεῖν ἐμαυτὸν ἐπαινεῖν , Πελάγιος δὲ οὑτοσὶ | ||
| ὡς οὖν εἶδον Ἑλένην ἐπὶ πύργον ἰοῦσαν ” καὶ “ ὑπερβήσομαι ἣν πέρι πύργος ὑψηλός : ” ὅθεν καὶ τὴν |
| ἄλκιμον ἦτορ , οὐρῇ δὲ πλευράς τε καὶ ἰσχία ἀμφοτέρωθεν μαστίεται , ἑὲ δ ' αὐτὸν ἐποτρύνει μαχέσασθαι , γλαυκιόων | ||
| ὁ ποιητής : οὐρῇ δὲ πλευράς τε καὶ ἰσχία ἀμφοτέρωθεν μαστίεται . Καλλίμαχος δὲ κακῶς ἐπὶ τῶν μυῶν τέθεικεν : |
| ὀργισθείης . Γ ] ἤγουν εἰ βουληθείης αὐτὸν ἐξορίσαι . ὀστρακίνδα ] ὄνομα παιδιᾶς . τὰς εἰσβολὰς τῶν ἀλφίτων : | ||
| αὐτὸν ἐξοστρακίσαι , τουτέστιν ἐξορίσαι . παροξῦναι δὲ δεῖ τὸ ὀστρακίνδα καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα ἐπὶ παιδιᾶς τασσόμενα . ΓΘ |
| καταμανθάνοντος αὐτοῦ τὸν βόλον εἶπε : Τί τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ καταμανθάνεις ; εἴθε ὡς τρώγει , οὕτως καὶ περιεπάτει . | ||
| , τὸ σῶμα : ἐν δὲ τούτῳ ψυχήν , ᾗ καταμανθάνεις καὶ ὡς ἂν ἐμβλέπουσα χαρίζοιο καὶ ὅ τι ἂν |
| ' ἑνὸς πρὸς πολλοὺς σχέσιν . Ἀποτομὰς καλεῖ τὰ ὀνόματα οἷον Ἡρακλειδῶν , Πελοπιδῶν , Αἰακιδῶν , ἐπειδὴ τὰ ὀνόματα | ||
| ἐπιῤῥήματα τρισύλλαβα διὰ τοῦ ι γράφεται , καὶ παροξύνεται : οἷον , χαμάδις : ὀκλάδις : φυγάδις : ἐσχάδις : |
| ὕειον , τοὺς μὲν ἄλλους οἰκουρεῖν χρῆν , πέμπειν δὲ Νόθιππον . εἷς γὰρ μόνος ὢν κατεβρόχθισεν ἂν τὴν Πελοπόννησον | ||
| τοὺς μὲν ἄρ ' ἄλλους οἰκουρεῖν χρῆν , πέμπειν δὲ Νόθιππον ἑκόντα . εἷς γὰρ μόνος ὢν κατεβρόχθισεν ἂν τὴν |
| , τό τε ποιητικὸν πρὸς τὸ παθητικὸν κἂν ἔργον ἓν ἀπεργάσαιτο , καὶ τὸ μέτρον πρὸς τὸ μετρούμενον τὴν μέτρησιν | ||
| τις ἢ φροίμιον εἴπῃ πρὸ τοῦ λόγου , ὡς εὐνουστέρους ἀπεργάσαιτο αὐτούς , ἢ οἶκτον ἢ δείνωσιν ἔξωθεν ἐπάγῃ τῷ |
| συνεπιγράφουσιν ἅτε δὴ βεβαιωτὴν τῶν μαθημάτων καὶ πρὸς τούτωι Παρμενίδην ἐμφαίνοντα τοῦτο διὰ τῶν ποιημάτων . . . . . | ||
| ταῦτα : τὰ μὲν γὰρ ϲιδηρίζοντα ἢ κυανόχροα ἢ μολιβδῶδεϲ ἐμφαίνοντα χρῶμα τῶν ϲυμμέτρωϲ πεπηγότων ἐϲτὶ καὶ πρὸϲ καταγωγὴν ἐπιτήδεια |
| ἃς ἐδανείσατο κείμεναι καὶ οἱ τεθέντες ὅροι ἑστηκότες , τὸν ἀρνούμενον ἡγεῖσθ ' ἂν ἀναιδῆ δηλονότι , εἰ δ ' | ||
| Οὐκοῦν καὶ ἕτερον φωρᾶσαι δυνήσῃ τοῦτο δρῶντα καὶ ἐλέγξαι τὸν ἀρνούμενον ; Παντάπασί γε . Ἴθι νῦν ἐμοῦ λαβοῦ σολοικίζοντος |
| , ἀλλ ' οὕτω προήκοντα , διὰ τῆς ἐν τῇ λέξει προτάσεως τὸν χρόνον δεικνὺς τὸν αἴτιον τῶν κακῶν . | ||
| κακίας τῶν ὁρισμῶν τρόπος : εἴ τε γὰρ ἐλλείψωσι τῇ λέξει , τῷ πράγματι πλεονάζουσιν , εἴ τε πλεονάσωσι τῇ |
| καὶ Πελασγικὸν λεὼν ἡμῶν ἀπηλλάξαντο πολεμίους ἔχειν , πτωχοὺς ἀλήτας εἰσορῶντες ἀλλ ' ὅμως [ οὐκ ἐξέδωκαν οὐδ ' ἀπήλασαν | ||
| ἥκετ ' : οὐδ ' ὑπώπτευον δόλον , φίλων προσώπων εἰσορῶντες ὄμματα . οἳ δ ' εἰς τὸν αὐτὸν πίτυλον |
| τὰ μετοχικὰ ὅταν περιττοσυλλάβως κλίνωνται τὰς αὐτὰς ἔχουσιν ὀρθὰς καὶ κλητικάς , οἷον ὁ τύψας τοῦ τύψαντος ὦ τύψας , | ||
| ὅτι οἱ ἔχοντες ἔθος Ἀττικοὶ ποιεῖν τὰς αὐτὰς ὀρθὰς καὶ κλητικάς , οἷον ὁ Αἴας ὦ Αἴας , ὁ Θόας |
| ἔφη , πρὸς τὰς τύχας οὕτω προσφέροιτο . Οὐκοῦν , φαμέν , τὸ μὲν βέλτιστον τούτῳ τῷ λογισμῷ ἐθέλει ἕπεσθαι | ||
| ἀκουόντων , ὃ καὶ τῶν προοιμίων ἐπαινοῦμεν καὶ προσδεῖν αὐτοῖς φαμέν . κἂν εὑρίσκῃς ἃ λέγω προσόντα , τόλμησον εἰπεῖν |
| ἐπιχειροῦντας , ἵνα μὴ μάτην ἡ παροιμία τὰς ἐρήμους τρυγᾶν ἀγορεύῃ . εἶθ ' ἃ τοῖς ἀδικεῖν ἐπιχειροῦσι λυσιτελεῖ , | ||
| ὁ αὐτὸς τῆς αὐτῆς , ἢ λοιδορῆται , ἢ κακῶς ἀγορεύῃ τινά , ἢ ὑποκρούῃ , ἢ χρηματιζόντων μεταξὺ ἀνεστηκὼς |
| ; ἀλλ ' ἀναγκαίως ἔχει ἢ λωποδυτεῖν τὰς νύκτας ἢ τοιχωρυχεῖν , ἢ τῶν ποιούντων ταῦτα κοινωνεῖν τισιν , ἢ | ||
| καὶ κάκιον , καὶ κλέπτειν γε ἅμα καὶ ἀνδραποδίζεσθαι καὶ τοιχωρυχεῖν καὶ συλλήβδην ὁτιοῦν ἀδικεῖν καὶ ἐμὲ καὶ τὰ ἐμὰ |
| Κλωθώ , καλύψω Καλυψώ : καὶ εἰς ων : τέρπω τερπών , χέω χεών καὶ χιών . οὕτως οὖν καὶ | ||
| Κλωθώ , καλύψω Καλυψώ : καὶ εἰς ων : τέρπω τερπών , χέω χεών καὶ χιών . οὕτως οὖν καὶ |
| παροινίας ἔρχεται , φαίνονται λελυπηκότες . οὐκοῦν ἐνταῦθα μὲν καὶ ῥήματα καὶ ἔργα , ἐκεῖ δὲ τοὔλαττον μόνον , τὰ | ||
| οὐκ ἀνεπιτηδεύτως εἶχεν , οἷοι τῶν συκοφαντικῶν οἱ συνειλοχότες ὀκτὼ ῥήματα ἢ δέκα , ὁ δὲ Ἀπολλώνιος ξυνιεὶς τῆς τέχνης |
| βαρυτόνως λέγειν : αἱ ὑπόλοιποι πᾶσαι τῇ γενικῇ τῶν δυϊκῶν ὁμοτονοῦσι : τὸ πόλεων λέξεων καὶ τὰ ὅμοια τοίνυν ὀφείλει | ||
| χρυσοῦς χρυσοῖ . Ἔτι αἱ εἰς ΑΙ εὐθεῖαι μονογενεῖς οὖσαι ὁμοτονοῦσι τῇ ἑνικῇ εὐθείᾳ : κοχλίας κοχλίαι , τοξότης τοξόται |
| ἐν τοῖς ἀφορισμοῖς προσέθηκε καὶ τὸ ξυμφέρει , ἐνταῦθα δὲ παρέλειψεν , ὡς ὁμολογούμενον αὐτὸ λαβών . εἰ γὰρ εὐφόρως | ||
| δὲ τοῦ ἀλόγου καὶ τοῦ θνητοῦ τῶν ἀλόγων ζῴων . παρέλειψεν ὁ Πορφύριος τὸ ἄλογον καὶ τὸ ἀθάνατον ὡς ἀμφιβαλλόμενον |
| ἁπλῶς καθάπερ ἡ διαλεκτική , ἀλλὰ τὰ ὑφ ' ἑαυτὴν διαγινώσκει , οἰκείως τε αὐτὰ θεωρεῖ καθόσον αὑτῇ ὑπόκειται , | ||
| : ὁ γὰρ γεωμέτρης ἐκ τοῦ τρίγωνον ὀνόματος οὐδὲν ἄλλο διαγινώσκει ἢ τί σημαίνει , ὅτι τὸ ὑπὸ τριῶν εὐθειῶν |
| πάσας ἅμα τῷ πλήκτρῳ τὰς χορδὰς ἐπιτρέχοντες ἐν ῥυθμῷ μὲν ἀναπαίστῳ , μετ ' ὀξέος δὲ τόνου τὸν θεὸν ᾄδουσιν | ||
| συνεχῶς ὥσπερ καὶ ἐν τῷ ἰαμβικῷ τῷ ἐπὶ τῆς ἀρτίου ἀναπαίστῳ : ἑκάτερον γὰρ ἄλογον : οὔτε γὰρ ἐν τῷ |
| . πεφύκασι γὰρ οἱ ἄνθρωποι τῇ μισοπράγμονι ζωῇ τὴν ἀρετὴν ἐπιφημίζειν , οὐχ οὕτως ἔχον κατά γε τὴν ἐμὴν κρίσιν | ||
| Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ καυχώμενοι πειρῶνται ἐν λόγοις ἑαυτοὺς ἐπιφημίζειν , καίπερ μὴ ὄντες τοιοῦτοι . Λέων ὁδεύων ποτὲ |
| πικρόν . εἰ δέ τις λέγει ὅτι χυμῶν τινων παραπλοκὴ ἀνοικείους φαντασίας ἐκ τῶν ὑποκειμένων ποιεῖ τοῖς παρὰ φύσιν ἔχουσιν | ||
| εἰς τοῦτο κωμῳδεῖται ὁ Εὐριπίδης , ὅτι διαφόροις τοῖς προσώποις ἀνοικείους λόγους περιτίθησιν . ὅτι καὶ παρθένος ἐν τραγῳδίαις λέγει |
| προσδεχόμενος τὰ οὐχ ἁπλᾶ ἀνῄρει , λέγω δὲ συνημμένα καὶ συμπεπλεγμένα . φησὶ δ ' Ἡρακλείδης ἐν μὲν τοῖς δόγμασι | ||
| οὐδ ' ἀνείησι δὲ ταῦτα καὶ ἀφιλαροῖ , τὰ δὲ συμπεπλεγμένα αὐτοῖς διανοήματα ἀλλὰ ἀνιῇ καὶ , καθάπερ ἀπόλαυσις τε |
| παρρησίας ἔφη : [ “ ἄνδρες Σάμιοι , εὐκαταφρονήτους ἡ ἀμορφία εἴωθε ποιεῖν τοὺς νοῦν ἔχοντας σώφρονα καὶ ὄντας εὐγενεῖς | ||
| ἡ Νιόβη , ὅτι πολύτεκνος . ἐναντίως τε εἰ ἡ ἀμορφία καὶ πενία ψεκτόν , ψεκτέος μὲν Ὀδυσσεύς , ὅτι |
| οὐ δυνατὸν εἰπεῖν ῥῖνα σιμήν , ἢ ὁ λέγων τοῦτο ἀδολεσχεῖ δὶς τὸ αὐτὸ λέγων ῥὶς ῥὶς κοίλη , καὶ | ||
| ἡμίσεος , ἢ ἕτερον , καὶ φήσαντος ταὐτὸν ἐλέγχειν : ἀδολεσχεῖ γάρ : διελόντος δὲ ὡς τὸ μὲν ἐνεργείᾳ τὸ |
| ἐπιστήμη τὸν ψυχικὸν οἶκον ἅπαντα διακοσμεῖ , γραμματικὴ μὲν ποιητικὴν ἐρευνῶσα καὶ παλαιῶν πράξεων ἱστορίαν μεταδιώκουσα , γεωμετρία δὲ τὴν | ||
| δακτύλους , ἀλλ ' οὐκ ἐσθίουσιν αὐτούς . Ἡ μύραινα ἐρευνῶσα τροφὴν περιπολεύει κατὰ τὰ κύματα , ἰδοῦσα δὲ τὸν |
| καλεομένου καὶ Κοινύρων , ἀντίον δὲ Σαμοθρηίκης , ὄρος μέγα ἀνεστραμμένον ἐν τῇ ζητήσι . Τοῦτο μέν νύν ἐστι τοιοῦτο | ||
| τρίτη ὑπερβολαίων : υ κάτω νεῦον καὶ ἡμίαλφα ⋏ ἀριστερὸν ἀνεστραμμένον # ὑπερβολαίων διάτονος : μῦ καὶ πῖ καθειλκυ - |
| φησι καὶ τὸν διδάξαντα αὐτὸν Χείρωνα . Οὐδεὶς δὲ τούτῳ συμμαρτυρεῖ . . . . . : Ὁ δὲ Ἡσίοδος | ||
| οὕτως ἕξει καὶ τὰ πνεύματα τῇ ψυχρότητι , καὶ τάδε συμμαρτυρεῖ . Ὅσα γὰρ ἀπὸ ποταμῶν ἢ λιμνῶν πάντα ψυχρὰ |
| οὐδὲ ὀπτικὸν γεωμέτρῃ ; καίτοι δείκνυταί γε ἐξ ἀριθμητικῶν πολλὰ ἁρμονικὰ καὶ ἐκ τῶν γεωμετρικῶν πολλὰ ὀπτικά . ἀποκριτέον οὖν | ||
| ἡ καλλίστη καὶ θειοτάτη , περὶ ἣν ὁ φιλόσοφος διατρίβων ἁρμονικὰ ἂν θαυμαστότερα τῶν τῇδε μουσικῶν μεταχειρίζοιτο ; εἰ γὰρ |
| . ἐϲτὶ δὲ δήπου κατὰ μὲν τὴν οὐϲίαν αὐτὴν τοῦ πράγματοϲ ἐξηγουμένοιϲ ἡ εὐκρατοτάτη τε ἅμα καὶ τὴν διάπλαϲιν τῶν | ||
| : οὗτοι ἐφάνηϲαν ἐν Ῥηνείᾳ ἐκβεβλημένοι τετελευτηκότεϲ : τοῦ δὲ πράγματοϲ περιβοήτου ὄντοϲ , ἐπιφέρουϲι Δήλιοι τοῖϲ Ῥηνεῦϲιν αἰτίαν , |
| ἡμέρας ὁσημέραι τροχάζων . Τὴν μὲν διάλεκτον καὶ τὸ πρόσωπον ἀμνίου ἔχειν δοκεῖς , τὰ δ ' ἔνδον οὐδὲν διαφέρεις | ||
| † Ἀθήναις γοναῖς : τὴν μὲν διάλεκτον καὶ τὸ πρόσωπον ἀμνίου ἔχειν δοκεῖς , τὸ δ ' ἔνδον οὐδὲν διαφέρεις |
| ὁπλαῖς , τοὺς μὲν πρόσθεν πόδας ψήχων , κατόπιν παρελθὼν βλεπέτω ἵνα περ καὶ ὁ ἵππος , ὡς μηδὲ βουλόμενος | ||
| ἐς βορέαν ἄνεμον τᾶς κόρθυος ἁ τομὰ ὔμμιν ἢ ζέφυρον βλεπέτω : πιαίνεται ὁ στάχυς οὕτως . σῖτον ἀλοιῶντας φεύγειν |
| τι ἐμφαίνειν , ὥσπερ ἔχει καὶ τοῦτο , ἀεὶ σὺ ἐπισκώπτεις ἡμᾶς , ὅτι σὺ μὲν Πρωταγόρᾳ πολὺ ἀργύριον δέδωκας | ||
| Ἐκ τῶν Ἀρίστωνος Ὁμοιωμάτων . Φήσαντός τινος ” λίαν μοι ἐπισκώπτεις ” ἔφη „ καὶ γὰρ τοῖς σπληνικοῖς τὰ μὲν |
| σύμμετρα τοῖς σχήμασι τὰ σώματα κατασκευάζει , τὰ δὲ ἑτερόμορφα μετασχηματίζει πρὸς τὸ τῆς ἰδίας μορφώσεως οἰκεῖον τὰς τοῦ σώματος | ||
| ] χρωματίζει , ὁμοίαν ποιεῖ , δοκιμάζει , καλλωπίζεται , μετασχηματίζει . ἐπασκεῖ ] ἐκπαιδεύεται , παιδεύεται , μετέρχεται . |
| τρόποι εἰσὶ πόσεων κατὰ πόλεις ἴδιοι , ὡς Κ . παρίστησιν ἐν τῆι Λακεδαιμονίων Πολιτείαι διὰ τούτων : ὁ μὲν | ||
| ἔκφρασιν τῆς νύμφης , ἔνθα καὶ ποιητικὴν ὥραν ὁ λόγος παρίστησιν , ἐκ τῆς ὑποθέσεως τὸν μέτρον λαμβάνων . Ἀπόλλωνά |
| προσαγορεύωσι πραγματείας καὶ ἐπιμελείας , ὑμέτερον ἔργον ἐστὶν ἀπομνημονεύειν καὶ ἀντιτάττειν τὸν νόμον πρὸς τὴν τούτων ἀναίδειαν , καὶ ὑποβάλλειν | ||
| τὸ ἴδιον : καθολικὸν γὰρ τοῦτο τὸ τοῖς βλάπτουσι ῥητοῖς ἀντιτάττειν τὰς διανοίας : εἰκότως δὲ διπλᾶ τέθεικε τὰ παραδείγματα |
| παιδὸς φωνὴν ἐλεήσαις : ” εἰ δ ' αὖ τοῖς χοιριδίοις χαίρω , θυγατρὸς φωνῇ με πιθέσθαι . χἠμεῖς αὐτῷ | ||
| λέγει τὸ Γ * ἐλέησον Γ ἢ ἀπόλυσον . Γ χοιριδίοις : ἴσως , ὅτι χοῖρος προσαγορεύεται τὸ ⌈ τῆς |
| ! ? [ ερευ ! ! ! ! ! ! κοινὸϲ κοὐχὶ ? [ } πολλὰ | καὶ παρὰ τῶν | ||
| [ . καὶ δῆλον ὡϲ ἔϲπαρκε τῶν οἴκοι τινὰϲ ὁ κοινὸϲ ἐχθρὸϲ πόλεμοϲ ἄλλον ἀλλαχῆι . ἔχει γὰρ οὕτωϲ : |
| ἄλλοί τε πολλοὶ δηλοῦσι καὶ Ἀγάθυλλος Ἀρκὰς ὁ ποιητὴς ἐν ἐλεγείῳ λέγων ὧδε : ἵκετο δ ' Ἀρκαδίην , Νήσῳ | ||
| μεγίστῳ τεκμηρίῳ χρώμενοι πρὸς ἀπόδειξιν τῷ ἐπὶ τοῦ ἀνδριάντος ἐπιγεγραμμένῳ ἐλεγείῳ : ἔχει δ ' οὕτως : υἱὲ Μέλητος Ὅμηρε |
| τὸν Εὐριπίδην ἀποφαινόμενον τὴν θεὸν ταύτην οὐ μόνον τοὺς ζῶντας ἐμφανίζειν δυναμένην , ὁποῖοί τινες ἂν τυγχάνωσιν ὄντες , ἀλλὰ | ||
| συγγράμματα ταῦτα ἴδιον μὲν οὐδὲν οὔτε ἐμὸν οὔτε ἄλλου , ἐμφανίζειν δὲ ἐπιχειρεῖ τὸν νοῦν τὸν Ἀριστοτέλους καὶ ἐξάγειν ἐκ |
| τὸ μὲν ὑπερέχειν τὸ δὲ ἐλλείπειν . εἰ δέ τις ἐνίσταιτο πρὸς τὸ θέσεις ταῦτα καθάπαξ εἶναι , ἐκεῖνο λέγομεν | ||
| τῶν ἄλλων οὐδενὸς φαίνεται τὸ τοιοῦτον , εἰ μή τις ἐνίσταιτο τὸν λόγον καὶ τὴν δόξαν φάσκων τῶν ἐναντίων εἶναι |
| καλουμένῃ , ἃς οὐδὲ τέχνας εὔλογον προσαγορεύειν διὰ τὸ τὴν ἐριστικὴν περὶ μόνην χλεύην ἀποκλίνειν καὶ μειρακιώδη , τὴν δὲ | ||
| ἔχει περὶ ἀληθείας ἐπιστήμην , ἀλλὰ δίκην καὶ ἀμφισβήτησιν καὶ ἐριστικὴν ἅμιλλαν καὶ φιλονεικίαν καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα . ἀλλ |
| δὲ διάνοια τό τε πολλαπλόον καὶ μεριστὸν καὶ τὸ δεύτερον νοέον : παραπλησίως δὲ καὶ τὰ διανοητά : ταῦτα δ | ||
| δὲ διάνοια τό τε πολλαπλόον καὶ μεριστὸν καὶ τὸ δεύτερον νοέον , παραπλησίως δὲ καὶ τὰ διανοατά , ταῦτα δ |
| ' ἀμφοτέρως ἐκέρδαινον , σοί τε συνὼν καὶ τῆς νῦν ἀνιούσης ἡμῖν πόλεως ἀπολαύων τὰ γιγνόμενα . ἐπεὶ δ ' | ||
| ἡ μὲν ὀρθὴ γωνία σύμβολον εἶναι ζωῆς κατ ' ἀρετὴν ἀνιούσης καὶ εἰς ὕψος αἰρομένης καὶ μενούσης ἀκλίτου πρὸς τὰ |
| Θεσσαλίας . φάεα μουνόγληνα : καὶ Ἡσίοδος : κυκλοτερὴς ὀφθαλμὸς ἕεις . ὑπογλαύσσοντα : ἤγουν ὑποβλέποντα , ὅθεν καὶ γλαύκιος | ||
| ἀδελφιδέος : οὐδέποτε γὰρ εὐθεῖα διαλύεται , τὸ γὰρ εἷς ἕεις πλεονασμὸν ἔχει τὸ ε . πρὸς δὲ τοὺς λέγοντας |
| διὰ λόγου δὲ ὅταν ὡς πολυμερές . οἷον τὸν ἄνθρωπον σημαίνομεν καὶ διὰ τοῦ ἄνθρωπος ὀνόματος καὶ διὰ τοῦ λόγου | ||
| ἐὰν εἴπωμεν τοῦ Σωκράτους , ἢ τῶν μερῶν αὐτοῦ τι σημαίνομεν ὡς τὴν χεῖρα ἢ τὴν κεφαλήν , ἢ τῶν |
| λέγομεν , αἷμά ἐστι κατὰ μεταβολὴν εἰς σῆψιν ἐπιδεδεγμένον . πυκιμήδεος συνετῆς κατὰ τὰ μήδεα , ὅ ἐστι βουλεύματα . | ||
| πολλὰ γὰρ ἐξημοιβὰ παρ ' αὐτόθι τεύχεα κεῖτο ἠμὲν Ὀδυσσῆος πυκιμήδεος ἠδὲ καὶ ἄλλων ἀντιθέων ἑτάρων , ὁπόσα κταμένων ἀφέλοντο |
| τῇ τροπῇ , καὶ τὸ σκοτεινὸν αὐτοῦ μὴ σκοτεινὸν γεγονέναι ἠλλοιωμένον . Νῦν δὲ ὁ ἀὴρ οἷός ἐστι μένει , | ||
| αὐχμῶσαι καὶ ἀλαμπέες , ἢ τὸ χρῶμα τοῦ ξύμπαντος προσώπου ἠλλοιωμένον ᾖ , ταῦτα πάντα κακὰ νομίζειν καὶ ὀλέθρια εἶναι |
| αἰτιατικῆς πτώσεως κατ ' ἐπιφοράν , ὅταν ἐν μεταβάσει λόγου ἐπενέγκωμεν ὀρθὴν πτῶσιν , οἷον παρεπλέομεν δύο πόλεις , αἳ | ||
| μὴ σφόδρα αὐστηρᾶ μηδὲ σκληρᾷ κατ ' ἀκολουθίαν ἐκείνης ἑτέραν ἐπενέγκωμεν τροπὴν σκληροτέραν μέν , οὐ μὴν δοκοῦσάν γε εἶναι |
| δὲ ἐν τροφῇ χόνδρῳ ὠοῖϲ ῥοφητοῖϲ ἄρτοιϲ ϲεμιδαλίταιϲ καὶ χοιρείοιϲ ποϲὶ καὶ ἀκροκωλίοιϲ καὶ ὀρνιθίοιϲ πιοτέροιϲ ἐριφείοιϲ τε κρέαϲι καὶ | ||
| δὲ τὸ μὲν τῇ ῥινὶ προϲφερέϲθω , τὸ δὲ τοῖϲ ποϲὶ καταπλαϲϲέϲθω . ἐμβοάτω δέ τιϲ αὐταῖϲ τραχυτέρᾳ φωνῇ καὶ |
| καὶ τὸ σημαινόμενον , ὥστε σύμβολα εἰκότως τὰ κατὰ συνθήκην σημαίνοντα τῶν σημαινομένων . κατὰ δὲ τὴν λέξιν καὶ τὸ | ||
| , αἱ δὲ πρὸς τούτοις καὶ τρόπον ἔχουσι προσκείμενον τὸν σημαίνοντα ὅπως ὑπάρχει τὸ κατηγορούμενον τῷ ὑποκειμένῳ , οἷον τὸ |
| τὸν σὸν λόγον ἀναγκαίως πρόσκειται διὰ τὰ ἐν τῇ Πολιτείᾳ ἀποδεδειγμένα , μηδὲν διαφέρειν κατὰ τὰ πολεμικὰ τὸ θῆλυ τοῦ | ||
| τὸν σὸν λόγον ἀναγκαίως πρόσκειται διὰ τὰ ἐν τῇ Πολιτείᾳ ἀποδεδειγμένα , μηδὲν διαφέρειν κατὰ τὰ πολεμικὰ τὸ θῆλυ τοῦ |
| τῇ ἐς τὰ κυνηγέσια , πρὸς δὲ καὶ τῇ θεραπείᾳ περισσῇ χρώμενος , ἐς φιλίαν ἰσχυρὰν ἐπάγεται τὴν Δάφνην . | ||
| οἰκείᾳ μὲν γινόμενος οὐδέποτε περαίνεται , ὅταν δ ' ἐν περισσῇ γένηται , αὐτός τε πέρατος τυγχάνει καὶ τὴν πλευρὰν |
| ὃ πεπραγμάτευμαι , καὶ εἶμι πάλιν ἐπ ' ἐκεῖνα τὰ πολυθρύλητα καὶ ἄρχομαι ἀπ ' ἐκείνων , ὑποθέμενος εἶναί τι | ||
| τὰ μὲν μέρη καλούμενα , ὡς τὰ πέντε ἐκεῖνα τὰ πολυθρύλητα προοίμιον διήγησιν ἀντίθεσιν λύσιν ἐπίλογον , τὰ δὲ κεφάλαια |
| ἀστέρων . Ἐπεὶ Σελήνη τὸν ταχὺν τρέχει δρόμον , Καὶ σχηματίζει πάντας ἄλλους ἀστέρας , Νῦν μὲν τρίγωνος , νῦν | ||
| ἀναπαίστου , σπονδείου , ἀναπαίστου καὶ συλλαβῆς . . . σχηματίζει ἐνταῦθα ὁ ποιητής , ὅτι εἰσελθὼν ὁ Φειδιππίδης ἐν |
| καὶ δίδωσι Χείρων Πηλεῖ δόρυ μείλινον , Ποσειδῶν δὲ ἵππους Βαλίον καὶ Ξάνθον : ἀθάνατοι δὲ ἦσαν οὗτοι . ὡς | ||
| : ὅτι θηλυκῶς . Ὅμηρος [ Π ] Ξάνθον καὶ Βαλίον καὶ [ Ψ ] Ποσειδάων δὲ πόρ ' αὐτούς |
| ἐπὶ τῶν συμβιώσεων λόγου χάριν τῷ μὲν Ἰταλῷ τὸ γένος ἀδελφικὸν γάμον προθέμενος , δέον τῷ Αἰγυπτίῳ , τούτῳ δὲ | ||
| ἐπειδήπερ ἐὰν τύχῃ δίσωμα ἢ τροπικὰ καὶ πολύσπερμα τὰ τὸν ἀδελφικὸν λόγον παρέχοντα πολλαδελφίας γίνονται αἴτια . διὰ τί δὲ |
| σεβασμίας καὶ τιμωμένας . προσκυνῶν δῆθεν ταῦτα λέγει . βούλομαι ἀνταποπαρδεῖν : ἀντηχεῖν . ἔπαιξε δὲ ὁμοιῶν τῇ πορδῇ τὸν | ||
| καὶ σέβομαί γ ' , ὦ πολυτίμητοι , καὶ βούλομαι ἀνταποπαρδεῖν πρὸς τὰς βροντάς : οὕτως αὐτὰς τετραμαίνω καὶ πεφόβημαι |
| πέρα ] ν γὰρ ἁπλοῦν τι πέφυκε βροτοῖϲ ] τελουμένοιϲιν ἔργοιϲ ] ουμενον οὐκ ἴϲαϲιν οὐδ ' ὁρῶϲιν ] νδε | ||
| ἀπέχωϲιν τῆϲ ἐπιτάϲιοϲ . ” αὕτη φωνὴ πάλιν ἐν τοῖϲ ἔργοιϲ εὖ γεγυμναϲμένου . μέγιϲτον γὰρ ὄντωϲ τὸ ἐν τοῖϲ |
| νυνὶ μὲν συστέλλεσθαι νυνὶ δὲ ἐκτείνεσθαι δυνάμενον κοινὸν σὺν τῇ προσῳδίᾳ . ἀλλ ' ὁ μὲν χαρακτὴρ κατ ' ἰδίαν | ||
| τεκμαιρόμενοι οὖν Ἀθηναῖοι καὶ διὰ τῆς τάξεως τὴν ἐνοῦσαν τῇ προσῳδίᾳ φύσιν οὐκ ἐπὶ τῶν φωνηέντων αὐτὴν τιθέασιν ὥσπερ τὰς |
| , τόν τε μιμητικὸν μηδὲν εἰδέναι ἄξιον λόγου περὶ ὧν μιμεῖται , ἀλλ ' εἶναι παιδιάν τινα καὶ οὐ σπουδὴν | ||
| χρέος μὲν οὐδέν , βούλομαι δ ' ὅμως λαβεῖν : μιμεῖται τὸν Εὐριπίδου χαρακτῆρα τῷ λόγῳ . Γ φεῦ ] |
| δ ' αὐτῶν ἡ κάτω χώρα , καὶ μάλιστα τῶν ἐπιβεβλημένων τῇ κύστει , τῇ κατὰ τὴν οὔρησιν ἐνεργείᾳ , | ||
| οἱ Μεσσήνιοι τῶν ἐπιφανῶν τὰς ἐκφορὰς ἐποιοῦντο ἐστεφανωμένων καὶ ἱμάτια ἐπιβεβλημένων λευκά , ἀπαγγέλλει τις Ὀφιονέα τὸν μάντιν οὐχ ὁρᾶν |
| τίνα ἔχει λόγον πρὸς ἄλληλα , ἔδοξαν ταῦτα μὴ ὀρθῶς γεγραφηκέναι τὸν Ἀπολλώνιον , αὐτοὶ δὲ ταῦτα καθάραντες ἔγραψαν , | ||
| Οὐ γὰρ ἀγεννῶς τὸ ἐπιόν Τουτέστι πάνυ τὸ ἐπελθὸν αὐτῷ γεγραφηκέναι . Ἀλλὰ τόδε γε οἶμαι : τῇ φυσικῇ κατασκευῇ |
| τραγικῇ λεγομένῃ πολλάκις , ὅταν ἢ Θυέστας ἤ τινας Οἰδίποδας εἰσάγωσιν , ἢ Μακαρέας τινὰς ἀδελφαῖς μειχθέντας λαθραίως , ὀφθέντας | ||
| πεζῇ εὐφημίᾳ χρῶνται οἱ κωμικοὶ , ἐπειδὰν εὐχὴν ἢ ψήφισμα εἰσάγωσιν . ὡς ἀνδρὶ τῆς Περσεφόνης . δαίμων περὶ τὴν |
| ή ἤϊσαν . Δύο ψιλὸν , δοιοὶ δὲ οἱ δύο δίφθογγα , τὰ δύο ό καὶ ί . . ΜΕΓΑΣ | ||
| ] καὶ τίνος δέει ] τὰ δεύτερα πρόσωπα τῶν παθητικῶν δίφθογγα ἀττικῶς ἦ που ] ὄντως ταχέως ἐπιλέλοιπε ] ἐπειδὴ |
| ἔπειτα δὲ πάλιν τοῦ Ἀριστάρχου . ταῦτα μέν μοι Ἡλιοδώρῳ συμπέπτωκε , τοῖς δὲ τραγικὰς βίβλους ἐξηγησαμένοις πεισθείς , οἷς | ||
| : ταῖς δὲ πλείσταις τῶν τελείων ἕξ ἐστι δακτύλων . συμπέπτωκε μέντοι γε καὶ στενότερός ἐστιν ἐπὶ παρθένων στολίσι κεχρημένος |
| τὰ πράγματα οὕτω μιμώμεθα , καίτοι φωνῇ γε καὶ τότε μιμούμεθα : ἔπειτα οὐκ ἐὰν ἅπερ ἡ μουσικὴ μιμεῖται καὶ | ||
| , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , οὐκ ἐὰν καθάπερ τῇ μουσικῇ μιμούμεθα τὰ πράγματα οὕτω μιμώμεθα , καίτοι φωνῇ γε καὶ |
| , καὶ ἐν ὑπερθέσει τοῦ υ γίνεται γουνός , δόρυ δόρυος καὶ ὁμοίως δουρός : τὸ γόνυ καὶ τὸ δόρυ | ||
| , καὶ οὕτως οὐδὲν ἀντίκειται : εἰ γὰρ ἀπὸ τοῦ δόρυος δουρός καὶ ἀπὸ τοῦ γόνυος γουνός καθ ' ὑπέρθεσιν |
| δὲ κινούμενον ἄλογον ἔσται , τοιοῦτον δὲ ὂν οὐκ ἔσται καταλαμβάνον ἀλλὰ καταλαμβανόμενον . ὅπερ πάλιν ἦν ἄτοπον . Διὰ | ||
| εἰς τήνδε τὴν ἀρτηρίαν αἵματος : ἐνοχλεῖ δὲ τῷ πνεύματι καταλαμβάνον αὐτοῦ τὰς ὁδούς , καὶ οὕτως ἤδη βήττει μὲν |
| κατὰ τὴν ἀρχὴν ἐμβιβάζει τὸν ἄνθρωπον εἰς παγίδα , ἤτοι εἰσάγει αὐτὸν εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ ἔστιν ἄνθρωπον ὑπεκδραμόντα | ||
| κολοβώσας . . . . Σοφοκλῆς δὲ ἐν ταῖς Κολχίσιν εἰσάγει τὴν Μήδειαν ὑποτιθεμένην τῷ Ἰάσονι περὶ τοῦ ἄθλου δι |
| καὶ τροπῇ τοῦ υ εἰς ι , ἐκ δὲ τῆς δοιὸς γίνεται δοιὴ καὶ δοιαὶ , καὶ λέγεται : ἐν | ||
| τοῦ δέω τὸ δεσμεύω δοὸς , καὶ πλεονασμῷ τοῦ ι δοιὸς , ἡ γενικὴ δοιοῦ , ἡ εὐθεῖα τῶν δυϊκῶν |
| αἰνῶ , νῦν ἀποιμώζω παρών , πατροκτόνον θ ' ὕφασμα προσφωνῶν τόδε ἀλγῶ μὲν ἔργα καὶ πάθος γένος τε πᾶν | ||
| χρησμωιδὲ μέγιστε : ἡσυχίαι γὰρ ὕπνου γλυκεροῦ σιγηλὸς ἐπελθών , προσφωνῶν ψυχαῖς θνητῶν νόον αὐτὸς ἐγείρεις , καὶ γνώμας μακάρων |
| , οὕτω Μελσημβρία ἡ Μέλσου πόλις , καὶ διὰ τὸ εὐφωνότερον λέγεται Μεσημβρία . ὁ πολίτης Μεσημβριανός . ἔστι καὶ | ||
| , οὕτω Μελσημβρία ἡ Μέλσου πόλις , καὶ διὰ τὸ εὐφωνότερον λέγεται Μεσημβρία . . . , : Χρυσόπολις ἐπίνειον |
| πράγμασιν , πῶς ἐὰν εἴπω ἄνθρωπός ἐστι ζῷον λογικὸν θνητὸν ἀποθνῆσκον καὶ τὰ ἑξῆς καὶ πλεονάσω ταῖς λέξεσιν ὁ ὅρος | ||
| ταὐτὸν γάρ ἐστιν κατὰ τὴν σημασίαν τὸ θνητόν καὶ τὸ ἀποθνῆσκον . ἐπειδὴ οὖν οὐδὲν πλέον σημαίνει ἡ προστεθεῖσα λέξις |
| οὔτ ' ἂν τῷ ἀνθρώπῳ συμπλέκῃς τὸν ἄμουσον ἄνθρωπον γίνεσθαι μουσικόν , ὁ ἄμουσος ἄνθρωπος ὑπομένει : λέγω δὲ τὸ | ||
| οἷον τὸ δίκαιον μουσικὸν εἶναί φαμεν , καὶ τὸν ἄνθρωπον μουσικόν , τὴν κατὰ φύσιν κατηγορίαν , καὶ τὸν μουσικὸν |
| ἄνευ τρόπου προτάσει προστιθέναι μὲν ἔξεστιν ὃν ἂν βούληταί τις προσαρμόττειν τρόπον , ἀλλὰ τὰς προτάσεις ὁτὲ μὲν ἀληθεῖς ὁτὲ | ||
| : βαθύτερα δὴ τούτοις καὶ πρᾳότερα τρόπων ἤθη σύννομα πειρᾶσθαι προσαρμόττειν . καὶ ὅσοι μὲν ἂν ἄπαιδες αὐτῶν ἢ ὀλιγόπαιδες |
| ἡμᾶς χρόνῳ καὶ ἡμεῖς οὐκ ἐκωλύσαμεν καίτοι χαίροντες μὲν τῇ φωνῇ τἀνδρός , χαίροντες δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις . Σὺ | ||
| γαστέρα λαλεῖν † μόνον : ἢ † . ἐμιμήσατο τῇ φωνῇ τῶν ἐντέρων τὸν ἦχον . ἀτρέμας : ἐκ τοῦ |
| ὡς ἀναίσθητον : καὶ πάλιν προβὰς πολλά τε κατειπὼν τἀνδρὸς ὑπεμφαίνει τὴν ἐν τοῖς μαθήμασιν αὐτοῦ προκοπὴν λέγων καὶ γὰρ | ||
| κινούμενον ὁμοῦ καὶ περιφερόμενον τὴν πρὸς νοῦν καὶ Θεὸν ἡλικὴν ὑπεμφαίνει ἀνάτασιν , ὧν ἐξ ἑαυτῶν καὶ πρὸς ἑαυτὰ τὴν |
| ὁ Καλλισθένης ἔφη που λέγων τὰς τραγῳδίας ἐν οἴνῳ γράφειν ἐξορμῶντα καὶ ἀναθερμαίνοντα τὴν ψυχήν , οὐχ οὕτως ὁ Δημοσθένης | ||
| : ἔδωκε δὲ καὶ τῆς ἐνδείας τὴν αἴσθησιν . ἵνα ἐξορμῶντα τὰ ζῷα πρός τε τὴν ἐδωδὴν καὶ τὴν πόσιν |